OGSS PRANG PRANG UELE foot de J I je idealen 1 <~ïYlenu 3£et> DAT HANDJE KOMT VAN ZELF! Onzichtbare brilleglazen Een exclusief ensemble Pagina 5 lankomende kracht (vr.) Parijse hoedendoos thans wijd open 546 U KUNT NIET ALLES WETEN Laat uw vakantie niet bederven door zonnebrand en zonnesteek Ook voorzichtig bij drukkend weer van de week ag 5 augustus 1961 ?&S} Zaterdag 5 augustus 1961 DE VK1JE ZEEUW oO'èii -18 jaar met U. L. O. diploma r J. F. ROUW iuzen tel. 01150-3270 l li Kienzle v.a. 19,25 vrij v.a. 35. doublé v.a. 30,— Omega DERNE KLOKJES vanaf 29,75 uurwerken - goud en TRAAT 16 OM DE DUIZEND WEKEN DURF ER DAN VOOR UIT TE KOMEN „OCH, waarom zal ik me warm maken?" Dat is een uitdrukking die je helaas maar al te veel hoort. In mijn eigen kring zijn er ook verschillen de jongelui die zo redeneren. Ze leven voort vol gens de weg van de minste weerstand, de weg van werken, hetzij op school, de studie of in een baan en verderwat amusement. Precies volgens het recept van de burger, die voldoet aan de minimum eisen van arbeid en de ontspanning waarop hij recht heeft. Iets extra's komt er niet uit de bus. Zo oppervlakkig zou je den ken, dat deze jongelui niets bijzonders in hun mars heb ben, dat ze volkomen onge ïnteresseerd zijn, behalve dan in hun werk en hun ontspan- nin" Ik ken er echter verschillen den waarbij dat niet het geval is. Er zijn er, die wel degelijk hogere, betere aspiraties heb ben, jongelui met idealen, met plannen, maarze kunnen niet over „de drempel" komen. Ze zijn bang, bang voor de I grote maatschappij om hen f heen, bang om te vechten voor dat wat hen voor ogen staat. Ze vinden het een beetje dwaas, ze durven niet en daar- om kiezen ze de weg van de minste weerstand. Ze leven maar zo'n beetjeMaar in hun hart zijn ze ontevreden, onte- f vreden op zichzelf en op de I wereld om hen heen die het I allemaal zo moeilijk maakt, die ze dwingt tot krachtige daden I wanneer ze, voor dat wat ze I als gedachte of ideaal koeste- ren, willen uit komen. HET VOORBEELD VAN JEAN PAUL DEZE jongelui zijn heel nor maal, want het is vanzelfspre kend dat jonge mensen idealen hebben. Alleen hebben ze de tijd tegen. Vroeger in de kleine begrensde wereld waarin de mensen toen leefden, was het allemaal gemakkelijker. Maar nti, in onze moderne tijd, lijkt de wereld zo groot en zo vijan dig. Je staat tegenover zo'n enorme massa, dat de moed je wel in de schoenen moet zin ken. De strijd lijkt zo hope loos. Toch is een dergelijke instel ling fout en we weten dat ook iwel, maar velen missen de moed en de energie om te be ginnen. In de praktijk valt het l echter wel mee. Ik zag dat in Frankrijk, waar een jongeman, Jean Paul, zich als jonge dierenvriend geroe- I pen voelde op internationaal niveau de jongeren in een club van jonge dierenvrienden te organiseren. Zo op het oog lijkt dat voor een jongeman een onbegonnen taak. Maar Jean Paul droeg zijn idee uit onder vrienden en bekenden en al spoedig ontstond er een vereniging voor dierenbescher ming. In het bestuur zaten en kele jongeren naast hem, die anders misschien niet tot het uitdragen van hun ideaal wa ren gekomen, maar die nu net zo hard als Jean Paul zelf de nieuwe gedachte propageerden. Een bekende Franse filmster hoorde er van en sloot zich bij de club aan. De radio en tele visie gingen zich er mee be moeien, er kwamen interviews, reportages; ze kregen de no dige publiciteit. Unicef, een or ganisatie van de Verenigde Na ties, kwam