OP HOOG NIVEAU
Tussen slangen en Ifeagecliisscn
REPTIELEN
zijn niet zo griezelig als u denkt!
KERKDIENST
Zaterdag 3 oktober 1950
DE VRIJE ZEEUW!
Pagina Ï1
N.T. S. en „T. V." Het hoger personeel
Export van melk P. T. T. maakt winst
C. A. O. klein-mctaal De A. W. W.
I)e Beatrix-mijn 6.000 blinden
Al meer dan een jaar lang is er een strijd gaande tussen de Ned.
Televisie-Stichting en de omroepverenigingen enerzijds en het
weekblad „T. V." anderzijds. De omroepverenigingen duchtten te
recht concurrentie, omdat zij het abonnement op hun programma
bladen gekoppeld hebben aan het lidmaatschap van hun vereniging,
terwijl het weekblad voor t. v.-kijkers een onafhankelijk program
mablad is. Eerst werd aan t. v.-medewerkers verboden, het blad
T. V." op enigerlei wijze te steunen, op straffe van ontslag en ten
slotte besloot de N. T. Sj., met ingang van 1 oktober uitsluitend aan
liet A. N. P. nog gelegenheid te geven tot het maken van foto's
ju de t. v.-studio's, met voorbijgaan dus van alle andere Joumalis-
Dit laatste besluit nu heeft de
staatssecretaris van Onderwijs,
Kunsten en Wetenschappen, mr.
V. Scholten, toch te gortig geoor
deeld en hij heeft het contract
l issen N.T.S. en A.N.P. inzake
de verlening van het exclusieve
recht tot het maken van foto's
vernietigd, aangezien dit besluit
I - icht wordt in strijd met het
een belang te zijn. Ook
beeft de staatssecretaris zich uit
gesproken tégen uitsluiting door
de N.T.S. van het weekblad
„T.V."
Hoogleraren adresseren
leer dan vijftig hoogleraren
he.iben een adres gezonden aan
de raad van ministers, waar zij
hun ongerustheid in uitspreken
over het feit. dat aan het georga
niseerd overleg over arbeidsvoor
waarden geen werknemers kun
nen deelnemen, die niet bij een
der drie erkende vakcentrales
viju aangesloten. En dat terwijl
in deze vakcentrales slechts
32v van de onzelfstandige be
roepsbevolking is georganiseerd!
Hoewel de bedoelde groepen,
waar o.a. toe behoren administra
tief. commercieel, technisch en
leidinggevend personeel, niet bij
de vakcentrales zijn aangesloten,
betekent dit niet, dat zij ongeor
ganiseerd zijn. Integendeel, zij
hebben hun eigen organisatori
sche verbanden. Wanneer deze
organisaties hun stem niet kun
nen laten horen in het georgani
seerd overleg, bestaat het gevaar
van monopolievorming, zo vrezen
de hoogleraren. En dat zou in
strijd zijn met de democratische
beginselen van het Nederlandse
rechtsbestel.
De vakcentrales voeren hier
legenover aan, dat hun organi
saties open staan voor alle werk
nemers en vverknemersgroepen,
hoe hoog of laag hun positie ook
mag zijn.
Intussen was de zaak deze
week in de S.E.R. al actueel. Het
voorstel diende, vertegenwoordi
gers van het hoger personeel toe
te laten in de bedrijfscommissies
van de zware chemische indu
strie. Alle werkgevers hadden
vóór toelating gestemd, alle
werknemers tegen. De tien z.g.
kroonleden hebben met hun stem
toen do beslissing moeten bren
gen. Slechts twee van hen waren
tegen en dus werd de aanbeve
ling tot toelating toch gegeven.
Melk met mate
Het alom geprezen en aanbe-
v nlen volksvoedsel melk is in ons
land toch wel in overvloedige
mate aanwezig, zou men zo den
ken. Desondanks werd de vrij
stelling van het aanvragen van
een exportvergunning voor de
ti it voer van melk dezer dagen in
getrokken. Voor elke transactie
zal voortaan een verguning moe
ten worden aangevraagd bij het
Produktsehap voor Zuivel.
