1.00 1.00 69 OLDUCCl AOSSEVELDE I Fassaert I28 l25 l00 49 55 39 69 Grootse strijd tegen de melaatsheid Requisitoir in proces Eichmann ten einde Kenyatta's vrijlating Eric de Noorman De laatste slag EKLAME h rtA TERNEUZEN vrijdag 11 augustus 1961 ontjes 70 cent e Sande ct ct ct ct UNICEF helpt in 26 landen met cam pagnes tegen de gevreesde ziekte grootse strijd llilllll!l!lllilllllilll!lll!l!lll!|!|:illl!li;illl|||| I zie étalage crdag) vanaf 10 uur I TELEFOON 2112 iiiaiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiii:iiiiiiiiiii;iiiiiiiiiiiii:u Fa-zaken be- rima kwaliteit, en lage prijzen reen bij aankoop én zegel. Bij in een vol opplak- ontvangt U in 2,—. straat 47 on 2616 leen jgd 17e Jaargang Nr 5366 \Telaatsheid Het woord alleen al heeft eeuwen lang huiveringen ongeroepen. In onze tijd begint er iets te veranderen want de yre- oplTike ziekte kan nu effectief worden bestreden. In die bestrijding fpeelt de hulp van UNICEF, het Kinderfonds van de Verenigde Naties een grote rol. Melaatsheid of lepra, een ziekte die door een bacil wordt ver oorzaakt en enigszins verwant is aan de tuberculose, heeft van de n wte tiiden af bestaan en de mensheid bedreigd. Zij heerste vroe- eer tussen de zesde en de vijftiende eeuw, ook in alle Europese Tuiden maar reeds eeuwen vóór onze jaartelling kwam zij voor in ïnrtia Palestina en andere oostelijke landen. De ziekte is uit ons werelddeel later nagenoeg verdwenen, vermoedelijk als gevolg van de verbeterde hygiënische omstandigheden. In tal van andere Helen van de wereld heerst de lepra echter nog: vooral in Afrika en voorts onder andere in Aziatische landen als Birma, Indonesië, dc Philippijnen en Thailand, en ook in enkele Zuid-Amerikaanse landen namelijk Argentinië en Paraguay. In de Middeleeuwen kende iedere Europese stad haar lepro zenhuis- of -tamp, waarin de melaatsen, de lepralijders, ge concentreerd waren. De andern meden die centra zorgvuldig uit angst voor besmetting. Op een pHats nabij zulk een lep», bijvoorbeeld een heuvel, werd het voedsel voor de slachtoffers neergelegd en daar 's nachts weggehaald. De melaatsen moes. ten zich geheel hullen in lakens, die slechts hun ogen vrijlieten, en door een bel, die zij voortdu rend bij zich droegen, moesten ze anderen voor hun nadering waarschuwen. Kwam een vreemdeling, onbewust, dichtbij hun kamp, dan werd hij gedwon gen, het lot van de slachtoffers te delen. De vrees voor besmet ting van de anderen was groot en de kans op genezing voor de zieken nihil, zodat men in som mige Europese landen een rouwdienst hield voor wie door de ziekte werd aangetast, waar mee het slachtoffer dus wette lijk werd doodverklaard. In an dere delen van de wereld wer den de slachtoffers soms zelfs levend begraven. DE BESTRIJDING Pas in onze eeuw begon het besef door te dringen, dat de gedwongen isolatie onmenselijk en meestal onnodig is, dat de ziekte kan worden teruggedron gen door verbetering van de hy giënische omstandigheden en de levensstandaard. In 1943 ontdek ten medici van een Amerikaans lepracentrum haast bij toeval, dat een geneesmiddel, DDS, eigenlijk bedoeld tegen de tuber, culose, een effectief bestrijdings middel van de melaatsheid zou kunnen zijn. Sindsdien wordt het op grote schaal toegepast en met succes! Het aantal bekende ziektege vallen stijgt nog steeds. Dat lijkt in tegenspraak met het voor gaande, maar is het niet. Nu de bestrijding succes blijkt te heb ben, willen velen zich laten be handelen, die vroeger angstval lig verzwegen, dat ze aan lepra leden. Op het ogenblik zijn er in de wereld, volgens schattingen van de