FRIESCHE VLAG GOUDBAND
Kantongerecht te Terneuzen
Gromiko naar Parijs
altijd het lekkerste kopje koffie
Donderdag 22 april 1965
DE VRIJE ZEEUW
Pagina 7
NIEUWE GERUCHTEN
OVER SAMENZWERING
IN BULGARIJE
Moord op bevel van
vijf dimensionale
wezens
Er zijn veel soorten koffiemelk.
Maar niet voor niets is
„Friesche Vlag" GOUDBAND de
meest gebruikte koffiemelk in Ne
derland. Een klein scheutje in het
heerlijke kopje koffie, zoals u dat
zet, mevrouw, en proef maar: dat
is een zondags kopje koffie, waar
mee u uw man en uw gasten écht
kunt verwennenl
de meest gebruikte koffiemelk in Nederland
Zitting van 20 april 1965.
OUDE JAARSRELLETJES
TE ZAAMSLAG BERECHT
„Meer dan kinderachtig, bui
tengewoon ergerlijk, het is hoog
tijd dat hieraan een einde wordt
gemaakt."
Aldus liet de kantonrechter,
mr. C. J. M. van Hees, zich dins
dagmorgen uit over de wijze,
waarop een deel van de bevol
king van Zaamslag meent de
oudejaarsnacht te moeten vie
ren.
Er was in de nacht van 31
december 1964 een grote menig
te op het Plein te Zaamslag sa
mengedromd, die floot, zong en
de eenzame politieman, die
maande tot kalmte en uit elkaar
te gaan, uitjoelde. Even leek het
een wedstrijd „één tegen allen",
Smaar dan in zeer negatieve zin,
toen een betonmolen en een
cultivator het Plein werden op
gereden en er werden neerge
zet. Het was een oorverdovend
angstaanjagend rumoer, 'n naar
geestige vertoning, waartegen de
opperwachtmeester De Jager
alleen vrijwel machteloos stond.
Dit laatste was het geval, omdat
door een brandmelding, de ove
rige politie afwezig was.
Er waren legio bekeuringen
uitgereikt, waarvan een pak met
schikkingen, volgens mr. Van
Hees, het gevolg was.
Enkele belhamels vonden ech
ter toch nog, dat zij hiermee on
recht werden gedaan en ver
schenen dinsdagmorgen voor het
hekje. Het waren als eersten de
jeugdige J. H. en de oudere P. S.
Beiden ontkenden iets met de
baldadigheden van doen te heb
ben gehad.
„Wij staan hier als twee uit
de grote massa", zei H. en „dit
jaar heb ik er niet aan meege
daan". S. zeide: „Het is geen
werk, ik weet van niks."
Doelend op hem, zei de offi
cier van justitie, mr. J. L. An-
dreae. „Er zijn altijd mensen die
k~ is zien op de achtergrond te
blijven, terwijl zij anderen op
stoken. Het is de gewoonte op
Oudejaarsnacht Zaamslag over
eind te zetten. Het loopt werke
lijk de spuigaten uit".
„Men zegt, we doen dit, omdat
we van het hele jaar niks heb
ben", voegde de kantonrechter
hier aan toe, „maar ga voor mijn
part dan 's nachts maar voetbal
len. Dit wordt niet meer getole
reerd!"
H. werd tot 30 boete veroor
deeld, S. tot ƒ20.
Van de twee volgende, A. S.
en H. A. v. G., was de eerste niet
verschenen. Zij waren het, die
de betonmolen vanuit een loods
op het Plein hadden gereden.
Van G. zeide dit gevaarte even
min als de cultivator te hebben
aangeraakt. jragg!
Mr. Andreae: „U bent dus de
enige die op de bewuste avond-
niets gedaan heeft, vorig jaar
was U ook een van de ergste
raddraaiers", ging de officier
verder. Hij noemde H. en Van G.
„de ziel" van de relletjes. De
betonmolen was een der 'objec
ten waarnaar de belangstelling
der heren uitging.
Beiden werden veroordeeld tot
40 boete.
