RAN G de versnapering van de eerste RAN G
Provinciaal nieuws
KATANGA-KONGO
RJS
aWee^
st
Wrak op Wester schelde
wordt geborgen
Kantongerecht Terneuzen
Het verbond
Rode Pimpernel
Tagina 2
DE VRIJE ZEEUW
Woensdag 8 augustus 19621
PROCES TEGEN DUITSE
JODENVERVOLGERS
TERNEUZEN
HULST
VLISSINGEN
van dc
ONGELUK MET
ELECTRA
De vertegenwoordiger der Ver.
Naties te Leopoldstad heeft
dinsdag aldaar meegedeeld dat
zij geen vergunningen meer zal
verstrekken voor vliegtuigreizen
naar Katanga.
Verklaard wordt dat dit be
sluit is genomen naar aanleiding
van de mededeling der centrale
Kongolese regering, dat slechts
door haar goedgekeurde vluch
ten naar Katanga mogen worden
gemaakt.
De Ver. Naties zullen wel „als
tijdelijke maatregel" zorgen voor
het vervoer van levensmiddelen
en andere eerste levensbehoef
ten naar gebieden in Katanga,
waar men deze dringend nodig
heeft.
De centrale Kongolese rege
ring heeft dinsdag meegedeeld
maatregelen te zullen nemen
tegen alle handelsbedrijven, die
de Katangaanse regering steu
nen en tevens in andere delen
van Kongo werkzaam zijn. „Het
zal dergelijke bedrijven niet wor
den toegestaan aan de ene kant
het staatsondermijnendo streven
der Zuidkatangaanse leiders te
steunen en aan de andere kant
voordeel te halen uit de zaken,
die zij in andere Kongolese ge
bieden doen", aldus de medede
ling der centrale Kongolese re
gering, die de leiding der te Leo
poldstad gevestigde hoofdkanto
ren van deze ondernemingen
van haar besluit in kennis heeft
gesteld.
In de mededeling wordt ver
der gezegd dat de betrokken
handelsondernemingen ..moeten
kiezen of zij in Zuid-Katanga,
dan wel in de rest van Kongo
willen werken".
Er zal een commissie worden
ingesteld die tot taak krijgt „na
te gaan welke wettelijke maat
regelen genomen dienen te wor
den, om naleving van de rege
ringsopdracht door de onderne
mingen te verzekeren".
Premier Adoela heeft later in
een andere bekendmaking mede
gedeeld dat de centrale Kongo
lese regering alle televerbindin-
gen tussen Katanga en de bui
tenwereld heeft doen opschor
ten. „Deze maatregel, die in
overeenstemming is met artikel
32 van de internationale over
eenkomst betreffende televerbin-
dingen, heeft ook betrekking op
de radio-Katanga, dat niet meer
het recht bezit uitzendingen
naar het buitenland te verzor
gen. Ook de radio-amateurs in
Katanga moeten, met ingang van
gisteren, hun uitzendingen sta
ken", aldus de bekendmaking
der centrale Kongolese regering.
Reuters correspondent in Eli-
sabethstad meldde dinsdag dat
de telefonische-, telegrafische-
en telexverbindingen van Elisa-
bethstad, via Brussel, met Euro
pa en andere werelddelen op de
normale wijze functioneerden
evenals de telefoonverbindingen
met Rhodesië. dit ondanks de be
schikking der centrale Kongole
se regering, dat deze verbindin
gen in het vervolg via Brussel
moeten lopen.
Waarnemers in Elisabethstad
zijn van mening dat het de auto
riteiten te Leopoldstad niet mee
zal vallen haar order te doen
uitvoeren, tenzij de Europese
landen en Rhodesië weigeren te
reageren on telefonische oproe
pen uit Elisabethstad.
Een andere mogelijkheid, om
de verbindingen van Elisabeth
stad met de buitenwereld te ver
breken, zou bestaan uit het doen
bezetten van het hoofdpostkan
toor en van de radio-, ontvangst
en zendstations te Elisabethstad
door troepen der Verenigde Na
ties. Een dergelijke maatregel
heeft in september 1961 evenwel
geleid tot het uitbreken van ge
vechten tussen Katangaanse
marechaussee en militairen en
troepen der Verenigde Naties.
