Uit de Provincie S S1 Kamer van Koophandel en Fabrieken voor Zeeuwsch-Vlaanderen te Terneuzen RECHTSZAKEN Hilary op eigen wieken SS- stfïAiK 5SSK «w» Se JAARREDE, AGENDA TERNEUZEN. doe^nïéér met KAAS AXEL. HOEK RETRANCHEMENT. SLUIS. Arrestaties in Hongarije uitgesproken in de vergadering der Kamer van Koophandel en Fabrieken voor Zeeuwsch-Vlaanderen op donderdag 31 januari 1951 door de heer Ir C. A. L. Horstmann, Voorzitter der Kamer „Evenais verleden jaar vindt on ze vergadering eerst plaats nadat er reeds een maand is verstreken, en evenals andere jaren hebben wij in de dagbladen kennis kunnen ne men van de zienswijze van vele mijner grote collega's als Van der Mandele, Delprat en de zeer be treurde Van der Heem. Het ligt dan ook niet op mijn weg thans nog mij aan te sluiten bij diverse opvattingen, omdat dit geen enkele invloed meer zou uitoeienen. Veeleer wil ik mij beperken tot de belangrijkste problemen van onve streek. Toen ik voor het opstellen van deze rede nog eens myn rede van januari 1956 doorlas, was mijn eer- Se reactie: „Is er eigenlijk wel iets gebeurd in het algelopen jaar". Laat ik in vogelvlucht deze v«de even doornemen. Het probleem van de verbindin gen is nog steeds alles overheer send en we verheugen ons nog al tijd over het feit dat de busdienst op Breda en de helikopterdienst op Rotterdam er zijn. Het is ver heugend, dat thans ook het Pro vinciaal Bestuur financieel van haar belangstelling blflk geeft voor laatstgenoemde dienst. De busdienst zou vereenvoudigd kunnen worden indien er m Neder land wederom persoonsbewijzen in gevoerd zouden worden. Deze Duitse maatregel is te ondoordacht afgeschaft, en onze Kamer zal daarom dit vraagstuk aanbinden hij de Vereniging van Kamers van Koophandel, om gezamenlijk een desbetreffend verzoek bij de irege nn» aanhangig te maken. Ik ben ervan overtuigd, dat vele hamers zullen steunen, omdat ons het zou grensverkeer daardoor zeer worden vergemakkelijkt. Moest ik verleden jaar nog zeg gen dat het aantal wachtende ïuto's enorm was, thans weten we dat aan het veer Perkpolder- Krlüningen een derde van het aan- tal auto's minstens een halt uur moet wachten. Hierbp zpn dus de vroege ochtenduren en de late avonduren inbegrepen. Uverdagis de kans dat men met over kan dus ongeveer 50 procent. Mochten we verleden jaar nog hopen dat er een beslissing over de haven van Breskens zou worden zenomen. thans kunnen we met anders zeggen dan dat we ons be slist niet kunnen verenigen met wijze waarop dit is gebeurd In de vergadering met de Raad van de Waterstaat werd ons me dcgedeeld. dat er een nieuwe gro te haven moest komen met twee fuiken, want er zouden ooh fwee grote veerboten bijkomen. Uit een vervoersoogpunt was dit noodza heïrjk want deze grote boten kon den niet meer in de bestaande ren manoeuvreren. Dit gaf boven iien het voordeel dat de oude ha ren geheel zou vrijkomen voor het dawenverkeer. terwijl er ruimte zou 'komen voor pakhuizen Hoewe wii de bezwaren voor Bresken. «ir de middenstand voldoende on- ccrkennen is deze oplossing aan vaard Nu echter de plannen wor- 4ei uitgevoerd, is besloten tot de touw van één pont en een fuik, Hirfat het wegvervoer zal moeten wOTdeiT verdeeld over twee havens Atle voordelen voor Bresken zün weggevallen, alle nadelen zijn 'enfVhld het niet voor mogelijk *eii»uden dat in een gesprek met Zen officiële instantie in Neder land óf valse voorspiegelingen worden gegeven, dan wel achteraf «»heei wordt afgeweken van de gemaakte afspraak Deze gang van zaken is ten zeei- ste te betreuren, omdat er zeker liet gesproken kan worden van vooruitgang ten opzichte van ver leden jaar. Sprekende over de haven van Breskens is het goed te memore- 7*11. dat na drie jaar studie het Ministerie van Verkeer en Water staat thans beslist heeft dat de ge meente Terneuzen het probleem maar zélf moet regelen. Wij hopen van haute, dat zij daartoe in staat zal zijn en wij wensen haar de no- éWe voortvarendheid toe. Ook 1956 vertoonde weer een erote toename van het verkeer in deze haven. Wij willen memoreren, toenam, van het aantal geschutte zeeschepen 9 toename geschut