FRIESCHE VLAG GOUDBAND TERUG NAAR I939 INDONESISCHE TEGENSPRAAK INZAKE WEST-IRIAN altijd het lekkerste kopje koffie DE GAULLE OVER EUROPESE LANDBOUWPOLITIEK HET STANDPUNT VAN DE GAULLE DE VRIJE ZEEUW pagina 5 De heer!ijkerstrragfk van'Uw kopje koffie - op welke manier U dat ook zet, Mevrouw - komt nog beter tot zijn recht als U „Friesche Vlag" GOUDBAND koffiemelk gebruikt. Een klein scheutje in het kopje en proef maar: zo smaakt Uw kopje koffie extra lekker. Meer aro ma, voller van smaak, geuriger! En dat met heel weinig koffiemelk, dus: erg voordelig! de meest gebruikte koffiemelk in Nederland Ook offers iVeto verlangd De klok terug Principe blijft HACHELIJK AVONTUUR OP BOUWVALLIGE SCHOORSTEEN Donderdag 16 september 1965 President De Gaulle heeft woensdag op een bijeenkomst van de Franse ministerraad verklaard dat Frankrijk zijn pogingen zal voort zetten om. de landbouw onverbrekelijk met de gemeenschappelijke markt verbonden te krijgen. Hij heeft, naar de minister van voorlichting, Peyrefitte, bekend maak te, er de nadruk op gelegd dat Frankrijk zich vier jaar heeft inge spannen voor een inbrengen van de landbouw in de gemeenschappelijke markt, een zaak waarin het E.E.G.-verdrag slechts bij wijze van intentie voorzag. Wij blijven hiervoor ijveren, aldus de generaal, niet alleen om ons afzetmogelijkheden voor onze landbouwprodukten te verschaffen, maar ook omdat de gemeenschappelijke markt geen stand kan houden, als het evenwicht van de economieën van de lidstaten niet zeker is. De Franse regering heeft de hoop niet opgegeven dit doel zodanig te bereiken, dat de zaak niet niet meer op losse schroeven kan worden gezet, aldus deze verklaring, die de president aflegde nadat Pisani een uiteenzetting over de landbouw had gegeven. De secretaris van het Indonesische bureau voor Westirianese zaken, Kutjipto, heeft buitenlandse berichten tegengesproken, als zou Indonesië de bevolking van West-Irian dwingen Mohammedaan te worden. Hij zei dat dit door radio-Hilversum en radio-Maleisië was gemeld. Sutjipto verklaarde dat de r. k. en de protestntse kerken „opmerke lijk" vooruit zijn gegaan in West-Irian, waar de christenen in de meer derheid zijn. Volgens hem zal de religieuze verdraagzaamheid worden gestimuleerd. 14-karaats gouden Zwitserse horloges vèr beneden de vergelijkbare winkelwaar de. Vraag spaarkaart aan uw koffiemelk- leverancier. Nu De Gaulle het lijkt te laten aankomen op een buigen of barsten in de E.E.G., schijnt het of de hele geschiedenis van de Euromarkt een aaneenschakeling was van crises, met nu en dan een grotere dan ooit te voren. Ten dele is dat ook wel zo, al moet men daaruit niet de conclusie trekken dat de E.E.G. daarom niet een groot suc ces is geworden. Het voornaamste doel was eerst een grotere markt te scheppen die een economische ontplooiing mo gelijk zou maken. Dat is gebeurd en de geboden kansen zijn gegre pen. In waarde was het bruto na tionaal inkomen van de zes samen werkende staten vergeleken met 1957 het laatste jaar vóór de E.E.G. vorig jaar 38 hoger. De overeenkomstige cijfers voor de V.S. en voor Groot-Brittannië zijn 28 en 21. Het gemiddeld ioon steeg in die tijd (gerekend in wat men er voor kan kopen) in de E.E.G. met bijna dertig procent, in de V.S. met twaalf. En zo kan men doorgaan cie statistieken te citeren. Het totaalbeeld is dat de wel vaart in de Euromarkt sneller sfeeg dan ergens anders in de wereld. Een wereld die daar overigens ook van heeft geprofiteerd: de E.E.G. is in vele opzichten de grootste klant op de wereldmarkt die sinds haar stichting haar aankopen met tweederde verhoogde. Dit resultaat is bereikt door offers ook: alle deelnemers hebben wel eens wat moeten laten schie ten als voorwaarde om het geheel vooruit te helpen, maar de verhou ding tussen de lasten en de baten ligt voor alle landen aardig in even wicht. De veel gehoorde opmer king dat Frankrijk het minst heeft bijgedragen en het meest geprofi teerd, is ook bepaald onjuist. Weliswaar waren voor Frankrijk vaak de voordelen van de agrari sche maatregelen wat groter dan voor anderen, maar in de begintijd lagen de moeilijkheden van de in