„Teveel fruit voor kinderen ongezond"
Hoe kleedt U zich op de fiets
IS DIT DE IDEALE MOEDER? Mil van de week
„EEN BUIKJE"
AL BIJ
KINDEREN
Zaterdag 14 augustus 1965 DE VRffF ZF.F.UW Pagina 7
Te veel
boterhammen
verhulzen naar
de prullemand
VOOR KLEINE KLEUTERS
Voor winderig weer is de broekrok
favoriet. Deze dracht is weer popu
lair en niet aleen in de mode voor
sportieve rokken bij bloesen, maar
ook toegepast in tal van meisjesjur
ken en een aantal grotere maten bij
confectiegoed. Zo'n complete japon
geeft het cachet van de geklede na
middagjurk of normale daagse dracht,
maar verbergt de onopvallende mid
dennaad, zodat we er heel gewoon
mee kunnen lopen en zitten zonder
dat het opvalt dat onze rok geen
,open rok is.
Een 7/8 veelkleurige tercryl mentel me» grote schotse ruit en bijpassende
broekrok me» elastieken boord van de zelfde stof.
Wie een wijde rok bezit die zich
daar voor leent, kan er eigenlijk
best een broekrok van maken. Daar
hoeft geen naaister aan te pas te
komen, als we er maar voor zorgen
dat de verbinding wordt gestikt in
naar binnen vallende plooien. Be
gin bovenaan, om valse plooien te
voorkomen, maar minstens 35 a 40
cm onder de taille.
Zeer sportief staat de veelkleurige
Rok en bloes uit étrn stvfc «oor
met bescheiden eogefse wit en
heer en een whiekeykfewrige tespeibfoelc
grate steek zakken voor hem.
ook het open armsgat met een zelfde
bruin randje afgezet en de kraag in
die kleur uitgevoerd. De sluiting be
vindt zich met koperen knopen op een
tot halverwege doorlopend bruin be
leg, dat aansluit op de hals. Daarbij
past een koperkleurige ceintuur, op
gehangen in wijde bruine lussen.
Dergelijke luchtige sportieve jur
ken, die niet alleen voor wielrijdsters
bedoeld zijn, kunnen we ook kopen
of maken als watersportkleding in
marineblauw met matrozenkraag, als
tennisensemble met witte rok en hel
gekleurd bovendeel mét wit kraagje
(waarbij we de rok natuurlijk wel
wat korter nemen) en b.v. als na
maak mantelpakje, door een zelfde
kleur blazer en rok uit te zoeken of
te (laten) maken.
Kies vooral goede stof, zodat het
zadel er geen indrukken in achterlaat.
Koop zonodig zo'n modern verkort
rokzadel. En kleedt u vooral op de
bromfiets warmer, o.a. door gebruik
van extra of langer ondergoed. Al
leen een dikke mantel is niet genoeg,
de gevaarlijkste luchtstroom komt
van onderen.
EN HIJ DAN
Als „hij" er nu van de weeromstuit
ook sportief wil uitzien bij een ge
zamenlijk fietstochtje, laat hem dan
eens uitzien naar een leuke lange
pantalon van b.v. whiskeykleurige
kunststof met een Engels ruitje. Dat
is een niet te opvallende, maar toch
oergezellige dracht.
We zagen dezer dagen zo'n mo
derne broek in die pittige tint ge
toond in een Franse modesalon, en
we hebben die mannequin in haar
,,une-pièce" even bij dat manneken
gezet om hen beiden tête-a-tête te
vereeuwigen, zo gezellig pasten die
twee bij elkaar en. bij de fiets.
Let eens op de pijpen: ze zijn niet
meer zo nauw! Verder bezit de mo
derne herenbroek een elastische
band aan beide zijkanten, ter ver
vanging van de riem, en steekzakken
van fors formaat.
Nee, we behoeven ons nu niet meer
af te vragen wat ideale fietskleding
is.
JOLANDA.
Hebt u de ideale moeder-op-reis wel eens ontmoet?
