Handige mensen kunnen zelf wel witten
\)ow <U\/couw
eau
VIkunt niet alles weten
r
"N
Emigrantenvrouw
De wereld gonst van ROMY SCH1IDER
Theorie en praktijk....
Een heerlijk
wamt jas
Zaterdag 22 februari "1958.
DE VRIJE ZEEUW
5
<Dóór de óckoonmaak:
IR DOE HET ZELE!
VROUWCN IN VERNIS
>*aii de week
Kind en karakter
OPVOEDING A
Genormaliseerd «laatsysteem
voor damesjaponnen
Aan maatverwarring komt een einde
Hoewel het' buiten nog fris is,
nadert het voorjaar weer met
rasse schreden en daarmede de
schoonmaak. Maar alvorens
het huis schoongemaakt wordt,
is 't noodzakelijk plafonds, gang
muren en trappenhuis eens te
witten. Nu menen velen, dat dit
vakwerk niet door de leek kan
worden uitgevoerd, maar wie
handig is, kan toch zeker ook be
hoorlijke resultaten bereiken.
Voordat we aan dit werkje kun
nen beginnen, moeten we de be
schikking hebben over witkalk.
Hoe maken we dat?
Kalk wordt bereid uit kalkge-
steente, ook in ons land wel be
kend, b.v. in Limburg. Een groot
percentage van die kalksteen be
staat uit koolzuur, dat door gloei
en in kalkovens aan de kalksteen
wordt onttrokken. Daarna moet
deze (kluit) kalk worden geblust.
Na blussing blijft er kalkpasta
over, die men kan kopen bij een
schilder of metselaar, wellicht
zijn er ook drogisten die het ver
kopen.
DE HOEVEELHEDEN
Men schaft zich zoveel aan, als
ruim voldoende is en om dit te
weten moet u de te witten opper
vlakte opmeten. Geeft u deze ma
ten op aan de verkoper en hij
zal u de juiste hoeveelheid leve
ren. Het is mogelijk bij de han
delaar de witkalk op juiste dikte
aangemaakt te kopen, maar u
kunt de kalkpasta ook zelf aan
maken, door er water bij te voe
gen, onder voortdurend roeren,
tot de kalkbrij een dikte heeft
gekregen als melk. Het is van
belang deze dikte aan te houden,
ook tijdens het witten.
De verhouding tussen kalkpas
ta en. water is ongeveer 1G maal
zoveel water als pasta. Witkalk
mag niet te dun, maar ook zeker
niet te dik zijn, daar te dikke
witkalk vlekken en strepen geeft.
Wenst men een beetje kalk-
blauw aan de witkalk toegevoegd
te hebben, dan vrage men aan de
handelaar om de juiste hoeveel
heid te leveren. Door toevoeging
van wat kalkblauw verkrijgt men
inderdaad èen nog mooiere witte
kleur.
HET EERSTE WERK
Witten is een werkje, dat vrij
wel geen mens zonder morsen
presteert en als men een plafond
wil witten, is het dus raadzaam,
de kamer te ontruimen. Heeft
men in de kamer een vaste vloer
bedekking, dan is het nog be
denkelijker, want kalkspetters
zijn uit een vaste vloerbedekking
zeer moeilijk te verwijderen. Men
kan dit zoveel mogelijk voorko
men, door de vloer te bedekken
met een flinke laag kranten. Men
kan nu reeds oude kranten ver
zamelen, ze komen u beslist van
pas. Als de verplaatsing van de
trap dan met enige voorzichtig
heid plaats heeft, zal men weinig
kalkspetters tegenkomen en bo
vendien kan men voorzichtig zijn
met het strijken, men make de
kwast dus niet al te nat.
Is de muur of het plafond hier
of daar wat gebarsten, dan moet
die barst eerst goed uitgestoft,
flink natgemaakt en opgevuld
worden met een mengsel van
gips, water en fijn zand. maar
alleen met water aangemaakte
gips gaat evengoed. Komen er
geen barsten in uw plafond of
muur voor, dan toch eerst de
oppervlakte goed stofvrij maken
met een oplossing van water en
zeep. Daarna goed laten drogen.
Daardoor wordt tevens een meer
vocht-opzuigende muur verkre
gen.