er aan te pas, kort om het groeide werkelijk uit tot een internationale organisa tie tot bescherming van dieren, heeft over die nu afdelingen de gehele wereld. NIET VAN EEN LEIEN DAKJE KIJK, dit is een bewijs, dat het kan, want Jean Paul is ook maar een heel gewone jonge man. Het verschil tussen hem en zovele anderen ligt alleen in het feit, dat hij voor zijn ideaal durfde uitkomen. Deze Franse jongeman wilde er voor vechten, of dacht je soms dat er niet veel mensen en ook jon geren zijn geweest, die hem hebben uitgelachen of belache lijk hebben gemaakt? Neen, het is voor Jean Paul ook echt niet van een leien dakje ge gaan, maar wie de moed heeft om door te zetten, die komt er, dat zien we aan hem. Trouwens, dat vechten voor een ideaal is niet zo moeilijk als je denkt. De eerste aanval len of tegenwerkingen, wan neer je nog zo onervaren bent en alleen staat, vallen niet mee, maar de tweede keer heb je al wat ervaring en vind je het zelfs wel prettig om wat te strijden en zo wordt het steeds gemakkelijker. Het uitkomen en vechten voor een ideaal, wat dat ook mag zijn, geeft je leven een nieuwe inhoud, het maakt het leven de moei to waard. Vooral van ons jongeren, waarvan velen idealen koeste ren, wordt verwacht dat we er voor uitkomen en dat we zo jong als we zijn vol energie er ook voor durven te strijden NORA VAN HEEMSTEDE. (Nadruk verboden.) MET stofzuiger en stoflap had Nel de hele morgen rondge- draafd. Ze wilde dat haar huis er keurig zou uitzien. Snel werd even de koffietafel genuttigd en de boel weer afgeruimd, afge- wassen en opgeborgen. Zo, nu moest ze nog vlug zijn, wilde ze alles klaar hebben om Connie te ontvangen. Vlug werd kleine Ankje een uur eerder uit haar middagslaapje gehaald, in een „mooie" jurk gewurmd en met twee grote strikken in het haar in de box gezet. PROMPT zette de jongedame een keel op van jewelste, want zij was zoals zoveel kleine kinderen bijzonder gevoe lig voor sfeer en stemming in huis. Een korter middagslaapje, de mooie jurk met de strikken, moeder zenuwachtig, dat voelde het meisje goed aan en het werd dwars en onwillig. Nel ergerde zich geweldig en probeer de Ankje zoet te krijgen. Naar hoor, dat juist vandaag de werkster ziek was en zij alles alleen moest doen juist nu Con nie voor het eerst sinds jaren op visite zou komen. Connie was een oude schoolvriendin van haar, die later kin derarts was geworden. Heel lang had den ze elkaar niet gezien en Nel ver heugde zich erop haar weer te ont moeten. Nu maar hopen dat Ankje lief zou zijn, dan kon het een gezellige middag worden. De bel deed Nel opschrikken. Daar was ze al.! NIET OP REAGEREN HET leek alsof de jaren bij toverslag waren weggevallen. Connie was nog echt de oude; vlot, vrolijk en sportief. Zij voelde zich dadelijk thuis en plofte met een zucht in één van de luie stoelen. „Gezellig heb je het hier, zèg!", riep ze OPVOEDING enthousiast. Haar oog viel op Ankje in de box. „Is dat je dochter?" Trots knik te Nel. Ze tilde Ankje omhoog en zette haar op de arm. „Geef die tante 's een handje!" Ankje keek van onder neergeslagen wimpers naar de vreemde en hield haar mollige armpjes stijf op de rug. „Toe, geef die tante nu eens een handje!", drong Nel aan. „Wil je wel eens een handje geven.werd ze boos toen Ankje bleef weigeren. Inwendig geneer de ze zich voor het kind. Dadelijk zette Ankje het op een schreeuwen. Maar Nel bleef met een rood hoofd aandrin gen. „Toen dan Ankje, geef die tante nu