Vietcong valt militair kamp in Boedop aan Europese landt ouwfederaiie pleit voor bedrijfsvergroting I alles DE MAN DIE ZIJN EIGEN ERFGENAAM WAS Herdenking van de akkoorden van Genève De zaak tegen Chapman voor onbepaalde tijd aangehouden Pagina 2 Helse machine. Franse kolonialisten" Tot de overwinning. Wapenindustrie in het oerwoud McNamara: Huidige toestand is ernstig Vietcong-acties heviger Sterven. Kolonel Pham Ngo Thao: McNamara begrijpt er niets van Er wordt niet te veel geproduceerd Vermijding van staatsdwang Betaalde vakantie DE VRIJE ZEEUW Woensdag 21 juli 1965 De vietcong heeft dinsdagmor gen vroeg een zware aanval ge daan op een militair kamp te Boe- dop op 135 km ten noorden van Saigon, waar zich 300 man van de Zu'dvietnamese speciale troepen bevonden en acht Amerikaanse adviseurs. Volgens een Amerikaan se woordvoerder leden de Zuid- vietnamezen zware verliezen. De aanvallers maakten gebruik van mortieren en bazooka's. Al spoedig werd het radiocontact met het kamp verbroken, dat half in brand stond. Bij het licht van mag- rtesiumfakkefs aan parachutes bombardeerden later Amerikaanse vliegtuigen de vietcong die ook zware verliezen zou hebben gele den. De opstandelingen deden ook een aanval op Dong Xoai op 95 km ten noorden van Saigon. In Saigon werd het feit her dacht dat elf jaar geleden de ak koorden van Genève inzake lndo- China werden getekend. Kort vóór het begin van de plechtigheid in een stadion werd achter de offi ciële tribune een helse machine gevonden die onschadelijk kon worden gemaakt. Op de tribune zouden de mili taire en burgerlijke ieldeTS van Zuid-Vletnam en de leden van het diplomatieke corps, onder wie de Amerikaanse ambassadeur, gene raal Maxwell Taylor, plaatsnemen. Tijdens de herdenking werd de oprichting bekendgemaakt van het nationale bevrijdingsfront voor Nöord-Vietnam als tegenhanger van de organisatie van de vietcong in Zuid-Vietnam. In de redevoeringen van Zuid- vietnamese leiders werden de ak koorden van Genève veroordeeld, omdat zij waren getekend door de Franse kolonialisten én de com munisten. Ook in Noord-Vietnam is de on dertekening, elf jaar geleden, van de akkoorden herdacht. President Ho Chi Minh verklaarde In een redevoering in Hanoi, dat het Vietnamese volk tot aan de over winning vastberaden zal blijven strijden, al zou dit vijf of tien ja ren en zelfs langer duren. Op de luchtbasis Da Nang zijn twee Amerikaanse mariniers aan gehouden, die hadden gedreigd Hanoi te zullen bombarderen. Ver moedelijk waren de mannen dron ken. Zij werden aangehouden toen zij al in de cockpit van een B-57 Canberrabommenwerpêr zaten en aan een militaire wacht vroegen hoe zij het toestel moesten bestu ren. Volgens een correspondent van de Prawda die het door de viet cong bezet gebied heeft bezocht, hebben opstandelingen in door hen bezette dorpen en in het oerwoud een hele wapenindustrie opgericht, bestaande uit grote en kleine fa brieken, waar munitie, granaten, mijnen, dieptebommen etc. worden vervaardigd. Een Amerikaans vliegdekschip zou volgens deze correspondent door een dieptebom van vietcong-fabrikaat zijn bescha digd. De Amerikaanse minister van defensie, Robert McNamara, is dinsdagavond uit de Zuidvietna- mese hoofdstad Saigon vertrok ken voor de terugreis naar Wa shington, waar hij president Johnson maatregelen zal aanbe velen om het hoofd te bieden aan een situatie, die sinds zijn vorige bezoek aan Zuid-Vietnam on geveer vijftien maanden geleden was verslechterd. Minister McNamara noemde de huidige toestand „ernstig". Hij wilde niets zeggen over de aanbeve lingen die hij zal doen maar nie mand in Saigon twijfelt eraan, dat deze een belangrijke vergro ting van de Amerikaanse troe pensterkte in Vietnam tullen inhouden. McNamara verklaarde dat hij en de leden van zijn gezelschap gedurende de vijf dagen van hun bezoek aan Zuid-Vietnam met vertegenwoordigers van de Zuid- vietnamese regering de plannen hadden besproken die