GERRIT DE JONGE
I*
Eric de Noorman - De ontembare
TELEVISIE door ons geïnstalleerd geeft de meeste voldoening
Gerechtshof te 's-Gravenhage
hehandeide moordzaak te Nieuwland
TERNEUZENSE MUZIEKSCHOOL
BEËINDIGDE EERSTE LUSTRUUM
zomerzon schilnt slechts enkele dagen
Zaterdag 23 november 1957
DE VRIJE ZEEUW
AGENDA
azw.
ER WERD VEEL BEREIKT DOCH ER BLIJFT
NOG VEEL TE WENSEN
Het is zeker niet zonder gepaste trots dat het bestuur
van de Terneuzense muziekschool bij het verslag over
het vijfde schooljaar 1956/1957 een overzicht geeft van de
ontwikkeling van dit bij velen in en buiten Terneuzen zo
eigen geworden instituut. Inderdaad werd er veel posi
tiefs bereikt, maar daarnaast blijven er toch verschillende
wensen over die, wil de school zich verder kunnen ont
wikkelen, ééns zullen moeten worden vervuld. Dat het
bestuur ernstig blijft werken aan de uitbouw en de ver
wezenlijking Van de idealen, is zonder meer duidelijk.
Vijf jaren.
Nieuw schooljaar.
\\>X WA*V
Volop zon met PHILIPS hoogtezon
Examens.
Openbare lessen.
Huisvesting.
Oranjestraat 2 - Tel. 565 - AXEL
De 40-jarige taxichauffeur Laurens H. uit Nieuw- en St. Jooslandl
die door de rechtbank te Middelburg wegens moord op de weduwd
Sien H.JR. uit dat dorp tot twintig jaar gevangenisstraf is veroor-i
deeld, stond gisteren in beroep terecht voor het gerechtshof te
's-Gravenhage.
„Waarom bent u in beroep ge
komen?" vroeg de president, mr.
L. van Lookeren Campagne.
„Ik had er niets mee te maken,
edelachtbare", zei Lou H., die zo
doof bleek te zijn, dat de presi-
uent luid moest spreken.
Daarna begon ue ondervraging
van de taxi-chautieur en hei,
horen van de 35 getuigen, die in
ueze zaak zijn gedagvaard.
Enige politiemannen, die het
eerste onderzoek hadden ver
richt vertelden wat zij op ue
ochtend van 8 januari in de
woning van de weduwe had
den aangetroffen. „Wij von
den de weduwe plat liggend op
bed, met een laken strak om
haar hals geknoopt. We hebben
het laken losgemaakt, maar ze
was al dood", zo deelde een
wachtmeester mede. „Het lijk
lag veel te netjes, het was als
of het er was neergelegd".
De weduwe bezat in september
van het vorige jaar een kleine
6000. Op de dag nadat zij om
het leven was gekomen vond men
nog maar enige honderden gul
dens. Lou H. had later verteld,
toen hij ondervraagd werd, dat
hij 3000 op een bank had gezet.
„Kon H. weten hoe het lijk
lag?" vroeg de president aan de
wachtmeester. „Hebt u 't hem
verteld?"
„Neen, wij hebben er niets van
gezegd
„Maar U wist het", zei de pre
sident tegen Lou H„ die voorover
gebogen uit zijn verdachtenbank
je met zijn hand aan 't oor met
gespannen aandacht luisterde
„Ja, ja, ja, dat heb ik van de
dokter of van de poliite gehoord",
verklaarde de taxi-chauffeur.
Het bleek wel dat Cou H. zeer
bevriend was met de weduwe. Hij
bezocht haar dagelijks en zat dik
wijls aan haar ziekbed, toen de
33-jarige vrouw na de dood van
haar man enige tijd in het hospi
taal had gelegen. Een andere
wachtmeester verklaarde, toen de
president hem ernaar vroeg, dat
hij, toen hij de weduwe dood op
bed zag liggen, helemaal niet aan
zelfmoord had gedacht.
„Waarom niet?" vroeg de pre
sident.
„Ik ben ambtelijk niet geneigd
in zulke gevallen aan zelfmoord
tb tibrtken".
