GERRIT DE JONGE I* Eric de Noorman - De ontembare TELEVISIE door ons geïnstalleerd geeft de meeste voldoening Gerechtshof te 's-Gravenhage hehandeide moordzaak te Nieuwland TERNEUZENSE MUZIEKSCHOOL BEËINDIGDE EERSTE LUSTRUUM zomerzon schilnt slechts enkele dagen Zaterdag 23 november 1957 DE VRIJE ZEEUW AGENDA azw. ER WERD VEEL BEREIKT DOCH ER BLIJFT NOG VEEL TE WENSEN Het is zeker niet zonder gepaste trots dat het bestuur van de Terneuzense muziekschool bij het verslag over het vijfde schooljaar 1956/1957 een overzicht geeft van de ontwikkeling van dit bij velen in en buiten Terneuzen zo eigen geworden instituut. Inderdaad werd er veel posi tiefs bereikt, maar daarnaast blijven er toch verschillende wensen over die, wil de school zich verder kunnen ont wikkelen, ééns zullen moeten worden vervuld. Dat het bestuur ernstig blijft werken aan de uitbouw en de ver wezenlijking Van de idealen, is zonder meer duidelijk. Vijf jaren. Nieuw schooljaar. \\>X WA*V Volop zon met PHILIPS hoogtezon Examens. Openbare lessen. Huisvesting. Oranjestraat 2 - Tel. 565 - AXEL De 40-jarige taxichauffeur Laurens H. uit Nieuw- en St. Jooslandl die door de rechtbank te Middelburg wegens moord op de weduwd Sien H.JR. uit dat dorp tot twintig jaar gevangenisstraf is veroor-i deeld, stond gisteren in beroep terecht voor het gerechtshof te 's-Gravenhage. „Waarom bent u in beroep ge komen?" vroeg de president, mr. L. van Lookeren Campagne. „Ik had er niets mee te maken, edelachtbare", zei Lou H., die zo doof bleek te zijn, dat de presi- uent luid moest spreken. Daarna begon ue ondervraging van de taxi-chautieur en hei, horen van de 35 getuigen, die in ueze zaak zijn gedagvaard. Enige politiemannen, die het eerste onderzoek hadden ver richt vertelden wat zij op ue ochtend van 8 januari in de woning van de weduwe had den aangetroffen. „Wij von den de weduwe plat liggend op bed, met een laken strak om haar hals geknoopt. We hebben het laken losgemaakt, maar ze was al dood", zo deelde een wachtmeester mede. „Het lijk lag veel te netjes, het was als of het er was neergelegd". De weduwe bezat in september van het vorige jaar een kleine 6000. Op de dag nadat zij om het leven was gekomen vond men nog maar enige honderden gul dens. Lou H. had later verteld, toen hij ondervraagd werd, dat hij 3000 op een bank had gezet. „Kon H. weten hoe het lijk lag?" vroeg de president aan de wachtmeester. „Hebt u 't hem verteld?" „Neen, wij hebben er niets van gezegd „Maar U wist het", zei de pre sident tegen Lou H„ die voorover gebogen uit zijn verdachtenbank je met zijn hand aan 't oor met gespannen aandacht luisterde „Ja, ja, ja, dat heb ik van de dokter of van de poliite gehoord", verklaarde de taxi-chauffeur. Het bleek wel dat Cou H. zeer bevriend was met de weduwe. Hij bezocht haar dagelijks en zat dik wijls aan haar ziekbed, toen de 33-jarige vrouw na de dood van haar man enige tijd in het hospi taal had gelegen. Een andere wachtmeester verklaarde, toen de president hem ernaar vroeg, dat hij, toen hij de weduwe dood op bed zag liggen, helemaal niet aan zelfmoord had gedacht. „Waarom niet?" vroeg de pre sident. „Ik ben ambtelijk niet geneigd in zulke gevallen aan zelfmoord tb tibrtken". ■'"Aan kille politiemannen, die aan het onderzoek hadden deel genomen en vrijdag getuigden vroeg de president of Lou H. had kunnen weten hoe de dode wedu we op het bed lag. De getuigen zeiden dat zij hierover allen had den gezwegen, maar een der ver dedigers, mr