Reden van dit besluit? Vooral
tengevolge van de langdurige
droogte is Frankrijks melkpro-
duktie zo zeer achteruit gegaan,
dat het land zich genoodzaakt
ziet tot invoer van dit kostelijk
vocht over te gaan. De Fransen
hebben al jaar en dag het „drinkt
meer melk'' gepropageerd, met
name nm het overmatige gebruik
t an wijn tegen te gaan. En deze
actie heeft tot resultaat gehad,
dat bijv. m Parijs het melkver-
nt uik per hoofd der bevolking
met 7 liter per jaar is gestegen.
i-nL nsen wilden nu 200
JoOOOO liter per dag uit Neder
land gaan invoeren. Die plas was
te groot, vonden de heren van
het Produktsehap voor Zuivel. In
de eerste plaats moet de binnen
landse behoefte worden gedekt,
maar bovendien zijn er juist zeer
goede exportmogelijkheden voor
boter en kaas geopend naar
I i ankrijk en vooral West-Duits-
land. En nu moeten we niet ter
w ille van een zeer tijdelijke gun
stige mogelijkheid tot meer ex
port van melk de hopelijk blijven
de export van zuivelprodukten in
de waagschaal gaan zetten, zo is
de redenering. Met andere woor-
dpn: wij moeten ook hier weer
iets verder kijken dan onze neus
lang is. Op den duur zal dat
voordeel betekenen.
P.T.T. en A.W.W.
De P.T.T. heeft bekendge
maakt, dat de winst over 1958.
Mi een lotaal-omzet. van cirra 600
miljoen gulden, het aardige be-
dragje van 39,6 miljoen gulden
heeft opgeleverd, en inclusief de
Rijkspostspaarbank 50 miljoen
gulden, tegen 5,2 miljoen in 1957.
De vraag rijst uiteraard, of het
dan wel zo verschrikkelijk nodig
was geweest, indertijd tot tariefs
verhogingen over te gaan. Dit
klemt te meer, wanneer wy be-|
denken, dat de feitelijke winst,
zoals een onzer dagbladen uit
rekende, niet 39,6 miljoen, maar
116 miljoen gulden bedroeg. Van
dit bedrag zijn echter vele miljoe
nen aan het rijk, aan fondsen e.d.
afgedragen. In totaall heeft de
P.T.T. in 1958 een bedrag van
232,1 miljoen aan de slaat af
gedragen. Ze ontving voor de
financiering van haar investerin
gen 142,6 miljoen, zodat vader
tje staat toch altijd nog een 90
miljoen voordeel had aan deze
prettige transacties. En wij maar
dure postzegels plakken en tele
foongesprekken betalen!
De A.W.W. is per 1 oktober in
gevoerd en staatssecretaris Rool-
vink heeft persoonlijk de eerste
uitkeringen gedaan. Of deze so
ciale maatregel echt zo nodig
was? Wist u, dat bijv. in 1949 niet
minder dan 69 procent van de
65-.iarigo weduwen een inkomen
had van minder dan ƒ1500 en 78
procent van minder dan ƒ2000
gulden per jaar? Wellicht was
de situatie tien jaar later wat
beter, maar rooskleurig kon ze
beslist toch niet worden genoemd.
Metaal en mijn
Na de loonsverhoging bij de
grote metaalindustrie wordt
thans ook bij kleine metaalbedrij
ven over de zaken gesproken. De
Federatie van Werkgeversorga
nisaties heeft een en ander over
de onderhandelingen gepubli
ceerd. Eerst, zo zegt de federatie,
werd van werknemerszijde het
voorstel gedaan, de minimum- en
de maximum c.a.o.-lonen in alle
bedrijfstakken met 5 te verho
gen. Maar dit voorstel stuitte bij
een aantal bedrijfstakken op
grote bezwaren, daar de loons
verhoging niet door een evenre
dige produktiviteitsverhoging zal
worden gedekt.
Toen stelde de federatie een
verhoging van de maximumlonen
met 5 c/c en van de minimum
lonen met 3 c,o voor. Maar dit
voorstel werd door de werkne
mers verworpen, omdat zij zich
principieel verzetten tegen een
vergroting van de marge tussen
minimum- en maximumlonen en
omdat zij een verhoging van 3
onvoldoende achtten.
