Radio en Televisie
DE EERSTE AMERIKANEN
De hondsdolheid
in West-Europa
De moord op Roger Ackroyd
WONINGBOUW
VERENIGING BEPLEIT
IN DE BOUW IN 1963
Op zoek naar:
GEWICHTIG MAN
OVERLEDEN
FRANSE
OPINIEPEILING
Hoe is nu de rabiëssituatie in
West-Europa? 'Deze vraag steil
de veterinair inspecteur van de
volksgezondheid in Den Haag, de
heer A. van Keulen, en hij geeft
er het antwoord op. Sinds lange
tijd zijn vrij van hondsdolheid:
het Verenigd Koninkrijk, Ierland,
de Scandinavische landen en
Zwitserland. Oostenrijk, Frank
rijk, Portugal en België zijn sinds
een of enkele jaren weer rabies-
vrij. In grote gebieden van Joe
goslavië, Italië, Spanje en West-
Duitsland komt hondsdolheid re
gelmatig voor. Vorig jaar is
hondsdolheid weer in Nederland
voorgekomen. Vastgesteld wer
den gevallen van rabies bij vier
mensen en bij acht dieren, voor
namelijk in en nabij Amsterdam.
De heer Van Keulen geeft dit
overzicht in het januarinummer
van het maandblad van de Euro
pese beweging „Nieuw Europa".
Hij deelt mee, dat in de landen
acnter het IJzeren Gordijn ra-
bies regelmatig in meer of. min
dere mate voorkomt.
Behalve in West-Duitsland
treedt hondsdolheid in West-
Europa in zijn klassieke vorm
op, namelijk de hond en de kat
zijn aangetast, terwijl by verdere
diersoorten betrekkelijk weinig
gevallen optreden, die dan veelal
toegeschreven moeten worden
aan beten of krabben van deze
beide diersoorten.
Hond en kat vormen bij de
klassieke vorm dus eigenlijk het
reservoir van waaruit ook de
mens geïnfecteerd wordt. In
West-Duitsland en ook in Oost-
Duitsland, Polen en Tsjeeho-
Slowakije wordt het virusreser
voir vooral gevonden bij de in
het wild levende dieren, voorna
melijk de vos.
Over de bestrijding van honds
dolheid merkt de veterinair in
specteur van de volksgezondheid
op, dat ze van oudsher berust op
veterinaire politie-maatregelen.
De heer Van Keulen noemt: aan
lijnen en muilkorven van hon
den, systematische vernietiging
vart verwilderde honden en kat
ten en systematische reductie
van het wild. Tenslotte is er nog
ae systematische inenting van
de hondenpopulatie. Vooral de
strijd tegen de verwilderde kat
ten en honden en tegen het wild
moet onverminderd van kracht
blijven.
Handen, die vrij van rabies
zijn, voorkomen insleep van de
ziekte door voorschriften te ge
ven voor het importeren van
honden en katten: quarantaine,
inentingen of gezondheidsverkla
ringen. Van de vele honderden
gevallen van rabies in West-
Duitsland wordt tachtig procent
bij het wild aangetroffen. Ra-
bies kwam in 1950 de Westduitse
grens over. In de overige West-
suropese landen werd het wapen
van de preventieve inentingen
van honden steeds intensiever
gebruikt naast toepassing van
veterinaire politiemaatrege
len. West-Duitsland staat daar
evenwel afwijzend tegenover. De
hond speelt er een minder grote
rol bij de verspreiding van de
iekte en bovendien meent men
in West-Duitsland, dat ingeënte
honden het virus kunnen ver
spreiden.
