Export-agentschap
ontmaskerd
„Sneeuwwitje"
Bouwt u ook fiscale luchtkastelen
op de woningnood
Overleg over
radio-actieve besmetting
Radio en Televisie
De radio-actieve horloges
Vele vrouwen en meisjes werden reeds
de dupe van advertentie, verdovende
bonbon of gas
Uit Oostenrijk verdwenen alleen dit jaar
al 500 vrouwen
Vrijdag 8 januari 1960.
DE VRIJE ZEEUW
Pagina 5
(Van onze correspondent.)
De Franse politie heeft, na maanden lang speuren en obser
veren, een vernietigende slag toegebracht aan de verboden handel
in vrouwen en meisjes, welke handel voor wat Frankrijk betrof
tot voor kort haar zetel in Parijs had gevestigd onder de naam
,.Export agentschap Sneeuwwitje".
Onder deze schoon klinkende naam werd met-ter-daad geëx
porteerd. De ..goederen" die uitgevoerd werden, warenjonge
vrouwen en meisjes in blond en zwart. De methoden die door de
handelaars Wérden gebezigd, kunnen als duivels en onmenselijk
worden gekwalificeerd. Bij herhaling werd reeds door de Interpol
en ook door he U.N.O. tegen de praktijken van deze vrouwen- en
meisjeshandelaars gewaarschuwd en deze waarschuwingen waren
het resultaat van de door deze instellingen gedane onderzoeken.
500 Oostenrijkse meisjes
Nog onlangs verklaarden ge-
zaehebbende kringen in Oosten
rijk. dat blijkens nasporingen in
de loop van 1959 totaal vijf
honderd Oostenrijkse vrouwen
en meisjes onder allerlei voor
wendsels het land hebben ver-
laten en thans in de Orient,
voornamelijk in Libanon en Ara
bic vertoefden, zogenaamd als
hulp in de huishouding, als ver
pleegster. typiste of als dame
van gezelschap, doch dat zij in
werkelijkheid tewerk zijn gesteld
in de obscure nachtkroegen van
Tanger en dieper het land in.
In de grote Franse, Oosten
rijkse, Belgische en Duitse bla
den verschenen zo van tijd tot
tijd advertenties, waarin valse
lijk werd voorgespiegeld, dat er
voor knappe, aantrekkelijke,
jonge en vooruitstrevende vrou
wen werk te vinden was in
Arabië. in de Libanon, in Koe
weit en in Tanger. En altijd
dook dan weer de naam op van
het ..Exportagentschap Sneeuw
witje". dat geheimzinnige be
middelingskantoor daar ergens
in Parijs, dat alleen via een
postbus bij het Parijse hoofd
postkantoor of door middel van
een geslepen tussen persoon,
zon uitgekookte werfagent, be
reikbaar bleek te zijn.
Verdovende bonbons
Gebleken is ook, dat het gilde
handelaars in blanke slavinnen
er ook nog andere methoden
op na hniijdt om aan ..koopwaar"
te komen. Een keurig en naar
de laatste mode geklede dame
en heer van naar schatting mid
den veertig jaar vervoegden
zich van tijd tot tijd aan de
ingang van een bioscoop. Zij ke
ken uit en zochten naar een
bezoekster, van om en nabij de
twintig en die niet door een
vriendin, vriend of verloofde
werd vergezeld.
Het wachtende paar taxeerde
eerst het toekomstige slachtof
fer, waarna een praatje werd
gemaakt, dat altijd uitliep op de
aanbieding van een toegangsbe
wijs voor het theater. Dit be
wijs. zo deelde de beschaafde en
innemende heer mede, was be-
stpmd voor een oude huisvriend,
doch daar deze zich op het af
gesproken punt niet had laten
zien, was het vriendelijke echt
paar dan maar overeengekomen
het plaatsbewijs weg te schen
ken. En altijd weer liep het
meisje of de nog jonge vrouw
in de voor haar opgestelde val.
Tijdens de filmvoorstelling
offreerde mevrouw het meisje
een bonbon, die een verdovend
middel bevattedat tot gevolg
had, dat het slachtoffer onwel
werd en een flauwte kreeg. Het
behulpzame echtpaar stelde on
middellijk zijn auto ter beschik-
king om het meisje naar haar
woning te vervoeren. Via sluip.
wegen werd het kind illegaal
over de grenzen gebracht, om
tenslotte in Marseille te belan-
den en vandaar uit, naar de
Oriënt, te worden doorgestuurd.
