De „rattenoorlog" van Stalingrad Hilary op eigen wieken RECHTSZAKEN Het produktschap voor vee en vlees Molariatestrijding op Nederlands Nieuw-Gu'nea WAT BRENGT||DE RADIO? TWEEDE BLAD Vrijdag 8 februari 1957 12e jaargang no. 3992 Het bitter einde van veldmaarschalk Von Paulus de „rattenoorlog in de geniale strateeg Omvangrijke taak voor Zuid-Afrikaanse archivaris in Nederland DE TOESTAND IN HAITI Op 1 februari j.l. stierf te Dres- Tussen de puinhopen van wat den op 67-jarige leeftijd Fried- eens^Stahn s roem rich von Paulus, de soldaat die onmogelijk anders genoemd kan worden dan „de man van Sta lingrad". Het drama van Von Paulus' leven is het drama van Stalingrad, de rampzalige stad, die in de winter van 19421943 het toneel was van de strijd zo bitter als de krijgsgeschiedenis nauwelijks kent. Op 23 september van het jaar 1890 werd Friedrich von Paulus te Breitenau geboren. Als subal tern officier maakte hij de eer ste wereldoorlog mee. In 1929 werd hij bevorderd tot majoor, in 1933 tot luitenant-kolonel en in 1939 tot generaal-majoor. Als zodanig ging hij de tweede we reldoorlog in. Von Paulus was chef van de staf van het 6de leger van Von Reichnau, dat op 10 mei 1940 onze zuidelijke grens schond, door Limburg en Noord- Brabant oprukte en zijn opmars voortzette in België. Al spoedig werd de majoor be vorderd tot resp. luitenant- en kwartiermeester-generaal. In die functie werd hij betrokken bij het opstellen van het operatie plan voor de verovering van Rusland. In januari 1942 werd Von Paulus bevorderd tot gene raal en als commandant van het 6de leger voerde hij de Duit se troepen in de zomer van 1942 naar de Wolga. STALINGRAD IN DE TANG. In één maand tijds, van mid den juli tot midden augustus 1942 lukte het de Duitse troepen de Russen uit de bocht van de Don te verdrijven. Van groot be lang bleek de slag bij Kalatsj. Hierna stpnden de Duitsers vrijwel overal aan de Don en kon de grote aanval op de stad, die naar de leider van het Rus sische volk genoemd was, begin nen. Von Paulus wilde Stalin grad in een ijzeren omklemming van 'n drietal legergroepen, een noordelijke, een zuidelijke en "een centrale, vermorzelen. De noordelijke pantsergroepen forceerden op 22 augustus de overtocht over de Don en be- reikten al na een paar dagen ten noorden van Stalingrad de grote Russische rivier de Wol- ga. De centrale groep probeer de rechtstreeks door te stoten naar het hart van de stad en bracht het inderdaad na korte tijd tot de westelijke buitenwij ken. De zuidelijke pantsergroep echter ondervond hardnekkige tegenstand. Op 3 sept. evenwel wist ook zij door te dringen tot de boorden van de Wolga, nu ten zuiden van Stalingrad. Vernietigende lucht- en artil leriebombardementen hadden de aanval permanent ondersteund. Het gevolg was, dat de houten huizen van de buitenwijken der stad een prooi der vlammen werden. De bevolking raakte in paniek en probeerde te vluchten naar de oostelijke oever van de rivier. HEL VAN STALINGRAD". de Duitsers op 12 november in het zuiden van de stad nog een 300 meter vooruit te komen, zelfs op enkele punten de Wolga fp hpTPÏkpn Inmiddels hadden de Russen echter verse troepen samenge trokken op de oostelijke oever van de rivier. Maarschalk Zjoe- kof werd benoemd tot opperbe velhebber in de zuidelijke sector. En op 19 november ging Roko- sowsky bij Kletskaja tot de aan val over. Een doorbraak en een snelle stoot in zuidelijke rich ting volgden. Andere offensie ven werden ondernomen en op 25 november werd de ring om de Duitse troepen gesloten. Ge neraal Von Paulus zat nu zelf met 320.000 man in de ijzeren