iOFFENHUIS
SENSATIE IN GRAZ
Spoorwegen gewapend tegen sneeuw
en ijs
Russische geleerden over
Mars
Radio en Televisie
eierdopjes
de lepeltjes
bij QJtO
llonblokken
[ORTING
TERNEUZEN
15e jaargang no. 4881
De Kleinzoon van
De Vliegende Hollander
DAMPO
'W P£
le volle kracht ere
undvlees met Ox»
ivordt binnen een
;s met bijpassende
geel, blauw, grijs,
O KKEN
5 cf.
"y
tien GRATIS genaaid cm
vanaf heden
dat ze naaister zijn.
]ei ook. nog um
gratis .vtVO-wapatS
lOF.NTEN
ikjes
oor 40 ct.
AUNGWORST
ictatie op de botei-
150 gram 59 ct.
r
nog in de gelegenheid
film te komen zien.
ïlegenheid niet 1
Woensdag 13 januari 1^60
Miljonaire zette haar kin deren aan tot diefstal
Een geruchtmakende zaak hield en houdt nog de gemoederen
zig van de Oostenrijkse bevolking en meer in het bijzonder die
an de stad Graz. Aan het licht is gekomen, dat een der rijkste
.jgezetenen der stad, met name de weduwe Rose Bernhard-Meir,
erzijde gestaan door haar twee minderjarige kinderen, in een
riode van amper twee jaar kans heeft gezien om een veertigtal
inbraken te plegen. Uitvoerende waren de 16 jaar oude Alfred
en de 15 jaar oude Richard. Zij werden echter aangezet, onder
wezen en voorgegaan op het slechte pad door hun moeder. Het
ele drietal heeft intussen een volledige bekentenis afgelegd en
is daarop ingesloten in de gevangenisje Graz.
Reeds geruime tijd, circa twee
Karen, hield de recherche te
Graz in Oostenrijk zich bezig
piét een aantal diefstallen,
vaarvoor zij geen dader kon
aanwijzen en waarin ook overi-
Igens alle sporen, aanknopings
punten, ontbraken. Speciale sur-
Iveillance- en controlediensten
werden ingesteld en bestaande
verscherpt, doch niets hielp. De
laangiften bleven met de regel-
|maat van een uurwerk binnen-
I komen op het hoofdbureau van
I politie en zp brachten de re
chercheurs in een wanhopige
I stemming.
Het vreemde van dit alles was
look dat nimmer geld of siera
den werden ontvreemd, doch
dat de daders het in hoofdzaak
voorzien hadden op etenswaren,
voornamelijk in blik, dranken
en kleding. Dit had aanvankelijk
tot gevolg, dat de politie in een
bepaalde richting zocht en haar
oeen waren voornamelijk ge
richt op zwervers, vluchtelingen
en zigeuners. Doch alras moest
zij deze stelling laten varen,
toen bleek dat de daders niet in
dergelijke kringen gezocht moes
ten worden en zo begonnen de
op- en nasporingen weer op
nieuw, doch zonder resultaat
I overigens.
Op heterdaad betrapt
Maria Gröbl, 40 jaar oud, is
een forse vrouw en voor géén
klein geruchtje vervaard. Al een
lange reeks van jaren regeerde
ze met sterke hand de gang van
zaken in de keuken van het
voorname, aan de grote markt
I te Graz gelegen, hotel ,,De Gou-
I den Leeuw", waar ze ook inwo
nend was.
Op een vroege morgen in de
maand september van het vorig
i jaai, het zal ongeveer 4.C0 uur
k geweest zijn, schrok onze Maria
wakker. Ze hoorde vreemde ge
luiden beneden haar. Toen glas
gerinkel. Onraad! De struise
keukenprinses, stapte voorzich
tig uit haar bed. Uit haar raam
loerde ze op de achter het hotel
gelegen binnenplaats en toen
begreep ze ook, waarom Donar,
een forse herdershond, die op
de plaats z'n kennel had, geen
alarm maakte. De hond deed
zich tegoed aan een enorme
biefstuk, welke de dieven het
dier hadden voorgezet-
Geruisloos verliet Maria Gröbl
aan de voorzijde het hotel, de
deur achter zich sluitend. Vlie
gensvlug liep ze om het gebouw
heen naar de achterzijde en
daar, door het verlichte keuken
raam, zag ze de inbrekers aan
het werk. Jongens, kinderen
nog. meende Maria, maar toch
nam ze haar maatregelen en
afdoende ook. Met een grote
tuinbank barriceerde ze de keu
kendeur, waarna ze alarm
maakte.
