Heineken
Wie adverteert een moord
I
\r
tebben de V.N. nog
nut
<euken
pi:o?n*»
iadio en Televisie
Etentje thuis? Heineken erbij!
Verhoogt de sfeer, verhoogt de smaak.
Trouwens: altijd en overal is Heineken
welkom. Even zitten aan de bar? Heineken
is briljant gezelschap. Spelletje kaart?
Heineken is de hoogste troef. Bios? Na
afloop Heineken voor een plezierige kritiek.
Drink heerlijk, helder Heineken. Dè dronk
voor miljoenen echte levensgenieters - in
alle landen van de wereld. Heineken...
het nobelste bier van de grootste brouwer!
m
w
Perscommentaar over Nieuw-
Guinea
18e Jaargang Nr 5494
CHINESE EISEN
AAN PAKISTAN
)0\'DEiU)AG 11 JANUARI 1962
DE VRIJE ZEEUW
pwiTirr'
van
brede Westelyke kringen,
Mn eerlijk menen met de doel-
tfïineeii van de voikerenorgani-
Üml, bestaat op het ogenblik een
K? eevoel van onbehagen over
de herenigde Naties. Dat kan
wonder heten.
Et Handvest van de V. N. stelt
E,,, bijzonder het gebruik van
fcld, behalve in gevallen van
n lediging en voor akties
olkerenorganisafie ter
Hking van agressie, bui-
wet. Maar meer en meer
^en speciaal onder de nog niet
Eng geleden onafhankelijk ge
ul n en nog niet tot rijpheid
n landen van Azië en
Af ril zijn geneigd zich te ge-
dr;l aisof de bepalingen van
het Handvest niet voor hen gel
den
Ki doen dat in naam van een
■®n a i-kolonialisme, hoewel
Sj -herpste anti-koloniale
do assemblée het
gei geweld niet recht-
vaai ligt-
I dat dit gebeurt in samen-
A; of met steun van
bet he blok zelf
hei rootste koloniale rijk uit de
ge. vergroot natuur
lijk elling over een
int totale organisatie, die
staat is naleving van haar
0p ichte voorschrif-
lli ingen en deze zelfs
ni( egels afkeurt.
Droeve voorbeelden
o kon India's agressie tegen
^■a gev een Russisch
Vpti V. N. worden
ld. Naar Nehroe's voor-
bèe' hans Soekarno onder-
ha: id h a-.n met de Nederlan-
I VRIJDAG 12 JANUARI
■HILVERSUM I: 7.00 Nws;
7.10 Gram.: 7.30 Gewijde muz.;
WO Meditatie; 8.00 Nws; 8.15
^Hdiokrant8.35 Gram.; 9.00
^Bor de zieken; 9.35 Waterst.;
9.40 Voor d huisvrouw; 10.10
Gr.10.15 Morgendienst; 10.45
Sopraan en piano; 11.15 Voor
oudere luisteraars; 12.00 Amus.
ÜUi: 12.30 Land- en tuinbouw-
medeci12.33 Instr. sextet;
12.53 Gram. of act.; 13.00 Nws;
13.15 Musette-muz.; 13.40 Gr.;
13.55 Idem; 14.05 Schoolradio;
14.25 en 15.40 Gr.; 15.45 Amus.
muz.; 16.15 Praatje; 16.30 Viool
en piano; 17.00 Voordr.; 17.20
Vocaal ens.; 17.40 Beursher.;
17.45 Gram.; 18.00 Harmonie-
ork18.20 De hangmat; 18.50
Re eringsuitz.; 19.00 Nws en
yeirber.; 19.10 Praatje; 19.15
Gr m.; 19.30 Radiokrant; 19.50
fei >i 'lijke liederen; 20.20 Ge-
ia progr.; 21.20 Kon. Mil. ka-
pr 21.50 Gram.; 22.00 Orgel-
cnnc.; 22.30 Nws; 22.40 Lezing;
13.40 Kamerorkest; 23.55—24.00
■ws.