In Bonn is maandag officieel
een aanklacht ingediend tegen
dertien voormalige S. S.'ers en
leden van de veiligheidspolitie
wegens medeplichtigheid aan
de moord op 170.000 Joden uit
Polen, Oostenrijk en Duitsland
in het concentratiekamp Kulm-
hof bij Posen. Slechts drie Jo
den zijn hier aan de gaskamers
ontsnapt. Twee van hen, nu
woonachtig in Israël, zullen als
getuige optreden. Zij hebben
ook tijdens het proces-Eich-
mann getuigenverklaringen af
gelegd.
SCHEEPVAARTBEWEGING
KANAAL TERNEUZEN—GENT
gedurende de maand juli.
ZEEVAART.
Aantal B.R.T.
Geschut opvaart 245 270.789
Geschut afvaart 236 258.842
Gelost of geladen te
Aantal B.R.T.
Terneuzen 47 23.671
Terneuzen (Rede) 7 65.366
Sluiskil 9 18.148
Sas van Gent 3 795
BINNENVAART.
Opvaart
Het ziet er naar uit dat het
wrak va nhet Turkse schip
„Aydin" in de Westerschelde nu
geruimd kan worden.
Vier en een half jaar lang
heeft rijkswaterstaat onderhan
delingen moeten voeren om te
komen tot het ruimen van het
wrak van dit vrachtschip, dat op
21 februari 1958, tien dagen na
dat het in aanvaring was ge
weest met het Franse passa
giersschip „Charles Tellier" in
de zgn. Bocht van Bath zonk.
Het schip, een „Libertyship"
van 1945, was eigendom van een
Turkse staatsrederij en de lading
was eigendom van vele eigenaren
wat het onderhandelen niet ver
gemakkelijkte. Bovendien stelde
rijkswaterstaat aan de bergers,
die belangstelling voor het werk
HET (SLECHTE) WEER
IN EUROPA
De Europese kust langs de Noord
zee en het Kanaal is dinsdagavond
door een waar noodweer getrof
fen.
Ten zuiden van Boulogne in
Frankrijk, zijn twee vissersvaar
tuigen vergaan. De bemanning
van één der scheepjes wist zich
te redden doch de vier opvaren
den van de andere vissersboot
zijn verdronken.
Te Boulogne, Calais en Duin
kerken deden zich rukwinden
voor met een snelheid van meer
dan 100 km per uur, evenals bo
ven het ten westen van Bretagne
gelegen Ouessant.
De stormvlagen gingen gepaard
met een bijzonder hevige regen
val. Zo viel er in het gebied van
Brest gedurende een paar uren
méér regen dan gedurende de
gehele maand augustus 1961.
In Engeland was het slecht
herfstweer. In Londen bedroeg
de temperatuur 12 graden Celsi
us, dit is de laagste dagtempera
tuur, die aldaar werd waargeno
men sinds het begin van de op
tekening dezer temperaturen in
1940.
De opvarenden van verscheide
ne pleizerjachten moesten door
reddingboten in veiligheid wor
den gebracht.
Ook langs de kust van Neder
land en België was het weer ruw.
Het scheepvaartverkeer op Ant
werpen werd dinsdagochtend ge
deeltelijk gestoord. In Zeebrugge
werden opslagplaatsen van ben
zine ernstig beschadigd.
En ook boven midden-Europa
was het bar slecht weer.
In Duitsland en Oostenrijk heeft
het vrijwel onafgebroken gere
gend, hetgeen met hevige storm
vlagen gepaard ging. De tempe
ratuur is in west-Europa zó sterk
gedaald, dat baders en zwemmers
op de Noordzeestranden bevon
den dat het zeewater warmer was
dan de lucht.
toonden, bepaalde eisen. De be
langrijkste was wel een bank-
storting van enige miljoenen
omdat men niet het risico ven-
ste te lopen dat wel de lading
die nog steeds enkele miljoenen
waard is zou bergen, doch
niet het wrak.
