Axel 750 jaar stad VEI DE IETELE DOKTER Pagina 2 DE VRIJE ZEEUW Maandag 24 juni 1963.\ Geslaagde start van Feestweek •1 door MILLY GANZ Met klokgelui van 8.45 uur tot 9 uur begon Axel zaterdag morgen liaar feestelijkheden ter gelegenheid van het feit dat zij 750 jaar geleden stadsrechten verkreeg. Tussen 9 en 10 uur kondigden herauten te paard in oude klederdracht met de volgende proklamatie het feest aan: „Burgers en burgeressen van Axel, In het jaar 1213 heeft Johanna van Konstantinopel, gravin van Vlaanderen aan Axel stadsrech ten verleend. Wij nodigen u uit dit feit feestelijk te herdenken. Moge een ieder zich verheugen in de groei en bloei van onze goede «stede. HET GEMEENTEBESTUUR" Terwijl de plaatselijke muziek verenigingen een muzikale rond. wandeling maakten en de leerlin gen van de scholen ophaalden voor het oplaten van ballonnen, had op het stadhuis een feestelij. ke bijeenkomst van de gemeente raad plaats, in 't bijzijn van vele genodigden. Burgemeester M. K. van Dijke opende de feestweek met de vol gende rede: Openingsrede burgemeester Dames en Heren, Het is voor"een jarige altijd een heugelijk gebeuren als vele vrien den en kennissen het verjaardags feest komen meevieren Zo is het voor ons gemeentebestuur even eens vreugdevol, dat U allen ge volg hebt willen geven aan onze uitnodiging dit officiële begin van onze feestweek „Axel 750 jaar stad" bij te wonen. De grondlegger van ons huidig gemeentelijk bestel, de grote staatsman Thorbecke, heeft eens verklaard, dat naar zijn oordeel goed staatsburgerschap begint bij een goed plaatselijk burgerschap. In dit licht bezien is het van meer dan plaatselijke betekenis, dat wij het feit van het 750-jarig bestaan van onze stadsrechten hebben aan gegrepen om een zodanig herden kingsfeest te vieren, dat door mid del van vele manifestaties de bur gerzin wordt gevoed en verleven digd. Uiteraard kan ik slechts hier en daar een greep doen uit Axels rijk verleden. Bij gebrek aan een historisch verantwoord boekwerk over de geschiedenis van onze ge meente heb ik een keus moeten maken uit het feitenmateriaal het welk mij welwillend beschikbaar werd gesteld door de samenstel lers van het hopelijk binnen enke jaren verschijnende boek over de geschiedenis van Axel, de heren dr. J. Wesseling, J, G. Kerkhoven en J R. de Jonge. Gaarne wil ik U voorlezing doen van stuk A 1 van ons oud archief, hetwelk een copie is van een ver klaring op 23 januari 1532 gegeven door Karei de Vijfde, die op ver zoek van de magistraat van Axel liet nazoeken wanneer aan Axel stadsrechten werden verleend: „Karei door de Godlijke goeder tierenheid. keizer der Romeinen, altoos vermeerderaar, koning van Lemburg, van Luxemburg etc. Grave van Vlaanderen, van Antois, van Bourgonje, Palatijn en van Haynn(aut), van Holland, van Zee land, van Firette, van Hagenaut, van Namen etc. Prins van Swave, markies van TH rijk (Heilige), Heere van Vriesland, van Salms, van Mechelen. van de plaatsen, steden en landen van Utregt en Overijssel en dominateur van Asien en Afriquen, aen allen dengenen die deze jegenwoordige letteren zullen sien, salut. Vanwegens on sen seer beminde, de burgemeester en schepenen van onze stad Axel, gelegen en gestrekt in de vier am bachten in ons land en graafschap van Vlaanderen, is ons voorgestelt hoedat de voorszeide supplianten hebben verscheidene schone en no tabele privilegiën, rechten, wetten, vrjjheeden, keuren, exemtïën, ge bruiken en goede costumen aan haar vergund door wijlen onse voorsaten, graven en gravinnen van Vlaanderen en onder andere, dat wijlen Fernand, grave van Vlaanderen en van Haynn(aut) en vrouw Johanna sijn huisvrouw, die God wil absolveren, haar zouden hebben toegestaan voor altoos, zo danige