OGSS
PRANG
PRANG
UELE
foot de J
I
je idealen 1
<~ïYlenu
3£et>
DAT HANDJE KOMT VAN ZELF!
Onzichtbare brilleglazen
Een exclusief ensemble
Pagina 5
lankomende
kracht (vr.)
Parijse hoedendoos thans
wijd open
546
U KUNT
NIET ALLES WETEN
Laat uw vakantie niet bederven
door zonnebrand en zonnesteek
Ook voorzichtig bij drukkend weer
van de week
ag 5 augustus 1961
?&S}
Zaterdag 5 augustus 1961
DE VK1JE ZEEUW
oO'èii
-18 jaar
met U. L. O. diploma
r J. F. ROUW
iuzen tel. 01150-3270
l li
Kienzle v.a. 19,25
vrij v.a. 35.
doublé v.a. 30,—
Omega
DERNE KLOKJES
vanaf 29,75
uurwerken - goud en
TRAAT 16
OM DE DUIZEND WEKEN
DURF ER DAN VOOR UIT TE KOMEN
„OCH, waarom zal ik me warm maken?" Dat is
een uitdrukking die je helaas maar al te veel
hoort. In mijn eigen kring zijn er ook verschillen
de jongelui die zo redeneren. Ze leven voort vol
gens de weg van de minste weerstand, de weg van
werken, hetzij op school, de studie of in een baan
en verderwat amusement. Precies volgens het
recept van de burger, die voldoet aan de minimum
eisen van arbeid en de ontspanning waarop hij
recht heeft. Iets extra's komt er niet uit de bus.
Zo oppervlakkig zou je den
ken, dat deze jongelui niets
bijzonders in hun mars heb
ben, dat ze volkomen onge
ïnteresseerd zijn, behalve dan
in hun werk en hun ontspan-
nin"
Ik ken er echter verschillen
den waarbij dat niet het geval
is. Er zijn er, die wel degelijk
hogere, betere aspiraties heb
ben, jongelui met idealen, met
plannen, maarze kunnen
niet over „de drempel" komen.
Ze zijn bang, bang voor de
I grote maatschappij om hen
f heen, bang om te vechten voor
dat wat hen voor ogen staat.
Ze vinden het een beetje
dwaas, ze durven niet en daar-
om kiezen ze de weg van de
minste weerstand. Ze leven
maar zo'n beetjeMaar in hun
hart zijn ze ontevreden, onte-
f vreden op zichzelf en op de
I wereld om hen heen die het
I allemaal zo moeilijk maakt, die
ze dwingt tot krachtige daden
I wanneer ze, voor dat wat ze
I als gedachte of ideaal koeste-
ren, willen uit komen.
HET VOORBEELD
VAN JEAN PAUL
DEZE jongelui zijn heel nor
maal, want het is vanzelfspre
kend dat jonge mensen idealen
hebben. Alleen hebben ze de
tijd tegen. Vroeger in de kleine
begrensde wereld waarin de
mensen toen leefden, was het
allemaal gemakkelijker. Maar
nti, in onze moderne tijd, lijkt
de wereld zo groot en zo vijan
dig. Je staat tegenover zo'n
enorme massa, dat de moed je
wel in de schoenen moet zin
ken. De strijd lijkt zo hope
loos.
Toch is een dergelijke instel
ling fout en we weten dat ook
iwel, maar velen missen de
moed en de energie om te be
ginnen. In de praktijk valt het
l echter wel mee.
Ik zag dat in Frankrijk, waar
een jongeman, Jean Paul, zich
als jonge dierenvriend geroe-
I pen voelde op internationaal
niveau de jongeren in een club
van jonge dierenvrienden te
organiseren. Zo op het oog
lijkt dat voor een jongeman
een onbegonnen taak. Maar
Jean Paul droeg zijn idee uit
onder vrienden en bekenden
en al spoedig ontstond er een
vereniging voor dierenbescher
ming. In het bestuur zaten en
kele jongeren naast hem, die
anders misschien niet tot het
uitdragen van hun ideaal wa
ren gekomen, maar die nu net
zo hard als Jean Paul zelf de
nieuwe gedachte propageerden.
