Export-agentschap ontmaskerd „Sneeuwwitje" Bouwt u ook fiscale luchtkastelen op de woningnood Overleg over radio-actieve besmetting Radio en Televisie De radio-actieve horloges Vele vrouwen en meisjes werden reeds de dupe van advertentie, verdovende bonbon of gas Uit Oostenrijk verdwenen alleen dit jaar al 500 vrouwen Vrijdag 8 januari 1960. DE VRIJE ZEEUW Pagina 5 (Van onze correspondent.) De Franse politie heeft, na maanden lang speuren en obser veren, een vernietigende slag toegebracht aan de verboden handel in vrouwen en meisjes, welke handel voor wat Frankrijk betrof tot voor kort haar zetel in Parijs had gevestigd onder de naam ,.Export agentschap Sneeuwwitje". Onder deze schoon klinkende naam werd met-ter-daad geëx porteerd. De ..goederen" die uitgevoerd werden, warenjonge vrouwen en meisjes in blond en zwart. De methoden die door de handelaars Wérden gebezigd, kunnen als duivels en onmenselijk worden gekwalificeerd. Bij herhaling werd reeds door de Interpol en ook door he U.N.O. tegen de praktijken van deze vrouwen- en meisjeshandelaars gewaarschuwd en deze waarschuwingen waren het resultaat van de door deze instellingen gedane onderzoeken. 500 Oostenrijkse meisjes Nog onlangs verklaarden ge- zaehebbende kringen in Oosten rijk. dat blijkens nasporingen in de loop van 1959 totaal vijf honderd Oostenrijkse vrouwen en meisjes onder allerlei voor wendsels het land hebben ver- laten en thans in de Orient, voornamelijk in Libanon en Ara bic vertoefden, zogenaamd als hulp in de huishouding, als ver pleegster. typiste of als dame van gezelschap, doch dat zij in werkelijkheid tewerk zijn gesteld in de obscure nachtkroegen van Tanger en dieper het land in. In de grote Franse, Oosten rijkse, Belgische en Duitse bla den verschenen zo van tijd tot tijd advertenties, waarin valse lijk werd voorgespiegeld, dat er voor knappe, aantrekkelijke, jonge en vooruitstrevende vrou wen werk te vinden was in Arabië. in de Libanon, in Koe weit en in Tanger. En altijd dook dan weer de naam op van het ..Exportagentschap Sneeuw witje". dat geheimzinnige be middelingskantoor daar ergens in Parijs, dat alleen via een postbus bij het Parijse hoofd postkantoor of door middel van een geslepen tussen persoon, zon uitgekookte werfagent, be reikbaar bleek te zijn. Verdovende bonbons Gebleken is ook, dat het gilde handelaars in blanke slavinnen er ook nog andere methoden op na hniijdt om aan ..koopwaar" te komen. Een keurig en naar de laatste mode geklede dame en heer van naar schatting mid den veertig jaar vervoegden zich van tijd tot tijd aan de ingang van een bioscoop. Zij ke ken uit en zochten naar een bezoekster, van om en nabij de twintig en die niet door een vriendin, vriend of verloofde werd vergezeld. Het wachtende paar taxeerde eerst het toekomstige slachtof fer, waarna een praatje werd gemaakt, dat altijd uitliep op de aanbieding van een toegangsbe wijs voor het theater. Dit be wijs. zo deelde de beschaafde en innemende heer mede, was be- stpmd voor een oude huisvriend, doch daar deze zich op het af gesproken punt niet had laten zien, was het vriendelijke echt paar dan maar overeengekomen het plaatsbewijs weg te schen ken. En altijd weer liep het meisje of de nog jonge vrouw in de voor haar opgestelde val. Tijdens de filmvoorstelling offreerde mevrouw het meisje een bonbon, die een verdovend middel bevattedat tot gevolg had, dat het slachtoffer onwel werd en een flauwte kreeg. Het behulpzame echtpaar stelde on middellijk zijn auto ter beschik- king om het meisje naar haar woning te vervoeren. Via sluip. wegen werd het kind illegaal over de grenzen gebracht, om