POST BLIJF! IN DE GREEP VAN DE ANGST Loemoemba hield persconferentie in New-York Gouden Esso Extra Motor Oil 16* jaargang no. 5044 Proeven met snelheidsbeperking GENERAAL VON HORN OVER ZIJN TAAK De besprekingen over een verbod van kernwapenproeven Omzwerving ter wille van een paspoort ALGERIJE PROCES IN LISSABON DUITSE PERSKRITIEK OP MINISTER SCHWARZ Rockefeller wil drie niet-communistische statenbonden MARKTBERICHTEN Woensdag 27 juli 1960 Premier Loemoemba van Kon go heeft maandag op een pers conferentie in New York ge zegd, dat het vriendsehapsveri drag van België niet (neer geldt. De Belgen hadden het verdrag, dat door het Kongolese parle ment nooit is bekrachtigd, „ge sehonden en vernietigd De Bel gen zouden ook van de twee mi litaire bases moeten verdwijnen. De premier zei dat hij twee lange gesprekken met Ham- marskjoeld heeft gehad, die „geen moeite zou sparen" om de Belgen weg te krijgen. Daartoe zou de secretaris-generaal ook heden in Brussel met de Belgen onderhandelen. De pogingen tot afscheiding van Katanga waren door de Belgen voorbereid. Vol gens Loemoemba heeft Ham- marskjoeld premier Tsjombe van Katanga laten weten, dat de V.N. Katanga niet als onaf hankelijk beschouwt. De overeenkomst met de Amerikaanse zakenman Detwi lei' was slechts een akkoord in beginsel, dat nog door het Kon golese parlement moest worden bestudeerd en bekrachtigd. Loemoemba zei te wensen, dat de V.N. na de terugtrekking van de Belgen in Kongo blijven voor het herstel van de orde en het verlenen van hulp bij de oplei ding van het Kongolese leger. Daarna zou hij de volkeren organisatie vragen, zich uit zijn land terug te trekken. Hij gaf de Belgen de schuld van de onrust in Kongo. Zij hadden geen poging gedaan het land op zijn onafhankelijkheid voor te bereiden door de oplei ding van technici en bestuur ders. Belgische officieren droe gen de verantwoordelijkheid voor de onrust in het Kongolese leger. Zij hadden zich niet ge stoord aan de waarschuwingen van hem en andere Kongolese leiders, dat er moeilijkheden zouden ontstaan als het leger niet werd georganiseerd. Volgens de premier moest België Katanga overnemen, om dat dit land dacht dat het zon der dit gebied niet zou kunnen leven. De Kongolezen waren echter vastbesloten d'e onschend baarheid van hun land te ver dedigen. „Kongo zal op geen enkele wijze worden verdeeld. Het zal verenigd blijven en zo tot een grote mogendheid in Midden-Afrika worden", aldus Loemoemba. Hij zei dat aan niemand de toegang tot Kongo zal worden geweigerd. Van een blankenhaat was geen sprake. Als er thans onrust in Kongo heerste, was dat de fout van de Belgen, die „hun agressie voortzetten". Zo lang zij in het land bleven, zou er geen vrede zijn. Daarom was hij gekomen om de onverwijlde terugtrekking van de Belgische troepen te vragen. De Kongo lezen waren „aan het eind van hun geduld". Naar aanleiding van beschul digingen dat de Kongolese re gering naar het communisme neigt, verklaarde de premier dat de Kongolezen slechts „na tionalisten" zijn. „Wij zijn niet onder een koloniaal bewind uit gekomen om ten offer aan een andere dictatuur te vallen. Wij zullen heersen in een ware de mocratie". Wanneer de Belgische militai ren het land zouden hebben ver laten, zou Kongo overwegen of het de verbroken betrekkingen met België zal hervatten. De persconferentie ,die door ongeveer 200 correspondenten werd bijgewoond, duurde ander half