POST BLIJF!
IN DE GREEP
VAN DE ANGST
Loemoemba hield
persconferentie in New-York
Gouden
Esso Extra Motor Oil
16* jaargang no. 5044
Proeven met snelheidsbeperking
GENERAAL VON HORN
OVER ZIJN TAAK
De besprekingen
over een verbod van
kernwapenproeven
Omzwerving ter wille van
een paspoort
ALGERIJE
PROCES IN
LISSABON
DUITSE PERSKRITIEK
OP MINISTER
SCHWARZ
Rockefeller wil drie
niet-communistische statenbonden
MARKTBERICHTEN
Woensdag 27 juli 1960
Premier Loemoemba van Kon
go heeft maandag op een pers
conferentie in New York ge
zegd, dat het vriendsehapsveri
drag van België niet (neer geldt.
De Belgen hadden het verdrag,
dat door het Kongolese parle
ment nooit is bekrachtigd, „ge
sehonden en vernietigd De Bel
gen zouden ook van de twee mi
litaire bases moeten verdwijnen.
De premier zei dat hij twee
lange gesprekken met Ham-
marskjoeld heeft gehad, die
„geen moeite zou sparen" om de
Belgen weg te krijgen. Daartoe
zou de secretaris-generaal ook
heden in Brussel met de Belgen
onderhandelen. De pogingen tot
afscheiding van Katanga waren
door de Belgen voorbereid. Vol
gens Loemoemba heeft Ham-
marskjoeld premier Tsjombe
van Katanga laten weten, dat
de V.N. Katanga niet als onaf
hankelijk beschouwt.
De overeenkomst met de
Amerikaanse zakenman Detwi
lei' was slechts een akkoord in
beginsel, dat nog door het Kon
golese parlement moest worden
bestudeerd en bekrachtigd.
Loemoemba zei te wensen, dat
de V.N. na de terugtrekking van
de Belgen in Kongo blijven voor
het herstel van de orde en het
verlenen van hulp bij de oplei
ding van het Kongolese leger.
Daarna zou hij de volkeren
organisatie vragen, zich uit zijn
land terug te trekken.
Hij gaf de Belgen de schuld
van de onrust in Kongo. Zij
hadden geen poging gedaan het
land op zijn onafhankelijkheid
voor te bereiden door de oplei
ding van technici en bestuur
ders. Belgische officieren droe
gen de verantwoordelijkheid
voor de onrust in het Kongolese
leger. Zij hadden zich niet ge
stoord aan de waarschuwingen
van hem en andere Kongolese
leiders, dat er moeilijkheden
zouden ontstaan als het leger
niet werd georganiseerd.
Volgens de premier moest
België Katanga overnemen, om
dat dit land dacht dat het zon
der dit gebied niet zou kunnen
leven. De Kongolezen waren
echter vastbesloten d'e onschend
baarheid van hun land te ver
dedigen. „Kongo zal op geen
enkele wijze worden verdeeld.
Het zal verenigd blijven en zo
tot een grote mogendheid in
Midden-Afrika worden", aldus
Loemoemba.
Hij zei dat aan niemand de
toegang tot Kongo zal worden
geweigerd. Van een blankenhaat
was geen sprake. Als er thans
onrust in Kongo heerste, was
dat de fout van de Belgen, die
„hun agressie voortzetten". Zo
lang zij in het land bleven, zou
er geen vrede zijn. Daarom was
hij gekomen om de onverwijlde
terugtrekking van de Belgische
troepen te vragen. De Kongo
lezen waren „aan het eind van
hun geduld".
Naar aanleiding van beschul
digingen dat de Kongolese re
gering naar het communisme
neigt, verklaarde de premier
dat de Kongolezen slechts „na
tionalisten" zijn. „Wij zijn niet
onder een koloniaal bewind uit
gekomen om ten offer aan een
andere dictatuur te vallen. Wij
zullen heersen in een ware de
mocratie".
Wanneer de Belgische militai
ren het land zouden hebben ver
laten, zou Kongo overwegen of
het de verbroken betrekkingen
met België zal hervatten.
