Huwelijksplechtigheid trok enorme belangstelling in Amsterdam maagtabletten alles m CEJallI» VELPON Het Bachkoor Trouwringen Luisterrijke toiletten Vijfeneenhalf uur in de kerk Terug in het paleis Bruidspaar vertrokken Spoor bijster Op het balkon AGENDA 'n blijvende uitkomst! TIJDENS DE HUWELIJKS- PLECHTIGHEID IN HET STADHUIS Vrijdag 11 maart 1966 HE VRIJE ZEEUW Pagina 3 Adv. VRIJDAG 25 MAART Hulst: Gemeentehuis, 11 uur: Aanbesteding bouwen ambts woning. ZATERDAG 12 MAART Terneuzen: Luxor-Theater, 8 uur: „Irma la Douce". Hotel „Rotterdam", 7.30 u.: Algem. ledenvergadering Ned. Roode Kruis. BRUIDSPAAR BETREEDT HET STADHUIS Het bruidspaar verlaat de gou den koets om het stadhuis, waar de huwelijksplechtigheid zal plaatsvinden, te betreden. (Vervolg van le pag.) het huwelijk, het bruidstoilet van de prinses, niet langer een geheim zou zijn De bruids kinderen strooiden ijverig hun witte bloemblaadjes en juist omdat ze ondanks de generale repetities een beetje de kluts kwijtraakten, veroverden ze op slag vele vertederende lachjes van de aanwezigen. Het was een grote overgang van de natte la waaierige Raadhuisstraat (even tevoren werd een gezelschap genodigden daar nog met rook bommen bekogeld en vergast op spreekkoren „re-pu-bliek. re-pu bliek") naar de stille licht kerk met zijn duizenden brandende kaarsen die feestelijke lichtjes toverden in het glimmend ge poetste koper van de grote kroonluchters en de zee van witte bloemen die voor een sprookjesachtige sfeer zorgde. Indrukwekkend klonk even later het „Was mein Gott will, das gescheh' allzeit" uit de Matheuspassion van Bach, dat werd gezongen door het Bach koor va^.de Westerkerk. Het sloot aan op de laatste woorden van psalm 121. gelezen door ds. Kater: ,.De Heer is uw bewaar der. de Heer is de schaduw aan uw rechterhand, de zon zal u des daags niet steken, noch de maan des nachts. De Heer zal u bewaren voor alle kwaad. Hij zal uw ziel bewaren. De Heer zal uw uitgang en uw ingang bewaren, van nu aan tot in eeuwigheid". Voor de tweede schriftlezing, uit het nieuwe tes tament had ds. Kater de beken de tekst uit Corinthiërs 13 ge kozen: „Al ware het dat ik met de tongen der mensen en der engelen sprak, maar had de lief de niet, ik ware schallend ko per of een rinkelend cimbaal Toen voor bruid en bruide lom het moment naderde om te staan voor het beantwoorden van de vragen uit het huwe lijksformulier, schoot prinses Irene toe om van haar zusje bruidsboeket, handschoenen en liturgieboekje over te nemen. Nadat de prinses en de prins hadden beloofd elkaar lief te hebben en trouw te zijn en elkaar als symbool daarvan de trouwring aan de rechter- vinger hadden geschoven, be vestigde de predikant: „Voor God zijt gij nu man en vrouw. Zo dan wat God heeft samen gevoegd, scheide de mens niet". De gehele gemeente stond op om na de zegenbede van de do minee het paar ook zijn zegen toe te zingen met gezang 263: „U zeegne God, hij stelle u tot een zegen". Het „Onze Vader" werd hardop gebeden, voor ieder in zijn eigen taal, al was dat. niet te horen omdat het grote aan tal Nederlanders uiteraard do mineerde. Daarvóór sprak ds. Kater een gebed uit, waarin hij onder meer smeekte om de .een heid der gelovigen, een grotere toenadering tussen kerk en sy nagoge en Gods zegen over de zonen van Israël. Het forse „ja" van Claus dat opklonk in de doodstille Wester kerk, bracht even een lachje op