„Sinds enkele maanden is het
bergingsbedrijf W. A. van der
Tak N. V. uit Rotterdam eige
naar van schip en lading gewor
den". aldus de hoofdingenieur
van het arrondissement Viissin-
gen van de rijkswaterstaat, ir.
H. Wieringa. „Van der Tak wil
ook het schip bergen, kan aan de
verplichte bankstorting voldoen,
zodat onze pogingen om de „Av-
din" die alleen bij slecht zicht
gevaar oplevert voor de scheep
vaart te doen ruimen, einde
lijk succes dragen. De contrac
ten zijn zojuist getekend en voor
het ruimen van de „Aydin"
tot een diepte van 14 meter min
N.A.P. krijgt Van der Tak de
tijd tot uiterlijk 1 januari 1966".
Over de „Aydin" cn de lading
waarvan totdusver niemand
het fijne wist waren veel ge
ruchten in omloop. Deze werden
in de hand gewerkt doordat ka
pitein Ziya Tansen destijds
slechts met uiterste moeite te
bewegen was zijn gezonken
schip te verlaten. „De „Aydin"
had een general cargo", aldus ir.
Wieringa, „totaal 8500 ton goede
ren die in Rotterdam en Ant
werpen zijn geladen. Hoewel
direct na de stranding door ons
twee ton zilver werd geborgen
en 14 ton lood. vertegenwoor
digt de rest nog steeds een waar
de van enige miljoenen. De la-
dinglijst geeft, behalve het zil
ver, aan: 2800 ton olie in drums,
totaal 200 ton lood, 49 ton allu-
minium, stalen pijpen en platen,
spoorrails, betonijzer en machi
neonderdelen. En niet minder
dan 11 ton bier".
Het zilver heeft rijkswaterstaat
veilig doen opbergen en het
staat ter beschikking van de
eigenaar, die het destijds met <!e
„Aydin" verscheepte, mits de
door rijkswaterstaat gemaakte
kosten worden betaald.
Of Van der Tak nog een po
ging zal ondernemen de „Aydin"
in zijn geheel te bergen is niet
bekend. „Het schip ligt op een
harde onderlaag en in die vier
en een half jaar is het nauwe
lijks verder gezonken", aldus ir.
Wieringa. „De opbouw steekt
nog steeds boven water uit. Wel
heeft duikersonderzoek ons uit
gewezen, dat het schip is ge
plooid, wat er op kan wijzen, dat
het is gebroken".
Bij de aanvaring in februari
1958 werd de „Aydin" zwaar be
schadigd aan het voorschip aan
bakboordzijde. De ruimen 1, 2
en 3 werden opengereten en lie
pen onmiddellijk vol water,
waardoor het voorschip zonk.
Het achterschip bleef echter nog
drijven en met uiterste kracht
inspanning werd het schip bui
ten do vaargeul aan de grond
gezet. Daarna liepen ook de an
dere ruimen langzaam vol water
en zonk het schip. In de tussen
liggende tien dagen werd de la
ding zilver, wat lood en de dek
lading spoorrails gelost.
Aantal
Ton
Motorschepen
1657
653.849
Sleepschepen
166
228.880
Sleepboten enz.
345
12.030
Afvaart
Aantal
Ton
Motorschepen
1591
628.570
Sleepschepen
153
213.872
Sleepboten enz.
354
13.336
Gelost of geladen
tc
Aantal
Ton
Terneuzen
177
72.104
Terneuzen Rede55
74.111
Sluiskil
324
186.987
Axel-Sassing
12
2.749
Sas van Gent
107
28.270
Waarschuwing
De korpschef der gemeentepo
litie alhier vestigt in verband met
de veelvuldig voorkomende dief
stallen van rijwielen en bromfiet
sen de aandacht op artikel 86 van
de algemene politieverordening
van de gemeente Terneuzen.
Daarin wordt bepaald dat het
verboden is om op of aan de weg
een rijwiel of rijwiel met hulpmo
tor onbeheerd te plaatsen, te heb
ben of te laten staan. Tussen 7
uur en 24 uur is dit niet van toe
passing indien het rijwiel of het
rijwiel met hulpmotor niet voor
onmiddellijk gebruik gereed is.
