Kapitalisme zonder verschrikking Sunil wast stralend wit... WITTER DAN DE WITSTE KIP en spaart uw linnenkast Frankrijk schort invoerrecht op verse melk op KEMPER ir iets moois VERLINDE Hier is met Sunil gewassen.dat hemelsblauwe Sunil, waarin al 't wasgoed stralend wit wordt, werkelijk stralend wit! Bleken en blauwen kunt u zelfs vergeten, met Sunil hebt u min der waswerk, minder te wrin gen, dus... minder slijtage. Waar Sunil de was doet,blijft alles veel langer nieuw, ook wasmachine en wringer varen er wel bij Grote buit aan juwelen bij inbraak i 22 oktober 1959 X'WWWW»» PEDICURE VOETVERZORGING Terneuzen itraat 68 - Tel. 2476 [EEKENVESTEN o£ zonder mouwen, IEN met rits of rol- g, de echte ELSCHE TRUIEN, RTRïEMEN en LOVERS, naar wediepstraat 15. 1 slaagt U daar voor- lyonaeraag cc okiudci lyjf DE VRIJE ZEEUW Pagina 3 schenk de want een 0 tot 135.- ilpotlood STERKER DAN MOSCOVITISCH HEIL DE WAARHEID, DIE CHROESJTSJEFS DROMEN VERGALT Ook uit communisme groeit aanvaardbaar staatskapitalisme De koude oorlog is op de terugtocht, zo verzekeren ons de verantwoorde lijke staatslieden. Toch komt er geen verandering in de toestand van splitsing van deze wereld in twee kampen, die is veroorzaakt door de twee wereldbeschouwingen, die hun stempel zo machtig op de na-oor- logse historie hebben gedrukt. Ideolo gisch blijft de tegenstelling tussen het democratisch-kapitalisme en het Mar xistische communisme onverminderd 'voortbestaan. Maar in het materiële zal, zo mag men hopen, de nadruk op de vreselijke vernietigingsmiddelen, waarover de moderne techniek en wetenschap de machthebbers de be schikking hebben gegeven, iets worden verzacht. Ook de nieuwe ontwikkeling echter, zo heeft ons de heer Chroesjtsjef bij herhaling verzekerd, zal er toe leiden, dat eens de gehele wereld communis tisch zal zijn. Een voorspelling, oud als het communisme zelf, maar op steeds weer andere verwachtingen gebaseerd. De nieuwste theorie steunt op een alles beheersende produktie. De Sowjet- Unie, zo gelooft Chroesjtsjef, zal het Westen en met name de Verenigde Staten in de toekomst economisch overtreffenEn dat voorbeeld zal de kapitalistische staten ineen doen stor ten. Trouwens, zo redeneert de Rus, niets is eeuwig op deze wereld; het kapitalisme volgde op het feodalisme en het communisme moet op zijn beurt het kapitalisme aflossen. Nu behoeft het Westen zich door dergelijke gekleurde theorieën over de onafwendbaarheid van de communis tische wereldheerschappij, niet bijster ongerust te maken. Desondanks is een onderzoek naar de kwaliteit van Chroesjtsjefs profetie geboden, waar toch het feit, dat grote delen buiten de Sowjet-Unie, vooral in Azië, niet im muun zijn gebleken voor de Marxis- tisch-Leninistische heilsleer, er op zou kunnen wijzen, dat er iets waars in deze voorspellingen schuilt. Kapitalisme en socialisme Dat er in het westelijke kamp een interne tegenstelling be staat, zoals door de communis ten wordt beweerd, kan niet worden ontkend. Het socialis me is nog altijd de antithese van het kapitalisme. Maar zijn zij nog zover van elkaar verwij derd als honderd, vijftig of der tig jaar geleden? Een feit is, dat de arbeiders in de moderne industrielanden van het westen ondanks (of juist wegens) het Sowjetrussische experiment in het Oosten het gevoel hebben, dat in het kapitalisme meer po sitiefs dan negatiefs schuilt, ook ter bereiking van eigen wensen. Het kapitalisme van 1959 is niet meer het kapitalis me van het ..Communistische Manifest" van 1847. Het kapita lisme van heden jaagt niemand meer vrees aan. Men dient zich af te vragen, waarom en wat het betekent. Het kapitalisme werd eens door vele arbeiders als een doodsvijand