32 Philippino's terug naar hun
vaderland
Nu ook gelijke kansen
Dankbaar jegens
de Nederlandse
Produktschap groenten en fruit
sprak over salaris en statiegeld
Vrijdag 12 februari 1965
DE VRIJE ZEFUW
Pagina 5
BIOSCOOP
IN DEN BOSCH
DOOR ONTPLOFFING
VERWOEST
PRATEN OVER
„WOORD EN
WEDERWOORD"
Beroepsleger of
dienstplichtigen?
STAKING ONDER
STAFPERSONEEL
O. E. S. O.
MENSELIJKE
RECHTEN
VOOR BABY'S HUIDJE
DE PLANNEN
EN HET MATERIAAL
VAN DE
KRIJGSMACHTDELEN
In beroep bij de Kroon
Overschot- en tekortproblemen
Beslissingen niet te lang uitstellen
Ieder voor zich denkt slechter af te zijn
Kerken gaven meer
voor internationale hulp
Na lange tijd omtrent hun lot
in onzekerheid te hebben ver
keerd, zijn gisteren de Philip-
pijnse opvarenden van de „Min
danao Logger", het schip dat
sinds Kerstmis in de Rotterdam
se Waalhaven aan de ketting
ligt, met een lijntoestel van de
K.L.M. naar hun vaderland te
ruggekeerd. De Philippijnse re
gering heeft zich via haar am
bassade in Den Kaag garant ge
steld voor de overtocht van de
32 opvarenden.
Een ontploffing heeft de bio
scoop „Het Concertgebouw" in
Den Bosch gisteravond om kwart
over zeven, een uur vóór de
eerste avondvoorstelling, in een
ruïne veranderd. De hele voor
gevel aan de Jan Heinsstraat
kwam naar beneden en de zij
gevel aan de Van Tuldenstraat
en het dak werden zwaar be
schadigd. Er hebben zich geen
persoonlijke ongevallen voorge
daan.
De ontploffing is vermoedelijk
ontstaan door een lek in een gas
leiding. De ruiten van een aan
tal huizen in de omgeving sneu
velden door de kracht van de
explosie. De huidige bioscoop
werd in 1884 gebouwd als con
certzaal. Restauratie zal waar
schijnlijk niet mogelijk zijn.
Enige leden van de eerste ka
mer zullen bij de behandeling
van de begroting van defensie
in de senaat aandacht gaan
schenken aan het jongste ge
schrift van de Nederlandse her
vormde Synode over de kernwa
penen, „Woord en Wederwoord".
Ze hebben dat aangekondigd in
het voorlopig verslag.
Ook over de defensie-uitgaven
zal blijkens het voorlopig ver
slag tijdens de mondelinge be
handeling wel het een en ander
gezegd worden. Men acht het be
vreemdend dat de defensie-uit
gaven in de Sowj et-Unie en in
de Verenigde Staten dalen, ter
wijl ze in West-Europa nog
steeds stijgen. In het bijzonder
vragen enkele leden de minister
hoe hij wil verklaren dat België
3,7 procent van zijn bruto natio
naal produkt uitgeeft aan de
fensie, terwijl in Nederland dat
percentage 4,9 is. Verder zijn de
senatoren geïnteresseerd in het
bedrag dat bespaard is tenge
volge van de „operatie chirurg".
Enkele eerste-kamerleden
hebben in het voorlopige ver
slag over de defensiebegroting
de vraag gesteld of minister De
Jong een uiteenzetting wil ge
ven over de voor- en nadelen
die verbonden zijn aan ophef
fing van de dienstplicht en een
daarmee gepaard gaande over
gang op een beroepsleger. Ver
der wordt geïnformeerd naar de
heersende opvattingen over de
gewenste verhouding tussen de
sterkte van het beroepsperso-
neel en het aantal dienstplichti
gen in de landmacht. Indien de
regering plannen heeft om deze
verhouding voor de naaste of
wat verdere toekomst wat te
wijzigen, dan wil men graag
over die plannen ingelicht wor
den.
Verder is gevraagd of de mi
nister binnen het bestaande
defensieplafond een moge
lijkheid ziet tot verruiming van
de soldij.
Bijna alle leden van de onge
veer duizend man sterke perso-
neelsstaf van de te Parijs geves
tigde „organisatie voor econo
mische en sociale ontwikkeling"
(O.E.S.O.) zijn donderdag voor
twee dagen in staking gegaan
om kracht bij te zetten aan eisen
tot loonsverhoging. De interna
tionale O.E.S.O.-staf wil ook een
andere werkwijze voor het be
handelen van zijn arbeidsvraag
stukken. In de O.E.S.O. zijn 21
landen vertegenwoordigd.
