D
ECEMBER
Waarom rijdt de bisschop
over de daken
SINT MAG GEEN KIND VERGETEN
ZEG HET MET BLOEIENDE KAMERPLANTEN
Pagina 9
EN GLIJDT ZWARTE PIET DOOR DE SCHOORSTEEN
De eerste dief
Hij haalde ze weg
Lege schoentjes
De oplossing
MAAND VAN GEVEN EN KRIJGEN
DE VRIJE ZEEUW
KINDERVERHAAL
HEEL lang geleden, toen Sint Nicolaas nog jong was, ging hij ook al enige
tijd voor zijn verjaardag op stap om kleine geschenken in de schoenen van
de kinderen te leggen. Als het dan donker was, midden in de nacht, steeg
de goede Sint op zijn schimmel, riep zijn knecht, die de zak droeg en sa
men ondernamen ze dan de tocht langs alle huizen waar kinderen waren, om
de schoentjes te vullen met kleine cadeautjes.
Toen reed de Sint nog niet met zijn paard over de daken en gleed zwarte
Piet nog niet door de schoorstenen. Neen, toen ging alles veel gemakke
lijker. Ze reden door de stille, verlaten straten van dorp of stad en bij de
huizen waar ze zijn moesten, konden ze zo naar binnen gaan, want overal
stonden de deuren op een kier. In die goede, oude tijd deed niemand zijn
deur op slot en daar was ook geen reden voor, omdat alle mensen goed wa
ren. Niemand zou iets bij een ander weghalen.'
VOOR de goede Sint en zijn knecht
was dat wel heel erg eenvoudig. Bij
de huizen waar presentjes moesten
worden afgeleverd, hield de Sint halt,
Piet haalde de geschenken uit de zak
en sloop zachtjes op zijn tenen naar
binnen. Daar stonden de schoentjes
al klaar. Niet bij de haard, zoals nu,
maar in de gang of hal achter de
voordeur. Het was een rustig leven
voor Sint Nicolaas en zijn knecht.
Maar dat bleef niet zo. Er was een
jongen en die heette Diefje en dat
was een heel toepasselijke naam voor
hem, want hij was het eerste men
senkind, dat niet goed en eerlijk was.
Hij was altijd stout en ongehoor
zaam. Hij was stiekum en pakte din
gen weg, die niet van hem waren,
alleen maar omdat hij alles zo graag
hebben wilde. Daarom noemen de
mensen iedereen die steelt nu nog
„dief".
Natuurlijk wist Sint Nicolaas dit
allemaal wel en hij besloot Diefje
dat jaar niets te geven, omdat hij zo
stout was en zijn leven niet wilde
beteren. Diefjes vader en moeder
hadden het hem al gezegd. „Diefje",
zeiden ze, „Sint Nicolaas komt dit
jaar niet voor jou. Jij krijgt niets,
omdat je zo stout bent geweest". Dat
vond de jongen heel erg. En hij pie
kerde hoe hij het moest aanleggen
om toch cadeautjes van de goede
Sint te krijgen. Voortaan goed en
gehoorzaam zijn, dat wilde hij niet,
want hij vond het veel te prettig
om stout te zijn. Neen, hij wist wat
beters!
TOEN Sint Nicolaas dat jaar aan
zijn nachtelijke tochten begon, ging
Diefje 's avonds naar bed, maar hij
ging niet slapen. Hij zorgde er voor
wakker te blijven en. toen het tegen
middernacht liep, klom hij uit zijn
bed en trok zijn kleren aan. Hij nam
een grote zak mee en wachtte achter
de voordeur, totdat hij het klossen
van de paardenhoeven over de straat
stenen hoorde. De Sint ging zijn deur
voorbij, maar stopte bij de buren.
De jongen wachtte. Even later
hoorde hij het paard weer verderop
lopen en voorzichtig sloop hij de deur
uit. Terwijl Sint Nicolaas verderop
in de straat wachtte en zwarte Piet
daar naar binnen was, glipte Diefje
door de open deur bij de buren naar
binnen. Ja hoor, daar stonden de
kinderschoentjes in de gang en de
presentjes lagen er in. Vlug nam
Diefje ze er uit en deed ze in zijn
zak. Met de zak op de rug, net als
zwarte Piet wandelde hij weer naar
buiten en ging het volgende huis
binnen. Zo ging het de hele nacht.
Waar Piet juist cadeautjes had ge
bracht, haalde Diefje ze weer weg.
