Zeeuws-Vlaamse protest
karavaan
naar Den Haag
'i
Frankrijk herademt weer
r
m
13 Juni 1958.
maar de oorlog duurt voort!
J. G. MEYER
Pnuikertre bdj abonnement! Terneuzen
Directeur-Hoofdredacteur I. van de Sande
Redactie-adres: Noordstraat 5557
Administratie-adres: Smidswal
Telefoon 2073 en 2510
N& 5 uur uitsluitend 2073
Oronummer 38150
Abonnementsprijs: 6.— per kwartaal; per
maand 2,per week 48 cent. Losse nrs 9 ct.
IE VRIJE ZEEUW
ZATERDAG 14 JUNI 1958.
12e Jaargang Nr 4395
Verschijnt dagelijks Uitgeefster N.V. v/h Firma P. J. van de Sande, Terneuzen
Advertentieprijs per mm 15 ct; minimum per
advertentie ƒ2,25.
Rubriek Kleine Advertenties (géén handelsadver
tenties) 5 regels 1,Iedere regel meer 20 ct
Kleine advertenties bij vooruitbetaling.
Inzending advertenties tot 's namiddags 2 uur
Voor het maandagnummer: zaterdags 10 uur
Vermelding: Brieven onder nummer, of: Adres
Bureau van dit Blad, 20 cent meer
MINISTER ALGERA KON GEEN ENKELE
TOEZEGGING DOEN
In totaal ongeveer achthonderd personenauto's en
vrachtwagens uit verschillende delen van Zeeuws-
Vlaanderen zijn vrijdagmorgen vroeg de Scheldetunnel
bij Antwerpen gepasseerd op weg naar de verzamelplaat
sen nabij de Moerdijk voor de protestkaravaan naar Den
Haag. De voertuigen waren voorzien van spreuken,
waarin ontstemming werd kenbaar gemaakt over de
voorgenomen verhoging van de tarieven van de Schelde-
veren.
Nadat de auto's de Moerdijkbrug waren gepasseerd werden zij in
twee groepen gesplitst en bij de grens van de gemeente Rotterdam
opgevangen door de verkeerspolitie, die de wagens naar het par
keerterrein bij het Feijenoord-stadion dirigeerde.
Mochten de inzittende Zeeuwen dan al verbolgen zijn over de
veertarieven, uiterlijk verkeerden ze in de beste stemming. De
motorpolitie bracht de voertuigen in groepjes van vijftig door de
stad, zodat ze veilig de rijksweg naar Den Haag bereikten.
Zoals gezegd waren de auto's allemaal met leuzen beplakt en voor
wie dit nog niet duidelijk genoeg mocht zijn, werd men via luid
sprekers op sommige auto's op de hoogte gebracht van wat er aan
de hand was. Een plakkaat in zwarte letters op oranje vroeg: ,,Voor
wegverkeer geen kostbaar veer". Anderen hadden de fantasie de
vrije teugel gelaten en zo lazen w(j, om enkele voorbeelden te noe
men: „Nog groter ongerief door het veertarief"; „Hoe kunnen wij
concurreren met zulke dure veren" en „Algera keren voor vrije
veren". Het was nu maar te hopen, dat de heer Algera zich niet
zou (om)keren, vóórdat de Zeeuwen Den Haag bereikten. Het was
per slot van rekening vrijdag de dertiende.
Een beeld van
de vrijdag de
dertiende juni
gehouden mas
sale rit door
Zeeuws-
Vlamingen
naar Den Haag
uit protest te
gen de voorge
nomen verho
ging van de
tarieven op de
Zeeuwss veer
diensten over
de Wester-
schelde.
De foto toont
'n aantal auto's
tijdens het op
stellen van de
lange kokmne
bij de Moer
dijkbrug. De
opschriften op
de meegevoer
de borden
spreken duide
lijke taal.
(Foto A.N.P.)
In de residentie
Onder grote belangstelling van
het publiek arriveerde de kop van
de stoet omstreeks twee uur in
de residentie. De auto's werden
in de richting van het Malieveld
gedirigeerd, waar de politie aan
wijzingen gaf voor het parkeren
pp de bermen. Legio was 't aan
tal opschriften en leuzen, dat
werd meegevoerd: „Maak van
een stoere Zeeuw geen valse
leeuw". Diverse bedrijfswagens
voerden leuzen mee, die tot uiting
brachten dat 'n hoger veertarief
hun concurrentiemogelijkheden
zal beperken. De comitéleden be
gaven zich in hun auto's, voor
afgegaan door een luidspreker
wagen, onmiddellijk naar het
Binnenhof; de overige demon
stranten volgden te voet.
