\Jooc de- \Jcouw Zélf borstplaat maken 9W en van de week r Met lippenstift en nagellak GEEN BROMFIETS HOE LEER IK ZE VERANTWOORDELIJKHEID DRAGEN AFPELEN TEVEEL? op de schoolbanken bij de Sinterklaas-cadeautjes LIGNE NONCHALANTE Zaterdag 12 november 1960 DE VRIJE ZEEUW, Pagina 9 "N St. Nicolaas is een huiselijk feest. Dat huiselijke feest geeft de huisvrouw altijd veel „kop zorg" en veel werk. Hoe zal zij voor iedereen iets aardigs ver zinnen; waarmee zal zij de kinderen die niet meer thuis wonen, eens verwennen en hen op deze bijzondere avond het gevoel geven dat er thuis aan hen gedacht is; dat zij op dit echt Nederlandse feest in gedachten mee aan tafel zit ten? En vooralhoe zal ze al haar goede en vriendelijke gedachten in daden omzetten, zonder dat de huishoudporte monnee aan bloedarmoede gaat lijden? Een paar eenvoudige wijzi gingen, een niet te duur re cept zal stellig welkom zijn voor al die moeders, die heb ben te zorgen voor een grote familie van kinderen en klein kinderen; onverschillig of zij het feest tezamen of afzonder lijk vieren. Borstplaat in nieuwe vorm. Het echte, oude sinterklaas lekkers, de borstplaat, mag na tuurlijk nooit ontbreken. Maak er een chocoladeborstplaat van en gebruik een „nieuwe" garne ring. Neem, als u niet helemaal leek bent op het gebied van borstplaat maken, gerust een heel pond suiker tegelijk. Het werk voor een pond borstplaat is hetzelfde als voor een borst- plaatje van een ons en het ver lies aan wat er in de pan blijft zitten, is veel kleiner. Hebt u kinderen boven de 12? Laat zij het dan zelf maken, des te groter de voldoening. Kort en bondig luidt dit re cept: 500 gram suiker, l'/a dl wa ter, 50 gram cacaopoeder meer of minder naar smaak), 1 pakje vanillesui ker, 100 gram gemalen ko kosnoot, 4 kleine geconfijte kersjes, rood of groen ge kleurd, vetvrij papier en 4 ongeveer even grote borst- plaatringen voor een borst plaat van bijna IV2 ons. Doe suiker, cacaopoeder, wa ter en vanillesuiker in een scho ne steelpan. Laat de suiker op lossen in het water zonder er in te roeren. Gebruik daarvoor 'n klein vuur. Leg intussen het vetvrije papier (héél dun met margarine bestreken) op het aanrecht. Zet er de (eveneens bestrekenborstplaatringen op. Laat de suikerstroop, als alle suiker is opgelost, aan de kook komen en zachtjes koken tot een druppel, die van de lepel valt, niet meer als druppel aan komt, maar intussen in de lucht tot een dunne draad bekoelt. Geen capsule van een raket. maar een notenkraker van der Finse zilversmid Bertel Gard-* berg. Het 10 cm hoge gebruiks- en siervoorwerp is gemaakt van brons. Roer in de stroop (van het vuur) tot ze niet meer dun en glanzend maar dof en dik vloei baar is geworden. Giet deze dikke borstplaatstroop zo vlug mogelijk in de 4 ringen uit. Zorg dat de borstplaten van boven glad zijn en strooi er dadelijk wat gemalen kokos overheen, zodat ze er als besneeuwd uit zien. Druk midden in elke borst plaat een gekleurd vruchtje. Laat de borstplaat enige mi nuten bekoelen en zet ze daar na met ring en al op hun kant, opdat ook de andere kant af koelt. Neem na algehele bekoe ling de ringen er af. Leg borst platen niet op elkaar, maar be waar ze op een droge plaats. Knip (voor de verzending) uit papier een z.g. „kanten kleedje", iets groter dan de borstplaat. Leg dit kleedje op een stukje karton, doe hierover een stukje cellofaan en bind de borstplaat met een smal ge kleurd, lintje vast. Pak iedere borstplaat in een stevig stukje wit kastpapier, gebruik een sierlijk touwtje of smal bandje om het witte papier en steek bovenop tussen het strikje een klein takje bruine elzekatjes, 'n paar nuizen van beukenootjes of een