1.00
1.00
69
OLDUCCl
AOSSEVELDE I
Fassaert
I28
l25
l00
49
55
39
69
Grootse strijd tegen de melaatsheid
Requisitoir in proces Eichmann
ten einde
Kenyatta's vrijlating
Eric de Noorman
De laatste slag
EKLAME
h rtA
TERNEUZEN
vrijdag 11 augustus 1961
ontjes
70 cent
e Sande
ct
ct
ct
ct
UNICEF helpt in 26 landen met cam
pagnes tegen de gevreesde ziekte
grootse strijd
llilllll!l!lllilllllilll!lll!l!lll!|!|:illl!li;illl||||
I
zie étalage
crdag) vanaf 10 uur I
TELEFOON 2112
iiiaiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiii:iiiiiiiiiii;iiiiiiiiiiiii:u
Fa-zaken be-
rima kwaliteit,
en lage prijzen
reen bij aankoop
én zegel. Bij in
een vol opplak-
ontvangt U in
2,—.
straat 47
on 2616
leen
jgd
17e Jaargang Nr 5366
\Telaatsheid Het woord alleen al heeft eeuwen lang huiveringen
ongeroepen. In onze tijd begint er iets te veranderen want de yre-
oplTike ziekte kan nu effectief worden bestreden. In die bestrijding
fpeelt de hulp van UNICEF, het Kinderfonds van de Verenigde
Naties een grote rol.
Melaatsheid of lepra, een ziekte die door een bacil wordt ver
oorzaakt en enigszins verwant is aan de tuberculose, heeft van de
n wte tiiden af bestaan en de mensheid bedreigd. Zij heerste vroe-
eer tussen de zesde en de vijftiende eeuw, ook in alle Europese
Tuiden maar reeds eeuwen vóór onze jaartelling kwam zij voor in
ïnrtia Palestina en andere oostelijke landen. De ziekte is uit ons
werelddeel later nagenoeg verdwenen, vermoedelijk als gevolg
van de verbeterde hygiënische omstandigheden. In tal van andere
Helen van de wereld heerst de lepra echter nog: vooral in Afrika
en voorts onder andere in Aziatische landen als Birma, Indonesië,
dc Philippijnen en Thailand, en ook in enkele Zuid-Amerikaanse
landen namelijk Argentinië en Paraguay.
In de Middeleeuwen kende
iedere Europese stad haar lepro
zenhuis- of -tamp, waarin de
melaatsen, de lepralijders, ge
concentreerd waren. De andern
meden die centra zorgvuldig uit
angst voor besmetting. Op een
pHats nabij zulk een lep»,
bijvoorbeeld een heuvel, werd
het voedsel voor de slachtoffers
neergelegd en daar 's nachts
weggehaald. De melaatsen moes.
ten zich geheel hullen in lakens,
die slechts hun ogen vrijlieten,
en door een bel, die zij voortdu
rend bij zich droegen, moesten
ze anderen voor hun nadering
waarschuwen. Kwam een
vreemdeling, onbewust, dichtbij
hun kamp, dan werd hij gedwon
gen, het lot van de slachtoffers
te delen. De vrees voor besmet
ting van de anderen was groot
en de kans op genezing voor de
zieken nihil, zodat men in som
mige Europese landen een
rouwdienst hield voor wie door
de ziekte werd aangetast, waar
mee het slachtoffer dus wette
lijk werd doodverklaard. In an
dere delen van de wereld wer
den de slachtoffers soms zelfs
levend begraven.
DE BESTRIJDING
Pas in onze eeuw begon het
besef door te dringen, dat de
gedwongen isolatie onmenselijk
en meestal onnodig is, dat de
ziekte kan worden teruggedron
gen door verbetering van de hy
giënische omstandigheden en de
levensstandaard. In 1943 ontdek
ten medici van een Amerikaans
lepracentrum haast bij toeval,
dat een geneesmiddel, DDS,
eigenlijk bedoeld tegen de tuber,
culose, een effectief bestrijdings
middel van de melaatsheid zou
kunnen zijn. Sindsdien wordt
het op grote schaal toegepast
en met succes!
Het aantal bekende ziektege
vallen stijgt nog steeds. Dat lijkt
in tegenspraak met het voor
gaande, maar is het niet. Nu de
bestrijding succes blijkt te heb
ben, willen velen zich laten be
handelen, die vroeger angstval
lig verzwegen, dat ze aan lepra
leden. Op het ogenblik zijn er in
de wereld, volgens schattingen
van de Wereld-Gezondheidsorga.
nisatie, nog twaalf tot zestien
miljoen melaatsen, waaronder
vele kinderen en jonge vrouwen.