het gezicht van zijn bruid, ken nelijk onder de indruk van het gebeuren. De dienst in de Westerkerk was bepaald geen sombere plech tigheid. De luisterrijke toiletten van de koninklüke gasten zorg den voor een feestelijke sfeer. De vaak opvallende kleuren daarvan bloeiden als hetware op tussen het plechtig zwart van de niet-geuniformeerde heren en de sneeuwwitte azalea's, prunus sen en seringen waarmee de kerk stijlvol was versierd. Rood was er in vele schakeringen te vinden zoals in het heldere pur per van de mantel van kardi naal Alfrink en het dieprood van het majestueze toilet van prin ses Irene. Bij de koninklijke gas ten bleek ook rose favoriet. Ko ningin Anne-Marie van Dene marken droeg een zalmrose ro be met bijpassende hoed, prinses van Griekenland had eveneens een rose japon aan en ook prin ses Margriet had een roze stof voor haar japon gekozen. Scherp contrasteerde hiermee het hard groen van de japon van prinses Paola, die ook een opvallende witte tulband-achtige hoed op had. Koningin Fabiola van Bel gië oogstte veel bewondering met haar goudkleurig gewaad, haar schoonzuster groothertogin Charlotte droeg een lichtgroene creatie. Huwelijksplechtigheid in. Westerkerk Claus von Amsberg schuift de trouwring aan de hand van zijn bruid tijdens de huwelijksplech tigheid in de Westerkerk. De trompettist Wim Groot blies, staande op het grote or gel. de „Trumpet voluntary" van Jeremiah Clarke toen de bruids stoet de kerk verliet. Het einde van de plechtigheid betekende echter voor de gasten nog niet het einde van hun ver blijf in de Westerkerk. De laat ste wagen van de bruidsstoet moest namelijk van de Wester- markt verdwenen zijn, voordat de grote uittocht kon beginnen. Vandaar dat sommige gasten de eerste arriveerden omstreeks negen uur al met bussen uit de R.A.I. vijf en een half uur in de kerk hadden doorgebracht Onder de genodigden waren 48 diplomaten, 22 jarige scholie ren, bekende sportfiguren als Ard Schenk, Cees Verkerk en Ada Kok, de cabarettier Paul van Vliet, vrienden van de ko ninklijke familie en leden van de hofhouding, de elf burge meesters van de provinciale hoofsteden, de ministerraad en de staatssecretarissen, deputa ties van de Nederlandse Antil len en Suriname, kerkelijke en militaire autoriteiten, leden vati de rechterlijke macht, alsmede vertegenwoordigers van 'n groot aantal organisaties op vrijwel elk gebied van het Nederlandse maatschappelijke en culturele leven. De belangstelling voor het pa leis was door het trieste regen achtige weer aanzienlijk geslon ken en gedaald tot enige honder den, toen de kop van de stoet kort na twee uur de Dam weer opreed. Even later draafde de commandant van de stoet, de eerste stalmeester Bisschoff van Heemskerck, op zijn schimmel ook het plein op, steeg af bij de kleine steentjes om bij de aan komst van het bruidspaar, de ouders en de gasten aanwezig te zijn. Toen de gouden koets de Dam opreed, klonk wederom „Oranje boven, leve Trix en Claus". Tevoren had echter ook „Oranje boven, leve de repu bliek" geklonken van het natio naal monument, waaromheen zich een groot aantal jongeren had opgesteld. Luid juichte het publiek voor het paleis toen de gouden koets met bruid en brui degom voorreed en prinses Bea trix en prins Claus der Neder- Om 10 minuten voor half zes zijn prinses Beatrix en prins Claus uit het paleis op de Dam in een hofauto vertrokken, voor afgegaan