droog bloemetje. De gro te dochters zullen deze keine bloemetjes zeker nog bewaren. Er is niets leukers en er is niets dat zoveel voldoening geeft, als zelf voor deze lekker nijen te zorgen. (Nadruk verboden.) Wanneer vlees voor de zon dag wordt gekomen wordt aan tong dikwijls niet gedacht of ze wordt niet genomen, omdat men het gevoel heeft zonder jus geen lekkere maaltijd op tafel te kunnen zetten. Toch hoort tong lang niet tot de duurste vleessoorten, smaakt bovendien bijzonder fijn, levert een heerlijke bouillon voor een bordje soep en er blijven altijd resten van het keelstuk voor de volgende dag over en die jus, ja ONDER DE DUIZEND WEKEN Aan het ontbijt weer naar boven gestuurd We schrijven hierboven nu wel „lippenstift en nagellak", maar we hadden net zo goed „poederdoos en ogenpotlood" of nog iets heel anders kunnen neerschrijven. Een jong meisje kan namelijk een grote verscheidenheid aan vreemde hulpmiddelen te baat nemen om haar uiterlijk voor haar gevoel op te sieren. Wat kan er bijvoorbeeld niet eindeloos aan het kapsel worden geprutst, wat verzint een mens al niet met z'n wenkbrauwen en z'n oogwimpers 1 Over kleding spreken we dan nog niet eens, hoewel er senoeg te zeggen zou zijn over knievrije en uitstaande en strakke rokken, over oor clips, rode kousen, kangaroe- truien, gouden ceintuurs, spijkerbroeken en prikhak- ken. Voor vandaag bepalen we ons maar tot de „make-up". Daar is al voldoende over te zeggen en daar vallen in de meeste gezinnen toch al vol doende harde woorden over. Of bij jullie thuis soms niet? Die harde woorden vallen meestal aan het ontbijt. De ouders mogen aan die maal tijd aanschouwen hoe hun dochters nu weer naar school denken te gaan. Meest al is het motto daarbij „hoe gekker, hoe beter". De ene keer zijn de uitein den van tien vingers volge- smeerd met moeders nagel lak. een andere maal is het gezicht ondeskundig bewerkt rnet haar wenkbrauwenpot lood en zo is er bijna iedere dag wel weer een nieuwe verrassing. Soms verschijnt er iemand aan het ontbijt met een „knot" in het haar, die van het eigen zakgeld is gekocht. De boterhammetjes worden dan gegeten met de gelaats uitdrukking van iemand die zeer binnenkort met een vorst uit het Nabije Oosten gaat trouwen. Een andere keer is er iets blauws op de oogleden ge smeerd en zijn de ooghoeken met een speciaal potlood van uitstekende streepjes voor zien, zodat men zich aan het ontbijt op een Japanse thee ceremonie waant. Is het waar of niet, als de ouders er niet als de kippen bij zijn om jullie al die rom mel weer van je gezicht te laten vegen, zijn jullie al met je soldatentas naar school gepiept. Vind je het vreemd dat je ouders het een vervelende ge dachte vinden dat je er op school ten aanschouwe van iedereen als een gek bijloopt? De leerkrachten maken er zich meestal minder druk om, hun beroep brengt nu eenmaal mee dat ze aan jul lie beschilderd of niet les moeten geven en dat doen ze dan maar. Wat ze óók doen is onvol doendes uitdelen voor beur ten, proefwerken en op de rapporten. Want hoe komt het toch dat er zo'n onmis kenbare samenhang is tus sen „make-up" en onvol doendes? Bij het uitgaan van een school zou je zo de meisjes aan kunnen wijzen met vier of meer onvoldoendes op het komende Kerstrapport, degenen die aan het eind van het schooljaar wel zullen blijven zitten. Dat komt omdat de tutta- bella's er ook nog een soort erezaak van maken hun plicht openlijk te verwaar lozen. Iemand die gewoon zn huiswerk geleerd heeft, kan rekenen op hun hoon. Lulke meisjes worden afge daan met „saai" en „achter lijk". Een en ander mag nu alle maal wel van de puberteit komen, maar als ik jullie was, zou