ESSO GAS VOOR MEER COMFORT Recept voor Vietnam? DE MAN DIE ZIJN EIGEN ERFGENAAM WAS Ernstige spanning tussen Tunesië en andere Arabische landen Waterschap „De Verenigde Braakmanpolders" vergaderde langdurig Amerikaans prestige gaat achteruit Faglna 2 DE VRIJE ZEEUW Donderdag 29 april 1965 Dolkstoot in de rug „Interla '65" van 18 tot 21 juni Tweede kinderlijk in de Schelde gevonden Tegen- demonstratie in Cairo GRIFFIER-ONTVANGER BENOEMD Taak van het bestuur „Kostenbewaking' Verzorgingspeil GASONTPLOFFING NA ZELFMOORD REUZENRAT IN ARTIS EERST IN BAD Begroting verlaagd Houten barak. 't komt in steeds meer huizen...v Kasgeldlening Met Esso bent u beter uitl Boemerang Het diploma Geen Chinese vrijwilligers naar Vietnam A.N.A.B. vraagt vrijaf voor landbouw op 5 mei Tunesië staat voor een open lijke breuk met de andere Ara bische landen naar aanleiding van zijn voorstel tot erkenning van Israël. De spanning leidde dinsdag in de hoofdstad Tunis tot hevige onlusten. Duizenden betogers bekogelden de ambas sades van Egypte, Irak en Syrië met stenen, nadat deze landen felle kritiek hadden geleverd op president Habib Bourguiba. 27 mensen werden gewond bij bot singen tussen de politie en be togers. Egypte trok onmiddellijk zijn ambassadeur uit Tunis terug. Tezelfdertijd kregen volgens ge zaghebbende kringen in Tunis de Tunesische ambassadeur in Irak en de Tunesische zaakgelastigde in Syrië van hun regering op dracht hun post te verlaten. Woensdag kwamen in Kairo vertegenwoordigers van de Ara bische landen bijeen ter voorbe reiding van een conferentie van Arabische regeringsleiders in mei. De gewraakte voorstellen van president Bourguiba kregen daarbij de volle aandacht. De Tunesische president heeft naar bekend enkele dagen geleden verklaard dat naar zijn oordeel de Arabische landen Israël en zijn grenzen als vastgesteld door de Verenigde Naties moeten er kennen in ruil voor het afstaan door Israël van een stuk grond gebied ten behoeve van de Pa lestijnse vluchtelingen. De Egyptische minister van buitenlandse zaken, Mahmoed Riad, verklaarde dinsdagavond in een bijeenkomst van het Egyp tische parlement, dat Bourguiba „de Arabische wereld een dolk stoot in de rug had gegeven". De Tunesische leider, zo zei hij, wil zich als bemiddelaar op werpen in een kwestie waarin „geen bemiddeling, onderhande ling of compromis mogelijk is". Intussen verklaarden op een bijeenkomst van de Israëlische Mapaipartij in Tel Aviv de Is raëlische premier, Levi Esjkol, en de minister van buitenlandse zaken, mevrouw Golda Meir, dat voor de eerste maal een Arabisch staatshoofd vredesbesprekingen met Israël had voorgesteld. Zij vonden echter, dat de verklaring van president Bourguiba „grote gevaren" inhield. „Het lijdt geen twijfel", aldus mevrouw Meir, „dat het oordeel van Bourguiba In en rond de Bossche vee markthallen wordt van 18 tot en met 21 juni de eerste internatio nale Bossche jaarbeurs „Interla '65" gehouden. Initiatiefnemer is de heer M. H. Hurkens uit Uden, die in Duitsland ervaring heeft opgedaan als organisator van tentoonstellingen. Hij wil van de Interla een jaarlijks terugkeren de internationale agrarische ma nifestatie maken, naar het voor beeld van de „grüne Woche" in Berlijn. Aanvankelijk was het de be doeling de Interla van 30 april tot en met 3 mei te houden. Zij is naar juni verschoven om con currentie met de jaarlijkse land bouwwerktuigendag in Liempde, die dit jaar op 12 en 13 mei ge houden wordt, te vermijden. Eveneens met het oog op Liemp de, zo deelde de heer Hurkens mee, krijgt de beurs een wat an der karakter dan aanvankelijk in het voornemen lag. Hiertoe is be sloten na overleg met de burge meesters van Den Bosch en Liempde. Er zal vooral aandacht worden besteed aan mechanisatie in de boerderij, minder aan veld- werktuigen zoals trekkers e.d. accent komt te liggen op mecha nisatie in