De Wereld-gezondheids-orga
nisatie heeft, na vele onderzoe
kingen, deze opvatting nimmer
kunnen bevestigen. De veterinai
re volksgezondheidssector van
deze organisatie geeft bovendien
ervaringen van deskundigen aan
ledenlanden door. De wereldor
ganisatie van de veterinaire
diensten van vele tientallen lan
den behandelt eveneens periodiek
rabies en zendt de regeringen
resoluties ten aanzien van de
wering en bestrijding van honds
dolheid. In 1962 vóór in ons
land de hondsdolheid haar intre
de deed werd door de Bene-
luxlanden 'n gemeenschappelijke
regeling voor buitengrenzen
getroffen: uniforme regeling
De woningbouwvereniging
„Patrimoniums Woningen" te
Barenarecht bepleit in een open
brief aan de nationale woning
raad te Amsterdam, in 1963 in
het bouwbedrijf en de toeleve
ringsbedrijven op de zaterdagen van invoer van honden en kat
te laten doorwerken en de va- ten> binnen de grenzen een vrij
kanties te laten vervallen. Zij, verkeer van deze dieren. De re-
die doorwerken, zouden extra geling wordt door de heer Van
moeten worden beloond. Keulen een opmerkelijke ge-
De vereniging wijst op de genoemd. Volgens hem doet zich
enorme verhezen en produktie- de vraag voor of een aantal of
achterstand in de woningbouw alle Westeuropese landen tot ge-
als gevolg van de vorst en het meenschappelijke regelingen
grote aantal woningzoekenden, moeten trachten te komen om
De open brief is ondertekend -> beruchte ziekte met gezamen-
door de voorzitter en de secre- lijke inspanning óf uit te ban-
taris van de woningbouwvereni- nen óf met blijvend succes te
Sing. weren.
DONDERDAG 7 FEBRUARI
HILVfiriSUM I: 7.00 Nws;
7.10 Ochtendgymn.7.20 Och-
tendvaria (gr.); 7.50 Dagope
ning; 8.00 Nws; 8.15 Program
ma-overzicht - aansl.Lichte
gram.; 9.35 Waterstanden; 9.4U
Morgenwijding; 10.00 Arbeids
vitaminen; lu.50 Voor de kleu
ters; 11.00 Kookpraatje; 11.15
Moderne muziek; 11.45 Boek
bespreking 12.00 Licht instru
mentaal ensemble en zangsolis
te; lz.3i) Meded. t.b.v. land- en
tuinbouw; 12.33 Dansorkest en
zangsolisten; 13.00 Nws; 13.15
Meaad.; 13.25 Beursberichten;
13.30 Johan Willem Friso-Kapel,
14.00 Zigeunerhederen en Negro
bp.niuais; 14.30 Voor de vrouw;
15.05 Weense melodieën (gr.);
lb.30 Voordracht; 15.50 Klass.
en moderne muziek; 16.20 Lich
te gram. voor de jeugd; 17.00
Voor de jeugd; 18.00 Nws; 18.15
Eventueel actueel; 18.20 Licnte
muz.; 18.30 Sportpraatje; 18.35
UesproKen brief; 18.40 Ameri
kaanse songs; la.00 Voor de kin
deren iy.u5 Programma dat
alle kanten opgaat; 2U.U0 Nws;
2u.u5 jsaass. en moderne muz.;
21.00 Hoorspel; 22.30 Nieuws en
maaed.; 2z.i0 Actualiteiten; 23.00
Sportaccualiteiten23.10 Nieuwe I eeri.
giam.; 23.55—24.00 Nws.
en weerpraatje; 19.10 Geeste
lijke lieaeren; 19.30 Radiokrant;
19.50 Politieke lezing; 20.00 Wij
poetsen de piaat; 20.20 De jeugd
op eigen wieken, hoorspel (deel
5); 20.50 Gevar. progr.; 22.00
■».erkor gelconcert; 22.30 Nws;
22.40 Avondoverdenking22.00
boekbespreking; 23.00 Platen-
nieuws; 23.30 Vers in 't gehoor,
uierair porgramma; 23.5524.00
Nws.