ik toch zoveel zelf respect hebben, dat ik daar niet zo zichtbaar aan zou willen lijden! dr. H. G. v. d. KLAAUW. (Nadruk verboden.) die kan best eens worden ver vangen door een zure eier- of andere saus, die minstens even lekker kan zijn als de ons zo vertrouwde jus, waarvan we zo node afstand doen. ZONDAG: Kop bouillon met kaastoastje: kalfs- of var kenstong, doperwtjes, aard appelen, peterseliesaus; ap pelmoes met slagroom. MAANDAGVermicellisoep ovenschotel bleekselderij met rest tong en bestrooid met geraspte kaas; aard- appelpurée. DINSDAG: Gehakt, andijvie, aardappelen; jan in de zak. WOENSDAG: Koolrolletjes met kaas, gebakken aardappe len; havermoutpap. DONDERDAG: Omelet, spruit jes, rijst, kerriesaus; karne- melkpudding met vanille saus. VRIJDAG: Slavinken, lofsla, rauw gebakken aardappe lenöf rijstcroquetten met garnalen, lofsla, rauw ge bakken aardappelen; choco ladevla met banaan en yoghurt; bonen in de week zetten). ZATERDAG: Witte bonensoep met tomaten; appelpanne- koekjes. JAN IN DE ZAK 150 g bloem, 10 g gist, 1 ei, 10 g suiker, 1 dl lauwe melk, iets zout, 75 g krenten, ro zijnen en sukade. De gist met de suiker roeren, een kuiltje in de bloem maken, de gist hierin schenken, het los geklopte ei, de melk en het zout toevoegen, alles goed dooreen mengen en beslaan tot zich luchtblazen gaan vormen. De gewassen krenten, enz. toevoe gen en het deeg toegedekt op een lauw warme plaats laten rijzen. Het gerezen deeg in een, in warm water uitgespoelde, en met bloem bestoven, doek bin den, zó dat er voldoende ruimte overblijft voor het rijzen en 3 uur in een pan met ruim ko kend water (met op de bodem een schoteltje om aanbranden te voorkomen) laten koken. De doek verwijderen, de koek even \uit laten dampen en met een stevig draadje in plakken snij- I den. Opdienen met stroopsaus of bruine basterdsuiker. KOOLROLLETJES MET KAAS JOOSX was de oudste van een pret tig en gezellig gezin met vier kinderen. Standjes en onenigheid kwamen daar maar hoogst zelden voor en echte ruzie was er volkomen onbekend. Een har monisch gezin waaraan menigeen een voorbeeld nam. Joost bewonderde zijn vader geweldig. Vader was heel duide lijk de baas in huis, maar op een heel goede manier, hij bezat een rustig ge zag, waar iedereen zich vanzelf bij neer legde. Moeder werd door Joost veraf god. Want zij was de lieve, zorgende, harte lijke spil, waar het hele gezin om draai de, altijd in de weer voor de anderen, zender ooit rekening te houden met eigen genoegen of gemak. Joost wist, dat moeder wier lieveling hij was altijd voor hem klaar stond en dat zij altijd voor hem in de bres sprong als hij met zijn zorgeloze, luchtige aard het er weer eens lelijk bij had laten liggen. Vader schudde soms het hoofd. „Loop die jongen toch niet met alles achterna, zo leert hij nooit eigen verantwoorde lijkheid dragen!", placht hij te zeggen. „Je bederft hem tot in de grond. Hij drijft helemaal op jou!" Vader had gelijk, want door blinde lings er op te vertrouwen, dat moeder aan alles zou denken en hem tijdig voor alles zou waarschuwen, kende Joost geen enkele verantwoordelijkheid. EIGEN BOONTJES DOPPEN „LAAT HEM z'n eigen boontjes dop pen en als hij er dan eens tegenaan loopt dan is het zijn eigen schuld. Daar zal hij van leren, beter en grondiger dan dat jij altijd alles voor hem op knapt!" Moeder lachte maar eens fijntjes en liet vader praten. Op een dag dat moe der, zoals gewoonlijk, aan de trap stond te roepen: „Jóóóst, Joooost! Ben je op? Het is al zeven uur! Opstaan!", toen werd vader verschrikkelijk boos. „En nou is het uit!", decreteerde hij. „Ik wil het niet meer hebben! Als zo'n luie lummel van veertien jaar niet