150 jaar
Zeeuws-Vlaanderen
«Ontworsteld aan de baren»
Doem der verdenking
Overstromingen
in Japan
Installatie van burgemeester P.J.G.Molthoff te Hulst
Pagina 2
DE VRIJE ZEEUW
Maandag 20 Dinsdag 21 juli 1964
De sigaretten
automaten
Woorden van lof en verwachting
RUSSISCHE
ONDERSCHEIDING
VOOR
MAARSCHALKSZOON
EEN HEERLIJKE AMERIKAAN
VOOREEN SPORTIEVE PRIJS:
Brand bij de brandweer
van Venray
INDONESIË
EN NEDERLAND
MATROOS
VERDRONKEN IN
DE RIJN
BRAND OP
„LEKHAVEN"
Woonwagenbewoner sloeg
politieman bewusteloos
Zware overstromingen in mid
den-Japan, die door hevige re
genval zijn veroorzaakt, hebben
tot nu toe aan 82 personen het
leven gekost, terwijl er 48 wor
den vermist. Er zijn voorts 62
gewonden, terwijl dertigduizend
mensen dakloos zijn geworden.
Het water staat hoog boven de
straten van kuststeden. Red
dingsploegen maken van boten
gebruik bij het afvoeren van do
den en gewonden naar hoger
gelegen plaatsen.
In de stad Kanazawa werden
14 kinderen gewond, toen hun
school door een aardverschui
ving werd vernield.
Volgens pe politie zijn tien
tallen huizen verwoest, terwijl
er ruim 20.000 als gevolg van de
overstromingen schade hebben
opgelopen. Op negentien punten
zijn spoorlijnen weggespoeld.
Volgens latere berichten in het
aantal doden als gevolg van
allesverwoestende overstromin
gen die de westkust van Japan
teisterden, gestegen tot 117, ter
wijl 34 mensen worden ver
mist. Enkele honderden perso
nen liepen verwondingen op.
Dertigduizend mensen verloren
hun behuizing. Het heeft drie
dagen achtereen hevig geregend.
De grootste Deense producent
van verkoopautomaten heeft za
terdag bekendgemaakt de pro-
duktie van sigarettenautomaten
te zullen staken wegens het ver
band tussen longkanker en het
roken van sigaretten.
Direkteur Erik Wittenborg
van Wittenborg A.S. zei te heb
ben besloten dat zijn maatschap
pij de produktie op 1 augustus
zal staken, omdat hij niet wenst
bij te dragen aan een gewoonte
die een gevaar voor de gezond
heid was gebleken.
f
v -- y.oT—*-y-
Om drie uur zaterdagmiddag
werd de nieuwe burgemeester
van Hulst, de heer P. J. G.
Molthoff, door waarnemend
burgemeester Brandt in aanwe
zigheid van de voltallige ge
meenteraad en vele kerkelijke
en burgerlijke autoriteiten aan
de gemeentegrens (Tivoliweg)
verwelkomd, waarna het gezel
schap in plechtige optocht naar
het stadhuis reed.
Nadat gemeentesecretaris J.
F. van Denderen het benoe
mingsbesluit had voorgelezen,
werd de nieuwe burgervader
met zijn echtgenote door het
oudste raadslid de heer Arent-
hals en de leider der grootste
fractie, de heer Picavet, in de
raadszaal binnengeleid.
In zijn openingstoespraak
wees wethouder Brandt op het
merkwaardige feit dat voor de
eerste maal in de geschiedenis
een burgemeester uit de streek
burgemeester van Hulst is ge
worden. Spreker sprak de hoop
uit dat de burgemeester zal wa
ken voor het historische be
houd van de stad en dat zijn
streven gericht zal zijn op de
ontwikkeling van de stad in
moderne stijl tot welvaart en
opbloei van de gehele streek.
Op plechtige wijze werd de
heer Molthoff de ambtsketen
omgehangen.
ZUIVERING
Als oudste raadslid sprak de
heer Arenthals de verwachting
uit dat het algemeen belang al
tijd op de voorgrond zal staan.
De 42-jarige Vsevolod Blucher,
zoon van de beroemde Russische
maarschalk Vasily Blucher die
voor de oorlog door Stalin werd
„weggezuiverd", heeft zaterdag
de „orde van de rode banier" ge
kregen. voor zijn dapperheid tij
dens de tweede wereldoorlog.