Tegen de morgen kwam de jongen
met een goed gevulde zak thuis. Al
die cadeautjes waren voor hem. Wat
kon het hem schelen, dat Sint Nico
laas niets voor hem bracht!
MAAR al de kinderen in de stad,
die 's morgens vlug naar hun
schoentjes holden om te zien wat
de goede Sint had gebracht, ston
den verdrietig te kijken want ze
vonden de schoentjes leeg. Nie
mand begreep er iets van.
De volgende nachten ging het
precies zo en bij Diefje stappelden
de geschenken zich op. Natuurlijk
bleef het niet onbemerkt. Het
kwam Sint Nicolaas ter ore en die
vond het verschrikkelijk, dat zo
veel cadeautjes gestolen werden.
Maar niemand wist te vertellen,
wie de dader was.
Een volgende nacht nam Sint
Nicolaas nog een Piet mee en die
moest een heel eind achter hem
aankomen en goed opletten of hij
niemand zag. Maar Dief je was heel
erg slim. Juist toen hij die avond
uit huis wilde gaan om de Sint
te volgen op zijn tocht, hoorde hij
andere voetstappen in de stille
straat en hij bleef achter de deur.
Hij zag een tweede zwarte Piet
voorbij komen en begreep waar
voor dit was. Hij wachtte rustig tot
Piet nummer twee verdwenen was
en sloeg toen zijn slag.
DE Sint bemerkte, dat alle maat
regelen niet hielpen en nam toen een.
wijs besluit. Hij vroeg de mensen het
volgend jaar hun deuren op slot te
doen, dan kon de rover niet stelen.
Hij zou de cadeautjes wel op een an
dere manier brengen.
Vol verwachting zagen de mensen
yen kinderen naar het volgende sin-
terklaasfeèst uit. Een poosje voor vijf
december kwam de goede Sint en
vond alle deuren op slot, precies zoals
hij gevraagd had. Toen klom hij met
zijn knecht en de schimmel op de
daken en bezocht zo alle huizen.
Het bleek voor de goede bisschop
geen pretje in het begin. Hij moest
er nog helemaal aan wennen, zo hoog
boven de grond en ook de schimmel
liep heel voorzichtig en langzaam.
Piet vond het wel leuk. Nu kon
hij klimmen en grote sprongen ma
ken van het ene dak naar het andere.
En het leukste vond hij door de
schoorstenen te glijden om daar be
neden de geschenken in de kinder
schoenen te leggen. Hij was zwart
en niemand kon aan hem zien, dat
hij vol roet zat.
Diefje zag dat jaar geen kans ca
deautjes te stelen, want alle deuren
zaten op slot en boven op de daken
klimmen en zo Sint volgen durfde hij
niet, want hij was veel te bang dat
hij van een dak zou vallen.
Vanaf die tijd rijdt de Sint met zijn
schimmel over de daken en glijdt
zwarte Piet door de schoorstenen om
de cadeautjes in de schoentjes te leg
gen, Het bleek de beste manier, want
in al die vele jaren werd er geen
cadeautje meer weggepakt.
(Nadruk verboden.)
BIJEENGESPROKKELDE
GEDACHTEN VOOR DE
A.S. FEESTDAGEN
Ja, laten we het daar nu eens
over hebben. We mogen best
even stilstaan bij de dingen die
we gedachtenloos plegen te
doen.
Want zo is het toch: het is
routinewerk geworden. Ca
deautjes bedenken, cadeautjes
kopen, cadeautjes inpakken,
cadeautjes geven.
Dit wordt dan weer gevolgd
door cadeautjes krijgen, ca
deautjes uitpakken, cadeautjes
opeten, opdrinken, oproken of
neerzetten, ophangen, aantrek
ken
EEN VAN
VIJF KWARTJES
Dat uitwisselen van aardigheidjes,
degelijke stukken of luxe voorwer
pen is langzamerhand verworden tot
een drukkende sociale verplichting.
Het is bijna net zo'n ellendige nood
zaak geworden als het schrijven van
prentbriefkaarten vanuit ons vakan
tieadres.
In de zomermaanden zeggen we:
„Hebben we Tineke van Klaas niet
vergeten? Die was het vorige jaar
ook al zo in de paal, omdat we niet
aan haar gedacht hadden. Vooruit,
Tineke van Klaas die ansicht met die
waterval". Op vijf december krijgt
diezelfde Tineke een chocolade T.
Niet zo maar een kleintje, één van
vijf kwartjes, want je weet hoe Ti
neke is!
DE BODEMLOZE PUT
„Blijheid is beter voor de gezond
heid. Daarom moeten we elkander
vaker verrassen. Men dient daarbij
goed in het oog te honden, dat het
beter is te ontvangen dan te geven".