En dit gebeurde bij herhaling
in Wenen, in München, in Pa
rijs, Brussel en Nice.
De mysterieuze modezaak
Madame Sabine Dubois, oud
43 jaar. had tot voor kort een
goed beklante zaak in het cen
trum van Nice. Ze verkocht in
haar winkel damesmode-artike
len in het duurdere genre. Ma
dame Dubois was een echte
zakenvrouw, altijd hoffelijk, al
tijd beschaafd, goedlachs. In
TIEN
„BEST GEKLEDE
VROUWEN"
Mevrouw Herve Alphand,
echtgenote van de Franse am
bassadeur in de V.S., en prin
ses Gracia van Monaco behoren
tot de groep van tien vrouwen,
die „New York mode-groep"
de best geklede vrouwen noemt.
Voorts werden genoemd mevr.
Marella Agnelli, de vrouw van
het hoofd van de Fiatfabriek in
Turijn, burggravin Jacqueline
de Ribes in Parijs, prinses
Alexandra van Engeland en de
actrices Audry Hepburn en
Merle Oberon.
Prinses de Rethy van België
kreeg eveneens vele, maar niet
voldoende van de stemmen die
J500 wereldmode-redacteuren en
ontwerpers uitbrachten bij het
kiezen van de tien „best geklede
vrouwen".
haar nadeel was tot voor kort
bij de politie niets bekend, maar
toen
In een vrij korte tijd verdwe
nen in de zomer van dit jaar on
der min of meer geheimzinnige
omstandigheden spoorloos vele
jonge vrouwen. Een tiental aan
giften van mysterieus verdwij
nen werd door de recherche on
derzocht, doch konden niet tot
klaarheid worden gebracht. Ver
twijfelde ouders liepen voortdu
rend bij de recherche in Nice in
en uit. Ze begrepen er niets
meer van. Urenlang werden ze
verhoord en door enkele hunner
werd eerst wat haperend, doch
later duidelijker de naam ge
noemd van madame Sabine Du
bois, want daar bij Madame Du
bois zou hun dochter immers
die dag even zakdoeken, hand
schoenen of kousen kopen.
Inspecteur Bernard van de
recherche te Nice bedankte op
een hoffelijke wijze de Frans
man eigen de bedroefde
ouders, vrienden en verloofden.
In zijn getrainde en geschoolde
brein vormde zich een plan. Op
zijn kamer ontbood de inspec
teur een tweetal van zijn be
kwaamste hoofdrechercheurs,
lieden die voor de duivel nog
niet opzij gingen en daar werd
het plan de campagne gemaakt.
Madame Sabine Dubois zou val
len én bekennen.
Gas in de paskamer
Twee vrouwelijke politie-agen-
ten kregen de opdracht toebe
deeld om zich in burger te be
geven naar de winkel van ma
dame Sabine Dubois. Zij dien
den echter haar dienstpistool
in het handtasje mede te ne
men. zoluidde de opdracht. Ze
zouden voorgeven een buste
houder te willen kopen en dit
voorwerp op haar juiste pas
vorm passen in de paskamer
van madame. Een aantal recher
cheurs zou de zaak ongemerkt
omsingelen en ingrijpen indien
er het een of ander mis zou
gaan.
Madame Sabine was een en al
hoffelijkheid voor de aan haar
onbekende cliënten. Ja. natuur
lijk, de bustehouder kon altijd
gepast worden in de kamer
hiernaast. merkte madame
vriendelijk op, terwijl ze onop
vallend haar klanten taxeerde.
Knappe verschijningen, inder
daad. Rijp voor de Oriënt oor
deelde ze.
Ongezien opende madame een
gaskraan, terwijl haar klanten
gelegenheid kregen tot passen.
Onbemerkt stroomde het reuk
loze gas in het vertrek. Eén der
dames werd onwel. De ander, dit
bemerkende, wilde daarop de
deur openen, die echter gesloten
bleek te zijn. Hierop trok ze
haar pistool en vuurde daarme
de enige malen in de richting
van de deur. De buiten de win
kel op post staande recher
cheurs betraden terstond de
zaak, overmeesterden madame
Sabine en bevrijdden hun colle
ga's uit haar netelige positie.