beschouwd. Door de industriële revolutie van de 18de en 19de eeuw werd hun le ven tot een bestaan van paria's met onbegrensde werktijden voor hen en hun kinderen, met verdiensten onder het bestaans minimum en met dubbele el lende bij ziekte en ouderdom. Dat waren voor hen de „vruch ten" van de economische vrij heid en gelijkheid; de oud-libe rale visie van de eeuwige har monisering van alle belangen, door de vrije concurrentie, ook van de verkopers van arbeid, bleek een tragische vergissing te zijn. Wat de aan vreemde machines werkende mens meer produceerde dan hij voor zijn allernoodzakelijkste levensbe hoeften nodig had, zo leerde reeds vóór Karl Marx de libe rale econoom David Ricardo, kreeg de „kapitalist". Daaraan was niets te veranderen, meen de Ricardo, en lang streden de geleerden slechts over het waarom. Natuurlijk ging het conserva tieve staatsdenkèn aan de tra gische kern van het sociale vraagstuk der fabrieksarbeiders voorbij. Een Bismarck, die zich op zijn oude dag met het pro bleem bezig hield, meende, dat het ..een zieke of oude arbeider niet slechter mag gaan dan een soldaat des konings"; de staat zou hem moeten steunen. De economische vrijheid en gelijkheid der mensen moest tot uitbuiting van mensen door mensen leiden; en naast de klassestrijd zou onvermijdelijk de oorlog der volkeren staan. Deze verwijten tegen het kapi talisme vormden in die tijd de zedelijke grondslagen van alle socialistische eisen, van het profane zowel als van het christelijke socialisme. Het sociale vraagstuk Vijftig jaar geleden schreef Lujo Brentano over de „De ver schrikkingen van de industrie staat"; hij keerde zich tegen de aanhangers van de agrarische staat, niet tegen het kapitalis me. Zoals vele geleerden in die tijd, was hij katheder-socialist en democratisch liberaal. Maar Brentano pleitte in ieder geval voor de achturige werkdag en voor een echte coalitievrijheid voor de arbeiders. Van het toenmalige stakingsrecht zei hij, dat wie er gebruik van maakte steeds met één been in de gevangenis stond. Nog na de eerste wereldoorlog stelde John Maynard Keynes in „De economische gevolgen van de vrede" over de in 1914 afgelopen periode vast: „Euro pa was maatschappelijk en eco nomisch ingericht, om de grootst mogelijke opeenhoping van kapitaal te garanderen". Hij bedoelde kapit.aalopeenho ping in particuliere hand. Dat gold indertijd als de bijzondere rechtvaardiging van het kapita lisme. Het was de klassieke tijd van he: agressieve nationalis me. w,i' n de woorden „sociale recht\ heid" nog zeer klein v en geschreven. Dit kapitansme meer vertrouwen dan het vroege kapitalisme met zijn twaalf- en veertienurige werkdag konden de werkende mensen ook toen niet. De eer ste wereldoorlog werd door hen als een soort jongste gericht over 't kapitalisme beschouwd. Tegenover de Russische revolu tie van 1917 stonden velen van hen niet onsympathiek. En zelfs wanneer het vaderland de westelijke arbeider nader was dan het verre Sowjet-Rusland wat bij de overgrote meer derheid het geval was scheen het kapitalisme hem toch nog altijd vol verschrikkingen te zijn. Aan de vakverenigingen ge lukte het tenslotte, de arbeiders er toe te bewegen hun onder linge concurrentie, door aan vaarding van lagere lonen en langere werktijden, te staken. Wettelijke maatregelen ter be scherming van de arbeid en de arbeiders werden in steeds gro tere omvang genomen. Maar de innerlijke tegenstelling van het kapitalisme, ondernemers con tra werknemers, was daarmede nog niet verdwenen. Pas in de laatste tijd wordt, onder „drei ging" van de werkmogelijkheid voor allen, het begrip „sociale partner" langzamerhand ge meengoed. Van Ricardo en Marx