Wereld-Gezondheidsorga. nisatie, nog twaalf tot zestien miljoen melaatsen, waaronder vele kinderen en jonge vrouwen. De noodzaak van isolering is grotendeels vervallen, omdat behandeling met DDS ertoe bij draagt, het besmettingsgevaar weg te nemen. Het probleem is nu vooral, hoe men alle lijders aan lepra kan ontdekken en hel pen bij de grote campagnes te gen de ziekte. De medicijnen Het bijgaande artikel, afkomstig van het Ne derlands Comité UNI CEF in Den Haag, Mo lenstraat 15 A, postgiro 7515, vertelt iets van de strijd tegen de melaats heid, een strijd die thans op een breed front wordt gevoerd: in Afrika, in Azië en in Zuid-Amerika. De resul taten van de actie zijn opmerkelijk. Wie er nog meer van wil weten kan bij UNICEF terecht. kunnen in tabletvorm worden ingenomen of door injecties worden toegediend. De behan deling moet lang worden voort gezet en een van de moeilijkhe den die men bij de bestrijding van de ziekte ondervindt, is dat de patiënten vaak geneigd zijn, zich aan verdere behandeling te onttrekken als ze menen dat ze genezen zijn voor het in feite zover is. Sinds 1953 verstrekt UNICEF hulp in landen, waar men bereid is op grote schaal campagnes tegen de lepra te voeren, welke campagnes natuurlijk op de mo derne behandelingsmethoden ge baseerd zijn. Op het ogenblik ontvangen 26 landen, voor het grootste deel in Afrika, zulke hulp. In de meeste gevallen ge schiedt de behandeling door mo biele eenheden. HOE MEN WERKT Hoe men werkt? Dr. Benja min Hopper, werkzaam bij de leprabestrijding in het noorden van Nigeria in welk land cir ca een half miljoen mensen aan lepra lijdt! - vertelde het vol gende over zijn werkzaamheden aan een schrijver die hem be zocht: „Als ik in een dorp arri veer, spreek ik eerst met het stamhoofd en toon hem mijn pa pieren van de autoriteiten, 's Avonds stel ik een projector op en vertoon voor de bevolking filmstrips over een jochie, dat melaats was en genezen werd. Na de voorstelling vertel ik de mensen, dat ik de volgende dag „kliniek zal houden" om hen te onderzoeken en vast te stellen, wie pillen nodig heeft. De vol gende dag komen er dan 50, 100 of misschien 200 mensen. De „Linda Scarlett" naar Bolnes De Nederlandse sleepboot „Hu- gin" en de duwboot „Olivier van Noort" zijn op het ogenblik op de Rijn bezig aan het spectacu laire transport van de veerboot „Linda Scarlett" van de Duitse plaats Walsum naar Bolnes bij Rotterdam. Het enorme casco 78 meter lang. veertien meter breed en dertien meter hoog boven de waterspiegel" passeerde woensdagmorgen Lobith en ar riveerde woensdagavond in Tiel. Gisteravond is de „Linda Scarlett" bij de werf van Boele in Bolnes aangekomen, waar ze zal worden afgebouwd. De veerboot, die diensten gaat onderhouden tussen de Deense eilanden en Zweden, is een zus terschip van de „Tina Scarlett", die vorig jaar oktober bij Emme rich na een noodlottige manoeu vre in aanvaring kwam met de tanker „Diamant" en in brand het verkeer op dagenlang ge- meesten van hen lijden aan lepra en ze weten het zelf wel. Ik blijf dan nog enige dagen in het dorp j "J,8"8™-!™! en krijg elke dag meer patiën- ten." Het is duidelijk, dat de be handeling daarna moet worden voortgezet. Op het ogenblik is het nog niet mogelijk met zekerheid te zeggen, of de campagnes in de afzienbare toekomst de ziekte geheel zullen kunnen uitroeien. Men zal nog veel moeten leren, onder andere over het percenta ge genezingen en de gemiddelde duur van de noodzakelijke be handeling. De campagnes heb ben echter hulp gebracht aan vele slachtoffers van de me laatsheid en ze hebben de be smetting teruggedrongen. De werkzaamheden van