\Jooc de- \Jcouw
Zélf borstplaat maken
9W
en van de week
r
Met lippenstift en nagellak
GEEN BROMFIETS
HOE LEER IK ZE VERANTWOORDELIJKHEID DRAGEN
AFPELEN TEVEEL?
op de schoolbanken
bij de Sinterklaas-cadeautjes
LIGNE NONCHALANTE
Zaterdag 12 november 1960
DE VRIJE ZEEUW,
Pagina 9
"N
St. Nicolaas is een huiselijk
feest. Dat huiselijke feest geeft
de huisvrouw altijd veel „kop
zorg" en veel werk. Hoe zal zij
voor iedereen iets aardigs ver
zinnen; waarmee zal zij de
kinderen die niet meer thuis
wonen, eens verwennen en
hen op deze bijzondere avond
het gevoel geven dat er thuis
aan hen gedacht is; dat zij op
dit echt Nederlandse feest in
gedachten mee aan tafel zit
ten? En vooralhoe zal ze
al haar goede en vriendelijke
gedachten in daden omzetten,
zonder dat de huishoudporte
monnee aan bloedarmoede
gaat lijden?
Een paar eenvoudige wijzi
gingen, een niet te duur re
cept zal stellig welkom zijn
voor al die moeders, die heb
ben te zorgen voor een grote
familie van kinderen en klein
kinderen; onverschillig of zij
het feest tezamen of afzonder
lijk vieren.
Borstplaat in nieuwe vorm.
Het echte, oude sinterklaas
lekkers, de borstplaat, mag na
tuurlijk nooit ontbreken. Maak
er een chocoladeborstplaat van
en gebruik een „nieuwe" garne
ring. Neem, als u niet helemaal
leek bent op het gebied van
borstplaat maken, gerust een
heel pond suiker tegelijk. Het
werk voor een pond borstplaat
is hetzelfde als voor een borst-
plaatje van een ons en het ver
lies aan wat er in de pan blijft
zitten, is veel kleiner.
Hebt u kinderen boven de 12?
Laat zij het dan zelf maken,
des te groter de voldoening.
Kort en bondig luidt dit re
cept:
500 gram suiker, l'/a dl wa
ter, 50 gram cacaopoeder
meer of minder naar
smaak), 1 pakje vanillesui
ker, 100 gram gemalen ko
kosnoot, 4 kleine geconfijte
kersjes, rood of groen ge
kleurd, vetvrij papier en 4
ongeveer even grote borst-
plaatringen voor een borst
plaat van bijna IV2 ons.
Doe suiker, cacaopoeder, wa
ter en vanillesuiker in een scho
ne steelpan. Laat de suiker op
lossen in het water zonder er in
te roeren. Gebruik daarvoor 'n
klein vuur. Leg intussen het
vetvrije papier (héél dun met
margarine bestreken) op het
aanrecht. Zet er de (eveneens
bestrekenborstplaatringen op.
Laat de suikerstroop, als alle
suiker is opgelost, aan de kook
komen en zachtjes koken tot
een druppel, die van de lepel
valt, niet meer als druppel aan
komt, maar intussen in de lucht
tot een dunne draad bekoelt.
Geen capsule van een raket.
maar een notenkraker van der
Finse zilversmid Bertel Gard-*
berg. Het 10 cm hoge gebruiks-
en siervoorwerp is gemaakt van
brons.
Roer in de stroop (van het
vuur) tot ze niet meer dun en
glanzend maar dof en dik vloei
baar is geworden. Giet deze
dikke borstplaatstroop zo vlug
mogelijk in de 4 ringen uit. Zorg
dat de borstplaten van boven
glad zijn en strooi er dadelijk
wat gemalen kokos overheen,
zodat ze er als besneeuwd uit
zien. Druk midden in elke borst
plaat een gekleurd vruchtje.