P. G. Adriaanse uit Middelburg, zei dat de middag na de bewuste nacht al iedereen alles van het gebeurde afwist. De taxichauffeur was direkt na haar dood eem-zwager van de weduwe gaan beschuldigen. „Ik kon me niet indenken dat Sien het zelf heeft gedaan", zei Lou H. „En zij had wel eens ruzie met haar zwager". Het hof hoorde van een getui ge dat de weduwe een hupse vrouw was. Mr Adriaanse vroeg of zij een slechte reputatie had, maar de getuige wilde alleen maar ver klaren dat gv weduwe een vrolij ke, levenslustige, hupse vrouw was. Dr J. Zeldenrust, pa»" oloog-ana- toom bij het gerechtelijk labora torium te 's-Gravenhage had ook een onderzoek ingesteld. Hij werd vrijdagmorgen als deskundige gehoord. Hij vertelde dat hij in zijn praktijk al eens eerder een strangulatie met een laken had meegemaakt. „Is het mogelijk iemand met een judogreep bewusteloos te maken?", vroeg de president. „Ja, en ook te doden", zei de deskundige. „Dit heb ik onlangs gehoord." „U kende judo, hé?", vroeg de president aan Lou H. „Ja, ik had de derde dan". Een sportleraar had verklaard zo las de president voor, dat Lou H. twee en een half jaar judo-les heeft gehad. Lou is sterk, maar niet intelligent en kent elf worg grepen, aldus deze verklaring Dr Zeldenrust vond dat de hou ding van de dode vrouw vreemd was. Zij lag plat achterover op bed met haar handen symme trisch naast haar hoofd. Deze houding was te mooi om zelf moord waarschijnlijk te maken, maar de patholoog wilde de mo gelijkheid van zelfmoord niet uit sluiten. De 31-jarige arts P. J. Brons uit Nieuw en St. Joosland, als getuige gehoord, zeide niet aan Lou H. te hebben verteld over de wijze waarop de dode weduwe lag. „Hoe wist u het dan?", vroeg de president aan Lou. „Ach iedereen wist er iets van in het dorp. De een zei: Opgehan gen, de ander gewurgd, een der de zelfmoord. Toen zijn we er over gaan praten en gissen. Iedereen wist er iets van, edel achtbare". De verdediger, mr W. F. F. Kurtz uit Middelburg vroeg de arts of hij misschien met zijn huishoudster over de plotselinge dood van de jonge weduwe had gesproten. Dat was wel mogelijk, maar dan zou er toch niets van buiten ïiet aoi.tersr.uis gezegd zijn, ant woordde ae arts. De zeuuwaivs Pfaeltzer uit Mid delburg vertelde als getuige-des- kundige dat de weduwe K. na de uood van haar man in september j.956 in een depressieve toestand was geraakt. Hij had haar enige ijd in behandeling genad en la- er in het ziekenhuis op laten ne ten. Daar knapte zij snel op. „Ik ju het niet verwacht hebben, .aar ik zou ook niet verbaasd jn als ik gehoord had dat Sien zelfmoord had gepleegd", zei r Piaeltzer in amwuoru op een raag van de president. Een deskunaige op speurhond- ebied had sorteerproeven geno- .ïen. Een speurhond kreeg lucht van stukken van het laken waar mede de weduwe gestranguleerd was. De hond haalde niet het buisje eruit dat Lou H. had vast- ehouden, wel eenmaal het buis dat vlak ernaast lag. Bij een tweede proef haalde de hond enige- malen onmiddellijk het buisje van Lou eruit. Daarna besprak het hof met deskundigen over de mogelijk heid dat de speurhond was afge leid door de lucht van een bok king. Verdachte Lou heeft name lijk verklaard dat hij juist een bokking at toen men hem voor de sorteerproef kwam halen. Maar proeven hadden uitgewezen dat de speurhond zich niet liet afleiden door de vislucht, zo ver telden de deskundigen. De hon den worden speciaal afgericht voor menselijke lucht. Na een korte middagpauze