UNICEF op dit terrein zijn, sinds ze acht jaar geleden begonnen, steeds uitgebreid. Alleen al voor de leprabestrij ding heeft UNICEF, dat zovele projecten onder handen heeft bij zijn niet-aflatende zorg voor moeder en kind, circa acht mil joen gulden uitgegeven. Voor dat bedrag was het mogelijk meer dan 900.000 slachtoffers te behandelen, van wie nu reeds 100.000 volkomen genezen zijn. Men heeft steeds meer ervarin gen opgedaan, die voor de be strijding van de ziekte van bete kenis zijn en men leidt steeds toenemende aantallen mensen op in die strijd tegen deze ziekte en voor de gezondheid in het algemeen. De gelden voor de campagnes tegen de melaatsheid en voor alle andere werkzaam heden van het Kinderfonds wor den verkregen door de bijdragen van regeringen, organisaties en particulieren. daarbij gedood de Rijn was stremd. Naar aanleiding van die ramp, waarover nog enkele processen lopen, heeft de Duitse Rijnpoli- tie speciale maatregelen gelast voor dit transport. De risico's van een normale sleepreis, zelfs met drie sleepboten, werden na melijk te groot geacht. Daarom werd de „Olivier van Noort", die in zekere mate als „roer" kan fungeren, bij het karwei inge schakeld. Een ander probleem voor de slepers was de doortocht onder de vaste Baanhoekbrug bij Slie- drecht. Die kon alleen geschie den bij zeer laag water. Ze heeft gistermorgen plaats gehad tus sen twaalf en een uur. Gen. Walter Bedell Smith overleden De Amerikaanse generaal Wal ter Bedell Smith die tijdens de oorlog stafchef van generaal Eisenhower in Europa is ge weest, is woensdagavond op 65- jarige leeftijd in het Walter-Reed ziekenhuis te Washington over leden. Generaal Smith is van 1946 tot 1949 ambassadeur in Moskou ge weest en van 1950 tot 1953 hoofd van de centrale inlichtingen dienst. Daarna was hij onder president Eisenhower nog twee jaar onderminister van Buiten landse Zaken. De generaal, die reeds enige tijd ziek was, is na een hartaan val overleden. „Nu Breda 1961" schadepost voor verzekeringsmaatschappij Het stichtingsbestuur van de tentoonstelling „Nu Breda 1961" verwacht dat deze tentoonstel ling in totaal ongeveer 450 000 bezoekers zal trekken. Dit' is 150.000 minder dan men had ver wacht. Deze gang van zaken, waar aan, zo meent het bestuur, het slechte weer gedurende de eerste weken grotendeels schuldig is, zal een schadepost betekenen voor de maatschappij, die een recetteverzekering met de orga nisatoren heeft gesloten. Woningwetwoningen voor industriële ontwikkeling De minister van Volkshuisves ting en Bouwnijverheid heeft thans de tweede helft verdeeld van de 2000 woningwetwoningen, die voor dit jaar waren gereser veerd voor de bevordering van de industriële ontwikkeling in de probleemgebieden. Deze 1000 woningen zijn als volgt over de acht daarvoor in aanmerking komende provincies verdeeld: Groningen 140, Friesland 255, Drenthe 165, Overijssel 110, Noord-Holland 10, Zeeland 45, Nciord-Brabant 140 en Limburg Mobielmedisch team van Unicef bezocht dorpen in de Soedan om de bevolking tegen melaatsheid te genezen. Gideon Hausner, de Israëlische openbare aanklager, heeft don derdag in het laatste deel van zijn requisitoir tegen Adolf Eich mann betoogd, dat hij zich houdt aan de getuigenissen die zijn af gelegd door Eichmanns mede- plicntigen. En ook het hof dient zich te houden aan de verklarin gen die Rudolf Hoess, comman- uant van Auschwitz, en Dieter Wisliceny, Eichmanns vroegere ondergeschikte, hebben afgelegd kort vóór hun terechtstelling we gens oorlogsmisdaden, zo betoog- üe hij. Want deze mannen had den mets te winnen met hun be kentenissen. Toen