Laat de borstplaat enige mi
nuten bekoelen en zet ze daar
na met ring en al op hun kant,
opdat ook de andere kant af
koelt. Neem na algehele bekoe
ling de ringen er af. Leg borst
platen niet op elkaar, maar be
waar ze op een droge plaats.
Knip (voor de verzending)
uit papier een z.g. „kanten
kleedje", iets groter dan de
borstplaat. Leg dit kleedje op
een stukje karton, doe hierover
een stukje cellofaan en bind de
borstplaat met een smal ge
kleurd, lintje vast. Pak iedere
borstplaat in een stevig stukje
wit kastpapier, gebruik een
sierlijk touwtje of smal bandje
om het witte papier en steek
bovenop tussen het strikje een
klein takje bruine elzekatjes, 'n
paar nuizen van beukenootjes
of een droog bloemetje. De gro
te dochters zullen deze keine
bloemetjes zeker nog bewaren.
Er is niets leukers en er is
niets dat zoveel voldoening
geeft, als zelf voor deze lekker
nijen te zorgen.
(Nadruk verboden.)
Wanneer vlees voor de zon
dag wordt gekomen wordt aan
tong dikwijls niet gedacht of ze
wordt niet genomen, omdat
men het gevoel heeft zonder
jus geen lekkere maaltijd op
tafel te kunnen zetten.
Toch hoort tong lang niet tot
de duurste vleessoorten, smaakt
bovendien bijzonder fijn, levert
een heerlijke bouillon voor een
bordje soep en er blijven altijd
resten van het keelstuk voor de
volgende dag over en die jus, ja
ONDER DE DUIZEND WEKEN
Aan het ontbijt weer naar boven gestuurd
We schrijven hierboven nu wel „lippenstift en nagellak",
maar we hadden net zo goed „poederdoos en ogenpotlood" of nog
iets heel anders kunnen neerschrijven.
Een jong meisje kan namelijk een grote verscheidenheid aan
vreemde hulpmiddelen te baat nemen om haar uiterlijk voor haar
gevoel op te sieren.
Wat kan er bijvoorbeeld niet eindeloos aan het kapsel worden
geprutst, wat verzint een mens al niet met z'n wenkbrauwen en
z'n oogwimpers 1
Over kleding spreken we
dan nog niet eens, hoewel er
senoeg te zeggen zou zijn
over knievrije en uitstaande
en strakke rokken, over oor
clips, rode kousen, kangaroe-
truien, gouden ceintuurs,
spijkerbroeken en prikhak-
ken.
Voor vandaag bepalen we
ons maar tot de „make-up".
Daar is al voldoende over te
zeggen en daar vallen in de
meeste gezinnen toch al vol
doende harde woorden over.
Of bij jullie thuis soms niet?
Die harde woorden vallen
meestal aan het ontbijt. De
ouders mogen aan die maal
tijd aanschouwen hoe hun
dochters nu weer naar
school denken te gaan. Meest
al is het motto daarbij „hoe
gekker, hoe beter".
De ene keer zijn de uitein
den van tien vingers volge-
smeerd met moeders nagel
lak. een andere maal is het
gezicht ondeskundig bewerkt
rnet haar wenkbrauwenpot
lood en zo is er bijna iedere
dag wel weer een nieuwe
verrassing.
Soms verschijnt er iemand
aan het ontbijt met een
„knot" in het haar, die van
het eigen zakgeld is gekocht.
De boterhammetjes worden
dan gegeten met de gelaats
uitdrukking van iemand die
zeer binnenkort met een
vorst uit het Nabije Oosten
gaat trouwen.
Een andere keer is er iets
blauws op de oogleden ge
smeerd en zijn de ooghoeken
met een speciaal potlood van
uitstekende streepjes voor
zien, zodat men zich aan het
ontbijt op een Japanse thee
ceremonie waant.
Is het waar of niet, als de
ouders er niet als de kippen
bij zijn om jullie al die rom
mel weer van je gezicht te
laten vegen, zijn jullie al
met je soldatentas naar
school gepiept.
