OP ZOEK NAAR HET GELUK! Met geen stok naar bed WINKELEND IN PARIJS voost VROUW Vakantletop in vakantie-last ZIEKTE door SLAAPTEKORT! EER MARTELTJE VAR NO OIILDER mooi zijn VIER PERSONEN IN EEN DRIEKAMERWONING Gak DE VRIJE ZEEUW Pagina 7 Om de duizend weken Zaterdag 15 augustus 1964 VERLOOFDE stelletjes, die zich met ernst willen voorbereiden op het huwelijk en daarom verschillende boeken en artike len lezen, wordt het wel eens bang om het hart als ze in die boeken vaak zo heel veel nare, moeilijke dingen beschreven vinden. Zij lezen over het moeilijke, eerste jaar en het kritieke zevende, over typen die goed bij elkaar passen en die welke op den duur niet met elkaar blijken overeen te stemmen. Over jaloersheid, die zoveel huwelijken doet mislukken en over de zucht naar „vrijheid" waar zoveel veertig- en vijf tigjarigen mee behept zijn. Zij zullen zich dan aan de éne kant afvragen of het huwelijk werkelijk zo'n troosteloze afgrond is, maar aan de andere kant zullen ze er heel zeker van zijn, dat zij wél gelukkig zullen worden. Zij beginnen vol idealen en stellen zich veel van hun huwelijk voor, ook zonder lesjes en recepten. WAT IS GELUK F De kans van slagen van hun huwelijk wordt zeker groter, omdat de verhoudingen tussen de jongelui onderling jaar op jaar zoveel vrijer, gemakkelijker en'beter worden dan ze vroeger waren. En wat is geluk? Niemand kan dit immers precies om schrijven en misschien betekent het ook voor ieder weer iets anders. Zeker is, dat niemand gelukkig kan worden als hij het geluk zelf in de weg gaat staan door kinderachtige, egoïstische en onbelangrijke kleinigheden. We laten Jettie eens even aan het woord. Zij zegt: „Over de zin van het huwelijk moeten anderen zich het hoofd maar breken. Pim en ik willen volgend jaar trouwen. We zijn ervan overtuigd, dat het helemaal niet zo moeilijk is om gelukkig getrouwd te zijn. Er wordt altijd maar over moeilijkheden van echtelieden gesproken en. haast nooit over het mooie van de liefde en het huwelijk". Mensen, die voortdurend slaap te kort komen, hebben een verminderde geestelijke en lichamelijke weerstand. Zij zijn geprikkeld en zij worden ge makkelijk ziek. ,ii., Dat geldt niet alleen voor volwassenen Bij kin deren grote, zowel als kleine die te weinig slaap krijgen is het precies eender. Dat onuitgeslapen kinderen heel vervelend zijn, weten eigenlijk alle ouders. Ze spreken dan tegen, ze zijn ongemakkelijk, ongezeggelijk, kribbig, azig, hangerig, huilerig en eigenwijs. Minder vaak komen vader en moeder op de ge dachte dat ziekte van hun spruit wel eens mede het gevolg zou kunnen zijn van het herhaalde ge brek aan nachtrust. Op het kleuterconsultatiebu reau kan men in allerlei toon aarden vernemen waarom Ka- reltje, Marjolein, Keesje en Margreetje geen middagslaapje meer doen. De kinderen kun nen dat niet of ze „willen" dat niet. Volgens moeder gaan ze al die tijd maar liggen gillen van kwaadheid of ze klimmen met een boze kop toch weer uit hun ledikantjes! Sommige kinderen schijnen het behangsel kapot te scheuren als ze 's middags in bed worden gelegd. Gebrek aan overwicht Het nodige overwicht van moeder op de kleuter is in zul ke gevallen natuurlijk ver te zoeken. Het gevolg is dat de voor het kind nog zeer lange dag niet meer door een ver kwikkende middagrust wordt onderbroken. En hoe is het met de grotere kinderen? Nu, die komen door gaans ook flink slaap te kort door het veel te late naar bed gaan. 