VOOR
VROUW
Hoe lappen zij 'm dat?
TIPS tegen twaalven
Geef kinderen geen vuurwerk
Zaterdag 28 december 1963
EEN TAXI MET TWEE CHAUFFEURS
Daar staan we dan met z'n allen weer aan de vooravond van
de zo-en-zoveelste jaarwisseling. We wensen elkaar, met opge
heven glazen in de hand, al of niet verward in serpentineslingers,
met blijmoedige gezichten veel heil en veel zegen en veel voor
spoed toe.
Dat is dan hetgeen we doen en hetgeen we zeggen, maar vaak
denken we bij die gelegenheid aan heel andere dingen. Ergens
in ons achterhoofd zitten immers al die goede voornemens, alleen
bekend aan onszelf en aan onze allerbeste vrienden, klaar voor
de start in het nieuwe jaar.
Moeten we daar nu weer gewoon mee doorgaan, met dat el
kander voor de gek houden? Met dat „Dirk drinkt in het nieuwe
jaar niet meer" en „Sonja zal het snoepen gaan laten" en „Ronald
zet het roken stop" en „Flossie gaat het flirten drastisch beper
ken" (helemaal opgeven kan ze 't niet).
DE VRÏfE ZEEUW
Pagina
EEN DAG HEEFT MAAR 24 UUR,
MAAR MAG ER WEL 36 HEBBEN
TOCH IS DAAR WEL IETS AAN TE DOEN
OPVOEDING
Wie durft
Geef ze géén vuurwerk
Jaarwisselen op boog niveau
SfOE GING HET VORIG KEER
Wat is daar in al die voorafgaande jaren van tereent
gekomen? Want alle goede voornemens zijn ieder jaar
precies dezelfde! 't Is immers telkens weer op een grote
mislukking uitgelopen, want de vijfde of de zevende
of de negende januari bleek alle hoop op verbetering
van onze onvolkomenheden allang weer vervlogen.
Als er twee weken van dat mooie onbedorven nieuwe
jaar om waren, liep Piet z'n broertje toch weer te pesten,
arriveerde Arie weer even laat op kantoor, kwam Hen-
riëtte al weer huishoudgeld tekort, liep Pleunie al weer
patat op straat te eten (en ze wordt er toch zo dik van
en het. staat zo slordig).
Laten \ve niet alleen ophouden anderen iets wijs te
maken, laten we vooral ook onszelf niet telkens zoveel
op de mouw spelden! Misschien is het wel zó dat we
snoeten leren om met onze onvolkomenheden, met onze
fouten en zwakheden, te leven.
BEKENT U HET VIAAR
Zoals het nu gaat worden we alleen maar voortdurend
opgegeten door de ergernis dat wij niet volmaakt zijn.
Moeten we er heus zo hardnekkig naar blijven streven
om een supermens te zijn? En als dat niet tot de moge
lijkheden blijkt te behoren, moeten wij daarvan dan in
een sport innerlijke kramptoestand raken?
Want maakt u de balans eens op: gaan al die vele
mislukkingen geen afbreuk doen aan ons zelfvertrouwen,
aan ons zelfrespect, aan onze levensvreugde en aan ons
„NOU moet jij het mij eens eerlijk vertellen, maar doe jij alles wat je
kou moeten doen?" Bij die vraag van mijn vriendin, bij wie ik even was ko-
r/ien aanwippen voor een kopje koffiekeek ik verbaasd op. Wat bedoel
jff daar precies mee?" wilde ik'Meten, want deze plotselinge vraag, die geen
enkel verband hield met het onderwerp waarover wij het hadden gehad,
bevreemdde mij en ik begreep al, dat het iets moest zijn, dat haar ernstig
bezighield, want anders zou ze er niet zo maar zonder inleiding overbeginnen.