De persconferentie ,die door
ongeveer 200 correspondenten
werd bijgewoond, duurde ander
half uur. Loemoemba beant
woordde alle vragen welge
moed en zonder omwegen, be
halve toen men hem met aan
drang vroeg een datum te noe
men,"waarop de Belgische troe
pen uit Kongo moeten zijn ver
dwenen. Algemeen waren de
persvertegenwoordigers onder
de indruk van zijn begrip van de
toestand en de heldere wijze
waarop hij zijn opvattingen on
der woorden bracht.
„Alle Belgische troepen moe
ten Kongo en in het bijzonder
Katanga ontruimen, zo luiden
mijn orders", zo heeft generaal
C'arl von Kom, de Zweedse op
perbevelhebber van de strijd
macht van de Ver. Naties in
Kongo, in een vraaggesprek met
de Britse Daily Mail verklaard.
Tegenover de correspondent
van het blad te Leopoldstad zei
de generaal: „U kunt het als
zeker beschouwen, dat wij Ka-
tanga binnentrekken, ik heb mijn
orders en deze zullen worden uit
gevoerd. Eveneens krachtens
mijn opdracht maakt de provin
cie Katanga deel uit van Kongo,
alle Belgische militairen daar
zullen dus vertrekken. Ik kan
echter onmogelijk hun een tijds
limiet stellen, omdat het moeilijk
is de bases in 24 uur te ontrui
men."
De „Daily Mail" herinnert er
aan, dat de bases te Kamina en
Kitona in Noord-Katanga vol
gens de Belgische autoriteiten
onder gezag van het Belgische
leger moeten blijven.
In antwoord op de vraag wan
neer V.N.-militairen zullen bin
nentrekken, verklaarde de Zweed
se generaal: „Binnen enkele
dagen, een week, misschien later:
ik heb nog niet genoeg mensen."
Op de vraag wat de V.N.-troepen
zullen doen in het geval van Bel
gisch militair verzet, zei Von
Horn, dat de V.N.-troepen niet
naar Kongo zijn gekomen om
tegen do Belgen of tegen wie dan
ook te strijden. Volgens hem was
de kwestie voor de Ver. Naties
geregeld.
De volledige evapuatie van Bel
gische militairen moest met
diplomatieke middelen worden
bereikt.
De generaal verklaarde ten
slotte dat de toestand in Kongo
zeer kalm is in alle gebieden
waar zich militairen van de Ver.
Naties bevinden.
Van gezaghebbende zijde
wordt vernomen dat Wright,
de Britse vertegenwoordiger
bij de drie-mogendheden be
sprekingen te Genève over een
verbod op het nemen van proe
ven met kernwapens, zijn steun
heeft betuigd voor het woens
dag j.l. door de Amerikaanse
afvaardiging ingediende voor
stel voor het instellen van een
internationaal stelsel van toe
zicht op de naleving van een
overeengekomen verbod.
Hij beschouwde het Ameri
kaanse voorstel als een uitste
kende basis voor onderhande
lingen.
,,„De, Sowjetrussische afge
vaardigde Tsarapkin verklaar-
z'ch zijn oordeel te zullen
i oorbehouden.
De Amerikaanse vertegen
woordiger Wadsworth zei dat
over vele bijzonderheden van
zijn voorstel kon worden on
derhandeld.
De besprekingen worden
maandag a.s. voortgezet.
Een Rus van geboorte, die in
1922 met een Wisrussische leger
afdeling in China verzeild raak
te, verkreeg daar ten slotte een
Chinees paspoort. Nu is hij al
ongeveer tien jaar aan 't rond
zwerven om dit paspoort terug
te krijgen. Hij is het n.l. in India
kwijtgeraakt, beter gezegd: men
heeft het hem ontnomen en nooit
terug gegeven. Om zijn pas weer
in bezit te krijgen is hij zelfs in
zijn eentje met een eigenge-
bouwd zeilbootje van zeven voet
lengte van Australië naar Indo
nesië, Malakka, Birma gevaren,
tot hij eindelijk weer India be
reikte. Maar hij mocht er niet in
slagen zijn vurig begeerde pas
poort machtig te worden.