Vind je het vreemd dat je
ouders het een vervelende ge
dachte vinden dat je er op
school ten aanschouwe van
iedereen als een gek bijloopt?
De leerkrachten maken er
zich meestal minder druk
om, hun beroep brengt nu
eenmaal mee dat ze aan jul
lie beschilderd of niet
les moeten geven en dat doen
ze dan maar.
Wat ze óók doen is onvol
doendes uitdelen voor beur
ten, proefwerken en op de
rapporten. Want hoe komt
het toch dat er zo'n onmis
kenbare samenhang is tus
sen „make-up" en onvol
doendes?
Bij het uitgaan van een
school zou je zo de meisjes
aan kunnen wijzen met vier
of meer onvoldoendes op
het komende Kerstrapport,
degenen die aan het eind
van het schooljaar wel zullen
blijven zitten.
Dat komt omdat de tutta-
bella's er ook nog een soort
erezaak van maken hun
plicht openlijk te verwaar
lozen. Iemand die gewoon
zn huiswerk geleerd heeft,
kan rekenen op hun hoon.
Lulke meisjes worden afge
daan met „saai" en „achter
lijk".
Een en ander mag nu alle
maal wel van de puberteit
komen, maar als ik jullie
was, zou ik toch zoveel zelf
respect hebben, dat ik daar
niet zo zichtbaar aan zou
willen lijden!
dr. H. G. v. d. KLAAUW.
(Nadruk verboden.)
die kan best eens worden ver
vangen door een zure eier- of
andere saus, die minstens even
lekker kan zijn als de ons zo
vertrouwde jus, waarvan we zo
node afstand doen.
ZONDAG: Kop bouillon met
kaastoastje: kalfs- of var
kenstong, doperwtjes, aard
appelen, peterseliesaus; ap
pelmoes met slagroom.
MAANDAGVermicellisoep
ovenschotel bleekselderij
met rest tong en bestrooid
met geraspte kaas; aard-
appelpurée.
DINSDAG: Gehakt, andijvie,
aardappelen; jan in de zak.
WOENSDAG: Koolrolletjes met
kaas, gebakken aardappe
len; havermoutpap.
DONDERDAG: Omelet, spruit
jes, rijst, kerriesaus; karne-
melkpudding met vanille
saus.
VRIJDAG: Slavinken, lofsla,
rauw gebakken aardappe
lenöf rijstcroquetten met
garnalen, lofsla, rauw ge
bakken aardappelen; choco
ladevla met banaan en
yoghurt; bonen in de week
zetten).
ZATERDAG: Witte bonensoep
met tomaten; appelpanne-
koekjes.
JAN IN DE ZAK
150 g bloem, 10 g gist, 1 ei,
10 g suiker, 1 dl lauwe melk,
iets zout, 75 g krenten, ro
zijnen en sukade.
De gist met de suiker roeren,
een kuiltje in de bloem maken,
de gist hierin schenken, het los
geklopte ei, de melk en het zout
toevoegen, alles goed dooreen
mengen en beslaan tot zich
luchtblazen gaan vormen. De
gewassen krenten, enz. toevoe
gen en het deeg toegedekt op
een lauw warme plaats laten
rijzen. Het gerezen deeg in een,
in warm water uitgespoelde, en
met bloem bestoven, doek bin
den, zó dat er voldoende ruimte
overblijft voor het rijzen en 3
uur in een pan met ruim ko
kend water (met op de bodem
een schoteltje om aanbranden
te voorkomen) laten koken. De
doek verwijderen, de koek even
\uit laten dampen en met een
stevig draadje in plakken snij-
I den. Opdienen met stroopsaus
of bruine basterdsuiker.
KOOLROLLETJES
MET KAAS
JOOSX was de oudste van een pret
tig en gezellig gezin met vier kinderen.