on dervroeg het hof met gesloten deuren de draglinemachinist W. die een zeer intieme verhou ding met de weduwe heeft gehad. Op de avond voor de nacht waar in zij stierf had Sien K. de ma chinist op bezoek. Er zouden trouwplannen bestaan hebben tussen de weduwe en deze ma chinist. De buurvrouw van de weduwe, als getuige gehoord, verklaarde dat Sien vaak erg angstig was en wel eens huilde. „Ach, buur vrouw, je weet niet alles", zei de weduwe dan. Wat bedoelde zij ermee?", vroeg de president. „Dat weet ik niet". „Dat weet ik wel", riep Lou H. Zij voelde zich schuldig. Zij vond dat haar man te vroeg uit het ziekenhuis was gekomen, en daarom was gestorven." De buurvrouw haalde voorts allerlei gesprekken aan die ze heeft gevoerd met de weduwe. „Lou H. kwam elke ochtend bij Sien koffie drinken. Op de och tend, dat de weduwe dood was, Kwam Lou ook aan de deur. Maar die was op slot. Hij keek door het raam en zei dat zij (Sten) hem wel weer niet zou willen zien en dat hij daarom maar weg ging". De buurvrouw vertelde dat zij de weduwe ver ontwaardigd had verweten dat „Sien nu al weer mannen over ue vloer haalde, terwijl haar jverleden man nog pas drie maanaen onder de aarde lag". Lpn andere buurvrouw zei dat Sien, toen Zij omgang had met de uraglinemachinist, liever niet meer wilde dat Lou op bezoek xwam. Dat had de buurvrouw aan alles gemerkt. Een horlogemaker uit Middel burg, die op 8 januari 's middags oij lou thuis in Nieuwland was geweest, verklaarde als getuige dat Lou hem had verteld: „De dokter heeft gezegd dat Sien zich niet heeft opgehangen, maar het wel zelf heelt gedaan." De hor logemaker vroeg toen hoe dan wel. „Ze lag met een laken om haar nek", had Lou gezegd. Een andere getuige, de echtge note van een hotelhouder in Mid delburg zei dat op de avond van de 7e januari Lou H. op een feestje in dat hotel was geweest. De volgende avond kwam Lou terug en vertelde de vrouw van de hotelier dat Sien dood was en hoe de politie haar had gevon den. Althans dit heeft de getuige voor de rechtbank verklaard, maar nu kon zij er zich niet veel van herinneren. De dochter van de hotelhouder legde dezelfde verklaring af. De president vroeg Lou H. hierna wat hij in de nacht van 7 op 8 januari j.l. had gedaan. Om streeks een uur zou de taxichauf feur van het feestje in Middel burg thuis zijn gekomen. Hij had een accu in een auto verwisseld en daarna nog een passagier van Veere naar Vlissingen gebracht. De president las zes verschillen de verklaringen van Lou over diens bezigheden van die nacht voor. „De juistheid van dit re laas", zei de president toen hij uitgelezen was, „is aan twijfel onderhevig". „De laatste verklaring is de juiste, edelachtbare", zei Lou H. „Maar 't is toch nog niet hele maal precies". „Toen ik bezig was met de accu, kwam er een man bij mij". „Wie was dat?" vroeg de president. Het duurde enige tijd voordat Lou H. de naam wilde zeggen, maar hij deed 't toch: „Willem G.". „Waar is hij nu?" ,„In de bak". „Wat kwam hij doen?" „Hij kwam met zware „busi ness". Willem reed mee in Ue taxi. Z'n bromfiets had ik achter in de bagageruimte gelegd. Hij droeg een leren jas". „Waarom hebt u dat niet eer der gezegd?" „Ik kan het niet bewijzen. Dan sta ik weer voor leugenaar", zei de verdachte. „Want misschien wil Willem het niet bekennen Het bleek dat Lou H. in het Huis van Bewaring een gedeti neerde had gesproken, die ver teld had dat H.'s kameraden wa ren ondervraagd in deze moord zaak. Lou had toen een