De stakende stafleden willen
een onverwijlde afhandeling van
hun salariseisen, waarover reeds
meer dan twee jaar is onderhan
deld. Zjj eisen verder als onder
deel van de door hen gewenste
andere werkwijze voor het be
handelen van hun arbeidspro
blemen het recht op om bij het
overleg over de gewenste sala
risverhoging te worden gehoord.
De secretaris-generaal van de
O.E.S.O., Kristensen, heeft reeds
aanbevolen de salarissen van het
personeel te verhogen. Niet alle
landen zijn hiertoe bereid en het
is zo dat elk land door het uit
oefenen van zijn vetorecht de
Tot op het laatste ogenblik
stelde de eigenaresse van de
„Mindanao Logger", de scheep
vaartmaatschappij Philmership,
pogingen in het werk de beman
ning bij het schip te houden,
totdat een regeling voor het be
talen der salarissen en de schul
den zou zijn getroffen, maar de
bemanning voelde daar niets
voor. Toen de zeelieden reeds
op de luchthaven waren gearri
veerd en zich in de interconti
nentale vertrekhal verzameld
hadden, las de charge d'affaires
van de Philippijnse ambassade
in Den Haag, de heer Pacifico
Evangelista, hun een telegram
voor, dat hij zojuist van de heer
Henderson, eigenaar van Phil
mership, had ontvangen. Daarin
werd de bemanning verzocht nog
enkele dagen in Rotterdam te
blijven. Maar eenstemmig wei
gerden de 32 zeelieden aan dit
verzoek te voldoen. „Wij gaan
liever naar ons eigen land te
rug. Wij willen weer ons eigen
brood verdienen en niet langer
van giften afhankelijk zijn", zei
een van hen. Niettemin lieten
zij duidelijk hun dankbaarheid
blijken voor hetgeen tijdens hun
verblijf in Rotterdam voor hen
was gedaan.
De kapitein van het schip, de
27-jarige Engelsman Foot, blijft
nog in Rotterdam.
r
Vlak voordat hij in het vlieg
tuig stapte, overhandigde de eer
ste officier van de repatriëren
de groep, José Serrano, de vol
gende schriftelijke verklaring
namens de bemanning aan een
journalist:
„Het is in diepe dankbaarheid,
dat wij onze gevoelens willen
uitdrukken ten opzichte van het
goede en vriendelijke Neder
landse volk, dat ons hielp gedu
rende de kritieke dagen dat wij
in de steek waren gelaten door
onze rederij. Vooral zijn we dank
verschuldigd aan de Stella Ma-
ris Seaman's Mission, die al haar
zeilen bijzette om ons warm te
houden, te voeden en te bescher
men, terwijl wij ver van onze
verwanten waren. Als de vrien
delijkheid die aan ons betoond
is, gewogen kon worden, gelo
ven we niet dat. ze door enig
menselijk wezen opgetild zou
kunnen worden. We geloven dat
de grootte van een land er niet
toe doet en menen dat huids
kleur geen barrière is in dit ge
deelte van de wereld.
Wij zullen het gebeurde nooit
vergeten en niet aarzelen onze
kinderen te vertellen wat u voor
ons gedaan heeft tijdens deze
grootste bedreiging van de men
selijke rechten, ooit in de mari
tieme geschiedenis gepasseerd".
tiUV.
Sommige eerste-kamerleden
willen van minister De Jong een
zo nauwkeurig mogelijke uiteen
zetting over zijn plannen op lange
termijn tot aanschaffing van door
kernenergie voortbewogen duik
boten. Ze vragen daarom in het
voorlopig verslag over de defen
siebegroting.
Vele leden willen weten wan
neer mechanisatie en motorisatie
van het legerkorps zullen zijn
voltooid. Ze vragen verder welke
belangrijke bestellingen er in
1964 zijn gedaan t'er verbetering
van de materiële uitrusting van
het parate legerkorps. Voorts
willen ze van de minister weten
of hij de proef van het oefenen
op particuliere gronden geslaagd
vindt.
Ook wordt gevraagd in welk
stadium de uitvoering van de
Hawk- en Nikeplannen verkeert
en of Nederland te zijner tijd de
beschikking krijgt over de nieu
were Niketypen. Belangstellend
is men ten slotte ook naar het
antwoord van de minister op de
vraag of hij tevreden blijft over
de Startfighter.
