OP HOOG NIVEAU Tussen slangen en Ifeagecliisscn REPTIELEN zijn niet zo griezelig als u denkt! KERKDIENST Zaterdag 3 oktober 1950 DE VRIJE ZEEUW! Pagina Ï1 N.T. S. en „T. V." Het hoger personeel Export van melk P. T. T. maakt winst C. A. O. klein-mctaal De A. W. W. I)e Beatrix-mijn 6.000 blinden Al meer dan een jaar lang is er een strijd gaande tussen de Ned. Televisie-Stichting en de omroepverenigingen enerzijds en het weekblad „T. V." anderzijds. De omroepverenigingen duchtten te recht concurrentie, omdat zij het abonnement op hun programma bladen gekoppeld hebben aan het lidmaatschap van hun vereniging, terwijl het weekblad voor t. v.-kijkers een onafhankelijk program mablad is. Eerst werd aan t. v.-medewerkers verboden, het blad T. V." op enigerlei wijze te steunen, op straffe van ontslag en ten slotte besloot de N. T. Sj., met ingang van 1 oktober uitsluitend aan liet A. N. P. nog gelegenheid te geven tot het maken van foto's ju de t. v.-studio's, met voorbijgaan dus van alle andere Joumalis- Dit laatste besluit nu heeft de staatssecretaris van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen, mr. V. Scholten, toch te gortig geoor deeld en hij heeft het contract l issen N.T.S. en A.N.P. inzake de verlening van het exclusieve recht tot het maken van foto's vernietigd, aangezien dit besluit I - icht wordt in strijd met het een belang te zijn. Ook beeft de staatssecretaris zich uit gesproken tégen uitsluiting door de N.T.S. van het weekblad „T.V." Hoogleraren adresseren leer dan vijftig hoogleraren he.iben een adres gezonden aan de raad van ministers, waar zij hun ongerustheid in uitspreken over het feit. dat aan het georga niseerd overleg over arbeidsvoor waarden geen werknemers kun nen deelnemen, die niet bij een der drie erkende vakcentrales viju aangesloten. En dat terwijl in deze vakcentrales slechts 32v van de onzelfstandige be roepsbevolking is georganiseerd! Hoewel de bedoelde groepen, waar o.a. toe behoren administra tief. commercieel, technisch en leidinggevend personeel, niet bij de vakcentrales zijn aangesloten, betekent dit niet, dat zij ongeor ganiseerd zijn. Integendeel, zij hebben hun eigen organisatori sche verbanden. Wanneer deze organisaties hun stem niet kun nen laten horen in het georgani seerd overleg, bestaat het gevaar van monopolievorming, zo vrezen de hoogleraren. En dat zou in strijd zijn met de democratische beginselen van het Nederlandse rechtsbestel. De vakcentrales voeren hier legenover aan, dat hun organi saties open staan voor alle werk nemers en vverknemersgroepen, hoe hoog of laag hun positie ook mag zijn. Intussen was de zaak deze week in de S.E.R. al actueel. Het voorstel diende, vertegenwoordi gers van het hoger personeel toe te laten in de bedrijfscommissies van de zware chemische indu strie. Alle werkgevers hadden vóór toelating gestemd, alle werknemers tegen. De tien z.g. kroonleden hebben met hun stem toen do beslissing moeten bren gen. Slechts twee van hen waren tegen en dus werd de aanbeve ling tot toelating toch gegeven. Melk met mate Het alom geprezen en aanbe- v nlen volksvoedsel melk is in ons land toch wel in overvloedige mate aanwezig, zou men zo den ken. Desondanks werd de vrij stelling van het aanvragen van een exportvergunning voor de