brief aan deze kameraden geschreven waarin hij 2000 aanbood als Willem G. „op de proppen" wilde komen. Volgens de verdachte heeft Willem G. iets te maken met de dood van de weduwe. Daarna kwamen nog enige in woners getuigen. Een jonge buur man vertelde dat hij had gehoord dat Sien en Lou in de nacht van 24 op 25 december j.l ruzie had den gehad. Er werd luid gespro ken. Een bakker en zijn vrouw, die op Nieuwjaarsdag in de taxi van Lou H. hadden gereden zei den dat Lou had gezegd dat Sien moest oppassen nu zij om ging met die draglinemachinist. Lijn K., de zwager van Sien zou er wel eens een nachtje voor over kunnen hebben om Sien iets aan te doen, zei Lou. De bakker had later tegen zijn vrouw gezegd dat 't een vies zaakje was. De president schorste tegen half zeven de zitting tot heden ochtend. Dan zullen nog twaalf getuigen worden gehoord. ZATERDAG 23 NOVEMBER. TERNEUZEN: Luxor-Theater, 7.30 uur: „Oorlog en Vrede"; 2 uur: Kinder- en familiepro gramma met Walt Disney's festival en tekenfilms. Concertgebouw, 8 uur: A. C. en dr. Jekyll en mr. Hy de. Terrein W. Bolwerk, 3 uur: Tern. BoysArnemuiden. AXEL: Het Centrum, 6.30 en 9 uur: „De familie Trapp". HOEK: jtiueKS KOij..c..uiS, 7 uur: Prijskaarting. SPUI: Terrein v.v. Spui, 3 u.: Spui 1Colijnspl. Boys 1. SAS VAN GENT: Olympia- Theater, 8 uur: „De familie Trapp". ZAAMSLAG: Sportterrein, 3 uur: Voetbalwedstrijd Zaam- ZONDAG 24 NOV. TERNEUZEN: Luxor-Theater, 7.30 uur: Oorlog en vrede; 2.30 Concertgebouw, 8 uur: A. en C. en dr. Jekyll en Mr. Hyde; 4 uur: Middagvoorstel ling. AXEL: Het Centrum, 3.45 uur: De familie Trapp; 8 u-: Schul dig bloed. SAS VAN GENT: Olympic- Theater, 2.30 uur: De man uit Laramie; 5 en 8 uur: De fami lie Trapp. Het was op 24 oktober 1952 dat burgemeester mr. P. Tellegen de muziekschool officieel opende en daarbij woorden van vertrou wen sprak in de ontwikkeling van deze school. In de 5-jarige periode van het bestaan is dit vertrouwen zeker niet be schaamd. Het twee-ledig doel dat het bestuur van de Harmonie met de oprichting hoopte te dienen n.l. de aanwerving van nieuwe leden voor de eigen vereniging en het wekken van belangstel ling bij de jeugd voor de beoefe ning van de muziek in het alge meen, is zeker bereikt. De prak tijk heeft uitgewezen dat deze muziekschool een eigen plaats inneemt bij de bevolking en dat het muziekonderwijs geen luxe meer is, maar leeft in alle lagen van de bevolking. Dit was ook de reden om deze school in een stichting om te zetten met een eigen bestuur, los van de plaatselijke vereni ging. Deze stichting kwam op 20 oktober 1953 tot stand. Het voorbeeld van Terneuzen heeft ook in de overige plaat sen van Zeeland navolging ge vonden in provinciaal verband, zodat kan worden gezegd dat thans de jeugd van geheel Zee land in de gelegenheid is mu- ziekonderricht te genieten. Reeds een paar dagen na de officiële opening werd begonnen met muziektheorie aan 135 leer lingen van 9 tot 14 jaar. Het jaar daarop werden 60 leerlin gen toegelaten tot het instru mentaal onderwijs. Het was een goede gedachte in 1953 het Algemeen Vormend Muziek On derwijs A.V.M.O.) uit te brei den tot kinderen vanaf zeven jaar. Reeds in dat jaar gaven zich 130 leerlingen hiervoor op. Deze A.V.M.O.