uniek dierenziekenhuis dierenartsen Castro's handel in Mensen f 1-75 m Pedicure e Voetverzorging Zaterdag 14 april 1962 DE VRIJE ZEEUW Pagina 15 erneuzen H. KEMPER In een werkt een eendrachtig team samen tot heil van het dier OPERATIE SLAAGDE [EDISCHE pGEZINS- 2NCY- CLOPEDIE 6 BOEKHANDEL VAN DE SANDE STUDENTEN IN GUATEMALA GEDOOD Nederlander na arrestatie in België ontsnapt li» !10 fi no- IB9V TERNEUZEN 'oordstraat 68 Tel. 2476 Behandeling eek aan huis. r r.v,.- (van onze verslaggever) Wageningen (P P) - „Kalm maar jongen Ja, laat hem zo maar liggenzegt dokter Gouda Quint, geneesheer-directeur van het unie ke dierenziekenhuis „De Wagen- renk" te Wageningen. We zijn in de operatiekamer van het ziekenhuis en op de tafel ligt een flinke helm- casuaris uit Ouwehands dieren park. Het is een vogel die een beet je doet denken aan een kleine struisvogel. Het arme dier was ge boren, met een misvormde, te kor- le bovensnavel. Het gevolg hiervan was, dat het dier niet in staat was zijn graantje mee te pikken en het zou zonder menselijke hulp onge twijfeld van honger zjjn omgeko men. Nu is liet duidelijk dat men bij Ouwehand dadelijk heeft inge grepen en er voor heeft gezorgd, dat dit dier toch gevoed werd. Haar dat kon zo niet blijven en de helmcasuaris moest behandeld wor den, opdat hij weer normaal kon leven. Reeds vele jaren lang is dokter Gouda Quint als dierenarts verbonden aan het dierenpark Ouwchand, en hij besloot de behan deling van de helmcasuaris te doen plaatsvinden in het dierenzieken huis „De Wagenrenk". Daar hebben de diergeneeskundigen, onder lei ding van de geneesheer-directeur het geval eens bekeken en men kwam tot de slotsom dat hier slechts een prothese uitkomst kon brengen. Men zou dit kunnen vergelijken met een vals gebit bij een mens, zij het dan dat men hier een prothese op de bovensnavel wilde plaatsen. Hiertoe werd tandarts H. C. Ver hoef uit Heelsum in consult geno men. De helmcasuaris moest „hap pen" en aan de hand van het gips model van de snavel maakte het Tandtechnisch Laboratorium van de heer P. Backes te Bergen op Zoom een pracht van een prothese voor de bovensnavel van de vogel. De helmcasuaris voor het aanbrengen van de prothese. Duidelijk is zijn te korte bovensnavel te zien. De helmcasuaris met de prothese. De bovensnavel is nu precies volgens model en het dier kan. er prima mee eten. geen afstel. En nadat in 1956 het asyl en pension waren geopend, volgde vier jaar later in 1960 toch ook het dierenziekenhuis. Aan medewerking heeft het niet ontbroken. De staf van dit zieken huis bestaat uit G. H. P. J. Gouda Quint, geneesheer-directeur, voorts de dierenartsen L. H. Wouda en A. L. Donker, terwijl de dierenarts me juffrouw E. F. Kleyn inwonend ad- Minct-directrice is. Er is een dage lijks bestuur, bestaande uit de medi cus de heer J. van der Bijl voorzit ter, mej. A. van Weringh secreta resse en de heer J. H. Kusters, pen ningmeester, terwijl als adviseurs medewerking wordt verleend door prof. dr. G. H. B. Teunissen (hoog leraar aan de kliniek voor Kleine Huisdieren van de faculteit der Diergeneeskunde van de Rijksuni versiteit te Utrecht) en prof. dr. J. A. Beijers (oud hoogleraar aan ge noemde Faculteit en hoofdbestuurs lid van de Nederlandse Vereniging tot Bescherming van Dieren). Een dergelijke staf die een drachtig samenwerkt in het belang van het dier met de beschikking over zo'n prachtig dierenziekenhuis als „De Wagenrenk" is, moet wel succes hebben. En daarover is men niet ontevreden. DRIE PRIJSKLASSEN „DE WAGENRENK" is een waar ziekenhuis. Daar zijn de verblijven voor de zieke dieren. Keurig, hygië nisch, met glazen deuren er voor, alles met prachtig verchroomd hang- en sluitwerk. Een aparte af deling voor honden, katten