Door de politie zal een strenge
controle op de handhaving van
deze bepalingen worden uitge
oefend. De in strijd hiermede aan
getroffen voertuigen zullen wor
den overgebracht naar 't bureau
van politie alhier en alleen na
opgemaakt proces-verbaal aan de
betrokkenen worden afgegeven.
Verkeersperikelen
Gistermorgen te ongeveer
kwart over tien had een aanrij
ding plaats op de Havenweg, na
bij de opslagplaats van de firma
Cracau, tussen twee auto's, die
beide in de richting Terneuzen
reden.
De bestuurder van de voorste
auto, de heer F. P. J. J. P. uit
Ixelles (B.l, moest plotseling
sterk afremmen voor een langs
de weg staand bermpaaltje en
week daarbij naar links uit,
waardoor de daarop volgende
auto, bestuurd door de heer J. L.
M. uit Sas van Gent, eveneens
naar links moest uitwijken, doch
niet kon voorkomen dat er een
botsing ontstond en beide auto's
materiële schade opliepen.
Des namiddags te ongeveer 5
uur reed de heer J. J- met een
auto achteruit uit de garage van
de firma IJsebaert—Temmerman
de Burgemeester Geillstraat op.
Op dat moment kwam vanuit de
Arsenaalstraat om de hoek van
de Burg. Geillstraat gereden een
Belgische auto, bestuurd door de
heer J. L. S. uit Gent, die zijn
rechterweghelft versperd zag
door de achteruitrijdende auto.
Bij het uitwijken naar links
kwam de rechtervoorzijde van
zijn auto nog in aanraking met
de achterzijde van die auto.
Agenda gemeenteraad.
De raad der gemeente Hulst
komt vrijdag a.s. in de raadszaal
van het stadhuis alhier bijeen
ter behandeling van o.m. de vol
gende punten:
Voorstel tot aankoop van
grond aan de Steensedijk.
Voorstel tot het aanvragen
van een verhoging van het be
drag per inwoner als onderdeel
van de algemene uitkering uit
het gemeentefonds.
Voorstel tot vaststelling van
de 13e, 14e, 15e en 16e wijziging
der gemeentebegroting 1962.
Engels schip niet brandende
lading.
Op de rede van Vlissingen is
gistermorgen het 5.975 bruto re-
gisterton metende Engelse schip
..Ivanghoe Beacon" aangeko
men met een brandende lading
vismeel. De brand beperkte zich
tot ruim drie. Het schip kreeg
geen toestemming de haven van
Vlissingen binnen te lopen.
Omstreeks kwart vóór tien is
het teruggekeerd naar Antwer
pen. waar het ook vandaan
kwam. Daar zal de lading wor
den gelost.
Ook hierbij liepen beide auto"s
materiële schade op.
Beter (en halve gekeerd, dan
ten hele gedwaald.
Een verrassende en onaange
name wending in de zaak tegen
de Zaamslagse hotelhouder M.
P. F. dreigde voor de 30-jarige
A. K. te Vogelwaarde, die gis
termorgen als getuige a déchar
ge moest verschijnen.
Wegens het herroepen van
een tegenover de politie afge
legde verklaring bracht de offi
cier van Justitie, mr. T. Lebret,
hem de ernstige gevolgen van
deze houding onder het oog als
zijndeonmiddellijke arrestatie
inzake het plegen van meineed.
K„ die aanvankelijk op zeer
zelfverzekerde wijze de recht
bank tegemoet trad, was kenne
lijk van zijn bravour genezen
toen hij voor de tweede maal
voor het hekje trad en bedrem
meld toegaf, dat zijn aanvanke
lijk afgelegde verklaring de
juiste was.
F. was geverbaliseerd omdat
in de nacht van 9 op 10 maart
van dit jaar tussen 23.00 uur
's avonds en 5 uur 's morgens
zich twee personen in zijn éta
blissement zouden hebben be
vonden, hetgeen op die uren
verboden is. Deze zaak diende
een vorige maal. waarbij F. zich
verweerde met erop te wijzen,
dat de beide personen, A. K. uit
Vogelwaarde en C. M. van G.
uit Koewacht, bij hem zouden
blijven overnachten en hij deze
eerst van eten frites met een
gebraden haantje had voor
zien.
