Dreigende taal van Soebandrio 't is weer tijd voor Koningin en Prins terug in Nederland Staking Belgische artsen geëindigd Pagina 2 DE VRIJE ZEEUW ONDERSCHE1DING VAN „DE KONINGIN" zo geurig Na achttien dagen meedogenloze strijd Maandag 20 Dinsdag 21 april 1964 De Indonesische minister van buitenlandse zaken, dr. Soebandrio, heeft Australië gewaarschuwd dat een oor log om Maleisië geen plaat selijke strijd zou worden. In een verklaring naar aanlei ding van uitlatingen van de Australische minister van bui tenlandse zaken, sir Garfield Barwick, zei Soebandrio: „Ik heb de indruk gekregen dat hij Indo nesië met een oorlog bedreigde als het de eisen van Australië niet aanvaardt. Wat ons betreft zal Indonesië niet uit dit gebied (Maleisië) wegrennen. De ver antwoordelijkheid voor een eventuele oorlog dient duidelijk om Australië te worden gelegd en het zal zeker geen plaatse lijke strjjd worden", aldus de In donesische minister, die dit za terdag op zijn ministerie tegen- De Nederlandse journalis- ten die de goodwill-reis van „Amsterdam Promoti- on" meemaken zijn na de persconferentie over de viering van het 300-jarig bestaan van de stad ont- vangen door Richard C. Patterson Jr., „commissi- oner of the department of public events" in New York, die enkele dagen ge- leden namens de gemeen- te het schilderij De Wees- meesters van burgemees- ter Van Hall in ontvangst nam. De journalisten boden hem een foto-boek van Amster- dam aan, het eerste in een Engelse vertaling. De heer Patterson vertelde dat hij 15 jaar in Europa heeft ge- werkt o.a. als ambassadeur voor de V. S. in Joego Sla- vië en Zwitserland. „Maar ik ken ook Nederland goed. Ik heb zelfs een on- - derscheiding gekregen van de Koningin. Alleen weet ik niet meer wie dat toen was," aldus de heer Patter- son. over verslaggevers verklaarde. Sir Garfield zei onlangs dat Australië meer militaire hulp aan Maleisië zal verlenen en hij zou daarbij gewaarschuwd hebben dat Australië en de Verenigde Staten bij eventuele uitgebreide gevechten niet aan de kant zul len blijven staan. We krijgen langzamerhand de indruk dat Australië geen belang stelt in een vreedzame oplossing maar dat het eerder Maleisië aanmoedigt geen regeling te aanvaarden als die niet de vol ledige overgave van Indonesië zou inhouden. Het verdriet ons erg, dat Australië deze houding aanneemt in plaats van zich te houden aan de algemeen in Azië heersende mening dat men geen verdeel-en-heers-politiek moet worden, zei de Indonesische mi nister. Volgens hem hoopt zijn land nog steeds dat de kwestie- Maleisië door onderhandelingen op vreedzame wijze kan worden opgelost. Defensieverdrag Premier Holyoake van Nieuw- Zeeland zei zaterdag dat er geen twijfel over bestond wat zijn land zou doen wanneer de toe stand op Borneo verslechtert. Nieuw-Zeeland heeft een defen sieverdrag met Maleisië. De pre mier arriveerde zaterdag in Bangkok voor een bezoek aan Thailand. Op een persconferen tie zei hij dat Nieuw-Zeeland zich ondubbelzinnig heeft uitge sproken voor de vorming van de federatie Maleisië. De militaire garantie die zijn land eerst aan Malakka had gegeven, was over gegaan op de nieuwe federatie. De vriendschappelijke betrek kingen met Indonesië kunnen alleen blijven bestaan als de In donesiërs de toestand in Sera- wak en Sabah door militaire ac ties niet ernstig bederven, aldus premier Holyoake. LuTsïer naar,,** Is weer tijd voor North State1', met de Dutch Swing College Band o.i.v. Peter Schilperoort via Radio Veronica- za. If .15, zo. 10.30, di. 19.00, do. 19.45 tr. Kleuter overreden In de Handelstraat aan de rand van Hengelo is het 3-jarige jon getje M. T. Witmer door een achteruitrijdende kolenauto over reden en gedood. De chauffeur, de 44-jarige H. B. uit Enschede, had twee kin deren die naar het lossen had den staan kijken, gewaarschuwd niet over te steken als hij zou wegrijden. Toen de man bezig was te draaien, liepen de kinde ren toch de straat over. Eén