De „rattenoorlog" van Stalingrad
Hilary op eigen wieken
RECHTSZAKEN
Het produktschap voor vee
en vlees
Molariatestrijding op Nederlands Nieuw-Gu'nea
WAT BRENGT||DE RADIO?
TWEEDE BLAD
Vrijdag 8 februari 1957
12e jaargang no. 3992
Het bitter einde van veldmaarschalk
Von Paulus
de „rattenoorlog in
de geniale strateeg
Omvangrijke taak voor
Zuid-Afrikaanse archivaris
in Nederland
DE TOESTAND IN
HAITI
Op 1 februari j.l. stierf te Dres- Tussen de puinhopen van wat
den op 67-jarige leeftijd Fried- eens^Stahn s roem
rich von Paulus, de soldaat die
onmogelijk anders genoemd kan
worden dan „de man van Sta
lingrad". Het drama van Von
Paulus' leven is het drama van
Stalingrad, de rampzalige stad,
die in de winter van 19421943
het toneel was van de strijd zo
bitter als de krijgsgeschiedenis
nauwelijks kent.
Op 23 september van het jaar
1890 werd Friedrich von Paulus
te Breitenau geboren. Als subal
tern officier maakte hij de eer
ste wereldoorlog mee. In 1929
werd hij bevorderd tot majoor,
in 1933 tot luitenant-kolonel en
in 1939 tot generaal-majoor. Als
zodanig ging hij de tweede we
reldoorlog in. Von Paulus was
chef van de staf van het 6de
leger van Von Reichnau, dat op
10 mei 1940 onze zuidelijke grens
schond, door Limburg en Noord-
Brabant oprukte en zijn opmars
voortzette in België.
Al spoedig werd de majoor be
vorderd tot resp. luitenant- en
kwartiermeester-generaal. In die
functie werd hij betrokken bij
het opstellen van het operatie
plan voor de verovering van
Rusland. In januari 1942 werd
Von Paulus bevorderd tot gene
raal en als commandant van
het 6de leger voerde hij de Duit
se troepen in de zomer van 1942
naar de Wolga.
STALINGRAD IN DE
TANG.
In één maand tijds, van mid
den juli tot midden augustus
1942 lukte het de Duitse troepen
de Russen uit de bocht van de
Don te verdrijven. Van groot be
lang bleek de slag bij Kalatsj.
Hierna stpnden de Duitsers
vrijwel overal aan de Don en
kon de grote aanval op de stad,
die naar de leider van het Rus
sische volk genoemd was, begin
nen. Von Paulus wilde Stalin
grad in een ijzeren omklemming
van 'n drietal legergroepen, een
noordelijke, een zuidelijke en
"een centrale, vermorzelen.
De noordelijke pantsergroepen
forceerden op 22 augustus de
overtocht over de Don en be-
reikten al na een paar dagen
ten noorden van Stalingrad de
grote Russische rivier de Wol-
ga. De centrale groep probeer
de rechtstreeks door te stoten
naar het hart van de stad en
bracht het inderdaad na korte
tijd tot de westelijke buitenwij
ken. De zuidelijke pantsergroep
echter ondervond hardnekkige
tegenstand. Op 3 sept. evenwel
wist ook zij door te dringen tot
de boorden van de Wolga, nu
ten zuiden van Stalingrad.
Vernietigende lucht- en artil
leriebombardementen hadden de
aanval permanent ondersteund.
Het gevolg was, dat de houten
huizen van de buitenwijken der
stad een prooi der vlammen
werden. De bevolking raakte in
paniek en probeerde te vluchten
naar de oostelijke oever van de
rivier.
HEL VAN STALINGRAD".
de Duitsers op 12 november in
het zuiden van de stad nog een
300 meter vooruit te komen,
zelfs op enkele punten de Wolga
fp hpTPÏkpn
Inmiddels hadden de Russen
echter verse troepen samenge
trokken op de oostelijke oever
van de rivier. Maarschalk Zjoe-
kof werd benoemd tot opperbe
velhebber in de zuidelijke sector.