ti it voer van melk dezer dagen in getrokken. Voor elke transactie zal voortaan een verguning moe ten worden aangevraagd bij het Produktsehap voor Zuivel. Reden van dit besluit? Vooral tengevolge van de langdurige droogte is Frankrijks melkpro- duktie zo zeer achteruit gegaan, dat het land zich genoodzaakt ziet tot invoer van dit kostelijk vocht over te gaan. De Fransen hebben al jaar en dag het „drinkt meer melk'' gepropageerd, met name nm het overmatige gebruik t an wijn tegen te gaan. En deze actie heeft tot resultaat gehad, dat bijv. m Parijs het melkver- nt uik per hoofd der bevolking met 7 liter per jaar is gestegen. i-nL nsen wilden nu 200 JoOOOO liter per dag uit Neder land gaan invoeren. Die plas was te groot, vonden de heren van het Produktsehap voor Zuivel. In de eerste plaats moet de binnen landse behoefte worden gedekt, maar bovendien zijn er juist zeer goede exportmogelijkheden voor boter en kaas geopend naar I i ankrijk en vooral West-Duits- land. En nu moeten we niet ter w ille van een zeer tijdelijke gun stige mogelijkheid tot meer ex port van melk de hopelijk blijven de export van zuivelprodukten in de waagschaal gaan zetten, zo is de redenering. Met andere woor- dpn: wij moeten ook hier weer iets verder kijken dan onze neus lang is. Op den duur zal dat voordeel betekenen. P.T.T. en A.W.W. De P.T.T. heeft bekendge maakt, dat de winst over 1958. Mi een lotaal-omzet. van cirra 600 miljoen gulden, het aardige be- dragje van 39,6 miljoen gulden heeft opgeleverd, en inclusief de Rijkspostspaarbank 50 miljoen gulden, tegen 5,2 miljoen in 1957. De vraag rijst uiteraard, of het dan wel zo verschrikkelijk nodig was geweest, indertijd tot tariefs verhogingen over te gaan. Dit klemt te meer, wanneer wy be-| denken, dat de feitelijke winst, zoals een onzer dagbladen uit rekende, niet 39,6 miljoen, maar 116 miljoen gulden bedroeg. Van dit bedrag zijn echter vele miljoe nen aan het rijk, aan fondsen e.d. afgedragen. In totaall heeft de P.T.T. in 1958 een bedrag van 232,1 miljoen aan de slaat af gedragen. Ze ontving voor de financiering van haar investerin gen 142,6 miljoen, zodat vader tje staat toch altijd nog een 90 miljoen voordeel had aan deze prettige transacties. En wij maar dure postzegels plakken en tele foongesprekken betalen! De A.W.W. is per 1 oktober in gevoerd en staatssecretaris Rool- vink heeft persoonlijk de eerste uitkeringen gedaan. Of deze so ciale maatregel echt zo nodig was? Wist u, dat bijv. in 1949 niet minder dan 69 procent van de 65-.iarigo weduwen een inkomen had van minder dan ƒ1500 en 78 procent van minder dan ƒ2000 gulden per jaar? Wellicht was de situatie tien jaar later wat beter, maar rooskleurig kon ze beslist toch niet worden genoemd. Metaal en mijn Na de loonsverhoging bij de grote metaalindustrie wordt thans ook bij kleine metaalbedrij ven over de zaken gesproken. De Federatie van Werkgeversorga nisaties heeft een en ander over de onderhandelingen gepubli ceerd. Eerst, zo zegt de federatie, werd van werknemerszijde het voorstel gedaan, de minimum- en de maximum c.a.o.