DE LOZE VISSERTJES
Voor de tweede maal diende
de zaak tegen P. de K. uit Clin-
ge en Z. O. uit Vogelwaarde, we
gens overtreding van het regle
ment van de binnenvisserij. Zij
zouden samen of in vereniging
op 4 september van het vorige
jaar, in de auto van De K. een
zak voorhanden gehad hebben
lie bevatte', een hoeveelheid pa
ling, negen ondermaatse karpers
en een druipnatte, dichtge
naaide heren-onderbroek. Dit
laatste nu, was niet strafbaar,
doch werd slechts vermeld, om
aan te tonen, dat beide heren
„buiten bezig zouden zijn ge
weest". Het feit dat beiden, of
zeker één van hen, de naakte
voeten in sandalen had gesto
ken, versterkte deze mening.
Beiden hadden in een vorige
zitting ontkend en deden dat
ook nu. De K. beweerde ook nu,
de zak met inhoud van een on
bekende in ontvangst te hebben
genomen.
Het viel hun niet mee, deze
dingen staande te houden tegen
over het getuigenis van twee
rijkspolitiemannen, waarvan een
de verbalisant.
Om tien voor 11 's avonds ont
dekten de twee wachtmeesters
van de rijkspolitie, A. Wauters
uit Nieuw-Namen en E. Louwer-
se uit Axel, die surveilleerden
in de Catharinapolder de kop-
lichten van een naderende auto.
Dit leek hen verdacht, omdat uit
die richting gewoonlijk geen
auto's komen. Bij het kruispunt
in de Seydlitzstraat, toen de auto
hen voorbijreed, zetten zij met
grote snelheid de achtervolging
in. Toen de eerste auto de Sas-
dijk bijna genaderd was, stopte
deze in de wegberm. De politie
doorzocht toen een koffer, waar
in niets zat dat verboden was.
Voor in de auto zaten De K. en
diens zoon, achterin het slapen
de dochtertje van De K., en O.
Onder de voorste zitbank vond
de politie toen de zak, met be
halve de nog levende vis, „een
interlockbroek, vrij grote maat
en dichtgenaaid" zoals een der
getuigen secuur naar voren
bracht. De verklaringen over de
herkomst waren zeer tegenstrij
dig, „ge moet goê luisteren" ver
maande O. de officier. Dat deed
deze bepaald dan ook wel.
Mr. Andrea kwam tot de con
clusie, dat mensen die niets op
hun geweten hebben, geen te
genstrijdige verklaringen hoeven
af te leggen. Het verhaal van de
..onbekend» nachtelijke gever',
die plotseling opduikt in de vol
slagen duisternis, kan alleen een
kleuter geloven, wij niet, aldus
mr. Andrea. Er was hier sprake
van een ernstige overtreding,
waarvoor de officier voor elk
een boete van 100 eiste.
„Ik kan de persoon laten ko
men, van wie ik de vis gekre
gen heb", zei De K. „Dat had ,U.
dan eerder moeten doen", was
het antwoord van de officier.
„Toen kende ik hem nog niet",
antwoordde De K.
Ook de kantonrechter mr. C.
M. van Hees was geenszins-
overtuigd van de onschuld van
de beide vissers en vonniste
conform de eis.
EEN „SLEE"
VAN EEN CHRYSLER VOOR
HONDERD VIJFTIG GULDEN
R. R. H. uit Sas van Gent wil
de op 2 februari 's avonds om
10 uur een auto achteruit in een
garage rijden. Daartoe zette hij
het voertuig dwars op de druk
gefrequenteerde rijksweg 61.
Hoewel dit ook niet in orde was,
gebeurde het ergste, toen hij
achteruit wilde rijden: de auto
weigerde, omdat de versnelling
niet in orde was.
't Was geen kleine auto, maar
een Chrysler, die, volgens de
dagvaarding, ongeveer de gehele
rij breedte in beslag nam. Duur
was de wagen niet geweest,
slechts honderd vijftig gulden
had H. er voor betaald. Wél had
hij er naar zijn zeggen, driehon
derd en vijftig gulden aan de
versnellingsbak laten repareren.
„En toen deed zij het nog niet",
zuchtte mr. Van Hees.
