De middenberm
beveiliging
TEMPEL VAN PREAH VIHEAR WEER
IN CAMBODJAANSE HANDEN
EEN
PAAS-
WANDEUNG
VAN
DE
FAMILIE
SNOEK
..en een
schokkende
ervaring
Pagina 4
DOW vraagt
concessie voor
zoutwinning
in Drenthe
OE VRIJE ZEEUW
Zaterdag 9 april 1960
OPSTANDING
PASEN, Opstanding, lente, jong leven nauw verbonden een
eeuwigdurende zich altijd weer herhalende evolutie. We hebben wel
eens moeite met de wijze waarop het jonge leven zich aandient, de
wijze waarop de jeugd zich presenteert. Maar dat komt omdat de
meesten zich zo gauw en zo gemakkelijk aan een levenspatroon wen
nen en dan geneigd zijn om hetgeen daarvan afwijkt te veroordelen.
Die gewenning aan het levenspatroon ont
staat vooral na het dertigste jaar, maar dan
komt er alweer een nieuwe generatie op. Zodra
die generatie zich ook een oordeel gaat aan
matigen, wil zij zich laten gelden. En de ont
wikkeling van onze tijd en beschaving leidt
er nu eenmar' toe, dat wij die jongeren niet
meer in het bestaande keurslijf willen dwin
gen doch hen de vrijheid gunnen een éigen
oordeel en een eigen weg te vinden. Dat is de
tendens van deze tijd, die ook wel een beetje
voortvloeit uit de gemakzucht van de ouderen.
Een gemakzucht inherent aan de welvaart. Als
die jongeren zich dan uiten op een voor de
ouderen haast ongekende brutale en indrin
gende wijze, dan schudden we ons hoofd en
vergeten dat het ook aan ons ligt dat zij zich
op deze wijze manifesteren.
Niet alleen hun ouders, wij allemaal met
elkaar maken hen he' leven te gemakkelijk
en verlenen hun een vrijheid, die wij feitelijk
voor ons zelf ook willen. Wanneer het gedrag
van de jongeren ons ergert en irriteert, mogen
we siooit vergeten dat zij een produkt zijn van
onze tijd, van de mede door ons gemaakte
maatschappij.
Ook Christus leidde een revolutionaire periode
in. De uitbouw van het christendom greep
veel dieper in dan nu bijvoorbeeld de propa
ganda voor een communisme, omdat het toen
om een geloof ging, een geestelijk goed, en nu
om een materieel idee. Een systeem, waarvan
nimmer de intensiteit kan uitgaan als van een
geloofsovertuiging.
Na twintig eeuwen christendom zijn we er
aan gewend en aan vertrouwd geraakt; mis
schien te gewend en te vertrouwd, waardoor
het een sleur werd voor velen. Zodra dit ver
schijnsel optreedt, komt er altijd een weer
spannigheid en een zoeken naar iets nieuws.
Dat proces is feitelijk reeds tientallen jaren
aan de gang. Men heeft nog niets béters kun
nen vinden, het is de vraag of men dat ooit
zal vinden. Maar de jongere behoudt de on
vrede met wat is en hoe het is. Waarschijnlijk
vooral omdat wij in kracht van geloof en van
daden tekort schieten om hen daarmede ver
trouwen in de toekomst te schenken.
We hebben misschien te veel gemeend, dat
vertrouwen in de toekomst kwam met het
materieel verzekeren van die toekomst. Maar
dat is een armelui's toekomst, dat verzekeren
van vlees bij de aardappels en niet alleen van
brood maar ook van kaas op het brood. Dat is
een toekomst waarop m?n gauw is uitgekeken.
Al die jongens met hun brommers kénnen dat
beeld al.
Nu vragen ze naar iets meer, naar iets an
ders. Dat meerdere -*n dat andere betekent
voor hen niet een auto of een boot of een
mooier huis, onbewust maar wezenlijk zoeken
zij naar een ideaal om zich aan vast te klam
pen, een geestelijk ideaal. Dat geldt niet
speciaal voor die Nederlandse jongen, dat
geldt voor de jeugd over de hele wereld. Als
men hun geen geestelijk ideaal weet te bieden,
dan klampen zij zich vast aan politieke, maar
dat is dan uit armoede, omdat zij niets dieper
grijpends weten te vinden.
Ondanks al onze zorgen op materieel en
sociaal gebied heerst er feitelijk een angst voor
de toekomst. Het uit zich in angst voor een
atoomoorlog, in wezen wortelt het veel dieper.