Overeenstemming werd niet
bereikt;' daarom stelden de
werknemers nu voor een verho
ging van 4 procent in alle be
drijfstakken. Maar dat kon weer
geen genade vinden in de ogen
der werkgevers. Toen. is men er
maar toe over gegaan, verschil
te maken tussen het ene soort
bedrijven en het andere. En daar
duren de onderhandelingen nu
nog over voort. Het gaat dus wel
moeizaam.
De vraag is gerezen, of hot af
bouwen van de staatsmijn ..Bea
trix" lonend zal zijn. De directie
van de Staatsmijnen zal op korte
termijn met de minister van
Economische Zaken gaan praten
over de toekomst van deze mijn.
Dit bericht heeft in Limburg
grote verontrusting gewekt. Het
lid van de Eerste Kamer, tevens
lid van de Mijnraad, J. Maenen,
gaf als commentaar; „Wanneer
de mijn Beatrix niet zal worden
afgebouwd, omdat geen lonende
exploitatie gewaarborgd is. dan
betekent dit, dat ook de mijnen
in de bestaande mijnstreek geen
toekomst meer hebben." Wij kun
nen hopen, dat het meevalt, maar
verwachten is iets anders dan
hopen.
Blinden. Boeke, Witte
Uit het rapport van de Alg.
Ned. Ver. ter Voorkoming van
Blindheid bjijkt, dat ons land nog
meer dan 6000 blinden telt, hoe
zeer ook gezegd mag worden, dat
het blindencijfer in Nederland
vergeleken met andere landen
laag is te noemen.
De bekende ir. Kees Boeke,
stichter van de Werkplaats Kin
dergemeenschap te Bilthoven.
vernieuwer van het onderwijs bij
uitnemendheid, vierde zijn 75ste
verjaardag.
En de vroegere minister van
Volkshuisvesting en Wederop
bouw, ir. Witte, werd benoemd
tot burgemeester van Eindhoven,
als opvolger van de tegenwoordi
ge minister van Sociale Zaken en
Volksgezondheid, mr. dr. C. J. M.
A. van Rooy.
Het vlicgkampschip „Karei
Doorman" heeft deze week een
Belgische vissersboot overvaren,
tengevolge waarvan vijf mensen
om bet leven kwamen en het fre
gat do „Kortenaer'' ramde in de
haven van Den Ilelder de Neder
landse onderzeeboot „Tijgerhaai",
die daar in het dok lag.
(Nadruk verboden.)
(van onze verslaggever
WAGENINGEN (P P) „Kijk, hier hebben we onze tamme
leguaan", zegt onze gastheer, terwijl hij een prachtig smaragd
groen dier van omstreeks een halve meter lengte uit een vitrine
tevoorschijn haalt en het op zijn arm zet, waar het zich gemak
kelijk installeert en met kleine verwonderde oogjes naar de be
langstelling om hem heen kijkt. Deze leguaan, een Zuidamerikaans
reptiel, het type van een grote hagedis, is inderdaad volkomen
tam en laat zich rustig door zijn baas aanhalen, terwijl het dier
met langzame bewegingen over armen en schouders van de man
kruipt.
WE ZIJN OP BEZOEK bij drs. W.
de Rover, die te Wageningen aan
de Rijksstraatweg een groothandel
in reptielen heeft. De nog jonge ei
genaar leidt ons vol trots door zijn
bedrijf, waar zich in broeikasten en
vitrines honderden reptielen uit alle
hoeken van dc aarde bevinden.
Hij neemt ons mee naar de kas
met. hagedissen en wanneer we door
het glas een blik naar binnen wer
pen, dan zien we hoe honderden gro
te en kleine hagedisachtigen zich
daar in hun element voelen. „Gaat
u even mee naar binnen", vraagt de
jongeman lachend.
We kijken even zuinig, want een on
ingewijde voelt altijd iets van een
griezeling bij het zien van zo'n groot
aantal reptielen en om daar
Maar ja, het hoort tenslotte bij ons
beroep, dus.... we gaan meel
Opzij!
