Wie adverteert een moord Op de bres voor de wilde dieren Amerika's oorlog in Vietnam RADIO EN TELEVISIE shawls ^schoenen W oensdag 7 maart 196ï P7o<i/isnag 7 rnaarc 1962 m DE VRIJE ZEEUW wr Pagina 9 vrij binnen vrij binnen ?c koliek tie hebben wij van de meest toon- abrieken. geslaagd voor elk wat ren. noordstraat 51-57 telefoon 2257 terneuzen! C<> IS GEREED Zorgenkind van KENNEDY en CHROESJTSJOV:] aïó Botsing tussen blank en bruin A.V.R.O.-BESTUUR VERLIEST KORT GEDING TERUGKEER SPIJTOPTANTEN PROEF MET AMERIKAANS ATOOMWAPEN Bescherming van de wildstand in Afrika van het allergrootste belang 11962 LDUCCJ f Telefoon 2671 Gemeenschappelijke zorgen kunnen mensen nader tot elkaa: brengen en dus misschien ook wel staten. President Kennedy en premier Chroesjtsjov hebben een gemeenschappelijk zorgenkind: de landbouw. In de Verenigde Staten overtreft de agrarische produktie verre da vraag: de voorraadschuren van de regering zijn boordevol, maar Washington moet wel doorgaan met het opkopen der overschotten, wil het niet, dat de prijzen ineenstorten en een gevaarlijke econo mische crisis veroorzaken. Aan de andere kant dreigen in de Sowjet-Unie de tekorten in de agrarische produktie op de duur rampzalige gevolgen te zullen hebben. In Amerika zijn tot nu toe alle pogingen om de produktie van granen en zuivelprodukten in te perken, op mislukkingen uitge lopen De Amerikaanse boeren zijn vindingrijk! TOCH GROTER OOGST. Om de maïsboeren als voor- I beeld te nemen: in het afgelopen jaar betaalde de regering hun honderden miljoenen guldens als vergoeding voor het feit, c'at zij een bepaald areaal onbebouwd lieten. Maar de boeren slaagden er in. door toepassing' van nog moderner landbouwmethoden, op een kleiner bebouwd gebied een 30 procent grotere oogst dan in het voorafgaande jaar binnen te halen. En men is nog niet aan het ein de. De boeren in de V. S. hebben geëxperimenteerd met zaden, die een drie of vier maal zo grote oogst kunnen opleveren. Er schij nen eenvoudig geen grenzen te bestaan aan een verdere expan sie van de produktie. Het is daar om ook lang niet zeker, dat Ken nedy's nieuwe, stoutmoedige plannen voor de sanering van de landbouw op de duur succes zul len hebben. „MENEER KOEKOEROESA". In de U.S.S.R. heeft Chroesj- tsjef, voor wie het onderwerp „maïs" bijna een obsessie is ge worden, al de bijnaam van mijn heer Koekoeroesa (mijnheer Maïs) gekregen. Maar met al zijn De beschieting in Saigon van het paleis van Ngo Dinh Diem, het autoritaire staatshoofd van Zuid-Vietnam, vestigt de aan dacht weer eens op een Zuidoost- aziatisch gebied, dat sinds de dagen van Dien Bien Phoe vrij wel uit de belangstelling was verdwenen. Dat wil zeggen in West-Europa; in de Verenigde Staten, is dat geheel anders. Dat laatste is geen wonder, want in Zuid-Vietnam zijn de Amerikanen bij hun poging om te verhinderen, dat het land stukje na stukje door de com munisten worat verzwolgen, ver wikkeld geraakt in een situatie, die niet zo heel veel meer ver schilt van een toestand van oor log. Wijs geworden door de erva ringen, die tie Fransen in hun strijd tegen Ho Tsji Minh en zijn communistische gueriliatroepen moesten opdoen, zyn de Ameri kaanse militaire leiders veel aan dacht gaan besteden aan de op leiding van specialisten voor de oorlog in de jungle. Ruim 5000 van deze specialisten hebben tot nu toe de Amerikaanse trainings kampen verlaten cn een aanzien lijk deel van hen, naar schatting 3000 tot 4000 man, zijn naar Zuid- Vietnam gezonden. Als „advi seurs". Maar wat wil men? Over het gehele land, huiten de grote ste den, hebben de