uniek dierenziekenhuis
dierenartsen
Castro's handel in
Mensen
f 1-75
m Pedicure
e Voetverzorging
Zaterdag 14 april 1962
DE VRIJE ZEEUW
Pagina 15
erneuzen
H. KEMPER
In een
werkt een eendrachtig team
samen tot heil van het dier
OPERATIE SLAAGDE
[EDISCHE
pGEZINS-
2NCY-
CLOPEDIE
6
BOEKHANDEL
VAN DE SANDE
STUDENTEN IN
GUATEMALA GEDOOD
Nederlander na arrestatie
in België ontsnapt
li»
!10 fi
no-
IB9V
TERNEUZEN
'oordstraat 68 Tel. 2476
Behandeling
eek aan huis.
r
r.v,.-
(van onze verslaggever)
Wageningen (P P) - „Kalm
maar jongen Ja, laat hem zo maar
liggenzegt dokter Gouda Quint,
geneesheer-directeur van het unie
ke dierenziekenhuis „De Wagen-
renk" te Wageningen. We zijn in de
operatiekamer van het ziekenhuis
en op de tafel ligt een flinke helm-
casuaris uit Ouwehands dieren
park. Het is een vogel die een beet
je doet denken aan een kleine
struisvogel. Het arme dier was ge
boren, met een misvormde, te kor-
le bovensnavel. Het gevolg hiervan
was, dat het dier niet in staat was
zijn graantje mee te pikken en het
zou zonder menselijke hulp onge
twijfeld van honger zjjn omgeko
men. Nu is liet duidelijk dat men
bij Ouwehand dadelijk heeft inge
grepen en er voor heeft gezorgd,
dat dit dier toch gevoed werd.
Haar dat kon zo niet blijven en de
helmcasuaris moest behandeld wor
den, opdat hij weer normaal kon
leven. Reeds vele jaren lang is
dokter Gouda Quint als dierenarts
verbonden aan het dierenpark
Ouwchand, en hij besloot de behan
deling van de helmcasuaris te doen
plaatsvinden in het dierenzieken
huis „De Wagenrenk". Daar hebben
de diergeneeskundigen, onder lei
ding van de geneesheer-directeur
het geval eens bekeken en men
kwam tot de slotsom dat hier slechts
een prothese uitkomst kon brengen.
Men zou dit kunnen vergelijken
met een vals gebit bij een mens, zij
het dan dat men hier een prothese
op de bovensnavel wilde plaatsen.
Hiertoe werd tandarts H. C. Ver
hoef uit Heelsum in consult geno
men. De helmcasuaris moest „hap
pen" en aan de hand van het gips
model van de snavel maakte het
Tandtechnisch Laboratorium van
de heer P. Backes te Bergen op Zoom een pracht van een
prothese voor de bovensnavel van de vogel.
De helmcasuaris voor het aanbrengen van de prothese.
Duidelijk is zijn te korte bovensnavel te zien.
De helmcasuaris met de prothese. De bovensnavel is nu
precies volgens model en het dier kan. er prima mee eten.
geen afstel. En nadat in 1956 het asyl
en pension waren geopend, volgde
vier jaar later in 1960 toch ook het
dierenziekenhuis.
Aan medewerking heeft het niet
ontbroken. De staf van dit zieken
huis bestaat uit G. H. P. J. Gouda
Quint, geneesheer-directeur, voorts
de dierenartsen L. H. Wouda en A.
L. Donker, terwijl de dierenarts me
juffrouw E. F. Kleyn inwonend ad-
Minct-directrice is. Er is een dage
lijks bestuur, bestaande uit de medi
cus de heer J. van der Bijl voorzit
ter, mej. A. van Weringh secreta
resse en de heer J. H. Kusters, pen
ningmeester, terwijl als adviseurs
medewerking wordt verleend door
prof. dr. G. H. B. Teunissen (hoog
leraar aan de kliniek voor Kleine
Huisdieren van de faculteit der
Diergeneeskunde van de Rijksuni
versiteit te Utrecht) en prof. dr. J.