„KijK", begon ze, „als je de damesbladen leest, dan moet je terwille van
je echtgenoot, je gezin en jezelf er voor zorgendat je 's morgens al hele
maal keurig opgedirkt en gekapt aan het ontbijt verschijnt. De tafel moet
leuk en gezellig gedekt zijn, er moet een bloemetje staan, er moet een
schoon tafellaketi liggen, want een vuil bederft de eetlust. Je humeur moet
stralend zijn, want op die manier moet je de gezinsleden harmonisch gestemd
van huis laten vertrekken, want tenslotte is de vrouw en moeder het bin
dend element in het gezin.
Als man en kinderen de deur uit zijn, dan moet je je gaan verkleden, een
speciaal pakje aantrekken om een kwartier of half uur, intensief en serieus
je ochtendgymnastiek te gaan doen. Als dat gebeurd is, dan moet je je hele
maal ontspannen en rustig in een stoel gaan zitten met een lekker kopje
koffie. Daarna verkleed je je weer en dan ga je heerlijk fit en opgewekt aan
de huishoudelijke arbeid". Ze zweeg even, als om de volle zwaarte van een
en ander goed tot mij te laten doordringen. „Doe jij dat nou allemaal?" vroeg
ze.
DAT LUKT NIET
TOEN ik even te lang wachtte met
antwoord geven, vervolgde ze: „Ik
moet je eerlijk zeggen, dat ik het niet
kan. Ik weet niet waar ik al die tijd
vandaan moet halen! Moet je nagaan
wat je allemaal moet doen, vóórdat
de heleboel 's morgens aan tafel zit
voor het ontbijt! Let wel dat ontbijt
moet om half acht beginnen, want
anders kan er niet rustig gegeten
worden of zouden Bob en de jongens
te laat komen. Moet je eens nagaan
wat ik allemaal vóór half acht al aan
de kamer, de kachel en de keuken
gedaan moet hebben! Dan mag ik wel
om half zes of zes uur opstaan!
Aan de andere kant moet je ervoor
zorgen, dat je genoeg slaap krijgt. Ze
zeggen dat acht uur nodig is voor
de gemiddelde mens. Goed dan. Als
ik om zes uur op moet en dan praten
we nog niet over half zes, dan moet
ik om tien uur slapen, want anders
haal ik mijn acht uur niet. Nu is het
bij ons zo, dat wanneer we naar bo
ven naar bed gaan, we niet op staan
de voet, dus binnen enkele minuten,
uitgekleed zijn en ook meteen slapen.
Alles bij elkaar kost je dat toch zeker
een kwartier tot een half uur. Dan
moeten we dus om half tien naar
bed! Zeg dan maar dag tegen je
avond.
Half tien is een tijd, dat je avond
eigenlijk net op streek is. Dan is de
televisie midden in het programma,
dan kun je moeilijk bij mensen waar
je op visite bent weggaan, of je kunt
visite die je hebt niet de deur uit
sturep. Die blijven trouwens toch
vaak tot twaalf uur zitten. Dat zou
dus betekenen: nooit op visite gaan,
geen visite ontvangen, geen televisie
kijken, maar slechts na het naar bed
gaan van de kinderen een kopje kof
fie drinken en dan een dik uur later
ook naar bed gaan. Nou dank je wel
hoor. Dan is er aan je leven ook
niks meer aan. Zo leef je nog alleen
maar om te werken en is er nooit
iets gezelligs!"
ALTIJD GOED GEHUMEURD
ZE keek mij vragend aan. Ik moest
er werkelijk even over nadenken.
„Ja zie je" ratelde ze voort, „Bob
leest ook wel eens in die damesbla
den en hij zegt tegen mij: „Kijk, zo
hoort nu de ideale vrouw te zijn. Een
goede huisvrouw voor haar werk, een
goed vrouw voor haar man, en die
er altijd leuk en aantrekkelijk uit
ziet, een vrouw altijd even lief en
goed gehumeurd, een gezellige moe
der voor de kinderen.
Maar luister eens, dat kan ik niet!