-lonen in alle bedrijfstakken met 5 te verho gen. Maar dit voorstel stuitte bij een aantal bedrijfstakken op grote bezwaren, daar de loons verhoging niet door een evenre dige produktiviteitsverhoging zal worden gedekt. Toen stelde de federatie een verhoging van de maximumlonen met 5 c/c en van de minimum lonen met 3 c,o voor. Maar dit voorstel werd door de werkne mers verworpen, omdat zij zich principieel verzetten tegen een vergroting van de marge tussen minimum- en maximumlonen en omdat zij een verhoging van 3 onvoldoende achtten. Overeenstemming werd niet bereikt;' daarom stelden de werknemers nu voor een verho ging van 4 procent in alle be drijfstakken. Maar dat kon weer geen genade vinden in de ogen der werkgevers. Toen. is men er maar toe over gegaan, verschil te maken tussen het ene soort bedrijven en het andere. En daar duren de onderhandelingen nu nog over voort. Het gaat dus wel moeizaam. De vraag is gerezen, of hot af bouwen van de staatsmijn ..Bea trix" lonend zal zijn. De directie van de Staatsmijnen zal op korte termijn met de minister van Economische Zaken gaan praten over de toekomst van deze mijn. Dit bericht heeft in Limburg grote verontrusting gewekt. Het lid van de Eerste Kamer, tevens lid van de Mijnraad, J. Maenen, gaf als commentaar; „Wanneer de mijn Beatrix niet zal worden afgebouwd, omdat geen lonende exploitatie gewaarborgd is. dan betekent dit, dat ook de mijnen in de bestaande mijnstreek geen toekomst meer hebben." Wij kun nen hopen, dat het meevalt, maar verwachten is iets anders dan hopen. Blinden. Boeke, Witte Uit het rapport van de Alg. Ned. Ver. ter Voorkoming van Blindheid bjijkt, dat ons land nog meer dan 6000 blinden telt, hoe zeer ook gezegd mag worden, dat het blindencijfer in Nederland vergeleken met andere landen laag is te noemen. De bekende ir. Kees Boeke, stichter van de Werkplaats Kin dergemeenschap te Bilthoven. vernieuwer van het onderwijs bij uitnemendheid, vierde zijn 75ste verjaardag. En de vroegere minister van Volkshuisvesting en Wederop bouw, ir. Witte, werd benoemd tot burgemeester van Eindhoven, als opvolger van de tegenwoordi ge minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid, mr. dr. C. J. M. A. van Rooy. Het vlicgkampschip „Karei Doorman" heeft deze week een Belgische vissersboot overvaren, tengevolge waarvan vijf mensen om bet leven kwamen en het fre gat do „Kortenaer'' ramde in de haven van Den Ilelder de Neder landse onderzeeboot „Tijgerhaai", die daar in het dok lag. (Nadruk verboden.) (van onze verslaggever WAGENINGEN (P P) „Kijk, hier hebben we onze tamme leguaan", zegt onze gastheer, terwijl hij een prachtig smaragd groen dier van omstreeks een halve meter lengte uit een vitrine tevoorschijn haalt en het op zijn arm zet, waar het zich gemak kelijk installeert en met kleine verwonderde oogjes naar de be langstelling om hem heen kijkt. Deze leguaan, een Zuidamerikaans reptiel, het type van een grote hagedis, is inderdaad volkomen tam en laat zich rustig door zijn baas aanhalen, terwijl het dier met langzame bewegingen over armen en schouders van de man kruipt. WE ZIJN OP BEZOEK bij drs. W. de Rover, die te Wageningen aan de Rijksstraatweg een groothandel in reptielen heeft. De nog jonge ei genaar leidt ons vol trots door zijn bedrijf, waar zich in broeikasten en vitrines honderden reptielen uit alle hoeken van dc aarde bevinden. Hij neemt ons mee naar de kas met. hagedissen en wanneer we door het glas een blik