MANNEN ROKKEN Wie adverteert een moord fjss De N.A.V.O. Een bezoek aan Burma Verrassende Duitse verklaring in Europese parlement te Straatsburg WAAR DE MAAR DE VROUW „NIET DE BROEK AAN" HEEFT HET PROCES MARIE BESNARD Busje tegen trein op beveiligde overweg Woensdag 22 november '61 DE VRIJE ZEEUW Pagina 7 De Duitse minister van Eco nomische Zaken, Ludwig Erhard, heeft dinsdag in het Europese parlement in ffraatbv-g voor een verrassing gezorgd, door in het openbaar de belofte af te leggen, dat het afsluiten van de eerste fase van de overgangs periode naar de gemeenschap pelijke markt van de zes E. E. G.-landen niet zal stranden op de Duitse politiek. Aangezien het Duitse verzet tegen bepaalde punten van de toekomstige gemeenschappelijke landbouwpolitiek van de E. E. G. 't voornaamste struikelblok van de overgang naar de tweede étappe vormde, meent men in Straatsburg nu. dat de afsluiting van de eerste fase van de over gangsperiode aan het eind van dit jaar verzekerd is. Minister Erhard, die sprak tij dens de grote jaarlijkse samen spraak van het Europese parle ment met de ministerraden en executieven van de drie gemeen schappen, voegde hier als voor zitter van de E. E. G-minister- raad aan toe, dat de ministers in de komende vijf weken nog Vol doende tijd hebben om ook op enige andere gebieden de beslui ten te nemen, die voor het afslui ten van de eerste étappe nodig zijn. Voorts kondigde hij aan, dat de bondsregering bereid is over' een verkorting van de tweede van dc in totaal drie étappes van elk vier jaar te praten. Als deze bereidheid ook in de andere E. E. G.-landen bestaat, kan dit be tekenen dat de gemeenschappe lijke markt van de E.E.G., met volledig vrij verkeer van goede rendiensten. kapitaal en arbeid, nog vóór 1970 tot stand zal zijn gebracht. Het tweede onderwerp van <le samenspraak, de vernieuwing van dc regeling voor de geasso cieerde voormalige overzeese ge bieden bij de E. E. G.. is minder duidelijk uit de verf gekomen. In de loop van volgend jaar moet oen nieuwe regeling voor de as sociatie van deze landen waarvan de meeste in de afge lopen paar jaar onafhankelijk zijn geworden worden opge zet, maar het ministeriële over leg, waarbij de onafhankelijke geassocieerden betrokken moe ten worden, is nog niet op gang gekomen. Erhard moest als voor- zi((er van de E. E. G.-ministers ei'^dinsdag mee volstaan te zég gen! dat de voordelen, die de ge associeerde landen volgens de nieuwe regeling zullen krijgen, in .hun geheel ten minste zullen moeten overeenkomen met de voordelen, die aan deze staten nu op grond van het verdrag toevallen. Hij wees echter ook op do noodzaak, dat de traditionele handel met andere dan de geas socieerde tropische gebieden moet worden gehandhaafd en op de verantwoordelijkheid, die de E. E. G. ook ten aanzien van niet- geassocieerde onderontwikkelde gebieden heeft. Wij streven er naar, zei hij. dat tussen de be langen van de E.E. G.. de Afri kaanse partner en die van derde landen, waarmee van oudshor handel wordt gedreven, een nieuw evenwicht tot stand komt. VERKEERSONGEVAL In de Nieuwlandstraat te Til burg is de 24-jarige wielrijdster L. van Reusel uit, Tilburg dins dagmorgen bij het voorsorteren in aanraking gekomen met, een autobus van de stadsdienst Het meisje kwam te vallen en werd met ernstige verwondingen naar 't „St. olisabethziekenhuis" ver voerd. waar ze een uur na aan komst is overleden. DRAGEN (van onze speciale