HET PLAFOND
Voor het witten zelf neme men
bij voorkeur geen nieuwe kwast,
een gewone stuoadoorskwast, die
niet al te nieuw is, is voor ons
doel zeer geschikt. Men kan ook
een borstel nemen, met zacht
haar, deze is ook zeer geschikt.
De ruimte waarin gewit moet
worden, mag niet te warm zijn,
in geen geval wit men een pla
fond in een kamer waar de ka
chel brandt.
Moeten muren en plafond ge
wit worden, dan beginnen we
met het plafond en wel van de
richting van het invallende licht
af! Dus bij het raam beginnen.
Men moet zo snel mogelijk
werken, omdat men steeds nat
op nat werkt. Men mag dus niet
meer daar witten waar de kalk
reeds opgedroogd is.
DE MUREN
Is het plafond klaar, dan ko
men de muren aan de beurt. Deze
worden van boven naar beneden
behandeld. Maakt u zich niet be
vreesd dat de muur niet mooi wit
zal worden, want de grijze kleur,
die u bespeurt direkt na het wit
ten, trekt geheel weg gedurende
het drogingsproces, waarbij de
kalk zich met de koolzuur uit de
lucht verbindt tot koolzure kalk.
Het vlak zal daardoor langzaam
wit worden. Gedurende dit dro
gingsproces moeten deuren en
ramen goed gesloten blijven,
want juist door open ramen en
deuren kan het zijn, dat gewitte
muren afgeven, hetgeen erg hin
derlijk is.
Onmiddellijk na het witten
moet men eventuele kalkspetters
verwijderen, waarvoor men een
schone lap kan gebruiken. Laat
men deze spetters drogen, dan is
het een lastig werkje. Natte kalk
spetters op behang direkt verwij
deren met een vochtig lapje, en
met een vochtig schoon lapje nog
eens voorzichtig nawrijven. Kalk-
spatten op matten e.d. eerst goed
laten drogen en daarna afborste
len. (Nadruk verboden.)
Ze noemde zich mrs. Van
Dongen. Aan het Nederlandse
„mevrouw" kon ze niet wen
nen de korte tijd, dat ze uit
Canada naar Nederland was
overgewipt. De reden van dat
overwippen was overigens niet
prettig. Het stond in verband
met het overlijden van haar
vader. Ze hielp en troostte
haar oude moeder zo goed en
liejdevol mogelijk, maar lang
blijven kon ze toch niet. Aan
de overkant van de wijde
Oceaan wachtten man en
kinderen alweer met ongeduld
en verlangen op haar terug
komst. Daar lag ook haar be
staan en het grootste deel van
haar hart.
„Hoe vond u Nederland, toen
u het na zo lange tijd terug
zag?", vroeg ik tijdens ons on
derhoud. „Hoe lang bent u weg
geweest?"
„Vijf jaar. Maar het lijken er
wel vijftien. Hoe je het allemaal
ontgroeid bent hier, merk je
pas goed, als je terug bent".
„Maar het idee van het va
derland terug te zien, moet u
toch erg aangetrokken hebben.
Hebt u nooit last van heimwee
gehad daarginds?"
Als besluit van een voedzame
wintermaaltijd hebben we dik
wijls behoefte aan een friszuur
nagerecht, wat niet te machtig
is. Yoghurt leent zich hier bij
zonder goed toe, maar ook kar
nemelk laat zich tot zeer sma
kelijke nagerechten verwerken.
Karnemelk bevat weliswaar
geen melkvet meer met de
daarin opgeloste vitaminen,
maar ze is nog rijk aan eiwit
stoffen en mineralen en dus
een waardevolle aanvulling van
een vleesloze hoofdschotel.
Zondag: Schelp kalfsvleesra
gout. Brussels lof met ham,
aardappelen, botersaus, hop
jesvla.
Maandag: Gebakken prei, aard-
appelpurée met kaas, sinaas
appel.
Dinsdag: Bruine bonen, spek
saus, aardappelen, gebak
ken uien, karnemelkpud-
ding.
Woensdag: Jachtschotel bruine
bonen, flensjes.
Donderdag: Stamppot zuurkool
met kaas, yoghurt met cho
coladesiroop.
Vrijdag: Visragout rijst, bieten
sla, gebakken banaan.
Zaterdag: Risotto, rödgröd.