de vleesproduktiebe- drijven: varkens en kalveropfok- bedrijven een pluimveemesterij. Er zullen ook stalinrichtingen en voedersystemen uit Amerika zijn. Verder o.m. zaden, kunstmest stoffen en artikelen die voor de huisvrouwen in de stad en op het platteland van belang zijn. Naar de politie in> de Belgi sche plaats Temse heeft meege deeld, zijn er dinsdag in de Schelde twee kinderlijkjes ge vonden. Behalve het stoffelijk over schot van de vermoorde twintig maanden oude baby Dirk Ver meulen is het lijk aangetroffen van een 14-jarig meisje, dat sinds drie weken werd vermist. Volgens de politie is het niet be kend of het hier een misdaad, ongeval of een wanhoopsdaad betreft. Geen verband bestaat er ech ter met de moord op Dirk Ver meulen. Inmiddels heeft het ge neeskundig onderzoek in Gent vastgesteld, dat het kind door de 28-jarige Frangois Eeckhout levend in het water werd gewor pen. Het kwam door verdrinking om het leven. voor een deel is ingegeven door zijn verzet tegen Nasser als lei der van de Arabische wereld en tegen de politiek van Nasser jegens West-Duitsland".' Premier Esjkol herhaalde, dat de Pales tijnse vluchtelingen „slechts door de Arabische landen kun nen worden opgenomen". Woensdagmorgen heeft een menigte in de Tunesische am bassade in Cairo aangevallen. Ondanks de bewaking slaagde zij erin de deuren en ramen te vernielen. Er is getracht het ge bouw in brand te steken, zo meldt het Egyptische persbureau. De hulp van de brandweer werd ingeroepen om de betogers te verspreiden. Zes militairen raakten gewond en moesten naar het ziekenhuis. Ook in de ambtswoning van de Tunesische ambassadeur op 500 meter van het ambassadegebouw werd een grote ravage aange richt. De ambassadeur had zijn kostbaarste bezittingen onlangs elders laten onderbrengen. Een begin van brand in de ambts woning werd snel geblust. En kele politiemannen en betogers liepen verwondingen op. Tijdens de algemene vergade ring van het waterschap „De Verenigde Braakmanpolders" werd de heer A. T. Adam te Westdorpe met 13 stemmen voor, 11 tegen en 1 blanco benoemd tot griffier-ontvanger van het wa terschap. Hij stond als tweede op de voordracht die door het dage lijks bestuur was opgesteld. Voorafgaande aan deze benoe ming werd de openbare vergade ring een half uur geschorst en werd in besloten vergadering over enige persoonlijke acpecten, die met deze benoeming samen hingen, gediscussieerd. Hoofdingeland ir. W. West- hoff maakte het het bestuur niet gemakkelijk met zijn algemene beschouwingen naar aanleiding van de begroting 1965. Deze re sulteerden na langdurige ge- dachtenwiseling in een voorstel de heffing voor het geschot 1965 voor maximaal ƒ50 op de be groting te zetten. Er was aan vankelijk 56 per ha gevoteerd. Dijkgraaf H. P. Wolfert ver heelde zijn teleurstelling niet, toen het voorstel van de heer Westhoff met 15 tegen 10 stem men werd aangenomen. Het betoog van de heer West hoff kwam hierop neer dat hij zich niet voor kon stellen, dat het verzorgingsniveau van de polders plotseling zoveel hoger was geworden. Doe het voor zichtig aan, zei de heer Westhoff, met het onderhoud van dit jaar. Werk eerst de oude posten af. Wij kunnen dan zien, hoe de fi nanciële toestand volgend jaar is. De heer Westhoff doelde hier mee op de tijdelijke salariskosten in verband met de aanloopperio de. Deze zienswijze werd door liet dagelijks bestuur bestreden. Het is onjuist nu een laag bedrag te kweken, waardoor we volgend jaar te kort zullen komen, aldus de dijkgraaf. Het voorgestelde geschot ligt in vergelijking met andere pol ders niet hoog. Wanneer wij de oude begroting zouden aanhou den, zou het klachten gaan rege nen over slechte ontwatering. Het bestuur heeft tot taak tot tevredenheid van de ingelanden te werken, zo stelde de dijkgraaf de zaak. Ir. Westhoff vreesde gemop per van pachters die een redeliik