\j(yOC de- \Jcau-w Houdt liij nog van mij WAARDERING WINT! 9W enu van de week 31 r omncj In het voorjaar lusten we de groenten rauw ZANDBAK EN EIGEN TUINTJE IN ONZE WONING Een vraag die iedere vrouw zich wel eens stelt: Bloempatroon uit Londen Voor de kinderen HIER IS DAN MISS FESTIVAL Zaterdag 14 mei 1960. DE VRIJE ZEEUW Pagina 9 Mevrouw A. K. te R. schrijft: „Ik ben twee jaar getrouwd en ik ben bang, dat mijn man niet meer zoveel van mij houdt als toen wij verloofd en pas getrouwd waren. Vroeger was hij altijd uit bundig met zijn liefkozingen en wilde hij mij stêeds aanhalen. Nu merk ik daar niets meer van. Denkt u dat dit werkelijk een teken is, dat hij genoeg van mij heeft?" Neen, beste mevrouw, er is geen enkele reden om dit te den ken. Ik kan me voorstellen, dat u zich wel eens teleurgesteld voelt, nu het u voorkomt of de eerste onstuimige verliefdheid van uw man bekoeld is. Maar u moet zich er rekenschap van ge ven, dat een getrouwde man zijn liefde op vele verschillende ma nieren kan tonen. Nu u eenmaal zijn vrouw bent en niet langer het meisje, dat hij door zijn hofmakerij moest win nen, is het vanzelfsprekend, dat zijn gevoelens en daardoor ook de uitdrukking van zijn liefde rustiger wordt. Dit is heel ge woon en zeker geen teken, dat u hem verveelt, zoals u vreest. Ik zou het willen typeren met deze vergelijking: eerst doet de man alle mogelijke moeite om de trein te halen, maar als hij na hard lopen zich in een wagon ge hesen heeft, valt hij doodmoe op zijn plaats neer en gaat zijn krantje zitten lezen Belangrijke vragen Let u liever eens op de volgen de punten: Behandelt uw man u als een echte en gelijkwaardige kame raad, die hij respecteert en op wier oordeel en raad hij prijs' .stelt bij het nemen van beslissin- en? Merkt u, dat hij trots op u is en het prettig vindt, als u in gezelschap bewonderd wordt? Is hij er gevoelig voor, dat u er aardig uitziet en goede smaak hebt. om u te kleden? Valt het u wel eens op, dat hij u tegen over anderen complimenteert en het prettig vindt, wanneer de i-den, die bij u ontvangen wor- n. zich op hun gemak voelen, lat u het in huis zo gezellig v. te maken? Hebt u hem wel :ns met dat bijzondere, half 'dere, half verlegen lachje oren beweren, dat „zijn vrouw onderen kan doen"? En let u dan vooral eens op de intonatie, waarop hij dat „mijn vrouw" uit spreekt. Dat kan u boekdelen vertellen. Is uw man oplettend tegen over U? D.w.z. merkt hij kleine dingen op, waarmee hij u van dienst kan zijn en dóét hij ze dan ook? En als u zich eens een dag onprettig voelt, neemt hij u dan iets uit de hand? Zegt hij b.v. „Ga jij nu maar lekker zitten, dan doe ik dit of dat wel even voor je"? Is hij overigens graag be reid, zich voor uw kleine huis houdelijke problemen te interes seren en praat hij aan de andere kant met u over zijn zaken, zo dat er een hechte saamhorigheid tussen u ontstaat en de weder zijdse belangstelling voor eikaars aangelegenheden steeds groeit? Hebt u het gevoel, dat hij zich er niet aan ergert, als u eens ongelukjes in het huishouden maakt of wanneer het eten mis lukt is, maar dat hij u integen deel met een grapje hier over heen helpt? U moet hét anders zien Misschien verbaast u zich over de vragen, die ik u stel, terwijl u van mij een antwoord ver wacht. Probeert u dan te begrij pen, waarom ik dit deed. Het is met de bedoeling, om u een nieuw perspectief op uw huwelijk te geven en te voorkomen, dat u zich blind gaat staren op en on gelukkig gaat voelen onder dat gene, wat u aanziet voor gebrek aan liefde en verkoelde apprecia tie van de kant van uw man. Ziet u, de kusjes en tedere lievigheidjes, die u voor het sterkste bewijs van de liefde van uw man houdt en die u angst aanjagen, omdat ze niet meer zo veelvuldig gegeven worden als vroeger, zijn eigenlijk