tenslotte in Marseille te belan- den en vandaar uit, naar de Oriënt, te worden doorgestuurd. En dit gebeurde bij herhaling in Wenen, in München, in Pa rijs, Brussel en Nice. De mysterieuze modezaak Madame Sabine Dubois, oud 43 jaar. had tot voor kort een goed beklante zaak in het cen trum van Nice. Ze verkocht in haar winkel damesmode-artike len in het duurdere genre. Ma dame Dubois was een echte zakenvrouw, altijd hoffelijk, al tijd beschaafd, goedlachs. In TIEN „BEST GEKLEDE VROUWEN" Mevrouw Herve Alphand, echtgenote van de Franse am bassadeur in de V.S., en prin ses Gracia van Monaco behoren tot de groep van tien vrouwen, die „New York mode-groep" de best geklede vrouwen noemt. Voorts werden genoemd mevr. Marella Agnelli, de vrouw van het hoofd van de Fiatfabriek in Turijn, burggravin Jacqueline de Ribes in Parijs, prinses Alexandra van Engeland en de actrices Audry Hepburn en Merle Oberon. Prinses de Rethy van België kreeg eveneens vele, maar niet voldoende van de stemmen die J500 wereldmode-redacteuren en ontwerpers uitbrachten bij het kiezen van de tien „best geklede vrouwen". haar nadeel was tot voor kort bij de politie niets bekend, maar toen In een vrij korte tijd verdwe nen in de zomer van dit jaar on der min of meer geheimzinnige omstandigheden spoorloos vele jonge vrouwen. Een tiental aan giften van mysterieus verdwij nen werd door de recherche on derzocht, doch konden niet tot klaarheid worden gebracht. Ver twijfelde ouders liepen voortdu rend bij de recherche in Nice in en uit. Ze begrepen er niets meer van. Urenlang werden ze verhoord en door enkele hunner werd eerst wat haperend, doch later duidelijker de naam ge noemd van madame Sabine Du bois, want daar bij Madame Du bois zou hun dochter immers die dag even zakdoeken, hand schoenen of kousen kopen. Inspecteur Bernard van de recherche te Nice bedankte op een hoffelijke wijze de Frans man eigen de bedroefde ouders, vrienden en verloofden. In zijn getrainde en geschoolde brein vormde zich een plan. Op zijn kamer ontbood de inspec teur een tweetal van zijn be kwaamste hoofdrechercheurs, lieden die voor de duivel nog niet opzij gingen en daar werd het plan de campagne gemaakt. Madame Sabine Dubois zou val len én bekennen. Gas in de paskamer Twee vrouwelijke politie-agen- ten kregen de opdracht toebe deeld om zich in burger te be geven naar de winkel van ma dame Sabine Dubois. Zij dien den echter haar dienstpistool in het handtasje mede te ne men. zoluidde de opdracht. Ze zouden voorgeven een buste houder te willen kopen en dit voorwerp op haar juiste pas vorm passen in de paskamer van madame. Een aantal recher cheurs zou de zaak ongemerkt omsingelen en ingrijpen indien er het een of ander mis zou gaan. Madame Sabine was een en al hoffelijkheid voor de aan haar onbekende cliënten. Ja. natuur lijk, de bustehouder kon altijd gepast worden in de kamer hiernaast. merkte madame vriendelijk op, terwijl ze onop vallend haar klanten taxeerde. Knappe verschijningen, inder daad. Rijp voor de Oriënt oor deelde ze. Ongezien opende madame een gaskraan, terwijl haar klanten gelegenheid kregen tot passen. Onbemerkt stroomde het reuk loze gas in het vertrek. Eén der dames werd onwel. De ander, dit bemerkende, wilde daarop de deur openen, die echter gesloten bleek te zijn. Hierop trok ze haar pistool en vuurde daarme de enige malen in de richting van de deur. De buiten de win kel op post staande recher cheurs betraden terstond de zaak, overmeesterden madame Sabine en bevrijdden hun colle ga's uit haar netelige positie. Vierhonderd gelijke schakels Tijdens de daarop volgende lange