naar Schumpeter en Keynes Wel echter werd de innerlijke tegenstelling van het kapitalis me, met haar verkramping in echte klassetegenstellingen, in deze eeuw aanzienlijk nader tot haar oplossing gebracht. En dat niet in de laatste plaats door de geleerden. Indrukwekkend beschrijft de Labour-afgevaar- digde en oud-minister John Strachey in zijn ..Hedendaags kapitalisme" de doornroosje- slaap van de economen in de levensstandaard geen schone droom behoefde te zijn. Schumpeter èn Keynes heb ben alles wijst daarop geen utopische visioenen ge had, maar stellingen ontwik keld, die zich op het ogenblik reeds dikwijls laten bewijzen. Men mag er verder over strij den, of de weg van een zo stabiel mogelijke economische groei met een langzame geld ontwaarding moet worden be taald of niet. In ieder geval is het duidelijk, dat de economi sche wetenschap de innerlijke de innerlijke onrust van de stervende Ricardo over de on toereikendheid van zijn stel ling. dat een rechtvaardige ver deling van het inkomen reeds in de arbeidswaarde van elke man en elk werkuur besloten zou liggen. Zij begon met de Engelse tienuren-wet en het ontstaan van de arbeidersver enigingen en vakbonden. De nieuwe maatschappelijke orde heeft reeds grote stappen ach ter zich door socialistische actie, door optreden van de staat, door particulier onderne mersinitiatief en vergaring van wetenschappelijke kennis. Zij zal verdere grote stappen doen en met name oplossingen weten te vinden voor de moderne pro blemen der technologische ont wikkeling en massale groei der wereldbevolking. De socialisten zullen het daarbij duidelijk moeten erken- j nensinds het kapitalisme ma- nipuleerbaar is geworden, is de permanente beveiliging van de werkgelegenheid en is verho ging van de levensstandaard niet meer het uitsluitend do mein der socialisten. Het liberalisme van heden heeft nog zijn twee oude taboes, „de" vrijheid en „het" eigen- i dom. Weliswaar maakt ook het liberalisme zich grote zorgen over het „ondergaan van de mens in de massa" in de mo derne industriële maatschappij. Het heeft ook een slecht ge weten en is bereid van zijn ene taboe, „het" eigendom, iets op te offeren, ofschoon het een banvloek slingert naar de wel vaartstaat, die overigens ook door vele socialisten wordt af gewezen, in zoverre hij de mens de verantwoordelijkheid voor het persoonlijk geluk van zich en de zijnen uit handen wil ne men. Persoonlijke bezitsvorming Het liberalisme is op het ogenblik bereid, potentiëel eigendom der ondernemingen, namelijk delen van echte kapi taalwinsten, aan de afhankelijk arbeidende mens af te staan. Natuurlijk moet de verwerver deze nieuwe eigendom uit eigen besparingen kopen, of zij steekt lisme in de laatste tientallen ja ren naar een oplossing heeft gebracht. Er blijken slechts goede wil, verstand en vlijt voor nodig te zijn om de huidige, ontwikkelde democratie der mo derne industrievolken tot een „volkomen democratie" te ma ken. Schumpeter noemde bewust de ontwikkelde industriële eco nomie van heden en „plausibel kapitalisme". Schumpeter be doelde daarmee een kapitalis me, waarvan de tegenstellingen niet meer tot klassestrijd, grote werkloosheid, kapitaalsvernieti ging en volkerenoorlogen be hoeven te leiden. Met Schumpeter en Keynes is in ieder geval het „marxis me" in vele van zijn belangrijke onderdelen weerlegd. Maar be tekent zulks nu, dat, in e«n zo aanvaardbaar en zo goed als geen verschrikking meer ver wekkend kapitalisme socialisti sche eisen niet meer op hun plaats zouden zijn? Aanvaardbaar kapitalisme Wij moeten de dingen in hun verhoudingen zien. Een aan vaardbaar kapitalisme is het kapitalisme van heden tegen- negentiende eeuw tot