's Zomers zijn de zes- en achtjarigen 's avonds om tien uur nog op straat. Wat ze daar doen hangt af van hetgeen er juist in de mode is: knikkeren, tollen, hinkelen, touwtje springen, voetballen, op de stoep zitten of zo maar wat. De televisie roept Binnenshuis is er echter ook nog voldoende aanleiding om maar niet naar bed te kunnen komen. Misschien moeten er nog heel wat televisietoestel>an worden omgebouwd, maar alle kinderen zijn klaar voor het tweede net. Kortom, de meeste school kinderen gaan 's avonds veel te laat naar bed, tot schade van hun gezondheid, want door die voortdurend te korte nachtrust worden ze nodeloos vatbaar. Natuurlijk zijn er ook ver standige en zorgzame ouders die er wèl de hand aan houden dat hun kinderen bijtijds in bed komen, maar dan blijft er toch nog een andere kwestie die de aandacht verdient. Te kleine behuizing Tal van gezinnen met twee kinderen beschikken in ons land namelijk over een drie kamerwoning. De gebruikelijke en meest natuurlijke indeling is dan: woonkamer, slaapver trek ouders, slaapvertrek kin deren. Over de bezwaren die er be staan wanneer twee of meer kinderen een slaapkamer delen wordt bijzonder weinig nage dacht. Toch is dat niet zo'n bijster gunstige toestand. Ieder kind een eigen kamer tje! Dat zou de geestelijke ge zondheid van de enkeling zeer zeker ten goede komen. Helaas zijn de woonverhoudingen in ons landniet zó, dat men op dit gebied voor zijn gezin de meest gunstige omstandigheden mag opeisen. Op één kamer Aan de gemeenschappelijke kinderslaapkamer zijn ook dl rekte bezwaren voor de lijfe- WAAROM TROUWEN WIJ Wij, 'jonge mensen, trouwen niet om een opgave te ver vullen", zegt Jettie, „maar omdat we van elkaar houden en omdat het bijzonder fijn is een mens te hebben, met wie je alles of tenminste bijna alles, openlijk kunt bespreken". Och ja, hoeveel goede huwelijken bestaan er ook inder daad niet en hoeveel vreugde geeft het niet iemand naast je te hebben, die de zelfde gedachten uitspreekt, die je zelf hebt en die het zelfs voor elkaar krijgt, de gedachten, die niet Set zelfde zijn, die elkaar soms pijnlijk tegenspreken, te verzwijgen of ze helemaal in rook te doen opgaan. Tot echt echtelijk geluk komen die mensen, die zonder dwang bij elkaar zijn, die weten dat men de ander zal ver liezen, als men hem niet voor zich wint. De ander nemen zoals hij is, met al zijn fouten en gebreken en ook met zijn levensopvatting, zijn manier het leven aan te pak ken. 1001 WEGEN We weten dat er vele manieren zijn om getrouwd te zijn en dat er duizend en één wegen naar de liefde leiden. Dit zijn niet allemaal brede, geasfalteerde wegen met aan de kant vele verbodsborden Wie jaloers is, bewijst dat hij van het wezen der liefde niets begrijpt. Wie gelukkig is, ziet veel onbelangrijke klei nigheden over het hoofd, kan zwijgen in plaats van ver velende dingen zeggen over zaken die hem eigenlijk niet aan staan. Of hij kan juist iets aardigs zeggen over dingen, die gedaan worden en over dingen, die nog niet gedaan zijn. En dat is nu juist de kunst. Jonge mensen trouwen uit genegenheid. Het blijkt alleen wel eens moeilijk om zich deze genegenheid in donkere uren, waarvan geen enkel huwelijk verschoond blijft, te herinneren. BETTY TEELING. (Nadruk verboden.) lijke gezondheid verbonden, ook al is dat vertrek hygiënisch ingericht, ook al wordt het vol doende vaak gelucht. In de gemeenschappelijke slaapkamer komen de kinderen dikwijls