enu van de week
9e/Srcr
Met raad en daad
Moeder Ankie is niet bang
r
Verlangt de doorsnee vrouw om
moeder te zijn
De Ster van Bethlehem
nemen wij voor een re^en/ad.,..
<U ÏJcouw
■n
U^zmjeilc^
YE1U6HEIDS-BAUP0INT
KLEUR-EN
00 CU ME NT ECHT
PETTICOATS MET ZAKJES.
30 april 1960.
Zaterdag 30 april 1960.
DE VRIJE ZEEUW
Pagina 9
Terry had al een paar maal op de klok gekeken. Ze
probeerde het tersluiks en ongemerkt te doen, maar na
tuurlijk had Ada het gemerkt en viel ze er over.
„Heb je weer haast", smaalde ze.
„Je weet, dat ik graag thuis ben, als de kinderen
school komen", verontschuldigde Terry zich.
„Dat moet toch ook wel iets verschrikkelijks zijn,
de slaaf van je kinderen te zijn. Blij, dat ik
uit
om zo
ze niet heb", barstte Ada uit.
Het was het oude liedje. Al
Ada's vriendinnen kregen om de
beurt een veeg uit de pan. Haar
schimpscheuten en honende op
merkingen over de manier,
waarop ze met hun kinderen
omgingen, haar moederplichten
meenden te moeten vervullen en
zich daarmee volgens Ada aan
een slaafse onderhorigheid on
derwierpen, bespaarde ze nie
mand. Met Ada viel over dit tere
onderwerp niet te praten. Ze was
daarvan niet af te brengen. En
als een van de vriendinnen de
moed had, zich te verweren door
te zeggen, dat Ada de kwesties
met kinderen niet kon beoorde
len, omdat ze er zelf geen had,
dan barstte de bom pas goed.
\'ee en ik zou ze niet willen
hebben óók", barstte ze dan uit,
terwijl ze met felle, agressieve
ogen de kring rond keek. „Zeker
om op dezelfde walgelijke manier
gebonden te zijn als jullie. Om
de voetveeg te worden van een
troep ongemanierde egoïsten.
Vertel me, wat een moeder, die
maar op de wenken van haar
kinderen vliegt, zoals jullie, an
ders is. Jullie behoeven mij niets
te vertellen. Als het 's middags
in de stad pas gezellig wordt, om
ergens te gaan teaen, moeten
jullie naar huls, omdat de kinde
ren niet alleen kunnen zijn. Jul
lie regelen je hele leven naar
hèn. Je geeft hun het idee, dat
het heelal om hèn draait en je
leest hun wensen uit hun ogen,
klaar om die te vervullen. Wat
een belachelijke demonstratie
van toewijding en moederliefde.
Denk je soms, dat ze je er later
dankbaar voor zijn? Verwacht je
hun eeuwige aanhankelijkheid
ermee te zullen winnen? Op een
dag laten ze je toch in de steek.
Dan heb je afgedaan. Ze zoeken
hun eigen weg en trekken zich
van jou niets meer aan. Dan had
je net zo goed geen kinderen ge
had kunnen hebben. Want ze
vergeten toch, wat je voor hen
opgeofferd hebt en dat je ter-
wille van hen vergeten hebt, dat
je ook nog mens en vrouw bent,
behalve moeder."
Dan zouden ze natuurlijk kun
nen beweren, dat ook nadat het
kind zijn eigen weg zoekt, wat
de normale gang van zaken is,
hij toch nooit voor je verloren
gaat, omdat hij een stuk van
jouw geest meedraagt en die
weer voortzet in zijn eigen kin
doren, die jouw kleinkinderen
zullen zijn en waarin ook voor
jou opnieuw een stukje fris leven
begint. Maar ze konden het net
zo goed laten, want Ada was niet
'■oor rede vatbaar. Waarom dus
te trachten haar uit te leggen,
dat moeder zijn niet iets Is, wat
zich laat beredeneren, evenmin
als het instinct, dat je voortdrijft
om te doen, wAt je doet en dat
nóód als een offer gevoeld wordt
en ook geen dankbaarheid ver
wacht?