■'"Aan kille politiemannen, die
aan het onderzoek hadden deel
genomen en vrijdag getuigden
vroeg de president of Lou H. had
kunnen weten hoe de dode wedu
we op het bed lag. De getuigen
zeiden dat zij hierover allen had
den gezwegen, maar een der ver
dedigers, mr P. G. Adriaanse uit
Middelburg, zei dat de middag na
de bewuste nacht al iedereen
alles van het gebeurde afwist.
De taxichauffeur was direkt
na haar dood eem-zwager van de
weduwe gaan beschuldigen. „Ik
kon me niet indenken dat Sien
het zelf heeft gedaan", zei Lou
H. „En zij had wel eens ruzie
met haar zwager".
Het hof hoorde van een getui
ge dat de weduwe een hupse
vrouw was.
Mr Adriaanse vroeg of zij een
slechte reputatie had, maar de
getuige wilde alleen maar ver
klaren dat gv weduwe een vrolij
ke, levenslustige, hupse vrouw
was.
Dr J. Zeldenrust, pa»" oloog-ana-
toom bij het gerechtelijk labora
torium te 's-Gravenhage had ook
een onderzoek ingesteld. Hij werd
vrijdagmorgen als deskundige
gehoord. Hij vertelde dat hij in
zijn praktijk al eens eerder een
strangulatie met een laken had
meegemaakt.
„Is het mogelijk iemand met
een judogreep bewusteloos te
maken?", vroeg de president.
„Ja, en ook te doden", zei de
deskundige. „Dit heb ik onlangs
gehoord."
„U kende judo, hé?", vroeg de
president aan Lou H.
„Ja, ik had de derde dan".
Een sportleraar had verklaard
zo las de president voor, dat Lou
H. twee en een half jaar judo-les
heeft gehad. Lou is sterk, maar
niet intelligent en kent elf worg
grepen, aldus deze verklaring
Dr Zeldenrust vond dat de hou
ding van de dode vrouw vreemd
was. Zij lag plat achterover op
bed met haar handen symme
trisch naast haar hoofd. Deze
houding was te mooi om zelf
moord waarschijnlijk te maken,
maar de patholoog wilde de mo
gelijkheid van zelfmoord niet uit
sluiten.
De 31-jarige arts P. J. Brons
uit Nieuw en St. Joosland, als
getuige gehoord, zeide niet aan
Lou H. te hebben verteld over de
wijze waarop de dode weduwe
lag.
„Hoe wist u het dan?", vroeg
de president aan Lou.
„Ach iedereen wist er iets van
in het dorp. De een zei: Opgehan
gen, de ander gewurgd, een der
de zelfmoord. Toen zijn we er
over gaan praten en gissen.
Iedereen wist er iets van, edel
achtbare".
De verdediger, mr W. F. F.
Kurtz uit Middelburg vroeg de
arts of hij misschien met zijn
huishoudster over de plotselinge
dood van de jonge weduwe had
gesproten.
Dat was wel mogelijk, maar
dan zou er toch niets van buiten
ïiet aoi.tersr.uis gezegd zijn, ant
woordde ae arts.
De zeuuwaivs Pfaeltzer uit Mid
delburg vertelde als getuige-des-
kundige dat de weduwe K. na de
uood van haar man in september
j.956 in een depressieve toestand
was geraakt. Hij had haar enige
ijd in behandeling genad en la-
er in het ziekenhuis op laten ne
ten. Daar knapte zij snel op. „Ik
ju het niet verwacht hebben,
.aar ik zou ook niet verbaasd
jn als ik gehoord had dat Sien
zelfmoord had gepleegd", zei
r Piaeltzer in amwuoru op een
raag van de president.
Een deskunaige op speurhond-
ebied had sorteerproeven geno-
.ïen. Een speurhond kreeg lucht
van stukken van het laken waar
mede de weduwe gestranguleerd
was. De hond haalde niet het
buisje eruit dat Lou H. had vast-
ehouden, wel eenmaal het buis
dat vlak ernaast lag. Bij een
tweede proef haalde de hond
enige- malen onmiddellijk het
buisje van Lou eruit.
Daarna besprak het hof met
deskundigen over de mogelijk
heid dat de speurhond was afge
leid door de lucht van een bok
king. Verdachte Lou heeft name
lijk verklaard dat hij juist een
bokking at toen men hem voor
de sorteerproef kwam halen.
Maar proeven hadden uitgewezen
dat de speurhond zich niet liet
afleiden door de vislucht, zo ver
telden de deskundigen. De hon
den worden speciaal afgericht
voor menselijke lucht.
