BONN BLIJFT BLUNDEREN
Atlassen
De zoveelste staatsgreep in Zuid-Vietnam
DE LEEUW VAN BASHRA
Want er is maar één „echt" Duitsland
Pagina 5
Agenda
VAN DE SANDE
Scheepvaart
op Noord-Vietnam
Onrust
Persgesprek
met generaal
Tran Thaen Kltiem
Opportunist
Zaterdag 20 februari 1965
DE VRTfE ZEFITW
RtlHlllll1II1[lllllll!ll!llllll!lll[|||lllll|[|ll![|||||l||llil!l!|ll||||||iP[1|||nilUtllll1|]n]f
ZATERDAG 20 FEBRUARI
AxelHet Centrum, 8 uur
„Winnetou, het grote opper
hoofd".
TerneuzenLuxor-Theater, 8
uur: „De Vikingen komen".
Concertgebouw, 8 uur„De
grote uren".
Zuidersportpark, 3.30 uur
Tern. BoysKats.
Café Maandag, 7.30 uur
Prijskaarting.
ZaamslagCafé P. Missu, 7
uur: Prijskaarting.
ZONDAG 21 FEBRUARI
Axel Het Centrum, 8 uur
„Winnetou, het grote opper
hoofd".
Terneuzen: Luxor-Theater, 2.30
uur: „Met de drie Stooges de
wereld rond"; 5 en 8 uur: „De
Vikings komen".
Concertgebouw, 8 uur: „De
grote uren".
Zuidersportpark, 2.30 uur
Terneuzen R.K.V.V.U.
MAANDAG 22 FEBRUARI
TerneuzenLuxor-Theater, 8
uur: „Met de drie Stooges de
wereld rond".
DINSDAG 23 FEBRUARI
Terneuzen Luxor-Theater, 8
uur: „Met de drie Stooges de
wereld rond".
ZaamslagHotel Tolsma, 2
uur: Verkoping van een woon-
en winkelhuis.
iiiiiniHiiiiiiniiiiiiiHiiiiiniinm
Schip uit Brazzaville
opgebracht naar
Leopoldstad
Militaire vaartuigen uit Kon-
go-Leopoldstad hebben een pas
sagiersschip uit Kongo-Brazza
ville, dat op een zandbank in de
rivier de Kongo was vastgelo
pen, opgebracht naar Leopold
stad, zo meldde radio-Brazza
ville vrijdag. De honderd pas
sagiers, onder wie drie Fransen,
zijn volgens het radiostation in
Leopoldstad gearresteerd. Pre
mier Pascal Lissouba van Kongo-
Brazzaville heeft in een brief
aan Tsjombe krachtig geprotes
teerd tegen „deze daad van
piraterij" en vrijlating van de
opvarenden geëist.
Het opgebrachte schip, de
„Bouar", heeft een bemanning
van twaalf koppen die eveneens
zou zijn gearresteerd. De rege
ring van Kongo-Brazzaville zal
zich „met alle beschikbare mid
delen verdedigen", aldus de
boodschap van premier Lissou
ba. Het opbrengen van het schip
wordt „de zoveelste provocatie
door elementen van het Kongo
lese nationale leger" genoemd.
„Uw vliegtuigen blijven ons
luchtruim schendenacht van
uw soldaten hebben onlangs een
vissersdorp geplunderd", zo laat
Lissouba Tsjombe weten.
De „Bouar" is vrijdagavond
laat met alle passagiers terug
gekeerd in Brazzaville, zo wordt
vernomen.
Historie van het jongste verleden van Terneuzen
door JOH. DE VRIES
XLIII
De naam „Grenu", in Terneuzen een goede en welbekende
klank, komt in het geding.
Een (soms zeer persoonlijke) discussie in de gemeenteraads
zitting van 27-1-1893 tussen de heren Van IJsselsteijn en Grenu
is er de oorzaak van dat Grenu de vergadering (boos!) verlaat
en daar voorlopig niet meer terugkeert. Aanleiding daartoe was
een bouwverordening, die men wilde toepassen op een perceel,
gelegen op grond van Grenu. Het zou interessant zijn deze ver
togen te lezen, maar daar durf ik U niet mee te belasten!
Wat echter wèl tot uiting komt, is de achting die de heer Grenu
geniet en die tot uitdrukking wordt gebracht in een eenvoudige
advertentie:
„De ouders en bloedverwanten van JACOBUS FRANS VER
LINDE en SARA MARIA REIGEL, wier huwelijk op gisteren
werd voltrokken, brengen openlijk hulde aan de heer A. C. N.