te tonnage 18 Opvallend is het feit dat de ton nage op de rede of in de Westbui tenhaven in één jaar haast is ver dubbeld. en ook twee maal zo »root is als de verzette tonnage in de binnenhaven, voorzover het zee schepen betreft. Hie.'uit blijkt overduidelijk het feil. dat de haven niet in staat is ooi aan de vraag te voldoen, omdat het overslaan op de rede toch een zeker risico meebrengt. Hei door de Kamer gevoteerde bedrag tot deelname in de haven, al beseffen wij dat dit praetisch slechts morele steun is, blijft na tuurlijk ter beschikking. Ook ten aanzien van de plannen ter verbreding van het kanaal (ïent Terneuzen is wederom geen beslissing genomen. Het is onbe grijpelijk waarom dit zo lang moet duren. Wanneer we werkelijk een Benelux wensen, dan moeten deze vraagstukken toch opgelost kun nen worden, te meer, omdat vele andere problemen op een beslis sing wachten, b.v. een werkelijke Oost - West weg door Zeeuws-Vlaan- <pren weest; dat de automatisering van de telefoondienst in 1959 een feit zal zijn voor geheel Zeeuws-Vlaan deren; dat de woningbouw in onze streek niet groter is geworden; dat er nog steeds migratie is uit Zeeuws-Vlaanderen, voornamelijk naar de Randstad Holland, om tenslotte te gewagen van het feit dat de Uitgebreid Techn. School in Zeeuws-Vlaanderen zal komen en hopelijk op 1 september haar poorten zal openen. Al deze vraagstukken tezamen konden mij niet de overtuiging ge ven dat er het afgelopen jaar veel bereikt is. En toch meen ik dat 1956 in twee opzichten een. belang- ltjk jaar zal blijken te. zijn ge weest, al lag deze belangrijkheid dan niet in het directe materiële vlak, doch in het feit, dat ons in zicht is verrijkt. In de eerste plaats moeten wjj constateren dat ons vertrouwen in de onbeperkte belastingverlaging, na een loonsverhoging van 6 'n extra van 3 een vacantietoe- slag van 4 en betere secundaire arbeidsvoorwaarden, waardoor miljoenen aan bestedingskracht in ons volk zijn gepompt, moeten we horen dat de bestedingen omlaag, investeringen dus onze toe komst omlaag en de belastingen omhoog moeten. Welk een <pnt- goocheling na de zeer optimisti sche geluiden, die we vóór de ver kiezing van de Tweede Kamer der Staten-Generaal hebben gehoord. We kunnen hieruit slechts één conclusie trekken, en die is, dat ondanks planbureaus en ondanks alle verantwoorde conjunctuurbe- heersing, men niet in staat is de conjunctuur werkelijk te beheer sen. Laat dit een waarschuwing zijn voor allen die menen, dat de hausse maar onbeperkt kan voort duren, dat de sociale zekerheden maar onbeperkt kunnen worden uitgebreid, dat de regering maar voort kan gaan met haar bestedin gen op te voeren en van het be drijfsleven te vragen deze te beper ken. Het zegt toch wel iets, dat in de zelfde periode het overheidsver bruik ten opzichte van het natio nale inkomen met 50 steeg en het particuliere verbruik met 11 daalde. Ons land is in een impasse ge raakt en het zal zeer veel moeite kosten om het schip weer vlot te krijgen, zeker wanneer de overheid hieraan niet wil meewerken door ook in haar sector drastisch te be zuinigen. Hoe moet men nu uit de impas se komen? Men zal m.i. eerst al gemeen moeten inzien dat de loon- factor in 1956 veel sterker is ver hoogd dan de productiviteit. Dat is m.i. de allesbeheersende oorzaak van de verslechtering van Neder lands economische toestand. Dit was zeker niet de Suez-crisis. Deze accentueerde alleen de dalende lijn. Voegen we hierbij het feit, dat de a.s. huurverhoging ook wel weer een looncompensatie zal meebrengen, dan zien we dat dit in geen verhouding staat tot de en kele procenten der productiviteits verhoging. De Minister van Financiën heeft slechts een kleine tip opgelicht van de maatregelen die hij wil nemen. In de eerste plaats een afschaffing van de investeringsaftrek, doch niet om budgetaire redenen, maar omdat men hieraan de prikkel toe schrijft om de investeringsbeste dingen op te voeren. Maar als er geen budgetaire reden is, vragen wij ons af. waarom er dan thans niet kan worden overgegaan tot het vormen van vervangingsreser ves, nu er nog steeds geen afschrij ving op de