laatstge noemden hadden opgesteld om het hoofd te bieden aan het toe nemende aantal vietcong-acties. „Wij heben deze plannen door genomen met de ambassadeurs Taylor en Cabot Lodge, de hui dige vraagstukken bestudeerd: en de aanbevelingen opgesteld die wij aan de president zullen voor leggen", aldus de minister. Sinds zijn vorige bezoek was de ge talsterkte van de vietcong groter geworden en waren de vietcong- acties in aantaï toegenomen en heviger geworden. Verder wer den in veel ernstiger mate ver nielingen aangericht aan verbin dingswegen. met name spoorlij nen en verkeerswegen. Daarnaast was het aantal „terreurdaden" tegen de burgerbevolking groter geworden. Minister McNamara zag ook wel enkele lichtpunten'. Het Viet namese volk, zo zei hij, „Mrjït bereid te vechten en desnoods te sterven voor de verdediging van zijn land". Verder waren de ver liezen van de vietcong aanzien lijk gestegen. „De aanwezigheid van Amen- kaans" troenen vormde een be langrijke bijdrage tot het defen siepotent ieel", aldus de minis ter, die tot besluit verklaarde dat de aanbevelingen die hij presi dent Johnson zal doen, Amerika in staat zullen stellen de ver plichtingen jegens het Vietna mese volk „dat zijn onafhanke lijkheid verdedigt", na te komen. „McNamara, de Amerikaanse minister van defensie, heeft niets begrepen van het probleem Vietnam. Hij is een slechte raad gever voor president Johnson." Dit staat in een brief die de cor respondent van het Amerikaanse tijdschrift „Newsweek" in Sai gon vorige week ontving van de Zuidvietnamese kolonel Pham Ngo Thao, kort voordat hij werd neergeschoten. Zoals gemeld overleed hij later aan zijn ver wondingen. De kolonel was aanvankelijk attaché bij de ZuidvietMa'mese ambassade iw WasMngïö®. Hij' keerde naar Zuid-Vietnam terug waar hij in februari j.l. deelnam aan de rawsfekte staatsgreep tegen- de toenmalige eerste- rwinister, generaal N'goejen Chan Bij verstek werd de kolonel ter dood veroordeeld. Volgens kolonel Pham Ngo Thao- is üni Vietnam een zeker socialisme onmisbaar, voorname lijk in de vorm van een diep gaande sociale hervorming, be ginnend op landbouwgebied. De strijd tegen de Fransen inder tijd was een nationalistische oor log. De mannen die daaraan deel namen en het vertrouwen van d'e bevolking hebben, zouden nu ongeacht hum politieke overtui ging geroepen moeten worden om een regering te vormen. Als- de Amerikanen deze mannen steunen, zullen deze zich afkeren van de communisten. „Het is van essentieel belang dat de Ameri kanen in Vietnam een socialis tisch of bijna socialistisch pro gram steunen', aldus de brief van Pham Ngo Thao. Hij oefende tenslotte kritiek op het voornemen van de Ver. Staten hnn oorlogsinspanning op te voeren. „Naarmate n meer vliegtuigen env hommen zendt, znït u vlugger het vertrouwen van Znid-Vietnam en van Znid- oost-Azie verliezen." Minder pruimtabak De Nederlandse kerftabakin dustrie heeft vorig jaar I3.677.00d kilo tabak afgezet, ongeveer 1.400.000 kilo meer dan in 1963. Deze omzetstijging vond voor 5 een plaats op dè binnen landse markt. De export steeg met 31 De pijptabak had in 1964 een bijna 36 grotere af trek dan het jaar daarvoor. Er werd 1 meer shag gerookt. Het jaarverslag van de vereni ging Nederlandse kerftabakin dustrie, waaraan deze gegevens zijn ontleend, signaleert dat de vraag naar zwaardere shagsoor- ten nog steeds toeneemt. 