\)Mt (U \jc&uw
Ervaren oj onervaren
kuióvrouw
cTï[enu van de week
wjaarskaarton
DE JAARWISSELING, BINNEN EN BUITEN
Leven we om te eten
RADIO
de BUCK
Daar komme de nozems, daar komme
ICEMBER 1962
ZATERDAG 29 DECEMBER 1962
DE VRIJE ZEEUW
Pagina 5
WISS
5AP.E
b «HET BOSJE»
iumeerd ijsfeest
AN AKEN
JKT U ER OM
IDAAG BROOD
HALEN WAAR-
UW GEZIN ZO
ENOMEN IS
DT'S BROOD S
IM DE PROEF
J BLIJFT ER BI
BROOD BLIJFT
JGER MALS
.gt ons gesneden
id in plastic zak
iaktLekkerrrr I
idi's Bakkerij
j3ij moeder thuis
wat deden wij dit jaar f
en buitenshuis
dokter onderweg
fotoalbumjurk:'
OOK ZULKE
BESTE VOORNEMENS
VOOR 1963
oude kookboeken en moderne
voedingsleer verschillen veel
ze an
opvoedingsfouten
uit de
kleuterperiode
Ontstellend gebrek
aan toezicht
Halve antwoorden
Wie weet er wat
Niet in een trommel
Ervaring moet spreken
T&L.2284
Henhuis.
seert hedenavond
t Bosje. Prijsuitrei-
uur. Verlichte baan.
ORDSTR. 84-86 IEL. 01150 2573
TERNEUZEN
kaartjes met enve-
't., 5 ct. enz.
:nda's vanaf 75 ct.
en Succesagenda's
cheurkalenders
:ende soorten 2 65.
;r nog keus. Elke dag
•t onze voorraad.
e week- en maand-
ers.
ii Agenda's
Boek- en
mtoorboekhandel
-ouwerijstraat 2.
JWEDIEPSTBAAT 1
UETJZEN
Oudeja
oiul nadert. Hei
Is een gedtagkavond, die wij
Nederlanders hij voorkeur in
de intieme huiselijke kring
vieren. Een avond met een
bepaalde sfeer, die zich moei
lijk laat beschrijven. Een sfeer
die niet gemaakt wordt dooi
de oliebollen of liet vuurwerk
om twaalf uur 's naehts. Waar.
door dan wel?
Waarschijnlijk door het we
ten dat we deze avond stil
zullen staan bij het feit dat er
weer een jaar voorbij is wat
nooit meer terug komt. Dat
de tijd razend snel voorbij
vliegt en dat we moeten pro
beren wat goeds an ons leven
te maken omdat het de be
doeling- niet kan zijn, dat men
zich geen ogenblik reken
schap geeft en maar dóórleeft.
We gaan niet de hele avond
sentimenteel zitten doen, dat
is ook niet nodig. We maken
liet gezellig, doen spelletjes
en snoepen, kijken naar meer
of minder geboeid televisie
programma, maai- ontkomen
er niet aan dat Oudejaars
avond een avond is die anders
is dan alle andere avonden.
Welk mens onthoudt niet zijn leven lang hoe Oudejaarsavond
bij hem thuis gevierd werd? Hoe moeder urenlang oliebollen
stond te bakken met de keukendeur dicht en de ramen wijd
open?
En kwam ook niet elk jaar de sjoelbak op tafel? Of deden
we niet een eenvoudig kaartspel? In ieder geval iets, waar we
allemaal aart mee kunnen doen. En opa, die trakteerde op appel
beignetsMoeder zette gezellig alles klaar, dan hoefde ze niet
elke keer naar de keuken. Schalen met allerlei heerlijks, die zó
maar de hele avond voor het grijpen stonden, 'n Mandje met
noten, schaaltjes met zoutjes en heerlijk fruit stonden op het
dressoir. Er was punch, de eigenlijke Oudejaarsavonddrank.
Maar wie daar niet van hield, kreeg heerlijke bowl of warme
chocolademelk.
En de kleintjes? Soms hadden ze 's middags geslapen en
mochten ze opblijven. Een ander jaar werden ze in bed gestopt
en werd er met hun afgesproken dat ze om elf uur wakker ge
maakt zouden worden om de jaarwisseling mee te maken. En
dat gebeurde dan ook.
Dan de klok van twaalf.
We wensen elkaar spontaan veel geluk en voorspoed voor het
komende jaar. Door onze gedachten flitsen de beelden van het
voorbije, al het lief en leed van 1962.
