DE GOEDE SNAAR
SINTERKLAAS aspookver schijnsel....
Mijn man heeft
geen tijd voor
pakjes maken
)ETBAL
\MMEN
HT
a26 november '59
Donderdag 26 november '59
SINT NICOLA ASNUMMER 1959 DE VRIJE ZEEUW
rekingen over
naar Argentinië
-n van het gezelschap
Argentijnse minister
nlandse Zaken heb-
rmorgen een bezoek
de regeringscom-
de emigratie, mr.
Haveman. Het waren
van de immigratie,
O. Capuscio, de
de nationale
de heer J. C.
handelsraad voor
de heer Signamini.
,'lijkheid van uitbrei-
lederlandse emigratie
tntinië werd onder
en er werden voor
besprekingen ge-
een verdrag, waarin
ie, de rechtspositie
migrant e.d. zouden
>rden geregeld.
ian
oor
H;
ïr
P.
van
aad
de
c.
HL
tie
•1UROPESE BEKER
OOR CLUBS
N KWARTFINALES
UROPESF, BEKER
leeft zich woensdag
-1 overwinning op de
ampioensploeg I.F.K.
geplaatst voor de
van het tomooi
uropese voetbalbeker
and van de wedstrijd,
men werd gespeeld,
oor Sparta. Het was
itmoeting tussen bei-
Beiden hadden een-
nnenin Rotterdam
de Nederlanders
i in Goeteborg ble-
'eden met dezelfde
tegenstanders de
een beslissingswed-
dzakelijk werd. De
1 heeft dus in deze
reeks wel een grote
3—0 overwinning op
Belgrado) heeft de
mpioensclub Wolver-
IVanderers zich ge-
ar de kwart finales
iropese voetbalbeker
e wedstrijd die te
erd gespeeld eindig-
.elijkspel11.
België (militair) 2-2
ilwedstrijd tussen de
Iftallen van Neder-
Igië, welke woensdag
ion de Vliert in Den
espeeld, eindigde in
spel: 2—2. Bij rust
)d 1—1.
1RMAN WINT
VAN IR VAN J)|.lk
te partij in de twee-
het wereldkampioen-
men tussen de Rus-
lhouder Koeperman
ndgenoot Van Dijk
>eperman gewonnen,
telde met wit.
leidt thans met
punten.
Olie bij de koers-
Philips van de laat-
sterk ten achter is
de overige jnterna-
den was de gang er
sal uit De Elektroni-
ondergingen in Wall-
koersreactie en hier
«ers van de Philips-
het. Damrak giste-
De koers schom-
729, tegen dinsdag
735%. De daling van
ten voor deze aan-
door de beurs als
beschouwd,
een puntje lager op
U's, zonder de steun
aankopen, onveran-
i rz.
aandelen verkeren
een mineurstem-
;e Wallstreet, wer-
elen opnieuw lager
m kalm en ge-
Cultures stil en wei-
lerd. Staatsfondsen
weniig affaire op
otprijzen.
sector werden aan-
Suiker, bij grote
in een open hoek
leid. Na een inzet op
de aanhoudende
tegen sterk oplo-
worden voldaan,
eg tot 310, tegen
slotprijs. Volgens
er op de laatste
maatschappij een
liteurenpost waarin
le reserve schuilt.
:n aandeelhouders
profiteren In de
sectoren was het
rustig met koers-
naar beide rich-
:banken eerder la-
Orenstein en Kop-
195 (190) geadvi-
bevredigende gang
3%
XABEURSKOERSEN.
(401%)
80—156.20 (155.40)
727% (725%)
717 (716%)
BEURSINDICES.
23/11 24/11 25/11
471.98 47158 470.18
24852 247.96 248.39
154.33 154.55 154.11
18294 185.71 184.24
138.24 137.79 137.90
326.53 826.47 825.59
HET FEEST VAN
LIEFDADIGHEID EN
VERWENNERIJ
EN krijgt af en toe de indruk, dat het
Sinterklaasfeest een ongewenst feest is.