Als Terry thuis wil zijn, wan.
neer haar kinderen uit school
komen, doet zij dit beslist niet uit
°en overweging van plicht, om
dat zij erop gesteld is voor een
oorbeeldige moeder door te
gaan of omdat zij haar kinderen
hiermee verwent. Ze doet het,
omdat haar moeder het voor
naar deed en ze zich nog zo goed
herinnert hoe akelig ze het vond,
ais moeder er een enkele maal
»ns niet was. Het is het dood
gewone moederinstinct, dat haar
drijft voor haar kinderen de
sfeer te scheppen, waarin ze zich
g' lukkig en veilig voelen en kun
nen gedijen. Hoe zou je hierbij
overigens van een offer kunnen
■Treken. Het is precies zoals het
behoort te zijn, dat ze zich in de
intimiteit van haar huiskamer,
temidden van haar kinderen ge
lukkiger en tevredener voelt, dan
wéér ook buitenshuls.
Het Is heerlijk om naar hun
verhalen te luisteren, waarbij ze
naar alles vertellen, wat ze die
dag op school beleefd hebben en
tegelijkertijd te voelen, dat ze in
haar, de moeder, altijd weer hun
rust- en middelpunt vinden. Ze
is trots op het vertrouwen, dat
ze in haar stellen. Een kind kun
ie niet teleurstellen. Daarom doe
je de spelletjes met hen, die zij
leuk vinden; daarom antwoordt
Je op hun vragen, zonder dat het
Je verveelt; daarom maak je van
dit uurtje voor het eten iedere
dag opnieuw een klein feest. Je
doet dit, omdat het je zélf plezier
doet èn omdat de kinderen het
van je verwachten. Niet als iets,
waarvoor ze bovenmatig dank
baar moeten zijn, maar als iets,
wat natuurlijk is, omdat jij hun
moeder bent.
Als Terry de kleine vreugden
en verdrietelijkheidjes en al hun
vragen in de ogen van haar kin
deren leest, als ze hun sprookjes
vertelt of voorleest en in de uit
drukking van hun gezichtjes alles
zich ziet weerspiegelen en mee
leven, zal ze zich dan afvragen,
of ze hiei' later dankbaarheid
voor zal oogsten? Dankbaarheid
waarvóór trouwens? Iets, dat
met zoveel liefde en vreugde en
spontane natuurlijkheid gegeven
wordt, denkt toch niet aan wat
het er voor terug zal krijgen.
Natuurlijk ontkomt bijna geen
enkele moeder aan onvermijdelij
ke kleine teleurstellingen bij het
opgroeien van de kinderen. Maar
kinderen niet heeft, om ze aan
zich te binden en vast te houden,
maar om hen erop voor te be
reiden, vrije onafhankelijke men
sen te worden, die zonodig kracht
kunnen putten uit de steun, die
ze thuis ontvangen hebben, maar
niet de behoefte gevoelen, daar
op te blijven leunen.
Waarom kan Ada dat alles niet
begrijpen? Waarom speelt ze
haar vrijheid, om als de dingen
waar ze zin in heeft te doen zon
der aan handen en voeten ge
bonden te zijn door kinderen, uit,
alsof het iets is, waardoor zij de
bevoorrechte is en heeft zij er
plezier in, haar vriendinnen hier
mee te beschimpen?
„Ik mag Ada niet", zeggen
sommigen. „Ze is niet oprecht.
Ze speelt een valse rol. Ze doet
altijd net of ze op ons neerziet,
omdat we maar een troep onbe
nullige sloofjes zijn. Misschien
benijdt ze ons wel in haar hart."
En nu geloof ik, dat ze daar
mee de spijker juist op de kop
hebben geslagen. Die spot en die
agressiviteit van Ada zijn waar
schijnlijk maar een armzalige
maskerade. Ik geloof verder niet,
dat het zozeer haar vriendinnen
zijn, die zij wil bestrijden, maar
eerder, dat zij naar de wapens
grijpt, waarmee zij het best tegen
haar eigen onvoldaanheid kan
vechten.
Ada wil zich niet arm en mis
deeld voelen, daarom praalt ze
met veren, die ze zichzelf op
steekt. Ada is als een van die
hondjes, die door iedereen voor
vals versleten worden, omdat ze
zonder reden grommen en hun
tanden laten zien, terwijl ze in
als zij een werkelijke verstandige jjun hart toch maar heel bang
moeder is, die op tijd weet los
te laten, zal zij ondervinden, dat
men zijn kinderen niet verliest,
ook al geeft men hun de vrijheid.