BRUSSEL (VI.): 12.00 Nws;
12.03 Lichte muziek; 12.30 Weer-
oencnc; 12.35 Dansmuziek; 12.50
jeuisoericnten; 13.00 Nws en
weerbericht; 13.15 Moderne ka
mermuziek; 14.00 Nws; 14.03
joiiuunauio; 16.UU Nieuws; 16.03
Beursberichten; 16.09 Franse
ies; 16.24 Licnte muziek; 17.00
iiws en weerber.; 17.15 Voor de
Kinderen; 17.50 Koormuz.; 18.00
Nws; 18.03 Koormuziek; 18.18
r-aardesponber.18.20 Voor de
soldaten; 18.50 RadiokronieK;
ra.üU INieuws en weerber.; 19.40
operettemuziek; 20.00 Moderne
en klassieke muziek; 21.4o ivias-
sieke en moderne kamermuziek;
zz.uu Nieuwsoverz. en berichten;
„z.ro Liedjes; 23.00 Nws; 23.05
23.45 Opera- en Belcanto-con-
HILVERSUM II: 7.00 Nws;
7.10 Morgengebed; 7.15 Gram.,
strip voor de jeugd en eventueel
actualiteiten; 7.55 Overweging;
b.uj Nieuws; 8.15 Lichte gram.;
8.50 Voor de huisvrouw; 9.40
Schoolradio10.00 NCRV-lied;
10.03 Klass. gram.; 10.15 Mor
gendienst; 10.45 Vocaal ensem
ble; 11.00 Voor de zieken; 11.45
Geestelijke liederen; 12.00 Mid-
dagkioK; 12.U4 Operettemuziek
(gr.); 12.25 Voor de boeren;
12.35 Meded. t.b.v. land- en tuin
bouw; 12.28 Draaien maar: i 1:
lichte gram.; 12.55 Katholiek
nws; la.üü Nws; 13.15 Draaien
maar: vervolg; 13.40 Licht pro
gramma; 14.Ou Promenade-ork.
14.3a ik wil mijn kinderen terug,
hoorspel (deel 4), herhaling van
maandag 4 februari j.i.j; 15.3U
L.cnte gram.; 16.00 Bijbelover
denking 16.20 Kamermuziek
met blokfluit; 16.40 Moderne
gram.; 17.00 Voor de jeugd;
17.30 Schoolzang; 17.40 Beurs
berichten; 17.45 Instrumentale
bewerkingen van jue-ien-n
dansen uit heden en verleden;
18.05 Lichte gram.; 18.15 Sport-
rubriek; 18.30 Musette-ensem
ble; 18.50 Lezing; 19.00 Nieuws
Televisieprogramma's.
NED. T.V.14.30 In ogen
schouw, journaal van actuele
vrouwelijke zaken; 14.45 Voor
de vrouw; 15.15 Pauze; 15.30
15.45 Voor de kleuters; 19.30
Maandelijkse T.V.-kron.20.00
journaal; 20.20 Actualiteiten;
20.30 Toi, toi, toi, documentaire
over het toneel; 21.00 Het huis
van Bernarda Alba, toneelstuk;
22.20 Meer dan muziek! of Meer
aan muziek?: Is ieder geestelijk
lied belangrijk voor uw geioois-
ieven, vragenbeantw.22.50
z2.5fc Journaal.
BELGIË (VI.): 19.00 Voor de
.eenagers; 19.30 Penelope, pro
gramma voor de vrouw; 20.00
Nws; 20.25 Politiek debat; 20.55
Meine Stadt sucht einen Mör-
-ijr, nlm; 22.30 Nws.
MINISTERS LUNS
EN DE PO US VOOR T.V.
OVER E. E. G.-CRISIS
In AVRO's televisie-rubriek
„Commentaar" zal mr. G. B. J.
Hiltermann hedenavond om half
acht een vraaggestpek hebben
met de ministers Luns en De
Pous naar aanleiding van de
crisis in de E. E. G.
VEERTIG GELEERDEN WERKEN SAMEN OM HET GEHEIM
OVER AMERIKA'S OUDSTE GESCHIEDENIS
TE ONTSLUIEREN.
(van onze verslaggever)
Las Vegas (P&P) - „De grootscheepse opgravingen die hier nu
gedaan worden zijn maar niet opgravingen, zoals die eiders overal
ter wereld wel plaatsvinden, maar een grote zaak van nationale be
tekenis. Althans zo beschouwt men dit hier in de Verenigde Staten".
Dit vertelt ons professor dr. Libby, ontdekker van de inmiddels zo
bekend geworden methode C14 ter bepaling van de ouderdom van
opyngraven voorwerpen en dergelijke, die hier de leiding heeft
over het belangrijke werk, dat hopelijk de sluier zal oplichten die
momenteel nog hangt over Amerika's oudste geschiedenis en zijn
eerste bewoners.
WIE BEWOONDEN AMERIKA?