Russische band. Stellig had hij aanvankelijk nog kunnen uitbreken, maar Hitier beval hem stand te hou den en te wachten op de bevrij ding van buitenaf. Von Man- stein deed hiertoe een poging, maar slaagde niet. Op 24 december aanvaardde hij de terugtocht. De Duitse troe pen konden uitsluitend nog uit de lucht geravitailleerd worden, maar door de versterkte Russi sche afweer liep het ook hier mee spaak. Gebrek aan voedsel, gebrek aan munitie, gebrek aan warme winterkleding waren het gevolg. Ziekte en dood deden de rest, maar ondanks dit alles weigerde Hitier uit waanzinnig prestigegevoel, verlof te geven tot overgave. De hele maand januari wist Von Paulus nog stand te houden. Op het laatste moment benoemde Hitier hem nog tot veldmaarschalk. Maar het einde moest nu wel spoedig komen. Op 1 en 2 februari capi tuleerden afzonderlijke gevechts troepen en op de derde dag van deze maand legde ook veldmaar schalk Von Paulus het afgemat te hoofd in de schoot. Met de resten van zijn roemruchte leger bestaande uit 91.000 man, onder wie 2500 officieren en 24 gene raals, gaf hij zich over aan de Russen. RUSSISCHE HERSCHOLING. Een jaar na zijn gevangenne ming werd Von Paulus leider van het in de Sowjet-Ume op: gerichte comité voor ccn vrij Duitsland. Propagandabiljetten, ondertekend door Von Paulus en andere Duitse gevangengeno men generaals, waarin de troe pen werden opgewekt een einde te maken aan de zinloze oorlog, werden uitgeworpen boven de Duitse legers. Voor radio-Moskou hoorde men de stemmen van Von Paulus en zijn voormalige stafchef ^on Seydlitz. De laatste was leider van de „Bond van Duitse offi cieren". Deze had ten doel Duit se aanvoerders een „herscho ling" te geven met het oog op de „bevrijding" van Duitsland. Later werden zij merendeels op genomen in de Oostduitse „Volkspolizei". lü„ Von Paulus keerde eind 1953 uit Rusland terug naar de Oost duitse zóne. Precies 14 jaar na de verlossende capitulatie, die een keerpunt heeft betekend in Von Paulus' leven, heeft de gro te veldmaarschalk nu in Dres den de laatste adem uitgeblazen. (Nadruk verboden.) m Omdat de jonge Nederlandse vrouw spontaan de voorkeur geeft aan de gezellige Margriet is „Margriet" reeds jarenlang het gróótste hlad van Nederland De belegering van en de ver bitterde strijd in Stalingrad is één van de gruwelijkste episo den uit de laatste wereldoorlog en uit de oorlogen aller tijden geworden. De Duitse eskadnlles lieten de ongelukkige stad geen moment met rust. Onophoude lijk spuwden zij het dood en ver derf zaaiende vuur en staal uit naar beneden. En in deze hel vochten elite troepen van beide zijden met elkaar met automatische wa pens, vlammenwerpers, mijnen en handgranaten en streden om elk huis, om elke straat. In kou de en tochtige kelders leden de gewonden en deden uitgeputte doktoren wat ze konden om de nog niet helemaal hopeloze „ge vallen" te redden. Wanneer de eerste permanen te Zuid-Afrikaanse archivaris in Nederland zijn werkzaamheden in maart a.s. zal beginnen, wacht hem een omvangrijke taak. J->e onlangs benoemde archivaris dr. A Wypkema, zal niet alleen microfilm opnamen moeten ma ken van alle originele documen ten in Nederland, die betrekking hebben op de Kaapkolonie, maar hij zal ook bij de afstammelin gen van Nederlandse, gouver neurs en andere hoogwaardig heidsbekleders in de Kaapkolo nie, naspeuringen doen naar brieven en familiedocumenten die een nieuw licht op de geschie denis van Zuid-Afrika kunnen Dr. Wypkema is sinds Aan het einde van 1955 ware® 12.395 mestkalveren in ons land, tegen 16.089 aan het einde van 1953. Voor de kleinveemesterij