GEEN TIJD T Het jaar 1960 was een bitter tijdperk in de wereldgeschiedenis die moet het maken OVER VAN ,LE EN ENEN RI 1965 HT ..EEN GELUKKIG NIEUWJAAR Twee gedeserteerde legionairs op Schiphol WESTDUITS VRACHTSCHIP VERMIST DE NOODLOTTIGE BRAND IN HET CANADESE DORP NOYAN HARRIMAN REIZEND AMBASSADEUR DE KOUDE OORLOG SPITSTE ZICH TOE UIT ZUCHT NAAR „GOEDE OUDE UIT TROTS OP HET BEREIKTE. mber 1960 sjT 1 3a van Tu-I Suosse. ge- gezegd, dat i van presi- l oplossing vraagstuk plossing zal jen moeten ant kunnen dat in het uari „neen" de Tunesi- ndat op l.ct Gaulle af- zal doen, er l. Het is dus lebben". van 30 dec. Jesluit afg"- ig van arti- et 1937. Dit ia 1 januari! ■eegwerktui-! ndels verkeer orzien moe- n of van een ie door de ?zen worden in uit een <lijke kroon, koperen of atjes, uitge- enst, die op ;rktuig wor- g, aldus het omisehe Za- md Konink- januari 1965 aan de over- •ende welke 'werktuigen, aarden, zon deken in ge- REDDE VEN. »n zit wegen- H. Schut in stoel in zijn hts een ver- ïert aan het' ■ijdagmiddag ïr twaalf be nd op zijn; en Gronin- ;stel van de >1 neerstor- 300 meter stel brandde ut rende op ssen de ver- hij in een jn schouders h te bekom- rzen, die on- ten. wist hij een paar s weg te ruk- le wrakstuk- ij doofde de m de gered- erleende eer amen artsen gearriveerde ur Th. de r een zieken- :e laten ver uur na de thuis bij de n held. Hij is hij kon han- nent dat het Zijn enige lechts: „Wat dit heb kun- m bij. Samen eer: „Als hij hij er maar it voornaam- avond heeft vernomen, een mensen- te artsen, die g-vlieger be- laten weten, 'onde het er redder is er an de Konin- e Groningen, is, die tevens de A.N.W.B. iciegenoot en ioeristenbond lijk zijn dank ieldhaftig op- S'G irdpuzzel. iro. 4. vieren, ende, 11. im- s. 16. Epe, 17. 22. ijlen. 23. lak. 28. psal- f, 33. nro. 35. eerbare. 42. ide, 45. te, 47. os, 51. atelier, Ina, 59. sec., *e, 66. Rhone, laf. 72. Athos, f, 78. denne- S2. ali. la, 2. redelijk, ili, 6. namen, 9 reeds, 10. kurk, 15. sj., •e, 20. ho, 21 27. aga, 29. arena, 34. na. lariks, 40. 13. m.o., 45. 50. oven, 52. ich, 58. nr, l, 62. els, A3, d, 67. o.a., 71. 76. Abel, 79. waren: 1. J. Geraniumstr. •grietstraat i. F. S. Lansen, imeuzen. Zaterdag 31 december 1960 DE VRIJE ZEEUW Pagina 3 door dr, P. H. R I T T E R CR is één avond in het jaar, waarin de tijd, waar wij zo schielijk mee omgaan, plotse ling vóór ons komt te staan als een ontzaglijk fantoom. ,,Ik heb geen tijd", dat is het woord, dat wij dagelijks duizendmaal spreken. Een vriend komt bij ons binnen, hij is verlegen om onze goede raad. „Kom morgen, kom overmorgen. Even kijken op mijn agenda. Neen, ik kan dan niet en dan niet. Om twee uur een conferentip, om drie uur brieven dicteren, om half vier een dringende aangelegenheid in mijn zaken." Onze vrouw telefoneert: Kun je je niet van middag vrij maken voor mij en de kinderen?" „Ik zou het zo graag doen. liefste, maar ik moet een contract bestuderen, de wederpartij vraagt binnen vier en twintig uur een beslis sing." „Och toe, één middagje maar 't Kan niet. het schikt ons niet. Hot is lente en wij willen een kleine wande ling maken om ons te sterken aan de natuur en even met onszelf alleen te zijn voor een overpeinzing. Maar ho maar. Terwijl wij het tuinhek openen, zien wii de wagen van onze compagnon de hoek van de straat omzwenken. Hij heeft een rood hoofd en hij zwaait met een bundel papieren door het