vervangingswaarde van bedrijfsmiddelen is toegestaan. Hiertegen kunnen geen reële be zwaren meer bestaan, wanneer de invoering van deze vervangings reserves geen grotere budgetaire offers meebrengt dan de opheffing van de investeringsaftrek aan fis cale baten oplevert. Men mag zelfs verwachten, dat deze vervangingsreserves eerst be steed zullen worden wanneer zij een zekere hoogte hebben bereikt, zodat deze maatregel een positieve bijdrage zou zijn tot de tijdelijk ncodzakelijke afremming der in vesteringen. Het is verder verwonderlijk, dat er geen aanwijzingen schijnen te komen om het sparen te bevorde ren Dit liikt ons in ieder geval meer aan te bevelen dan een be lastingverhoging. Bevorderen van het sparen ligt trouwens in het zelfde vlak als het toestaan van de vorming van vervangingsreserves En dat is de winst, die 1956 ons heeft gebracht. Beter begrip in de provincie Zeeland voor deze kwes tie, Dat de Minister van Verkeer en Waterstaat een hard „neen" overigens zonder argumenten heeft laten horen, moeten we niet zo zwaar nemen. Er is weinig tij- delijker dan 'n ministerieel woord. Ik wijs U in dit verband op het mi nisteriële optimisme vóór de ver kiezingen en de malaise-stemming erna. En om bij het Mnisterie van Verkeer en Waterstaat te blijven, op de toezegging voor vrije veren, door de Minister-President be krachtigd. Een vaste verbinding is niet al leen nu, maar nog veel meer in de toekomst nodig, en ik heb het vol ste vertrouwen dat het „neen" van vandaag spoedig zal zijn verklon ken. Waar het om gaat is, dat wij elkaar gaan begrijpen. Hoe moei lijk dit is wanneer het Ministerie van Verkeer en Waterstaat niet antwoordt, zal ieder duidelijk zijn. Zo hebben wij nog steeds geen antwoord ontvangen op het adres der Samenwerkende Zeeuwse Ka mers over de veerdiensten op de Westerschelde, welk adres in augustus 1956 werd verzonden. Ook is het U genoegzaam bekend dat ir Maris op een herhaald ver zoek om een onderhoud met hem te mogen hebben over het rapport Haccoü, nog steeds niet heeft ge antwoord. Het zal toch een ieder duidelijk zijn dat een vaste verbinding naar Zeeuws-Vlaanderen nooit rendabel zal kunnen zijn voor 90.000 inwo ners, waarvan dan nog een gedeel te direct georiënteerd is op Wal cheren. Maar ook nu geldt weer dat wij verder moeten zien, over de gren zen heen. Hoe vaak wordt niet be toogd dat Europa geen toekomst kan hebben, indien hefr zich niet verenigt. Moeten wij dan ook niet verder zien en erop wijzen dat de rechte verbinding van Rotterdam naar het Franse industriegebied even lang is als van Rotterdam naar het Roergebied. En Rotter dam is de grootste Europese ha ven. En niet alleen het gebied van Lille en Valenciennes, maar ook Kortrjjk en Gent zullen belang hebben bij een korte goede verbin ding met deze haven. En datzelfde geldt voor Rotterdam. En deze kortste weg loopt over Gent en Kortrijk en over Walsoorden. Ter neuzen, Hulst en Bergen op Zoom liggen er minder dan 10 km van daan. Middelburg 35 km. Zeeuws-Vlaanderen ligt op deze route en wij menen dat ons gebied veel gunstiger ligt dan vele an dere, die thans met overheidssteun tot ontwikkeling worden gebracht. Ik meen dat de aandacht van de regering op ons gebied moet wor den gevestigd, omdat hier moge lijkheden liggen, die in Den Haag onbekend zijn. Het zou zeer nuttig zijn indien door middel van de pers meer bekendheid aan onze streek werd gegeven, want er heerst een wanbegrip of geen begrip. Maar ook in Zeeland zelf ont breekt er begrip voor de mogelijk heden van nu niet direct de on middellijke omgeving. Men ziet alleen het kleine be lang binnen een straal van enkele km. Ieder praat hier voor zijn eigen straatje. Men denkt in de eerste plaats aan de eigen gemeen te en daarna aan het eiland. Een werkelijk Zeeuws besef ontbreekt. Wilt U enkele voorbeelden? De burgemeester van Middelburg spreekt over een verbinding naar Frankrijk en zelfs naar Engeland. Maar een verbinding heeft twee uiteinden en nu wil ik graag over nemen dat dat ene einde Frankrijk en Engeland moet zijn, maar ik kan mij moeilijk indenken dat het andere uiteinde Middelburg