We nemen ons voor alles te doen wat we kunnen om anderen
een genoegen te doen. Want als we ons inderdaad serieus be
zinnen, komen we vaak tot de ontstellende ontdekking dat we
maar bedroevend weinig voor anderen zijn geweest. Hoe vaak
reageerden we niet onvriendelijk, waardoor een ander misschien
lelijk in de put raakte. En hoe vaak hebben1 we niets gedaan,
waar een heel klein beetje al van de allergrootste betekenis had
kunnen zijn. Misschien hebben we niet getroost uit vrees dat
de ander liet „gek" zou vinden en er iets achter zou zoeken wat
er niet was. Hoe vaak?
Zo kunnen we urenlang doorgaan en ons pijnlijk bewust wor
den van onze tekortkomingen van dat éne jaar. Maar we leven
nu eenmaal met en onder mensen. En als ieder voor zich nu
maar probeert een zo goed mogelijk mens te zijn, dan is dat een
opgaat waarvan de vervulling misschien moeilijk, maar niet
onmogelijk zal zijn.
Veel moeders en vrouwen zijn die avond met hun gedachten
bij zonen en mannen die ergens ver weg zijn. Er zijn altijd veel
mensen die de avond van de 31ste december niet kunnen vieren
omdat ze die huiselijke kring,!het gezinsverband missen. Anderen
niet -Óftidat ze „onderweg"' zijn. Hoe vieren zij Oudejaarsavond?
We weten dat bijvoorbeeld aan boord van schepen gestreefd
wordt naar sfeer en gezelligheid om te voorkomen dat de men
sen gaan piekeren over thuis. Thuis, waar vanzeltsprekend juist
op dit soort dagen op verat gelegen plaatsen de gedachten wil
len uitgaan. Omdat niemand belang heeft bij piekeren, worden
de zinnen verzet met wat onschuldig vermaak, zoals men dat
ook gedaan zou hebben in dajiuiselijke kring.
RingEen telefoon ratelt. Een gejaagde stem klinkt schor
in de hoorn van het toestel. Of de dokter wel onmiddellijk wil
komenDokter is al op weg. Inderhaast heeft hij zijn in
strumententas gegrepen. De rustig zoemende motor van zijn
auto overstemt zelfs het bronzen geluid van de klokken, die het
uur verkondigen dat oud en nieuw jaar aan elkaar klinkt
En wij? We happen in de vette, besuikerde oliebol, die moe
der die middag had staan bakkentotdat ze ze zelf 's avonds
niet meer lustte. En we denken er niet aan, dat er een doktei'
is die bij een ernstige patiënt geroepen wordt, dat er achter
die dokter een legertje verpleegsters staat in ziekenhuizen en
sanatoria, die verlichting willen helpen brengen in het lijden,
dat vele mensen hebben te doorstaan ook op deze oudejaars
avond.
En dan zijn er de buschauffeurs, de politiemannen, de men
sen van telefoon en energiebedrijven. Mannen in roezige fa-
brieksruimten, die werken, altijd maar werken, omdat het be
drijf hun bedrijf zoals ze altijd trots zeggen een dienst is
aan de gemeenschap, die geen uitstel duldt. Zij zullen klaar
moeten blijven staan, zolang wij er zijn, die het de gewoonste
zaak van de wereld vinden, dat we het knopje van ons licht
om kunnen draaien op deze oudejaarsavond, dat we de melk
kunnen warmen voor het kopje slemp dat bij deze oudejaars
avond past, of de kraan kunnen openzetten voor het afwas-
water aan het eind van do lange gezellige avond in de familie
kring.'
Zwijgen we dan nog maar over de andere vanzelfsprekende
werkzaamheden, die deze avond doorgaan als op alle andere
avonden en nachten. Over de nachtwakers die hun rondjes lopen
door stilverlaten straten, over de soldaat die zijn wachtje klopt
en de uren telt die hem van de aflossing scheiden, over de taxi
chauffeur, die rekent dat er juist deze nacht waarschijnlijk iets
extra's te verdienen valt, over de brandweerlieden in de grote
steden, in het zware uniform wachtend tot de harde alarmschei
hen niet zelden op zo'n oudejaarsavond tot hun plicht
roept, over de mannen op zee en bij de radio, en over alle een
zamen ter wereld, voor wie deze avond geen verstrooiing te vin
den is en geen gezelligheid.