venstertje van ziin auto. Opnieuw zaken en een mooi ogen blik verloren. ZO gaat bet onophoudeliik: de tijd klopt ons leven in gruis, wij worden meegesleurd door de vullingen van de minuten, wij komen maar zelden aan ons zelf toe. Maar dan, op oudejaarsavond, als wij zitten te wachten op de klok van twaalf, dan beseffen wij eensklaps, dat er in het jaar dat dicht schuift zoveel tijd is vergaan. Het leven krimpt bij iedere oudejaarsviering, het lijkt wel of de lotgevallen van vele jaren ineenschrompelen tot enkele beelden, waar de herinnering zich aan vastklampt. En wij vinden ons overrompeld door wat de tijd buiten ons bewustzijn heeft, verricht. Die kinderen om ons heen, aan wie wij terugdenken als jongens die een vlieger oplie ten. als meis jes achter 'n poppenwagen, het zijn jonge mannen en vrouwen geworden. En mor gen zullen wij grootouders en grootmoeders zijn en zullen wij de kleinkinderen, die ons omringen, als een herleving van onze kinderen zien. Wij verlangen naar een gesprek met een oude vriend, wii hebben hem zoveel te vertellen, maar opeens gevoelen wij pijnlijk, dat hij voor immer van ons is heengegaan. En wij zijn even met onszelf alleen. Wij zijn nog gezond en levenskrachtig, maar er begin nen haren te grijzen of uit te vallen en wij dragen een kunstgebit. Welaan, wij kunnen het leven nog wel bestendigen, wij kunnen nog vechten in de strijd, al begint de lichamelijke veroudering al aan ons te knagen; maar het proces schrijdt voort, buiten onze bemoeienis. Eenmaal zal ook onze dappere geest worden gefnuikt, eenmaal zal ons dit leven worden ontnomen. Hoe zal het dan zijn? De tijd zal dan verder gaan, zonder ons, in zijn eeuwige ontwikkeling. Niet wij beheersen dc tijd, maai de tijd vermaalt ons. UIER bevindt zich de mens pYótseling voor de eeuwigheid. Het meest wef-kolijkp van ons, ons bestaan zelf is in het geding, wanneer wij met deze gedachten bezig zijn. Wij zien onze grenzen. Moeten wij voor deze afgrond blijven ver toeven? Neen. want een goede oudejaarsavond viering doet de tijd verdwijnen in een bewust zijn van hogere orde. Het is in laatste aanleg niet de tijd, die ons wezen richt, maar een bestendige waarde, die boven alle tijd. die boven alle wisseling, die boven de tijdsorde verheven is. Laat ons poffen op oudejaars avond tot die boventijdelijke waarde te stijgen en wij zullen ingaan tot een diepe blijmoedig heid. Deze wordt geschonken aan de religieuze mens. £WAAR zijn de jaren, waar wij thans door heen moeten worstelen. Ieder nieuw jaar kan een nieuwe bedreiging brengen. Maar met moed en zielskracht durven wij het aan. De vertwijfeling, waaraan de moderne mens lijdt, kan versmelten door een vast geloof in een eeuwige Macht. Maar wij moeten de ernst, die ons een oude- jaarsoverpeinzing gegeven heeft, bewaren en in ons leven inschakelen, dat morgen in het nieuwe jaar weer begint. Het is onze opdracht niet om de tijd als zand door onze vingers te laten stromen, maar om hem te vervullen met daden die edel zijn. Hiermede begrijpen wij de zin van de heilwens, die wij elkander toeroe pen: (Nadruk verboden.1 f* Vijf skiërs, o.w. 3 vrouwen, zijn donderdag in het gebied van Rergamo onder een lawine be dolven. Tot dusver heeft reen de liiken van vier der slachtoffers gevonden. Reeds dagenlang heeft men niets meer vernomen van het 424-ton metende Westduitse vrachtschip „Annichristin" dat op 21 december van Miami naar