Veertig maal
Op haar' hulpgeroep versche-
nen enkele politiemannen,
alsook een tweetal nachtwakers,
I doch het bleek nogal wat voe-
f ten in de aarde te hebben voor
aleer men de jonge inbrekers in
I de boeien kon slaan. De beide
daders werden overgebracht
naar het hoofdbureau van poli
tie, ter beschikking gesteld van
de recherche en urenlang ver-
f hoord.
De inbraak in het hotel „De
Gouden Leeuw" gaven de twee
onverlaten toe. Dit kon trou
wens niet anders, overlopen als
ze waren door de struise Maria
Gröbl. Maar de rechercheurs,
vol argwaan, vroegen méér, zet
ten hun kruisverhoren voort en
het duurde niet lang meer, toen
de verhorende politiemannen
ook bijzonderheden kregen te
horen over de nog altijd niet
opgeloste diefstallen. De jeug
dige inbrekers bekenden ten
slotte heel wat inbraken (de tel
waren zij kwijt) gepleegd te
hebben. Neen, gouden of zilve
ren voorwerpen, edelstenen of
geld interesseerden hen niet,
alléén eet- en drinkwaren, vlees-
en vleeswaren, kleding en fles
sen wijn namen ze mee, dit had
moeder hen immers geleerd.
Hangende het onderzoek wer
den de beide jeugdige daders
ingesloten. Op dezelfde dag, en
kele uren later, togen de recher
cheurs naar de woning van de
rijke weduwe Rosa Bernhard-
Meir en deze ontving de politie
mannen met scheldwoorden en
schimpscheutendoch zonder
blikken en blozen gaf de ontaar
de moeder toe, haar beide min
derjarige zoons Alfred en Ri
chard, meermalen en minstens
veertig keer, tot diefstal te heb
ben aangezet. Zij gaf toe, dat ze
haar zoons Uy het plegen van
de misdrijven de nodige inlich
tingen en voorlichting gaf, ter
wijl zij ook bepaalde waar en
bij wie een ifibraak moest wor
den gepleegd, j
Vier politiewagens
De op dit verhoor volgende
huiszoeking bevestigde de ver
klaringen van moeder en zoons.
Een viertal politie-auto's bleek
in de loop van de dag enkele
uren nodig voor het overbren
gen van een ongehoord grote
hoeveelheid eet- en drinkwaren,
flessen wijn, vlees- en vleeswa
ren en kleding van de meest
uiteenlopende kwaliteit. De in-
beslaggenomen voorwerpen ver
tegenwoordigden naar een ruwe
schatting een waarde van onge
veer 35.000. Dat is de uitkomst
van een optelsom, opgemaakt
door een ontaarde moeder,
daartoe bijgestaan door haar
twee gangsterzoontjes.
De officier van justitie, de
rechter-commissaris, de crimi
nologen, de recherche en de
psychiaters hielden zich bij
deze vreemdsoortige reeks van
diefstallen langdurig bezig
met de bestudering van de
achtergronden en het .waar
om".
Éénstemmig kwamen zij tot
de conclusie, dat de drijfveer
voor dit alles gezocht moest
worden in de angst van de
46-jarige vrouw, die als leid
ster van het tweetal misdadi
gers optrad, voor een derde
wereldoorlog, welke het ver
lies van haar kapitaal tot ge
volg zou kunnen hebben. De
angst om een deel van haar
geld te gebruiken voor eigen
levensonderhoud en van dat
van haar kinderen. Deze angst
als drijfveer werd ook door de
daderes Rosa BernhardMeir
op de haar eigen en onbehol
pen wijze naar voren gebracht
tijdens de verhoren, terwijl
ook vast kwam te staan, dat
het er in de woning van de
miljonaire zeer armoedig uit
zag en dat de bewoners in
feite geen deken op hun bed
hadden.
