Mr. c. J. M. van Hees als
kantonrechter geïnstalleerd
GIVE
A MAN
A LUCKY
omdat lucky een echte amerikaan
is, omdat lucky't helemaal heeft,
omdat 't Lucky Strike is,
daarom liever lucky
Debat in de bondsraad over
verjaringstermijn oorlogsmisdrijven
Zaterdag 13 februari 1965
DE VRTTE ZEFITW
Pagina 3
OPVOLGER VAN „EEN WAARDIG
MAGISTRAAT"
Vrederechter
HITLER BEGON
DE OORLOG
Agenda
Gisteren vond onder grote belangstelling de installatie plaats
van mr. C. J. M. van Hees als kantonrechter te Terneuzen.
Aanwezig waren o.m. alle waarnemend-kantonrechters, advo
caten en notarissen uit Zeeuws-Vlaanderen, leden van de pacht-
kamer, de burgemeester van Terneuzen mr. H. Rijpstra, majoor
Cramwinckel van de Kon. Marechaussee, inspecteur D. van Ooijen
van de gemeentepolitie, mr. J. Goderie en mr. C. J. van Delft,
resp. kantonrechters te Bergen op Zoom en Breda, griffiers, deur
waarders en personeel van de griffie te Terneuzen en Breda.
De installatie werd verricht door mr. A. Berkhout, die tijdens
de ziekte en na het overlijden van de vorige kantonrechter mr. H.
van den Belt de meeste malen als waarnemend kantonrechter
optrad.
I
De plechtigheid begon met het
voorlezen van de acte van be
ëdiging door de waarnemend
griffier W. Galle.
Mr. Berkhout zeide, dat met
deze benoeming een reeds lang
gekosterde wens van de heer
Van Hees in vervulling is ge
gaan.
In 1947 werd deze benoemd
tot griffier en in 1952 tot plaats
vervangend kantonrechter te
Bergen op Zoom.
Mr. Berkhout noemde het van
bijzondere betekenis in Zeeuws-
Vlaanderen het ambt van kan
tonrechter te mogen bekleden.
Dit gewest was het eerste van
ons land dat als uitvloeisel van
de Franse revolutie kennis
maakte met de vrederechter.
Van deze magistraat werd op
allerlei gebied veel verwacht en
mr. Berkhout citeerde ter illus
tratie hiervan de taken die een
vrederechter waren bedeeld. De
verscheidenheid hiervan kan ons
doen glimlachen, maar toch zei-
de mr. Berkhout liever deze lite
ratuur als uitgangspunt te ne
men dan bepaalde hedendaagse
uitingen, waarin twijfel wordt
uitgesproken aan het nut van
het kantongerecht, dat men een
afspiegeling noemt van de recht
bank. De wijze van procederen
is in Zeeuws-Vlaanderen ge
moedelijk, doch zeker niet een
voudig. Een boeiend aspect
noemde mr. Berkhout de pacht-
kamer.
Kantonrechter is een mooie,
maar ook zware taak.
Met enkele woorden memo
reerde mr. Berkhout de vorige
kantonrechter mr. H. van den
Belt, een waardig magistraat,
die als kantonrechter in groot
aanzien stond.
Afgesloten
M. J. L. Andreae, ambtenaar
bij het openbaar ministerie,
In het gemeentehuis van Terneu
zen is in verband met het over
lijden van de Commissaris der
Koningin in Zeeland, jhr. mr. A.
F. C. de Casembroot, een rouw
kamer ingericht, waarin een
condoleantieregister ter onder
tekening is neergelegd. Hiervan
maakten reeds velen gebruik.
Gelegenheid tot ondertekening
bestaat nog heden van 9 tot 11
uur en op maandag 15 februari
van 9 tot 12 uur en van 14 tot 16
uur.
sprak ook over de benoeming
als de vervulling van een harte-
wens. Hij noemde dit de beste
basis waarmee men een nieuwe
werkkring kan beginnen. De be
noeming in Zeeuws-Vlaanderen
is een extra-gelukwens waard.