Kingston op Jamaica is ver trokken. Het schip dat, naar aangenomen wordt, een beman ning van elf heeft, had vijf da gen geleden al te Kingston moeten aankomen. Vliegtuigen van de Ameri kaanse kustwacht hebben don derdag tevergeefs naar het vaar tuig gezocht. Gemeld is, dat bij een brand in een houten woning in heli dorp Noyan, ongeveer 55 km ten zuiden van Montreal, in de Canadese provincie Quebec ge legen, in de nacht van woens dag op donderdag een moeder en elf kinderen, van zes maan den tot twintig jaar oud, in de vlammen zijn omgekomen. Een broer van de moeder heeft thans meegedeeld dat de 63-jarige vader van het gezin, de enige overlevende van de noodlottige brand, zijn primi tieve houten woning zelf had gebouwd, omdat niemand hem met zijn gezin van vijftien kin deren, een huis wilde verhuren. Vier van de vijftien kmderen, onder wie twee getrouwde doch ters, waren niet thuis, toen de houten woning in vlammen op ging- Averell Hamman, de demo cratische oud-gouverneur van de staat New York, is door de komende president Kenne dy benoemd als reizend ambas sadeur, in welke functie hij vooral contact zou moeten onder houden met do Afrikaanse staten. De 69-iarige Harriman is een "oede vriend van Kennedy en mi"'St°r van Buitenland se Zaken, Dean Rusk. Tijdens de verkiezingscampagne was hij Kennedys adviseur op het gebied van de buitenlandse po litiek. Kort voor de verkiezin gen maakte hij oo verzoek van Kennedy een rondreis door Afrika. De pessimistische woorden, die wij op de sterfdag: van het onheilspellende jaar 1960 boven dit artikel plaatsen, zijn afkomstig van koningin Elisabeth van Engeland, Het jaar 1960, dat ondanks alle verschillen en geschillen op aarde vrij hoopvol begon, is inderdaad een bitter tijdperk gewor den. De koude oorlog spitste zich toe tot scherper tegenstellingen en acutere dreigingen dan wij sinds de Korea-oorlog beleefd hadden en de vooruitzichten voor het prille 1961 mogen dan al niet hope loos zijn, zij gaan onmiskenbaar schuil onder een somber laag hangend wolkenveld vol onverwachte politieke spanningen. In Algerië en in de Kongo, in Laos en in Indonesië x-egeert de chaos en de Verenigde Naties, meer in zichzelf verdeeld dan ooit, staan machteloos tegen het sinistere gebeuren dat onze „be zeten" wereld tekent. België, dat te schielijk, te on voorbereid zijn nu berucht ge worden Afrikaanse kolonie prijs gaf, kampt met de naweeën van een overijlde politiek, die nood wendig tot een fiasco moest lij den. Amper een half jaar na de vrijmaking van de Kongo zijn de gemoederen in het land onzer zuiderburen opgezweept tot een stakingsgolf, waarvan de gevol gen zich slechts laten raden en die heftiger vormen heeft aange nomen dan bij de taairuzies of tijdens de koningskwestie ooit tot uiting kwamen. De eensgezindheid van het Bel gische volk, die zich zo kort ge leden nog manifesteerde bij het huwelijk van Koning Boudewijn, èn de democratie worden in deze donkere dagen wel op een zware proef gesteld in België. Het is van harte te hopen, dat men er spoedig tot een oplossing komt, al zal dat lang niet eenvoudig zijn, want het is duidelijk, dat de stakings- en sabotageacties een diepere oorzaak hebben dan de z.g. „eenheidswet", die er ogen schijnlijk aanleiding toe gaf NEDERLAND Evenals twee jaar geleden woedt ook in ons eigen land een politieke strijd, die (geluk kig!) van vreedzamer en van democratischer allure is