verhoren op het hoofdbu reau van politie kwam aan het licht, dat madame Sabine Du bois slechts één schakel was in een internationale ketting van vrouwenhandelaars en dat deze ketting uit ongeveer driehonderd soortgelijke schakels bestond, met vertakkingen in België, West-Duitsland, Oostenrijk en elders. De zetel voor Frankrijk was gevestigd te Parijs onder de naam van ..Eenport-agentschap Sneeuwwitje". Met, de leiding hiervan bleek belast een zekere monsieur Caddilac. die werd bijgestaan door madame Ga- briëlle. In de vroege morgen uren van een oktobernacht in dit jaar werden deze twee kop stukken door de Parijse recher che van hun bedden gelicht en ingesloten in het huis van be waring. Volgens de statistieken ver dwijnen gemiddeld per jaar achtduizend vrouwen en meis jes uit Eropa. richting Oriënt. De een vrijwillig, de ander ge dwongen. Volgens Interpol zou den daar in het oosten voor dergelijke vrouwen en meisjes bedragen worden neergeteld, liggende tussen de 500 en 2500 gulden. En slechts een enkeling komt terug. Verarmd, verouderd, vernederd. (Nadruk verboden.) Brief van Belgische bisschoppen Kardinaal Van Roey, de Bel gische R.K. primaat, en de an dere Belgische bisschoppen zeg gen in een herderlijke brief dat de vestiging van een bisschop pelijke hiërarchie in Belgisch Kongo en Roeanda-Oeroendi „de kroon is op het heldhaftige werk van de Belgische missio narissen". De brief zegt verder dat kolonisatie niet zozeer een gelegenheid is voor het behalen van winst dan wel een bron van plichten. ..België heeft niet ge faald in de prachtige taak die de Voorzienigheid het in Cen traal Afrika opdroeg. Vijftig jaar lang heeft het de besten van zijn jonge mannen en vrou wen in een aanhoudende stroom naar Kongo gezonden. Wij bid den God dat onze verantwoor delijke leiders de beste weg zul len vinden en volgen om de Kongolese volken, in vrede en rechtvaardigheid, politieke en burgerrechten te verzekeren met de bedoeling hun vrijheid en onafhankelijkheid te verlenen. België zal noodzakelijkerwijze door onuitwisbare historische herinneringen en onverbreek bare banden met Kongo verbon den blijven. De ondervinding zal de Afrikaanse volken leren dat zij nog geestelijke steun en technische en economische hulp van België nodig zullen heb ben", aldus de brief van de Bel gische bisschoppen. STEVIG FUNDAMENT NOODZAKELIJK Op het ministerie van Sociale Zaken en Volksgezondheid is gistermiddag overleg gepleegd over een geval van radio-ac tieve besmetting, dat zich in Amsterdam heeft voorgedaan. De eigenaar van een polshor loge met lichtgevende wijzer plaat heeft klachten over pijn in de pols waaraan hij het hor loge enige jaren heeft gedragen. Bovendien heeft zijn echtgenote enige maanden geleden het le ven geschonken aan een mis maakt kindje. De oorzaak van deze twee verschijnselen wordt gezocht in de radio-activiteit die van de wijzerplaat van het horloge uit straalt en die blijkens metingen groter was dan het volgens de geldende normen toegestane ma ximum. Het onderzoek in deze zaak is verricht door de keurings dienst van waren te Amster dam, de afdeling Volksgezond heid van de Rijksverdedigings organisatie T. N.O. te Delft, de farmaceutische hoofdinspectie van het ministerie van Sociale Zaken en Volksgezondheid in Den Haag en het Rijksinstituut voor de Volksgezondheid in Utrecht. De bevindingen van deze in stanties zijn neergelegd in een rapport, dat de farmaceutische hoofdinspectie woensdag heeft opgesteld en da.t woensdag avond is overgelegd aan de di recteur-generaal van de Volks gezondheid, prof. dr. p. Mun tendam. Deze heeft daarop voor gistermiddag