A. Beijers (oud hoogleraar aan ge
noemde Faculteit en hoofdbestuurs
lid van de Nederlandse Vereniging
tot Bescherming van Dieren).
Een dergelijke staf die een
drachtig samenwerkt in het belang
van het dier met de beschikking
over zo'n prachtig dierenziekenhuis
als „De Wagenrenk" is, moet wel
succes hebben. En daarover is men
niet ontevreden.
DRIE PRIJSKLASSEN
„DE WAGENRENK" is een waar
ziekenhuis. Daar zijn de verblijven
voor de zieke dieren. Keurig, hygië
nisch, met glazen deuren er voor,
alles met prachtig verchroomd
hang- en sluitwerk. Een aparte af
deling voor honden, katten en an
dere dieren. Voorts een echte ope
ratiekamer, met alle benodigde ap
paratuur, een laboratorium, een
röntgenafdeling, een keuken, waar
de maaltijden voor de diverse pa
tiënten worden klaargemaakt, een
wasafdeling en zo zouden we door
kunnen gaan. Enkele dierenverzorg
sters assisteren de dierenartsen bij
hun werk.
Dit ziekenhuis is .een particuliere
instelling en men is genoodzaakt een
vergoeding te vragen voor de dier
geneeskundige hulp die men biedt,
het is hier dus wel anders dan wan
neer men de faculteit voor genees
kunde te Utrecht bezoekt, waar men
gratis geholpen wordt. Hier kent
men echter een bijzonder prettig
systeem. Men heeft drie prijsklassen
ingesteld. Voor de dieren maakt het
echter geen verschil, de behandeling
en de voeding zijn gelijk, slechts de
prijzen verschillen. Men heeft dit
gedaan om op die manier de moge
lijkheid te scheppen ook de dieren
van minder draagkrachtigen te hel
pen.
Men heeft in „De Wagenrenk"
reeds verschillende fraaie resultaten
geboekt en zeer moeilijke gevallen
van zieke dieren tot een goed einde
gebracht. Persoonlijk als dierenarts
vindt dokter Gouda Quint het ver-
WIJ ZIJN momenteel aanwezig
bij het plaatsen van deze prothese
en daartoe is de vogel naar „De Wa
genrenk" gebracht en ligt nu, stevig
vastgehouden door de heer Ouwe
hand en de dierenverzorger Lubaut
op de tafel, terwijl de geneesheer
directeur en zijn adjunct-directrice
de dierenarts mejuffrouw E. F.
Kleyn de prothese aanbrengen. Dat
is niet zo eenvoudig als bij een
mens, want hier moet de kunstsnavel
zodanig worden aangebracht, dat de
vogel die niet kan verwijderen.
Daarom heeft dit instrument een
verlenging die over de kop van de
vogel gaat en bovenop met drie
kleine schroefjes met moertjes wordt
vastgezet. Bovendien wordt het ge
heel nog met kunsthars afgewerkt,
zodat de moertjes niet los kunnen
raken en de prothese zelf ook enigs
zins beschermd wordt.
Het is een spannend moment,
wanneer de prothese wordt aange
bracht, want het gaat er nu om, of
die ook goed zal passen. Gelukkig
is dat wel het geval en na enige
tijd is een en ander bevestigd en
kan de vogel weer „naar huis". En
wat van veel belang is; hij kan met
zijn kunstsnavel goed eten.
Wanneer het rustig is geworden,
grijpen wij deze gelegenheid aan om
eens even een praatje te maken met
de geneesheer-directeur, want wij
hebben al meer horen spreken over
„De Wagenrenk" en wij willen
uiteraard wel eens weten wat hier
nu allemaal wordt gedaan.
Even later maken we met onze
gastheer een wandeling door het
dierenziekenhuis.