Blucher is voorman in een ko
lenveld van het Donetzgebied.
Tijdens de oorlog vernietigde hij
met een handgranaat een mi
trailleurnest tijdens een Rus
sische aanval op een Duits dorp.
Zijn vader voerde het rode le
ger aan tegen de Chinezen in
1929. Hij was een van de maar
schalken die het doodvonnis over
maarschalk Toechasjevsky te
kenden, die ervan was beschul
digd in 1937 tezamen met ande
re generaals tegen het leven van
Stalin te hebben samengezwo
ren. In 1938 werd maarschalk
Blucher gearresteerd. Hij over
leed daarna in een concentratie
kamp. Naar verluidt zou hij zijn
neergeschoten.
In 1956 werd maarschalk Blu
cher posthuum gerehabiliteerd.
T ater werd maarschalk Toechas
jevsky eveneens in ere hersteld.
Het blad van het Sowjetrus-
sische ministerie van defensie,
„Rode Ster", beschreef op 5 juli
hoe Vsevolod Blucher 18 jaar
lang door Russische functionaris
sen werd behandeld. Hij kreeg
de minste baantjes en werd eens
ontslagen door de directeur van
een brouwerij omdat deze dacht
dat hij „het bier zou vergifti
gen". Vsevolod Blucher heeft in
Wit-Rusland, Polen en Duits
land gevochten. Hjj werd daarna
voorgedragen voor de orde van
de rode banier, maar dat werd
tot dusvèr;-afgewezen.
Spreker hoopte dat gedurende
de ambtsperiode van de heer
Molthoff de lang verwachte
zuiveringsinstallatie zal verwe
zenlijkt worden, die zoals be
kend ruim een miljoen gulden
zal vergen, waarbij samenwer
king van de gehele streek nood
zakelijk is en die zal lopen van
Hulst naar Perkpolder.
De heer Willemstein brak 'n
lans voor de huisvesting, ter
wijl de heer V. d Walle in de
nieuwe burgervader een voor
vechter hoopte te vinden voor
de uitgroei en de ontwikkeling
van Zeeuws-Vlaanderen.
VERWONDERING
De heer Picavet sprak zijn
verwondering uit over de blik
semcarrière van de heer Molt
hoff. Hy hoopte dat de roep die
uitgaat van de dynamische per
soonlijkheid van de nieuwe
burgemeester, in Hulst bewaar
heid zal worden.
OBJECTIEF
In zijn rede zegde burge
meester Molthoff zijn gehele in
zet toe. Hij dankte voor de
prettige ontvangst. Spreker zei
met enthousiasme te beginnen.
Hy was zich bewust van de
verantwoording mede ten op
zichte van de gehele streek en
hij gaf de verzekering steeds
strikte rechtvaardigheid en
eerbiediging van ieders belan
gen in alle objectiviteit te zul
len betrachten.
Pastoor-deken A. Koopmans
belichtte uitvoerig de diverse
aspecten van de Hulsterse ge
meenschap, terwijl dominee
Gramsberghen aandacht vroeg
voor de hervormde gemeente te
Hulst.
Namens de bond van Zeeuws-
vlaamse burgemeesters werd
het woord gevoerd door burge
meester R. A. J. de Boer uit
Sas van Gent, die de keuze van
deze jonge burgervader zeer
juist achtte.
PAULUS TOT PETRUS
Namens de buitengemeenten
werd het woord gevoerd door
burgemeester P. V. M. Vercau-
teren uit Clinge, die „als Pau-
lus van Clinge aan Petrus van
Hulst de hand wilde reiken om
in eendrachtige samenwerking
het streekbelang te dienen".
Burgemeester J. C. Hoftijzer
uit Schoondijke wenste de nieu
we burgemeester geluk namens
de schoolartsendienst in Zeeuws-
Vlaanderen.
Als afgevaardigde van de ge
meente Vogelwaarde prees wet
houder Serrarens de werklust
en de goedhartigheid van de
heer Molthoff. Hij was vol ver
trouwen in de toekomst van
Hulst. Spreker was verheugd
over de promotie van de heer
Molthoff, maar zei aan de an
dere kant zijn vertrek uit Vo
gelwaarde te betreuren: „Wees
ervan overtuigd, burgemeester
Molthoff, dat U in Vogelwaarde
evenveel vrienden achterlaat als
het inwoners telt".