Vooral nu het 's morgens nog zo don
ker is in de winter kan ik moeilijk
mijn bed uitkomen. Ik moet me wer
kelijk geweld aandoen om op te
staan, Bob en de jongens wakker te
maken en dan naar beneden om de
kachel op te porren, schoon te ma
ken, dan mezelf te wassen, thee te
zetten, tafel te dekken, nou ja je
weet wel. Ik moet ook nog een kam
door mijn haar halen, maar ik loop
in mijn duster en ben echt nog niet
wat je noemt opgetut. Voor die och
tendgymnastiek heb ik ook geen tijd,
want als we gegeten hebben en ze
zijn weg, dan moet ik me heel vlug
aankleden en dan heb ik verder al
mijn tijd nodig voor het huishouden
en het gebel aan de deur."
Ik had rustig haar klaagzang aan
gehoord en voldoende gelegenheid
gehad er mijn eigen mening over te
vormen. Zij zweeg, keek mij vragend
aan en wachtte eindelijk op mijn
commentaar.
JE KUNT NIET ALLES HEBBEN
„LUISTER eens, An, je hebt vol-,
komen gelijk. Zoals het in die dames
bladen wordt voorgesteld, is inder
daad wel idea?.*. Maar die houden de
mensen alleen maar een spiegel voor,
in de vorm van: zo zou het moeten
zijn. Natuurlijk kan niet iedereen al
les hebben. Zoiets is niet weggelegd
voor de gewone huisvrouw. Je ziet in
die bladen toch ook wel plaatjes van
Visitekaartjes zijn uit de mode. U
behoeft echter niet mee te doen
aan de rage jan-en-alleman dure
dubbele kaarten te zenden. De
mooiste nieuwjaarswens is nog
altijd een zelf geschreven brief of
eer» gezellig telefoontje, de harte
lijkste: een persoonlijk bezoek.
Maar wilt een zakelijke kaart za
kelijk beantwoorden, stuurt u dan
gerust dat visitekaartje met de
letters m.h.d. en e.g.w. (even goe
de wensen),-*
Gebeurt het ons allemaal niet eens, dat we in een winkel staan en ons
daar plotseling niet meer kunnen herinneren, wat wij van plan waren te
kopen? Of dat we, hoe we ons best ook doen, onmogelijk op een naam
kunnen komen? Zo'n naam schiet ons later meestal wel weer te binnen.
Zo maar opeens, uit liet niet bewust aanwezige weten in onze geest.
Ja, dat geheugen van ons. Wat we opnemen in het geheugen, het „in
prenten", kunnen we onthouden, in het geheugen vast leggen, om het dan,
na langere of kortere tijd, weer te kunnen herinneren, te reproduceren.
Tenminste, als het geheugen ons niet in de steek laat.
Veel dingen nemen we onopzettelijk, door veelvuldig'gebruik, in ons op.
Een voorbeeld hiervan zijn de vaak gedraaide telefoonnummers, en de
adressen van onze familie.
Het opzettelijk inprenten noemt men memoriseren. Zo memoriseert men
dus een versje of een bepaalde leerstof. Totaal onsamenhangende dingen
worden mechanisch ingeprent. We denken hierbij aan de lange rijtjes
uitzonderingswoorden uit de grammatica die ons nog zijn bijgebleven. En
aan het heel k'eine kind, dat de voor hem meest onbegrijpelijke rijmpjes
en versjes mechanisch kan onthouden.
veelgeroemde zonnige humeur? Wij hebben een man
ontmoet (het beroepsgeheim verbiedt ons namen te noe
men) die deze dingen anders oplost.
Die man neemt zich alhoewel hij met de wagen is
helemaal niet voor om op oudejaarsavond met te
drinken! Want als ie naar huis wil draait ie 't nummer
van z'n garage en dan zegt ie: „Stuur me eens een taxi
met twee chauffeurs".
Daar hebt u misschien nooit van gehoord, maar ciat
kan. En het kan niet alleen, het gebeurt ook. Sterker
nog, het komt erin.
SPAART BOEK EN RIJBEWIJS
Na een poosje komen die twee chauffeurs binnen, cue
krijgen dan ook een borreltje aangeboden, hetgeen ze
beroepshalve omzetten in priklimonade, netjes gezegd
een frisdrank.