RECEPT: HOPJESVLA
'A liter melk, 75 gram suiker,
25 gram custardpoeder, 1 lepel
sterk koffie-extract, 1 lepel bas
terdsuiker, 1 x liter slagroom.
In een pan met dikke bodem
75 gram suiker zachtjes verwar
men, zodat alle suiker smelt en
lichtbruin van kleur wordt. De
pan van het vuur nemen en de
caramel met een scheutje wa
ter afkoelen. De custardpoeder
met wat koude melk aanmen
gen. De rest van de melk en
iets zout aan de caramel toevoe
gen, de vloeistof aan de kook
brengen en met de custardpoe
der binden. De vla af laten koe
len, het koffie-extract, de bas
terdsuiker en de stijf geslagen
room erdoor roeren. De vla in
een vlaschaal overdoen en gar
neren met wat achtergehouden
slagroom.
RECEPT: JACHTSCHO
TEL MET BRUINE BO
NEN.
2 kopjes gekookte bruine bo
nen, 3 dl bonennat, 2 bouillon
blokjes, 1 ui, een laurierblad,
kerrie, 1 kg gekookte aardappe
len, roomboter, liter melk,
nootmuskaat, paneermeel.
De ui schoonmaken, wassen,
snijden en samen met de kerrie
in roomboter goudgeel bakken.
De bonen, het bonenwater, het
bouillonblokje en het laurier
blad toevoegen. De massa 10
minuten stoven. Van de aard
appelen met de melk zout en
nootmuskaat) purée maken. De
puree en de bonenmassa laag
om laag in een vuurvaste scho
tel leggen. De bovenste laag uit
aardappelpurée laten bestaan.
Desgewenst op de purée een
dun laagje paneermeel strooien
en hier en daar een klontje
roomboter leggen. Het schotel
tje in de oven een bruin korstje
geven.
HET HEIMWEE
„Dat is het juist. Je hebt het
wèl. Vooral in het begin als je
nog moeite hebt met de taal en
je je nog bij alles moet leren
aanpassen. Je vindt de mensen
gek. En alles wat ze doen, vind
je ook gek. En je verbeeldt je,
dat alles in Nederland, en voor
al in dat kleine dorp van jou,
toch heel wat beter en pretti
ger en gezonder was. Je voert
een harde strijd om het be
staan. Het valt vaak bitter te
gen bij alles, wat ze je voorge
spiegeld hadden. Maar uit barre
noodzaak en omdat je nu een
maal de schepen achter je ver
brand hebt, houd je vol.
Langzamerhand krijg je het
gemakkelijker; je raakt „ge-
settled". Je vindt de dingen niet
meer zo gek en ongemerkt ga
je ze net zo doen als de men
sen ginds. Zonder dat je het
weet, word je één van hen. Op
eens merk je, dat je kinderen
beter Engels dan Nederlands
spreken. En zelf heb je ook al
lerlei woorden, die je niet meer
precies kunt vertalen en waar
geen juiste Nederlandse uit
drukking voor schijnt te be
staan. Als het zover is, ben je
al aardig geacclimatiseerd. Je
zeurt niet meer over Nederland;
maar diep binnen in je, blijf je
het idealiseren. Er knaagt nog
altijd iets aan je en dan denk
je: „Als ik het nog maar eens
éven terug kon zien".
Ik wil u best bekennen, dat
ik, ondanks het verdriet om
vader's overlijden, een grote
vreugde gevoeld heb, dat ik
naar „huis" kon gaan. En van
tevoren zag ik al op tegen het
afscheid, dat er weer op moest
volgen.
HET MOOIS IS ER AF
„En nuhet gaat me aan
het hart, moeder alleen te la
ten; maar voor mezelf ging ik
liever vandaag dan morgen te
rug. Ik heb het moois hier er
vanaf gezien. En ik weet, dat
ik nooit meer heimwee zal heb
ben
„Zeker omdat u daar veel
meer comfort gewend benteen
auto, televisie, frigidaire.En
alles is er zoveel ruimer, niet
waar?"
„Dat is het niet", zei ze snel.