H. liet een jongen op de weg
met een kleine lantaarn zwaai
en ter waarschuwing voor het
naderend verkeer. Deze moest
echter opzij springen, toen een
auto met grote snelheid kwam
aangesuisd en tegen de Chrysler
opreed.
Die andere", zei de officier
mr. Andrea, „was misschien ook
niet helemaal brandschoon, doch
U bevond zich met een wrak op
de weg. De verkeerssituatie werd
hierdoor uitzonderlijk gevaar
lijk gemaakt. Er is weinig fan
tasie voor nodig om na te gaan
welk een auto een Chrysler van
honderd vijftig gulden is!"
Voor het zich dwars op de
weg bevinden, eiste de officier
25 boete, het tweede feit, het
niet in orde zijn van de versnel
ling sloeg hij veel hoger aan en
hij eiste hierdoor dan ook 200
boete met verbeurdverklaring
van de in beslag genomen on
derdelen.
Na dit aangehoord te hebben,
verklaarde H. dat die f 25 veel
te veel was, de auto was geen
wrak. „Nee, in Terneuzen, daar
moest de officier maar eens
rondkijken, daar rijden" wrak
ken, laten ze dat maar eens in
"de krant zetten", zei H.
(Wat we dan bij deze ook maar
doen.)
De uitspraak luidde: 15 boe
te en 150 plus verbeurdverkla
ring van het in beslag genome-
ne.
BIJ HET PASSEREN
TE SNEL GEREDEN
Tweehonderd gulden boete en
zes maanden onvoorwaardelijke
ontzetting uit de rijbevoegdheid,
eiste mr. J. L. Andrea tegen de
jeugdige student F. M. G. uit
Eindhoven die tijdens het inha
len van een andere auto op 2
november van het vorig jaar pp
de rijksweg Axel-Kijkuit, met
behoorlijk naar links uitweek.
Een aanrijding was het gevolg,
waarbij de auto van de weg af
tuimelde en in het talud terecht
kwam.
Behalve materiële schade, werd
een inzittende van deze auto,
mevr. B.La F., zodanig ge
kwetst, dat zij ter zitting vertel
de hiervan nog niet geheel ge
nezen te zijn.
G. ontkende de tenlastelegging.
Niet hij, doch de bestuurder van
de andere wagen, had de aan
rijding veroorzaakt.
Deze, zekere J. B. uit St. Jan
steen, die op de bewuste dag
achter het stuur van een bestel
auto zat, zeide overtuigd te zijn,
dat hij steeds rechts gereden
had. „Opeens hoorde ik een klap
als een kanonschot" zei hij. Zijn
echtgenote bevestigde dit, de
verdachte had volgens haar „ont
zetend hard" gereden. Op een
vraag van de verdediger mr. H.
C. van Son uit Hulst, waar pre
cies de aanrijding had plaatsge
had, gaf zij een onjuist ant
woord. „U weet er dus niets
van" zei deze.
Getuige antwoordde: „U durft
nogal veel te zeggen."
Mr. Andrea zinspeelde even
op de status van verdachte, die
als eerstejaars student al in het
bezit van een aiïto (Austin) was.
Dit deed mr. Van Son in zijn
pleidooi opmerken, dat de offi
cier hieruit niet de conclusie
mocht terkken, dat G. zich niets
van het ongeluk had aangetrok
ken. Hij was hiervan zeer onder
de indruk geweest.
De officier meende als enige
oorzaak te moeten zien, dat G.
te snel gereden had. De bestel
auto werd gewoon van de weg
afgeveegd. De jeugdige chauf
feur en het merk auto, zo merk
te de officier verder nog op
passen bij elkaar. De eerste is
trouwens nog jong genoeg, om
te kunnen leren, dat bij het be
sturen van een auto altijd re
serve in acht moet worden ge
nomen.
Mr. Van Son achtte het ten
lastegelegde niet bewezen. G.
heeft op een volkomen geoor
loofde manier de bocht geno
men. De raadsman trachtte ver
der de getuigenverklaringen te
I ontzenuwen.
Getuige Van B. had zelf na
dien verklaard, na de schok „op
nieuw" naar rechts te zijn ge
komen. Waarom moest hij dit
doen, als hij toch al rechts reed?