van hen, kwam onder de achterwie len en werd op slag gedood. OPGEWONDEN BEURSDAG IN TORONTO Op de effectenbeurs in Toron to heeft zich vrijdag een opge wonden handel ontwikkeld naar aanleiding van het bericht van donderdag over een grote vondst van zink, koper en zilver nabij Timmins in Ontario. Er werden ruim 30 miljoen aandelen ver handeld. De president van de effectenbeurs waarschuwde, dat een groot aantal nieuwkomers, die tot beleggingen op de sterk speculatieve markt overgaan, er zeker op voorbereid moeten zijn, dat zij geld verliezen. Hij voegde er aan toe, dat er geen reden was verontrust te zijn over de omvang van de handel. (Vervolg van pag. 1) VEEL POLITIE Toen het koninklijk paar om 8.28 uur bij het paleis Soestdijk arriveerde, zond de zon juist haar eerste warme stralenbundel naar de lommerjjke paleisom geving, waar zich voor de op een afstand van ongeveer 500 meter langs de rijksweg staande hek ken naar schatting 700 rijkspoli tie- en 1500 gemeentepolitiemen sen hadden opgesteld. Achter de hekken stonden en kele mensen met oranjestrikjes in hun knoopgat, terwijl hier en daar kinderen met vlaggetjes stonden opgesteld. Het welkom op paleis Soestdijk stemde overeen met het vroege ochtenduur, dat wil zeggen, het publiek was nog erg loom. Er speelden zich bepaald geen wilde taferelen af en de mensen van het Rode Kruis, die voor alle zekerheid eerste hulptrommels hadden meegebracht, hoefden niet in actie te komen. Met grote snelheid arriveerde de koninklijke stoet bij het pa leis. De auto's werden onderweg in de bevolkingscentra hartelijk toegejuicht door enkele tiental len mensen. De optimisten, die langs de opbreking in de rijks weg tussen Bussum en Baarn hoopten op een langzaam rijden de stoet, kwamen bedrogen uit, want de coördinatie van de poli tie had tot resultaat dat de rijks weg tijdig was „schoongeveegd", waardoor permanent met een snelheid van 110 tot 120 kilome ter kon worden gereden. Het enige obstakel deed zich voor in Bussum, waar plotseling een hond de weg overstak en bijna door de hofauto AA 82 werd ge grepen. Er moest even worden afgeremd waardoor de hond het leven behield. Over het algemeen was de be langstelling van de zijde van het publiek geringer dan was ver wacht. Alle voorzorgsmaatrege len, overeenstemmend met die bij een staatsiebezoek of een drukke bollenzondag waren evenwel ge nomen, omdat zoals de comman dant van het begeleidend escorte van.de rijkspolitie verklaarde, na de vele publiciteit op alles moest worden gerekend. TELEURSTELLING Toen de hofauto's voor Soest dijk aankwamen, werd de snel heid maar weinig verminderd. Het publiek kreeg dan ook nau welijks een glimp te zien van het koninklijk paar en stak zijn te leurstelling daarover niet onder stoelen of banken. Men gaf de moed evenwel niet op en bleef wachten in de hoop dat het koninklijk paar nog even op het bordes zou verschijnen. Maar toen de minuten verstre ken, bleek dat daarvan niets zou komen en langzaam toog men weer huiswaarts. Ook de zes fo tografen en cameralieden, wier namen waren afgeroepen voor het geval er voor of in het paleis nog plaatjes gemaakt zouden worden, kregen om 9 uur te ho ren, dat de Koningin te moe was van de reis en voorlopig rust prefereerde. Zij verscheen ook niet voor het raam toen even na 9 uur tien rode, tien witte en tien blauwe auto's van de actie „Welkom" van de heer Norden langzaam voorbij het paleis re den. Er stonden toen nog onge veer 100 mensen. De rijkspolitie had het consigne inrukken reeds gegeven en alleen de gemeente politie van Baarn bleef achter om een oogje in het zeil te houden. Tot acht uur leek het er bij het paleis Soestdijk zelfs op, dat de vertegenwoordigers van pers, televisie, radio en politie ,.de ge wone toeschouwers" in aantal zouden overtreffen. Vandaar dat kolonel Van Steenis, die als coör dinator van de politieactiviteiten optrad, zijn 80 manschappen van de rijks- en gemeentepolitie het consigne gaf op de