Burgemeester Boot uit Hilver
sum meende als vriend van de
heer Molthoff dat diens grote
openheid een van de grote ver
diensten is om een goed burger
vader te zijn.
EENDRACHTIG
Verder werd nog het woord
gevoerd door de heer Neeteson
namens het schoolbestuur van de
C.V.O.; door de heer Loof na
mens V.V.V. en het oranjecomi
té en door de heer Vos namens
de middenstand.
In zijn dankwoord hoopte de
heer Molthoff op ieders steun
om eendrachtig de problemen op
te lossen.
Hierna werd de nieuwe bur
gervader door de schooljeugd
een zanghulde gebracht, waarna
burgemeester Molthoff zich van
de pui van het stadhuis tot de
bevolking wendde.
Een druk bezochte receptie
besloot de installatiedrukte,
waarbij het knapenkoor van
broeder Leander op verdienste
lijke wijze tal van liederen 'liet
horen.
Mv.)
DE GROTE
VAKANTIETREK
Zoals verwacht heeft het ver
keersplein j. Ouden Rijn bij
Utrecht vanwege de vakantie-
trek, zeer veel auto's moeten ver
werken. Bumper aan bumper re
den de wagens aan. De meeste
automobilisten kozen de weg
naar Arnhem, richting grens.
Rond zes uur zondagmiddag is
de brandweerloods en de opslag
plaats voor brandweermaterieel
van de gemeente Venray volko
men in vlammen opgegaan. De
loods was geheel van hout. Alle
zware materieel van de vrijwil
lige brandweer werd door het
vuur vernield, alsmede twee
tractoren, een busje en werktui
gen van de gemeente. De waarde
van het verloren gegane mate
rieel wordt geschat op een half
miljoen gulden.
Doordat vier butagasflessen
ontploften, werden van alle hui
zen in de buurt de ramen ver
nield. Er deden zich geen per
soonlijke ongelukken voor.
In vijf minuten stond ailes in
lichte laaie. De Venrayse brand
weer stond uiteraard machteloos
bij gebrek aan apparatuur. Men
riep de assistentie in van de
brandweren van Vierlingsbeek,
Meerlo, Horst en van Venlo. Een
uur later was men het vuur
meester.
De burgemeester van Venray
en zijn wethouders, die op het
moment van het uitbreken van de
brand het slotdéfilé van de
ieugdvierdaagse afnamen, spoed
den zich naar de brand.
De oorzaak is tot dusver niet
bekend.
Het is voor onze lezers misschien wel
interessant te memoreren dat het van
daan (20 juli) precies 150 jaar geleden is,
dat Staats Vlaanderen op verzoek van de
bewoners onder de naam Zeeuws-Vlaan
deren met Zeeland werd verenigd.
Daarom willen wij in kort bestek de
schijnwerper nog eens richten op Staats-
Vlaanderen, dat in de loop van de tachtig,
jarige oorlog was gevormd uit de noor
delijke zoom van het graafschap Vlaan
deren. Het westelijk deel van dit gebied
behoorde in de middeleeuwen tot
het Vrije van Brugge; het maakte deel
uit van kroon-Vlaanderen, dus van het
koninkrijk Frankrijk. Kerkelijk stond het
onder de bisschop van Doornik.
Het oosten vertegenwoordigt het groot
ste gedeelte van de Vier Ambachten
(Axel, Hulst, Boechoute en Assenede),.,
die in 1012 aan de graaf van Vlaanderen
waren gekomen, maar die tot het roomse
rijk behoorden (Rijks-Vlaanderen). In
kerkelijk opzicht vormden zij een deca
naat van het bisdom Utrecht.
In het westen lagen drie eilanden: Cad-
zand, Wulpen en Groede benevens vele
banken en schorren aan beide zijden van
het Sincfal of Zwin, dat in de 12de eeuw
nog een diepe zeeboezem was, waarlangs
men Brugge kon bereiken, maar dat kort
daarna begon te verzanden. Ten zuiden
van deze eilanden lag Aardenburg op het
vasteland. Biervliet lag op een eiland.
Sluis kwam eerst op, toen het Zwin zover
verzand was, dat de schepen zelfs de voor
haven Damme niet meer konden bereiken;
Het lag bij de vertakking van het Zwin
en een oostwaarts gaand vaarwater, de
latere Passageule.