correspondent) MANDALA Y (P P) - Eén van onze Europese vrienden maakte gisteravond een beetje een vreemde opmerking. „Het wordt nooit iets met dat land hier", zei hij, „zolang de mannen hun rokken niet verwisselen voor de westerse mannendracht, de broek". En daarmee bedoelde hij dan dat zij afstand zouden moeten doen van hun open san dalen en blote voeten, dat zij met sokken aan en heel gewone schoenen zouden moeten gebruiken. Nu zitten wij een beetje met die uitspraak. Want aan de ene kant waarderen wij het zelfbewustzijn van dit volk, dat on danks veel modernisatie de oude traditionele kleding is blijven dragen, aan de andere kant voelen we dat onze vriend gelijk heeft. De om het middel gevouwen wijde rok, aan de voorzijde samen geslagen en vastgehouden met een losse knoop, is niet zo'n heel praktisch kledingstuk. Op ieder kantoor zien wij de gehele dag man nen bezig hun rok de z.g. longyi opnieuw te ordenen en samen te binden. Iedere drukke of onverwachte beweging, hard lopen of bukken b.v., kan voor gebruiker heel onplezierige gevolgen hebben, als hij er niet voor zorgt op tijd en steeds weer de juiste tegenmaatregelen te nemen. 4artgo of ko'rfle mouwen - altijti lange voor plechtige bijeenkomsten - en is meestal wit van kleur. Het jatkje wordt aan de voorzijde van de hals naiair beneden toe gesloten met afneembare sierknopen, die soms van echte parelen of edelstenen ge maakt zijn. Onder de blouse wordt een wit lijfje van kant of katoen ge dragen. De onderkleding is door de ^eingyi" heen zichtbaar. Toen tie vrou wen deze pakjes voor het eerst gin gen gebruiken, waren de monniken vertoornd. Zij riepen op tot verzet en tot boycot -van de winkels waar de materialen verkocht werden. Zelfs kwam het zover dat vrouwen van monniken in het openbaar een pak slaag kregen. Hun puritanisme heeft het niet kunnen winnen van de vrouwelijke wil om een nieuwe mode te gaan volgen. Nu dragen de vrou wen, jong en oud, in dorpen ©n in de steden, de doorzichtige nvlonblouse. Baden. Een beschrijving van de dameskle ding zou niet compleet zijn als we niet vertelden, hoe de longyi bij het baden en zwemmen gebruikt kan worden als -badcostuum. Een westers Activiteit geremd. Wij hebben de longyi ook geprobeerd te dragen thuis, want volgens zove- len zou het zo'n koel kledingstuk zijn. Daar geloven we nu ook niet meer in. Het korte broekje is veel plezieriger. Dat hebben we maar weer snel te vooschijn gehaald. De dracht bléék onpraktisch en remde alle aktiviteit. Het Burmese volk is zo gewend aan het dragen van sandalen, die gemak kelijk uitgeslipt kunnen worden, dat dat weer tot een andere vreemde gewoonte aanleiding werd. Ieder vindt het normaal de benen op de stoelen onder het lichaam te vouwen, wanneer hij gaat zitten. Dat zou thuis best kunnen, maar het is een vreemd gezicht om op kantoren men sen zo te zien werken. Ook valt het ons altijd weer op, dat vele Burmezen, tot ministers en an dere hooggeplaatsten toe, er geen been in zien om op deze wijze gezeten, hun gasten te woord te staan, wan neer het gesprek een vriendschappe lijke toon krijgt. Huiselijk en heel gewoon is het wel. Daarmee vergoeilijken velen de ge woonten van onze gastheren. Maar denk eens hoeveel moeite het kost om tot een handeling te komen. Hoe veel taken zullen per dag ongedaan blijven onder het moto „Dat komt straks wel, ik zit nou prettig". Wel statig. Is de Burmese mannendracht mooi Wij vinden dat de kleding