achtergrond te blijven, zodat hun uniformen op de persfoto's en op het tele visiescherm later niet te veel zouden opvallen. Om kwart voor tien was ieder een voor het paleis verdwenen, Even later begon men met het afbreken van de speciale afsluit hekken. De staking van de Belgische artsen is in de nacht van vrijdag op zaterdag geëindigd, De staking heeft zeventien dagen geduurd. De natio nale federatie van Belgische artsen nam het besluit tot de actie, nadat in de nacht van 31 maart op 1 april on derhandelingen met de regering over wijzigingen van de nieuwe ziekte- en invaliditeitswet waren mislukt. Volgens de artsen zelf tast de nieuwe wet het medische beroep aan. Volgens leiders van de Belgische vakbonden, die aan de on derhandelingen deelnamen, waren het de financiële eisen van de geneesheren, die tot de mislukking leidden. Het bericht over het einde van de staking werd medegedeeld in een extra-uitzending van radio-Brussel, die in verband met de nieuwe bemiddelingspoging van de rectoren van de vier Belgische universiteiten na middernacht in de lucht was gebleven. Het verlossende woord viel na een zware dag van onderhande lingen in Brussel. Nadat donder dag het kabinet tot laat in de nacht onder presidium van pre mier Theo Lefèvre had verga derd, werd vrijdagochtend aan de rectoren van de vier Belgische universiteiten een memorandum overhandigd, op basis waarvan de onderhandelingen met de art sen zouden kunnen worden voort gezet. De vier rectoren hebben on geveer acht uur lang met de be stuurders van de artsenfederatie overleg gepleegd. Enkele malen voegde de kabinetschef van de premier zich bij het gezelschap om de rectoren onderdelen van het memorandum te verduidelij ken. Vrijdagavond om tien uur, juist nadat het Belgische kern- brengen. kabinet bestaande uit de minis ters Lefèvre, Leburton, Servais, Vermeylen en Gilson, opnieuw overleg had gepleegd, kwamen de rectoren naar het kabinet van d premier om nog op enige pun ten opheldering te vragen. Om kwart over twaalf werd de vergadering met de artsen beëindigd, waarna de verlossen de mededeling aan de deur van de universitaire stichting aan de Egmontstraat in Brussel door mgr. Debiusson, rector aan de universiteit van Luik, werd ge daan. De rectoren begaven zich na dien, omstuwd door verslag gevers, fotografen en cameralie den, naar het kabinet van de mi nister-president in de Wetstraat om de heugelijke mededeling officieel aan de regering over te 47) Na Abs vertrek ging Spud zit ten patiëncen. Hij had zijn pi stool onder het bereik van zijn rechterhand gelegd en hoewel hij geheel verdiept scheen in het spel, hield hij Sally toch onop houdelijk in het oog. Ze was op gehouden met de behandeling van natte compressen, en ver bond de wond zo goed en kwaad als dat ging. Ze geloofd^ stellig, dat Nicks bewusteloosheid was overgegaan in een normale, diepe slaap; als ze wilde, zou ze hem kunnen wekken maar het leek haar voor hen beiden veel ver standiger, om te doen of Nick nog steeds buiten kennis was. Ze pakte de pan op waarin het hete water had gezeten, en vroeg aan Spud: „Kan ik die naar de keuken brengen?" „Toe maar", knikte hij. „Je kunt er toch niet uit. En als u zin heb, d'r is van alles in huis. Ik zou ook wel een paar gebak ken eitjes lusten". In de keuken moest Sally even glimlachen. Ze was expert in het maken van warme broodjes. En als ze nu de ingrediënten maar kon vinden zou ze er een hele lading van maken. Tezamen met ham en gebakken eieren en ver se koffie moesten ze de weg naar Spus hart vrij maken, als die tenminste gelijk bij de meeste mannen door de maag ging Ze bleef zo lang weg, dat Spud toch eens poolshoogte kwam ne men. „Wat voert u uit?" wilde hij weten, maar meteen viel zijn blik op de stapel broodjes. Hij slaakte een diepe zucht. „As die net zo lekker zijn as ze d'r uit zienbegon hij. „Dat zijn ze", verzekerde Sally hem. „Mijn warme broodjes zijn beroemd en ik weet ook nog wel, hoe ik een ei