Al met al een vreemde en een
sensationele zaak, waar de
strafkamer te Graz zich dezer
dagen in het openbaar mee
bezig zal gaan houden.
(Nadruk verboden.)
DE MAMMOETWET
De Algemene Nederlandse
Onderwijzers Federatie A.N.O.F.
heeft in een schrijven aan de
Tweede Kamer haar standpunt
inzake enige onderdelen van de
Mammoetwet uiteengezet. De
A.N.O.F. zou graag in verschei
dende onderdelen wijzigingen
zien aangebracht. Als er een
zelfstandige school voor lager
algemeen vormend onderwijs
zou komen, moet deze school
volgens het A.N.O.F. een cur
susduur van tenminste twee
jaar hebben. De federatie heeft
voorts bezwaar tegen de wijze,
waarop in de memorie van toe
lichting de cursusduur van het
Middelbaar Algemeen Vormend
Onderwijs wordt aangegeven.
Hier wordt de indruk^evestigd,
dat het M.A.V.O. in noofdzaak
gegeven zal worden in driejarige
scholen. Het is echter absoluut
noodzakelijk, de M.A.V.O.-school
als een volwaardige vierjarige
„Schraaptreinen", propaan-
tanks, elektrische verwarmings
elementen, briketten, vlammen-
spuiters en sneeuwruimers zijn
de wapens die de Nederlandse
Spoorwegen op het ogenblik ge
reed houden voor de strijd tegen
koning winter.
Na de „barre" winter van 1956,
die van het treinverkeer vooral
in februari een chaos maakte,
zijn enkele spoorwegfunctiona
rissen naar Duitsland getogen
om daar de elektrische wissel
verwarming te bestuderen. Het
resultaat van deze studiereis
was, dat in het winterseizoen
daarop elf belangrijke Neder-
schooTte riên.r aldus" hêrVchrij! landse wisselgroepen naar Duits
1 voorbeeld werden verwarmd. Dat
Russische geleerden hebben de
route voor een raketvlucht naar
Mars - de rode planeet in
kaart gebracht en binnen twee
jaar zou een raket kunnen wor
den gelanceerd die om Mars kan
cirkelen en naar de aarde kan
terugkeren.
De mogelijkheid van een vlucht
om Mars waarvan de afstand
van de aarde* varieert tussen 35
en 63 miljoen mijl wordt aan
geduid in het boek vary prof.
Sjternfeld -„Van kunstmanen
naar ruimtevlucht".
Volgens ,',Tass" verklaarde
Sjternfeld dat als de lanceersnel-
heid werd verhoogd met veertig
procent boven het vereiste mini
mum tot 16.7 kilometer per se
conde, de raket kon worden ge
lanceerd in een parabolische
baan die kort genoeg zou zijn om
de vlucht in slechts zeventig da
gen te laten volbrengen.
Voorts voorspelde hij dat de
eerste Russische ruimteraket, die
op 2 januari 1959 werd gelan
ceerd en die een planeet van de
zon werd, begin januari van het
jaar 2113 met de aarde zou
botsen.
Prof. Martinof, directeur van
het Sternberg-instituut voor
sterrenkunde in Moskou, ver
klaarde voor radio-Moskou dat
Russische geleerden de omstan
digheden hadden bestudeerd die
een ruimtevaarder op Mars zou
aantreffen. Leven op Mars is
mogelijk en er zijn tekenen van
plantengroei, mogelijk van mi
cro-organismen. Het is in feite
de enige planeet in ons zonne
stelsel waar de mens aanvaard
bare levensomstandigheden kan
vinden. Hij voegde hieraan toe
dat eventuele Marsbewoners na
een reis van 275 dagen naar deze
planeet, daar ongeveer een jaar
zouden moeten blijven in afwach
ting van een gunstige gelegen
heid voor de terugreis, die ook
275 dagen in beslag zal nemen.
ven.
Voor de beste M.A.V.O.-leer
lingen bepleit de A.N.O.F. een
vijfjarige opleiding (H.A.V.O.).
Voor leerlingen, die op grond
van belangstelling en reeds ge
dane beroepskeuze toch geen
vierjarige M.A.V.O.-school vol
tooien, behoort een afsluiting
na drie jaar mogelijk te zijn.