Vierhonderd gelijke
schakels
Tijdens de daarop volgende
lange verhoren op het hoofdbu
reau van politie kwam aan het
licht, dat madame Sabine Du
bois slechts één schakel was in
een internationale ketting van
vrouwenhandelaars en dat deze
ketting uit ongeveer driehonderd
soortgelijke schakels bestond,
met vertakkingen in België,
West-Duitsland, Oostenrijk en
elders. De zetel voor Frankrijk
was gevestigd te Parijs onder de
naam van ..Eenport-agentschap
Sneeuwwitje". Met, de leiding
hiervan bleek belast een zekere
monsieur Caddilac. die werd
bijgestaan door madame Ga-
briëlle. In de vroege morgen
uren van een oktobernacht in
dit jaar werden deze twee kop
stukken door de Parijse recher
che van hun bedden gelicht en
ingesloten in het huis van be
waring.
Volgens de statistieken ver
dwijnen gemiddeld per jaar
achtduizend vrouwen en meis
jes uit Eropa. richting Oriënt.
De een vrijwillig, de ander ge
dwongen. Volgens Interpol zou
den daar in het oosten voor
dergelijke vrouwen en meisjes
bedragen worden neergeteld,
liggende tussen de 500 en 2500
gulden. En slechts een enkeling
komt terug. Verarmd, verouderd,
vernederd.
(Nadruk verboden.)
Brief van Belgische
bisschoppen
Kardinaal Van Roey, de Bel
gische R.K. primaat, en de an
dere Belgische bisschoppen zeg
gen in een herderlijke brief dat
de vestiging van een bisschop
pelijke hiërarchie in Belgisch
Kongo en Roeanda-Oeroendi
„de kroon is op het heldhaftige
werk van de Belgische missio
narissen". De brief zegt verder
dat kolonisatie niet zozeer een
gelegenheid is voor het behalen
van winst dan wel een bron van
plichten. ..België heeft niet ge
faald in de prachtige taak die
de Voorzienigheid het in Cen
traal Afrika opdroeg. Vijftig
jaar lang heeft het de besten
van zijn jonge mannen en vrou
wen in een aanhoudende stroom
naar Kongo gezonden. Wij bid
den God dat onze verantwoor
delijke leiders de beste weg zul
len vinden en volgen om de
Kongolese volken, in vrede en
rechtvaardigheid, politieke en
burgerrechten te verzekeren met
de bedoeling hun vrijheid en
onafhankelijkheid te verlenen.
België zal noodzakelijkerwijze
door onuitwisbare historische
herinneringen en onverbreek
bare banden met Kongo verbon
den blijven. De ondervinding
zal de Afrikaanse volken leren
dat zij nog geestelijke steun en
technische en economische hulp
van België nodig zullen heb
ben", aldus de brief van de Bel
gische bisschoppen.
STEVIG FUNDAMENT NOODZAKELIJK
Op het ministerie van Sociale
Zaken en Volksgezondheid is
gistermiddag overleg gepleegd
over een geval van radio-ac
tieve besmetting, dat zich in
Amsterdam heeft voorgedaan.
De eigenaar van een polshor
loge met lichtgevende wijzer
plaat heeft klachten over pijn
in de pols waaraan hij het hor
loge enige jaren heeft gedragen.
Bovendien heeft zijn echtgenote
enige maanden geleden het le
ven geschonken aan een mis
maakt kindje.
De oorzaak van deze twee
verschijnselen wordt gezocht in
de radio-activiteit die van de
wijzerplaat van het horloge uit
straalt en die blijkens metingen
groter was dan het volgens de
geldende normen toegestane ma
ximum.
Het onderzoek in deze zaak
is verricht door de keurings
dienst van waren te Amster
dam, de afdeling Volksgezond
heid van de Rijksverdedigings
organisatie T. N.O. te Delft, de
farmaceutische hoofdinspectie
van het ministerie van Sociale
Zaken en Volksgezondheid in
Den Haag en het Rijksinstituut
voor de Volksgezondheid in
Utrecht.
De bevindingen van deze in
stanties zijn neergelegd in een
rapport, dat de farmaceutische
hoofdinspectie woensdag heeft
opgesteld en da.t woensdag
avond is overgelegd aan de di
recteur-generaal van de Volks
gezondheid, prof. dr. p. Mun
tendam. Deze heeft daarop voor
gistermiddag een vergadering
ten departemente uitgeschre
ven, waarop de deskundigen
zich zullen beraden op de
situatie. Deze deskundigen zijn
prof. dr. H. J. Hardon, directeur
van de keuringsdienst van wa
ren te Amsterdam, de geneticus
prof. dr. H. F. Sobels van de
Rijksuniversiteit te Utrecht, dr.
J. Spaander, directeur van het
Instituut voor de Volksgezond
heid en dr. J. Blok, de naaste
medewerker van prof. dr. J.