Onder de op het Binnenhof aan
wezige Zeeuwen bemerkten wij
de burgemeesters van Terneu
zen en Axel terwijl er onder de
demonstranten velen waren, die
de zes kruisjes al achter de rug
hadden en verscheidene slecht
zienden, herkenbaar aan hun
witte wandelstokken. Daar men
de auto's slechts in groepen
doorliet, ondervond het verkeer
weinig stagnatie.
Demonstratie op het
Binnenhof
De omstreeks 1500 Zeeuws-
Vlamingen hebben vervolgens
gedemonstreerd op het Binnen
hof voor het ministerie van Ver
keer en Waterstaat.
Onder luid gejuich arriveerde
op het Binnenhof de heer Colsen,
die erg bezorgd bleek te zijn in
de kinderen uit Sluiskil, die het
Vrije Veren-lied zouden zingen.
Eerst toen hij vernam, dat de
kinderen er waren en reeds op
gesteld stonden, had hij als een
rasechte ster tijd voor de fotogra
fen, televisie- en filmoperateurs,
uiteraard al voor de tweede maal
die, onder schot genomen te kun
nen worden.
Nog vóór het comité het minis
terie binnenging zongen de Sluis-
kilse schoolkinderen onder leiding
van mej. M. Suij het Vrije Veren
lied.
Slechts weinigen hebben be
merkt, dat minister Algera ach
ter een der grote ramen van het
ministerie de drukte op het an
ders zo deftige Binenhof gade
sloeg en met belangstelling de
opschriften van de spandoeken
la*. Wellicht hebben deze hem
A
toch wel iets gezegd.
Nadat de kinderen het Vrije Ve
renlied hadden gezongen ging het
voltallig comité naar binnen.
Toen de minister en de heer
Colsen elkaar de hand gaven,
werd dit door de fotografen vast-
gelegd.
Kort na half drie vervoegden
zich enige leden van het comité
onder leiding van de heer Colsen
aan de ingang van het ministerie,
waar zij werden opgewacht en
naar de werkkamer van minister
mr. J. Algera geleid. Het onder
houd heeft langer dan een half
uur geduurd.
Ondertussen verzamelden zich
steeds meer Zeeuws-Vlamingen
op het Binnenhof, waar zij met
kreten als „Wij eisen vrije veren"
en het zingen van liederen over
deze wens en het volkslied, bege
leid door trommgn, een kinder
koor en het knallen van voetzoe
kers en klappertjespistolen
kracht aan hun eisen poogden bij
te zetten.
Het aantal leuzen op auto's en
vrachtwagens en de meegevoer
de spandoeken was legio. Ook het
verzet van de bevolking op Cy
prus en de strijd in Algiers werd
met de gebeurtenissen in Zeeuws-
Vlaanderen vergeleken.
Zo lazen wij o.a.:
Op Cyprus vechten Cyprioten,
Zeeuws-Vlamingen zijn geen ideo-
ten
In Algerije heerst terreur
Wee Holland, stelt ons niet te
leur.
Geef ons een tunnel of een brug
of onze vrije veren terug.
Wij willen Algera wel eren,
Maar geef ons eerst de vrije
veren.
Zeeuws-Vlaanderen is geen win
gewest.
Een vrije ferry
Of anders rebellie.
Het was op het Binnenhof even
rumoerig als gezellig en de
Haagse politie kon met de han
den in de zakken en zo nu en dan
een vriendelijk vermaan volstaan
om de orde te handhaven. Er
heerste meer een kermissfeer dan
een sfeer van ernst over het on
derwerp. waarvoor men naar Den
Haag was gekomen.
Tegen half vier verscheen de
heer Colsen voor een raam. aan
de eerste verdieping van het mi
nisterie, daverend toegejuicht
door de samengestroomde me
nigte. die dadelijk bescheid
wenste.
Sympathie van de jarige
A. N. W. B.
Terwijl dit alles zich afspeelde
recepieerde de 75-jarige A.N.W.
B. in de Witte Sociëteit te Den
Haag. Het bestuur had de wens
te kennen gegeven enige leden
van het protestcomité te ontvan
gen.
