Kapitalisme zonder verschrikking
Sunil wast stralend wit...
WITTER
DAN DE WITSTE KIP
en spaart uw linnenkast
Frankrijk schort invoerrecht op verse melk op
KEMPER
ir iets moois
VERLINDE
Hier is met Sunil gewassen.dat
hemelsblauwe Sunil, waarin al
't wasgoed stralend wit wordt,
werkelijk stralend wit!
Bleken en blauwen kunt u zelfs
vergeten, met Sunil hebt u min
der waswerk, minder te wrin
gen, dus... minder slijtage.
Waar Sunil de was doet,blijft
alles veel langer nieuw, ook
wasmachine en wringer varen
er wel bij
Grote buit aan juwelen bij inbraak
i 22 oktober 1959
X'WWWW»»
PEDICURE
VOETVERZORGING
Terneuzen
itraat 68 - Tel. 2476
[EEKENVESTEN
o£ zonder mouwen,
IEN met rits of rol-
g, de echte
ELSCHE TRUIEN,
RTRïEMEN en
LOVERS, naar
wediepstraat 15.
1 slaagt U daar voor-
lyonaeraag cc okiudci lyjf
DE VRIJE ZEEUW
Pagina 3
schenk de
want een
0 tot 135.-
ilpotlood
STERKER DAN MOSCOVITISCH HEIL
DE WAARHEID, DIE CHROESJTSJEFS DROMEN VERGALT
Ook uit communisme groeit aanvaardbaar staatskapitalisme
De koude oorlog is op de terugtocht,
zo verzekeren ons de verantwoorde
lijke staatslieden.
Toch komt er geen verandering in de
toestand van splitsing van deze wereld
in twee kampen, die is veroorzaakt
door de twee wereldbeschouwingen, die
hun stempel zo machtig op de na-oor-
logse historie hebben gedrukt. Ideolo
gisch blijft de tegenstelling tussen het
democratisch-kapitalisme en het Mar
xistische communisme onverminderd
'voortbestaan. Maar in het materiële
zal, zo mag men hopen, de nadruk op
de vreselijke vernietigingsmiddelen,
waarover de moderne techniek en
wetenschap de machthebbers de be
schikking hebben gegeven, iets worden
verzacht.
Ook de nieuwe ontwikkeling echter,
zo heeft ons de heer Chroesjtsjef bij
herhaling verzekerd, zal er toe leiden,
dat eens de gehele wereld communis
tisch zal zijn. Een voorspelling, oud als
het communisme zelf, maar op steeds
weer andere verwachtingen gebaseerd.
De nieuwste theorie steunt op een alles
beheersende produktie. De Sowjet-
Unie, zo gelooft Chroesjtsjef, zal het
Westen en met name de Verenigde
Staten in de toekomst economisch
overtreffenEn dat voorbeeld zal de
kapitalistische staten ineen doen stor
ten. Trouwens, zo redeneert de Rus,
niets is eeuwig op deze wereld; het
kapitalisme volgde op het feodalisme
en het communisme moet op zijn beurt
het kapitalisme aflossen.
Nu behoeft het Westen zich door
dergelijke gekleurde theorieën over de
onafwendbaarheid van de communis
tische wereldheerschappij, niet bijster
ongerust te maken. Desondanks is een
onderzoek naar de kwaliteit van
Chroesjtsjefs profetie geboden, waar
toch het feit, dat grote delen buiten de
Sowjet-Unie, vooral in Azië, niet im
muun zijn gebleken voor de Marxis-
tisch-Leninistische heilsleer, er op zou
kunnen wijzen, dat er iets waars in
deze voorspellingen schuilt.
