Vietcong valt militair kamp
in Boedop aan
Europese
landt ouwfederaiie pleit
voor bedrijfsvergroting
I alles
DE MAN DIE ZIJN
EIGEN ERFGENAAM WAS
Herdenking van de akkoorden
van Genève
De zaak tegen Chapman voor
onbepaalde tijd aangehouden
Pagina 2
Helse machine.
Franse
kolonialisten"
Tot de
overwinning.
Wapenindustrie
in het oerwoud
McNamara:
Huidige toestand
is ernstig
Vietcong-acties
heviger
Sterven.
Kolonel
Pham Ngo Thao:
McNamara
begrijpt er
niets van
Er wordt niet
te veel
geproduceerd
Vermijding van
staatsdwang
Betaalde vakantie
DE VRIJE ZEEUW
Woensdag 21 juli 1965
De vietcong heeft dinsdagmor
gen vroeg een zware aanval ge
daan op een militair kamp te Boe-
dop op 135 km ten noorden van
Saigon, waar zich 300 man van de
Zu'dvietnamese speciale troepen
bevonden en acht Amerikaanse
adviseurs. Volgens een Amerikaan
se woordvoerder leden de Zuid-
vietnamezen zware verliezen.
De aanvallers maakten gebruik
van mortieren en bazooka's. Al
spoedig werd het radiocontact met
het kamp verbroken, dat half in
brand stond. Bij het licht van mag-
rtesiumfakkefs aan parachutes
bombardeerden later Amerikaanse
vliegtuigen de vietcong die ook
zware verliezen zou hebben gele
den.
De opstandelingen deden ook
een aanval op Dong Xoai op 95
km ten noorden van Saigon.
In Saigon werd het feit her
dacht dat elf jaar geleden de ak
koorden van Genève inzake lndo-
China werden getekend. Kort vóór
het begin van de plechtigheid in
een stadion werd achter de offi
ciële tribune een helse machine
gevonden die onschadelijk kon
worden gemaakt.
Op de tribune zouden de mili
taire en burgerlijke ieldeTS van
Zuid-Vletnam en de leden van het
diplomatieke corps, onder wie de
Amerikaanse ambassadeur, gene
raal Maxwell Taylor, plaatsnemen.
Tijdens de herdenking werd de
oprichting bekendgemaakt van het
nationale bevrijdingsfront voor
Nöord-Vietnam als tegenhanger
van de organisatie van de vietcong
in Zuid-Vietnam.
In de redevoeringen van Zuid-
vietnamese leiders werden de ak
koorden van Genève veroordeeld,
omdat zij waren getekend door de
Franse kolonialisten én de com
munisten.
Ook in Noord-Vietnam is de on
dertekening, elf jaar geleden, van
de akkoorden herdacht. President
Ho Chi Minh verklaarde In een
redevoering in Hanoi, dat het
Vietnamese volk tot aan de over
winning vastberaden zal blijven
strijden, al zou dit vijf of tien ja
ren en zelfs langer duren.
Op de luchtbasis Da Nang zijn
twee Amerikaanse mariniers aan
gehouden, die hadden gedreigd
Hanoi te zullen bombarderen. Ver
moedelijk waren de mannen dron
ken. Zij werden aangehouden toen
zij al in de cockpit van een B-57
Canberrabommenwerpêr zaten en
aan een militaire wacht vroegen
hoe zij het toestel moesten bestu
ren.
Volgens een correspondent van
de Prawda die het door de viet
cong bezet gebied heeft bezocht,
hebben opstandelingen in door hen
bezette dorpen en in het oerwoud
een hele wapenindustrie opgericht,
bestaande uit grote en kleine fa
brieken, waar munitie, granaten,
mijnen, dieptebommen etc. worden
vervaardigd. Een Amerikaans
vliegdekschip zou volgens deze
correspondent door een dieptebom
van vietcong-fabrikaat zijn bescha
digd.