Wij wel! Mijn reisgenote en ik zaten tegenover elkaar
in de trein, toen een jong mevrouwtje met twee kleine
jongetjes instapte en toevallig juist bij ons een plaatsje
koos. Heel beleefd, een beetje overbeleefd, vroeg ze:
„Hebt u er bezwaar tegen als we hier gaan zitten". Het
lijkt ons dat je in een openbaar vervoermiddel niet zo
gauw bezwaar kunt maken tegen je medepassagiers,
maar we hadden er op dat moment ook niet de minste
behoefte aan.
De jongetjes wilden geen van beiden graag tegenover hun moeder, naast
zo'n wildvreemde mevrouw, zitten en daarom nam zij de jongste op schoot,
terwijl de andere nu gehoorzaam plaatsnam, zij het op het voorste randje
van de zitplaats. Het leek mij veel gezelliger voor de knulletjes om samen
met hun moeder één bank te delen, dus bood ik aan om met de oudste zoon
van plaats te verwisselen. Dat viel beslist in de smaak.
Het mamaatje trok inmiddels haar jasje uit, de petjes van de kinderen
werden opgehangen en een grote tas vond een plaatsje tussen moeder en
zoon in, op de bank.
MODEL
Moeder was meteen in vorm.
Zij zag een aardig kerktorentje
onderweg, waar ze de kinderen
dadelijk op attent maakte. Het
werd een modelgesprekje, pre
cies zoals elke moeder dat zich
in gedachten zou wensen. Ter
wijl wij dat alles aanhoorden en
ook, zo ongemerkt mogelijk,
aanzagen, konden we ons niet
losmaken van het idee, dat het
mevrouwtje (was ze misschien
onderwijzeres of kleuterjuf vóór
ze trouwde?) een beetje onna
tuurlijk, deze kleine scène speel
de. Na een poosje zocht ze even
in de tas en kregen de jongetjes
een stukje chocolade. Maar heel
even later kwam er een plastic
zakje te voorschijn met een nat
washandje, en mochten de kin
deren hun handjes en toetjes af-
Moe langer hoe liever, roept u netwwHfjt; als u een nylon,as koopt voor
de fiets. Toch rijdt u prettiger in een 3/4 model. Hier een marineblauw
exemplaar. dat er uitziet als het oliegoed van de zeeman. Let oo de
.feMKL-S* de wjfde ««Vifletea.
„Eet meer fruit, en blijft gezond":
Deze slogaan geldt volgens de me
ning van de bekende Westduitse
medicus dr. Rudolf Meinert alleen
voor volwassenen. Kinderen, die
teveel fruit eten, neigen tot zwaar
lijvigheid.
Iedere tweede Duitser is te
zwaar. Dat geldt niet alleen voor
de volwassenen, de kleintjes van de
lagere school hebben al 'n „buikje"
Dr. Meinert onderzocht een reeks
van 1300 leerlingen van de laagste
klas der lagere school en conclu
deerde, dat de meerderheid van de
kinderen aan zwaarlijvigheid leed.
Aan deze gezetheid medeschuldig
is volgens de mening van dr. Mei
nert een te groot genot van fruit
en vruchtensappen. Terwijl bij vol
wassenen veel fruit slank maakt,
heeft het bij kinderen een tegen
gestelde uitwerking.
Natuurlijk ligt 't niet alleen aan
het fruit en de vruchtensappen, dat
de kinderen te dik zijn, maar even-
eens aan een verkeerde voeding,
die al bij de boterhammen voor de
schoolpauze begint. De ouders, in
het bijzonder natuurlijk de moe
ders, moetens eens een vitamine
rijk, smakelijk, maar toch niet al te
voedzaam en vet broodbeleg zien
te verzinnen.