De noodzaak van isolering is
grotendeels vervallen, omdat
behandeling met DDS ertoe bij
draagt, het besmettingsgevaar
weg te nemen. Het probleem is
nu vooral, hoe men alle lijders
aan lepra kan ontdekken en hel
pen bij de grote campagnes te
gen de ziekte. De medicijnen
Het bijgaande artikel,
afkomstig van het Ne
derlands Comité UNI
CEF in Den Haag, Mo
lenstraat 15 A, postgiro
7515, vertelt iets van de
strijd tegen de melaats
heid, een strijd die
thans op een breed
front wordt gevoerd: in
Afrika, in Azië en in
Zuid-Amerika. De resul
taten van de actie zijn
opmerkelijk. Wie er nog
meer van wil weten kan
bij UNICEF terecht.
kunnen in tabletvorm worden
ingenomen of door injecties
worden toegediend. De behan
deling moet lang worden voort
gezet en een van de moeilijkhe
den die men bij de bestrijding
van de ziekte ondervindt, is dat
de patiënten vaak geneigd zijn,
zich aan verdere behandeling te
onttrekken als ze menen dat ze
genezen zijn voor het in feite
zover is.
Sinds 1953 verstrekt UNICEF
hulp in landen, waar men bereid
is op grote schaal campagnes
tegen de lepra te voeren, welke
campagnes natuurlijk op de mo
derne behandelingsmethoden ge
baseerd zijn. Op het ogenblik
ontvangen 26 landen, voor het
grootste deel in Afrika, zulke
hulp. In de meeste gevallen ge
schiedt de behandeling door mo
biele eenheden.
HOE MEN WERKT
Hoe men werkt? Dr. Benja
min Hopper, werkzaam bij de
leprabestrijding in het noorden
van Nigeria in welk land cir
ca een half miljoen mensen aan
lepra lijdt! - vertelde het vol
gende over zijn werkzaamheden
aan een schrijver die hem be
zocht: „Als ik in een dorp arri
veer, spreek ik eerst met het
stamhoofd en toon hem mijn pa
pieren van de autoriteiten,
's Avonds stel ik een projector
op en vertoon voor de bevolking
filmstrips over een jochie, dat
melaats was en genezen werd.
Na de voorstelling vertel ik de
mensen, dat ik de volgende dag
„kliniek zal houden" om hen te
onderzoeken en vast te stellen,
wie pillen nodig heeft. De vol
gende dag komen er dan 50, 100
of misschien 200 mensen. De
„Linda Scarlett" naar
Bolnes
De Nederlandse sleepboot „Hu-
gin" en de duwboot „Olivier van
Noort" zijn op het ogenblik op
de Rijn bezig aan het spectacu
laire transport van de veerboot
„Linda Scarlett" van de Duitse
plaats Walsum naar Bolnes bij
Rotterdam.
Het enorme casco 78 meter
lang. veertien meter breed en
dertien meter hoog boven de
waterspiegel" passeerde
woensdagmorgen Lobith en ar
riveerde woensdagavond in Tiel.
Gisteravond is de „Linda
Scarlett" bij de werf van Boele
in Bolnes aangekomen, waar ze
zal worden afgebouwd.
De veerboot, die diensten gaat
onderhouden tussen de Deense
eilanden en Zweden, is een zus
terschip van de „Tina Scarlett",
die vorig jaar oktober bij Emme
rich na een noodlottige manoeu
vre in aanvaring kwam met de
tanker „Diamant" en in brand
het verkeer op
dagenlang ge-
meesten van hen lijden aan lepra
en ze weten het zelf wel. Ik blijf
dan nog enige dagen in het dorp j "J,8"8™-!™!
en krijg elke dag meer patiën-
ten." Het is duidelijk, dat de be
handeling daarna moet worden
voortgezet.
Op het ogenblik is het nog
niet mogelijk met zekerheid te
zeggen, of de campagnes in de
afzienbare toekomst de ziekte
geheel zullen kunnen uitroeien.
Men zal nog veel moeten leren,
onder andere over het percenta
ge genezingen en de gemiddelde
duur van de noodzakelijke be
handeling. De campagnes heb
ben echter hulp gebracht aan
vele slachtoffers van de me
laatsheid en ze hebben de be
smetting teruggedrongen. De
werkzaamheden van UNICEF
op dit terrein zijn, sinds ze acht
jaar geleden begonnen, steeds
uitgebreid.