De Amerikaanse minister van
defensie, Robert McNamara, is
dinsdagavond uit de Zuidvietna-
mese hoofdstad Saigon vertrok
ken voor de terugreis naar Wa
shington, waar hij president
Johnson maatregelen zal aanbe
velen om het hoofd te bieden aan
een situatie, die sinds zijn vorige
bezoek aan Zuid-Vietnam on
geveer vijftien maanden geleden
was verslechterd. Minister
McNamara noemde de huidige
toestand „ernstig". Hij wilde
niets zeggen over de aanbeve
lingen die hij zal doen maar nie
mand in Saigon twijfelt eraan,
dat deze een belangrijke vergro
ting van de Amerikaanse troe
pensterkte in Vietnam tullen
inhouden.
McNamara verklaarde dat hij
en de leden van zijn gezelschap
gedurende de vijf dagen van hun
bezoek aan Zuid-Vietnam met
vertegenwoordigers van de Zuid-
vietnamese regering de plannen
hadden besproken die laatstge
noemden hadden opgesteld om
het hoofd te bieden aan het toe
nemende aantal vietcong-acties.
„Wij heben deze plannen door
genomen met de ambassadeurs
Taylor en Cabot Lodge, de hui
dige vraagstukken bestudeerd: en
de aanbevelingen opgesteld die
wij aan de president zullen voor
leggen", aldus de minister. Sinds
zijn vorige bezoek was de ge
talsterkte van de vietcong groter
geworden en waren de vietcong-
acties in aantaï toegenomen en
heviger geworden. Verder wer
den in veel ernstiger mate ver
nielingen aangericht aan verbin
dingswegen. met name spoorlij
nen en verkeerswegen. Daarnaast
was het aantal „terreurdaden"
tegen de burgerbevolking groter
geworden.
Minister McNamara zag ook
wel enkele lichtpunten'. Het Viet
namese volk, zo zei hij, „Mrjït
bereid te vechten en desnoods te
sterven voor de verdediging van
zijn land". Verder waren de ver
liezen van de vietcong aanzien
lijk gestegen.
„De aanwezigheid van Amen-
kaans" troenen vormde een be
langrijke bijdrage tot het defen
siepotent ieel", aldus de minis
ter, die tot besluit verklaarde dat
de aanbevelingen die hij presi
dent Johnson zal doen, Amerika
in staat zullen stellen de ver
plichtingen jegens het Vietna
mese volk „dat zijn onafhanke
lijkheid verdedigt", na te komen.
„McNamara, de Amerikaanse
minister van defensie, heeft
niets begrepen van het probleem
Vietnam. Hij is een slechte raad
gever voor president Johnson."
Dit staat in een brief die de cor
respondent van het Amerikaanse
tijdschrift „Newsweek" in Sai
gon vorige week ontving van de
Zuidvietnamese kolonel Pham
Ngo Thao, kort voordat hij werd
neergeschoten. Zoals gemeld
overleed hij later aan zijn ver
wondingen.
De kolonel was aanvankelijk
attaché bij de ZuidvietMa'mese
ambassade iw WasMngïö®. Hij'
keerde naar Zuid-Vietnam terug
waar hij in februari j.l. deelnam
aan de rawsfekte staatsgreep
tegen- de toenmalige eerste-
rwinister, generaal N'goejen Chan
Bij verstek werd de kolonel ter
dood veroordeeld.
Volgens kolonel Pham Ngo
Thao- is üni Vietnam een zeker
socialisme onmisbaar, voorname
lijk in de vorm van een diep
gaande sociale hervorming, be
ginnend op landbouwgebied. De
strijd tegen de Fransen inder
tijd was een nationalistische oor
log. De mannen die daaraan deel
namen en het vertrouwen van
d'e bevolking hebben, zouden nu
ongeacht hum politieke overtui
ging geroepen moeten worden
om een regering te vormen. Als-
de Amerikanen deze mannen
steunen, zullen deze zich afkeren
van de communisten. „Het is van
essentieel belang dat de Ameri
kanen in Vietnam een socialis
tisch of bijna socialistisch pro
gram steunen', aldus de brief van
Pham Ngo Thao.
Hij oefende tenslotte kritiek
op het voornemen van de Ver.