Grenu voor de treffende wijze, waarop dit huwelijk door hem
als ambtenaar van den Burgerlijken Stand werd voltrokken en
betuigen hunnen oprechten dank voor de innige gelukwenschen
door genoemde ambtenaar bij die gelegenheid uitgesproken. Met
leedwezen vernamen zij, dat dit het laatste huwelijk was, waar
bij genoemde heer als ambtenaar optrad, om reden hij door be
handeling van een collega raadslid zich genoopt zag, zijne be
trekking neer te leggen.
Terneuzen, 3 Februari 1893.
AI eerder was in de gemeenteraad ter sprake gekomen, dat
er nogal wat aan de aanduiding der straatnamen ontbrak en er
dikwijls verschil van mening bestond over enkele namen. Men
besluit in de zitting van 15-6-1893 een lijst van indeling in wij
ken en straten op te stellen, die, met later hierop nog wat aan
gebrachte kleine wijzigingen, wordt goedgekeurd.
Men zou tevens overgaan tot het plaatsen van naambordjes.
Deze lijst waarop naast de straatnamen veelal de naam van een
enkele bewoner ter nadere aanduiding is afgedrukt, is waard
te worden opgenomen.
Men hoeft ze niet uit het hoofd te leren, maar juist die namen
van bewoners en gebouwen zijn bij uitstek geschikt de oude
situatie weer eens in te denken.
In de beruchte droge zomer van 1911 stonden de Terneuzenaars met hun emmertjes in de rij om een
vooiraadje drinkwater te bemachtigen.
WIJK A:
Heerengracht, J. Sturm
Vischsteeg, Adr. Wisse
Tuinpad, K. Verschoor
de Jongestraat, J. v. d. Ree
de Blokken
Schoolplein, bij school A
Zandstraat, E. v. d. Bent
Molengang, M. Leunis
Hoogsteeg, C. Kerpel
Kandeelstraat, D. v. d. Berge
Brugpad, tuin Mr. J. P. Dronkers
WIJK B:
Markt
Kersstraat, Gezs. Quintus
Bakkerijstraat, J. de Smidt
Havenstraat, G. Wieland
Brouwerijstraat, J. C. Harte
Walgang, Abr. Klaassen
Smidswal, langs de scheepswerf
WIJK C:
Noordstraat, voorbij Stadhuis
(Wolfert tot Arsenaalweg be-:
kend als „Schotsche Hoek")
WIJK E
Pelmolengang, W. Vogel
Kerksteeg, P. Wisse
Elleboogstr. (Varkensbuurtje)
Joost Molegraaf
Smalsteeg, Wed. D. Scheele
Nieuwediepstraat, F. Dekker
Dwarsstraat, R. Platteeuw
WIJK F:
Vlooswijkstraat, A. Huineman
Schoolweg bij School B
WIJK G:
Grenulaan gedeelte Schulpen-
pad
Tholensstraat, M. v. d. Hoek
Kortestraat, R. Harte
WIJK H:
Javastraat, P. van Alten
Kazernestraat, C. de Smidt
Steenkamplaan, Wed. P. Wie-
land
Dr. Buijzestraat, J. v. d. Berge
De Doelderstraat, F. ten Hoeve
Schoolaan bij school C
Kazerneplein voor de kazerne
Rosegracht (naar Ir. Rose) J.
Tollenaar
WIJK D:
Nieuwstraat, Nederl. Logement
en Arsenaal
Westkolkstraat, H. R. W. Kra
mer
Dijksteeg, P. Brevet
Dijkstraat, van 't Scheepje tot
R.C. Kerk
WIJK I:
Schuttershofweg, voor Schut
tershof
stationsweg, van kanaal naar
Station
de Feijterstraat, macadamweg
Kerkhoflaan, voorbij begraaf
plaats
plaats van eene zwemclub met de hierbij behoorende inrichting,
gelijk men die in andere gemeenten aantreft."
Terneuzen, 10 Juli 1893.
„X."
Ingezonden stukken zijn als regel leerzaam, ook al zijn ze soms
70 jaar oud. Niet zozeer om de ontboezemingen van de heer „X",
die zich m.i. terecht ergert aan zwemmen zonder badcostuum,
maar meer nog omdat voor het eerst wordt gerept over een
ijsclub. Het is om deze reden dat ik de inhoud van het stukje
hier weergeef:
INGEZONDEN STUK:
M. de Redacteur.
„Kunt gij ons verklaren, waarom onze politie het lijdelijk aan
ziet, dat niet slechts kinderen, maar ook jongelingen en volwas-
schen menschen in compleet Adamscostuum zich baden in onze
havens, in het kanaal binnen den wettelijken afstand van de
bebouwde kom der gemeente? Zonder erg fijngevoelig te wezen
kan men het baden op die wijzen onkiesch oordeele^ en aan-
stootelijk, vooral voor de vrouwelijke voorbijgangers en wan
delaars, welke genoemde plaatsen niet altijd vermijden kunnen.