verzorgingspeil hebben en die zullen menen niet aan hun trek ken te komen. De heer J. H. van Hoeve vrees de dat er nog andere kosten tij dens de aanloopperiode zullen komen en adviseerde daarom met klem tot een „kostenbewa king" over te gaan. De 56 ge schot, 30 hoger dan in de oude begroting, zouden volgens deze spreker ook weer naar boven kunnen gaan. Hij noemde dit een „hard" punt in deze affaire. Er moet dus, zei ir. Westhoff 130.000 meer worden besteed voor cleze concentratie, waar vol gens de heer Westhoff de men sen heus nog wel langer mee wilden wachten. Mijn mening, zei de dijkgraaf, is dat we er acht jaar eerder mee hadden moeten beginnen. De opponent werd gesteund door de heren W- Scheele en J. H. van Hoeve. Eerstgenoemde vond het bedrag ook te hoog voor mensen die de polders goed onderhouden. De heer A. de Ruijter betoogde in aansluiting op wat de voor zitter en de heer De Zeeuw eer der hadden gezegd, dat de be groting erop gebaseerd is, dat in elke polder normaal geschoord wordt. Het Is niet de bedoeling slechte sloten op te gaan knan- pen op kosten van anderen. Alle sloten moeten worden schoonge- houden, dat is het minste wat het nieuwe waterschap kan doen. De heer Van Hoeve was van mening, dat tijdelijke kosten niet zullen resulteren in verlaging van lasten. Polders die goed lig gen, zullen nog altijd minder aan hun trekken komen. De heer Van Hoeve sprak verder over het waterschap als „een geforceerde" opdracht. Dijkgraaf Wolfert stelde nog eens nadrukkelijk, dat er bij ver laging van h'et geschot een ver zorgingspeil zal komen, dat niet verantwoord is. Ir. Westhoff, al dus de heer De Ruijter, zal nog wel beter weten dan ik, wat een schade een hoge waterstand te weeg kan brengen. Een goede ontwatering brengt voor de in gelanden een betere opbrengst mee. Ir. Westhoff en zijn mede standers bleven op hun stand punt staan met bovenvermeld resultaat. Toen de politie van Neuren berg een woonhuis binnenging, waar een echtpaar zichzelf van het leven had beroofd door openzetten van de gaskraan, deed zich woensdagmorgen vroeg een gasontploffing voor, ver moedelijk ontstaan door een vonk bij het aansteken van het elektrisch licht. Acht politiemannen werden gewond, van wie enkelen zwaar. Ook een echtpaar in een aan grenzende woning werd gewond. In de quarantaine van Artis bevindt zich op het ogenblik een reuzenrat of wangzakrat, de grootste rat die op de aardbo dem rondscharrelt. Met zijn lichaamslengte van 40 cm de staart is bovendien bijna een halve meter lang heeft hij de lengte van een klein konijn. Hij schijnt volgens Artisdeskundigen minstens zo lekker te smaken, want in Afrika waar hij voor komt, wordt hij met graagte ge geten. Dierentuinen kost het de grootste moeite een exemplaar te bemachtigen. Er leven slechts enkele van deze dieren in ge vangenschap. Als men in Afrika een reuzenrat buitmaakt, denkt men er eenvoudig niet aan deze te verkopen of zelfs te ruilen. Men eet hem op. Dank zij een goede relatie in West-Afrika heeft Artis zo'n rat, een wijfje, weten te verkrijgen. Vorige week zette zij voet op Artis-bodem en inmiddels heeft zij voor zeven nakomelingen ge zorgd, wat in Artis als een pret tige verrassing wordt beschouwd. Vóór de reuzenratten in de col lectie worden opgenomen, moe ten ze eerst in het bad, want ze staan er voor bekend dat ze on der de parasieten zitten. De aanneming van het voorstel betekent, dat de begroting ver laagd moet worden met een be drag van ƒ47.000. De dijkgraaf vroeg machtiging om dit bedrag over verschillende posten uit te smeren. De voorzitter vreesde, dat het bestuur het er niet gauw over eens zal worden. Het drukken van de ƒ47.000 komt voor het grootste gedeelte op het verzor gingspeil neer. Hierop stelde de heer Westhoff dat het onderhoud niet verder dan tot 15.000 a 20.000 mag worden teruggebracht. De voorzitter wilde wel ver