iets sta tigs heeft, wanneer een man geheel volgens de oude gewoonten, boven de longyi zijn hemd draagt dat daarvoor ontworpen is, het korte jasje aan heeft en vooral ook wannneer hij - bij meer formele of plechtige gele genheden, het typische Burmese hoofddeksel, de gaubang draagt. Ma-ar onze moderne overhemden heb ben de markt hier veroverd. Zij zijn gemakkelijker te onderhouden, goed koper en prettiger te dragen, omdat het Burmese hemd geen open hals heeft. Dat staat niet zo fraai, zeker niet, wanneer zoa-ls vaak gebeurt, De lucht bolt de rok zodra deze het water raakt. Dat houdt de meisjes een paar minuten drij vende als statige zwanen in een vijver. De dameskleding van Burma is nauwelijks aan mode onderhevig. De doorzichtige nylonblouse is soms wit, soms getint van kleur. By moderne meisjes zijn de mou wen, in tegenstelling tot vroeger, kort. De charmante dracht is overigens traditioneel boven de longyi het westerse col bertjasje wordt aangetrokken Charmante dames-dracht. Waar die mannen een rok dragen, zou men kunnen verwachten dat de vrouw „de broek aan heeft". Maar dat is niet zo.' Wanneer we de Chi nezen diie in dit land wonen, niet meetellen, bij wie de vrouw wel vaak 'n piama-achtige broek draagt, kunnen we blij zijn om de werkelijke vrouwelijke kleding van de Burmese vrouw. De damesdracht kan ons bekoren. Evenals de mannen dragen de vrouwen een longyi. Deze is iets langer, terwijl de stoffen en het dessin verschillen van de man. Maar ook zij slaan de longyi rond het lichaam en vouwen die van voren samen. Nooit is het nodig de rokken te verlengen, te verkorten, te verwij d-en of in nemen. Als een vrouw lichter of zwaarder wordt, behoeft zij zich over haar kleren geen zor gen te maken. Want de longyi past altijd. Nylon en monniken. Boven de rok draagt zij de „eingyi", een van nylon of ander, maar altijd doorzichtig materiaal vervaardigd kort jasje. Deze „eingyi", eigenlijk meer een-blouse-dan een' jasje, heeft zwempak hebben we hier nooit zien dragen. Als een vrouw gaat zwem men, trekt zij de longyi van haar middel -af omhoog tot boven haar borst. Dat stelt haar in staat decent in het openbaar een bad te nemen. Bij het aankleden slipt zij een droge longyi over haar hoofd, laat die over de natte glijden, welke laatste dan meteen"In de rivier of in de beek kan worden uitgewassen-. Heel handig kunnen de allerarmsten, zij die geen tweede longyi bezitten, langzaam in het water glijden, waar bij zij de rok omhoog tillen naarmate het wateroppervlak rij kt. Het bad wordt gen-omen met de longyi op het hoofd gevouwen. Dan is ©r nog dat kunstje, -dat vooral jonge meis jes zo graag; uitvoeren. Van het plairfrotrm afspringen-- zij in het water, j dé longyi van onder open houdend. De lucht maakt van de rok een ballon zodra deze het wa teroppervlak raakt. Een paar mdixu- tep. kan de baadster zich zo drijvende houden. Zoals een speelgoedeendje in een badkuip drijft. Of is het char manter om te zeggen zoals 'n graci euze zwaan zich voortbeweegt over een spiegelende vijver (Nadruk verbodeni, ■«stT - Personeelschef van de Amerikaanse geheime dienst ontslagen Maurice Klein, de personeels chef van het Amerikaanse bureau voor Nationale Veiligheid is ont slagen, omdat hij bij zijn sollici tatie onjuiste gegevens zou he'o- bep verstrekt. Klein had het toe zicht op rond 10C0 man perso neel van dit bureau, dat zich spe ciaal bezig houdt met het ontcij feren van codes. Hij