Wanneer de feestdagen, waaraan de
maand december zo rijk is, worden op
gesomd, hoort men dikwijls: „Dan hebben we
Oud en Nieuw, Kerstmis en Sint Nicolaas
ook nog!", zo in de stijl van dat kan er nog net
hij, december kost toch al zoveel geld. Gelijk
beeft men. Bij velen zal dc decembermaand
inderdaad de duurste maand van het jaar zijn
en wat de financiën betreft slikt Sint Nicolaas
cel op. Maar laten wc eerlijk zijn, is dat niet
eigen schuld? Wie dwingt ons om veel geld
uit te geven? Niemand toch? We doen het uit
vrije wil! En waarom?
Het antwoord hier moet zijn, dat er in ieder
van ons eigenlijk een stukje van de goede Sint
schuilt. Al mogen wc als doortrapte twintig
ste eeuw materialisten wel eens mopperen als
we voorzien, dat we die dure maand december
weer niet zonder 'n tekort door zullen komen,
dc behoefte om eenmaal in het jaar zo maar
een gulle gever te zijn willen we ons toch niet
laten ontnemen. En ook al verschuilen we
onze ware gevoelens voor anderen en zelfs
\oor onszelf achter verontschuldigingen ais
.Ie moet toch iets doen" en „Och, je kunt ze
toch niet overslaan, het is een traditie gewor
den", toch zouden we Sint Nicolaas niet wil
len missen, omdat hij ons zoveel plezier doet.
Want laten we eerlijk zijn, als het niet zo was,
zou dit feest van gulle gevers het niet zoveel
bonderden jaren volgehouden hebben, maar
reeds lang verdwenen zijn. Het is de geest die
achter dit feest schuilt, die ons steeds weer
pak en een ieder steeds weer doet besluiten
om ook dit jaar maar weer mee tc doen.
Het Sint Nicolaasfeest brengt
elk jaar weer voor ieder 'n strijd
mee tussen gevoel en verstand.
Wanneer de inkopen worden ge
daan voor allen die wij eens wil
len verrassen, dan maakt zich
z o'n prettig gevoel van ons
meester en diep in ons hart be
treuren we het. dat ons budget
(waar we meestal toch overheen
gaan) het ons niet toestaat om
de mooie dingen te kopen die we
over ons- wanneer het tegen 5
december gaat lopen, dan voelen
we het weer.
In wezen is het de snaar van
het bedrijven van liefdadigheid
die in ons aan het trillen werd
gemaakt. Want de goede Sint
zocht volgens de verhalen op zijn
naamdag juist de minder be
deelden en ongelukkigen op om
die te bedenken.
zo graag zouden willen geven.! 7.0 werd het feest van Sint
Dan wordt de felle strijd gestre- i Nicolaas in eerste instantie ook
den tussen gevoel en vorstand.een feest van liefdadigheid, het-
want dat nuchtere verstand zefA
ons, dat we met wat minder eft
wat goedkoper verstandiger zou
den handelen. En waarom doen
we dat dan niet, wij moderne ver-
standelingen? Omdat we zo
erg r eel prijs stellen op dat ro
mantische gevoel van de anonie
me gever, dat latente restje
ouderwetse romantiek, dat we
gelukkig nog overhielden in onze
tijd. van moderne nuchterheid en
zakelijkheid. Oh, één keer in het
jaar. hieraan toegeven, dat mag
toch wel!
En het is goed dat we hieraan
toegeven, want het is hot goede
in de' meps dat wij onbewust
voelen, duidelijk gezegd in een
oud en algemeen bekend spreek
woord: ..Geven is betér dan ont
vangen", waarvan tegenwoordig
helaas de juistheid meestal niet
meer onderkend wordt, omdat
men liever veel ontvangt en wei
nig geeft. Maar in de Sint Niro-
laastijd is alles anders; dan
wordt ons rijt weer duidelijk en
dat is slechts mogelijk doordat
de geest van de oude bisschop
v "mi Myra dan over ons vaardig
wordt.