En op 19 november ging Roko-
sowsky bij Kletskaja tot de aan
val over. Een doorbraak en een
snelle stoot in zuidelijke rich
ting volgden. Andere offensie
ven werden ondernomen en op
25 november werd de ring om
de Duitse troepen gesloten. Ge
neraal Von Paulus zat nu zelf
met 320.000 man in de ijzeren
Russische band.
Stellig had hij aanvankelijk
nog kunnen uitbreken, maar
Hitier beval hem stand te hou
den en te wachten op de bevrij
ding van buitenaf. Von Man-
stein deed hiertoe een poging,
maar slaagde niet.
Op 24 december aanvaardde hij
de terugtocht. De Duitse troe
pen konden uitsluitend nog uit
de lucht geravitailleerd worden,
maar door de versterkte Russi
sche afweer liep het ook hier
mee spaak. Gebrek aan voedsel,
gebrek aan munitie, gebrek aan
warme winterkleding waren het
gevolg. Ziekte en dood deden de
rest, maar ondanks dit alles
weigerde Hitier uit waanzinnig
prestigegevoel, verlof te geven
tot overgave. De hele maand
januari wist Von Paulus nog
stand te houden. Op het laatste
moment benoemde Hitier hem
nog tot veldmaarschalk. Maar
het einde moest nu wel spoedig
komen. Op 1 en 2 februari capi
tuleerden afzonderlijke gevechts
troepen en op de derde dag van
deze maand legde ook veldmaar
schalk Von Paulus het afgemat
te hoofd in de schoot. Met de
resten van zijn roemruchte leger
bestaande uit 91.000 man, onder
wie 2500 officieren en 24 gene
raals, gaf hij zich over aan de
Russen.
RUSSISCHE HERSCHOLING.
Een jaar na zijn gevangenne
ming werd Von Paulus leider
van het in de Sowjet-Ume op:
gerichte comité voor ccn vrij
Duitsland. Propagandabiljetten,
ondertekend door Von Paulus
en andere Duitse gevangengeno
men generaals, waarin de troe
pen werden opgewekt een einde
te maken aan de zinloze oorlog,
werden uitgeworpen boven de
Duitse legers.
Voor radio-Moskou hoorde men
de stemmen van Von Paulus en
zijn voormalige stafchef ^on
Seydlitz. De laatste was leider
van de „Bond van Duitse offi
cieren". Deze had ten doel Duit
se aanvoerders een „herscho
ling" te geven met het oog op
de „bevrijding" van Duitsland.
Later werden zij merendeels op
genomen in de Oostduitse
„Volkspolizei". lü„
Von Paulus keerde eind 1953
uit Rusland terug naar de Oost
duitse zóne. Precies 14 jaar na
de verlossende capitulatie, die
een keerpunt heeft betekend in
Von Paulus' leven, heeft de gro
te veldmaarschalk nu in Dres
den de laatste adem uitgeblazen.
(Nadruk verboden.)
m
Omdat de jonge Nederlandse vrouw spontaan de voorkeur geeft aan de gezellige Margriet
is „Margriet" reeds jarenlang het gróótste hlad van Nederland
De belegering van en de ver
bitterde strijd in Stalingrad is
één van de gruwelijkste episo
den uit de laatste wereldoorlog
en uit de oorlogen aller tijden
geworden. De Duitse eskadnlles
lieten de ongelukkige stad geen
moment met rust. Onophoude
lijk spuwden zij het dood en ver
derf zaaiende vuur en staal uit
naar beneden.
En in deze hel vochten elite
troepen van beide zijden met
elkaar met automatische wa
pens, vlammenwerpers, mijnen
en handgranaten en streden om
elk huis, om elke straat. In kou
de en tochtige kelders leden de
gewonden en deden uitgeputte
doktoren wat ze konden om de
nog niet helemaal hopeloze „ge
vallen" te redden.