Tegen afzonderlijke driejarige
M.A.V.O.-scholen heeft het
A.N.O.F.-bestuur bezwaar.
In het schrijven wordt verder
gesteld, dat tussen het M.A.V.O.
en het Voorbereidend Weten
schappelijke Onderwijs (V.W.O.)
geen plaats is voor een zelf
standige H.A.V.O.-school. De
H.A.V.O.-school behoort verbon
den te zijn aan een school voor
V.W.O. of aan een M.A.V.O.-
school.
Het bestuur heeft er ernstig
bezwaar tegen, dat de voor
waarden voor toelating tot op
leidingsscholen voor kleuterleid
ster en tot kweekscholen bij al
gemene maatregel van bestuur
worden vastgesteld. Het bestuur
acht hier een wettelijk voor
schrift een vereiste.
Wat de aansluiting tussen het
basisonderwijs en voortgezet
onderwijs betreft merkt de
A.N.O.F. op, dat het toelatings
examen een ondeugdelijk slec-
tiemiddel moet worden ge
noemd. Het acht een proefklasse
van twee of drie weken een
betere oplossing.
Het schrijven besluit met
enige opmerkingen over de voor
genomen vorming van brugklas
sen en over het leerlingenstel
sel.
aantal is dit jaar uitgebreid tot
negentien.
De elektrische verwarming is
wel het meest ideaal, maar ook
het meest kostbaar. Een groot
deel van de 12.000 wissels in Ne
derland wordt daarom verwarmd
met het goedkopere propaangas.
Deze verwarmingsmethode is
door de N. S. zelf ontwikkeld en
zij voldoet zo goed, dat men er
ook in het buitenland belang
stelling voor toont.
In het winterseizoen 1957-'58
werden voor het eerst de zoge
naamde handelsflessen met pro
paangas ingevoerd. Bij dit sys
teem worden de verwarmings
elementen aan de spoorstaaf be
vestigd. Een propaanfles is na
20 a 24 uur leeg. De gele pro-
paantanks die verleden jaar op
de emplacementen Amersfoort,
Arnhem, Deventer, Utrecht en
Zutphen werden geïnstalleerd,
behoeven echter pas na een week
opnieuw gevuld te worden. Een
speciale bedieningsgroep van de
N. S. rijdt in vorstperioden regel
matig met een tankwagen de
emplacementen af om de flessen
en tanks weer te vullen.
Wanneer het vriest verstoken
de N. S. per etmaal 17.300 kilo
gram propaangas. In normale
winters is de verwarming van
de wissels gemiddeld gedurende
twintig etmalen nodig.
Op het ogenblik kunnen 1500
wissels op 62 emplacementen
worden verwarmd.
In totaal 300 wissels worden
verhit met briketten, die in een
asbest cementen bakje op de voet
van de spoorstaaf worden beves
tigd. De briketten smeulen onge
veer acht tot twaalf uur achter
elkaar.
Bij de strijd tegen sneeuw en
ijs maken de N. S. verder nog
gebruik van 30 sneeuwruimers en
140 vlammenspuiters.
Ernstige stagnatie van het
treinverkeer wordt niet alleen
veroorzaakt door vastgevroren
wissels, maar ook voor ijzelaf
zetting op de bovenleidingen. Dit
gebeurt voornamelijk wanneer
de temperatuur zich om het
vriespunt beweegt, Voor het ver
wijderen van de ijzelafzetting
laten de N. S. zogenaamde
.schraaptreinen" rijden. In de
nachten van zondag op maandag
wordt de frequentie van deze
treinen opgevoerd, omdat er dan
geen goederenverkeer is en de
ijzel vrij spel heeft.
(Advertentie.)
BIJ VERKOUDHEID, HOESTEN EN NIEZEN
geven een paar Pottertjes in de mond
snel verlichting. Duizenden vinden er
dagelijks baat bij. Potter's t-inia is ge
liefd bij rokers, zangers en sprekers
In handige
platte doosjes u 55 ™nt
IMr. H. TEN HEIKEL MY - HILVERSUM
Oostduits blad over liefde en geluk
„Junge Welt", een dagblad van
de Oostduitse communistische
jeugdbeweging, schrijft dat jonge
mensen die liefde, huwelijk en
een goede baan tot hun enig doel
in het leven maken, „beklagens
waardige wezens" zijn die in een
socialistische maatschappij geen
achting verdienen.
