Papoeacongres in
verwarring
Tw
Het verbond
Rode Pimpernel
Aanbeve
toestand
Paëina 2
DJrVPriJE'ZEEUW
Vrijdag 21 september 1962
RECHTSZAKEN
Zeeman verdacht van roofoverval
in Hamburg voor de rechtbank
in Den Haag
Drie jaar geëist
tegen marihuanahandelaar
AGENDA
NEDERLANDS
ECHTPAAR IN
OOSTENRIJK
VERONGELUKT
Burgers vallen soldaten aan
met bijlen en hooivorken
in Orleansville
ANTHONY EDEN OVER
NIEUW-GUINEA EN DE VER. NATIES
van
de
Vrijdag 21 sep
RAADGEVI
YERGADE
VRAAGT AC1
PROPAGANDA
„SOWJE
KOLONIAL
Zwaar bewaakt werd donder
dagmorgen de 30-iarige zeeman
3. J. L. de zittingszaal der recht
bank in Den Haag binnengeleid,
waar hij gisteren onder meer
wegens een roofoverval in Ham
burg terecht stond. De officier
van Justitie, mr. Dieserinck, eis
te tegen hem 15 jaar met aftrek
van voorarrest en daarna terbe
schikkingstelling van de regering.
L. is geboren in Middelburg en
heeft geen vaste woon- of ver
blijfplaats.
Vorig jaar 23 juni heeft ver
dachte samen met zijn vriend
Kurt Wouda aan de Gurhof-
strasse 36 in Hamburg een roof
overval gepleegd op een juwe
lier, waarbij de 48-jarige schoen
maker Heinrich Shockman. die
te hulp was gekomen, werd neer
geschoten. W. werd ter plaatse
door de politie gearresteerd,
doch het duurde tot half augus
tus vóór 'de Haagse politie de
hand kon leggen op L. Dit ge
beurde onder sensationele om
standigheden op het station te
Den Haag.
Een Hagenaar had namelijk
aangifte gedaan van diefstal van
zijn koffer met goederen ter
waarde van 3.000 gulden. L. was
enige tijd bij bestolene in huis
geweest en hoewel de politie niet
wist, dat hij de gezochte dader
van de roofoverval was, werd
het bagagedepót, waar de koffer
was ontdekt, dag en nacht be
waakt. Toen na vijf dagen L. zich
meldde ging de politie tot zijn
arrestatie over.
Het bleek, dat L. in het bezit
was van een revolver geladen
met vijf scherpe patronen en
schietklaar. Uit het verdere on
derzoek bleek, dat L. zowel in
Rotterdam als in Den Haag di
verse diefstallen had gepleegd.
Deze feiten waren hem gister
morgen dan ook eveneens ten
laste gelegd.
Hij bekende op de bewuste dag
de juwelierswinkel te zijn bin
nengegaan en de juwelier K. A.
H. Clusman te hebben bevolen
met de handen omhoog tegen
een deur in de winkel te gaan
staan. Hij ontkende evenwel, dat
hij de juwelier met een gummi
slang had geslagen.
De presidente, mevrouw mr.
Minkenhof, merkte op, dat dat
een geheel andere verklaring
was, dan hij eerst had afgelegd.
„Ik had met W. afgesproken,
dat wie het eerst gepakt Werd
alle schuld op zich zou némen
en daarom zei ik eerst, dat ik
had geslagen".
Presidente: „Dat is onzin, want
u heeft W. zelf zien arresteren".
Nadat de juwelier was neer
geslagen zou W. zijn zakken
hebben doorzocht en een porte
feuille hebben gestolen. Ver
dachte L. betoogde, dat hij hier
aan niet had deelgenomen, om
dat hij naar de brandkast was
gegaan. Juist op het moment,
dat hij een hoeveelheid geld wil
de nemen, hoorde hij gegil van
de juwelier. Inmiddels kwamen
er enkele personen de winkel
binnen. „Ik zei tegen hen dat zij
weg moesten gaan", aldus ver
dachte. Dat hij hierbij met zijn
pistool had gedreigd vermeldde
hij niet.
Terwijl zich buiten een vrij
talrijk publiek verzamelde ging
L. zijn vriend achterna, die in
een aangrenzende kamer op een
bank was gaan liggen. „Ik wilde
hem meenemen want als hij ge
pakt werd, zou ook bekend wor
den dat ik de modedader was",
aldus verdachte gistermorgen.
Het tweetal ging naar buiten
en drong zich door het publiek
heen. „Toen sprong er iemand op
mijn rug, die ik eraf heb ge
gooid. Do man greep mijn pis
tool en tijdens de worsteling ging
dat af", zo verklaart L. thans.
