Nationale herdenking in de Ridderzaal
te Den Haag
W eeroverzicht
Koninklijk Paar legt krans
bij Nationaal Monument
Herdenking op de Grebbeberg
„Dit wonder bijzonder herdenken"
ZON- en MAANSTANDEN
HOOGWATER
WEERBERICHT
Hjankering bij abonnement: Terneuzen
Directeur-Hoofdredacteur I. van de Sande
Redactie-adres: Noordstraat 55—57
Administratie-adres: Smidswal
Telefoon 2073 en 2510
Ni 5 uur uitsluitend 2073
Gironummer 38150
Abonnementsprijs: ƒ6,— per kwartaal; per
maand ƒ2,per week 48 ct. Losse nrs 9 ct.
OE VRIJE ZEEUW
VRIJDAG 6 MEI I960
16e Jaargang Nr 4977
Verschijnt dagelijks Uitgeefster N. V. v/h Firma P. J. van de Sande, Terneuzen
Advertentieprijs per mm 15 ct; minimum per
advertentie 2,25.
P-ubriek Kleine Advertenties (géén handels-
advertenties)5 regels 1,Iedere regel meer
20 ct. Kleine advertenties bij vooruitbetaling.
Vermelding; Brieven onder nummer, of: Adres
Bureau van dit Blad, 20 cent meer.
Inzending advertenties tot 's namiddags 2 uur.
Voor het maandagnummer: zaterdags 10 uur.
LIJSTEN MET 18000 NAMEN VAN GEVALLENEN
AAN STATEN-GENERAAL OVERGEDRAGEN
Sober en aangrijpend was de plechtigheid, waarmee
woensdag voor de 15de keer de gevallenen van krijgs
macht en verzet uit de tweede wereldoorlog zijn her
dacht.
De Koningin, de Prins en hun dochters waren naar de
Ridderzaal gekomen voor deze nationale herdenking, die
een bijzonder kenmerk droeg, omdat Koningin Juliana
gecalligrafeerde lijsten met bijna 18.000 namen van geval
lenen van krijgsmacht en verzet hier te lande en overzee
overdroeg aan de Staten-Generaal.
Later werden deze lijsten uit de Ridderzaal naar de hal van het
Tweede-Kamergebouw gedragen. Daar zal iedere dag één bladzijde
uit dit nog aan te vullen boek van persoonlijke offers in een daar
toe opgestelde schrijn worden omgeslagen „tot in lengte van dagen''.
De Koninklijk Familie volgde de dragers van deze boeken, een
matroos en twee soldaten van marine, landmacht en luchtmacht,
een oud-wachtmeester van het K. N. I. L., een leerling van een
zeevaartschool en een met de militaire Willemsorde onderscheiden
verzetsman, via het Binnenhof naar de gedenkschrijn. Achter hen
liepen het gevolg, de minister-president, de minister van Onder
wijs, de Kamervoorzitters en de voorzitter van de Commissie
Nationale Herdenking tussen een erehaag van cadetten en adel
borsten in ceremonieel tenue.
REDE VAN H. M. DE KONINGIN
Bü de overdracht van de erelijsten hield Koningin Juliana
in de Ridderzaal de volgende toespraak:
„Vandaag, vier mei 1960, vijftien jaar na de beëindiging
van de tweede wereldoorlog, moge ik aan U, leden van de
Staten-Generaal, als de gekozen vertegenwoordigers van het
Nederlandse volk, het boek aanbieden, waarin de namen staan
opgetekend van alle land- en rijksgenoten, die hun leven
gaven in de strijd tegen de onderdrukking aan en achter de
fronten, in de vrije wereld en in bezet gebied.
Koningin Wilhelmina gaf gestalte aan deze gedachte. Ik
betreur het diep dat mijn moeder wegens haar hoge leeftijd
hier niet aanwezig kan zijn, maar zij leeft deze gebeurtenis
mee door straks boven deze namen onze vlag doen ont
plooien. Bij deze namen kenden wij hen die drafé* v'Iug tot de
dood toe hebben geëerd als het symbool van alles wat het
leven waarde kon schenken. Wij die achterbleven, zullen hen
blijven eren als hen die voorop gingen naar de overwinning
toe.
In het boek staan zij vermeld, die wij juist meenden niet
te kunnen missen bjj onze herrijzenis.