Deze man, de 53-jarige Dimi-
tri Simenovitsj Nedbairoff, is
maandagmorgen ais verstekeling
met het Zwitserse m.s. „Sils" in
Rotterdam aangekomen en daar
aan de vreemdelingendienst
overgegeven.
Zijr. verhaal is avontuurlijk.
Van 1922 tot 1941 heeft hij op
vele plaatsen aan de oostkust
van China gewerkt, maar kwam
via Birma in het toenmalige
Brits-Indië terecht. Daar werd
hij, omdat het oorlog was, aan
gehouden en geïnterneerd, acht
jaar lang. In 1949 herkreeg hij
zijn vrijheid, maar niet zijn pas
poort. Hoeveel moeite hij ook
deed, steeds kreeg hij ten ant
woord: het is zoekgeraakt.
Mismoedig ging hij enige tijd
in Lhasa in Tibet werken. Daar
kreeg hij in 1951 de nodige pa
pieren om naar Australië te emi
greren. Eenmaal in Australië
bleef hij aandringen op het te
rugbekomen van zijn pas en
tegelijk trachtte hij bij ambassa
des van andere landen een visum
te bemachtigen, die hem toegang
tot „de wereld" zou verschaffen.
Hij bracht het zover, dat hij het
aan de stok kreeg met regerings
ambtenaren, met geen ander
doel voor ogen, dan het land uit
gezet te worden. Maar hij had
buiten de wet gerekend, want
het land uitzetten is daar alleen
mogelijk als men een misdaad op
ziin geweten heeft. En dat was
niet zo.
Toen is hij zijn zeilbootje- gaan
bouwen. In 1953 was het klaar.
Vijf jaar deed hij erover om
weer India te bereiken. Daar be-
De Agerijnse opstandelingen
regering heeft te Tunis
een communiqué uitgegeven
waarin de samenstelling van
„commissies van gekozenen"
die een statuut voor Algerië
moeten voorbereiden, wordt
gekritiseerd. Volgens het com
muniqué is de vorming van de
ze commissies „een grove ma
noeuvre in de zuiverste kolo
nialistische stijl".
Uit dit voornemen blijkt an
dermaal dat president De
Gaulle van Frankrijk van plan
Is eenzijdig de toekomst van
Algerië te bepalen en dat hij
gebruik moet maken van „pot
sierlijke kunstgrepen om de in
druk te wekken dat het Alge
rijnse volk wordt geraad
pleegd", aldus het communi
qué.
De Franse nationale vergade
ring wees vrijdag haar zestien
vertegenwoordigers in de vier
commissies aan, namelijk die
voor modernisering van de
landbouw, de betrekkingen tus
sen de volksgroepen, bestuurs
organisatie en dorpsleven. De
algemene raden van Algerië
hebben woensdag reeds 64
commissieleden gekozen.
gon zijn zoeken naar de verdwe
nen pas opnieuw, met het ge
volg dat hij als onwelkome gast
werd opgesloten. Toen gaf hij
het zoeken op en wilde naar
Australië terug. Maar inmiddels
was zijn gezondheidstoestand
van dien aard geworden, dat hij
in Australië niet meer werd toe
gelaten. In het begin van dit
jaar zag hij kans uit te wijken
naar Goa, de Portugese enclave
in India. Daar heeft hij kans ge
zien zich aan boord van het
Zwitserse m.s. „Sils"' te verstop
pen.
En nu heeft de Rotterdamse
vreemdelingendienst hem dan
onder zijn hoede genomen. Men
doet daar alles om de man te
helpen. Zo heeft men hem bij de
geneeskundige dienst laten door
lichten en onderzoeken. Mocht
het resultaat gunstig zijn, dan is
er misschien nog een kansje dat
hij naar Australië kan terugke
ren. In dat geval zal hij wel een
andere reisgelegenheid krijgen,
omdat de „Sils" in Rotterdam
aan 't laden is voor Port Chur
chill in Canada. Is er echter geen
kans meer voor Nedbairoff om
naar Australië terug te keren,
dan wordt hij donderdag a.s. te
rug aan boord gebracht en is
zijn avontuurlijke omzwerving
nog niet ten einde.