Alleen al voor de leprabestrij
ding heeft UNICEF, dat zovele
projecten onder handen heeft
bij zijn niet-aflatende zorg voor
moeder en kind, circa acht mil
joen gulden uitgegeven. Voor
dat bedrag was het mogelijk
meer dan 900.000 slachtoffers te
behandelen, van wie nu reeds
100.000 volkomen genezen zijn.
Men heeft steeds meer ervarin
gen opgedaan, die voor de be
strijding van de ziekte van bete
kenis zijn en men leidt steeds
toenemende aantallen mensen
op in die strijd tegen deze ziekte
en voor de gezondheid in het
algemeen. De gelden voor de
campagnes tegen de melaatsheid
en voor alle andere werkzaam
heden van het Kinderfonds wor
den verkregen door de bijdragen
van regeringen, organisaties en
particulieren.
daarbij gedood
de Rijn was
stremd.
Naar aanleiding van die ramp,
waarover nog enkele processen
lopen, heeft de Duitse Rijnpoli-
tie speciale maatregelen gelast
voor dit transport. De risico's
van een normale sleepreis, zelfs
met drie sleepboten, werden na
melijk te groot geacht. Daarom
werd de „Olivier van Noort",
die in zekere mate als „roer" kan
fungeren, bij het karwei inge
schakeld.
Een ander probleem voor de
slepers was de doortocht onder
de vaste Baanhoekbrug bij Slie-
drecht. Die kon alleen geschie
den bij zeer laag water. Ze heeft
gistermorgen plaats gehad tus
sen twaalf en een uur.
Gen. Walter Bedell Smith
overleden
De Amerikaanse generaal Wal
ter Bedell Smith die tijdens de
oorlog stafchef van generaal
Eisenhower in Europa is ge
weest, is woensdagavond op 65-
jarige leeftijd in het Walter-Reed
ziekenhuis te Washington over
leden.
Generaal Smith is van 1946 tot
1949 ambassadeur in Moskou ge
weest en van 1950 tot 1953 hoofd
van de centrale inlichtingen
dienst. Daarna was hij onder
president Eisenhower nog twee
jaar onderminister van Buiten
landse Zaken.
De generaal, die reeds enige
tijd ziek was, is na een hartaan
val overleden.
„Nu Breda 1961"
schadepost voor
verzekeringsmaatschappij
Het stichtingsbestuur van de
tentoonstelling „Nu Breda 1961"
verwacht dat deze tentoonstel
ling in totaal ongeveer 450 000
bezoekers zal trekken. Dit' is
150.000 minder dan men had ver
wacht.
Deze gang van zaken, waar
aan, zo meent het bestuur, het
slechte weer gedurende de eerste
weken grotendeels schuldig is,
zal een schadepost betekenen
voor de maatschappij, die een
recetteverzekering met de orga
nisatoren heeft gesloten.
Woningwetwoningen voor
industriële ontwikkeling
De minister van Volkshuisves
ting en Bouwnijverheid heeft
thans de tweede helft verdeeld
van de 2000 woningwetwoningen,
die voor dit jaar waren gereser
veerd voor de bevordering van
de industriële ontwikkeling in
de probleemgebieden. Deze 1000
woningen zijn als volgt over de
acht daarvoor in aanmerking
komende provincies verdeeld:
Groningen 140, Friesland 255,
Drenthe 165, Overijssel 110,
Noord-Holland 10, Zeeland 45,
Nciord-Brabant 140 en Limburg
Mobielmedisch team van Unicef bezocht dorpen in de Soedan om de bevolking
tegen melaatsheid te genezen.
Gideon Hausner, de Israëlische
openbare aanklager, heeft don
derdag in het laatste deel van
zijn requisitoir tegen Adolf Eich
mann betoogd, dat hij zich houdt
aan de getuigenissen die zijn af
gelegd door Eichmanns mede-
plicntigen. En ook het hof dient
zich te houden aan de verklarin
gen die Rudolf Hoess, comman-
uant van Auschwitz, en Dieter
Wisliceny, Eichmanns vroegere
ondergeschikte, hebben afgelegd
kort vóór hun terechtstelling we
gens oorlogsmisdaden, zo betoog-
üe hij. Want deze mannen had
den mets te winnen met hun be
kentenissen.