I HILVERSUM II; 7.00 Nws;
J.10 Gym.; 7.20 Gr.; 8.00 Nws;
■I.L8 Gram.; 9.00 Gym. voor de
rouw; 9.10 Gram.; 9.40 School-
lio; 10.00 Praatje; 10.05 Mor-
enwijding; 10.20 V. d. vrouw;
1.00 Voor de kleuters; 11.15
fetrijkkwart. en piano; 11.35 Or-
®'l en zang; 12.00 Lichte muz.;
■2.20 Regenngsuitz.; 12.30 Land-
fcn tuinb. meded.; 12.33 Sport
men prognose; 12.50 Gram.; 13.00
■Nws; 13.15 Meded. en gram.;
«3.25 Beursber.13.30 Lichte
Jntuz.; 14.00 Sopr., altblokfluit
fen clavecimbel; 14.30 Litterair
■progr.; 14.50 Kamerkoor; 15.05
fcevar. progr. (herh.); 16.00 Mu-
fclkale lezing; 16.30 Voor de zie-
®ren 17.00 Voor de jeugd; 17.50
Act.; 18.00 Nws; 18.15 Politieke
®ezïng; 1825 Lichte muz.; 18.50
«Praatje; 19.00 Voor de kind.;
19.10 Meisjesk. en piano; 19.30
Gr.; 19.50 Praatje; 20.00 Nws;
20.05 Lezing; 20.20 Documen
taire; 20.50 Lezing; 21.00 Lichte
muz.; 21.30 Klankbeeld over
India; 22.00 Instr. trio; 22.15
Buitenl. weekoverz.; 22.30 Nws;
22.40 Gesprek; 23.00 Soc. nws in
laS-M Nwi° Strijkkrwart.
T>nFU^SEL (VU: 1200 Nws;
1k Pram'12-30 Weerber.;
iHn _Gram'12-50 Beursber.;
13.00 Nws; 13.15 Lichte muz
14.00 Schoolradio; 15.45 Lichte
fnuz.; 16.00 Beursber.; 16 06
Kamormuz.; 17.00 Nws; 17.15
[Gram.; 17.45 Duitse les; 18 00
Liederen; 18.10 Voordr.; 18 20
Voor de sold.; 18.50 Sportkron
19.00 Nws; 19.40 Gram.; 20.00
Conch 21.35 Kamermuz.;
22.00 Nws; 22.15 Jazzmuziek;
■22.5523.00 Nws.
ders af, behalve dan onder zijn
eigen voorwaarden en dreigt hij
door een maatregel als de alge
hele mobilisatie een gewapend
conflict te ontketenen, dat -ge
zien b.v. de belangen van Austra
lië waarschijnlijk niet tot
Nieuw-Guinea beperkt zou kun
nen blijven. En in Irak tenslotte
dreigt premier Kassem openlijk
met een militaire verovering van
het sjeikdom Koeweit.
Er is meer, dat de vraag doet
rijzen, welk nut het eigenlijk nog
heeft zijn geld en idealen in de
Ver. Naties te steken. Zo zijn er
zelfs landen in de vrije wereld,
die, wanneer dit in hun kraam te
pas komt, weigeren de Ver. Na
ties te steunen. Dat de Sowjets
geen cent bijdragen aan de on
kosten van de V. N. in Kongo
hoewel zij daar een krachtiger
militair optreden eisen! zal
wellicht niemand verbazen. Maar
dat Frankrijk, België en Portugal
niet anders handelen, moet toch
eigenlijk als een verraad aan het
eigen geesteskind worden aange
merkt. Want de Verenigde Naties
vinden hun basis in de christelij
ke en humanitaire principes, die
deze landen huldigen.
V. S. en Engeland er uit?
Al deze ontmoedigende ervarin
gen hebben er toe geleid, dat in
Amerika Adlai Stevenson met
bitterheid heeft gewaagd van de
twee maten, waarmee door de
Vei-, Naties wordt gemeten. En
lord Home, de Britse minister
van Buitenlandse Zaken, sprak
in een bijna wanhopig klinkende
verklaring over de dag, waarop
zijn land wellicht zou moeten
overwegen zijn steun aan de Ver.
Naties te onthouden.
Het pessimisme en de veront
waardiging zijn wel te begrijpen.
Toch zou het in hoge mate te be
treuren zijn, indien de Westelijke
landen er inderdaad toe zouden
overgaan de Ver. Naties nu maar
de rug toe te keren. Zeker, zij
kunnen voor zichzelf zorgen: in
de N.A.V.O. bezitten zij een or
ganisatie, die hun veiligheid heel
wat beter garandeert dan de Ver.
Naties het doen. Ondanks alle
tekortkomingen echter blijven
de Ver. Naties de beste hoop
voor een vreedzame wereld. Zij
vormen een forum, waarop Oost
en West elkaar geregeld kunnen
ontmoeten. En vooral dit is be
langrijk: het zijn juist de kleine,
zwakke en jonge naties, die dit
nodig hebben. Op de duur kan
het niet anders of ook landen als
India, Indonesië en Irak moeten
inzien, dat het hun primaire be
lang is de principes van de Ver.
Naties te beschermen, in plaats
van deze op grond van zelfzuch
tige motieven te verraden. De on
dergang van de Ver. Naties im
mers zou zeer goed hun eigen
ondergang kunnen zijn.
(Nadruk verboden.)