Vijftien Portugezen, onder wie
zes officieren, zijn maandag in
Lissabon veroordeeld tot gevan
genisstraffen, variërend van drie
tot twintig maanden. Zij zouden
een komplot hebben gesmeed
om de regering-Salazar in maart
1959 omver te werpen.
Allen zijn op vrije voeten ge
steld, ook degenen wier straf-
termijn nog niet verstreken
was, daar zij voorwaardelijk zijn
veroordeeld. Acht beklaagden
werden vrijgesproken.
De resultaten van de in West-
Duitsland en andere landen ge
nomen proeven met algemene
snelheidsbeperking op de
wegen zullen t.z.t. nauwkeurig
worden bestudeerd, zo heeft de
minister van Verkeer en Water
staat, de heer Korthals, onder
meer geantwoord op schrifte
lijke vragen van het Tweede-
Kamerlid de heer Daams
(P.v.d.a.). De uitwerking van
deze proeven zal vrij veel tijd
vergen. Omdat de bewerking
van de landelijke ongevallenge-
gevens door het Centraal
Bureau voor de Statistiek niet
is ingericht op het verkrijgen
van cijfers voor bepaalde data,
zal het niet mogelijk zijn hier
te lande een vergelijking tussen
ongevallen tijdens de pinkster
dagen van dit jaar en die in
voorafgaande jaren te trekken.
De in de pers gepubliceerde ge
gevens omtrent de jongste in
Duitsland verkregen resulta
ten geven voorlopig de indruk,
dat het ook daar zeer moeilijk
zal zijn tot betrouwbare con
clusies te komen.
Als de studie van de resulta
ten der proeven in het buiten
land daartoe aanleiding mocht
geven, zal worden overwogen
soortgelijke proefnemingen in
ons land te doen verrichten.
Dit zal evenwel slechts moge
lijk zijn wanneer de in voorbe
reiding zijnde herziening van
de wettelijke voorschriften ten
aanzien van het vaststellen van
maximumsnelheden tot stand
zal zijn gekomen.
Ten einde na te gaan, of voor
bepaalde gevallen de vraag kan
TIJDENS VAKANTIE
OVERLEDEN
Het hoofd van de Van Kinsber-
gen-Ulo te Apeldoorn, de heer
G. Betstra, is maandag tijdens
het zwemmen in het Meer van
Lugano (op de grens van Italië
en Zwitserland) onwel geworden.
Kort nadat hij aan wal gebracht
was is hij overleden.
worden beantwoord, of een in
verhouding tot de verkeersdruk
te grote snelheid een rol heeft
gespeeld, zou naar elk geval een
gedetailleerd onderzoek worden
ingesteld.
Mede omdat omtrent de snel
heden van de bij een ongeval
betrokken voertuigen veelal
niet over exacte gegevens wordt
beschikt, valt het te betwijfelen
of een dergelijk onderzoek tot
een duidelijk en juist resultaat
zou leiden. Gemeend wordt
daarom niet tot het instellen
ervan te moeten overgaan.
Adv.
De onafhankelijke Duitse
„Süddeutséhe Zeitung" en
„Stuttgarter Zeitung" hebben
zaterdag ernstige kritiek geuit
op de minister van Landbouw,
Schwarz, die deze week heeft
verklaard dat de Duitse graan
prijzen in het kader van de
Euromarkt niet verlaagd kunnen
worden.
De „Süddeutsche Zeitung" ver
klaart dat Schwarz vorig jaar
nog een golf van prijsstijgingen
tegen de wil der Duitse boeren in
heeft kunnen voorkomen door
grootscheepse invoer, doch dat
hij nu kennelijk inhaakt bij de
„hemdsmouw-politiek van de
landbouwhobby in Bonn" en zich
met het „groene front" vereen
zelvigt.
Als de Duitse landbouw-politi-
ci storm lopen tegen een verla
ging der landbouwprijzen, dienen
zij volgens dit blad echter ook te
beseffen, dat de miljarden mark
die de belastingbetaler voor
landbouwsubsidies opbrengt, op
den duur toch eens tot een
levensmiddelen-voorziening te
gen redelijke prijzen moet leiden.