dustriële integratie juist voor Frankrijk het zwaarst met zijn his torisch gegroeide beschermde nij verheid. Het valt overigens niet op de centime na te rekenen, maar in grote trekken is alles vrij billijk verlopen. Wat voor een groot deel waarschijnlijk te danken is aan het beleid van professor Walter Hail- stein, die uit Brussel de E.G.G. langs heel wat klippen heeft ge stuurd. Zover de E.E.G. economisch. De stichters leefden in de overtuiging dat het eenmaken van de economi sche belangen der zes automatisch tot een politiek samengaan zou leiden, een ideaal dat ze in de pre ambule van het verdrag van Rome ook uitdrukken maar zo vaag, dat het zuiver economische werk van Brussel er nooit mee te maken heeft gehad. Een andere zaak is, of ideaal ot niet het verder gaan van de integratie op zoveel gebieden nie* automatisch de zes nationale poli tieke opvattingen zal dwingen ge lijk te lopen. Dat lijkt haast onont koombaar. En dat is wellicht ook voor De Gaulle de voornaamste reden om aan te kondigen dat hij zich niet wenst te houden aan de door het verdrag van Rome voorgeschreven methode van werken bij meerder heid van stemmen in plaats van met verplichte eenstemmigheid na 1 januari. Dat is voor hem de enige mogelijkheid om een veto te be houden waardoor alleen gebeurt wat Frankrijk wenst en hij het systeem kan voortzetten dat de andere vijf kunnen doen wat hij van hen verlangt op straffe van algehele stillegging van de „grote onderneming der gemeenschappe lijke markt". Net als bij de N.A.V.O. dc generaal zei dat ook op zijn pers conferentie wenst hij een samen werking tussen regeringen, bi; voorkeur zonder gemeenschappe lijke organen en zeker zonder een supra-nationaal gezag dat een eigen politiek kan uitstippelen en bedrij ven. Dat Is een terugkeer naar 1939 Voor de N.A.V.O, is dat zonder meer ondenkbaar: de veiligheid van het westen is niet een zaak van de opgetelde macht der leden maai van een militair apparaat dat geen van hen kan opbouwen, maar dat ze wel samen in stand kunnen hou den. Zonder een gemeenschappe lijke strategie en zonder een ge meenschappelijk opperbevel is de N.A.V.O. geen machtsfactor meer. Dat wil niet zeggen dat er aan de structuur van verdrag en van organisatie niet wat gesleuteld mag worden; tenslotte is de tijd verder gegaan en kan een aanpas sing geen kwaad. Maar men kan niet terugkeren naar het vooroor logse systeem, temeer daar dit zijn ontoereikendheid heeft bewezen. Voor de E.E.G. ligt het niet an- ders. Over details kan men zich I voorstellen dat nog eens een nieu- I we aanpak zal worden beproefd. 1 Maar het principe veranderen van de integratie die haar succes in cijfers kan tonen, zou absurd zijn En dat wenst De Gaulle al lang en dat heeft hij in zijn persconfe rentie nog eens nader zij het nóg vrij vaag gestipuleerd. Het is wel tekenend dat hem in die zin niemand is bijgevallen van enige importantie. Het was kennelijk zijn eigen persoonlijke opvatting en die geldt, ook al jammeren zowel in- 1 dustriëlen als agrariërs in zijn eigen land over de konsekwenties. Het vervelende is dat dit op de ideeën I van de president waarschijnlijk geen enkele invloed heeft. Hij is geen president „om hyacintenten toonstellingen te openen en dat hebben de Fransen geweten," zei hii. De Fransen weten het nu in elk geval. De overige Europeanen ook. Nederland schenkt patrouillevaartuig aan Nigeria De Nederlandse regering heeft het in juli 1963 door de marine in bruikleen afgestane patrouil levaartuig Hr. Ms. „Queen Wil- helmina" thans aan de Nige- riaanse regering ten geschenke aangeboden. Het in bruikleen afstaan van het vaartuig vond op 26 juli '63 plaats bij de dok- en werfmaat- schappij Wilton-Feijenoord te Schiedam. Het schip werd toen bij de Nigeriaanse marine als „Ogoja" officieel in dienst ge steld. Op diezelfde dag werd op deze werf begonnen met de bouw van een eigen fregat voor de Nigeriaanse marine. Het is thans gereed en zal op 16 september als „Nigeria" in dienst worden gesteld. Teneinde in '63 reeds bij de Nigeriaanse marine een varende opleiding te kunnen beginnen, waarvoor het bezit van een zee schip noodzakelijk was, had