slaap te kort, ook al worden ze nog zo vroeg naar bed gestuurd.' Het inslapen gaat moeilijker: altijd houdt de één de ander nog een poosje wakker. Bij het ontwaken zijn er de zelfde moeilijkheden: die het eerst uitgeslapen is maakt de ander meestal wakker. Maar dat is nog niet alles. Hoe vaak worden kinderen midden in de nacht niet wak ker door buikpijn, oorpijn, keelpijn of door angstige dro men? Op de gemeenschappe lijke slaapkamer wordt het kind dat op dat ogenblik niets bijzonders heeft óók uit de slaap gewekt. Zo op het eerste gezicht lijkt het of men al deze moeilijk heden uit de weg kan gaan door één van de twee kinderen geheel en al op de ouderlijke slaapkamer te nemen. Daar doet men dan echter verkeerd aan. De beste oplossing De juiste oplossing is, dat men de kinderen zoveel moge lijk apart laat inslapen. De één begint de nacht dan op de kin derkamer, de ander wordt in het bed van vader of moeder te slapen gelegd, tenzij men er de voorkeur aan geeft, één kinderledikantje in de voor nacht in het ouderlijk slaap vertrek neer te zetten. Het inslapen kost op deze manier dan al weinig moeite meer. Wanneer de ouders zich ten ruste begeven, kunnen de kinderen, nadat zij eventueel nog zijn opgenomen om te plassen, beiden in de kinder kamer verder slapen. Men moet dan maar hopen dat het met het „spoken in de nacht" een_ beetje mee wil val len. En om beide kinderen zo lang mogelijk door te laten slapen verdient 't aanbeveling de kinderkamer 's avonds goed te verduisteren met voldoende dikke of gevoerde gordijnen. dr. ALFRÉDA BRIEDÉ (Nadruk verboden.) Dat je in Parijs winkelt op hoge hakken, word je na nog maar net in deze stad ge arriveerd te zijn, al dadelijk duidelijk. Halen wij voor een middagje winkelen onze wan delschoenen uit de kast, de Parijse vrouw doet dat zeker niet, al is dat winkelen voor haar zeker even vermoeiend als het voor ons in Amsterdam is. De Parisienne flaneert op haar hoge hakjes, of het nu och tend, middag of avond is. Ook valt het ons onmiddellijk op, dat zij, al gaat ze 's morgens alleen maar even naar de groenteman, er steeds zo verzorgd uit ziet. Wat coupe en kleur van de kleding betreft voelen we ons niet bij haar afsteken als we zo door Parijs lopen, maar toch is er een duidelijk waarneembaar verschil tussen de Parijse vrouwen en ons. vrouwen moeten in man nenogen wel erg rare wezens zijn, tenminste als het er op aankomt, wat het nachtkle ding, ondergoed, slaapzakken etc. betreft. Het zal een man een zorg zijn wat voor een pyama hij aan heeft, wat voor ondergoed hij draagt, of in wat voor slaap zak hij zijn kampeernachten doorbrengt. Op dit gebied zijn wij heel anders ingesteld, wij houden van mooie aparte nachtkle ding, kleden ons graag in ex clusieve lingerie en slapen het liefst in een gezellige slaap zak. Wij kijken niet op de eerste plaats naar de degelijk heid maar wij stellen ons vooral de vraag „Hoe kunnen wij 's nachts ook mooi zijn". En de heren der schepping stellen dit nog eens bijzonder op prijs ook. Onze foto toont u een lief nachtjaponnetje, dat zowel degelijkheid als schoonheid in zich draagt. Het is vervaar digd van dubbelgeweven ny lon, waardoor het toch ook weer niet té doorschijnend wordt. De korte pof-mouw- tjes, afgebiest met broederie- tjes, evenals de zoom en de hals geven aan het geheel een aardig effect. De sluiting wordt gevormd door een koordje waardoor men al naar behoefte, de pon strak ker of minder strak