was door de commissie voor on-Ameri- kaanse activiteit van het Huis van Afgevaardigden gehoord in verband met de verdwijning van Bernon Mitchell en William Mar tin, beiden ambtenaren van het bureau voor Nationale Veilig heid. Mitchell en Martin zijn zo als bekend naar de Russen over gelopen. De commissie heeft nu verklaard, dat Klein verschillen de onjuiste verklaringen heeft afgelegd over zijn sollicitatie. Deze verklaringen hadden in het bijzonder betrekking op de plaats, waar hij zijn academische graad had gehaald, de datum van zijn geboorte en de spelling van zijn naam. De commissie heeft> minister van justitie Ro bert Kennedy verzocht Klein te vervolgen wegens meineed, het vervalsen van een regeringsdocu ment en het verwijderen van een document uit een officieel dos sier. De besprekingen tussen Adenauer en Kennedy. Do Westduitse bondskanselier dr. Konrad Adenauer en de Ame rikaanse president John Kenne dy hebben dinsdag hun bespre kingen over Berlijn en Duitsland voortgezet. Amerikaanse en Duitse advi seurs woonden de conferentie bij. Vóór de ontmoeting hielden de Amerikaanse en Westduitse amb tenaren een bespreking, die, vol gens een Duitse woordvoerder, voornamelijk over Berlijn ging. Tijdens een lunch op het Witte Huis, waar ook Adenauer aanzat, noemde president Kennedy de Westduitse bondskanselier een van de grote mannen van onze tijd, geheel toegewijd aan de ver dediging van het Westen en de versterking van Europa. Hij zei, dat de Verenigde Staten en West- Duitsland gezamenlijk in harmo nie voort moeten gaan. Een alli antie is een zeer moeilijk systeem om mee te werken. Onze tegen standers hebben het gemakkelij ker, omdat zij hun satellieten kunnen commanderen. Wij zijn allen soeverein en met elkander verbonden en daarom zijn we van elkander afhankelijk zowel als onafhankelijk, aldus Kennedy. In antwoord op de toespraak van de Amerikaanse president zei Adenauer, dat het hem en zijn vrienden na de nederlaag van Duitsland duidelijk was, dat er slechts één weg was om uit de verwoestingen en de chaos te ge raken. Namelijk onverbrekelijke banden te scheppen met de lan den van de vrije wereld en in het bijzonder met de Verenigde Sta ten. Miin hoop en vertrouwen in de Verenigde Staten zijn nooit teleurgesteld, aldus de bondskan selier. Het proces tegen Marie Bes- nard, de 65-jarige weduwe, die voor de derde maal in twaalf jaar tereehtstaat op besehuldiging van vergiftiging met arsenicum van een tiental familieleden, is dinsdag voortgezet. Op de tweede dag van liet pro ces werd Maric Besnard onder vraagd over de dood van haar tweede echtgenoot in 1947. t>e be klaagde zei, dat deze echtgenoot drie maanden ziek is geweest, lij dende aan influenza en spit en als gevolg hiervan is overleden. Tijdens de ondervraging zakte mevr. Bernard ineen. De zitting werd toen voor drie kwartier ge schorst. Na de schorsing nam mevr. Besnard. die er bleek en ver moeid uitzag, weer plaats in de beklaagdenbank. Een van de getuigen a charge was de commissaris van politie. Charles Gouarne, die na 't twee de proces het onderzoek heeft ge leid. Do getuige beschreef nauw keurig het kerkhof van Loudun, waar dc tweede echtgenoot van mevr. Besnard begraven was. Hij onthulde, dat een bewaker van het kerkhof daar in 1943 aardap pelen had verbouwd, waarbij hij arsenicum gebruikte om aard appelkevers te verdelgen. De bur gemeester had echter later ver boden het kerkhof voor deze doel einden te gebruiken, aldus de commissaris. DEMONSTRATIE IN WEST-BERLIJN lil YVest-Beriyn is maandagavond een fakkel-protestmars gehou den als demonstratie tegen de oprichting van de tweede muur en de prikkeldraadversperringen op de sectorgrens. De mars werd o.m. bijgewoond door de minister van gemeenschappelijk Duitse vraagstukken van de bondsrepu bliek, dr- Ernst Lemmer. De bij gaande foto toont een deel van de demonstranten op een plein vlak bij de Rijkskanselarij. 