een vergadering ten departemente uitgeschre ven, waarop de deskundigen zich zullen beraden op de situatie. Deze deskundigen zijn prof. dr. H. J. Hardon, directeur van de keuringsdienst van wa ren te Amsterdam, de geneticus prof. dr. H. F. Sobels van de Rijksuniversiteit te Utrecht, dr. J. Spaander, directeur van het Instituut voor de Volksgezond heid en dr. J. Blok, de naaste medewerker van prof. dr. J. Cohen van T. N. O. Naar het ministerie van Sociale Zaken en Volksgezond heid desgevraagd medegedeeld zal het overlet in hoofdzaak gaan over drie punten Het eerste is, of inderdaad moet worden aangenomen dat er oorzakelijk verband bestaat tussen de opgetreden verschijn selen en de radio-activiteit van het horloge. In de tweede plaats geschonken aan de vraag, of de mismaaktheid van het pasgebo ren kindje inderdaad veroor zaakt is door genetische schade, die door de radio-activiteit van het horloge zou kunnen zijn aangericht. En ten derde zal worden nagegaan, welke maat regelen moeten en kunnen wor den getroffen. Van belang is hierbij de vraag, op welke wettelijke basis even tuele maatregelen zouden kun nen worden gegrond. Er bestaat in ons land een „besluit ionose- rende stralen". Dit besluit schijnt echter niet van toepas sing te kunnen worden ver klaard, aangezien dit een veilig heidsbesluit is. dat alleen geldt voor personen, die beroepshalve met radio-actieve stoffen te maken hebben. Voorts bestaat er een „radio-actieve-stoffen- besluit", dat het in voorraad hebben, vervoeren en verwer ken van deze stoffen regelt. En in de derde plaats zijn in de warenwet artikelen opgenomen, die wellicht van toepassing zou den kunnen zijn. Ten departe mente acht men het het waar schijnlijkst dat, zo er al een wettelijke basis bestaat, deze inderdaad in deze warenwet zal worden gevonden. Over de strafrechterlijke en de civielrechtelijke consequen ties van dit geval van radio-ac tieve besmetting kon men ten departemente nog hoegenaamd niets zeggen. Dit is een novum, zo werd opgemerkt, waarvan de consequenties eerst van alle kanten door deskundigen zullen moeten worden bezien. HET PROCES TEGEN DE AMERIKAANSE PILOOT POPE IN DJAKARTA Bij de voortzetting van de zaak tegen de Amerikaanse piloot Al lan Pope, die met een B-26 bom menwerper operaties had uitge voerd voor de Permesta-opstan- delingen tegen de staatstroepen, heeft de voormalige boordtele- grafist van Pope's vliegtuig, Ran- tung, verdere uiteenzettingen ge geven over de activiteiten. Boven het eiland Amboina had Rantung aan diverse geluiden en manoeuvres kunnen merken, dat het vliegtuig beschietingen en bombardementen uitvoerde en had naar zijn zeggen op de grond branden kunnen waarnemen. Hij had, verklaarde hij donder dag, aan de tocht gevoeld, dat de bomdeuren van de B-26 open stonden toen het vliegtuig werd neergeschoten. Fope vroeg hem gisteren of hij het niet voor mogelijk hield, dat hij de bomdeuren had opengezet om voor hem, Rantung, het uit springen te vergemakkelijken. Rantung antwoordde, dat hij naast zijn stoel een ontsnappings luik had. Officieren van de Indonesische luchtmacht verklaarden, dat het zwart-geschilderde vliegtuig bij Kendari diverse verwoestingen had aangericht. Naderhand had den zij vernomen dat diverse mensen om het leven waren ge komen op de vliegbases bij deze plaats. De lcgerkapitein Bueari zei, dat in de loop van mei 1958 het zwar te vliegtuig in de haven van Am- ben plotseling het schip had aan gevallen, waarop een compagnie van de infanterie vervoerd werd. Bij deze aanval er werden bommen afgeworpen verloren zeventien man het leven. Rantung, die vroeger bij de