„Ik geloof niet, dat het voorna
melijk materiële dingen zijn, al
pelen die vanzelfsprekend ook
een rol. Maar de mensen zijn
er anders. Ze leven en laten le
ven. Ze hebben geen behoefte,
zich met elkaar te moeien, laat
staan elkaar te bedillen of te
kritiseren, zoals ze hier zo graag
doen. Ze zitten niet achter gor
dijntjes te gluren, om te kijken
wat buurvrouw aan heeft en oi
ze haar buitenboel wel geregeld
doet. Ze laten elkaar vrij en
daarom leeft iedereen er zoveel
gemakkelijker. Iedere emigrant
moest maar zo gauw mogelijk
met verlof naar Nederland zien
te gaan. Dan is hij voorgoed
van zijn heimwee af. Dan laat
hij de zucht om te kankeren,
die hij van hier mee naar Ca
nada heeft genomen en meende
daar te moeten voortzetten,
voor altijd hier achter".
MARCELLE.
(Nadruk verboden.»
En mèt U, heeft MARGRIET zich afgevraagd hoe het toch
komt, dat je tegenwoordig geen blad meer kunt openslaan
of je komt Romy Schneider tegen. Wat is de achtergrond
van het enorme succes van dit jonge meisje? Niemand beter
dan onze MARGRIET-reporter Robert Seeger kan U daarover
inlichten. Hij is de man, die van ouds een intieme vriend
is van de familie Schneider; hij is de man op wiens knie
de kleine Romy eens paardje heeft gereden
Het is MARGRIET een groot genoegen U de échte, de ware
Romy Schneider te mogen voorstellen met al de ontwape
nende charme van haar jeugd. Een jeugd, die zoveel weer
klank vindt in MARGRIET, want: MARGRIET zélf is nog
zo héérlijk jong, zo écht een blad van déze tijd.
Van 1 Maart af brengt MARGRIET U een serie artikelen
over Romy Schneider, rijk geïllustreerd met exclusieve en
particuliere foto's van het berenvachtje af tot Keizerin Sissi toe.
Vèr over het half miljoen abonné's zullen straks ge
nieten van de/e uitzonderlijke reportage. Zij zullen
de foto's van Romy uitknippen en bewaren en be
grijpen dat alléén MARGRIET zóveel kan bieden
want MARGRIET is verre-
weg het gróótste blad van
Nederland
Leest U MARGRIET nog
niet en wilt U toch alles
over Romy Schneider we
ten, schrijf dan vandaag nog
een briefkaart aan MAR
GRIET, Huidekoperstraat
20, Amsterdam en
U BEHOEFT GEEN AF-
LOSGELATEN MARMEREN BLADEN worden eerst verwarmd en
dan met een mengsel van houtlijm en krijt vastgemaakt.
KUNT GE HET DOPJE van uw tube niet los krijgen, houdt dit dan
in warm water.
VAN 1 TOT 31 MAAllT lengen de dagen 2 uur en 6 minuten. In
april lengen de dagen 1 uur en 56 minuten.
MOETEN UW PLUCHE STOELEN GEKLOPT WORDEN leg dan
op de te kloppen delen een paar natte doeken en u hebt geen
last van stof opwaaien.
MOET U EEN BIEFSTUK BAKKEN, voeg dan een beetje zout bij
het vet en u hebt geen last van „spatten".
ALS U JIET EEN VINGER op de u aangeboden vis drukt en de
deuk blijft er in, dan is de vis oud.
GEBRUIK GEEN ALUMINIUM PAN om eiwit te kloppen.
EEN HAARKAM kan men het best direkt na gebruik schoonmaken.
Is de kam echter al te vuil, dan een sopje waarin wat
ammoniak, nemen.
(Nadruk verboden.)
„Mag ik nog even met jou
mee naar huis?", vraagt Mar-
tientje hunkerend aan Elske,
haar vriendinnetje, als ze sa
men uit school komen. „Mij
best", zegt Elske luchtig. Maar
dan laat ze er wantrouwig op
volgen: „Wéét je soms, dat
mammie boterkoeken zou bak
ken en dat we die bij de thee
krijgen?" „Nee", roept Mar-
tientje snel, „hoe moet ik dat
nou weten?" „Waarom wil je
dan mee?" „Zomaar, omdat
het bij jullie gezellig is".