Men moet begrijpen dat men zijn
en zielig zijn.
MARCELLE,
(Nadruk verboden.)
„Zie je er niet tegen op, dat Hans het
huis uit gaat?" vraagt mevrouw Van
Veen. „Ben je niet bang voor het studen
tenleven en de gevaren, waar hij dan aan
bloot staat? Als ik eraan denk, dat ik
met mijn jongens over een paar jaar ook
zover ben, krijg ik er nu al de zenuwen
van."
„Bang?" zegt moeder Ankie peinzend.
„Waarom? Als ik er niet op mocht ver
trouwen dat Hans in die 18 jaar van zijn
leven genoeg zelfvertrouwen en verant
woordelijkheidsgevoel had gekregen, om
nu op eigen benen te staan, zou het er
met onze opvoeding niet best uitzien."
Mevrouw Van Veen is een jaar of wat
jonger dan moeder Ankie, maar ze heeft
nogal kritiek, juist op die opvoedings
methode van moeder Ankie.
„Ik zou in jouw plaats wèl bang zijn,"
zegt ze. „Jij hebt je kinderen altijd zo
vrij gelaten, dat ze wel helemaal geen
remmen moeten kennen. Kijk naar ons;
Wij waken over onze jongens. Wij hou
den er strenge wetten op na, die nage
leefd moeten worden. Kinderen moeten
beschermd worden. En zelfs wij, die onze
jongens precies voorhouden, wat wèl en
wat niét mag, houden ons hart vast voor
de tijd, dat ze voor hun studie uit. huis
moeten en ons missen, om op hen te
passen." Een fijn, bijna onmerkbaar
glimlachje glijdt om moeder Ankie's
mond.
„Schuilt daarin niet juist het gevaar?
Is dat niet de kiem van jullie angst?"
vraagt ze rustig. „Jullie hebt zo goed
op je kinderen gepast, dat ze nooit heb
ben kunnen leren, op zichzelf te pas
sen."
„Jij wilt propaganda maken voor de
vrije opvoeding, dat begrijp ik," ant
woordt mevrouw Van Veen wat gepi
keerd. „Maar wij verlangen van onze
kinderen gehoorzaamheid."
„Slaafse gehoorzaamheid aan jullie,
ja. Jullie woord is wet, of de kinderen
er de redelijkheid van inzien of niet.
Maar wordt dat niet een soort dressuur,
waar de kinderen zelf later niet veel aan
hebben? Vergeet niet, dat wanneer kin
deren groot worden en zich hun eigen
ideeën gaan vormen, zij onherroepelijk
in verzet komen tegen wat hen dwars
boomt in hun eigen ontplooiing. Geen
vroeger ingeprente gehoorzaamheid kan
het kind behoeden tegen de gevaren van
het leven, wanneer hij daarmee als zelf
standig mens geconfronteerd wordt.
Dan helpt hem alleen de gehoorzaamheid
aan zichzelf. Daarom hebben wij Hans
en ook de jongere kinderen geleerd, wat
verantwoordelijkheid aan zichzelf be
tekent; hoe een mens de konsekwenties
van eigen daden moet dragen. Wij heb
ben getracht, hun zo goed mogelijk het
onderscheid tussen goed en kwaad bij te
brengen. Pas als een mens het verschil
tussen die beide inziet, kan hij vrijwillig
zijn keus maken. En waarom zou die niet
In de goede richting gaan, als hij het
goede voorbeeld krijgt, als zijn geweten
normaal ontwikkeld is en hij gelegenheid
heeft gehad, zich in zelfdiscipline te
oefenen? Geloof je niet, dat dit tenslotte
een doeltreffender uitwerking heeft?
Het is toch een bekend feit, dat juist de
jongere mensen, die als kind te strak
gehouden zijn, het meest uit de band
springen, wanneer zij eenmaal de ge
legenheid krijgen. Nee, ik ben niet bang
voor Hans. Hij hóéft niet uit de band te
springen, omdat hij thuis geen knellende
banden gevoeld heeft. Bovendien hebben
wij over allerlei onderwerpen heel open
hartig met hem gesproken. Hij heeft
voldoende werkelijkheidszin, om te be
seffen, wat in het studentenleven ge
vaarlijk voor hem zou kunnen zijn. Maar
hij weet ook, wat hij aan zichzelf ver
plicht is en waarvoor hij zich behoeden
moet. Daarom laten wij onze jongen met
een gerust hart gaan."