dan zuidelijk van onze landsgren zen. Op dezelfde dag als in 1958 het laatste kabinet-Drees aan zijn einde kwam (22 decem ber). werd dit jaar. het kabi net-De Quay ten val gebracht. In tegenstelling tot het Frank. rijk van enkele jaren terug is een regeringscrisis in ons vader land geen alledaagse gebeurte nis. Er moeten dus, zo zou men op het eerste gezicht oordelen wel bijzondere redenen zijn om in een puur-democratisch land, waar de ministers vrij houvast en de Kamers tamelijk mee gaand zijn, een kabinet, dat op een ruime politieke meerderheid kan wijzen, a bout portant het vertrouwen op te zeggen. Het wonderlijke is nu, dat dit noch in 1958 noch in 1960 het ge val was. Vond het conflict toen zijn directe aanleiding in een door de Kamermeerderheid voor gestane belastingverlaging, die intussen nog steeds niet tot stand kwam, thans struikelde de regering schijnbaar volkomen onverwachts over een uitbrei ding van het kwantum te bou wen woningen, waartegen minis ter Van Aarsen zich met klem verzette. In beide gevallen lagen ook hier, en dat is de enige overeen komst met België, de eigenlijke oorzaken dieper. Mogelijk zijn zij te zoeken in de meerdere of min dere ongerustheid, die in de Kamer was gegroeid ten aanzien van het beleid van enkele minis ters. Ook de sluimerende „broe dertwist" in één onzer politieke partijen zal er niet vreemd aan zijn geweest. Middelerwijl zitten wij in deze dagen van de jaarwisseling mid den in een kabinetscrisis, die aanvankelijk van vele zijden als een politiek incidentje van voor bijgaande aard werd beschouwd, maar die na de enigszins opzien barende radiorede van het A. R. Kamerlid mr. Hazebosch meer lijm zal veigen om de stukken aaneen te hechten dan oorspron kelijk verwacht werd. Het woningprobleem, hoe be langrijk ook, blijkt nu inderdaad Van twee Nederlandse jongens, die enkele weken geleden uit het Franse Vreemdelingenlegioen 'n Algiers deserteerden en die gis teravond na een vertraagde reis nif'TUnls met een K.L.M.-lijntoe- stel op Schiphol zijn aangeko men, werd de oudste terstond ge arresteerd. De Justitie zocht reeds sinds 1958 naar hem voor een reek van delic ten, terwijl hij bovendien nog een gevangenis straf van een oud vonnis moet ondergaan. Zo vormden de omstandig heden waaronder dit gedeser teerde en gedesillusioneerde tweetal op het eind van het jaar weer vaderlandse bodem be trad, een schrille tegenstelling: de 22-jarige dokwerker N. van H. viel. na langdurig verhoord te zijn door de Koninklijke ma rechaussee. met tranen in zijn ogen zijn wenende ouders in de armen en trok met deze be jaarde en eenvoudige mensen dolgelukkig naar het ouderlijke huis in Öosterhout (N.B.l. de 31-jarige autohandelaar J. B. D. uit Den Haag werd door geen enkel familielid verwelkomd en hoorde na een twee uur durend verhoor in de marechaussee kazerne te Badhoevedorp ach ter zich de grendels van zijn celdeur sluiten. Als hedenavond zijn jonge legioenkameraad Van H. in Brabant in de huise lijke kring oudejaar viert, dan zal hij eenzaam in een cel van hot Haagse hoofdbureau van politie aan zijn misdadige ver leden worden herinnerd. Maar evenals Van H„ die bij zijn ontvluchting uit het legioen zijn leven riskeerde, had hij het ervoor over. Hij wist, dat hjj -— eenmaal terug in Neder land zijn straf zou moeten ondergaan, maar hij prefereer de dat boven een verder ver- bl'.if in de hel van het legioen, zoals hij