SN EEUW-SMELTER
HOUDT DE STAD
SCHOON
In München heeft men de be
schikking gekregen over een
speciaal gebouwde „sneeuw-
smelter". De sneeuw in de stra
ten wordt bineengeschoven en ter
plaatse gesmolten. Het smeltwa
ter wordt opgevangen in een
grote tank en daarin wegge
voerd.
AMERIKAANSE
„HAWK"-RAKETTEN
VOOR ISRAEL
De eerste Amerikaanse raket
ten van het type „Hawk" zullen
dezer dagen op verscheidene
plaatsen in Israël worden geïn
stalleerd. Dit heeft premier Es-
jkol van Israël woensdag in een
radiovraaggesprek meegedeeld.
Zoals bekend hebben ingevolge
een Amerikaans-Israëlisch ak-
ko:rd Israëlische militairen in de
Verenigde Staten een opleiding
voor de bediening van deze ra
ketten gevolgd.
Het bestuur van het produkt
schap voor groenten en fruit
heeft zich gisteren akkoord ver
klaard met een correctie van het
salaris van zijn personeel over
1964, hoewel het wist dat deze
maatregel niet de vereiste goed
keuring zal krijgen van de com
missie financiën bedrijfslicha-
men van de sociaal-economische
raad.
De salarissen van het produkt-
schapspersoneel waren per 1
januari 1964 met tien procent
verhoogd. Omdat het bedrijfs
leven als gevolg van de trend
matige ontwikkeling een verder
gaande loonsverhoging heeft ge
had, wilde men daar nu achteraf
is echter dat het produktschap
voor margarine, vetten en oliën,
dat al eerder tot een derge'nke
maatregel besloten had, het fiat
van de commissie financiën be-
drijfsliohamen niet heeft gekre
gen.
Dit lot zal vrijwel zeker ook
bet besluit van „groenten
fruit" treffen, maar men wilde
de mogelijkheid openhouden by
de kroon in beroep te gaan. Naar
de voorzitter meedeelde wordt
dat bfl „margarine, vetten en
oliën" ook overwogen.
Statiegeld
Vrij'lang discussieerde het be-
ooderhancjelipgen kan vertragen, nog 3,5 procent bij doen. Bekend stuur over het statiegeld, dat ge
Onder deze titel verscheen van de hand
van de heer mr. J. F. G. Sehlingemann, tot
voor kort algemeen secretaris van de Z. L. M.
en thans economisch adviseur van het K. N.
L.C., een uitvoerig en belangrijk artikel in
het Zeeuws Land- en Tuinbouwblad over het
internationale landbouwbeleid.
Het is ons een genoegen onze lezers dit
artikel van een bij uitstek deskundige te
kunnen aanbieden.
TREINRAMP
IN SPANJE
Slechts een wirwar van buizen
stangen en verwrongen ijzerres-
ten van de drie wagons van de
sneltrein die woensdag in Spanje
tijdens de rit van Madrid van
Barcelona ter hoogte van Sara-
gossa utïbrandden.
Bij deze ramp kwamen dertien
mensen om het leven; minstens
vijftig werden gewond.
ONZE nieuwe werkkring bij het K. N. L. C.
