Oorlog om KANTONGERECHT OOSTBURG Een pittige zuster IE KEUS VOOR DE AMERIKANEN MOEILIJK Amsterdamse bouwers zullen de nieuwe CAO strikt nakomen ipi het «Illll boekenweekgeschenk haal het vandaag nog Pagina 4 DE VRÏÏE ZEEUW Vrijdag 28 februari 1964 Strijd in Kasjmier Gevechten in Laos De ontwikkeling van Oostelijk Flevoland Incident bij bezoek Tsjoe en-Lai aan Ceylon Geen Paaspasjes voor O.'Berlijn kosten duizend Toetsis Botsingen in Roeanda het leven KONING LEOPOLD EN PRINSES LILIANE OP SCHIPHOL Soedan wijst driehonderd missionarissen uit GERSTENMAIER WILDE SKORZENY NIET ZIEN Borneo dreigt voor de Engelsen net zo'n onverkwikkelijke zaak te worden ais Vietnam voor de Amerikanen. In die twee streken in het zuidoosten van Azië ontwikkelen zieli spanningen, waarvan men vreest dat ze op den duur uitlopen tot een soort tweede Korea, met dien verstande dat het een Korea op twee fronten wordt. Er heerst in de Verenigde Staten groot ongenoegen over wat het „gemodder in Vietnam" wordt genoemd en vooral omdat de presi dentsverkiezingen voor de deur staan, krijgt Johnson dit van zjjli tegenstanders dik op zijn brood. Het was waarschijnlijk onvoor zichtig van hem de afgelopen maanden te suggereren dat de taak voor de Amerikaanse soldaten er spoedig afgelopen zou zijn, zoals minister van Defensie McNamara ook onlangs zei. De bedoeling er van was de natie er van te overtuigen dat Johnson de zaken er zo degelijk ha<i aangepakt dat er een eind zoii komen aan het voortdurend sneuvelen van Amerikanen in de jungle. Hij blijkt' echter buiten de waard te hebben gerekend. LIEVER KOOD DAN DOOD De strijdkrachten van de Zuid- vietnamese regering zijn eerst tegen Boeddhisten en toen voor onderlinge strijd meer in touw geweest dan tegen de communis tische Viet-Kong-rebellen en de reeks staatsgrepen heeft hun moreel bepaald niet versterkt. De Viet-Kong heeit van de tijd dat ze niet lastig werd gevallen een dankbaar gebruik gemaakt om zich te versterken, en het resul taat is dat deze rebellen nu de voornaamste gebieden buiten de steden helemaan in hun macht hebben. De bevolking is het vechten al lang beu en wil liever vrede heb ben. ook al is het dan onder de Viet-Kong, Tenslotte is het leven onder het bewind van de regering van Saigon ook geen pretje, want dat houdt in dat de dorpen tot een soort vestingen werden om gevormd waarop men iedere nacht een danval kan verwach ten. Dat is geen pretje, vooral met als het zo'n jaar of tien duurt. Al het andere dat althans rust brengt lijkt aan verkieslij ker. Verscheidene militaire autori teiten hebben er bij president Johnson op aangedrongen de oorlog naar Noord-Vietnam uit te dragen. Dat zou de enige ma nier zijn om aan het vechten een eind te maken. Of dat juist is staat te bezien, de Fransen heb ben nog zeer onaangename her inneringen aan Dien Bien Phoe waar hun beste eenheden van het vreemdelingenlegioen in de pan werden gehakt. Bovendien is zeker dat China niet werkloos toe zal zien als zijn buur en vriend Ho Chi Minh wordt aan gevallen: met andere woorden dat een oorlog op grote schaal ontstaat. Een van de argumenten dei' Amerikaanse generaals is dat het daarom juist aanbeveling verdient nu in de aanval te gaan, voor China nóg sterker is. MOEILIJKE KEUZE De keus is voor de Amerika nen moeilijk. De enige andere manier 0111 van de kwestie-Viet- nara af te konn-n. is af te drui pen en de communisten aan de maelit te laten komen. Afgezien van strategische bezwaren daar tegen is dat van '11 prestigeverlies dat de Verenigde Staten zich amper kunnen permitteren. De Britten zien iets dergelijks in Borneo gebeuren. Officieel is daar sinds eind januari een be stand, maar niettemin sneuvelen er Britse soldaten. Gekissebis is ontstaan over de Indonesische wens voedsel te parachuteren bij de zogeheten rebellen in het Ma leisische deel van Borneo In feije, zo bleek bij gevangen neming herhaaldelijk, zijn dit eenheden van het