is. Neen. dat is Rotterdam. En dan ligt Middelburg 35 km van de rech te lijn tussen Rotterdam en Kort rijk af. En ik kan mij werkelijk niet indenken dat deze weg naar het westen zal worden uitgebogen, zigzaggend over de dammen en het Deltagebied. Een andere burgemeester, die van Oostburg. vond het nodig om bij het bezoek van de Minister van Sociale Zaken over de vaste ver binding te gaan praten. Afgezien van het feit, dat dit voorlopig nog heet weinig met Sociale Zaken te maken heeft, verkondigde hij dat eerst het Deltaplan moet uitge voerd zijn alvorens men een vaste verbinding met Zeeuws-Vlaande ren kan maken. Men bouwt im mers eerst het huis en dan de straat erheen? Ieder, die wel eens met bouwen te maken heeft ge had, zal kunnen zeggen dat eerst de straat dient te worden gemaakt, en als dat in Oostburg anderom gebeurt, voorspel ik daar weinig enthousiasme bij de aannemers om er te bouwen. Maar ik citeerde deze voorbeel den alleen om aan te tonen, hoe er over een vaste verbinding wordt gesproken en ont U aan te tonen, dat het hoog tijd werd dat door het werk van prof. Haccoü than in cijfers en gedocumenteerd kan worden gesproken. Maar tevens om duidelijk te maken hoe sterk het in Zeeland ontbreekt aan een gezamenlijk oordeel. WÜ heb ben in onze provincie, nog meer dan elders, een krachtige centrale leiding nodig, die durft te coördi neren en over de streekbelangen heen een politiek voert, die verder reikt dan de provinciale grenzen, ook wanneer dit zou ingaan tegen het enge belang van een bepaalde gemeente of streek. Wij dienen te komen tot één Zeeuwse stem, die buiten onze provincie wordt ge hoord. Het is daarom verheugend dat Gedeputeerde Staten na de hearing in oktober de vaste verbinding het etiket van „eerste prioriteit" ga ven. En hiermede is een Zeeuwse stem geformuleerd. Evenwel ruziet men thans nog over de vraag „waar?" Ook deze vraag zal door het hoogste provinciaal gezag beant woord moeten worden, zodat op het ogenblik, dat de regering haar huidige standpunt verandert, in overeenstemming met de techni sche mogelijkheden, geantwoord kan worden „daar komt de vaste verbinding". Het Provinciaal Bestuur dient hier een krachtige leiding te ge ven, boven de eiland- en streekbe langen uit. Zij kan het alleen doen en' zij draagt de verantwoordelijk heid. Wij hopen spoedig iets te merken van deze zo noodzakelijke stimu lerende en coördinerende taak van Gedeputeerde Staten. Wanneer dan het jaar 1957 ons moge brengen een beter begrip voor de mogelijkheden van onze streek, zowel buiten als in onze provincie, dan geloof ik, dat vele vraagstukken nader tot een op lossing zullen zijn gebracht. Mijne heren, nu wil ik U een overzicht geven van de toestand van het bedrijfsleven in ons gebied over het jaar 1956 aan de hand van de bij ons binnengekomen be richten". (Slot volgt) UITSPRAAK BOTERSMOKKEL- AFFAIRE TE HONTENISSE Het gerechtshof te 's-Graven- hage heeft donderdagmorgen 'n coöperatieve vereniging tot het bereiden van zuivelprodukten te Hontenisse veroordeeld tot ƒ10.000 boete. Aan deze coöperatie, waarvan de directeur A. G. H. O. uit Kloosterzande reeds drie maan den gevangenisstraf had gekre gen wegens botersmokkel, was ten laste gelegd, dat zij haar chauffeurs boter zonder vervoer- bewijzen had laten vervoeren, be stemd voor smokkel, dat zij smokkel had uitgelokt en er ge legenheid toe had gegeven. Toen de leden der coöperatie op de hoogte van deze manipulaties waren gekomen, hadden zij het bestuur, onder welks leiding dit alles was geschied „weggestemd" en een nieuw bestuur gekozen. De oude directeur had men ech ter gehandhaafd. De politierechter te Middel burg had de coöperatie veroor deeld tot een geldboete van 10.000 en een verplichte stor ting van 10.000 voor de tijd van tijd van drie jaar. De procureur-generaal had be vestiging van dit vonnis ge vraagd. In de tweede plaats heeft het jaar 1956 ons ook een heel stuk verder gebracht ten aanzien van de vaste verbinding. Het rapport van prof. Haccoü heeft verhelde rend gewerkt en heeft het vraag stuk waarover veel werd gespro ken en waarover ieder zo zyn eigen mening