Nederland IS herrezen het moest ZONDER hen ge
schieden. Hoe dit is gebeurd, moge materieel wonderbaarlijk
zijn, in de geest is het alleen goed geweest als het plaats vond
in hun geest, want zij bleken bereid, als het moest tot het
uiterste toe te geven van wat een mens geven kan, en nog
meer, opdat er een tijd zou komen van vrede en vrijheid
waarin het goed zou zijn te leven.
Samen met een nieuw geslacht, dat hen niet meer gekend
heeft, zoeken wjj, met vallen en opstaan, onze weg in de vrij
heid en vrede, die zij ons nalieten. Wij hebben de vrijheid ieder
ons eigen pad te kiezen, of in respect voor elkanders wen
sen de vreugde te ervaren van samen eendrachtig schep
pend werkzaam te zijn.
Ieder onzer heeft de vrijheid met zijn leven te bewijzen, de
boodschap van hun dood te hebben verstaan".
Rede mr. J. A. Jonkman
In de stemmig met bougain
ville, witte hortensia's, en pro
vinciale vlaggen gesierde Ridder
zaal had de Koninklijke Familie
plaats genomen tegenover het
podium, waarop anders de troon
staat. Op dit podium stonden nu
de tafels met de gecalligrafeerde
erelijsten.
De voorzitter van de Eerste
Kamer, mr. J. Jonkman, hield
ter opening van de bijeenkomst
een rede. Hij zei o.m.:
Met Uw verlof, Majesteit, en
hiertoe uitgenodigd door Uw mi
nister van Onderwijs die tezamen
met de Commissie Nationale
Herdenking deze bijeenkomst
heeft belegd, moge ik thans tot
het openen daarvan overgaan.
Deze bijeenkomst is gewijd aan
de herdenking met name van die
Nederlandse staatsburgers, die in
de tweede wereldoorlog als mili
tairen, als opvarenden van de
koopvaardij of als deelnemers
aan het verzet het leven heb
ben verloren.
Het ligt in de bedoeling op de
5e mei van dit jaar, dat is de 15e
verjaardag van Nederlands vol
ledige bevrijding, met bijzondere
nadruk van onze blijdschap te
getuigen: in een vrij Nederland
te mogen leven.
Wij mogen en kunnen dat niet
doen, zonder eerst met grote eer
bied en in diepe ernst hen te
hebben herdacht, die waar ook
ter wereld in de jaren 1940-'45
zijn gevallen.
Uwe Majesteit zal straks de
erelijst van gevallenen 1940-'4ö
aan de Staten-Generaal overdra
gen, aldus erende en ontplooien
de de zinrijke verhouding, welke
in Nederland tussen kroon en
volksvertegenwoordiging bestaat.
Aangezien de erelijst in het
gebouw van de Tweede Kamer
een passende plaats zal vinden,
moge straks de voorzitter van
die Kamer de dagelijkse zorg
voor erelijst en monument aan
vaarden.
In de bezettingstijd heette de
Scheveningse gevangenisHet
Oranje hotel. Naast het poortje
waardoor ter dood veroordeelde
Nederlanders werden uitgeleid,
schreef Anthonie Donker:
„Gedenk hun laatste gang
door deze lage poort,
hun leven,
voor vrijheid
en voor recht gegeven.
Zet hun strijd voort."
De minister van Onderwijs.
Het koninklijk mannenkoor
„Die Haghe-sangers" zong ver
volgens het lied „Blijf met mij,
Heer, ais 't zonlicht niet meer
straalt". Daarna sprak de minis
ter van Onderwijs, mr. J. M. L.
Th. Cals zijn rede uit.
„Sterker nog dan in voorgaan
de jaren", zo zeide mr. Cals,
..gaan op deze 4de mei onze ge
dachten terug naar degenen,
wier namen vermeld zijn op de
erelijst van gevallenen die hier
in ons midden ligt en naar allen,
die ons zijn ontrukt in de zware
oorlogsjaren.
Zo behoort tot onze kostbaar
ste herinneringen aan die jaren
die aan een stem: de stem van
Koningin Wilhelmina, die ons
door de radio telkens aanspoor
de tot beginselvaste, onbuig
zame volharding. Wij in bezet
gebied voelden aan hoe innig en
begrijpend onze Koningin met
ons meeleefde, meeleefde vooral
met diegenen die aan het binnen
landse front stonden, streden en
vielen. Het was eind december
1943 dat de Koningin de hoop
uitsprak dat wij deze gevallenen
„blijvend, op een sobere doch al
leszins hun waardige wijze" zou
den gedenken. Zij gewaagde van
een „boek voor onze helden en
martelaren", dat „een ereplaats
zou krijgen in ons midden", een
boek dat wij „als een kostbaar
kleinood aan het nageslacht zou
den doorgeven".