De presidente wees er evenwel
op, dat volgens aanvankelijke
verklaring verdachte, staande in
het portiek van de winkel, had
geschoten, waardoor de schoen
maker dodelijk in de buik werd
getroffen. Het pistool met vijf
tien patronen had verdachte ge
stolen op het schip, waarop hij
het laatst had gevaren. Ik nam
het mee, om geweld te voorko
men, zo beweert verdachte.
Presidente: „Het lijkt me dat er
dan juist geweld ontstaat". Ver
dachte: „Als de juwelier had ge
dacht, dat het een stuk speel
goed was, dan zou hij misschien
niet hebben meegewerkt".
Als getuige werd gehoord de
schoenmakersknecht O. Eder uit
Hamburg. De getuige Crusman
verblijft voor herstel van zijn
gezondheid in Oostenrijk en kon
daarom niet ter zitting verschij
nen. De getuige Eder was werk
zaam bij de schoenmaker Shock
man. Hij hoorde de bewuste
morgen rumoer in de winkel van
Crusman. Toen hij door de rui
ten in de winkel keek, hoorde hij
geluid van doffe slagen. Samen
met zijn baas liep hij de winkel
binnen en trof de juwelier hevig
bloedend op de grond liggend
aan. Op dat moment kwam L.
binnen en hield het pistool op
getuige Eder gericht en beva!
hem de winkel te verlaten.
Op een desbetreffende vraag
van de president verklaarde de
getuige met beslistheid, dat
Shockman in geen geval ver
dachte heeft besprongen en hem
zelfs niet heeft aangeraakt. Ver
dachte heeft vanuit het portiek
zonder meer op het publiek ge
schoten, waarbij Shockman do
delijk werd getroffen.
Toen de politie arriveerde had
verdachte kans gezien zich tus
sen het publiek te mengen en zo
te verdwijnen, terwijl zijn vriend
dadelijk werd gearresteerd.
In zijn requisitoir ging de offi
cier van Justitie de feitelijke om
standigheden nog eens na. Hij
constateerde, dat de verklarin
gen van verdachte omtrent de
schietpartij buitengewoon on
waarschijnlijk zijn, mede gezien
uit de ingang van de winkel zon
der meer op het publiek gescho
ten, mede om de mensen die te
hulp snelden te intimideren.
Toen is Shockman getroffen en
dodelijk gewond.
Aan de hand van het rapport
van de psychiater noemde de
officier verdachte een koelbloe
dig misdadiger, die zich er
slechts ongerust over maakte of
hij wel een geslaagd misdadiger
was-.
do verklaringen van de getuigen.
Verdachte heeft naar de mening
van de officier van Justitie van-
„Ik beschouw u als een ge
slaagd misdadiger, zoals u het
weten wilt", zo keerde de offi
cier zich tot verdachte. Het is
gebleken dat verdachte inder
daad koelbloedig kon optreden
en onder alle omstandigheden
bij de gevaarlijkste misdaden het
hoofd koel houdt. Dit bleek o lt
bij het verlaten van de winkel,
wat hij met grote waakzaamheid
deed. en zich rustig onder de
toeschouwers mengde. Het is
overduidelijk, dat hij een ge
vaarlijke misdadiger is en een
gevaar voor de maatschappij,
aldus de officier.
De verdediger, mr. R. F. Foort-
se, was van mening, dat niet be
wezen kan worden geacht, dat
verdachte de juwelier heeft ge
slagen en tegen het hoofd ge
schopt. Daarom suggereerde
pleiter om alsnog de juwelier via
de rechter-commissaris te horen.
Wat gebeurd is rond de schiet
partij, is allerminst duidelijk ge
worden. Er zijn in totaal vijf
verschillende lezingen daarom
trent, aldus de verdediger. Hij
meende dan ook, dat het niet
vast staat, welk aandeel ver
dachte hierin heeft gehad.
De rechtbank zal op 11 oktober
uitspraak doen.
VRIJDAG 21 SEPTEMBER
TERNEUZEN Luxor-Theater,
8 uur: „Diamanten bij het ont
bijt".
ZATERDAG 22 SEPTEMBER
TERNEUZEN LuXor-Theater,
8 uur: „Diamanten bij het ont
bijt".
Concertgebouw, 8 uur: „Pas
poort voor Chinh".
Zuiderspórtpark. 3 u.: Tern.
■Boys IIHeinkenszand I.
AXEL Het Centrum. 6.30 en
9 uur: Jerry als ruimtevaar
der".