Toen Hoess in zijn Poolse ge
vangeniscel zijn autobiogralie
schreef, veroordeelde hij zichzelf
als „misdadiger, slachter van
miljoenen en nij had geen reden
om Eichmann de schuld te
geven." Ook Wisliceny had, toen
nij in zijn dodencel zat, geen
reden om anderen de schuld te
geven van de misdaden waaraan
nij had erkend zelf medeplichtig
te zijn. Eichmann zegt echter dat
ze allemaal liegen en dat hij als
enige de waarheid spreekt.
Portugese soldaten op
Kongolees gebied
aangehouden
Kongolese soldaten hebben bij
Boma in het gebied van Neder-
Kongo vier Portugese soldaten
uit Angola aangehouden.
Zij zijn voor ondervraging
overgebracht naar het Kongo
lese Hoofdkwartier, zo is in Leo-
poldstad vernomen.
De soldaten waren gewapend
met geweren.
Generaal Moboetoe, de bevel
hebber van het Kongolese leger,
heelt donderdag verklaard dat
premier Adoeloe zal moeten be
slissen wat er met het viertal zal
gebeuren. De Kongolese minister
van Buitenlandse Zaken, Bom-
boko, heett de Portugese zaakge
lastigde woensdag bij zich ont
boden en hem van het incident
op de hoogte gebracht.
Instelling schap voor
vlasindustrie
Bij koninklijk besluit is inge
steld, zo heeft het ministerie van
Algemene Zaken meegedeeld,
een Bedrijfschap voor de Vlasi'n-
dustrie. Tot de bevoegdheden van
dit bedrijfschap behoort mede de
regeling van de lonen en de ar
beidsvoorwaarden en van de vak
opleiding.
Het bedrijfschap zal ook kwa
liteitsklassen of standaardkwali
teiten van vlas kunnen vaststel
len. Aan de hand daarvan zal de
kwaliteit van het vlaslint kunnen
worden bepaald.
Ook kan het bedrijfschap ge
gevens verzamelen over de prij
zen, de kwaliteit en de hoeveel
heid van het vervaardigde en
verkochte vlaslint, dit voor publi-
katies over het verloop van de
markt voor vlaslint.
Het totale aantal bedrijfslicha-
men bedraagt nu 54. Hiervan zijn
twee hoofdbedrijfschappen, 37
bedrijfschappen en 15 produkt-
schappen.
West-Duitsland koopt
wapens in Griekenland
West-Duitsland heeft bij een
Griekse onderneming oorlogsma
teriaal ter waarde van 12 mil
joen Mark besteld, zo heeft de
Griekse minister voor Industrie,
Nikolaos Martis, woensdag be
kendgemaakt. De minister zei
dat de betrokken onderneming
nog meer orders uit West-Duits
land verwacht, die in totaal een
waarde van ruim 4 miljoen
Mark vertegenwoordigen.
Eichmanns verklaring dat hij
geen anti-semiet was, noemde
Hausner het toppunt van absur
diteit. Hij wees in dit verband
op het feit dat Eichmann de
grote Zweed Wallenberg een
„Joodse hond" had genoemd om
dat deze had geprobeerd Joden,
te redden uit de klauwen van de
nazi's en van de dodenmars.
Zelfs in Argentinië, jaren na de
ineenstorting van nazi-Duitsland,
schreef Eiscnmann dat een Duit
ser die Hitiers tactiek durfde cri-
tiseren, levend gevild zou moeten
worden.
Met verheffing van stem ver
klaarde Hausner in de doodstille
rechtszaal: „Eichmann bleef
trouw aan zijn Führer, zelfs na
diens dood." In 1957 in Argen
tinië sprak hij over „Joodse truc
jes", toen hij hoorde dat een on
dergeschikte van hem terecht
zou staan. Hij zei ook dat het zijn
schuld niet was dat Hongarije
leed onder het juk van Joodse
commissarissen. „Hij sprak met
ingenomenheid, zonder spijt,
over de vijf miljoen Joden die
hij had uitgeroeid." Het speet
hem alleen dat hij niet volledig
was geslaagd.