Het is die geest van liefdevol
geven die ons dan bezielt. Van
kind af werd ons het goede voor
beeld. dat de Sint gaf. doormid
del van overleveringen en an
dere Verhalen voorgehouden. En
iuist als nog onbedorven kleuter
i oelden we hoe heerlijk het voor
de goedheiligman geweest moet
zijn om al die blijde gezichten te
zien van hen die met zijn gaven
Werden verrast. Dat heeft iets in
ons wakker gemaakt dat we
nooit meer kwijt zullen raken,
want al wordt het in het leven
van alledag niet steeds vaardig
geen we reeds in oude kronie
ken kunnen lezen, waar sprake is
van speciale gaven op die dag
aan de weeskinderen in de ge
stichten en ouden van dagen in
de tehuizen. Zij werden vergast
op extra smakelijk toebereid
..wittebroodsop" of - „sprenek-
vleys met jeus" en als speciale
lekkernij op „gecouleurd suiker
speek".
Ook in onze moderne tijd is net
nog zo en worden er speciale ac
ties ondernomen om bepaalde
groepen van misdeelden etcetera
eens extra te tracteren. We be
hoeven hierbij maar te denken
aan de speelgoedinzamelingen
voor bepaalde groepen kinderen,
het bezoek van „de Sint" aan zie
kenhuizen, liefdadigheidsinstel
lingen en zo meer.
Later is er het geven van ge
schenken aan personen binnen
de eigen kring, die eigenlijk niet
voor liefdadigheid in aanmer
king kwamen, bij gekomen. Dit
komt toch wel voort uit de be
hoefte om te geven, omdat dat
zo prettig Is en wel speciaal wan
neer de gelukkige ontvanger niet
weet van wie het komt; dat geeft
een apart tintje aan het geven,
terwijl daar nog bij komt, dat
men de mensen uit eigen kring
kennend, ze door de'symboliek
van het presentje eens extra kan
plagen, zonder dat er boosheid
uit voort mag vloeien.
Vooral in eigen kring is het
geven van geschenken, die in
vroeger tijden heus niet zo kost
baar waren en bedoeld als aar
digheid, gegroeid tot het presen
teren van cadeaus, soms wel van
hoge waarde. Hier is geen sprake
meer van een aardigheid, maar
van pure verwennerij. Toch moe
ten we dat niet veroordelen.
Want in weerwil van het feit, dat
dit Sint Nicolaasfeest voor velen
economisch tot een ramp maakt,
schuilt ook hier nog altijd de
ene achtergrond van 't heerlijke
geven en juist omdat de gever
weet, dat zoiets bijvoorbeeld de
hartewens van de ontvanger is,
wordt het financiële offer goed
gemaakt door de extra grote
voldoening die het geven van
zo'n geschenk biedt.
Éénmaal in het jaar is het
Sint Nicolaas het feest van lief
dadigheid en verwennerij waar
bij alle positieve elementen .van
de menselijke geest de vrije teu
gel warden gelaten. Laten we dit
feest in ere houden! Het is één
der laatste bolwerken van men
selijke goedheid!
(Nadruk verboden).
Het is een typisch verschijnsel dat wanneer eenmaal ergens
vandaan een klacht over het een of ander is gekomen die op
eens overal tegelijk schijnt op te duiken. Zo kreeg ik dezer
dagen verscheidene brieven achter elkaar waarin vrouwen
zich beklaagden over het gebrek aan tijd of fantasie dat hun
mannen met Sint Nicolaas vertoonden.
„Ik zal mij niet beklagen,
dat mijn man me tekort
doet", schreef een van de
dames. „Hij geeft heus wel
geld uit, om me een mooi
cadeau te kopen. Maar wat
heb ik eraan, als ik het in 'n
door een ander ingepakt pak
je uit de winkel toegestuurd
krijg?"
Een ander schreef: „Be
grijpt een man nu werkelijk
niet, dat het ons niet om
dure cadeaus te doen is? We
zouden veel blijder zijn met
een kleinigheid, waarbij hij
de moeite heeft genomen, er
een aardige surprise van te
maken en er een gedichtje
bij te doen, al is het nog zo
stuntelig en onbeholpen. Dan
zouden we 't gevoel hebben,
dat hij iets voor ons over
had. Een duur cadeau, dat liij
„en passant'' gaat kopen en
tegen de winkeljuffrouw
zegt: „Hier is het adres.