De verbalisant, de wachtmees
ter-commandant der Rijkspo
litie te Terhole, L. P„ releveerde
zich aan zijn verbaal, waarin
een eensluidende verklaring van
K. en Van G. stond opgetekend,
dat het helemaal niet in hun
bedoeling had gelegen in het
hotel van F. te blijven over
nachten.
Hun namen kwamen wel in
het nachtregister voor. doch dit
was niet getekend door de bur
gemeester.
K., die uiteraard niet bij de
verklaring van de wachtmees
ter aanwezig was en die vervol
gens als getuige werd gehoord,
verklaarde nu fris van de lever
wèl naar F. te zijn gegaan met
de bedoeling er eerst een hapje
te eten en er daarna te over
nachten. Omdat zijn „frites-
met-haantje-mede-eetgenoot-
confrater", zoals de officier Van
G. in de loop' van het verhoor
noemde, besloot als chauffeur
toch maar weg te rijden, zodat
er, volgens K„ niets meer van
het overnachten was gekomen.
De kantonrechter, mr. H. v. d.
Belt, vroeg in gemoede aan K.
of dit nu wel allemaal waar was
en wees hem er vervolgens op,
dat hij onder ede stond.
Mr. Lebret wilde graag een
antwoord op de vraag of alles
wat in het proces stond juist
was.
Op de vraag of K. nadien F.
nog had gesproken, antwoordde
eerstgenoemde ontkennend. „U
begeeft zich op zeer glad ijs, er
is hier een parketwacht in de
zaal aanwezig, die ik u, wegens
het plegen van meineed, op
dracht kan geven u in arrest te
doen stellen", zo voegde de offi
cier K. toe.
Getuige Van G. beweerde
eerst ook de bedoeling te heb
ben gehad de nacht door te
brengen in het hotel en ook
hem werd door de kantonrech
ter op het tegenstrijdige in zijn
verklaring gewezen en de moge
lijke gevolgen van dien, waarop
deze getuige onmiddellijk zijn
houding wijzigde en toegaf dat
zijn eerste verklaring de waar
heid bevatte: ook gaf hij toe F.
nog naderhand te hebben ge
sproken.
„Heeft F. gezegd: Als je maar
volhoudt, kan je niets gebeu
ren?", vroeg mr Lebret hem.
Het antwoord bleef v. G. hier
op schuldig.
Toen K. voor de tweede maal
voor de balie verscheen zeide
de kantonrechter hem, dat de
officier de mogelijkheid van
meineed voor hem wilde voor
komen.
Op de hem hierna gestelde
vragen releveerde ook K. zich
toen volkomen aan het proces
verbaal.
Op de vraag van de officier of
hem door F. nog een avondje
gratis eten was beloofd, ant
woordde hij ontkennend. „U
moest dus zo maar gratis mein
eed afleggen!", reageerde mr.
Lebret toen sarcastisch.
F. zeide na de eis 150,
boete of dertig dagen hechte
nis dat de beide heren ge
tuigen hadden staan liegen; hij
zal de boete niet betalen, doch
eerst „zijn voeten nog wel eens
wassen in Middelburg".
Na deze woorden wilde F. zich
uit de rechtzaal verwijderen,
maar er werd gesommeerd nog
even te wachten op de uitspraak
van het vonnis, dat luidde100
boete of 20 dagen hechtenis.
Vervolgens moest v. G. nog
een boete van 10,incasseren
voor het zich na sluitingstijd
bevinden in een café.
K. had hiervoor schikking
aangevraagd.
Een vaderlijke waarschuwing
Klein van postuur, doch vast
besloten de heren van het ge
recht van zijn zienswijze te
overtuigen, trad naar voren de
77-jarige F. J. de W. te Sluis
kil, die te dien einde een schrif
telijk verweer op tafel depo
neerde. Althans, zo betitelde mr.
v. d. Belt het hem door gedaag
de ter inzage aangeboden schrif
tuur, waarop deze echter rea
geerde met een ferm„Geen
verweer, edelachtbare, doch
rechtvaardigheid
De W. was ten laste gelegd
het berijden van een bromfiets
waarop een deugdelijke hand
rem ontbrak. Verdachte ont
kende deze tenlastelegging en
zei, dat de verbalisant de hand
rem niet goed ingedrukt had,
waardoor het leek alsof deze
niet of onvoldoende functio
neerde.