uur. Loemoemba beant woordde alle vragen welge moed en zonder omwegen, be halve toen men hem met aan drang vroeg een datum te noe men,"waarop de Belgische troe pen uit Kongo moeten zijn ver dwenen. Algemeen waren de persvertegenwoordigers onder de indruk van zijn begrip van de toestand en de heldere wijze waarop hij zijn opvattingen on der woorden bracht. „Alle Belgische troepen moe ten Kongo en in het bijzonder Katanga ontruimen, zo luiden mijn orders", zo heeft generaal C'arl von Kom, de Zweedse op perbevelhebber van de strijd macht van de Ver. Naties in Kongo, in een vraaggesprek met de Britse Daily Mail verklaard. Tegenover de correspondent van het blad te Leopoldstad zei de generaal: „U kunt het als zeker beschouwen, dat wij Ka- tanga binnentrekken, ik heb mijn orders en deze zullen worden uit gevoerd. Eveneens krachtens mijn opdracht maakt de provin cie Katanga deel uit van Kongo, alle Belgische militairen daar zullen dus vertrekken. Ik kan echter onmogelijk hun een tijds limiet stellen, omdat het moeilijk is de bases in 24 uur te ontrui men." De „Daily Mail" herinnert er aan, dat de bases te Kamina en Kitona in Noord-Katanga vol gens de Belgische autoriteiten onder gezag van het Belgische leger moeten blijven. In antwoord op de vraag wan neer V.N.-militairen zullen bin nentrekken, verklaarde de Zweed se generaal: „Binnen enkele dagen, een week, misschien later: ik heb nog niet genoeg mensen." Op de vraag wat de V.N.-troepen zullen doen in het geval van Bel gisch militair verzet, zei Von Horn, dat de V.N.-troepen niet naar Kongo zijn gekomen om tegen do Belgen of tegen wie dan ook te strijden. Volgens hem was de kwestie voor de Ver. Naties geregeld. De volledige evapuatie van Bel gische militairen moest met diplomatieke middelen worden bereikt. De generaal verklaarde ten slotte dat de toestand in Kongo zeer kalm is in alle gebieden waar zich militairen van de Ver. Naties bevinden. Van gezaghebbende zijde wordt vernomen dat Wright, de Britse vertegenwoordiger bij de drie-mogendheden be sprekingen te Genève over een verbod op het nemen van proe ven met kernwapens, zijn steun heeft betuigd voor het woens dag j.l. door de Amerikaanse afvaardiging ingediende voor stel voor het instellen van een internationaal stelsel van toe zicht op de naleving van een overeengekomen verbod. Hij beschouwde het Ameri kaanse voorstel als een uitste kende basis voor onderhande lingen. ,,„De, Sowjetrussische afge vaardigde Tsarapkin verklaar- z'ch zijn oordeel te zullen i oorbehouden. De Amerikaanse vertegen woordiger Wadsworth zei dat over vele bijzonderheden van zijn voorstel kon worden on derhandeld. De besprekingen worden maandag a.s. voortgezet. Een Rus van geboorte, die in 1922 met een Wisrussische leger afdeling in China verzeild raak te, verkreeg daar ten slotte een Chinees paspoort. Nu is hij al ongeveer tien jaar aan 't rond zwerven om dit paspoort terug te krijgen. Hij is het n.l. in India kwijtgeraakt, beter gezegd: men heeft het hem ontnomen en nooit terug gegeven. Om zijn pas weer in bezit te krijgen is hij zelfs in zijn eentje met een eigenge- bouwd zeilbootje van zeven voet lengte van Australië naar Indo nesië, Malakka, Birma gevaren, tot hij eindelijk weer India be reikte. Maar hij mocht er niet in slagen zijn vurig begeerde pas poort machtig te worden. Deze man, de 53-jarige Dimi- tri Simenovitsj Nedbairoff, is maandagmorgen ais verstekeling met