Terrein Buitenweg: 4.15 uur:
AZVV—Chrislanriia.
ZAAMSLAG: Sportterrein, 4.15
uur: Zaamslag 2Waarde 2.
Een gevangenisstraf van drie
jaar met aftrek van voorarrest
heeft de officier van Justitie bij
de Amsterdamse rechtbank don
derdagochtend geëist tegen de 41-
jarige Amerikaan Clinton W„
een arbeider uit New York. die
op 30 juni in Amsterdam werd
aangehouden toen hij een grote
hoeveelheid marihuana in een
auto vervoerde.
De officier van Justitie, mr. W.
K. baron van Dedem, geloofde
dat deze W. een internationaal
handelaar is. Hij handhaafde zijn
standpunt, dat het gebruik van
marihuana niet zo onschuldig is
als men in sommige publikaties
voorstelt. „Het kan tot gebruik
van nog sterkere middelen lei
den", zei mr. Van Dedem, die in
dit verband citeerde uit waar
schuwende publikaties van de
wereld-gezondheidsorganisatie.
De Amerikaan, die verklaarde
de marihuana in Amsterdam te
hebben gekocht voor 180,i in
totaal ruim 900 gram, voldoende
voor 3000 sigaretten, die op de
zwarte markt minstens 7500,
opbrengen), bekende dat het zijn
bedoeling was de marihuana te
verkopen. ,,lk kocht het omdat
het zo goedkoop was en ik wilde
het verkopen toen ik hoorde hoe
duur marihuanasigaretten hier
zijn", gaf de Amerikaan te ken
nen. Hij was geschrokken van de
zware eis. „Men gebruikt mij als
de zondebok", gaf hij in zijn laat
ste woord te kennen, nadat de
officier van Justitie had medege
deeld, dat de twee andere man
nen in zijn gezelschap waren vrij
gelaten, omdat zij geen verdoven
de middelen in hun bezit hadden.
Een anonieme tip bracht de po
litie op 30 juni op het. spoor van
de auto van een snorder, waarin
de Amerikaan ztch liet vervoe
ren. Hij vtcas al tien maanden in
Europa en zou volgens zijn zeg
gen in Amsterdam terecht zijn
gekomen, omdat hij bij de Fran
se consul een visum voor Frank
rijk wilde aanvragen. Kort tevo
ren was hij wegens illegaal ver
blijf in Parijs uit Frankrijk ge
zet. Het was niet de eerste maal
dat W. Europa bezocht. Sinds
1959 maakte hii elk jaar een reis
naar de oude wereld. „Om Frans
te studeren", zei de verdachte,
maar de officier van Justitie ge
loofde daarvan niet veel. „Hoe
kan een kartonnage-arbeider zich
eenmaal per jaar een reis naar
Europa veroorloven en hoe is het
mogelijk dat hij hier dan kan
leven zonder te werken?", vroeg
de officier van Justitie zich af.
„Ik kreeg elke maand een che
que uit Amerika en dat was mijn
eigen geld", antwoordde de Ame-
kaan. die een pas kreeg op naam
van Clinton W., maar naar
later bleek uit informaties van
Interpol als Thomas Baily in
Amerika al vele veroordelingen
(totaal negen jaar, w.o. vijf jaar
Sing-Sing wegens autodiefstal)
op zijn strafblad had staan. In
de annalen van de narcoticabe-
strijders kwam zijn naam even
wel nog niet voor.
De politiedeskundige drs. D.
Eskes getuigde, dat in een mari-
huana-sigaret 250 tot 300 milli
gram marihuana zit, zodat uit de
inbeslaggenomen hoeveelheid ze
ker 3000 sigaretten hadden kun
nen worden gerold. Zeven siga
retten en twee pakjes (in de voe
ring van zijn jas) had W. bij zijn
aanhouding in bezit. In zijn op
liet Centraal Station gedeponeer
de koffer werden nog eens tien
plastic zakjes en een lucifers
doosje met marihuana gevonden.
Het was voor de eerste maal dat
de Amsterdamse politie marihua
na verpakt in plastic zakjes aan
trof. want doorgaans wordt dit
verdovende middel in kranten
verpakt.
Hoofdagent-rechercheur R. Ver-
haaf gaf te kennen dat het zijn
indruk was, dat W- op weg was
om de partij te gaan verhande
len. toen de auto op het Damrak
werd aangehouden.