Cohen van T. N. O.
Naar het ministerie van
Sociale Zaken en Volksgezond
heid desgevraagd medegedeeld
zal het overlet in hoofdzaak
gaan over drie punten
Het eerste is, of inderdaad
moet worden aangenomen dat
er oorzakelijk verband bestaat
tussen de opgetreden verschijn
selen en de radio-activiteit van
het horloge. In de tweede plaats
geschonken aan de vraag, of de
mismaaktheid van het pasgebo
ren kindje inderdaad veroor
zaakt is door genetische schade,
die door de radio-activiteit van
het horloge zou kunnen zijn
aangericht. En ten derde zal
worden nagegaan, welke maat
regelen moeten en kunnen wor
den getroffen.
Van belang is hierbij de vraag,
op welke wettelijke basis even
tuele maatregelen zouden kun
nen worden gegrond. Er bestaat
in ons land een „besluit ionose-
rende stralen". Dit besluit
schijnt echter niet van toepas
sing te kunnen worden ver
klaard, aangezien dit een veilig
heidsbesluit is. dat alleen geldt
voor personen, die beroepshalve
met radio-actieve stoffen te
maken hebben. Voorts bestaat
er een „radio-actieve-stoffen-
besluit", dat het in voorraad
hebben, vervoeren en verwer
ken van deze stoffen regelt. En
in de derde plaats zijn in de
warenwet artikelen opgenomen,
die wellicht van toepassing zou
den kunnen zijn. Ten departe
mente acht men het het waar
schijnlijkst dat, zo er al een
wettelijke basis bestaat, deze
inderdaad in deze warenwet zal
worden gevonden.
Over de strafrechterlijke en
de civielrechtelijke consequen
ties van dit geval van radio-ac
tieve besmetting kon men ten
departemente nog hoegenaamd
niets zeggen. Dit is een novum,
zo werd opgemerkt, waarvan de
consequenties eerst van alle
kanten door deskundigen zullen
moeten worden bezien.
HET PROCES TEGEN
DE AMERIKAANSE
PILOOT POPE
IN DJAKARTA
Bij de voortzetting van de zaak
tegen de Amerikaanse piloot Al
lan Pope, die met een B-26 bom
menwerper operaties had uitge
voerd voor de Permesta-opstan-
delingen tegen de staatstroepen,
heeft de voormalige boordtele-
grafist van Pope's vliegtuig, Ran-
tung, verdere uiteenzettingen ge
geven over de activiteiten.
Boven het eiland Amboina had
Rantung aan diverse geluiden en
manoeuvres kunnen merken, dat
het vliegtuig beschietingen en
bombardementen uitvoerde en
had naar zijn zeggen op de grond
branden kunnen waarnemen.
Hij had, verklaarde hij donder
dag, aan de tocht gevoeld, dat
de bomdeuren van de B-26 open
stonden toen het vliegtuig werd
neergeschoten.
Fope vroeg hem gisteren of hij
het niet voor mogelijk hield, dat
hij de bomdeuren had opengezet
om voor hem, Rantung, het uit
springen te vergemakkelijken.
Rantung antwoordde, dat hij
naast zijn stoel een ontsnappings
luik had.
Officieren van de Indonesische
luchtmacht verklaarden, dat het
zwart-geschilderde vliegtuig bij
Kendari diverse verwoestingen
had aangericht. Naderhand had
den zij vernomen dat diverse
mensen om het leven waren ge
komen op de vliegbases bij deze
plaats.
De lcgerkapitein Bueari zei, dat
in de loop van mei 1958 het zwar
te vliegtuig in de haven van Am-
ben plotseling het schip had aan
gevallen, waarop een compagnie
van de infanterie vervoerd werd.
Bij deze aanval er werden
bommen afgeworpen verloren
zeventien man het leven.
Rantung, die vroeger bij de In
donesische luchtmacht had ge
diend als sergeant, zei gisteren
niet te weten hoeveel piloten op
de vliegbasis Menado van de op
standelingen in dienst waren.
Wel wist hij dat zij allen uit het
buitenland afkomstig waren. De
luchtvloot bestond uit twee B-26
bommenwerpers de een zwart
geschilderd en de andere wit
en twee Mustang gevechtsvlieg
tuigen.