op tijd kan opstaan, dan komt hij maar te laat. Van nu af aan wordt hij niet meer geroepen. Als hij dat eenmaal weet, dan wordt hij precies op tijd wakker, dat zul je zien!" Moeder had er een zwaar hoofd in. Als de jongen met angst voor telaat- komen insliep, dan zou hij misschien erg onrustig slapen en met al dat vele huiswerk moest hij toch zijn nachtrust hebben Vader kreeg gelijk. Joost kwam twee maal te laat op school en daarna nooit meer. Nu hij besefte, dat het alleen van hem afhing of hij op tijd was, nu kw&m hij op tijd! HET IS NIET GEMAKKELIJK HET IS niet gemakkelijk voor ouders en zeker niet voor moeders om niet te zorgen, om niet te trachten al wat moeilijk en onaangenaam is, af te wen den van hun kroost, en toch is dit pre cies wat wij wèl moeten doenwij moe ten ons in zoverre kunnen beheersen, dat wij zonder ingrijpen onze kinderen fouten moeten kunnen laten begaan. Wij moeten onze kinderen die verant woordelijkheid laten dragen, die met hun leeftijd overeenkomt. Niet voorkomen, niet het pad effenen, en niet vervelende gevolgen bij voor baat trachten af te wenden, doch de gevolgen van het eigen gedrag op het eigen hoofd laten neerkomen. Dat is moeilijk, maar dat is opvoeden en wie u ooit heeft trachten wijs te maken, dat opvoeden gemakkelijk is en dat kinde ren zo maar vanzelf tot evenwichtige, behoorlijke mensen opgroeien, die weet er niets van! ELLI MARTINS. (Nadruk verboden.) Van een savoyekool de buiten ste bladeren loswïkkelen en van de stronk afhalen. Van de zware nerven aan de onderzijde van elk blad iets afsnijden. De bladeren in kokend water met zout 10 min. koken. Ze op een vergiet uit laten lekken. Staafjes kaas snijden (van 1 cm dik en 8 cm lang). De koolbla deren plat neerleggen, in het midden een staafje kaas leggen, de uiteinden van het blad naar binnen vouwen en er een stevig rolletje van maken. Deze in een koekepan lichtbruin bakken. Op vele plaatsen is de appeloogst zó overvloedig geweest, dat de huisvrouw met de voorraad uit eigen tuin of erf geen raad weet. Ook al is er nog zo veel lekkers van te maken, tegen de klippen-op eten gaat nu eenmaal niet en niet alle rassen lenen zich voor lange bewaring in huis. Op enigerlei wijze conserveren is voor die rassen noodzakelijk. Wat kunnen we met appelen maken? Stukjes rauwe appel of gerasp te appel kunnen we gebruiken als: broodbelegging, mengen door yoghurt, custardvla, griesmeel-, havermout- of rijstepap, rauwe geweekte havermout, verwerken in beslag voor flensjes, panne- koeken, drie-in-de-pan e.d. Gestoofde of gebakken appel kunnen we op dezelfde manier opdienen. Ook als tweede „groente" bij vlees of gevogelte niet te versmaden. Een toespijs van gestoofde appel met cara mel-, vanille- of bessesapsaus is heel smakelijk. Appelmoes smaakt goed met yoghurt of vanillevla, bij droge rijst, op beschuiten of wentel teefjes, als vulling van flensjes en omelet. Hebt u een paar eiwitten over, dan kunt u het moes bedekken met een schuim kop van stijfgeslagen eiwit met suiker en deze even in de oven lichtbruin bakken. Hoe kunnen appelen verwerkt worden tot een houdbaar pro- dukt? Door vriezen - zij die een diepvriesruimte ter beschikking hebben kunnen van de appelen moes of sap maken en dit, al of niet gezoet, vriezen. Ook appel schijven kunnen gevroren wor den. De schijven worden zo vlug mogelijk afgekoeld en kunnen daarna met een suiker stroop bedekt of „droog" zonder suiker of suikerstroop worden gevroren. Door inmaken in flessen of glazen. Hiervoor is „wecken" de bes te methode. Voor wecken komen in aanmerking parten of schij ven appel, in water of in een suikeroplossing waaraan bij voorkeur wat citroensap is toe