Baden is verkwikkend en gezond zal men zeggen, daarom ver
wondert het schrijver dezes zeer, dat men hier in dezen snik-
heeten zomer er aan gedacht heeft, een ijsclub op te richten in
Er zijn dus plannen een ijsclub op te richten. Mijn herinne
ringen en zeker die van velen Uwer aan deze gezellige instel
ling zijn van zodanige aard, dat ze niet onvermeld kunnen blij
ven, al moet ik er aan toevoegen dat typerend voor die tijd
een groot gedeelte der burgerij zich de weelde van het lidmaat
schap niet kon veroorloven en er nogal wat naijver bestond
tussen „de Veste" en de „IJsbaan".
Iets waarvan we later nog wel eens wat van zullen bemerken.
Maar hoe dan ook, een ijsbaan voorzag toch wel in een behoefte.
Het ijs op de vestinggrachten was dikwijls onbetrouwbaar en
alleen bij strenge winters kwamen kanarl en Otheense of Hoekse
kreek er aan te pas.
Onder ons gezegd en gezwegen, we zouden vandaag de dag
ook wel eens een ijsbaan van formaat, liefst gemeentelijk,
willen zien verrijzen.
Dat het niet bij plannen alleen bleef, leert ons het berichtje
van 26-8-'93.
IJSBAAN. „Bij beschikking van den Minister van Waterstaat,
Handel en Nijverheid van 23 dezer La A, afdeeling Waterstaat,
is aan de ijsclub te Terneuzen vergunning verleend tot vulling
der ijsbaan het benoodigde water te onttrekken aan het kanaal
GentTerneuzen."
(Wordt vervolgd.)
Bonn heeft een juweeltje van
een blunder geslagen tegen
over Israël, Egypte en Oost-
Duitsland en eigenlijk de hele
wereld. Nu komen blunders
wel meer voor en geen rege
ring kan er op rekenen er al
tijd voor gespaard te blijven.
Maar als het gebeurt is het
eerste wat men doet de flater
herstellen. In Bonn schijnt men
er meer behoefte aan te heb
ben gehad de ene blunder op
de andere te stapelen.
Op grond van het Hallstein-
doctrine erkent een land
Oost-Duitsland dan verbreekt
Bonn zijn betrekkingen, want
er is maar één echt Duitsland
en dat is de bondsrepubliek
maakte Bonn bezwaren tegen
Nassers voornemen om Ul-
bricht te ontvangen.
Een Spaanse markies die op
verzoek van Bonn ging bemid
delen, kwam met een fijn
resultaat naar de hoofdstad aan
de Rijn. De mare die hem
vooruit ging was zodanig dat
noch Erhard, noch Schroder
hem wensten te ontvangen: hij
mocht zijn produkt bij >een
staatssecretaris inleveren.
Op de grofste manier zei
Bonn toe geen wapens meer
aan Israël te zullen leveren en
zelfs half en half dat het Is
raël niet zou erkennen. Kort
om: Bonn was op een ontzag
lijke manier door de knieën
gegaan voor Nasser, alleen uit
vrees dat die anders Ulbrichts
Oostduitse regiem wel eens
kon erkennen.
EEN WEGWIJZER
Uiteraard werd nu iedereen
boos. Israël wees verontwaar-
waardigd van de hand dat in
plaats van de gecontracteerde
wapens wat anders gestuurd
zou worden: contract is con
tract. En de verhouding is be
dorven. De indruk elders in
de wereld was uiteraard ook
slecht. En bovendien werd
ieder potentaatje nu de weg
gewezen om Bonn te chante
ren: je zegt maar dat je Ul-
bricht te logeren vraagt en je
kriijet in alles je zin.
Dit is haast niet goed te
maken. Bovendien kreeg Bonn
met ergernis te aanschouwen
dat Nasser van zijn kant rus
tig doorging Ulbricht een groot
se ontvangst te bereiden. Voor
hem werd dezelfde suite in het
Koebeh-paleis ingericht waar
in ook eens Chroesjtsjow, Tsjoe
En-lai en Nehroe het hoofd ter
ruste legden.