communisten hun gueriliatroepen, tussen de 30.000 en 40.000 man sterk, verspreid. Zo konden en kunnen botsingen met de Amerikanen, die de Zuid- yietnamezen in het veld moeten amen, niet uitblijven. Inderdaad nebben de Amerikaanse troepen opdracht gekregen, de gevaarlijke zones niet te mijden en zo nodig terug te schieten. Er zijn aan Amerikaanse zijde reeds doden gevallen hoeveel is met bekend, Washington is op dat punt zwijgzaam. se^oMaten h"" de Amer*aan- se soldaten, hoe goed getraind ook, tegenover de communist! otUt" Rtmrdlastrijdors van de zo geheten Viet Cong in het nadeel al was het alleen maar, omdat zij Amerikanen en geen Vietna- mezen z.jn en zich dus niet es een als boer vermomde comma nistisehe strijder, „onzichW' kunnen maken. Daar komt bij Ehem^* naar" ook^de aanvm bewerkt dooi de communfstS propagandisten, zien in het con servatieve, nogal corrupte regiem van Diem eerder een vijand dan een vriend, udn Geduid en tijd nodig Op korte termijn kunnen de Amerikanen weinig tegenover het opdringende communisme stellen. aar het Britse voor beeld in Malakka, waar eens ook een verwoede guerillastrijd tegen de communisten werd geleverd, hebben zij aan de grens met Cambodja moderne landbouw nederzettingen gevestigd en land onder de boeren verdeeld. De bewoners daarvan zijn trots op hun nieuwe bezit en bereid het tegen de communisten te verdedigen. Maar liet vergt na tuurlijk jaren om dergelijke kostbare hervormingen in het gehele land uit te voeren en bo vendien verkeert Zuid-Vietnam tegenover Malakka in het nadeel, dat het grenzen met een- geheel communistisch land (Noord- Vietnam) en een half 'commu nistisch land (Laos) heeft. Zeker is daarom, dat de Ame rikanen, willen zij Zuid-Vietnam voor het communisme behoeden, nog zeer lange tijd in het land zullen moeten blijven. Waar schijnlijk is ook, dat de Verenigde Staten, om de guerilla-oorlog met succes te kunnen voeren, een steeds groter aantal man schappen in de strijd zullen moe ten werpen. Op het ogenblik is president Diem daartoe bereid. Maar de toekomstige Amerikaan se houding zal uiteraard worden bepaald door de houding der Zuidvietnamezen zelf. En het is aan twijfel onderhevig, of de „mandarijn" Ngo Dinh Diem wel de leider is, die het volk tot een vastberaden verzet tegen de com munistische „idealisten" kan aansporen. energie heeft hij niet kunnen be reiken, dat de Russische boeren meer maïs produceren om daar mede een einde te maken aan het tragische vleestekort (maïs is vooral een voedergraan) in zijn rijk. Dit opvallende contrast tussen de Amerikaanse over- en de Russische onderproduktie op het gebied van de landbouw zou, naar men uit Washington ver neemt, een van de onderwerpen, buiten de thema's der grote po litiek om, zijn, die op het ogen- vlik tussen Washington en Mos kou worden besproken. Dat is beslist geen onbelangrijke zaak. Wanneer blijkt, dat de landen el kaar op één punt de helpende hand kunnen bieden zal wellicht de overtuiging groeien, dat er ook op andere terreinen wel de gelijk mogelijkheden tot een vruchtbare samenwerking aan wezig zijrt. (Nadruk verboden.) (Nadruk verboden.) De president van dé rechtbank in Amsterdam heeft het bestuur van de A.V.R.O. bevolen om uiterlijk 15 maart aan alle A.V.R.O.-leder. in de negen ge westen waar kandidaten zijn ge steld voor een plaats in de ge westelijke besturen, stembiljet ten met bijbehorende enveloppen toe te zenden. Indien de A.V.R.O. hieraan niet voldoet, moet zij een dwangsom van 10.000 betalen aan de negen kandidaten, die vorige week in een kort geding om een dergelijke voorziening hadden gevraagd. Zij stelden, dat het A.V.R.O.