de Nigeriaanse regering zich tot de Nederlandse regering gewend met het verzoek voor enige jaren een klein oorlogsschip in bruikleen te willen afstaan. Na onderzoek bleek toen dat Hr. Ms. „Queen Wilhelmina" daar voor het beste geschikt was. Nu inmiddels is gebleken dat het schip aan deze verwachtingen heeft voldaan en door de Nige riaanse marine graag als oplei dingsschip wordt gehandhaafd, is besloten het als geschenk aan de Nigeriaanse regering aan te bie den. Het schip was een geschenk van president Roosevelt, die het op 6 augustus '42 aan koningin Wilhelmina aanbood. Dodelijk verkeersongeluk De 59-jarige G. J. Broekhuis uit Oldebroek is gisteren met zijn auto na een inhaalmanoeuvre op rijksweg 36 bij Almelo met een tegenligger in hotsing gekomen en om het leven gekomen. De heer Broekhuis reed in de richting Almelo en haalde een vrachtwagen in. Gedwongen door een tegenligger, een vracht wagen uit Staphorst, moest de heer Broekhuis snel naar het rechterweggedeelte terugkeren. Hij kwam daarbij met de rech- terwielen in de berm, raakte de macht over het stuur kwijt en schoot terug naar het linkerweg gedeelte. Daar botste hij fron taal tegen de wagen uit Stap horst. De heer Broekhuis werd uit zijn auto geslingerd en was op slag dood. Zijn auto werd to taal vernield. Jeugdige aanrander gearresteerd De Groninger politie heeft een 15-jarige fabrieksarbeider uit Groningen gearresteerd en ter beschikking van de justitie ge steld, die verdacht wordt van een groot aantal gevallen van open bare schennis der eerbaarheid, aanranding en verkrachting, van eind juni tot en met 8 septem ber gepleegd in de stad Gronin gen en omgeving, o.a. in Haren, Zeegse, Zuidlaren en Fuvel- gunne. Da aanhouding geschied de, nadat ér op 9 september vier klachten binnen kwamen van openbare schennis der eerbaar heid en een aanranding in een brandgang in de stad Groningen. Bij verhoor gaf verdachte een reeks gevallen toe. Daarbij wa ren meisjes en vrouwen betrok ken, variërend in de leeftijd van 14 tot 31 jaar. Van de helft van de door hem bekende daden is geen klacht binnengekomen, o.m. van twee gevallen van verkrach ting op 22 augustus gepleegd j,n Zuidlaren en Zeegse. Olympische Spelen IN OKTOBER PROEFDRAAIEN IN MEXICO Volgende maand, van 11 tot 17 oktober, wordt in Mexico City een sportontmoeting gehouden, die geldt als een proefneming voor de Olympische spelen in 1968. Tien landen: Groot-Brit tannië, Finland, Frankrijk, Italië, Japan, Roemenië, Zweden, Rus land, West-Duitsland en de Ver enigde Staten hebben reeds toe gezegd een aantal atleten te stu ren. De bedoeling van het toernooi is om de atleten zowel als hun trainers en artsen in de gelegen heid te stellen de reeds zo dik wijls gepubliceerde verhalen over de slechte invloeden, die het hooggelegen Mexico City circa 2500 meter boven de zee spiegel op de sportprestaties heeft, zelf te onderzoeken. De wedstrijden zullen zowel zaal als veldsporten omvatten. De Mexicanen zijn ervan overuigd dat na deze proefneming de af schrikwekkende verhalen in de wereldpers over de ernstige ge zondheidsrisico's, die de atleten in de ijfcre luohtlagen lopen, zullen verdwijnen. Algemeen wordt door Mexi caanse sportlieden een acclima tiseringsperiode van twee t,ot drie weken voldoende geacht om de atleet weer tot topprestaties te brengen. De ijle lucht kan bo vendien nog voordelen hebben. Door de geringere luchtweer- stand bestaat de mogelijkheid dat de wereldrecords in het speerwerpen en hoogspringen aanmerkelijk scherper worden gesteld. Een dertig- nieter hoge bouwvallige schoorsteen op het Deense eiland Bornholm dreigde in te storten, waarop de hulp van de 39-jarige expert Poul Johansen werd ingeroepen. De man had juist de bovenste ijzeren ring losgemaakt, toen het bouwwerk begon af te brokkelen. Johansen bleef ijzig kalm. Enige mensen op de grond besloten hulp in te roepen. IN'a drie uren verscheen een helikopter van de luchtmacht om Johansen uit zijn benarde positie te bevrijden. Hjj had zijn voet amper los van de schoorsteen of meer stenen vielen naar beneden.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1965 | | pagina 3