Staten hnn oorlogsinspanning op
te voeren. „Naarmate n meer
vliegtuigen env hommen zendt,
znït u vlugger het vertrouwen
van Znid-Vietnam en van Znid-
oost-Azie verliezen."
Minder pruimtabak
De Nederlandse kerftabakin
dustrie heeft vorig jaar I3.677.00d
kilo tabak afgezet, ongeveer
1.400.000 kilo meer dan in 1963.
Deze omzetstijging vond voor
5 een plaats op dè binnen
landse markt. De export steeg
met 31 De pijptabak had in
1964 een bijna 36 grotere af
trek dan het jaar daarvoor. Er
werd 1 meer shag gerookt.
Het jaarverslag van de vereni
ging Nederlandse kerftabakin
dustrie, waaraan deze gegevens
zijn ontleend, signaleert dat de
vraag naar zwaardere shagsoor-
ten nog steeds toeneemt. 84
van de shagomzet vindt plaats
in de zware en halfzware shag.
Nederland is minder gaan prui
men in 1964; de omzet van
pruimtabak liep met 41.000 kilo
achteruit.
De zaak tegen Colin Chapman,
manager van de autocoureur Jim
Clark en directeur van de Lotus
stal, is voor onbepaalde tijd aan
gehouden op advies van de offi
cier van justitie in Haarlem,
Chapman moest dinsdagmorgen
verschijnen voor de Haarlemse
politierechter. Deze heeft de zaak
terugverwezen naar de rechter
van instructie wegens het inge
wikkelde en emotionele karakter
ervan.
De officier van justitie wilde
vier getuigen horen en de verde
diging acht. Er was een overwel
digende belangstelling voor de
behandeling van de kwestie-
Chapman. Ook de vrouw van
Chapman en de coureurs Jim
Clark en Mike Spence waren
aanwezig.
Aan het eind van de rechts
zitting vroeg Colin Chapman of
hii zijn paspoort terug kon krij
gen. Dit werd toegestaan.
De mogelijkheid bestaat dat er
twee a drie maanden voorbij
zullen gaan alvorens de zaak
wordt heropend. Er zijn name
lijk na maandag nog meer getui
gen naar voren gekomen ter ver
dediging van Chapman en de
rechter acht het wenselijk dat zij,
voordat men doorgaat met de
verhoren, eerst een verklaring
afleggen.
STEWART
NAAR RUSLAND
Ute Britse minister van bui
tenlandse zaken Stewart heeft
dinsdag tijdens de tweede dag
van het debat in het Lagerhuis
over buitenlandse zaken mede
gedeeld dat' hij 'dit jaar een be
zoek aan de Sowjet-Unie zal
feregen.
Hij zei ook dat de ontwape
ningsbesprekingen, die in Ge
nève door vertegenwoordigers
van zeventien mogendheden zijn
gevoerd, 27 dezer aldaar zullen
worden hervat.
Duitse
„tegenwichtorders"
in Engeland
De Westdmitse minister van
taitenLaatdise zaken Schroder en.
de Britse ambassadeur in Bonn
Roberts hebben dinsdag een
overeenkomst getekend, waarbij
de bondsrepubliek zich verplicht
reeds thans ongeveer 420 mil
joen gulden te betalen voor or
ders die hetzij reeds in Engeland
zijn geplaatst, hetzij aldaar per
31 maart 1966 geplaatst zullen
zfjin.
Engeland en West-Duitsland
zipi tijdens eind juni j.l. door
wederzijdse financiële deskundi
gen in Bonn gevoerde bespre
kingen overeengekomen dat d'e
bondsrepubliek tot 31 maart 1967
voor een bedrag van tenminste
1300 miljoen gulden orders in
het Verenigd Koninkrijk zal
plaatsen.
Wesf-Duitslamd plaatst deze
orders in Engeland als tegen
wicht voor de uitgave van on:
geveer 850 miljoen gulden per
jaar, die Engeland zich getroost
voor de instandhouding van het
Britse Rijnleger.