UITSTEL WERD GEEN AFSTEL
REEDS VELE jaren lang is dok
ter Gouda Quint als dierenarts ver
bonden aan het dierenpark Ouwe
hand. Alles is begonnen door me
vrouw S. van- 't Hof-Herstel, een
groot dierenvriendin, die in haar
huis diverse zwerfdieren opnam.
Men zou dit kunnen zien als een
particulier asyl. Maar als particulier
kun je maar niet onbeperkt aan het
opnemen blijven en zo bleek reeds
spoedig dat er in deze omgeving een
dringende behoefte bestond aan een
dierenasyl.
Er werd contact opgenomen met
de afdeling Wageningen en de afde
ling Gemeente Renkum van de Ne
derlandse Vereniging tot Bescher
ming van Dieren en met de gemeen
ten Wageningen en Renkum, hetgeen
resulteerde in een Stichting „Die
rentehuis Wageningen en Omstre
ken", die op een door de gemeente
Wageningen beschikbaar gesteld ter
rein een dierenasyl en dierentehuis
(pension) begon. Reeds vanaf het be
gin waren de dierenartsen in deze
omgeving die uiteraard ook ge
moeid werden in de plannen
voorstanders van het tevens oprich
ten van een dierenziekenhuis. Maar
in verband met de hoge kosten kon
hier niet direct toe worden overge
gaan. Dit uitstel betekende echter
RADIO ALS
KINDERSPEELGOED
In één week tijd werden er in
New York 150.000 kleine radio
toestellen verkocht, die als
kinderspeelgoed gebruikt kun
nen worden. Het betreft hier
een toestel met onderdelen in
een bescherming van kunst
stoffen, die willekeurig uit- en
in elkaar kunnen worden ge
nomen. Een en ander ge
schiedt zodanig, dat de ont
vangst niet gestoord wordt en
even goed blijft als van een
normaal radiotoestel. Natuur
lijk bleef dit ..speelgoed" niet
beperkt tot kinderen.
Uit een volgens dit principe ver
vaardigd super-toestel kunnen
nu twee kleine radio's worden
gebouwd; mama neemt er een
mee naar de keuken en papa
luistert met het andere toestel
naar de nieuwsberichten.
DE OUDE SCHOEN...
EN NOG WAT
Talloos zijn de variaties op het
verhaaltje met de oude schoen.
In Tanger werd een schoenen
handelaar blijkbaar geïnspi
reerd door de waarschuwing,
dat men geen oude schoenen
mag weggooien tenzij men
nieuwe heeft. Hij heeft in zijn
zaak een rek aangebracht met
verzilverde spijkers. Zodra
men nieuwe schoenen heeft
gekocht heeft de koper het
recht zijn oude met een ver
achtelijk gebaar aan deze spij
ker op te hangen.
Hij hoeft er nooit meer naar om
te kijken... Overigens is het
wel zo, dat men in Tanger
zijn schoenen draagt tot ze
op de draad toe versleten zijn.
ÏESAM
i Alles
JjHgWM»
öndér hoofdredactie van
A. C. VAN SWÖL, arts
wat het gezin
moet weten
5 v
over gezondheid
en ziekte,
lichaamsverzorging
I
en verpleging
kleding en
hygiëne
in tien
pocket-delen
PER DEEL
alfabetisch ingericht.
-'totaal meer dan 2100 bladzijden
met ruim 1600 illustraties in zwart.-wit en kleuren
in deel 10 transparant-model van het menselijk lichaam
Deel 1 en 2 verschijnen in juli, deel 3 en 4 in novem
ber, daarna om de twee maanden twee volgende
delen. Gezien de grote vraag naar dit nieuwe Scsam-
standaardwerk raden wij u aan onmiddellijk bij ons
in te tekenen. Wij zullen u met genoegen eerst nader
inlichten.