Achter de angst voor een verwoesting van de
wereld door atoombommen schuilt de eigen
lijke angst van een lege wereld door het ont
breken van een ingrijpend geestelijk ideaal,
een geloof en vertrouwen in iets wat we al
leen maar geloven en vertrouwen kunnen.
De kerk van vandaag schiet daarin mis
schien tekort, haar instelling en instellingen
zijn bij de tijd ten achter gebleven. Toch,
menen wij, zal de opstanding van daaruit moe
ten komen, wil de wereld, wil de jeugd weer
vertrouwen in de toekomst krijgen.
H. VAN WERMESKERKEN.
In 1966 zal de middenberm-
beveiliging op de autosnelwegen
met ruim 200 km worden uitge
breid.
Op de autosnelwegen die op 1
januari 1966 reeds in gebruik wa
ren, zal het aanbrengen van mid
denbermbeveiliging worden
voortgezet. Het betreft hier een
totale lengte van 163 km op de
rijkswegen nrs 1, 4, 4a, 5, 9, 12,
15, 75 en op de Coentunnelweg.
De lengte middenbermbeveiliging
op de autosnelwegen zal eind
1966 zijn gestegen tot 425 km,
waarvan 215 km op wegen met
een verkeersintxsiteit van meer
dan 20.000 motorvoertuigen per
etmaal. Het resultaat hiervan zal
zijn dat, onvoorziene omstandig
heden voorbehouden, eind 1966
in elk geval op de belangrijkste
hoofdverkeerswegen: Den Haag/
Rotterdam-Arnhem-grens, Am-
sterdam-Utrecht-'s-Hertogen-
bosch en Den Haag-Rotterdam-
Breda een doorgaande midden
bermbeveiliging tot stand zal
zijn gebracht. Ongeveer 140 km
van de bestaande autosnelwegen
komt dan nog in aanmerking
voor een middenbermbeveiliging.
Op deze wegen die veelal tot de
minder druk bereden verbindin
gen behoren, zullen de werk
zaamheden het volgend jaar wor
den voortgezet. Hetzelfde geldt
voor de nieuw gereedkomende
en in gebruik te nemen wegvak-
ken.
Dow Chemical (Nederland)
N.V. heeft bij het college van
gedeputeerde staten van Drente
een concessie aangevraagd voor
het ontginnen van zoutafzettin-
gen bij Schoonlo.
De bij Schoonlo in 1948 aan
getroffen zoutafzettingen zijn
van aanzienlijke omvang: naar
schatting vele miljoenen tonnen.
„Voldoende voor meer dan 100
jaar", meende de heer G. H.
Watkins, direkteur produktie van
Dow Nederland. De zoutkegel die
op meerdere plaatsen tot dicht
onder de oppervlakte komt,
maakt een economische ontgin
ning mogelijk.
Dow Chemical is een van de
belangrijkste producenten en
verbruikers van chloor en chloor
verbindingen. Aangezien Dow
haar produktieprogramma in
Nederland steeds meer uitbreidt,
mag worden verwacht dat zout,
de essentiële grondstof voor
chloor, in steeds toenemende
hoeveelheden zal worden ge
bruikt voor de produktie van
Dow's op chloor gebaseerde che
micaliën. Waar de chemische
verwerking van de eventueel te
ontginnen zoutvoorraden zal ge
schieden, maakt onderwerp van
studie uit.
Cambodia heeft, naar van of
ficiële zijde te Pnom Penh ver
luidt, de tempel van Prah Vi-
hear weer bezet, waarvan Thai-
landse militairen zich enkele
dagen geleden meester hadden
gemaakt.
Over het eigendom van deze
tempel in het grensgebied tus
sen Cambodja en Thailand be
staat reeds lange tijd verschil
van mening tussen de twee lan
den. Nadat Cambodja in 1959
de kwestie aan het internatio
naal gerechtshof had voorgelegd,
maakte het hof op 15 juni 1962
met negen tegen drie stemmen
uit, dat de tempel op Cambod-
jaans gebied lag en dat de troe
pen van Thailand zich daar
moesten terugtrekken.
Volgens het Cambodjaanse
persbureau hadden de naar
schatting 300 Thailandse militai
ren vijf bewakers van de tem
pel gedood.' Pas na een „tame
lijk ernstig" verzet hadden zij
zich woensdag j.l. teruggetrok
ken in stellingen op 200 meter
afstand.