was dit 20.222 resp. 43.314 en voor het overige mestvee 33.653 en 47.055. Biggen waren er eind 1955 879.039 en eind 1956 923.368. Voor de mestvarkens van 25 tot 60 kg waren de cijfers over 1955 en 1956 resp. 686.768 en 687.324, van 60 tot 95 kg 411.082 en 432.325, van 95 kg en zwaar der 124.764 en 130.793. De varkensstapel is met 5 pro cent gestegen van 1.222.614 op het einde van 1955 tot 1.250.442 op het einde van 1956. Deze gegevens werden bekend gemaakt op de woensdag te Utrecht gehouden vergadering van het produktschap voor vee en vlees. De voorzitter, de heer Joh. de Veer, zeide, dat deze cijfers een beeld geven van een bemoedigen de ontwikkeling in de Neder landse mestveestapel, die daar door een verlichting voor onze zuivelpositie betekent. Bij de bespreking van de rund vee-marktsituatie werd deze zeer stabiel genoemd, maar de prijzen zullen over het algemeen iets ho ger moeten zijn voor een renda bele exploitatie van de vlees voorziening. De invoer van weke lijks 1400 koeien in de laatste vier weken heeft een kalmerende invloed op het prijspeil. PRIJSSTIJGING IN DE VE RW A CII TI N G. Wat de baconexport betreft, is het produktschap er van over tuigd, dat er door ons te veel ba con naar Engeland wordt ge stuurd. Door een stijging van on ze baconexport in de laatste we ken tot boven de duizend ton per week zijn er op de Engelse markt overschotten ontstaan, met dalen de prijzen als gevolg. Langdurig heeft het produkt schap gediscussieerd over beper king van de aanvoer als maat regel tegen dit dalende prijspeil en een te verwachten nog ver dere verlaging van de prijzen. Over een voorstel om een ver mindering van de baconproduk* tie te bereiken door een prijsver laging van 2,37 op 2,32, staak ten de stemmen (7 tegen 7). Ten slotte werd besloten de gewichts grenzen te verkleinen van 61 tot 70 kg op 63 tot 70 kg. Bij de laatste zending rundvee uit Hongarije, die in ons land aankwam en waarmee dit han delsverdrag is afgewerkt, is mond en klauwzeer geconstateerd. Het produktschap zal op korte ter mijn overleg plegen met de vete rinaire dienst over verhoogde waarborgen tegen besmettingsge vaar bij de invoer van vee. Op Nederlands Nieuw-Guinea komt de malaria in een vrijwel net zo hevige mate voor als in sommige streken van Afrika, die tot nu toe als de ergste malaria- gebieden werden beschouwd. Er zijn in Nieuw-Guinea streken waar iedere volwassen Papoea gemiddeld ongeveer 150 maal per jaar wordt gestoken door een muskiet die met malaria is be smet. Dit is gebleken bij onder zoekingen van de heer D. Met selaar, hoofd van de afdeling ma lariabestrijding van de dienst van gezondheidszorg van Neder lands Nieuw-Guinea. De heer Metselaar is woens dag aan de rijksuniversiteit te Leiden gepromoveerd tot doctor in de geneeskunde op een proef schrift, getiteld: „A pilot project of residual insecticide spraying in Netherlands New-Guinea, con tribution to the knowledge of ho- loendemic malaria". Promotor was prof, dr P. H. van Thiel. Vroeger meende men, zo ver telde de heer Metselaar in een onderhoud met,het A.N.P., dat bespuiting van de huizen met DDT in Nieuw-Guinea geen zin Dinsdag is in Port au Prince een bijeenkomst gehouden van de voornaamste kandidaten voor het presidentschap van de repu bliek Haiti, welke ten doel had een opvolger aan te wijzen voor de waarnemende president Pierre Louis Nemours, die maandag is afgetreden. De vergadering kon niet tot een beslissing komen. Terwijl de staking voortduurt, is er een verwijdering ontstaan tussen de kandidaat Louis De- joie, die op voortzetting van de staking heeft aangedrongen, en de