en an dere dieren. Voorts een echte ope ratiekamer, met alle benodigde ap paratuur, een laboratorium, een röntgenafdeling, een keuken, waar de maaltijden voor de diverse pa tiënten worden klaargemaakt, een wasafdeling en zo zouden we door kunnen gaan. Enkele dierenverzorg sters assisteren de dierenartsen bij hun werk. Dit ziekenhuis is .een particuliere instelling en men is genoodzaakt een vergoeding te vragen voor de dier geneeskundige hulp die men biedt, het is hier dus wel anders dan wan neer men de faculteit voor genees kunde te Utrecht bezoekt, waar men gratis geholpen wordt. Hier kent men echter een bijzonder prettig systeem. Men heeft drie prijsklassen ingesteld. Voor de dieren maakt het echter geen verschil, de behandeling en de voeding zijn gelijk, slechts de prijzen verschillen. Men heeft dit gedaan om op die manier de moge lijkheid te scheppen ook de dieren van minder draagkrachtigen te hel pen. Men heeft in „De Wagenrenk" reeds verschillende fraaie resultaten geboekt en zeer moeilijke gevallen van zieke dieren tot een goed einde gebracht. Persoonlijk als dierenarts vindt dokter Gouda Quint het ver- WIJ ZIJN momenteel aanwezig bij het plaatsen van deze prothese en daartoe is de vogel naar „De Wa genrenk" gebracht en ligt nu, stevig vastgehouden door de heer Ouwe hand en de dierenverzorger Lubaut op de tafel, terwijl de geneesheer directeur en zijn adjunct-directrice de dierenarts mejuffrouw E. F. Kleyn de prothese aanbrengen. Dat is niet zo eenvoudig als bij een mens, want hier moet de kunstsnavel zodanig worden aangebracht, dat de vogel die niet kan verwijderen. Daarom heeft dit instrument een verlenging die over de kop van de vogel gaat en bovenop met drie kleine schroefjes met moertjes wordt vastgezet. Bovendien wordt het ge heel nog met kunsthars afgewerkt, zodat de moertjes niet los kunnen raken en de prothese zelf ook enigs zins beschermd wordt. Het is een spannend moment, wanneer de prothese wordt aange bracht, want het gaat er nu om, of die ook goed zal passen. Gelukkig is dat wel het geval en na enige tijd is een en ander bevestigd en kan de vogel weer „naar huis". En wat van veel belang is; hij kan met zijn kunstsnavel goed eten. Wanneer het rustig is geworden, grijpen wij deze gelegenheid aan om eens even een praatje te maken met de geneesheer-directeur, want wij hebben al meer horen spreken over „De Wagenrenk" en wij willen uiteraard wel eens weten wat hier nu allemaal wordt gedaan. Even later maken we met onze gastheer een wandeling door het dierenziekenhuis. UITSTEL WERD GEEN AFSTEL REEDS VELE jaren lang is dok ter Gouda Quint als dierenarts ver bonden aan het dierenpark Ouwe hand. Alles is begonnen door me vrouw S. van- 't Hof-Herstel, een groot dierenvriendin, die in haar huis diverse zwerfdieren opnam. Men zou dit kunnen zien als een particulier asyl. Maar als particulier kun je maar niet onbeperkt aan het opnemen blijven en zo bleek reeds spoedig dat er in deze omgeving een dringende behoefte bestond aan een dierenasyl. Er werd contact opgenomen met de afdeling Wageningen en de afde ling Gemeente Renkum van de Ne derlandse Vereniging tot Bescher ming van Dieren en met de gemeen ten Wageningen en Renkum, hetgeen resulteerde in een Stichting „Die rentehuis Wageningen en Omstre ken", die op een door de gemeente Wageningen beschikbaar gesteld ter rein een dierenasyl en dierentehuis (pension) begon. Reeds vanaf het be gin waren de dierenartsen in deze omgeving die uiteraard ook ge moeid werden in de plannen voorstanders van het tevens oprich ten van een dierenziekenhuis. Maar in verband met de hoge kosten kon hier niet direct toe worden overge gaan. Dit uitstel betekende echter RADIO ALS KINDERSPEELGOED In één week tijd werden