-bestuur de verkie zing voor de gewestelijke bestu ren op onrechtmatige wijze heeft beperkt en bemoeilijkt, omdat in strijd met de statuten de stem biljetten alleen op schriftelijke aanvraag van de leden worden toegezonden. Er zijn volgens de K.L.M. aan wijzingen, dat binnenkort grote aantallen spijtoptanten uit Indo nesië, op doorreis naar Neder land, in Bangkok zullen aanko men. De directie van de K.L.M. heeft namelijk vernomen, dat door de Indonesische autoriteiten aan spijtoptanten weer uitreis visa zouden worden verleend. Op het ministerie van Buiten landse Zaken in Den Haag is nog niets bekend van het vertrek uit Indonesië van grote aantallen spijtoptanten; Een woordvoerder van het ministerie heeft desge vraagd meegedeeld de ontwikke ling in deze zaak te willen af wachten. Er zijn geen extra maatregelen genomen voor het vervoer van de spijtoptanten na hun feitelijke aankomst in Bang kok naar Nederland. Normaliter reizen de spijtoptanten vanaf de Thailandse hoofdstad met de lijn diensten van de K.L.M. naar Ne derland. De Amerikaanse commissie voor atoomenergie heeft maan dag bekendgemaakt dat de Ver. Staten op het proefterrein in de staat Nevada een ondergrondse kernproef hebben gedaan. Het was een zwakke lading. Dit is de negentiende proef van de huidige reeks, die in sep tember begon. 90) (Nadruk verboden.) „Heeft het gebruik van jodium, dat in die brief aan Charlotte werd genoemd, u op het spoor van krop gebracht?" wilde Crad- dock nog horen. ,.Ja, in combinatie met Zwit serland. Charlotte was daar aan t b.c. overleden, wilde juffrouw Blacklock ons wijs maken. Maar ik wist, dat in Zwitserland ook de beroemdste doctoren wonen, die krop-operaties uitvoeren. En dat kwam ook prachtig uit met dat onmogelijke, hoog opstaande parelsnoer, dat juffrouw Black lock altijd om haar hals droeg. Dat viel eigenlijk helemaal bui ten haar stijl.maar het dien de alleen om het litteken te ver bergen." „Daarom was zij die middag cok zo van streek, toen haar pa rels over de grond rolden. Het leek mij toen al dadelijk buiten proportie," bracht Craddock in berinnering. .U heeft die middag op dat papier dus Lotty geschreven en niet Letty?" informeerde Dot. >Ja, kind. Ik wist, dat Letitia's zuster Charlotte heette en ook, nat juffrouw Dunner enkele ma- 'pn bij vergissing Lotty had ge- ivr'n plaats v'an Letty." "™aar tante, de woorden Bern en Ouderdomspensioen wat be tekenden die?" wefstdinScherz was verpleger ge- eest ui een ziekenhuis in Bern. Door AGATHA En dat ouderdomspensioen herinner jij je niet, wat ik je en het zal haar goed doen als zij telde de oude juffrouw. „Zij denkt veel te veel aan zichzelf van mevrouw Woltherspoon heb verteld? Die jarenlang het ouder domspensioen van mevr. Bartlet had geïncasseerd, ofschoon die al sinds mensenheugenis dood was. Ik zag de hele zaak vóór me.... en werd er zo akelig opgewonden van, dat ik naar buiten ben ge lopen om een eindje te gaan wandelen. Toen begon het te regenen en nodigde juffrouw Hinchliffe mij uit in haar auto te stappen en bij haar een kopje thee te drinkenen toen von den wij die arme Murgatroyd." Hier werd de vriendelijke stem van juffrouw Marple scherp. „Toen wist ik, dat er snel moest worden opgetreden. Héél snel, vooral. Maar ik had geen enkel bewijs in handen voor de juist heid van mijn theorie. Ik heb toen brigadier Fletcher er over aangesproken en hem een plan netje voorgesteld." „Daarvoor zal ik Fletcher op het matje dienen te roepen!" be gon de inspecteur zo bars hij kon. „Hij mocht zich voor geen enkel plannetje lenen, zonder