Ongeveer aldus schreef eens een
grappenmaker naar aanleiding van 't
Sinterklaas- en Kerstfeest.
Dat is eigenlijk ook maar een waardeloos grap
je. 't Is namelijk helemaal niet zo vreselijk leuk
om te ontvangen. In ieder geval is het heel wat
minder opwindend- dan menigeen denkt. Nooit ge
merkt, dat de ene bevredigende wens bijna auto
matisch een volgend verlangen wakker roept? Het
is met dé hebzucht als met een bodemloze put.
WEER EEN LELIJKE DAS
Natuurlijk, in uitzonderingsgevallen kan „krij
gen" wel eens plezierig zijn. Als je bijvoorbeeld in
de woestijn zit te verdorsten en iemand komt je
op een kameel een glaasje water brengen, dan is
dat een uitkomst. En als je in zomerkleren op een
afgedreven ijsschots zit te rillen van de kou en ze
laten vanuit een helikopter een lekkere dikke trui
naast je neer, dan is dat een weldaad, waar je op
recht dankbaar voor bent.
Maar wat gebeurt er als je tien draaglijke strop
dassen in de kast hebt hangen en je krijgt er met
Sinterklaas nog een hele lelijke bij? Dan ga je
zitten dromen van die mooie „pure zijde" van
22,50, die je zag hangen in de étalage van „For
Men Only".
ZEER GEACHTE HEER
En stel dat de officier van justitie je ter terecht
zitting uitmaakt voor een ontspoord, dom, sluw,
onevenwichtig, achterbaks, bekrompen en onaan
gepast mannetje. Dan is het een weldaad om te
ruggekeerd in je cel daar een drukwerkje te vin
den dat begint met ,,Zeer Geachte heer". Dat is een
hart onder de riem, dat geeft weer enige moed, dat
is een weldaad!
Wat is daarbij vergeleken nu het krijgen van
twintig procent loonsverhoging als je al teveel
brood op de plank en t.v. in de hoek hebt? Niet
anders dan een meidefooi, een aanleiding om on
middellijk in staking te gaan voor een redelijke
loonsverhoging.
VENT MET STAARTVINNEN
Ach nee, met het krijgen is het echt niets gedaan
voor iemand die al ruimschoots in z'n eerste levens
behoeften zit. Alles kan nu eenmaal altijd mooier,
groter en duurder, maar de overtreffende trap is
toch maar voor een enkele voorhoedespeler weg
gelegd. En dat is juist hetgeen voor veel mensen
zo'n bijzonder bittere pil is. Zal je in een klein
tweedehands autootje gereden hebben, zal je een
keurig nieuw wagentje hebben gekregen, zal je
door een vent met staartvinnen minachtend inge
haald en triomfantelijk voorbij gereden worden....
ZILVEREN RIJKSDAALDER
Dan is het geven een veel beter soort bezigheid.
Maar waar zijn de mensen gebleven die echt iets
tekort komen? In onze welvaartstaat ontbreekt
het vrijwel niemand aan geld en goederen. Des te
meer personen zijn er, die een groot tekort aan
tijd hebben.
Misschien kunnen we een medemens geweldig
helpen als we een paar karweitjes voor hem op
knappen. Gewoon als Sinterklaasverrassing. En
dan zijn er nog veel meer lieden die liefde en ge
negenheid tekort komen. Hebben we daarvan niet
iets te vergeven? Zouden we niet eens een avond
van onze kostbare vrije tijd opofferen om een een
zaam iemand wat gezelschap te houden en wat op
te fleuren?
Hebt u wel eens een zilveren rijksdaalder in een
Kerstpot van het Leger des Heils laten vallen?
Goed, dat zal uw „richting" niet zijn, maar uw
twee en halve gulden komen, zij het in andere
vorm, vast en zeker terecht bij minder bedeelden.
LEKKERE WARME KOP KOFFIE
Om iets te geven moet je natuurlijk eerst zelf
iets te geven hebben. Dat moet dan ook nog iets
zijn wat een ander niet bezit of waarvan hij duide
lijk te weinig heeft. Dat klinkt hoogdravend, maar
we bedoelen er o.a. mee een lekkere warme kop
koffie voor een nat geregende en verkleumde
broodbezorger; het helpen van een jonger broer
tje, dat z'n sommen niet begrijpt; het luisteren naar
een collega, die zijn hart eens wil uitstorten.