MARCEDLE.
(Nadruk verboden.)
Menige huismoeder is
trots op haar „ster van
bethlehem" of zoals de
bloemist hem noemt „cam
panula isophylle alba" en
met recht, want het is een
lust voor het oog, als in de
nazomer deze ster staat te
bloeien, een en al bloem,
al wat ge ziet.
Deze ster is geen teer plan
tje, al wordt dat wel eens ge
dacht. Het is juist een vrij
sterke plant eneen ge
makkelijke kamerplant, want
zij heeft niet veel noten op haar
zang.
Hoewel deze plant een zon-
nik plekje vraagt is het nu
ook weer niet zo, dat ze zomers,
op het heetst van de dag ge
steld is op de felle zonnestra
len, dus bescherm haar dan
een beetje, zij bloeit er ook
langer door.
Is het u gelukt een ster over
te houden, dan is nu de tijd
aangebroken deze te verpotten,
u weet immers, dat de plant na
de bloei sterk teruggesnoeid
wordt. Neem voor het verpot
ten goede bloemistenaarde,
maar vergeet niet de potscherf,
het water moet kunnen weglo
pen.
Ook mag de grond niet te los
worden aangestampt, want dan
loopt het water er zo doorheen
en krijgt de plant onvoldoende
voedsel.
Stekken
Een ster van bethlehem kan
heel goed voortgekweekt wor
den door middel van stekken
en het is juist nu een goede
tijd hiervoor. Jonge scheutjes
ter lengte van ongeveer 6 A 7
cm kunnen voor dit doel ge
bruikt worden. Ze moeten
daartoe in een potje met zan
derige grond worden gezet en
mogen de eerste tijd niet in de
volle zon staan.
Vergeet niet, dat niet in de
volle zon staan, niet betekent
dat ze niet in het licht mogen
staan, want uw plantje zou
spoedig de geest geven als ze
niet In het licht staat.
Zodra de stekjes zijn ge
vormd en de groei er dus in
zit, heeft ze graag de zon. Het
voorkweken door middel van
stekken is een leuk werkje en
u kunt er buurvrouw ook een
genoegen mee doen.
Verzorging
De plant vraagt veel water,
in de volle zomertijd; als het
behoorlijk warm is, vraagt zij
soms wel twee keer per dag
water. Bovendien vraagt zij
veel voedsel in de vorm van
kunstmest (kamermest), zeker
eens per week.
Voordat u er kamermest op
d'oet, maakt u de aarde eerst
vochtig met gewoon water en
pas daarna geeft u kamermest.
Wilt u uw plant langer goed
houden, zorg er dan voor, dat
alle uitgebloeide bloempjes er
steeds direct uitgehaald wor
den, want doet u dat niet, dan
krijgen de overige bloemen te
weinig voedsel, en het staat
bovendien ook veel mooier.
Zodra de plant uitgebloeid is,
dienen de lange stengels tot op
de potrand teruggesneden te
worden; de plant kan dan in
de winter overgehouden wor
den in een matig verwarmd
vertrek. In d'ie tijd geen mest
en maar zeer matig water.
Er is ook een blauwe soort
verkrijgbaar, maar deze is niet
zo sterk. De behandeling is ge
lijk aan de witte, alleen u zult
er niet zoveel plezier van heb
ben. Beide soorten zijn niet ge
steld op tocht.
(Nadruk verboden.)
WaarscW.jrilijk vieren velen de
bevrijdingsdag grotendeels bui
tenshuis en er zal van het voor
bereiden van de warme maal
tijd die dag dus wel niet veel
kernen. Toch moet er natuurlijk
een voedzame hap gereed staan
als 'men meegevierd thuis komt.
Een kaassla b.v. kan gemakke
lijk 's morgens al worden klaar
gemaakt en mag best een tijdje
staan.
Een paar recepten hiervan
vindt u onder het weekmenu.
Zendag: kaasbouillon met ei;
lamseoteletten, andijvie, aard
appelen; vruchtencompote.
Maandag: gebakken kaasplak,
bloemkool, aardappelpurée;
rabarber.