-klassen werden een groot succes, zeker niet in de laatste plaats door de wijze waarop de leraren de lessen ge ven. Stonden bij het begin van het cursusjaar 1954/1955 335 leerlin gen ingeschreven, de cursus 1955/1956 bracht dit aantal op 466 en thans na 5 jaar muziek onderwijs is het aantal leerlin gen reeds meer dan 500. De vroegere inspecteur voor het muziekonderwijs, de heer dr. Walter Boer, sprak bij een bezoek aan de school op 5 december 1953 zijn voldoening over uit dat in Terneuzen op het gebied van muziekonderwijs iets positiefs was bereikt. Positief is er zeker iets be reikt, als men ziet dat in deze 5-jarige periode 11 jonge muzi kanten zijn toegetreden tot de plaatselijke harmonie, die hier door een behoorlijke verjonging heeft kunnen ondergaan. Verder werden gevormd een jeugdblaasorkestje, schoolclub- jes voor gitaar, mandoline en banjo, een accordeonclub, een ensemble blokfluiten en een strijkorkestje. Met dit laatste wordt thans de grondslag ge legd voor een symphonie-orkest. Ook de individuele vordering van de leerlingen piano, harmo nium, en viool mogen niet on vermeld blijven. Het bestuur brengt dank aan directeur en docenten die de school tot deze bloei hebben ge bracht en zeker ook aan het bestuur van de gemeente Ter neuzen, zonder wier steun een muziekschool niet kan bestaan. Met 545 leerlingen wordt het schooljaar 1957/1958 begonnen. Voor het algemeen vormend muziekonderwijs zijn nu 150 leerlingen. Blokfluit wordt be oefend door 111 leerlingen; 81 leerlingen studeren piano en 56 hebben zich opgegeven voor de nieuwe cursus ritmische muziek en ballet; accordeon wordt door V V V V In Nederland zijn we nu eenmaal slecht bedeeld met zomerse zonneschijn. Maar waarom neemt u niet uw eigen „zonnetje" in huis? Doe als tienduizenden anderen en geniet geregeld van de heilzame werking van een Philips hoogte- zon. U heeft er reeds een voor f. 54.- PHILIPS Philips Hoogteion Type KL 2701 300 W 220 V In modern en praktisch armatuur. f 54,- Philips Hoogtezon tafelstatiefmodel 250 W/220 V. Afneembaar filter. Uitsluitend ultraviolet f 280,- Inclusief klokje f 295,- Philips Hoogtezon MLU tafelmodel 500 W/220 V. Gecombineerd ultraviolet infraroed. Met permanent filter. f 153,- Alleen Philips levert een complete serie hoogtezonapparaten in prijzen van f 54,- tot f 615,- 'Raadpleeg uw arts 50 leerlingen beoefend, harmo nium door 22, mandoline-banjo door 21 en gitaar 16. 17 leerlin gen nemen les voor houten en koperen blaasinstrumenten, viool 20 en tenslotte één leerling cello. Eerst met het nieuwe school jaar zijn aan het leerplan toe gevoegd ritmische gymnastiek en banet. Hiervoor bestaat gro te belangstelling. Ongeveer 60 leerlingen in de leertijd van 7—14 jaar nemen aan deze cur sussen deel. Het bestuur van de muziekschool gelooit in mevr. Alice Borghten een goede vak bekwame leerkracht voor het onderwijs in deze vakken te hebben gevonden. Dit cursusjaar zal getracht worden te komen tot het instel len van examens voor het beha len van graden voor diverse in strumenten. De gedachten van de directeur gaan reeds enige jaren in deze richting. Alle leer lingen, die minstens drie jaar praktijk hebben, zullen zich aan de toets van de le graad dienen te onderwerpen. Het examen voor de oudste leerlingen blaasinstrumenten zal heden te Terneuzen plaats vinden. De examens beogen de opleiding in meer afgeronde ba nen te leiden en zijn tevens een eindpunt van de studie. Hierbij zal de theoretische en algemene muziekkennis gelijke tred moeten houden met de iractische eisen. De mogelijk- ïeid zal dan bestaan een le, 2e en 3e graad te behalen, telkens na maximum drie jaren studie. Het behalen van de 3e graad is voor de leerling een waarborg voor zijn