Na een korte middagpauze on
dervroeg het hof met gesloten
deuren de draglinemachinist W.
die een zeer intieme verhou
ding met de weduwe heeft gehad.
Op de avond voor de nacht waar
in zij stierf had Sien K. de ma
chinist op bezoek. Er zouden
trouwplannen bestaan hebben
tussen de weduwe en deze ma
chinist.
De buurvrouw van de weduwe,
als getuige gehoord, verklaarde
dat Sien vaak erg angstig was en
wel eens huilde. „Ach, buur
vrouw, je weet niet alles", zei de
weduwe dan.
Wat bedoelde zij ermee?",
vroeg de president.
„Dat weet ik niet".
„Dat weet ik wel", riep Lou H.
Zij voelde zich schuldig. Zij vond
dat haar man te vroeg uit het
ziekenhuis was gekomen, en
daarom was gestorven."
De buurvrouw haalde voorts
allerlei gesprekken aan die ze
heeft gevoerd met de weduwe.
„Lou H. kwam elke ochtend bij
Sien koffie drinken. Op de och
tend, dat de weduwe dood was,
Kwam Lou ook aan de deur.
Maar die was op slot. Hij keek
door het raam en zei dat zij
(Sten) hem wel weer niet zou
willen zien en dat hij daarom
maar weg ging". De buurvrouw
vertelde dat zij de weduwe ver
ontwaardigd had verweten dat
„Sien nu al weer mannen over
ue vloer haalde, terwijl haar
jverleden man nog pas drie
maanaen onder de aarde lag".
Lpn andere buurvrouw zei dat
Sien, toen Zij omgang had met de
uraglinemachinist, liever niet
meer wilde dat Lou op bezoek
xwam. Dat had de buurvrouw
aan alles gemerkt.
Een horlogemaker uit Middel
burg, die op 8 januari 's middags
oij lou thuis in Nieuwland was
geweest, verklaarde als getuige
dat Lou hem had verteld: „De
dokter heeft gezegd dat Sien zich
niet heeft opgehangen, maar het
wel zelf heelt gedaan." De hor
logemaker vroeg toen hoe dan
wel. „Ze lag met een laken om
haar nek", had Lou gezegd.
Een andere getuige, de echtge
note van een hotelhouder in Mid
delburg zei dat op de avond van
de 7e januari Lou H. op een
feestje in dat hotel was geweest.
De volgende avond kwam Lou
terug en vertelde de vrouw van
de hotelier dat Sien dood was en
hoe de politie haar had gevon
den. Althans dit heeft de getuige
voor de rechtbank verklaard,
maar nu kon zij er zich niet veel
van herinneren. De dochter van
de hotelhouder legde dezelfde
verklaring af.
De president vroeg Lou H.
hierna wat hij in de nacht van 7
op 8 januari j.l. had gedaan. Om
streeks een uur zou de taxichauf
feur van het feestje in Middel
burg thuis zijn gekomen. Hij had
een accu in een auto verwisseld
en daarna nog een passagier van
Veere naar Vlissingen gebracht.
De president las zes verschillen
de verklaringen van Lou over
diens bezigheden van die nacht
voor. „De juistheid van dit re
laas", zei de president toen hij
uitgelezen was, „is aan twijfel
onderhevig".
„De laatste verklaring is de
juiste, edelachtbare", zei Lou H.
„Maar 't is toch nog niet hele
maal precies". „Toen ik bezig
was met de accu, kwam er een
man bij mij". „Wie was dat?"
vroeg de president. Het duurde
enige tijd voordat Lou H. de
naam wilde zeggen, maar hij
deed 't toch: „Willem G.".
„Waar is hij nu?"
,„In de bak".
„Wat kwam hij doen?"
„Hij kwam met zware „busi
ness". Willem reed mee in Ue
taxi. Z'n bromfiets had ik achter
in de bagageruimte gelegd. Hij
droeg een leren jas".
„Waarom hebt u dat niet eer
der gezegd?"
„Ik kan het niet bewijzen. Dan
sta ik weer voor leugenaar", zei
de verdachte. „Want misschien
wil Willem het niet bekennen
Het bleek dat Lou H. in het
Huis van Bewaring een gedeti
neerde had gesproken, die ver
teld had dat H.'s kameraden wa
ren ondervraagd in deze moord
zaak. Lou had toen een brief aan
deze kameraden geschreven
waarin hij 2000 aanbood als
Willem G. „op de proppen" wilde
komen. Volgens de verdachte
heeft Willem G. iets te maken
met de dood van de weduwe.