AA AA
A
A A
AA AA
Het is een wat zielige beken
tenis, maar aan Elske ontgaat
het. Dansend loopt ze over
straat. De school is niet naar,
maar het naar huis gaan is elke
dag weer een feest. Thuis, waar
moeder wacht met de thee en
iets erbij waar ze in de gezellige,
warme huiskamer om de tafel
zitten en spelletjes doen en
grapjes maken en heel veel
lachen. Dat Martientje mee
komt, is heel gewoon. In dit ge
zin is ieder vriendje en vrien
dinnetje welkom. Moeder kijkt
niet op een kind meer of min
der. Ze heeft liefde en warmte
voor vele anderen buiten haar
eigen viertal en ieder mag er
van meegenieten. Ze is de zon
en het stralende middelpunt
van haar troepje. Voor iedereen
heeft ze tijd en belangstelling.
En alles wat ze voorstelt, wordt
tot een feest, alleen al door de
feestelijke toon, waarop ze de
dingen zegt.
Geen wonder, dat Martientje
er telkens jaloers naar snakt,
hier warmte en koestering te
komen halen, al beredeneert ze
het niet precies zo.
NIET THUIS
Om vijf uur vraagt Elske's
moeder: „Moet je niet naar
huis, Martientje? Van mij mag
je gerust nog wat bliiven hoor,
maar zal mammie niet ongerust
worden, als je zo laat uit school
komt?"
„Moeder is toch niet thuis",
zegt Martientje. Het klinkt ge
laten. Niet beschuldigend, niet
eens bedroefd. Maar Elske's
moeder trekt er haar conclusies
uit, want voor Martientje schijnt
het niets ongewoons te zijn,
haar moeder niet thuis te tref
fen, als ze uit school komt. En
dat terwijl haar eigen troepje
al bij de voordeur roept:
„Mammam, waar ben je?"
en bepaald zou denken, dat de
wereld op zijn kop stond, als
moeder er eens niet was.
Maar Martientje is dit inder
daad gewend. Daarom heeft ze
nooit haast, als de school uit
gaat. Daarom probeert ze het
altijd bij een vriendinnetje; het
liefst bij Elske, omdat het daar
het fijnste is.
DE VERWAARLOOSDE
.JEUGD
Martientje's moeder is een
ijveraarster voor het verdrukte
kind en voor de verwaarloosde
jeugd. Zo noemt ze zichzelf al
thans. Ze zit in talloze vereni
gingen en comité's; ze leest dik
ke boeken over opvoedkunde en
kinderpsychologie; ze gaat naar
lezingen en houdt zelf voor
drachten. Kortom haar dagen
zijn zo gevuld met deze bezig
heden, dat er geen tijd voor iets
anders over blijft. En in die tijd
verkommert haar eigen kind
door gebrek aan belangstelling
en koestering.
Als iemand haar hierop wees,
zou ze echter hoogst veront
waardigd zijn. Martientje? Wat
komt die te kort? Is er geen
dienstmeisje, om haar op te
vangen, als ze uit school komt?
Staat de thee niet klaar? Voor
Martientje's moeder is grootser
werk te doen. En Martientje
heeft alles.
Allesbehalve de onont
beerlijke toewijding van een
moeder, die begrijpt, dat theorie
en praktijk twee heel verschil
lende dingen zijn.
MARCELLE.
(Nadruk verboden.)
In de kringen van de japon
nen) abrikanten leeft de hoop,
dat binnen niet al te lange tijd
een einde zal zijn gemaakt aan
wat men noemt de maatverwar
ring op het gebied van de con-
fectiekleding. Iedere dame, die
canfectiekleding draagt, weet
wat dit begrip betekent: het
snoezige japonnetje in een win
kel is juist niet voorradig in
maat 42; en is een geslaagd
modelletje elders wel aanwezig,
dan moet er nog wat worden in
genomen op de heup, of nog
wat worden uitgelegd in de tail
le met alle kosten van dien.
Ook bemerkt zij dikwijls tot
haar schrik, dat een haar pas
sende japon in de ene winkel
een grotere maat draagt dan
in een andere winkel.