er in New York 150.000 kleine radio toestellen verkocht, die als kinderspeelgoed gebruikt kun nen worden. Het betreft hier een toestel met onderdelen in een bescherming van kunst stoffen, die willekeurig uit- en in elkaar kunnen worden ge nomen. Een en ander ge schiedt zodanig, dat de ont vangst niet gestoord wordt en even goed blijft als van een normaal radiotoestel. Natuur lijk bleef dit ..speelgoed" niet beperkt tot kinderen. Uit een volgens dit principe ver vaardigd super-toestel kunnen nu twee kleine radio's worden gebouwd; mama neemt er een mee naar de keuken en papa luistert met het andere toestel naar de nieuwsberichten. DE OUDE SCHOEN... EN NOG WAT Talloos zijn de variaties op het verhaaltje met de oude schoen. In Tanger werd een schoenen handelaar blijkbaar geïnspi reerd door de waarschuwing, dat men geen oude schoenen mag weggooien tenzij men nieuwe heeft. Hij heeft in zijn zaak een rek aangebracht met verzilverde spijkers. Zodra men nieuwe schoenen heeft gekocht heeft de koper het recht zijn oude met een ver achtelijk gebaar aan deze spij ker op te hangen. Hij hoeft er nooit meer naar om te kijken... Overigens is het wel zo, dat men in Tanger zijn schoenen draagt tot ze op de draad toe versleten zijn. ÏESAM i Alles JjHgWM» öndér hoofdredactie van A. C. VAN SWÖL, arts wat het gezin moet weten 5 v over gezondheid en ziekte, lichaamsverzorging I en verpleging kleding en hygiëne in tien pocket-delen PER DEEL alfabetisch ingericht. -'totaal meer dan 2100 bladzijden met ruim 1600 illustraties in zwart.-wit en kleuren in deel 10 transparant-model van het menselijk lichaam Deel 1 en 2 verschijnen in juli, deel 3 en 4 in novem ber, daarna om de twee maanden twee volgende delen. Gezien de grote vraag naar dit nieuwe Scsam- standaardwerk raden wij u aan onmiddellijk bij ons in te tekenen. Wij zullen u met genoegen eerst nader inlichten. UW BOEKVERKOPER schaffen van een prothese aan de helmcasuaris van Ouwehand, iets dat sterk tot de fantasie van de leek spreekt maar op zich zelf niet zo'n geweldige prestatie inhoudt. Hij vertelt ons van successen als het verwijderen van een onverteerbaar voorwerp uit de darm van een hond, het verwijderen van gezwellen op moeilijke plaatsen bij honden en kat ten, van het pennen van gebroken poten, dat zijn gevallen waar het dierenziekenhuis bijna dagelijks mee te maken heeft. EN IN DE DIERENTUIN NATUURLIJK willen we ook iets weten over zijn praktijk als die renarts bij het dierenpark Ouwehand. Daar zijn de dieren niet altijd zo gemakkelijk te behandelen als de meeste van onze huisdieren. Daar is echter wel iets op gevonden. Wan neer hij een groot of gevaarlijk dier moet onderzoeken of behandelen, maakt hij gebruik van zijn narcose- geweer. Het is een geweer dat slechts een beperkte draagwijdte heeft, doch hiermee kan hij een zo genaamd narcosebommetje in het vlezige achterdeel van zo'n dier schieten, waardoor het in minder dan geen tijd onder narcose gaat en zonder risico behandeld kan worden. Wanneer wij zo met onze gast heer zitten te praten, realiseren we ons eigenlijk pas goed welk een uit gebreide kennis zo'n dierenarts moet hebben. Een huisarts heeft slechts te maken met het menselijk lichaam, een dierenarts daarentegen met de lichamen van diverse dieren, met alle ziekten die deze dieren kunnen krijgen en wat al niet meer en wil hij zijn vak goed uitoefenen, dan moet hij van al die dieren veel we ten. De diergeneeskunde is de laatste jaren met sprongen vooruit gegaan en dit vindt mede zijn oorzaak in het feit, dat men het dier op onge veer dezelfde wijze behandelt als de mens. Van een dier worden ook röntgenfoto's genomen, er wordt zo nodig huid en bot getransplanteerd, men maakt gebruik van veel appa raten en