eens een handje!" Maar Ankje vertikte het. En toen pakte Connie resoluut de hui lebalk van Nel's arm en zette haar zon der iets te zeggen terug in de box. GEEN BELANGSTELLING? „EN laat me nu je huis eens zien", vroeg ze opgewekt. Door de openstaande serredeuren kreeg ze de tuin in het oog „Oh meid, wat een heerlijke tuin!" Vóór Nel iets kon zeggen, was ze al naar buiten gelopen en ging op haar gemak de bloeiende borders bekijken. Daarna wilde zij het huis ook boven eens zien. Zelf vertelde Connie over haar studie, de reizen die zij in het buitenland ge maakt had en over haar praktijk, waar ze dol mee was. Een poosje later zaten ze aan de thee en Nel had Ankje uit de box getild en met wat speelgoed midden in de kamer gezet. Inwendig ergerde ze zich er aan, dat Connie helemaal geen notitie nam van het kind en dat ze ook niets scheen te hebben meegebracht voor het klein tje. Dat was nu een kinderarts, maar veel belangstelling voor kinderen scheen ze niet te hebben NET ALS DIEREN TERWIJL de beide vrouwen gezellig zaten te babbelen, kroop Ankje heel nieuwsgierig steeds dichter naar de nieuwe tante toe. Tot Nel's grote ver bazing hees ze zich plotseling aan Con nie's rok omhoog en stond triomfante lijk kraaiend aan haar schoot. Maar Connie nam geen enkele notitie van het kind. Zij praatte druk door tegen Nel, maar onder het praten trok ze heel zachtjes een klein imitatie zeehondje, dat met een kettinkje aan haar tas hing, heen en weer.heen en weer. Geboeid keek het kleintje toe. Met een vingertje aaide ze er voorzichtig overheen. Hoogst verwonderd keek Nel toe, hoe weldra het kind vergenoegd bij de nieuwe tante op schoot zat. Pas toen kwam het grappige rn'-berbeest voor de dag dat Connie vor -ar had meege bracht. Lachend keek de kxuuerarts naar hst tevreden meisje op haar schoot. „Weet je", zei ze tegen Nel. „jonge dieren en jonge kinderen zijn verschrikkelijk nieuwsgierig. Ze komen altijd vanzelf naar je toe, als je ze maar met rust laat en geen notitie van ze neemt. Ze moeten niet gedwongen worden, maar zelf spontaan komen. En dat komt vanzelf als ze zich daartoe voelen gedrongen. Daar moet je rustig op wachten!" ELLY MARTINS, (Nadruk verboden.) Deze fotocombinatie toont vier hoeden uit de collecties voor de komende herfst en winter van de Paryse modekoningen. Linksboven: „Rue Clianoinesse", een vilten schepping in zwart en wit van het huis Jacques Heim- Svend; rechtsboven: „Le Re gent", een cocktailhoedje van rose valois, geheel vervaardigd uit zwarte struisvogelveren linksonder: „Picpus", een uit- gaanshoedje van oranje weefsel, dat het voorhoofd vrijlaat en rechtsonder: een elegante cloche van naturel beverbont, uit het atelier van Jean Barthet. Onbreekbare kunststoffen zonder speciale bevestiging BRILLEN ter korrektie van brekingsafwijkingen van het oog zijn reeds vanaf het begin onzer beschaving bekend. Het is ech ter nog maar een jaar of dertig geleden, dat het na langdurig experimenteren gelukte brille glazen te vervaardigen die on der het ooglid geschoven kon den worden. Aanvankelijk waren dit kleine glazen lenzen. Velen waren hier al heel blij mee, maar spoedig bleek er toch een aantal niet ge ringe bezwaren op te treden. De dragers klaagden namelijk over tranen van de ogen en over pijn als gevolg van de druk der gla zen op de oogbollen. Bovendien ontstond bij menig een als gevolg van prikkeling een ontsteking van de conjunc tiva, d.i. het bindvlies, dat de oogbol en de