Koning Hoessein van Jorda
nië kreeg een brief van pre
sident Lübke mee om te pro
beren Nasser tot andere ge
dachten te brengen, maar net
als de Spaanse markies is dit
nu niet bepaald de beste pleit-
bezorgen. Als Nasser al naar
iemand luistert, dan toch zeker
niet naar Hoessein.
GEEN HULP MEER
En nu zegt Bonn: Als Ul
bricht een voet binnen Egypte
zet, houdt onze hulp op. En
die hulp is formidabel. Nasser
krijgt leningen tegen lage
rente, grote kredieten en
bovendien veel technische hulp
die „gründlich' is geperfectio
neerd.
Maar het dreigement komt
op een moment dat Nasser er
voor zijn fantsoen alleen al
niet voor kan bezwijken
Bovendien is het verbinden
van politieke voorwaarden aan
hulp een methode die in de
doorgaans neutralistische ont
wikkelingslanden wordt gezien
als de infaamste belediging die
men hen kan aandoen. Bonn
heeft zo weer op zijn onele
gantst een stel vrienden tegen
zich in het harnas gejaagd.
En waarom? Vermoedelijk
hebben Erhard en Schroder
met alle macht willen voor
komen dat hun „grootste
vijand van de Duitse eenheid"
Uibricht successen zou boeken
kort voor de Westduitse ver
kiezingen. Immers zij zouden1
het bij de stembusstrijd op hun
brood krijgen. Het resultaat
van een en ander is dat ze nu
nog veel meer op hun brood
krijgen: Ulbrichts reis gaat
door ondanks alles wat Bonn
deed, de relatie met Israël is
verziekt en dat is iets wat in
menig land met ergernis wordt
aanschouwd omdat juist Bonn
een soort ereschuld heeft
jegens de Israëli's.
Het onthullen van een ge
heim contract voor wapen
leveranties heeft de wereld
weer met nieuwe argwaan
vervuld over het Duitse mili
tarisme zou er weer een
soort geheim wapengeknoei
zijn net als na 1918? Erhards
streven heeft schipbreuk gele
den. Hij heeft brokken ge
maakt die vooralsnog moeilijk
te lijmen zullen zijn.
(Adv.)
(Vervolg van pag. 1.)
Het democratische lid van het
Amerikaanse huis van afgevaar
digden Paul Rogers heeft in het
huis verklaard, dat in de laat
ste helft van het vorige jaar 200
schepen van geallieerde landen
goederen in Noord-Vietnam heb
ben gelost. Een-en-veertig pro
cent daarvan voerde de Britse
vlag. .Andere nationaliteiten wa
ren Griekenland, Noorwegen,
Italië, West-Duitsland, Japan,
Libanon en Panama.
„Het wordt tijd dat wij onze
vrienden vragen als vrienden te
handelen", zei hij.
I Waarnemers in Saigon achten
het gevaar groot, dat de onrust
97. „Heb ik het genoegen messire
Fillipo Rassi te spreken?" zei
Aram, op de man in de deurope
ning toetredend, die hem nog
steeds zonder spreken begluurde.
Hij monsterde de avonturier
van het hoofd tot de voeten,
streek toen langzaam zijn snor op
en zei: „En als ik dat nu eens
was? Wat dan nog?"
Het onbeschofte optreden van
de man ergerde Aram, maar hij
beheerste zich. „Ik heb een lange
tocht gemaakt om u te ontmoe
ten," zei hij. „Mijn naam luidt
Ara m."
Kassi haalde de schouders op.
„Ik heb die naam nooit gehoord,"
gromde hü, „en ik kan niet zeggen
dat hij mij bijzonder belangrijk
voorkomt. Als ge zaken met mij
wilt doen, ga dan liever heen,
vreemdeling. De Mamelukken zul
len binnenkort de stad aanvallen
en ieder verstandig mens maakt
zich uit de voeten zo hard hij kan.
Ik heb geen zin om meer tijd aan
u te verspillen
Hij wilde zich reeds omwenden,
toen Aram hem tegenhield. „Ik
worde gezonden door uw heer, de
koopman Scorra uit Genua," zei
hij: „Ik heb een brief van hem bij
me
Een ogenblik meende Aram een
vreemde gloed in de stekende
kleine oogjes van Rassi te zien op
lichten. Maar eer hij zeker kon zijn
had de zwaarlijvige man zich om
gewend en knikte. ,,Dat verandert
de zaak," zei hij schor. „Kom bin
nen vreemdelingEn zonder
Aram en Agua nog een blik waar
dig te keuren, ging hij hen voor,
het duistere huis binnen
onder de Zuidvietnamese bevol
king zal toenemen. De boeddhis
ten zullen de terugkeer aan de
macht van personen die hun
sympathie voor wijlen Ngo Dinh
Diem de gezworen vijand van
de boeddhisten nauwelijks
verhullen en beslist niet toejui
chen.