vrijheden en franchises als onze steeden van Hulst en van Gent hadden, gelijk blijkt bij haer opene brieven gegeven in 't jaer 1213". Ten tijde van het verlenen der stadsrechten was Axel een belang rijke handelsplaats, waar o.a. wol, huiden, vee, wijn, bier, tarwe en hout werden verhandeld. Axel be zat een eigen stadszegel met keper en drie sleutels en het had even eens eigen munt. Vooral dit laatste vermag thans onze jalouzie te wek ken! Rampen werden Axel echter niet bespaard. De le verwoesting van Axel geschiedde in 1248 door Jan van Avennes in de strijd met zijn moeder Margaretha, terwijl reeds kort daarna op 24 juni 1295 de ge hele stad, welke bestond uit hou ten gebouwen, door blikseminslag in de as werd gelegd. Tengevolge van de algehele klimaatsverslech tering in geheel West-Europa was in de 14e en 15e eeuw ook in Axel een achteruitgang merkbaar. Deze achteruitgang werd nog geaccentueerd door vele overstro mingen, o.a. in de Kerstnacht van 1357 en de St Elisabethsvloed van 19 november 1405. Menigmaal was Axel het toneel van hevige strijd. In 1343 werd on ze stad door de Gentenaren ge plunderd, hetgeen werd herhaald in 1380. Op 6 juli 1452 werd Axel ver brand door de Bourgondiërs op grond van de onware beschuldi ging van heulen met Gent. Alle huizen en openbare gebouwen brandden af, alleen de molens en enkele buiten de stad staande huisjes bleven gespaard. De weder opbouw werd echter spoedig ter hand genomen en i-eeds in 1464 werd een nieuwe toren op 't deels herstelde stadhuis geplaatst. Op 27 oktober 1471 stak een pyromaan, die twee maanden eer der Beoostenblije had laten af branden. een grote brand aan: de gehele Noordstraat, Rechtstraat en Nieuwstraat werden verwoest. U ziet, onze stad werd in de loop der tijden veelvuldig het slachtoffer van de Rode Haan. Vermeldenswaard is voorts, dat in 1522 een nieuwe grote stadsklok werd opgehangen in de toren van het stadhuis. Tien jaar later werd er een uurwerk, ter vervanging van de oude uurklokjes rond de grote klok, aangebracht. Het ligt derhalve geheel in de lijn der historie om een doorlopen de ijver aan de dag te leggen voor het klokkewerk van de stadhuis toren! Reeds zeer vroeg, 1100, was Axel een zelfstandige parochie, na eerst afhanklijk te zijn geweest van de kerken van Boekhoute en Zaamslag. De Kerk van Axel had 12 altaren met in de stad een zevental kapellen. Zq ressorteerde onder het Bisdom Utrecht, terwyi het kapittel van St Pieter het pa- tronaatsrecht over haar uitoefen de. De beroering rond de Hervor ming is ook aan Axel niet voorbij gegaan. In augustus 1566 kwam de Beel denstorm over Vlaanderen, óók over Axel. Op bevel van de stad houder, de Graaf van Egmont, trad de Gentse justitie handelend op en zette in Axel een aantal mede plichtigen gevangen. Toen in 1576 de Pacificatie van Gent tot stand kwam, keerde de rust ook in onze stad weer. Spoedig daarna, n.l in 1583 wer den Axel en Hulst door Parma on der Spaanse heerschappij gebracht, doch reeds 3 jaar later, in 1586 werd Axel door Maurits en Sidney heroverd. Dat het probleem van de gemeentelyke indeling reeds eeuwen oud is. moge blijken uit het feit, dat bü de Unie van Neu zen in 1590 Terneuzen en Axel tot één gemeente werden samenge voegd, zq het voor de meest nood- zakelyke aangelegenheden, als justitie, politie en het dijkwezen. Tot 1795. dus 2 eeuwen lang, vorm den Axel en Terneuzen één ge meente, al verwierven beide plaat sen op verschillende onderdelen zelfstandigheid. Vanaf 1648 behoorden geduren de geruime tüd ook Zuiddorpe en Overslag, benevens een gedeelte van Koewacht tot het grondgebied van Axel. De rekeningen van die tüd geven aan. dat het met de ge- meentefinaneiën niet rooskleurig was: er werd meer uitgegeven