De officier van Justitie citeer
de, om het belang van vervolging
in narcoticazaken aan te tonen,
uit enkele internationale verdra
gen en publikaties van gespecia
liseerde organen van de Verenig
de Naties. Naar zijn mening be
hoeft het Openbaar Ministerie de
schadelijkheid van marihuana
voor de volksgezondheid niet aan
te tonen. „Het is nu eenmaal bij
de wet verboden en ook de medi
ci vinden marihuana nog steeds
gevaarlijk", zei mr. Van Dedem.
Ook tijdens de laatste zitting van
de wereldgezondheidsorganisatie
is herhaald, dat marihuana onder
de termen van een verbod valt en
dat geen verslapping in de con
trole mag plaatsvinden.
De raadsman mr. H. B. Wierin-
ga was het eens met de strenge
politiecontrole tegen de handel in
verdovende middelen, maar z.i.
bestaat er geen enkele aanwijzing
dat zijn cliënt een internationaal
handelaar is- „Hij is alleen bezwe
ken voor de hoge prijzen die hier
geboden werden", geloofde mr.
Wieringa. Hij bepleitte clemen
tie.
De rechtbank zal op 4 oktober
vonnis wijzen.
Bij een autobotsing in Lind-
Rosegg. provincie Karinthië,
Oostenrijk, op de weg naar
Triëst, zijn gistermiddag een no
taris uit Amsterdam en zijn echt
genote om het leven gekomen bij
de frontale botsing werden de
inzittenden van de andere wagen,
een Oostenrijker en zijn echtge
note, zwaar gewond. Beide auto's
werden vernield.
Er ontstond een tumult in de
zaal van de Nieuw-Guinea-raad,
waar het nationale Papoeacon
gres wordt gehouden, toen enke
le deelnemers schreeuwend en
stampvoetend duidelijk maakten,
dat zij de verklaring van Tang-
gahma, dat het voorstel om in
1963 een volksstemming te hou
den een tweederde meerderheid
gehaald zou moeten hebben,
„een handige draai vonden".
Een aantal jonge Papoea's, dat
van buiten de zaal de beraadsla
gingen volgde, begon luidkeels
mee te schreeuwen en een van
hen sloeg een ruit in. Papoea
politieagenten en andere con
gressisten wisten de vechtende
Papoea's evenwel spoedig uit
elkaar te halen. De debatten ble
ven daarna zeer verward en
steeds werden er sprekers ge
ïnterrumpeerd.
Tanggahma zei, dat het slechts
zijn enige oogmerk was de Pa
poea's naar een vredige en rus
tige toekomst te leiden. Volgens
hem is het in overeenstemming
met parlementaire gewoonten
om aan dergelijke stemmingen
een tweederde meerderheid te
verbinden. Vele deelnemers wa
ren inmiddels evenwel kwaad
weggelopen, waarop de zitting
werd verdaagd.
Tevoren waren de deelnemers
het reeds eens geworden over
het zenden van een delegatie
met een resolutie naar Djakar
ta nadat de Verenigde Naties
het bestuur hebben overgeno
men. De Nederlandse regering en
de Verenigde Naties zouden voor
die tijd via hun vertegenwoordi
gers in Hollandia worden inge
licht.
In de resoluie verklaren de
Papoea's het akkoord te beschou
wen als de enige mogelijkheid
om een derde wereldoorlog in
het gebied van de Stille Oceaan
te voorkomen. De overdracht
van het Nederlandse bestuur
aan de Verenigde Naties zien zij
als het einde van het koloniaal
bestuur. Voorts verklaren de
Papoea's zich bereid samen te
werken met Verenigde Naties en
met Indonesië teneinde de veilig
heid en de vrede te handhaven.
Zij betuigen solidariteit met de
Afrikaanse en Aziatische landen,
waaronder ook Indonesië. Vol
gens de resolutie zal het begrip
zelfbeschikkingsrecht moeten
worden gezien als een extern
recht. Bij het plebisciet zullen
allo Papoea's die in Nieuw-Gui-
nea wonen, ook zij die uit Indo
nesië gekomen zijn, stemrecht
moeten hebben. Gepleit wordt
verder voor algehele amnestie
voor hen die. hetzij door steun
aan Nederland hetzij door steun
aan Indonesië, veroordeeld zijn.
Aan het overgangsbestuur zullen
de Papoea's vragen een eigen
vlag en volkslied te garanderen.
De laatste paragraaf van de
resolutie gaat over het tijdstip
van de uitoefening van het zelf
beschikkingsrecht waarover dus
ondanks de meerderheid van
stemmen voor 1963, nog geen
definitieve beslissing is geno
men.