In vele steden van West-Duits-
land trachten autoriteiten, onder
wijzers en ouders een oplossing
voor dit probleem te vinden, daar
vele kinderen geen brood mee
nemen naar school, maar elke dag
geld krijgen, om in de pauze iets te
eten te kopen. Van dit geld wordt
dan meestal snoep gekocht. Een
goed idee verwezenlijkten de Zwit
serse bakkers, die op vele school
pleinen „boterhammen voor de
pauze" (volkorenbrood met noten
en rozijnen) tegen een zeer geringe
prijs aanbieden. Om het kopen wat
te stimuleren wordt er gratis een
Karl-May foto verstrekt. Misschien
is dit de juiste weg, om kinderen
weer een smakelijke boterham voor
de pauze te verschaffen.
vegen. De kleine deed het niet
zó secuur, dus moeder poetste
nog even na, met de opmerking:
„Kijk, daar is het nog een beetje
vies, dat zullen we nog even weg
maken".
De hygiëne ging niet zo ver,
dat er voor elk jongetje een
eigen washandje was. Nee, hand
jes en mondjes werden met het
zelfde natte plekje afgeveegd.
Enfin, ook het streven was
schoon.
VERRASSING
Alles werd weer opgeruimd.
Weer een poosje rustig gekeu
veld. Opeens vroegen de jonge
tjes of moeder nog méér snoep
bij zich had. Dat bleek wel zo te
zijn, een rolletje drop. „Maar",
zei moeder, „dat is voor straks.
Jullie hebt nu voorlopig genoeg
gesnoept". Bij deze opvoedkun
dige woorden legde het tweetal
zich dadelijk neer. Het was nu
een poosje stil, tot het oudste
jongetje zei: „Waarom zeg je
niets, mam?" „Ik zat te denken",
was het antwoord. „Waar dacht
je aan?", wilde het kind nog
weten. „Aan oma". En daar nam
iedereen genoegen mee.
Toen de kinderen zich (bijna)
begonnen te vervelen volgde een
groots moment, de tas ging weer
open. „Nu heb ik een verras-
sinkje voor jullie", zei de ideale
moeder-op-reis. En voor elk
kind kwam een piepklein plastic
zakje te voorschijn waaruit een
magneetje en een klein rond
metalen plaatje kwam. Het viel*
bijzonder in de smaak.
ONNATUURLIJK
Ze waren er een hele tijd zoet
mee. Tenslotte vroegen de jonge
tjes, en het klonk ons als muziek
in de oren: „Heb je nog meer
verrassinkjes, mam?"
„Nee, mamma heeft geen ver
rassinkjes meer. Maar deze ver
rassinkjes, daar wisten jullie
niets van hè, en toch had mam
ma ze al héél lang in huis. Toen
Paultje nog een baby was, toen
lagen ze al in de kast."
De jongetjes gingen niet door
het gangpad hollen, ze pakten
eikaars magneetje niet af, ze
klommen niet in het bagagerek
en ze probeerden niet aan de
noodrem te gaan hangen. Ze
prutsten verder met de mag
neetjes en tot wij de trein ver
lieten was er nog niets van het
Zou deze tweede helft van augus
tus ons toch nog wat zomerse dagen
brengen? Iedereen kijkt er met ver
langen naar uit. Het is een genoegen
om op zo'n warme dag ons gezin te
verrassen met een verrukkelijk
vruchtenslaatje, gemaakt van verse
vruchten, zoals rode bessen, peren,
appels, pruimen, perziken enz. en
niet te vergeten wat citroensap. Wat
zoete landwijn, een beetje spuitwater
of een scheutje marasquin en een
toefje geslagen room maken zo'n
slaatje tot iets bijzonders. In plaats
van slagroom kunnen we er ook zure
room bij geven, wat heerlijk fris en
bovendien licht verteerbaar is.
ZONDAG: Juliennesoep; zwezerik in
tomatensaus, doperwtjes, aard
appelpuree; vruchtenslaatje met
zure room.
MAANDAG: Stamppot rauwe andij
vie met gerapste kaas; tweekleu-
renvla.
DINSDAG: Moskouse gehakte bief
stuk, rijst, sla; kwark met vruch
ten.