een veel oppervlakkiger en vluchtiger uiting van de liefde van een ge trouwde man dan de reacties, die ik u in de voorafgaande punten genoemd heb. Als uw man daaraan voldoet, hoeft u zich in geen enkel op zicht ongerust te maken. Dan is uw huwelijk op hechte bodem gebouwd en zal het alle eventuele stormen het hoofd kunnen bie den. Probeert u van uw kant dan ook, niet langer het kleine meisje te zijn, dat pruilt als zij vindt, dat er niet genoeg aandacht aan haar wordt besteed in tastbare vorm. Maar weest u voor uw man de lieve, moedige, begrijpende vrouw, die haar plaats wil in nemen aan zijn zijde en niet alleen als troetelpopje op zijn schoot." PÉ PENELOPE. (Nadruk verboden.) De aardbeien zijn op het ogen blik nog prijzig. Om. deze bij zonder smakelijke frisse vrucht toch eens een plaatsje in het weelcmenu in te kunnen ruimen zal men nu dus nog moeten zoe ken naar combinatie-mogelijk heden met b.v. yoghurt, hang op, kwark, room of gebak, waardoor men in verhouding natuurlijk veel minder nodig heeft dan wanneer men ze zó izonder meer eet! Van het Huis Carnegie in Londen komt dit vlotte, eenvoudige jurkje van met 'n bloempatroon In-drukte katoen. Het heeft een ronde hals, een nauwsluitende rok en een drapering, welke in twee banen van de breed gemarkeerde taille afhangt. ZONDAG: bruine soep, kalfs- lappen, spinazie, aardappelen, open vruchtentaart met aard beien. MAANDAGroerei met kom kommer.tomatens'.a, gebak ken aardappelen, wentelteef jes. DINSDAGgebakken bloed worst, andijvie, aardappelen, hangop. WOENSDAG: Irish stew, kar- nemelkpudding. DONDERDAGmacaroni met ham en kaas, sla, rabarber- m.oes met schuimkop (eidooi ers bewaren voor omelet vrij dag of bloemkoolschotel) VRIJDAGomelet champions, bloemkool au gratin, pommes frites óf saucijsjes, bloemkool au gratin, aardappelen, fruit. ZATERDAGgehaktsaus poste lein,aardappelkoekjes, cara- melvla. OPEN VRUCHTENTAART Voor het deeg: 250 gr. bloem, 150 gr. boter, 100 gr. witte bas terd, 1 eidooier, zout. Voor de vulling: pond aardbeien, 50 gr. basterdsuiker. Voor de garnering: >/s l slag room, 20 gr. basterdsuiker. Bloem, suiker en zout door eenmengen, hierin de boter snijden en er tie eidooier aan toevoegen. Het deeg kneden, een springvorm beboteren en de bodem en de Zijkanten bekle den met het deeg. In een vrij hete oven in ongeveer een half uur gaar en lichtbruin laten worden en na bekoeling vullen met de gewassen aardbeien die enige tijd mei suiker zijn weg. gezet. De taart met stijfgeslagen slagroom en eventueel wat ge- confijte vruchtjes garneren. KARNEMELKPUDDING 4 l karnemelk, sap van 2 citroenen, geraspte schil van 1 citroen, 200 gr. suiker, 30 gr. gelatine (waarvan 5 gr. rode ge latine), y4 dl water. De geweekte gelatine en de suiker in het hete water oplos sen en door de karnemelk, waaraan het citroensap en de citroenrasp zijn toegevoegd, roeren. De massa, zodra ze dril- lig gaat worden, in een met wa ter omgespoelde vorm over brengen. De pudding keren, desgewenst garneren met wat slagroom en een geconfijt vruchtje en er een vanillesaus bijgeven. H AT je met een kind, dat als kleuter en ook zolang het op de lagere school was, nooit veel moeite heeft gegeven, de handen vol kunt krijgen, wanneer het in de puberteitsjaren komt, had Ireentjes moeder eigenlijk niet verwacht. Toch had ze beter gedaan zich erop voor te berei den, want kennissen die zelf al grotere kinaeren hadden, hadden haar wel eens voorspellingen in die richting gedaan. „En meisjes geven over het algemeen meer last dan jongens," werd er bij ge zegd. „Op een gegeven ogenblik ver anderen ze zo, dat je ze nauwelijks her kent. Ze worden prikkelbaar, lichtge raakt, laten' zich niets meer gezeggen, weten alles beter, lijden aan de meest onberekenbare stemmingen, zodat je het ene moment