Prof. N. Janzen schreef in een
artikel dat het fout is te denken
dat liefde het allerbelangrijkste
is. Hij waarschuwde er tegen het
voorbeeld van figuren uit de
litteratuur te volgen zoals Tol
stoys Anna Karenina of Goethes
Jonge Werther.
„Het leven leeft deze les: Hoe
sterk en mooi en overheersend
de liefde ook is, het is een geluk
dat spoedig verveelt als men het
tot het enige in het leven maakt,
taak en roeping van ieder mens
is nuttig voor anderen te zijn, te
leven voor het collectieve, voor
de gemeenschap, waaraan al het
andere, ook liefde en huwelijk,
ondergeschikt moeten zijn".
„Komsomoskaja Prawda" pu
bliceerde in Moskou over twee
kolommen een brief van een jon
ge huisvrouw die zei dat degenen
die pleitten voor dienst aan an
deren als middel om de werkelijk
communistische moraal en het
geluk te bereiken, eerst aan hun
directe omgeving hun vrouw
-- moesten denken.
Zij schreef dat haar man haar
dikwijls alleen liet aan de was
tobbe en het aanrecht. Hij was
lid van een vrijwillige politie
dienst, een schaakclub, een atle-
tiekclub, een amateur-toneelclub
en een vakbondcommissie en
als men sociale belangen, taken volgde ook nog lessen op een
en plichten uitsluit". De hoogste avondschool.
De grondwet voor Cyprus
De commissie voor een grond
wet voor Cyprus heeft haar
werkzaamheden beëindigd met
een volledig akkoord. Dinsdag
zal zij voor het laatst bijeenko
men.
Na verscheidene maanden van
arbeid tijdens welke de Griekse
en Turkse meningen dikwijls
botsten, is men het tenslotte
eens geworden over een defini
tieve (Engelse tekst voor een
Cyprische grondwet). Deze zal
binnenkort in het Grieks en het
Turks vertaald worden.
Al met al beschikken de spoor
wegen over een uitgebreid arse
naal middelen ter bestrijding
van winterse ongemakken. Stag
naties, zoals die zich in de stren
ge winter van 1956 voordeden,
zijn in de toekomst naar de me
ning van de N. S. praktisch riet
meer mogelijk, al kan een abnor
male sneeuwval of een buitenge
woon strenge vorst natuurlijk
hier en daar nog wel enige ver
traging veroorzaken.
Wr--»
Richtingaanwijzers
op schepen
Een reeds van omstreeks 1930
daterende Nederlandse uitvin
ding wordt thans door de Ame
rikaanse marine beproefd. De
„United States Navy's Military
Sea Transportation Service"
(MSTS) heeft namelijk op een
van haar vrachtschepen op de
Atlantische Oceaan zes tot zeven
meter lange verlichte wijzers
aangebracht, waarmee het schip
kan aangeven in welke richting
het een voorgenomen bocht gaat
varen. De MSTS heeft tot het ne
men van deze proef besloten om
dat „fluitsignalen van een ander
schip dikwijls in het geraas van
de machinekamer en andere
scheepsgeluiden verloren gaan
en de wacht op de brug daar
door meer vertrouwen stelt in
het tellen van de stoompluim-
pjes die het andere schip bij het
fluiten uitstoot. Deze gang van
zaken leidt gemakkelijk tot mis
verstand", aldus de MSTS.
Deze richtingaanwijzers zijn
een uitvinding van de Neder
landse kapitein A. Vreugdenhil
te Velzen, die in 1930 door een
lichtreclame te Amsterdam op
het idee werd gebracht. Een
boot die de verbinding tussen
Rotterdam en Londen onderhield
is er volgens hem vóór de oorlog
jarenlang mee uitgerust ge
weest. Het systeem bleek toen
volgens rapporten goed te vol
doen. Dat het niet algemeen in
gebruik genomen is, wijt de heer
Vreugdenhil aan een lacune in
de scheepvaartwet.