aan hun°ver het kapitalisme van hon- zelfbezinning in de eerste helft derd of vijftig jaar geleden. Ka nitolicmo nnnrloi* uoroonriVrbino Neem meteen het voordelige reuzenpak 5UN 12.510 van deze eeuw. Na Ricardo ont stond, zoals Strachey het noemt, in de wetenschap der economie een schisma: een „burgerlijke" lijn met talrijke scholen en een „socialistische", sterk door Karl Marx bepaalde lijn. Beide lijnen verenigen zich na de aardbeving van de eerste wereldoorlog in de twee belang rijkste represanten John May nard Koynes, die volgens Stra chey lange tijd geen kennis nam van de werken van Marx, en in Joseph Schumpeter, die van Marx reeds vroeg alles en zeer opmerkzaam heeft gelezen. Joseph Schumpeter stelde vastslechts nieuwe, steeds pro- duktievere combinaties der aan wezige produktiefaktoren ma ken een per hoofd groeiende produktie en een per hoofd toe nemende levensstandaard mo gelijk, Een groeiende industriële economie moet noodzakelijk een ondernemingseconomie zijn, on verschillig of de produktiemid- delen particulier of collectief eigendom zijn. Conjuncturen en crises zijn groei- en aanpas singsverschijnselen van een zich ontwikkelende economie. De democratie kan door een voortschrijden op de weg naar de politieke gelijke mensenrech ten ook een voortschrijden op de weg naar de sociaal gelijke mensenrechten bevorderen. Keynes stelde deze „wet" op: conjunctuur en crisis zijn geen natuurwet, waarin de mens niet kan ingrijpen. Zij zijn groeiver- schijnselen, die men kan af remmen en reguleren. Men moet daartoe echter niet slechts zijn aandacht op het ruilmecha- nisme. maar ook op de inko mensverdeling, het verbruik en de vermogingsvorming van on dernemers en niet-ondernemers concentreren en deze door een conjunct,uurpolitiek in bepaalde banen trachten te leiden. Daar voor zijn de instrumenten van de economische, de monetaire en de belastingpolitiek belang rijk. Geen luchtkasteel meer Uit Schumpeters en Keynes vaststellingen kon men de con clusie trekken, dat werk voor allen in een groeiende kapita listische economie en een daar aan gepaard gaande stijgende tegenstelling van het kapita- op een of andere wijze reeds in ,- zyn arbeidsprestatie. Ook wordt het eigendom in de zin van ver mogen en niet van kapitaal. De liberalen en ook wel be paalde groepen in de arbeiders beweging hopen het „onder gaan in de massa" te kunnen verhinderen door de mens het juiste gebruik van de uiterlijke vrijheid, die op „eigendom" is gebaseerd, bij te brengen. Daar i steekt zeker wat in, maar waar het toch vooral om gaat. is de innerlijke vrijheid, om het scheppen van de voorwaarden voor herstel van de zedelijke autonomie van de individuele mens. Het liberalisme beloofde deze te zullen behouden, maar de „geatomiseerde" industriële maatschappij moest haar de af hankelijk werkende mens nood zakelijkerwijs ontnemen. Sociaal gelijke mensenrech ten dat wil niet slechts zeg gen gegarandeerde werkgelegen heid en hogere levensstan daard. Sociaal gelijke mensen rechten dat moet bovendien betekeneneen groot aantal ge lijke vrijheden en een even groot aantal gelijke kansen om deze te verwerkelijken. Het kapitalisme zonder ver schrikking van heden opent voor de mens de weg naar een beter leven, naar een eigen huisje en naar meer vrijheid, inclusief het zo vriendelijke „do it yourself". Hier, in het voeren van de vereenzaamde mens, die in de massa dreigt onder te gaan. naar de status van menselijke en persoonlijke waardigheid, ligt voor de westerse wereld tegenover de nieuwe uitdaging van het communisme de kerr van de taak, die zij moet en ook kan volbrengen. Moet dit alles niet de dromer van alle huidige en toekomstige Chroesjtsjefs