Wanneer de eerste permanen
te Zuid-Afrikaanse archivaris in
Nederland zijn werkzaamheden
in maart a.s. zal beginnen, wacht
hem een omvangrijke taak. J->e
onlangs benoemde archivaris dr.
A Wypkema, zal niet alleen
microfilm opnamen moeten ma
ken van alle originele documen
ten in Nederland, die betrekking
hebben op de Kaapkolonie, maar
hij zal ook bij de afstammelin
gen van Nederlandse, gouver
neurs en andere hoogwaardig
heidsbekleders in de Kaapkolo
nie, naspeuringen doen naar
brieven en familiedocumenten
die een nieuw licht op de geschie
denis van Zuid-Afrika kunnen
Dr. Wypkema is sinds
Aan het einde van 1955 ware®
12.395 mestkalveren in ons land,
tegen 16.089 aan het einde van
1953.
Voor de kleinveemesterij was
dit 20.222 resp. 43.314 en voor het
overige mestvee 33.653 en 47.055.
Biggen waren er eind 1955
879.039 en eind 1956 923.368.
Voor de mestvarkens van 25
tot 60 kg waren de cijfers over
1955 en 1956 resp. 686.768 en
687.324, van 60 tot 95 kg 411.082
en 432.325, van 95 kg en zwaar
der 124.764 en 130.793.
De varkensstapel is met 5 pro
cent gestegen van 1.222.614 op
het einde van 1955 tot 1.250.442
op het einde van 1956.
Deze gegevens werden bekend
gemaakt op de woensdag te
Utrecht gehouden vergadering
van het produktschap voor vee
en vlees.
De voorzitter, de heer Joh. de
Veer, zeide, dat deze cijfers een
beeld geven van een bemoedigen
de ontwikkeling in de Neder
landse mestveestapel, die daar
door een verlichting voor onze
zuivelpositie betekent.
Bij de bespreking van de rund
vee-marktsituatie werd deze zeer
stabiel genoemd, maar de prijzen
zullen over het algemeen iets ho
ger moeten zijn voor een renda
bele exploitatie van de vlees
voorziening. De invoer van weke
lijks 1400 koeien in de laatste
vier weken heeft een kalmerende
invloed op het prijspeil.
PRIJSSTIJGING IN DE
VE RW A CII TI N G.
Wat de baconexport betreft, is
het produktschap er van over
tuigd, dat er door ons te veel ba
con naar Engeland wordt ge
stuurd. Door een stijging van on
ze baconexport in de laatste we
ken tot boven de duizend ton per
week zijn er op de Engelse markt
overschotten ontstaan, met dalen
de prijzen als gevolg.
Langdurig heeft het produkt
schap gediscussieerd over beper
king van de aanvoer als maat
regel tegen dit dalende prijspeil
en een te verwachten nog ver
dere verlaging van de prijzen.
Over een voorstel om een ver
mindering van de baconproduk*
tie te bereiken door een prijsver
laging van 2,37 op 2,32, staak
ten de stemmen (7 tegen 7). Ten
slotte werd besloten de gewichts
grenzen te verkleinen van 61 tot
70 kg op 63 tot 70 kg.
Bij de laatste zending rundvee
uit Hongarije, die in ons land
aankwam en waarmee dit han
delsverdrag is afgewerkt, is mond
en klauwzeer geconstateerd. Het
produktschap zal op korte ter
mijn overleg plegen met de vete
rinaire dienst over verhoogde
waarborgen tegen besmettingsge
vaar bij de invoer van vee.
Op Nederlands Nieuw-Guinea
komt de malaria in een vrijwel
net zo hevige mate voor als in
sommige streken van Afrika, die
tot nu toe als de ergste malaria-
gebieden werden beschouwd. Er
zijn in Nieuw-Guinea streken
waar iedere volwassen Papoea
gemiddeld ongeveer 150 maal per
jaar wordt gestoken door een
muskiet die met malaria is be
smet. Dit is gebleken bij onder
zoekingen van de heer D. Met
selaar, hoofd van de afdeling ma
lariabestrijding van de dienst
van gezondheidszorg van Neder
lands Nieuw-Guinea.