Voor al die plichtsgetrouwen en eenzamen moge dit stukje
geschreven zijn. Enveel heil en zegen!
(Nadruk verboden.) BETTY TEELING.
Heus, we zijn niet zo slecht als
we eruit zien. We zijn helemaal
niet zo zelfzuchtig, lamlendig en
plagerig als dat dikwijls lijkt.
Ergens in ons binnenste zit 'n
heel goede kern. Dat is die hele
kleine blanke pit in die grote en
vreselijk ruwe holster, die er om
heen zit. Want als we nooit het
goede en het edele zouden willen
nastreven, zouden we toch on
mogelijk al die goede voornemens
kunnen hebben!!
Vooral bij het begin van het
nieuwe jaar komen al onze betere
gevoelens naar boven en zullen
we ons leven eens grondig gaan
veranderen. Na verloop van tijd
is er van al die goede voornemens
weliswaar niets meer te bespeu
ren, maar ze zijn er dan toch
maar geweest.
Niet iedereen neemt dezelfde
dingen op he! programma, dat
komt omdat we allemaal weer
andere fouten iiebben waaraan
iets moet worden gedaan. Jullie
willen liet ine zeker wel hespa
ren om hier een opsomming te
moeten geven van alle tekort
komingen die er zoal zjjn. Trou
wens het gaat er maar om je
eigen fouten te weten en die
hoeft een ander meestal niet voor
je op te noemen!
Ikzelf heb er drie grote en nog
twee kleintjes, dat zijn er dus
juist genoeg om vijf hele goede
voornemens waard te zijn.
Ais de klok straks z'n twaalf
slagen heeft doen verklinken, ben
ik een ander, een nieuw, een
herboren mens.
Dan zullen ze zeggen: „Die ken
je ook niet meer terug, is die
gewoon niet te geloven".
Maar ik denk ook dat ze met
Pasen wel weer zullen vinden dat
Toontje even- onuitstaanbaar is
als altijd.
En anders merken ze dat wel
weer tegen Pinksteren want tot
de grote vakantienee daar
nioet ik echt niet aan denken.
TONY SPIJKERMAN.
Eten... Hoe belangrijk eten is weten we allemaal wel. We eten
voor de instandhouding van onszelf. We eten om de motor draaien
de te houden en voor de vernieuwing en opbouw van de lichaams
cellen. Eten maakt het ook mogelijk dat wij kunnen werken. Dooi
de verbranding van ons voedsel komt er warmte vrij, die ons de
nodige energie levert om te werken.
Zo zouden we dus kunnen zeggen: „We eten om te leven en leven
niet om te eten". Dit slaat dan een beetje op de smulpapen onder
ons. Maar waarom zouden we eigenlijk niet zo plezierig mogelijk
eten?
Reeds in de oudheid wist men dat een smakelijk bereide maaltijd
het eten tot een aangename bezigheid maakt.
Hoc komen deze kinderen
zo? Is het hun aanleg Of heb
ben zij een .slecht voorbeeld van
de ouders gehad? Dat js vaak
geen van beide het geval.
De meeste ontsporingen zijn
terug te voeren tot opvoedings
fouten en men moet dan mees
tal teruggaan tot de kleuterja
ren om het allereerste begin
van de narigheid te ontdekken.
Wanneer men daar eenmaal
oog voor heeft gekregen, kan
men overal om zich heen het
ontstaan van de moeilijkheden,
die zich later zullen voordoen,
waarnemen.
Al te toegeeflijk of al te ge
makzuchtige ouders laten de
allerkleinsten reeds zonder toe
zicht „op straat spelen". En ge
heel ongemerkt verliezen de
ouders die wij hier op het oog
hebben, steeds meer zeggen
schap over hun kroost.
De kinderen gaan zelf bepa
len wanneer zij buiten zuilen
spelen, zij gaan hun zin door
drijven wanneer het om kle
ding en schoeisel gaat, zij gaan
's avonds gewoon niet naar bed
als iedereen het daarvoor al
lang tijd vindt.
Bij het ouder worden gaan
zij dan bovendien nog beslissen
wie hun vriendjes en vriendin
netjes zullen zijn, gaan ze zelf
uitmaken hoe ze hun vrije tijd
zullen besteden.
En zo komt dan geleidelijk
aan men zou kunnen zeggen
bijna ongemerkt het ogen
blik dat de dertienjarige zoon
of dochter aan de maaltijd mee
deelt dat hij of zij „er
's avonds niet is".