Een bekende Franse filmster
hoorde er van en sloot zich bij
de club aan. De radio en tele
visie gingen zich er mee be
moeien, er kwamen interviews,
reportages; ze kregen de no
dige publiciteit. Unicef, een or
ganisatie van de Verenigde Na
ties, kwam er aan te pas, kort
om het groeide werkelijk uit
tot een internationale organisa
tie tot bescherming van dieren,
heeft over
die nu afdelingen
de gehele wereld.
NIET VAN EEN
LEIEN DAKJE
KIJK, dit is een bewijs, dat
het kan, want Jean Paul is ook
maar een heel gewone jonge
man. Het verschil tussen hem
en zovele anderen ligt alleen
in het feit, dat hij voor zijn
ideaal durfde uitkomen. Deze
Franse jongeman wilde er voor
vechten, of dacht je soms dat
er niet veel mensen en ook jon
geren zijn geweest, die hem
hebben uitgelachen of belache
lijk hebben gemaakt? Neen,
het is voor Jean Paul ook echt
niet van een leien dakje ge
gaan, maar wie de moed heeft
om door te zetten, die komt er,
dat zien we aan hem.
Trouwens, dat vechten voor
een ideaal is niet zo moeilijk
als je denkt. De eerste aanval
len of tegenwerkingen, wan
neer je nog zo onervaren bent
en alleen staat, vallen niet
mee, maar de tweede keer heb
je al wat ervaring en vind je
het zelfs wel prettig om wat te
strijden en zo wordt het steeds
gemakkelijker. Het uitkomen
en vechten voor een ideaal,
wat dat ook mag zijn, geeft
je leven een nieuwe inhoud,
het maakt het leven de moei
to waard.
Vooral van ons jongeren,
waarvan velen idealen koeste
ren, wordt verwacht dat we er
voor uitkomen en dat we zo
jong als we zijn vol energie
er ook voor durven te strijden
NORA VAN HEEMSTEDE.
(Nadruk verboden.)
MET stofzuiger en stoflap had
Nel de hele morgen rondge-
draafd. Ze wilde dat haar huis
er keurig zou uitzien. Snel werd
even de koffietafel genuttigd en
de boel weer afgeruimd, afge-
wassen en opgeborgen.
Zo, nu moest ze nog vlug zijn,
wilde ze alles klaar hebben om
Connie te ontvangen. Vlug werd
kleine Ankje een uur eerder uit
haar middagslaapje gehaald, in
een „mooie" jurk gewurmd en
met twee grote strikken in het
haar in de box gezet.
PROMPT zette de jongedame een
keel op van jewelste, want zij was zoals
zoveel kleine kinderen bijzonder gevoe
lig voor sfeer en stemming in huis. Een
korter middagslaapje, de mooie jurk
met de strikken, moeder zenuwachtig,
dat voelde het meisje goed aan en het
werd dwars en onwillig.
Nel ergerde zich geweldig en probeer
de Ankje zoet te krijgen. Naar hoor, dat
juist vandaag de werkster ziek was en
zij alles alleen moest doen juist nu Con
nie voor het eerst sinds jaren op visite
zou komen. Connie was een oude
schoolvriendin van haar, die later kin
derarts was geworden. Heel lang had
den ze elkaar niet gezien en Nel ver
heugde zich erop haar weer te ont
moeten.
Nu maar hopen dat Ankje lief zou
zijn, dan kon het een gezellige middag
worden. De bel deed Nel opschrikken.
Daar was ze al.!
NIET OP REAGEREN
HET leek alsof de jaren bij toverslag
waren weggevallen. Connie was nog echt
de oude; vlot, vrolijk en sportief. Zij
voelde zich dadelijk thuis en plofte met
een zucht in één van de luie stoelen.
„Gezellig heb je het hier, zèg!", riep ze
OPVOEDING
enthousiast. Haar oog viel op Ankje in
de box. „Is dat je dochter?" Trots knik
te Nel. Ze tilde Ankje omhoog en zette
haar op de arm. „Geef die tante 's een
handje!"
Ankje keek van onder neergeslagen
wimpers naar de vreemde en hield haar
mollige armpjes stijf op de rug. „Toe,
geef die tante nu eens een handje!",
drong Nel aan. „Wil je wel eens een
handje geven.werd ze boos toen
Ankje bleef weigeren. Inwendig geneer
de ze zich voor het kind. Dadelijk zette
Ankje het op een schreeuwen. Maar
Nel bleef met een rood hoofd aandrin
gen. „Toen dan Ankje, geef die tante nu
eens een handje!" Maar Ankje vertikte
het.