dan werd ontvangen, zodat voortdurend met tekorten moest worden ge werkt. In de 17e eeuw verplaatste het centrum van Axel zich naar de tegenwoordige Noordstraat en Markt; de rest heette en heet tot op de huidige dag de Oude Stad. Na de verovering door Prins Maurits bleef Axel een kleine ves tingstad met staatsgamizoen en een eigen burgerwacht, vlak aan de grens van de vrije Nederlanden. Het leven was er rustig, zonder grote gebeurtenissen, wat moge bhjken uit een tweetal voorvallen, ?eput uit oude stadsrekeningen: 602. Betaald wat door de soldaten verdronken is by 't planten „van de meye" meiboom)) De oude Vlaamse volksgebruiken werden in ere gehouden en de volksfeesten werden gevierd, alsof er geen Tachtigjarige oorlog bestond. 1645. Pektonnen gebrand bp de verovering van „de stercke en de seer vermaerde stadt Hulst". In deze rustige tijd hadden de Axelaars nog de meeste last van wat Ds. Jan Scharp de mosseloor log noemt, toen Tholenaars en Antwerpenaars de beroemde Axel- se mosselen van de mosselbahken in de Axelse wateren kwamen roven. In de volgende decennia werden Verschillende oorlogen gevoerd, maar nooit slaagde een vpand erin Axel binnen te dringen. De strate gisch gunstige ligging op een eiland was mede oorzaak daarvan. Dit werd anders in 1747, toen Axel zich moest overgeven aan de Fran sen. Na de Franse overheersing werd in 1824 een voor Axel belangrijk besluit genomen, n.l. om een ka naal te graven van Gent naar Ter neuzen. Axel vroeg om een zpka- naal naar Sluiskil door de schorren tot aan de Oude Sassing en van daar door „de vlakte" naar Axel. Tengevolge van de Belgische op stand is dit werk in 1830 blpven steken Het lykt my billijk, dat thans 'na ruim 130 jaren aan dit redelijk verlangen van Axel enigermate tegemoet wordt ge komen. De jaren na de afscheiding van België waren weer jaren van ge zapige rust. Ik noem u twee jaartallen: 1849. Onder het malen zün twee wieken uit de stadskorenmolen (de huidige molen van de heer Misse- ghers) gevallen en dat nog wel, nadat de molenmaker en de stads timmerman kort te voren hadden verklaard, Jat ze in goede staat waren. Ze biyken „geheel verrot". Als bedrag der kosten wordt op gegeven 571,80. BU afrekening blpken zij echter te bedragen, 642,76%. 1853. De nieuwe burgemeester H. J. van Eek mag gelyktydig de betrekking van brievengaarder be kleden. Van groot belang voor Axel was de spoorwegverbinding met België. De lün van Terneuzen naar Gent was in 1869 gereed met een station te Sluiskil en in 1871 reed de trein ook op de iyn Terneuzen, Sluiskil, Axel, Hulst naar Mechelen. Het reizigersvervoer eindigde in 1951. In de eerste wereldoorlog kreeg Axel een stroom van Belgische vluchtelingen te herbergen. De burgery deed haar uiterste best om hulp te bieden, soms zelfs voor het leven'. Immers menig Axelse huwde meit een sindsdien tot rasechte Axelaar getransfor meerde zuiderbuur. De tjjden na de eerste wereld oorlog waren ook voor Axel crisis jaren in de meest letterlijke zin van het woord: toenemende werk loosheid en armoede. Belangrijk was dan ook in 1929 de stichting van.de huidige Neder landse Stikstof Fabriek op Axels grondgebied. Deze grote industrië le vestiging kwam de werkgelegen heid zeer ten goede. Een lichtpunt in de moeiiyke crisisjaren! De tyd van de Duitse overheer sing en de onvergetelijke bevry- ding door onze heldhaftige Poolse vrienden ligt nog vers in het ge heugen. De jaren na de bevrijding van 1944 kunnen worden gekarak teriseerd als jaren van krachtig herstel en toenemende welvaart. Uit de hierboven slechts hier en daar aangestipte historie van onze gemeente moge u gebleken zün, dat Axel in de middeleeuwen een niet onbelangrüke handelsplaats voor Vlaanderen was. In de daarop