had, in cijfers uitge drukt. Hoewel al deze berekenin gen zeer voorzichtig waren opge zet heeft de ontwikkeling in 1956 ons de vaste overtuiging geschon ken, dat deze berekeningen té voorzichtig zijn gehouden. Immers, Gedeputeerde Staten van Zeeland delen mede dat het vervoer over de Westerschelde met 9 is toe genomen in één jaar. Prof. Haccoü maakte voor 197U volgens zes methodes een progno se en kwam tot cijfers, die varië ren van 524.000 tot 840.000 auto's voor het veer PerkpolderKrui- ningen. Nemen we even aan dat de jaar lijkse toename lineair is, en ook dat is weer zeer voorzichtig dan komen we uit op een cijfer van 730.000 voor 1970. De conclusies Afscheid dr A. YV. Broos. Dr A. W. Brons, die wegens het bereiken van de pensioengerech tigde leeftijd ontslag had geno men als vleeskeuringsarts, werd woensdagavond door de slagers uit Terneuzen, Sluiskil en Hoek in hotel „Des Pays-Bas" in een afscheidsavond in tegenwoordig heid van enige genodigden, ge huldigd. Hierbij kwam overdui delijk tot uiting welk een vriend schapsband was ontstaan tussen dr Brons en de slagers. Nadat de voorzitter der sla gersvereniging, de heer P. van Es, de familie Brons, genodigden en vakgenoten had verwelkomd, werd 't eerst het woord gevoerd door de burgemeester van Ter neuzen mr P. H. W. F. Tellegen. Deze wees op de prettige en vlot te samenwerking tussen het ge meentebestuur en dr Brons. De wijze waarop dr Brons zijn taak vervulde, maakte hem tot een zeer gewaardeerde keuringsarts. Het college van B. en W. is hier voor zeer erkentelijk. Hierop bood de burgemeester de heer Brons een toto van öud-Terneu- zen aan. Ook burgemeester A. F. Hans- sens van Hoek getuigde van de algemene achting die de heer Brons bij de veehouders en sla gers had verworven. Wijzende op de slechte wegen, die de heer Brons vaak bij nacht en ontij had moeten berijden, zeide spreker, dat het wel sneu was dat, nu de dierenarts zijn praktijk heeft neergelegd, de wegen in prima staat zijn of worden gebracht. Als erkentelijkheid voor de be wezen diensten bood spreker na mens het gemeentebestuur van Hoek de heer Brons een sigaren aansteker aan en mevr. Brons een bloemenmand. De voorzitter der slagersver eniging, de heer P. van Es, bracht grote hulde en dank aan dr Brons, die door zijn tactvol en punctueel optreden in grote ma te had bijgedragen, dat tijdens zijn ambtsvervulling de slagerijen werden verbeterd en de hygiëne bij de behandeling van het vlees werd opgevoerd. Mochten de sla gers het soms wel eens overdre ven hebben gevonden, de wijze waarop de wenken werden gege ven, vergoedden veel en ten slot te moesten de slagers de heer Brons volkomen gelijk geven. Spreker wees nog op de bezet tingstijd met zijn vleesdistributie, waarin zo duidelijk naar voren kwam, hoe dr Brons met de be volking meeleefde en er voor ge zorgd heeft dat het vlees niet bij de Duitse militairen terecht kwam doch de bevolking een ex tra toewijzing kon worden ver strekt. Ook bracht spr. dank aan mevr. Brons. Als aandenken bood de heer Van Es namens de slagers dr Brons een kunstfoto en een boekwerk aan, en aan mevr. Brons een bloemenschaar Verder werd nog het woord gevoerd door de heer R. de Maes- schalk namens de Sluiskilse sla gers, de gemeente-ontvanged de heer Olijslager, die mevr. Brons een bloemenmand aanbood, de keurmeester de heer C. de Blaaij, die zijn woorden vergezeld deed gaan van het aanbieden van een vulpotlood, de heer E. Verlare, directeur van de melkfabriek, na mens de veehouders, de heer D. de Putter uit Axel als collega, en door de opvolger van dr. Brons de heer T. van Roon. De heer Brons bracht tenslotte, KAAS is voedzaam en gezond Pvbl. Ned. 7iiiv«lbuft«u H«»g mede namens zijn echtgenote, de sprekers dank voor de hartelijke woorden tot hem gericht en de daarbij ontvangen geschenken, de hij als een symbool van vriendschap, ten hoogste waar deerde. Hij bracht dank aan de gemeen tebesturen, het personeel der se cretarieën, de gemeente-ontvan gers, de korpschef der gemeente politie, de slagers en de veehou der^ voor de steun, die hij steeds bij de uitoefening van zijn ambt mocht