Radio-Peking heeft in een te
Gangtok in Zuid-Vietnam opge
vangen uitzending gezegd dat
Pakistan een gebied van meer
dan 2500 vierkante kilometer
aan China moet teruggeven. Dit
gebied ligt, aldus de Chinese
zender, in de streek van Gilgit
en behoort China toe. Het staat
echter op het ogenblik onder
Pakistaans bestuur.
t®8
lp®
v 'wl -Wé.
wlSS#
T elevisieprogramma's.
en ilD' T V-: 20.00 Journaal-
2?nnWelroverz-: 20-20 Espresso;
Rr. T'V' fllm; 2125 Gevar-
VL. BELG. T.V.: 19.00 Leken-
Jf aa' en -filosofie; 19.30 Voor
UL' vrouw; 20.00 Nws; 20.25 Het
manneke; 20.30 Toneelstuk;
«-J0 Filmkron.; 23.15 Nws.
Door
AGATHA CHRISTIE
43)
Nadruk verboden.
En toen vertelde hij, van zorg
vervuld, wat moe en slaperig,
aan juffrouw Marple alles wat
hij over Randall Goedler en Pip
en Emma gehoord had. „Een
paar nietszeggende namen",
sprak hij, „bijnaampjes, meer
niet. Ze bestaan misschien niet
eensZe kunnen ook hoogst
respectabele lieden zijn. Mis
schien bevinden ze zich beiden
of één van beiden op het ogen
blik wel in Chipping Cleghorn!
Daar weten we allemaal niets
van". «Ze kunnen een jaar of
vijf en twintig zijn. Zijn er hier
die aan hun signalement beant
woorden?» Hardop zei hij„Die
neef en nicht, die ze in huis
heeftik zou wel eens wil
len weten, wanneer zij die voor
het laatst gezien had
Juffrouw Marple bood vrien
delijk aan: „Zal ik er eens ach
ter zien te komen?"
„Neen, juffrouw Marple, pro
beer dat vooral niet
„Och, dat is zo eenvoudig, in
specteur. Maakt u geen zorg.
Dat merkt heus niemand, wan
neer ik dat doe. Als er iets niet
mee in de haak is, moet u als
man van de politie geen arg-
ik
waan opwekken. Dan kan
het beter doen".
„Misschien kom ik zelf wel
meer van hen te weten binnen
de eerstvolgende acht en veer
tig uur. Ik ga namelijk eens
naar Schotland. Mevrouw Goed
ler zal me vast wel meer kunnen
vertellen, als ze tenminste nog
praten kan".
„Dat lijkt me een verstandige
zet van u", was juffrouw Mar
ple van mening. „Ik hoop", zei
ze zacht, „dat u juffrouw Black-
lock ook tot voorzichtigheid
heeft gemaand?"
„Zeker, ;k heb haar gewaar
schuwd Maar ik laat hier een
mannetje achter, die ongemerkt
een oog in het zeil moet hou
den".
Hij keek de juffrouw daarbij
niet aan. Hij wist, dat er op
haar gezicht te lezen zou staan,
dat het bitter weinig hielp of
een politie-agent al een oogje in
het zeil hield, wanneer het ge
vaar in eigen familiekring
school.
„Maar denkt u er goed aan",
besloot Craddock, haar recht in
de ogen ziende, „dat ik óók
heb gewaarschuwd!"
„Ik verzeker u, inspecteur",
stelde juffrouw Marple hem ge
rust, „dat ik oud genoeg ben
om op mijzelf te passen!"
XI
JUFFROUW MARPLE KOMT
THEEDRINKEN
Letitia Blacklock mocht dan
al een beetje gepreoccupeerd
zijn toen mewouw Harmon op
de thee kwam en haar logée
mede bracht, deze laatste, juf
frouw Marple, bemerkte hoege
naamd niets van deze verstrooid
heid, omdat het de eerste maal
was, dat zij haar ontmoette. De
oude dame begon allerchar-
mantst, op haar quasi-onschul-
dige manier, te babbelen. Zij
deed net of zij haar hele leven
lang ondervinding van inbrekers
had opgedaan.
„Die komen tegenwoordig
zonder het minste of geringste
bezwaar overal maar binnen.
Dat doen ze volgens de nieuw
ste Amerikaanse methoden.
Daarom houd ik mij aan de
deugdelijk-ouderwetse gewoon
te van het kajuitshaakje. Dan
kan u niets gebeuren. Ze halen
desnoods het slot er uit, schui
ven de grendels opzij, maar één
stevige koperen haak in een dito
oog, daarmee kunnen ze niets
beginnen! Heeft u dat al eens
geprobeerd?"
„Het spijt me, maar wij heb
ben eigenlijk heel geen sloten
en grendels nodig", gaf juf
frouw Blacklock opgewekt ten
antwoord. „Er valt hier niets te
stelen".
„Maar wat is eenvoudiger dan
een ketting aan de voordeur?",
raadde juffrouw Marple. „Dan
hoeft de meid de deur alleen
maar op een kiertje te aetten
om te zien wie er staat en kan
de man nooit binnendringen!"