volgende eeuwen heeft de stad zich meer en meër ontwikkeld tot agrarisch centrum, terwül in de laatste decennia weer opnieuw haar handelsfunctie een beteke nende rol is gaan spelen. Het is verleidelijk ons op 'n dag als vandaag af te vragen hoe Axel er over 750 jaar uit zal zien. Ik aal trachten u in science fielion- trant enige voorspellingen te doen. In gedachten neem ik u mee naar het jaar 2713. Axel is gelegen aan een snelle auto- en mono-rail-haan, welke enerzijds via Gent de verbinding vormt met het door tunnels en machtige bruggen bereikbare En geland en anderzyds met de volle dig tot één stad volgegroeide me tropool Holland. Een Seheldebar- rière bestaat niet meer, daar Vlaanderen aan Beveland en Bra bant grenst, terwijl 'n indrukwek kend aquaduct de Scheldesteden Antwerpen en Terneuzen met do open zee verbindt. Het is Axel steeds gelukt een groene zóne te handhaven tussen haar stedelijke bebouwing en de machtige fabriekscomplexen langs de vele malen verbrede en gemo derniseerde vaarroute van Gent naar Terneuzen. In deze groene zóne zijn echter enorme afzuigfilters gebouwd, om Axel te vrijwaren van de fabrieks- rook. die ook in 2713 nog steeds wordt geproduceerd. In het Axelse recreatie-bos, dat zich uitstrekt tot de bebouwing van Gent zqn recreatieve voorzienin gen getroffen bij de landingsplaat sen voor stratosfeerreizigers. Zoals reeds in 1963 voorspeld door de Amerikaanse expert op het gebied van de automatisering John Diebold, zün boeren en arbei ders in het Axel van 2713 niet meer aanwezig, daar ongelooflpk gecompliceerde nieuwe machines niet alleen het werk van de onge schoolde arbeider, maar ook dat van halfgeschoolden en vakbekwa me arbeiders overnamen. De boerenmarkt is echter uit een oogpunt van traditie gehandhaafd, zü het dat deze zich met de ex positie van landbouwwerktuigen heeft verplaatst naar de huidige Zuidsingel. Het gemeentebestuur met zyn full-time raadsleden beschikt over een formidabele personeelsstaf die de recreatieve voorzieningen voor alle slechts één dag per week wer kende burgers in stand moet hou den. Gelukkig heeft de stad zeer rui me financiële middelen, haai' ver strekt door het Provinciaal Be stuur, dat in het jaar 2700 inplaats van het toewijzen van woningen adequate geldüitkeringen invoerde. Na u deze enkele blik in het jaar 2713 te hebben gegund, keren wii thans terug tot de werkelyk- heid van vandaag. U ziet dan voor u een gemeente, die gesterkt door de strijd in de voorbüe eeuwen, zich opmaakt om de haar van nature toekomende functies te vervullen ook in de voorliggende lijd, welke voor onze gehele streek rijke beloften in houdt. De hiermede samenhangende problemen laat ik voor het ogen blik rusten. Dat willen wjj ook doen in de komende week, waarin wü vol vreuerde ons 750-jarig bestaan als stad herdenken. Mij past een woord van oprechte dank aan alien, die op welke ma nier ook het mogelyk hebben ge maakt. deze herdenking op de voorgenomen grandiose wijze te vieren. Het vervult het gemeentebestuur met trots, dat de burgerij op zulk een eclatante wijze gehoor heeft willen geven aan zijn oproep deze herdenkingsweek tot eert waariyke feestweek te maken. Met de wens, dat ieder uwer in onze feestvreugde mag delen, ver klaar ik de feestweek ..Axel 750 jaar stad" officieel te zün aange vangen. Na afloop van deze bijeenkomst wandelden gemeentebestuur, ge meenteraad en genodigden aan het hoofd van de stoet van mu ziekkorpsen en schoolkinderen naar het sportterrein aan de Buitenweg. Na aankomst op het sportter rein gingen de ballonnetjes de lucht in voor een zo ver mogelij ke reis. Het wachten is nu op de ontvangst van de aangehech te kaart van de vinder. Hierna zou een gymnastiekde- monstratie vo'gen, maar