heeft ons de gelegenheid gegeven in
verschillende delen van ons land de menin
gen te peilen van de boeren over de ont
wikkelingen van het landbouwbeleid. Tevens
hebben wij het voorrecht dit tevens in an
dere landen te kunnen doen. Zelf hebben wij
in Duitsland, Frankrijk en Ierland voor grote
vergaderingen mogen spreken en op onze
reis naar de I. F. A. P.-conferentie in Nieuw -
Zeeland konden wij gesprekken voeren met
landbouwers uit vele landen ter wereld. Uit
al deze contacten kan als eerste voorlopige
conclusie getrokken worden, dat overal de
zelfde algemene wens leeft. Men wil gaarne
hard werken, men wil zich aanpassen aan
moderne bedrijfsmethoden. Men zoekt naar
kostprijsverlagende methoden, men wil best
specialiseren en samenwerken. Maar dan
verwacht men ook loon naar werken te krij
gen. Kortom, men wenst een landbouwbe
leid, dat een redelijk bestaan waarborgt, al
thans voor de voornaamste produkten. Om
dat de mensheid in ons tijdbestek nog steeds
niet in staat is een goed en langdurig even
wicht te vinden tussen de produktie in de
landbouw en de afzetmogelijkheden en om
dat door de verdeeldheid van het mensdom
een juiste distributie van landbouwproduk-
ten over alle hongerige monden niet mogelijk
is, vertoont de markt van veel dezer porduk-
ten een chaotisch beeld. Hierdoor worden
weer de regeringen gedwongen met allerhan
de kunstmiddelen de markt in en de voorzie
ning van hun eigen land te beschermen tegen
de nadelige invloeden van deze chaotische
wereldmarkt. De maatregelen, die in dit ver
band getroffen worden bestaan veelal uit
garantieprijzen (in welke vorm dan ook)
voor de eigen producenten, afscherming van
de invoer door invoerrechten, contingen-
teringen. Daarnaast stelsels van heffingen
en invoerverboden voor die produkten waar
van men zelf teveel produceert en subsidies
in de meest uitgebreide vorm bij de uitvoer
van de eigen overschotten. Deze maatrege
len zijn dus in wezen allemaal van hetzelf
de karakter. Zij geven bovendien aan de
buitenstaanders en deze vormen in de
meeste landen het overgrote deel van de
bevolking de indruk, dat de landbouw
gesteund moet worden wegens onefficiënt
werken
yERBETERÏNG in deze hoe langer hoe
meer als onbevredigend aangevoelde
toestand, zal alleen mogelijk zyn langs de
moeilöke weg van internationale wereld
wijde overeenkomsten. Het inzicht, dat deze
weg de enige uitkomst biedt, is in vele lan
den aanwezig, maar dat is altijd nog iets
anders dan het aangaan van dergelijke ac-
coorden. Gelukkig wordt er weer ernstig
naar gestreefd, o.a. bij de onderhandelingen
die te Genève door de regeringen van een
60-tal landen worden gevoerd in het kader
van de Algemene Overeenkomst voor Ta
rieven en Handel, het G.A.T.T.
Onderhandelingen, die bekend staan onder de
naam Kennedy-ronde. Maar ook daar zal men
alleen slagen, wanneer diegenen, die het grootste
belang bij een succes hebben, bereid zijn dit zoe
ken naar een evenwichtiger marktsituatie voor de
belangrijkste landbouwprodukten als granen,
vlees, zuivelprodukten en suiker, te doen in een
geest van solidariteit. Het is begrijpelijk, dat de
grote exportlanden als Amerika, Canada, Austra
lië en Nieuw-Zeeland en de grote importlanden
als de E. E. G.-staten, Groot-Brittannië en Japan
de sterkst belanghebbenden zijn. Maar nogmaals,
een bevredigende oplossing zal alleen gevonden
worden, wanneer overschot- en tekortproblemen
als één geheel worden gezien. Anders wordt het
weer een touwtrekken van beide kanten, waarbij
een ieder er op uit is voor zichzelf lees: voor de
eigen economie de grootste voordelen in de
wacht te slepen. Met als enige gevolg, dat een
dergelijk tot stand gekomen akkoord voor anderen
onbevredigende resultaten oplevert en óf door
nieuwe maatregelen ontdoken wordt, of niet op
de juiste wijze wordt nagevolgd. Nieuwe chaos is
dan het onvermijdelijke gevolg.
WAT nu in deze periode van de geschiedenis
opvalt, is dat de zes landen in West-Europa
die de E. E. G. vormen, juist door het opbouwen
van een gemeenschappelijk landbouwbeleid en het
vormen van één groot vrij marktgebied, van het
principe van de onderlinge solidariteit zijn uitge
gaan. Immers de problemen van de zes afzonder
lijke landen dienen op te gaan in een gemeen
schappelijk beleid en daardoor in een gemeen
schappelijk probleem.
Wanneer dit groots opgezette plan werkelijk
slaagt zal er bijvoorbeeld geen Frans tarwe-over-
schot meer zijn of een Nederlands teveel aan zui
velprodukten. Dit zijn eventueel E. E. G.-over-
schotten geworden, zoals er tevens een E. E. G.-
tekort aan voedergranen is. Maar voor het zover
is, moet er nog heel wat gebeuren. Zolang het
gemeenschappelijke landbouwbeleid nog niet in
alle onderdelen is doorgevoerd en de handel in
landbouwprodukten tussen de zes landen nog niet
vrij is, beschouwen regeringen en bedrijfsleven
hun problemen nog uit nationaal gezichtspunt.
