BONN BLIJFT BLUNDEREN Atlassen De zoveelste staatsgreep in Zuid-Vietnam DE LEEUW VAN BASHRA Want er is maar één „echt" Duitsland Pagina 5 Agenda VAN DE SANDE Scheepvaart op Noord-Vietnam Onrust Persgesprek met generaal Tran Thaen Kltiem Opportunist Zaterdag 20 februari 1965 DE VRTfE ZEFITW RtlHlllll1II1[lllllll!ll!llllll!lll[|||lllll|[|ll![|||||l||llil!l!|ll||||||iP[1|||nilUtllll1|]n]f ZATERDAG 20 FEBRUARI AxelHet Centrum, 8 uur „Winnetou, het grote opper hoofd". TerneuzenLuxor-Theater, 8 uur: „De Vikingen komen". Concertgebouw, 8 uur„De grote uren". Zuidersportpark, 3.30 uur Tern. BoysKats. Café Maandag, 7.30 uur Prijskaarting. ZaamslagCafé P. Missu, 7 uur: Prijskaarting. ZONDAG 21 FEBRUARI Axel Het Centrum, 8 uur „Winnetou, het grote opper hoofd". Terneuzen: Luxor-Theater, 2.30 uur: „Met de drie Stooges de wereld rond"; 5 en 8 uur: „De Vikings komen". Concertgebouw, 8 uur: „De grote uren". Zuidersportpark, 2.30 uur Terneuzen R.K.V.V.U. MAANDAG 22 FEBRUARI TerneuzenLuxor-Theater, 8 uur: „Met de drie Stooges de wereld rond". DINSDAG 23 FEBRUARI Terneuzen Luxor-Theater, 8 uur: „Met de drie Stooges de wereld rond". ZaamslagHotel Tolsma, 2 uur: Verkoping van een woon- en winkelhuis. iiiiiniHiiiiiiniiiiiiiHiiiiiniinm Schip uit Brazzaville opgebracht naar Leopoldstad Militaire vaartuigen uit Kon- go-Leopoldstad hebben een pas sagiersschip uit Kongo-Brazza ville, dat op een zandbank in de rivier de Kongo was vastgelo pen, opgebracht naar Leopold stad, zo meldde radio-Brazza ville vrijdag. De honderd pas sagiers, onder wie drie Fransen, zijn volgens het radiostation in Leopoldstad gearresteerd. Pre mier Pascal Lissouba van Kongo- Brazzaville heeft in een brief aan Tsjombe krachtig geprotes teerd tegen „deze daad van piraterij" en vrijlating van de opvarenden geëist. Het opgebrachte schip, de „Bouar", heeft een bemanning van twaalf koppen die eveneens zou zijn gearresteerd. De rege ring van Kongo-Brazzaville zal zich „met alle beschikbare mid delen verdedigen", aldus de boodschap van premier Lissou ba. Het opbrengen van het schip wordt „de zoveelste provocatie door elementen van het Kongo lese nationale leger" genoemd. „Uw vliegtuigen blijven ons luchtruim schendenacht van uw soldaten hebben onlangs een vissersdorp geplunderd", zo laat Lissouba Tsjombe weten. De „Bouar" is vrijdagavond laat met alle passagiers terug gekeerd in Brazzaville, zo wordt vernomen. Historie van het jongste verleden van Terneuzen door JOH. DE VRIES XLIII De naam „Grenu", in Terneuzen een goede en welbekende klank, komt in het geding. Een (soms zeer persoonlijke) discussie in de gemeenteraads zitting van 27-1-1893 tussen de heren Van IJsselsteijn en Grenu is er de oorzaak van dat Grenu de vergadering (boos!) verlaat en daar voorlopig niet meer terugkeert. Aanleiding daartoe was een bouwverordening, die men wilde toepassen op een perceel, gelegen op grond van Grenu. Het zou interessant zijn deze ver togen te lezen, maar daar durf ik U niet mee te belasten! Wat echter wèl tot uiting komt, is de achting die de heer Grenu geniet en die tot uitdrukking wordt gebracht in een eenvoudige advertentie: „De ouders en bloedverwanten van JACOBUS FRANS VER LINDE en SARA MARIA REIGEL, wier huwelijk op gisteren werd voltrokken, brengen openlijk hulde aan de heer A. C. N. Grenu voor de treffende wijze, waarop dit huwelijk door hem als ambtenaar van den Burgerlijken Stand werd voltrokken en betuigen hunnen oprechten dank voor de innige gelukwenschen door genoemde ambtenaar bij die gelegenheid uitgesproken. Met leedwezen vernamen zij, dat