nadat de kleinste gymnasiasten hun kunnen hadden getoond moest wegens de overvloedig vallende regen de verdere demonstratie worden afgelast. Tentoonstelling Om 2 uur opende burgemeester Van Dijke in het pand Zeestraat 27 een tentoonstelling van schil derijen, grafiek, tekeningen en Kransleg'ging aan de voet van het monument Burgemeester Van YVaes overhandigt dc jaarlijkse schatting. beeldhouwwerk van kunstenaars uit deze streek. De burgemeester zei verheugd te zyn dat deze expositie tijdens de feestweek hier kon worden gehouden en hoopte dat later in de raadzaal eens een expositie van grotere opzet zal kunnen worden gehouden. Hij wenste de inzenders een drukbezochte ten- toonstelling toe en dat er door hen ook goede zaken zouden wor.den gedaan. Braderij en standwerkers- concours Gelijktijdig hiermede opende wethouder L. M. L. Usebaert de braderij in de Weststraat. Wethouder C. van Bendegem was naar de Noordstraat getogen om daar met passende woorden de feestmarkt en het standwer kersconcours te openen. Deze had als uitslag: 1. Jong kind (fruitpersen)2. J. Exter (ballpoints)3. W. van Vliet (ca mera's); 4. P. Vroegop ischuur- sponzen); 5. J. van der Poel (goudvissen). Roodc-Kruis-wandeltocht Om 14.30 uur ging de Roode- Kruis-wandeltocht aan de Jeugd herberg van start. Op deze geslaagde wandel tocht komen wij in ons volgend nummer terug. Wereldveteranendag Rond 15.30 uur begroette de burgemeester de deelnemers aan de wereldveteranendag, waarna men met de Inmiddels gearri veerde Commissaris der Konin gin, jhr. mr. A. F. C. de Casem- broot aan het hoofd naar 't mo nument in de Zeestraat wandel de. Hier werd het eerst het woord gevoerd door de afdelings-voor- zitter van de Oorlogsinvaliden, de heer Parré, die 'n boodschap tot de bevolking richtte. Na deze spreker nam de Com missaris van de Koningin het woord. Hij sprak de hoop uit dat er een tijd zou mogen komen dat oorlogen tot het verleden zouden behoren en dat de strijd die thans de Wereld Veteranen Organisatie voert, succes aal hebben. Verder zeide hij verheugd .te zijn hier 'n het openbaar allen met het 750 jaar stad zijn geluk te kunnen wensen in een bevrijd Axel. Burgemeester Van Dijke dank te de Commissaris voor zijn woorden en zei ook blij te zijn dit te kunnen doen in een bevrij de stad. Zijn gedachten gingen uit naar de gevallen Poolse vrien- den die hun leven hebben moeten geven om ons de vrijheid tc bren gen. Daarom paste deze plechtig heid dan ook zeker in deze fees telijkheden. Hij verheugde zich erover dat enkele .onze Poolse vrienden aanwezig waren. De heer D. Spuy, voorzitter van de Ned. Bond van Oud-Strij ders in Zeeland, las een procla matie voor van de Wereldvetera nen Federatie, die overal in de wereld op deze dag tot het volk werd gebracht. Hierna plaatsten 2 oud-strij ders een krans tegen het monu ment waarna kransen werden neergelegd door de Commissaris der Koningin burgemeester Van Dijke en 2 Poolse oud-strijders. Hosanna speelde het Wilhel mus, gevolgd door een tweetal koraalliederen. Door een trompetblazer van 't trompetterkorps van de Artil lerie werd „The last Post", ge- blazen. Axels elftalZ. Vlaamse elftal Om 17 uur werd op het terrein van de v.v. Axel de voetbalwed strijd Axel-AZVV-Spui-combina- tie tegen het Zeeuws-Vlaams elftal gespeeld, die in een gelijk spel (33) eindigde. Westdorpe betaalt liaar schuld aan Axel. Om ,zes uur verscheen in oude klederdracht, gezeten op een! paard en begeleid door een page en een viertal schildknapen, burgemeester G. H. E. H. van Waes van Westdorpe, welke door het gemeentebestuur werd verwelkomd vóór het stadhuis. In de raadzaal, waar inmiddels velen aanwezig waren om hun gelukwensen aan het gemeente bestuur aan te bieden, richtte