In donesische luchtmacht had ge diend als sergeant, zei gisteren niet te weten hoeveel piloten op de vliegbasis Menado van de op standelingen in dienst waren. Wel wist hij dat zij allen uit het buitenland afkomstig waren. De luchtvloot bestond uit twee B-26 bommenwerpers de een zwart geschilderd en de andere wit en twee Mustang gevechtsvlieg tuigen. Gevraagd of hij in het zwarte vliegtuig, waarmee hij met Pope vloog, kentekens had ontdekt, verklaarde Rantung dat op een ruwe zak de letters C, A, en T. geschreven waren. In een tijd schrift had hij ooit gelezen dat dit ook de initialen zijn van de „Civil Air Transport" de Licht dienst van het nationalistisch- Chinese regering op Formosa, voor welke maatschappij Pope vluchten uitvoerde. De zitting van het tribunaal wordt vandaag voortgezet. De ministers wisselen, de wel vaart neemt toe, maar de wo ningnood duurt voort. Gelukkig wordt er elk jaar een stuk van het tekort afgeknabbeld. Er wordt gebouwd, zij het ook dat de bewoners van nieuwbouw op hoge lasten komen te zitten. Zo dra dit gebeurt zoekt men naar een uitweg om een deel van de druk af te wentelen. Daarvoor kiest de financieel in het nauw gedrevene de werkgever of de fiscus. Valt de keuze op de werk gever of bij de ondernemer op de zaak, dan kan het niet anders of de op aftrek belusten ontmoe ten op een kwade dag de inspec teur op hun weg om aan al te voortvarende ontwerpers van af trek-plannen een halt toe te roe pen. Om deze reden neemt het aantal fiscale procedures rondom de eigenwoning toe. Ook zijn er heel wat conflicten met inspecteurs gerezen als ge volg van de nog steeds bestaande huurstop. De reeds meer dan twintig jaar geleden ingevoerde prijsbeheersing aan het huur- front heeft economisch gezien zoveel spanningen opgeroepen, dat meer dan eens de Hoge Raad een Salomonsoordeel heeft moe ten vallen. De zelfbewoning De koper van een nieuw huis zal dit tegenwoordig meestal zelf gaan bewonen. Nu moet hij de huurwaarde van dit huis als in komen opgeven aan de inspec teur. Welke huurwaarde moet hij daarvoor nemen? Veel inspec teurs kozen daarvoor de als nor maal geldende 6 van de bouw som. Bij het overnemen van een huis, dat reeds bewoond was ge weest. gingen de staatsdienaren uit van een vast percentage van de koopsom, die vanzelfsprekend werd opgeleverd. Dit namen de nieuwe bewoners gemeenlijk niet. omdat de prijzen van nieuwbouw noch die van voor oorlogse woningen als maat schappelijk verantwoord konden worden gezien. De Hoge Raad koos in 1956 reeds partij ten gunste van de nieuwe eigenaars, want volgens dit college moet onder huur waarde worden verstaan het be drag dat onder normale omstan digheden als huurprijs zou kun nen woren bedongen. Dit komt in de meeste gevallen overeen met het bedrag dat door de huur adviescommissie wordt vastge steld. Verkapte winstuitdeling Niet in alle gevallen is de Hoge Raad bereid in kwesties betref fende de gevolgen van de wo ningnood de partij van belasting plichtigen te kiezen. Hierbij kan worden aangetekend dat soms langs wel zeer bochtige wegen wordt getracht om het woonge not ten laste van de staat te brengen. Dat blijkt uit het arrest van 1 april 1959. Hierbij was er sprake van een N. V., die voor haar directeur, tevens aandeelhouder, een huis had gebouwd voor 37.500. De directeur genoot van dit huis voor 840 per jaar. Dit was de hoogst toelaatbare huurprijs. Do N. V. had van dit huis een nega tief rendement van 207. Er ont stond een geschil tussen inspec teur en betrokkene over de kwestie of hier geen sprake was van een verkapte winstuitdeling aan de directeur, die immers aandeelhouder