SAAFTINGE
Ook Axel en Hulst waren nog door
open water met zee verbonden. In de 13de
en 14de eeuw werd overal in deze streken
veel land ingedijkt, vooral door toedoen
van de kloosters, maar ging ook telkens
weer veel land door stormvloeden ver
loren. Vooral de vloed van 1404 heeft
enorme verwoestingen aangericht: geheel
Saaftinge ging verloren en voorgoed. De
vaargeulen werden sterk verbreed en van
het land rondom Biervliet bleef bijna
niets dan het stadje over. Eerst sedert het
einde van de 15de eeuw heeft men krach
tig gepoogd het verloren land weer terug
te winnen.
STRIJDTONEEL
Op het einde der 16de eeuw werd de
strijd tussen Staatse en koninklijke legers
verwoed gevoerd in deze landen, die voor
de beheersing van de Scheldemond van
zo grote betekenis waren.
Het oostelijk deel, de Vier Ambachten
met Axel en Hulst, werd door de Span
jaarden overmeesterd.
Het westelijk deel, het Vrije van Brug
ge, bleef tot 1584, toen Brugge zich aan
Parma overgaf, onder het gezag der
Staten-Generaal. In dat jaar bleef een
deel van de schepenen van het Vrije de
prins en de opstand trouw; zij noemden
zich het Vrije van Sluis en vergaderden
tot 1587', toen door Parma veroverd, in
die stad, daarna te Oostende en sinds 1604,
toen Sluis door Maurits heroverd werd,
weer in deze plaats. Deze schepenen van
„het Vrije van Sluis" spraken recht en
regeerden over, 't platteland onder opper
hoogheid van de Staten-Generaal; de ste
den hadden hun eigen gerecht en bestuur.
Zo ontstond Staats-VIaanderen.
Tegelijk met Sluis veroverden Maurits'
troepen ook Aardenburg, Oostburg en
IJzendijke, waardoor geheel het westelijk
deel onder het gezag van de Staten-
Generaal kwam en bleef; in 1648 werd
de grens geregeld. In het oostelijk deel
bleef in 1584 slechts een klein deel voor
de Staten-Generaal behouden n.h Terneu-
zen en omgeving, maar werden in 1586
Axel en omgeving en in 1591 Hulst en
Hulsterambacht veroverd. Het laatste ging
in 1596 weer over in handen van de Span
jaarden en werd eerst in 1645 door Fre-
derik Hendrik heroverd. Ook dit gebied
behoorde tot Staats-Vlaanderen en kwam
dus onder de in 1599 door de Staten-
Generaal ingestelde „Raad van Vlaande
ren", die te Middelburg zetelde. Dit bleef
zo, totdat in 1795 geheel Zeeuwsch-Vlaan-
deren aan Frankrijk werd afgestaan (tot
1814).
DIJKEN VERWOEST
Bijna dit gehele gebied moest echter
eerst op het water herwonnen worden,
want tussen 1570 en 1600 was nagenoeg
alles, behalve de onmiddellijke omgeving
van de steden, door opzettelijke dijkver-
woestingen, zowel door de Spanjaarden
als op last van de prins, ondergelopen.
Eerst tijdens het twaalf jarig bestand kon
aan die bedijking worden gewerkt. De
goederen van de kloosters werden alle
verbeurd en particulieren kregen octrooi
tot inpoldering. Een nieuwe bevolking,
voornamelijk Zeeuwen, vestigde zich op
het gewonnen land.
BELGISCHE OPSTAND
Voor 1648 was het grootste deel van
wat eens bedijkt was, weer drooggelegd.
Deze toestand bleef vrijwel ongewijzigd in
de 18de eeuw, maar in 1808 werd bij een
zware storm weer grote schade aange
richt.
In 1830 deed Zeeuwsch-Vlaanderen niet
aan de Belgische opstand mee; De sympa
thie van de meerderheid van de bevol
king was büthet Noorden. „frl
Belgische aanspraken werden in 1859"
niet erkend en de provinciegrens, die Hier
vrijwel met de grens van de Republiek
van vóór 1795 samenviel, werd rijksgrens.
Een nieuwe Belgische annexatiepoging
in 1919 vond noch bij de grote mogend
heden noch bij de ingezetenen steun.