technieken die ook voor de mens worden aangewend. In het unieke dierenziekenhuis „De Wagenrenk" werkt een groep mannen en vrouwen enthousiast en eendrachtig samen tot heil van het dier. De asyldieren worden opgeno men en verzorgd en staan ook steeds onder medisch veterinair toezicht. Er wordt getracht voor hen een goed tehuis te vinden. Pensiondieren vin den er voor langere of kortere tijd eèn uitstekend hotel. En het zieke dier vindt er zo mogelijk genezing, waarbij niets wordt nagelaten om te trachten het er weer, bovenop te krijgen. Wij kunnen ons indenken, dat dit werk de medewerkers voldoening moet schenken (Nadruk verboden). Er is een nieuwe patiënt binnengebracht. Door een ver zorgster wordt hij op de onderzoekbank gelegd, terwijl de dierenartsen hem onderzoeken. Op de achtergrond de schitterende ziekenhokken. Bij botsingen met de politie zijn donderdagavond in Guate mala drie studenten gedood en een gewond. De politie vuurde op de studenten terwijl deze voor de San Carlosuniversiteit voor bereidingen troffen voor het symbolisch „begraven" van de democratie in Guatemala, dat gisteren zou moeten gebeuren. Vorige maand begonnen de studenten te demonstreren tegen beweerde onregelmatigheden bij de verkiezingen. NEGER WIL NAAR DE SOWJET-UNIE William Clark, een Ameri kaanse neger, die vorig jaar zijn 15-jarige dochter naar Moskou stuurde, omdat zij daar betere studiemogelijkheden had, heeft president Kennedy een brief ge schreven waarin hij hem vraagt zijn bemiddeling te verlenen bij het verkrijgen van een paspoort voor de Sowjet-Unie. Clark wil namelijk met zijn gehele gezin, vrouw en vijf kinderen, naar de Sowjet-Unie emigreren, doch on dervindt moeilijkheden bij het verkrijgen van een paspoort. In zijn brief schrijft hij, dat hij sedert zijn oudste dochter naar Moskou vertrok, voortdurend moeilijkheden heeft. „We wor den geplaagd", aldus Clark, die voorts schreef het Amerikaanse staatsburgerschap te willen op geven. De Sowjetrussische regering zou alle reis- en verblijfkosten van Clarks dochter voor zich hebben genomen. Het eisen van een losgeld voor de vrijlating van een gevangen genomen tegenstander was in de middeleeuwen een gebruikelijke zaak, waarover niemand zich op wond. Het systeem had ook een humanitair voordeel een dode ridder was geen sou waard en daarom spaarde men, als het even ging, zijn vijanden. Niet- betaling van het losgeld beteken de opsluiting in een kerker en dat was in die tijd bepaald geen aangenaam verblijf. Meestal kwamen daarom de duiten op tafel. In latere tijden, toen de oorlog niet meer uitsluitend het hand werk was van min of meer ge fortuneerde edelen, kwam dit systeem in verval. Over de vrij lating en uitwisseling van krijgs gevangenen werden internatio nale overeenkomsten gesloten, waaraan principes van mense lijkheid gelukkig niet vreemd waren. Nu echter heeft Fidel Castro van Cuba dit middeleeuw se gebruik in ere hersteld. Hij eist voor de vrijlating van de ge vangenen die hebben deelgeno men aa nde mislukte invasie van april 1961, een losprijs van rond 300 miljoen gulden. Rangen en standen erkent Castro, die altijd beweert dat voor hem alle men sen gelijk zijn, in dit geval wel. Een leider moet 200.000 gulden opbrengen, een ondergeschikte „slechts" 100.000 gulden. HET KOMT BIJEEN Wie die enorme som moet be talen? Waarschijnlijk rekent Castro op de Verenigde Staten die zijn rijk genoeg en zij hebben hem met hun cenomische boycot schade genoeg berokkend. Maar in Washington is men in dit op zicht heel wat moderner dan de zo vooruitstrevende Castro en men wenst niet gaarne een precedent te scheppen. Onder de gevangenen bevinden zich ook slechts weinig Noord- amerikaanse burgers; de mees ten zijn naar de Ver. Staten