moet bakken". Spud likte zich langs de lip pen. „Zeg zuster, kan-u nog meer koken? Vlees en aardappe len en zo?" Ze knikte. „O ja, ik kan tame lijk goed koken." Hij zuchtte weer. „Ik heb m'n eigen potje gekookt, al een hele poos, maar dat heeft niet veel te betekenen. Als u wat te eten kan maken Ab heeft van alles ge kocht nou, dat zijn we u zeer verplicht, zuster, zeer verplicht." „Zo verplicht, dat jullie me vrij laten?" informeerde ze. Hij keek of het hem speet dat hij ontkennend moest antwoor den. „Dat ligt aan Vin, zuster, Vin is de baas en wij doen wat- ie zegt. Ja, Vin is de baas." Sally fronste de wenkbrauwen. „Ik dacht anders dat Tony Amando de baas van jullie ben de was. Dat staat tenminste al tijd in de krant en toen jullie die avond met z'n drieën in het ziekenhuis waren leek het er ook veel op". Spud knikte bevestigend. „Ja, dat was ook zo, maar we gelo ven dat Tony d'r mee ophoudt. Hij heeft een priester of zo ach ter zich aan gekregen en ze zeg gen dat hij het land uit gaat, misschien gaat-ie wel naar Italië. Nou, en nou heeft Vin de zaak overgenomen, en niemand heeft daar bezwaar tegen, want nie mand kon hem de baas. Alleen Tony, en die is nu weg. Neen, die Tony is wel weg; als die een maal wat in zijn koppetje heb, dan doet-ie het meteen". Pas nu drong het tot Sally door, dat ze helemaal had ge rekend op de bemiddeling van Tony Amando; op zijn liefde voor zijn dochter en zijn betrek kelijk beschaafde manieren. Als die wist, dat de ontvoerde zuster dezelfde was, die geholpen had, Maria's leven te redden, zou hij haar vrij laten! Maar nu bleek dat Tony niet meer de baas van de bende was, en dat hij vermoe delijk al het land uit was Ze probeerde zichzelf wijs te maken dat het niets uitmaakte. Dat een Tony Amando, die aan het hoofd van alle benden in de staat stond die een Vin de baas kon en die een onbetwistbaar ge zag over zijn volgelingen uit oefende, nooit dezelfde man kon zijn als degene, die in tranen was uitgebarsten over de verachting welke zijn kind hem toonde Als mensen een bepaald iets deden, was het allesbehalve lo gisch, dat ze ook iets anders zou den deen, dat in hetzelfde vlak Terwijl ze erkende dat Tony vermoedelijk even genadeloos zou zijn geweest als zijn volge lingen voelde ze zich toch diep terneergeslagen. Ze had op Tony tenminste nog een beroep kun nen doen Vin zou alleen maar lachen. Haar opwinding over het uitgebreide ontbijt was totaal verdwenen; lusteloos ging ze verder. Spud deed de maaltijd alle eer aan; zijzelf nam een paar hapjes en had het gevoel of ze er in stikte. Toen Spud zijn bord letterlijk schoon geschraapt had, leunde hjj voldaan achterover in zijn stoel en klopte zich tevreden op de maag. „Dat was nog eens een lekker maaltje", zei hij waarde rend. „Zuster, je kan d'r wat van hoor! Nou, ik zal de borden eens naar de keuken brengen; mis schien wil Ab ze wel afwassen." (Wordt vervolgd.) Een delegatie van geneesheren wachtte tijdens dit gesprek in de antichambre. 's Nachts om één uur, een half uur nadat de bemiddelaars hun rapport aan de regering gingen uitbrengen, werden de bestuurs leden van de artsenfederatie tot de bijeenkomst toegelaten. Deze vergadering werd be schouwd als de slotfase van de besprekingen, die moesten leiden tot een wederzijds voldoende ge waarborgde basis voor verdere technische besprekingen tot wij ziging van de ziekte- en invali diteitswet de wet-Leburton. Artsen eisen De artsen eisen daarbij o.m. bescherming van het beroepsge heim, vrijheid van therapie en vrije artsenkeuze. De regering van haar kant wenst zekerheid, dat de zorgen voor de verzekerden volledig zijn gewaarborgd en dat de kosten van de verzekering binnen de mogelijkheden van het nationale budget blijven. Om half twee bevestigde de minister van Justitie, P. Vermey len, dat de Belgische artsen hun staking onmiddellijk ingaand hebben beëindigd. De voorzitter van de artsen federatie, dr. Thone, deelde na afloop van de bespreking