burgemeester Van Waes zich tot zijn Axelse collega. „Wij als ar me gemeenten moeten telken ja ren 'n bedrag van 150 florijnen aan u betalen omdat aan de bat- terij 'n zwarte dame op uw schat zit, die daar is verborgen. Maar het valt mij niet zo erg zwaar dit te doen, omdat ik in uw gemeen te ook 'n blonde dame heb ge vonden. Gaarne zou ik u willen voorstellen om, wanneer ik deze betaling heb voldaan, mij 'n ver frissing aan te bieden om mijn droge keel van het rijden over de stoffige wegen, te kunnen 3) Wat moest die juffrouw ScKnei- ter beginnen met haar dieet- briefje en de goede raad, natte compressen op haar buik te leg gen, als haar opstandige maag zich daar geen zier van aan trok? Kon hij daar geen reke ning mee houden of haar zelfs het geld terug betalen? Neen dat kon hij niet! De juffrouw zou hem voor gek verklaard hebben! En als zij aan al het vergift, dat met het spek en de bonen, de most en de kaas haar oesofagus gepasseerd was, stierf, moest hem volgens wettelijk voorschrift ook de schriftelijke verklaring betaald wórden, dat de medische kunst gefaald had en het vergan kelijk lichaam van mejuffrouw Barbara .Schneiter klaar lag om in ontbinding over te gaan. Dat was nu eenmaal de komieke om niet te zeggen immorele zijde van het doktersberoep. Daar moest men zich bij neerleggen! Maar hij zou er tenminste zorg voor dragen, dat hij de dood geen handlangersdiensten bewees met zoutzuur, opium, broom, kwik zilver en andere godheden van de medische wetenschap der achttiende eeuw. Hij zou de strijd tegen de uitgevonden mode. vergiften voeren met behulp van de geweldige krachten die, on vervalst en in nimmer slinkende overvloed, kosteloos ter beschik king stonden in Gods heerlijke schepping. Daardoor zouden zijn prestaties ook beter in overeen stemming zijn met zijn ontvang sten. Hij was niet van plan apo thekers en chemische fabrieken te helpen rijk worden, want hij geloofde op zijn hoogst aan vier of vijf van de veelgeprezen mid deltjes. En al mocht hij zich met zijn opvatting de spot op de hals halen van de heren collega's, on begrip ontmoeten bij de patiën ten en veel minder daardoor ver dienen hij was taai: hij zou zich ondanks alles weten te handhaven! Hij was bereid het hoogste te vergen van zijn geest om mensen, die vol vertrouwen naar hem toekwamen, hun leven en gezondheid terug te geven. En als dan resultaat uitbleef, kon hij tenminste de zekerheid heb ben: ik heb gedaan wat ik kon alleen heeft God het anders gewild! En geen ogenblik zou hij er aan denken omwille van de verdienste iets te doen dat tegen de stem van zijn geweten in druiste. Nooit! Op het ogenblik dat hij dit zichzelf bezwoer, nam zijn gezicht een uitdrukking van harde vastbeslotenheid aan. Midden in zulke bespiegelingen klonk plotseling de fijne kinder stem van zijn jonge vrouw. Klein, elegant cn meisjesachtig stond zij in de opening van de deur: „Zo in gedachten verdiept, liefste? En daarnet is nog wel de eerste patiënte weggegaan dat lijkt me een aardig succes met zo'n afschuwelijk weer!" Dr. Christen draaide zich vlug om en keek zijn vrouw onder zoekend aan om te zien of zij grappen maakte of ernstig was. Maar hij zag alleen een paar grote, vertrouwvolle kinderogen op zich gericht. Een beetje iro nisch antwoordde hij: „Ja zeker, een resultaat dat niet te onderschatten valt! Tenzij deze zondvloed juffrouw Schnei- ter onderweg naar huis naar zee heeft meegesleurd en mij op die manier van mijn enige hoopvolle patiënt beroofd mocht hebben!" „Wat een raar grapje, Joost! Dé stakkerd zag er echt zielig uit!" „Wat een wonder. Zou je niet uit je vel springen over kerels, die zieke mensen jarenlang met kostbare vergiften 'behandelen zonder er maar even aan te den ken