De officier was het hiermede
niet eens. doch wilde wel reke
ning houden met de status van
gedaagde en eiste ƒ7,50 boete.
De kantonrechter maakte er
5,van met een vaderlijke
waarschuwing.
De buitenlucht <lee<l het heni 1
Voor het zich bevinden op de
openbare weg in kennelijke
staat van dronkenschap moest
terechtstaan A. J. R. te Ter
neuzen. Erg jammer voor hem
door
BARONESSE ORCZY
14 V
Nadruk verboden.
Chauvelin luisterde met enig
geduld naar al die uitweidingen.
Het kind kon hem niets schelen,
maar de Rode Pimpernel had het
uit de klauwen van de Leridans
willen bevrijden; hij had alles op
het spei gezet en verloren
om dat besluit uit te voeren 1 Dit
op zich zelf was al voldoende
reden voor Chauvelin om belang
te stellen in het uitvoeren van
Marat's wraak, wat dan ook de
oorspronkelijke oorzaak hiervan
mocht geweest zijn.
In ieder geval was hij nu vol
daan omdat hij het kind veilig
wist en de Leridans ongevoelig
waren voor omkoperijen of be
drog die hen naar de guillotine
zouden kunnen brengen.
Al wat ZÜ beweerden was dat
zij bang waren.
„Bang, waarvoor?" vroeg
Chauvelin scherp.
Dat het wicht opgelicht zou
worden... gestolen! O! hij zou
niet weggelokt kunnen worden...
daarvoor waren zij te zeer op hun
hoede! Maar klaarblijkelijk wa
ren er geheimzinnige machten
aan het werk...
„Geheimzinnige machten!''
Chauvelin lachte luidkeels bij
die veronderstelling. De „geheim
zinnige macht" lag in elkaar ge l
doken in een donkere cel van dej
Abdij. Welke andere machten
konden aan het werk zijn met be
trekking tot het wicht?
Wel. do Leridans hadden een
waarschuwing gekregen!
Wat voor een waarschuwing
„Een brief", zei de man nors.
„Maar daar m'n vrouw noch ik
kan lezen..."
..Waarom sprak je daar niet
eerder van?" onderbrak Chauve
lin bars.
„Laat mij die brief zien
De vrouw haalde een vuil ver
kreukt stuk papier van onder
haar voorschot vandaan. Natuur
lijk dat zij de inhoud niet kon
lezen, want deze was in het En
gels geschreven in de vorm van
een weinig dichterlijk rijm, het
geen Chauvelin een wüde uit
drukking ontlokte
„Wanneer kwam dit?" vroeg
hij. „En hoe?"
„Deze morgen, burger", mom
pelde de vrouw ten antwoord. „Ik
vond het vóór de deur. met een
steen prop om te voorkomen dat
de wind het weg zou doen
waaien. Wat staat erin. burger?"
ging zij voort, terwijl haar stem
van angst beefde, want de bur
ger gevolmachtigde zag eruit
alsof hij een of andere dreigen
de bovennatuurlijke verschijning
had gezien.
Hij gaf gedurende enige ogen
blikken geen antwoord cn de bei
de verachtelijke schurken had
den geen begrip van de boven
menselijke poging tot zelfbeheer
sing. die achter het bleke, ver
starde masker van de gevreesde
man verborgen was.
„Het betekent vermoedelijk
niets, waar jullie bang voor be
hoeven te zijn", zeide Chauvelin
eindelijk kalm. „Maar ik zal zelf
naar de commissaris van de sec
tie gaan en hem zeggen een stuk
of twaalf mannen van de Süreté
te zenden om jullie huis te bewa
ken en in jullie bereik te zijn als
jullie hulp nodig mochten heb
ben. Aldus zullen jullie je hele
maal veilig voelen, hoop ik."