Als 't dan tijd van opstappen is krijgt chauffeur A het
sleuteltje van meneers wagen, om daarmee de taxi.
waarin die meneer door chauffeur B wordt vervoerd, op
de achterbumper te volgen. Dat een en ander voor de
veiligheid op de weg van grote betekenis is, zal ieder
duidelijk zijn.
En meneer hoeft niet voor de rechter te komen en hij
heeft geen aangereden varken te betalen en z'n rij
bewijs wordt hem niet afgenomen en hij heeft toch een
leuke avond gehad met serpentineslingers en zo.
Heus, als 't nog niet wist: het komt erin
(Nadruk verboden), dr. AFREDA BRIEDÉ.
ideale woninginrichting, 'ideale keu
kens en zo, maar kunnen de meeste
gewone hulsvrouwen, zich dat aan
schaffen? Neen toch! Die moeten
roeien met de riemen die ze hebben.
Zo is het ook hier. Het ideale wordt
getoond, maar als je dat zou willen
navolgen, dan moet je minstens een
dienstmeisje voor dag en nacht heb
ben, zodat je zelf voor een belangrijk
deel vrij bent. van huishoudelijke be
slommeringen. Of'n dag moet
geen 24, maar 36 uur hebben.
Zo moet je het Bob ook uitleggen
als hij weer over begint. Je wijst hem
maar op de droominterieurs, die jul
lie ook niet kunnen aanschaffen. Laat
hij tenslotte blij zijn, dat er nog ide
alen bestaan. Als jij zó zou zijn, dan
vond hij je in het begin ideaal, maar
na verloop van tijd, werd het zo ge
woon, dat hij niet eens meer het ge
noegen zou voelen een ideale vrouw
te hebben. Het belangrijkste is, dat
je hem goed verzorgt, dat je hem
echt helpt en hem nooit alleen laat
modderen.
Trouwens, is hij als man zo ideaal?
!.Ook aan hen kleven toch wel enige
foutjes? Nu dan kan hij toch ook van
jou niet eisen dat je ideaal bent. We
zijn alemaal maar mensen en we
doen ons best naar onze vermogens
en omstandigheden er het beste van
te maken. Maar laten we ons troos
ten, het ideaal wordt nooit bereikt,
ook niet dat. ideaal dat in de dames
bladen wordt voorgesteld, de com
binatie van ideale huisvrouw en ide
ale echtgenote. Er moeten altijd con
cessies naar de ene of andere kant
worden gedaan".
ELLY MARTINS.
MOET U HET ZIEN OF HOREN?
De éne mens heeft een meer vi
sueel geheugen, de ander weer een
auditief geheugen.In het eerste ge-
va] kan men zich beter gezichten,
in het tweede geval beter namen
herinneren. Er zijn ook mensen,
die speciale geheugens hebben. Zij
kunnen bijv. heel goed dienstrege
lingen van bus en trein, belangrij
ke data en verjaardagen of een
hele boodschappenlijst onthouden.
Maar door alleen deze feiten te
constateren, zijn we er niet. Het
kan immers van het grootste be
lang zijn een naam wèl goed te
onthouden? Natuurlijk is het dan
in de allereerste plaats heel be
langrijk dat u de naam goed heeft
verstaan, vervolgens spreekt u de
naam een keer uit en zo gauw u
de ge'egenheid heeft, schrijft u
hem op. Dan ziet u de naam vóór
u en dit geeft zeker meer kans op
onthouden. U bewaart de naam zó
op meer manieren.
Ook belangrijk is, de plaats te
onthouden waar u was toen u de
naam hooide, of het beeld probe
ren vast te houden, dat de naam in
u te voorschijn riep. Want behalve
het „herinneren", vraagt ook het
„herkennen" onze aandacht.
ROTSVAST VERANKEREN
Uit verschillende geheugenonder-
toekingen is gebleken, dat wat zin
vol is. beter wordt onthouden dan
het zinloze. Dat het uitspreken en
ook de wilsinspanning het inpren
ten bevorderen. Ook weet men, dat
het meer inspanning kost om iets
voor kortere tijd te onthouden dan
om iets blijvend vast te leggen.