VOORZICHTIG gaat de deur van 'de
grote kas op een kier en de heer
De Rover glipt naar binnen. Even
wachten, onze gastheer maakt ruim
baan, want de dieren zitten vlak
voor de ingang. Weer gaat de deur
op een kier en wij volgen. Omzich
tig kijken we om ons heen voordat
we een stap doen, want het zou heel
goed kunnen, dat een van deze wa-
tervlugge diertjes onder de voet
kwam en dat is de bedoeling niet.
Eindelijk vinden we een goed
plekje op een grote tegel en op ons
hurken gezeten aanschouwen we dit
wonderlijke reptielenwereldje.
In de kas is de temperatuur tro
pisch en met de dieren en de welige
plantengroei hier wanen we ons in
een tropisch oerwoud. „Ja, dit heb
ben de dieren nodig, nu voelen ze
zich in hun element", verklaart de
heer De Rover, terwijl wij ons de
druppels van het voorhoofd vegen.
Hij neemt wat voer en strooit dit
voor zich op de grond. Dadelijk
schieten een aantal bewegelijke ha-
i gedissen toe. Ze komen uit alle hoe
ken en gaten. Zelfs bij het kleine
vijvertje ontstaat beweging. Een
paar schildpadden, die hier loge
ren, krabbelen met trage bewegin
gen omhoog en schuifelen op het
voer af. De hagedissen zijn het bru
taalst. Wanneer de jongeman wat
voer op de hand neemt en deze laag
bij de grond houdt, klimmen ze over
zijn vingers naar het voedsel.
Wanneer we enige tijd in de kas en
wat gewend zijn aan de bewoners,
vinden we het niet griezelig meer.
De dieren blijken vriendelijk en
goedaardig, ook de grootste, zoals
de geweldige waranen van omstreeks
een meter lengte, die rustig op een
boomstam zittend met grote ogen dat
vreemde gedoe gadeslaan. Neen,
wanneer men ze wat beter leert ken
nen, zijn het echt geen griezels, maar
sympathieke diertjes, waarvan de
mens geen kwaad behoeft te ver
wachten. Ze zijn wat schuw, want
wanneer we ons plotseling bewegen,
is in minder dan geen tijd de hele
troep verdwenen.
Nieuwsgierig en brutaal ko
men de hagedissen uit de hand
ran de baa» eten.
Een leven voor dc reptielen
NATUURLIJK willen we wel eens
weten, hoe de heer De Rover geko
men is tot deze merkwaardige groot
handel.
„Och ,het is eigenlijk vanzelf ge
groeid", vertrouwt hij ons toe als 's
het de gewoonste zaak van de we
reld. „Als kleine jongen had ik al
een warme belangstelling voor rep
tielen, zoals trouwens wel meer jon
gelui. Bij mij heeft het echter stand
gehouden. Deze dieren fascineerden
mij en ik zou zc niet meer willen
missen. Tenslotte ben ik biologie
gaan studeren, in eerste instantie om
meer over reptielen te weten te ko
men en mijn werk wetenschappelijk
verantwoord te kunnen doen. Altijd
heeft mijn ouderlijk huis volgestaan
met terraria vol hagedissen, slan
gen, kikkers, padden, schildpadden
en wat al niet meer.
Tenslotte ben fk enige jaren gele
den in deze dieren gaan handelen,
aanvankelijk zo maar voor de aardig
heid. Maar ik zag er wel iets in,
ook al omdat ik over de gehele we
reld vele contacten had gekregen,
die mij van diverse uitheemse reptie
len konden voorzien. Zo richtte ik
ongeveer een Jaar gleden deze rep
tielengroothandel, import en export,
op. Een klein deel van de dieren
vang ik zelf, andere koop ik in -Ver
schillende dierentuinen betrekken
hun reptielen en amfibieën van mij
en vooral met enkele landen in
west-Europa doe ik goede zaken. In
Duitsland bijvoorbeeld is het enthou
siasme van de leken voor een terra
rium groter dan in ons land".
Slangen en krokodillen.
TERWIJL WIJ zo overal eens rond
neuzen, komen we ook tot de min
der tamme en intieme soorten, zo
als de slangen en de krokodillen.