Standjes en onenigheid kwamen daar
maar hoogst zelden voor en echte ruzie
was er volkomen onbekend. Een har
monisch gezin waaraan menigeen een
voorbeeld nam. Joost bewonderde zijn
vader geweldig. Vader was heel duide
lijk de baas in huis, maar op een heel
goede manier, hij bezat een rustig ge
zag, waar iedereen zich vanzelf bij neer
legde.
Moeder werd door Joost veraf god.
Want zij was de lieve, zorgende, harte
lijke spil, waar het hele gezin om draai
de, altijd in de weer voor de anderen,
zender ooit rekening te houden met
eigen genoegen of gemak. Joost wist,
dat moeder wier lieveling hij was
altijd voor hem klaar stond en dat zij
altijd voor hem in de bres sprong als
hij met zijn zorgeloze, luchtige aard het
er weer eens lelijk bij had laten liggen.
Vader schudde soms het hoofd. „Loop
die jongen toch niet met alles achterna,
zo leert hij nooit eigen verantwoorde
lijkheid dragen!", placht hij te zeggen.
„Je bederft hem tot in de grond. Hij
drijft helemaal op jou!"
Vader had gelijk, want door blinde
lings er op te vertrouwen, dat moeder
aan alles zou denken en hem tijdig voor
alles zou waarschuwen, kende Joost
geen enkele verantwoordelijkheid.
EIGEN BOONTJES DOPPEN
„LAAT HEM z'n eigen boontjes dop
pen en als hij er dan eens tegenaan
loopt dan is het zijn eigen schuld. Daar
zal hij van leren, beter en grondiger
dan dat jij altijd alles voor hem op
knapt!"
Moeder lachte maar eens fijntjes en
liet vader praten. Op een dag dat moe
der, zoals gewoonlijk, aan de trap stond
te roepen: „Jóóóst, Joooost! Ben je op?
Het is al zeven uur! Opstaan!", toen
werd vader verschrikkelijk boos. „En
nou is het uit!", decreteerde hij. „Ik
wil het niet meer hebben! Als zo'n luie
lummel van veertien jaar niet op tijd
kan opstaan, dan komt hij maar te
laat. Van nu af aan wordt hij niet meer
geroepen. Als hij dat eenmaal weet, dan
wordt hij precies op tijd wakker, dat
zul je zien!"
Moeder had er een zwaar hoofd in.
Als de jongen met angst voor telaat-
komen insliep, dan zou hij misschien
erg onrustig slapen en met al dat vele
huiswerk moest hij toch zijn nachtrust
hebben
Vader kreeg gelijk. Joost kwam twee
maal te laat op school en daarna nooit
meer. Nu hij besefte, dat het alleen van
hem afhing of hij op tijd was, nu kw&m
hij op tijd!
HET IS NIET GEMAKKELIJK
HET IS niet gemakkelijk voor ouders
en zeker niet voor moeders om niet te
zorgen, om niet te trachten al wat
moeilijk en onaangenaam is, af te wen
den van hun kroost, en toch is dit pre
cies wat wij wèl moeten doenwij moe
ten ons in zoverre kunnen beheersen,
dat wij zonder ingrijpen onze kinderen
fouten moeten kunnen laten begaan.
Wij moeten onze kinderen die verant
woordelijkheid laten dragen, die met
hun leeftijd overeenkomt.
Niet voorkomen, niet het pad effenen,
en niet vervelende gevolgen bij voor
baat trachten af te wenden, doch de
gevolgen van het eigen gedrag op het
eigen hoofd laten neerkomen. Dat is
moeilijk, maar dat is opvoeden en wie
u ooit heeft trachten wijs te maken, dat
opvoeden gemakkelijk is en dat kinde
ren zo maar vanzelf tot evenwichtige,
behoorlijke mensen opgroeien, die weet
er niets van!
ELLI MARTINS.
(Nadruk verboden.)