Mr. Andreae zeide dat dit ge
west ook hem na aan het hart
ligt. Mooi en gevarieerd noemde
deze spreker Zeeuws-Vlaande
ren. Het werk van de kanton
rechter ligt hier enigszins afge
sloten en daardoor krijgt men
ook het gevoel dat men alleen
een stuk werk van Nederland
beheert.
De ontwikkeling van Terneu
zen draagt er het hare toe bij
het ambt van kantonrechter hier
bijzonder boeiend te maken.
Respect voor het recht
Mr. G. Tichelman sprak als
lid van de raad van toezicht van
de orde van advocaten in het
arrondissement Middelburg, als
oudste advocaat in Zeeuws-
Vlaanderen en als oudste waar
nemend-kantonrechter.
Het is mij een warme behoef
te U welkom te heten; jammer
dat over deze illustere dag de
schaduw hangt van het overlij
den van de commissaris der
koningin, jhr. mr. F. C. de Ca
sembroot.
De verhouding tussen de ma
gistratuur en de balie in het ar
rondissement noemde mr. Tichel
man uitstekend. De eer van een
rechter is strikte onpartijdigheid,
die van een advocaat strikte par
tijdigheid al mag die nooit ont
aarden in strikte eenzijdigheid
aldus deze spreker.
De verhouding tussen de ad
vocaten en de kantonrechter was
altijd goed. Mr. Van den Belt
was volkomen verweven met de
Zeeuws-Vlaamse bevolking.
Mr. Tichelman karakteriseer
de vervolgens de bevolking van
Zeeuws-Vlaanderen. Men heeft
een diep respect voor het recht
en de rechter, collectief een ge
weldig gevoel voor humor, die
men ook waardeert aan de an
dere kant van de tafel. Het is
hier een merkwaardig gebied,
waaraan Oostenrijkse, Spaanse
en Franse invloeden niet vreemd
zijn, gemengd van ras, natie en
religie.
Mr. Tichelman sprak de hoop
uit dat de nieuwe kantonrechter
hier zou mogen werken tot
zegen der bevolking en tot te
vredenheid van zijn gezin.
Eigen kantonrechter
Na hem spraken nog mr. Go
derie, kantonrechter te Bergen
op Zoom, die zeide prettige her
inneringen aan de heer Van Hees
te bezitten en hem een uitste
kend jurist noemde, die in zich
heeft de kwaliteiten voor de
taak van vrederechter.
Mr. Van Delft uit Breda zei
te geloven, dat de kwaliteiten
van mr. Van Hees liter volledig
tot zijn recht zouden komen.
De heer K. J. Hoving namens
de notarissen was blij weer een
eigen kantonrechter te hebben.
Verder spraken de heer J. W.
Scheele namens de pachtkamer,
majoor Cramwinckel als oudste
politiefunktionaris in Zeeuws-
Vlaanderen en de heer W. Galle
namens het griffiepersoneel.
Ten slotte dankte mr. Van Hees
voor alle goede woorden. Hij
hoopte dat hij de grote verwach
tingen die men blijkens het ge
sprokene in hem stelt, niet zal
beschamen. Hij zou trachten een
waardig opvolger van de over
leden kantonrechter mr. Van den
Belt te zijn.
De Westduitse bondsraad (de
senaat) is vrijdag begonnen met
het debat over het voorstel om
de in mei a.s. aflopende termijn
van twintig jaar na afloop van
de tweede wereldoorlog), waar
binnen oorlogsmisdadigers in de
bondsrepubliek kunnen worden
Historie van het jongste
door JOH. DE VRIES.
XLII
Een verbetering op verkeersgebied, zij het dan in locaal ver
band, mag niet onvermeld blijven.
„Door de directie der spoorwegmaatschappij MechelenTer
neuzen is heden (2-7-1892) een omnibusdienst ingesteld tusschen
de aanlegplaats der Provinciale Boot en het Station. Het rijtuig
en de paarden zien er netjes en flink uit. Zeer zeker zal het
voor reizigers, die met den Mechelsen trein mede moeten of
hiermede aankomen en over de Schelde moeten, groot gerief
opleveren."