Indonesische leger. En de Maleisische premier is uiteraard weinig gesteld op die bevoorrading, want hoe weet hij of er in plaats van rijst geen munitie wordt neergeworpen? OORLOG Duidelijk wordt uit een en an der slechts dat de bemiddelings poging van Robert Kennedy geen enkele vrucht heeft gedragen, hetgeen men ook niet mag ver wachten als eindelijk de drie staatshoofden eens bij elkaar komen. Macapagal van de Philip- pijnen is niet zo fel tegen Malei sië als Soekarno, maar hij gaat ook beslist niet tegen de Indone sische president in. En die weet maar één manier om het pro bleem uit de wereld te helpen: Maleisië vermorzelen. Bij een dergelijk uitgangspunt is ieder gesprek nutteloos. Lon den kan dus niet anders dan ver wachten dat het binnenkort se rieus en in grotere omvang met militairen zal moeten optreden tegen de verpletteringspogingen. Men hoeft het niet zo te noe men, maar het meest geschikte woord voor dergelijk wapenge- bruik is gewoon: een oorlog. En het is geen vraag wie bij dit con flict het meeste zijde spint. Niet Djakarta, of Koeala Loenipoer maar Peking. is dit jaar een spannende detective die u gratis krijgt als u In de boekhandel voor fS-boeken koopt tpublifaiitfYirtd» Cammiaai* CPNB MINISTER LUNS IN LONDEN De minister van Buitenlandse Zaken nxr. J. M. AH. Luns staat lachend een verslaggever te woord op het Londense vliegveld. De bewindsman zal met de En gelse regering besprekingen voe ren over Europese zaken en de kwestie Cyprus. Pakistaanse en Indische troe pen hebben woensdag een zwaar gevecht, geleverd aan de grens van het Pakistaanse deel van Kasjmier, zo heeft 't Pakistaan se persbureau gemeld. De Indische troepen zouden met „zware verliezen" zijn terug geslagen. Volgens het persbureau waren de Indiërs de bestands- grens overgetrokken om een Pa kistaanse voorpost te vernieti gen. Op hun terugtocht zouden de Indische troepen drie inwo ners van Kasjmier hebben mee genomen en een Mohammedaan se heiligdom hebben ontwijd. Een waarnemer van de Verenigde Naties zou op weg zijn naar de plaats waar gévochten is. Generaal Boenthieng van de rechtse strijdkrachten in Laos heeft meegedeeld dat woensdag een strategische stelling in han den van de linkse troepen is ge vallen. waardoor de oostelijke flank van de belangrijke, reeds lang omstreden vlakte der krui ken geheel onbeschermd is. Dit zou kunnen leiden tot verlies van de vlakte en de generaal noemde de militaire toestand dan ook „zeer ernstig". Vertegenwoordigers van de drie groepen linksen, recht- sen en neutralen voeren her haaldelijk besprekingen om eep einde te maken aan alle gevech ten in het land, maar men is er nog steeds niet in geslaagd een algehele vrede tot stand te bren gen. In een door de rechtse strijd krachten uitgegeven communi- qué wordt gezegd dat de utili taire toestand in het koninkrijk snel slechter wordt. Toegegeven wordt dat een aantal stellingen in de provincie Sam Nepa v'ei> loren is gegaan. De vlakte der kruiken is in handen van neutralistische troe pen onder leiding van generaal I Kong Le. In Oostelijk Flevoland is men begonnen met de voorbereiden de werkzaamheden voor de bouw van een nieuw dorp. Het is het dorp Larsen, dat op vijftien km afstand van Harderwijk in de polder komt te liggen. Larsen wordt een landarbeidersdorp, dat over enkele jaren 2000 inwoners zal hebben. De plaats waar het dorp komt, ligt thans nog midden in de riet- wildernis van het nog niet ont gonnen gedeelte van de polder. De plaats is over land nog niet te bereiken. Over de bouw van het dorp Zeewolde, dat in de buurt van het toekomstige Le lystad is geprojecteerd, bestaat nog' geen zekerheid. De kans is groot, dat dit dorp niet gebouwd zal worden. Op de plaats waar Lelystad moet komen, wordt op het ogen blik hard gewerkt aan het bouw rijp maken van de bodem. Men wil nog dit jaar een gedeelte van het rioleringssysteem leg gen. Volgend jaar zal de huizen bouw