zes andere kandidaten, die maandag op verzoek van de staf chef van het leger de bewoners van het eiland hebben verzocht de orde in het land te herstellen. De laatste dagen heeft geen enkel buitenlands vliegtuig het yliegveld van Port au Prince aan gedaan. zou hebben voor de malariabe strijding, omdat de muskieten daar vrijwel niet in de huizen zouden komen. Het muggenge- slacht Anopheles, dat malaria overbrengt, bestaat namelijk uit een groot aantal soorten, die zeer uiteenlopende levensgewoonten hebben. Sommige leven bij voor keur buiten, terwijl andere zich juist liever binnenshuis schuil houden. De soort die op Nieuw- Guinea het meeste voorkomt, be hoort tot de eerste groep. De laatste jaren is evenwel geble ken, dat deze muskieten toch s nachts de huizen binnengaan om daar bij de bewoners bloed te zuigen en dan nog enige uren in de huizen vertoeven. Toen dit eenmaal bekend was, rees het vermoeden dat DDT- bespuiting wel degelijk gunstige resultaten zou hebben. Om dit na te gaan, heeft de heer Metse laar een reeks proeven genomen in het gebied rondom het Sen- tanimeer, ten Westen van Hol- landia. De gehele bevolking van dit gebied, die uit ongeveer 5500 personen bestaat, werd geregis treerd en op malaria onderzocht Daarna werd in januari 1954 be gonnen met het bespuiten van de huizen in het proefgebied en de naaste omgeving daarvan, ieder half jaar werd de bespui ting herhaald. Na één en na twee jaar werd opnieuw een vol ledig bevolkingsonderzoek ver richt. Voorts werden de kinde ren die na de eerste bespuiting waren geboren, geregeld onder zocht. Bij deze kinderen bleek ruim 90 minder besmetting met malaria voor te komen dan vóór de bespuiting bij kinderen van dezelfde leeftijd. Nog nooit zoveel kindertjes.. Onder de gehele bevolking viel trouwens een grote verbetering in de gezondheidstoestand te constateren, want het aantal per sonen dat malariaparasieten in het bloed had, was sterk afge nomen. Bovendien waren de ge boorte- en sterftecijfers in het proefgebied in het tweede jaar na de bespuiting bijzonder gun stig, terwijl in enkele leeftijds groepen een aanwijsbare verbe tering van lengte en gewicht waarneembaar was. Ook aan de bevolking zelf is het duidelijk geworden, dat de proefnemingen van de afdeling malariabestrijding goede resulta ten hadden, want het is de heer Metselaar verscheidene malen overkomen dat men hem be dankte. Eén dorpshoofd voegde hem zelfs glunderend toe: „Nou dokter, we hebben hier nog nooit zoveel kindertjes gehad." Vóór men met het onderzoek en de bespuiting was begonnen, waren in de dorpen propaganda- bijeenkomsten gehouden, waar de bewoners met behulp van een petroleumprojector werden voor gelicht over het doel van de proefnemingen. Dank zij deze voorlichting heeft men zeer veel medewerking van de bevolking gekregen. Na enige tijd heeft men het proefgebied uitgebreid en op het ogenblik wonen 80 a 100.000 Pa poea's in een gebied dat geregeld wordt bespoten. De heer Metse laar is evenwel tot de conclusie gekomen dat een dergelijke be spuiting alleen zin heeft in die gebieden, waar de bevolking vrij stabiel in de dorpen blijft en daar ook slaapt. Wanneer zij daarentegen vaak buiten over nacht, in de tuinen en sago gebieden, dan bereikt men met bespuiting alleen niet veel, om dat de mensen daar dan toch met malaria worden besmet. Wil men in deze gebieden de malaria uit roeien dan zullen andere metho den nodig zijn naast de huisbe spuiting. Hiervoor zal men dus nieuwe proefprojecten moeten opzetten. De heer Metselaar denkt bijvoorbeeld aan het ge durende enige tijd systematisch toedienen van