En toen pakte Connie resoluut de hui
lebalk van Nel's arm en zette haar zon
der iets te zeggen terug in de box.
GEEN BELANGSTELLING?
„EN laat me nu je huis eens zien",
vroeg ze opgewekt. Door de openstaande
serredeuren kreeg ze de tuin in het oog
„Oh meid, wat een heerlijke tuin!"
Vóór Nel iets kon zeggen, was ze al naar
buiten gelopen en ging op haar gemak
de bloeiende borders bekijken. Daarna
wilde zij het huis ook boven eens zien.
Zelf vertelde Connie over haar studie,
de reizen die zij in het buitenland ge
maakt had en over haar praktijk, waar
ze dol mee was.
Een poosje later zaten ze aan de thee
en Nel had Ankje uit de box getild en
met wat speelgoed midden in de kamer
gezet. Inwendig ergerde ze zich er aan,
dat Connie helemaal geen notitie nam
van het kind en dat ze ook niets scheen
te hebben meegebracht voor het klein
tje. Dat was nu een kinderarts, maar
veel belangstelling voor kinderen scheen
ze niet te hebben
NET ALS DIEREN
TERWIJL de beide vrouwen gezellig
zaten te babbelen, kroop Ankje heel
nieuwsgierig steeds dichter naar de
nieuwe tante toe. Tot Nel's grote ver
bazing hees ze zich plotseling aan Con
nie's rok omhoog en stond triomfante
lijk kraaiend aan haar schoot. Maar
Connie nam geen enkele notitie van het
kind. Zij praatte druk door tegen Nel,
maar onder het praten trok ze heel
zachtjes een klein imitatie zeehondje,
dat met een kettinkje aan haar tas hing,
heen en weer.heen en weer.
Geboeid keek het kleintje toe. Met
een vingertje aaide ze er voorzichtig
overheen. Hoogst verwonderd keek Nel
toe, hoe weldra het kind vergenoegd bij
de nieuwe tante op schoot zat. Pas toen
kwam het grappige rn'-berbeest voor de
dag dat Connie vor -ar had meege
bracht.
Lachend keek de kxuuerarts naar hst
tevreden meisje op haar schoot. „Weet
je", zei ze tegen Nel. „jonge dieren en
jonge kinderen zijn verschrikkelijk
nieuwsgierig. Ze komen altijd vanzelf
naar je toe, als je ze maar met rust laat
en geen notitie van ze neemt. Ze moeten
niet gedwongen worden, maar zelf
spontaan komen. En dat komt vanzelf
als ze zich daartoe voelen gedrongen.
Daar moet je rustig op wachten!"
ELLY MARTINS,
(Nadruk verboden.)
Deze fotocombinatie toont vier
hoeden uit de collecties voor de
komende herfst en winter van
de Paryse modekoningen.
Linksboven: „Rue Clianoinesse",
een vilten schepping in zwart en
wit van het huis Jacques Heim-
Svend; rechtsboven: „Le Re
gent", een cocktailhoedje van
rose valois, geheel vervaardigd
uit zwarte struisvogelveren
linksonder: „Picpus", een uit-
gaanshoedje van oranje weefsel,
dat het voorhoofd vrijlaat en
rechtsonder: een elegante cloche
van naturel beverbont, uit het
atelier van Jean Barthet.
Onbreekbare
kunststoffen
zonder
speciale
bevestiging
BRILLEN ter korrektie van
brekingsafwijkingen van het oog
zijn reeds vanaf het begin onzer
beschaving bekend. Het is ech
ter nog maar een jaar of dertig
geleden, dat het na langdurig
experimenteren gelukte brille
glazen te vervaardigen die on
der het ooglid geschoven kon
den worden.
Aanvankelijk waren dit kleine
glazen lenzen. Velen waren hier
al heel blij mee, maar spoedig
bleek er toch een aantal niet ge
ringe bezwaren op te treden. De
dragers klaagden namelijk over
tranen van de ogen en over pijn
als gevolg van de druk der gla
zen op de oogbollen.