De heer Metselaar is woens
dag aan de rijksuniversiteit te
Leiden gepromoveerd tot doctor
in de geneeskunde op een proef
schrift, getiteld: „A pilot project
of residual insecticide spraying
in Netherlands New-Guinea, con
tribution to the knowledge of ho-
loendemic malaria". Promotor
was prof, dr P. H. van Thiel.
Vroeger meende men, zo ver
telde de heer Metselaar in een
onderhoud met,het A.N.P., dat
bespuiting van de huizen met
DDT in Nieuw-Guinea geen zin
Dinsdag is in Port au Prince
een bijeenkomst gehouden van
de voornaamste kandidaten voor
het presidentschap van de repu
bliek Haiti, welke ten doel had
een opvolger aan te wijzen voor
de waarnemende president Pierre
Louis Nemours, die maandag is
afgetreden. De vergadering kon
niet tot een beslissing komen.
Terwijl de staking voortduurt,
is er een verwijdering ontstaan
tussen de kandidaat Louis De-
joie, die op voortzetting van de
staking heeft aangedrongen, en
de zes andere kandidaten, die
maandag op verzoek van de staf
chef van het leger de bewoners
van het eiland hebben verzocht de
orde in het land te herstellen.
De laatste dagen heeft geen
enkel buitenlands vliegtuig het
yliegveld van Port au Prince aan
gedaan.
zou hebben voor de malariabe
strijding, omdat de muskieten
daar vrijwel niet in de huizen
zouden komen. Het muggenge-
slacht Anopheles, dat malaria
overbrengt, bestaat namelijk uit
een groot aantal soorten, die zeer
uiteenlopende levensgewoonten
hebben. Sommige leven bij voor
keur buiten, terwijl andere zich
juist liever binnenshuis schuil
houden. De soort die op Nieuw-
Guinea het meeste voorkomt, be
hoort tot de eerste groep. De
laatste jaren is evenwel geble
ken, dat deze muskieten toch
s nachts de huizen binnengaan
om daar bij de bewoners bloed
te zuigen en dan nog enige uren
in de huizen vertoeven.
Toen dit eenmaal bekend was,
rees het vermoeden dat DDT-
bespuiting wel degelijk gunstige
resultaten zou hebben. Om dit
na te gaan, heeft de heer Metse
laar een reeks proeven genomen
in het gebied rondom het Sen-
tanimeer, ten Westen van Hol-
landia. De gehele bevolking van
dit gebied, die uit ongeveer 5500
personen bestaat, werd geregis
treerd en op malaria onderzocht
Daarna werd in januari 1954 be
gonnen met het bespuiten van
de huizen in het proefgebied en
de naaste omgeving daarvan,
ieder half jaar werd de bespui
ting herhaald. Na één en na
twee jaar werd opnieuw een vol
ledig bevolkingsonderzoek ver
richt. Voorts werden de kinde
ren die na de eerste bespuiting
waren geboren, geregeld onder
zocht. Bij deze kinderen bleek
ruim 90 minder besmetting
met malaria voor te komen dan
vóór de bespuiting bij kinderen
van dezelfde leeftijd.
Nog nooit zoveel kindertjes..
Onder de gehele bevolking viel
trouwens een grote verbetering
in de gezondheidstoestand te
constateren, want het aantal per
sonen dat malariaparasieten in
het bloed had, was sterk afge
nomen. Bovendien waren de ge
boorte- en sterftecijfers in het
proefgebied in het tweede jaar
na de bespuiting bijzonder gun
stig, terwijl in enkele leeftijds
groepen een aanwijsbare verbe
tering van lengte en gewicht
waarneembaar was.