naar binnen wer pen, dan zien we hoe honderden gro te en kleine hagedisachtigen zich daar in hun element voelen. „Gaat u even mee naar binnen", vraagt de jongeman lachend. We kijken even zuinig, want een on ingewijde voelt altijd iets van een griezeling bij het zien van zo'n groot aantal reptielen en om daar Maar ja, het hoort tenslotte bij ons beroep, dus.... we gaan meel Opzij! VOORZICHTIG gaat de deur van 'de grote kas op een kier en de heer De Rover glipt naar binnen. Even wachten, onze gastheer maakt ruim baan, want de dieren zitten vlak voor de ingang. Weer gaat de deur op een kier en wij volgen. Omzich tig kijken we om ons heen voordat we een stap doen, want het zou heel goed kunnen, dat een van deze wa- tervlugge diertjes onder de voet kwam en dat is de bedoeling niet. Eindelijk vinden we een goed plekje op een grote tegel en op ons hurken gezeten aanschouwen we dit wonderlijke reptielenwereldje. In de kas is de temperatuur tro pisch en met de dieren en de welige plantengroei hier wanen we ons in een tropisch oerwoud. „Ja, dit heb ben de dieren nodig, nu voelen ze zich in hun element", verklaart de heer De Rover, terwijl wij ons de druppels van het voorhoofd vegen. Hij neemt wat voer en strooit dit voor zich op de grond. Dadelijk schieten een aantal bewegelijke ha- i gedissen toe. Ze komen uit alle hoe ken en gaten. Zelfs bij het kleine vijvertje ontstaat beweging. Een paar schildpadden, die hier loge ren, krabbelen met trage bewegin gen omhoog en schuifelen op het voer af. De hagedissen zijn het bru taalst. Wanneer de jongeman wat voer op de hand neemt en deze laag bij de grond houdt, klimmen ze over zijn vingers naar het voedsel. Wanneer we enige tijd in de kas en wat gewend zijn aan de bewoners, vinden we het niet griezelig meer. De dieren blijken vriendelijk en goedaardig, ook de grootste, zoals de geweldige waranen van omstreeks een meter lengte, die rustig op een boomstam zittend met grote ogen dat vreemde gedoe gadeslaan. Neen, wanneer men ze wat beter leert ken nen, zijn het echt geen griezels, maar sympathieke diertjes, waarvan de mens geen kwaad behoeft te ver wachten. Ze zijn wat schuw, want wanneer we ons plotseling bewegen, is in minder dan geen tijd de hele troep verdwenen. Nieuwsgierig en brutaal ko men de hagedissen uit de hand ran de baa» eten. Een leven voor dc reptielen NATUURLIJK willen we wel eens weten, hoe de heer De Rover geko men is tot deze merkwaardige groot handel. „Och ,het is eigenlijk vanzelf ge groeid", vertrouwt hij ons toe als 's het de gewoonste zaak van de we reld. „Als kleine jongen had ik al een warme belangstelling voor rep tielen, zoals trouwens wel meer jon gelui. Bij mij heeft het echter stand gehouden. Deze dieren fascineerden mij en ik zou zc niet meer willen missen. Tenslotte ben ik biologie gaan studeren, in eerste instantie om meer over reptielen te weten te ko men en mijn werk wetenschappelijk verantwoord te kunnen doen. Altijd heeft mijn ouderlijk huis volgestaan met terraria vol hagedissen, slan gen, kikkers, padden, schildpadden en wat al niet meer. Tenslotte ben fk enige jaren gele den in deze dieren gaan handelen, aanvankelijk zo maar voor de aardig heid. Maar ik zag er wel iets in, ook al omdat ik over de gehele we reld vele contacten