eerst mijn toestemming te vra gen." „Dat wilde hij ook eerst, maar dat wist ik hem uit zijn hc"fd te praten," zei juffrouw Marple. „Samen zijn we naar Little Pgd- (Speciale correspondentie) ARUSHA (P P) - Daar lag hij, de gewonde rinoceros, met in zijn zij een speer van een Masai-krijger. Het dier lag stil en slechts een woest gegrom bewees dat het nog leefde. Af en toe maakte het plotseling wilde bewegingen, om dat hinderlijke en pijnlijke ding uit zijn zij kwijt te raken. Maar het hielp niet. Waarschijnlijk reeds negen uur lang duurde deze marteling. Maar wij wisten, dat hier geen redding mogelijk was. De neushoorn was ten dode opgeschreven. Geen van onze groep durfde het wilde dier te benaderen om hef van de speer te bevrijden, want zoiets staat gelijk met zelfmoord. Het was een ervaring die wij opdeden in een gezelschap natuur kenners dat deelnam aan een tocht in de Ngorongorokrater in Tanganyika. De jachtopzieners die ons vergezel den, poogden de dader van deze ri- nocerosmoord te vinden, maar het hoofd van de stam antwoordde rus tig en in het volle besef van zijn waardigheid, dat de rinoceros de kudde had aangevallen en vier die ren had gedood, waarna zijn jonge krijgers wel moesten ingrij pen. Zij zouden hun zelfrespect ver liezen, wanneer zij niet hadden op getreden. Zijn stam, de Masai, dood de geen wild om het te doden om voedsel of ander gewin te verkrij gen. Zij handelden niet in ivoor en de hoornen van rinocerossen, zoals andere stammen en niet-Afrikanen deden. Als zij wilde dieren doodden, deden zij dit ter bescherming van hun vee. Daarmee was de zaak af. Dit korte voorval is symptonisch voor 't dilemma, waarin Afrika ver keert. Hoe is het mogelijk in de be hoeften van de Afrikanen te voor zien en beter te voorzien en tegelij kertijd de wilde dieren te bescher men tegen het dreigende gevaar van uitroeiing Met name de neushoorn loopt dit gevaar. Droogte en zowt In het hart van Afrika ligt een uit gestrekte, natuurlijk gevormde arena voor 's werelds grootste dierenver zameling. Dit domein heet de Ngo rongorokrater, een ketelvormige hol te van een uitgedoofde vulkaan met een diameter van 12 mijl en met wanden, die de krater omvatten tot een hoogte van 2.000 voet. Als wij op de rand van de krater staan en het oog wapenen met een verrekijker, kunnen we de dieren zien. Kudden gnoes,, zebra's, herten, buffels, olifanten, leeuwen, nijlpaar den, rinocerossen, giraffen, hyena's, jakhalzen en luipaarden om maar enkele soorten te noemen. Hier in dit gebied leven naar ruwe schat ting ongeveer 12.000 dieren. Wanneer we nauwkeurig opletten, zien we vreemde palissaden in het landschap staangesloten hutten, die uit de verte lijken op bruine schoenendozen. We zien hordenwerk, bedekt met leem en koeiemest, kra len voor honderden gebochelde koeien, die hier thuis horen. Want de mens heeft hier ingegrepen, hij weidt hier zijn vee en dat heeft bij zonder onaangename gevolgen. Op de bodem van de krater ontwa ren we glinsterende poelen, maar zij zijn omgeven door de heel wat min der prettige glinster van het zout, dat achterblijft als het water op droogt door de verschroeiende hitte, die Tanganyika zo verschrikkelijk heeft geteisterd. Geruïneerd Wat boven op de kraterwand zo n boeiend schouwspel leek, blijkt be neden een deprimerende ervaring, een treurig restant van wat eens het wilde dierenleven in Afrika was ge weest. De eens zo vruchtbare vlakte, die in staat was deze duizenden die ren in leven te houden, is nu zo kaalgevreten, dat de grond de aarde niet meer kon vasthouden en in gro te stofwolken opdwarrelde. De