En het staat vast, dat kennis, die
geregeld gebruik wordt, op den
duur rotsvast in het geheugen
verankerd zit. Dingen, die onze
volle belangstelling hebben en
dingen, die ons gevoelsleven ra
ken, zuilen we ook zeker beter
kunnen onthouden.
Reclamepsychologie maakt ge
bruik van de kennis, dat veelvul
dig gebruik van woorden of na
men onopzettelijk wordt ingeprent
in het geheugen. Haakt een vaak
gelezen slagzin zich niet vast in
ons geheugen?
Dat vermoeidheid en spanning
ons herinneringsvermogen op een
bepaald moment verminderen, is
niet iets om ongerust over te
worden. Enige ontspanning of een
avond vroeg naar bed, kunnen dat
meestal wel weer verhelpen.
NOTEER HET!
Een goede raad voor huisvrou
wen, die altijd zo erg veel aan
haar hoofd hebben, is, oin een
piepklein blocnootje bij de hand te
hebben, waar ze haar boodschap
pen op noteert, of waar ze ver
schillende zaken, die haar door hei
hoofd spelen opschrift, om ze ze
ker niet te vergeten. Zo'n zelfde
blocnote bij de telefoon bewijst
zeker zijn diensten, als er tenmin
ste ook een potlood bij ligt ot
hangt. (Er zijn nu handige potlo
den en ballpoints aan zuignappen
te koop, die u stevig aan liet toe
stel kunt vastkleven!)
Verjaardagen kunt u haast niet
meer vergeten, ais u een verjaar-
dagkalender aanschaft en even de
tjjd neemt om die serieus in te
vullen.
In de keuken is een mogelijk
heid om notities te maken ook niet
te versmaden. Hoe vaak grijpen
we niet mis, omdat we vergaten
tijdig onze voorraad aan te vul
len?
Hulpmiddelen genoeg om ons
geheugen een steuntje te geven.
(Nadruk verboden.)
BETTY TEELING.
vai de «eet
Het jaar 1963 loopt ten einde. Voor
velen zal Oudejaarsavond een intie
me familieavond zijn, waarop we
even stilstaan bij alle droeve en blij
de herinneringen van het afgelopen
jaar. De huisvrouw hoort hier ook
bij te zijn en daarom zouden we mis
schien eens fondue kunnen geven.
Fondue eist n.l. heel weinig voorbe
reiding en wordt aan tafel klaarge
maakt, zodat de huisvrouw niet in de
keuken hoeft te staan.
ZONDAG: kop bouillon, rijstrand
met kalfsvleesragoüt en sla, yog-
hurtpudding;
MAANDAG: kaasomelet-rijstkoek
jes-witlof, broodschoteltje;
DINSDAG (Oudejaardag)voor de
lunch: lekkerbeksneetjes;
voor het Oudejaarsavond etentje:
fondue met stokbrood, vruchten
slaatje, mocca;
WOENSDAG:( 1 januari): Toscaanse
kip met macaroni, ham en ge-
Deponeer uw kerstboom niet ach
teloos op straat of bij de vuilnis
bak, maar wacht tot de vuilnis
man vooor de deur staat, dan
voorkomt u dat kinderen er
brandje mee stoken en er om gaan
vechten.
Controleer uw huis op verborgen
voorraden vuurwerk en laat het
niet in handen van uw kinderen.
Het aantal ongelukken en vermin
kingen (vooral aan ogen en han
den) stijgt nog elk jaar.
Laat uw hond op oudejaarsavond
wat vroeger uit dan gewoonlijk en
zorg dat alle dieren tijdig-binnen
zijn voor het nieuwe jaar wordt
ingeluid.
Leg guldens en kwartjes gereed
voor de bezorgers aan de deur, die
u een vooorspoedig nieuwjaar ko
men wensen. U behoeft dan niet
telkens terug naar kamer of keu
ken om uw portemonee te halen.
(En met een paar dubbeltjes kunt
u echt niet meer volstaan!)