84 van de shagomzet vindt plaats in de zware en halfzware shag. Nederland is minder gaan prui men in 1964; de omzet van pruimtabak liep met 41.000 kilo achteruit. De zaak tegen Colin Chapman, manager van de autocoureur Jim Clark en directeur van de Lotus stal, is voor onbepaalde tijd aan gehouden op advies van de offi cier van justitie in Haarlem, Chapman moest dinsdagmorgen verschijnen voor de Haarlemse politierechter. Deze heeft de zaak terugverwezen naar de rechter van instructie wegens het inge wikkelde en emotionele karakter ervan. De officier van justitie wilde vier getuigen horen en de verde diging acht. Er was een overwel digende belangstelling voor de behandeling van de kwestie- Chapman. Ook de vrouw van Chapman en de coureurs Jim Clark en Mike Spence waren aanwezig. Aan het eind van de rechts zitting vroeg Colin Chapman of hii zijn paspoort terug kon krij gen. Dit werd toegestaan. De mogelijkheid bestaat dat er twee a drie maanden voorbij zullen gaan alvorens de zaak wordt heropend. Er zijn name lijk na maandag nog meer getui gen naar voren gekomen ter ver dediging van Chapman en de rechter acht het wenselijk dat zij, voordat men doorgaat met de verhoren, eerst een verklaring afleggen. STEWART NAAR RUSLAND Ute Britse minister van bui tenlandse zaken Stewart heeft dinsdag tijdens de tweede dag van het debat in het Lagerhuis over buitenlandse zaken mede gedeeld dat' hij 'dit jaar een be zoek aan de Sowjet-Unie zal feregen. Hij zei ook dat de ontwape ningsbesprekingen, die in Ge nève door vertegenwoordigers van zeventien mogendheden zijn gevoerd, 27 dezer aldaar zullen worden hervat. Duitse „tegenwichtorders" in Engeland De Westdmitse minister van taitenLaatdise zaken Schroder en. de Britse ambassadeur in Bonn Roberts hebben dinsdag een overeenkomst getekend, waarbij de bondsrepubliek zich verplicht reeds thans ongeveer 420 mil joen gulden te betalen voor or ders die hetzij reeds in Engeland zijn geplaatst, hetzij aldaar per 31 maart 1966 geplaatst zullen zfjin. Engeland en West-Duitsland zipi tijdens eind juni j.l. door wederzijdse financiële deskundi gen in Bonn gevoerde bespre kingen overeengekomen dat d'e bondsrepubliek tot 31 maart 1967 voor een bedrag van tenminste 1300 miljoen gulden orders in het Verenigd Koninkrijk zal plaatsen. Wesf-Duitslamd plaatst deze orders in Engeland als tegen wicht voor de uitgave van on: geveer 850 miljoen gulden per jaar, die Engeland zich getroost voor de instandhouding van het Britse Rijnleger. De Ghanese vredesmissie inzake Vietnam De Ghanese vredesmissie on der leiding van de hoge commis saris in Londen, Kwesi Armah, die dinsdag uit de Engelse hoofd stad naar Moskou en Hanoi ver trok, Is van plan ook naar Fe king te gaan, zo wordt uit diplo matieke bron vernomen. Een eventueel bezoek aan Noord- Vietnam van president Nkroe- mah van Ghana zal afhangen van de resultaten die deze missie boekt, maar voor het ogenblik is Nkroemah niet van plan zich naar Hanoi te begeven, zo wordt uit dezelfde bron' vernomen. Muitende gevangenen staken gevangenis in brand Nabij Auckland in Nieuw- Zeeland hebben, brandweer en politie uren lang een brand in de gevangenis van Mount Eden bestreden, die door de onvrijwil lige logeergasten was veroor zaakt. De aanstichters waren twee gevangenen, die een bewa ker zijn sleutels hadden afgeno men en vervolgens de meesten van hun 290 lotgenoten uit hun cellen bevrijdden. Toen zij merk ten dat zij niet buiten de gevan genisgebouwen konden komen, staken zij deze in brand. Telkens als de blussers op een plek het vuur meester waren geworden, stichtten de muitende gevange nen ergens anders een nieuw brandje. Eén brandweerman die door de gevangenen werd gewond, moest in een ziekenhuis worden opgenomen. In de file voor de Mont Blanc-tunnel Courmayeur/Italië: Een lange rij auto's voor de maandag voor het verkeer opengestelde Mont Blanc-tunnel. Vele automobilis ten hadden de gehele nacht in de file gestaan om via de 11,6 km lange tunnel naar Frankrijk te rijden Van hooiwagen gevallen (Dinsdagmiddag is te Heesbêen de 65-jarige G. B. bij het naar. huis rijden van een lading hooi van deze lading op het wegdek gevallen. De voerman miste de man pas bij thuiskomst. Men vond hem dood langs de weg lig gen. Drie anarchisten in Amsterdam aangehouden De Amsterdamse politie heeft: drie aanhangers van de zich noe mende anarchistische beweging „Provo" aangehouden. Twee van hen, de 22-jarige student R. H. G. van D. en de 20-jarige boekver koper R. O. S., werden gearres teerd