dit het laatste huwelijk was, waar bij genoemde heer als ambtenaar optrad, om reden hij door be handeling van een collega raadslid zich genoopt zag, zijne be trekking neer te leggen. Terneuzen, 3 Februari 1893. AI eerder was in de gemeenteraad ter sprake gekomen, dat er nogal wat aan de aanduiding der straatnamen ontbrak en er dikwijls verschil van mening bestond over enkele namen. Men besluit in de zitting van 15-6-1893 een lijst van indeling in wij ken en straten op te stellen, die, met later hierop nog wat aan gebrachte kleine wijzigingen, wordt goedgekeurd. Men zou tevens overgaan tot het plaatsen van naambordjes. Deze lijst waarop naast de straatnamen veelal de naam van een enkele bewoner ter nadere aanduiding is afgedrukt, is waard te worden opgenomen. Men hoeft ze niet uit het hoofd te leren, maar juist die namen van bewoners en gebouwen zijn bij uitstek geschikt de oude situatie weer eens in te denken. In de beruchte droge zomer van 1911 stonden de Terneuzenaars met hun emmertjes in de rij om een vooiraadje drinkwater te bemachtigen. WIJK A: Heerengracht, J. Sturm Vischsteeg, Adr. Wisse Tuinpad, K. Verschoor de Jongestraat, J. v. d. Ree de Blokken Schoolplein, bij school A Zandstraat, E. v. d. Bent Molengang, M. Leunis Hoogsteeg, C. Kerpel Kandeelstraat, D. v. d. Berge Brugpad, tuin Mr. J. P. Dronkers WIJK B: Markt Kersstraat, Gezs. Quintus Bakkerijstraat, J. de Smidt Havenstraat, G. Wieland Brouwerijstraat, J. C. Harte Walgang, Abr. Klaassen Smidswal, langs de scheepswerf WIJK C: Noordstraat, voorbij Stadhuis (Wolfert tot Arsenaalweg be-: kend als „Schotsche Hoek") WIJK E Pelmolengang, W. Vogel Kerksteeg, P. Wisse Elleboogstr. (Varkensbuurtje) Joost Molegraaf Smalsteeg, Wed. D. Scheele Nieuwediepstraat, F. Dekker Dwarsstraat, R. Platteeuw WIJK F: Vlooswijkstraat, A. Huineman Schoolweg bij School B WIJK G: Grenulaan gedeelte Schulpen- pad Tholensstraat, M. v. d. Hoek Kortestraat, R. Harte WIJK H: Javastraat, P. van Alten Kazernestraat, C. de Smidt Steenkamplaan, Wed. P. Wie- land Dr. Buijzestraat, J. v. d. Berge De Doelderstraat, F. ten Hoeve Schoolaan bij school C Kazerneplein voor de kazerne Rosegracht (naar Ir. Rose) J. Tollenaar WIJK D: Nieuwstraat, Nederl. Logement en Arsenaal Westkolkstraat, H. R. W. Kra mer Dijksteeg, P. Brevet Dijkstraat, van 't Scheepje tot R.C. Kerk WIJK I: Schuttershofweg, voor Schut tershof stationsweg, van kanaal naar Station de Feijterstraat, macadamweg Kerkhoflaan, voorbij begraaf plaats plaats van eene zwemclub met de hierbij behoorende inrichting, gelijk men die in andere gemeenten aantreft." Terneuzen, 10 Juli 1893. „X." Ingezonden stukken zijn als regel leerzaam, ook al zijn ze soms 70 jaar oud. Niet zozeer om de ontboezemingen van de heer „X", die zich m.i. terecht ergert aan zwemmen zonder badcostuum, maar meer nog omdat voor het eerst wordt gerept over een ijsclub. Het is om deze reden dat ik de inhoud van het stukje hier weergeef: INGEZONDEN STUK: M. de Redacteur. „Kunt gij ons verklaren, waarom onze politie het lijdelijk aan ziet, dat niet slechts kinderen, maar ook jongelingen en volwas- schen menschen in compleet Adamscostuum zich baden in onze havens, in het kanaal binnen den wettelijken afstand van de bebouwde kom der gemeente? Zonder erg fijngevoelig te wezen kan men het baden op die wijzen onkiesch oordeele^ en aan- stootelijk, vooral voor de vrouwelijke voorbijgangers en wan delaars, welke genoemde plaatsen niet altijd vermijden kunnen. Baden is verkwikkend en gezond zal men zeggen, daarom ver wondert het schrijver dezes zeer, dat men