binnenzijde der oogleden bekleedtdit kwam door de naar verhouding nogal forse rand van deze glazen len zen. In een Amerikaans laborato rium werd toen door Kevin Tu- chy, die probeerde de te berde gebrachte klachten te ondervan gen, een ontdekking van groot praktisch belang gedaan. Bij een poging om de zware rand van een kontaktglas wat te verklei nen, sleep hij ze min of meer per ongeluk geheel weg. T«rn«ux«n MET RAAD EN DAAD 0 Champagnevlekken verwijdert men nflRjteehoon lauwwarm water; vooral niet eerst met zeep wa lét' proberen. W 0 Bloemen in vazen blijven lan ger goed. indien men in het water <3iige druppels kam- ferspirltM doet. t Indien u last hebt van ver stopt raken van een koffie filter, strooi dan vóórdat u de koffie in de filter doet, wat suiker op de bodem van de filter en het euvel is verhol pen. 0 Verse vlekken van kersen, frambozen of andere vruchten worden zo spoedig mogelijk behandeld met citroensap. Daarna uitwassen. 0 Notedopvlekken verdwijnen met warm water; naspoelen met azijn. Laat afgewassen glas- en zil verwerk nooit opdrogen, maar maak het direct na het af wassen droog. Het blijft dan mooier. water waarin eieren zijn gekookt, is zeer geschikt voor schoonmaken van zilveren lepels en vorken. De voor- „,crPen afwrijven met een machte doek. gekken van chocolademelk worden verwijderd met zeep- miur iS',De achtergebleven melkvlekken worden behan deld met tetra. (Nadruk verboden). Elk jaar weer trachten de couturiers een aantrekke lijke strandcollectie te brengen en daarbij laten zij hun fantasie de vrije loop. Dat is trouwens ook de enige methode om tot een rijk geschakeerde collectie te kunnen komen. Het is daarom niet te ver wonderen, dat er in derge lijke collecties ook wel ont werpen voorkomen, die, wat men pleegt te noemen, grensgevallen zijn van die modellen waar de een om lacht, terwijl de ander ze apart of exclusief vindt. Toch zijn het dikwijls juist die buitenbeentjes, die meeT verkocht worden dan men zo op het oog zou ver moeden. Want we denken zo gauw, dat er geen vrouw te vinden is die zo iets zal aantrekken, maar dan vergissen wij ons toch. Er zijn heel wat dames, die niet schromen zich in een bizarre of gedurfde omhul ling te vertonen. De schepping op onze il lustratie behoort tot die categorie van creaties, waarover de meningen nog al uiteenlopen. Het gaat hier om een apart strand- ensemble, bestaande uit een moderne smalle lange pantalon, waarop een hesje gedragen wordt van een bijzonder model. Het is ongeveer in de stijl zoals men kleine meisjes een zonnejurkje laat drages, namelijk sluitend op de borst en van daar in losse plooien neerhangend, ter wijl het op de schouders bevestigd wordt met smal le in strikjes geknoopte bandjes. Het geheel vormt een goede combinatie. De broek in een fraaie kleur zachtgroen, die we in het hesje terugvinden, doch waarin een dessin in geel is verwerkt. Door de zachte tere tinten krijgt het cachet. Werkelijk een zeer exclusief geheel en es&t iets voor de dapperen onder ons! (Nadfuk verboden) EUy Martias OP HET TONEEL WAT hij overhield, een nietig lensje, probeerde hij voorzichtig op één van z'n eigen ogen te zet ten, en zie, door capillaire wer king werd het door het traan- vocht vastgedrukt tegen het hoornvlies Deze vinding werd verder uit gewerkt en in gezamenlijk over leg met oogartsen en fabrieken van optische instrumenten wer den daarna de verbeterde kon- taktlenzen vervaardigd, die voortaan door vele duizenden