stro men die eens in staat waren de poe- Do ar lag hij, de gewonde rinoceros het wijfje kan hern niet meer helpen. len hel gehele jaar van water te voorzien waarin de nijlpaarden zwommen en poedelden, om zich daarna op de modderbanken te ver maken zijn uitgedroogd. Dit alles als gevolg van het feit, dat de Afrikaan se stammen die in de buurt huizen, de bossen rond de krater hebben gekapt, waardoor deze niet meer kon den fungeren als opvangbekken van het regenwater. De nomaden van de Masai-stam hebben geheel wettelijk overigens, maar niet minder desastreus, hun kudden eveneens in de krater ge dreven en zo de uitputting van de grond en de waterreservoirs nog ernstig vergroot. Door het kappen en de extra afgrazing is dit gebied vol komen geruïneerd waarbij bovendien de ernstige droogte de genadeslag heeft toegebracht. Tienduizenden dieren hebben in de loop der jaren een toevluchtsoord gevonden in de Nationale Parken, maar zelfs in deze reservaten, heb ben de droogte en de rondtrekkende kudden de vegetatie ernstig aange tast. Teveel stropers op pad Erger nog is de verwoestende stro perij op grote 3ChaaI, die zich zelfs uitstrekt in de Nationale Parken en die niet voortkomt uit honger, maar uit de zucht naar olifants- en rino- cerostanden, krokedillen- en andere huiden. In bepaalde streken heeft dit tot massale slachtingen geleid. Tegen deze achtergrond moet men de Arusha-conferentie zien, een conferentie in samenwerking met de Commissie voor Technische Bijstand in Afrikav^de -Internationale Unie ter bescherming van de Natuur, de UNESCO en de FAO, die onder druk van de nood tot stand kwam. Men riep de conferentie ook bijeen om de medewerking te krijgen van de nieu we Afrikaanse staten, zonder wier hulp het vrijwel ondoenlijk is ver beteringen aan te brengen. De discussies bewogen zich rond enerzijds de bescherming van de wild stand in de nationale parken, de in standhouding en de oprichting van dergelijke parken, anderzijds rond om de vraag hoe de belangen van de gevestigde bevolking en hun kudden kunnen samen gaan met de instand houding van de wildstand. Volgens deskundigen is dit mogelijk. De in het wild levende dieren blij ken veel beter gebruik te maken van dc aanwezige voedselvoorraden in de natuur, dan de kudden van de plaat selijke bevolking. Vee eet immers al leen dat wat het op de grond vindt, maar wilde dieren eten, althans naar gelang de soort, wat op de grond, in de grond en boven de grond tc vin den is. Twee vliegen in één Map Een belangrijk punt van overweging is voorts, dat de dieren der Afri kaanse vlakten in het algemeen grote dieren zijn. Zij zijn in feite grote bronnen van eiwit, hetgeen van grote betekenis kan worden voor de voe ding van de Afrikaanse bevolking. J Het is immers bekend, dat deze dier-i soorten zich snel vermenigvuldigen? indien zij met rust worden gelaten)' zo zelfs, dat zij door hun aantal een gevaar voor elkaar worden. Zijn zé te talrijk, dan verspillen en vernie tigen zij hun eigen voedselbronnen en dat heeft zelfs de meest conser vatieve beschermer van de wildstand er toe gebracht te erkennen, dat het nodig is do wilde kudden van tijd tot tijd uit te dunnen, teneinde de soort to verbeteren en niet te grote kudden te laten ontstaan. Langs deze weg kan men twee vlie gen in één klap slaan, namelijk in standhouding van de kudden wilde dieren en tegelijkertijd, door het af schieten van een bepaald aantal, de vorming van voedselvoorraden voor de plaatselijke bevolking. In Rhodesia is deze ontwikkeling reeds ingezet en heeft men ranches gebouwd voor wilde dieren, die im mers beter