Hoess in zijn Poolse ge vangeniscel zijn autobiogralie schreef, veroordeelde hij zichzelf als „misdadiger, slachter van miljoenen en nij had geen reden om Eichmann de schuld te geven." Ook Wisliceny had, toen nij in zijn dodencel zat, geen reden om anderen de schuld te geven van de misdaden waaraan nij had erkend zelf medeplichtig te zijn. Eichmann zegt echter dat ze allemaal liegen en dat hij als enige de waarheid spreekt. Portugese soldaten op Kongolees gebied aangehouden Kongolese soldaten hebben bij Boma in het gebied van Neder- Kongo vier Portugese soldaten uit Angola aangehouden. Zij zijn voor ondervraging overgebracht naar het Kongo lese Hoofdkwartier, zo is in Leo- poldstad vernomen. De soldaten waren gewapend met geweren. Generaal Moboetoe, de bevel hebber van het Kongolese leger, heelt donderdag verklaard dat premier Adoeloe zal moeten be slissen wat er met het viertal zal gebeuren. De Kongolese minister van Buitenlandse Zaken, Bom- boko, heett de Portugese zaakge lastigde woensdag bij zich ont boden en hem van het incident op de hoogte gebracht. Instelling schap voor vlasindustrie Bij koninklijk besluit is inge steld, zo heeft het ministerie van Algemene Zaken meegedeeld, een Bedrijfschap voor de Vlasi'n- dustrie. Tot de bevoegdheden van dit bedrijfschap behoort mede de regeling van de lonen en de ar beidsvoorwaarden en van de vak opleiding. Het bedrijfschap zal ook kwa liteitsklassen of standaardkwali teiten van vlas kunnen vaststel len. Aan de hand daarvan zal de kwaliteit van het vlaslint kunnen worden bepaald. Ook kan het bedrijfschap ge gevens verzamelen over de prij zen, de kwaliteit en de hoeveel heid van het vervaardigde en verkochte vlaslint, dit voor publi- katies over het verloop van de markt voor vlaslint. Het totale aantal bedrijfslicha- men bedraagt nu 54. Hiervan zijn twee hoofdbedrijfschappen, 37 bedrijfschappen en 15 produkt- schappen. West-Duitsland koopt wapens in Griekenland West-Duitsland heeft bij een Griekse onderneming oorlogsma teriaal ter waarde van 12 mil joen Mark besteld, zo heeft de Griekse minister voor Industrie, Nikolaos Martis, woensdag be kendgemaakt. De minister zei dat de betrokken onderneming nog meer orders uit West-Duits land verwacht, die in totaal een waarde van ruim 4 miljoen Mark vertegenwoordigen. Eichmanns verklaring dat hij geen anti-semiet was, noemde Hausner het toppunt van absur diteit. Hij wees in dit verband op het feit dat Eichmann de grote Zweed Wallenberg een „Joodse hond" had genoemd om dat deze had geprobeerd Joden, te redden uit de klauwen van de nazi's en van de dodenmars. Zelfs in Argentinië, jaren na de ineenstorting van nazi-Duitsland, schreef Eiscnmann dat een Duit ser die Hitiers tactiek durfde cri- tiseren, levend gevild zou moeten worden. Met verheffing van stem ver klaarde Hausner in de doodstille rechtszaal: „Eichmann bleef trouw aan zijn Führer, zelfs na diens dood." In 1957 in Argen tinië sprak hij over „Joodse truc jes", toen hij hoorde dat een on dergeschikte van hem terecht zou staan. Hij zei ook dat het zijn schuld niet was dat Hongarije leed onder het juk van Joodse commissarissen. „Hij sprak met ingenomenheid, zonder spijt, over de vijf miljoen Joden die hij had uitgeroeid." Het speet hem alleen dat hij niet volledig was geslaagd. Eichmanns verklaring voor het hof. dat hij de vernietiging van de Europese Joden als een grote misdaad zag, is huichelarij, al dus Hausner. Met zijn vuist op tafel slaande riep hij: „Tot op deze dag gelooft Eichmann niet dat hij een misdaad heeft be gaan. Hij weet dat hij met zijn daden alle beginselen van de moraal