Vrede aan de Jordaan
Het
Schatten-
eiland
Ruby en rechter Brown
Innsbruck wacht op de
first-ski-lady Koningin Juliana
1963 matigtot slecht voor
de Zeeuwse fruitteelt
Vrijdag 27 decemher 1563
DE VRIJE ZEEUW
Pagina
VOORLOPIG OFDEFINITIEF?
Om het Jordaanwater zal Egypte niet tegen Israël ten
strijde trekken, meldt een blad in Cairo, kennelijk met
instemming van de regering, die zich althans niet de
moeite nam het artikel tegen te spreken dat nogal wat
bevreemding heeft gewekt in de andere Arabische lan
den. Het blad zegt verder dat de oorlog tegen Israël er
nog wel komt, maar pas als de Arabische eenheid er is
tn dat Egypte zich in ieder geval niet in een avQntuur
stort ten behoeve van landen die eigenlijk nog liever
Nassers regime zien verdwijnen dan de Joodse staat.
ARABIEREN ZIJN HET ROEREND ONEENS
REPUBLIEKEN
GEVRAAGD
HET KLIMAAT
NUCHTER BLIJVEN
ONDERZOEK NAAR
JUISTHEID VAN
SPECIALIST IN
VERBAND MET DE
KINDERVERLAMMING
OP THOLEN
Spionageproces in Sofia
Opbrengst liep terug van
22 miljoen tot 17 miljoen
gulden dit jaar
Het tekent de. krijgszuchtige
sfeer die nog altijd hangt om het
land waaruit het vredesfeest van
Kerstmis stamt. Het tekent ook
Nasser en wel in een gunstiger
zin dan doorgaans wordt gedaan
als de kwade pier en inspirator
van alle onrust onder de tachtig
miljoen Islamieten in dit deel
van de wereld die zich ondanks
alle scheidingen verenigd weten
in een gemeenschappelijke taal,
een gemeenschappelijke cultuur
en een immense haat jegens
Israël.
Eenheid is er bij lange na nog
niet in de Arabische wereld. In
Syrië en in Egypte, alsmede in
Jemen vindt men republieken
die worden bezield door iets dat
hei: etiket socialisme heeft ge
kregen al is dat in dit geval be
paald niet wat men er in het
Westen onder verstaat. Boven
dien zijn er twee soorten in, dat
van Nasser en dat van de Ba'ath,
en tussen die twee is de vete fel.
Dan is er een enigermate met
het Ba'athisme verwante militai
re dictatuur in Irak.
Een koninkrijk als Jordanië
onder koning Hoessein probeert
aan te tonen dat er niet bepaald
een republiek nodig is om sociale
vooruitgang te bewerkstelligen.
Emir Feisal, die in naam van
zijn zieke broer over Saoedi-
Arabië heerst, tracht ook daar de
meest middeleeuwse aspecten
van het bewind wat af te slijpen
al is zijn succes niet daverend.
En dan is er nog een vorsten
dom als Koeweit, dat in sociaal
opzicht waarschijnlijk de beste
voorzieningen ter wereld heeft
dank zij de enorme inkomsten
uit de olie.
Waarschijnlijk juist de lange-
en bepaald niet opwekkende his
torie van sjeiks en emirs maakt
de Nasseristen en de Ba'athisten
die men door de hele Arabische
wereld vindt, er van overtuigd
dat de toekomst ligt in de repu
blieken. Voor Nasser wordt die
overtuiging gesterkt door het
feit dat hij een krachtig beleid
van één top hemzelf uit,
noodzakelijk acht om goed geor
ganiseerd de Arabieren naar een
beter bestaan te leiden; hij kan
gaan vorst als geliike naast zie!1
hebben. Wat wellicht verklaart
dat hij zoveel beter op kan schie
ten met de koningen van Libye
en Koeweit om er twee te
noemen dan met Hoessein, de
eersten maken het hem nergens
mee lastig, Hoessein is een soort
concurrent aanvoerder naar een
welvarender toekomst.