door gemotoriseerde politie. De prinses was gekleed in een zwarte bontmantel. Het bruidspaar werd uitge leide gedaan door de gehele ko ninklijke familie en mevrouw Gosta von Amsberg. Op aanwij zingen van prinses Irene werd het bruidspaar bij het instap pen in de auto als het ware be dolven onder handenvol rijst. In snelle vaart reden prinses Beatrix en Claus naar het Am- stelhotel, waar zij afscheid na men van de koninklijke gasten bij hun huwelijk. Waarschijnlijk in verband met de ongeregeldheden op het Ro- kin en kort tevoren nog op de Dam had zich voor het duizend koppige publiek een enorme haag politieagenten en mare chaussees opgesteld. Een deel van de bewaking, onder wie agenten te paard, stond tegen over de ingang van het paleis met het gezicht naar het publiek gericht. Toen het gehuwde paar het paleis verliet, deden zich echter geen incidenten voor. In tegendeel, de meeste mensen, onder wie veel jongeren, juich ten het paar toe en zwaaiden met hun vlaggetjes. bruidspaar heen is. Men neemt aan dat het prinselijk paar Am sterdam heetf .verlaten en aan de huwelijksreis met onbeken de bestemming is begonnen. (Adv.) Nadat rond zes uur het bruids paar in het Amstelhotel af scheid had genomen van de daar verblijvende gasten en opnieuw in de auto had plaatsgenomen, is men ieder spoor van prinses Beatrix en prins Claus kwijt geraakt. Ook de Amsterdamse politie heeft geen idee waar hef te etWeWteflRasnso en beste ter wereld! Claus von Amsberg kijkt even om naar de bruidsjongetjes tij dens de huwelijksplechtigheid in de trouwzaal in het stadhuü te Amsterdam. DINSDAG 15 MAART BRUID EN BRUIDEGOM (Foto MaxtKoot.) ZONDAG 13 MAART Terneuzen: Luxor-Theater, 2.30 uur: „Irma la Douce". MAANDAG 14 MAART Terneuzen Luxor-Theater, 8 uur: „Irma la Douce". landen, na voor het vaandel te hebben genegen, het paleis be traden. Ook ons koninklijk paar werd hartelijk toegejuicht. In een Rolls Royce arriveer den koning Boudewijn en konin gin Fabiola bij het paleis, ge volgd door het Griekse konink lijk paar en groothertog Jan van Luxemburg en zijn gemalin. Ook deze hoge gasten viel een harte lijke begroeting van het publiek ten deel, dat niet moede scheen te blijven juichten. Nadat alle gasten het paleis hadden betreden, bleef het pu bliek staan wachten op het mo ment dat het jonge paar op het balkon zou komen. Een spreek koor dat steeds meer bijval kreeg, zette de yel „Op 't bal kon" in. gevolgd door voor de zoveelste keer „Oranje boven, leve Trix en Claus', Tenslotte was het dan om even voor tien over half drie zover. De balkon deuren werden geopend en bruid en bruidegom traden naar bui ten. De marinierskapel zette een pittige mars in en de erewacht presenteerde het geweer. Naar alle zijden vriendelijk wuivend nam het prinselijk paar de toe juichingen in ontvangst. Lang bleven zij in het kille weer niet staan en na nog even naar alle zijden te hebben gewuifd, trok ken de jongegehuwden zich in het paleis terug. Terneuzen: Luxor-Theater, 8 uur: „Irma la Douce". GASTEN VERLATEN HET PALEIS OP DE DAM De bruidsmeisjes Christina von Amsberg en jonkvrouwe Euge nie Loudon en de bruidskinderen Daphne Stewart Clark, Carolijn Alting von Geusau, Joachim Jencquel en Markus von Oeyen- housenSierstorpff verlaten het paleis op de Dam voor het gala rijtuig op weg naar het stadhuis.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1966 | | pagina 3