Een vertegenwoordiger in
Washington van het Franse pers
bureau AFP heeft vrijdag een
exclusief persgesprek gehad met
de Zuidvietnamese ambassadeur
in Washington, generaal Tran
Thien Khiem, die de leiders van
de jongste staatsgreep in Zuid-
Vietnam tot leider van een nieu
we Zuidvietnamese regering wil
len benoemen. Het volgende is
eraan ontleend.
De generaal, een voormalig
minister van landsverdediging en
een gewezen bevelhebber van het
Zuidvietnamese leger, verliet, als
gemeld, in oktober 1964 het land,
teneinde hiermede bij te dragen
aan een terugkeer van normale
politieke toestanden in ZuidViet-
nam. Hij verklaarde tegenover de
vertegenwoordiger van AFP dat
hij een telegram van de leiders
van de staatsgreep had ontvan
gen, waarin deze verklaarden dat
de toestand er goed voor hen uit
zag. De ambassadeur wilde niet
zeggen wie het telegram had ver
zonden, doch AFP heeft in
Washington van welingelichte
zijde vernomen dat de voornaam
ste leider van de staatsgreep, ko
lonel Ngoejen Van Thso, de af
zender is.
Generaal Tran Thien Khiem
verklaarde dat het feit van de
staatsgreep voor hem geen ver
rassing was geweest. Het was
voldoende om de politieke ont
wikkelingen in Zuid-Vietnam te
volgen, om dit te kunnen voor
zien, zei hij.
Hij vervolgde: De eerste taak
van een nieuw bewind zal zijn
generaal Ngoejen Khan als be
velhebber der Zuidvietnamese
strijdkrachten af te zetten.
Hij voorzag verder een toene
men der Amerikaanse en Zuid
vietnamese luchtaanvallen ten
noorden van de zeventiende
breedtegraad (de grens tussen
Noord- en Zuid-Vietnam).
Generaal Tran Thien Khiem
noemde generaal Ngoejen Khan
een „eerzuchtige opportunist".
Hij voegde hieraan toe: Het is
zijn schuld dat mijn land thans
in een dergelijke staat van wan
orde verkeert". Volgens Tran
Thien Khiem was de staatsgreep
in de eerste plaats tegen gene
raal Khan gericht.
Als eerste taak van een nieu
we Zuidvietnamese regering
noemde generaal Khiem het
krachtiger voeren van de oorlog
tegen de communisten, opdat
Zuid-Vietnam in een sterke posi
tie zou zijn, voordat eventueel
onderhandelingen zouden worden
gevoerd. In dti verband sprak hij
over uitbreiding der luchtaanval
len ten noorden van de zeven
tiende breedtegraad.
Hidegkuti zondag bij
D.W.S.—Fortuna '54
Nandor Hidegkuti, de befaam
de Hongaarse oud-international,
die thans trainer is van de Hon
gaarse kampioensploeg Vasas
Gyoer, zal morgen één van de
meest belangstellende toeschou
wers zijn bij de competitiewed
strijd van D. W. S. tegen For
tuna '54 in het Olympisch sta
dion. In verband met de volgen
de week woensdag in hetzelfde
stadion te spelen wedstrijd D.W.
S.Vasas in de kwartfinales van
het toernooi om de Europese
beker voor landskampioenen
reist Hidegkuti zijn ploeg voor
uit om de zaak te verkennen.
Vrijdag in de namiddag heb
ben de Hongaren voor het laatst
een zware training gehad. Van
daag vertrekken zij naar Tata,
waar zij zondagmorgen een
oefenpartijtje zullen spelen. De
spelers zullen dan maandag af
reizen naar Amsterdam.
Hidegkuti ziet het niet als een
bezwaar, dat zijn ploeg vóór het
grote treffen met D. W. S. wei
nig trainingswedstrijden heeft
gespeeld. Wel vindt Hidegkuti
het een nadeel, dat Vasas niet
heeft kunnen spelen op een veld,
dat overeenkomt met de bodem
gesteldheid in het Olympisch
stadion. „De spelers zijn echter
zeker van hun zaak en komen
vol zelfvertrouwen naar Amster
dam om daar hun huid zo duur
mogelijk te verkopen", aldus
Hidegkuti.
i-