Onze gids grijpt plotseling in een
grote bak met troebel water en
haalt er tot onze verwondering een
jonge alligator uit. Het dier is om
streeks 30 centimeter lang, met een
venijnig bekje en echt oen kleine
uitgave van een krokodil. „Zo kun je
ze nog wel baas", lacht de heer De
Rover, „maar wanneer ze groter
jzijn, dan valt het niet mee!"
i „Wat kost zo'n kleine alligator nu?"
I willen we weten. „Die zijn zo duur
De heer Dc Rover met zijn
tamme leguaan.
niet", zegt de jongeman terwijl hij het
dier monstert, „deze kost vijfender
tig gulden!" We knikken instem
mend, want inderdaad is dat niet
duur. Wanneer we bedenken, dat
zo'n dier eerst gevangen moet wor
den, dan de transportkosten van
uit de vreemde naar hier, de ver
zorging en alles wat er bij komt,
dan valt het echt wel mee.
Ook dc slangen, die wij ontmoeten,
kunnen zo gepakt worden, want mo
menteel zijn er geen gifslangen in
voorraad. Ook van deze dierensoort
vinden we exemplaren uit verschil
lende delen van de wereld. Een
kleine boa van ongeveer <55 centi
meter lengte kost maar 25,een
lange knaap van bijna twee me
ter uit Hongarije 15,ja, reptie
len zijn goedkoper dan u denkt, dat
is wel de conclusie die wij hier
moeten trekken.
Met handschoenen
NATUURLIJK zoeken we ook wat
sensatie en vragen onze gastheer
hoe hij handelt met giftslangen.
„Wanneer ik die in voorraad heb,
ben ik altijd buitengewoon voorzich
tig. Hoe groot mijn liefde voor de
reptielen en amfibieën ook is, ik ver
geet nooit, dat de beet van een
gifslang voor de mens, dus even
goed voor mij, zeer gevaarlijk kan
zijn. Daarom werk ik slechts met
leren handschoenen aan en dan nog
voorzien van een speciale tang,
waarmee ik de dieren goed kan aan
pakken. Je moet met gifslangen nooit
risico's nemen".
En hiermee is de heer Dc Rover ten
voeten uit getekend. Een jongeman
met grote liefde voor zijn dieren,
maar die met twee benen op de
grond blijft staan. Met jeugdige
voortvarendheid en een helder in
zicht in de materie tracht hij in ons
land en ook daarbuiten sympathie
te kweken voor reptielen en amfi
bieën die evenals vissen in een
aquarium en vogels in een volière
voor velen een interessante en leu
ke liefhebberij kunnen betekenen.
Uit eigen ervaring kunnen we zeg
gen, dat we na eenmaal kennis ge
maakt te hebben met deze dieren,
ze beslist niet onsympathiek zijn.
(Nadruk verboden)
5. Opeens is het alsof Toeniai geen
PÜn meer voelt.
„Kala Nag, ik wist dat ge me
niet in de steek zoudt laten. Maar
nu moet ge terug... als Singha u
mist, krügt Toeniai nog meer
slaag".
Langzaam draait het zware dier
zich om een verdwijnt in het duis
tere oerwoud.
„Goede, trouwe Kala Nag",
fluistert Toemai, terwijl hij
de oliefanten uit de rivier bijeen
drijft en ze het smalle pad op
stuurt.
„Uw laatste vrije dag", zegt Toe
mai zacht. „Morgen zal de grote
jacht beginnen. Ik wild d it ik
meemocht". Dan loopt hy op de
mannen toe en vraagt nieuwsgie
rig; „Weten ze al waar de kudde
zich bevindt"?
„Nee... het is alsof ze onraad ge
roken hebben. We hebben in geen
drie dagen meer een spoor
gezien".
„Ik zou ze wel vinden" zegt
Toemai beslist en hoort dan zijn
naam roepen.
„Toemai... Toemai"
Het is Singha, die naast zyn
vader en Kala Nag staat.
Met kloppend hart loopt Toemai
op het tweetal toe.
„Stuur hem terug vader. Ik heb
alleen maar last van hem en hij
lokt Kala Nug naar zieh toe. In-
plaats van op de olifanten te pas
sen, zoals ik bevolen had, speelt hy
met ze".
„Dat is niet waar", stampvoet
Toemai. „Ik redde ze uit de stroom
en Kala Nag komt vanzelf naar
me toe, omdat hjj van me houdt".