op grond van hef in voor raad hebben van opruiende ge schriften, die zij in de omgeving van het Leidseplein aan de man' trachtten te brengen. De derde, de 18-jarige J. P. maakte zich volgens de politie schuldig aan het aanplakken van pamfletten in het openbaar, hetgeen bij poli tic-verordening verboden is. Te gen de „plakker" werd slechts proces-verbaal opgemaakt. De anderen worden voorlopig in ar rest gehouden. In haven verdronken De 22-jarige P. Vermaas uit Barendrecht is maandagavond in de Drechthaven in Zwijndrecht verdronken. Hij was met enkele collega's aan de kant van de ha ven bezig zich wat te verfrissen. Op een gegeven ogenblik zonk hij weg. De heer Vermaas kon niet zwemmen. Twee uur later werd zijn stoffelijk overschot ge vonden. Weer een restaurant aan de Coolsingel in Rotterdam geslot' en Het congres van de Europese landarbeidersfederatie is geëindigd met het aanvaarden van een drie tal resoluties. De belangrijkste, voorgesteld door de voorzitter de heer H. Schmalz, zegt dat de vol ledige integratie van de landbouw in de moderne industriële maat schappij de volledige sociale maat schappelijke en culturele gelijk stelling eist van hen die in de land bouw werken met hen die in daar mee vergelijkbare beroepen werk zaam zijn. Bijzondere inspanningen moeten worden verricht om het grote ver schil dat tussen stad en land nog steeds bestaat, als het gaat om het geheel der culturele en maatschap pelijke voorzieningen weg te ne men. De sociale partners hebBen tot taak, ten dele door het afslui ten van collectieve arbeidsovereen komsten, ten dele door het uitoefe nen van invloed op de wetgeving, zodanig bij te dragen tot harmoni satie van de regelingen betreffen- (Adv.) üfewn Ukken beiuca door SHELLEY SMITH 37) „Vuile beesten", zei Inge, het kamermeisje, op zelfgenoegzame toon, terwijl zij het verfrommel de beddegoed recht streek in ka mer 485. „Die vieze buitenlan ders Zij stak haar hand naar binnen om het onderlaken glad te strij ken, en toen vond zij een klein hard voorwerp onder het kus sen. Zij haalde het te voorschijn. Het was een oorbel, een groene oorbel, te groot en te opzichtig om van enige waarde te kunnen zijn. „Ik zou dergelijke rommel niet willen dragen," zei ze, ter wijl zij het dingetje beetpakte bij zijn rijnstenen knopje, het tegen haar wang hield, en haar beeld bekeek in de lange spiegel. Het stond haar goed. Zij vond de andere oorbel in de franje van de sprei. „Als ik geen eer lijk meisje was", zei ze, terwijl zij ze bekeek in haar grove, rode hand. „Ze zien er niet naar uit dat ze wat waard zijn Zij legde ze netjes naast elkaar mid den op de tafel: „Ziezo, meneer, bewaar ze maar als souvenir. En ik hoop dat ik je plezier niet be dorven heb." „Het is toch allemaal in orde, nietwaar, lieveling?" fluisterde Stephen haar in het oor op de dansvloer van de Clab Terasse. „Ja," zei ze. „Alles is in orde". „Dat héb ik je toch gezegd?. Ik zie je morgen wel, nietwaar?" Zij glimlachte. „Ik denk van wel". Toen zij bij hun tafeltje terug waren, kwam Rex met een plan op de proppen om de volgende dag een voettocht te maken de bergen in. „Je verwacht toch niet dat ik ga lopen, hoop ik," zei Paula. „Wij kopen morgenochtend wel een paar bergschoenen voor je, lieveling. En in het allerergste geval zal ik je trekken en Steve kan duwen". „Zoals jij het zegt klinkt het nogal aantrekkelijk. Het lijkt wel alsof jullie met een jonge olifant uit wandelen gaan". „Of een muildier." „Dank je wel, hoor, lieverd". „Tot je dienst. Kom mee, dan gaan we dansen". Terwjjl hij met haar over de dansvloer zweefde, dacht zij: „Nu kan hij mij elk ogenblik vragen wat er gebeurd is". Maar dat deed hij niet. Hij zei: „Net voordat jij bij ons kwam in de bar, maakte Stephen een hoogst eigenaardige opmerking". Hij maakte een zijpas en een wending. „Ik weet niet of hij er zich alleen maar versprak, of dat hij het met opzet zei om te zien of ik erop zou reageren". „Wat zei hjj dan?" Hij