Het is daarom een grote verdienste van de Euro
pese Commissie om vaart te zetten achter de nog
vele te nemen maatregelen en het zal de taak zijn
van de zes regeringen hun beslissingen over de
voorstellen voor bijvoorbeeld een gelijke melk
prijs, rundvleesprijs, suikerprijs en over de finan
ciering en over een gemeenschappelijk structuur
beleid niet lang uit te stellen.
WANT zolang deze niet genomen zijn, gebeu»
ren er op het nationale vlak dingen, die de
produktievoorwaarden nog nationaal beïnvloeden
en daardoor de indruk van een bevoordeling van
de eigen produktie geven. Natuurlijk denken wij
hier aan de Duitse compensaties, de Franse pogin
gen de marktstructuur te verbeteren, aan uit
keringen in de sociale sector, aan rentefaciliteiten
en zo meer.
Het is vooral dit soort zaken, waarvoor de be-
drijfsgenoten het meest huiverig zijn. Overal
hoort men de vraag of de boeren in de andere
landen niet onder gunstiger voorwaarden kun
nen gaan produceren. Deze vraag duikt overi
gens in alle zes landen op
Uit deze vraag zou men de conclusie kunnen
trekken, dat de allerwege heersende, misschien
dikwijls nog onbewuste mening is, dat nu deze
E. E. G. eenmaal komt, de niet natuurlijke voor
waarden om te produceren, ook zo snel mogelijk
gelijk gemaakt dienen te worden. Kortom, hoe
wel men zich ook geestelijk zeker sterk zal moe
ten aanpassen aan voor- en nadelen, aan kansen
en mogelijkheden van dit grote marktgebied, er
is een drang om zo spoedig mogelijk de werke
lijkheid onder ogen te zien. Een werkelijkheid, die
dan gebaseerd moet zijn op die onderlinge solida
riteit, waarover wij boven spraken in het ver
band van de wereldakkoorden.
Want het grote verschil tussen bijvoorbeeld on
derhandelingen in E. E. G.-verband en in het ka
der van de Kennedy-ronde is, dat wij in deze
E. E. G. reeds een enorm stuk op weg zijn var,
zes problemen één te maken, van zes beleiden
één, terwijl in het G. A. T. T. van een dergelijke
aanpak niet veel te bespeuren valt.
Het ware wenselijk, dat ondanks zeer moei
lijke verschillen in politiek inzicht, diegenen,
die in de komende maanden en jaren de onder
handelingen over het gemeenschapnelijke land
bouwbeleid voeren, rekening houden met het
feit, dat het landbouwbedrijfsleven deze E. E. G-
hier en daar misschier node, accepteren. Ibif
haar dan ook in volle omvang wil hebben met
gelijke kansen voor allen.
bruikers van de miljoenen
„meermalge" veilingkisten e.d.
moeten betalen. De meest be
langhebbende partijen, het cen
traal bureau van de tuinbouwvei
lingen, groot- en kleinhandel zijn
het daar in onderling beraad
niet over eens geworden. Op het
ogenblik is -het statiegeld voor
kisten e.d. met een inhoud van
0,05 m-i of meer 2,50; voor kis
ten e.d. van 0,02 tot 0,05 m3 ƒ2
per stuk. Er waren nu twee voor
stellen: de veilingen wilden bei
de categorieën tot ƒ3,50 ver
hogen, de handel de eerste cate
gorie tot ƒ3,50 en de tweede tot
ƒ3. Het voorstel van de handel
kreeg de meeste stemmen, aciht
van de veertien, maar daarmee is
de kous nog niet af. Over twee
maanden moet over het vaststel
len van de verordening worden
gestemd en dan is een tweederde
meerderheid nodig.
De inzameling die zondag 7
februari in byna alle Nederland
se protestantse kerken is gehou
den voor de internationale hulp
verlening, heeft dit jaar aanzien
lijk meer opgebracht dan in 1964.
Het totaal bedrag is nog niet be
kend, maar de eerste tellingen
doen vernachten, dat het resul
taat het bedrag van vorig jaar
met tien
overtreffen.
In februari 1964 leverde de
collecte ongeveer twee en een
half miljoen gulden op. In deze
actie voor het wevelddiakonaat
werkt het algemeen diakonaal
bureau van de gereformeerde
kerken samen met de leden van
de stichting voor oecumenische
hulp aan kerken en vluchtelin
gen de hervormde kerk, de
doopsgezinde broederschap, de
remonstrantse kerk, de oud-
katholieke kerk, de evangelisoh-
lutherse kerk en f
broedergemeente^