hier in dezen snik- heeten zomer er aan gedacht heeft, een ijsclub op te richten in Er zijn dus plannen een ijsclub op te richten. Mijn herinne ringen en zeker die van velen Uwer aan deze gezellige instel ling zijn van zodanige aard, dat ze niet onvermeld kunnen blij ven, al moet ik er aan toevoegen dat typerend voor die tijd een groot gedeelte der burgerij zich de weelde van het lidmaat schap niet kon veroorloven en er nogal wat naijver bestond tussen „de Veste" en de „IJsbaan". Iets waarvan we later nog wel eens wat van zullen bemerken. Maar hoe dan ook, een ijsbaan voorzag toch wel in een behoefte. Het ijs op de vestinggrachten was dikwijls onbetrouwbaar en alleen bij strenge winters kwamen kanarl en Otheense of Hoekse kreek er aan te pas. Onder ons gezegd en gezwegen, we zouden vandaag de dag ook wel eens een ijsbaan van formaat, liefst gemeentelijk, willen zien verrijzen. Dat het niet bij plannen alleen bleef, leert ons het berichtje van 26-8-'93. IJSBAAN. „Bij beschikking van den Minister van Waterstaat, Handel en Nijverheid van 23 dezer La A, afdeeling Waterstaat, is aan de ijsclub te Terneuzen vergunning verleend tot vulling der ijsbaan het benoodigde water te onttrekken aan het kanaal GentTerneuzen." (Wordt vervolgd.) Bonn heeft een juweeltje van een blunder geslagen tegen over Israël, Egypte en Oost- Duitsland en eigenlijk de hele wereld. Nu komen blunders wel meer voor en geen rege ring kan er op rekenen er al tijd voor gespaard te blijven. Maar als het gebeurt is het eerste wat men doet de flater herstellen. In Bonn schijnt men er meer behoefte aan te heb ben gehad de ene blunder op de andere te stapelen. Op grond van het Hallstein- doctrine erkent een land Oost-Duitsland dan verbreekt Bonn zijn betrekkingen, want er is maar één echt Duitsland en dat is de bondsrepubliek maakte Bonn bezwaren tegen Nassers voornemen om Ul- bricht te ontvangen. Een Spaanse markies die op verzoek van Bonn ging bemid delen, kwam met een fijn resultaat naar de hoofdstad aan de Rijn. De mare die hem vooruit ging was zodanig dat noch Erhard, noch Schroder hem wensten te ontvangen: hij mocht zijn produkt bij >een staatssecretaris inleveren. Op de grofste manier zei Bonn toe geen wapens meer aan Israël te zullen leveren en zelfs half en half dat het Is raël niet zou erkennen. Kort om: Bonn was op een ontzag lijke manier door de knieën gegaan voor Nasser, alleen uit vrees dat die anders Ulbrichts Oostduitse regiem wel eens kon erkennen. EEN WEGWIJZER Uiteraard werd nu iedereen boos. Israël wees verontwaar- waardigd van de hand dat in plaats van de gecontracteerde wapens wat anders gestuurd zou worden: contract is con tract. En de verhouding is be dorven. De indruk elders in de wereld was uiteraard ook slecht. En bovendien werd ieder potentaatje nu de weg gewezen om Bonn te chante ren: je zegt maar dat je Ul- bricht te logeren vraagt en je kriijet in alles je zin. Dit is haast niet goed te maken. Bovendien kreeg Bonn met ergernis te aanschouwen dat Nasser van zijn kant rus tig doorging Ulbricht een groot se ontvangst te bereiden. Voor hem werd dezelfde suite in het Koebeh-paleis ingericht waar in ook eens Chroesjtsjow, Tsjoe En-lai en Nehroe het hoofd ter ruste legden. Koning Hoessein van Jorda nië kreeg een brief van pre sident Lübke mee om te pro beren Nasser tot andere ge dachten te brengen, maar net als de Spaanse markies is dit nu niet bepaald de beste pleit- bezorgen. Als Nasser al naar iemand luistert, dan toch zeker niet naar Hoessein. GEEN HULP MEER En nu zegt Bonn: Als Ul bricht een voet binnen