DE AMERIKANEN hebben deze betrekkelijk vroeg Amerika bereikt
zaak groots aangepakt Aan de op
gravingen hier in Tule Springs niet
ver van Las Vegas werken buiten
een groot aantal arbeiders niet min
der dan een groep van 40 geleerden
mee, stuk voor stuk specialisten op
hun terrein. Het zijn buiten archeo
logen, ook anthropologen, geologen,
paleonthologen, botanici en vele an
deren. Daarnaast nog vele tekenaars,
fotografen en filmers, die alles wat
hier wordt gevonden in alle standen
vastleggen en opmeten. Deze opgra
vingen bij Tule Springs zijn een ware
nationale gebeurtenis die veel weer
klank heeft gevonden in de Verenig
de Staten, zo zelfs, dat diverse par
ticuliere organisaties hun medewer
king hebben toegezegd.
Waar gaat het hier dan wel om
Hierop kan professor dr. Libby ons
het juiste antwoord geven. Hij ver
telt op boeiende wijze over de voor
geschiedenis van deze onderzoekin
gen en over het doel waarnaar men
streeft en het blijkt, dat men hier een
poging wil wagen om meer te weten
te komen over de oudste eerste be
woners van Amerika, terwijl tevens
getracht zal worden om een antwoord
te geven op verschillende brandende
wetenschappelijke vragen.
Een latertje.
PROFESSOR LIBBY heeft er van
de tijd afgenomen om ons iets over
dit werk te vertellen.
„De mens is in de levende we
reld van Noord- en Zuid-Amerika
een zeer late verschijning", vertelt
de onderzoeker ons. „Terwijl in de
oude wereld de mens zich ontwikkel
de uit ons onbekende aan de apen
verwante voorvaderen gedurende een
periode die minstens een miljoen
jaar geduurd moet hebben, ontbreekt
in Amerika elke aanwijzing dat er
een hoger ontwikkeld soort apen be
staat of bestaan heeft. Ook de ons
zo goed bekende „mensapen" uit de
oude wereld ontbreken hier. De mens
bereikte de nieuwe wereld op een
tijdstip waarover in wetenschappelij
ke kringen nog wordt gestreden.
Volgens de oude opvatting hier
over, zou de mens eerst na de laatste
ijstijd Amerika binnengekomen zijn,
waaruit we kunnen berekenen, dat
hij hier dus pas zo'n 10.000 jaar zou
verblijven.
Het blijkt echter dat deze opvat
ting niet houdbaar is, want aan het
einde der dertiger jaren even voor
de oorlog, bleek uit bepaalde vond
sten dat de voorouders der Indianen,
I MM
hadden en wel als tijdgenoten van
de reuzendieren, die toen leefden.
Deze dieren waarop ik doel leefden
hier tijdens de ijstijd en nog kort
daarna".
De reuzen olifant
„WAARSCHIJNLIJK jaagden de
oer-Amerikanen nog op de mam-
moeth en zelfs nog op de mastodont,
een reuzen olifant van zo'n vijf me
ter hoogte, die in Europa reeds sinds
honderdduizenden jaren was uitge
storven, doch waarvan verwanten
zich tot het einde van de laatste ijs
tijd op het Amerikaanse continent
wisten te handhaven. Deze oer-Ame
rikanen moeten hier nog wilde paar
den en kudden kamelen gekend heb
ben terwijl zij in Patagonië in Zuid-
Amerika de reuzenluiaard moeten
hebben ontmoet, een machtig mon
ster ongeveer zo groot als een koe,
met machtige klauwen en een zware
gepantserde huid vol met knobbels.
Ook de route die de mongoolse
jagervolken namen, die zich in
Amerika vestigden, geeft een aan
wijzing in de richting, dat de mens
reeds tijdens de laatste ijstijd Ame
rika binnenkwam. Deze veroveraars
van de nieuwe wereld kwamen, dat
staat vast, te voet over de Bering-
straat. Dat was mogelijk, omdat tij
dens de ijstijd het zeeniveau zeker
enige tientallen meters lager was,
waardoor de Beringstraat droog
stond en Amerika over land met
Azië was verbonden. Toen de ijstijd
eindigde, zonk deze landbrug weer
onder water door het stijgen van het
zeeniveau. De eerste menselijke be
woners van Amerika moeten dus
reeds tijdens de ijstijd hier zijn bin
nengekomen".
28.000 jaar oud
„HIER IN TULE Springs hebben
we een vondst gedaan die een en an
der bevestigt. We vonden enkele
menselijke werktuigen en wat been
deren van dieren, die we door middel
van de radio-carboonmethode (C 14-
methode) onderzochten en dit onder
zoek wees uit, dat het gevondene op
rond 26.000 jaar v. Christus gedateerd
kon worden.