„O ja, helemaal veilig, burger"
antwoordde de vrouw met een
zucht van nameloze verlichting.
Daarna pas keerde Chauvelin
zich om en ging heen,
IX.
Maar dat gekreukte vuile vod
je papier dat hem door die vrouw
Leridan gegeven was. rustte nog
steeds in zijn toegeknepen hand.
toen hii vlug stadwaarts snelde.
Het scheen zijn handpalmen te
verschroeien. Even tevoren had
h;i de inhoud gelezen, waarvan
hij maar al te goed de betekenis
kende. Dat onbeschaamde Engel
se kreupelrijm. de onderteke
ning: een vijfbladige bloem in
rood getekend! Hoe goed kende
hij dat
„Wij zoeken hem hier, wij zoe
ken hem daar
De meest vernederende ogen
blikken uit Chauvelins loopbaan
waren samengeweven met dat
onnozele regeltje, en nu was het
hier om hem te bespotten, of
schoon hij wist dat zijn bitterste
vijand vastgeklonken en hulpe
loos lag, gevangen in een strik
waaruit geen ontsnappen moge
lijk was; zelfs ondanks dat hij
wist, dat de spottende stem wel
ke deze woorden op die heuge
lijke dag, verleden jaar Septem
ber. had uitgesproken, spoedig
voor eeuwig het zwijgen opge
legd zou worden.
Er was geen twijfel aan of een
uit die troep Engelse spionnen
had deze waarschuwing voor de
deur van de Leridans gelegd.
Geen twijfel mogelijk of zij had
den dit gedaan om zand te
strooien in de ogen van de offi
cier van Justitie om zo een ver
warring bij hem te veroorzaken
omtrent de identiteit van de ge
vangene in de Abdij, alles ten
voordelen van hun chef.
De gedachte dat zulk een on
zekerheid kon bestaan, dat Fou-
quierTinville aan het twijfelen
zou kunnen gebracht worden om
trent de ware persoonlijkheid
van Paul Molé, bracht het koude
zweet op Chauvelins voorhoofd.
Hij holde langs de eindeloze che-
min de Pantin, hield alleen stil
bij de barrière du Combat om de
commissaris van de sectie op de
hoogte te stellen omtrent het zen
den van een wacht naar het huis
der Leridans. Daarna, toen hij
verzekerd was dat dit strikt en
vlug zou volbracht worden, dreef
een onoverwinnelijk gevoel van
rusteloosheid er hem toe om door
te hollen naar de woning van de
officier van Justitie in de Rue
Blanche alleen om hem te
zien. om hem te spreken en
zekerheid te hebben.
O Hij moest zekerheid hebben
dat geen twijfel, geen lafhartig
heid van de zijde van enig amb
tenaar de verwezenlijking van
zijn meest geliefkoosde droom in
de weg zou staan. Papieren of
geen papieren, getuigen of geen
getuigen, de gevangen Paul Molé
was de Rode Pimpernel hier
van was Chauvelin even zeker als
van zijn eigen bestaan. Iedere
zenuw had dat bevestigd toen hij
van aangezicht tot aangezicht
stond in de Rue des Cordeliers
in de nauwe kamer oog in oog
met zijn gezworen vijand.
(Wordt vervolgd.)
was, dat hij nog geen jaar ge
leden voor een dergelijk feit
schikking had gekregen en de
officier deze thans als een mon
delinge tenlastelegging bij het
verbaal voegde. „Hoe komt u
daarbij, dat u zich zo bedrinkt?",
vroeg de kantonrechter hem.
Gedaagde antwoordde hierop
wegens de vakantie een glas of
vijf bier te hebben gedronken.
Toen hij het café, waarin deze
vakantiebesteding plaatsvond,
verliet, was hij niet dronken,
maar werd dit eerst toen hij
buiten kwam.
Dit vond mr. v. d. Belt vreemd,
aangezien steeds beweerd wordt
dat de buitenlucht iemand
meestal goed doet.
Gedaagde zeide verder nog,
op de bewuste dag in gezelschap
van zijn vrouw te zijn geweest.