beginnen. Eind 1968 moe ten er in Lelystad duizend wo ningen staan. In de dorpen Bid dinghuizen en Swifterbant, die enkele maanden geleden werden bewoond, zal binnenkort de eer ste school worden geopend. Dronten zal eind volgend jaar duizend woningen hebben. Kort vóórdat de Chinese eer- ste-minister Tsjoe en-Lai, die een bezoek aan Ceylon brengt, een spoorwegovergang zou pas seren, is donderdag een sneltrein door een onveilig sein gereden. De eerste wagens van de stoet waarin de Chinese staatsman reed, waren de spoorweg al ge passeerd toen de trein naderde. Op enige afstand van de spoor weg wist, de politie de auto waarin Tsjoe zat, tot stilstand te brengen. Het gezelschap was onderweg naar een kranslegging bij het mausoleum van de vermoorde eerste-minister van Ceylon. So lomon Bandaranaike. Naar de oorzaak van het incident wordt I een onderzoek ingesteld. Ook de achtste bijeenkomst tussen vertegenwoordigers van West- en Oost-Berlijn over een nieuwe passenovereenkomst is op niets uitgelopen. Volgens het Oostberlijnse pers bureau A.D.N. heeft het West- berlijnse raadslid Korber don derdag, tijdens de twee uur du rende vergadering in Oost-Ber lijn, de Oostduitse voorstellen inzake Paasbezoek van West- Berlijners aan Oost-Berlijn van de hand gewezen. Ook kon vol gens dit persbureau nog geen overeenkomst op lange termijn tot stand worden gebracht. De onderhandelingen worden op 15 april hervat. De voorzitter van het Roean- dese parlement, Makoeza, heeft donderdag op een persconferen tie in Brussel verklaard dat bij de botsingen in .Roeanda tussen de Hoetoe- en Toetsistammen duizend Toetsis zijn omgekomen. Hij sprak formeel de „sensa tionele" cijfers, die over het do dental zijn gepubliceerd, tegen en verklaarde, dat het getal van duizend is vastgesteld, bij een on derzoek na de terugkeer van normale omstandigheden in Roeanda. De actie van de Hoetoe noem de de Roeandese parlements voorzitter een reactie op de „terreuraanval", die de Toetsi in de nacht van 20 op 21 december van het vorig jaar ondernamen en die hij een „zeifmoordaanval" noemde. Hij zeide voorts, dat er slechts één oplossing is voor liet vraag stuk van de Toetsi in Roeapda: terugkeer naar Boeroendi of an dere gebieden buiten Roeanda. In andere berichten is de af gelopen weken gesproken van vele duizenden doden bij de strijd tussen de Hoetoe en de Toetsi, wélke laatsten voor de onafhankelijkheid van Roeanda en Boeroendi in liet toenmalige Belgische mandaatgebied de heersende klasse vormden. Zitting van 27 februari 1964. De zitting van het kantonge recht te Oostburg werd donder dagmorgen gepresideerd door mr. J. J. Moolenburgh. De eerste die zich moest ver antwoorden was D. van der E. uit Maldegem, rolluikenmaker van beroep. Deze was zelf niet verschenen, doch werd vertegen woordigd door mr. C. J. van Oort. Van E. werd ten laste gelegd, dat hij op 3 november te Sluis tijdens een parkeermanoeuvre een. andere auto op het Walplein had beschadigd. Mr. Van Oort verklaarde, dat zijn cliënt het gebeurde ontkent. De officier achtte de schuld van verdachte bewezen en vroeg een boete van 20 subs. 4 dagen. De heer Van Oort achtte de tenlastelegging niet bewezen. Hij achtte het bewijs, dat zijn cliënt de schade aan het geparkeerde voertuig heeft berokkend niet geleverd. Hij vroeg de kanton rechter de zaak te willen aan houden. Aldus geschiedde. Zeer rap van tong was de Bel gische dame, mevr. M. L. B. uit Ticht bij Kortrijk. Deze 53-jari- ge dame had te Sluis een aan rijding veroorzaakt in de Hoog straat. Zij was van de parkeer- strook achteruit de weg opge reden. Er was weinig uitzicht, zodat zij een aankomende auto te laat opmerkte. De botsing was nogal aangekomen. Van 'n Volks wagen waren de deur, de tree plank en het chassis beschadigd. Mevrouw De B. was niet te over tuigen van haar schuld. Omstan dig zette zij nog eens uiteen, dat het in België allemaal anders is. Als daar de schade met