zei. Die was hij echter vrijwillig binnengegaan, al voer de hij aan, dat benarde om standigheden hem ertoe ge noopt hadden. D. was in 1929 in Ermelo ge boren en de kiem voor zijn verre van eerlijke loopbaan werd misschien al in zijn jeugd ge legd. als gevolg van een echt scheiding zijner ouders werd hij bij vreemden opgevoed. Hij volgde nog enkele jaren het lyceum in Harderwijk en later in Den Haag, maar eenmaal volwassen kwam hij in de autohandel terecht en belandde via het hellende vlak in de ge vangenis. Na het ondergaan van zijn straf, verdween hij in begin 1958 met. zakken vol verduisterd geld, verkregen door heling en do verkoop van gehuurde auto's, naar Parijs, teneinde de uitvoe ring van een tweede op hem g '.gde vonnis te ontlopen. Het rejiutaat was, dat hij voor drie feiten in het opsporings-regis- tti van cle politie werd vermeld: de recherche van Rotterdam zccht hem voor de verduiste ring van twee auto's, die van Den Haag voor verduistering van vier auto's en de rechtbank in Den Haag beval zijn onmid dellijke aanhouding en opslui-, ting voor heling en verduiste ring. In Parijs ging hij van h?t; verduisterde geld aan de zwier; en toen dat ais sneeuw voor de zon was weggesmolten, melddej ■ppmrlp- er het geld voor heeft'. 24 uur per ders Wright hun eerste vliegtuig (van onze correspondente) hij zich aan voor het Vreemdp lingenlegioen. Ruim twee jaar lang deed hij in Algiers dienst onder wat hij als mensonwaar dige toestanden beschreef, vóór hij een geslaagde poging deed aan de scherpe bewaking te ontsnappen. Hij deed dat geheel los van de jeugdige dokwerker uit Oos terhout. die hij pas bij de con- NIET sul-generaal in Tunis ontmoette. De kleine dokwerker uit Oos- MAAR terhout kreeg op zijn 18e jaar ruzie met zijn ouders, omdat zij hem verboden op de wilde vaart te gaan. In balorige overmoed liep hij in januari 1958 van huis NEW YORK (P P) - Met de auto vijf uur van New York en weg (hij was toen 20 jaar) en een uur van Boston verwijderd ligt iets terzijde van de grote weg reisde met een geldig paspooit en s|ecj-,ts over een voetpad en een brug te bereiken het dorpje terstond^bii rhet legioen meldde. °,d Sturbridge. Het telt ongeveer honderd inwoners en bestaat uit Reeds tijdens zijn opleiding van een kerk, dertig huizen, een raadhuis en een molen. Maar de dui- een half jaar kreeg hij spijt zenden, die het dagelijks, gewapend met film- en fototoestel be- van zijn onbezonnenheid h] zoeken, komen in een zeldzaam oord: sinds het jaar 1799 schijnt j^pfkt en s"rengCsestraft1 Daar- hier de fiid te hebben stilgestaan. De bezoekers, die hun auto's op na onderwierp hij zich gedwee een reusachtig parkeerterrein in de nabijheid hebben moeten aan de verdere discipline en achterlaten, verzamelen zich op het dorpsplein, waar onder een vocht ruim twee jaar aan de |jncje een gebaarde jongeman voor een meisje zonder make-up Tunesische |reps in oude liefdesliederen zingt; de shorts en sporthemden volgen deze tegen de F.L.N.