had gekregen, die mij van diverse uitheemse reptie len konden voorzien. Zo richtte ik ongeveer een Jaar gleden deze rep tielengroothandel, import en export, op. Een klein deel van de dieren vang ik zelf, andere koop ik in -Ver schillende dierentuinen betrekken hun reptielen en amfibieën van mij en vooral met enkele landen in west-Europa doe ik goede zaken. In Duitsland bijvoorbeeld is het enthou siasme van de leken voor een terra rium groter dan in ons land". Slangen en krokodillen. TERWIJL WIJ zo overal eens rond neuzen, komen we ook tot de min der tamme en intieme soorten, zo als de slangen en de krokodillen. Onze gids grijpt plotseling in een grote bak met troebel water en haalt er tot onze verwondering een jonge alligator uit. Het dier is om streeks 30 centimeter lang, met een venijnig bekje en echt oen kleine uitgave van een krokodil. „Zo kun je ze nog wel baas", lacht de heer De Rover, „maar wanneer ze groter jzijn, dan valt het niet mee!" i „Wat kost zo'n kleine alligator nu?" I willen we weten. „Die zijn zo duur De heer Dc Rover met zijn tamme leguaan. niet", zegt de jongeman terwijl hij het dier monstert, „deze kost vijfender tig gulden!" We knikken instem mend, want inderdaad is dat niet duur. Wanneer we bedenken, dat zo'n dier eerst gevangen moet wor den, dan de transportkosten van uit de vreemde naar hier, de ver zorging en alles wat er bij komt, dan valt het echt wel mee. Ook dc slangen, die wij ontmoeten, kunnen zo gepakt worden, want mo menteel zijn er geen gifslangen in voorraad. Ook van deze dierensoort vinden we exemplaren uit verschil lende delen van de wereld. Een kleine boa van ongeveer <55 centi meter lengte kost maar 25,een lange knaap van bijna twee me ter uit Hongarije 15,ja, reptie len zijn goedkoper dan u denkt, dat is wel de conclusie die wij hier moeten trekken. Met handschoenen NATUURLIJK zoeken we ook wat sensatie en vragen onze gastheer hoe hij handelt met giftslangen. „Wanneer ik die in voorraad heb, ben ik altijd buitengewoon voorzich tig. Hoe groot mijn liefde voor de reptielen en amfibieën ook is, ik ver geet nooit, dat de beet van een gifslang voor de mens, dus even goed voor mij, zeer gevaarlijk kan zijn. Daarom werk ik slechts met leren handschoenen aan en dan nog voorzien van een speciale tang, waarmee ik de dieren goed kan aan pakken. Je moet met gifslangen nooit risico's nemen". En hiermee is de heer Dc Rover ten voeten uit getekend. Een jongeman met grote liefde voor zijn dieren, maar die met twee benen op de grond blijft staan. Met jeugdige voortvarendheid en een helder in zicht in de materie tracht hij in ons land en ook daarbuiten sympathie te kweken voor reptielen en amfi bieën die evenals vissen in een aquarium en vogels in een volière voor velen een interessante en leu ke liefhebberij kunnen betekenen. Uit eigen ervaring kunnen we zeg gen, dat we na eenmaal kennis ge maakt te hebben met deze dieren, ze beslist niet onsympathiek zijn. (Nadruk verboden) 5. Opeens is het alsof Toeniai geen PÜn meer voelt. „Kala Nag, ik wist dat ge me niet in de steek zoudt laten. Maar nu moet ge terug... als Singha u mist, krügt Toeniai nog meer slaag". Langzaam draait het zware dier zich om een verdwijnt in het duis tere oerwoud. „Goede, trouwe Kala Nag", fluistert