De Ghanese vredesmissie
inzake Vietnam
De Ghanese vredesmissie on
der leiding van de hoge commis
saris in Londen, Kwesi Armah,
die dinsdag uit de Engelse hoofd
stad naar Moskou en Hanoi ver
trok, Is van plan ook naar Fe
king te gaan, zo wordt uit diplo
matieke bron vernomen. Een
eventueel bezoek aan Noord-
Vietnam van president Nkroe-
mah van Ghana zal afhangen
van de resultaten die deze missie
boekt, maar voor het ogenblik is
Nkroemah niet van plan zich
naar Hanoi te begeven, zo wordt
uit dezelfde bron' vernomen.
Muitende gevangenen
staken gevangenis
in brand
Nabij Auckland in Nieuw-
Zeeland hebben, brandweer en
politie uren lang een brand in
de gevangenis van Mount Eden
bestreden, die door de onvrijwil
lige logeergasten was veroor
zaakt. De aanstichters waren
twee gevangenen, die een bewa
ker zijn sleutels hadden afgeno
men en vervolgens de meesten
van hun 290 lotgenoten uit hun
cellen bevrijdden. Toen zij merk
ten dat zij niet buiten de gevan
genisgebouwen konden komen,
staken zij deze in brand. Telkens
als de blussers op een plek het
vuur meester waren geworden,
stichtten de muitende gevange
nen ergens anders een nieuw
brandje.
Eén brandweerman die door
de gevangenen werd gewond,
moest in een ziekenhuis worden
opgenomen.
In de file voor de
Mont Blanc-tunnel
Courmayeur/Italië: Een lange
rij auto's voor de maandag voor
het verkeer opengestelde Mont
Blanc-tunnel. Vele automobilis
ten hadden de gehele nacht in
de file gestaan om via de 11,6 km
lange tunnel naar Frankrijk te
rijden
Van hooiwagen gevallen
(Dinsdagmiddag is te Heesbêen
de 65-jarige G. B. bij het naar.
huis rijden van een lading hooi
van deze lading op het wegdek
gevallen. De voerman miste de
man pas bij thuiskomst. Men
vond hem dood langs de weg lig
gen.
Drie anarchisten
in Amsterdam
aangehouden
De Amsterdamse politie heeft:
drie aanhangers van de zich noe
mende anarchistische beweging
„Provo" aangehouden. Twee van
hen, de 22-jarige student R. H. G.
van D. en de 20-jarige boekver
koper R. O. S., werden gearres
teerd op grond van hef in voor
raad hebben van opruiende ge
schriften, die zij in de omgeving
van het Leidseplein aan de man'
trachtten te brengen. De derde,
de 18-jarige J. P. maakte zich
volgens de politie schuldig aan
het aanplakken van pamfletten
in het openbaar, hetgeen bij poli
tic-verordening verboden is. Te
gen de „plakker" werd slechts
proces-verbaal opgemaakt. De
anderen worden voorlopig in ar
rest gehouden.
In haven verdronken
De 22-jarige P. Vermaas uit
Barendrecht is maandagavond in
de Drechthaven in Zwijndrecht
verdronken. Hij was met enkele
collega's aan de kant van de ha
ven bezig zich wat te verfrissen.
Op een gegeven ogenblik zonk
hij weg. De heer Vermaas kon
niet zwemmen. Twee uur later
werd zijn stoffelijk overschot ge
vonden.
Weer een restaurant aan de
Coolsingel in Rotterdam
geslot'
en
Het congres van de Europese
landarbeidersfederatie is geëindigd
met het aanvaarden van een drie
tal resoluties. De belangrijkste,
voorgesteld door de voorzitter de
heer H. Schmalz, zegt dat de vol
ledige integratie van de landbouw
in de moderne industriële maat
schappij de volledige sociale maat
schappelijke en culturele gelijk
stelling eist van hen die in de land
bouw werken met hen die in daar
mee vergelijkbare beroepen werk
zaam zijn.
Bijzondere inspanningen moeten
worden verricht om het grote ver
schil dat tussen stad en land nog
steeds bestaat, als het gaat om het
geheel der culturele en maatschap
pelijke voorzieningen weg te ne
men. De sociale partners hebBen
tot taak, ten dele door het afslui
ten van collectieve arbeidsovereen
komsten, ten dele door het uitoefe
nen van invloed op de wetgeving,
zodanig bij te dragen tot harmoni
satie van de regelingen betreffen-
(Adv.)