Voor jonge Terneuzenaars een doodgewoon onbetekenend be
richt misschien, maar voor ons ouderen betekent dit het oprijzen
van een oud bijna vergeten beeld, waar we jaren lang mee
vertrouwd zijn geweest. En dan zie ik weer de koetsier Vercou-
teren. die staande op het voorste gedeelte van de omnibus na
het passeren van de Axelse brug z'n beide schimmels zo heer
lijk kon laten draven door de Noordstraat en de Nieuwstraat.
Dat kon toen nog allemaal Als Vercouteren tegen ons jongens
zijn ogen zo vervaarlijk deed rollen en onder zweepgeknal de
paarden tot spoed aanzette, ik verzeker u, dan hadden we een
heilig respect voor hem.
Een minder goed bericht verontrust weer onze stad. Uit ver
schillende mededelingen in de courant blijkt dat de cholera zich
weer in ons land voordoet. Ofschoon zich bij ons nog geen enkel
geval heeft voorgedaan, besluit de gemeenteraad op 7 september
1892 de nabije kermis op te schorten lot de derde maandag in
oktober, een maand later dus. Dat deze gevreesde ziekte niet
zo eenvoudig de kop was in te drukken, blijkt uit een bericht
in 1893
„Terneuzen, 13 september 1893. In verband met voorkomende
choleragevallen ter plaatse wordt de kermis te Ter Neuzen dit
jaar niet gehouden."
H fan
vervolgd, met tien jaar te ver
lengen.
De bondsraad, waarin de ver
schillende Duitse staten zijn ver
tegenwoordigd, zal op 12 maart
a.s. over het voorstel stemmen,
nadat dit eerst door de bondsdag
(Tweede Kamer) is behandeld.
De regering heeft toegezegd
uiterlijk 1 maart een rapport te
zullen overleggen over het ge
schatte aantal nazi-moordenaars,
dat nog niet is opgespoord. Men
verwacht dat het verlengings-
voorstel zal worden aanvaard.
De Hamburgse (socialistische!
burgemeester dr. Nevermann
verwierp de stelling, dat een
verlenging van de verjaringster
mijn in strijd is met de West
duitse grondwet. Hij achtte het
niet mogelijk alle lopende zaken
vóór 8 mei a.s. af te handelen.
„Het zou slechts koren op de
molen der communistische staten
zijn, indien wij niet tot verlen
ging zouden overgaan,'' aldus
dr. Nevermann.
Hij zei ook: „Geen enkel lid
van de bondsraad zal het in twij
fel trekken dat Hitier Polen
heeft doen aanvallen en dat hij
de oorlog is begonnen. Hitier
heeft ook opdracht gegeven om
de. Joden uit te roeien. Daarom
is het nu aan ons om te herstel
len, wat nog mogelijk is."
De Hamburgse burgemeester
besloot: „Vanzelfsprekend moet
Duitsland de eis stellen dat ook
zij worden vervolgd, die misdrij
ven hebben begaan jegens de
mensen, die na de oorlog uit de
voormalige Oostduitse gebieden
zijn verdreven. Maar wij kunnen
niet het een tegen het ander gaan
afwegen."
«in
HEDEN
Axel: Het Centrum, 8 uur:
„Freddy und das Lied der
Südsee".
Terneuzen: Luxor-Theater, 8
uur: „Zoeloe".
Oliebollenactie Tern. Boys.
Zaamslag: Geb: „De Poort",
7.30 uur: Ruiteravond.
ZONDAG 14 FEBRUARI
AxelHet Centrum, 8 uur
„Freddy und das Lied der
Südsee".
Terneuzen: Luxor-Theater, 2.30
uur, 5 uur en 8 uur: „Zoeloe".
MAANDAG 15 FEBRUARI
Terneuzen: Luxor-Theater, 8
uur: „Zoeloe".
Zaamslag Verenigingsgebouw
Zaagstraat, 7.30 uur: Voorlich-
tings- en propaganda-avond
Koningin Wilhelminafonds.
DINSDAG 16 FEBRUARI
TerneuzenLuxor-Theater, 8
uur: „Zoeloe".