Toemai, terwijl hij de oliefanten uit de rivier bijeen drijft en ze het smalle pad op stuurt. „Uw laatste vrije dag", zegt Toe mai zacht. „Morgen zal de grote jacht beginnen. Ik wild d it ik meemocht". Dan loopt hy op de mannen toe en vraagt nieuwsgie rig; „Weten ze al waar de kudde zich bevindt"? „Nee... het is alsof ze onraad ge roken hebben. We hebben in geen drie dagen meer een spoor gezien". „Ik zou ze wel vinden" zegt Toemai beslist en hoort dan zijn naam roepen. „Toemai... Toemai" Het is Singha, die naast zyn vader en Kala Nag staat. Met kloppend hart loopt Toemai op het tweetal toe. „Stuur hem terug vader. Ik heb alleen maar last van hem en hij lokt Kala Nug naar zieh toe. In- plaats van op de olifanten te pas sen, zoals ik bevolen had, speelt hy met ze". „Dat is niet waar", stampvoet Toemai. „Ik redde ze uit de stroom en Kala Nag komt vanzelf naar me toe, omdat hjj van me houdt". ,,Ik wil geen ruzie meer. Ik zal je terugbrengen naar het dorp en trachten vóór middernacht hier terug te zijn", besluit Machua Appa kort. en hij tilt Toemai op zijn olifant en al mopperend op de jongen bereiken ze het dorp. Langzaam en verdrietig gaat Toemai naar zijn tent. „Ga slapen, Toemai, uw vader is heel ziek. Ik heb voor hem ge zorgd", zegt Messus. „Ik kan niet slapen... ik heb zorgen om Kala Nag", en Toe mai staat weer op, maar ver schrikt fluistert zijn moeder: „Nee, Toemai... ge moogt het oerwoud niet in". Maar ze kan haar zoon niet te genhouden; voor de tweede maal rent Toemai het grote kamp uit. Het is niet moeilijk om de keddah terug te vinden; al vanuit de verte ziet hij de vuren branden. Zo dicht mogelijk sluipt de kleine jongen naderbij en klimt dan in een boom. Korte tyd daarna valt hij in een lichte slaap en wordt pas wakker als het kamp de vol gende morgen in rep en roer is. Vanaf zijn hoge slaapplaats kykt Toemai naar de mensen, die de Rouwdienst in Oostende Onder grote belangstelling is vrijdag in de kerk van St. Pe trus en St. Paulus in Oostende een rouwdienst gehouden voor de vijf slachtoffers van het de vorige week na een aanvaring met de „Karei Doorman" ge zonken Belgische vissersvaar tuig „Frans Elza". Ónder de aanwezigen bevon den zich commodore Robijns, vertegenwoordiger van koning Eoudewijn. de Nederlandse am bassadeur in Brussel, jonkheer E. Teixeira de Mattos, de sous chef van de Nederlandse mari nestaf, commandeur De Vos van Steenwijk en de Nederland se militaire attaché in Brussel, kolonel Van Nieuwenhuyzen. Na de godsdienstoefening leg de commandeur De Vos van Steenwijk namens de Neder landse marine een krans bij het monument voor gevallen zeelie den in Oostende. Natriumwolk van maanraket had diameter van 1.200 km Volgens het Russische pers bureau „Tastf' hebben Russi sche geleerden nu de juiste om vang van natriumwolk die de Russische maanraket in sep tember had uitgestoten, vastge steld. Na bestudering van de nega tieven van zeventig foto's die in verschillende delen van de Sowjet-Unie waren genomen, kwamen zij tot de conclusie dat de wolk die op meer dan 100.000 km afstand van de aarde werd uitgestoten, in 300 seconden een doorsnede bereikte van 1.200 kilometer. olifanten in volgorde opstellen, en glijdt dan geruisloos langs de boomstammen omlaag. Door lage bosjes en struiken