Dinsdag: eierragout met cham
pignons, spinazie, rijst; luch
tigs koffiepudding.
Woensdaggehakt, postelein,
aardappelen; citroenrijst met
vanillesaus.
Donderdag (bevrijdingsdag):
Hollandse sla; fruit.
Vrijdag: gekookte schelvis, pe
terseliesaus, worteltjes, aard
appelen, öf
zwezerik, citroensaus, wortel
tjes aardappelenwentelteef
jes.
Zaterdag: bissoep, notenkwark.
NOTENKWARK
'/z pond kwark, 1 kopje ge
hakte noten, 'h kopje ge.
raspte chocolade, 50 gr bas
terdsuiker en '4 l koffie
melk of koffieroom,
worden flink door elkaar ge.
roerd, in coupegglazen overge
bracht en bestrooid mgt noten-
en chocoladegruis (in plaats van
kwark kan ook Bulgaarse yog
hurt worden genomen
HOLLANDSE SLA
500 gr gare aardappelen, 1
ui, 200 gr belegen kaas, 4
hardgekookte eieren en pe
terselie of bieslook
worden fijngesneden en met wat
mayonaise aangemaakt. De sla
wordt met reepjes zure haring,
sjalotjes en peterselie gegar
neerd.
3LA BOHÉMIENNE
500 g gare aardappelen, 200
g worst (b.v. metworst of
salami), 200 gr belegen
kaas, 2 augurken en 1 ap
pel
worden fijn gesneden en met
mayonaise of slasaus aange.
vteng'd.
Fa. P. J. VAN DE SANDE
RET klimaat in ons waterlandje houdt zich de laatste tijd niet meer helemaal aan de afspraak.
Was het voorheen zo, dat een regenmantel het meest gedragen kledingstuk in de garderobe was,
tegenwoordig wil het wel met de droge en vaak warme dagen en dan komt de regenkleding op het
tweede plan. Maar de Nederlandse regenkleding- industrie heeft zich snel aangepast. In de eerste
plaats wordt ook regenkleding vervaardigd, die uiterlijk niet meer aan regenkleding doet denken en
verder is men zich steeds meer gaan toeleggen op het maken van goede en moderne sportkleding.
Keus genoeg voor ieder
type vrouw.
DIJ de regenjassen voor de
meisjes en jonge vrouwen is
men enigszins teruggegaan naar
het sportieve model zoals de
trenchcoat en de vele variaties
daarop. Dit soort jassen is zeer ge
schikt voor teen-agers voor fiets
en bromfiets. Ze staan vlot en
kunnen tegen een stootje. Veel
pastelkleuren zuilen zorgen voor
sen vrolijke toets. En welk een
variatie in materialen wordt ge
bruikt: katoenen poplin en katoe
nen gabardine; bedrukte- en grof-
jeweven katoen; terlenka in ver
schillende mengingen, rayon en
nylon.
Er zijn ook vele meer geklede
jassen, zodat de regenmantel, bij
gebrek aan regen, echt niet in de
kast behoeft te blijven hangen.
Een mantel uit terlenka met
wol in een Prince-de-Gall -dessin
en zwart afgebiesd bijvoorbeeld
komt altijd van pas, terwijl van
een vage ruit in de terlenka-
wolcombinatie een alleraardigste
sportieve reisjas kan worden ge
maakt. Gemakkelijk mee te
nemen zijn ook de nylonjassen
die nylon-coated zijn, d.w.z. op
gespoten met een plastic binnen-
laag. Die krijgen weer een ge
kleed uiterlijk, wanneer die nylon
bedrukt is. Een jas uit 100 °/o
rayon-ottoman in een pastelkleur
geeft 'leen fleurig zomers idee,
wat ook het geval is met een jas
uit een rayon met een shantung-
Terlenka.met.wol mantel
in Prince De Galldessin.
effect. Heel mooi en heel gekleed.
Gezellig zijn effen of bedrukte
katoenen jassen, min of meer ge
kleed, met of zonder ceintuur en
bijpassend hoedje. Alle jassen
waterafstotend.
Van ongevoerde regenmantels
en zuid-westers.
CEN regenjas om in het toch
nog wisselvallige klimaat bij
ons te dragen is de „single coat'
een ongevoerde poplin jas, water
afstotend, die mèn zelf kan was
sen. Het model is vlot met een
aardige rugverwerking en naar
verkiezing een rond kraagje oi
revers en.voor lage prijs.