Nu, vijftien jaar na het einde
van die strijd, ligt dit boek voor
ons.
In een eindeloze opsomming
vermeldt het de namen en en
kele andere gegevens van al die
genen die, samen met onze bond
genoten actief strijdend, in de
worsteling voor de herwinning
van onze vrijheid, zijn omgeko
men. Achttienduizend namen
zijn het. Wij hebben als volk,
wij weten het, meer verliezen
geleden. Ik denk aan de burger
slachtoffers van de oorlogshan
delingen, van de bombardemen
ten in de eerste plaats. Ik denk
aan de slachtoffers van de ar
beidsinzet en van de gruwelijke
hongerwinter; ik denk vooral
aan ons meedogenloos getrof
fen Joodse volksdeel.
Wij zouden deze lijst, zo was
de wens van Koningin Wilhel
mina, in ons midden een ere
plaats geven. Hier aan het Bin
nenhof waar het overleg tussen
regering en volksvertegenwoor
diging plaats vindt, klopt het
staatkundig hart van ons land.
Hier moest de erelijst van geval
lenen komen te rusten.
De erelijst komt straks te rus
ten in een monument, dat alleen
een dienende functie wil vervul
len en zijn kracht zoekt in een
voud en zuiverheid. Het bestaat
uit een gedenktafel, gevormd
uit gestolde lava, komende uit
het binnenste der aarde lava
die ons doet denken aan de woe
dende en vernietigende werve
ling van de oorlog, maar ook aan
het kolken van de gevoelens
diep in ons innerlijk, in de jaren
1940—1945. Die gedenktafel be
vat een schrijn, door vaardige
handen gesmeed uit zuiver goud,
het edelste metaal, als een hul
de aan hen, die het hoogste ga
ven. Op dat goud zullen blanke
vellen rusten, waarop de namen
vereeuwigd zijn van hen die wij
op deze wijze hebben willen eren.
Ze staan er in een simpel en
krachtig calligrafisch schrift.
Vier-en-twintig namen zullen
zichtbaar zijn. elke dag vier-en-
twintig andere.
Mogen voor hen allen de n oor
den gelden, die Marnix van Sint-
Aldegonde de vader des vader
lands in diep Gods vertrouwen
in de mond legde:
Nae 't suer sal ick ontfanghen
van Godt mijn Heer dat soet,
daer na so doet verlanghen
mijn vorstelick ghemoet
dat is dat icb mach sterven
met eeren in dat velt,
een eeuwich rijck verwerven
als een ghetrouwe helt.
Slotwoord van
mr. Kortenhorst
Nadien weerklonken verzen
uit het verzet, voorgedragen door
de dichteressen en dichters zelve.
Maurits Mok droeg zijn „Capitu
latie" voor, Clara Eggink haar
„Dodenmars", Yge Foppema de
„Ballade van dé ter dood veroor
deelden", Willem Brandt het
„Kerkhof Si Ringo Ringo" en J.
C. Bloem zijn „Na de bevrijding".
Daarna zong het koor het in
drukwekkende Valeriuslied „O
Nederland let op u saeck".
Kort was het slotwoord van de
voorzitter van de Tweede Kamer,
dr. L. G. Kortenhorst.
„Namens de leden der Staten-
Generaal aanvaard ik de door
Uwe Majesteit verstrekte op
dracht de erelijst der duizenden,
tijdens de oorlog 1940-'45 geval
lenen in het gebouw der Tweede
Kamer een passende plaats te
geven.
Wij verzekeren u trouwe en
piëteitsvolle wachters te zullen
zijn van de graftombe der beken
de soldaten, die hun leven lieten
voor de grote zaak van vrijheid,
vrede en gerechtigheid.
Verleden, heden en toekomst
reiken elkander de hand boven
de rustplaats der strijders en
martelaren, wier namen ver
eeuwigd zijn op deze bladen.