Probeert één van de ouders
dan nog slapjes te informeren
waarheen er dan wel gegaan
wordt, dan komt er nog slechts
een half antwoord uit de bus,
waar niemand veel wijzer van
word;.
Vaak weten de jongelui zelf
niet waar ze zo'n avond zullen
belanden. Dat hangt er immers
van af van wat Jopie voorstelt
en wat Klaas of Gazien oppe
ren en wat bij de anderen het
meest in de smaak valt.
Het gaat er immers om dat
je eerst de deur maar uit bent.
Eenmaal buiten zie jc dan wel
eens of je linksom of rechtsaf
zal gaan, of je je in een film
achttien jaar kan versieren en
of er gezellige lui in de naburige
ijsteni. zijn.
Zo komt de weg vrij voor al
lerlei plezierige baldadigheden,
hier ligt het begin van de veel
besproken bandeloosheid. Jon
gens, wat zullen we nu eens
gaan doen? D'r is altijd wel
iemand met een opwindend
plannetje.
Sommige jongens drinken al
een pilsje, een meisje wat niet
rookt telt niet mee, er vormen
zich al stelletjes. De populari
teit in de groep is een heel teer
puntsteeds durft de één weer
meer dan de ander. Totdat...
DR. H. W. SCALONGNE.
(Nadruk verboden.)
De recepten
Alleen zal men zich in de tijd
dat de mensen nog rondliepen
in dierenvellen en vlees boven
een vuurtje roosterden, weinig
om recepten bekommerd hebben.
Dat is pas langzamerhand ge
groeid.
De dochters bereidden meestal
de maaltijden zoals ze dat van
hun moeders zagen en leerden.
Bijzondere en speciale recepten
werden in grovere kring monde
ling aan elkaar doorgegeven. La
ter werden de recepten opge
schreven en zo ontstonden dan
in de loop der tijd de kookboe
ken. Kookboeken die de tijd
weerspiegelen waarin ze geschre
ven zijn. Heel veel van die boe
ken zijn echter verloren gegaan.
Kunt u nog oude exemplaren te
pakken krijgen, blader er eens
in. Het is werkelijk een genoe
gen.
We zien aan de ontwikkeling
van. de recepten de afspiegeling
van voedingsgewoonten. Opval
lend is, dat de recepten geleide
lijk aan nauwkeuriger worden
aangegeven. Tot we aanlanden
bij cle moderne kookboeken, die
voor ons het toppunt zijn van
kookkunst en verantwoorde voe
dingsleer. Hoe zullen veel later
onze achter, achter kleinkinde
ren de kookboeken van onze tijd
weer bekijken?
Een Latijns kookboek
Wij weten dat er in Engeland
twee dames een oud latijns kook
boek opnieuw hebben uitgege
ven. met op de éne bladzijde de
oorspronkelijke teksten en op de
andere bladzijde een Engelse be
werking. Het schijnt dat de da
mes alle recepten hebben gepro
beerd... De schrijver van dit
oude boek, „The Roman Cookery
Book", was Apicius 25 na
Chr.). De dames die het vertaal
den. waren Barbara Flower en
Elisabeth Rosenbaum.
Dit alles js wel heel erg oud.
En nemen we een geweldige
sprong door de eeuwen dan be
kijken we eens een oud Neder
lands kookboekje uit 1668, nl.
„De verstandige Koek". Het is
interessant om de oude recepten
te bestuderen en wat hierbij op
valt is, dat onze voorouders zeer
machtige en stevige maaltijden
verorberden.
In 1801 kwam „Aaltje, de vol
maakte en zuinige keukenmeid".
Een boekje waarbij nog heel wat
te raden overbleef. Met hoeveel
heden en kooktijden namen de
schrijfsters van vroeger het niet
zo nauw.
Wat heeft het lichaam
nodig
Pas in het midden van de vori
ge eeuw is door Justus von Lie-
big de grondslag voor de voe
dingsleer gelegd. Deze leer, we
kunnen zeggen wetenschap, stelt
zich de taak vast te stellen, waar
aan de voeding voor de mens
moet voldoen. Men heeft de hoe
veelheid calorieën, die de totale
daghocveelheid voedsel van de
mens moet vertegenwoordigen,
bepaald. Evenals de calorische
waarde van levensmiddelen. Het
is voor de huisvrouw van heden
dus niet alleen meer belangrijk
een lekkersmakende maaltijd op
tafel te brengen, maar een nood
zaak op een verantwoorde sa
menstelling hiervan te letten.