De „Stuttgarter Zeitung" ziet
de verklaringen van Schwarz
tegen de achtergrond van de
algemene verkiezingen die vol
gend jaar moeten worden ge
houden. Het blad meent dat de
bondsregering veel te weinig
doet voor versterking van de
basis der Westduitse landbouw
en veel te veel voor het winnen
van de stemmen der boeren.
CHINESE KOK BEKENDE
LANDGENOOT TE HEBBEN
VERWOND
De in de nacht van zaterdag op
zondag door een collega neerge
slagen kok Lee Teng Wong ver
keert nog steeds in levensgevaar,
hoewel zijn toestand iets vooruit
gaat. De aangehouden 30-jarige
landgenoot heeft inmiddels een
volledige bekentenis afgelegd.
Beide mannen hebben in hun
woning aan de Oude Waal te
Amsterdam ruzie gekregen,
doordat de een wilde slapen en
de ander te veel leven maakte.
De kok Wong heeft toen zijn
collega een klap in de rug gege
ven, waardoor de ander, die on
der invloed van sterke drank ver
keerde, met een luchtpistool op
het hoofd van W. sloeg. De man
heeft bekend, het pistool door
het raam in de gracht te hebben
gegooid. De rijkspolitie te water
heeft het wapen tot dusver nog
niet gevonden.
(Adv.)
Bescherm
'uw motor
als hij loopt
en als hij
MET ESSO BÉNT U BETER UIT!
James Reston, eerste corres
pondent van de „New York Ti
mes" te Washington, meldt in
een telegram uit Chicago aan zijn
blad: „De berichten van het af
gelopen weekeinde over onenig
heid tussen vice-president Nixon
en gouverneur Rockefeller heb
ben gemaakt dat slechts weinig
aandacht is geschonken aan één
zeer merkwaardig punt uit de
zaterdag j.l. uitgegeven bekend
making over het resultaat hun
ner besprekingen.
Rockefeller is er voorstander
van dat Amerika zijn steun ver
leent aan de totstandkoming van
drie grote, niet-communistische
statenbonden, namelijk een voor
het Westelijk halfrond, een voor
het Noordatlantische gebied en
een federatie, die de Afrikaanse
staten zou moeten omvatten.
In de bekendmaking van zater
dag werd gezegd: „De Ver. Sta
ten moeten leiding geven aan
een streven naar totstandkoming
van statenbonden voor het
Noordatlantische gebied en dat
het Westelijk halfrond".
Reston verklaarde dat Rocke
feller Nixon reeds eerder een
schriftelijke uiteenzetting had
gegeven omtrent hetgeen hij met
dit denkbeeld nastreeft.
De door Rockefeller voorge
stane Noordatlantische staten
bond zou zich de volgende taken
moeten stellen:
1. Groter economische samen
werking. Deze zou ook moeten
leiden tot opheffing van de te
genstelling tussen de „zes" en de
„zeven";
2. Uiteindelijke totstandko
ming van vrijhandel en vrije con
currentie in het gehele Noordat
lantische gebied;
3. Meer samenwerking tussen
alle Noordatlantische strijd
krachten. Naarmate deze zou
door
17)
KARL UNSELT
(Nadruk verboden)
„Toen als zogenaamde
Elzasser door het MWD van de
nodige papieren voorzien en
naar de Elzas gestuurd".
De chauffeur sloeg zich op de
knieën.
„Wat een brutaliteit".
„Heb me verstopt bij een ka
meraad, maar werd door een
Duitser verraden en uitge
leverd".
„Dat is smerig. Maar ja, van
verklikkers weet ik ook mee te
praten".
„Nou en toen van het ene
kamp naar het andere, totdat ik
er genoeg van had. Zo, nu weet
je 't. Wat je hier ziet is van de
Oberleutnant overgebleven".
„Man wees toch voorzichtig,
dat ze je niet nogeens te
pakken krijgen. Dat gaat hier
verduiveld gauw. Als je hier
nog lang blijft staan, kunnen ze
je al meenemen!"
„Jonge jonge, wat heeft men
van jullie dan eigenlijk ge
maakt?"
„Een soepje", siste Kobbe en
woede en schaamte tekenden
zich op zijn gezicht af. „Ach,
als je maar kon, zoals je zou
willen. Daar komt mijn baas.