Kapitalisme en socialisme
Dat er in het westelijke kamp
een interne tegenstelling be
staat, zoals door de communis
ten wordt beweerd, kan niet
worden ontkend. Het socialis
me is nog altijd de antithese
van het kapitalisme. Maar zijn
zij nog zover van elkaar verwij
derd als honderd, vijftig of der
tig jaar geleden? Een feit is,
dat de arbeiders in de moderne
industrielanden van het westen
ondanks (of juist wegens) het
Sowjetrussische experiment in
het Oosten het gevoel hebben,
dat in het kapitalisme meer po
sitiefs dan negatiefs schuilt,
ook ter bereiking van eigen
wensen. Het kapitalisme van
1959 is niet meer het kapitalis
me van het ..Communistische
Manifest" van 1847. Het kapita
lisme van heden jaagt niemand
meer vrees aan. Men dient zich
af te vragen, waarom en wat
het betekent.
Het kapitalisme werd eens
door vele arbeiders als een
doodsvijand beschouwd. Door
de industriële revolutie van de
18de en 19de eeuw werd hun le
ven tot een bestaan van paria's
met onbegrensde werktijden
voor hen en hun kinderen, met
verdiensten onder het bestaans
minimum en met dubbele el
lende bij ziekte en ouderdom.
Dat waren voor hen de „vruch
ten" van de economische vrij
heid en gelijkheid; de oud-libe
rale visie van de eeuwige har
monisering van alle belangen,
door de vrije concurrentie, ook
van de verkopers van arbeid,
bleek een tragische vergissing
te zijn. Wat de aan vreemde
machines werkende mens meer
produceerde dan hij voor zijn
allernoodzakelijkste levensbe
hoeften nodig had, zo leerde
reeds vóór Karl Marx de libe
rale econoom David Ricardo,
kreeg de „kapitalist". Daaraan
was niets te veranderen, meen
de Ricardo, en lang streden de
geleerden slechts over het
waarom.
Natuurlijk ging het conserva
tieve staatsdenkèn aan de tra
gische kern van het sociale
vraagstuk der fabrieksarbeiders
voorbij. Een Bismarck, die zich
op zijn oude dag met het pro
bleem bezig hield, meende, dat
het ..een zieke of oude arbeider
niet slechter mag gaan dan een
soldaat des konings"; de staat
zou hem moeten steunen.
De economische vrijheid en
gelijkheid der mensen moest
tot uitbuiting van mensen door
mensen leiden; en naast de
klassestrijd zou onvermijdelijk
de oorlog der volkeren staan.
Deze verwijten tegen het kapi
talisme vormden in die tijd de
zedelijke grondslagen van alle
socialistische eisen, van het
profane zowel als van het
christelijke socialisme.
Het sociale vraagstuk
Vijftig jaar geleden schreef
Lujo Brentano over de „De ver
schrikkingen van de industrie
staat"; hij keerde zich tegen de
aanhangers van de agrarische
staat, niet tegen het kapitalis
me. Zoals vele geleerden in die
tijd, was hij katheder-socialist
en democratisch liberaal. Maar
Brentano pleitte in ieder geval
voor de achturige werkdag en
voor een echte coalitievrijheid
voor de arbeiders. Van het
toenmalige stakingsrecht zei
hij, dat wie er gebruik van
maakte steeds met één been in
de gevangenis stond.
Nog na de eerste wereldoorlog
stelde John Maynard Keynes
in „De economische gevolgen
van de vrede" over de in 1914
afgelopen periode vast: „Euro
pa was maatschappelijk en eco
nomisch ingericht, om de
grootst mogelijke opeenhoping
van kapitaal te garanderen".
Hij bedoelde kapit.aalopeenho
ping in particuliere hand. Dat
gold indertijd als de bijzondere
rechtvaardiging van het kapita
lisme. Het was de klassieke tijd
van he: agressieve nationalis
me. w,i' n de woorden „sociale
recht\ heid" nog zeer
klein v en geschreven. Dit
kapitansme meer vertrouwen
dan het vroege kapitalisme met
zijn twaalf- en veertienurige
werkdag konden de werkende
mensen ook toen niet. De eer
ste wereldoorlog werd door hen
als een soort jongste gericht
over 't kapitalisme beschouwd.