Egypte zet, houdt onze hulp op. En die hulp is formidabel. Nasser krijgt leningen tegen lage rente, grote kredieten en bovendien veel technische hulp die „gründlich' is geperfectio neerd. Maar het dreigement komt op een moment dat Nasser er voor zijn fantsoen alleen al niet voor kan bezwijken Bovendien is het verbinden van politieke voorwaarden aan hulp een methode die in de doorgaans neutralistische ont wikkelingslanden wordt gezien als de infaamste belediging die men hen kan aandoen. Bonn heeft zo weer op zijn onele gantst een stel vrienden tegen zich in het harnas gejaagd. En waarom? Vermoedelijk hebben Erhard en Schroder met alle macht willen voor komen dat hun „grootste vijand van de Duitse eenheid" Uibricht successen zou boeken kort voor de Westduitse ver kiezingen. Immers zij zouden1 het bij de stembusstrijd op hun brood krijgen. Het resultaat van een en ander is dat ze nu nog veel meer op hun brood krijgen: Ulbrichts reis gaat door ondanks alles wat Bonn deed, de relatie met Israël is verziekt en dat is iets wat in menig land met ergernis wordt aanschouwd omdat juist Bonn een soort ereschuld heeft jegens de Israëli's. Het onthullen van een ge heim contract voor wapen leveranties heeft de wereld weer met nieuwe argwaan vervuld over het Duitse mili tarisme zou er weer een soort geheim wapengeknoei zijn net als na 1918? Erhards streven heeft schipbreuk gele den. Hij heeft brokken ge maakt die vooralsnog moeilijk te lijmen zullen zijn. (Adv.) (Vervolg van pag. 1.) Het democratische lid van het Amerikaanse huis van afgevaar digden Paul Rogers heeft in het huis verklaard, dat in de laat ste helft van het vorige jaar 200 schepen van geallieerde landen goederen in Noord-Vietnam heb ben gelost. Een-en-veertig pro cent daarvan voerde de Britse vlag. .Andere nationaliteiten wa ren Griekenland, Noorwegen, Italië, West-Duitsland, Japan, Libanon en Panama. „Het wordt tijd dat wij onze vrienden vragen als vrienden te handelen", zei hij. I Waarnemers in Saigon achten het gevaar groot, dat de onrust 97. „Heb ik het genoegen messire Fillipo Rassi te spreken?" zei Aram, op de man in de deurope ning toetredend, die hem nog steeds zonder spreken begluurde. Hij monsterde de avonturier van het hoofd tot de voeten, streek toen langzaam zijn snor op en zei: „En als ik dat nu eens was? Wat dan nog?" Het onbeschofte optreden van de man ergerde Aram, maar hij beheerste zich. „Ik heb een lange tocht gemaakt om u te ontmoe ten," zei hij. „Mijn naam luidt Ara m." Kassi haalde de schouders op. „Ik heb die naam nooit gehoord," gromde hü, „en ik kan niet zeggen dat hij mij bijzonder belangrijk voorkomt. Als ge zaken met mij wilt doen, ga dan liever heen, vreemdeling. De Mamelukken zul len binnenkort de stad aanvallen en ieder verstandig mens maakt zich uit de voeten zo hard hij kan. Ik heb geen zin om meer tijd aan u te verspillen Hij wilde zich reeds omwenden, toen Aram hem tegenhield. „Ik worde gezonden door uw heer, de koopman Scorra uit Genua," zei hij: „Ik heb een brief van hem bij me Een ogenblik meende Aram een vreemde gloed in de stekende kleine oogjes van Rassi te zien op lichten. Maar eer hij zeker kon zijn had de zwaarlijvige man zich om gewend en knikte. ,,Dat verandert de zaak," zei hij schor. „Kom bin nen vreemdelingEn zonder Aram en Agua nog een blik waar dig te keuren, ging hij hen voor, het duistere huis binnen onder de Zuidvietnamese bevol king zal toenemen. De boeddhis ten zullen de terugkeer aan de macht van personen die hun sympathie voor wijlen Ngo Dinh Diem de gezworen vijand van de boeddhisten