Eichmanns verklaring voor het
hof. dat hij de vernietiging van
de Europese Joden als een grote
misdaad zag, is huichelarij, al
dus Hausner. Met zijn vuist op
tafel slaande riep hij: „Tot op
deze dag gelooft Eichmann niet
dat hij een misdaad heeft be
gaan. Hij weet dat hij met zijn
daden alle beginselen van de
moraal schendde, maar hij dacht
dat hij zijn Führer, zijn land en
zijn lot diende door Europa van
de Joden te bevrijden". „Zelfs in
de allerlaatste dagen van de oor
log, toen het duidelijk was dat
Duitsland had verloren, bleef
Eichmann Joden de dood inzen
den. Hij deed dit ondanks Himm-
lers bevelen om de uitroeiing
stop te zetten. Eichmann sabo
teerde die bevelen en tienduizen
den joden zijn vermoord die nu
nog hadden kunnen leven."
Op dit punt van zijn requisitoir
bracht Hausner hulde aan de
volken van bezet Europa voor de
hulp die zij aan de Joden in het
donkerste uur van hun geschie
denis hebben gegeven. Zo heeft
de zware sehaauw van Hitiers
regime in Europa ook lichtpun
ten voor het Joodse volk opge
leverd. De openbare aanklager
noemde achtereenvolgens „het
nobele Deense volk, hun edele
koning en ondergrondse", „de
Belgen, de Noren en hun onder
grondse strijders die met gevaar
voor eigen leven Joden hebben
geholpen te ontvluchten", „de
dappere Zweden", „de Franse
veizetsbeweging, het Nederland
se volk, dat zich met de Joden
vereenzelvigde door vrijwillig de
gele ster te dragen, de Neder
landse Kerk die zich zonder meer
voor verdediging van de Joden
uitsprak", „de Italianen, de
Polen, de Zuidslaven, de Grieken
en zelfs mensen in Duitsland."
„Nooit zullen wij al deze gewone
mannen en vrouwen vergeten,
die geloofden in menselijkheid en
die streden tegen de satanische
macht van de overweldiger, om
de Joden te redden uit de kaken
van de dood".
Hausner verzocht het hof vast
te stellen, dat „Eichmann betrok
ken was in een samenzwering
om misdaden te bedrijven tegen
het Joodse volk en de mensheid".
„Ik vraag het hof vast te stellen
dat hij met geestdrift, ijver en
passie alles deed wat van hem
gevraagd werd." Er zou een pro
feet als Jeremia nodig zijn om
de ramp, die het Europese Joden
dom trof, te beklagen. Maar wat
nodig is zijn geen klaagliederen,
doch recht en „ik ben er trots
op dat de tijd is gekomen dat
een man van Israël de taal van
het recht kan spreken tegen de
gevangen vervolger."
Zijn armen omhoog heffend
besloot Hausner zijn betoog met
de woorden: „Van U, rechters
van Israël, vraag ik een echt oor
deel en juridische rechtvaardig
heid."
De zitting van het hof is ver
daagd tot maandagmorgen. Dan
zal dr. Servatius, Eichmanns ver
dediger, zijn pleidooi houden.
ROEPT
HERINNERINGEN OP
AAN MAU MAU
Slechts weinigen zullen zich
nog de naam herinneren van
Jomo Kenyatta. Hij was de lei
der, althans volgens de beschul
digingen die de Britten tegen
hem inbrachten, van de Mau-
Mau, de geheime inheemse orga
nisatie in Kenya, die daden van
terreur en wreedheid beging,
die men in de twintigste eeuw,
zelfs in het nog maar betrekke
lijk kort tot civilisatie gebrachte
deel van Afrika, niet meer voor
mogelijk had gehouden. Robert
Ruark schreef er zijn beroemd
geworden boek „Iets van waar
de", half roman, half reportage,
over.
Deze Kenyatta, een Afrikaan
die zijn opleiding in het Westen
had ontvangen, werd acht jaar
geleden naar de gevangenis ge
stuurd. Na zes jaar schonk men
hem een beperkte vrijheid: hij
mocht de hem aangewezen plaats
van inwoning niet verlaten en
zich niet met politiek bezig hou
den. Thans herkrijgt hij de volle
63. „Zeg Allan, dat koning Pad-
mond nog een belangrijke bood
schap voor hem heeft," roept Eric
de lijfwacht na.
En terwijl deze zich naar het
binnenplein haast, begeeft Eric
zich regelrecht naar de grote
burchthal, waar enkele minuten
later zich Allan Khan ook aan
dient.
„zyt gij het weer!" roept de
Heruli uit, terwijl hij Eric in het
oog krijgt.
„Waarheen wilt ge nu gaan?"
vraagt de Noorman hem.