Tijdens de laatste redevoerin
gen die aan het opstellen van de
resolutie voorafgingen, had een
van de organisatoren van het
congres, de voorzitter van de
Partie Nationaal. Wajoi. een
felle aanval op de Nederlanders
gedaan. Hij verweet hen een
„leeg lasd" achter te laten.
De heer Wajoi riep uit dat de
Nederlanders „geen fabriek zul
len achterlaten". „Evenmin als
geld", voegde hij hieraan toe.
„De enige zorg van de Neder
landers is thans hun eigendom
men op de boot naar Nederland
te krijgen. Waarom dit geld niet
gebruikt voor de ontwikkeling
van de economie van Nieuw-
Guinea en voor de opbouw van
het land? De Nederlanders laten
ons alleen het zelfbeschikkings
recht achter, en dan nog een
zelfbeschikkingsrecht dat we
van de Indonesiërs zullen moeten
krijgen. Dit is kapitalistische po
litiek. Dit is een typische handel
wijze van mensen die overal
alleen maar zakelijk vaprdeel uit
willen trekken", aldus Wajoi.
Zijn redevoering werd ver
schillende keren door luid ap
plaus van enkele tientallen Pa
poea's onderbroken.
Tenslotte riep hij de Papoea's
op een eenheid te vormen Hij
verklaarde dat de vrijheid alleen
bereikt kan worden door een
heid. En de vrijheid ligt thans
niet meer in Den Haag maar in
Djakarta, aldus Wajoi. Ook hij
verklaarde zich tenslotte echter
voorstander van een plebisciet
onder de Verenigde Naties. „Wat
er ook gebeuren zal, Nieuw-
Guinea zal een republiek wor
den en niets anders dan een
republiek", zo besloot Wajoi zijn
rede.
Het lid van de Nieuw-Guinea-
raad Mofu verklaarde alle ver
trouwen in de Verenigde Naties
te stellen. Ook hij zeide voor
stander van een plebisciet in
1963 te zijn omdat hij in de be
loften van de Indonesiërs geen
enkel vertrouwen stelt. Vervol
gens werd de stemming gehou
den met het hierboven vermeld
verloop.
Teneinde een definitieve beslis
sing te nemen over het tijdstip
van het plebisciet zal het natio
naal congres vandaag opnieuw
bijeenkomen. Dat zal dan de 7de
zittingsdag zijn.
De zesde zittingsdag van het
nationaal Papoeacongres heeft
dus nog geen definitieve beslis
sing gebracht t.a.v. het tijdstip
waarop volgens de deelnemers
het plebisciet zal moeten worden
gehouden. Bij de stemming spra
ken zich 43 deelnemers aan het
congres uit voor een volksstem
ming in 1963. tijdens de uitoefe
ning van het bestuur door de
Verenigde Naties. 25 Papoea's
waren voor de uitoefening van
het zelfbeschikkingsrecht in
1969, zoals in het akkoord is
overeengekomen
Voorzitter Tanggahma conclu
deerde naar aanleiding van deze
uitslag, dat de resolutie zal moe
ten instemmen met een volks
stemming in '69, omdat het
voorstel de tweederde meerder
heid niet had behaald. Vele con
gressisten betoogden evenwel
luidkeels het daarmee niet eens
te zijn. Er ontstonden in de zaal
en onder de talrijke Papoea's
buiten kleine vechtpartijen,
waarna Tanggahma de zitting
tot vrijdagmiddag verdaagde.
In de nacht van dinsdag op
woensdag zijn bij botsingen tus
sen burgers en militairen van
het vierde Algerijnse district
(het gebied van Algiers) in Or
leansville twee doden en drie ge
wonden gevallen. Zeven mensen
worden vermist.
Tijdens een beloging van een
groot aantal burgers, onder wie
velen uit omliggende dorpen, de
den met bijlen en hooivorken
gewapende demonstranten een
aanval op militairen van Wilaja
vier. Deze hadden daarop het
vuur geopend, waardoor onder
de burgers slachtoffers vielen.
De vroegere Britse premier
Anthony Eden, thans lord Avon.
heeft in een artikel in het drie
maandelijkse Amerikaanse tijd
schrift „Foreign Affairs" kritiek
uitgeoefend op de waarnemend
secretaris-generaal van de Ver.
Naties Oe Thant.
„In afwachting van het resul
taat van onderhandelingen (tus
sen Nederland en Indonesië), be
stond er geen reden om aan te
nemen, dat Indonesië een wette
lijke grond had om op Westelijk
Nieuw-Guinea aanspraak te ma
ken". aldus lord Avon. En hij
vervolgt: „Het lijkt derhalve
vreemd, dat de waarnemend
secretaris-generaal van de Ver.