Voor de Ba'ath is het zeer sim
pel: het is een door doctrines
beheerste partij en een doctrine
is dat een republiek de enige
methode is om liet volk invloed
te geven aan de top van de staat.
Op welke principiële overwegin
gen de tegenstellingen tussen
deze twee soorten Arabisch socia
lisme zijn gebaseerd, is uit de
schriften niet te leren, maar ze
bestaan. Het resultaat is dat er
drie systemen naast elkaar voor
komen waartussen geen vrede
mogelijk schijnt. Een Arabische
eenheid is dan ook vooreerst niet
in het verschiet. Dat weet Nas
ser en als hij zegt dat de oorlog
tegen Israël daarop wacht, zegt
hij eigenlijk dat hij geen oorlog
wenst.
De Egyptische leider is nu elf
jaar ervaring rijk in het regeren
en in het omgaan met de talrijke
Arabische gevoeligheden. Hij
heeft een paar onaangename er
varingen met Syrië om hem te
leren dat de eenheid er door
overtuiging moet komen en niet
te bereiken is door samen te voe
gen wat zich nog te veel onder
scheidt.
Wanneer men kennis neemt
van de argumenten die hij voor
sommige van zijn beslissingen
aanvoert, krijgt men de stellige
indruk dat zijn eerste zorg is het
klimaat zo te houden dat de
geestelijke ontwikkeling voort
kan schrijden die uiteindelijk
leidt tot zoveel begrip onder de
Arabische staten, dat ze wellicht
eerst als een federatie naast el
kaar en uiteindelijk in eenheid
samen willen gaan.
Het sturen van wapens naar
Algerije, toen dit met Marokko
op vechten stond, motiveert hij
met te zeggen dat hij Algerije
een niet-verbonden Arabisch
!and wilde houden en dus wilde
voorkomen dat bijvoorbeeld
Castro de enige zou zijn die het
hielp. Daardoor immers zou het
een relatie krijgen die het eerder
aanmoedigt zijn eigen weg te
gaan, dan om zich langzaam
maar zeker te richten op de Ara
bische eenwording van de toe
komst.
Nasser mag dan wel eens wat
roekeloos gedaan hebben; nu is
hij een zakelijk denkend mens,
zoals bijvoorbeeld ook blijkt uit
zijn nuchtere commentaar toen
eens gesuggereerd werd dat de
Arabische landen het Westen
naar hun hand kunnen zetten
door de oliestroom tegen te hou
den. „Olie kun je niet drinken",
zei Nasser, zo erkennend dat de
handel in olie doodeenvoudig een
primaire vorm van levensonder
houd is voor Arabieren, die je
niet zomaar eens weg kunt
gooien.
Nasser is dan ook niet de groot
ste zórg voor de Ismaeli's. Gro
tere ellende zou bijvoorbeeld
kunnen ontstaan als het regime
van Hoessein in Jordanië wordt
omvergeworpen. Israël zou dan
zeker pogen het Jordaans gebied
ten westen van de Jordaan te be
zetten en er zou een tumult kun
nen ontstaan dat inderdaad zou
leiden tot de grote oorlog tegen
Israël, en wel een waarbij Nas
ser niet onzijdig zou kunnen
blijven.
Een hoop voor de toekomst
blijft ook dat de gemeenschappe
lijke haat jegens Israël en
men vergete niet dat er van Ara
bisch standpunt ook tastbare
edenen voor zijn die zich bijvoor
beeld manifesteren in de ellende
van de uit Palestina verdreven
Arabieren op een gegeven
moment als negatieve factor om
eensgezind over te zijn niet meer
nodig zal blijken. Maar dat is een
hoop die tot dusver nog geen
basis heeft.