Lokaal „Bethel", 7.30 uur:
Evangelisatiesamenkomst.
Dat er in Terneuzen nimmer gebrek is geweest aan poëzie,
kunnen we ervaren bij het nalezen van de Nieuwjaarskrant van
1 januari 1893. Een oude bekende Terneuzenaar, een „westkan-
ter" brengt u hier na al die jaren nogmaals z'n weigemeente
nieuwjaarswensen
„Ik, K. WIELAND aan de Westkant,
'k Wensch U allen met Uw vrouw
Dat U dit jaar moog gelukken
Wat U ondernemen zou.
Maar nu Burgers en ook Boeren
'k Wensch dat ik toch ben vermaard
Komt dus allen bij K. WIELAND
't Uithangbord „De Gentsche Vaart".
Ook de roeiers en de sjouwers
Wensch ik dit jaar al te gaar
Overeenkomst met elkander
En gelukkig NIEUWEJAAR.
Ter Neuzen, 1 Januari 1893."
En dan volgt wat later, in april, „zo maar" een advertentie
1 april 1893.
PUIKE BLOEMIGE AARDAPPELS
a 7 cent de vijfkop.
J. D. THIELMAN nabij de R.C. Kerk.
Je leest dat, je schudt het hoofd, denkt aan 7 cent voor een
De oude ijsbaan (de tegenwoordige IJsbaanstraat is er naar genoemd).
vijfkop en aan Sjef Thielman en men komt tot de conclusie dat
alles al zo erg lang geleden is en toch eigenlijk nog zo kort.
De Noordstraat wordt dit jaar een nieuw kerkgebouw rijker
„Ter Neuzen, 31 Maart 1893. Woensdagmiddag werd alhier de
eerste steen gelegd voor de nieuwe kerk met toren der Gerefor
meerde Gemeente. Dze plechtigheid werd verricht door den heer
A. Scheele, ouderling, voorzitter der bouwcommissie."
En men heeft er met bekwame spoed aan gewerkt. Want reeds
op 9 november 1893 wordt het nieuwe kerkgebouw van de gere
formeerde kerk in gebruik genomen. Leraar der gemeente was
ds. Bouma.
De heer Van Herp bood namens de gereformeerde gemeente
een orgel aan. Bij de inwijding werd het orgel bespeeld door
de muziekleraar C. W. Bouwmans, muziekonderwijzer alhier.
Voortaan, zo zegt het bericht verder, zullen J. P. Tazelaar en
C. Ribbens deze dienst belangeloos uitvoeren.
De tollen op de rijkswegen en provinciale wegen, velen een
ergernis, zijn nog steeds in zwang. Opnieuw wordt een actie in
gesteld, die goals U uit de navolgende berichtgeving zult kunnen
opmaken, nog tot mislukking is gedoemd.
Eerst verschijnt een advertentie
„Ondergeteekende brengt bij dezen ter kennis van belangstel
lenden, dat op Woensdag 1 Februari e.k. ten huize van Mw. de
weduwe Suzijn te Ter Neuzen en op Zaterdag 4 Februari ten
huize van Mej. de weduwe Rolff te Axel, ter teekening zal lig
gen een adres aan de Provir. iale Staten van Zeeland, inhoudende
het verzoek tot afschaffing der tollen op de Provinciale wegen.
FR. STAAL.
Maar veel later, 19 juli 1893 lezen we
„Uit een verslag van een vergadering te Axel over de afschaf
fing der tollen blijkt, dat het destijds ingediende verzoek is ver
worpen door de Staten van Zeeland met 23 tegen 14 stemmen."
Tot op 15 juni 1899, dat is dus 6 jaar later, een verblijdend
bericht over de tolkwestie in de courant is opgenomen
„15 Juni 1899. 's-Gravenhage, 14 juni 1899. Tweede Kamer.
Aangenomen met 71 tegen 18 stemmen de afschaffing van rijks-
tollen op land- en waterwegen, na verwerping met 65 tegen 14
stemmen van een amendement van de heeren Van Dedem
Schepel tot handhaving der watertollen, waartegen de minister
zich verzette."
(Wordt vervolgd.)