het Zwitserse m.s. „Sils" in Rotterdam aangekomen en daar aan de vreemdelingendienst overgegeven. Zijr. verhaal is avontuurlijk. Van 1922 tot 1941 heeft hij op vele plaatsen aan de oostkust van China gewerkt, maar kwam via Birma in het toenmalige Brits-Indië terecht. Daar werd hij, omdat het oorlog was, aan gehouden en geïnterneerd, acht jaar lang. In 1949 herkreeg hij zijn vrijheid, maar niet zijn pas poort. Hoeveel moeite hij ook deed, steeds kreeg hij ten ant woord: het is zoekgeraakt. Mismoedig ging hij enige tijd in Lhasa in Tibet werken. Daar kreeg hij in 1951 de nodige pa pieren om naar Australië te emi greren. Eenmaal in Australië bleef hij aandringen op het te rugbekomen van zijn pas en tegelijk trachtte hij bij ambassa des van andere landen een visum te bemachtigen, die hem toegang tot „de wereld" zou verschaffen. Hij bracht het zover, dat hij het aan de stok kreeg met regerings ambtenaren, met geen ander doel voor ogen, dan het land uit gezet te worden. Maar hij had buiten de wet gerekend, want het land uitzetten is daar alleen mogelijk als men een misdaad op ziin geweten heeft. En dat was niet zo. Toen is hij zijn zeilbootje- gaan bouwen. In 1953 was het klaar. Vijf jaar deed hij erover om weer India te bereiken. Daar be- De Agerijnse opstandelingen regering heeft te Tunis een communiqué uitgegeven waarin de samenstelling van „commissies van gekozenen" die een statuut voor Algerië moeten voorbereiden, wordt gekritiseerd. Volgens het com muniqué is de vorming van de ze commissies „een grove ma noeuvre in de zuiverste kolo nialistische stijl". Uit dit voornemen blijkt an dermaal dat president De Gaulle van Frankrijk van plan Is eenzijdig de toekomst van Algerië te bepalen en dat hij gebruik moet maken van „pot sierlijke kunstgrepen om de in druk te wekken dat het Alge rijnse volk wordt geraad pleegd", aldus het communi qué. De Franse nationale vergade ring wees vrijdag haar zestien vertegenwoordigers in de vier commissies aan, namelijk die voor modernisering van de landbouw, de betrekkingen tus sen de volksgroepen, bestuurs organisatie en dorpsleven. De algemene raden van Algerië hebben woensdag reeds 64 commissieleden gekozen. gon zijn zoeken naar de verdwe nen pas opnieuw, met het ge volg dat hij als onwelkome gast werd opgesloten. Toen gaf hij het zoeken op en wilde naar Australië terug. Maar inmiddels was zijn gezondheidstoestand van dien aard geworden, dat hij in Australië niet meer werd toe gelaten. In het begin van dit jaar zag hij kans uit te wijken naar Goa, de Portugese enclave in India. Daar heeft hij kans ge zien zich aan boord van het Zwitserse m.s. „Sils"' te verstop pen. En nu heeft de Rotterdamse vreemdelingendienst hem dan onder zijn hoede genomen. Men doet daar alles om de man te helpen. Zo heeft men hem bij de geneeskundige dienst laten door lichten en onderzoeken. Mocht het resultaat gunstig zijn, dan is er misschien nog een kansje dat hij naar Australië kan terugke ren. In dat geval zal hij wel een andere reisgelegenheid krijgen, omdat de „Sils" in Rotterdam aan 't laden is voor Port Chur chill in Canada. Is er echter geen kans meer voor Nedbairoff om naar Australië terug te keren, dan wordt hij donderdag a.s. te rug aan boord gebracht en is zijn avontuurlijke omzwerving nog niet ten einde. Vijftien Portugezen, onder wie zes officieren, zijn maandag in Lissabon veroordeeld tot gevan genisstraffen, variërend