Dus, laat eens iets van je horen.
Voor de groeten zal ik zorgen,
en als je je oom komt bezoeken
vergeet dan niet bij Kobbe aan
te komen. Er schiet wel een
borrel over".
Grabert verliet het plein en
vervolgde zijn weg. Hij huiver
de en stak zijn handen in zijn
broekzakken. Hij probeerde
te recapituleren, wat hij zo
even allemaal gehoord had, om
zich een beeld van het leven
te kunnen vormen en te onder
zoeken, welke mogelijkheden
het voor hem kon hebben.
Toen hij bij de Potsdammer
Plaz kwam, zag hij een groot
bord staan, waarop hij las, dat
op die plaats de vrije Duitse
Demokratische Republiek op
hield.
Belangstellend keek Grabert
het plein over, dat zoveel van
zijn vroegere, vertrouwde ken
merken verloren had. Een paar
mensen slenterden bij de
ingang van de ondergrondse.
Een van hen kwam op Grabert
toe en fluisterde hem in ge
broken Duits een paar onver
staanbare woorden in het oor.
Maar de man bleef daarbij niet
staan, doch streek als een spin
nende poes langs Grabert heen.
Politieagenten, mannelijke
en vrouwelijke, in hun zwarte
uniformen patrouilleerden
langs de witte grensstrepen en
sloegen de voetgangers met
scherpe, argwanende blikken
gade. Aan de overkant van de
streep, voor de toegang tot de
Potsdammer Strasze stonden
eveneens politiebeambten, die
echter andere uniformen droe
gen. Het verschil is uiterlijk
niet zozeer in het oog als de
vijandige manier, waarop de
beambten van de ene en van
de andere kant elkaar monster
den.
„Wat een waanzin", dacht
Grabert. Hij voelde neiging om
de zwarte automaten aan te
spreken en hun te vragen, wat
zij zich eigenlijk voorstelden
van die dwaasheid om een stad
in stukken te snijden als een
taart in stukken te snijden en
de stukken die hun ten deel ge
vallen waren met revolver en
gummiknuppel te verdedigen
tegen andere disgenoten.
Maar als men een vals ont-
slagbewijs had, was het mis
schien maar verstandiger, hele
maal niets te ondernemen. Hij
overlegde of hij toch niet eens
naar het gebied van de „mono
poliekapitalisten" zoals Trude
zich placht uit te drukken zou
oversteken, om tenminste eens
naar hun „winkels" te kijken.
Maar op dat ogenblik kwam hij
tot de ontlekking, dat juist
Trude midden op het plein het
spaarzame verkeer stond te
regelen met gewichtige ernst en
zwaaiende armen. Daarom be
sloot Grabert zijn uitstapje
naar het westen maar tot een
andere dag uit te stellen. Hij
verbeeldde zich dat het veel
interessanter zou zijn, het leven
hier op de Potsdammer Platz
gade te slaan.
Hij hield Trude in het oog,
die hem nog niet had opge
merkt, en hoe langer hij naar
haar keek, des te sterker werd
zijn indruk dat zy tewerk ging
als een opgedraaide automaat.
Er lag iets onnatuurlijks in
haar bewegingen en houding.
Nadat Grabert het verkeer een
poosje had gadegeslagen, be
merkte hij dat hij honger had.
Hij haalde één van de boter
hammen te voorschijn, die
moeder Braun hem had meege
geven en begon te eten. Een
jongen in een gelapt pakje
slenterde, met het hoofd naar
de grond gebogen, langs het
trottoir en scheen iets te zoe
ken, wat de moeite waard was
om op te rapen.
„Wat zoek je?" vroeg Gra
bert, toen de jongen dicht bij
hem was.
Deze keek schichtig op en
monsterde Grabert met een
scherpe blik in zijn stekende
muizenogen, die in een vroeg
wijs gezicht stonden.
„Gaat je dat wat aan?" ant
woordde de jongen brutaal,
terwijl zijn ogen begerig op het
brood bleven rusten. „Hoofd
zaak is dat je wat te bikken
hebt".
„Je hebt zeker honger?"