De Indonesische minister van
luchtverbindingen, Iskander, en
de Nederlandse zaakgelastigde
in Djakarta, drs. C. D. Barkman,
hebben overleg gepleegd over
de mogelijkheid van de verle
ning van kredieten door Neder
land voor de modernisering van
Djakarta's internationale vlieg
veld Kemajoran, zo werd zater
dag in Djakarta officieel mee
gedeeld. Ook de betrekkingen
tussen beide landen in het alge
meen werden ter sprake ge
bracht.
De 21-jarige matroos J. Donks
uit Waspik is tijdens zijn eerste
reis met het schip „Damco 136"
bij het naar boord varen bij Lo-
bith in de Rijn gevallen en ver
dronken.
Matroos Donks had in Lobith
inkopen gedaan. Met de sloep
van een sleepboot is hij bij te
rugkeer naar zijn schip waar
schijnlijk tegen de Damco 136
geslagen, over boord gevallen en
verdronken. Het lichaam van de
matroos is nog niet gevonden.
door
AGATHA CHRISTIE
44)
HOOFDSTUK XI
De nacht was gevallen over
Zonnehoek. Binnen de beschut
ting van zijn muren hadden
zeven mensen zich ter ruste be
geven. Maar geen van hen kon
de slaap vatten...
Philip Durrant had, sinds zijn
ziekte en het verlies van zijn be
wegingsvrijheid, meer en meer
zijn toevlucht gezocht in zijn ge-
dachtenwereld. Hij was altijd al
een hoogst intelligent man ge
weest, maar nu was hij zich nog
beter bewust geworden van de
hulpbronnen die hem in zijn in
tellect ten dienste stonden. Hij
vermaakte er zich somtijds mee
van te voren te bedenken hoe
zijn omgeving op bepaalde prik
kels zou reageren. Wat hij deed
of zeide kwam vaak niet voort
uit een natuurlijke spontaniteit,
doch louter uit berekening, een
voudig en alleen met de bedoe
ling te kijken wat daarop het
antwoord zou zijn. Dat was een
spelletje voor hem geworden.
Kreeg hij het antwoord dat hij
verwacht had, dan boekte hij
voor zichzelf een winstpunt.
Als gevolg van dit tijdverdrijf
was hij, voor het eerst van zijn
leven, tot de ontdekking geko
men op welke manier hij ver
schillen en wezenstrekken in het
menselijke karakter kon herken
nen. Het karakter van de men
sen had hem voordien nooit bij
zonder geïnteresseerd. Hij vond
ze sympathiek of antipathiek,
vermaakte zich of ergerde zich,
maar had verder nooit over de
mensen, die hij ontmoette, nage
dacht. Hij was een man van da
den geweest, volstrekt geen
contemplatieve natuur.
Zijn verbeeldingskracht, die
niet gering was, had hij vroeger
alleen maar geoefend bij het uit
denken van plannen waarmede
geld viel te verdienen. Die plan
nen hadden ongetwijfeld een ge
zonde kern gehad. Doordat hij
echter niet teVens een gewiekst
zakenman was, was er nooit iets
van terechtgekomen. Maar nu
hij niet langer aan het actieve
leven kon deelnemen, werd hij
meer dan ooit ertoe gebracht
zich rekenschap te geven van de
geaardheid van de mensen met
wie hij in contact kwam.
Dat was in het ziekenhuis al
begonnen, waar hij niet veel an
ders had gehad cm zich hevig
voor te interesseren dan de lief
desperikelen van de verpleeg
stertjes en de stille strijd, de on
derlinge naijver en de kleine ru
zietjes om zich heen. De mense
lijke natuur... die was het wer
kelijk, die zijn leven nog belang
wekkend maakte. Eenvoudig: de
mens. Die te bestuderen, te ana
lyseren, ten volle te begrijpen.
Dat was heus interessant...
Alleen had hij diezelfde avond,
in de bibliotheek zittende, ont
dekt hoe bitter weinig hij nog
maar wist van de naaste familie
van zijn vrouw. Wat warén dat
eigenlijk voor mensen? Hoe was
hun innerlijke structuur?
Wat raar, dat je zo weinig van
anderen afwist. Ook van je eigen
vrouw?
Hij was op Mary verliefd ge
raakt doordat hij was aangetrok
ken door haar knappe gezicht en
rustige, ernstige manier van
doen. Zij had daarbij ook nog
geld gehad, iets wat er bij hem
ook op aankwam. Hij zou zich
wel tweemaal hebben bedacht,
eer hij met een meisje-zonder
-een-cent zou zijn getrouwd.