Van een savoyekool de buiten
ste bladeren loswïkkelen en
van de stronk afhalen. Van de
zware nerven aan de onderzijde
van elk blad iets afsnijden. De
bladeren in kokend water met
zout 10 min. koken. Ze op
een vergiet uit laten lekken.
Staafjes kaas snijden (van 1 cm
dik en 8 cm lang). De koolbla
deren plat neerleggen, in het
midden een staafje kaas leggen,
de uiteinden van het blad naar
binnen vouwen en er een stevig
rolletje van maken. Deze in een
koekepan lichtbruin bakken.
Op vele plaatsen is de
appeloogst zó overvloedig
geweest, dat de huisvrouw
met de voorraad uit eigen
tuin of erf geen raad
weet. Ook al is er nog zo
veel lekkers van te maken,
tegen de klippen-op eten
gaat nu eenmaal niet en
niet alle rassen lenen zich
voor lange bewaring in
huis. Op enigerlei wijze
conserveren is voor die
rassen noodzakelijk.
Wat kunnen we met appelen
maken?
Stukjes rauwe appel of gerasp
te appel kunnen we gebruiken
als:
broodbelegging, mengen door
yoghurt, custardvla, griesmeel-,
havermout- of rijstepap, rauwe
geweekte havermout, verwerken
in beslag voor flensjes, panne-
koeken, drie-in-de-pan e.d.
Gestoofde of gebakken appel
kunnen we op dezelfde manier
opdienen. Ook als tweede
„groente" bij vlees of gevogelte
niet te versmaden. Een toespijs
van gestoofde appel met cara
mel-, vanille- of bessesapsaus is
heel smakelijk.
Appelmoes smaakt goed met
yoghurt of vanillevla, bij droge
rijst, op beschuiten of wentel
teefjes, als vulling van flensjes
en omelet. Hebt u een paar
eiwitten over, dan kunt u het
moes bedekken met een schuim
kop van stijfgeslagen eiwit met
suiker en deze even in de oven
lichtbruin bakken.
Hoe kunnen appelen verwerkt
worden tot een houdbaar pro-
dukt?
Door vriezen - zij die een
diepvriesruimte ter beschikking
hebben kunnen van de appelen
moes of sap maken en dit, al of
niet gezoet, vriezen. Ook appel
schijven kunnen gevroren wor
den. De schijven worden zo
vlug mogelijk afgekoeld en
kunnen daarna met een suiker
stroop bedekt of „droog"
zonder suiker of suikerstroop
worden gevroren.
Door inmaken in flessen of
glazen.
Hiervoor is „wecken" de bes
te methode. Voor wecken komen
in aanmerking parten of schij
ven appel, in water of in een
suikeroplossing waaraan bij
voorkeur wat citroensap is toe
gevoegd, appelmoes en appel
sap, al dan niet gezoet. Het ver
dient aanbeveling het moes of
het sap heet in de flessen of
glazen te doen.
De „wecktijd" bedraagt voor
appelparen of -schijven30 mi
nuten bij 85 C, appelmoes: -U
a 1 uur bij 90 C, appelsap: 20
minuten bij 80 C.
Of aan de inmaak wel of niet
suiker toegevoegd is, maakt
wat verhittingstijd betreft geen
verschil. Wie geen inmaakther-
mometer bezit, kan de appelen
gedurende de aangegeven tijd
even onder het kookpunt ver
hitten.
Eventueel kan niet-gezoet ap
pelmoes of -sap zonder naver-
hitting in de flessen ingemaakt
worden. De flessen worden zeer
goed schoongemaakt, heet ge
vuld en zo gauw mogelijk lucht
dicht gesloten met uitgekookte
kurken en lak of paraffine. De
kans op bederf is bij deze me
thode groter dan bij „wecken".