Dit materiaal stamt dus uit een
periode dat de ijstijd nog volop aan
de gang was. Dit is zelfs een bewijs
dat de emigranten indertijd over de
enorme gletsjervelden van de Bering
straat getrokken moeten zijn op weg
naar het warmere zuiden. Bij de
grens met Mexico vonden we zelfs
gelijk met Mastodontbeenderen, dief
na onderzoek een leeftijd van rond
30.000 jaar opleverden.
Toch mankeert het ons nog aan
voldoende materiaal om ons een
duidelijk beeld te vormen over doen
en laten van de oudste inwoners van
ons continent. Wij hopen dat de hui
dige grootscheepse onderneming hier
wat licht in zal brengen.
Het is de grootste opgraving die tot
nu toe in Amerika werd gedaan.
Hier werd namelijk in 1936 de be
langrijke vondst gedaan, waarover ik
u zojuist vertelde. We hebben reeds
enig succes geboekt en diverse spo
ren van menselijk leven uit die tijd
gevonden".
Waar gaat het om
„HET GAAT ons niet alleen om
zuivere grondslagen te vinden voor
de datering van de komst van de
mens naar Amerika en voor de gehe
le Amerikaanse voorgeschiedenis,
maar ook om licht te brengen in be
langrijke anthropologische en cultu
rele problemen zoals bijvoorbeeld de
vraag, waarom de ontwikkeling tot
een hoogstaande cultuur, zoals wij
die ook wel in Amerika kennen, we
behoeven hierbij maar te denken
aan de culturen van Maja's Azteken
en Inca's, enige duizenden jaren la
ter kwam dan dergelijke culturen in
de oude wereld, bijvoorbeeld die der
Egyptenaren, Chinezen e.d.
Hoe verklaren we het dat deze ont
wikkeling niet tot die technische per
fectie steeg, zoals we die in Europa
reeds bij de Antieken zien
Men kwam in Amerika zelfs niet eens
tot „een schrift" in weerwil van het
feit, dat de mathematiek, gebaseerd
op de grondslagen van de astronomie,
zich identiek ontwikkelde als die van
de oude volkeren in de wereld.
Het grove werk ban met machines
worden gedaan, maar wanneer
men do belangrijke laag nadert,
wordt overal ter wereld met klei
ner gereedschap of zelfs met de
hand verder gegraven, opdat niets
verloren gaat of beschadigd wordt.
Dat doet men ook in Tule Springs.
menselijk gereedschap (krabbers) te-1 Hoe moeten we dit verklaren, ter-
wijl zowel de oude als de nieuwe
wereld dezelfde oude steentijdcul-
tuur als grondslag had Speelt
soms de andere omgeving, het ande
re milieu hierbij een rol? Of, moeten
we aannemen dat er toch een ver
schil is in de bekwaamheid tot ont
wikkeling bij de verschillende men
senrassen We weten het nog niet
Kijk, dat zijn allemaal problemen die
verband houden met ons zoeken naar
de „oudste Amerikanen", verklaart
professor Libby ons.
Maar we hebben alweer te lang
beslag gelegd op zijn kostbare tijd en
het wordt tijd om op te stappen.
Na deze uitleg begrijpen we van welk
een geweldig belang deze opgravin
gen zijn, niet alleen voor deze man
nen, maar voor de gehele weten
schap en voor Amerika in het bij
zonder. Het is slechts te hopen dat
de bodem hier in Tule Springs bij
Las Vegas voldoende materiaal her
bergt om de geleerden in staat te
stellen antwoord te geven op al die
interessante vragen, waarover onze
gastheer ons vertelde. Aan de men
sen ligt het niet, kapitalen werden
voor deze onderzoekingen uitgetrok
ken en mên beschikt over het mo
dernste materiaal en de knapste ge
leerden. We wachten met belang
stelling het resultaat af.
(Nadruk verboden)
Dr. H. S.
Zondag is in een ziekenhuis in
de Amerikaanse staat Florida
overleden de 336 kilo wegende
Charles Steinmetz. Twee weken
voor zijn dood woog hij echter
nog 368 kilogram.
Zijn lengte was 1,73 meter en
zijn omvang 1,93 meter.