De naam van het nu met dit
systeem uitgeruste Amerika'an-
se schip is „Golden Eagle".
DONDERDAG 14 JANUARI.
HILVERSUM I: 7.00 Nws; 7.10 Karenina, hoorspel; 15.45 Piano-
Gym.; 7.20 Gram.; 7.50 Dagope
ning; 8.00 Nws; 8.15 Gram.; B.00
Gym. voor de vrouw; 9.10 De
groenteman; 9.15 Gram.; 9.35 Wa
terstanden; 9.40 Morgenw.; 10.00
recital; 16.15 Voordracht; 16.35
N.A.A.-finale 1959; 17.00 Voor de
jeugd; 17.30 Jazzmuziek; 18.00
Nws; 18.15 Dansmuz.: 18.30 Voor
de jeugd; 18.45 Sportpraatje; 13.55
Gram.; 10.50 Voor de kleuters; Gesproken brief; 19.00 Voor de
11.00 Kookpraatje; 11.15 Gram.: kinderen; 19.05 Gevar. program-
11.40 Kinderangsten en hun ge
nezing, lezing; 12.00 Orgelspel en
zang; 12.30 Land- en tuinbouw-
meded.; 12.33 Lichte muz.; 13.00
Nws; 13.15 Meded. of gram.; 13.20
Amus. muz.; 13.55 Koersen; 14.00
Sopraan en piano; 14.30 Voor de
vrouw; 14.50 Gram.: 15.05 Anna
De strijd in Algerië
358 opstandelingen zijn tussen
"twee en acht dezer in gevechten
met de Franse veiligheidstroepen
gesneuveld, terwijl er 146 gevan
gen zijn genomen. Voorts werden
301 wapens van verschillende
aard buit gemaakt.
45 Franse militairen vielen in
f deze gevechten.
Onder de gesneuvelde rebellen
bevinden zich er zeven, die in de
nacht van vrijdag op zaterdag j.l.
one employés van een coöpera
tief bedrijf te Marengo door
halsafsnijding hebben vermoord.
De achtste opstandeling, die bij
L?6 moordPar,i.j was betrokken,
bevond zich onder de gewonden.
Franse militairen hebben de
Europese onderwijzeres mevr.
flament bevrijd, die één decem
ber jj. door de rebellen was ont
voerd, nadat zij, haar man en
hi°!i Franse militairen in een
waren gevallen. De
eer Flament en de vier militai-
•™*Vielen onder de kogels der
opstandelingen.
Pakistaans-Indisch akkoord
over grensgeschillen
India en Pakistan hebben
maandag te Nieuw Delhi een
akkoord getekend waarbij de ge
schillen tussen de twee landen
over hun grens in de Pendsjaab
worden geregeld.
De leider van de Pakistaanse
delegatie, generaal Chalid Sjaich,
zei voor zijn vertrek naar Karat-
sji dat de twee landen een geluk
kige overeenkomst hebben ge
sloten over alle grensgeschillen
in de Pendsjaab.
In de herfst hadden India en
Pakistan reeds overeenstemming
bereikt over geschillen over de
grenzen in het oosten.
Volgens een gemeenschappe
lijk communiqué heeft India zich
bereid verklaard zijn aanspraken
op drie dorpen in het grensge
bied op te geven. Pakistan heeft
dit ten aanzien van één dorp ge
daan. Tegen 15 oktober a.s. moet
de ontruiming voltooid zijn.
Het enige gebied waarover nog
verschil van mening bestaat, is
Goetsj in het uiterste zuiden van
het grensgebied tussen India en
West-Pakistan. Over deze kwes
tie zal later worden gesproken.
In afwachting van de vaststel
ling van de definitieve grens en
de uitwisseling van gebied zal
geen van beide partijen veilig
heidstroepen mogen legeren bin
nen 150 meter van de de-faeto-
grens.
De geschiedenis van het redersgeslacht f an der Decken
6)
HOOFDSTUK II.
door
H. VAN SEELAND
Nadruk verboden.
Over de brede Westerscheide
hing de donkerblauwe sluier van
de avond, toen door de nauwe
Noordstraat van Terneuzen een
eenzame wandelaar stapte.