van drie tot twintig maanden. Zij zouden een komplot hebben gesmeed om de regering-Salazar in maart 1959 omver te werpen. Allen zijn op vrije voeten ge steld, ook degenen wier straf- termijn nog niet verstreken was, daar zij voorwaardelijk zijn veroordeeld. Acht beklaagden werden vrijgesproken. De resultaten van de in West- Duitsland en andere landen ge nomen proeven met algemene snelheidsbeperking op de wegen zullen t.z.t. nauwkeurig worden bestudeerd, zo heeft de minister van Verkeer en Water staat, de heer Korthals, onder meer geantwoord op schrifte lijke vragen van het Tweede- Kamerlid de heer Daams (P.v.d.a.). De uitwerking van deze proeven zal vrij veel tijd vergen. Omdat de bewerking van de landelijke ongevallenge- gevens door het Centraal Bureau voor de Statistiek niet is ingericht op het verkrijgen van cijfers voor bepaalde data, zal het niet mogelijk zijn hier te lande een vergelijking tussen ongevallen tijdens de pinkster dagen van dit jaar en die in voorafgaande jaren te trekken. De in de pers gepubliceerde ge gevens omtrent de jongste in Duitsland verkregen resulta ten geven voorlopig de indruk, dat het ook daar zeer moeilijk zal zijn tot betrouwbare con clusies te komen. Als de studie van de resulta ten der proeven in het buiten land daartoe aanleiding mocht geven, zal worden overwogen soortgelijke proefnemingen in ons land te doen verrichten. Dit zal evenwel slechts moge lijk zijn wanneer de in voorbe reiding zijnde herziening van de wettelijke voorschriften ten aanzien van het vaststellen van maximumsnelheden tot stand zal zijn gekomen. Ten einde na te gaan, of voor bepaalde gevallen de vraag kan TIJDENS VAKANTIE OVERLEDEN Het hoofd van de Van Kinsber- gen-Ulo te Apeldoorn, de heer G. Betstra, is maandag tijdens het zwemmen in het Meer van Lugano (op de grens van Italië en Zwitserland) onwel geworden. Kort nadat hij aan wal gebracht was is hij overleden. worden beantwoord, of een in verhouding tot de verkeersdruk te grote snelheid een rol heeft gespeeld, zou naar elk geval een gedetailleerd onderzoek worden ingesteld. Mede omdat omtrent de snel heden van de bij een ongeval betrokken voertuigen veelal niet over exacte gegevens wordt beschikt, valt het te betwijfelen of een dergelijk onderzoek tot een duidelijk en juist resultaat zou leiden. Gemeend wordt daarom niet tot het instellen ervan te moeten overgaan. Adv. De onafhankelijke Duitse „Süddeutséhe Zeitung" en „Stuttgarter Zeitung" hebben zaterdag ernstige kritiek geuit op de minister van Landbouw, Schwarz, die deze week heeft verklaard dat de Duitse graan prijzen in het kader van de Euromarkt niet verlaagd kunnen worden. De „Süddeutsche Zeitung" ver klaart dat Schwarz vorig jaar nog een golf van prijsstijgingen tegen de wil der Duitse boeren in heeft kunnen voorkomen door grootscheepse invoer, doch dat hij nu kennelijk inhaakt bij de „hemdsmouw-politiek van de landbouwhobby in Bonn" en zich met het „groene front" vereen zelvigt. Als de Duitse landbouw-politi- ci storm lopen tegen een verla ging der landbouwprijzen, dienen zij volgens dit blad echter ook te beseffen, dat de miljarden mark die de belastingbetaler voor landbouwsubsidies opbrengt, op den duur toch eens tot een levensmiddelen-voorziening te gen redelijke prijzen moet leiden. De „Stuttgarter Zeitung" ziet de verklaringen van Schwarz tegen de achtergrond van de algemene verkiezingen die vol gend jaar moeten worden