Zet de klokken op oudejaarsdag
reeds 's morgens of 's middags ge
lijk met het tijdsein van telefoon
of radio.
Als u met een taxi naar huis wilt,
bestel dan de wagen de dag tevo
ren bij het garagebedrijf of de
taxi-centrale. Na twaalven zijn in
de nieuwjaarsnacht alle telefoons
in gebruik en de taxi's vaak niet
meer te krijgen.
Bel uw familieleden niet na
twaalven, maar even vóór die tijd
op om hen een gelukkig 1964 te
wensen, dan hebt. u meer kans
op contact.
Verras uw gezinsleden om één mi
nuut over twaalven met een klein
presentje om ze het nieuwe jaar
prettig te laten beginnen. Het
kleinste is al goed genoeg, want
het gaat nu niet om de prijs maar
om de attentie, en het is beschaaf
der dan de vroeger gebruikelijke
„fooi" in contanten.
raspte kaas, fruit;
DONDERDAG: rolpens-appelmoes-'
aardappelen, mokkavla;
VRIJDAG: visrago&t óf goulash bei
den met aardappelen en tomaten
komkommer-sla, kwark of Bul
gaarse yoghurt;
ZATERDAG: uiensoep met geraspte
kaas, gebraden appels.
LEKKERBEKSNEETJES:
Reken per persoon 1 geroosterde
boterham. Besmeer deze met boter
en een laagje ketchup. Leg kruislings
hierop een overlangs doorgesneden
knakworstje, dat met mosterd is be
streken. Dek het geheel met een plak
jong belegen kaas af en laat deze on
der de grill of in een goed voorver
warmde oven uitsmelten. Niet bruin
laten worden, daar de kaas dan bit
ter wordt.
FONDUE GOUDA
Een pan (de caquelon) inwrijven
met knoflook en hierin p.p. 1 dl dro
ge, witte wijn verhitten tot deze gaat
bruisen. Voeg hieraan de geraspte,
jong belegen Goudse kaas toe (reken
p.p. 200 gr. kaas). Onder goed roeren
de kaas helemaal oplossen en iets bij-
binden met wat aangemengde mai-
zena. Afmaken met 1 lepel Kirsch
per persoon en peper en noot naar
smaak toevoegen.
Voor een alcoholvrije fondue kan
men de witte wijn vervangen door
een niet zoete alcoholvrije vruchten
wijn of b.v. Rivella. De fondue in dil
geval ook niet met Kirsch afmaken.
TOSCAANSE KIP
Kook 1 soepkip gaar in 2 l water
met zout, thijm, laurier, peperkorrels,
ui en peterselie.
Snijd 100 gr. rookspek in blokjes
en bak deze zachtjes bruin. Bak
daarna 1 lepel tomatenpuree, 1 ge
snipperde ui en 3 geraspte wortelen
eventjes mee. Voeg wat bloem toe en
schenk er steeds roerende een Vz l
kippebouillon bij. Kook de saus even
door en maak deze af met een scheut
wijn. Kook 200 gr. macaroni in ruim
water gaar en vermeng deze (na ze
goed afgespoeld te hebben) met een
deel van de saus. 100 gram gesneden
ham en 100 gram geraspte kaas.
Verdeel de kip in stukken, rang
schik deze op een schotel en leg de
macaroni in het midden van de scho
tel. Bestrooien met gehakte peterse
lie en de rest van de saus er apart
bij serveren.
Elke keer weer begint de Nieuwjaarscourant met de trieste opsomming van
een aantal ongelukken, die het gevolg zijn van het ontsteken van vuurwerk
tijdens de jaarwisseling. Meestal zijn de gevolgen: licht of zwaar lichamelijk
letsel of brand. Wat men over het algemeen leest zijn dan de plaatselijke
ongelukken, maar wanneer we alles over het hele land optellen, dan blijkt al
heel spoedig, dat er in dit vuurwerkfeest verschrikkelijk grote gevaren schui
len. Het grootste deel van de ongelukken vinden plaats bij het afsteken van
vuurwerk door onze kinderen!