Dat zijn vrouw zijn verklaring
staafde, achtte mr. Van Son, ge
zien het feit, dat haar moeder
gewond was, begrijpelijk.
De kantonrechter achtte de
tenlastelegging bewezen, doch
wilde wel -rekening houden met
verschillende verzachtende om
standigheden. Hij veroordeélde
de student tot 100 boete.
DE VROUW
MET HET BOZE OOG
J. H. te Axel had op 8 febru
ari met zijn personenauto de
dodrgang van de Oosterstraat
naar de Kerkdreef niet vrijge
laten. Het gevolg hiervan was
een aanrijding geweest.
„Je mag nooit naar je vrouw
luisteren", zei de bejaarde ge
daagde, „zij keek uit en zei dat
alles veilig was".
Kantonrechter: „Uw vrouw
mag zeker nooit meer mee, he?"
Gedaagde (met grote stellig
heid): „Nooit meer, ze is anders
een lief vrouwtje, maar ze is zo
kattig".
H. vertelde verder, dat hij met
zijn vrouw op weg was naar „een
liefdadig doel".
De officier achtte voor ge
daagde de tijd gekomen, eens
te gaan overwegen op te houden
met het besturen van een auto.
„O, maar ik ben nog jong ge
noeg" was diens antwoord.
Van de 50 die de officier
eiste, schrok hij wel een beetje.
„Heel veel voor liefdadigheid
en ik moet het zelf betalen."
Zuchtend voegde hij eraan toe:
„Ik had niet naar haar moeten
luisteren."
De kantonrechter stelde de
boete op 40.
„Kan er niet een beetje af?"
vroeg H.
Kantonrechter: „Er is al wat
af, we gaan hier niet schipperen
en krentenwegen."
DE EERSTE MAAL
„Ik ben nog nooit gepakt" zei
D. de W. uit Terneuzen.
Dit werd hij wel op 29 maart,
toen hij een vérbaai kreeg we
gens overtreding van de maxi
male rijsnelheid binnen de be
bouwde kom. Het kosttte hem
25 boete; de eis lag vijf gulden
hoger.
OVER VOETPAD GEREDEN
A. C. W. uit Hoek kreeg op
27 maart een bekeuring omdat
hij met zijn auto over het voet
pad van de Westpier te Terneu
zen reed.
Gedaagde kreeg van het ver
bod uit hoofde van zijn beroep
ontheffing, doch had dit ten tij
de van de overtreding nog niet
aangevraagd.
De kantonrechter was van me
ning dat de overtreding geen
verband hield met W's werk.
„U bent een verwoed fotograaf
en dat is op zichzelf een loffe
lijke bezigheid, waar ik me ook
graag aan overgeef, doch U mag
niet rijden op een voetpad", al
dus mr. Van Hees.
W. moest1 overeenkomstig de
eis 5 boete betalen.
EEN ONGELUKJE
W. F. te Oostburg volgde de
instructies van de controleur
precies op, toen hij aan de Perk-
polderhaven met een vrachtwa
gen met aanhangwagen aan
kwam. Toen hij de ponton van
de veerboot op wilde rijden,
schuurde de aanhangwagen langs
een personenauto die werd mee
getrokken en dwars tegen een
andere auto kwam te staan.
De kantonrechter was van
mening, dat de controleur F.
inderdaad naar een ongelukkige
plaats had verwezen.
Eis en uitspraak ƒ15 boete.
VRIJSPRAKEN
J. W. H. te Axel stond voor
de tweede maal terecht, omdat
hij in de Axelsestraat op 25 no
vember bij het passeren van een
vrachtwagen onoplettend tegen
een vrachtauto met aanhangwa
gen was gereden.
Twee getuigen, de garagehou
der L. D. Boone, die buiten ge
staan had en ter hoogte van
wiens garage zich het ongeval
had voorgedaan en de handelaar
A. T. Stoffels, die eveneens op
dezelfde plaats aan het uitladen
was, hadden echter heel weinig
gezien, zodat door hen de recht
bank niet veel wijzer werd.
De heer H. ontkende op het
linkerweggedeelte te hebben ge
reden. De chauffeur van de
vrachtwagen dacht daar anders
over. H. kwam „afgevlogen" en
had volgens hem de keus een
andere auto of hem te raken. Hij
koos het laatste.