(Nadruk verboden)
Aan alle kanten omringd door
politiemannen is maandagoch
tend Jack Ruby, de man die Lee
Oswald, de vermoedelijke moor
denaar van president Kennedy,
om het leven bracht, voor rech
ter Joe Brown verschenen. Zijn
raadslieden dienden een verzoek
in tot invrijheidstelling van hun
cliënt onder betaling van een
borgtocht.
In de districtsgevangenis, waar
Ruby sinds 25 november gevan
gen heeft gezeten, waren uitzon
derlijke veiligheidsmaatregelen
getroffen. De omgeving van het
gebouw werd zwaar bewaakt en
de fototoestellen van de persfo
tografen werden onderzocht al
vorens de pers tot de kleine zaal
van het gerechtsgebouw werden
toegelaten.
Ruby was enkele uren in een
naast de zaal gelegen vertrek
opgesloten geweest. Hij had
vroeg' in de morgen zijn cel on
der strenge geheimhouding ver
laten en betrad de rechtzaal
met geboeide handen. Hij was
bleek en zenuwachtig.
Ieder die de rechtzaal wilde
betreden werd door de politie
onderzocht. In de handtas van
een 19-jarig meisje, een strip-
tease-danseres in de nachtge
legenheid van" Ruby, werd een
kleine revolver ontdekt. Haar
naam is Karen Lynn Bennett, in
haar beroep bekend als „Kleine
Lynn". Deurwaarder Tyler haal
de het wapen onder een sjaal
vandaan.
Karen Bennett was opgeroepen
om als getuige te verschijnen.
Volgens de politie kon zij voor
het dragen van het wapen geen
verklaring geven. Zij werd niet
in staat van beschuldiging ge
steld.
Kort na Ruby's arrestatie had
de danseres verklaard dat Ruby
haar geld had gestuurd om zijn
huur in Fort Worth te kunnen
betalen.
Volgens één van Ruby's ver
dedigers zou deze dit geld zon
dag telegrafisch gaan verzenden
toen hij „bij toeval" de gevange
nis binnendrong en Oswald dood
de.
Een woordvoerder van de po
litie in Dallas heeft meegedeeld
dat de danseres onder arrest zal
worden gesteld, beschuldigd van
het dragen van een wapen met
de bedoeling het verborgen te
houden. In Texas is het dragen
van een wapen toegestaan maar
het mag niet worden verborgen.
De advocaten van Ruby, die op
3 januari moet terechtstaan, heb
ben bekendgemaakt dat zij hun
verdediging zullen baseren op
„tijdelijke krankzinnigheid".
Ruby's voornaamste verdedi
ger, Meivin Belli, trachtte maan
dag aan de weet te komen of de
politie van Dallas voorzorgs
maatregelen had genomen tegen
„een man met een ontvlambaar
gemoed" bij de overbrenging van
Lee Oswald van het hoofdbureau
van politie naar de districtsge
vangenis.
Hij ondervroeg kapitein Will
Fritz, hoofd van de afdeling
moordzaken van de politie in
Delias, doch deze antwoordde
dat ten tijde dat deze plannen
werden gemaakt niemand had
gesproken over „een man met
een licht ontvlambaar gemoed".
Rechter Brown heeft het ver
zoek van Ruby's advocaten, hem
tegen borgtocht vrij te laten, af
gewezen.
Kapitein Fritz zei dat hij een
schot hoorde en daarna Ruby op
de grond zag liggen terwijl po
litiemannen hem probeerden te
ontwapenen.
Bij het overbrengen van Os
wald was een gepantserde auto
gebruikt als valstrik. Oswald zou
in werkelijkheid met een pa
trouillewagen worden overge
bracht.
De politieman zei dat hij op
het punt stond de deur van de
auto te openen toen het schot
klonk.
Rechercheur James Leavell,
aan wie Oswald was vastgeboeid
toen hij werd doodgeschoten,
werd ondervraagd door advocaat
Belli.