Naties geweigerd heeft waarne
mers te zenden om over de ge
beurtenissen op Nieuw-Guinea te
rapporteren naar aanleiding van
de Indonesische parachutisten
landingen en andere infiltraties
in het gebied".
„De Nederlandse regering had
hierom verzocht en er werd niet
aan voldaan onder voorwendsel,
dat het een afwijking z.ou beteke
nen van de neutraliteit (van de
Ver. Naties) om waarnemers te
zenden, wanneer niet beide par
tijen het hier over eens waren.
„Deze leerstelling betekent, dat
de agressor en de aangevallene
overeenstemming moeten berei
ken voordat de Ver. Naties waar
nemers kan zenden naar het
toneel van de strijd. Dit is geen
houdbare stelling in het kader
van de internationale rechtvaar
digheid", aldus lord Avon.
Lord Avon zei verder, dat
Nederland het beheer over
Nieuw-Guinea heeft opgegeven
„onder druk van de Verenigde
Staten en de Verenigde Naties".
Na zeven jaar van Indonesisch
bestuur zal de Papoeabetolking
worden toegestaan in een volks
stemming over de toekomst (e
beslissen.
„Een stemming onder derge
lijke voorwaarden kan nauwe
lijks enig vertrouwen wekken."
Het is een teken van „toenemen
de zwakte", dat de Ver. Naties
er niet in geslaagd zijn het begin,
sel hoog te houden, dat intei na
tionale overeenkomsten moeten
worden gerespecteerd, aldus lord
Avon.
De Ver. Naties hebben er te
vaak de voorkeur aan gegeven
de andere kant op te kijken wan
neer de internationale zaak niet
populair is, de gevolgen hiervan
zijn naar uit de geschiedenis
blijkt onvermijdelijk".
Lord Avon leverde kritiek op
wat hij noemde de inbezitneming
van het Suez-kanaal door presi
dent Nasser, het overnemen van
Nederlandse schepen door Indo
nesië „zonder aanvaardbaar com
pensatie-aanbod" en Cuba's „dief
stal" van Amerikaanse eigen
dommen.
Lord Avon stelde voor, dat de
Internationale Bank in dergelijke
gevallen financiële hulp zal ont
houden, tenzij het betrokken land
er in toestemt de benadeelde lan
den of personen een compensatie
aan te bieden voor de inbezitne
ming van hun eigendom.
door
BARONESSE ORCZY
51).
Zal ik ooit die dag vergeten?
Mme la marquise was bijna
waanzinnig van angst, en het
was hartbrekend de dappere po
gingen te zien, die zij deed om
de vicomte te verstrooien.
De enige zonnestralen die in
onze duisternis doordrongen wa
ren de korte bezoeken van my-
lord.
Buiten hoorden we de geregel
de stappen van de wacht, die
daar gezet was om ons gevangen
te houden. Zij werden om de tien
uren afgelost, en inderdaad wa
ren we evenzeer in arrest alsof
we gekerkerd waren in een van
de gevangenissen van Lyon.
Om ongeveer vier uur in de
namiddag kwam mylord na een
korte afwezigheid bij ons terug.
Hij bleef een ogenblikje met M.
Ie vicomte staan spelen.
Alvorens heen te gaan nam hij
madame's hand in de zijne en
zei heel ernstig, terwijl hij zijn
stem tot zacht gefluister deed
dalen:
„Vanavond! Wees niet bang!
Wees overal op voorbereid! Denk
eraan dat het verbond van de
„Rode Pimpernel'1 nimmer faal
de in het brengen van hulp. en
dat ik u mijn woord verpand dat
gij en die u lief zijn vannacht
buiten Lyon zullen wezen."
Hij was vertrokken, ons achter
latend in verwondering over zijn
vreemde woorden. Mme la mar
quise was hierna net als iemand
in een droom. Zij sprak nauwe
lijks tegen me, en het enig geluid
dat over haar lippen kwam, was
een zacht geneurie, waarmee zij
M. Ie vicomte in slaap zong.
De uren kropen traag voorbij.
Bij ieder geluid op de trap schrok
madame op als een angstig vo
geltje. De beruchte Laporte
bracht meestal zijn bezoek tegen
acht uur 's avonds, en nadat het
helemaal donker was geworden,
zat madame voor het kleine
raampje en ik voelde dat zij de
minuten telde die nog tussen haar
en de dreigende tegenwoordig
heid van die vreselijke man la
gen.