,,Ik wil geen ruzie meer. Ik zal
je terugbrengen naar het dorp en
trachten vóór middernacht hier
terug te zijn", besluit Machua
Appa kort. en hij tilt Toemai
op zijn olifant en al mopperend op
de jongen bereiken ze het dorp.
Langzaam en verdrietig gaat
Toemai naar zijn tent.
„Ga slapen, Toemai, uw vader is
heel ziek. Ik heb voor hem ge
zorgd", zegt Messus.
„Ik kan niet slapen... ik heb
zorgen om Kala Nag", en Toe
mai staat weer op, maar ver
schrikt fluistert zijn moeder: „Nee,
Toemai... ge moogt het oerwoud
niet in".
Maar ze kan haar zoon niet te
genhouden; voor de tweede maal
rent Toemai het grote kamp uit.
Het is niet moeilijk om de keddah
terug te vinden; al vanuit de verte
ziet hij de vuren branden.
Zo dicht mogelijk sluipt de kleine
jongen naderbij en klimt dan in
een boom. Korte tyd daarna valt
hij in een lichte slaap en wordt
pas wakker als het kamp de vol
gende morgen in rep en roer is.
Vanaf zijn hoge slaapplaats kykt
Toemai naar de mensen, die de
Rouwdienst in Oostende
Onder grote belangstelling is
vrijdag in de kerk van St. Pe
trus en St. Paulus in Oostende
een rouwdienst gehouden voor
de vijf slachtoffers van het de
vorige week na een aanvaring
met de „Karei Doorman" ge
zonken Belgische vissersvaar
tuig „Frans Elza".
Ónder de aanwezigen bevon
den zich commodore Robijns,
vertegenwoordiger van koning
Eoudewijn. de Nederlandse am
bassadeur in Brussel, jonkheer
E. Teixeira de Mattos, de sous
chef van de Nederlandse mari
nestaf, commandeur De Vos
van Steenwijk en de Nederland
se militaire attaché in Brussel,
kolonel Van Nieuwenhuyzen.
Na de godsdienstoefening leg
de commandeur De Vos van
Steenwijk namens de Neder
landse marine een krans bij het
monument voor gevallen zeelie
den in Oostende.
Natriumwolk van
maanraket had diameter
van 1.200 km
Volgens het Russische pers
bureau „Tastf' hebben Russi
sche geleerden nu de juiste om
vang van natriumwolk die de
Russische maanraket in sep
tember had uitgestoten, vastge
steld.
Na bestudering van de nega
tieven van zeventig foto's die
in verschillende delen van de
Sowjet-Unie waren genomen,
kwamen zij tot de conclusie dat
de wolk die op meer dan 100.000
km afstand van de aarde werd
uitgestoten, in 300 seconden een
doorsnede bereikte van 1.200
kilometer.
olifanten in volgorde opstellen, en
glijdt dan geruisloos langs de
boomstammen omlaag. Door lage
bosjes en struiken sluipt hy tot aan
de voorhoede van de troep, die
geen acht slaat op de kleine jon
gen. De mannen zijn veel te druk
bezig met het zoeken van sporen,
die zij pas na vier dagen vinden.
Van achter een grote olifant luis
tert Toemai naar de bevelen van
Machua Appa, tot. eensklaps zyn
aandacht wordt afgeleid door een
bitse stem: „Arréé, stom lui var
ken".
Met een ruk draait Toemai zich
om en wat hjj dan ziet, doet zyn
klein hartje bonzen van drift...
OOST ZEEUWS-VLAAN DEREN
ZONDAG 4 OKTOBER.
NED. HERV. KERK.
Axel: 10 uur Vicaris S. den Blaau-
wen; 2.30 uur Ds. P. J. Pen-
nings. (Bediening H. Doop.); 7
uur Ds. K. W. Slik, van Wemel-
dinge. (Jeugddienst.)
Hoek; 10 uur Ds. W. J. van Meeu
wen; 2.30 uur Vicaris G. P. Post,
van Terneuzen.
Hwitenisse: 10 uur Ds. Ph. M.
Beehl, van Zaamriag.
Hulst: 10 uur Ds. K. G. J. Tim-
mers
Sas van Gent: Geen opgave.