vergallen? Ook het zo van zichzelf overtuigde Russische staatskapitalisme moet eens een aanvaardbaar kapitalisme, een kapitalisme zonder verschrikking worden Want geen kapitalisme ont komt aan de oplossing van zijn innerlijke tegenstellingen. D mens is belangrijker dan al zijr taboes. pitalisme zonder verschrikking is het kapitalisme van heden, dat geen mens meer behoeft te vrezen, omdat het als een sy steem van groeiende economie bruikbaar is gebleken. Dat daartoe grote deskundigheid wordt vereist van de zijde der regeringen, parlementen en van alle voor het evenwicht van het systeem nodige krachten en tegenkrachten, is duidelijk. Ook het kapitalisme van heden zal met de wetgever concurrerende nieuwe particuliere macht la ten ontstaan. Iedere ongecontroleerde macht echter is en blijft uit den bozeook ongecontroleerde macht van de vakverenigingen, zoals in Amerika blijkt. Als tegenkracht blijven de politieke partijen en de vakbonden der halve onmisbaar. Evenwicht in het groeiproces komt ook in de toekomst niet vanzelf. Steeds zullen er conservatieven en ra dicalen zijn. Voor klassenvor ming en klassestrijd en voor aan het eigendom vijandige strevingen behoeft op het ogen blik geen aanleiding meer te be staan. Dat er geen particuliere mo nopolies mogen zijn, eist de zuivere concurrentie; dat heeft, ook wanneer sociaal-democra ten het eisen, niets van doen met vijandige gezindheid tegen over de bezitters. Het is ten slotte juist een eis van de libe ralen, de conservatieven van het heden. Zal echter het „zó moet het zijn" van het verstand ook met het „is" der werkelijk heid overeenstemmen? Men is het er ook over eens, dat het particuliere initiatief belangrijk is en vrije beschik king over kapitaal door de on dernemer onontkoombaar. Kan men daarvan uitgaan en heeft men bovendien voldoende fei tenkennis. dan kan men vrucht dragend met elkaar spreken en de 'beslissingen nemen, die de situatie eist. De mens is belangrijk De nieuwe maatschappelijke orde, zoals in het Westen zon der twijfel de meerderheid die wenst en die geheel verschil lend is van Chroesjtsjefs heil staat, is in feite sinds lang in wording. Zij begon reeds met Frankrijk heeft het invoer recht op verse melk, bedragende 13procent, opgeschort. Bij het ministerie van Landbouw in Den Haag is hierover gisterochtend telefonisch bericht binnengeko men, zo werd in de gistermorgen gehouden vergadering van het Produktschap Zuivel meege deeld. In behandeling kwam verder een aantal regelingen voor het melkprijsjaar 1959/1960, dat op 8 november begint. Voor dat jaar werd het zuivelfonds II inge steld. De heffingen voor dit fonds werden vastgesteld op dezelfde bedragen als voor zui velfonds X golden. Een uitkeringsbeschikking zuivelfonds XI die aan de ver gadering werd voorgelegd, zal nog door de minister van Land bouw en Visserij moeten wor den uitgevaardigd. Daarna pas kan het Produktschap bij ver ordening de uitkeringen en de wijze waarop die zullen worden gedaan regelen. Een belangrijk punt in de dis cussie hierover was de vraag of voor de fabrieken de mogelijk heid moet worden geopend, de doorbetaling aan de veehouders van de op de melkplas gedane uitkeringen uit het zuivelfonds en het landbouw economisch Advertentie.) LEONARD DOORMAN VAN VALKENBURGH. (Nadruk verboden.) Ons depót te Terneuzen, Nieuwe Kanaal P 38, tel. 2171, zal U desgewenst gaarne het adres van een Esso haardoliehandelaar geven. RECHTSZAKEN De procureur-generaal bij het gerechtshof te 's-Gravenhage, mr. J. Zaaijer, heeft woensdag middag een gevangenisstraf van drie jaar en zes maanden met af trek van voorarrest tot aan de dag van de uitspraak van de rechtbank te Dordrecht gevor