Hol klonken zijn voetstappen
op de hobbelige keien, botsten
tegen de zwijgende gevels der
huizen en deden enkele nieuws
gierige gezichten achter de gor
dijnen naar buiten gluren.
Af en toe bleef schipper Claude
Vernier staan, om te trachten op
de deuren de namen te lezen of
om op een deurpost een huis
nummer te ontdekken.
„Nummer zeven en vijftig
Dat zou dan hier moeten zijn",
mompelde hij in zichzelf, terwijl
hij staan bleef voor een deftig
huis met een zware gebeeld
houwde deur in het midden en
twee hoge toogvormige ramen
aan weerszijden. De donkergroe
ne gesloten luiken voor de ramen
van de verdieping, die aan de
straat lag, gaven het gebouw een
tamelijk sombere aanblik.
„Nummer zeven en vijftig".
herhaalde Vernier thans iets lui
der, als wilde hij zichzelf wat
moed inspreken. Toen deed hij
een stap naar de deur en tuurde
met zijn scherpe zeemansogen
naar een naam, die met sierlijke
witte letters op het donker ge
beitste eikenhout van de huis
deur was gepenseeld: Henri van
der Decken.
„Henri van der Decken", her
haalde hij bijna eerbiedig en
greep daarop met een ietwat on
zeker gebaar de koperen ring in
de eveneens koperen leeuwenbek,
waarmee de huisbel verbonden
was. Vernier gaf er een flinke
ruk aan en onmiddellijk galmde
een zware klokketoon door het
huis.
Claude Vernier haalde onwil
lekeurig wat dieper adem, als
wilde hij moed verzamelen voor
de dingen die komen zouden.
In het huis bleef het stil en
niets wees erop, dat zijn bellen
de aandacht van de bewoner had
getrokken.
Vernier fronde de wenkbrau
wen en beet zich op de onderlip.
Drommels, als er nu eens nie
mand thuis was.
Juist, toen hij van plan was
om nog een keer aan de bel te
trekken, hoorde hij voetstappen
in de gang. Ze kwamen nader en
hielden achter de deur stil. Er
werden grendels weggeschoven,
een sleutel in het slot omge
draaid, waarna de deur langzaam
geopend werd, centimeter voor
centimeter.
..Wie is daar?"
Een zware mannestem stelde
de vraag op een zelfbewuste toon.
„Ik ben Claude Vernier, schip
per van de clipper „Liberté". Ik
heb van mijnheer Van der
Decken een uitnodiging ontvan
gen om hem een bezoek te bren
gen."
„Aha!.... Dat doet me genoe
gen Komt U binnen, schipper
Vernier.Welkom in Terneu
zen."
De deur zwaaide thans open en
een grote mannenfiguur werd
zichtbaar. Zijn forse gestalte
tekende zich duidelijk af tegen
het licht van een grote scheeps
lantaarn, die ean een koperen
ketting van het hoge plafond in
de brede gang hing.
Merkbaar opgelucht stapte de
eenvoudige zeeman de ruime ves
tibule in en reikte zijn gastheer
de hand, die deze hartelijk druk
te. Het flakkerend schijnsel van
de lantaarn wierp hun figuren
als de schaduwen van een schim
menspel op de witgekalkte muren
en op het marmer van de vloer.
„Ontdoet U zich van uw hoed
en jas, schipper Vernier."
„Graag, mijnheer Van der
Decken."
Vernier hing zijn overjas aan
een kapstok van gemzenhoorns
en legde zijn hoed op een prach
tige met koper beslagen kamfer-
(Adv.)
en pijn weg-
wrijven met
kist, die tegen een muur in de
vestibule stond.
„Ik moet U mijn verontschul
diging aanbieden voor het komen
op dit late uur, mijnheer Van der
Decken. Maar ik mag toch wel
aannemen, dat het doel van mijn
bezoek daarvoor voldoende reden
biedt." Claude Vernier keek eer
biedig naar de forse figuur van
de man tegenover hem. Het
schijnsel van de ganglantaarn
verlichtte een gebruind gezicht
met nobele, doch onverzettelijke
trekken. Het volle haar was zil
vergrijs en de bovenlip was be
dekt door een martiale knevel.