Onder leiding van de heer Schijf
toog een delegatie naar de recep
tie, waar de voorzitter van de
A.N.W.B .zijn sympathie betuig
de met de gevoerde actie en waar
dit mogelijk was zijn steun toe
zegde.
De heer Colsen traehtte de gil
lende en brullende menigte tot
bedaren te brengen, hetgeen hem
tenslotte gelukte. Toen hij echter
de mensen verzocht naar '1 Malie
veld te gaan en mededeelde, des
avonds om acht uur in Hulst me
dedelingen te willen doen, ging
er een ontzaglijk gebrul op. Na
enig beraad met zijn mede-eomi-
téleden verzocht de heer Colsen
opnieuw om stilte en riep toen:
„Het onderhoud met Zijne Excel
lentie is tegengevallen".
Geen enkele toezegging
Op aandrang van de menigte
besloot de heer Colsen, alvorens
een persconferentie weg te ge
ven, eerst met zijn mededemon
stranten op te marcheren naar
het Malieveld, waar hij nadere
onthullingen beloofde te doen.
Inmiddels vertelde de heer N.
de Kunder, secretaris van het
actie-comité, die bij het onder
houd met minister Algera en de
heer Gieben tegenwoordig was,
dat de minister geen enkele toe
zegging kon doen in verband met
de nog te bevestigen overeen
komst met Gedeputeerde Staten
van Zeeland. Het comité, waar
van blijkbaar alle negen leden 't
woord hebben gevoerd, uitte de
hardgrondige wens dat overeen
stemming zal worden bereikt,
waarbij rekening zal worden ge
houden met de wensen van
Zeeuws-Vlaanderen. Hij had ge
hoopt een blij bericht uit het ka
binet van de minister mee te
kunnen brengen maar dat is niet
gelukt, zo zeide de heer De Kun
der. Ondanks de felle kreten
.Brussel, Brussel, Brussel", die
over het Binnenhof weerklonken,
distancieerde hij zich namens het
comité van de opvatting, dat als
krijgt, aansluiting bij België zou
worden gezocht. Het comité dis-
tancieert zich ook van alle onge
regeldheden en meent dat de
Zeeuws-Vlamingen Nederlanders
moeten zijn en blijven, aldus de
heer De Kunder, die hoopt op 'n
gunstige oplossing vóór het zo
merreces van het parlement.
Nadat de menigte gillend, brul
lend, juichend, bellend, toeterend,
voetzoekers afschietend achter
hun doodvermoeide leiders naai
de Haagse Maliebaan was ver
trokken keerde de rust op het
Binnenhof terug. Alleen een
legertje ijscoventers, dat qua om
zet en opwinding de dag van hun
leven had, bleef achter.
Een zegsman van het ministe
rie deelde mede, dat het onder
houd der comitéleden met minis
ter Algera rustig was verlopen.
Zijne Excellentie kon echter,
mede gezien de reeds aan de
Eerste Kamer gedane mededelin
gen, geen toezeggingen doen, dat
aan de Zeeuws-Vlaamse wensen
tegemoet zou worden gekomen.
Tegenstrijdigheden
Toen de heer Colsen het minis
terie verliet, werd hij omstuwd
door een mensenmenigte, die
hem onder de voet dreigde te
lopen. Kennelijk ontdaan door
zoveel drukte, voelde hij zich on
wel worden. Hij werd naar een
politiejeep geleid, die hem naar
de verzamelde auto's op het Ma
lieveld bracht. Daar kwam hij
in een van de auto's wat op ver-
haai en werd na een half uur
naar een persconferentie gere
den, die het comité in Hotel Cen
traal had belegd.
Bij tijdelijke ontstentenis van
de heer Colsen voerde de heer
F. A. Kolijn uit Oostburg, één
van de comité-leden, daar het
woord. Hij zei, dat de Zeeuws-
Vlamingen geen isolatie wens
ten en dat ze „niet gevraagd had
den om drijvende zeepaleizen en
dure wandschilderingen op de
nieuwe veerboot". De heer Kolijn
vertelde, dat het onderhoud met
de minister geen tastbare resul
taten had opgeleverd.