Noch de officier, noch de kan
tonrechter waren hiervan echter
overtuigd. H. werd vrijgespro
ken. v
Eveneens vrijgesproken werd
de niet verschenen T. A. C. uit
Vogelwaarde die op 26 februari
in Hulst in de Bierkaaistraat na
stil te hebben gestaan een aan
rijding met een andere auto zou
hebben veroorzaakt. Twee da
mes getuigden thans heel ande
re dingen dan ze aanvankelijk
tegen de politie hadden ver
klaard.
„Er schijnt nu een heel ander
licht op deze zaak" zei de offi
cier, die vrijspraak requireerde.
GEEN VOORRANG
VERLEEND
P. J. v. S. uit Terneuzeq had
geen voorrang verleend aan het
verkeer over de Axelsestraat
toen hij met een personenauto
uit de Van Cantfortstraat kwam.
Overeenkomstig de eis werd
hij veroordeeld tot 50 boete.
De Russische minister van bui
tenlandse zaken, Andrei Gromi
ko, wordt zondag in Parijs ver
wacht voor een officieel bezoek
dat tot vrijdag zal duren. Dins
dag zal president De Gaulle hem
in audiëntie ontvangen, waarna
de volgende dag een bezoek aan
premier Pompidou volgt. Op het
programma staan voorts enkele
gesprekken met de Franse mi
nister van buitenlandse zaken,
Couve de Murville, en met de
minister van staat Louis Joxe,
die vele jaren ambassadeur in
Moskou is geweest.
Blijkens het program voor het
Volgens in Belgrado doorge
drongen geruchten uit Sofia'zou
den meer dan 50 arrestaties in
Bulgarije zijn verricht in ver
band met een op 7 april ontdekte
samenzwering.
Onder de gearresteerden zou
den zich twee onder-ministers
bevinden en verder een voorma
lige Bulgaarse ambassadeur in
Noord-Korea en de secretaris van
een partij-comité in Michailov-
grad.
Ook vorige geruchten over
zelfmoord van een lid van het
Bulgaarse centrale comité en
oud-minister van landbouw en de
arrestatie van de militaire com
mandant van Sofia worden door
de nieuwe geruchten bevestigd.
Men zou in Sofia ieder ogen
blik de publikatie verwachten
van een communiqué over het
„komplot" en de aankondiging
van een monsterproces in ver
band hiermee.
bezoek, dat bijzonder lang van
duur is, maken de Franse auto
riteiten veel werk van het ver
blijf van de Sowjet-minister op
een tijdstip dat er een duidelijke
verbetering in de betrekkingen
tussen de twee landen valt waar
te nemen. Bewijzen van deze
verbetering zijn o.a. de uitbrei
ding van het handelsverkeer
sinds het sluiten van een over
eenkomst met lange looptijd, het
naar elkaar toegroeien van de
internationale koers van de twee
landen op belangrijke punten en
het onlangs gesloten akkoord
voor samenwerking op het ge
bied van de kleurentelevisie.
Voor een gerechtshof in Bonn
heeft de 24-jarige beklaagde
Manfred Tragert dinsdag ge
zegd, een taxichauffeur dood
gestoken te hebben op bevel
van zijn „superieuren in de
ruimte een geheime organi
satie van vijf dimensionale
wezens". Maar ook de mede
beschuldigde van Tragert, 'de
eveneens 24-jaar oude Dino-
Dieter Hoffman, had hem
langs telepathische weg het
bevel gegeven.
Het slachtoffer, de 28-jarige Karl
Heinz Hoch werd in oktober
1964 met een stiletto doodge
stoken. Tragert wordt van de
moord beschuldigd en Hoff.
mann van het aanzetten hier
toe.
Hoffman heeft ontkend Tragert
een bevel gegeven te hebben,
De rechtbank zal een psychia
trisch rapport over Tragert
krijgen.
14-karaats gouden Zwitserse horloges
vèr beneden de vergelijkbare winkelwaar
de. Vraag spaarkaart aan uw koffiemelk-
leverancier.
W"1 11