Ook aan de bevolking zelf is
het duidelijk geworden, dat de
proefnemingen van de afdeling
malariabestrijding goede resulta
ten hadden, want het is de heer
Metselaar verscheidene malen
overkomen dat men hem be
dankte. Eén dorpshoofd voegde
hem zelfs glunderend toe: „Nou
dokter, we hebben hier nog nooit
zoveel kindertjes gehad."
Vóór men met het onderzoek
en de bespuiting was begonnen,
waren in de dorpen propaganda-
bijeenkomsten gehouden, waar
de bewoners met behulp van een
petroleumprojector werden voor
gelicht over het doel van de
proefnemingen. Dank zij deze
voorlichting heeft men zeer veel
medewerking van de bevolking
gekregen.
Na enige tijd heeft men het
proefgebied uitgebreid en op het
ogenblik wonen 80 a 100.000 Pa
poea's in een gebied dat geregeld
wordt bespoten. De heer Metse
laar is evenwel tot de conclusie
gekomen dat een dergelijke be
spuiting alleen zin heeft in die
gebieden, waar de bevolking vrij
stabiel in de dorpen blijft en
daar ook slaapt. Wanneer zij
daarentegen vaak buiten over
nacht, in de tuinen en sago
gebieden, dan bereikt men met
bespuiting alleen niet veel, om
dat de mensen daar dan toch met
malaria worden besmet. Wil men
in deze gebieden de malaria uit
roeien dan zullen andere metho
den nodig zijn naast de huisbe
spuiting. Hiervoor zal men dus
nieuwe proefprojecten moeten
opzetten. De heer Metselaar
denkt bijvoorbeeld aan het ge
durende enige tijd systematisch
toedienen van geneesmiddelen
aan de bevolking.
Internationale belang
stelling.
door
MABEL BARNES GRUNDY
Vertaald door: E. GRIESE
KETS DE VRIES
72)
(Nadruk verboden.)
„De dames Sparrow zeiden, dat
ze ons eten wel warm zouden
houden, als we laat waren."
„Natuurlijk, dat is juist het
soort dingen, dat zij altijd zul
len doen. Ik heb nog nooit
iemand ontmoet zoals zij. Je
durft niet bedrukt te kijken uit
vrees, dat ze je iets zullen aan
bieden, dat je opwekt, kippen
bouillon of warme, beboterde
toast, of een kussen. Wat een be
wonderenswaardige ouders, of
prachtige opvoeding moeten ze
gehad hebben. Ze moeten van
goede afkomst zijn, daar wil ik
om wedden."
„Dat volgt er niet noodzake
lijk uit; ik ben van goede af
komst", zei ik; en zij trok haar
wenkbrauwen luimig op en zei,
dat dat nauwelijks te geloven
was.
Later, toen wij aan Waterloo
waren aangekomen en een taxi
naar Nottingham Place hadden
genomen, zei ze, dat zij blij was
dat ik in huis was. Dat de mees
te mannen saai waren en dat
ofschoon zij een massa vrienden
had, het prettig was te weten,
dat er iemand thuis was, met
voor u opmaken", riep zij, in een
grootmoedige bui".
,En wat zal ik op mijn beurt
voor u doen?"
.Monopoliseer die Inglis niet
te veel", zei ze tot mijn ergernis
en omdat ik voor de rest van de
rit bleef zwijgen, vond zij het
nodig, te giechelen en te mees
muilen, alsof zij iets heel grap
pigs had gezegd.
„Ik plaag maar", fluisterde ze
en klopte mij op de arm, toen
de taxi stilhield. „Ik weet, dat u
niet zo bent, en u bent evenmin
van het soort, op wie de man
nen op stel en sprong verliefd
worden."
En over het laatste deel van
haar opmerking peinsde ik al
door, terwijl ik de trap opliep
en mij verkleedde voor het di
ner, en al die tijd, dat ik zat te
eten; en hoe meer ik er over
peinsde, hoe minder het mij be
viel. Had zij het gemeend, of
was zij nog aan het plagen?
HOOFDSTUK XVIII.
Ik ben zonder werk.