Misschien kunnen we in deze geest het geven en
krijgen van de decembermaand wei weer eens wat
>euw leven inblazen, 't Is maar een ideetje.
Dr. H. W. SCALONGNE.
(Nadruk verboden.)
•X"X«x«x-x*X"X*x«x,*x«x-x«*x*x<«x*<»x«x*X"X»x«x«x-,>i"^"**,-">i"."."W*i"-"^"-',-*,x»X"X~x**»X"X«x«x
„Nee, dit jaar zullen we dan beslist niet aan
Sinterklaas doen. Of nietseen kleinigheid mis
schienAlleen voor de kinderen".
Zo begint het ieder jaar in ieder Nederlands
gezin. En als dan het heerlijk avondje er is, dan
komt er altijd weer een keur van speelgoed en
lekkernijen uit de pakjes te voorschijn.
„Nou ja, oma ivilde wat doen voor de kinderen
en tante vond het ook zo leuk. Stil nou maar, het
heeft heus niet zo verschrikkelijk veel geld ge
kost", is er dan altijd weer een moeder Doorsnee,
die de bedenkelijk kijkende vader Doorsnee na
afloop van het feest nog even moet sussen.
DE VERGETEN GROEPEN
Maar dit alles betekent nog
niet, dat er voor elk kind zo'n ge
zellige Sinterklaasavond is. Want
hoeveel kinderen zijn er niet, die
geen ouders meer hebben, of
ouders, die totaal niet meer naar
ze omkijken. Kinderen, die maar
ergens geduld worden en dus
maar heel weinig pleziertjes in
hun leventje hebben.
Er zjjn gelukkig voor zulke kin
deren ook kindertehuizen, waar
men alles doet om ze hun gemis
zo weinig mogelijk te laten voe
len, waar ze in een goede sfeer
samen opgroeien. Maar die te
huizen kunnen ook niet alles.
Gelukkig zijn er altijd weer
mensen, die daaraan denken,
doordat ze min of meer toevallig
in aanraking kwamen met het
leven van die kinderen. Zij be
seffen, dat de kindertehuizen in
vele gevallen hulp van buiten
af nodig hebben, zoals bijvoor
beeld bij het verzorgen van Sin-
terklaaseadeautjes.
ZE WORDEN NIET
VERGETEN
Grote speelgoedacties worden
lang van te voren al op touw ge
zet, maar als niet de heel actieve
leden van afdelingsbesturen zich
volledig inzetten in hun omge
ving, dan zouden de successen
toch veel minder zijn.
Maanden te voren, eigenlijk 't
hele jaar door, is men bezig
speelgoed te verzamelen. Ge
bruikt speelgoed, dat in niet al
te slechte staat moet zijn natuur
lijk.
Belangeloos stelt een groep
vakmensen zich beschikbaar om
alles zó goed te repareren en op
te knappen, dat het niet van
nieuw te onderscheiden is. Dat
trapautootje met dat totaal
scheve wieltje? Het is piekfijn
voor elkaar gekomen. Van twee
autopeds wordt soms één exem
plaar gemaakt, omdat 't te duin
zou worden voor twee stuks
nieuwe onderdelen te kopen.
En al de kosten, die men tóch
moet maken? Vernuftige men
sen kwamen op het idee ball
points te gaan verkopen waar
op het woord „speelgoedactie",
gevolgd door een bekend giro
nummer staat. Met de opbrengst
hiervan kan men weer iets doen.
WAAR BLIJFT HET
Het enthousiasme van stille
werkers is groot. Het moeten
wel mensen zijn, die gek op kin
deren zijn en die er wat vaker
dan anderen bij stilstaan hoeveel
peuters er nog zijn, die zo heel
veel moeten missen. Met liefde
en zorg werken ze uren en uren.
Ze zijn er zeker niet bij als klei
ne Wim zijn auto ontvangt, want
al het gerepareerde speelgoed
gaat naar één centraal punt,
maar dat hindert hen niet.
Aan hun werk hoeft nog lang
geen eind te komen. Hoeveel on
gebruikt speelgoed ligt er bij
de meeste nog niet ergens in een
hoekje. Dat komt dan wel weer
eens een keertje te voorschijn
met de grote schoonmaak, 't
wordt dan afgestoft en maar
weer opgeborgen
Er kunen nog zo heel veel kin
deren mee blij gemaakt worden.
Het hele jaar door wil men graag
komen om autootjes, kruiwagens
en poppenwagentjes en ook
sjoelbakken en gezelschapsspe
len te halen. Is het niet prettig
le weten waar men bij een ver
huizing met het speelgoed naar
toe moet, waar in het nieuwe
huis geen plaats meer voor is?