nauwelijks verhullen en beslist niet toejui chen. Een vertegenwoordiger in Washington van het Franse pers bureau AFP heeft vrijdag een exclusief persgesprek gehad met de Zuidvietnamese ambassadeur in Washington, generaal Tran Thien Khiem, die de leiders van de jongste staatsgreep in Zuid- Vietnam tot leider van een nieu we Zuidvietnamese regering wil len benoemen. Het volgende is eraan ontleend. De generaal, een voormalig minister van landsverdediging en een gewezen bevelhebber van het Zuidvietnamese leger, verliet, als gemeld, in oktober 1964 het land, teneinde hiermede bij te dragen aan een terugkeer van normale politieke toestanden in ZuidViet- nam. Hij verklaarde tegenover de vertegenwoordiger van AFP dat hij een telegram van de leiders van de staatsgreep had ontvan gen, waarin deze verklaarden dat de toestand er goed voor hen uit zag. De ambassadeur wilde niet zeggen wie het telegram had ver zonden, doch AFP heeft in Washington van welingelichte zijde vernomen dat de voornaam ste leider van de staatsgreep, ko lonel Ngoejen Van Thso, de af zender is. Generaal Tran Thien Khiem verklaarde dat het feit van de staatsgreep voor hem geen ver rassing was geweest. Het was voldoende om de politieke ont wikkelingen in Zuid-Vietnam te volgen, om dit te kunnen voor zien, zei hij. Hij vervolgde: De eerste taak van een nieuw bewind zal zijn generaal Ngoejen Khan als be velhebber der Zuidvietnamese strijdkrachten af te zetten. Hij voorzag verder een toene men der Amerikaanse en Zuid vietnamese luchtaanvallen ten noorden van de zeventiende breedtegraad (de grens tussen Noord- en Zuid-Vietnam). Generaal Tran Thien Khiem noemde generaal Ngoejen Khan een „eerzuchtige opportunist". Hij voegde hieraan toe: Het is zijn schuld dat mijn land thans in een dergelijke staat van wan orde verkeert". Volgens Tran Thien Khiem was de staatsgreep in de eerste plaats tegen gene raal Khan gericht. Als eerste taak van een nieu we Zuidvietnamese regering noemde generaal Khiem het krachtiger voeren van de oorlog tegen de communisten, opdat Zuid-Vietnam in een sterke posi tie zou zijn, voordat eventueel onderhandelingen zouden worden gevoerd. In dti verband sprak hij over uitbreiding der luchtaanval len ten noorden van de zeven tiende breedtegraad. Hidegkuti zondag bij D.W.S.—Fortuna '54 Nandor Hidegkuti, de befaam de Hongaarse oud-international, die thans trainer is van de Hon gaarse kampioensploeg Vasas Gyoer, zal morgen één van de meest belangstellende toeschou wers zijn bij de competitiewed strijd van D. W. S. tegen For tuna '54 in het Olympisch sta dion. In verband met de volgen de week woensdag in hetzelfde stadion te spelen wedstrijd D.W. S.Vasas in de kwartfinales van het toernooi om de Europese beker voor landskampioenen reist Hidegkuti zijn ploeg voor uit om de zaak te verkennen. Vrijdag in de namiddag heb ben de Hongaren voor het laatst een zware training gehad. Van daag vertrekken zij naar Tata, waar zij zondagmorgen een oefenpartijtje zullen spelen. De spelers zullen dan maandag af reizen naar Amsterdam. Hidegkuti ziet het niet als een bezwaar, dat zijn ploeg vóór het grote treffen met D. W. S. wei nig trainingswedstrijden heeft gespeeld. Wel vindt Hidegkuti het een nadeel, dat Vasas niet heeft kunnen spelen op een veld, dat overeenkomt met de bodem gesteldheid in het Olympisch stadion. „De spelers zijn echter zeker van hun zaak en komen vol zelfvertrouwen naar Amster dam om daar hun huid zo duur mogelijk te verkopen", aldus Hidegkuti. i-

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1965 | | pagina 5