Het einde kwam plotseling. Ik
bedoel niet het mijne of dat van
iemand anders, maar van mijn
heerschappij bij dr. Peignton.
Binnen twee weken na het aan
vaarden van mijn betrekking bij
hem had ik mijn ontslag te pak
ken en was opnieuw bezig met
het bombarderen van deuren om
werk. Zelfs nu wil ik niet toege
ven, dat het mijn eigen schuld
was. Het gebeurde zo. Op een
middag werd ik in de spreekka
mer ontboden (ik droeg nog
steeds de rose blouse) en mijn
blik ontwijkend, vertelde de dok
ter mij, dat hij mijn hulp nodig
had.
In de stoel lag een heel dikke,
grote man achterover met zijn
mond wijd open en nrnakte
vreemde, snorkende geluiden.
Het eerste ogenblik dacht ik dat
hij een aanval van beroerte had
en schrok ik hevigmaar ziende
dat mijn werkgever uiterst kalm
bleef en dat de gorgelende klan
ken van karakter veranderden,
zodra een instrument, dat er als
een haak met een buis uitzag
en aan de onderkaak van de pa
tiënt hing, had verplaatst, drong
het tot mij door, dat dit af
schrikwekkende geluid veroor
zaakt werd door de speeksel-ver-
drijver:
ur. Peignton, die mij nog
steeds niet aankeek, wees naar
een klein fluwelen kussen op de
instrumententafel, waarop en
kele stukjes goud lagen, over
handigde mij een tang, duwde
de kaken yan de man nog ver
der van een, omgaf een tand
met een stuk rubber, wees naar
een groot gat, beval mij er een
stukje goud in te laten vallen,
wanneer hij „nu" zei, en ging
verder met het drogen van de
tand met watten en veel warme
lucht.
,Maak het goud niet nat met
het speeksel van de patiënt", be
val hij „en terwijl ik het aan
duw met dit elektrische instru
ment, houdt u 'n volgend stuk
je gereed. Nu."
Ik klemde mijn tanden op el
kaar en pikte een stukje goud
op. Ik zou nu doen, wat mij op
gedragen was, ofschoon de woe
de in mijn ogen en op mijn wan
gen vlamde ik voelde ze
branden.
Voorzichtig bracht ik het vul
sel naar de tand, toen de pa
tiënt plotseling twee rollende
ogen op mij richtte en mij zo
deed schrikken, dat ik het op
zijn tong liet vallen.
Hij schrok, en dr. Peignton
maakte een beweging van erger
nis. „Wees alstublieft voorzich
tiger, juffrouw Forrest", zei hi;
scherp. Toen werd ik zenuwach
tig. Met bevende hand pikte ik
een ander stukje goud op en
deponeerde het weer op de tong
van de man.
Dr. Peignton mompelde iets
onverstaanbaars iets met nog
al een onbehoorlijke klank en
onmiddellijk kreeg het duiveltje
van ondeugendheid en opstan
digheid me te pakken; ik zag
een uitweg uit mijn moeilijk
heid. Ik zou al het goud in de
mond van de patiënt laten val
len. Bij het zesde stukje verslik
te de man zich en dr. Peignton
zei me, dat ik gaan kon, wat ik
deed, en in mijn eigen kamer
ging ik op de beslissing zitten
wachten.
Van vele zijden wordt grote be
langstelling getoond voor de
proeven die in Nederlands
Nieuw-Guinea worden genomen
voor de malariabestrijding. Het
kindernoodfonds van de Verenig
de Naties, Unicef, heeft de beno
digde DDT, spuiten, auto's en
een deel van de inrichting van
het laboratorium verstrekt.
De malariabestrijdingsdienst
van Australisch Nieuw-Guinea,
waar men sedert kort met soort
gelijke proeven is begonnen, is
van te voren in Hollandia pools
hoogte komen nemen. Ook met
de wereldgezondheidsorganisatie
en de South Pacific Commission
werden geregeld contacten on
derhouden.