In do donkere ogen van de
Nederlandse reder gloeide een
beheerste, doch ontembare ener
gie en de gehele persoon van
Henri van der Decken beant
woordde volkomen ean het beeld
dat Vernier zich in zijn gedach
ten van hem gemaakt had.
„Ik kan U alleen maar zeggen
dat ik het bijzonder op prijs stel,
U thans als gast in mijn huis te
ontvangen." De ogen van de
reder keken Vernier met een wel
willende glimlach aan.
Daarna ging hij zijn bezoeker
voor naar een kamer die aan het
einde van de gang gelegen was.
Het vlammend houtvuur in de
hoge gemetselde schouw van dc
grote woonkamer wierp een ros
se gloed op de beide mannen. Zij
zaten elk in een gemakkelijke
armstoel aan weerszijden van de
open haard, terwijl een kleine
lage tafel tussen hen in stond.
In het vertrek was het stil ge
worden. Ei' heerste een intense
spanning.
(Wordt vervolgd.)
ma; 20.00 Nws; 20.05 Gram.; 21.15
Jean Merlin en zijn meisje, hoor
spel; 22.30 Nws en beursber. van
New York; 22.40 Journaal; 22.55
Sportact.; 23.05 Uit de wereld v.
h. amusement, praatje; 23.55
Nieuws.
HILVERSUM II: 7.00 Nws: 7.15
Gram.; 7.30 Voor de kinderen;
7.40 Gram.; 7.45 Morgengebed en
overweging; 8.00 Nws; 8.18 Gr.;
8.50 Voor de vrouw; 9.40 School
radio; 10.00 Gram.; 10.03 Gram.;
10.30 Morgendienst; 11.00 Voorde
zieken; 11.45 De zingende kerk;
12.00 Middagklok; 12.03 Gram.;
12.25 Voor de boeren; 12.35 Land
en tunibouwmeded.; 12.38 Gram.;
12.50 Act.; 13.00 Nws; 13.15 Zon
newijzer; 13.20 Lichte muz.; 13.40
Gevar. muz.; 14.00 Gram.; 14.45
Gevar. muz.; 15.10 Gram.; 15.45
Radiokoor; 16.00 Verkenningen
in de Bijbel; 16.20 Blokfluit en
klavecimble; 16.50 Gram.; 17.00
Voor de jeugd; 17.30 Gram.; 17.40
Beursber.; 17.45 Streekuitz.; 18.00
Lichte muz.; 18.15 Sportrubriek;
18.30 Koorzang en comm.; 18.50
Sociaal perspectief; 19.00 Nieuws;
19.10 Op de man af, praatje; 19.15
Vocaal ens.; 19.30 Radiokrant;
19.50 Pol. praatje; 20.00 Gevar.
progr.; 22.00 Periodieken-parade;
22.10 Gram.; 22.30 Nieuws; 22.40
Zaalsportuitsl.; 22.45 Avondover
denking; 23.00 Orgelrecital; 23.30
Gram.; 23.55 Nieuws.
BRUSSEL (VI.): 12.00 Amus.
muz.; 12.30 Weerber.; 12.34 Lichte
muz.; 12.52 Koersen; 13.00 Nws;
13.15 Gevar. muz.; 14.00 School
radio; 16.00 Koersen; 16.06 Fran
se les; 16.21 Zang, cello, klarinet
en piano; 17.00 Nws; 17.10 Symf.
dans; 17.15 Voor de knideren;
18.15 Marsmuziek; 18.30 Voor de
soldaten; 18.50 Sportkron.; 19.00
Nws; 19.40 Viool en piano; 19.50
Lezing; 20.00 Hoorspel^ 21.00 Pia-
nomuz.; 21.30 Omroeöork.; 22.00
Nws: 22.15 Volksmuz.; 22.55 Nws
Televisieprogramma's.
NED. TV: 20.00 Jourh. en weer-
overzicht; 20.20 Eilmkader; 20.40
Film; 21.00 Andermans huis, TV-
spel; 22.00 Dagsluiting.
VL. BELG. TV: 19.00 De Kijk
uit; 19.30 Nws; 20.00 Sociale en
quête; 20.30 Ballet; 22.00 Progr.
voor amateurfilmers; 22.20 Nws
en journaal.