geneesmiddelen aan de bevolking. Internationale belang stelling. door MABEL BARNES GRUNDY Vertaald door: E. GRIESE KETS DE VRIES 72) (Nadruk verboden.) „De dames Sparrow zeiden, dat ze ons eten wel warm zouden houden, als we laat waren." „Natuurlijk, dat is juist het soort dingen, dat zij altijd zul len doen. Ik heb nog nooit iemand ontmoet zoals zij. Je durft niet bedrukt te kijken uit vrees, dat ze je iets zullen aan bieden, dat je opwekt, kippen bouillon of warme, beboterde toast, of een kussen. Wat een be wonderenswaardige ouders, of prachtige opvoeding moeten ze gehad hebben. Ze moeten van goede afkomst zijn, daar wil ik om wedden." „Dat volgt er niet noodzake lijk uit; ik ben van goede af komst", zei ik; en zij trok haar wenkbrauwen luimig op en zei, dat dat nauwelijks te geloven was. Later, toen wij aan Waterloo waren aangekomen en een taxi naar Nottingham Place hadden genomen, zei ze, dat zij blij was dat ik in huis was. Dat de mees te mannen saai waren en dat ofschoon zij een massa vrienden had, het prettig was te weten, dat er iemand thuis was, met voor u opmaken", riep zij, in een grootmoedige bui". ,En wat zal ik op mijn beurt voor u doen?" .Monopoliseer die Inglis niet te veel", zei ze tot mijn ergernis en omdat ik voor de rest van de rit bleef zwijgen, vond zij het nodig, te giechelen en te mees muilen, alsof zij iets heel grap pigs had gezegd. „Ik plaag maar", fluisterde ze en klopte mij op de arm, toen de taxi stilhield. „Ik weet, dat u niet zo bent, en u bent evenmin van het soort, op wie de man nen op stel en sprong verliefd worden." En over het laatste deel van haar opmerking peinsde ik al door, terwijl ik de trap opliep en mij verkleedde voor het di ner, en al die tijd, dat ik zat te eten; en hoe meer ik er over peinsde, hoe minder het mij be viel. Had zij het gemeend, of was zij nog aan het plagen? HOOFDSTUK XVIII. Ik ben zonder werk. Het einde kwam plotseling. Ik bedoel niet het mijne of dat van iemand anders, maar van mijn heerschappij bij dr. Peignton. Binnen twee weken na het aan vaarden van mijn betrekking bij hem had ik mijn ontslag te pak ken en was opnieuw bezig met het bombarderen van deuren om werk. Zelfs nu wil ik niet toege ven, dat het mijn eigen schuld was. Het gebeurde zo. Op een middag werd ik in de spreekka mer ontboden (ik droeg nog steeds de rose blouse) en mijn blik ontwijkend, vertelde de dok ter mij, dat hij mijn hulp nodig had. In de stoel lag een heel dikke, grote man achterover met zijn mond wijd open en nrnakte vreemde, snorkende geluiden. Het eerste ogenblik dacht ik dat hij een aanval van beroerte had en schrok ik hevigmaar ziende dat mijn werkgever uiterst kalm bleef en dat de gorgelende klan ken van karakter veranderden, zodra een instrument, dat er als een haak met een buis uitzag en aan de onderkaak van de pa tiënt hing, had verplaatst, drong het tot mij door, dat dit af schrikwekkende geluid veroor zaakt werd door de speeksel-ver- drijver: ur. Peignton, die mij nog steeds niet aankeek, wees naar een klein fluwelen kussen op de instrumententafel, waarop en kele stukjes goud lagen, over handigde mij een tang, duwde de kaken yan de man nog ver der van een, omgaf een tand met een stuk rubber, wees naar een groot gat, beval mij er een stukje goud in te laten vallen, wanneer hij „nu" zei, en ging verder met het drogen van de tand met watten en veel warme lucht. ,Maak het goud niet nat met het speeksel van de patiënt", be val hij „en terwijl ik het aan duw met dit elektrische instru ment, houdt u 'n volgend stuk je gereed. Nu." Ik klemde mijn tanden op el kaar en pikte een