ontvangen. Ook zijn echtgenote mevr. Brons werd in die dank betrokken, voor de wijze waarop zij zijn taak wist te verlichten. Hij hoopte, dat hij en zijn echt genote nog vele jaren zullen mo gen genieten van een prettige en in gezondheid doorgebrachte le vensavond. Verkeersongevallen. Nadat gistermiddag te kwart over twaalf de heer P. T. uit Hontenisse zijn auto in de Vloos- wijkstraat tot stilstand had ge bracht, opende hij, zonder zich te vergewissen van het verkeer, het linkerportier om uit te stappen. Op dat moment was de heer S. .T. M. op zijn rijwiel de auto ge naderd en kwam tegen de open staande deur terecht. De heer M. kwam hierdoor te vallen en be zeerde zijn rechterdijbeen. Been gebroken. Gistermiddag te half 3 kwam de heer A. F. uit Biervliet nabij de Westsluis vanuit de richting Noordhoek de grote verkeersweg oprijden. Nadat de bestuurder gewacht had voor het verkeer op deze weg, schakelde hij zijn auto weer in. Bij het oversteken van het rijwielpad kwam de auto in botsing met een scooter, bestuurd door mej. L. W. v. d. P., wonen de te Terneuzen. Het gevolg was dat mej. v. d. P. een beenbreuk opliep. Nadat dokter Van de Griek ge neeskundige hulp had verleend, werd mej. v. d. P. per ambulan ce-auto naar het Julianazieken- huis vervoerd. Installatie jonge welpen Neder landse padvinders. Woensdagavond werden in het troephuis van de Doormangroep aan het westelijk bolwerk dooi de welpenleidster akela Gerre- man een zevental jonge welpen geïnstalleerd. Er was aan deze installatie een feestelijk tintje gegeven door de aanwezigheid van vele ouders en padvinders leiders o.w. de assistent-districts- commissaresse voor welpen mej. C. de Vries, groeps- en verken- nèrsleider hopman Gerreman en voortrekkersleider oubaas Van der Goes. Akela Gerreman heette alle aanwezigen hartelijk welkom en speciaal de ouders der nieuwe lingen. Zij hoopte dat deze eerste kennismaking zal uitgroeien tot het gewenste regelmatige con tact. Voorgebracht door hun toe komstige gidsen en na het plech tige vlaghijsen werden daarna door haar geïnstalleerd Bert Gielink, Frits Staal, Ernest Vis ser, Ad Hamelink, Jan Maat, Kees Witte en Kees de Smidt. Na de gezamenlijke horderoep, een speciaal dankwoord mede namens de D.C. door A.D.C. mej. De Vries tot akela Gerreman ge richt voor al hetgeen deze samen met haar echtgenoot hopman Gerreman voor het N.P.V., doch speciaal voor de Terneuzense padvinders heeft gedaan en nog zal doen, werd de aanwezigen koffie gepresenteerd. Hierna vertelde mej. De Vries de jonge teerpoten het beroemde jungleverhaal waarnaar oud en jong aandachtig luisterden. Na het vlagstrijken en het krachtig gezongen „Hoort zegt het voort" ging A.D.C. mej. De Vries voor in dankgebed, waar na allen voldaan huiswaarts keerden. Uitvoering; Z. V. U. De Z. V. U. te Axel had een prachtige avond belegd in de be waarschool bij de Ds. Jan Scharpstraat. Het duo Altons en Hella Ellegiers resp. viool en eel lo werkten met virtuositeit een prachtig programma af. Hoewel het bezoek wel beter had kunnen zijn, was het t«cti niet onbevredigend. Voor dit soort kunst heeft de brede mas sa, jammer genoeg, niet die ge wenste belangstelling. Daarom is het zeker toe te juichen dat de Z. V. U. dergelijke kunstavonden belegd, anders zou men deze in een plaats als Axel hoogstwaar schijnlijk niet kunnen beluiste ren. Afbraak woningen. Gistermorgen werd door perso neel van de aannemersfirma Den Oude uit Biervliet, aan wie de aanleg van de nieuwe verbin dingsweg HoekTerneuzen werd opgedragen, aangevangen met de sloping van de woningen resp. bewoond geweest door Th. de Mette en mej. J. Herrebout, staande in de Langestraat. Deze woningen stonden in de as van de middenweg door de Braakman, zodat nu de woningen gisteravond reeds vrijwel geheel waren gesloopt, liet voor een ieder duidelijk wordt hoe deze- nieuwe verbindingsweg naar Ter neuzen verder is geprojecteerd. Reeds een paar weken geleden was het personeel van de firma Den Oude in de Oud-Westenrijk polder met draglinen aangevan gen met het in profiel brengen van de nieuwe moderne verkeers weg. Wanneer deze weg gereed zal