Een kwartier voor acht hoor
den we de zware voetstap op de
trappen. Madame vloog op als
werd zij gestoken. Zij vloog
naar het bed als een waanzin
nige, en de enige deken om hem
heen wikkelend nam zij M. Ie
vicomte in haar armen. Builen
:onden we Laporte's ruwe stem
horen, terwijl hij tot de wacht
sprak. Zijn gewone vraag: „Is
alles in orde?" werd met 'n kort:
„Alles wel" beantwoord. Toen
vroeg hij of de Engelse spion bin
nen was. en de schildwacht ant
woordde: „Neen, burger, hij ging
om vijf uur uit en is niet terug
gekeerd."
„Sedert vijf uur niet terugge
keerd?" zei Laporte met een lui
de vloek.
„Pardi! Ik veronderstel dat die
stomme Caudy hem toch niet zal
hebben laten ontsnappen."
„Ik zag Caudy zowat een uur
geleden, burger", zei de man.
„Zei hij iets omtrent de En
gelsman toen?"
Het scheen ons, die ademloos
naar dit gesprek luisterden, dat
de man een ogenblik aarzelde
eer hij antwoordde; toen sprak
hij met hoorbare zenuwachtig
heid:
„Caudy dacht toen. om u de
waarheid te zeggen, dat de En
gelsman in huis was. terwijl ik
er zeker van was dat ik hem
een uur tevoren de trap af had
zien gaan."
„Alle duivels", schreeuwde
Laporte met 'n wilde vloek, „als
ik ontdek dat jij, burger ser
geant, of Caudy een blunder ge
slagen heeft, zit er wat voor jul
lie op."
Geweldig vloekend schopte hij
toen plotseling de deur van ons
zolderkamertje open en bleef
toen met de handen in zijn zak
ken staan op de drempel, wijd
beens, van aangezicht tot aange
zicht met Mme la marquise, die
nu tegenover hem stond als een
tijgerin die haar welp verdedig
de.
Hij uitte een luide spotlach.
„Aha. de aristo's!" riep hij,
„wachtend op die vervloekte En
gelsman, hè? Om jou en je ge
broed uit de klauwen van die
mens-tijger te reddenNiet zo
echter mijn edele ci-aevant mar
quise. De jongen is niet langer
ziek hij is nu sterk genoeg, om
de lucht van de gevangenis te
kunnen verdragen in afwachting
van volkomen rust in de armen
van Mme la Guillotine. Burger
sergeant", riep hij over zijn
schouders heen. „geleid deze
aristo's naar mijn wagen be
neden. Als de Engelsman terug
keert, vertel hem dan dat hij zijn
vrienden onder de tedere hoede
van dokter Laporte kan vinden.
En avant. moedertje", voegde hij
erbij, terwijl hij Mme la marqui
se stevig bij de arm pakte, „en
jij oude vogelverschrikker", be
sloot hij, over zijn schouder tot
mij, „volg de burger sergeant,
Mme bood geen weerstand.
Zoals ik u vertelde, was zij se
dert het donker als iemand in
droomtoestand; wat kon ik dus
anders doen dan haar edel voor
beeld volgen? Inderdaad was ik
te verstompt om iets anders te
doen.
We strompelden allen de don
kere trappen af, Laporte Mme la
marquise geleidend, welke M. Ie
vicomte vast in haar armen ge
sloten hield. Ik volgde met de
sergeant wiens hand op mijn
schouder lag. Ik geloof dat twee
soldaten achter ons aanliepen,
maar daar ben ik niet zeker van.
Beneden door de open deur
zag ik de vage omtrekken van
een grote koets, waarvan de lan
taarns een zwak licht over de
ruggen van twee paarden wier
pen en op een paar mannen, die
op de bok zaten.
(Wordt vervolgd.)
EDWARD KENNEDY
KANDIDAAT
VOOR DE SENAAT
De jongste broer van (le Ameri
kaanse president, de 30-,jarigc
Edward Kennedy, is door de
democratische partij tot kandi
daat voor het senatorschap van
de staat Massachusetts gekozen.
Op de foto beantwoordt Ed
ward Kennedy in Boston de toe
juichingen van de democraten,
terwijl zijn vrouw Joan lachend
toekijkt.