WOENSDAG: Kaasgehakt, andijvie,
aardappelen; engelendessert.
DONDERDAG: Gebakken lever met
spek en uitjes, appelmoes, aard
appelpuree; peren met choco
ladevla.
VRIJDAG: Champignon-omelet of
kaasomelet; tomatensaus, rijst,
komkommersla; flensjes met
abrïkozenmoes.
ZATERDAG: Russische eieren; ba
naanschuitjes met rode jam en
slagroom.
ENGELENDESSERT
lh liter melk, 125 g suiker, vanil
lesuiker, 50 g bloem, 1 ei, 100 g
lange vingers, 2 eetlepels rum, 2
eetlepels suiker, 1 eetlepel rode
jam.
Klop de melk met de suiker, de
vanillesuiker, de bloem en de eier
dooier tot een glad beslagje. Zet dit
op het vuur en breng het al roerende
aan de kook. Giet de vla over de
lange vingers, die met rum zijn be
sprenkeld. Klop het resterende eiwit
met de suiker stijf en kleur dit met
de jam. Bestrijk de bovenkant van de
vla met dit geslagen eiwit en serveer
de vla ijskoud.
MOSKOUSE
GEHAKTE BIEFSTUK
500 g gehakte biefstuk, 1 eier
dooier, peper, zout, gesnipperd
uitje, wittebroodkruim, koffie
melk, 100 g roomboter, l'/z dl-
zure room, Vh dl bouillon, 50 gr.
geraspte kaas.
Maak de gehakte biefstuk aan met
de eierdooier, peper, zout en het
uitje. Week het wittebroodkruim in
de koffiemelk. Vorm van de gehakte
biefstuk vier platte koekjes, haal
deze door het geweekte broodkruim
en bak ze bruin in de boter. Neem ze
uit de pan en leg ze op een verwarm
de schotel. Giet bij de boter de zure
room in de pan. Voeg de bouillon toe,
laat het even doorkoken en roer de
geraspte kaas door de saus. Schenk
deze over de biefstukjes.
speelgoedje op de grond geval
len. We vonden het een beetje
jammer dat we op de plaats van
bestemming waren, we hadden
nog veel kunnen leren!
Toen we opstonden werden we
nog eens bedankt voor het rui
len van de zitplaats. Ja, bij deze
jonge moeder ging alles model,
nergens kon een speld tussen en
tochHet was naar onze
smaak net iets té nauwgezet, té
nadrukkelijk en onnatuurlijk.
BETTY TEELINC,.
Wie er geregeld op. de .fiets of bromfiets op uit moet, zal zich altijd moeten
kleden in overeenstemming met de eisen die dat vervoermiddel aan onze
garderobe stelt. Het is eenvoudig niet mogelijk met een nauwe rok op een
ouderwets dameszadel fatsoenlijk vooruit te komen. We wagen ons niet in
onze beste kleren op onze tweewieler als er wat veel wolkar overdrijven, want
dan weten we bij voorbaat dat we verregend en met bedorven uiterlijk terug
keren. In al te wijde rokken weten we bij winderig weer niet waar we blijven
en als we „in 't lang" naar een feestje willen, laten we de fiets vanzelfsprekend
thuis staan.
Maar wat is nu de ideale (brom)fietskleding?
Dat is een vraag die vooral veel schoolgaande meisjes en werkende vrouwen
kwelt.
DOOR REGEN EN WIND!
Sommige moeders redeneren van
oudsher: dat beetje regen moet je
kunnen verdragen; trek een andere
rok en droge kousen aan en je kunt
er vanmiddag weer door. Dat moge
voor de jóngste dochter opgaan, de
wat oudere meisjes gaan liever een
beetje goed gekleed naar school en
willen niet in verregende, slonzige
plunje in de klas verschijnen om niet
uitgelachen te worden.