„Kom kerel, vraag niet zo
stom,'', zei de snaak en nam
Grabert nu van top tot teen
op. „Hoe bestaat 't? Wie bijt er
dan hier niet op een houtje?"
Alhoewel de cynische manier
van spreken van de jongen
hem tegen de borst stuitte,
moest Grabert toch lachen en
hij zocht in dat jongensgezicht
naar de resten van een kinder
lijke uitdrukking. Hij ontdekte
eindelijk in de bittere plooien
om de mond een zweempje van
verdriet.
toenemen zouden de Ver. Staten
haar kunnen erkennen door
kernwapens ter beschikking van
de leiding der Navo-strijdkrach-
ten te stellen;
4. Een evenredig aandeel der
welvarende Westerse landen bij
de verlening van economische en
technische hulp aan onderont
wikkelde gebieden. Op het ogen
blik wordt het grootste gedeelte
van deze hulp door de Verenigde
Staten verleend;
5. Het opstellen van één Wes
ters ontwapeningsplan, waarover
vervolgens met de Sowjet-Unie
zou moeten worden onderhan
deld.
De beoogde Amerikaanse sta
tenbond zou het volgende moeten
nastreven:
1. Instelling van een soort
Marshall-plan voor Midden- en
Zuid-Amerika, dat gericht zou
zijn op industriële ontwikkeling
op lange termijn en het ontstaan
van vrijhandel in het gehele ge
bied van het Westelijk halfrond;
2. Totstandkoming van land
hervorming waar dit noodzake
lijk zou zijn;
3. Versnelde totstandkoming
van universiteiten in de staten
van het Westelijk halfrond;
4. Oplossing van maatschap
pelijke vraagstukken van drin
gende aard, zoals de financiering
van een uitgebreid programma
voor de bouw van woningen met
lage huren in de zich snel uit
breidende Amerikaanse hoofd
steden.
De Afrikaanse statenbond, die
Rockefeller zou willen zien ont
staan, zou met de Noordatlanti
sche federatie moeten samen
werken, om een chaos in het zich
snel ontwikkelende zwarte we
relddeel te voorkomen.
VEEMARKT ROTTERDAM
Op de veemarkt in Rotterdam
werden in totaal aangevoerd 3098
stuks vee zijnde 280 vette koeien
en ossen; 827 gebruiksvee; 768
vette kalveren; 183 graskalve
ren; 300 nuchtere kalveren; 10
varkens; 22 lopers; 38 biggen;
74 paarden; 49 veulens; 519
schapen of lammeren; 31 bokken
of geiten.
De prijzen waren als volgt:
Vette koeien 2,453,20; Vet
te kalveren 2,302,95; Slacht-
paarden 1,902,40, alles per
kg.
Graskalveren260440
Nuchtere kalveren 5580;
Lopers ƒ60ƒ77; Biggen ƒ36—
ƒ47; Veulens ƒ250—ƒ450; Scha
pen 70—110; Lammeren 55
90; Kalf- en melkkoeien 900
ƒ1260; Vare koeien 670
ƒ880; Vaarzen ƒ600—ƒ930; Pin
ken 400—580, alles per stuk.
Overzicht: Vette koeien: aan
voer als vorige week, handel
flauw, prijzen als maandag; Vet
te kalveren: aanvoer iets minder,
gunstige handel, prijzen als vori
ge week; Graskalveren: aanvoer
iets korter, trage handel, prijzen
onveranderd; Nuchtere kalveren;
minder aanvoer, redelijke handel,
prijzen constant; Lopers: aan
voer iets minder, flauwe handel,
prijzen ongewijzigd; Biggen: iets
minder aanvoer, flauwe handel,
prijzen ongewijzigd; Slachtpaar-
den: aanvoer als vorige week,
kalme handel, iets hogere prij
zen; Veulens: aanvoer iets rui
mer, handel redelijk, prijzen als
vorige week; Schapen/lamme
ren: aanvoer iets minder, kalme
handel, prijzen als vorige week;
Kalf/melkkoeien: matige aan
voer, kalme handel, gedrukte
prijzen; Vare koeien: gewone
aanvoer, handel lui, prijzen onge
wijzigd; Vaarzen/pinken: tame
lijke aanvoer, rustige handel,
stabiele prijzen.