UW BOEKVERKOPER
schaffen van een prothese aan de
helmcasuaris van Ouwehand, iets dat
sterk tot de fantasie van de leek
spreekt maar op zich zelf niet zo'n
geweldige prestatie inhoudt. Hij
vertelt ons van successen als het
verwijderen van een onverteerbaar
voorwerp uit de darm van een hond,
het verwijderen van gezwellen op
moeilijke plaatsen bij honden en kat
ten, van het pennen van gebroken
poten, dat zijn gevallen waar het
dierenziekenhuis bijna dagelijks mee
te maken heeft.
EN IN DE DIERENTUIN
NATUURLIJK willen we ook
iets weten over zijn praktijk als die
renarts bij het dierenpark Ouwehand.
Daar zijn de dieren niet altijd zo
gemakkelijk te behandelen als de
meeste van onze huisdieren. Daar is
echter wel iets op gevonden. Wan
neer hij een groot of gevaarlijk dier
moet onderzoeken of behandelen,
maakt hij gebruik van zijn narcose-
geweer. Het is een geweer dat
slechts een beperkte draagwijdte
heeft, doch hiermee kan hij een zo
genaamd narcosebommetje in het
vlezige achterdeel van zo'n dier
schieten, waardoor het in minder
dan geen tijd onder narcose gaat en
zonder risico behandeld kan worden.
Wanneer wij zo met onze gast
heer zitten te praten, realiseren we
ons eigenlijk pas goed welk een uit
gebreide kennis zo'n dierenarts moet
hebben. Een huisarts heeft slechts
te maken met het menselijk lichaam,
een dierenarts daarentegen met de
lichamen van diverse dieren, met
alle ziekten die deze dieren kunnen
krijgen en wat al niet meer en wil
hij zijn vak goed uitoefenen, dan
moet hij van al die dieren veel we
ten.
De diergeneeskunde is de laatste
jaren met sprongen vooruit gegaan
en dit vindt mede zijn oorzaak in
het feit, dat men het dier op onge
veer dezelfde wijze behandelt als de
mens. Van een dier worden ook
röntgenfoto's genomen, er wordt zo
nodig huid en bot getransplanteerd,
men maakt gebruik van veel appa
raten en technieken die ook voor de
mens worden aangewend.
In het unieke dierenziekenhuis
„De Wagenrenk" werkt een groep
mannen en vrouwen enthousiast en
eendrachtig samen tot heil van het
dier. De asyldieren worden opgeno
men en verzorgd en staan ook steeds
onder medisch veterinair toezicht.
Er wordt getracht voor hen een goed
tehuis te vinden. Pensiondieren vin
den er voor langere of kortere tijd
eèn uitstekend hotel. En het zieke
dier vindt er zo mogelijk genezing,
waarbij niets wordt nagelaten om
te trachten het er weer, bovenop te
krijgen.
Wij kunnen ons indenken, dat dit
werk de medewerkers voldoening
moet schenken
(Nadruk verboden).
Er is een nieuwe patiënt binnengebracht. Door een ver
zorgster wordt hij op de onderzoekbank gelegd, terwijl de
dierenartsen hem onderzoeken. Op de achtergrond de
schitterende ziekenhokken.
Bij botsingen met de politie
zijn donderdagavond in Guate
mala drie studenten gedood en
een gewond. De politie vuurde
op de studenten terwijl deze voor
de San Carlosuniversiteit voor
bereidingen troffen voor het
symbolisch „begraven" van de
democratie in Guatemala, dat
gisteren zou moeten gebeuren.
Vorige maand begonnen de
studenten te demonstreren tegen
beweerde onregelmatigheden bij
de verkiezingen.