was. Vanzelfspre kend moest het Hof hieraan te pas komen, dat voor de N. V. een rendement stelde van 4 rr van 37.500 zodat inclusief het nega tieve rendement van 200 meer dan 1700 aan de directeur-aan deelhouder zou zijn uitgekeerd. Noch de directeur noch de N. V. gihgen met de beslissing accoord. In cassatie bij de Hoge Raad gaande, stelden zij dat de woning tegen de wettelijk gel dende prijs was verhuurd en dat de waarde van het goed steeg, zodat er geen sprake mocht zijn van afschrijving. „Bewuste daad" De raad der wijzen kon zich echter niet met de opvatting van de directeur en zijn N. V. vereni gen. Hij stelde dat de negatieve opbrengst voor de N. V. niet aan vaardbaar had mogen zijn. zelfs al was er sprake van de hoogst toelaatbare huurprijs. Het ver mogen van de N. V. had een redelijk rendement moeten ge ven. In dit geval was er dus sprake van een nadeel, dat de N. V. zich getroost had ten bate van zijn directeur en dit moest worden beschouwd als een uitdeling. Bovendien achtte de Hoge Raad de afschrijving in overeenstem ming met goed koopmansge- bruik. De bovenstaande kwestie is een rechtstreeks gevolg van de huidige bepaling inzake de hu ren. De bedoelde direMeur zou nimmer tot het bouwen van zijn fiscaal luchtkasteel zijn geko men, wanneer de huren zich op een economisch verantwoord niveau zouden bevinden. De Hoge Raad heeft intussen met haar uitspraak nog eens geïllus treerd, dat de wettelijke voor schriften over de hoogst toelaat bare huurprijs geheel op een fictie berusten. Ander luchtkasteel Een ander fiscaal luchtkasteel, dat zijn ontstaan dankt aan de woningnood, vinden wij in het arrest van 24 juni 1959. Hierbij gaat het om een werknemer, die in het belang van zijn werkgever verhuisde. Hij bouwde een nieuw huis en kreeg van zijn werk gever 18.500 vergoeding als bij drage in de onrendabele bouw kosten. Uit de hoogte van deze onren dabele top voor een woonhuis, zelfs al is dit min of meer luxueus gebouwd, blijkt reeds hoe diep wij met het huur.vraag- stuk gezonken zijn. Nu stelde de werknemer dat deze f 18.500 voor hem kosten van verwerving waren geweest en dat derhalve over dit bedrag geen inkomsten belasting verschuldigd zou zijn. De inspecteur deelde dit stand punt niet. De werknemer had met deze 18.500 waardever- tegenwoordigende zaken ver kregen en kende daarom geen aftrek toe. Uit het onderzoen bleek voorts dat de werknemer geen moeite had gedaan om b.v. een huurhuis te vinden. Ook kon nergens uit worden opgemaakt dat de werkgever de bewoner van het fonkelnieuwe perceel had verplicht om zelf een huis te bouwen. Dit laatste maakte de positie van belanghebbende erg zwak en bij de behandeling van de zaak in beroep werd hij ook in het ongelijk gesteld. Dit onge lijk werd door de Hoge Raad be vestigd. Wie bepaalt de waarde Nu kan er worden opgemerkt, dat die man dan toch maar door de woningnood gedwongen werd hoge woonlasten te aanvaarden. Een dergelijke opmerking is om te beginnen onjuist. Deze werk nemer werd niet gedwongen om zelf een huis te houwen. Er werd zelfs geen dwang op hem uitge oefend om een huis te kopen, en hij zou dus een huurhuis kunnen zijn gaan bewonen. In het alge meen zijn dit vragen die buiten de fiscus om gaan, maar zij wor den belangrijk op het moment dat de kosten van verwerving in het geding komen. De vraag of de man waarde- vertegenwpordigende zaken kreeg in ruil voor die 18.500. is in dit verband niet zo belangrijk, alhoewel dit door de inspecteur en het Hof als argument ter weerlegging van de verwervings kosten was aangevoerd. Waar door wordt immers de waarde van het huis bepaald Door de