personen met genoegen zouden worden gebezigd. De glazen, ofwel de van on breekbare kunststof vervaardig de lenzen, behoeven dus geen montuur om ze op hun plaats te houden en iemand anders merkt niet eens dat de drager van deze lenzen „een bril op heeft". Natuurlijk is dat voor bepaal de groepen van mensen, bijvoor beeld acteurs, een zeer gewaar deerde omstandigheid. In tal van beroepen is een bril met een zichtbaar montuur een zekere handicap. HOORNVLIESLENZEN MEN spreekt bij dit soort bril len ook wel van hoornvlieslen- zen, omdat de korrigerende gla zen direkt aansluiten aan het doorzichtige hoornvlies van de ogen. Behalve de onzichtbaar heid zijn er aan kontaktlenzen nog andere voordelen verbon den. Deze bril „beslaat" namelijk niet, want het ooglid veegt ze voortdurend schoon. Voorts is is minder gevaar van het ge bruik van kontaktlenzen te vrezen dan van het dragen van gewone brillen, omdat ze goed weerstand bieden aan een slag of een stomp. Dit laatste is van bijzondere betekenis voor diegenen die sporten als bijvoorbeeld voetbal len of bdksen beoefenen, want dat is met een gewone bril een tamelijk gevaarlijke bezigheid. Vooral in de vakantie betekent de maandag voor de huisvrouw „haast je rep jeWant behalve 'dat ze de was heeft en de kinde ren om haar heen lopen zijn er dikwijls ook nog uitgaansplan- nen of schijnt de zon ineens zo verleidelijk dat het zonde is om binnen te blijven. Waarom dan op zo'n maandag niet eens een eenvoudige soep gemaakt van resten van de vorige dag die, zo als in dit weekmenu, zich prach tig laten combineren! Alles kan tezamen worden opgewarmd en mocht er niet veel zwezerik meer over zijn dan kan in kleine dobbelsteentjes gesneden kaas ook de nodige eiwitten verschaf fen. Daar kaas nooit mag mee koken wordt ze vlak vóór het opdoen door de soep geroerd. ZONDAG: Julienne-soep; zwe zerik in tomatensaus, bleek selderij, rijst, gevulde me loen. MAANDAG: Julianasoep; ei- troenrijst met dunne room. DINSDAG: Cantharellen in roomsaus; prinsessebonen, aardappelenkruisbessen- vlaai. WOENSDAG; Stamppot rauwe andijvie, speklappen; hang op met pruimen. DONDERDAGPikante saucijs jes, rode kool, aardappelen; yoghurtcoupe. VRIJDAG: Paprikaragoüt (met vlees of kaas), aardappelpu ree, bloemkoolsla; appelbol. ZATERDAG: Knakworst napo- litaine; fruit. GEVULDE MELOEN Van een meloen het dekseltje afsnijden; de pitten eruit halen en het vruchtvlees voorzichtig losmaken zonder de schil te be schadigen. Het vruchtvlees in dobbelsteentjes snijden en ver mengen met 300—500 gr. vers fruit (zo nodig klein gesneden). De meloen hiermee vullen, wat basterdsuiker erover strooien en met slagroom garneren. NIET VOOR IEDEREEN TOCH zijn kontaktlenzen niet voor een ieder geschikt. De on zichtbare bril kan geen dienst doen voor mensen die slechts nu en dan hulplenzen nodig heb ben. Wij denken hierbij aan de vijftigjarigen die behoefte aan een bril krijgen, alleen om dichtbij te kunnen zien, dus voor lezen, schrijven en hand werken. Immers; men kan de hoorn- vlieslenzen niet elk ogenblik op en afzetten! Het spreekt vanzelf dat door een deskundige nauw gezet moet worden nagegaan of de toestand van de ogen het dra gen van een „kontaktbril" al dan niet rechtvaardigt. Bij zeer bepaalde oogafwijkin gen kan het juist aanbeveling verdienen dit soort lenzen te ge bruiken, terwijl er in andere ge vallen beter van kan worden af gezien. dr. H. W. SCALONGNE. (Nadruk verboden.) Het gehele jaar