Dat hier gekke dingen bij gebeuren, is volkomen begrijpelijk, want deze
kinderen beseffen nog onvoldoende, dat zij hier „explosieven" in handen heb
ben, waar zelfs volwassen deskundigen, met de grootste zorg' mee omgaan,
omdat het zulk gevaarlijk materiaal is. Yeel kinderen hebben geen flauw
vermoeden welk een afgrijselijk letsel door deze knallers kan worden aan
gericht. En het nare is bovendien, als er iets gebeurt, dat de kinderen veelal
letsel krijgen aan vitale delen van him lichaam, zoals ogen, gezicht en handen.
Wie iets dergelijks wel eens heeft meegemaakt, beseft pas hoe moordend
dergelijk „speelgoed" is. Niet voor niets verbiedt de wet verkoop van dit
materiaal aan kinderen en dat is heus geen overdreven bezorgdheid van onze
wetgevers! Trouwens het jaarlijks aantal ongelukken bewijst het gevaar wel
dat er in schuilt.
Het gevaar wordt nog vergroot, doordat veel kinderen nu éénmaal een
sterke drang hebben om onder vriendjes de held uit te hangen. „Wie durft een
rotje het langst in zijn handen te houden?" is een spelletje dat door veel jon
geren gespeeld wordt. Er zijn onwetende kinderen, die denken het rotje tot het
knallen toe te kunnen vasthouden, als ze het maar ver van zich verwijderd
houden-. Zulke „helden"' heeft het al een hand gekost.
Om dan nog niet te spreken van de overigens heus niet kwaad bedoelde
grap van het gooien van een stuk vuurwerk tussen meisjes, die dan zo leuk
schrikken en gillend uiteen stuiven. Van dergelijke grapjes zijn al vele meis
jes het slachtoffer geworden door verwondingen aan de benen. En zo zouden
we kunnen doorgaan. Iedere weldenkende ouder zal het gevaar volkomen
beseffen.
En vergeet u dan bovendien niet, dat u nog wettelijk aansprakelijk bent,
voor de gevolgen wanneer nw kind een ander kind op deze manier letsel
toebrengt. En zoiets kan heel veel geld kosten. Op die manier zet u en met
u het slachtoffertje en diens familie het nieuwe jaar niet zo best in!
De plicht van iedere ouder is er voor te waken, dat de kinderen geen vuur
werk in handen krijgen. Hoe onprettiger dit soms ook mag zijn, weiger ze er
■geld voor te geven en wanneer u vuurwerk bij uw kroost aantreft, neem het
ze dan af. Wanneer er dan toch „geknald" moet worden tijdens de jaarwis
seling, doe het dan zelf en Iaat de kinderen er op veilige afstand naar
kijken. U als volwassene weet welke gevaren er in dit materiaal schuilen en
zult ongetwijfeld maatregelen nemen, opdat er geen ongelukken kunnen ge
beuren.
En dan moet u met al uw verstand nog goed uitkijken, want ook in vuur
werk is kwaliteitsverschil en er zjjn vaak genoeg al bij het aansteken van de
lont ladingen ontploft, omdat ze in een derderangs fabriekje verkeerd waren
aangebracht. Als zelf vuurwerk koopt, eist dan het beste van het beste met
het Nederlandse waarmerk.
Als het er op aan komt kunt. u beter zelf het initiatief nemen en daarmee
voorkomen, dat de jeugd op eigen houtje een en ander onderneemt, dan dat
u ze maar hun gang laat gaan. Later zoudt u er spijt van kunnen hebben, deze
kleine moeite niet te hebben genomen.
Besef eens als volwassene met verantwoordelijkheidsgevoel, wat de gevol
gen zouden kunnen zijn. U zoudt toch niet willen dat uw eigen kind, of dat
van een ander door uw nalatigheid het slachtoffer zou worden? Ik ben er
van overtuigd, dat niemand dit wil en ook die verantwoordelijkheid niet wil
dragen. Daarom: Opgepast Ouders, let op uw kinderen tijdens de jaarwisse
ling!
(Nadruk verboden.) NORA VAN HEEMSTEDE