derd tegen de 36-jarige colpor teur J. H. van de L„ die tezamen met een vriend zou hebben inge broken in een juwelierswinkel in Dordrecht. De buit bestond uit juwelen en sieraden ter waarde van 50.000. De colporteur bekent mee te zijn geweest, de inbraak te heb ben voorbereid en de inbrekers werktuigen te hebben meegedra gen, maar hij beweert, niet in de juwelierswinkel te zijn geweest. Een inspecteur van politie uit Rotterdam, die als getuige op trad, vertelde, dat de vriend van de colporteur bij het verhoor had verklaard, dat Van de L. wel naar binnen was gegaan. De vriend had nog gewaarschuwd, toen zij voor 20.000,bij el kaar hadden vergaard, dat de colporteur niet verder moest gaan en zeker niet aan een an dere deur moest komen, want dan zou de alarmschei overgaan. Van de L. deed dit toch en toen de alarmschei overging renden zij beiden met de buit weg. Getuigen hadden gezien, dat de vriend het eerst de winkel had verlaten en Van de L. na hem naar buiten was gekomen. De verdediger, mr. J. A. van Waarden, uit Amsterdam, meen de dat niet overtuigend bewezen was, dat de colporteur in de juwelierswinkel was geweest. Hij meende daarom, dat de man niet veroordeeld kon worden wegens het medeplegen van de inbraak, ook al was hij dan niet geheel onschuldig aan dit misdrijf. Hij vroeg vrijspraak. Het hof zal op 30 oktober a.s. arrest wijzen. fonds te doen geschieden op basis van het eiwitgehalte der melk. De meerderheid der zui- velwaardecommissie meende dat deze mogelijkheid geopend moest worden, een minderheid dezer commissie was daartegen. In de bestuurscommissie inzake rege lingen hebben de stemmen hier over gestaakt: drie voor en drie tegen. In de ver gadering pleitte ir. P. Stallinga (F.N.Z.) voor de mo gelijkheid van uitkering op basis van eiwit. De uitbetaling van melkgeld op basis van het vet gehalte heeft tot een sterke ver hoging van dat vetgehalte geleid en nu men hier en daar ook be gonnen is met uitbetaling van melkgeld naar eiwitgehalte doen zich dezelfde mogelijkheden voor ten aanzien van het eiwit, zo meende hij. Met tien tegen vier stemmen en één blanco werd in principe beslist, dat voor dit jaar de mo gelijkheid van doorbetaling op basis van eiwit niet zal worden geopend, doch dat, zoals dat ook tot nu toe is gebeurd, alleen op basis van melk en melkvet zal worden uitgekeerd. De bestuurscommissie inzake regelingen van het Produktschap had geadviseerd, vooralsnog geen voorschotuitkeringen uit het zui velfonds te doen eerverleden jaar en verleden jaar is dat wel gebeurd doch eerst de verde re marktontwikkeling af te wachten. De vergadering ging hiermee akkoord. De vergadering besloot, voor de zuivelwaardetoeslagen op consumptiemelk dezelfde werk wijze te volgen, als in het nu ten einde lopende melkprijsjaar, en de bestaande inleveringsregelin gen voor boter, kaas en mager melkpoeder te verlengen voor de produktie van 8 november 1959 tot en met 30 janauri 1960. De huidige algemene subsidie op gestandaardiseerde melk. zo was aan het produktschapbestuur meegedeeld, bedraagt 5,96 per 100 liter. Zij is destijds berekend, uitgaande van een verrekenprijs van 31,10 en een boterprijs van 3,07. Op het ogenblik kan voor de gemiddelde boterprijs over het melkprijsjaar 1958/i959 een schatting worden gemaakt van ca 3,65 per kg. Indien voor het komende melkprijsjaar een boterprijs van 3,80 per kg zou worden aangenomen en de in uitzicht gestelde prijsverhoging van gestandaardiseerde melk en karnemelk ad 4 ct per liter zou worden gerealiseerd, dan zou op basis van een verekenprijs van 31.10 de algemene subsidie praktisch tot nul worden gere duceerd. Opgemerkt werd nog dat het eventueel vervallen van de