„Toctah achterna, die is regel
recht op weg naar mijn kamp waar
de Noormannen gevangen zitten.
Hij wil natuurlijk Erwin hier bren
gen."
„Toctah is sluwer dan ge denkt",
onderbreekt Eric hem voor de
tweede maal. „Ik vermoed, dat hij
er rekening mee houdt, dat ge dit
van hem verwacht. En ik moet me
al erg vergissen, als hij daarom
niet juist meteen naar Attilla's
kamp op weg is gegaan."
„Onzin, ge zoekt het te ver,"
snauwt de Heruli, „Maar wat kun
nen wij doen? Toetah's voorsprong
wordt steeds groter."
Hij wendt zich naar de deur.
„Ge blijft hier op de burcht met
uw twee vrienden en probeer geen
kunsten uit te halen", voegt hij
de Noorman nog toe."
Dan verdwijnt hij met grote
stappen. De Frankenvorst staart
Eric bleek aan, deze loopt lang
zaam naar het venster en kijkt in
gedachten naar de ruitertroep, die
even later in snelle vaart de poort
verlaat.
„Ik vraag me af, hoe Toctah er
in geslaagd is, ongemerkt te ver
dwijnen," mompelt Eric dan.
„Vermoedelijk heeft hij onze
vluchtgang ontdekt", geeft Pad-
mond met gesmoorde stem ten
antwoord.
„De vluchtgang, ah juist," glim
lacht do Noorman. „Ik vrees,
waarde Padmond, dat over enige
tijd nog drie van uw gasten spoor
loos verdwenen zullen zijn."
GEEN KONGOLESE CHAOS
vrijheid en waar zijn naam in
Kenya een legendarische klank
heeft, is het beslist niet uitgeslo
ten, dat hij het staatshoofd en de
regeringschef van een nieuwe
onafhankelijke staat in het
zwarte werelddeel zal worden.
Dat is een nieuwe overwinning
voor het niet te stuiten Afri
kaanse nationalisme.
In Engeland heeft het besluit
van de regering om Kenyatta
vrij te laten, veel kritiek ontmoet.
De regering heeft zich daartegen
verdedigd door te verwijzen naar
een rapport van de Britse gou
verneur van Kenya, waarin
wordt gezegd, dat de ouder en
wijzer geworden Kenyatta een
man is, die slechts de welvaart
van het volk van zijn land en het
handhaven van orde en rust voor
ogen staan.
In het bijzonder zou hij zich
als eerste taak hebben gesteld,
een einde te maken aan de ver
deeldheid onder de nationale lei
ders in Kenya, die dreigt Kon
golese toestanden in het land te
veroorzaken, zodra dit de be
loofde zelfstandigheid zou heb
ben ontvangen.
Men moet hopen, dat deze
Britse gouverneur het met zijn
oordeel bij het rechte einde heeft.
Nog beter echter zou het zijn,
wanneer de Britten in Kenya
deze hoop deelden. Helaas ech
ter, schijnt dat niet het geval te
zijn. Volgens de „Daily Express"
hebben vele Britse planters in
Kenya besloten door te gaan met
hun werk in Brazilië. Zij hebben
er klaarblijkelijk geen vertrou
wen in, dat het Kenyatta zal ge
lukken de dunne korst, welke,
naar enige jaren geleden bleek,
ligt tussen het moderne, door de
Britten geschapen Kenya en het
Kenya van primitieve wreedhèid,
heel te houden.
ALS DE WELVAART
WEGVALT
Dit gebrek aan vertrouwen
van de blanke kolonisten in de
nieuwe, niet te stuiten toekomst,
beperkt zich niet tot Kenya al
leen en het is, na de gebeurte
nissen in Kongo en ook elders in
Afrika, niet onbegrijpelijk. Maar
tragisch is het daarom niet min
der.
Het beetje welvaart, dat ge
bieden als Kenya bezitten, berust
vrijwel uitsluitend op de kennis
en de activiteit van de kolonis
ten. Daarop zullen de regeringen
van de nieuwe, zelfstandig ge
worden staten moeten voortbou
wen om hun volken tot verdere
ontwikkeling te brengen.
Vluchten in panische angst
echter voortijdig de blanken, dan
zullen de Afrikaanse leiders niets
anders dan de chaos erven. En
bij een chaos in de vroegere ko
loniale gebieden heeft slechts het
communisme belang.
(Nadruk verboden.)