Gevraagd of hij in het zwarte
vliegtuig, waarmee hij met Pope
vloog, kentekens had ontdekt,
verklaarde Rantung dat op een
ruwe zak de letters C, A, en T.
geschreven waren. In een tijd
schrift had hij ooit gelezen dat
dit ook de initialen zijn van de
„Civil Air Transport" de Licht
dienst van het nationalistisch-
Chinese regering op Formosa,
voor welke maatschappij Pope
vluchten uitvoerde.
De zitting van het tribunaal
wordt vandaag voortgezet.
De ministers wisselen, de wel
vaart neemt toe, maar de wo
ningnood duurt voort. Gelukkig
wordt er elk jaar een stuk van
het tekort afgeknabbeld. Er
wordt gebouwd, zij het ook dat
de bewoners van nieuwbouw op
hoge lasten komen te zitten. Zo
dra dit gebeurt zoekt men naar
een uitweg om een deel van de
druk af te wentelen. Daarvoor
kiest de financieel in het nauw
gedrevene de werkgever of de
fiscus.
Valt de keuze op de werk
gever of bij de ondernemer op
de zaak, dan kan het niet anders
of de op aftrek belusten ontmoe
ten op een kwade dag de inspec
teur op hun weg om aan al te
voortvarende ontwerpers van af
trek-plannen een halt toe te roe
pen. Om deze reden neemt het
aantal fiscale procedures rondom
de eigenwoning toe.
Ook zijn er heel wat conflicten
met inspecteurs gerezen als ge
volg van de nog steeds bestaande
huurstop. De reeds meer dan
twintig jaar geleden ingevoerde
prijsbeheersing aan het huur-
front heeft economisch gezien
zoveel spanningen opgeroepen,
dat meer dan eens de Hoge Raad
een Salomonsoordeel heeft moe
ten vallen.
De zelfbewoning
De koper van een nieuw huis
zal dit tegenwoordig meestal zelf
gaan bewonen. Nu moet hij de
huurwaarde van dit huis als in
komen opgeven aan de inspec
teur. Welke huurwaarde moet hij
daarvoor nemen? Veel inspec
teurs kozen daarvoor de als nor
maal geldende 6 van de bouw
som.
Bij het overnemen van een
huis, dat reeds bewoond was ge
weest. gingen de staatsdienaren
uit van een vast percentage van
de koopsom, die vanzelfsprekend
werd opgeleverd. Dit namen de
nieuwe bewoners gemeenlijk
niet. omdat de prijzen van
nieuwbouw noch die van voor
oorlogse woningen als maat
schappelijk verantwoord konden
worden gezien.
De Hoge Raad koos in 1956
reeds partij ten gunste van de
nieuwe eigenaars, want volgens
dit college moet onder huur
waarde worden verstaan het be
drag dat onder normale omstan
digheden als huurprijs zou kun
nen woren bedongen. Dit komt
in de meeste gevallen overeen
met het bedrag dat door de huur
adviescommissie wordt vastge
steld.
Verkapte winstuitdeling
Niet in alle gevallen is de Hoge
Raad bereid in kwesties betref
fende de gevolgen van de wo
ningnood de partij van belasting
plichtigen te kiezen. Hierbij kan
worden aangetekend dat soms
langs wel zeer bochtige wegen
wordt getracht om het woonge
not ten laste van de staat te
brengen. Dat blijkt uit het arrest
van 1 april 1959.
Hierbij was er sprake van een
N. V., die voor haar directeur,
tevens aandeelhouder, een huis
had gebouwd voor 37.500. De
directeur genoot van dit huis
voor 840 per jaar. Dit was de
hoogst toelaatbare huurprijs. Do
N. V. had van dit huis een nega
tief rendement van 207. Er ont
stond een geschil tussen inspec
teur en betrokkene over de
kwestie of hier geen sprake was
van een verkapte winstuitdeling
aan de directeur, die immers
aandeelhouder was. Vanzelfspre
kend moest het Hof hieraan te
pas komen, dat voor de N. V. een
rendement stelde van 4 rr van
37.500 zodat inclusief het nega
tieve rendement van 200 meer
dan 1700 aan de directeur-aan
deelhouder zou zijn uitgekeerd.
Noch de directeur noch de
N. V. gihgen met de beslissing
accoord. In cassatie bij de Hoge
Raad gaande, stelden zij dat de
woning tegen de wettelijk gel
dende prijs was verhuurd en dat
de waarde van het goed steeg,
zodat er geen sprake mocht zijn
van afschrijving.
„Bewuste daad"
De raad der wijzen kon zich
echter niet met de opvatting van
de directeur en zijn N. V. vereni
gen. Hij stelde dat de negatieve
opbrengst voor de N. V. niet aan
vaardbaar had mogen zijn. zelfs
al was er sprake van de hoogst
toelaatbare huurprijs. Het ver
mogen van de N. V. had een
redelijk rendement moeten ge
ven.