kan aan trekken. Zij zijn in diverse tinten verkrijgbaar. De nacht japonnen zijn bijzonder ruim gehouden, zodat u tijdens uw slaap genoeg bewegingsvrij heid houdt. Het enige nadeel van bijna alle nachtjaponnen, en vooral van de nylon ponnen, is dat zij vrij sterk opkruipen. Daar staan echter weer zoveel voordelen tegenover, zoals bijvoorbeeld het gemakkelijk wassen, niet strij ken, het luchtig maar toch warm zitten en het snelle drogen etc. dat het alleszins de moeite waard is zo'n pon aan uw nachtgarderobe toe te voegen. WILLY MAENS (Nadruk verboden) Koket De doorsnee Parisienne „draagt" haar kleren beter dan wij. Zij loopt eleganter en haar houding is veel en veel beter dan de onze. Heeft ze misschien meer aangebo ren elegance en koketterie? Wat het ook is, ze weet met haar „vrouw-zijn" om te springen en ze verwaarloost haar kwaliteiten nooit. In de warenhuizen staan we versteld van de grote hoe veelheden confectie. Zo'n negen verdiepingen tellend winkelpand heeft etages vol mantels, japonnen, rokjes en strandkleding. Er hangt van alles heel veel, maar naar onze maatstaven alleen wel wat duur. Maar al kopen we dus niet, we genieten voor de volle honderd procent. We zijn verrukt als kinde ren als we daar zo maar op eens een mantel van Balmain, die bijna negenhonderd gul den kost, even in onze han den kunnen houden. En we proberen het maaksel van een beeld van een bloes vast te houden. Misschien later thuis eens maken van een aardig lapje De kosmetica Opvallend is het onnoeme lijk grote aantal stands van kosmetische artikelen in die warenhuizen. Elisabeth Arden etaleert haar artikelen naast die vari Hélène Rubinstein. We lezen namen die ons .als muziek in de oren klinken. Lancöme, Orlane, Isabelle Lancray, Dior, Chanel, Peggy Sage.We weten sinds ons Parijse bezoek, dat Dior geen gezichtspoeder maakt en dat zijn kleinste flesje parfum zeker zo'n 34 gulden kost. De Parijse vrouwen geven veel geld uit om haar schoon heid te onderhouden; dat zien we aan de grote hoeveel heden doosjes en flesjes, die ze tegelijk inslaan. Kruisloos In een drukke winkelstraat zien we opeens een etalage vol met de beeldigste bras- sières. U weet niet zo gauw wat een brassiere is? 't Is een broekje zonder kruis, en daarom met over elkaar ge slagen voorpanden. Ze zijn er met lange pijpjes en kantjes, zoals onze verre overgroot- mama's ze droegen, maar we zien ook piepkleine slipjes vah de zelfde constructie. Heel gek. Maar we zagen ze dan ook maar in één winkel etalage in heel Parijs. Nu weten we wel, dat brassières oorspronkelijk lijfjes zijn voor kinderen maar hier lagen ze dan toch maar met andere damesdessous voor de groten. We hebben bij Dior op de stoep gestaan. Een beeldige entree, die stoep met daarbij de halfronde glazen deuren in witte omlijsting en met aan elke kant een palmboompjes- achtige heester in een grote witte pot. Maar als je kousen gaat kopen bij Dior, dan ga je een andere deur binnen. Een bordje naast die deur verwijst ons naar de eerste etage, handschoenen tweede etage. Door een grote, brede deurloze ingang rijden de be stelauto's af en aan en de ateliermeisjes reppen zich er, keurig op tijd, naar binnen. De gouden stoeltjes Bij Carvin hebben we, een beetje overmoedig en kwa jongensachtig, even de deur open gedaan en om een hoekje gekeken. Een zacht- grijze, wollige vloerbedek king, gouden stoeltjes met groen velours bekleed en een kamerscherm van dat zelfde