Op dat moment kwam de heer
Colsen binnen. Hij wilde rechts
omkeert maken, toen hij zag dat
de overige comité leden de pers
reeds te woord tonden. Op aan
drang van de comité-leden nam
hij echter het woord en zei dat
Generaal De Gaulle heeft de volmachten
verkregen, gelijk hij deze wenste. Die betref
fende Algiers, waar hij generaal Salan min
of meer als stadhouder heeft benoemd, waren
slechts een verlenging van de voorafgaande en
lokten niet veel discussie uit. Daartegenover
aarzelden sommige politici wel om hem ten
volle te geven wat hij voor Frankrijk vroeg en
hij heeft wel tevoren moeten verklaren, dat
het niet in zijn bedoeling ligt om de functie
van chef van staat met die van minister-pre
sident te vereenzelvigen; dat ook zijn regering
zich verantwoordelijk erkent tegenover de
Nationale Vergadering; dat de verkiezingen
voor de Nationale Vergadering rechtstreeks
zullen blijven geschieden en de grondwetsher
ziening geen verandering van de kieswet zal
brengen; dat ook enige ruimte aan het par
lement wordt gegeven om zijn gevoelens en
verlangens kenbaar te maken wat betreft deze
grondwetsherziening zelve.
De meeste moeilijkheden gaven de volmach
ten om deze grondwetsherziening rechtstreeks
aan een referendum van het volk te onderwer
pen. Daarbij bleek het nodig, dat de nieuwe
premier, die elk debat in de Nationale Verga
dering had gemeden, ijlings in de nachtzitting
verscheen om aan de afgevaardigden duidelijk
te maken, dat hem ook deze volmacht moest
worden verleend of dat hij anders zou aftreden.
Een kat in de zak?
Te zelfder tijd begon bij de
extreme richting in Algiers
zelf de vrees te bestaan, dat
men misschien toch met De
Gaulle een kat in de zak had
gekocht. Zowel de bovenge
noemde verzekeringen als de
door hem uitgegeven commu
niques deden de Fransen in
Algiers, onder wie de gevluchte
Soustelle een belangrijke rol
speelde, zich afvragen of niet
De Gaulle tegenover het inland
se Algerijnse element even li-
(Advertentie.)
Noordstraat 25 - Tel. 795
AXEL
Kampeer- en
Hengelsportartikelen
Permanente Governor en
D.S.U. Tentenshow
Compleet opgezette
214 pers. Tenten
model 1958.
Alles uit voorraad
leverbaar.
GOVERNOR TENTEN
Eén jaar verzekerd tegen
brand en diefstal
Verhuur van luchtbedden
en Butagas
Catalogus gratis
verkrijgbaar
Gemakkelijke betalings
voorwaarden
Ook verhuur van Tenten
beraal wilde handelen als men
van Pflimlin had gevreesd.
Generaal Salan is, vóór dat
De Gaulle naar Algiers kwam,
naar Parijs gevlogen; het kan
zijn, dat hij het nuttig oordeelde
De Gaulle in te lichten; ande
ren veronderstelden, dat hij
misschien zekere eisen had
doen horen. Dit moge zijn hoe
het geweest is, een feit is, dat
De Gaulle's optreden in Al
giers de laatste schaduw heeft
weggenomen bij degenen, die
vreesden, dat hij een dictator
zal zijn en dan nog wel een met
koloniale allures.
Wat hij bedoeld heeft en ge
zegd in Algiers, heeft velen ge
rustgesteld, behalve diegenen
onder de moslems die volko
men onafhankelijkheid willen.
Wat voor Frankrijk onaanne
melijk is. De oorlog wordt dus
voortgezet.
Er is weer orde
Het merkwaardige is. dat
men niet slechts in Bonn is op
gelucht wat De Gaulle's allures
betreft en in Amerika even
zeer, maar dat ook labour in
Engeland meent, dat men het
met De Gaulle moet wagen.
Vandaar de herhaalde uitnodi
ging, die MacMillan, thans op
bezoek in Amerika, tot hem
heeft gericht om de buitenland
se situatie te komen bespreken.
De Gaulle heeft, in elk geval
voor zijn doen. een vrij groot
aantal toespraken gehouden.
De voornaamste in Algiers, dat
hem met grote feestelijkheid
heeft ontvangen. Maar ook in
Oran en Constantine, toen het
hem wel duidelijk werd dat, er
onder de Franse Algerijnen
verzet rees tegen zijn wijze van
oplossing van het Algerijnse
vraagstuk.