gebruik maken van hun natuurlijke omgeving. Door regelma tig uitdunnen verkrijgt de mens in dit geval voldoende vlees. Injectie-geweren Een probleem van veterinaire aard duikt hierbij natuurlijk wel op. „Hoo voorkomt men de infectie en de overbrenging van ziekten van wilde dieren, .op tamme zo informeren wij. Het blijkt dat de praktijk ook hier een oplossing aan de hand heeft gedaan. Men heeft zogenaamde injectie-gewe ren ontworpen, die het mogelijk ma ken wilde dieren „aan te schieten", dat wil zeggen zij worden door de injectie tijdelijk verlamd, waarna zij een vaccinatie kunnen ondergaan. Er is nu in Arusha in feite een pro gramma van aktie vastgesteld, dat door de Afrikaanse autoriteiten werd goedgekeurd. De ministers van Tan ganyika gaven een manifest uit, waarin wordt beloofd dat het bestand der wilde dieren en de plaatsen waar zij kunnen leven een integrerend deel zullen uitmaken in dc toekom stige voedselvoorziening en econo mie (toerisme) van het land. „Bij het accepteren van het beheer over onze wildstand verklaren wij plechtig, dat wij alles zullen doen om onze kleinkinderen in staat te stellen zich te verheugen over het rijke bezit van deze erfenis", vero klaarde de eerste minister. (Nadruk verboden) docks gegaan en daar heb ik met Mitzi aangepapt." Julia zuchtte eens diep en zei uit de grond van haar hart: ,Daar heb ik nog het allermees te respect voor geloof ik. Hoe hebt u haar er toe bereid gevon den?" „Ik heb eenvoudig op haar ge moed gewerkt, lieve kind," ver- ook eens wat voor anderen be tekent. Ik heb natuurlijk eerst op haar ijdelheid gespeculeerd en gezegd, dat zij vast en zeker in haar vaderland bij de verzetsbe weging een eerste rol zou heb ben gespeeldJa, dat héb ik," zei ze. Nu, zei ik, dat kan ik wel aan je zien, dat je aanleg hebt voor zulk soort werk. Zij had durf, nam een risico en had ac teertalent. Ik vertelde haar dus van heldendaden, door meisjes in de verzetsbeweging verricht., eerlijk gezegd, zoog ik er een paar uit mijn duim!" „Reusachtig!" prees Patrick. „Nu, toen kreeg ik haar zover, dat zij haar rol wilde spelen. Ik heb die net zo lang met haar ge repeteerd tot ze die kende. Toen heb ik haar naar boven, naar haar kamertje gestuurd en ge zegd, dat ze pas beneden mocht komen wanneer inspecteur Crad dock er was. Het ergste is na tuurlijk als zulke heetgebakerde naturen ontijdig voor de dag ko mendan valt alles in het water!" „Maar ze heeft het voortreffe lijk gedaan!" riep Julia uit. „Ik snap niet precies hoe het gegaan is, maar ik ben er ook niet bij geweest," bekende Dot. „Dan zul je het horen. Het was de bedoeling, Mitzi te laten toe geven, dat ze aan mogelijke chan tage ad ge"1" M maar nu zo be angst was g 'en, dat zij de hele waarheid en niets dan de waarheid wilde vertellen. Zij had dan door het sleutelgat gezien, hoe juffrouuw Blacklock met een revolver'in de hand achter Rudi Scherz had gestaan. Zo had zij ook in werkelijkheid gestaan! Maar juffrouw Blacklock had kunnen bedenkenhetgeen óók in werkelijkheid het geval wasdat de sleutel in het sleutelgat had gezeten, zodat Mit zi onmogelijk had kunnen zien wat ze vertelde, dat ze gezien had. „Hoe het zij, ik heb gespecu leerd op het feit, dat de schok te groot voor haar zou zijn, dat dat ze aan die sleutel zou denken. Het enige wat ze besefte was, dat Mitzi haar moest hebben gezien." Hier nam Craddock de leiding over. „Maar dit was van es sentieel belang toen deed ik net of ik er niets van geloofde en maakte ik mijn schijnuitval tegen Edmund. „En," riposteerde Edmund, „hoe voorbeeldig speelde ik mijn rol. Heftige