Sluiskil; 10 uur en 2.30 uur Ds. J.
G. N. Cupédo.
Philippine: Geen opgave.
Terneuzen: (Noordstraat) 10 uur
Vicaris G. P. Post; 3 uur Ds. J.
Scholten. (Bediening II. Doop.);
i Kerkhoflaan) 10 uur Ds. P. J.
Pennings, van Axel;
Driewegen: 7 uur Ds. W. J. van
Meeuwen, van Hoek.
Zaamslag: 9.30 uur de heer C. II.
Hejjboer. (Voorb. H. Avond
maal.); 2.30 uur Ds. Ph. M.
Beeht.
Othene: 7 uur de heer C H. Heij-
boer.
GEREFORMEERDE KERK.
Axel: Geen opgave.
Hoek: 10 uur en 2.30 uur Ds. A.
J. Verbeek.
Terneuzen: 10 uur en 3 uur Ds. J.
B. Vanhaelen, van Mijdrecht.
(Voorder, H. Avondmaal.)
ZaamslagGeen opgave.
GEREF. KERK. (Vrijgemaakt.)
Hoek: 10 en 2.30 uur Ds. C. Bijl.
Terneuzen: 10 uur en 3 uur Ds. H.
Smit.
CHR. GEREF. KERK
Zaamslag: 9.30 uur en 2.30 uur
Ds. P. Zwier.
GEREF. GEMEENTE
Vlooswijkstraat)
Terneuzen: 9.30 uur Ds. Aangeen-
brug; 2 uur Leesdienst; 6 uur
Ds. Aangeenbrug.
GEREF. GEMEENTE (Syn.).
GeKouw „Pro Roge.")
Terneuzen 10 uur en 2.45 uur lees
dienst.
NED. PHOT. BOND.
Terneuzen: 10.30 uur Ds. D. E. W.
Siccama, van Rotterdam.
OUD-GEREF. GEMEENTE.
Terneuzen: 9.30 uur, 2 uur en 6
uur ds. A. de Reuver.
ROOMS-KATHOLIEKE KERK.
Axel: 10 uur, 2.30 uur en 7 uur:
H. H. Missen.
Clinge: 7 uur, 8.30 uur en 10 uur:
H. H. Missen.
Hulst: 6.30 uur, 7.45 uur, 9 uur
en 10 uur H. H. Missen.
Philippine: 7.30 uur en 10 uur
H. H. Missen.
Sas van Gent: 7 uur, 8.30 uur en
10 uur H. H. Miasen.
Terneuzen: 7 uur, 8.30 uur
10.15 uur: H. H. Mi seen.
Sluiskil: 6.45 uur, 8.30 uur, 10.11
uur en 17.00 uur: H. H. Missen.
Westdorpe: 7 uur, 8.30 uur en 10
uur: H. H. Missen.
WEST ZEEUWS-V LAAN DEREN
ZONDAG 4 OKTOBER.
NED. HERV. KERK.
Aardenburg: 10.30 uur Ds. L. S.
Blom.
Biervliet: 10 uur Ds. W. S. Even
huis. (Bediening H. Doop.)
Breskens: 9.30 uur Ds. P. A. L.
Brinkman, van Schoondijke.
Cadzand: 10 uur Ds. A. C. W. ten
Ca te.
Groede: 10 uur Ds. M. dc Jong.
Hoofdplaat: 10 uur Ds. J. F.ygen-
daal. (Bed. van het H. Avond
maal.)
Nieuwvliet: 10 uur Ds. Joh. Brezet.
Oostburg: 10 uur Ds. W. S. H. van
Dalen.
Schoondijke: 11 uur Ds. P. A. L.
Brinkman.
Retranehement: 10 uur Ds. S.
Ty mst ra.
Sluis: 9.30 uur Ds. C. Balk.
St. Anna ter Muiden: 11 uur Ds. C.
Balk.
SL Kruis: 9 uur Ds. L. S. Blom.
Waterlandkerkje: 10 uur Ds. W.
B. Bergsma.
IJzendijke: 10 uur Ds. J. Scholten,
van Terneuzen.
Zuidzande: 7 uur Ds. A. C. W. ten
Ca te, van Cadzand.