degelijk aangekleed op en neer naar kantoor en dan plotseling al die zon urenlang op schou ders, rug, armen en benen! Dat gaat zo maar niet, daar komen meestal narigheden van. Vooral blonde mensen kunnen zoveel ultraviolette stralen niet plotseling verdra gen. Dezelfde avond klagen ze al over jeuk en pijn, de huid is rood en vurig. Deze op zichzelf reeds onaangena me dingen worden dan nog steevast begeleid door een bijzonder slecht humeur. Dat is niet alleen onplezierig voor het slachtoffer zelf, maar de slechte stemming van dege nen, die te lang „gezond" heeft, bederft ook het plezier van de andere vakantiegangers, die zich van deze dagen zoveel gezelligs en vrolijks hadden voorgesteld. Roodharige mensen zijn in dit opzicht nog gevoeliger. Na over matige zonbestraling worden zij echt ziek. Soms komen bij de bovenge noemde verschijnselen nog een volledig gebrek aan eetlust en een uitputtende slapeloosheid. Als 't nog erger is, treden er ook heftige hoofdpijn en hoge koorts op. In al deze gevallen duurt het verscheidene dagen, voordat de huid geen pijn meer doet en voordat men zich weer fris en prettig voelt. Het recept is hier zo eenvou dig. Wanneer men nu maar eens zoveel verstand kon opbrengen om een beetje kalmaan met het „zonnen" te beginnen! Wanneer de duur van het zonnebad gelei delijk aan wordt uitgebreid, komt al deze narigheid helemaal niet ter sprake. Vellen, blaren en slechte hu meuren zijn alleen te danken aan zorgeloosheid en overmoed. DUIZELIGHEID EN DORST Ook zonder directe zonlichtbe straling hangt ons op warme da gen bij drukkend weer nog iets vervelends boven het hoofd. Dat is de z.g. warmtestuwing. Klaagt iemand op zulk een zeer warme dag over hoofdpijn, dui zeligheid, grote dorst en erge loomheid, dan kan hij maar befcsr dadelijk gaan liggen. Daar door voorkomt men erger. Een plaats, op een bed in een koel vertrek verdient in deze de voorkeur. Jarenlang is men van mening geweest, dat dit ziektebeeld, dat levensgevaarlijke vormen kan aannemen, slechts ontstond door de langdurige inwerking van zonnestralen in hoofd nek. Men stelde zich daarbij voor, dat de hersenen en het verleng de merg daarbij zouden worden getroffen en men sprak derhal ve van „zonnesteek'1. VERSTANDIG OPTREDEN Bij warmtestuwing kan het lichaam de overtollige warmte niet aan de omgeving kwijt, om- KNAKWORST NAPOLITAINE Acht knakworstjes overlangs opensnijden en in een vuurvaste schotel op plakken mager rook- spek leggen. Twee hard gekook te eieren in plakjes snijden en op de knakworst leggen. Daarop plakken tomaat, die bestrooid worden met zout, peper en ge hakte peterselie. Het geheel met een mengsel van geraspte kaas en paneermeel bestrooien, een paar kluitjes boter erop leggen en de schotel in de oven een bruin korstje geven. Vóór het opdienen wat koffieroom erover gieten. dat de vochtigheidsgraad en de temperatuur van de omgevende lucht een goede uitwaseming van hst lichaamsvocht onmogelijk maken, zedat voldoende afkoe ling door verdamping niet meer mogelijk is. Lichamelijke inspanning door sport en spel bevorderen bij drukkend weer de kans op warmtestuwing. De hoeveelheid warmte, die het lichaam moet zien kwijt te raken, wordt dan immers groter. Ook met dikke en nauwslui tende kleren raakt men op zulke dagen sposdig „door de warmte bevangen", die kleding belem mert de warmte-afgifte nog eens extra. Dr. ALFREDA BRIEDÈ.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1961 | | pagina 5