hield haar even van zich af, terwijl hij met een eigenaar dige uitdrukking in zijn ogen op haar neerkeek, en trok haar toen weer naar zich toe. „Hij noemde mij Rex". Als hij haar toen had aange keken zou hij haar gelaatstrek ken hebben zien verstarren en haar ogen zich wijd opensperren van angst, maar zij gaf er geen commentaar op. „Dus dat, geliefde, waag ik te veronderstellen, bewijst wel zo ongeveer dat het waar is wat ik denk." Tenslotte bleven zij toch niet lang in de Club Terasse. Paula zei dat ze hoofdpijn had. Zij gin gen alle drie naar het hotel te rug, en de laatste woorden die Rex tegen Stephen zèi, toen zij in de lobby uit elkaar gingen, dienden om hem te herinneren aan hun afspraak van de volgen de dag. Stephen zag ze dadelijk toen hij zijn zakken begon te ledigen. Zij gloeiden naar hem op met een donkergroen vuur, net als de ogen van een hond in het don ker: twee volmaakte cabochon smaragden, neerhangend van een uit een enkele diamant gemaakte knop. Hij staarde ernaar in stom me verbazing. Het duurde enke le ogenblikken voor hij door had hoe zij op zijn slaankamertafel- tje waren terechtgekomen. Het scheen hem bijna niet aanne melijk toe dat hij niet opge merkt had dat zij zulke prach tige sieraden droeg, hoewel hij zich volkomen duidelijk het veel betekenende. gebaar herinnerde waarmee zij haar hand had op gestoken om een ervan los te maken. Hij hield ze voorzichtig omhoog tussen duim en wijsvin ger. Zijn ervaring als verzeke ringsman zei hem dat zij ontzet tend veel waard moesten zijn, waarschijnlijk minstens twee duizend pond. En dit ene simpele feit bracht hem aan zijn ver stand, zoals niets anders dat tot nu toe gedaan had, welk een kloof er gaapte tussen hen. Nu pas besefte hij hoe onmetelijk rijk haar man wel moest zijn. Hij deed de oorbellen in zijn por tefeuille. Morgen moest hij de gelegenheid scheppen ze haar heimelijk terug te geven. Zijn onrustige slaap werd ge stoord door dromen. Hij werd wakker met dat duistere, vaak onrustbarende voorgevoel van iets dreigends dat ophanden was, waarmee sommige dromen een schaduw kunnen werpen over de komende dag. Hij had hoofd' pijn, en was vervuld van een pijnlijk verlangen om Paula weer te zien. Hij ging vroeg naar be neden. Hij overhandigde de sleutel van zijn kamer aan de receptio nist en vroeg of er ook post voor hem was. En toen de klerk zich omdraaide om te kijken, voegde hij er terloops aan toe: „Meneer en meyrouw Van- brugh zijn zeker nog niet bene den, wei?" „Jawel, meneer. Zij zijn zojuist vertrokken". „Vertrokken! U bedoelt zeker dat ze uitgegaan zijn?" „Nee, meneer. Meneer en me vrouw Vanbrugh zijn vertrokken met hun bagage; wij verwachten ze niet terug". .(Wordt vervolgd.) de lonen, arbeidsduur en sociale zekerheid, dat deze regelingen in de landen waar zij nog achterge bleven zijn, op het peil van de ver der gevorderde landen worden ge bracht zonder dat de verdere voor uitgang in die laatstgenoemde lan den in gevaar wordt gebracht. In de uitvoerige preambule van de resolutie wordt aangedrongen op vermindering van het aantal landbouwbedrijven in Europa en vergroting van de blijvende bedrij ven. Hoewel in geheel Europa het percentage kleine bedrijven daalt, is tot nu toe het eigenlijke doel van de moderne landbouwpolitiek: een billijk inkomen per hoofd van de in de landbonw werkenden, in geen enkel Europees land op een bevredigende wijze bereikt. Dat komt niet door te weinig bescher ming, te weinig marktordening of te lage subsidies en ook wordt er niet te veel geproduceerd. De Europese landbouw produceert echter met te veel bedrijven die door hun geringe omvang onren dabel zijn. Ervaring en statistieken wijzen uit dat afgezien van ge specialiseerde bedrijven het grote bedrijf met betaalde arbeids krachten het economisch beter rooit dan het midden-, grote en kleine bedrijf. Waardering wordt uitgesproken voor het in 1964 door de commis sie van ministers van landbouw der O.E.S.O.