hen van de koemest te ont doen en hen te ontrukken aan een ongezonde manier van leven? Zich niets ervan aantrekken of een maaglijder wel goed eet? Hem niet eens spek en bonen verbieden? Mijn collega Glatt, die overigens een vreselijk voor name mijnheer moet zijn, schijnt alleen te hebben gestudeerd om de kunst van het 'gifmengen te leren. Die man werkt me al op de zenuwen, nog vóór ik 'hem van aangezicht tot aangezicht ge zien heb!" „Maar Joost toch! Je spreekt over een collega!" „Je hebt gelijk kind. Ik zal moeten leren zulke gedachten onuitgesproken weer in te slik ken. Ik heb toch een uitstekende maag, die ook wel te sterk ge kruide dingen verdraagt. Maar aan mijn opvattingen zal het toch niets veranderen. Ik zal er altijd bij blijven dat de natuur genees kundige krachten bezit, die wij mensen als een royaal godsge schenk behoorden tc gebruiken. 't Is nu eenmaal zoals het is: ik ben bang voor al de rommel, die de mensen in elkaar klunge len. Mensen die zich knapper vinden dan de Schepper zelf en van hun produkten ontzaglijk rijk worden. Een al te grote winst heeft altijd iets verdachts,1 zei de jood, toen hij mijn vader bij de onderhandeling over een koe oplichtte. Trouwens! Zou ik zo krankzinnig veel van de na tuur kunnen houden als ik haar niet eens genoeg geneeskracht toeschreef om 'n klein, ziek kind te redden? Nee als dokter zou ik de schepping dan zelfs haten en in haar vooral een element van verwoesting zien. Maar nu hou ik zoveel van haar, dat voor mij de begrippen God en natuur tot één enkel begrip samen vloeien. Om die reden ook zal ook wat goed is voor m'n zieken vol vertrouwen putten uit haar eeuwig levende krachten. Ik weet zeker, dat zij mij niet zal teleur stellen. Maar genoeg hierover! Je kent mijn revolutionaire ideeën een idee fixe noemden ■mijn professoren het en ter ere daarvan hadden zij me bijna laten stralen voor mijn examen!" Hij leunde tegen de instrumen- tenkast, zijn fijn gevormd hoofd uitdagend opgericht. Minuten lang stond hij zo zonder iets te zeggen, toen voegde hij er plot seling aan toe: „Misschien had ik geen dokter moeten worden met mijn on gewone ideeën is het een hard beroep, waarbij er uit- en inwen dig gevochten moet worden! Maar misschien bergt het ook wel mooie dingen en voldoenin gen, die ik nog niet heb ontdekt? Ik hou van mijn beroep en van de mensen daar kan immers alleen iets goeds uit voortkomen!" Door de nat geregende ruiten dwaalde Christens blik peinzend de tuin in toen hij besloot: „Maar, kijk onze arme rozen eens. kind! Die plensregen slaat ze helemaal plat, nadat ze zo mooi en geu rend zijn geschapen. Zo zie je: het mooie staat altijd vlak naast het lelijke en zo zal het ook wel in ons leven en in mijn beroep zijn: plezier naast verdriet overwinning' naast nederlaag Daar moet men nu eenmaal aan wennen!" (Wordt vervolgd.) laven. Toen ik in een herberg binnen ging was daar twist maarl nooit eerder had ik een derge-J lijke twist gezien, er was daar niets strijdlustigs te bespeuren. Ik hoop over 100 jaar nog eens te komen kijken wat u burge meester Van Dijke er van hebt gemaakt". Hierna werd een linnen geld zakje met 150 zilveren florijnen de 150 florijnen werden aangebo den. De receptie. Burgemeester Van Dijke dank te voor de vriendelijke Woorden en voor de orginele wijze waarop de 150 gulden werden aangebo den. De receptie die hierna volgde werd zeer druk bezocht, o.a. door de burgemeesters van Terneu zen. Hoek, Koewacht, Zuiddorpe en Vogelwaarde. Verder de directie van de N.S.M., Z.