-troepen. In be- gin december werden ijlings fllrt tussen wambuis en crinoline aandachtig. Wie daarna een wan- versterkingen naar een grens- deling maakt langs de oude huizen, waarvan de deuren alle open- post gezonden, omdat de F.L.N. staan, ziet hier iemand weven, daar een smid de voorhamer daar een gewapende overval op zwaa|en en nog jefS verderop een oud vrouwtje waskaarsen ver- tvT* twee6 Duitsers 'erf'een Ita- vaardigen. En men koopt het plaatselijke krantje, direct uit de hand liaan, besloot Van H. van deze van de redacteur, die het geheel alleen schrijft, zet en op een gunstige gelegenheid gebruik te voorhistorische pers drukt. Het heet „Massachussets Spy" (de „Spion maken in de algemene verwar- van Massachussets") en het verscheen reeds in 1799. ring over het niemandsland de sprong naar Tunis te maken. schoenen uit in bed On het laatste moment gaf één der twee Duitsers er de °P de herberg prijken nog steeds brui aan, zo vertelde hij, en de oude opschriften „Het is verbo- wilde ook zijn kameraden tegen den met dc schoenen aan naar bed houden Die vluchtten echter te saan" Maai' de prijs voor oen toch weg en doken angstig overnachting, indertijd twintig cent, neer, omdat zij van de achter- fe inmiddels tot veertig gulden ge- gebleven Duitser, die daartoe in stegen.Daarvoor lecit men dan feite verplicht is, een kogel in dorpsgemeenschapie pre- de rug te verwachten. Deze c'es z° eek!ccd «en werkt als de 6, c^Vxrxt mensen in de achttiende eeuw. loste eehter geen schot, terwyi geloven> maar Uen hij lijdelijk tegemoet iaar geleden graasden op deze plek kameraden de r j kneien. Het. .oude" dom is renden. dag het oude wilde westen beleven. FORD VOORAAN In het Brandywine-dag tussen Penn sylvania en Delaware roken sinds 1958 de schoorstenen van een dozijn oude fabrieken uit het begin van de negentiende eeuw, die, nadat zij lang hadden leeg gestaan, naar hier werden overgebracht, om volgens de toen hoogst moderne methoden ka toen, staal en glas te gaan ver vaardigen. En de bezoekers bewon deren dit ouderwetse fabrieksstad je als Nederlandse toeristen het slot Loevestein. „Geschiedenis is onzin", meende TIJD', eens Henry Ford en zijn uitlating werd een gevleugeld woord. Maar juist uit Fords nalatenschap is eni ge jaren geleden het in de nabijheid van Detroit gelegen museumterrein Greenfield gefinancierd. Daar ziet men onder meer het laboratorium waarin Thomas Edison zijn eerste gloeilamp construeerde, het ge rechtsgebouw, waarin de jonge Abe Lincoln als advocaat optrad, en het fietsenfabriekje, waarin de gebroe- nog de koeien. Het „oude" dorp is in werkelijkheid pas zeven jaar oud. Twee rijke lieden uit de omgeving kochten in 1951 de grond, lieten oude woningen in de wijde omgeving af breken en in Old Sturbridge weer Advieskoersen buitenlands bankpapier De advieskoersen voor buiten- opbouwen en richtten deze in met lands bankpapier, vandaag gel- meubelen en andere voorwerpen dend in Amsterdam, luiden: hun particuliere kunstverzame- Engelse pond 10.53-10.63, Ca- hngen. Daarna trok men de mees- nadele dollar 3.76-3.81, Ameri- van vrijwel uitgestorven am- gr 3100 )~3 7.42—7.47", Ms?- Franse frank (100) 75.8576.35, Duitse Mark (100 90.10—90.60. Zweedse kroon (100 72.40 73.40, Zwitserse frank (100) 87.3587.85, Italiaanse lire (10.000) 59.75—61.75, Deense kroon (100 54.2555.25, Noorse kroon (100) 52.4053.40, Oos- meenschap, die leeft van de verkoop van de produkten van hun arbeid aan de bezoekers toeristen, die een uitstapje in het verleden maken. Hun verleden, zo denken zij, hoewel hun voorvaderen in 1799 meestal in EuTopa woonden. MEER LEVENDE MUSEA tenrijkse schilling (100) 14.41' ?- j hc geheie land stuit men tegen- 1?"57>..P?ItUgeSe eSCUd0 (1?ü) vvo .rdig op dergelij 13.15—13.30, (100), grote 6.321/:, ,,lig op dergelijke „levend-" mu- r-paanse peseta sta £n daar zij steeds d-.