niet weet, waar je het vol gende aan toe bent en je je in wanhoop afvraagt hoe je ze toch aan moet pakken, om de vrede te bewaren en je toch nog een beetje te doen gelden. Kritiek ver- aragen ze eenvoudig niet; ze geven je doorlopend het gevoel, dat je ze het meest grievende onrecht aan doet, als je ergens iets op durft aan te merken. En ik verzeker je, dat er een massa is, waar iets op aan te merken valt „Kijk maar eens naar onze Joke of „Kijk maar eens naar mijn Annie...", werd er waarschuwend gezegd. IREENTJES moeder had er haar schou- ders over opgehaald. Zij was zover nog niet met haar kind en het zou ook heus wel meevallen. Maar toen kwam de tijd, dat ze moest erkennen, dat de anderen met hun Jokes en Annies het toch bij het rechte eind hadden gehad. Ook Ireentje kwam op de leeftijd, dat er geen land met haar te bezeilen was. Ook dit kind toonde zich prikkelbaar, humeurig, on handelbaar en verschrikkelijk eigenwijs. En wat het vreemdste was: Ireentje, die steeds een heel ordelijk meisje was geweest, dat zonder tegenpruttelen haar speelgoed opruimde, legde opeens een onrustbarende slordigheid aan de dag. De standjes, die ze van moeder kreeg, als ze haar kamertje weer eens als een stal had achtergelaten, maakten haar obstinaat. Daarna leek het wel, of ze, juist om moeder te plagen, haar boel nog meer liet slingeren. Nu was ook Ireentje's moeder zover, dat ze zich in wanhoop afvroeg; „Hoe moet ik dat kind aanpakken? Hoe bréék ik die recalcitrantie?" APEENS kwam ze tot de ontdekking, dat ze het verkeerd formuleerde. Zich laten „breken" zou Ireentje niet. Zeker niet in de geestesgesteldheid, waarin ze nu verkeerde. Ze had al zoveel te wor stelen met haar eigen verwarringen, dat ze elke berisping van buitenaf als een duldeloze inmenging voelde, waartegen ze zich nog eens extra schrap zette. Nee, Ireentje moest genezen, niét ge broken worden. Ze leed aan een soort ziekte. De ziekte van de overgang naar het volwassene. Deze ziekte vroeg om uiterst tactische behandeling. Moeder's intuïtie wees haar de juiste weg. Als er weer iets op Ireentje aan te merken viel (en dat was bijna dage lijks het geval), begon moeder niet met het standje. Ze baande de weg tot wat ze Ireentje te zeggen had, met een prijsje. Ze zocht en vond iets, waarvoor haar dochtertje een waarderend woordje ver diende en prees haar daarvoor. In de milde stemming, waarin het meisje daar door geraakte, kon ze de rustige, goed gemeende terechtwijzing, als die moest volgen, gemakkelijker aanvaarden. Ze begon zelfs die prijzende woorden zo prettig te vinden, dat ze haar best deed, ze voor alles te verdienen. En zo kwam Ireentje tenslotte bijna ongemerkt weer in haar geestelijk evenwicht. MARCELLE. (Nadruk verboden.) Het aanbod van verse groenten is alweer zo groot, dat wij ge makkelijk en zonder te diep in de beurs te moeten tasten iedere dag van de week een andere groente op tafel kunnen brengen. Denk er bij het kopen van groente meteen aan, dat ook bij de boterham wat frisse rauw kost erg lekker is. En dat ster kers, plakken komkommer, schijfjes wortel of radijs, al of niet op een vlees-, vis- of eier- belegging, de boterhammen zo voorjaarsachtig maken. Vooral kinderen vinden zo'n „tuintje" op hun bord erg gezellig. Het kan de concurrentie met suiker en andere zoete broodbelegging met glans doorstaan. Aan het 'garneren van schaal tjes en het opmaken van scho tels doen wij huisvrouwen mees tal niet zoveel, maar met de vöor- jaarsrauwkost is het in een wip gebeurd en het staat beslist aar- aig voor een paar cent extra. Wordt de rauwkost als brood belegging en als garnering ge bruikt, dan behoeft hij niet altijd aangemaakt te worden. Doet hij dienst als slaatje bij het brood of bij de hoofdmaaltijd, dan kan men beter op smaak maken met een slasaus of