Op ons en op hen, die na ons
komen, rust de plicht deze hui
veringwekkende woorden: „Ik
was dood, en zie ik leef" gestalte
te ge\*en, daarbij bedenkend, dat
alleen de geest levend maakt en
alleen de geest inhoud geven kan
aan de eenheid die levenden en
doden samenbindt: De liefde voor
vorstenhuis en vaderland."
Daarna werd gezamenlijk het
„Mijn schildt ende betrouwen"
gezongen.
Een voor een namen toen de
zes dragers hun deel van de ere
lijst op en begaven zich naar de
uitgang van de Ridderzaal, ge
volgd door de koninklijke fami
lie. In diep stilzwijgen liep de
kleine stoet over het Binnenhof
naar het gebouw vm de Tweede
Kamer, waar de lijsten op de
gedenktafel werden gelegd.
In de Ridderzaal werd bij het
hijsen van de vlag door de Prin
sessen Jan Campert's „Lied dei-
achttien doden" op muziek van
Jos Vranken gezongen. Na enige
ogenblikken stilte weerklonk het
Wilhelmus, gespeeld door de
kapel van het regiment „Johan
Willem Friso".
De koninklijke familie begaf
zich per auto weer naar het pa
leis Soestdijk.
Zusters Benedictinessen
ontbraken
Zeer velen waren in de Ridder
zaal aanwezig, toen de koninklij
ke familie op het Binnenhof aan
kwam. De Koningin werd naar
haar plaats geleid door mevrouw
Van Hamel, moe.der van wijlen
luitenant ter zee der tweede
klasse L. A. R. J. van Hamel,
die als eerste agent van de rege
ring in Engeland in 1941 voor
het vuurpeloton van de bezetter
viel en dooi de heer W. IJzer-
draat. zoon vla de oprichter van
de Geuzenorganisatie, die als
een der „eerste achttien doden"
in maart 1941 het leven liet.
Voorts waren aanwezig minis
ters en staatssecretarissen, de
gevolmachtigde ministers van
Suriname en de Nederlandse An
tillen, Commissarissen der Ko
ningin, ministers uit het tijdvak
194Ö-'45, jhr. mr. dr. A. W. L.
Tjarda van Starkenborch Sta-
chouwer, oud-Gouverneur-Ge
neraal, enz.
Van de zusters Benedictinessen
van de „Onze Lieve Vrouwe-ab-
dij" te Oosterhout. die de lijsten
der gevallenen naar een ont
werp van Van Krimpen in jaren
lange stille aandacht calligra-
feerden, was niemand aanwezig.
Hun orderegels gedogen zulks
niet. Zij willen ook in dit werk
naamloos voor de wereld blijven.
Op de Grebbeberg is woens
dagmorgen tussen elf en twaalf
uur een indrukwekkende her
denkingsplechtigheid gehouden
voor de gevallenen van de ko-
ninkl. landmacht, die werd bijge
woond door talrijke militaire en
burgerlijke autoriteiten, onder
wie de chef van de generale staf,
luitenant-generaal Le Fevre de
Montigny, vertegenwoordigers
van de chef luchtmachtstaf cn
marinestaf, alsmede de burge
meester van Rhenen jhr. mr. L.
H. N. F. M. Bosch ridder van
Rosenthal.
(Adv.)
Aan de feestelijke plechtigheid ter viering van de herwinning van
onze vrijheid „Dit wonder bijzonder gedenken" gistermiddag
in het Concertgebouw te Amsterdam, werd bijzondere luister ver
leend door de aanwezigheid van H. M. de Koningin, Z. K. H. de
Prins der Nederlanden, de oudste twee Prinsessen, Z. Em. Bernard
kardinaal Alfrink, van de nagenoeg voltallige Raad van State en
Raad van Ministers, de Commissarissen der Koningin in Noord-
Holland, Zuid-Holland, Utrecht en Limburg, de voorzitter van de
Eerste Kamer der Staten-Generaal, de president van de Hoge Raad,
van de ambassadeurs (c.q. hun vertegenwoordigers) van de Ver
enigde Staten, Frankrijk, Engeland, Canada, België en Luxemburg,
voorts van verscheidene burgerlijke en militaire hoogwaardigheids
bekleders.