In dit geval was er dus sprake
van een nadeel, dat de N. V. zich
getroost had ten bate van zijn
directeur en dit moest worden
beschouwd als een uitdeling.
Bovendien achtte de Hoge Raad
de afschrijving in overeenstem
ming met goed koopmansge-
bruik.
De bovenstaande kwestie is
een rechtstreeks gevolg van de
huidige bepaling inzake de hu
ren. De bedoelde direMeur zou
nimmer tot het bouwen van zijn
fiscaal luchtkasteel zijn geko
men, wanneer de huren zich op
een economisch verantwoord
niveau zouden bevinden. De
Hoge Raad heeft intussen met
haar uitspraak nog eens geïllus
treerd, dat de wettelijke voor
schriften over de hoogst toelaat
bare huurprijs geheel op een
fictie berusten.
Ander luchtkasteel
Een ander fiscaal luchtkasteel,
dat zijn ontstaan dankt aan de
woningnood, vinden wij in het
arrest van 24 juni 1959. Hierbij
gaat het om een werknemer, die
in het belang van zijn werkgever
verhuisde. Hij bouwde een nieuw
huis en kreeg van zijn werk
gever 18.500 vergoeding als bij
drage in de onrendabele bouw
kosten.
Uit de hoogte van deze onren
dabele top voor een woonhuis,
zelfs al is dit min of meer
luxueus gebouwd, blijkt reeds
hoe diep wij met het huur.vraag-
stuk gezonken zijn. Nu stelde de
werknemer dat deze f 18.500
voor hem kosten van verwerving
waren geweest en dat derhalve
over dit bedrag geen inkomsten
belasting verschuldigd zou zijn.
De inspecteur deelde dit stand
punt niet. De werknemer had
met deze 18.500 waardever-
tegenwoordigende zaken ver
kregen en kende daarom geen
aftrek toe. Uit het onderzoen
bleek voorts dat de werknemer
geen moeite had gedaan om b.v.
een huurhuis te vinden. Ook kon
nergens uit worden opgemaakt
dat de werkgever de bewoner
van het fonkelnieuwe perceel
had verplicht om zelf een huis te
bouwen. Dit laatste maakte de
positie van belanghebbende erg
zwak en bij de behandeling van
de zaak in beroep werd hij ook
in het ongelijk gesteld. Dit onge
lijk werd door de Hoge Raad be
vestigd.
Wie bepaalt de waarde
Nu kan er worden opgemerkt,
dat die man dan toch maar door
de woningnood gedwongen werd
hoge woonlasten te aanvaarden.
Een dergelijke opmerking is om
te beginnen onjuist. Deze werk
nemer werd niet gedwongen om
zelf een huis te houwen. Er werd
zelfs geen dwang op hem uitge
oefend om een huis te kopen, en
hij zou dus een huurhuis kunnen
zijn gaan bewonen. In het alge
meen zijn dit vragen die buiten
de fiscus om gaan, maar zij wor
den belangrijk op het moment
dat de kosten van verwerving in
het geding komen.
De vraag of de man waarde-
vertegenwpordigende zaken
kreeg in ruil voor die 18.500. is
in dit verband niet zo belangrijk,
alhoewel dit door de inspecteur
en het Hof als argument ter
weerlegging van de verwervings
kosten was aangevoerd. Waar
door wordt immers de waarde
van het huis bepaald Door de
bouwkosten. Dat kan men ver
dedigen. maar evengoed kunnen
we zeggen dat een huis voor een
eigenaar slechts waarde heeft
voor zover er sprake is van een
rendement. In deze omlijsting
had de belanghebbende zijn kos-
ten-gezichtspunt afgevuurd.
Had de Hoge Raad het argu
ment van belanghebbende aan
vaard. dan zou dit vergaande
consequenties hebben gehad.
Duizenden kopen immers thans
een huis met een onrendabele
bouwtop. Meestal worden zij
meer nog dan deze belangheb
bende gedwongen om te verhui
zen. Zou het onrendabele deel
door de fiscus als kosten van
verwerving worden geaccepteerd,
dan zou hiermee een nieuwe
vorm van rijkssubsidie voor allen
die noodgedwongen een nieuw
huis betrekken zijn gevonden.