ge houden. Het blad meent dat de bondsregering veel te weinig doet voor versterking van de basis der Westduitse landbouw en veel te veel voor het winnen van de stemmen der boeren. CHINESE KOK BEKENDE LANDGENOOT TE HEBBEN VERWOND De in de nacht van zaterdag op zondag door een collega neerge slagen kok Lee Teng Wong ver keert nog steeds in levensgevaar, hoewel zijn toestand iets vooruit gaat. De aangehouden 30-jarige landgenoot heeft inmiddels een volledige bekentenis afgelegd. Beide mannen hebben in hun woning aan de Oude Waal te Amsterdam ruzie gekregen, doordat de een wilde slapen en de ander te veel leven maakte. De kok Wong heeft toen zijn collega een klap in de rug gege ven, waardoor de ander, die on der invloed van sterke drank ver keerde, met een luchtpistool op het hoofd van W. sloeg. De man heeft bekend, het pistool door het raam in de gracht te hebben gegooid. De rijkspolitie te water heeft het wapen tot dusver nog niet gevonden. (Adv.) Bescherm 'uw motor als hij loopt en als hij MET ESSO BÉNT U BETER UIT! James Reston, eerste corres pondent van de „New York Ti mes" te Washington, meldt in een telegram uit Chicago aan zijn blad: „De berichten van het af gelopen weekeinde over onenig heid tussen vice-president Nixon en gouverneur Rockefeller heb ben gemaakt dat slechts weinig aandacht is geschonken aan één zeer merkwaardig punt uit de zaterdag j.l. uitgegeven bekend making over het resultaat hun ner besprekingen. Rockefeller is er voorstander van dat Amerika zijn steun ver leent aan de totstandkoming van drie grote, niet-communistische statenbonden, namelijk een voor het Westelijk halfrond, een voor het Noordatlantische gebied en een federatie, die de Afrikaanse staten zou moeten omvatten. In de bekendmaking van zater dag werd gezegd: „De Ver. Sta ten moeten leiding geven aan een streven naar totstandkoming van statenbonden voor het Noordatlantische gebied en dat het Westelijk halfrond". Reston verklaarde dat Rocke feller Nixon reeds eerder een schriftelijke uiteenzetting had gegeven omtrent hetgeen hij met dit denkbeeld nastreeft. De door Rockefeller voorge stane Noordatlantische staten bond zou zich de volgende taken moeten stellen: 1. Groter economische samen werking. Deze zou ook moeten leiden tot opheffing van de te genstelling tussen de „zes" en de „zeven"; 2. Uiteindelijke totstandko ming van vrijhandel en vrije con currentie in het gehele Noordat lantische gebied; 3. Meer samenwerking tussen alle Noordatlantische strijd krachten. Naarmate deze zou door 17) KARL UNSELT (Nadruk verboden) „Toen als zogenaamde Elzasser door het MWD van de nodige papieren voorzien en naar de Elzas gestuurd". De chauffeur sloeg zich op de knieën. „Wat een brutaliteit". „Heb me verstopt bij een ka meraad, maar werd door een Duitser verraden en uitge leverd". „Dat is smerig. Maar ja, van verklikkers weet ik ook mee te praten". „Nou en toen van het ene kamp naar het andere, totdat ik er genoeg van had. Zo, nu weet je 't. Wat je hier ziet is van de Oberleutnant overgebleven". „Man wees toch voorzichtig, dat ze je niet nogeens te pakken krijgen. Dat gaat hier verduiveld gauw. Als je hier nog lang blijft staan, kunnen ze je al meenemen!" „Jonge jonge, wat heeft men van jullie dan eigenlijk ge maakt?" „Een soepje", siste Kobbe en woede en schaamte tekenden zich op zijn gezicht af. „Ach, als je maar kon, zoals je zou willen. Daar komt mijn baas. Dus, laat