stukje goud op. Ik zou nu doen, wat mij op gedragen was, ofschoon de woe de in mijn ogen en op mijn wan gen vlamde ik voelde ze branden. Voorzichtig bracht ik het vul sel naar de tand, toen de pa tiënt plotseling twee rollende ogen op mij richtte en mij zo deed schrikken, dat ik het op zijn tong liet vallen. Hij schrok, en dr. Peignton maakte een beweging van erger nis. „Wees alstublieft voorzich tiger, juffrouw Forrest", zei hi; scherp. Toen werd ik zenuwach tig. Met bevende hand pikte ik een ander stukje goud op en deponeerde het weer op de tong van de man. Dr. Peignton mompelde iets onverstaanbaars iets met nog al een onbehoorlijke klank en onmiddellijk kreeg het duiveltje van ondeugendheid en opstan digheid me te pakken; ik zag een uitweg uit mijn moeilijk heid. Ik zou al het goud in de mond van de patiënt laten val len. Bij het zesde stukje verslik te de man zich en dr. Peignton zei me, dat ik gaan kon, wat ik deed, en in mijn eigen kamer ging ik op de beslissing zitten wachten. Van vele zijden wordt grote be langstelling getoond voor de proeven die in Nederlands Nieuw-Guinea worden genomen voor de malariabestrijding. Het kindernoodfonds van de Verenig de Naties, Unicef, heeft de beno digde DDT, spuiten, auto's en een deel van de inrichting van het laboratorium verstrekt. De malariabestrijdingsdienst van Australisch Nieuw-Guinea, waar men sedert kort met soort gelijke proeven is begonnen, is van te voren in Hollandia pools hoogte komen nemen. Ook met de wereldgezondheidsorganisatie en de South Pacific Commission werden geregeld contacten on derhouden. MAXIMUM ONTZEGGING RIJBEVOEGDHEID EN ZWARE VRIJHEIDSSTRAF GEëlST TEGEN ARTS. De procureur-generaal bij het gerechtshof te 's-Gravenhage, mr. J. Zaaijer, heeft woensdag middag bevestiging gevraagd van het vonnis in eerste aanleg waarbij de 41-jarige vrouwen arts M. S. uit Rotterdam ver oordeeld werd tot een gevange nisstraf van 1 jaar en 3 maan den en de ontzegging van de rij bevoegdheid voor een tijd van vijf jaar. Beklaagde was vijf uur nadat hij een halve fles cognac had gedronken in zijn auto gestapt en was op de Parallelweg in Rot terdam een weg met twee ge scheiden rijbanen op de lin kerbaan gaan rijden. Hij had hier een 5-jarig jongetje, dat op zeker ogenblik overstak aange reden zodat dit een schedelba- sisfractuur opliep. Het kind is thans evenwel ge heel hersteld. De procureur-ge neraal wees erop dat beklaagde in eerste aanleg toegegeven heeft dat dit ongeluk aan over matig drankgebruik is te wijten doch dit thans in hoger beroep ontkent. De verdediger van beklaagde, mr. H. Talsma, uit Den Haag, verklaarde in zijn pleidooi dat uit Amerikaanse psychiatrische rapporten blijkt dat meer auto ongelukken te wijten zijn aan de gevolgen van een slecht huwe lijksleven dan aan drankmis bruik. Ook in dit geval was hij van oordeel dat de aanrijding niet het gevolg is geweest van de cognac die de arts vijf uur tevoren had gedronken. Hoewel beklaagde volgens de politie bij aanhouding tekenen van dron kenschap zou hebben getoond, werd deze verklaring tegenge sproken door de politie-arts die hem normaal achtte en zeer wel in staat een auto te besturen. Uit proeven watrtoe dokter S. zich in Amsterdam had geleend was gebleken, zo vertelde ver dediger, dat deze zeer goed alco hol in grote hoeveelheden ver draagt. Toen een viertal perso nen, onder wie de arts, ieder een halve liter jenever hadden ge dronken, was beklaagde de eni ge onder hen die geen uiterlijke tekenen van dronkenschap ver toonde. Naar het oordeel van mr. Tal sma moet de oorzaak van dit ongeluk dus niet gezocht wor