Tegenover de Russische revolu
tie van 1917 stonden velen van
hen niet onsympathiek. En
zelfs wanneer het vaderland de
westelijke arbeider nader was
dan het verre Sowjet-Rusland
wat bij de overgrote meer
derheid het geval was scheen
het kapitalisme hem toch nog
altijd vol verschrikkingen te
zijn.
Aan de vakverenigingen ge
lukte het tenslotte, de arbeiders
er toe te bewegen hun onder
linge concurrentie, door aan
vaarding van lagere lonen en
langere werktijden, te staken.
Wettelijke maatregelen ter be
scherming van de arbeid en de
arbeiders werden in steeds gro
tere omvang genomen. Maar de
innerlijke tegenstelling van het
kapitalisme, ondernemers con
tra werknemers, was daarmede
nog niet verdwenen. Pas in de
laatste tijd wordt, onder „drei
ging" van de werkmogelijkheid
voor allen, het begrip „sociale
partner" langzamerhand ge
meengoed.
Van Ricardo en Marx
naar Schumpeter en Keynes
Wel echter werd de innerlijke
tegenstelling van het kapitalis
me, met haar verkramping in
echte klassetegenstellingen, in
deze eeuw aanzienlijk nader tot
haar oplossing gebracht. En dat
niet in de laatste plaats door
de geleerden. Indrukwekkend
beschrijft de Labour-afgevaar-
digde en oud-minister John
Strachey in zijn ..Hedendaags
kapitalisme" de doornroosje-
slaap van de economen in de
levensstandaard geen schone
droom behoefde te zijn.
Schumpeter èn Keynes heb
ben alles wijst daarop
geen utopische visioenen ge
had, maar stellingen ontwik
keld, die zich op het ogenblik
reeds dikwijls laten bewijzen.
Men mag er verder over strij
den, of de weg van een zo
stabiel mogelijke economische
groei met een langzame geld
ontwaarding moet worden be
taald of niet. In ieder geval is
het duidelijk, dat de economi
sche wetenschap de innerlijke
de innerlijke onrust van de
stervende Ricardo over de on
toereikendheid van zijn stel
ling. dat een rechtvaardige ver
deling van het inkomen reeds
in de arbeidswaarde van elke
man en elk werkuur besloten
zou liggen. Zij begon met de
Engelse tienuren-wet en het
ontstaan van de arbeidersver
enigingen en vakbonden. De
nieuwe maatschappelijke orde
heeft reeds grote stappen ach
ter zich door socialistische
actie, door optreden van de
staat, door particulier onderne
mersinitiatief en vergaring van
wetenschappelijke kennis. Zij
zal verdere grote stappen doen
en met name oplossingen weten
te vinden voor de moderne pro
blemen der technologische ont
wikkeling en massale groei der
wereldbevolking.
De socialisten zullen het
daarbij duidelijk moeten erken- j
nensinds het kapitalisme ma-
nipuleerbaar is geworden, is de
permanente beveiliging van de
werkgelegenheid en is verho
ging van de levensstandaard
niet meer het uitsluitend do
mein der socialisten.
Het liberalisme van heden
heeft nog zijn twee oude taboes,
„de" vrijheid en „het" eigen- i
dom. Weliswaar maakt ook het
liberalisme zich grote zorgen
over het „ondergaan van de
mens in de massa" in de mo
derne industriële maatschappij.
Het heeft ook een slecht ge
weten en is bereid van zijn ene
taboe, „het" eigendom, iets op
te offeren, ofschoon het een
banvloek slingert naar de wel
vaartstaat, die overigens ook
door vele socialisten wordt af
gewezen, in zoverre hij de mens
de verantwoordelijkheid voor
het persoonlijk geluk van zich
en de zijnen uit handen wil ne
men.
Persoonlijke bezitsvorming
Het liberalisme is op het
ogenblik bereid, potentiëel
eigendom der ondernemingen,
namelijk delen van echte kapi
taalwinsten, aan de afhankelijk
arbeidende mens af te staan.