omzetbelasting op boter een punt van behandeling bij het ministerie uitmaakt. De botercommissie van het Produktschap heeft het bestuur in overweging gegeven, stappen te ondernemen opdat de kwestie van de boterinvoer in België door de Nederlandse regering bij de Europese commissie wordt aan gemeld. De botercommissie acht ONDER INVLOED OP FIETS De politierechter te Groningen veroordeelde woensdag S, van B. uit Groningen wegens het rijden onder invloed van alcohol op een fiets tot een maand ge vangenisstraf. Tegen hem was drie maanden gevangenisstraf geëist. Verdachte was daagstevo- ren uit de gevangenis te Win schoten ontslagen en had na ge bruik van de nodige alcohol een lichte aanrijding veroorzaakt. Toen de politie ter plaatse kwam nam hij de vlucht. Na een achtervolging kon hij worden gegrepen. de situatie bij deze invoer onbe vredigend' en met name vindt zij het onaanvaardbaar, dat de O.C.R.A., het Belgische centrale orgaan voor de handeltransacties in landbouwprodukten en levens middelen. Een monopolistische positie inneemt en met uitscha keling van de normale handel als alleenkoper optreedt. Was dit reeds in strijd met de Bene- lux-gedachte, nu de invoer ge schiedt in het kader van een E.E.G.-contingent meent de com missie, dat er alleszins aanlei ding bestaat er bij de Nederland se regering op aan te dringen nogmaals een ernstig protest te laten horen. Oud-voorzitter V.A.R.A. overleden Woensdagmorgen is te Hilver sum in het gemeentelijk zieken huis, waar hij sinds enige tijd werd verpleegd, de oud-voorzitter van de Vara, de heer Arend de Vries, in de leeftijd van 76 jaar overleden. De heer De Vries was van 1930 tot aan 1941, toen de omroepverenigingen door de be zetter werden opgeheven, bezol digd voorzitter van de Vara. Hij was gedurende 27 jaar werk zaam in het onderwijs in Dren the en te Zaandam en voorts was hij jarenlang voor de voor malige S.D.A.P.-lid van Provin ciale Staten van Noord-Holland. COOP. VRUCHTENVEILING „ZEEUWSCH-VLAANDEREN" TERNEUZEN. Veiling van woensdag 21 okt. GROENTEN. Per 100 stuks: Glassla ƒ10,20 12,90; Natuursla 10,9U— 11,50. Per stuk: Bloemkool A 1868 ct, B II 10—41 ct, C II 12 ct, afw. 10—38 ct. Per bos: Selderij 1821 ct; Kroten 13—19 ct. Per kg: Andijvie 2027 cl; Stoksnijbonen II 1,111,19. III 61 ct; Princessebonen II ƒ0,96—ƒ1,25, III 68 ct; Pronk- bonen 50 ct; Rode kool 3136 ct; Chinese kool 1020 ct; Sa voy c kool 2238 ct; Witte kool 22—28 ct; Breekpeen 2223 ct; Waspeen 1011 ct; Prei 3747 ct; Spruiten 73 ct; Spinazie 38— 43 ct; Tomaten A 4871 ct, CC 35 ct; Uien 15—20 ct. AARDAPPELEN. Per 100 kg: Meerlanders 17,30. FRUIT. Per kg. Appelen: Jonathan extra m. 80-85 55 ct, m. 75-80 50 ct, m. 70-75 56 ct, m. 65-70 54 ct, m. 60-65 44 ct, I m. 85-90 41 ct, m. 80-85 4647 ct, m. 75- 80 48fj?) ct, m. 70-75 4852 ct, m. 65-70 46—47 ct, m. 60-65 41 ct, II m. 80-85 41 ct, m. 75-80 43 ct, m. 70-75 44—45 ct, m. 65-70 43 ct, m. 60-65 35 ct, II D 26 ct. grof 29—37 ct, lijn 25—29 ct; Goudreinctte I m. 85-95 46 ct, m. 75-85 42% ct, m. 65-70 32 ct, grol 2527 ct, fijn 20 ct; Golden Delicious I m. 85-90 66,3 ct, m 80-85 67 ct, m. 75-80 69 ct, m. 70-75 71 ct, m. 65-70 62 ct, grof 43-51 ct; Cox's Orange Pippin II 6164 ct; Zoete appe len lijn 1322 ct. Peren: Comtesse Paris I m. 75-85 36 ct, m. 65-75 38—40 ct. m. 55-65 26,4 ct. II m. 75-85 36 ct, m. 65-75 33,538.5 ct, m. 55-65 20,4—26,4 ct, grof 17 ct, fijn 8—9 ct; St. Rémy grof 22 23 ct, fijn 18 ct; Zwijndrechtse wijnpeer grol 35—38 ct, fijn 32 36 ct; Beurré Alexander Lucas grof 43 ct; Pondspeer grof 14 et. Per doosje: Aardbeien II 66 70 ct. Per 100 stuks: Noten 2,10 ƒ3.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1959 | | pagina 5