KNadruk yerbüden.i
Wat geven wij in deze tijd aan de volwassenen?
Als wy weinig weten van degenen die we eens een ple
ziertje willen doen, is het geen gemakkelijke zaak een
■issend geschenkje uit te zoeken. We kunnen ook moei
lijk van te voren informeren wat de persoon in kwestie
/.elf wil hebben, omdat we niet willen laten biyken van
wie de verrassing komt. Geven we 'n willekeurig voor
werp, dan vervallen we al gauw in prullaria of in arti
kelen die in zo'n gezin al aanwezig zyn. Snoepery is dan
ok niet op zijn plaats, omdat er juist in deze maand
>1 zoveel snoepgoed op tafel komt.
ïn zulke gevallen is het beter de keuze op een mooie
kamerplant of een boebet bloemen te laten vallen. Zeg
het met bloemen, ook met Sint Nicolaas, dat geeft fleur
in de kamer waar de vrouw of de heer des huizes toch
wel een plantenliefhebber zal zyn en misschien zelfs bei
den.
Welke kamerplanten komen in december in aanmer
king?
NIET IEDEREEN KAN EEN PRIMULA
VERDRAGEN
Zeer geschikt in dit jaargetijde is de primula obconia.
Deze bekende primula bloeit bij goede verzorging onaf
gebroken door. Jammer is het, dat veel mensen deze pri
mula niet kunnen verdragen, daar door de klierhaartjes
ontstekingen kunnen ontstaan. U moet deze plant dus
beslist niet kiezen voor mensen, waarvan u onvoldoende
afweet. Alleen als u er zeker van bent, dat er in de
kamer van de ontvangende partij al dergelijke primula's
gehouden zijn zonder kwalijke gevolgen, is het verstan
dig een vervangend exemplaar te geven. Er is keus ge
noeg, want wat kleur betreft bunt u kiezen uit wit, rose,
rood, lila en blauw.
IETS APARTS
Kent u de winterbloeiende heide? Die zien we niet
veel in de huiskamers. Laat dit plantje op een koele,
lichte plaats zetten. Gieten en bymesten naar behoefte.
Na de bloei moet deze aanwinst eerst wat koeler wor
den geplaatst en d.' arna kan ze in mei buiten in de tuin
worden uitgeplant in een mengsel van tuingrond, ver
teerde stalmest en turfmolm. In de nazomer kan men
dan de plant weer in een pot zetten in dezelfde grond
en ze aan de groei en bloei zien te krijgen.
DE TROUWE HUISVRIEND
De cyclame js altijd welkom. Ze vraagt dezelfde stand
plaats als de primula. Het gieten moet voorzichtig ge
beuren, liefst niet op de pot. maar op het schoteltje. Het
overtollige water na een half uur weg doen, want alle
planten hebben een hekel aan natte voeten.
DE FLAMINGOPLANT
De anthurium scherzerianum (flamingoplant) vraagt
een lichte standplaats, gelijkmatige warmte en vochtige
atmosfeer. Vocht in de lucht kunnen we geven door ze
op een omgekeerd schoteltje in een sierpot boven het
water te (laten) zetten, door de grond met veenmos te
bedekken en deze geregeld vochtig te houden en door
dagelijks te sproeien en bijv. eens in de week het blad
af te sponzen. Eens in de 14 dagen wat bijmesten.
DE PEPERS
De pepers (Salanum capsicartrum of S. hondersonii)
ziet men de laatste jaren zeer veel. In huis in het najaar
en winter vragen ze een lichte plaats. Door geregeld
sproeien voorkomt men spint en het afvallen der blade
ren en vruchten. In het voorjaar insnoeien/ en zonodig
verpotten in bladgrond of goede tuingrond met verteerde
stalmest en na half mei buiten ingraven in zon of half
schaduw.
EN WAT DENKT U VAN BOLLEN
Verschillende bolgewassen als tulpen, narcissen, hya
cinten en crocussen lenen zich heel goed voor geschen
ken. Tulpen in pot of bakje of schaaltje, in tuingrond of
op grint, evenals narcissen, hyacinten en crocussen in
allerlei soorten en kleuren kunnen een waardevol ge
schenk zijn, waarvan men lang kan genieten. Vooral
bakjes of schaaltjes met grint lenen zich daarvoor zeer
goed.
Wy hopen dat we u de keuze voor een St. Nicotaas-
geschenk wat gemakkelijker hebben gemaakt!
(Nadruk verboden)
A. BLOM.