gevoegd, appelmoes en appel sap, al dan niet gezoet. Het ver dient aanbeveling het moes of het sap heet in de flessen of glazen te doen. De „wecktijd" bedraagt voor appelparen of -schijven30 mi nuten bij 85 C, appelmoes: -U a 1 uur bij 90 C, appelsap: 20 minuten bij 80 C. Of aan de inmaak wel of niet suiker toegevoegd is, maakt wat verhittingstijd betreft geen verschil. Wie geen inmaakther- mometer bezit, kan de appelen gedurende de aangegeven tijd even onder het kookpunt ver hitten. Eventueel kan niet-gezoet ap pelmoes of -sap zonder naver- hitting in de flessen ingemaakt worden. De flessen worden zeer goed schoongemaakt, heet ge vuld en zo gauw mogelijk lucht dicht gesloten met uitgekookte kurken en lak of paraffine. De kans op bederf is bij deze me thode groter dan bij „wecken". Door drogen is een vrij lang durig proces, waarbij slechts weinig appelen tegelijk verwerkt kunnen worden, tenzij het dro gen in een bakkersoven kan ge beuren. De appelschijven of -parten worden ;n een lauwe oven gedroogd. Schijven aan een touwtje geregen en aan het rooster gehangen, partjes op 'n rooster gelegd. Opdat het vocht kan ontsnappen wordt de oven een eindje opengelaten. Voor 't drogen moet men wel ongeveer 24 uur per partij rekenen. Daar na kan men de appeltjes het beste enige dagen op kamer temperatuur laten nadrogen al vorens ze op te bergen. Door verwerken tot jam, gelei of appelstroop. Appel jam en appelstroop wor den bereid uit de gekookte ap pelen met sap, appelgelei alleen uit sap. Het sap voor de gelei kan men verkrijgen door de schoongemaakte en gesneden appelen te stomen of zachtjes met een bodem water te ver warmen, totdat voldoende sap is verkregen. De appelen laten uitlekken en het sap meten. Per liter sap 1 kg suikex rekenen. Het sap, waaraan zonodig wat citroen sap en desgewenst een weinig kaneel of gemberpoeder is toe gevoegd, tien minuten flink in koken in een open pan. Bij ge deelten de suiker er in oplossen en de massa nog even doorko ken. De gelei in potjes over doen wanneer hij goed van dik te is. Dit is het geval, wanneer een druppel die men op een koud bordje laat vallen siechts langzaam uitvloeit. (Tijdens het keuren de pan van het vuur ne men). De appelgelei die soms roze, soms geel is, afsluiten met paraffine of cellofaanpapier. Het is niet gewenst om meer dan 3 liter sap tegelijk tot gelei te verwerken. Het thuis bereiden van appel wijn verdient geen aanbeveling. Wanneer u appelen van een bepaald ras nog niet eerder in maakte, verdient het aanbeve ling, met een kleine portie te proberen, gewoon door even ko ken, of de appelen geschikt zijn 'voor „wecken" in partjes, voor de sapbereiding e.d. Wanneer b.v. blijkt dat het sap van de appelen flauw is, kunt u de smaak ervan ophalen met citroensap of wat kruiden (kaneel, gember, vanille, noot muskaat of kruidnagel) of u kunt van de sapbereiding afzien en iets anders van de appelen maken. Kookt u 'n klein proefje, dan weet u ook meteen, hoeveel sui ker u bij het „wecken" moet ge bruiken. Voor zure appelen zal dit ongeveer 500 gram per liter water zijn, voor niet zo zure on geveer 400 gram. Het aantal zware schedelverwondingen neemt onrustbarend toe Hebt u thuis ook zo'n knaapje van: „Alle jongens hebben een bromfiets, wanneer krijg ik er nu een, een gewone fiets is zo'n achterlijk gezicht En u, u bent ook de beroerdste niet; als dat nu die jongen z'n lust en z'n leven isDe vijfde december kost u tóch een paar centen. Hij heeft tegen u gezegd dat hij er „mierzuinig" op zal zijn, dat ie het ding regelmatig schoon zal maken en dat ie er voorzichtig op zal rijden Tegen zijn vrienden heeft hij gepocht, dat „zijn snelbrommer met