Tijdens deze bijeenkomst heeft
prof. dr. W. J. M. A. Asselbergs
i Anton van Duinkerken) een
rede uitgesproken. Hij zei o:m.:
„De vrijheid vieren als een
feest is mogelijk omdat haar
wezen ons de keuze laat, haar
te beleven op elke manier, die
ons lief is. Terwijl dwang zich
oplegt, dus geen overleg van de
onderdaan met zichzelf of met
zijn lotgenoten verwacht, schept
vrijheid een geestelijke bewe
gingsruimte, waarin toenadering
en verwijdering, instemming en
afweer, bevestiging en ontken
ning met elkander in beraad
kunnen gaan.
Dwang geeft zijn bevel, maar
vrijheid moedigt een gesprek aan
tussen de betrokkenen bij ieder
ontwerp. Dwang blijft rechtlij
nig en doods, terwijl vrijheid on
ophoudelijke beproeving en dus
ook verbetering van de mogelijk
heden toelaat.
In onderworpenheid is de mens
afhankelijk van andermans wil
lekeur; in vrijheid ontwikkelt hij
zijn eigen inzicht door het te
toetsen. Hij kiest zelf hiertoe de
toetssteen. Of deze wordt hem
aangeboden door de vrijheid van
zijn medemensen. Zo kan uit de
ervaring van de vrijheid een zeer
verwikkeld 'geestelijk verkeer
ontstaan, terwijl onder dwang
iedere richting tevoren bepaald
is.
Vrij blijven is om deze reden
moeilijker dan vrij worden. Hand.
having van de vrijheid vraagt
eerbiedige aandacht voor een
voorrecht, dat men met anderen
samen mag genieten, zelf feeste
lijk mag genieten.
De herinnering aan de bezet
tingstijd zoekt naar een passen
de plaats in de geschiedenis van
ons land. Ze beslaat een tijdperk
van vijf jaren, niet meer dan het
zestiende deel van de duur van
de tachtigjarige oorlog. De be
vrijding bracht-meer herstel van
het bekende dan vernieuwing
van het oude. Het leek, of een
boze droom voor altijd opklaar
de. Van hetgeen die droom te
voorschijn riep, is thans geen
herhaling te duchten."
ZON
MAAN
op
onder
op
onder
Mei
6
5.02
20.12
14.21
3.01
7
5.00
20.14
15.32
3.26
8
4.58
20.16
16.46
3.52
De hoofdlegeraalmoezenier,
mgr. H. J. J. M. van Straelen,
hield een korte toespraak. Hoofd-
legerpredikant ds. A. Th. W. de
Kluis ging voor in gebed. De
Koninklijke Militaire Kapel
bracht gewijde muziek ten ge
hore. Door de verenigde chefs
van staven en talrijke deputaties,
onder andere van het voormali
ge KNIL, de koninklijke land
macht van vóór 1940, de voor
malige binnenlandse strijdkrach
ten, de voormalige brigade Prin
ses Irene en de vereniging artil
lerie werden kransen gelegd aan
de voet van het Nationaal Leger-
monument.
Nadat twee minuten stilte in
acht waren genomen werd deze
herdenking besloten met het
spelen van het volkslied en het
voorhijsen van onze nationale
driekleur.
Belgische zweefvlieger
gedood.
Een botsing tussen twee
zweefvliegtuigen in de lucht in
de nabijheid van Gent, heeft het
leven gekost aan een 20-jarige
Belgische zweefvlieger.
Zijn toestel verloor bij de bot
sing een vleugel en stortte neer.
De vlieger van het tweede toe
stel kon met zijn onbeschadigde
zweefvliegtuig zonder moeilijk
heden landen.
Tijdens een korte, indrukwek
kende plechtigheid hebben H. M.
Koningin Juliana en Z. K. H.
Prins Bernhard woensdagoch
tend een krans gelegd bij het
Nationaal Monument op de Dam
te Amsterdam. Daarmee werd de
vijftiende herdenking van de
gevallenen uit de tweede wereld
oorlog ingeluid.
Omstreeks half twaalf arri
veerde het Koninklijk Paar bij
het Nationaal Monument. In zijn
gevolg bevonden zich mevrouw
W. A. Repelaar van Drielvan
der Willigen. Dame du Palais
van H. M. de Koningin, Jkvr. C.
E. B. Roëll. particulier secreta
resse van H. M. ae Koningin,
lun.-gen. tit. C. Pahud de
Mortagnes, chef van het militai
re huis van de Koningin, mr. R.
J. E. M. van Zinnincq Bergmann,
hofmaarschalk van de Koningin,
kapt.-luit. ter zee N. J. H. Gre
gory, adjudant van de Koningin
en res. luit.-kol. C. C. Geertsema,
adjudant van Prins Bernhard.