den in het gebruik van sterke drank doch in andere factoren, n.l. die welke in het psychiatri sche rapport zijn neergelegd. Hij toonde het hof verder foto's waaruit blijkt dat de rechter rij baan van de Parallelweg in Rot terdam onduidelijk is aangege ven en een vergissing dus zeer goed verklaarbaar is. De invloed van sterke drank is, aldus raads man, niet bewezen en de beken tenis in eerste aanleg is toe te schrijven aan de intelectuele vormelijkheid van de arts die ge wend is op redeneringen in te gaan. Verdediger zeide tenslotte dat wel niet te vermijden zal zijn dat het rijbewijs van be klaagde wordt ingetrokken. Hij verzocht het hof echter de vrij heidsstraf te beperken tot de vijf en een halve maand in pre ventieve hechtenis doorgebracht en beklaagde in afwachting van de uitspraak op vrije voeten te stellen. Hierdoor zou de arts weer zijn werkzaamehden kun nen hervatten. Na raadkamer wees 't hof het verzoek tot in vrijheidstelling van verdediger af. Het zal op 15 februari arrest wijzen. Een woordvoerder van het Is raëlische leger te Tel Aviv heeft meegedeeld, dat Syriërs woens dagmorgen het vuur hebben ge opend op een Israëlische vissers boot, die op het Meer van Tibe rias voer. Het schieten hield 45 minuten aan. Er vielen geen slachtoffers. (Wordt vervolgd.) ZATERDAG 9 FEBRUARI. HILVERSUM I: 7.00 Nieuws; 7.10 Gym.; 7.20 Gram.; 8.00 Nws; 8.18 De ontbijtclub; 9.00 Voor de vrouw; 10.00 Caus.; 10.05 Morgen wijding; 10.20 Strijkens.; 10.50 Hoorspel; 11.20 Buiten! week- overz.; 11.35 Viool en piano; 12.00 Lichte muz.; 12.30 Land- en tuin- bouwmeded.12.33 Nieuwe gram. 13.00 Nws; 13.15 Vara-varia; 13.20 Fanfare ork.; 13.45 Sportpraatje; 14.00 Voor de jeugd; 14.35 Zang groep; 14.55 Nieuwe gram.; 15.20 Streekuitz.; 15.45 Kamerorkest; 16.30 Caus.; 16.45 Lichte muziek; 17.10 Act.; 17.40 Instr. kwintet; 18.00 Nws en comm.; 18.20 Lichte muz.; 18.45 Regeringsuitz.; 19.00 Artistieke staalkaart; 19.30 Cau serie; 19.40 Idem; 20.00 Nieuws; 20.05 Gevar. progr.; 22.00 Soc. comm.; 22.15 Weense muz.; 22.45 Hoorspel; 23.15 Nws; 23.30 Gram. HILVERSUM II: 7.00 Nieuws; 7.10 Gram.; 7.15 Gewijde muziek; 7.45 Morgengebed en liturg, ka!; 8.00 Nws; 8.15 Gram.; 8.50 Voor de vrouw; 10.00 Voor de kleuters; 10.15 Gram.; 10.30 Ben je zestig?; 11.00 Voor de zieken; 11.45 Gr.; 12.00 Angelus; 12.03 Gram.; 12.30 Land- en tuinbouwmeded.; 12.33 Pianosp.; 12.55 Zonnewijzer; 13.00 Nws en Kath. nws; 13.20 Amus. muz.; 13.50 Gram.; 14.00 Voor de jeugd; 14.20 Engelse les; 14.40 Boekbespr.; 14.50 Accordeon ork.; 15.10 Kroniek van letteren en kunsten; 15.35 Vocaal ens.; 16.00 De schoonheid v. h. Gregoriaans; 16.30 Voor de jeugd; 17.10 Muset te ork.; 17.35 Lichte muz.; 17.55 Amus. muz.; 18.15 Journalistiek weekoverzicht; 18.25 Gram.; 18.30 Par! overz.; 18.40 Jazzmuz.; 19.00 Nws; 19.10 Radiofilh. ork.; 19.55 Caus.; 20.15 Act.; 20.30 S.U.S.- progr.; 22.00 Gram.; 22.35 Wij lui den de zondag in. Aansluitend: Avondgebed en liturg, ka!; 23.00 Nieuws; 23.15 Nws in Esperanto; 23.22 Gram. BRUSSEL: 12.00 Gram.; 12.30 Weerber.; 12.34 Gesproken aperi tief; 12.45 Gram.; 13.00 Nws; 13.11 Radio-almanak; 14.30 Journaal; 15.00 Gram.; 15.15 Accordeonmu- ziek; 15.30 Gram.; 15.45 Accor- deonmuz.; 16.00 Gram.; 16.15 Om- roepork.; 16.45 Engelse les; 17.00 Nws; 17.10 Dagklapper; 17.20 Li turgische gezangen; 17.30 Muziek v. millioenen; 18.00 Gram.; 18.30 Voor de soldaten; 19.00 Nieuws; 19.40 Gram.; 19.45 Gram.; 20.00 Omroep Ommeganck; 21.00 Gr.; 21.15 Amus. ork.; 22.00 Nws; 22.11 Verzoekprogr.; 23.00 Nws; 23.05 Dansmuziek.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1957 | | pagina 5