Bovendien ontstond bij menig
een als gevolg van prikkeling
een ontsteking van de conjunc
tiva, d.i. het bindvlies, dat de
oogbol en de binnenzijde der
oogleden bekleedtdit kwam
door de naar verhouding nogal
forse rand van deze glazen len
zen.
In een Amerikaans laborato
rium werd toen door Kevin Tu-
chy, die probeerde de te berde
gebrachte klachten te ondervan
gen, een ontdekking van groot
praktisch belang gedaan. Bij een
poging om de zware rand van
een kontaktglas wat te verklei
nen, sleep hij ze min of meer
per ongeluk geheel weg.
T«rn«ux«n
MET RAAD EN DAAD
0 Champagnevlekken verwijdert
men nflRjteehoon lauwwarm
water; vooral niet eerst met
zeep wa lét' proberen.
W
0 Bloemen in vazen blijven lan
ger goed. indien men in het
water <3iige druppels kam-
ferspirltM doet.
t Indien u last hebt van ver
stopt raken van een koffie
filter, strooi dan vóórdat u
de koffie in de filter doet, wat
suiker op de bodem van de
filter en het euvel is verhol
pen.
0 Verse vlekken van kersen,
frambozen of andere vruchten
worden zo spoedig mogelijk
behandeld met citroensap.
Daarna uitwassen.
0 Notedopvlekken verdwijnen
met warm water; naspoelen
met azijn.
Laat afgewassen glas- en zil
verwerk nooit opdrogen, maar
maak het direct na het af
wassen droog. Het blijft dan
mooier.
water waarin eieren zijn
gekookt, is zeer geschikt voor
schoonmaken van zilveren
lepels en vorken. De voor-
„,crPen afwrijven met een
machte doek.
gekken van chocolademelk
worden verwijderd met zeep-
miur iS',De achtergebleven
melkvlekken worden behan
deld met tetra.
(Nadruk verboden).
Elk jaar weer trachten de
couturiers een aantrekke
lijke strandcollectie te
brengen en daarbij laten zij
hun fantasie de vrije loop.
Dat is trouwens ook de
enige methode om tot een
rijk geschakeerde collectie
te kunnen komen.
Het is daarom niet te ver
wonderen, dat er in derge
lijke collecties ook wel ont
werpen voorkomen, die,
wat men pleegt te noemen,
grensgevallen zijn van die
modellen waar de een om
lacht, terwijl de ander ze
apart of exclusief vindt.
Toch zijn het dikwijls juist
die buitenbeentjes, die
meeT verkocht worden dan
men zo op het oog zou ver
moeden. Want we denken
zo gauw, dat er geen
vrouw te vinden is die zo
iets zal aantrekken, maar
dan vergissen wij ons toch.
Er zijn heel wat dames, die
niet schromen zich in een
bizarre of gedurfde omhul
ling te vertonen.
De schepping op onze il
lustratie behoort tot die
categorie van creaties,
waarover de meningen nog
al uiteenlopen. Het gaat
hier om een apart strand-
ensemble, bestaande uit
een moderne smalle lange
pantalon, waarop een hesje
gedragen wordt van een
bijzonder model. Het is
ongeveer in de stijl zoals
men kleine meisjes een
zonnejurkje laat drages,
namelijk sluitend op de
borst en van daar in losse
plooien neerhangend, ter
wijl het op de schouders
bevestigd wordt met smal
le in strikjes geknoopte
bandjes.
Het geheel vormt een goede combinatie. De broek in een fraaie kleur
zachtgroen, die we in het hesje terugvinden, doch waarin een dessin in
geel is verwerkt. Door de zachte tere tinten krijgt het cachet.
Werkelijk een zeer exclusief geheel en es&t iets voor de dapperen onder ons!
(Nadfuk verboden)
EUy Martias
OP HET TONEEL
WAT hij overhield, een nietig
lensje, probeerde hij voorzichtig
op één van z'n eigen ogen te zet
ten, en zie, door capillaire wer
king werd het door het traan-
vocht vastgedrukt tegen het
hoornvlies
Deze vinding werd verder uit
gewerkt en in gezamenlijk over
leg met oogartsen en fabrieken
van optische instrumenten wer
den daarna de verbeterde kon-
taktlenzen vervaardigd, die
voortaan door vele duizenden
personen met genoegen zouden
worden gebezigd.