met citroensap. Een stevige groente, zoals komkommer, radijs, wortelen, kan enige tijd van te voren aan gemaakt worden; met bladgroen te, zoals spinazie, kropsla en andijvie kan men dit beter niet doen, omdat de sla anders veel te nat en te slap wordt en te veel aan smaak inboet. Recepten voor 4 personen Slaatje van komkommer en radijs 1 flinke komkommer, 1 bosje radijs, peterselie, een slasaus van olie, citroensap of azijn, zout (en suiker). De komkommer en de radijs schoonmaken en wassen. De komkommer in zeer kleine blokjes snijden; de radijsjes halveren of in vieren snijden. De peterselie wassen en zeer fijn snijden of knippen. Een slasaus maken van ongeveer tweemaal zoveel citroensap of azijn als olie, wat zout (en suiker). De groente erdoor mengen en een kwartiertje laten staan. Het slaatje zo no dig verder op smaak afmaken. Spinazie met appel 350 gr. spinazie, 2 appelen, slasaus of mayonaise (zout, peper). De spinazie uitzoeken, een paar maal wassen en zeer goed laten uitlekken. Vlak voor het gebruik de spinazie fijnsnijden. De appelen schillen, schoon maken en in kleine blokjes snijden. Spinazie en appel ver mengen met slasaus of mayo naise naar smaak (en zo nodig nog zout en peper). Tot slot nog een recept van gekookte groente. Gevulde slakropjes 4 eieren, 8 plakken gekook te ham of 12 plakjes mager ont bijtspek, 4 kropjes sla, zout, boter of margarine. De eieren half hard koken (8 minuten) in koud water houden en pellen. De sla schoonmaken, zeer goed was sen en in een bodempje water met zout gaarkoken in onge veer 10 minuten. De sla zeer goed laten uitlekken. Ieder ei in een kropje sla plaatsen en dit er omheen vouwen tot een klein pakje. De plak (ken) ham of ontbijtspek er omheen rol len. In een vuurvaste schotel of braadpan boter of margari ne smelten. De rolletjes er aan alle kanten door wenteleen. Een scheutje water of bouillon toevoegèn, de schotel of pan sluiten en de kropjes in de oven of boven op het fornuis door en door warm laten wor den. Honing is geen geneesmiddel, maar heeft wel oen stimuleren de werking op het gehele orga nisme en de verrichtingen van onze organen. Een zieke zal echter door het gebruik van 'n paar porten honing niet gene zen. Honing wordt verwerkt in vele huismiddeltjes en ook in geneesmiddelen en cosmetica. Zij werkt van nature laxerend. Een hete citroenkwast (bij ver koudheid) met honing inplaats van suiker is zeer aan te be velen. Sinds 1 januari 1960 mag alleen honing uit de raat „ruwe honing" genoemd wor den. Het ia deze honing welke wordt geoogst uit door de bijen gebouwde blanke raat, die ge heel gevuld is met honing en waarvan alle cellen met een wasplaatje zijn verzegeld. Ech te raathoning, (dus die zonder kunstraat), is geheel eetbaar, maar is veelal niet gemakkelijk verkrijgbaar. Niet alleen de planten vragen de aandacht in onze tuin, maar ook onze kinderen, die veel prijs stellen op een eigen speelterrein. Wie een grote tuin heeft, reser veert voor zijn kroost natuurlijk wel een hoekje waar ze naar har telust mogen ballen, draven en graven, maar in de kleine tuin is niet veel plaats voor voetbal lende, verstoppertje spelende en zand gravende rakkers. Toch proberen we onze kinde ren zoveel mogelijk gezondheid te bieden op eigen grond. We houden ze dan in het oog en ma ken er geen straatmadelieven van. Een schommel is heus wel ergens op te hangen, een paar ringen of rekstokje kan er vaak wel gelijk naast. En dan zorgen we natuurlijk voor een zandbak. Waar moet deze geplaatst wor den? De zandbak moet in de zon liggen, niet te dicht bij planten en bloemen en in het gezicht van het wakend oog der ouders. Zeer geschikt is een terrasje direct bij huis. Om bloemen voor de kleuterhandjes te beschermen, kunnen we een niet te hoge ligustrum om de bak planten met een