Het fundament van de rede
nering deugde daarom niet. Zelfs
gewone huizen eisen een stevig
fundament. Wil men trachten
een luchtkasteel in het land der
belastingen te bouwen, dan moet
het fundament wel extra ver
sterking hebben.
Drs. HERMES.
(Nadruk verboden.)
ZATERDAG 9 JANUARI
HILVERSUM I.: 7.00 Nws.;
7.10 Gym.; 7.20 Gram. en rep.;
.00 Nws.; 8.18 Gram. en act.;
8.50 Voor U en uw gezin, lezing;
9.00 Gym. voor de vrouw; 9.10
Gram.; (9.35—9.40 Waterst.);
10.00 Tijdelijk uitgeschakeld, le
zing; 10.05 Morgenwijding; 10.20
Gesprek; 10.30 Gevar. progr.;
11.35 Pianorecital; 12.00 Orgel
spel en zang: 12.30 Land- en
tuinb. meded.; 12.33 Lichte
muz.; 13.00 Nws.; 13.15 Dans-
muz.13.40 Sportnws.; 14.10
Voor de jeugd; 14.45 Mannen
koor; 15.00 Friese streekuitz.;
15.40 De hervorming van de on
derneming; 15.55 Ork. muz. en
solist; 16.40 Boekbespr.; 17.00
Jazzmuz.; 17.30 Journ.; 18.00
Nws. en comm.; 18.20 Gram.;
19.00 Act. kunstoverz.19.30 Bin
nen en buiten de grenzen, le
zing; 19.40 Christus, zijn leerlin
gen en de mensen, lezing; 19.55
Deze week, lezing; 20.00 Nws.;
20.05 Gevar. progr.; 21.15 Twin
tig vragen; 21.40 Reis op de
plaats, hoorsp.; 22.10 Oude
gram.; 22.30 Nws.; 22.40 Soc.
comm.; 22.55 Gevar. muz.; 23.30
Dansmuz.; 23.5524.00 Nws.
HILVERSUM II.: 7.00 Nws.;
7.15 Gewijde muz.; 7.30 Voor de
jeugd; 7.40 Gram.; 7.45 Morgen
gebed en overweging; 8.00 Nws.;
BRANDSTICHTING EN
PLUNDERING IN
BELGISCH KONGO
Leden van de Baloeba-stam
hebben dinsdag het Loeloea-
dorp Kamenga, ten zuid-oosten
van Loeloeaburg, aangevallen.
Zeventien hutten werden in
brand gestoken, drie andere
vernield. De politie is een opera
tie begonnen.
In het dorp Kalomba. in het
gewest Tsjikapa. zijn Loeloea-
hutten geplunderd. Er zijn tal
rijke arrestaties verricht.
In het dorp Kabeja Loemboe,
30 km van Tsjikapa, is een plan
tage van een Moeloeba geplun-
zal bijzondere aandacht worden I derd.
Donderdagmiddag is op het
ministerie van Sociale Zaken en
Volksgezondheid de bijeenkomst
gehouden, die prof. dr. P. Mun
tendam had belegd naar aanlei
ding van de radioactieve horlo
ges die in Amsterdam zijn aan
getroffen. Na deze bijeenkomst
is door het ministerie het vol
gende communiqué uitgegeven:
„Het is volstrekt onaannemelijk,
dat de gerapporteerde aangebo
ren afwijkingen enig recht
streeks verband houden met de
straling, welke veroorzaakt is
door het door de vader van het
kind gedragen horloge, Deze
straling namelijk is onvergelijke
lijk veel geringer dan de stra
ling, waaraan de Japanse bevol
king tijdens de atoombom-explo
sies is blootgesteld geweest, en
ligt in dezelfde orde van grootte
als de natuurlijke stralingen,
waaraan iedereen is blootge
steld. Zelfs bij de nakomelingen
van de overlevenden bij de
atoomexplosies heeft men geen
toeneming van dit soort afwij
kingen kunnen vaststellen. Wat
de lichamelijke schade betreft,
welke de drager van een licht
gevend horloge zou kunnen on
dervinden: hiervoor kan op grond
van de normen, welke afkomstig
zijn van de internationale com
missie voor radiologische pro
tectie, de I. C. R. P., van de richt
lijnen van Euratom, en van de
Nederlandse wetgeving, de grens
van toelaatbaarheid worden ge
formuleerd, welke in de prak
tijk kan worden toegepast.
Op grond van de resultaten
len te zijner tijd nadere mede
delingen volgen. In afwachting
daarvan is er op dit ogenblik
voor dragers van horloges met
lichtgevende wijzerplaten geen
reden tot ongerustheid."