de ver zekering is, is alles in orde'en moet men niet voor de vrede rechter komen. Het hielp niet want de officier vroeg een boete van 40 subs. 8 dagen. Toen kwam de spraak waterval eerst recht los. ^Me vrouw kon maar niet begrijpen, dat ze een boete moest betalen. Haar raadsman mr. Van Peeck uit Middelburg behoefde er haast niet aan te pas te komen. Toen mevrouw nogmaals de situatie in België ter sprake bracht betreffende het regelen van schade zonder de oplegging van een strafboqte, merkte de kantonrechter geestig op, dat de Staat toch ook moet leven en iets aan de verkeersovertredin gen moest overhouden. Om haar niet al te hard te vallen, werd de boete teruggebracht tot 25 subs. 5 dagen. Losjes zijn rechterarm óm de schouders van zijn echtgenote geslagen en met zijn regenjas over de linkerschouder, is koning Leopold van België donderdag middag met prinses Liliane op doorreis van Brussel naar Ame rika op Schiphol overgestapt. Zij werden vergezeld door twee personen: de Oostenrijkse Otto Oefner en de Belgische mevr. Hosianede Grève. Op desbetreffende vragen liet de koning de pers mededelen, dat hij een particulier bezoek ging brengen aan Mexico, om dat zijn vrouw dit land nog nooit had gezien. Het vorstelijk echtpaar arri veerde per K. L. M. uit Brussel om 12.10 uur en reisde een uur later met een DC-8 lijntoestel van de K. L. M. door naar New York. Dat zij niet per Sabena regelrecht uit Brussel naar New York vlogen, kwam waarschijn lijk omdat zij via Amsterdam reizend in New York een betere aansluiting treffen. De heer J. P. L„ landbouwer uit Sluis had in november vee laten grazen in een weiland, dat gepacht was door de heer F. De raadsman van L. kwam uitvoe rig vertellen, dat de situatie door een wandelpad dat boven op de Wallen van Sluis ligt voor- deze pachters niet zo eenvoudig is. De kantonrechter vond het gebeurde niet goed te praten, te meer daar de landbouwer al meer voor hetzelfde feit veroor deeld is. De eis was 25 subs. 5 dagen, de uitspraak ƒ15 subs. 3 dagen. J. C. B„ fabrikant te Amster dam, werd ten laste gelegd, dat hij zonder daartoe een vergun ning te hebben te Breskens in zijn bedrijf een stoomketel in gebruik had laten nemen. B. had wel eens een dergelijke vergun ning aangevraagd, doch toen waren de papieren niet in orde. Later werd nooit meer achter een dergelijke vergunning ge lopen. De eis was 100 subs. 20 dagen, de uitspraak 60 subs. 10 dagen. J. van B. te Goes, verzeke- ringsinspekteur, had op 9 aug, j.l. op de boot te Breskens tij dens het parkeren zijn auto wat ongelukkig neergezet, zodat er schade werd berokkend aan de auto die voor hem stond. De tegenpartij was helemaal uit Groningen gekomen, om pre cies te vertellen, hoe de vork in de steel zat. Het gevolg was, dat de civiele vordering, groot ƒ42.50 werd toegewezen, en er een boete van 11 subs. 2 dagen werd opgelegd. J. B. S„ handelaar te Hoofd plaat, had met een auto gereden, zonder de voorgeschreven ver lichting, terwijl het donker was. S. ontkende met deze auto te hebben gereden. De wagen is van mijn broer, zo vertelde hij. De zaak werd aangehouden voor het horen van de wachtmeester, die het verbaal opmaakte. G. M. L„ vlasser te Aarden- burg, wijk Eede, had op de rijksweg bij Aardenburg gereden met een tractor, waarachter 2 aanhangwagens gekoppeld. De totale lengte van de combinatie was ruim 20 meter, terwijl de lengte maar 18 meter mag zijn. L. voerde aan, dat het verbaal was uitgereikt in het drukke seizoen. Er was veel werk, ter wijl het slechte weer de oogst tegenwerkte. De kantonrechter had begrip voor bedrijfsmoei- lijkheden, maar meende dat de veiligheid van de weggebruikers niet uit het oog verloren mag worden. Eis en uitspraak 20 subs. 4 dagen. De ondernemers in het bouw bedrijf, die in Amsterdam wer ken uitvoeren, hebben donder dagmiddag een resolutie aange nomen waarin zij zich verbin den de nieuwe c.a.o. nauwkeurig na te komen. Zij