open ruimte naar het huis. Verder in de tuin gelegen kan ook struikbeplanting dienst doen. Een zandbak kan gemaakt worden van steen of van hout. Hout is onderhevig aan rotting, steen niet. Bezering door steen- bouw behoeft niet gauw ge vreesd te worden, dit heeft de j praktijk bewezen, bovendien kan bouw met steen aangepast wor den aan het geheel. Niet alleen zand Zorg voor glad geschaafde houten zitbanken en speeltafels in de onmiddellijke omgeving, er kunnen ook bergplaatsen voor 't speelgoed in gemaakt worden. Maak tussen beplanting en zandbak een smal pad, zodat de kinderen ook buiten de zandbak kunnen spelen. Zandbakken mogen niet door bomen overschaduwd worden, de volle zon is het beste en ver dampt de regen. Wie het hele maal „af" wil doen, maakt over de bak nog een deksel, zodat kat ten en regen geweerd kunnen worden. Voor grotere kinderen kan naast een zandbak een speelrek (zo mogelijk van aluminium) ge maakt worden. Het „eigen tuintje" Vierkante rode tegels doen het goed als paadjes voor kinder tuintjes, want natuurlijk geeft u de kinderen ook een eigen hoek je. Daar leert u de kinderen tuinkers en radijs verbouwen. Het zijn gezonde groenten. Ook een hoekje aardbeien zal veel vreugde verschaffen. Willen kleine peuters bloemen planten, neem dan eenjarige, zoals goudsbloemen, korenbloe men en de dankbare afrikaantjes. Tweejarige planten overleven het toch niet, want onze kleuters zijn niet in staat ze in het vuur van het spel voldoende te be schermen. Help hen op weg, ze moeten tenslotte alles nog leren. Met enige hulp uwerzijds leren de kinderen hun eigen domein waarderen en verzorgen, ze zul len er veel pret door hebben, ter wijl de rest der tuin er eveneens bij gebaat zal zijn. Kunt u een keer in de omge ving van een zandbak een hoekje vrijmaken voor aardappelen, leer hun deze te kweken, u zult eens zien hoeveel plezier zij zul len hebben, als t.z.t. de jonge aardappelen getrokken kunnen worden en u een maaltijd kunt klaar maken van eigen gekweek te, veel vitamine bevattende pie pertjes. Ze eten zeker eens zo veel In Cannes is ter gelegenheid van het internationale filmfesti val een verkiezing gehouden van „Miss Festival". De keus viel op Hundley Lajeune, een 19-jarige Amerikaanse neger- mannequin. Zij schonk de foto graaf hier een charmante lach. Honing is in doorsnee ais volgt samengesteld: 1020 water, 1 --5 saeha- rose (suiker), 35- 40% fructo rose (suiker), 35—40% fructo se (vruchtensuiker), 32-10%. glucose (druivensuiker). Ho ning bevat vitamines van de B-groep, vitamine C en vele mineralen ais ijzer, magnesium, calcium, fosfor en koper Organische stoffen zijn er vele in te vinden, deze zijn nodig om een volledige omzetting te -verkrijgen van 't voedsel in de voor ons lichaam onmisbare stoffen, welke o.m. moeten zorgen voor een zuur- stofvrij milieu in de darmen, waardoor gisting voorkomen wordt. De calorische waarde is hoog, en direkte opname in het bloed is van grote betekenis bij ener gie-eisende handelingen. Bloemenhoning blijft lang vloeibaar en" is zacht van smaak, licht Vérleerbaar. Kristalliseert vrijwel niet. Lindebloescmhoning is extra fijn, met een kleur van licht tot goudgeel met groen achtige inslag. Er vormen zich vrij grote kristallen bij kristal lisering. Klaverhoning is mooi crème tot lichtgeel ge kleurd, kristalliseert uit'tot 'n half-vloeibare substantie, zon der uitgesproken smaak. Zeer licht verteerbaar. Heidehoning is de typische Nederlandse honing; heeft een sterk karak ter en een eigen smaak. Kleur goudachtig bruin, en kenbaar aan de luchtbelletjes. Van oor sprong is zij reeds gelei-achtig, maar kristalliseert vrijwel niet. Echte honingkenners prefere ren deze soort het meest. (Nadruk verboden.)

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1960 | | pagina 9