üfewn
Ukken
beiuca
door
SHELLEY SMITH
37)
„Vuile beesten", zei Inge, het
kamermeisje, op zelfgenoegzame
toon, terwijl zij het verfrommel
de beddegoed recht streek in ka
mer 485. „Die vieze buitenlan
ders
Zij stak haar hand naar binnen
om het onderlaken glad te strij
ken, en toen vond zij een klein
hard voorwerp onder het kus
sen. Zij haalde het te voorschijn.
Het was een oorbel, een groene
oorbel, te groot en te opzichtig
om van enige waarde te kunnen
zijn. „Ik zou dergelijke rommel
niet willen dragen," zei ze, ter
wijl zij het dingetje beetpakte
bij zijn rijnstenen knopje, het
tegen haar wang hield, en haar
beeld bekeek in de lange spiegel.
Het stond haar goed. Zij vond
de andere oorbel in de franje
van de sprei. „Als ik geen eer
lijk meisje was", zei ze, terwijl
zij ze bekeek in haar grove, rode
hand. „Ze zien er niet naar uit
dat ze wat waard zijn Zij
legde ze netjes naast elkaar mid
den op de tafel: „Ziezo, meneer,
bewaar ze maar als souvenir. En
ik hoop dat ik je plezier niet be
dorven heb."
„Het is toch allemaal in orde,
nietwaar, lieveling?" fluisterde
Stephen haar in het oor op de
dansvloer van de Clab Terasse.
„Ja," zei ze. „Alles is in orde".
„Dat héb ik je toch gezegd?.
Ik zie je morgen wel, nietwaar?"
Zij glimlachte.
„Ik denk van wel".
Toen zij bij hun tafeltje terug
waren, kwam Rex met een plan
op de proppen om de volgende
dag een voettocht te maken de
bergen in.
„Je verwacht toch niet dat ik
ga lopen, hoop ik," zei Paula.
„Wij kopen morgenochtend
wel een paar bergschoenen voor
je, lieveling. En in het allerergste
geval zal ik je trekken en Steve
kan duwen".
„Zoals jij het zegt klinkt het
nogal aantrekkelijk. Het lijkt
wel alsof jullie met een jonge
olifant uit wandelen gaan".
„Of een muildier."
„Dank je wel, hoor, lieverd".
„Tot je dienst. Kom mee, dan
gaan we dansen".
Terwjjl hij met haar over de
dansvloer zweefde, dacht zij:
„Nu kan hij mij elk ogenblik
vragen wat er gebeurd is". Maar
dat deed hij niet. Hij zei:
„Net voordat jij bij ons kwam
in de bar, maakte Stephen een
hoogst eigenaardige opmerking".
Hij maakte een zijpas en een
wending. „Ik weet niet of hij
er zich alleen maar versprak, of
dat hij het met opzet zei om te
zien of ik erop zou reageren".
„Wat zei hjj dan?"
Hij hield haar even van zich
af, terwijl hij met een eigenaar
dige uitdrukking in zijn ogen op
haar neerkeek, en trok haar toen
weer naar zich toe.
„Hij noemde mij Rex".
Als hij haar toen had aange
keken zou hij haar gelaatstrek
ken hebben zien verstarren en
haar ogen zich wijd opensperren
van angst, maar zij gaf er geen
commentaar op.
„Dus dat, geliefde, waag ik te
veronderstellen, bewijst wel zo
ongeveer dat het waar is wat ik
denk."
Tenslotte bleven zij toch niet
lang in de Club Terasse. Paula
zei dat ze hoofdpijn had. Zij gin
gen alle drie naar het hotel te
rug, en de laatste woorden die
Rex tegen Stephen zèi, toen zij
in de lobby uit elkaar gingen,
dienden om hem te herinneren
aan hun afspraak van de volgen
de dag.
Stephen zag ze dadelijk toen
hij zijn zakken begon te ledigen.