Jongens kunnen zich bij een stort
bui in heerlijke regenbroeken of -pij-
pen hullen, de meisjes trekken van
armoe wel een lange pantalon aan,
maar daarbij zijn veel exemplaren die
toch snel het water doorlaten. Als
we straks netjes ergens voor de dag
moeten komen, is een lange nylonjas
nog te verkiezen boven allerlei oude
of bespottelijke plunje. Wie verstan
dig is, kleedt zich dan netjes voor het
doel van het bezoek en duikt bij on
gunstig weer in een zo groot moge
lijke nylon of plastic mantel, die ze
liefst een paar maten te groot ge
kocht heeft zodat hij over alles heen
gaat.
Op dit gebied is er juist goed
nieuws uit Frankrijk: de nieuwste
nylonjassen hebben wijdere armsga
ten, zodat wè de mouwen niet meer
uitscheuren, hetgeen bij andere exem
plaren wel eens het geval was als we
ze over een mantel heen wilden aan
sjorren in de gauwigheid.
HANDEN VRIJ
schotsgeruite broekrok met elastische
bovenhand bij een mantel van pre
cies de zelfde stof, zodat de zomen
juist gelijk vallen. Daar past elke
effen jumper of sportieve bloes bij.
Maar inplaats van zo'n grote schotse
ruit kunt u natuurlijk ook een heel
ander dessin kiezen.
DE „UNE-PIECE"
Voor zonniger uurtjes blijft de
gladde rok, of de sportieve rok met
enkele loopplooien in trek en daar
óm heeft een handige confectiefabri-
kant al een „une-pièce" ontworpen
van sterke kunststof, dat helemaal de
indruk wekt uit afzonderlijke rok en
bloes te bestaan, doch toch één ge
makkelijk geheel vormt.
Als de rok b.v. donkerbruin is, is
BHet wordt steeds moei
lijker om de juiste kle
ding voor onze kinde
ren uit te zoeken met
al die nieuwe stoffen
waar we toch eigenlijk
allemaal 'n beetje bang
voor zijn.
Kopen we tegenwoor
dig een nieuw kleding
stuk, dan is het. wijs om
goed na te gaan van
welke soort stof het
vervaardigd is, want
dan lopen we het risico
niet het na één keer
wassen weg te kunnen
gooien omdat we het
verkeerd behandeld
hebben.
Wel is waar dat al de
ze kunststoffen alle
maal oersterk zijn. Dat
is natuurlijk ook een
heel belangrijke factor,
want we weten alle
maal hoe gauw kinder-
kleertjes versleten kun
nen zijn vooral als we
een paar van die rob
bedoezen hebben. Toch
wordt er van deze
kunststoffen heel leuke
en praktische kleding
gemaakt waar we na
tuurlijk gelijk weg van
zijn.
De trois-pièces die wij
op de eerste foto tonen,
Ttois-jtieees voor de leertijden van is gebreid uit draion
1-S jaar met jae^aard-motiefjes. HB en de jacquard
motiefjes die er in ver-
werkt zijn, doen het b~ek *-»•
fantastisch.
Het complet is heel gemakkelijk wasbaar, krimp vrij en viltvrij. Het is echt zo'n kledingstukje waar
men zo aan gehecht raakt omdat het natuurlijk ook gedragen kan worden zonder het vestje of met een
ander truitje, hetgeen natuurlijk heel leuke mogelijkheden schept.
Nu we het over kinderkleding hebben, mogen we ook onze kleine jongens niet vergeten. Het jongetje
op de tweede foto kijkt niet voor niets zo blij, want hij draagt een crylor pullover met «ni-pantalon,
waar hij zich heerlijk vrij in voelt, waar hij net zo hard in kan lopen en rollen als hij wil.
Deze pullover is uitgevoerd in rode dessins op een wit front en de pantalon is in rood gehouden.
Hopelijk zult u ook slagen uit de duizelingwekkende hoeveelheid mogelijkheden uw keuze te maken,
maar daar twijfelen wij niet aan, want wat doen we eigenlijk liever dan kleertjes uitzoeken voor orrae
kleintjes
(Nadruk verboden)