De glazen, ofwel de van on
breekbare kunststof vervaardig
de lenzen, behoeven dus geen
montuur om ze op hun plaats
te houden en iemand anders
merkt niet eens dat de drager
van deze lenzen „een bril op
heeft".
Natuurlijk is dat voor bepaal
de groepen van mensen, bijvoor
beeld acteurs, een zeer gewaar
deerde omstandigheid. In tal van
beroepen is een bril met een
zichtbaar montuur een zekere
handicap.
HOORNVLIESLENZEN
MEN spreekt bij dit soort bril
len ook wel van hoornvlieslen-
zen, omdat de korrigerende gla
zen direkt aansluiten aan het
doorzichtige hoornvlies van de
ogen. Behalve de onzichtbaar
heid zijn er aan kontaktlenzen
nog andere voordelen verbon
den.
Deze bril „beslaat" namelijk
niet, want het ooglid veegt ze
voortdurend schoon. Voorts is
is minder gevaar van het ge
bruik van kontaktlenzen te
vrezen dan van het dragen van
gewone brillen, omdat ze goed
weerstand bieden aan een slag
of een stomp.
Dit laatste is van bijzondere
betekenis voor diegenen die
sporten als bijvoorbeeld voetbal
len of bdksen beoefenen, want
dat is met een gewone bril een
tamelijk gevaarlijke bezigheid.
Vooral in de vakantie betekent
de maandag voor de huisvrouw
„haast je rep jeWant behalve
'dat ze de was heeft en de kinde
ren om haar heen lopen zijn er
dikwijls ook nog uitgaansplan-
nen of schijnt de zon ineens zo
verleidelijk dat het zonde is om
binnen te blijven. Waarom dan
op zo'n maandag niet eens een
eenvoudige soep gemaakt van
resten van de vorige dag die, zo
als in dit weekmenu, zich prach
tig laten combineren! Alles kan
tezamen worden opgewarmd
en mocht er niet veel zwezerik
meer over zijn dan kan in kleine
dobbelsteentjes gesneden kaas
ook de nodige eiwitten verschaf
fen. Daar kaas nooit mag mee
koken wordt ze vlak vóór het
opdoen door de soep geroerd.
ZONDAG: Julienne-soep; zwe
zerik in tomatensaus, bleek
selderij, rijst, gevulde me
loen.
MAANDAG: Julianasoep; ei-
troenrijst met dunne room.
DINSDAG: Cantharellen in
roomsaus; prinsessebonen,
aardappelenkruisbessen-
vlaai.
WOENSDAG; Stamppot rauwe
andijvie, speklappen; hang
op met pruimen.
DONDERDAGPikante saucijs
jes, rode kool, aardappelen;
yoghurtcoupe.
VRIJDAG: Paprikaragoüt (met
vlees of kaas), aardappelpu
ree, bloemkoolsla; appelbol.
ZATERDAG: Knakworst napo-
litaine; fruit.
GEVULDE MELOEN
Van een meloen het dekseltje
afsnijden; de pitten eruit halen
en het vruchtvlees voorzichtig
losmaken zonder de schil te be
schadigen. Het vruchtvlees in
dobbelsteentjes snijden en ver
mengen met 300—500 gr. vers
fruit (zo nodig klein gesneden).
De meloen hiermee vullen, wat
basterdsuiker erover strooien en
met slagroom garneren.
NIET VOOR IEDEREEN
TOCH zijn kontaktlenzen niet
voor een ieder geschikt. De on
zichtbare bril kan geen dienst
doen voor mensen die slechts
nu en dan hulplenzen nodig heb
ben.
Wij denken hierbij aan de
vijftigjarigen die behoefte aan
een bril krijgen, alleen om
dichtbij te kunnen zien, dus
voor lezen, schrijven en hand
werken.
Immers; men kan de hoorn-
vlieslenzen niet elk ogenblik op
en afzetten! Het spreekt vanzelf
dat door een deskundige nauw
gezet moet worden nagegaan of
de toestand van de ogen het dra
gen van een „kontaktbril" al dan
niet rechtvaardigt.
Bij zeer bepaalde oogafwijkin
gen kan het juist aanbeveling
verdienen dit soort lenzen te ge
bruiken, terwijl er in andere ge
vallen beter van kan worden af
gezien.
dr. H. W. SCALONGNE.