Zij gloeiden naar hem op met
een donkergroen vuur, net als de
ogen van een hond in het don
ker: twee volmaakte cabochon
smaragden, neerhangend van een
uit een enkele diamant gemaakte
knop. Hij staarde ernaar in stom
me verbazing. Het duurde enke
le ogenblikken voor hij door had
hoe zij op zijn slaankamertafel-
tje waren terechtgekomen. Het
scheen hem bijna niet aanne
melijk toe dat hij niet opge
merkt had dat zij zulke prach
tige sieraden droeg, hoewel hij
zich volkomen duidelijk het veel
betekenende. gebaar herinnerde
waarmee zij haar hand had op
gestoken om een ervan los te
maken. Hij hield ze voorzichtig
omhoog tussen duim en wijsvin
ger. Zijn ervaring als verzeke
ringsman zei hem dat zij ontzet
tend veel waard moesten zijn,
waarschijnlijk minstens twee
duizend pond. En dit ene simpele
feit bracht hem aan zijn ver
stand, zoals niets anders dat tot
nu toe gedaan had, welk een
kloof er gaapte tussen hen. Nu
pas besefte hij hoe onmetelijk
rijk haar man wel moest zijn.
Hij deed de oorbellen in zijn por
tefeuille. Morgen moest hij de
gelegenheid scheppen ze haar
heimelijk terug te geven.
Zijn onrustige slaap werd ge
stoord door dromen. Hij werd
wakker met dat duistere, vaak
onrustbarende voorgevoel van
iets dreigends dat ophanden was,
waarmee sommige dromen een
schaduw kunnen werpen over
de komende dag. Hij had hoofd'
pijn, en was vervuld van een
pijnlijk verlangen om Paula weer
te zien. Hij ging vroeg naar be
neden.
Hij overhandigde de sleutel
van zijn kamer aan de receptio
nist en vroeg of er ook post voor
hem was. En toen de klerk zich
omdraaide om te kijken, voegde
hij er terloops aan toe:
„Meneer en meyrouw Van-
brugh zijn zeker nog niet bene
den, wei?"
„Jawel, meneer. Zij zijn zojuist
vertrokken".
„Vertrokken! U bedoelt zeker
dat ze uitgegaan zijn?"
„Nee, meneer. Meneer en me
vrouw Vanbrugh zijn vertrokken
met hun bagage; wij verwachten
ze niet terug".
.(Wordt vervolgd.)
de lonen, arbeidsduur en sociale
zekerheid, dat deze regelingen in
de landen waar zij nog achterge
bleven zijn, op het peil van de ver
der gevorderde landen worden ge
bracht zonder dat de verdere voor
uitgang in die laatstgenoemde lan
den in gevaar wordt gebracht.
In de uitvoerige preambule van
de resolutie wordt aangedrongen
op vermindering van het aantal
landbouwbedrijven in Europa en
vergroting van de blijvende bedrij
ven. Hoewel in geheel Europa het
percentage kleine bedrijven daalt,
is tot nu toe het eigenlijke doel
van de moderne landbouwpolitiek:
een billijk inkomen per hoofd van
de in de landbonw werkenden, in
geen enkel Europees land op een
bevredigende wijze bereikt. Dat
komt niet door te weinig bescher
ming, te weinig marktordening of
te lage subsidies en ook wordt er
niet te veel geproduceerd. De
Europese landbouw produceert
echter met te veel bedrijven die
door hun geringe omvang onren
dabel zijn. Ervaring en statistieken
wijzen uit dat afgezien van ge
specialiseerde bedrijven het
grote bedrijf met betaalde arbeids
krachten het economisch beter
rooit dan het midden-, grote en
kleine bedrijf.
Waardering wordt uitgesproken
voor het in 1964 door de commis
sie van ministers van landbouw
der O.E.S.O.-landen goedgekeurde
rapport „Lage Inkomens in de land
bouw". Ook daarin werd de nood
zaak van sanering van de bedrijfs-
grootte gepleit.