NEGER WIL NAAR
DE SOWJET-UNIE
William Clark, een Ameri
kaanse neger, die vorig jaar zijn
15-jarige dochter naar Moskou
stuurde, omdat zij daar betere
studiemogelijkheden had, heeft
president Kennedy een brief ge
schreven waarin hij hem vraagt
zijn bemiddeling te verlenen bij
het verkrijgen van een paspoort
voor de Sowjet-Unie. Clark wil
namelijk met zijn gehele gezin,
vrouw en vijf kinderen, naar de
Sowjet-Unie emigreren, doch on
dervindt moeilijkheden bij het
verkrijgen van een paspoort. In
zijn brief schrijft hij, dat hij
sedert zijn oudste dochter naar
Moskou vertrok, voortdurend
moeilijkheden heeft. „We wor
den geplaagd", aldus Clark, die
voorts schreef het Amerikaanse
staatsburgerschap te willen op
geven.
De Sowjetrussische regering
zou alle reis- en verblijfkosten
van Clarks dochter voor zich
hebben genomen.
Het eisen van een losgeld voor
de vrijlating van een gevangen
genomen tegenstander was in de
middeleeuwen een gebruikelijke
zaak, waarover niemand zich op
wond. Het systeem had ook een
humanitair voordeel een dode
ridder was geen sou waard en
daarom spaarde men, als het
even ging, zijn vijanden. Niet-
betaling van het losgeld beteken
de opsluiting in een kerker en
dat was in die tijd bepaald geen
aangenaam verblijf. Meestal
kwamen daarom de duiten op
tafel.
In latere tijden, toen de oorlog
niet meer uitsluitend het hand
werk was van min of meer ge
fortuneerde edelen, kwam dit
systeem in verval. Over de vrij
lating en uitwisseling van krijgs
gevangenen werden internatio
nale overeenkomsten gesloten,
waaraan principes van mense
lijkheid gelukkig niet vreemd
waren. Nu echter heeft Fidel
Castro van Cuba dit middeleeuw
se gebruik in ere hersteld. Hij
eist voor de vrijlating van de ge
vangenen die hebben deelgeno
men aa nde mislukte invasie van
april 1961, een losprijs van rond
300 miljoen gulden. Rangen en
standen erkent Castro, die altijd
beweert dat voor hem alle men
sen gelijk zijn, in dit geval wel.
Een leider moet 200.000 gulden
opbrengen, een ondergeschikte
„slechts" 100.000 gulden.
HET KOMT BIJEEN
Wie die enorme som moet be
talen? Waarschijnlijk rekent
Castro op de Verenigde Staten
die zijn rijk genoeg en zij hebben
hem met hun cenomische boycot
schade genoeg berokkend. Maar
in Washington is men in dit op
zicht heel wat moderner dan de
zo vooruitstrevende Castro en
men wenst niet gaarne een
precedent te scheppen.
Onder de gevangenen bevinden
zich ook slechts weinig Noord-
amerikaanse burgers; de mees
ten zijn naar de Ver. Staten ge-
emigreerde Cubanen. Ook voor
die laatsten draagt Washington
wel enige verantwoordelijkheid
de invasie had op zijn minst
de goedkeuring van het Witte
Huis.
Men mag niet zeggen, dat de
Noordamerikanen zich daaraan
volledig onttrekken. Uit particu
liere bronnen is al bijna de helft
van de door Castro geëiste som
gevloeid. Onderhandelaars zijn
nu naar Havanna gevlogen om
een som van ruim 100 miljoen
gulden aan de voeten van de Cu-
baanse dictator neer te leggen.
Daarmee hopen zij de 1179 ge
vangenen vrij te kopen, die wor
den bedreigd met gevangenis
straffen tot dertig jaar in kam
pen, die waarlijk geen sub-tro
pische lustoorden zijn.
BEWIJS VAN ARMOEDE
Ook buiten die kampen heer
sen op Cuba geen paradijselijke
toestanden. Er is gebrek aan
voedsel en allerlei gebruiksvoor
werpen. En zelfs wanneer Castro
de gehele som, die hij eist, zou
krijgen, zal de bestaande nood
slechts tijdelijk kunnen worden
gelenigd.