-Vl. Waterleiding Mij, mr. W. Dijckmeester, burge meester van Zierikzee, namens de Vereniging van Ned. Gemeen ten. Verder nog vele militaire en burgerlijke autoriteiten, vereni gingsbesturen, particulieren en zakenlieden. In de stroom van gelukwen-j sers zagen wij op zeker moment Fransje en Ina Lensen in Axel se klederdracht gestoken, namens vader en opa Lensen na hun fe licitatie, de burgemeester een! enveloppe overhandigen. Na de opening hiervan las de burge meester het schrijven voor, waar uit bleek dat de firma Lensen i het werkloon van de bouw van! de muur voor de bank van ouden van dagen de gemeente werd ge schonken. De burgemeester dankte de firma Lensen hartelijk voor deze zeer sympathieke geste. Het Wagenspel Na afloop van de receptie werd te 20.30 uur een wagenspel op' de Markt opgevoerd zoals dit in de tijd dat Axel zijn stadsrech-! ten verkreeg gebruikelijk was.! Hieruit bleek dat ook in die tijd' srijd om het bestaan moest wor den gevoerd. Het spel werd goed gebracht,' al was het wel jammer dat de damesstemmen voor de open- j lucht tegen een stevige wind- in niet luid genoeg waren. Een bij- zondere vermelding verdiept' zeer zeker de heer Toire van Bergen, die de regie van dit spel verzorgde. De taptoe. Na dit wagenspel werd de eer-! ste feestdag bésloten met een taptoe, gebracht door het trom- petterskorps van de artillerie uit Breda, o.l.v. adj. onderofficier Kleinepier. Deze schitterende taptoe, wel ke werd gebracht in ceremonieel tenue op het ruime Szydlowski- piein, trok duizenden belangstel lenden. Al was de dag met"regefi"én triestig weer begonnen, toch kan worden gezegd, dat Axel groots en waardig zijn feest heeft in gezet. WONINGLOOS ECHTPAAR KAMPEERDE OP STRAAT Bekijks van vele honderden Amsterdammers heeft vrijdag avond een echtpaar getrokken dat met een beladen bakfiets op het Raamplein gearriveerd zich daar in de openlucht installeerde met een bed, een kast met wek ker en nog enkele meubelstuk ken. De hulpmonteur-koeltech- nieus J. Kloes, die naar zijn zeg gen in de afgelopen drie jaar met zijn vi'ouw op negen ver schillende adressen in Amster dam heeft gewoond, waarvan de laatste veertien dagen bij een vriendin van zijn vrouw in do Charlotte de Bourbonstraat, kwam die avond op straat te staan toen de ouders van de vriendin, van wie het echtpaar de woonruimte had betrokken, van vakantie terugkeerde en hun woning opeisten. Ten einde raad is het echtpaar toen naar het Raamplein getrokken, waar het zich domicilie koos. Hij had deze plaats gekozen omdat hij had ge zien dat in de nabijheid: enkele huizen leeg stonden. Na onge veer anderhalf uur heeft de dienst van de gemeente reiniging, die door de politie was gewaar schuwd het meubilair opgehaald en in een daarvoor bestemd pak huis opgeslagen. Op raad van de politie is de man toen met zijn vrouw de binnenstad ingegaan om een onderkomen voor de nacht te zoeken. De heer Kloes is reeds gerui me tijd in het bezit van een ur gentieverklaring en staat ook op de wachtlijst van het C. B. H., maar is er nog steeds niet in geslaagd een geschikte woning te vinden. BABY HUILDE 2 Vt UUR IN AFGESLOTEN AUTO Twee en een half uur heeft een drie maanden oude baby liggen huilen in een auto, die de ouders Zwitsers vrijdagmiddag op de Sint Jacobsplaats in Rotter- am hadden geparkeerd en afge sloten. De buurtbewoners waar schuwden tenslotte de politie. Een zijraampe werd geforceerd en 't kind uit de wagen gehaal® Twee uur later meldden de ouders zich op het hoofdbureau. SIERADEN VAN ƒ6.600 GESTOLEN Terug van vakantie ontdekten bewoners van een huis aan de Hart Nibbrigkade in Den Haag vrijdag, dat tijdens hun afwe zigheid sieraden ter waarde van 6.600 zijn gestolen. Hoe de die ven de woning zijn binnengeko men is vooralsnog een raadsel. Vermist worden: platina oorbel len met briljanten en parels, platina clipssen een platina ket ting.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1963 | | pagina 2