Ter begroeting van het Ko
ninklijk Paar waren aanwezig
burgemeester mr. G. van Hall,
dr. M. J. Prinsen. Commissaris
van de Koningin in Noord-Hol
land, minister-president prof. dr.
J. E. de Quay en ir S. H. Visser,
minister van Defensie. Begeleid
door de minister-president en de
minister van Defensie begaven
H. M. de Koningin en Z. K. H.
Prins Bernhard (gekleed in het
generaals-uniform van de ko
ninklijke landmacht) zich vervol
gens naar het Nationaal Monu
ment. Een erewacht, bestaande
uit honderd man van de school
der intendance, en het trompet-
terskorps der cavalerie, dat op
de rijweg stond opgesteld, bracht
daarbij de gebruikelijke eerbe
wijzen. Terwijl het trompetters-
korps van de cavalerie koraal-
muziek ten gehore bracht, legden
achtereenvolgens H. M. de Ko
ningin en Z. K. H. Prins Bern
hard en de minister-president en
de minister van Defensie namens
de raad van ministers kransen
aan de voet van het Nationaal
Monument. In de groene krans
van het Koninklijk Paar waren
witte tulpen uit de paleiskweke
rij verwerkt.
Nadat een minuut stilte in
acht was genomen weid de
plechtigheid besloten met het
spelen van het Wilhelmus.
De terechtstelling van
Caryl Chessman.
De advocaat van Caryl Chess
man heeft in San Francisco be
kend gemaakt waarom Chess
man. die maandag terechtgesteld
is. niet de identiteit heeft willen
onthullen van de „bandiet met
het rode licht", voor wiens mis
daden hij moest boeten.
De advocaat, George Davis,
zei dat Chessman een dochter
van-17 jaar heeft en dat hij bang
was dat zij door de onderwereld
zou worden vermoord als hij zijn
mond niet hield.
Chessman is tweemaal ge
trouwd geweest, doch beide ke-i
ren gescheiden. Zijn dochter is
geboren uit het eerste huwelijk.
Zij bezoekt 'n middelbare school
in Californië. Zijn ex-vrouwen
zijn beide hertrouwd.
Ongeregeldheden in
Belgisch Kongo.
Twintig Belgische politieman
nen zijn woensdagavond gewond
bij een overval door honderden
opgewonden Kongolezen op do
politiekafjrne in een randge
meente 'tin Stanleystad in Bel-
gisch-Kongo.
De betogers bestookten het ge
bouw met stenen en vielen de
politie met messen aan.
De relletjes, die tot laat in de
avond voortduurden, baddert
naar uit Stanleystad wordt ge
meld geen slachtoffers onder de
Kongolezen tot gevolg.
Niet alleen in ons land maar
ook elders op het Westeuropese
vasteland, alsook in Duitsland en
Polen, was de 5e mei een zonnige
en vrij warme dag, waarop het
kwik tot ongeveer 20 graden op
liep. Vlak aan de kust kwam de
temperatuur in ons land maar
tot waarden van 13 tot 17 gra
den, hetgeen samenhing met een
zwakke wind van zee.
Het rustige weerbeeld komt op
rekening van een hogedrukge-
bied dat een langgerekte vorm
heeft en zich uitstrekt van de
Golf van Biscaye via het Engelse
VRIJDAG 6 MEI
v.m.
Breskens 9.57
Terneuzen 10.32
Hansweert 11.12
Walsoorden 11.22
n.m.
10.27
11.02
11.42
11.52
Kanaal, het zuiden van de
Noordzee, naar Denemarken en
Polen. Daar dit hogedrukgebied
ook de komende 24 uur het weer
beeld zal beheersen, duurt het
droge en zonnige weer voort,
waarbij de temperatuur opnieuw
tot boven de 20 graden kan op
lopen, maar vlak aan de kust zal
een .koelere wind van zee in de
middag opnieuw voor lagere
temperaturen dan landinwaarts
zorgen.
medegedeeld door het K. N. M. I.
te De Bilt, geldig van vrijdagoch
tend tot vrijdagavond.
Zonnig voorjaarweer.
Droog, zonnig en vrij warm
weer met een zwakke tot matige
wind uit uiteenlopende richtin
gen, maar aan de kust tijdelijk
zeewind met lagere middagtem-
pcraturen dan landinwaarts.