MAXIMUM ONTZEGGING
RIJBEVOEGDHEID EN
ZWARE VRIJHEIDSSTRAF
GEëlST TEGEN ARTS.
De procureur-generaal bij het
gerechtshof te 's-Gravenhage,
mr. J. Zaaijer, heeft woensdag
middag bevestiging gevraagd
van het vonnis in eerste aanleg
waarbij de 41-jarige vrouwen
arts M. S. uit Rotterdam ver
oordeeld werd tot een gevange
nisstraf van 1 jaar en 3 maan
den en de ontzegging van de rij
bevoegdheid voor een tijd van
vijf jaar.
Beklaagde was vijf uur nadat
hij een halve fles cognac had
gedronken in zijn auto gestapt
en was op de Parallelweg in Rot
terdam een weg met twee ge
scheiden rijbanen op de lin
kerbaan gaan rijden. Hij had
hier een 5-jarig jongetje, dat op
zeker ogenblik overstak aange
reden zodat dit een schedelba-
sisfractuur opliep.
Het kind is thans evenwel ge
heel hersteld. De procureur-ge
neraal wees erop dat beklaagde
in eerste aanleg toegegeven
heeft dat dit ongeluk aan over
matig drankgebruik is te wijten
doch dit thans in hoger beroep
ontkent.
De verdediger van beklaagde,
mr. H. Talsma, uit Den Haag,
verklaarde in zijn pleidooi dat
uit Amerikaanse psychiatrische
rapporten blijkt dat meer auto
ongelukken te wijten zijn aan de
gevolgen van een slecht huwe
lijksleven dan aan drankmis
bruik. Ook in dit geval was hij
van oordeel dat de aanrijding
niet het gevolg is geweest van
de cognac die de arts vijf uur
tevoren had gedronken. Hoewel
beklaagde volgens de politie bij
aanhouding tekenen van dron
kenschap zou hebben getoond,
werd deze verklaring tegenge
sproken door de politie-arts die
hem normaal achtte en zeer wel
in staat een auto te besturen.
Uit proeven watrtoe dokter S.
zich in Amsterdam had geleend
was gebleken, zo vertelde ver
dediger, dat deze zeer goed alco
hol in grote hoeveelheden ver
draagt. Toen een viertal perso
nen, onder wie de arts, ieder een
halve liter jenever hadden ge
dronken, was beklaagde de eni
ge onder hen die geen uiterlijke
tekenen van dronkenschap ver
toonde.
Naar het oordeel van mr. Tal
sma moet de oorzaak van dit
ongeluk dus niet gezocht wor
den in het gebruik van sterke
drank doch in andere factoren,
n.l. die welke in het psychiatri
sche rapport zijn neergelegd. Hij
toonde het hof verder foto's
waaruit blijkt dat de rechter rij
baan van de Parallelweg in Rot
terdam onduidelijk is aangege
ven en een vergissing dus zeer
goed verklaarbaar is. De invloed
van sterke drank is, aldus raads
man, niet bewezen en de beken
tenis in eerste aanleg is toe te
schrijven aan de intelectuele
vormelijkheid van de arts die ge
wend is op redeneringen in te
gaan. Verdediger zeide tenslotte
dat wel niet te vermijden zal
zijn dat het rijbewijs van be
klaagde wordt ingetrokken. Hij
verzocht het hof echter de vrij
heidsstraf te beperken tot de
vijf en een halve maand in pre
ventieve hechtenis doorgebracht
en beklaagde in afwachting van
de uitspraak op vrije voeten te
stellen. Hierdoor zou de arts
weer zijn werkzaamehden kun
nen hervatten.
Na raadkamer wees 't hof het
verzoek tot in vrijheidstelling
van verdediger af. Het zal op 15
februari arrest wijzen.
Een woordvoerder van het Is
raëlische leger te Tel Aviv heeft
meegedeeld, dat Syriërs woens
dagmorgen het vuur hebben ge
opend op een Israëlische vissers
boot, die op het Meer van Tibe
rias voer. Het schieten hield 45
minuten aan. Er vielen geen
slachtoffers.