schendde, maar hij dacht dat hij zijn Führer, zijn land en zijn lot diende door Europa van de Joden te bevrijden". „Zelfs in de allerlaatste dagen van de oor log, toen het duidelijk was dat Duitsland had verloren, bleef Eichmann Joden de dood inzen den. Hij deed dit ondanks Himm- lers bevelen om de uitroeiing stop te zetten. Eichmann sabo teerde die bevelen en tienduizen den joden zijn vermoord die nu nog hadden kunnen leven." Op dit punt van zijn requisitoir bracht Hausner hulde aan de volken van bezet Europa voor de hulp die zij aan de Joden in het donkerste uur van hun geschie denis hebben gegeven. Zo heeft de zware sehaauw van Hitiers regime in Europa ook lichtpun ten voor het Joodse volk opge leverd. De openbare aanklager noemde achtereenvolgens „het nobele Deense volk, hun edele koning en ondergrondse", „de Belgen, de Noren en hun onder grondse strijders die met gevaar voor eigen leven Joden hebben geholpen te ontvluchten", „de dappere Zweden", „de Franse veizetsbeweging, het Nederland se volk, dat zich met de Joden vereenzelvigde door vrijwillig de gele ster te dragen, de Neder landse Kerk die zich zonder meer voor verdediging van de Joden uitsprak", „de Italianen, de Polen, de Zuidslaven, de Grieken en zelfs mensen in Duitsland." „Nooit zullen wij al deze gewone mannen en vrouwen vergeten, die geloofden in menselijkheid en die streden tegen de satanische macht van de overweldiger, om de Joden te redden uit de kaken van de dood". Hausner verzocht het hof vast te stellen, dat „Eichmann betrok ken was in een samenzwering om misdaden te bedrijven tegen het Joodse volk en de mensheid". „Ik vraag het hof vast te stellen dat hij met geestdrift, ijver en passie alles deed wat van hem gevraagd werd." Er zou een pro feet als Jeremia nodig zijn om de ramp, die het Europese Joden dom trof, te beklagen. Maar wat nodig is zijn geen klaagliederen, doch recht en „ik ben er trots op dat de tijd is gekomen dat een man van Israël de taal van het recht kan spreken tegen de gevangen vervolger." Zijn armen omhoog heffend besloot Hausner zijn betoog met de woorden: „Van U, rechters van Israël, vraag ik een echt oor deel en juridische rechtvaardig heid." De zitting van het hof is ver daagd tot maandagmorgen. Dan zal dr. Servatius, Eichmanns ver dediger, zijn pleidooi houden. ROEPT HERINNERINGEN OP AAN MAU MAU Slechts weinigen zullen zich nog de naam herinneren van Jomo Kenyatta. Hij was de lei der, althans volgens de beschul digingen die de Britten tegen hem inbrachten, van de Mau- Mau, de geheime inheemse orga nisatie in Kenya, die daden van terreur en wreedheid beging, die men in de twintigste eeuw, zelfs in het nog maar betrekke lijk kort tot civilisatie gebrachte deel van Afrika, niet meer voor mogelijk had gehouden. Robert Ruark schreef er zijn beroemd geworden boek „Iets van waar de", half roman, half reportage, over. Deze Kenyatta, een Afrikaan die zijn opleiding in het Westen had ontvangen, werd acht jaar geleden naar de gevangenis ge stuurd. Na zes jaar schonk men hem een beperkte vrijheid: hij mocht de hem aangewezen plaats van inwoning niet verlaten en zich niet met politiek bezig hou den. Thans herkrijgt hij de volle 63. „Zeg Allan, dat koning Pad- mond nog een belangrijke bood schap voor hem heeft," roept Eric de lijfwacht na. En terwijl deze zich naar het binnenplein haast, begeeft Eric zich regelrecht naar de grote burchthal, waar enkele minuten later zich Allan Khan ook aan dient. „zyt gij het weer!" roept de Heruli uit, terwijl hij Eric in het oog krijgt. „Waarheen wilt ge nu gaan?" vraagt de Noorman hem. „Toctah achterna, die