Daarna kwamen nog enige in
woners getuigen. Een jonge buur
man vertelde dat hij had gehoord
dat Sien en Lou in de nacht van
24 op 25 december j.l ruzie had
den gehad. Er werd luid gespro
ken. Een bakker en zijn vrouw,
die op Nieuwjaarsdag in de taxi
van Lou H. hadden gereden zei
den dat Lou had gezegd dat
Sien moest oppassen nu zij om
ging met die draglinemachinist.
Lijn K., de zwager van Sien zou
er wel eens een nachtje voor
over kunnen hebben om Sien iets
aan te doen, zei Lou. De bakker
had later tegen zijn vrouw gezegd
dat 't een vies zaakje was.
De president schorste tegen
half zeven de zitting tot heden
ochtend. Dan zullen nog twaalf
getuigen worden gehoord.
ZATERDAG 23 NOVEMBER.
TERNEUZEN: Luxor-Theater,
7.30 uur: „Oorlog en Vrede";
2 uur: Kinder- en familiepro
gramma met Walt Disney's
festival en tekenfilms.
Concertgebouw, 8 uur: A.
C. en dr. Jekyll en mr. Hy
de.
Terrein W. Bolwerk, 3 uur:
Tern. BoysArnemuiden.
AXEL: Het Centrum, 6.30 en
9 uur: „De familie Trapp".
HOEK: jtiueKS KOij..c..uiS, 7
uur: Prijskaarting.
SPUI: Terrein v.v. Spui, 3 u.:
Spui 1Colijnspl. Boys 1.
SAS VAN GENT: Olympia-
Theater, 8 uur: „De familie
Trapp".
ZAAMSLAG: Sportterrein, 3
uur: Voetbalwedstrijd Zaam-
ZONDAG 24 NOV.
TERNEUZEN: Luxor-Theater,
7.30 uur: Oorlog en vrede; 2.30
Concertgebouw, 8 uur: A.
en C. en dr. Jekyll en Mr.
Hyde; 4 uur: Middagvoorstel
ling.
AXEL: Het Centrum, 3.45 uur:
De familie Trapp; 8 u-: Schul
dig bloed.
SAS VAN GENT: Olympic-
Theater, 2.30 uur: De man uit
Laramie; 5 en 8 uur: De fami
lie Trapp.
Het was op 24 oktober 1952 dat
burgemeester mr. P. Tellegen de
muziekschool officieel opende
en daarbij woorden van vertrou
wen sprak in de ontwikkeling
van deze school. In de 5-jarige
periode van het bestaan is dit
vertrouwen zeker niet be
schaamd.
Het twee-ledig doel dat het
bestuur van de Harmonie met
de oprichting hoopte te dienen
n.l. de aanwerving van nieuwe
leden voor de eigen vereniging
en het wekken van belangstel
ling bij de jeugd voor de beoefe
ning van de muziek in het alge
meen, is zeker bereikt. De prak
tijk heeft uitgewezen dat deze
muziekschool een eigen plaats
inneemt bij de bevolking en dat
het muziekonderwijs geen luxe
meer is, maar leeft in alle lagen
van de bevolking.
Dit was ook de reden om deze
school in een stichting om te
zetten met een eigen bestuur,
los van de plaatselijke vereni
ging. Deze stichting kwam op
20 oktober 1953 tot stand.
Het voorbeeld van Terneuzen
heeft ook in de overige plaat
sen van Zeeland navolging ge
vonden in provinciaal verband,
zodat kan worden gezegd dat
thans de jeugd van geheel Zee
land in de gelegenheid is mu-
ziekonderricht te genieten.
Reeds een paar dagen na de
officiële opening werd begonnen
met muziektheorie aan 135 leer
lingen van 9 tot 14 jaar. Het
jaar daarop werden 60 leerlin
gen toegelaten tot het instru
mentaal onderwijs. Het was
een goede gedachte in 1953 het
Algemeen Vormend Muziek On
derwijs A.V.M.O.) uit te brei
den tot kinderen vanaf zeven
jaar. Reeds in dat jaar gaven
zich 130 leerlingen hiervoor op.