Natuurlijk moet de verwerver
deze nieuwe eigendom uit eigen
besparingen kopen, of zij steekt
lisme in de laatste tientallen ja
ren naar een oplossing heeft
gebracht. Er blijken slechts
goede wil, verstand en vlijt voor
nodig te zijn om de huidige,
ontwikkelde democratie der mo
derne industrievolken tot een
„volkomen democratie" te ma
ken.
Schumpeter noemde bewust
de ontwikkelde industriële eco
nomie van heden en „plausibel
kapitalisme". Schumpeter be
doelde daarmee een kapitalis
me, waarvan de tegenstellingen
niet meer tot klassestrijd, grote
werkloosheid, kapitaalsvernieti
ging en volkerenoorlogen be
hoeven te leiden.
Met Schumpeter en Keynes
is in ieder geval het „marxis
me" in vele van zijn belangrijke
onderdelen weerlegd. Maar be
tekent zulks nu, dat, in e«n zo
aanvaardbaar en zo goed als
geen verschrikking meer ver
wekkend kapitalisme socialisti
sche eisen niet meer op hun
plaats zouden zijn?
Aanvaardbaar kapitalisme
Wij moeten de dingen in hun
verhoudingen zien. Een aan
vaardbaar kapitalisme is het
kapitalisme van heden tegen-
negentiende eeuw tot aan hun°ver het kapitalisme van hon-
zelfbezinning in de eerste helft derd of vijftig jaar geleden. Ka
nitolicmo nnnrloi* uoroonriVrbino
Neem meteen het voordelige reuzenpak
5UN 12.510
van deze eeuw. Na Ricardo ont
stond, zoals Strachey het
noemt, in de wetenschap der
economie een schisma: een
„burgerlijke" lijn met talrijke
scholen en een „socialistische",
sterk door Karl Marx bepaalde
lijn. Beide lijnen verenigen zich
na de aardbeving van de eerste
wereldoorlog in de twee belang
rijkste represanten John May
nard Koynes, die volgens Stra
chey lange tijd geen kennis
nam van de werken van Marx,
en in Joseph Schumpeter, die
van Marx reeds vroeg alles en
zeer opmerkzaam heeft gelezen.
Joseph Schumpeter stelde
vastslechts nieuwe, steeds pro-
duktievere combinaties der aan
wezige produktiefaktoren ma
ken een per hoofd groeiende
produktie en een per hoofd toe
nemende levensstandaard mo
gelijk, Een groeiende industriële
economie moet noodzakelijk een
ondernemingseconomie zijn, on
verschillig of de produktiemid-
delen particulier of collectief
eigendom zijn. Conjuncturen en
crises zijn groei- en aanpas
singsverschijnselen van een
zich ontwikkelende economie.
De democratie kan door een
voortschrijden op de weg naar
de politieke gelijke mensenrech
ten ook een voortschrijden op
de weg naar de sociaal gelijke
mensenrechten bevorderen.
Keynes stelde deze „wet" op:
conjunctuur en crisis zijn geen
natuurwet, waarin de mens niet
kan ingrijpen. Zij zijn groeiver-
schijnselen, die men kan af
remmen en reguleren. Men
moet daartoe echter niet slechts
zijn aandacht op het ruilmecha-
nisme. maar ook op de inko
mensverdeling, het verbruik en
de vermogingsvorming van on
dernemers en niet-ondernemers
concentreren en deze door een
conjunct,uurpolitiek in bepaalde
banen trachten te leiden. Daar
voor zijn de instrumenten van
de economische, de monetaire
en de belastingpolitiek belang
rijk.
Geen luchtkasteel meer
Uit Schumpeters en Keynes
vaststellingen kon men de con
clusie trekken, dat werk voor
allen in een groeiende kapita
listische economie en een daar
aan gepaard gaande stijgende
tegenstelling van het kapita- op een of andere wijze reeds in
,- zyn arbeidsprestatie. Ook wordt
het eigendom in de zin van ver
mogen en niet van kapitaal.