Baby's verwisseld
SALOMONS OORDEEL GEZOCHT
Twee
het
moeders gingen met
kind van de ander
naar huis
In Beersjeba beeft zich dezer
dagen een geval voorgedaan ter
oplossing waarvan opnieuw een
Salomons oordeel nodig schijnt
te zijn. In de kraamkliniek van
genoemde plaats in Israël waren
namelijk de babies van 2 jonge
moeders, waarvan de ene uit Je
men en de andere uit Cochin af
komstig, bij 'vergissing verwis
seld zodat de moeders elkanders
kind voedden.
Toen zij van de vergissing op
de hoogte werden gesteld wei
gerden zij echter beiden haar
eigen zoon terug te nemen en
daar de politie in een geval als
dit pas op klachten van de
ouders zelf kon ingrijpen, gin
gen de moeders ieder met het
kind van de ander naar huis.
Men had nog bloedproeven ge
nomen om de verwantschap on
dubbelzinnig vast te stellen
maar noch de ziekenhuisautori
teiten, noch de politie of de
ambtenaren van het ministerie
van gezondheid vermochten de
moeders te overreden hun eigen
kind terug te riemen.
8.18 Gram.; 8.50 Voor de
vrouw; 9.35 Waterst.; 10.00 Voor
de kleuters; 10.15 Gram.; 10.30
Ben je zestig? 11.00 Voor de zie
ken; 11.45 Gram.; 12.00 Middag
klok 12.03 Promenade ork.. ra
diokoor en soliste; 12.50 Act.;
13.00 Nws.; 13.20 Gram.; 13.50
Voor de jeugd; 14.00 Gram.;
14.20 Kunstkron.; 14.50 Metro-
pole ork. en solist; 15.15 Fran
se les; 15.30 Voor de jeugd; 16.00
De schoonheid van het Grego
riaans; 16.30 Gevar. muz.; 16.50
Motorpraat; 17.00 Voor de
jeugd; 18.00 Lichte muz.; 18.15
Journalistiek weekoverz.18.25
Progr. van amateurs; 18.45 En
nu mijn geval; 19.00 Nws.; 19.10
Act.; 19.25 Memojandum; 19.30
Omr. ork. en solist; 20.20 Licht
baken 20.30 Mensen in nood;
21.10 Pol. praatje; 21.20 Gevar.
progr.; 22.25 Boekbespr.; 22.30
Nws.; 22.40 Voor de jeugd;
23.55—24.00 Nws.
BRUSSEL (VI.): 12.00 Ork.
conc.; 12.30 Weerber.; 12.35 Ge
sproken aperitief; 12.45 Gram.;
13.00 Nws.; 13.15 Muzik. kalei-
doskoop; 14.30 Journ.; 15.00 Ge
var. muz.; 15.45 Gevar. progr.;
16.15 Ork. conc.; 16.45 Pianore
cital; 17.00 Nws.; 17.10 Dagklap
per en lit. kal.; 17.15 Liturgische
zangen; 17.30 Gram.; 17.45 En
gelse les; 18.00 Koorzang; 18.15
Orgelconc.; 18.20 Voor de sold.;
19.00 Nws.; 19.40 Lichte muz.;
20.00 Cabaret; 21.00 Gevar. muz.;
21.15 Amus. muz.; 22.00 Nws.;
22.15 Verz. progr.; 23.00 Nws.;
23.05—24.00 Gevar. muz.
Televisieprogramma's
NED. T.V.15.25— 16.55
Eurovisie; 17.00 Voor de kind.;
20.00 Journ. en weeroverz.20.20
Act.; 20.30 Quiz.; 21.30 Gevar.
progr.
VLAAMS BELG. T.V.' 12.55—
14.00 Eurovisie15.25—16.55
Eurovsie; 17.00—18.30 Voor de
jeugd; 19.00 Vedetten uit de die
renwereld; 19.30 Nws.: 19.45 De
week in beeld; 20.15 TV-feuill.;
20.40 Overn. van de NTS.; 22.10
Danscursus; 22.40 Nws.
0 Bij de uitdeling van speel
goed op een school in Guate
mala ter gelegenheid van het
feest van Drie Koningen zijn
drie vrouwen gedood en twaalf
kinderen gewond. De uitreiking
verliep rustig, maar de wach
tende menigte buiten werd on
geduldig. verbrak de afzetting
en drong het gebouw binnen,
waarbij de drie vrouwen onder
de voet werden gelopen.