Het moet voor Castro ook een
pijnlijke zaak zijn geweest, zijn
armoede zo duidelijk te demon
streren. Velen in Latijns-Ameri-
ka zullen niet veel bezwaar heb
ben tegen de chantage, die hij op
de „Yankees" pleegt. Maar de
oorzaak ervan, zijn berooidheid,
zal hun weinig aanspreken.
Zij hebben belangstelling voor
zijn politieke en economische ex
perimenten, indien deze tot meer
vrijheid en grotere welvaart lei
den. Van armoede moeten zij
niets hebben daarvan bezitten
zij al meer dan genoeg.
(Nadruk verboden.)
UITVERKOPEN-
BESCHIKKING 1957
INGETROKKEN
In de Nederlandse Staatscöu*1,
rant van gisteren is verschenen'
een beschikking van de staatsse
cretaris van Economische Zaken,
waarmee de uitverkopenbeschik-
king 1957 wordt ingetrokken. Bij
laatstgenoemde beschikking had
de toenmalige staatssecretaris
van Economische Zaken de tijds
ruimten van de seizoenuitver
kopen vastgesteld.
In de beschikking van 14 juli
1958 droeg deze het recht daar
toe over aan het hoofdbedrijf
schap detailhandel voor wat be
treft de ondernemingen waar
voor het is ingesteld. Daarop
heeft dit hoofdbedrijfschap in de
verordening van 4 december
1961 voor deze ondernemingen
de tijdsruimten voor de seizoen
uitverkopen vastgesteld.
De uitverkopenbeschikking
1957 had nog uitsluitend betrek-'
king op ondernemingen, waarin
de detailhandel in automobielen,'
benzine, bloembollen, landbouw-
zaden, levend pluimvee, poot-,
aardappelen, scheepsbenodigdhe-
den en tuinbouwzaden wordt ge
dreven. Daar deze -ondernemin
gen geen uitverkopen houden'
heeft de staatssecretaris, mede
ook om verwarring te voorko
men, de uitverkopenbeschikking
1957 ingetrokken.
H Vijf onbekenden hebben in de
nacht van woensdag op donder
dag op het station van Brighton
(Sussex), vermomd als spoor-]
wegemployés zich meester ge-]
maakt van postzakken met aan
getekende stukken ter waarde
van omstreeks 150.000 gulden.
„One world or none"
CAREL BRIELS KIEST
ROTTERDAM VOOR
STADIONSPEL
Carel Briels heeft voor zijn ko
mende stadionspel „One world
or none" zijn keus op het Feyen-
oord stadion te Rotterdam laten
vallen. ,.Ik heb bij de directie
van het Feyenoord stadion reeds
de data 4 tot en met 8 septem
ber gereserveerd," zo vertelde
de heer Briels gisterochtend bij
zijn terugkeer uit New York op
Schiphol, „en ik ga nu de finan
ciële condities regelen."
Naar bekend hoopt hij, dat de
gemeente juist zoveel subsidie
voor het massa-spel zal verlenen
als de vermakelijksheidsbelasting
bedraagt, maar wanneer hem die
niet wordt verleend zal dit de
opvoering in Rotterdam niet in
de weg staan. „Alleen stel ik me
in dat geval op het standpunt,
dat de vermakelijkheidsbelasting
per kaartje uitgerekend dient te
worden," deelde de heer Briels
mede. Aangezien in de prijs van
de entreebiljetten de treinreis
uit het hele land begrepen is, on
geacht waar men vandaan komt,
zou dit volgens de organisator
betekenen, dat de fiscus voor
ieder der circa 300.000 kaartjes
apart de in te houden belasting
zou moeten berekenen.
Voorts deelde de heer Briels
mede, dat de Fransman Daniël
Rops is aangewezen voor het
schrijven van de tekst.