De liberalen en ook wel be
paalde groepen in de arbeiders
beweging hopen het „onder
gaan in de massa" te kunnen
verhinderen door de mens het
juiste gebruik van de uiterlijke
vrijheid, die op „eigendom" is
gebaseerd, bij te brengen. Daar
i steekt zeker wat in, maar waar
het toch vooral om gaat. is de
innerlijke vrijheid, om het
scheppen van de voorwaarden
voor herstel van de zedelijke
autonomie van de individuele
mens. Het liberalisme beloofde
deze te zullen behouden, maar
de „geatomiseerde" industriële
maatschappij moest haar de af
hankelijk werkende mens nood
zakelijkerwijs ontnemen.
Sociaal gelijke mensenrech
ten dat wil niet slechts zeg
gen gegarandeerde werkgelegen
heid en hogere levensstan
daard. Sociaal gelijke mensen
rechten dat moet bovendien
betekeneneen groot aantal ge
lijke vrijheden en een even
groot aantal gelijke kansen om
deze te verwerkelijken.
Het kapitalisme zonder ver
schrikking van heden opent
voor de mens de weg naar een
beter leven, naar een eigen
huisje en naar meer vrijheid,
inclusief het zo vriendelijke „do
it yourself".
Hier, in het voeren van de
vereenzaamde mens, die in de
massa dreigt onder te gaan.
naar de status van menselijke
en persoonlijke waardigheid,
ligt voor de westerse wereld
tegenover de nieuwe uitdaging
van het communisme de kerr
van de taak, die zij moet en
ook kan volbrengen.
Moet dit alles niet de dromer
van alle huidige en toekomstige
Chroesjtsjefs vergallen? Ook
het zo van zichzelf overtuigde
Russische staatskapitalisme
moet eens een aanvaardbaar
kapitalisme, een kapitalisme
zonder verschrikking worden
Want geen kapitalisme ont
komt aan de oplossing van zijn
innerlijke tegenstellingen. D
mens is belangrijker dan al zijr
taboes.
pitalisme zonder verschrikking
is het kapitalisme van heden,
dat geen mens meer behoeft te
vrezen, omdat het als een sy
steem van groeiende economie
bruikbaar is gebleken. Dat
daartoe grote deskundigheid
wordt vereist van de zijde der
regeringen, parlementen en van
alle voor het evenwicht van het
systeem nodige krachten en
tegenkrachten, is duidelijk. Ook
het kapitalisme van heden zal
met de wetgever concurrerende
nieuwe particuliere macht la
ten ontstaan.
Iedere ongecontroleerde
macht echter is en blijft uit den
bozeook ongecontroleerde
macht van de vakverenigingen,
zoals in Amerika blijkt. Als
tegenkracht blijven de politieke
partijen en de vakbonden der
halve onmisbaar. Evenwicht in
het groeiproces komt ook in de
toekomst niet vanzelf. Steeds
zullen er conservatieven en ra
dicalen zijn. Voor klassenvor
ming en klassestrijd en voor
aan het eigendom vijandige
strevingen behoeft op het ogen
blik geen aanleiding meer te be
staan.
Dat er geen particuliere mo
nopolies mogen zijn, eist de
zuivere concurrentie; dat heeft,
ook wanneer sociaal-democra
ten het eisen, niets van doen
met vijandige gezindheid tegen
over de bezitters. Het is ten
slotte juist een eis van de libe
ralen, de conservatieven van
het heden. Zal echter het „zó
moet het zijn" van het verstand
ook met het „is" der werkelijk
heid overeenstemmen?
Men is het er ook over eens,
dat het particuliere initiatief
belangrijk is en vrije beschik
king over kapitaal door de on
dernemer onontkoombaar. Kan
men daarvan uitgaan en heeft
men bovendien voldoende fei
tenkennis. dan kan men vrucht
dragend met elkaar spreken en
de 'beslissingen nemen, die de
situatie eist.