Het tempelcomplex dat uit de
negende eeuw stamt, is gedeel-
VRIJE DAG VOOR
OOST-DUITSERS
Zaterdag vóór Pasen is voor
ongeveer zes miljoen Oostduitse
arbeiders voor de eerste maal 'n
vrije dag. De Oostduitse regering
had vorig jaar april bepaald dat
bepaalde categorieën om de week
een vijfdaagse werkweek zouden
krijgen, waarbij een 45-urige
werkweek werd ingevoerd. Om
de verloren tijd van de vrije za
terdag in te halen wordt dan
acht en een half uur per dag in
plaats van acht uur gewerkt.
telijk tot een ruïne vervallen. In
1949 maakte Thailand zich van
het terrein meester. De tempel
is een bedevaarthuis voor de
Cambodjanen.
UET was mooi weer toen de fa
milie Snoek met Pasen een
wandeling door de duinen maakte.
Vader Snoek had in een grote doos
9 chocolade Paaseieren meege
nomen, met op elk ei een nummer,
dat tevoren, toen ze nog thuis
waren, „getrokken" was door mid
del van papiertjes in vaders hoed.
De uitslag was: 1. Hans; 2. Oma; 3.
Margriet; 4. Daan; 5. Leonard; R.
Frans; 7. Moeder; 8. Annelies; 9.
Vader. Maar vader deelde ze niet
zó maar uit. Hij legde ze her en
der in de begroeiing en de familie
werd verzocht even een andere
kant op te kijken. Toen mochten
ze zoeken en vond ieder zijn toe
gewezen ei. Hoera!
Maar wat was dat? Vader was de
eerste die stomverbaasd naar
een tweede vader keek! Ook moe
der keek naar een wandelende
dame die sprekend haar evenbeeld
was... en Leonard staarde even
eens wat gechoqueerd naar zijn
dubbelganger... Enfin, door het een
of ander hoogst zeldzaam toeval
wandelden daar nóg negen mensen
die stuk voor stuk sprekend op de
negen Snoeken leken! Of, om pre
cies te zijn acht. warit één vreemd
jongetje leek slechts op de twee
lingen Hans en Frans. Oma had
het echter al gevonden met „Oma"
en de andere kinderen waren be
paald niet ondersteboven van de
ontmoeting. Komisch was het alle
maal wel. Temeer daar ook de acht
„vreemde" wandelaars verbouwe
reerd toekeken omdat ze hün
evenbeeld ontwaarden!
Buiten het feit dat enkele leden
van de échte familie Snoek reeds
hun eieren in bezit hadden, was het
onaangenaam te ervaren... dat ook
enige pseudo-Snoeken de eieren
hadden opgeraapt!
Zullen we eens proberen de zaak
te ontwarren?
De vraag aan u als puzzelaar is:
Welke zijn de échte Snoeken en
wie zijn de valse Dat kunt u te
weten komen! Kijkt u eens naar de
borden en bordjes. De naam van
elk lid van het gezin kunt u terug
vinden in één van de opschriften.
Voorbeeld: „Oma" haalt u uit het
opschrift „Hotel SMAK". Er staat
een O, een M en een A in! Let wel,
dat er b.v. met de naam Annelies
ook tweemaal de N en tweemaal
een E in het opschrift moet voor
komen!
Heeft u alle namen ondergebracht,
dan is het een koud kunstje om de
„valse" Snoeken te ontmaskeren en
de „ware" te herkennen! De eer
ste letter n.l. van het door ieder
getrokken nummer moet óók op
het bord voorkomen wil het een
„echte" Snoek zijn. „De D dus van
drie, de V van vijf, enz. Daar Oma
ei nr. 2 heeft en de T inderdaad op
„haar" bord voorkomt, is Oma met
het ei dus echt!). Is de letter ech
ter niet in het opschrift aanwezig,
dan betrapt U een „Snoek" die on
bevoegd een ei opraapte!
Geef dus antwoord op deze vraag:
Welke „echte" Snoeken hebben 'n
ei gevonden en welke toevallig
passerende „pseudo" Snoeken heb
ben zich een ei wederrechtelijk
toegeëigend?
IUB18 VifUU.
Stuur uw oplossing vóór donder
dag 14 april aan de Puzzelredaktie
van „De Vrije Zeeuw". Onder de
goede oplossingen worden drie
boeken verloot.
I