bouwkosten. Dat kan men ver dedigen. maar evengoed kunnen we zeggen dat een huis voor een eigenaar slechts waarde heeft voor zover er sprake is van een rendement. In deze omlijsting had de belanghebbende zijn kos- ten-gezichtspunt afgevuurd. Had de Hoge Raad het argu ment van belanghebbende aan vaard. dan zou dit vergaande consequenties hebben gehad. Duizenden kopen immers thans een huis met een onrendabele bouwtop. Meestal worden zij meer nog dan deze belangheb bende gedwongen om te verhui zen. Zou het onrendabele deel door de fiscus als kosten van verwerving worden geaccepteerd, dan zou hiermee een nieuwe vorm van rijkssubsidie voor allen die noodgedwongen een nieuw huis betrekken zijn gevonden. Het fundament van de rede nering deugde daarom niet. Zelfs gewone huizen eisen een stevig fundament. Wil men trachten een luchtkasteel in het land der belastingen te bouwen, dan moet het fundament wel extra ver sterking hebben. Drs. HERMES. (Nadruk verboden.) ZATERDAG 9 JANUARI HILVERSUM I.: 7.00 Nws.; 7.10 Gym.; 7.20 Gram. en rep.; .00 Nws.; 8.18 Gram. en act.; 8.50 Voor U en uw gezin, lezing; 9.00 Gym. voor de vrouw; 9.10 Gram.; (9.35—9.40 Waterst.); 10.00 Tijdelijk uitgeschakeld, le zing; 10.05 Morgenwijding; 10.20 Gesprek; 10.30 Gevar. progr.; 11.35 Pianorecital; 12.00 Orgel spel en zang: 12.30 Land- en tuinb. meded.; 12.33 Lichte muz.; 13.00 Nws.; 13.15 Dans- muz.13.40 Sportnws.; 14.10 Voor de jeugd; 14.45 Mannen koor; 15.00 Friese streekuitz.; 15.40 De hervorming van de on derneming; 15.55 Ork. muz. en solist; 16.40 Boekbespr.; 17.00 Jazzmuz.; 17.30 Journ.; 18.00 Nws. en comm.; 18.20 Gram.; 19.00 Act. kunstoverz.19.30 Bin nen en buiten de grenzen, le zing; 19.40 Christus, zijn leerlin gen en de mensen, lezing; 19.55 Deze week, lezing; 20.00 Nws.; 20.05 Gevar. progr.; 21.15 Twin tig vragen; 21.40 Reis op de plaats, hoorsp.; 22.10 Oude gram.; 22.30 Nws.; 22.40 Soc. comm.; 22.55 Gevar. muz.; 23.30 Dansmuz.; 23.5524.00 Nws. HILVERSUM II.: 7.00 Nws.; 7.15 Gewijde muz.; 7.30 Voor de jeugd; 7.40 Gram.; 7.45 Morgen gebed en overweging; 8.00 Nws.; BRANDSTICHTING EN PLUNDERING IN BELGISCH KONGO Leden van de Baloeba-stam hebben dinsdag het Loeloea- dorp Kamenga, ten zuid-oosten van Loeloeaburg, aangevallen. Zeventien hutten werden in brand gestoken, drie andere vernield. De politie is een opera tie begonnen. In het dorp Kalomba. in het gewest Tsjikapa. zijn Loeloea- hutten geplunderd. Er zijn tal rijke arrestaties verricht. In het dorp Kabeja Loemboe, 30 km van Tsjikapa, is een plan tage van een Moeloeba geplun- zal bijzondere aandacht worden I derd. Donderdagmiddag is op het ministerie van Sociale Zaken en Volksgezondheid de bijeenkomst gehouden, die prof. dr. P. Mun tendam had belegd naar aanlei ding van de radioactieve horlo ges die in Amsterdam zijn aan getroffen. Na deze bijeenkomst is door het ministerie het vol gende communiqué uitgegeven: „Het is volstrekt onaannemelijk, dat de gerapporteerde aangebo ren afwijkingen enig recht streeks verband houden met de straling, welke veroorzaakt is door het door de vader van het kind gedragen horloge, Deze straling namelijk is onvergelijke lijk veel geringer dan de stra ling, waaraan de Japanse bevol king tijdens de atoombom-explo sies is blootgesteld geweest, en ligt in dezelfde orde van grootte als de natuurlijke stralingen, waaraan iedereen is blootge steld. Zelfs bij de nakomelingen van de overlevenden bij de atoomexplosies heeft men geen toeneming van dit soort afwij kingen kunnen vaststellen. Wat de lichamelijke schade betreft, welke de drager van een licht gevend horloge zou kunnen on dervinden: hiervoor kan op grond van de normen, welke afkomstig zijn van de internationale com missie voor radiologische pro tectie, de I. C. R. P., van de richt lijnen van Euratom, en van de Nederlandse wetgeving, de grens van toelaatbaarheid worden ge formuleerd, welke in de prak tijk kan worden toegepast. Op grond van de resultaten len te zijner tijd nadere mede delingen volgen. In afwachting daarvan is er op dit ogenblik voor dragers van horloges met lichtgevende wijzerplaten geen reden tot ongerustheid." Baby's verwisseld SALOMONS OORDEEL GEZOCHT Twee het moeders gingen met kind van de ander naar huis In Beersjeba beeft zich dezer dagen een geval voorgedaan ter oplossing waarvan opnieuw een Salomons oordeel nodig schijnt te zijn. In de kraamkliniek van genoemde plaats in Israël waren namelijk de babies van 2 jonge moeders, waarvan de ene uit Je men en de andere uit Cochin af komstig, bij 'vergissing verwis seld zodat de moeders elkanders kind voedden. Toen zij van de vergissing op de hoogte werden gesteld wei gerden zij echter beiden haar eigen zoon terug te nemen en daar de politie in een geval als dit pas op klachten van de ouders zelf kon ingrijpen, gin gen de moeders ieder met het kind van de ander naar huis. Men had nog bloedproeven ge nomen om de verwantschap on dubbelzinnig vast te stellen maar noch de ziekenhuisautori teiten, noch de politie of de ambtenaren van het ministerie van gezondheid vermochten de moeders te overreden hun eigen kind terug te riemen. 8.18 Gram.; 8.50 Voor de vrouw; 9.35 Waterst.; 10.00 Voor de kleuters; 10.15 Gram.; 10.30 Ben je zestig? 11.00 Voor de zie ken; 11.45 Gram.; 12.00 Middag klok 12.03 Promenade ork.. ra diokoor en soliste; 12.50 Act.; 13.00 Nws.; 13.20 Gram.; 13.50 Voor de jeugd; 14.00 Gram.; 14.20 Kunstkron.; 14.50 Metro- pole ork. en solist; 15.15 Fran se les; 15.30 Voor de jeugd; 16.00 De schoonheid van het Grego riaans; 16.30 Gevar. muz.; 16.50 Motorpraat; 17.00 Voor de jeugd; 18.00 Lichte muz.; 18.15 Journalistiek weekoverz.18.25 Progr. van amateurs; 18.45 En nu mijn geval; 19.00 Nws.; 19.10 Act.; 19.25 Memojandum; 19.30 Omr. ork. en solist; 20.20 Licht baken 20.30 Mensen in nood; 21.10 Pol. praatje; 21.20 Gevar. progr.; 22.25 Boekbespr.; 22.30 Nws.; 22.40 Voor de jeugd; 23.55—24.00 Nws. BRUSSEL (VI.): 12.00 Ork. conc.; 12.30 Weerber.; 12.35 Ge sproken aperitief; 12.45 Gram.; 13.00 Nws.; 13.15 Muzik. kalei- doskoop; 14.30 Journ.; 15.00 Ge var. muz.; 15.45 Gevar. progr.; 16.15 Ork. conc.; 16.45 Pianore cital; 17.00 Nws.; 17.10 Dagklap per en lit. kal.; 17.15 Liturgische zangen; 17.30 Gram.; 17.45 En gelse les; 18.00 Koorzang; 18.15 Orgelconc.; 18.20 Voor de sold.; 19.00 Nws.; 19.40 Lichte muz.; 20.00 Cabaret; 21.00 Gevar. muz.; 21.15 Amus. muz.; 22.00 Nws.; 22.15 Verz. progr.; 23.00 Nws.; 23.05—24.00 Gevar. muz. Televisieprogramma's NED. T.V.15.25— 16.55 Eurovisie; 17.00 Voor de kind.; 20.00 Journ. en weeroverz.20.20 Act.; 20.30 Quiz.; 21.30 Gevar. progr. VLAAMS BELG. T.V.' 12.55— 14.00 Eurovisie15.25—16.55 Eurovsie; 17.00—18.30 Voor de jeugd; 19.00 Vedetten uit de die renwereld; 19.30 Nws.: 19.45 De week in beeld; 20.15 TV-feuill.; 20.40 Overn. van de NTS.; 22.10 Danscursus; 22.40 Nws. 0 Bij de uitdeling van speel goed op een school in Guate mala ter gelegenheid van het feest van Drie Koningen zijn drie vrouwen gedood en twaalf kinderen gewond. De uitreiking verliep rustig, maar de wach tende menigte buiten werd on geduldig. verbrak de afzetting en drong het gebouw binnen, waarbij de drie vrouwen onder de voet werden gelopen.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1960 | | pagina 5