De kennis en vaardigheid van
de huisvrouw spelen dus een
heel belangrijke rol bij onze voe
ding. Maar veel goede en moder
ne kookboeken kunnen haar hel
pen.
En dan niet to vergeten alle
lectuur die gewijd is aan do
diëetvoeding. Heeft u er plezier
in en ziet u niet zo gauw tegen
wat meer moeite en afwas op.
dan kunt u voor uw huisgenoten
die op diëet leven, met behulp
van die boeken, heel gevarieerde
en smakelijke gerechten klaar
maken. U zult vast dankbaarheid
oogsten, want zoutloos of suiker
vrij eten is, vooral in het begin,
wel eens een beetje moeilijk.
Het fornuis kwam
Maar niet alleen de manier
van voedsel bereiden veranderde.
Ook de middelen ie ons ten dien
ste staan zijn wel „iets" verbe
terd, als we ze vergelijken met
die van onze voorouders.
Voordat men begon te koken
op een vuur van turf of hout, ge
bruikte men primitieve aspotten.
Daarna kwamen (grote verbete
ring) de kolenfornuizen, die onze
grootmoeders ook nog gebruik
ten. De periode van steeds snel
ler toenemende ontwikkeling die
daarop volgde, bracht ons ach
tereenvolgens het koken op pe
troleum, gas en daarnaast elek
triciteit.
Tegenwoordig grilleren we kip
aan het draaiende spit. Of we
roosteren tijdens een „barbecue",
een tuinfeest, naar Amerikaans
voorbeeld, het vlees In de open
lucht.
Zou de mens, door de eeuwen
heen, misschien het minst ven
anderd zijn?
(Nadruk verboden.)
BETTY TEELING.
TIPS
U KUNT
NIET ALLES WETEN
I Wees vorzichtig met uw vuur
werk op Oudejaarsavond!
Koop het niet in een zaak die
anders geen vuurwerk levert,
let op dat u het veilige Ne
derlandse fabrikaat krijgt met
de bijbehorende gebruiksaan
wijzing en volgt stipt de ge
geven voorschriften op bij het
afsteken. Houdt de kinderen
daarbij binnen achter de
ramen. De meeste ongelukken
komen hoofdzakelijk door on
voorzichtigheid.
EN WAT BENT UP
Allo feestdagen zijn weer ach
ter de rug en de tijd is nu geko
men het weer eens wat kalmer
aan te doen en uit onze goedko
pere wintergerechten een keus
te maken. De koolsoorten, biet
jes en knolraap zijn dikwijls niet
zo geliefd, maar wanneer we ze
eens op een andere wijze klaar
maken, b.v. door groene of witte
kool in wat boter (eventueel met
wat kerry) te smoren en knol
raap met een lekker kaasragoüt-
je op te dienen, zullen ze zeker
in cle smaak vallen.
ZONDAG: Welsh rarebit, run
derrollade, spruitjes, aardap
pelen, vruchtencompöte met
koffieroom.
MAANDAGHachee, slaatje van
biet, witlof en appel, rijst,
stoofperen met vanillevlia.
DINSDAG: Hete bliksem met
spek, yoghurt met geraspte
appel.
WOENSDAG: Groentesoep, sa-
voiekool met gebakken kaas-
plak, aardappelpuree.
DONDERDAG: Gehakt, bietjes,
aardappelen, griesmeelvla.
VRIJDAG: Prei met hardge
kookte eieren en kerrysaus,
aardappelen 61 gebakken
visfilet, witiofsla, aardappel
koekjes, broodschoteltje met
chocoladesaus.
ZATERDAGKnolraap met
kaasragoüt, aardappelen,
karnemelkgruwel.
WELSH RAREBIT
4 sneetjes wit brood zonder
korst, 75 gr geraspte kaas, 1 thee
lepel mosterd, peper, 1j dl bier.
Rooster de sneetjes wit brood.
Verhit het bier en los hierin, op
een zacht vlammetje, de kaas op.
Voeg de mosterd toe. Verdeel de
massa over de sneetjes geroos
terd brood. Leg deze in een vuur
vaste sbhotel. Strooi er iets pe
per over. In een hete oven snel
goudgeel laten worden. Heet ser
veren.