(Nadruk verboden.)
Het gehele jaar degelijk
aangekleed op en neer naar
kantoor en dan plotseling al
die zon urenlang op schou
ders, rug, armen en benen!
Dat gaat zo maar niet, daar
komen meestal narigheden
van. Vooral blonde mensen
kunnen zoveel ultraviolette
stralen niet plotseling verdra
gen. Dezelfde avond klagen
ze al over jeuk en pijn, de
huid is rood en vurig. Deze
op zichzelf reeds onaangena
me dingen worden dan nog
steevast begeleid door een
bijzonder slecht humeur.
Dat is niet alleen onplezierig
voor het slachtoffer zelf, maar
de slechte stemming van dege
nen, die te lang „gezond" heeft,
bederft ook het plezier van de
andere vakantiegangers, die zich
van deze dagen zoveel gezelligs
en vrolijks hadden voorgesteld.
Roodharige mensen zijn in dit
opzicht nog gevoeliger. Na over
matige zonbestraling worden zij
echt ziek.
Soms komen bij de bovenge
noemde verschijnselen nog een
volledig gebrek aan eetlust en
een uitputtende slapeloosheid.
Als 't nog erger is, treden er ook
heftige hoofdpijn en hoge
koorts op. In al deze gevallen
duurt het verscheidene dagen,
voordat de huid geen pijn meer
doet en voordat men zich weer
fris en prettig voelt.
Het recept is hier zo eenvou
dig. Wanneer men nu maar eens
zoveel verstand kon opbrengen
om een beetje kalmaan met het
„zonnen" te beginnen! Wanneer
de duur van het zonnebad gelei
delijk aan wordt uitgebreid, komt
al deze narigheid helemaal niet
ter sprake.
Vellen, blaren en slechte hu
meuren zijn alleen te danken
aan zorgeloosheid en overmoed.
DUIZELIGHEID
EN DORST
Ook zonder directe zonlichtbe
straling hangt ons op warme da
gen bij drukkend weer nog iets
vervelends boven het hoofd.
Dat is de z.g. warmtestuwing.
Klaagt iemand op zulk een zeer
warme dag over hoofdpijn, dui
zeligheid, grote dorst en erge
loomheid, dan kan hij maar
befcsr dadelijk gaan liggen. Daar
door voorkomt men erger. Een
plaats, op een bed in een koel
vertrek verdient in deze de
voorkeur.
Jarenlang is men van mening
geweest, dat dit ziektebeeld, dat
levensgevaarlijke vormen kan
aannemen, slechts ontstond
door de langdurige inwerking
van zonnestralen in hoofd
nek.
Men stelde zich daarbij voor,
dat de hersenen en het verleng
de merg daarbij zouden worden
getroffen en men sprak derhal
ve van „zonnesteek'1.
VERSTANDIG OPTREDEN
Bij warmtestuwing kan het
lichaam de overtollige warmte
niet aan de omgeving kwijt, om-
KNAKWORST NAPOLITAINE
Acht knakworstjes overlangs
opensnijden en in een vuurvaste
schotel op plakken mager rook-
spek leggen. Twee hard gekook
te eieren in plakjes snijden en
op de knakworst leggen. Daarop
plakken tomaat, die bestrooid
worden met zout, peper en ge
hakte peterselie. Het geheel met
een mengsel van geraspte kaas
en paneermeel bestrooien, een
paar kluitjes boter erop leggen
en de schotel in de oven een
bruin korstje geven. Vóór het
opdienen wat koffieroom erover
gieten.
dat de vochtigheidsgraad en de
temperatuur van de omgevende
lucht een goede uitwaseming van
hst lichaamsvocht onmogelijk
maken, zedat voldoende afkoe
ling door verdamping niet meer
mogelijk is.
Lichamelijke inspanning door
sport en spel bevorderen bij
drukkend weer de kans op
warmtestuwing. De hoeveelheid
warmte, die het lichaam moet
zien kwijt te raken, wordt dan
immers groter.
Ook met dikke en nauwslui
tende kleren raakt men op zulke
dagen sposdig „door de warmte
bevangen", die kleding belem
mert de warmte-afgifte nog eens
extra.
Dr. ALFREDA BRIEDÈ.