Zeeuws-Vlaanderen zijn zin niet hij 's avonds in Hulst een grote
protestbijeenkomst zou toespre
ken.
In tegenspraak tot hetgeen de
andere comité-leden reeds had
den verklaard, zei de heer Col
sen, dat het comité zijn taak zou
blijven voortzetten tot aanvaard
bare resultaten waren bereikt.
Het zou van besprekingen van
het comité afhangen, zo zei de
leider van de protestactie, of in
Zeeuws-Vlaanderen een „rouw
dag" zou worden afgekondigd.
De petitie van het
comité
In de petitie die de Zeeuws-
Vlaamse delegatie aan minister
Algera heeft aangeboden wordt
gesteld dat een invoering van de
nieuwe veertarieven neerkomt
op een nieuwe last voor alle scha
keringen van de samenleving,
welke remmend zal werken op
de ontwikkeling van deze streek.
Met allerlei gegevens kan wor
den aangetoond dat kostprijs-
technisch deze streek een nieuwe
achterstand zal worden opgedron
gen, welke belemmerend zal wer
ken op de verheugende vooruit
gang der na-oorlogse jaren, van
landbouw, handel, industrie,
transport, middenstand, sport en
cultuur aldus de petitie.
De tang welke wordt gevormd
door de Vesterschelde en de Bel
gische grens, houdt Zeeuws-
Vlaanderen in een worgende
greep, welke alleen maar buiten
werking kan worden gesteld door
het scheppen van deugdelijke en
goedkope verbindingen over de
Westerschelde.
In de na-oorlogse jaren is ge
bleken, dat de provincie Zeeland
niet bij machte is geweest deze
noodzakelijke verbindingen te
scheppen.
Het ligt ook niet op het terrein
van een provincie, hiaten in het
rijkswegennet op te vullen. Het
moet als een zuivere rijkstaak
worden gezien, te zorgen dat alle
rijksgenoten op gelijke wijze van
de rijksverbindingen door het ge
hele land gebruik kunnen maken,
zo heet het in de petitie.
De Moerdijkbrug en andere
kunstwerken zijn ook niet onder
provinciaal beheer geplaatst,
doch worden volledig als een
rijkszorg beschouwd en ais zo
danig aangepast aan het moder
ne verkeer.
De Zeeuwse weggebruikers be
talen dezelfde belastingen als
alle overige Nederlandse wegge
bruikers en hebben als zodanig
ook gelijke rechten op verbindin
gen naar en van het gehele land,
zo wordt gesteld.
Goede verbindingen met Z.
Vlaanderen zijn volgens de peti
tie van nationaal belang, in ver
band met het kunstmatig isole
ment door de Nederlands-Belgi
sche grens van dit stukje vaste
land, dat als Nederlands brugge-
hoofd op de zuidelijke Scheide
oever functionneert.
Het rijk legt enorme bedragen
ten koste aan het Delta-plan, dat
naast meer veiligheid ook econo
misch van grote betekenis is
voor de Zeeuwse en Zuidholland
se eilanden, doch het isolement
van Zeeuws-Vlaanderen wordt na
het tot stand komen van deze
werken nog sterker geaccen
tueerd, mede door de kosteloze
wegverbindingen van de eerste
groep en de in te voeren verhoog
de veergelden voor Zeeuws-
Vlaanderen.
Gezien de economische aspec
ten van het Deltaplan is het
voor de Zeeuwse en Zuidhoiland-
se eilanden billijk te achten, dat
ook de voor de welvaart van
Zeeuws-Vlaanderen noodzakelijke
oeververbindingen van rijkswege
worden aangepast aan de eisen
van het moderne verkeer en dat
de daaraan verbonden kosten,
evenals die van het Deltaplan,
geen bijzondere lasten voor de
bewoners van het betreffende
gebied en de daar gevestigde be
drijven met zich brengen.
Het geraamde tekort voor de
booldiensten ad f 7 miljoen per
jaar is een gering bedrag op
een voordelig verschil van meer
dan 300 miljoen tussen het be
drag wat het rijk incasseert van
de motorrijtuigenbelasting en uit-
geeft aan wegen en kunstwer
ken, zo wordt gesteld.
Daarom wordt aan de minister
verzocht te willen bevorderen,
dat de verbindingen over de Wes.
tersehelde. hetzij vaste verbin
dingen, door en op kosten van
het rijk worden gemaakt, in
stand gehouden en verbeterd;
zonder dat hierdoor enige ver
dere last wordt gelegd op de be.
volking van Zeeuws-Vlaanderen.