Door drogen is een vrij lang
durig proces, waarbij slechts
weinig appelen tegelijk verwerkt
kunnen worden, tenzij het dro
gen in een bakkersoven kan ge
beuren. De appelschijven of
-parten worden ;n een lauwe
oven gedroogd. Schijven aan
een touwtje geregen en aan het
rooster gehangen, partjes op 'n
rooster gelegd. Opdat het vocht
kan ontsnappen wordt de oven
een eindje opengelaten. Voor 't
drogen moet men wel ongeveer
24 uur per partij rekenen. Daar
na kan men de appeltjes het
beste enige dagen op kamer
temperatuur laten nadrogen al
vorens ze op te bergen.
Door verwerken tot jam, gelei
of appelstroop.
Appel jam en appelstroop wor
den bereid uit de gekookte ap
pelen met sap, appelgelei alleen
uit sap. Het sap voor de gelei
kan men verkrijgen door de
schoongemaakte en gesneden
appelen te stomen of zachtjes
met een bodem water te ver
warmen, totdat voldoende sap
is verkregen.
De appelen laten uitlekken en
het sap meten. Per liter sap 1
kg suikex rekenen. Het sap,
waaraan zonodig wat citroen
sap en desgewenst een weinig
kaneel of gemberpoeder is toe
gevoegd, tien minuten flink in
koken in een open pan. Bij ge
deelten de suiker er in oplossen
en de massa nog even doorko
ken. De gelei in potjes over
doen wanneer hij goed van dik
te is. Dit is het geval, wanneer
een druppel die men op een
koud bordje laat vallen siechts
langzaam uitvloeit. (Tijdens het
keuren de pan van het vuur ne
men). De appelgelei die soms
roze, soms geel is, afsluiten met
paraffine of cellofaanpapier.
Het is niet gewenst om meer
dan 3 liter sap tegelijk tot gelei
te verwerken.
Het thuis bereiden van appel
wijn verdient geen aanbeveling.
Wanneer u appelen van een
bepaald ras nog niet eerder in
maakte, verdient het aanbeve
ling, met een kleine portie te
proberen, gewoon door even ko
ken, of de appelen geschikt zijn
'voor „wecken" in partjes, voor
de sapbereiding e.d.
Wanneer b.v. blijkt dat het
sap van de appelen flauw is,
kunt u de smaak ervan ophalen
met citroensap of wat kruiden
(kaneel, gember, vanille, noot
muskaat of kruidnagel) of u
kunt van de sapbereiding afzien
en iets anders van de appelen
maken.
Kookt u 'n klein proefje, dan
weet u ook meteen, hoeveel sui
ker u bij het „wecken" moet ge
bruiken. Voor zure appelen zal
dit ongeveer 500 gram per liter
water zijn, voor niet zo zure on
geveer 400 gram.
Het aantal zware schedelverwondingen
neemt onrustbarend toe
Hebt u thuis ook zo'n knaapje van:
„Alle jongens hebben een bromfiets,
wanneer krijg ik er nu een, een gewone
fiets is zo'n achterlijk gezicht
En u, u bent ook de beroerdste niet;
als dat nu die jongen z'n lust en z'n
leven isDe vijfde december kost u
tóch een paar centen.
Hij heeft tegen u gezegd dat hij er
„mierzuinig" op zal zijn, dat ie het ding
regelmatig schoon zal maken en dat ie
er voorzichtig op zal rijden
Tegen zijn vrienden heeft hij gepocht,
dat „zijn snelbrommer met Sint-Nico-
laas voor de deur staat", want dan kan
hij er al vóór Kerstmis mee door „de
bochten scheuren en de meiden van 't
trottoir jagen!"
Een draagbare
radio (het z.g.
dreundoosje) is
ook heel leuk en
veel minder
gevaarlijk!
Veel gevallen van her
senschudding
Een bromfiets is een tamelijk
gevaarlijk instrument. Wie dat
Op welke wijze u de appelen
ook wilt conserveren, bedenk
dat alleen gave, niet aangesto
ken delen bruikbaar zijn. Snijd
om een lelijke plek het vrucht
vlees ruim weg. Een vrucht van
matige kwaliteit wordt door in
maken niet beter.