klappen, dat de gang van zaken hem helemaal niet bevredigde. De machtiging werd tenslotte verleend. Het kasgeldlimiet kwam door de verlaging van 274.000 op 250.000 te liggen. Met deze discussie over de be groting verviel het agendapunt heffing van het geschot voor 1965. De heer Westhoff deelde mede, dat hij geacht wilde wor den tegen het voorstel te hebben gestemd. Bij de behandeling der begro ting zeide is. Westhoff te wen sen, dat er in totaal vijf kanton- niers zullen worden aangesteld. Wat de post voor het nieuw te bouwen watersehapshuis betreft, zeide hij bang te zijn dat de wer kelijke kosten nog hoger zullen liggen dan de raming. De heer De Zwarte vond de geraamde post van 230.000 zeer hoog. Hij was er voor een houten barak te kopen in af wachting van de gemeentelijke herindeling. Daarna zou hij er meer voor voelen het gemeente huis van Hoek te kopen. Deze spreker was hiermede wellicht abuis. Hem werd n.l. medegedeeld, dat bij de opdeling der gemeenten het gemeentehuis te Hoek niet aan zijn bestem ming zal worden onttrokken. Voorafgaande aan de verga dering van het waterschap vond een bijeenkomst plaats van de dijkraad van de waterkering van de calamiteuse Nieuw-Neuzen- polder. Daar het dagelijks be stuur nog niet voltallig is, werd de gezworene Jac. Dregmans be last met het toezicht op de finan. eiële zaken. Een voorstel van het rijkbe- stuur tot het aangaan van een kasgeldlening bij de Boerenleen bank te Terneuzen van 40.000 a 4 procent 's jaars tot 15 juni 1966 ontlokte de heer Westhoff de opmerking, dat het bestuur er naar moest streven zaken te doen met de Waterschapsbank. De vergadering ging akkoord met de aankoop van gronden ten behoeve van de verzwaring van de zeedijk tot een diepte van der tig tot 40 meter en tot het toe kennen van pachtersvergoedin gen terzake. Waarom nog langer u behelpen? Ook ti kunt beschikken over een geyser, stro mend heet water, een douche. Ook voor ti is er immers Esso Gas! De kosten? Minder dan u vermoedt. Praat eens met een Esso-Gas-depothouder. Dan is 't er snél... dit onmisbare comfort 1 Was het tot dusver de Ameri kaanse taktiek om de krijgszaken in Vietnam steeds verder op de spits te drijven, nu hebben de Noordvietnamezen dit systeem overgenomen. Een communiqué uit Saigon rept van geregelde troepen uit het noorden die op het zuidelijke grondgebied opere. ren en wel in de omgeving van Da Nang, waar de Amerikanen hun versterkingen hebben. Het is een duidelijk antwoord van de Noordvietnamezen dat de Amerikaanse taktiek van „esca lation" (het op de spits drijven van de gevechten) niet het be oogde effect heeft om hen bereid te maken tot een gesprek. ■Het onaangename in de hui dige situatie is dat men ook in het westen de Amerikaanse poli tiek in Vietnam met steeds gro ter onbehagen volgt. Het lijdt geen twijfel dat wat nu in Vietnam gebeurt, zijn weer. slag heeft op de verhoudingen tussen de voornaamste groepe ringen in de wereld: de machten van het westen, het communis tische blok en de neutrale landen. Observer meent dat op het ogen blik de basis voor het vreedzaam samenleven wordt ondermijnd. En de toenadering vooral tussen Moskou en Washington vormde zo'n basis. Eerst nog smal maar in de loop der jaren langzaam en geleidelijk wat breder gewor den. Een commentator als Wal ter Lippmann bepaald niet de eerste de beste in de Verenigde Staten betoogt dat wat John son nu doet, het tegengestelde ef fect heeft van wat de president beoogt; het Amerikaanse presti ge in Azië gaat achteruit in plaats van vooruit. Hij wijst daarbij o.m. op de nogal bittere manier waarop het bezoek van India's president Sjastri aan Washington èn dat van het Pakistaanse staatshoofd Ajoeb Khan zijn afgezegd. Deze redeneringen zijn alle niet onjuist: in Azië ziet men het Amerikaanse optreden niet met genoegen, hoe men ook tegen over het huidige bewind in