Pakt u het een beetje leuk in
VOOR DE
VROUW
in en zorgt u, dat het op 5
december bezorgd wordt",
iaat ons koud. Het irriteert
ons alleen maar, om te moe
ten constateren, dat onze
mannen zo weinig tijd voor
ons over hebben en zich er
nooit eens in verdiepen,
waaraan wij behoefte heb
ben. Ik ben niet de enige, die
er zo over denkt; verschei
dene van mijn vriendinnen
klagen hierover".
IK SLOOF ME UIT EN
WAT DOET HIJ
Weer een ander liet 't vol
gende horen „Voor mij
ontbreekt elke romantiek
aan de Sinterklaasavond.
Het gekke is, dat toch elk
jaar dit gevoel van verwach
ting en opwinding, dat bij
Sint Nicolaas hoort, mij be
sluipt. Maar evengoed is het
elk jaar een teleurstelling.
Ik sloof me uit, om voor
't hele gezin aardige, kleine
surprises te bedenken. Ik
maak zoveel mogelijk pakjes
van de zotste dingen soms,
om de avond luister bij te
zetten. Maar wat doet mijn
man? Hij zegt: „Wat wil je
graag hebben voor je Sin
terklaas?" Net of hij geen
maanden de tijd heeft gehad
om met wat oplettendheid
zélf uit te vinden, waar ik
blij mee zou zijn en er dan
op 5 december heel geheim
zinnig mee te verrassen.
Maar nee. hij zegt: „Koop het
dan maar. Ik geef je carte
blanche".
Carte blanche! Wat kan 't
mij schelen, al mocht ik voor
een miljoen kopen! Ik wil
leuke, kleine vertederende
dingen, waar hij grappige
pakjes van maakt. Ik wil me
weer eens echt verrast voe
len. Ik wil die gewaarwor
ding van bevende verwach
ting uit mijn kinderjaren
terugvinden bij het open
maken van een pakje, waar
van je geen flauw idee hebt,
wat er in zit. Voor mij is er
nooit een pakje, dat een
geheim bevat. Ik heb alles
zelf gekocht en ingepakt, zo
wel voor de anderen als voor
mijzelf, want mijn man geeft
mecarte blanche
KAN DAT NIET
ANDERS
Ik zou zo nog een poosje
door kunnen gaan, maar zou
dan in herhalingen verval
len, omdat de kern van elke
brief op hetzelfde neerkomt:
„Mijn man heeft geen tijd
om pakjes te maken".
Zou het met die tijd niet
een beetje meevallen? Kan
niet iedereen, man of vrouw,
altijd wel de tijd vinden om
een ander vreugde te berei
den, als hij dat werkelijk
wil?
Ik voor mij zie deze kwaal
van sommige heren der schep
ping meer als gemakzucht.
Een doodenkele man lijdt
misschien aan een dermate
ontstellend gebrek aan fan
tasie, dat hij het werkelijk
niet op kan brengen, een
aardige surprise of geestig
gedichtje te verzinnen. Maar
dat moet toch wel als een
uitzondering beschouwd wor:
den en hun mogen we niets
verwijten. We kunnen alleen
maar medelijden met hen
hebben.
Maar met die gemakzucht
is het wat anders. Het is
werkelijk heel akelig, dat er
nog altijd mannen bestaan,
die doodgewoon te lui zijn om
iets anders te doen dan naar
een winkel te lopen en iets
uit te zoeken, waarmee ze
menen hun vrouw wel een
plezier te doen, om het dan
verder aan de winkeljuf
frouw over te laten, het 1e
wikkelen in een feestelijk
papiertje, dat bij de gelegen
heid past en voor de afleve
ring te zorgen. En dan zijn
ze nog heel verbaasd en wel
licht gepikeerd, dat hun
vrouw niet zó blij met het
cadeau is, als ze meenden te
mogen verwachten.