Wenken voor het inmaken
van vruchten, vruchtensap en
vruchtenmoes kunt u vinden in
de folder „Wat en hoe maken
we in - Vruchten", uitgave van
het Voorlichtingsbureau voor de
Voeding, Koninginnegracht 42
te 's-Gravenhage. De prijs er
van bedraagt ƒ0,15 en kan in
postzegels of per giro worden
voldaan.
a T|
De Duitse mode-ontwerper
Heinz Oestergaard heeft voor
lente en zomer 1961 de ligne
nonchalante geïntroduceerd. De
kleuren voor het nieuwe seizoen
zijn verschillendgroen, blauw,
bruin, rose en rood, oranje en
veel zwart. Oestergaard gebruikt
'overwegend linnen.
V.l.n.r.de ontwerpen „Ariet-
.te", „Southwind" en „Miranda".
niet wil geloven, kan zich daar
van overtuigen op de afdeling
hersenchirurgie van onze grote
ziekenhuizen.
Het aantal zware schedelver
wondingen bij bromfietsers
neemt werkelijk onrustbarend
toe; het is thans reeds groter
dan dat van alle andere weg
gebruikers samen.
Op bijna alle middelbare scho
len is er een scholierenkrant.
Op veel middelbare scholen is
er tegenwoordig ook een blaad-
lje van docenten en ouders
voor de ouders.
In zulk een periodiek was het,
dat wij over dit onderwerp een
stukje, geschreven door een
vader die van beroep neurochi-
rurg is, tegenkwamen.
In bedoeld artikel vraagt
deze dokter zich af hoe het
komt dat juist bij bromfietsers
zo vaak zware hersenschuddin
gen, schedelbasisfracturen en
dergelijke letsels optreden. Vol
gens hem komt dat door de
toch nog grote snelheden die er
met de bromfiets bereikt kun
nen worden. Midden in de stad
draait de berijder de kraan
helemaal open. Hij wil uit zijn
machine halen wat er in zit.
Veertig kilometer moet het min
stens zijn, vaak is er nog wel
meer uit het ding te persen
Plotseling remmen
En dan komt het gevaarlijke
ogenblik dat er, om welke reden
dan ook, plotseling sterk ge
remd moet worden. Soms ge
beurt dat remmen „vanzelf"
doordat ergens tegenop wordt
gereden.
Hoe dan ook, de bromfiets
staat plotseling stil en de be
stuurder heeft zijn oorspronke
lijke snelheid nog: met grote
vaart vliegt de berijder over het
stuur van z'n bromer naar
voren.
In zo'n plotseling ontstane
situatie worden de handen
meestal om het stuur geklemd
het lichaam schiet daarom met
het hoofd naar voren over dat
stuur.
Het eerste wat hij bij zo'n
bromfietsongeluk stoot is daar
om zijn hoofd. Men stoot dat
meestal met zo zacht en het ge
volg is het optreden van zware
schedelletsels.
Wild geraas
'"ons Rademakers heeft in
zijn nieuwe film „Makkers
staakt uw wild geraas tal van
typische gebeurlijkheden uit ons
dagelijks leven bij elkaar ge
bracht..
Ook het bromfietsongeluk,
een reeds „normaal" verschijn
sel in onze samenleving, heeft
tussen die dagelijkse gebeurte
nissen zijn plaats gekregen.
En niet zo maar: nee in zijn
meest gebruikelijke vorm: wel
menende ouders, jongen van
achttien, geleende bromfiets,
ongeluk, hoofdwond.
Mocht u, lezer, vader of moe
der van zo'n grote jongen, lo
pen te overwegen hem voor
Sinterklaas zo'n ding te geven...
de conclusie ligt voor de hand:
doe het niet.
dr. H. W. SCALONGNE.
(Nadruk verboden.)