ontkenningen! Geheel volgens plan. Wat alleen niet voorzien was, Phillipa-lief, dat was dat jij plotseling met de ont hulling te voorschijn zou komen, dat jij eigenlijk de lang gezochte „Pip'" was! Niemand wist, dat jij Pip was. De inspecteur niet, ik niet.Je sloeg ons lelijk uit de koers. Maar de inspecteur kwam met een meesterlijke zwaai weer waar hij wezen wildedoor volslagen laaghartige insinuaties aan mijn adres uit te spreken, dat ik achter een rijke vrouw aanjoeg.met de bedoeling na tuurlijk om in jouw onderbe wustzijn gift te druppelen, zodat er op een kwade dag onherstel bare verwijdering tussen ons zou komen." (Wordt vervolgd.) DONDERDAG 8 MAART HILVERSUM I: 7.00 Nws.; 7.15 Pianorec.7.30 Voor de jeugd; 7.45 Morgengebed en overweging; 8.00 Nws.; 8.18 Lichte gram.; 8.50 Voor de vr.; S.35 Waterst.; 9.40 Schoolradio; 10.00 Gram.; 10.15 Morgend. 10.45 Zangrecital; 11.00 Voor de zieken; 11.45 Gewijde muz.; 12.00 Middagklok; 12.04 Lichte gram.; 12.25 Voor de boeren; 12.35 Meded. t.b.v. land- en tuin bouw; 12.38 Chansons de Fran ce; 12.50 Act.; 13.00 Nws.; 13.15 Lichte ork. muz. en zangsol. 13.40 Kopstukken, licht progr. 14.00 Lichte muz.; 14.25 Orkest werken van Deense compon.; 15.15 Pianorec.; 15.35 Klas. ka- mermuz.; 16.00 Bijbèloverd.; 16.20 Kamermuz.17.00 Voor de jeugd; 17.30 Gram.; 17.40 Beurs- ber.; 17.45 Metropole-ork.18.15 Sportrubr.; 18.30 Barokkoperen- semble; 18.50 Soc. perspektief, lez.19.00 Nws. en weerber.; 19.10 Op de man af, praatje; 19.15 Geestelijke liederen; 19.30 Radiokrant; 19.50 Polit lez. A. R.; 20.00 Donderdagavond- mozaiek, gevar. progr.; 22.30 Nws.; 22.40 Avondoverd.22.55 Boekbespr.23.00 Kamermuz.; 23.30 Vers in het gehoor, lit. pr.; 23.55—24.00 Nws. HILVERSUM II: 7.00 Nws.; 7.10 Ochtendgymn.; 7.20 Lichte gram.; 7.50 Dagopen.ng; 8.00 Nws.; 8.15 Lich-e gram.; 9.00 Gymn. voor de vrouw; 9.10 De groenteman, praaje; 9.15 Klas. gram.; 9.40 Morgenwijding; iO.OO Lichte gram.; 10.50 Voor de kleuters; 11.00 Kookkunst, lezing voor de vrouw; 11.15 Zangrecital; 11.30 Toneel-Came ra, vice versa, kiankb.; 12.00 Lichte muz.; 12.30 Meded. t.b.v. land- en tuinb.; 12.33 Lichte muz. en zangsol.; 13.00 Nws.; 13.15 Meded. en gram.; 13.25 Beursber.; 13.30 Dansork. en zangsol.; 14.00 Pianoduo; 14.30 Voor de vr.; 15.05 Koperork. 15.30 Voordr.15.50 Klavecimbel- rec.; 16.20 Mercator 15121594, kiankb.; 16.50 Lichte gram. voor de jeugd; 17.30 Voor de jeugd; 18.00 Nws.; 18.15 Act.; 18.20 Lichte gram.; 18.30 Sportpraat- je; 18.35 Gesproken brief; 18.40 Lichte muz.; 19.00 Voor de kind.; 19.05 Ga er eens even voor zitten: Liedjes in Het Vo gelkwart.. hoorsp.; 20.00 Nws; 2C.05 Omroepork. en sol.; 21.00 Zoutwaerkout, hoorspel; 22.10 Muz. uit Argentinië; 22.30 Nws. en meded.; 22.40 Act.; 23.00 Sportac-.; 23.10 Nwe gram.; 23.55—24.00 Nws. BRUSSEL (VI.): 12.00 Nws.; 12.02 Lichte gram.; 12.30 Weer ber.; 12.35 Amusementsmuz.; 12.50 Beursber.; 13.00 Nws.; 13.15 Kamermuz.; 14.00 School radio; 16.00 Beursber.; 16.06 Franse les; 16.21 Schoolkoren; 17.00 Nws.; 18.15 Pianorec.; 18.20 Voor de sold.; 18.50 Voor de toeristen; 19.00 Nws.19.40 Lich te gram.; 19.50 Vrije politieke .'b .ne; 20.00 Voor de vrouw; 21.00 Amusementsmuz.; 22.00 Nws.22.15 Orkestmuz.; 22.55 23.00 Nws. Televisieprogramma's NED. TV: 20.00 Journaal; 20.20 Memo; 20.30 De grote ver overaar, tv-spei; 22.30 Dagslui ting. VLAAMS BELG. TV; 19.00 Voor de jongeren; 19.30 Sport- kron.; 20.00 Nws., sportuitsl. en weeroverz.20.30 Speelfilm 22.10 Report, van de aankomst van de Zes dagen van Antwer pen; 22.35 Nws.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1962 | | pagina 5