Belli vroeg hem of Ruby op
gewonden scheen toen hij schoot
of daarna. Leavell antwoordde
dat Ruby er even kalm uitzag
als nu het geval was. Kapitein
Fritz zei dat Ruby ook kalm was
toen hij' later werd ondervraagd.
Het wapen dat in het tasje van
juffrouw Bennett werd gevonden
was een 6.35 pistool van Ita
liaanse makelij.
Het verhoor werd tot 10 jan.
verdaagd.
HONGAAK VERDRONK IN
AMSTERDAM
Een 23-jarige in Southampton
wonende Hongaarse fabrieksar
beider M. M .is dinsdagnacht om
streeks één uur in de Kostverlo-
renvaart te Amsterdam verdron
ken. De man die uit Engeland
was overgekomen, was in gezel
schap van zijn in Amsterdam
wonende broer in een café ge
weest. Daar was ruzie gemaakt.
Na vervolgens nog even op
Straat te hebben staan praten,
holde de Hongaar de weg over
en sprong in het water.
Voorbijgangers hebben nog ge
probeerd de Hongaar een plank
toe te steken. Twee uur latei-
werd zijn lijk door de rijkspolitie
te water opgehaald.
Een winters sfeerplaatje, ge maakt aan de Amstel nabij Uithoorn.
De minister antwoordt
De staatssecretaris van Sociale
Zaken en Volksgezondheid, dr.
A. J. H. Bartels, heeft in ant
woord op schriftelijke vragen
van het Tweede Kamerlid de
heer Tilanus (C.H.U.) in verband
met de kinderverlamming op het
eiland Tholen meegedeeld, dat
een onderzoek wordt ingesteld
naar de juistheid van de moti
vering van de specialist, die de
eerste patiënt met kinderverlam
ming behandelde, maar geen aan
gifte heeft gedaan bij de burge
meester en de geneeskundige in
specteur van de Volksgezondheid
omdat z.i. twijfel bestond over
de diagnose. Deze arts deed op
5 november aangifte, nadat op
21 oktober polio was vastgesteld.
De staatssecretaris maakt voorts
gewag van twee onderzoeken bij
resp. 70 en 80 schoolkinderen op
Tholen naar de circulatie van
poliomyelitisvirus. Hij merkt op,
dat het eiland Tholen bij de ge
neeskundige inspectie te boek
staat als een gebied met een
slechte vaccinétietóestand. Er is
naar het oordeel van dr. Bartels
geen onnodige vertraging ge
weest bij het inzetten van de
vaccina tiecampagné op 20 nov.
De maatregelen welke door de
geneeskundige hoofdinspecteur
en door de inspecteur van. Zee
land werden genomen, waren
passend voor de situatie en zijn
tijdig uitgevoerd.
Dr. Bartels zegt. tenslotte, gaar
ne in overweging te willen ne
men in hoeverre ook van zijn
kant de voorlichting over de be
scherming van de gezondheid
door inenting kan worden bevor
derd.
Een voormalige Bulgaarse
communistische diplomaat bij de
Verenigde Naties, de 56-jarige
Ivan Georgiev, heeft voor een
rechtbank in Sofia verklaard
voor de Amerikanen gespioneerd
te hebben, maar het contact met
de Amerikaanse geheime dienst
verbroken te hebben omdat hij
walgde van de „kleine spionage-
opdrachten" die hem waren ver
strekt.
Georgiev zou zeven jaar lang
voor de Amerikanen gewerkt
hebben en ongeveer 200.000 dol
lar gekregen hebben voor het
prijsgeven van politieke, econo
mische en militaire geheimen aan
agenten van de Amerikaanse ge
heime dienst, die hij in de Ver
enigde Staten, Parijs, Genève en
Wenen ontmoette.
Het proces tegen Georgiev zal
waarschijnlijk enkele dagen in
beslag nemen.