muzikale ontwikkeling, zowel practisch als theoretisch. De eisen zullen in overleg met bekende muziekpedagogen wor den samengesteld en deze zul len ook de examens afnemen. Het uit te reiken diploma krijgt op deze wijze een bijzon dere waarde. Voor de leerling zal het een goede stimulans zijn tot studerenhet peil van de school zal hierdoor zeker wor den opgevoerd. Door de grote toename van het aantal leerlingen was het niet mogelijk de leerlingen van alle leerjaren te laten optreden. Voor de 3e-jaars en oudere leer lingen werden in het Concert gebouw de avonden gehouden op 8 en 10 mei en voor de 2de- jaars op 24 mei. Ook dit jaar bleken de avonden weer een groot succes. Duidelijk bleken de vorderingen die werden ge maakt. Op de eerste twee avon den kwam de vorming van or kestklassen reeds meer tot uiting. De heer Wisse had met zijn strijkers, gesteund door de docenten, een aardig orkestje samengesteld en voerde het concerto voor piano van Joh. Chr. Bach uit. De vertolking van de solistische partij, zoals deze door de piano-docente, mej. Van Puyvelde werd weer gegeven, ligt voor de leerlingen nog in het verre verschiet. De huisvesting is nog verre van ideaal. Het lesrooster ver meldt nog 6 lokaliteiten waar onderwijs wordt gegeven. Het wordt eentonig jaar op jaar op hetzelfde aanbeeld te moeten hetzelfde aambeeld te moeten zeker niet aan goede wil bij de plaatselijke autoriteiten, maar deze kunnen op het ogenblik geen oplossing geven. De provincie gaf over 1953 250,en over 1954 500, subsidie. Op het verzoek om subsidie voor 1955 werd afwij zend beschikt. Bij schrijven van 16 juli 1957 hebben Gedepu teerde Staten van Zeeland me degedeeld dat zij geen termen aanwezig achten om terug te komen op hun genomen afwij zende beschikking op het ver zoek van de Terneuzense mu ziekschool om subsidie over 1955. 25. Eric wacht tot de avond valt, dan be geeft hij zich met de anderen naar de to ren, waar Svein de fakkel toont. Even later staat Eric op de trans, ter wijl de toorts in zijn handen een flakkeren de lichtbaan je- schrijft. Op een verre heu vel springt een een zame krijger opge wonden overeind. „Heer Ottar, het sein", schreeuwt hij, waarop de dikke yarl, gevolgd door Harald snel naderbij komt. niet op de manier gegeven, die wij „Het sein, jawel", mompelt Ha-1 afgesproken hadden", raid fronsend, „maar het wordt 1 „Het is het sein", gromt Ottar met een satanische grijns, „dat be- I geen dag meer, en de tijd die zij tekent, dat ons plan gelukt is. De nog leven, zullen wij wel even ko- Noorman en zijn gespuis leven men bekorten. Verzamel de krij gers, het gaat er op los"! TWEE DIENSTPLICHTIGEN DOOK SCHOT GE nSUl'ï eN Vrijdagmiddag om half één is bij aflossing van de wacht in de legerplaats Oirschot door tot nu toe onopgehelderde oorzaak de dienstplichtige huzaar 1ste klas se G. J. Middeldorp, afkomstig uit Doetinchem, behorende tot het 425ste esquadron zware tanks, met een geweer in de buik geschoten. Zijn toestand is ern stig. Hij is opgenomen in het Binnenziekeni.ais in Eindhoven. Op de schietbaan Waalsdorp te Den Haag is de dienstplichtige wachtmeester W. Hollander uit Hillegom, behorende tot de 178ste afdeling zware Luwa in Den Haag, bij het nazien van een pistool, dat weigerde, in de buik geschoten. Hij werd opgenomen in het militair ospitaal in Den Haag, waar hij later overleed. De maiechaassee stolt in beide gevallen een onderzoek in.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1957 | | pagina 5