-landen goedgekeurde rapport „Lage Inkomens in de land bouw". Ook daarin werd de nood zaak van sanering van de bedrijfs- grootte gepleit. Wordt de Europese landbouw niet zo geherstructureerd dat de producenten de beschikking krij gen over bedrijven van voldoende omvang, dan zal de dispariteit tussen het inkomen in de landbouw en dat in andere bedrijfstakken ondanks markt ordening, prijssteun en sub sidies toenemen. Vermindering van het aantal landbouwbedrijven zal het ook gemakkelijk maken de problemen van de marktstructuur en van de aanpassing van de pro ductie aan de afzetmogelijkheden op te lossen. Naast herstructure ring der bedrijven is stabilisering en zelfs toenemen van het aantal agrarische vakarbeiders nodig. De regeringen mogen het proces niet door verkeerd gerichte subsi dies afremmen, maar moeten in tegendeel doen wat zij kunnen om dit reeds op gang gekomen proces onder vermijding van staatsdwang te bevorderen. Daarvoor zijn nodig een evenwichtige actieve conjunc- tuurpolitiek met ais doel het schep pen van werkgelegenheid buiten de landbouw en allerlei maatrege len om kleine en middelgrote boe ren er toe te bewegen hun bedrijf eerder te beëindigen. De resolutie zal worden gezon- Café-restaurant Bristol aan de Coolsingel bij het Hofplein in Rot terdam zal per 1 september a.s. sluiten. Bristol is het derde grote café-restaurant aan de Coolsingel in een jaar tijds dat tot sluiting overgaat. De bouw van de metro die geruime tijd van de Coolsingel en de omgeving van het Hofplein een chaos maakte, gepaard met een duidelijke structurele wijziging in de horecasector, heeft deze be drijven grote schade toegebracht,, aldus horecakringen. ,,r .Wanneer over enkele .jaren dè metro rijdt en de Coolsingel weef een open boulevard is, zal het voornamelijk een winkelstraat zijn geworden. De dancing Bristol zal blijven bestaan en rond 1 oktober zal er naast deze dancing een klein con certcafé onder de naam Bristol worden geopend. De huidige benedenzaal van het café-restaurant wordt showroom van een automobielbedrijf. De bo venverdieping wordt in beslag ge nomen door de uitbreiding van een reeds in het gebouw gevestigd be drijf in kantoormachines. Knoeiende belastingambtenaar veroordeeld De rechtbank in Utrecht heeft de 38-jarige voormalige belas tingambtenaar J. van B. uit Utrecht wegens oplichting en hét aannemén van steekpenningen veroordeeld tot een gevangenis straf van zes maanden, waarvan. 4 maanden voorwaardelijk met een proeftijd van drie jaar en toezicht van de reclassering.. De man die als com.mies werk te bij de inspectie der belastin gen in Utrecht, had een fabrieks- direkteur geprobeerd onder val se voorwensels een bedrag van 2500 afhandig te maken. Hij had gedreigd met een onderzoek van de fiscale recherche naar de gang van zaken in het' bedrijf- van de direkteur. omdat deze eeiT onjuiste aangifte zou hebben ge daan. In het onderhavige geval was geen sprake van overtredin gen. Later had de belastingambte naar de direkteur duidelijk ge maakt dat de fiscale recherche" niet in zijn zaak zou worden ge mengd. Voor dit feit verlangde hij echter een „tegenprestatie". In 1961 was Van B., eveneens be trokken bij onregelmatigheden. Hij had toen bouwmaterialen ter waarde van ongeveer 500 als geschenk aangenomen van een Utrechtse bouwonderneming. den aan de regeringen der Euro pese landen. De andere resoluties waren voor gesteld door de Engelse landarbei dersorganisatie. In de ene wordt bewondering uitgesproken voor het werk en de opofferingen die zijn gedaan voor de opbouw van de agrarische vakorganisaties in tropische en subtropische gebieden en wordt voortgezette steun aan de bonden in deze gebieden toege-- zegd. In de tweede wordt verklaard dat land- en bosbouwarbelders een werkweek en een jaarlijkse betaal de vakantie moeten hebben die ge lijk zijn aan die van Europese In- dustriearbelders.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1965 | | pagina 2