Schuin tegenover het hoofd
station van Insbrück, waar
stampende locomotieven stoom
afblazen tegen de ijle vrieslucht,
ligt het nog nieuwe hotel „Tyrol".
Een typisch modern Oostenrijks
hotel met een monumentale en
tree, dat plaats biedt aan twee
honderd gasten.
Hotel Tyrol is nog gesloten en
de enigen die er toeven zijn
schoonmaaksters, elektriciëns en
verwarmingsdeskundigen. Er
wordt hard gewerkt en zelfs
's nachts kan men er nog licht
zien branden. Want het hotel
moet klaar zijn om eind januari
zijn hoge gasten te kunnen ont
vangen: de Nederlandse konink
lijke familie. -
Daarom lopen er tussen de in
overall gestoken werklieden ook
enkele ietwat somber uitziende
heren. Het zijn leden van de vei
ligheidspolitie die in opdracht
van de Oostenrijkse regering zich
helemaal vertrouwd maken met
de indeling van het hotel. Niet
dat men verwacht dat in dit
vreedzame en vriendelijke Tyrol
er ook maar één zal zijn die een
lid van onze koninklijke familie
naar het leven staat, maar men
wenst geen enkel risico te nemen
na de laffe' aanslag op president
Kennedy. Men vat in Innsbriick
de veiligheidsvoorschriften dan
ook zeer ernstig op. Maar men
verliest evenmin uit het oog, dat
het juist onze Koningin is die
graag zo „gewoon" mogelijk van
haar vakantie wil genieten.
Daarover weet de 58-jarige
hoteldirecteur Erwin Goudwins-
ky, die wij in Innsbriick over de
komst van zijn hoge gasten
spraken, mee te praten.
De heer Goudwinsky kent onze
koninklijke familie heel goed. Hij
was jarenlang directeur van het
hotel Zudser Hof, dat dikwijls
door de koninklijke familie werd
aangedaan wanneer zij in Sankt
Anton een wintersportvakantie
doorbracht. Maar zijn eerste ken
nismaking met Prins Bernhard
dateert al van 1937. toen hij nog
receptionist was in hotel L'Èuro-
pe in Salzburg en toen hij plot
seling een sportieve jongeman
voor zich zag staan die naar een
kamer vroeg. Later hoorde hij
dat het Prins Bernhard was ge
weest. die zich ais graaf in liet
hotel had laten inschrijven.
Hij is goed bevriend met de
directeur van hotel Post in Lech,
de heer F. Moosbruggen, een
jachtvriend van de Prins.
Oostenrijk is blij met het regel
matige bezoek van onze konink
lijke familie. De heer Goudwins
ky vertelde, dat Oostenrijk Ko
ningin Juliana de titel „First
ski-lady'-' heeft gegeven en hij
raakt niet uitgepraat over de
vaardigheid van onze Koningin
in de skisport. Hij kan het trou
wens weten, want behalve hotel
directeur is de heer Goudwinsky
ook nog een van regeringswege
gebrevetteerde skileraar.
Hij is evenals vele Oostenrii-
kers onder de indruk van de
eenvoud van onze Koningin. Ze
is kinderlijk blij, zo vertelde hij
ons, als men niet ontdekt dat zij
Koningin van Nederland is en
als men haar bejegent als een
gewoon toerist. Zij laat zich ook
niet voorstaan op haar hoge
positie en voegt zich in de win-
tersportcentra normaal bij de rij
wachtenden voor de skiliften.
Toen een iiverig bedrijfsleider
van een skisportcentrum haar
eens wilde laten voorgaan in de
lift naar boven, protesteerde de
Koningin en ging zelfs nog ver
der achter in de rij staan.
Vroeger kwam Koningin Julia
na vaker in Innsbriick wanneer
zij met haar moeder in hotel
Iglerhof in Igls logeerde, een
twaalf kilometer van de Tiroolse
hoofdstad vandaan. Koningin
Wilhelmina schilderde daar veel,
maar van wintersport kwam wei
nig. Drie jaar achter elkaar was
er niet genoeg sneeuw om te
skiën en na de oorlog ging men
naar Sankt Anton en Lech.