velours, beantwoordde hele maal aan onze verwachtingen. De sjiekste winkelstraat, Rue du Faubourg St. Honoré, verraste ons volkomen. We komen ogen te kort. Op elke pui staat een grote naam en de etalages zijn stuk voor stuk fascinerend. Peperdure schoonheidssalons en allerlei speciaalzaken geven de klan ten hier zeker het gevoel „koning" te zijn. Wij voelen ons als een vorstin en uitermate gelukkig met een beeldige doos poeder van Hélène Rubinstein. We hebben iets echts Parijzigs en prijzigs gekocht en we zijn met alle gards behandeld. Dat was het geld alleen al dubbel en dwars waard. BETTY TEELING. (Nadruk verboden.) U KUNT NIET ALLES WETEN 9 Indien u de aardappelen met kokend water opzet, blijft de smaak veel beter. Matrassen met binnenvering mogen nimmer geklopt wor den; deze moeten of gebor steld of met de stofzuiger be handeld worden. 0 Uw stofzuigerslang bewaart u het beste door deze op te hangen over een paar aan de muur of deur gespijkerde ga renklosjes. Nu de top van het vakantie seizoen voorbij is, hebben wij weer kennisgemaakt met alle vreugde die daaraan verbonden is, maar evenzeer met het onge mak, dat de vakantietop voor toeristen en thuisblijvers met zich brengt. Ook beschikken wij over nieuwe commentaren en rapporten over de vakantie-in deling, -besteding en -spreiding. Het is interessant daaruit enige conclusies te trekken. Te grote vertraging De vakantiedruRte in de top van het seizoen is te groot. Wij krijgen de indruk 'dat de afwe zigheid van zovelen gedurende enkele weken een zware vertra- gingslast legt op het voortsuk kelende produktieve leven. Hoeveel werkenden lopen er tegen gesloten deuren, hoeveel mensen moeten werk uitstellen omdat andere daarbij betrokke nen afwezig zijn? Hoeveel tele foontjes worden tevergeefs aan gevraagd en welke pakken brie ven blijven er onbeantwoord? Het produktiviteitsverlies is niet te schatten en dit economische vraagstuk blijft inwezen onop losbaar zolang geen betere va kantiespreiding mogelijk is. Naar onze mening wordt de last om tot een goede vakantie voorziening voor de consumen ten te geraken elk jaar groter. De gemaakte vakantieregelingen voor de dienstverlening zijn niet of onvoldoende georganiseerd. Op menig terrein moet men zich zodanig behelpen, dat er voor bepaalde groepen niet-verant- woorde situaties ontstaan. Onveillig verkeer Het komt in het zomerseizoen meer dan eens voor dat een auto-' reparatie niet tijdig kan worden verricht. Tallozen die hun wagen een controlebeurt willen geven voordat ze op reis gaan, komen in de garage niet tijdig aan de beurt. Zij gaan op goed geluk, uit noodzaak omdat hun vakan tie-adres op tijd bereikt moet worden. Dit bevordert de ver keersonveiligheid, waaartegen maatregelen moeten worden ge troffen. Het is bijna niet moge lijk dit euvel ongedaan te maken als gevolg van de snelle motori sering, maar ook de onvoldoen de vakantiespreiding is er debet aan. Hoezeer het bezorgsysteem in ons land blijkt ingeburgerd, wordt in de vakantie bewezen. Dan zitten tal van bejaarden, die in aantal toenemen, met de han den in het haar. Hun bakker en melkbezorger blijven een paar weken weg of komen alleen op de hoek en ook de overige da gelijkse levensbehoeften moeten bij de leverancier worden ge haald. Vele oudjes zijn daartoe niet in staat en een groot deel van hun beste hulpen, de kin deren en familie, vrienden of buren, bevinden zich op een va kantieadres. Dit schept meer dan eens een