ge- emigreerde Cubanen. Ook voor die laatsten draagt Washington wel enige verantwoordelijkheid de invasie had op zijn minst de goedkeuring van het Witte Huis. Men mag niet zeggen, dat de Noordamerikanen zich daaraan volledig onttrekken. Uit particu liere bronnen is al bijna de helft van de door Castro geëiste som gevloeid. Onderhandelaars zijn nu naar Havanna gevlogen om een som van ruim 100 miljoen gulden aan de voeten van de Cu- baanse dictator neer te leggen. Daarmee hopen zij de 1179 ge vangenen vrij te kopen, die wor den bedreigd met gevangenis straffen tot dertig jaar in kam pen, die waarlijk geen sub-tro pische lustoorden zijn. BEWIJS VAN ARMOEDE Ook buiten die kampen heer sen op Cuba geen paradijselijke toestanden. Er is gebrek aan voedsel en allerlei gebruiksvoor werpen. En zelfs wanneer Castro de gehele som, die hij eist, zou krijgen, zal de bestaande nood slechts tijdelijk kunnen worden gelenigd. Het moet voor Castro ook een pijnlijke zaak zijn geweest, zijn armoede zo duidelijk te demon streren. Velen in Latijns-Ameri- ka zullen niet veel bezwaar heb ben tegen de chantage, die hij op de „Yankees" pleegt. Maar de oorzaak ervan, zijn berooidheid, zal hun weinig aanspreken. Zij hebben belangstelling voor zijn politieke en economische ex perimenten, indien deze tot meer vrijheid en grotere welvaart lei den. Van armoede moeten zij niets hebben daarvan bezitten zij al meer dan genoeg. (Nadruk verboden.) UITVERKOPEN- BESCHIKKING 1957 INGETROKKEN In de Nederlandse Staatscöu*1, rant van gisteren is verschenen' een beschikking van de staatsse cretaris van Economische Zaken, waarmee de uitverkopenbeschik- king 1957 wordt ingetrokken. Bij laatstgenoemde beschikking had de toenmalige staatssecretaris van Economische Zaken de tijds ruimten van de seizoenuitver kopen vastgesteld. In de beschikking van 14 juli 1958 droeg deze het recht daar toe over aan het hoofdbedrijf schap detailhandel voor wat be treft de ondernemingen waar voor het is ingesteld. Daarop heeft dit hoofdbedrijfschap in de verordening van 4 december 1961 voor deze ondernemingen de tijdsruimten voor de seizoen uitverkopen vastgesteld. De uitverkopenbeschikking 1957 had nog uitsluitend betrek-' king op ondernemingen, waarin de detailhandel in automobielen,' benzine, bloembollen, landbouw- zaden, levend pluimvee, poot-, aardappelen, scheepsbenodigdhe- den en tuinbouwzaden wordt ge dreven. Daar deze -ondernemin gen geen uitverkopen houden' heeft de staatssecretaris, mede ook om verwarring te voorko men, de uitverkopenbeschikking 1957 ingetrokken. H Vijf onbekenden hebben in de nacht van woensdag op donder dag op het station van Brighton (Sussex), vermomd als spoor-] wegemployés zich meester ge-] maakt van postzakken met aan getekende stukken ter waarde van omstreeks 150.000 gulden. „One world or none" CAREL BRIELS KIEST ROTTERDAM VOOR STADIONSPEL Carel Briels heeft voor zijn ko mende stadionspel „One world or none" zijn keus op het Feyen- oord stadion te Rotterdam laten vallen. ,.Ik heb bij de directie van het Feyenoord stadion reeds de data 4 tot en met 8 septem ber gereserveerd," zo vertelde de heer Briels gisterochtend bij zijn terugkeer uit New York op Schiphol, „en ik ga nu de finan ciële condities regelen." Naar bekend hoopt hij, dat de gemeente juist zoveel subsidie voor het massa-spel zal verlenen als de vermakelijksheidsbelasting bedraagt, maar wanneer hem die niet wordt verleend zal dit de opvoering in Rotterdam niet in de weg staan. „Alleen stel ik me in dat geval op het standpunt, dat de vermakelijkheidsbelasting per kaartje uitgerekend dient te worden," deelde de heer Briels mede. Aangezien in de prijs van de entreebiljetten de treinreis uit het hele land begrepen is, on geacht waar