Arme mannen! Met al hun
knapheid en intelligentie en
adembenemende uitvindin
gen hebben velen van hen
dit éne simpele ding nog niet
kunnen ontdekken; hoe ze
de gevoelige snaren in een
vrouwenhart moeten bespe
len.
MARCELLE.
(Nadruk verboden).
<X>CM>^0000000<>00 OOOT^>o->0<>0<>Cr>OOC«><>C>OOkK>C>CM>OOOOOÖCHX>«
De vorm van dc mijter van St. Nicolaas, die eerst met een go'f-
'ewc.eing naar boven gaat en daarna met eenzelfde lijn weer terugvalt,
's als een grafische voorstelling van de maand december voor het eco-
lomische leven.
De verjaardag van de goed-heiligman torent huizenhoog uit boven
elke periode van economische opgang in het zakenleven. Hoe groter
de welvaart wordt, hoe meer speelruimte er is tussen de noodzakelijke
uitgaven voor kosten van levensonderhoud en de extra bestedingen voor
bijzondere doeleinden. Wij leven in een jaar met een gunstige conjuc
tuur, dat uit consumptief oogpunt nog extra koopkracnt-in jee Lies
krijgt door loonsverhogingen in verband met een rechtvaardige ver°e"
'ing van het nationale inkomen. Kortom, wij mogen verwachten dat
de St.-Nicolaasverkoop in vele branches allerlei bestaande records zal
breken als waren zij broos als een vers biskwietje.
Voordat alle geschenken op
de plaat* van bestemming zijn
en de Sint zich te ruste legt
om zijn verjaardagsroes uit te
slapen, moet eerst de gor
diaanse sinterklaasknoop wor
den doorgehakt, die tallozen
tot radeloosheid brengt en
anderen tot het nemen van
een wintervakantie doet be
sluiten. St. Nicolaas trekt zich
als een echte bisschop geen
steek aan van alle economi
sche verschijnselen, die zich
gelijkmatig wensen te ont
plooien. Zijn feest wordt ge
vierd met geestdrift, die eerst
langzaam aanzwelt, dan plot
seling oplaait tot een niet te
stuiten vloedgolf van koop
lust. om tenslotte te verstil
len alsof men verbaasd tot
zichzelf komt.
Deze cyclus stelt -vijzen
voor raadsels en moedigt zot
ten aan tot zorgloosheid. En
zo vergroeit een eerbiedwaar
dig bisschop tot een economi
sche spookge talte, die rond
waart in ons goede land, het
gehele kalenderjaar door.
Een goed spook verschijnt
na middernacht en daarom
kluiven reeds na de bekende
twaalf klokslagen van het
jaareinde de mode- en recla
memensen op hun- sigaar om
met zenuwachtige opengesper
de ogen de eerste elf maan
den van de kalender te door
boren tot vijf december.
Veel vragen.
Hoe zal dan de kooplust
zijn? Welke kleur zal de mode
beheersen? Zal de vraag zich
richten op het, huishoudelijke
of op de luxe? Welk chocola
debeestje zou pooulair zijn en
welk zilverpapier zal de siga
ren in de sierkisten omhul
len? Reeds spoedig zal de fa
brikant van snoep, chocolade
letters en andere veel ge
vraagde geschenken zich met
de produktie moeten bezig
houden. Daarom kunnen cho
coladebeestjes in het voorjaar
al een nachtmerrie veroorza
ken aan een rnoepreiziger,
wanneer hij in de fabriek
kijkt, het legioen kikkers,
hondjes, varkentjes en andere
iti zoetigheid gebeeldhouwde
figuren uit de machine ziet
marcheren en zich bewust
wordt welk deel hij daarvan
za' moeten verkopen.
Dit sinterklaasspook plant
zich voort in vele hersens met
een epidemische snelheid. Op
slag-experts buigen zich over
vraagstukken van bederf, fi
nanciers snuffelen naar geld
middelen om de investering
te dekken, pakhuis-meesters
fronsen de wenkbrauwen als
zijde stapels dozen en kisten
zien groeien, ongeacht of die
nu luxe damestasjes, spoor
weg-speelgoed of chocolade
letters bevatten.