Deze A.V.M.O.-klassen werden
een groot succes, zeker niet in
de laatste plaats door de wijze
waarop de leraren de lessen ge
ven.
Stonden bij het begin van het
cursusjaar 1954/1955 335 leerlin
gen ingeschreven, de cursus
1955/1956 bracht dit aantal op
466 en thans na 5 jaar muziek
onderwijs is het aantal leerlin
gen reeds meer dan 500.
De vroegere inspecteur voor
het muziekonderwijs, de heer
dr. Walter Boer, sprak bij een
bezoek aan de school op 5
december 1953 zijn voldoening
over uit dat in Terneuzen op
het gebied van muziekonderwijs
iets positiefs was bereikt.
Positief is er zeker iets be
reikt, als men ziet dat in deze
5-jarige periode 11 jonge muzi
kanten zijn toegetreden tot de
plaatselijke harmonie, die hier
door een behoorlijke verjonging
heeft kunnen ondergaan.
Verder werden gevormd een
jeugdblaasorkestje, schoolclub-
jes voor gitaar, mandoline en
banjo, een accordeonclub, een
ensemble blokfluiten en een
strijkorkestje. Met dit laatste
wordt thans de grondslag ge
legd voor een symphonie-orkest.
Ook de individuele vordering
van de leerlingen piano, harmo
nium, en viool mogen niet on
vermeld blijven.
Het bestuur brengt dank aan
directeur en docenten die de
school tot deze bloei hebben ge
bracht en zeker ook aan het
bestuur van de gemeente Ter
neuzen, zonder wier steun een
muziekschool niet kan bestaan.
Met 545 leerlingen wordt het
schooljaar 1957/1958 begonnen.
Voor het algemeen vormend
muziekonderwijs zijn nu 150
leerlingen. Blokfluit wordt be
oefend door 111 leerlingen; 81
leerlingen studeren piano en 56
hebben zich opgegeven voor de
nieuwe cursus ritmische muziek
en ballet; accordeon wordt door
V V V V
In Nederland zijn we nu eenmaal slecht bedeeld
met zomerse zonneschijn. Maar waarom neemt
u niet uw eigen „zonnetje" in huis?
Doe als tienduizenden anderen en geniet geregeld
van de heilzame werking van een Philips hoogte-
zon. U heeft er reeds een voor f. 54.-
PHILIPS
Philips
Hoogteion
Type KL 2701
300 W 220 V
In modern
en praktisch
armatuur.
f 54,-
Philips
Hoogtezon
tafelstatiefmodel
250 W/220 V.
Afneembaar filter.
Uitsluitend
ultraviolet
f 280,-
Inclusief klokje
f 295,-
Philips
Hoogtezon MLU
tafelmodel
500 W/220 V.
Gecombineerd
ultraviolet infraroed.
Met permanent filter.
f 153,-
Alleen Philips levert een complete serie hoogtezonapparaten in prijzen van f 54,- tot f 615,-
'Raadpleeg uw arts
50 leerlingen beoefend, harmo
nium door 22, mandoline-banjo
door 21 en gitaar 16. 17 leerlin
gen nemen les voor houten en
koperen blaasinstrumenten,
viool 20 en tenslotte één leerling
cello.
Eerst met het nieuwe school
jaar zijn aan het leerplan toe
gevoegd ritmische gymnastiek
en banet. Hiervoor bestaat gro
te belangstelling. Ongeveer 60
leerlingen in de leertijd van
7—14 jaar nemen aan deze cur
sussen deel. Het bestuur van de
muziekschool gelooit in mevr.
Alice Borghten een goede vak
bekwame leerkracht voor het
onderwijs in deze vakken te
hebben gevonden.
Dit cursusjaar zal getracht
worden te komen tot het instel
len van examens voor het beha
len van graden voor diverse in
strumenten. De gedachten van
de directeur gaan reeds enige
jaren in deze richting. Alle leer
lingen, die minstens drie jaar
praktijk hebben, zullen zich aan
de toets van de le graad dienen
te onderwerpen.
Het examen voor de oudste
leerlingen blaasinstrumenten
zal heden te Terneuzen plaats
vinden. De examens beogen de
opleiding in meer afgeronde ba
nen te leiden en zijn tevens een
eindpunt van de studie.
Hierbij zal de theoretische en
algemene muziekkennis gelijke
tred moeten houden met de
iractische eisen. De mogelijk-
ïeid zal dan bestaan een le, 2e
en 3e graad te behalen, telkens
na maximum drie jaren studie.