zuilen schrifte lijk met de onderaannnemers overeenkomen, dat deze op hun beurt hun eigen werknemers strikt zullen betalen overeen komstig de voor de betrokken categorie geldende c.a.o. De on- De regering van*Soedan heeft aangekondigd dat alle driehon derd buitenlandse missionarissen en zendelingen, die in Zuid-Soe- dan werkzaam zijn, zullen wor den uitgewezen. Sinds enkele jaren zet Soedan missionarissen en zendelingen over zijn grenzen en vorig jaar februari moesten 143 buiten landse geestelijken, die functies bij het onderwijs vervulden, het land verlaten. Zij zouden ver vangen worden door Soedanesc leerkrachten. Sinds het léger in 195S de macht in handen nam, steunt de regering de Moham medaanse godsdienst en de Ara bische taal. In Madrid is donderdag een persconferentie afgelast, omdat Eugen Gerstenmaier, de voorzit ter van het Westduitse parle ment, de ex-S.S.-officier en „be vrijder van Mussolini" Otto Skorzeny niet wilde ontmoeten. De persconferentie, waarop Gerstenmaier het woord zou voe ren. zou donderdagmiddag ge houden worden. Toen Gersten maier echter liet weten dat hij de man. die hem in verband met de aanslag op Hitler van 20 juij 1944 gearresteerd had, niet wilde ontmoeten, moest de organisator van de conferentie ingrijpen- Hij kon namelijk niet garanderen dat Skorzeny, die als correspon dent van een Westduits blad een perskaart bezit, niet op de pers conferentie zou komen. ui HOOFDSTUK IV. Toen Sally 's avonds, vóór ze aan het werk ging, in de zie- kenhuiscafetaria nog een hapje at, zette Beth Marshall met een klap haar dienblad op het tafel tje. „Wat een dag!" verzuchtte de narcotiseuse vermoeid. „Aan een stuk door operaties, en net toen ik op het punt stond in bed te stappen moest ik nog eens komen opdagen. Ik hoop van ganser harte dat die Adamson het vannacht niet weer in zijp hoofd haalt te gaan snijden zonder rpe de tijd te gunpen ene behoorlijk aan te kleden, zoals de afgelopen nacht. Weet je, dat ik er gewoon op wachtte dat hij me zou uitschelden om dat ik n<Jg krulspelden in had?" Tot haar eigen verbazing voel de Sally verontwaardiging in zich opkomen. Ze had zelf ge noeg kritiek op de jonge dokter gehad, en had meer dgn eeps zwijgend toegeluisterd als an deren hem over de hekel haal den. Maar nu begon ?e hem te verdedigen. „Och, het is, geloof ik, niet zijn bedoeling om andéren op zettelijk dwars te zitten. Maar hij gaat zó op in zijn werk, dat hij iets anders eenvoudig van geen belang meer vindt." Verbaasd staarde Beth haar aan. „Zeg hoe kom jij aan die wetenschap? Nu ja, ik moet toe geven dat hij vannacht, best ge schikt was. Bijna aardig zou je kunnen zeggen. En als hij lacht lijkt hij wel tien jaar jonger, Heb jij hem wel eens eerder zien glimlachen?" Sally schudde het hoofd, maar ze kon zich nog precies herinne, ren hoe Beter Adamson er van, nacht had uitgezien, toen hij glimlachte. Het was een ver, legen, bijna aarzelende glim lach geweest, maar het gezicht van de jonge dokter was er helemaal door veranderd. Mis schien had dokter McLeod toch wel gelijk. Misschien was Peter Adamson inderdaad een „beste jongen". Maar Beth had het aj weer over wat anders. „Je hebt de krant zeker al gejejep? Hij zei toch „Njck" tegen die jongen op de operatietafel? Nu, zo bjijkt hij dus werkelijk te heten." Andermaal deed Sally er het zwijgen toe: ze knikte slechts. Ze wist nog steeds niet wat ze moest doen met betrekking tot het gedrag van dokter Adam son, die domweg had gezegd Dipaldi niet te kennen. In de loop van de middag had ze bij dokter Mac aangeklopt ten ein de hem om raad te vragen, maar hij was er niet geweest, hij moest een lezing houden. „Wat ik niet kan begrijpen," vervolgde Beth, „is dat hij doel bewust heeft geprobeerd die deugniet tegen de politie te be schermen. Een dokter kan zich zulke dingen eenvoudig niet per mitteren." Sally had ongeveer hetzelfde gedacht maar nu Beth het onder woorden bracht werd