is regel recht op weg naar mijn kamp waar de Noormannen gevangen zitten. Hij wil natuurlijk Erwin hier bren gen." „Toctah is sluwer dan ge denkt", onderbreekt Eric hem voor de tweede maal. „Ik vermoed, dat hij er rekening mee houdt, dat ge dit van hem verwacht. En ik moet me al erg vergissen, als hij daarom niet juist meteen naar Attilla's kamp op weg is gegaan." „Onzin, ge zoekt het te ver," snauwt de Heruli, „Maar wat kun nen wij doen? Toetah's voorsprong wordt steeds groter." Hij wendt zich naar de deur. „Ge blijft hier op de burcht met uw twee vrienden en probeer geen kunsten uit te halen", voegt hij de Noorman nog toe." Dan verdwijnt hij met grote stappen. De Frankenvorst staart Eric bleek aan, deze loopt lang zaam naar het venster en kijkt in gedachten naar de ruitertroep, die even later in snelle vaart de poort verlaat. „Ik vraag me af, hoe Toctah er in geslaagd is, ongemerkt te ver dwijnen," mompelt Eric dan. „Vermoedelijk heeft hij onze vluchtgang ontdekt", geeft Pad- mond met gesmoorde stem ten antwoord. „De vluchtgang, ah juist," glim lacht do Noorman. „Ik vrees, waarde Padmond, dat over enige tijd nog drie van uw gasten spoor loos verdwenen zullen zijn." GEEN KONGOLESE CHAOS vrijheid en waar zijn naam in Kenya een legendarische klank heeft, is het beslist niet uitgeslo ten, dat hij het staatshoofd en de regeringschef van een nieuwe onafhankelijke staat in het zwarte werelddeel zal worden. Dat is een nieuwe overwinning voor het niet te stuiten Afri kaanse nationalisme. In Engeland heeft het besluit van de regering om Kenyatta vrij te laten, veel kritiek ontmoet. De regering heeft zich daartegen verdedigd door te verwijzen naar een rapport van de Britse gou verneur van Kenya, waarin wordt gezegd, dat de ouder en wijzer geworden Kenyatta een man is, die slechts de welvaart van het volk van zijn land en het handhaven van orde en rust voor ogen staan. In het bijzonder zou hij zich als eerste taak hebben gesteld, een einde te maken aan de ver deeldheid onder de nationale lei ders in Kenya, die dreigt Kon golese toestanden in het land te veroorzaken, zodra dit de be loofde zelfstandigheid zou heb ben ontvangen. Men moet hopen, dat deze Britse gouverneur het met zijn oordeel bij het rechte einde heeft. Nog beter echter zou het zijn, wanneer de Britten in Kenya deze hoop deelden. Helaas ech ter, schijnt dat niet het geval te zijn. Volgens de „Daily Express" hebben vele Britse planters in Kenya besloten door te gaan met hun werk in Brazilië. Zij hebben er klaarblijkelijk geen vertrou wen in, dat het Kenyatta zal ge lukken de dunne korst, welke, naar enige jaren geleden bleek, ligt tussen het moderne, door de Britten geschapen Kenya en het Kenya van primitieve wreedhèid, heel te houden. ALS DE WELVAART WEGVALT Dit gebrek aan vertrouwen van de blanke kolonisten in de nieuwe, niet te stuiten toekomst, beperkt zich niet tot Kenya al leen en het is, na de gebeurte nissen in Kongo en ook elders in Afrika, niet onbegrijpelijk. Maar tragisch is het daarom niet min der. Het beetje welvaart, dat ge bieden als Kenya bezitten, berust vrijwel uitsluitend op de kennis en de activiteit van de kolonis ten. Daarop zullen de regeringen van de nieuwe, zelfstandig ge worden staten moeten voortbou wen om hun volken tot verdere ontwikkeling te brengen. Vluchten in panische angst echter voortijdig de blanken, dan zullen de Afrikaanse leiders niets anders dan de chaos erven. En bij een chaos in de vroegere ko loniale gebieden heeft slechts het communisme belang. (Nadruk verboden.)

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1961 | | pagina 5