Maar in Innsbriick heeft men
nu weer goede hoop dat de ko
ninklijke familie vaker hier zal
zijn, sinds men nu in de onmid
dellijke omgeving over een nieuw
wintersportcentrum beschikt. De
Axamer Lizum met zijn Hoad-
gipfel op 2340 meter is een won
derschoon oord, waaraan de
Oostenrijkse regering miljoenen
ten koste heeft gelegd om hier
de Olympische Winterspelen te
kunnen houden.
Men bouwde er in zes maanden
een hotel van vier miljoen gul
den, een respektabel bedrag, dat
voornamelijk zo hoog werd om
dat alles, zelfs het water, naar
boven moest worden getranspor
teerd.
Het hotel werd dezer dagen
officieel geopend, evenals een
kapel die nog iets hoger staat en
die bij de inwijding het „Rast-
haus der Seelen" genoemd werd.
In het nieuwe hotel zal de
sjah van Perzië zijn intrek ne
men. Het zijn maar kleine ka
mers die men er heeft, maar, zo
vertelde ons de directeur ing.
Krause, dat komt do sfeer te
goede. Onze koninklijke familie
en de Sjah zuilen elkaar daar
boven op de Hoadgipfel ontmoe
ten bij de skiwedstrijden voor
dames en heren tijdens de Olym
pische Spelen.
Met de vele andere winter
sportliefhebbers zullen zij des
avonds hun Gliihweinchen drin
ken. Er is er nog een die uitziet
naar het bezoek van de konink-
Uike familie. Dat is de chef-kok
van een vermaard eethuisje in
de Maria Theresiastrasse. De
man, al jaren in dienst van „Das
Alte Haus", een gerenommeerd
restaurant met spiesbraten als
specialiteit, toonde ons vol trots
een gastenboek. De namen van
Koningin Juliana, Prins Bern
hard, de Prinsessen Beatrix en
Irene prijken bovenaan. Zij ge
noten daar evenals koning Leo
pold, Maria Pia van Joegoslavië,
Orson Welles, David Niven en
Hildegard Kneff van de lekker
nijen die de Tiroler keuken kent.
De inkomsten van de fruit
telers op Zuid-Beveland zijn in
1963 aanzienlijk lager geweest
dan in het voorgaande jaar. Dit
blijkt uit een overzicht van het
Rijkstuinbouwconsulentschap te
Goes over aanvoer- en opbrengst-
cijfers van het fruit in 1963 op
18. Nog geen halve seconde zit
Jim Hawkins achter het mast
touw verborgen, als Hands, een
van de vreselijkste kerels van de
Hispania, het dek opkomt. Jim
riet onmiddellijk dat de man zwaar
gewond is. Hands waggelt het dek
over en gaat regelrecht naar het
kanon. Jim bedenkt zich niet lang.
„Hela," schreeuwt hij met zijn
jonge stem. „Laat dat, zeg ik u."
De matroos draait zich ge
schrokken om.
Op dat moment sprjngt Jim te
voorschijn en slaat de kerel de
laadstok uit de handen. Door deze
onverwachte beweging struikelt
de man en valt languit voor Jim's
voeten. Nog juist heeft hij kans
gezien, Jim in zijn val mee te sleu
ren en over het dek rollend vecht
de knaap verbeten om los te ko
men.
„Wat??" schreeuwt eensklaps
Hands ontzet. „Gij hebt de kaart
van het Schatteneiland
Jim schrikt en ziet naar da,
kaart, die tijdens het gevecht uit
zijn kleren gezakt moet zijn. Als
een tijger werpt hij zich op de
kaart en stopt haar terug onder
zijn kleren.
In die tussentijd heeft Hands
een mes tevoorschijn getrokken
en komt dreigend op de jongen af.