> nistorisch coupures b.l 1 2 belangrijkste tijden van hun '.and- streek vertegenwoordigen, kan men er bijna het gehele verleden van Amerika in ontmoeten. Uit de Noordamerikaanse „oudheid" - dus de periode, waarin he' land nog een kolonie was - werd in Vir ginia gedurende de laatste jaren de meer dan 400 huizen omvattende, tot de laatste deurknop historisch ingerichte stad Williamsburg samen gesteld en met het leven van 1760 gevuld. In het noorden van de staat Vermont vindt men het bergdorpje Weston en aan de kust' van Con necticut de zeehaven Mystic, beel den uit de jaren kort na de stich ting van de republiek - die men de Amerikaanse middeleeuwen zou kunnen noemen. De tijd van de heldensagen komt voor Amerika pas na de middel eeuwen en deze speelt zich af in het westen, waar de pioniers, boeren en woudlopers het' werelddeel ontslo ten. Daar is, als lag het nog steeds aan de rand van het oerwoud, het dorp New Salem gebouwd en zijn be woners leven precies zo als Cooper Aymard en Karl May het 'nebbe- beschreven - alleen de vijandige In dianen ontbreken. Nog verder naar het westen hadden goudzoekers, avonturiers en gokkers eens de stad Virginia City gesticht en - nadat de goudzegen teneinde wat 'erlaten; nu heeft een Newy 'St. it. snmar., die de kaviaarp uten van ue giote stad zat was, het m; ter ioc, ".e- restaure.ej:d, Menjkan er^igdien^pen bouwden. Enige jaren geleden heeft Amerika's oudste herberg, de in de omgeving van Boston gelegen „Old Wayside Inn", die in 1680 werd gebouwd en in 1955 door brand werd vernield, zijn poorten weer geopend; de kos ten van de herbouw, 2 miljoen gul den, werden door Ford-Foundation betaald. VERLEDEN LEERT VOOR MORGEN Hoe komt de Yankee er zo plotseling toe, het verleden weer levend te maken Het geschiedt beslist niet, zo kan men vaststellen, uit een ver langen naar de „goede oude tijd". Veeleer moet men het verschijnsel zien als een poging om te demon streren wat Amerika sinds de da gen van zijn stichting heeft bereikt. Steeds weer worden de restauraties als „educational" de opvoeding dienende - aangeprezen. Niet uit sentimentaliteit blaast men het verleden weer leven in. maar met bet doei om er de lessen voor morgen uit te kunnen trekken. (Nadruk verboden). Fee merkwaardig het in onze ogen ook mag lijken, maar dit is oen beeld waarom Amerika ons benijdt. Een oude ruine uit de lang vervlogen middeleeuwen. Rijke Amerikanen schromen niet om zo'n kasteel in Europa te kopen, steen voor steen te laten afbreken en op eea mooif plaats- in de V.S. weer te laten i, opbftuwen,j slechts de aanleiding' te zfjn ge weest. Met nadruk wees mr. Ha zebosch er immers op, dat de cocktail-party van minister De Quay, de moeilijkheden met de lonen in de metaalbedrijven, de Lauiverszee-kwestie en het ga- rantiebeleid in de landbouwsec tor reeds eerder tot moeilijk heden met het hnidige kabinet hadden geleid. Prof. De Gaay Fortman ziet zich alzo voor heel wat voet angels geplaatst, alvorens hij er in zal slagen de binnenlandse po litieke crisis op te lossen. Het is haast ondenkbaar, dat de rege ring-De Quay onder deze om standigheden ongehavend uit de strijd zal komen. De AR. Kamerfractie houdt duidelijk het been strak, al blijft zij in het belang van het land be reid tot een oplossing van de cri sis. Intussen zien politieke krin gen van onderscheiden richting met belangstelling uit naar de