Maar alles was even best ge
weest. Hij had haar getrouwd,
had haar geplaagd en Polly ge
noemd en pret gehad om de ach
terdochtige wijze waarop zij hem
aankeek, als hij grapjes maakte
die zij niet begreep. Maar wat
wist hij in werkelijkheid eigen
lijk van haar? Van hetgeen zij
dacht en voelde? Wel wist hij
met zekerheid dat zij hem lief
had met een grote, hartstochte
lijke toewijding.
Bij de gedachte aan die toewij
ding maakte hij een beweging
van onbehagen, als drukte de
last daarvan hem te zwaar op de
schouders. Toewijding was heel
best, wanneer je. als man, je
daaraan negen a tien uren per
dag onttrekken kon. Dan maakte
die het heerlijk om thuis te ko
men. Maar nu zat hij er tot over
zijn oren onder, werd hij opge
past, verzorgd, vertroeteld. Daar
aan kon hij alleen maar ontko
men door zich in geestelijke ge
bieden van meditatie en bespie
geling terug te trekken.
Bespiegeling. Bijvoorbeeld met
betrekking tot de vraag wie de
dood van zijn schoonmoeder op
zijn geweten had. Hij had niet de
minste sympathie gevoeld voor
zijn schoonmoeder en zij even
min voor hem. Zij had ook niet
gewild dat Mary met hem trouw
de (zou ze wel hebben gewenst
dat Mary trouwde? vroeg hij zich
af), maar zij had er toch niets
tegen kunnen doen. Mary en hij
waren samen een gelukkig en
onafhankelijk leven begonnen...
alleen naderhand waren zijn za
ken scheef gegaan... en tot slot
was zijn ziekte daar nog bij ge
komen. Toen scheen de enige
uitkomst te zijn gelegen in het
vinden van een toevlucht op Zon
nehoek, waar zij welkom waren.
Hij had daartegen geen bezwaar
gehad, invalide als hij was. Maar
Mary had er wel bezwaar tegen
gehad...
Nu goed, het was ook niet no
dig gebleken op Zonnehoek te
blijven. Mevrouw Argyle was
vermoord. De trustees hadden
daarna de toelage aan Mary ver
hoogd, zodat zij weer op zichzelf
konden wpnen.
(Wordt vervolgd.).
Het 5.417 ton metende Neder
landse vrachtschip „Lekhaven"
is vrijdagavond met een bran
dende lading katoen de haven
van Bremen binnengelopen. De
balen werden onmiddellijk op de
kade gegooid. De reeds gealar
meerde brandweer bluste het
Vuur.
De omvang van de schade is
nog niet bekend.
De brand werd ontdekt toen
het uit Hamburg komende schip
van de rede naar de haven werd
verhaald. Bij het openen van de
ruimen sloegen de bemanning
rookwolken tegemoet, waarop de
luiken onmiddellijk werden ge
sloten.
Tankauto ramt geparkeerde
auto's
Een tankauto, gevuld met
lichtstofgas (een soort waterstof
gas, dat zeer explosief is), heeft
zaterdag tegen acht uur onder
zes geparkeerde auto's een grote
ravage aangericht. De wagen, die
onderweg was van de Shell-che-
mie in het Botlekgebied naar
Gouda, raakte op de Oldegaarde
in Rotterdam-zuid in de berm.
De 23-jarige chauffeur, G. O.
Lugthart uit Gouda, verloor hier
door de macht over het stuur.
Hij raakte een lichtmast, die 60
a 70 meter werd meegesleept en
reed op de geparkeerde auto's
in. Twee of drie wagens werden
totaal vernield, de andere zwaar
beschadigd. Persoonlijke onge
lukken hebben zich niet voorge
daan.
Het wegslepen van een aantal
woonwagens die te veel waren
in het Amersfoortse regionale
kamp, heeft de nodige moeilijk
heden opgeleverd. Bij schermut
selingen tussen de kampbewo
ners en de politie werd een
Amerfoortse brigadier buiten
westen geslagen door de 42-ja-
rige woonwagenbewoner S. De
politieman liep een hersenschud
ding op en verloor een kies.
De dader nam de benen, maar
kon later worden gearresteed. Hij
bekende zijn daad ruiterlijk en
zei in drift te hebben gehandeld.
Maandag zal hij in Utrecht voor
de officier van justitie worden
geleid.