Wordt de Europese landbouw
niet zo geherstructureerd dat de
producenten de beschikking krij
gen over bedrijven van voldoende
omvang, dan zal de dispariteit
tussen het inkomen in de
landbouw en dat in andere
bedrijfstakken ondanks markt
ordening, prijssteun en sub
sidies toenemen. Vermindering van
het aantal landbouwbedrijven zal
het ook gemakkelijk maken de
problemen van de marktstructuur
en van de aanpassing van de pro
ductie aan de afzetmogelijkheden
op te lossen. Naast herstructure
ring der bedrijven is stabilisering
en zelfs toenemen van het aantal
agrarische vakarbeiders nodig.
De regeringen mogen het proces
niet door verkeerd gerichte subsi
dies afremmen, maar moeten in
tegendeel doen wat zij kunnen om
dit reeds op gang gekomen proces
onder vermijding van staatsdwang
te bevorderen. Daarvoor zijn nodig
een evenwichtige actieve conjunc-
tuurpolitiek met ais doel het schep
pen van werkgelegenheid buiten
de landbouw en allerlei maatrege
len om kleine en middelgrote boe
ren er toe te bewegen hun bedrijf
eerder te beëindigen.
De resolutie zal worden gezon-
Café-restaurant Bristol aan de
Coolsingel bij het Hofplein in Rot
terdam zal per 1 september a.s.
sluiten. Bristol is het derde grote
café-restaurant aan de Coolsingel
in een jaar tijds dat tot sluiting
overgaat. De bouw van de metro
die geruime tijd van de Coolsingel
en de omgeving van het Hofplein
een chaos maakte, gepaard met
een duidelijke structurele wijziging
in de horecasector, heeft deze be
drijven grote schade toegebracht,,
aldus horecakringen. ,,r
.Wanneer over enkele .jaren dè
metro rijdt en de Coolsingel weef
een open boulevard is, zal het
voornamelijk een winkelstraat zijn
geworden.
De dancing Bristol zal blijven
bestaan en rond 1 oktober zal er
naast deze dancing een klein con
certcafé onder de naam Bristol
worden geopend.
De huidige benedenzaal van het
café-restaurant wordt showroom
van een automobielbedrijf. De bo
venverdieping wordt in beslag ge
nomen door de uitbreiding van een
reeds in het gebouw gevestigd be
drijf in kantoormachines.
Knoeiende
belastingambtenaar
veroordeeld
De rechtbank in Utrecht heeft
de 38-jarige voormalige belas
tingambtenaar J. van B. uit
Utrecht wegens oplichting en hét
aannemén van steekpenningen
veroordeeld tot een gevangenis
straf van zes maanden, waarvan.
4 maanden voorwaardelijk met
een proeftijd van drie jaar en
toezicht van de reclassering..
De man die als com.mies werk
te bij de inspectie der belastin
gen in Utrecht, had een fabrieks-
direkteur geprobeerd onder val
se voorwensels een bedrag van
2500 afhandig te maken. Hij
had gedreigd met een onderzoek
van de fiscale recherche naar de
gang van zaken in het' bedrijf-
van de direkteur. omdat deze eeiT
onjuiste aangifte zou hebben ge
daan. In het onderhavige geval
was geen sprake van overtredin
gen.
Later had de belastingambte
naar de direkteur duidelijk ge
maakt dat de fiscale recherche"
niet in zijn zaak zou worden ge
mengd. Voor dit feit verlangde
hij echter een „tegenprestatie".
In 1961 was Van B., eveneens be
trokken bij onregelmatigheden.
Hij had toen bouwmaterialen ter
waarde van ongeveer 500 als
geschenk aangenomen van een
Utrechtse bouwonderneming.
den aan de regeringen der Euro
pese landen.
De andere resoluties waren voor
gesteld door de Engelse landarbei
dersorganisatie. In de ene wordt
bewondering uitgesproken voor
het werk en de opofferingen die
zijn gedaan voor de opbouw van
de agrarische vakorganisaties in
tropische en subtropische gebieden
en wordt voortgezette steun aan
de bonden in deze gebieden toege--
zegd.
In de tweede wordt verklaard
dat land- en bosbouwarbelders een
werkweek en een jaarlijkse betaal
de vakantie moeten hebben die ge
lijk zijn aan die van Europese In-
dustriearbelders.