Sint-Nico- laas voor de deur staat", want dan kan hij er al vóór Kerstmis mee door „de bochten scheuren en de meiden van 't trottoir jagen!" Een draagbare radio (het z.g. dreundoosje) is ook heel leuk en veel minder gevaarlijk! Veel gevallen van her senschudding Een bromfiets is een tamelijk gevaarlijk instrument. Wie dat Op welke wijze u de appelen ook wilt conserveren, bedenk dat alleen gave, niet aangesto ken delen bruikbaar zijn. Snijd om een lelijke plek het vrucht vlees ruim weg. Een vrucht van matige kwaliteit wordt door in maken niet beter. Wenken voor het inmaken van vruchten, vruchtensap en vruchtenmoes kunt u vinden in de folder „Wat en hoe maken we in - Vruchten", uitgave van het Voorlichtingsbureau voor de Voeding, Koninginnegracht 42 te 's-Gravenhage. De prijs er van bedraagt ƒ0,15 en kan in postzegels of per giro worden voldaan. a T| De Duitse mode-ontwerper Heinz Oestergaard heeft voor lente en zomer 1961 de ligne nonchalante geïntroduceerd. De kleuren voor het nieuwe seizoen zijn verschillendgroen, blauw, bruin, rose en rood, oranje en veel zwart. Oestergaard gebruikt 'overwegend linnen. V.l.n.r.de ontwerpen „Ariet- .te", „Southwind" en „Miranda". niet wil geloven, kan zich daar van overtuigen op de afdeling hersenchirurgie van onze grote ziekenhuizen. Het aantal zware schedelver wondingen bij bromfietsers neemt werkelijk onrustbarend toe; het is thans reeds groter dan dat van alle andere weg gebruikers samen. Op bijna alle middelbare scho len is er een scholierenkrant. Op veel middelbare scholen is er tegenwoordig ook een blaad- lje van docenten en ouders voor de ouders. In zulk een periodiek was het, dat wij over dit onderwerp een stukje, geschreven door een vader die van beroep neurochi- rurg is, tegenkwamen. In bedoeld artikel vraagt deze dokter zich af hoe het komt dat juist bij bromfietsers zo vaak zware hersenschuddin gen, schedelbasisfracturen en dergelijke letsels optreden. Vol gens hem komt dat door de toch nog grote snelheden die er met de bromfiets bereikt kun nen worden. Midden in de stad draait de berijder de kraan helemaal open. Hij wil uit zijn machine halen wat er in zit. Veertig kilometer moet het min stens zijn, vaak is er nog wel meer uit het ding te persen Plotseling remmen En dan komt het gevaarlijke ogenblik dat er, om welke reden dan ook, plotseling sterk ge remd moet worden. Soms ge beurt dat remmen „vanzelf" doordat ergens tegenop wordt gereden. Hoe dan ook, de bromfiets staat plotseling stil en de be stuurder heeft zijn oorspronke lijke snelheid nog: met grote vaart vliegt de berijder over het stuur van z'n bromer naar voren. In zo'n plotseling ontstane situatie worden de handen meestal om het stuur geklemd het lichaam schiet daarom met het hoofd naar voren over dat stuur. Het eerste wat hij bij zo'n bromfietsongeluk stoot is daar om zijn hoofd. Men stoot dat meestal met zo zacht en het ge volg is het optreden van zware schedelletsels. Wild geraas '"ons Rademakers heeft in zijn nieuwe film „Makkers staakt uw wild geraas tal van typische gebeurlijkheden uit ons dagelijks leven bij elkaar ge bracht.. Ook het bromfietsongeluk, een reeds „normaal" verschijn sel in onze samenleving, heeft tussen die dagelijkse gebeurte nissen zijn plaats gekregen. En niet zo maar: nee in zijn meest gebruikelijke vorm: wel menende ouders, jongen van achttien, geleende bromfiets, ongeluk, hoofdwond. Mocht u, lezer, vader of moe der van zo'n grote jongen, lo pen te overwegen hem voor Sinterklaas zo'n ding te geven... de conclusie ligt voor de hand: doe het niet. dr. H. W. SCALONGNE. (Nadruk verboden.)

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1960 | | pagina 9