Chinese darmen voor
een appel en een ei
Na een onderzoek dat van be
gin augustus tot nu geduurd
heeft is de Rotterdamse politie er
in geslaagd een grote serie
havendiefstallen op te lossen en
de daders te arresteren. In be
gin juli hadden de 36-jarige ha
venarbeider K. J. de M„ de even-
oude koopman J. M. uit St. Wil-
librord en zijn leeftijdgenoot en
collega D. v. L. vijf vaten met
Chinese darmen gestolen en ver
kocht. De waarde van deze dar
men was 21000 gulden. Zij beur
den er echter maar 2300 gulden
voor. Maar dit belette hen niet
tezamen met anderen nog acht
ton vismeel, een flinjke partij
autobanden, twee ton lijnzaad-
schilvers, vier ton rijstebloem,
vier ton witte bonen, 1 ton ijzer
en twee vaten koperborstels te
stelen. Deze buit was ƒ45.000
waard en werd eveneens tegen
spotprijzen van de hand gedaan.
Drie havenarbeiders, de 32-ja-
rige P. C. M„ de 52-jarige F. S
en de 30-jarige C. J. H. zijn dezer
dagen aangehouden. Eerder wer
den al de 45jarige hoofdbaas C.
D. J. en de 42-jarige loodsbaas
A. B. aangehouden. In totaal zijn
er dus acht betrokkenen bij dez»
havendiefstallen.
De agendacomm
V. N.-assemblee hee
avond na een stom
met 13 tegen vier
vier onthoudingen,
aanbeveling te doer
stand in Hongarije
da »e plaatsen.
De speciale V.N.-a
voor de kwestie-H
Leslie Munro uit Ni
werd herhaaldelijk
justische vertegenv
tic rede gevallen, I
Klaarde dat de Sow
40.000 man troepen
heeft en dat 8.000 I
politieke redenen ge
den gehouden. De I
derminister van
Zaken Semenov ha
geprobeerd, met h
De raadgevende
van de Raad van I
donderdag de Weste
den opgeroepen eer
vere propaganda te
het „Sowjet-kolonial
den- en Oost-Eur<
landen van de raat
de algemene vergadc
Verenigde Naties vri
gen eisen voor de 1<
liet ijzeren gordijn
genheid benutten
op de tegenstelling
Russische optreden
dekolonisatiepolitiek
Westen voert.
De assemblee kw,
eenstemmige uitspr
debat over de kwi
hand van een rap
Luxemburger Lindei
Het moet voor het
moeilijk zijn om aa
aldus de rapporteur,
van het zogenaamd
koloniale zelfbesehikl
bestuur is, terwijl
kolonialisme in Euro
is een blok van state
onder uitsluitende
Russische controle.
Nadat, bij de aanv
vergadering van de
mor donderdagmidd
Pcschar (P."V. d. A-
uitgebracht van dc
Kamer aan H. M. c
aangeboden opgave
leden om daaruit
jnen tot voorzitter, d<
<i. Kortenhorst mede
de Koningin bij haar
18 september j.i- de 1
horst als zodanig hac
De griffier der Ka
F. Schepel, las ver'
Koninklijk Besluit v<
De Voorzitter, mr.
tenhorst, sprak daar
rede uit die hij als de
van hem wenste te z
De Voorzitter dec
n.m. mede, dat woens
terimrapporl is vers
de commissie die dc
van de Kamer onder
commissie beveelt aa
te nemen met éen s;
openbare commissie
gen.
De Voorzitter stele
fnterimrapport aan
stellen in de openba
ring der Kamer van
27 september a.s. De 1
met dit voorstel akko
Voor het overige
Voorzitter voor, de
politieke besehouwin
om te houden zonder
voorbereiding. Deze z
nen in de openbare
van 2 oktober a.s.
Aan de algemene fi
schouwingen zal. a
nog een schriftelijke
ding voorafgaan.
Op 4 oktober zal
nota in behandeling
nomen.
Zonder discussie
hoofdelijke stemming
de de Kamer het wets
wijziging van de sc
kosten van het regent
wijziging, in evenrec
's konings inkomen tc
's rijks kas, moest
omdat 's konings ink'
wet van 21 juni 19611
ziging heeft ondergaa
Het wetsontwerp t
ing van het Kon. Be:
december 1961 houc
ging van de tabaksacc
oand met de verhogi
invoerrecht op ruwe
gevolg van de eerste
van het gemeenschap
netarief van de E. E.
der hoofdelijke stemn
nomen.
Vervolgens werd n<
tal wetsontwerpen z
delijke stemming a;
waaronder de wetsont
in verband staan me
ging van de kinderbij
Bij de behandelin
wetsontwerp begroti:
derlands Nieuw-Guine
dienstjaar 1962 vroeg
Blom (P. v. d.-A.) naa
beid van een bericht
ling van verlof aan
in Nederlanda'Nieuw-