zijn, zal dit een grote verbetering betekenen voor het verkeer tus tussen Oost en West Zeeuws Vlaanderen. Ondertussen vorde ren de werkzaamheden met de weg HoofdplaatNr. Een, lang zaam maar zeker. Wanneer deze beide wegen voor het verkeer zullen worden opengesteld, zal er een prachtige verbinding ver kregen zijn tussen Breskens, via Biervliet, naar Terneuzen. Jaarvergadering „Ons Ge noegen". In de jaarvergadering van de muziekvereniging „Ons Genoe gen" werd het aftredende be stuurslid J. de Hullu-Risseeuw tot ere-lid benoemd. De heer A. de Visser bracht een uitgebreid jaarverslag uit. Voorzitter C. J. Almekinders wees er op, dat het gezelschap in 1956 ernstige verliezen heeft geleden door het bedanken van enkele leden. Aan het concours kon niet worden deelgenomen. Financieel gaat het de vereni ging beter, dank zij de verhoogde subsidie der gemeente. Het aan tal donateurs bleef constant. De jaarvergadering werd be sloten met een interessant toneel- programma, hetwelk ingestu deerd was door Ds. en mevr. Van Bork. Nieuwe drumband. De eerste oefenavond werd ge houden van de nieuwe drumband van de muziekvereniging „Apol lo". De jeugdige trommelaars werden door de heer F. v. d. Bus- sche getest. Zo mogelijk rukt de nieuwe drumband voor het eerst uit op 27 april a.s. als de ten toonstelling S.P. I geopend wordt. door MABEL BARNES GRUNDY Vertaald door: E. GRIESE KETS DE VRIES 66) (Nadruk verboden.) Een ander punt dat in het leader van Benelux opgelost zou men bever één oTmeerïïren wacht zei een hooggeplaatst Zeeuws po- txmeiux zijn. vaste verbinding over de Schelde Tic Tnu thans kunnen volstaan nis een noodzakelijkheid wordt be- JfuZe m^de te delen dat onze sehouwd. Het College van Gedepu- nSties met andere instanties teerde Staten gaf dit vraagstuk de evenals vorige jaren, goed zijn ge- hoogste prioriteit. Hij scharrelde in een paar pa pieren en veegde de punt van mijn pen zorgvuldig aan 'n inkt lap af. „Ik ik zou er niets op tegen hebben. Natuurlijk hangen dergelijke dingen van de man af. Als hij bezadigd was en een oude kerel als iken met een ge dwongen lachje brak hij af. „En nu ter zake." Zijn stem nam een scherpe toon aan, en klonk beslist; hij was weer eens mijn werkgever, ik zijn onderge schikte, die te doen had wat mij werd gezegd, niet uitsluitend een meisje om geplaagd te worden en jegens wie men zich vrijheden kon veroorloven; en dit beviel mij veel beter. Als hij altijd za kelijk zou zijn, zou er geen reden zijn voor mijn hart om op zo'n onaangename wijze te kloppen. Was ik belachelijk zenuwachtig en gevoelig? Ik vroeg het mijzelf af. Had moeder mij onnodig bang gemaakt? Hij was nu zo kalm, zo praetisch, zo grijs, zo erg bejaard, dat ik beslist een zottin was ge weest. „Ziet u", vertelde hij me, „dit briefje werd niet met de post be zorgd. De schrijfster er van, me vrouw Lindsey, van Cavendish Square, heeft heel veel pijn, en ik had graag, dat u het antwoord dat ik u nu ga dicteren, met deze fles chloroformspoeling direct bij haar brengt." En ik ging maar al te graag. De frisse lucht koelde mijn verhitte wangen af, de frisse lucht blies de aanraking van dr. Peignton's kleine, harige hand uit mijn ge voel. De menigte goedgeklede, vrolijke, pratende mensen in Bond Street kwikte mij op en bracht mij weer in een goede stemming. De vrouwen waren zo goed ver zorgd en goed gekapt en hadden zo'n frisse, mooie tint; en de mannen waren zo lang en breed geschouderd en gebronsd door autorijden en golf-spelen en ver schillende takken van sport. De voorliefde voor sporten maakte beslist een flinker, gezonder, ge lukkiger ras, vertelde ik mezelf met diepe wijsheid, toen ik Vere Street insloeg en vergat, dat Jua- nita bij een vroegere gelegenheid eenzelfde mening had verkon digd. Als dr. Peignton maar zou golfen, of vissen, of autorijden, of zich onledig houden met de een of andere bezigheid, die ge schikt was voor een heer op leef tijd, dacht ik, dan zou hij er niet naar verlangen, meisjes te kloppen en complimentjes te ma ken. Ik gaf het briefje en het pakje aan de butler van mevrouw Lind- seij af, en in plaats van mijn schreden in de