Toen Steinmetz naar het zie
kenhuis zou worden gebracht,
waren er zestien mannen nodig
óm hem op de vrachtauto, die als
ambulance dienst moest doen, te
hijsen.
Kort voor zijn dood verwacht
te hij spoedig aan zwaarlijvigheid
te zullen sterven. Hij had, zo zei
hij, een onverzadigbare eetlust
en vergeleek zichzelf met een
dronkaard, die het drinken niet
kon laten.
Dtor
AGATHA CHR1STIB
Vijf-en-dertig procent van de
bij een opiniepeiling onder
vraagde Fransen is er voorstan
der van dat Groot-Brittannië
lid wordt van de Europese Eco
nomische Gemeenschap. Twee-
jn-twuitig procent sprak zich
daartegen uit. Het onderzoek
werd gedaan in de drie weken
na de persconferentie van de
Franse president, waarin hij
duidelijk maakte dat Frankrijk
zich tegen toetreding van Enge
land zou uitspreken. De vraag
of men vóór of tegen het on
langs met West-Duitsland ge
sloten verdrag was, werd door
61 procent positief beantwoord.
Veertien procent was er tegen.
Vier-en-zestig procent der on
dervraagden was tevreden met
de politiek van De Gaulle, twee
procent meer dan aan het begin
van het jaar.
71)
De stilte die volgde duurde
minstens een volle minuut.
Toen richtte Flora zich hoog
op en zei
„Mijnheer Poirot heeft gelijk.
Ik heb dat geld gestolen. Ik ben
een dievegge, een gewone, ge
mene dievegge. Nu weet u het
Ik ben blij dat het uitgekomen
is. De laatste dagen zijn een
nachtmerrie geweest!" Ze ging
plotseling zitten en begroef haar
gezicht in haar handen. Ze zei
hees: „U weet niet hoe mijn
leven geweest is sedert ik hier
ben gekomen. Dat verlangen naar
dingen, die je niet krijgen kunt
en.... dan liegen, schulden ma
ken, bedriegen, beloften van be
taling o, ik haat mezelf als ik
eraan denk. Dat bracht Ralph en
mij tot elkaar. We waren allebei
:wak. Ik begreep hem en had
medelijden met hem, omdat ik net
:o was. We zijn niet sterk genoeg
om alleen te staan. We waren
zwakkelingen, miserabele zwak-
celingen."
Ze keek naar Blunt en stamp
te plotseling met haar voet.
„Waarom kijk je me nu zo aan*1
alsof je het niet ku nt geloven?
Ik mag dan een dievegge zijn, nu
ben ik in elk geval eerlijk. Ik
lieg niet meer. Ik doe niet meer
of ik het soort meisje ben dat je
aardig vindt, jong en onschuldig
en eenvoudig. Het kan me niet
;chelen of je me nooiit meer wilt
zien. Ik haat mezelf, ik veracht
mezelf, maar je mo et één ding
geloven, als ik Ralph geholpen
had door de waarheid te vertellen
zou ik dat gedaan hebben. Maar
ik had al lang gemerkt dat het
niet beter zou zijn voor Ralph
het maakte de zaak alleen maar
erger voor hem. Ik benadeelde
hem niet door mijn leugen vol
te houden."
„Ralph," zei Blunt. „Altijd
Ralph!"
„Je begrijpt het niet," zei Flo
ra verdrietig. „Je zult het nooit
jegrijpen."
Ze wendde zich tot de inspec
teur.
„Ik beken alles, ik was ten
rinde raad. Ik had geld nodig. Ik
'ïeb mijn oom niet meer gezien
nadat hij van tafel opstond. Wat
lat geld betreft, u kunt doen wat
1 wilt. Het kan niet erger wor
den dan het al is."
'Ze barstte plotseling in tranen
uit, sloeg de handen voor haar
gezicht en snelde de kamer uit.
„Dus dat is dan dat," zei de
'nspecteur gelaten,
dij nu moest doen.
Blunt kwam naar voren.
„Inspecteur Raglan," zei hij be
daard, „dat geld heeft mr. Ack
royd me voor speciale doeleinden
gegeven. Miss Ackroyd heeft het
nooit aangeraakt. Als ze dat zegt,
liegt ze om ka pitein Paton te be
schermen. Walt ik zeg is de whar-
Hij scheen niet te weten wat
Blunt was ongeduldig en keek
Poirot ontstemd aan.