Vooral Delbecque heeft nog
al een hoog woord gevoerd, eri
zich openlijk in de radio tegen
De Gaulle's beloften verzet.
Maar deze heeft duidelijk ge
maakt hoe de positie is. Hij wil
niet, dat de inmiddels onder de
indruk van 13 mei gevormde
comité's voor algemeen welzijn
de militairen voor de voeten
lopen. Hij heeft Salan als zijn
algemeen stadhouder benoemd
en aan deze heeft een ieder te
gehoorzamen. Hij heeft Massu,
wiens rol ook in het belangrijke
artikel van „Paris Match"
wordt weergegeven, ten volle
voor zich gewonnen. Men krijgt
de indruk, dat hij orde heeft
geschapen. Dat thans een ieder
weet waaraan hij toe is.
Het is waar, dat er nu be
richten komen over moeilijk
heden, die het parlement hem
tussentijds zou bezorgen door
aan te dringen op een bijeen
komen, in verband met de re
sultaten van zijn Algierse reis,
maar De Gaulie is geen man
om van de volmachten, die men
hem gegeven heeft, niet ten
volle gebruik te maken. Hij is
onmiddellijk na zijn terugkeer
in Parijs onvermoeid aan het
werk gegaan en de decreten die
zijn uitgevaardigd hebben even
als de nieuwe benoemingen in
het algemeen een goede indruk
gemaakt.
i
Veiligheidsraad in actie
Inmiddels hebben Eisenho»
wer en MacMillan de algemene
politieke situatie besproken. Zij
hebben daarbij zeker ook ge
sproken over de N.A.V.O.,
waarin een nieuwe moeilijkheid
gerezen is. nu het Turkse ele-
ment op Cyprus roerig wordt
tegenover het Griekse bevol
kingsdeel, en dientengevolge
reeds een klacht bij de Veilig»
heidsraad is ingediend.
De Veiligheidsraad is werke»
lijk in actie, want wel is het
geschil Tunis-Frankrijk uitge»
steid, nadat een heftige discus
sie heeft plaats gehad, maar de
zaak van de Libanon is weer
bij de aad teruggekeerd, hoe.
bij de Raad teruggekeerd, hoe»
gepast.
Nu liggen de toestanden nog
zó, dat Rusland, gelijk het door
een Franse schrijver heel aar
dig is uitgedrukt een „going
concern" is, dat door onophou
delijke activiteit opvalt. Daar
om is het natuurlijk van be
lang, welke houding Frankrijk
tegenover de nieuwste Russi
sche voorstellen zal aannemen.
Men spreekt weer over de top
conferentie, en de Franse ge
zant is zelfs bij Gromyko ge
weest. Maar de moeilijkheid
blijft, dat Rusland wel aan de
beraadslagingen der deskundi
gen wil deelnemen, die op de
mogelijkheid van internationale
controle betrekking hebben,
maar daarbij anderen dan de
Grote Vier wil betrekken en ze
bovendien in Moskou wil hou
den. Dulles, die meent dat de
toestand thans veel minder ge
vaarlijk is geworden, rekent
daarom niet op een conferentie
in 1958.
Eisenhower kan op zijn eigen
partij ook niet al te sterk reke
nen, want deze schuift Nixon
naar voren, opdat haar kansen
èn in dit jaar èn in 1960 bij de
verkiezingen sterker zullen
worden. De vriendelijkheid, die
Amerika toont ten opzichte van
Indonesië, om toch maar te
zorgen dat Soekarno niet naar
het communistische kamp over
loopt, zal aan Eisenhower's po
pulariteit, ook in Amerika,
geen goed doen. Men maakt
zich zelfs in Amerika wat on
gerust over de onvriendelijk
heid, die allerwege tenover de
Amerikanen getoond wordt.
VAN DER MANDERE.
(Nadruk verboden.)
De bekende Amerikaans*
oorlogsvlieger John Godfrey is
donderdag op 39-jarige leeftijd
in Freeport (Maine) overleden.
Hij leed aan een ongeneeslijke
ziekte. Godfrey heeft volgens de
gegevens van zijn escadrille bo-
ven het Westelijk front in Europa
in totaal 36 vijandelijke vliegtui
gen neergeschoten.
r\>
•i