richting van Gros- venor Square te richten, stond ik er over te denken, hoe prettig 't zou zijn, als ik dr. Owen West- cott kon spreken, daar ik zo dicht bij Wimpole Street was. Ik maakte er tegenover mijzelf geen geheim van, dat ik een gro te genegenheid voor dr. Westcott had opgevat, niet omdat hij bij zonder knap was, of lang, of ver standig, of goed,-of aardig, maar omdat hij zich altijd dingen her innerde, lieve, persoonlijke din gen. Hij had zich herinnerd, dat moeder mij Martha wenstte te noemen; hij had mij herinnerd aan de karbonade; hij had ont houden, dat lady Waterson mij gevraagd had, haar te komen be zoeken. Hij had mijn ijdelheid gestreeld zei Juanita later met haar ontwapende, trage glimlach, toen ik het haar vertelde en een vrouw zou altijd de voorkeur ge ven aan de man, die onthield welke jurken zij droeg, boven de man, die dat niet deed. Wimpole Street was niet opval lend mooi, maar 't was er schoon en de huizen hadden keurig ge poetste knoppen en bellen en naamplaten, en er even door te wandeden zou op deze heldere voorjaarsmiddag wel prettig zijn. Maar ik had nog geen honderd meter in de richting er van afge legd, toen mijn geweten mij een onverwachte en onaangename prik gaf. Ik verspilde de tijd van mijn werkgever. Hij betaalde mij be- geen dertig shilling per week, plus aardappelen, melkpudding en thee in de namiddag, om wan delingetjes te maken in Wimpole Street. Ik keerde om en botste bijna tegen een dikke, oude dame op, die mij nijdig vertelde, dat ik moest kijken, waar ik liep. Auto's waren al erg genoeg ik wacht te niet, om te horen, wat zij ver der nog zei, nadat ik behoorlijk mijn excuus gemaakt had, maar vervolgde mijn weg met flinke pas. Hoe vaak wordt de deugd be loond? „Nooit", hoor ik de pessi misten brommen. Maar die bij zondere middag gebeurde het, en wel in mijn eigen geval. Ik kwam juist Vera Street uit, toen ik mijn naam hoorde uitspreken. „Juf frouw Forrest!" Slechts één persoon in Londen noemde mij zo en natuurlijk was het dr. Westcott. Zijn hoofd stak halverwege uit '11 auto, die knar send stopte aan de kant van het trottoir en hij stapte uit. „Wat een gelukkig toeval" zei hij, terwijl wij elkaar een hand gaven. „Waar gaat u heen?" Ik vertelde hem, dat ik terug ging naar dr. Peignton. „Ik zal u lijden", zei hij na denkend; „maar neen, lopen is prettiger en duurt langer." Hij stuurde de auto weg en liep met mij mee, alsof het de ge woonste zaak van de wereld was. „Ik ben erg verlangend om al les omtrent uw werk te horen. Ik voel me gedeeltelijk verantwoor delijk, weet u; en ik hoop zo, dat u het naar uw zin hebt en ge lukkig bent." (Wordt vervolgd.) De arrestaties in Hongarije du ren voort. Radio-Boedapest be richtte dinsdagavond, dat in de hoofdstad een groep van vijf „enn- tra-revolutionairen" is aangehou den, die tijdens de opstand op het Szenaplein meegevochten hebben. In de woningen van de gearresteerden zijn wapens en munitie aangetroffen. De Hongaarse minister van Onderwijs, Konya, heeft dinsdag in een verklaring qr zijn bezorgd heid over uitgesproken, dat op 23 januari in de scholen het be gin van de opstand op 23 oktober herdacht is „met luidruchtige contra-revolutionaire manifesta ties". Die demonstraties tegen het communisme en voor het reli gieuze onderwijs zijn volgens hem „een waarschuwing voor de regering om ook op dat gebied krachtige maatregelen tegen de activiteit der contra-revolutio nairen te nemen". VRIJDAG 1 FEBRUARI. TERNEUZEN: Hotel Centraal, 7.45 uur: Ledenvergadering Vereniging van Vogelliefheb bers. Luxor-Theater, 8 uur: „The Eddy Duchin Story". SAS VAN GENT: Olympia- Theater, 8 uur: „The High and the Mighty". ZATERDAG 2 FEBRUARI. TERNEUZEN: Luxor-Theater, 8 u.: „The Eddy Duchin Story" Concertgebouw, 8 uur: „Knock-out in kruitdamp". Terrein West Bolwerk: 3.30 uur: Tem. Boys—Nieuwdorp. HOEK: Gem. Gehoorzaal, 7 n.: Ontspanningsavond der L.J.G. en Z.P.M. AXEL: Het Centrum, 6.30 en 9 uur: „Mijn kleine Hongaarse Peroschka". SAS VAN GENT: Olympia- Theater, 8 uur: „The High and the Mighty".

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1957 | | pagina 2