„Ik wil u dit zeggen," zei Poi
rot haastig. „Ik heb uw verhaal
tje geen ogenblik geloofd. Miss
Flora heeft wél het geld wegge
nomen. Maar u hebt het mooi
bedacht, het doet me plezier. Het
was mooi wat u gedaan hebt. U
bent een man die vlug denkt en
handelt."
„Uw mening laat me totaal
koud," zei Blunt kortaf.
Hij maakte weer een beweging
alsof hij door wilde lopen, maar
Poirot, niet in het minst beledigd
hield hem met een. hand op zijn
arm tegen.
„U moet nog even naar me
luisteren. Ik. heb nog meer tt
zeggen. Ik heb laatst gesproken
over dingen die men gehein-
hield. Ik heb aldoor geweten wal
u verbergt. U bemint mademoi
selle met uw hele hart. U hebt
van haar gehouden vanaf het
eerste ogenblik dat u haar zag,
is het niet? Och., laten we toch
niet om zulke dingen heendraaien
waarom beschouwen ze in En
geland liefde toch als een schan
delijk geheim? U houdt van ma
demoiselle Flora. U tracht dat
voor iedereen te verbergen. Goed
best zoals u wilt. Maar neem
de raad van Hercule Poirot aan
verbergt het niet voor made
moiselle zelf."
Blunt had, terwijl Poirot sprak,
telkens tekenen gegeven van on
rust, maar die laatste woorden
trokken zijn aandacht.
„Wat bedoelt u daarmee
vroeg hij op scherpe toon.
„U denkt dat ze van kapitein
Paton houdt maar ik, Hercule
heid en ik be:n bereid dat onder Poirot, zeg dat dat niet waar is.
ede te verklaren." Mademoiselle Flora heeft kapi-
Hij maakte <een schutterige bui- tein Paton geaccepteerd om haar
ging en verlie t haastig de kamer, oom pleizier te doen en omdat ze
Foirot sneld e hem achterna en in het huwelijk een uitweg zag
haalde hem ir de hal in.
„Monsieur een ogenblikje
als u zo goed wilt zijn."
„Sir
uit een leven hier, dat voor haar
ondraaglijk werd. Ze mocht hem
I graag en er bestond begrip en
sympathie tussen hein. k^aar geen
liefdel Het is niet kapitein Paton
lie mademoiselle Flora liefheeft."
„Wat bedoelt u toch?" vroeg
Blunt.
Ik zag dat hij vuurrood werd
onder zijn gebruinde huid.
„u bent blind, monsieur, blind!
Ze is loyaal, dat meisje. Ralph
Paton zit in moeilijkheden en zij
/oelt zich verplicht hem trouw
ie blijven."
Ik vond dat het tijd werd om
iok mijn steentje bij te dragen.
Mijn zuster heeft me verteld,"
zei ik, „dat Flora nooit iets om
Ralph heeft gegeven en dat ook
nooit zou doen. Mijn zuster heeft
altijd gelijk in zulke dingen."
Blunt negeerde mijn goedbe
doelde pogingen en richtte zich
tot Poirot: „Denkt u werkelijk",
begon hij en zweeg abrupt.
Hij is iemand die moeilijk de
dingen onder woorden kan bren
gen.
Poirot heeft geen last van die
kwaal.
„Als u twijfelt aan wat ik ge
zegd heb, monsieur, vraag het
haar dan zelf. Maar, misschien
voelt u daar nu niets meer voor
na die affaire met het geld."
Blunt maakte een geluid dat
klonk als een lach.
„Denkt u dat ik haar dat zou
verwijten? Roger was altqd een
rare snuiter als het op geld aan
kwam. Ze raakte in de knoei en
durfde het hem niet vertellen.
Arm kind, arm, eenzaam kind
Poirot keek peinzend naar de
zijdeur.
„Mademoiselle Flora is de tuin
in gegaan, geloof ik," mompelde
hij.
„Ik ben in elk opzicht idioot
geweest," zei Blunt opeens. „Won
derlijk gesprek hebben we ge
had, 't lijkt wel zo'n Deens
toneelstuk. Maar u bent een fijne
vent, monsieur Poirot. Dank u."
Hij greev Poirots hand en druk-
(Wordt vervolgd.)