Deze bedenkt rich geen moment en
klimt als een haas in de mast.
De man beneden grijpt het touw
eveneens en begint zich kreunend
en hijgend omhoog te hijsen. Door
rijn onhandige, zware bewegingen
gaat de Hispania heftig slingeren
en eensklaps sluit Jim in afschuw
zijn ogen. De muiter kan zich niet
langer vasthouden en met een
schorre kreet stort hij omlaag.
Door de spleetjes van zijn ogen
riet de jongen nog juist de kerel
in zee storten. Trillend over al
zijn léden laat Jirn zich naar be
neden zakken en kijkt rond op het
verlaten schip. Daar, daar hangt
de piratenvlag. Haast automatisch
laat de knaap de vlag zakken en
even later wappert weer de vlag
van de Hispania.
Over de reling turend kijkt de
jongen welke richting het schip
uitdrijft. Dan grijpt hij het stuur
rad en weet hem veilig aan de
kust te brengen. En nu naar het
fort, besluit hij.
Voorzichtig sluipt hij aan land
en zoekt rijn weg door de duistere
bossen en struiken. Af en toe
grijpt hp met een vaji pijn ver
trokken, gezicht naar zijn arm; de
val is toch ernstiger aangekomen
dan hij wel dacht.
Een dodelijke vermoeidheid
overvalt de jongen en meer krui
pend dan lopend bereikt hij einde
lijk de palissaden. Met moeite
opent hij de deurlanguit op
de grond ligt iemand te, slapen.
„Dokter Liveseyhier ben ik...
Ik kan niet meer..."
Trtinen lopen Jim over de wan
gen als hij zich tegen de slapende
figuur laat vallen.
„Maar dat is Jimgrijns
lacht een valse stem.
Versuft opent de jongen de ogen
en staart in het grimmige gezicht
van John Silver.
do drie Zuid-Bevelandse fruit
veilingen, namelijk die te Goes,
Kapelle en Krabbendijke. In to
taal werden op deze veilingen in
1963 42,5 miljoen kg fruitproduc
ten aangevoerd tegen het vorig
jaar 41 miljoen kg. De opbrengst
liep echter terug van 22 mil mil
joen gulden het vorig jaar tot
17 miljoen gulden dit, jaar, dus
met 23 <Vo.
In 1961 was de opbrengst van
het fruit in Zeeland nog 25 mil
joen gulden. Voor verschillende
telers is het hierdoor een matig
tot slecht jaar geweest.
Vooral de opbrengst van de
appels liep aanzienlijk terug, n.i.
van 11,4 miljoen gulden vorig
jaar tot 7,8 miljoen gulden dit
jaar bij een vrijwel gelijk geble
ven kilogram-opbrengst van
ruim 25 miljoen kg.
De middenprijs van de appels,
die het vorig jaar 45 cent per kg
bedroeg, was dit jaar 31 cent.
De peren deden het heel wat
beter, want de gemiddelde prijs
hiervan was dit jaar 38 cent per
kg tegen het vorig jaar 39 cent.
De kilogram-opbrengst steeg van
10,2 miljoen kg tot 11,2 miljoen
kg en de geldelijke opbrengst
van 4 miljoen tot 4,2 miljoen
gulden.
Pruimen gaven een grote oogst,
maar de prijs liep terug van ge
middeld 65 cent per kg vorig
jaar tot 43 cent dit jaar, waar
door de teelt dikwijls maar nau
welijks rendabel was.
Aardbeien gaven een slechte
oogst, waardoor de teelt gemid
deld niet rendabel was. Dat geldt
ook voor zwarte bessen. Rode
bessen gaven een grote oogst,
maar de prijs stelde erg teleur
zodat ook voor dit produkt door-
eengenomen de teelt niet renda
bel was.
Enkel het produkt frambozen
gaf wat gunstiger teeltuitkom
sten te zien.