sluipt hy tot aan de voorhoede van de troep, die geen acht slaat op de kleine jon gen. De mannen zijn veel te druk bezig met het zoeken van sporen, die zij pas na vier dagen vinden. Van achter een grote olifant luis tert Toemai naar de bevelen van Machua Appa, tot. eensklaps zyn aandacht wordt afgeleid door een bitse stem: „Arréé, stom lui var ken". Met een ruk draait Toemai zich om en wat hjj dan ziet, doet zyn klein hartje bonzen van drift... OOST ZEEUWS-VLAAN DEREN ZONDAG 4 OKTOBER. NED. HERV. KERK. Axel: 10 uur Vicaris S. den Blaau- wen; 2.30 uur Ds. P. J. Pen- nings. (Bediening H. Doop.); 7 uur Ds. K. W. Slik, van Wemel- dinge. (Jeugddienst.) Hoek; 10 uur Ds. W. J. van Meeu wen; 2.30 uur Vicaris G. P. Post, van Terneuzen. Hwitenisse: 10 uur Ds. Ph. M. Beehl, van Zaamriag. Hulst: 10 uur Ds. K. G. J. Tim- mers Sas van Gent: Geen opgave. Sluiskil; 10 uur en 2.30 uur Ds. J. G. N. Cupédo. Philippine: Geen opgave. Terneuzen: (Noordstraat) 10 uur Vicaris G. P. Post; 3 uur Ds. J. Scholten. (Bediening II. Doop.); i Kerkhoflaan) 10 uur Ds. P. J. Pennings, van Axel; Driewegen: 7 uur Ds. W. J. van Meeuwen, van Hoek. Zaamslag: 9.30 uur de heer C. II. Hejjboer. (Voorb. H. Avond maal.); 2.30 uur Ds. Ph. M. Beeht. Othene: 7 uur de heer C H. Heij- boer. GEREFORMEERDE KERK. Axel: Geen opgave. Hoek: 10 uur en 2.30 uur Ds. A. J. Verbeek. Terneuzen: 10 uur en 3 uur Ds. J. B. Vanhaelen, van Mijdrecht. (Voorder, H. Avondmaal.) ZaamslagGeen opgave. GEREF. KERK. (Vrijgemaakt.) Hoek: 10 en 2.30 uur Ds. C. Bijl. Terneuzen: 10 uur en 3 uur Ds. H. Smit. CHR. GEREF. KERK Zaamslag: 9.30 uur en 2.30 uur Ds. P. Zwier. GEREF. GEMEENTE Vlooswijkstraat) Terneuzen: 9.30 uur Ds. Aangeen- brug; 2 uur Leesdienst; 6 uur Ds. Aangeenbrug. GEREF. GEMEENTE (Syn.). GeKouw „Pro Roge.") Terneuzen 10 uur en 2.45 uur lees dienst. NED. PHOT. BOND. Terneuzen: 10.30 uur Ds. D. E. W. Siccama, van Rotterdam. OUD-GEREF. GEMEENTE. Terneuzen: 9.30 uur, 2 uur en 6 uur ds. A. de Reuver. ROOMS-KATHOLIEKE KERK. Axel: 10 uur, 2.30 uur en 7 uur: H. H. Missen. Clinge: 7 uur, 8.30 uur en 10 uur: H. H. Missen. Hulst: 6.30 uur, 7.45 uur, 9 uur en 10 uur H. H. Missen. Philippine: 7.30 uur en 10 uur H. H. Missen. Sas van Gent: 7 uur, 8.30 uur en 10 uur H. H. Miasen. Terneuzen: 7 uur, 8.30 uur 10.15 uur: H. H. Mi seen. Sluiskil: 6.45 uur, 8.30 uur, 10.11 uur en 17.00 uur: H. H. Missen. Westdorpe: 7 uur, 8.30 uur en 10 uur: H. H. Missen. WEST ZEEUWS-V LAAN DEREN ZONDAG 4 OKTOBER. NED. HERV. KERK. Aardenburg: 10.30 uur Ds. L. S. Blom. Biervliet: 10 uur Ds. W. S. Even huis. (Bediening H. Doop.) Breskens: 9.30 uur Ds. P. A. L. Brinkman, van Schoondijke. Cadzand: 10 uur Ds. A. C. W. ten Ca te. Groede: 10 uur Ds. M. dc Jong. Hoofdplaat: 10 uur Ds. J. F.ygen- daal. (Bed. van het H. Avond maal.) Nieuwvliet: 10 uur Ds. Joh. Brezet. Oostburg: 10 uur Ds. W. S. H. van Dalen. Schoondijke: 11 uur Ds. P. A. L. Brinkman. Retranehement: 10 uur Ds. S. Ty mst ra. Sluis: 9.30 uur Ds. C. Balk. St. Anna ter Muiden: 11 uur Ds. C. Balk. SL Kruis: 9 uur Ds. L. S. Blom. Waterlandkerkje: 10 uur Ds. W. B. Bergsma. IJzendijke: 10 uur Ds. J. Scholten, van Terneuzen. Zuidzande: 7 uur Ds. A. C. W. ten Ca te, van Cadzand.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1959 | | pagina 11