De mens is belangrijk
De nieuwe maatschappelijke
orde, zoals in het Westen zon
der twijfel de meerderheid die
wenst en die geheel verschil
lend is van Chroesjtsjefs heil
staat, is in feite sinds lang in
wording. Zij begon reeds met
Frankrijk heeft het invoer
recht op verse melk, bedragende
13procent, opgeschort. Bij het
ministerie van Landbouw in Den
Haag is hierover gisterochtend
telefonisch bericht binnengeko
men, zo werd in de gistermorgen
gehouden vergadering van het
Produktschap Zuivel meege
deeld.
In behandeling kwam verder
een aantal regelingen voor het
melkprijsjaar 1959/1960, dat op
8 november begint. Voor dat jaar
werd het zuivelfonds II inge
steld. De heffingen voor dit
fonds werden vastgesteld op
dezelfde bedragen als voor zui
velfonds X golden.
Een uitkeringsbeschikking
zuivelfonds XI die aan de ver
gadering werd voorgelegd, zal
nog door de minister van Land
bouw en Visserij moeten wor
den uitgevaardigd. Daarna pas
kan het Produktschap bij ver
ordening de uitkeringen en de
wijze waarop die zullen worden
gedaan regelen.
Een belangrijk punt in de dis
cussie hierover was de vraag of
voor de fabrieken de mogelijk
heid moet worden geopend, de
doorbetaling aan de veehouders
van de op de melkplas gedane
uitkeringen uit het zuivelfonds
en het landbouw economisch
Advertentie.)
LEONARD DOORMAN
VAN VALKENBURGH.
(Nadruk verboden.)
Ons depót te Terneuzen,
Nieuwe Kanaal P 38, tel.
2171, zal U desgewenst
gaarne het adres van een
Esso haardoliehandelaar
geven.
RECHTSZAKEN
De procureur-generaal bij het
gerechtshof te 's-Gravenhage,
mr. J. Zaaijer, heeft woensdag
middag een gevangenisstraf van
drie jaar en zes maanden met af
trek van voorarrest tot aan de
dag van de uitspraak van de
rechtbank te Dordrecht gevor
derd tegen de 36-jarige colpor
teur J. H. van de L„ die tezamen
met een vriend zou hebben inge
broken in een juwelierswinkel in
Dordrecht. De buit bestond uit
juwelen en sieraden ter waarde
van 50.000.
De colporteur bekent mee te
zijn geweest, de inbraak te heb
ben voorbereid en de inbrekers
werktuigen te hebben meegedra
gen, maar hij beweert, niet in de
juwelierswinkel te zijn geweest.
Een inspecteur van politie uit
Rotterdam, die als getuige op
trad, vertelde, dat de vriend van
de colporteur bij het verhoor had
verklaard, dat Van de L. wel
naar binnen was gegaan. De
vriend had nog gewaarschuwd,
toen zij voor 20.000,bij el
kaar hadden vergaard, dat de
colporteur niet verder moest
gaan en zeker niet aan een an
dere deur moest komen, want
dan zou de alarmschei overgaan.
Van de L. deed dit toch en toen
de alarmschei overging renden zij
beiden met de buit weg.
Getuigen hadden gezien, dat de
vriend het eerst de winkel had
verlaten en Van de L. na hem
naar buiten was gekomen.
De verdediger, mr. J. A. van
Waarden, uit Amsterdam, meen
de dat niet overtuigend bewezen
was, dat de colporteur in de
juwelierswinkel was geweest. Hij
meende daarom, dat de man niet
veroordeeld kon worden wegens
het medeplegen van de inbraak,
ook al was hij dan niet geheel
onschuldig aan dit misdrijf. Hij
vroeg vrijspraak.