Het St. Nicolaasspook mar
cheert dwars door het voor
jaar en de zomer mee naar de
herfst. Wanneer de bladeren
vallen schijnt dit spook ac
tiever te worden. Ondernemers
en vertegenwoordigers storten
zich op de St. Nicolaasbeurzen
om de groot- en kleinhandel
tot kopen te bewegen. Zij dra
gen het spook over van fabri
kant naar grossier, van gros
sier naar winkelier als een
tijd-eriafette. waarin men een
bisschop-mascotte overgeeft
totdat op vijf december de fi
nish wordt bereikt.
Spanning stijgt.
Voordien zien nog heel wat
mensen meer spookginterkla-
zen dan zij ooit verwacht
hadden. De marsepein-fabri
kant ziet zijn spooksinten
chocolade eten of banket. Om
gekeerd zien de banketbakkers
hun klanten rondwandelen in
rode tabberds, getooid met
fraaie mijters. Zij eten fruit
of speculaas van de kruide
nier. maar geen banket.
De grote actie begint als de
winkeliers hun keuze bepaald
hebben en magazijnen en
winkels fraai uitgedost worden
met veel rood en goud, met
bisschopsmantels en geschen
kenleuzen. De spanning stijgt.
Eigenaars en chefs zwoegen
dagen en nachten aan de or
ganisatie van dit massaal ge
beuren. Is er personeel ge
noeg? Zijn de showrooms aan
trekkelijk? Hoe maken we
originele étalages? Er wordt
gedraafd, gesnauwd, gerekend.
Iedereen laat zijn hart vol
verwachting kloppen. De re-
genkleding-verkoper hoopt op
regen tegen eind november,
begin december. De bonthan-
delaars dromen voorlopig
meer van een witte Sint dan
van een witte kerst en terwijl
de Jantjes en Mientjes weken
lang hun begeerte-gevoelens
strelen met het maken van
een keus uit een zee van heer
lijkheden, waren dag en nacht
de spooksinterklazen rond in
de harten der ondernemers.
Het gaat om de koek of de
gard, ook in de verkoop.
Handen tekort.
Dan barst de golf van ko
pers los. Een geldstroom
vloeit over de toonbanken en
kassa's. Vele van de handen die
daar bedienen moeten in
eigen Sinterklaas nog verdie
nen. Daar staat de jonge gar
de verkopers en verkoopsters
trappelend van ongeduld om
de sporen op het veld van af-
en omzet te verdienen. Ook zij
zien hun Sinterklaas als spook
verschijnen.
Het kan zijn, dat hij zich
aandient als een mopperende
chef of baas, die vindt dat de
bediening niet snel genoeg
gaat. Mogelijk ook verkleedt
hij zich als klant, die geen
keus kan doen of als breek-
duiveltje, omdat men in de
haast juist enkele kostbare ar
tikelen breekt. Vele handen
grijpen, pakken, tellen in een
eindeloos ritme van tonen,
aanprijzen en afrekenen.
Een groot tekort aan be
kwame krachten is de spook-
sint van elke personeelshcef.
Het gehele leger van de aan
vaardbare arbeidsreserve
wordt in het geweer geroepen.
Tijdelijke krachten stromen
de ene deur binnen om hulp
te bieden en dikwijls de ande
re deur weer uit omdat zij niet
voldoen. De oude garde van
winkeljuffrouwen, die reeds
lang getrouwd is, wordt te
hulp geroepen. Gepensioneer
de verkopers worden uit hun
levensavond gesleept om te
helpen de springvloed in de
verkoop te verwerken. Zij ko
men allen, soms met tegenzin
omdat ze niet willen weigeren,
of met enthousiasme, omdat
ze erop gerekend hebben in
hun eigen Sinterklaasbegro
ting. mogelijk ook omdat ze
wilien tonen er nog altijd
„bij" te horen. Ook zij vinden
hun Sinterklaasspookwan
neer het hun teveel wordt.
drs. MIERLO.
(Nadruk verboden.)
i