Viet nam of jegens Peking staat. En in principe is ieder hei er over eens dat alleen langs diplomatie. Een ernstig blad als de Londense ke weg een oplossing is te vin- door SHELLEY SMITH 3) En zo ontmoette bij Paula. Zij was toen bijna twintig, met lang donker haar, dat om haar schouders hing, en een gezichtje dat voor Rex dezelfde bekoring had als snelstromend water; een gezichtje dat noch mooi noch lelijk was, een gezichtje dat het ene ogenblik heel mooi kon kij ken en het volgend ogenblik heel onopvallend. Na het keu- rig-nette, steriele uiterlijk van de verpleegstertjes met hun op gewekte, gemaakte glimlach was Rex weg van dit meisje met de brandende donkere ogen en de pruilende mond. Victor zei dat zij toneelspeel ster was. „Natuurlijk!" riep Rex enthou siast uit. „Ik wist wel dat ik u eerder gezien had." Het meisje keek hem even cy nisch aan. „U behoeft u niet zo uit te slo ven. Ik ben in totaal tweemaal in het openbaar opgetreden een paar regels in een enkele voorstelling van Stamboekhn welijk en een miniem rolletje bi de radio. Ik zou niet durven zeg gen dat ik nu bepaald beroemd was". „Trek je daar maar niets van aan, schatje. Een dezer dagen zullen ze nog van je staan te kij ken", verzekerde Victor haar, terwijl hij zijn arm om haar schouders sloeg. „Dat doe ik nu al", zei Rex, terwijl hij glimlachend op haar neerkeek. Maar zij keek niet naar hem. Terwijl haar lange zwarte haren neervielen langs haar wang, keek zij neer op haar groezelige nagels en mompelde: „Een dezer dagen, als ik de kans maar kreeg Toch was zij het die het voor stel deed dat Rex een paar da gen bij Victor zou logeren, ter wijl hij op zoek was naar een eigen kamer. En zij was het ook die, terwijl zij, evenals Desmona, als beto verd naar zijn fantastische ver halen luisterde, hem het idee aan de hand deed ze op te schrij ven. „Wat dacht je nou, lieve kind, 'at ik zo'n kunstenaarstype was? 'k zou niet weten hoe ik begin nen moest!" „Je zou het best kunnen als je het maar probeerde. Iedereen kan dat!" En daar hij ook geloofde dat hij alles kon waar hij zijn zinnen op zette, en daar er geen baan tje beschikbaar was voor iemand die nog zo invalide was als hij, en daar hij een zee van tijd tot zijn beschikking had, pakte hij op een mistige middag, toen hij niets beters te doen had, een potlood op, en begon een ver haal op te schrijven, zoals het bij hem opkwam. En zo simpel was het nu. Al les wat je te doen had, ontdekte hij, was maar raak te schrijven tot het verhaal uit was, en dan had je een boek. En als het klaar was, liet je het typen. En dan ging je naar de Openbare Leeszaal en je zocht de lijst van uitgevers na, en je pikte er zo maar eentje uit omdat zijn naam je beviel (en als het boek hun niet beviel, dan waren er nog massa's anderen). Maar als gewoonlijk bofte Rex en had hij meteen de goede uit gever te pakken. Met alleen het voorschot dat hij kreeg achter zich, gingen hij en Paula onmid dellijk trouwen. Een idioot stel zonder een cent op zak, dolver liefd op elkaar (maar ieder ogenblik zou Paula misschien een rol worden aangeboden in een toneelstuk dat maanden achtereen zou lopen, en in ieder geval kon Rex altijd nog een boek schrijven). En zo werd Rex schrijver van beroep. Niet omdat hij iets voor de kunst voelde het werk op zichzelf interesseerde hem niets het was eenvoudig toevallig het eerste werk dat hij kon gaan doen, en, zoals hij gekscherend zei: „Het is mooi schoon werk, en je kunt het thuis doen." Zij hadden het geluk een flat met aparte opgang te vinden, die niet te veel huur deed, in een van die oude huizen in Bayswa- ter, in de buurt van Leinster Gardens: na een kleine, donkere ingang kwam je bij een poortje, en dan bij twee vrij grote, hoge kamers, een keukentje en een badcel. Er was geen vertrek waar Rex rustig kon zitten schrijven. Om dat te kunnen doen huurde hij een kamer