Ook zijn er plannen een be
werking van het spel voor Cine
rama gereed te maken. In New
York had de heer Briels verno
men dat de Amerikaanse tv niet
zelf naai--Nederland komt, doch
Ooievaarsnest
in Oadewater wordt
weer bewoond
De ooievaar van Oudewater
is weer in zijn nest terugge
keerd. Gistermorgen omstreeks
kwart over elf kwam de vogel
aan, ongeveer vijf weken later
dan vorig jaar. In spanning zien
de inwoners van Oudewater uit
naar de komst van het wijfje,
dat vorig jaar verstek heeft laten
gaan. Voor het laatst woonde er
In 1960 in het ooievaarsnest op
het stadhuis van Oudewater een
gezin met vier jongen. Men
hoopt echter, dat het luide ge
klepper dat vader ooievaar al de
hele morgen laat horen, een wijf
je naar Oudewater zal lokken,
zodat de traditie, die zeker al 350
jaar bestaat, zal kunnen worden
voortgezet.
Een schilderij „De moord van
Oudewater", dat in 1650 werd
vervaardigd, laat het ooievaars
nest op het stadhuis reeds zien.
Een 25-jarige Nederlander, P-
D. G. uit Zwijndrecht. die door
de Belgische politie was aange
houden wegens diefstal, is don
derdag ontsnapt. Hij was opge
sloten in de psychiatrische afde
ling van het Stuyvensant-zieken-
huis in Antwerpen.
De man was op heterdaad be
trapt bij een diefstal in het huis
van een onderwijzer bij Antwer
pen. Hij wist zich échter met
5000 frank uit de voeten te ma
ken en kon eerst na een wilde
achtervolging worden aange
houden.
De politie heeft nu een nieuwe
achtervolging ingezet.
dat een filmopname van,het spel
later op de Amerikaanse beeld
schermen zal worden vertoond.
Carel Briels zal in mei op
nieuw voor diverse besprekingen
naar Amerika reizen.
HINDERWET
Burgemeester en Wethouders
van Terneuzen brengen ter open
bare kennis, dat bij het gemeen-,
tebestuur van Axel is ingeko
men en ter secretarie dier ge
meente ter inzage ligt een ver-'
zoek met bijlagen van de Com
pagnie Neerlandaise de l'Azote
N. V., Sluiskil P134 te Axel, om
vergunning ingevolge de Hin
derwet tot het uitbreiden van
een salpeterzuurfabriek door bij
plaatsing van een turbocompres
sor en twee absorptietorens be-]
staande uit een stoomturbine van
3465 PK en 10 eleetromotoren'
met een gezamenlijk vermogen'
van 85 PK„ op het perceel ge
legen te Sluiskil, kadastraal be
kend gemeente Axel, sectie A no.
1149.
Gedurende tien dagen na de
dagtekening van deze bekendma
king bestaat voor een ieder de
gelegenheid schriftelijk bezwa
ren tegen het verlenen van deze
vergunning in te brengen bij het
gemeentebestuur van Axel.
Bovendien zal op dinsdag, 1
mei 1962, des v.m. 11.00 uur, een-
openbare zitting worden gehou
den, waarin mondelinge bezwa
ren tegen de inwilliging van dit
verzoek kunnen worden inge
bracht.
Een ieder kan ter secretarie
der gemeente Axel kennis ne
men van de terzake ingekomen
schrifturen.
De aandacht van belangheb
benden wordt er op gevestigd,
dat tot beroep gerechtigd zijn
de aanvrager van de vergunning
en degene, die in persoon of bij
gemachtigde op de bovenbedoel
de zitting is verschenen. Mede is
tot beroep gerechtigd degene die,
zonder op de openbare zitting te
zijn verschenen, binnen de ge
stelde termijn schriftelijk bezwa
ren heeft ingebracht, indien hij
niet woonachtig is in deze ge
meente of in een aangrenzende
gemeente, waar openbare ken
nisgeving wordt gedaan.
Terneuzen, 14 april 1962.
Burgemeester en Wethouders
voornoemd.
H. RIJPSTRA. voorzitter,
A. J. DEES, secretaris.