6) Nadruk verboden. Juffrouw Blacklock las. Haar wenkbrauwen gingen omhoog. Vlug wierp zij een onderzoeken de blik langs de tafel. Vervol gens las zij de advertentie hard op voor: ..Er zal een moord wor den gepleegd, vrijdag 29 oktober, de< avonds om half zeven, Little Paddocks. Vrienden wordt ver zacht met deze volstrekt enige kennisgeving genoegen te nemen." Daarna klonk het op scherpe toon uit haar mond: „Patrick, is dat, soms een grapje van jou?" v 55 °®en bleven °P het knappe, «komen onverschillige gezicht -ionge man aan het an- vi,Cm(! van dc tafel gericht. Patrick cam hct démenti van voistrl Slmmons' kant: "Nee> komt u rt=nitante Le"Y' Hoe iris von rblj? Hoe zou ik daar iris van moeten weten?" instaat„Üf1 °r anders best toe va'nr" glapie Geen sprake •■En jij, Julia?" .Julia antwoordde met verveel de stem: „Natuurlijk niet." 0 Door AGATHA CHRISTIE Juffrouw Bunner zei zacht: ,,Zou je denken, dat mevrouw Haymes misschien...." en daar bij keek ze in de richting van een lege stoel, waar iemand ge zeten had. die al ontbeten had. „O, nee, onze Fhillpa zal heus geen poging doen zo grappig te v. ezen. Zij is veel te serieus voor zoiets." ..Maar wat wil het eigenlijk zeggen?" vroeg Julia met een geeuw. „Wat bedoelen ze daar mee?" Langzaam antwoordde juffrouw Elaeklock: ..Ik denk.een voor- de-mal-houderij." „Maar hoe dan?" riep Dora Bunner uit. „Waar zit m dc mop? Het lijkt me allerstomst En zeer ongepast, trouwens, ons adres er bij te vermelden!" Haar vlezige wangen trilden van verontwaardiging, haar bij ziende oogjes schoten vuur. Juffrouw Blacklock lachte haar vriendelijk toe, „Wind je daar niet over op, Bunny," ried ze. ..Iemand heeft grappig willen zijnmaar ik zou wel eens willen weten wie!" „Er staat duidelijk vandaag," wees juffrouw Bunner. „Van daag, half zeven. Wat zou er dan gebeuren, denk je?" ,Moord!" riep Patrick met een grafstem. „Een zalige moord!" „Laat dat, Patrick!" zei juf frouw Blacklock bestraffend. Juffrouw Bunner slaakte even een kreetje. „Ik heb het alleen maar over die zalige moord-cake, die Mitzi kan bakken zo noemen we die toch?" antwoordde Patrick ver ontschuldigend. Juffrouw Blacklock glimlachte wat verstrooid. Maar juffrouw Bunner liet het er niet bij. „Maar Letty, ik vraag me af Haar vriendin onderbrak haar geruststellend en opgewekt. „Eén ding is zeker, we kunnen er op rekenen, dat we het hele dorp hier om half zeven op bezoek krijgen. We moesten nog maar wat sherry in huis halen." „Maar je hebt er toch het land over, hé Letty?" Juffrouw Blacklock schrok even. Zij zat aan haar schrijftafel in ge dachten poppetjes op haar vloei- blad te krabbelen. Ze keek op en zag in het bezorgde gelaat van vriendin. Zij wist niet dadelijk wat ze tegen Dora Bunner zeg gen zou. Ze wist dat ze beter deed Bunny heel kalm te houden en zo min mogelijk te agoteren. Ze bleef enkele ogenblikken na denkend zwijgen. Zij was met Dora Bunner vroe ger op kostschool geweest. Dora was toen een heel