Ook de industrie kent deze
maatverwarring. Van de ver
kochte japonnen moest in het
verleden ongeveer 20 n worden
„verpompt", dat betekent dat
een vijfde deel van alle ver
kochte japonnen moest worden
vermaakt, alvorens ze pasklaar
waren. Met deze pompkosten
nET IS wel merkwaardg, maar juist in de
tijd die zo direkt aan de lente voorafgaat,
doet de winter meestal nog eens extra zijn
best. Dikwijls kan men in die tijd nog be
hoorlijk wat kou verwachten en het is daar
om van groot belang, dat we er voor zor
gen ons er op te kleden. Terwijl de voor-
jaarskleding al ligt te wachten, doet de
wintel-garderobe nog volop opgeld.
Er is geen kleding die ons beter tegen de
kou kan beschermen dan bont, het zuivere
natuurprodukt. Maar een lange bontjas gaat
boven veler budget en zo behelpt men zich
met andere stoffen. Niet dat die niet warm
zouden zitten, maar voor velen is bont toch
wel het ideaal.
Er is echter een vervanger voor bont en dat
is wat men in de volksmond „teddybeer"
noemt. In de goede kwaliteiten heeft het
veel van echt bont weg en bezit ook prima
kwaliteiten. Tegenwoordig maakt men zulk
imitatie bont van synthetische vezel, waar
door het nog meer op echt bont lijkt, maar
ook de voordelen ervan zeer dicht benadert.
Bovendien is zo'n jas bijna onverslijtbaai
evenals bont.
Onze illustratie toont een zacht grijze lange
jas van „teddybeer" zoals men dat pleegt te
noemen, doch vervaardigd van synthetisch
vezel. De jas is licht van gewicht, valt pret
tig, heeft een leuke goed sluitende kraag,
waarin we kunnen wegduiken als het nodi„
is en zit heerlijk warm.
Zoiets is een ideale dracht voor de Koud1"
eerste maanden van het jaar.
(Nadruk verboden).
waren enorme bedragen ge
moeid.
Er is jaren gedokterd aan het
probleem van de maatnormali-
satie. Thans meent men „de
juiste maat" (D.J.M.) te hebben
gevonden. De vereniging van
japonnewfabrikanten hebben
dit D.J.M.-systeem aanvaard en
haar bestuur heeft de leden ge
adviseerd tot invoering ervan.
Enkele grote fabrikanten zijn
hiertoe reeds overgegaan. Hier
en daar zal de dame in de con-
fectiedetailzaken weldra japon
pen met de D.J.M.-label ontdek
ken.
Deze maatnormalisatie brengt
vaste maatverhoudingen in de
grondpatronentevens wordt
bereikt, dat in de toekomst een
bepaalde maat van een wille
keurige fabrikant in haar basis
afmetingen gelijk zal zijn aan
dezelfde maat van iedere an
dere fabrikant. De industrie
verwacht, dat met behulp van
dit genormaliseerd maatsysteem
aanzienlijk meer vrouwen dan
voorheen gekleed kunnen wor
den met passende confectiekle-
ding. De pompkosten zullen, zo
wordt verwacht, aanzienlijk da
len, tot naar schatting circa
6 to van het totaal.
Ook verwacht men dat de
verkoop in de winkels gemak
kelijker en vlotter zal verlopen.
De winkeljuffrouw wordt uitge
rust met een speciaal meetlint
voor de taillemaat en de rug
hoogte: de twee basismetingen
voor het nieuwe maatsysteem.
Van dit meetlint kan direct de
juiste maat worden afgelezen.
Op basis van uitvoerige me
tingen, die door de detailhan
del in 1947 zijn verricht op 4000
vrouwen en aan de hand van
later gehouden pasproeven met
proefseries van enige duizen
den japonnen is een maattabel
voor D.J.M.-japonnen vastge
steld en aan de confectieindu-
strie ter beschikking gesteld.
Aan dit onderzoek heeft ook
het adviesbureau voor toege
paste statistiek te Rotterdam
meegewerkt. Het resultaat van
het onderzoek is het nieuwe sy
steem met 14 maten voor 90 to
der Nederlandse vrouwen.
Ook voor herenconfectiekle-
ding kan over enige tijd een
soortgelijke maatnormalisatie
worden verwacht. Men heeft
deze in voorbereiding, er wor
den metingen verricht en sta
tistieken samengesteld.
VOORHANDEN:
IK KAN HET ZELF
IK KAN KOKEN
IK KAN TUINIEREN
IK KAN HANDWERKEN
Firma P. J. VAN DE BANDE
Noord straat 58-57 Temeazeti