in de Wetstraat mede, dat aan de on geveer 10.000 artsen een op dracht is uitgegaan de staking „onmiddellijk" te beëindigen. In de order wordt voorts ge zegd, dat de „wachtdiensten", die door ongeveer 2000 artsen tijdens de staking werden ingesteld, moeten worden gehandhaafd tot dat alle artsen hun praktijk heb ben hervat. Nieuwe besprekingen Officieel werd ook in Wet straat aangekondigd, dat de „eigenlijke" besprekingen over de meningsverschillen tussen de artsen en de regering over de wet-Leburton. woensdag om acht uur zullen worden hervat. Het akkoord, op basis waarvan de geneesheren hebben besloten hun staking te beëindigen, be treft alleen de wederzijdse ga ranties en de te volgen werk wijze voor deze verdere onder handelingen. Tevreden Minister-president Lefèvre ver klaarde in de nacht van vrijdag op zaterdag om kwart vóór twee „tevreden" te zijn over het be reikte resultaat. Hij zei te hopen, dat het over de fundamentele vraagstukken bereikte akkoord „aan geen kant verbittering zal laten". De Belgische minister-presi dent onderstreepte, dat op korte termijn naar een definitieve op lossing van de geschillen zal wor den gestreefd „zonder dat een fatale datum is vastgesteld". De woordvoerders van de art sen weigerden in te gaan op vra gen, op welke punten de rege ring en op welke de geneesheren concessies hebben gedaan om het akkoord mogelijk te maken. Dr. Debruyne zei in antwoord op vragen, dat uiteraard nieuwe moeilijkheden in de onderhande lingen „altijd mogelijk zijn". „Na hetgeen is gebeurd zal echter iedereen inzien, dat naar een gezonde oplossing moet wor den gestreefd". Opluchting Het slot van de artsenstaking is, ofschoon nog niet alle moei lijkheden overwonnen zijn, met grote opluchting ontvangen. De ellende om een huisdokter te krijgen, de angst van de ouders om hun zieke kinderen, de be klemming en onzekerheid van zieken in de ziekenhuizen of hun behandeling wel voldoende zou zijn, de grimmige idee, dat men als burger in militaire hos pitalen behandeld moest worden, de recalcitrantie van gemobili seerde en gevorderde artsen, dit alles was 'voorbij, toen de blijde melding over de Belgische radio kwam. De officiële mededelingen be tekenden niet, dat e,en der be trokken partijen een overwin ning heeft behaald, wel echter, dat voldoende waarborgen zijn geschapen om de nu volgende onderhandelingen „in serene sfeer te doen verlopen", zoals men in Brussel zo gaarne zegt. Over materiële zaken is vrijdag niet gesproken. Meedogenloos De strijd van de laatste acht tien dagen is fel, ja meedogen loos geweest. Donderdag was echter een kentering duidelijk merkbaar. De perspolemieken werden, vooral in Katholieke en liberale bladen, minder heftig, puntig en scherp. En terwijl de sirenes van de vele militaire am bulances in de stad Brussel nog klaaglijk gierden, werden ook de uitingen van de stakingsleiding minder heftig, tot voorzichtig toe. De minister van Justitie, P. Vermeylen, verklaarde, dat mo bilisatie en vordering van artsen snel ongedaan zullen worden ge maakt. Dat betekent dat de huisartsen spreekuren en visites spoedig zullen hervatten en dat ook de menslievende arbeid in de zie kenhuizen, waar grote achter stand heerst, zo spoedig moge lijk weer normaal zal zijn. (Adv.) POLITIEKE VECHTPARTIJ IN BRUSSEL Een vergadering van de neo- fascistische organisatie „Nieuw Europa" in een zaal aan de Wa- terloolaan te Brussel is op een vechtpartij uitgelopen. Daarbij vielen twee gewonden. Tegenstanders dezer vereni ging poogden de vergadering, waar vier sprekers het woord moesten voeren, te verstoren. De politie kwam fors tussenbeide, herstelde de orde en hield ver der de straat voor de ingang van de vergaderzaal vrij. De organisatie had eerder felle aanvallen op de regering gedaan in verband met de artsenstaking. De gewonden zijn twee jeug dige socialistische tegenstanders van de organisatie.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1964 | | pagina 2