KNOLRAAP
MET KAASRAGOUT
Schil de knolraap en snijd de
gaar in water met zout. Maak
een dikke, gladde saus van melk,
boter en bloem. Maak deze op
smaak af met zout, noot en 220
gr in blokjes gesneden, belegen
kaas. Leg de knolraap laag om
laag met de ragoüt :n een vuur
vaste schotel. Strooi er wat pa
neermeel met geraspte kaas over,
leg er een paar klontjes boter op
en geef het gerecht an een vrij
hete oven snel oen goudbruin
korstje.
KARNEMELKGRUWEL
1 liter karnemelk, 50 gr rozij
nen, 2 beschuiten, basterdsuiker,
schijfjes citroen. Zet dc karne
melk een paar uur koud weg met
de rozijnen en de citroenschijf
jes. Dien daarna op met de fijn
gemaakte beschuiten en de sui
ker.
„M n moeder kan zo heerlijk
grauwe erwten met spek klaar
maken"... Deze woorden van
haar echtgenoot speelden nog
door het hoofd van het piepjon
ge, pasgetrouwde vrouwtje, toen
ze, vlug uit kantoor vandaan,
even naar de kruidenier ging.
De grauwe erwtjes werden ge
kocht, thuis gauw afgewassen en
opgezet. Maar het eten was geen
succes en het jonge vrouwtje
voelde het als een nederlaag...
Had de kruidenier haar maar
verteld, dat ze de erwten eerst in
de week moest zetten, dan had
zij ze de volgende dag kunnen
eten en was het maal zeker wel
smakelijk en gezellig geworden.
Do ervaren huisvrouw eet
grauwe erwtjes om eens een ge
makkelijke dag te hebben wat
het koken betreft, omdat er die
dag andere, dringender dingen
op het programma staan. De
vrije zaterdag of de drukke was
dag eisen wel eens een eenvou-
tijdige maaltijd. En moet er eens
moeder ook wel eens in de provi
siekast duiken.
Door de gemakkelijke bewaar-
baarheid van peulvruchten kun
nen we zorgen van enige soorten
erwten of bonen een paar kg in
voorraad te hebben. Als we ze
maar op een koele, droge en don
kere plaats bewaren, en niet in
een gesloten trommel. Door hun
hoog eiwitgehalte zijn ze een uit
stekend voedingsmiddel. Peul
vruchten kunnen ook zonder be
zwaar vooruit gekookt worden,
want ze behouden hun voedings
waarde ten volle.
De huisvrouw die op een goede
samenstelling van dc maaltijd
let. combineert peulvruchten met
melk, yoghurt of karnemelk,
groenten of vruchten en weinig
vet of boter, eventueel wat vlees.
Vlees is in een peulvruchten
maaltijd niet noodzakelijk. Aard
appelen kunnen ook achterwege
gelaten worden, hoewel men ze
natuurlijk zonder bezwaar ge
fuiken kan.
Wanneer de peulvruchten vóór
het koken geweekt worden en ze
zijn goed van kwaliteit, dan zijn
s„, oen japon sen.aM voor eon SXTJgf «J&, «j
onverwacht feestje, dan moet honen on in het weekwater. dan
gaan er geen kostbare vitaminen'
verloren. Vanzelfsprekend heb
ben we ze eerst goed gewassen.
Hier in Nederland verbouwt
men goede kwaliteiten. Veel neer»
slag en onoordeelkundig bewa
ren kunnen natuurlijk een nade
lige invloed hebben. Maar de
huisvrouw weet: door ervaring
wel welke kwaliteit ze moet ko
pen en welk soort haar en haar
gezin het best bevalt. Ze beoor
deelt de peulvruchten dan ook
meestal naar ervaring „in de
kook", want het kwaliteitsver
schil, wat zo ogenschijnlijk nicl
of nauwelijks is waar te nemen,
komt bij het koken wel degelijk
naar voren.
En dit moet het jonge vrouw,
tje natuurlijk allemaal nog leren.
Maar de praktijk is de beste leer.
meester, dus zullen wc er het
beste maar van hopen. Een kook
cursus vóór het huwelijk was
misschien ook niet te versmaden
geweest. En niet alleen de fijne
keuken dan.
Maar och, misschien weet dit
onervaren huisvrouwtje weev
dat peulvruchten de zaden van
vlinderbloemige planten zijn. Dat
de bloempjes meestal wit zijn en
dat de bloemen van kapucijners
en bonen ook wel paars, violet of
roseachtig zijn. En dit is ook in
teressant om te weten.
BETTY TEELING.
(Nadruk verboden.)