„Ja, ik denk, dat onze Mitzi
dat wel erg heerlijk zou vin
den".
„Die overval, die u meege
maakt heeft, moet wel heel,
héél afschuwelijk zijn geweest",
voer juffrouw Marple voort.
„Dot heeft mij er natuurlijk
alles van verteld".
„Ik was gewoon stijf van
schrik", bekende Dot.
„Het was ook hoogst alar
merend!", gaf juffrouw Black
lock toe.
„Het lijkt me een voorzienige
bestiering dat de man moest
struikelen en zichzelf dood
schieten. Die inbrekers zijn
tegenwoordig dadelijk zo erg
gewelddadigMaar hoe is de
man eigenlijk binnengekomen?"
vroeg juffrouw Marple.
„Ja, doordat we onze deuren
niet voldoende op slot houden!"
„O, Betty!", riep juffrouw
Bunner opeens, „ik heb je nog
vergeten te vertellen, dat de in
specteur vanmorgen zo eigen
aardig bezig is geweest. Hij
stond er op de deur van de an
dere kamer open te doen je
weet wel, die deur, die nooit
open gaat. Hij wou met alle ge
weld de sleutel hebben en alles
precies weten en zei, dat die
deur kort geleden nog gesmeerd
was. Maar daar snap ik niets
van, went
Ze merkte te laat het seintje
van juffrouw Blacklock, dat ze
haar mond moest houden. Met
open mond bleef ze zitten.
(Wordt vervolgd.)
„De aanvaarding van de status
van onafhankelijke natie door
West-Samoa is een gebeurtenis
die bijzondere aandacht behoort
te genieten in Djakarta", aldus
een artikel in de „New York
(Times". „W'est Samoa is het eer
ste van de afhankelijke gebieden
van de Stille Oceaan dat een soe
vereine staat is geworden, aldus
het blad. Tezijnertijd zullen an
dere volgen: Brits Fiji, de V.N.-
beheerschapsgebieden van Nieuw-
Guinea en Naoeroe, die nu onder
Australisch bestuur staan, de
Australische Papoea-kolonie en
het V.N.-beheerschapsgebied van
Micronesië, dat door de Ver. Sta
ten wordt bestuurd. Het tijdperk
van onafhankelijkheid voor de
volkeren van de Pacific is aange
broken.
De betekenis van dit nieuwe
tijdperk voor Djakarta is duida-
lijk. Het grote eiland Nieuw-Gui
nea is een Pacific-land. Zijn hei
dense, zwarte Papoea-bewoners
zijn een Pacific-volk, dat cultu
reel en ethnologisch dichter bij
de zwarte Melanesiërs van de
zuidwestelijke Pacific dan bij de
bruine meerderheid der Indone
siërs met hun overheersende Is
lam-Hindoe-eultuur staat.
Het verlangen naar een onaf
hankelijke staat, die geheel
Nieuw-Guinea en eventueel de
naburige Melanesische eilanden
omvat, is reeds duidelijk aan de
dag getreden onder de Papoea's
ran het door Nederland bestuur
de West-Nieuw-Guinea zowel als
onder die van de door Australië
bestuurde oostelijke helft van
het eiland.
Indonesië is thans klaarblijke
lijk bereid het recht van de Pa
poea's van West-Nieuw-Guinea op
zelfbeschikking te erkennen in
dien het bestuur over het gebied
aan Indonesië wordt overgedra
gen. Indonesië zou aldus een
soort van beheerschap over het
gebied op zich nemen totdat de
bevolking ervan zou kunnen be
slissen of het voor altijd een deel
van Indonesië moet worden of
onafhankelijk. Dit zou een nogal
bizarre oplossing van het Neder
lands-Indonesische geschil bete
kenen, aangezien de Nederlan
ders in feite reeds eenzelfde pro
gram aan het uitvoeren zijn.
Onder Nederlands- dan wel In
donesisch bestuur zouden de
Papoea's permanente aansluiting
bij Indonesië inplaats van onaf
hankelijkheid kunnen kiezen.
Maar zij moeten het recht hebben
om te kiezeh.
President Soekarno's dreigen
de woorden over een op handen
zijnde Indonesische aanval wer
den zaterdag door de Nederland
se bevelhebber in Nieuw-Guinea,
schout-bij-nacht Reeser geloo-
chenstraft. Soekarno zou zich
kunnen gaan realiseren dat ver
werping van de eis der Papoea's
om onafhankelijkheid, gevolgd
door een gewapende aanval, In
donesië zou doen kennen als een
agressieve koloniale mogendheid
van het soort bij de veroordeling
waarvan de Indonesiër» zelf zich
hebben aangesloten".