(Wordt vervolgd.)
ZATERDAG 9 FEBRUARI.
HILVERSUM I: 7.00 Nieuws;
7.10 Gym.; 7.20 Gram.; 8.00 Nws;
8.18 De ontbijtclub; 9.00 Voor de
vrouw; 10.00 Caus.; 10.05 Morgen
wijding; 10.20 Strijkens.; 10.50
Hoorspel; 11.20 Buiten! week-
overz.; 11.35 Viool en piano; 12.00
Lichte muz.; 12.30 Land- en tuin-
bouwmeded.12.33 Nieuwe gram.
13.00 Nws; 13.15 Vara-varia; 13.20
Fanfare ork.; 13.45 Sportpraatje;
14.00 Voor de jeugd; 14.35 Zang
groep; 14.55 Nieuwe gram.; 15.20
Streekuitz.; 15.45 Kamerorkest;
16.30 Caus.; 16.45 Lichte muziek;
17.10 Act.; 17.40 Instr. kwintet;
18.00 Nws en comm.; 18.20 Lichte
muz.; 18.45 Regeringsuitz.; 19.00
Artistieke staalkaart; 19.30 Cau
serie; 19.40 Idem; 20.00 Nieuws;
20.05 Gevar. progr.; 22.00 Soc.
comm.; 22.15 Weense muz.; 22.45
Hoorspel; 23.15 Nws; 23.30 Gram.
HILVERSUM II: 7.00 Nieuws;
7.10 Gram.; 7.15 Gewijde muziek;
7.45 Morgengebed en liturg, ka!;
8.00 Nws; 8.15 Gram.; 8.50 Voor
de vrouw; 10.00 Voor de kleuters;
10.15 Gram.; 10.30 Ben je zestig?;
11.00 Voor de zieken; 11.45 Gr.;
12.00 Angelus; 12.03 Gram.; 12.30
Land- en tuinbouwmeded.; 12.33
Pianosp.; 12.55 Zonnewijzer; 13.00
Nws en Kath. nws; 13.20 Amus.
muz.; 13.50 Gram.; 14.00 Voor de
jeugd; 14.20 Engelse les; 14.40
Boekbespr.; 14.50 Accordeon ork.;
15.10 Kroniek van letteren en
kunsten; 15.35 Vocaal ens.; 16.00
De schoonheid v. h. Gregoriaans;
16.30 Voor de jeugd; 17.10 Muset
te ork.; 17.35 Lichte muz.; 17.55
Amus. muz.; 18.15 Journalistiek
weekoverzicht; 18.25 Gram.; 18.30
Par! overz.; 18.40 Jazzmuz.; 19.00
Nws; 19.10 Radiofilh. ork.; 19.55
Caus.; 20.15 Act.; 20.30 S.U.S.-
progr.; 22.00 Gram.; 22.35 Wij lui
den de zondag in. Aansluitend:
Avondgebed en liturg, ka!; 23.00
Nieuws; 23.15 Nws in Esperanto;
23.22 Gram.
BRUSSEL: 12.00 Gram.; 12.30
Weerber.; 12.34 Gesproken aperi
tief; 12.45 Gram.; 13.00 Nws; 13.11
Radio-almanak; 14.30 Journaal;
15.00 Gram.; 15.15 Accordeonmu-
ziek; 15.30 Gram.; 15.45 Accor-
deonmuz.; 16.00 Gram.; 16.15 Om-
roepork.; 16.45 Engelse les; 17.00
Nws; 17.10 Dagklapper; 17.20 Li
turgische gezangen; 17.30 Muziek
v. millioenen; 18.00 Gram.; 18.30
Voor de soldaten; 19.00 Nieuws;
19.40 Gram.; 19.45 Gram.; 20.00
Omroep Ommeganck; 21.00 Gr.;
21.15 Amus. ork.; 22.00 Nws; 22.11
Verzoekprogr.; 23.00 Nws; 23.05
Dansmuziek.