noodtoestand. Velen zullen dergelijke moeilijkheden onnodig vinden wanneer er maar beter wordt georganiseerd, maar aan deze organisatie ontbreekt het juist. Branche-dictatuur Er is in de afgelopen jaren veel kritiek uitgeoefend op in een aantal gemeenten getroffen verplichte vakantieregelingen elke branche een aantal bedrij ven om beurten wordt gesloten. Er wordt een zodanig schema opgemaakt dat in elke buurt in elke branche steeds een aantal zaken geopend zijn. Die goede regeling is door een aantal vrijheidslievende figuren ondermijnd. Men sprak van branche-dictatuur of van over- organisatie en de fundamentele vrijheden van de mens zijn er meer dan eens bijgesleept om aan te tonen dat iedereen vrij moet zijn om vakantie te nemen wanneer hij wil. Deze vrijheid is zeker bereikbaar wanneer zij met verstand wordt gehan teerd. Beslist ieder naar eigen goeddunken, dan ontstaat er soms een chaos, die moet worden veroordeeld. In kringen van grote zaken met hoge vaste kosten wordt dikwijls gepleit voor volkomen vrijheid om de zaken open te houden, maar wij geloven dat het grote publiek er niet mee gediend is. Hier ligt een terrein waar de gemeentelijke verorde ningen uitkomst moeten bieden ten voordele van de gehele ge meenschap. Qok in het sociaal belang van de kleine zakenman, die graag zijn beurt afwacht om ook met vakantie te gaan. Meer spreiding Een betere spreiding van cife vakanties over het seizoen zou de lasten van de vakanties over de gehele linie verminderen. Ook dit jaar heeft weer bewezen dat deze spreiding volkomen mis- lukt is. Evenmin zijn er goede plannen ontwikkeld voor de toe komst. Zelfs de serieuze pogin gen van de desbetreffende com missie van de S. E. R. zijn mis lukt. Weliswaar heeft deze com missie enige waardevolle sugges ties gedaan, maar of deze in de praktijk zijn te verwezenlijken, dient te worden afgewacht. De belangrijkste verlichting in de vakantie-top verwacht men. van een verlenging van de zo mervakanties bij het onderwijs, respectievelijk invoering van een langere pinkstervakantie, die dan van Hemelvaartsdag tot Pinkste ren zou moeten lopen. Hierbij moet worden opgemerkt dat uit dit rapport duidelijk is geworden hoezeer het aan onderwijsmen sen onmogelijk is het vraagstuk op te lossen zonder het doen van concessies, die het onderwijs moeten benadelen. Er zit meer aan vast De beste oplossing lijkt nog in het vervroegen van de zomer vakanties te liggen. Deze zullen ongeveer een maand vroeger moeten beginnen in het eindsta dium. Naar onze mening zal dit het beste gaan indien examens en overgang naar een ander tijd stip worden verschoven, terwijl ook overleg dient te worden ge pleegd met de Duitse bondsre publiek, omdat deze de meeste buitenlandse gasten zal blijven leveren. Dat is ook dit jaar weer bewezen. Het moeilijke is, dat de meeste bij een eventuele verschuiving betrokkenen het bestaande ar beidspatroon willen behouden. Een intensieve propaganda-actie voor vakantie buiten het topsei- zoen zal daar weinig aan afdoen. Het meeste kan gedaan worden door de grote werkgever, inclu sief het rijk. Jammer is nog dat er niet meer aandacht wordt besteed aan de wintervakanties, waar in brede kringen ruimte voor komt met zoveel vakantierechten. Al leen aanpak van dit vraagstuk met durf en doortastendheid kan ons uit de impasse helpen. Voor lopig zitten wij daar nog mid den in. drs. M.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1964 | | pagina 7