„Uw vrouw was toch niet
dronken, hoop ik?", vroeg mr.
v. d. Belt verschrikt. „Eén is ai
erg genoeg!"
De officier vond dat op deze
manier R. een hoop accijnzen
betaalt en de alcohol voor hem
bijzonder duur wordt, 60— of
12 dagen luidde vervolgens de
eis en uitspraak.
Verkeersovertredingen aan
de lopende band
R. D. te Hulst had bij het
links afslaan als autobestuurder
geen voorrang verleend aan het
van rechts komend verkeer,
waardoor een botsing ontstond
met een scooter. De berijder
hiervan kwam bij deze botsing
lelijk te vallen; erger was. dat
zijn op de duo zittend zoontje
hierbij een schedelbreuk en
blijvende littekens opgelopen
had.
D. werd deswege veroordeeld
tot een boete van 50 of 10 da
gen hechtenis.
Voor eenzelfde feit hadden
zich te verantwoorden: J. L. S.
te Goes en P. J. W. te Vogel
waarde. Zij moesten hiervoor
boete betalen van resp. ƒ20,—
en 40,—.
Wegens het overschrijden van
de toegestane maximum-snel
heid binnen de bebouwde kom
stond terecht G. M. E. v. d. B.
te Sluiskil, die volgens de ten
lastelegging op de Kanaalkade
te Axel 80 km per uur gereden
had. Gedaagde ontkende dit en
meende dat de snelheid veel
lager was. De in de zaal aan
wezige verbalisant getuigde, dat
hij de auto die v. d. B. bestuur
de, met zijn motor met zijspan
achtervolgd had, waarbij hem
opviel, dat de dame die naast
v. d. B. zat, steeds omkeek op
een manier of zij wilde consta
teren of verbalisant de wagen
wel in kon halen. Toen dit ge
beurd was vroeg de politieman
aan v. d. B. waar hij de moed
vandaan haalde om met vrouw
en kinderen in de auto met een
dergelijke snelheid te rijden.
De officier vond het een ern
stige overtreding en eiste 100
boete of 20 dagen hechtenis.
De kantonrechter vonniste
75,of 15 dagen.
Te hard gereden had ook mej.
C. A. de B. te Hontenisse; zij
werd hiervoor veroordeeld tot
50,of 10 dagen.
Ook berijders van bromfiet
sen geven nogal eens te veel
gas. P. F. A. M. R. A. te Koe
wacht had met zijn brommer
maar even de 50 km gehaald.
Dat was natuurlijk veel te hoog,
waarvoor de officier een geld
boete eiste van 50,
De kantonrechter vond geen
aanleiding van deze eis af te
wijken en vonniste dus con
form.
De 77-jarige D. van H. te
Graauw had met zijn bromfiets
het verkeer uit de richting van
de Paardemarkt te Hulst ge
hinderd. Een botsing was hier
door niet ontstaan, wel was Van
H. gevallen tegen een auto, het
gevolg was aanzienlijke mate
riële schade, die door v. H. zelf
was vergoed, aangezien hij op
dat tijdstip niet verzekerd was.
„Ik wist niet dat ik kwaad
deed", zei v. H.. waarop de kan
tonrechter repliceerde dat hij
er ook in 't geheel niet kwaad
uitzag, maar toch wel kwaad
kon doen.
Eis 30 boete, die gedaagde
een zucht van schrik deed sla
ken; de uitspraak bepaalde tie
kantonrechter op ƒ20,
Alle zeventig inzittenden van.
een Amerikaanse Lockheed
„Electra" zijn er zo goed als on
gedeerd afgekomen toen het toe
stel kort na de landing op een
vliegveld bij Knoxville, in de
staat Tenessee, van de landings
baan geraakte en daarbij een
vleugel verloor. De twee motoren
in deze vleugel vlogen in brand.
Een passagier liep een gebroken
voet op en haar dochter een knie-
wond.
Volgens de gezagvoerder had
een krachtige windstoot het
vliegtuig naar de zijkant van de
landingsbaan geduwd, waarbij
het rechter landingswiel afknap
te. De brandweer van het vlieg
veld doofde het vuur binnen en
kele minuten.
De „Electra" was eigendom
van American Airlines.