Het hof zal op 30 oktober a.s.
arrest wijzen.
fonds te doen geschieden op
basis van het eiwitgehalte der
melk. De meerderheid der zui-
velwaardecommissie meende dat
deze mogelijkheid geopend moest
worden, een minderheid dezer
commissie was daartegen. In de
bestuurscommissie inzake rege
lingen hebben de stemmen hier
over gestaakt: drie voor en drie
tegen.
In de ver gadering pleitte ir. P.
Stallinga (F.N.Z.) voor de mo
gelijkheid van uitkering op basis
van eiwit. De uitbetaling van
melkgeld op basis van het vet
gehalte heeft tot een sterke ver
hoging van dat vetgehalte geleid
en nu men hier en daar ook be
gonnen is met uitbetaling van
melkgeld naar eiwitgehalte doen
zich dezelfde mogelijkheden
voor ten aanzien van het eiwit, zo
meende hij.
Met tien tegen vier stemmen
en één blanco werd in principe
beslist, dat voor dit jaar de mo
gelijkheid van doorbetaling op
basis van eiwit niet zal worden
geopend, doch dat, zoals dat ook
tot nu toe is gebeurd, alleen op
basis van melk en melkvet zal
worden uitgekeerd.
De bestuurscommissie inzake
regelingen van het Produktschap
had geadviseerd, vooralsnog geen
voorschotuitkeringen uit het zui
velfonds te doen eerverleden
jaar en verleden jaar is dat wel
gebeurd doch eerst de verde
re marktontwikkeling af te
wachten. De vergadering ging
hiermee akkoord.
De vergadering besloot, voor
de zuivelwaardetoeslagen op
consumptiemelk dezelfde werk
wijze te volgen, als in het nu ten
einde lopende melkprijsjaar, en
de bestaande inleveringsregelin
gen voor boter, kaas en mager
melkpoeder te verlengen voor de
produktie van 8 november 1959
tot en met 30 janauri 1960.
De huidige algemene subsidie
op gestandaardiseerde melk. zo
was aan het produktschapbestuur
meegedeeld, bedraagt 5,96 per
100 liter. Zij is destijds berekend,
uitgaande van een verrekenprijs
van 31,10 en een boterprijs van
3,07. Op het ogenblik kan voor
de gemiddelde boterprijs over het
melkprijsjaar 1958/i959 een
schatting worden gemaakt van
ca 3,65 per kg. Indien voor het
komende melkprijsjaar een
boterprijs van 3,80 per kg zou
worden aangenomen en de in
uitzicht gestelde prijsverhoging
van gestandaardiseerde melk en
karnemelk ad 4 ct per liter zou
worden gerealiseerd, dan zou op
basis van een verekenprijs van
31.10 de algemene subsidie
praktisch tot nul worden gere
duceerd. Opgemerkt werd nog
dat het eventueel vervallen van
de omzetbelasting op boter een
punt van behandeling bij het
ministerie uitmaakt.
De botercommissie van het
Produktschap heeft het bestuur
in overweging gegeven, stappen
te ondernemen opdat de kwestie
van de boterinvoer in België door
de Nederlandse regering bij de
Europese commissie wordt aan
gemeld. De botercommissie acht
ONDER INVLOED OP FIETS
De politierechter te Groningen
veroordeelde woensdag S, van
B. uit Groningen wegens het
rijden onder invloed van alcohol
op een fiets tot een maand ge
vangenisstraf. Tegen hem was
drie maanden gevangenisstraf
geëist. Verdachte was daagstevo-
ren uit de gevangenis te Win
schoten ontslagen en had na ge
bruik van de nodige alcohol een
lichte aanrijding veroorzaakt.
Toen de politie ter plaatse
kwam nam hij de vlucht. Na een
achtervolging kon hij worden
gegrepen.
de situatie bij deze invoer onbe
vredigend' en met name vindt zij
het onaanvaardbaar, dat de
O.C.R.A., het Belgische centrale
orgaan voor de handeltransacties
in landbouwprodukten en levens
middelen. Een monopolistische
positie inneemt en met uitscha
keling van de normale handel
als alleenkoper optreedt. Was
dit reeds in strijd met de Bene-
lux-gedachte, nu de invoer ge
schiedt in het kader van een
E.E.G.-contingent meent de com
missie, dat er alleszins aanlei
ding bestaat er bij de Nederland
se regering op aan te dringen
nogmaals een ernstig protest te
laten horen.