eens iets van je horen. Voor de groeten zal ik zorgen, en als je je oom komt bezoeken vergeet dan niet bij Kobbe aan te komen. Er schiet wel een borrel over". Grabert verliet het plein en vervolgde zijn weg. Hij huiver de en stak zijn handen in zijn broekzakken. Hij probeerde te recapituleren, wat hij zo even allemaal gehoord had, om zich een beeld van het leven te kunnen vormen en te onder zoeken, welke mogelijkheden het voor hem kon hebben. Toen hij bij de Potsdammer Plaz kwam, zag hij een groot bord staan, waarop hij las, dat op die plaats de vrije Duitse Demokratische Republiek op hield. Belangstellend keek Grabert het plein over, dat zoveel van zijn vroegere, vertrouwde ken merken verloren had. Een paar mensen slenterden bij de ingang van de ondergrondse. Een van hen kwam op Grabert toe en fluisterde hem in ge broken Duits een paar onver staanbare woorden in het oor. Maar de man bleef daarbij niet staan, doch streek als een spin nende poes langs Grabert heen. Politieagenten, mannelijke en vrouwelijke, in hun zwarte uniformen patrouilleerden langs de witte grensstrepen en sloegen de voetgangers met scherpe, argwanende blikken gade. Aan de overkant van de streep, voor de toegang tot de Potsdammer Strasze stonden eveneens politiebeambten, die echter andere uniformen droe gen. Het verschil is uiterlijk niet zozeer in het oog als de vijandige manier, waarop de beambten van de ene en van de andere kant elkaar monster den. „Wat een waanzin", dacht Grabert. Hij voelde neiging om de zwarte automaten aan te spreken en hun te vragen, wat zij zich eigenlijk voorstelden van die dwaasheid om een stad in stukken te snijden als een taart in stukken te snijden en de stukken die hun ten deel ge vallen waren met revolver en gummiknuppel te verdedigen tegen andere disgenoten. Maar als men een vals ont- slagbewijs had, was het mis schien maar verstandiger, hele maal niets te ondernemen. Hij overlegde of hij toch niet eens naar het gebied van de „mono poliekapitalisten" zoals Trude zich placht uit te drukken zou oversteken, om tenminste eens naar hun „winkels" te kijken. Maar op dat ogenblik kwam hij tot de ontlekking, dat juist Trude midden op het plein het spaarzame verkeer stond te regelen met gewichtige ernst en zwaaiende armen. Daarom be sloot Grabert zijn uitstapje naar het westen maar tot een andere dag uit te stellen. Hij verbeeldde zich dat het veel interessanter zou zijn, het leven hier op de Potsdammer Platz gade te slaan. Hij hield Trude in het oog, die hem nog niet had opge merkt, en hoe langer hij naar haar keek, des te sterker werd zijn indruk dat zy tewerk ging als een opgedraaide automaat. Er lag iets onnatuurlijks in haar bewegingen en houding. Nadat Grabert het verkeer een poosje had gadegeslagen, be merkte hij dat hij honger had. Hij haalde één van de boter hammen te voorschijn, die moeder Braun hem had meege geven en begon te eten. Een jongen in een gelapt pakje slenterde, met het hoofd naar de grond gebogen, langs het trottoir en scheen iets te zoe ken, wat de moeite waard was om op te rapen. „Wat zoek je?" vroeg Gra bert, toen de jongen dicht bij hem was. Deze keek schichtig op en monsterde Grabert met een scherpe blik in zijn stekende muizenogen, die in een vroeg wijs gezicht stonden. „Gaat je dat wat aan?" ant woordde de jongen brutaal, terwijl zijn ogen begerig op het brood bleven rusten. „Hoofd zaak is dat je wat te bikken hebt". „Je