in een souterrain in Notting Hill, een klein, vochtig kamertje met uitzicht op een naargeestige ruimte met een kolenschuurtje en een paar vuil nisbakken. En in dit armzalige hok zat hij dag in dag uit op een keukenstoel, aan een tafel die hij voor een riks had opgepikt op de Portobello Road, om te trach ten de kost te verdienen voor hun tweeën, met als enig be drijfskapitaal zijn vernuftige geest. Volijverig draaide hij een half dozijn boeken per jaar in elkaar. je alleen maar even denkt aan het werk dat daaraan vast zit, is dat heus geen kleinigheid. Ieder jaar zes verschillende in triges uit te denken ook al doe je dat volgens een bepaalde formule; voor elk daarvan een nieuw stel personen te fanta seren hoe elementair ook ge concipieerd; en ieder jaar vijf honderdduizend woorden op pa pier te krijgen hoe stijlloos het geheel ook moge zijn dat alles vereist geen geringe in spanning. En in tegenspraak met zijn verwachtingen, zou Rex de bittere waarheid leren kennen dat schrijven niet steeds gemak kelijker wordt naarmate je het meer doet, integendeel, het wordt moeilijker. Hij kwam tot de ontdekking dat het feit alleen al dat je schrijft je van alle spon taniteit berooft, en dat je inspi ratiebron langzamerhand op droogt. (Wordt vervolgd.) den. Die mening deelt president Johnson trouwens ook. Zijn probleem is echter hoe hij een dergelijk gesprek op gang kan brengen. De tegenpartij wenst alleen te praten als de Amerikanen zo goed zijn het veld te ruimen, maar als ze dat doen, behoeft er verder niet gepraat te worden, want dan wobdt Zdid- Vietnam keurig bij liet" hoorden ingelijfd en kan Peking begin nen aan de voorbereiding van de volgende opslokpartij. Er moet dus een basis voor een gesprek worden gevonden waarbij de noordelijken hun voorwaarde U. S. go home laten vallen. De nieuwe ambassadeur van de Sowjet-Unie in Peking, Sergei Lapin, is gisteren met stille trom aangekomen in de Chinese hoofd stad, waar op hetzelfde ogenblik de kranten onder enorme kop pen een felle aanval op de hui dige Russische leiders deden. De onopvallende aankomst van Lapin stond in schril contrast met die van een Albanese dele gatie, die de feesten ter gelegen heid van de eerste mei kwam bijwonen en met veel fanfare werd binnengehaald. Een soort gelijke Russische delegatie stap te onder ijzig stilzwijgen uit het vliegtuig. De huidige aanval op de Sowjet-Unie, opnieuw be schuldigd van Amerikanisme, valt samen met een bijzondere aandacht welke de Chinese pers wijdt aan intensivering van de opleiding voor de leden van het volksleger. Deze burgers, onder wie veel vrouwen, hebben een steunverlenende taak bij de- strijdkrachten. Men schat hun sterkte op enkele miljoenen. In de kranten wordt de nadruk ge legd op het defensieve belang van het volksleger, dat gereed moet zijn om in actie te komen bij „Amerikaanse agressie". De mening van vele diploma ten in Peking is dat China geen vrijwilligers in de strijd in Viet nam zal werpen tenzij Rusland daartoe het initiatief neemt. Men houdt eerder rekening met de mogelijkheid van de vorming ener „internationale brigade", samengesteld uit bijdragen van verscheidene Aziatische en wel licht ook Afrikaanse landen. Het hoofdbestuur van de Al gemene Nederlandse Agrarische Bedrijfsbond (A.N.A.B.) heeft de hoofdafdeling sociale zaken van het Landbouwschap gevraagd de werkgevers in de landbouw als nog te adviseren op 5 mei vrijaf te geven met behoud van loon. Het college van rijksbemidde laars heeft in een beschikking van december j.l. hiertoe de mogelijkheid geopend. De secre taris van de vakgroep landbouw van de A.N.A.B., de heer P. Schipper, heeft gisteren op een vergadering in Utrecht zijn leden geadviseerd in afwachting van het advies van het Landbouwr; schap in ieder geval op 5 «Mi vrjj te vragen.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1965 | | pagina 2