Oud-voorzitter V.A.R.A.
overleden
Woensdagmorgen is te Hilver
sum in het gemeentelijk zieken
huis, waar hij sinds enige tijd
werd verpleegd, de oud-voorzitter
van de Vara, de heer Arend de
Vries, in de leeftijd van 76 jaar
overleden. De heer De Vries was
van 1930 tot aan 1941, toen de
omroepverenigingen door de be
zetter werden opgeheven, bezol
digd voorzitter van de Vara. Hij
was gedurende 27 jaar werk
zaam in het onderwijs in Dren
the en te Zaandam en voorts
was hij jarenlang voor de voor
malige S.D.A.P.-lid van Provin
ciale Staten van Noord-Holland.
COOP. VRUCHTENVEILING
„ZEEUWSCH-VLAANDEREN"
TERNEUZEN.
Veiling van woensdag 21 okt.
GROENTEN.
Per 100 stuks: Glassla ƒ10,20
12,90; Natuursla 10,9U—
11,50.
Per stuk: Bloemkool A 1868
ct, B II 10—41 ct, C II 12 ct, afw.
10—38 ct.
Per bos: Selderij 1821 ct;
Kroten 13—19 ct.
Per kg: Andijvie 2027 cl;
Stoksnijbonen II 1,111,19.
III 61 ct; Princessebonen II
ƒ0,96—ƒ1,25, III 68 ct; Pronk-
bonen 50 ct; Rode kool 3136
ct; Chinese kool 1020 ct; Sa
voy c kool 2238 ct; Witte kool
22—28 ct; Breekpeen 2223 ct;
Waspeen 1011 ct; Prei 3747
ct; Spruiten 73 ct; Spinazie 38—
43 ct; Tomaten A 4871 ct, CC
35 ct; Uien 15—20 ct.
AARDAPPELEN.
Per 100 kg: Meerlanders 17,30.
FRUIT.
Per kg. Appelen: Jonathan
extra m. 80-85 55 ct, m. 75-80
50 ct, m. 70-75 56 ct, m. 65-70
54 ct, m. 60-65 44 ct, I m. 85-90
41 ct, m. 80-85 4647 ct, m. 75-
80 48fj?) ct, m. 70-75 4852 ct,
m. 65-70 46—47 ct, m. 60-65 41
ct, II m. 80-85 41 ct, m. 75-80
43 ct, m. 70-75 44—45 ct, m.
65-70 43 ct, m. 60-65 35 ct, II D
26 ct. grof 29—37 ct, lijn 25—29
ct; Goudreinctte I m. 85-95 46
ct, m. 75-85 42% ct, m. 65-70 32
ct, grol 2527 ct, fijn 20 ct;
Golden Delicious I m. 85-90 66,3
ct, m 80-85 67 ct, m. 75-80 69 ct,
m. 70-75 71 ct, m. 65-70 62 ct,
grof 43-51 ct; Cox's Orange
Pippin II 6164 ct; Zoete appe
len lijn 1322 ct.
Peren: Comtesse Paris I m.
75-85 36 ct, m. 65-75 38—40 ct.
m. 55-65 26,4 ct. II m. 75-85 36
ct, m. 65-75 33,538.5 ct, m.
55-65 20,4—26,4 ct, grof 17 ct,
fijn 8—9 ct; St. Rémy grof 22
23 ct, fijn 18 ct; Zwijndrechtse
wijnpeer grol 35—38 ct, fijn 32
36 ct; Beurré Alexander Lucas
grof 43 ct; Pondspeer grof 14 et.
Per doosje: Aardbeien II 66
70 ct.
Per 100 stuks: Noten 2,10
ƒ3.