hebt zeker honger?" „Kom kerel, vraag niet zo stom,'', zei de snaak en nam Grabert nu van top tot teen op. „Hoe bestaat 't? Wie bijt er dan hier niet op een houtje?" Alhoewel de cynische manier van spreken van de jongen hem tegen de borst stuitte, moest Grabert toch lachen en hij zocht in dat jongensgezicht naar de resten van een kinder lijke uitdrukking. Hij ontdekte eindelijk in de bittere plooien om de mond een zweempje van verdriet. toenemen zouden de Ver. Staten haar kunnen erkennen door kernwapens ter beschikking van de leiding der Navo-strijdkrach- ten te stellen; 4. Een evenredig aandeel der welvarende Westerse landen bij de verlening van economische en technische hulp aan onderont wikkelde gebieden. Op het ogen blik wordt het grootste gedeelte van deze hulp door de Verenigde Staten verleend; 5. Het opstellen van één Wes ters ontwapeningsplan, waarover vervolgens met de Sowjet-Unie zou moeten worden onderhan deld. De beoogde Amerikaanse sta tenbond zou het volgende moeten nastreven: 1. Instelling van een soort Marshall-plan voor Midden- en Zuid-Amerika, dat gericht zou zijn op industriële ontwikkeling op lange termijn en het ontstaan van vrijhandel in het gehele ge bied van het Westelijk halfrond; 2. Totstandkoming van land hervorming waar dit noodzake lijk zou zijn; 3. Versnelde totstandkoming van universiteiten in de staten van het Westelijk halfrond; 4. Oplossing van maatschap pelijke vraagstukken van drin gende aard, zoals de financiering van een uitgebreid programma voor de bouw van woningen met lage huren in de zich snel uit breidende Amerikaanse hoofd steden. De Afrikaanse statenbond, die Rockefeller zou willen zien ont staan, zou met de Noordatlanti sche federatie moeten samen werken, om een chaos in het zich snel ontwikkelende zwarte we relddeel te voorkomen. VEEMARKT ROTTERDAM Op de veemarkt in Rotterdam werden in totaal aangevoerd 3098 stuks vee zijnde 280 vette koeien en ossen; 827 gebruiksvee; 768 vette kalveren; 183 graskalve ren; 300 nuchtere kalveren; 10 varkens; 22 lopers; 38 biggen; 74 paarden; 49 veulens; 519 schapen of lammeren; 31 bokken of geiten. De prijzen waren als volgt: Vette koeien 2,453,20; Vet te kalveren 2,302,95; Slacht- paarden 1,902,40, alles per kg. Graskalveren260440 Nuchtere kalveren 5580; Lopers ƒ60ƒ77; Biggen ƒ36— ƒ47; Veulens ƒ250—ƒ450; Scha pen 70—110; Lammeren 55 90; Kalf- en melkkoeien 900 ƒ1260; Vare koeien 670 ƒ880; Vaarzen ƒ600—ƒ930; Pin ken 400—580, alles per stuk. Overzicht: Vette koeien: aan voer als vorige week, handel flauw, prijzen als maandag; Vet te kalveren: aanvoer iets minder, gunstige handel, prijzen als vori ge week; Graskalveren: aanvoer iets korter, trage handel, prijzen onveranderd; Nuchtere kalveren; minder aanvoer, redelijke handel, prijzen constant; Lopers: aan voer iets minder, flauwe handel, prijzen ongewijzigd; Biggen: iets minder aanvoer, flauwe handel, prijzen ongewijzigd; Slachtpaar- den: aanvoer als vorige week, kalme handel, iets hogere prij zen; Veulens: aanvoer iets rui mer, handel redelijk, prijzen als vorige week; Schapen/lamme ren: aanvoer iets minder, kalme handel, prijzen als vorige week; Kalf/melkkoeien: matige aan voer, kalme handel, gedrukte prijzen; Vare koeien: gewone aanvoer, handel lui, prijzen onge wijzigd; Vaarzen/pinken: tame lijke aanvoer, rustige handel, stabiele prijzen.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1960 | | pagina 5