De „oilskin" jassen, plastic op
katoen, die er uitzien als de echte
„zuid-wester" staan de teen-agers
leuk en stoer. Ook hier verschil
lende pasteltinten.
Onze sportieve tjjd
vraagt sportieve kleding, zoals
bijvoorbeeld een tuinpantalon uit
een gezellig katoenen streepstof;
een twee- of meer-delig strand-
pakje in een kreukherstellend
gemakkelijk wasbaar materiaal:
waterafstotend gemaakte suedine
jasjes voor scooter en bromfiets
in vele pittige kleuren en ai:
weer voor de moderne jongeren
de allernieuwste parka's, veel
al in de door hen geliefde zwarh
kleur.
De Nederlandse regenkleding
industrie zorgt ervoor dat wij er
naar verkiezing modieus, elegant,
sportief, exotisch, romantisch of
zakelijk kunnen uitzien, terwijl
de sportieven onder ons in dc
sportkleding een ruime keus vin
den. Elke weersgesteldheid dur
ven wij aan met zo'n Nederland
se confectie-industrie
Op een modeshow voor tieners
in Frankfort werden petticoats
met kleine zakjes getoond, die
speciaal bedoeld zijn om een lip
penstift en klein zakdoekje te
bewaren.
VERVEN IS EEN WERKJE dat niet in een handomdraai geleerd
kan worden. Risico blijft er steeds aan verbonden, de uitslag kan
ondanks alle voorzorgen tegenvallen. Moet er dus iets kostbaars
geverfd worden, laat dit dan over aan de vakman.
MINDER KOSTBAAR GOED kunt u zelf verven, daartoe weegt u
de stof in droge toestand, opdat u weet hoeveel verf u moet ge
bruiken. Was het kledingstuk vooraf, zodat het geheel schoon i*
en spoel zeer veelvuldig na.
DE STOF MOET ALTIJD NAT in het verfbad komen, aangezien
niet alle grondstoffen even snel vocht opnemen. Zet derhalve het
te verven goed een nacht in de week in schoon water.
TORN DE NADEN LOS als het kledingstuk na het verven ver
maakt moet worden, opdat de verf ter plaatse voldoende wordt
opgenomen.
KOOKVERVEN worden gebruikt voor katoen en linnen, koud-
waterverf voor wol, zijde en kunstzijden stoffen. Deze laatsten pak
ken echter beter wanneer het verfbad wel verwarmd wordt, maar
niet gekookt. Zijde en wol geven in hetzelfde verfbad niet een gelijk
resultaat, zoek dus de kleur uit op de kleurenkaart.
ONGEKLEURDE STOFFEN laten zich het beste verven. Moeten
er echter andere stoffen geverfd worden, lees dan vooral de voor
schriften op de verpakking na, hierop staat wel vermeld hoe b.v.
groen wordt, indien men bruin verft.
ONTKLEUREN VAN DE STOFFEN kan ook, dit kan b.v. geschie
den met wolblank, of met Heitmann's ontkleurden Volg echter
nauwkeurig de gebruiksaanwijzing op. Gebruik ruim vloeistof, en
zorg er voor dat de stof volkomen onder staat.
LOS DE VERF OP in kokend water en zeef haar door een doekje,
elk korreltje kan een vlek geven! Neem een gave emaille teil, en
vul deze met zoveel warm of kokend water, als nodig is om de
stof onder te laten staan, zonder dat het te stijf op elkaar gepakt
zit. Voeg één-derde van de opgeloste verf toe, roer flink en doe
de uitgeknepen stof losjes direct in het verfbad. Beweeg de stof
geregeld heen en weer, zodat alle plaatsen worden geraakt. Ge
bruik hiervoor een oude gave houten lepel.
DONKERE KLEUREN laat u afkoelen in het verfbad. Spoel de
eerste maal in water van dezelfde temperatuur als die van het
verfbad. Niet knijpen of wringen. Spoel vervolgens zolang tot het
spoelwater kleurloos is geworden.
BIJ HET VERVEN VAN KATOEN OF LINNEN kan het verfbad
aan de kook worden gehouden. In alle andere gevallen mag het
verfbad wel warm worden gehouden, maar niet koken!
(Nadruk verboden.)