ze bijna kwaad. In de afgelopen twiptig uur had haar mening omtrent dokter Adamson een grote verandering ondergaan iets, wat ze zelf niet kon ver klaren. Maar telkens weer zag ze Peter met een bezorgd en teder gezjejit over de patiënt heengebogen staan, telkens weer hoorde ze zijn stem: „Nick, kerel, als je geen shock krijgt, red je het wel!" „Hij zal er wel een goede reden voor gehad hebben," zei ze eindelijk. Vragend keek Beth haar aan, maar eer ze iets kon zeggen, kwam Jariet Haynes bij hen zit ten. „Hallo. alles goed met jul lie?" vroeg ze en vervolgde luchtjg: „Ret schijnt dpt we van- nagfct een heel interessante patiënt hebben gekregen. Of hebben jullie de krant van van morgen nog niet gezien?" Neen, dat hadden ze niet, en heel in het kort vertelde Janet hun de inhoud van het artikel over Dinaldi. „Wisten jullie dat Dinaldi na zijn veroordeling de rechter nog heeft gedreigd? Hij beweerde dat hij ze nog wel zou krijgen en dat ze hem nooit vast zouden kunnen houden, daar in Plainsville. En nu denkt men dat hij is ontsnapt met de be doeling rechter Prather om zeep te brengen." Janet genoot ken nelijk van de sensatie. Sally dacht even over Janets woorden na en vergeleek ze met hetgeen ze reeds wist. „Dat lijkt mij nogal onwaarschijnlijk", zei ze gedecideerd. „Nick Dinaldi zat, toen hij neergeschoten werd, in een heel andere buurt dan die waar de rechter woont. Of wil je soms beweren dat Nick en de rechter elkaar toevallig in de krottenwijk zijn tegenge komen en dat Prather hem toen uit zelfverdediging heeft neer geschoten?" „O, maar ze zeggen ook niet dat de rechter het heeft gedaan!" vervolgde Janet, aan wie Sally's sarcasme volkomen voorbijging. „Neen, de politie neemt aan, dat iemand uit de krottenwijk hem de revolver heeft geleend en dat diezelfde persoon in ieder geval iemand, die hij al kende en die ook nog een appeltje met hem te schillen had hem heeft neergeschoten eer hij in de Meacjowbrook Dpive was, waar de rechter woont!" (Wordt vervolgd.) dernemers onderwerpen zich aan, een onderlinge looncontröle, ver plichten zich geen arbeiders zon der geldig ontslagbewijs in dienst te nemen en overtreding van deze regeling bij de daarvoor in gestelde commissie te melden. Op korte termijn zal worden bewerkstelligd, dat het aan leve ranciers verboden zal zijn ma terialen te leveren aan onder aannemers in de bouwnijverheid die de afspraak niet nakomen. De ondernemers in de bouw nijverheid hebben zich op deze wijze willen verbinden weer echte ondernemers te zijn die hun plaats in de bedrijfstak met ere kunnen innemen, zonder tot- oneerlijke concurrentiemethoden te vervallen op het stuk van de lonen. Zij realiseren zich dat er, moeilijkheden kunnen komen,' maar zijn niet van plan. voor welke eisen ook door de knieën te gaan. Op dit punt rekenen de onder nemers op de steun van de er kende bouwvakbonden. Heden werd door een noodlottig ongeval van onze zijde weggerukt, ons geliefd Zoontje, Broertje, Kleinzoontje en Neefje LEEN, op de nog jeudige leef tijd van 8 jaar. De Heere heeft gegeven, de Heere heeft genomen. H. G. van Overeem D. C. van Overeem— Oele. Maddie - Henkje. Terneuzen, 27 febr. '64. m.s. „Philippe". Condoleantie-adres Grenulaan 44. De teraardebestelling zal plaats hebben a.s. maandag 2 maart, des namiddags 2.30 uur. Heden ging van ons heen, door een noodlot tig ongeval, onze lieve Kleinzoon LEEN. Opa en Oma OeleMeertens. Terneuzen, 27 febr. '64. Grenulaan 44. Nog op zeer jeudige leeftijd werd van onze zijde weggerukt, ons lieve Neefje LEEN. M.s. „Mapdel": Familie Oele— Overdulve Terneuzen: Familie Van Es—Oele M.s. „Philippe: Pau Oele M.s. „Alancy 4" Leen Oele. Terneuzen, 27 febr. '64.' Grenulaan 44. Met grote droefheid geven wij kennis van het overlijden van LEENDERT HENDRIK VAN OVEREEM. De Kinderen en het Personeel van Inter naat en Schippers- school.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1964 | | pagina 4