lief, blond, blauw-ogig, wat onnozel meisje geweest. Dat ze niet zoveel ver stand had, hinderde niet5, om dat ze zo verbazend vrolijk van aard was en er lief ui' bad, dacht haar vriendin vuak, een knappe officier moeten trou wen of een advocaat in de pro vincie. Ze had zulke voortreffe lijke karaktereigenschappen.... aanhankelijkheid, trouw, toewij ding. Maar het leven was bepaald hard geweest' voor Dora Bunner. Zij had zelf haar brood moeten verdienen. Zij had- daartoe haar hele leven haar best gedaan, maar was eigenlijk overal zo'n beetje mislukt. De vriendinnen waren elkaar in dc loop der jaren kwijt ge raakt. Maar een half jaar ge leden had juffrouw Blacklock een verwarde, hartroerende brief van Dora gekregen. Dora's ge zondheid liet alles te wensen over. Zij bewoonde een zit- slaapkamer en trachtte van haar ouderdomspensibentje rond te komen. Zij deed nog wat aan handwerken, maar haar vingers werden langzamerhand te stijf van de rheumatiek. Zij bracht haar gelukkige schooljaren in herinnering sedertdien waren zij ieder eigen wegen gegaan en vroeg of haar oude vriendin wellicht raad wist. Juffouw Blacklock had spon- tcn gereageerd. Die arme, dom me, lieve Dora! Zij had haar onmiddellijk meegenomen en op Little Paddocks een kamer ge geven, onder het genoeglijke voorwendsel, „dat het huiswerk haar een beetje te zwaar werd en ze heus iemand nodig bad die haar hielp het huishouden op rolletjes tc laien lopen (Wordt vervolgd.) De Noorse minister "an De fensie, dr. Gudmund Harlem, heeft dinsdag in een rc in Ko penhagen gezegd, dat elke Rus sische poging om Noorwegen of Denemarken door intimidatie uit de NAVO te drijven tot ge volg zal hebben dat beide lan den zich hechter aan het ver bond zullen vastklampen. Ik ge loof, dat het historisch juist is te zeggen, dat Stalin en Molotov ons in de periode 1947 tot 1949 in de NAVO gejaagd hebben", aldus Harlem. De huidige toestand, zo .ging de minister verder, kan beter worden begrepen, wanneer men aanneemt., dat Rusland werkelijk her orgel - - om haar eigen.mili taire veiligheid. V... De Noorse premier, Einar Ger- hardsen, beschreef dinsdag op een persconferentie in Jeruza lem de jongste Russische nota aan Finland als een poging zich in de aangelegenheden van een ander land te mengen. De Sow- jetnota geeft reden tot bezorgd heid, aldus de premier, die ver der opmerkte, dat het nog niet duidelijk is wat Rusland wil en welke garanties het verlangt. Het is echter wel duidelijk, dat de nota van de Finse regering een bijzetdere politiek verlangt en daarom moet worden gezien als een poging zich in de binnen landse aangelegenheden van dit land te mengen. Dit wekt verzet, aldus minister Gerhardsen. Dc Noorse premier brengt mo mentcel eelt bezoek, aan Israël-. Op een met een automatische knipperlichtinstallatie beveiligde overweg te Meteren, tussen Waardenburg en Geldermalsen, is gistermiddag om vijf uur een klein busje tegen de trein van Den Bosch naar Utrecht gereden. Van de negen inzittenden kwa men er vijf met de schrik vrij. Do 16-jarige M. Nooij werd ern stig gewond en moest naar een ziekenhuis worden gebracht. Licht gewond werden de heren C. Kraaij, C. Durks en A. van Oort. Alle inzittenden, werkzaam bij een aannemersbedrijf te Well in Ammerzoden. De trein had 17 minuten ver traging: de trein in tegenoverge stelde richting had een half uur vertraging. - -

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1961 | | pagina 15