positie van de ministers Zijlstra, De Pous en Van Aarsen na eet} reconstructie van het kabinet. ZEEUWS-VLAANDEREN In ons eigen gewest zijn alle# ogen in de komende jaren gei richt op de nieuwe sluiswerken en op de verbreding van het kat naai van Terneuzen naar Gents» Vooral het aajizien van Teuf neuzen zal in de tijd, die vóóf ons ligt, een verandering onder} gaan, waarvan de meesten zicii geen voorstelling kunnen makeni Of een en ander in alle opzicWj ten ook een verbetering, een vooruitgang zal betekenen. in de schoot der toekomst borgen. Niet iedereen, dat staal wel vast, is daar bij voorbaat va» overtuigd. Terecht of ten onrech te vragen velen zich af, of vijftig miljoen, die Nederland mj de enorme sluis, en kanaalwen ken moet bijdragen, hun vrucht ten zullen afwerpen voor Nedet^ land in het algemeen en voor de gemeenten en industrieën, ligj gende in de Kanaalzone, in he4 bijzonder. Speciaal voor Terneuzen wordt dat in een niet eens zo ver af liggend verschiet een nijpend probleem. Het inwonertal neemt nog voortdurend toe. Ruima en geriefelijke woningcomplexen verrijzen, het een na het andere en de bebouwing van de Serlip penspolder zal eenmaal van Ten neuzen een stad maken van 20 a 25.000 inwoners, zo is ons var» gezaghebbende en deskundige zijde al meei-malen verzekerd» Maar daar zal dan toch een ver snelde industrialisatie en eerj ruime uitbreiding van de haven» drukte mee gepaard moeteq gaan en juist hierin zit opvaïj lend weinig schot ondanks dej „kernaanwiizing" van Terneuzejj Axel zal in 196J, haar industrial zien uitgebreid door een nieuwee vestiging van de chemisch!) maatschappij N. V. „Schelde" erg een terrein aan de z.g. Axelse» vlakte, en eerlang 1500 mat) werk zal verschaffen. De ovesj dracht van de benodigde 38 heaü taren grond is nog voor kort4 tijd uitgesteld, terwijl ook »)B gemeenten Sas van Gent cf) Westdorpe zodra de kanaalwep ken zijn voltooid gunstig geleggjS terreinen krijgen aan diep vaajJ water. De gemeenten Hoek, Philip, pine en Biervliet zullen in „Dd Braakman" zich ontwikkelen recreatie-oord bij uitnemendheid terwijl alle kustgemeenten inl West Zeeuws-Vlaanderen va»tf Breskens tot Cadzand ieder jaa< het aantal badgasten zien toene? men en deze gemeenten steeds) meer bekendheid verwerven doojf) hun fraai strand en bovenal rust. die men elders tevergeef^ zoekt. Zo gaat de ontwikkeling varfl Zeeuws-Vlaanderen gestadig) voort en haar bevolking wacht# ondanks de met 1 januari in teü voeren jaarabonnementen op de» Westerscheldeveren met spanJ ning op een vaste verbinding mei) overig Nederland, waarop Zeeuws-Vlaanderen recht hoeft.^ WEER GING EEN -IAAR VOORBIJ v Zo luiden wij dan morgen eert nieuw jaar in, misschien minder optimistisch gestemd dan op het eind van 1959, maar desondanks hoopvol in weerwil van alle vol ken, die zich internationaal en. nationaal aan het politieke uit-» spansel hebben samengepakt. Die hoop doet ons leven en die hoooi blijft ons over als eenmaal de doos van Pandora nadat die tot 's mensen noodlot was leegge-j schud Moge het jaar 1961 ieder men-( senkind brengen wat het er trots- alles van verwacht: vrede, voor* uitgang en een beetje geluk De directie en de redactie van dit blad wensen het ook hui» lezers en hun medewerkers toe:' voor allen, zowel persoonlijk als in hun zaken, een goed op HHpr» spoedig 1961}

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1960 | | pagina 3