men vandaan komt, zou dit volgens de organisator betekenen, dat de fiscus voor ieder der circa 300.000 kaartjes apart de in te houden belasting zou moeten berekenen. Voorts deelde de heer Briels mede, dat de Fransman Daniël Rops is aangewezen voor het schrijven van de tekst. Ook zijn er plannen een be werking van het spel voor Cine rama gereed te maken. In New York had de heer Briels verno men dat de Amerikaanse tv niet zelf naai--Nederland komt, doch Ooievaarsnest in Oadewater wordt weer bewoond De ooievaar van Oudewater is weer in zijn nest terugge keerd. Gistermorgen omstreeks kwart over elf kwam de vogel aan, ongeveer vijf weken later dan vorig jaar. In spanning zien de inwoners van Oudewater uit naar de komst van het wijfje, dat vorig jaar verstek heeft laten gaan. Voor het laatst woonde er In 1960 in het ooievaarsnest op het stadhuis van Oudewater een gezin met vier jongen. Men hoopt echter, dat het luide ge klepper dat vader ooievaar al de hele morgen laat horen, een wijf je naar Oudewater zal lokken, zodat de traditie, die zeker al 350 jaar bestaat, zal kunnen worden voortgezet. Een schilderij „De moord van Oudewater", dat in 1650 werd vervaardigd, laat het ooievaars nest op het stadhuis reeds zien. Een 25-jarige Nederlander, P- D. G. uit Zwijndrecht. die door de Belgische politie was aange houden wegens diefstal, is don derdag ontsnapt. Hij was opge sloten in de psychiatrische afde ling van het Stuyvensant-zieken- huis in Antwerpen. De man was op heterdaad be trapt bij een diefstal in het huis van een onderwijzer bij Antwer pen. Hij wist zich échter met 5000 frank uit de voeten te ma ken en kon eerst na een wilde achtervolging worden aange houden. De politie heeft nu een nieuwe achtervolging ingezet. dat een filmopname van,het spel later op de Amerikaanse beeld schermen zal worden vertoond. Carel Briels zal in mei op nieuw voor diverse besprekingen naar Amerika reizen. HINDERWET Burgemeester en Wethouders van Terneuzen brengen ter open bare kennis, dat bij het gemeen-, tebestuur van Axel is ingeko men en ter secretarie dier ge meente ter inzage ligt een ver-' zoek met bijlagen van de Com pagnie Neerlandaise de l'Azote N. V., Sluiskil P134 te Axel, om vergunning ingevolge de Hin derwet tot het uitbreiden van een salpeterzuurfabriek door bij plaatsing van een turbocompres sor en twee absorptietorens be-] staande uit een stoomturbine van 3465 PK en 10 eleetromotoren' met een gezamenlijk vermogen' van 85 PK„ op het perceel ge legen te Sluiskil, kadastraal be kend gemeente Axel, sectie A no. 1149. Gedurende tien dagen na de dagtekening van deze bekendma king bestaat voor een ieder de gelegenheid schriftelijk bezwa ren tegen het verlenen van deze vergunning in te brengen bij het gemeentebestuur van Axel. Bovendien zal op dinsdag, 1 mei 1962, des v.m. 11.00 uur, een- openbare zitting worden gehou den, waarin mondelinge bezwa ren tegen de inwilliging van dit verzoek kunnen worden inge bracht. Een ieder kan ter secretarie der gemeente Axel kennis ne men van de terzake ingekomen schrifturen. De aandacht van belangheb benden wordt er op gevestigd, dat tot beroep gerechtigd zijn de aanvrager van de vergunning en degene, die in persoon of bij gemachtigde op de bovenbedoel de zitting is verschenen. Mede is tot beroep gerechtigd degene die, zonder op de openbare zitting te zijn verschenen, binnen de ge stelde termijn schriftelijk bezwa ren heeft ingebracht, indien hij niet woonachtig is in deze ge meente of in een aangrenzende gemeente, waar openbare ken nisgeving wordt gedaan. Terneuzen, 14 april 1962. Burgemeester en Wethouders voornoemd. H. RIJPSTRA. voorzitter, A. J. DEES, secretaris.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1962 | | pagina 11