Het behalen van de 3e graad
is voor de leerling een waarborg
voor zijn muzikale ontwikkeling,
zowel practisch als theoretisch.
De eisen zullen in overleg met
bekende muziekpedagogen wor
den samengesteld en deze zul
len ook de examens afnemen.
Het uit te reiken diploma
krijgt op deze wijze een bijzon
dere waarde. Voor de leerling
zal het een goede stimulans zijn
tot studerenhet peil van de
school zal hierdoor zeker wor
den opgevoerd.
Door de grote toename van
het aantal leerlingen was het
niet mogelijk de leerlingen van
alle leerjaren te laten optreden.
Voor de 3e-jaars en oudere leer
lingen werden in het Concert
gebouw de avonden gehouden
op 8 en 10 mei en voor de 2de-
jaars op 24 mei. Ook dit jaar
bleken de avonden weer een
groot succes. Duidelijk bleken
de vorderingen die werden ge
maakt. Op de eerste twee avon
den kwam de vorming van or
kestklassen reeds meer tot
uiting. De heer Wisse had met
zijn strijkers, gesteund door de
docenten, een aardig orkestje
samengesteld en voerde het
concerto voor piano van Joh.
Chr. Bach uit. De vertolking
van de solistische partij, zoals
deze door de piano-docente,
mej. Van Puyvelde werd weer
gegeven, ligt voor de leerlingen
nog in het verre verschiet.
De huisvesting is nog verre
van ideaal. Het lesrooster ver
meldt nog 6 lokaliteiten waar
onderwijs wordt gegeven. Het
wordt eentonig jaar op jaar op
hetzelfde aanbeeld te moeten
hetzelfde aambeeld te moeten
zeker niet aan goede wil bij de
plaatselijke autoriteiten, maar
deze kunnen op het ogenblik
geen oplossing geven.
De provincie gaf over 1953
250,en over 1954 500,
subsidie. Op het verzoek om
subsidie voor 1955 werd afwij
zend beschikt. Bij schrijven van
16 juli 1957 hebben Gedepu
teerde Staten van Zeeland me
degedeeld dat zij geen termen
aanwezig achten om terug te
komen op hun genomen afwij
zende beschikking op het ver
zoek van de Terneuzense mu
ziekschool om subsidie over
1955.
25. Eric wacht tot de
avond valt, dan be
geeft hij zich met de
anderen naar de to
ren, waar Svein de
fakkel toont.
Even later staat
Eric op de trans, ter
wijl de toorts in zijn
handen een flakkeren
de lichtbaan je-
schrijft.
Op een verre heu
vel springt een een
zame krijger opge
wonden overeind.
„Heer Ottar, het
sein", schreeuwt hij,
waarop de dikke
yarl, gevolgd door
Harald snel naderbij komt. niet op de manier gegeven, die wij
„Het sein, jawel", mompelt Ha-1 afgesproken hadden",
raid fronsend, „maar het wordt 1 „Het is het sein", gromt Ottar
met een satanische grijns, „dat be- I geen dag meer, en de tijd die zij
tekent, dat ons plan gelukt is. De nog leven, zullen wij wel even ko-
Noorman en zijn gespuis leven men bekorten. Verzamel de krij
gers, het gaat er op los"!
TWEE DIENSTPLICHTIGEN
DOOK SCHOT GE nSUl'ï eN
Vrijdagmiddag om half één is
bij aflossing van de wacht in de
legerplaats Oirschot door tot nu
toe onopgehelderde oorzaak de
dienstplichtige huzaar 1ste klas
se G. J. Middeldorp, afkomstig
uit Doetinchem, behorende tot
het 425ste esquadron zware
tanks, met een geweer in de buik
geschoten. Zijn toestand is ern
stig. Hij is opgenomen in het
Binnenziekeni.ais in Eindhoven.
Op de schietbaan Waalsdorp
te Den Haag is de dienstplichtige
wachtmeester W. Hollander uit
Hillegom, behorende tot de 178ste
afdeling zware Luwa in Den
Haag, bij het nazien van een
pistool, dat weigerde, in de buik
geschoten. Hij werd opgenomen
in het militair ospitaal in Den
Haag, waar hij later overleed.
De maiechaassee stolt in beide
gevallen een onderzoek in.