Uit de Provincie
S S1
Kamer van Koophandel en Fabrieken voor
Zeeuwsch-Vlaanderen te Terneuzen
RECHTSZAKEN
Hilary op eigen wieken
SS- stfïAiK 5SSK «w»
Se
JAARREDE,
AGENDA
TERNEUZEN.
doe^nïéér met KAAS
AXEL.
HOEK
RETRANCHEMENT.
SLUIS.
Arrestaties in Hongarije
uitgesproken in de vergadering der Kamer van Koophandel
en Fabrieken voor Zeeuwsch-Vlaanderen op donderdag
31 januari 1951 door de heer Ir C. A. L. Horstmann,
Voorzitter der Kamer
„Evenais verleden jaar vindt on
ze vergadering eerst plaats nadat
er reeds een maand is verstreken,
en evenals andere jaren hebben wij
in de dagbladen kennis kunnen ne
men van de zienswijze van vele
mijner grote collega's als Van der
Mandele, Delprat en de zeer be
treurde Van der Heem. Het ligt
dan ook niet op mijn weg thans
nog mij aan te sluiten bij diverse
opvattingen, omdat dit geen enkele
invloed meer zou uitoeienen.
Veeleer wil ik mij beperken tot
de belangrijkste problemen van
onve streek.
Toen ik voor het opstellen van
deze rede nog eens myn rede van
januari 1956 doorlas, was mijn eer-
Se reactie: „Is er eigenlijk wel
iets gebeurd in het algelopen
jaar". Laat ik in vogelvlucht deze
v«de even doornemen.
Het probleem van de verbindin
gen is nog steeds alles overheer
send en we verheugen ons nog al
tijd over het feit dat de busdienst
op Breda en de helikopterdienst
op Rotterdam er zijn. Het is ver
heugend, dat thans ook het Pro
vinciaal Bestuur financieel van
haar belangstelling blflk geeft
voor laatstgenoemde dienst.
De busdienst zou vereenvoudigd
kunnen worden indien er m Neder
land wederom persoonsbewijzen in
gevoerd zouden worden. Deze
Duitse maatregel is te ondoordacht
afgeschaft, en onze Kamer zal
daarom dit vraagstuk aanbinden
hij de Vereniging van Kamers van
Koophandel, om gezamenlijk een
desbetreffend verzoek bij de irege
nn» aanhangig te maken. Ik ben
ervan overtuigd, dat vele hamers
zullen steunen, omdat
ons
het
zou
grensverkeer daardoor zeer
worden vergemakkelijkt.
Moest ik verleden jaar nog zeg
gen dat het aantal wachtende
ïuto's enorm was, thans weten we
dat aan het veer Perkpolder-
Krlüningen een derde van het aan-
tal auto's minstens een halt uur
moet wachten. Hierbp zpn dus de
vroege ochtenduren en de late
avonduren inbegrepen. Uverdagis
de kans dat men met over kan dus
ongeveer 50 procent.
Mochten we verleden jaar nog
hopen dat er een beslissing over
de haven van Breskens zou worden
zenomen. thans kunnen we met
anders zeggen dan dat we ons be
slist niet kunnen verenigen met
wijze waarop dit is gebeurd
In de vergadering met de Raad
van de Waterstaat werd ons me
dcgedeeld. dat er een nieuwe gro
te haven moest komen met twee
fuiken, want er zouden ooh fwee
grote veerboten bijkomen. Uit een
vervoersoogpunt was dit noodza
heïrjk want deze grote boten kon
den niet meer in de bestaande
ren manoeuvreren. Dit gaf boven
iien het voordeel dat de oude ha
ren geheel zou vrijkomen voor het
dawenverkeer. terwijl er ruimte
zou 'komen voor pakhuizen Hoewe
wii de bezwaren voor Bresken.
«ir de middenstand voldoende on-
ccrkennen is deze oplossing aan
vaard Nu echter de plannen wor-
4ei uitgevoerd, is besloten tot de
touw van één pont en een fuik,
Hirfat het wegvervoer zal moeten
wOTdeiT verdeeld over twee havens
Atle voordelen voor Bresken
zün weggevallen, alle nadelen zijn
'enfVhld het niet voor mogelijk
*eii»uden dat in een gesprek met
Zen officiële instantie in Neder
land óf valse voorspiegelingen
worden gegeven, dan wel achteraf
«»heei wordt afgeweken van de
gemaakte afspraak
Deze gang van zaken is ten zeei-
ste te betreuren, omdat er zeker
liet gesproken kan worden van
vooruitgang ten opzichte van ver
leden jaar.
Sprekende over de haven van
Breskens is het goed te memore-
7*11. dat na drie jaar studie het
Ministerie van Verkeer en Water
staat thans beslist heeft dat de ge
meente Terneuzen het probleem
maar zélf moet regelen. Wij hopen
van haute, dat zij daartoe in staat
zal zijn en wij wensen haar de no-
éWe voortvarendheid toe.
Ook 1956 vertoonde weer een
erote toename van het verkeer in
deze haven. Wij willen memoreren,
toenam, van het aantal geschutte
zeeschepen 9 toename geschut
te tonnage 18
Opvallend is het feit dat de ton
nage op de rede of in de Westbui
tenhaven in één jaar haast is ver
dubbeld. en ook twee maal zo
»root is als de verzette tonnage in
de binnenhaven, voorzover het zee
schepen betreft.
Hie.'uit blijkt overduidelijk het
feil. dat de haven niet in staat is
ooi aan de vraag te voldoen, omdat
het overslaan op de rede toch een
zeker risico meebrengt.
Hei door de Kamer gevoteerde
bedrag tot deelname in de haven,
al beseffen wij dat dit praetisch
slechts morele steun is, blijft na
tuurlijk ter beschikking.
Ook ten aanzien van de plannen
ter verbreding van het kanaal
(ïent Terneuzen is wederom geen
beslissing genomen. Het is onbe
grijpelijk waarom dit zo lang moet
duren. Wanneer we werkelijk een
Benelux wensen, dan moeten deze
vraagstukken toch opgelost kun
nen worden, te meer, omdat vele
andere problemen op een beslis
sing wachten, b.v. een werkelijke
Oost - West weg door Zeeuws-Vlaan-
<pren
weest; dat de automatisering van
de telefoondienst in 1959 een feit
zal zijn voor geheel Zeeuws-Vlaan
deren; dat de woningbouw in onze
streek niet groter is geworden;
dat er nog steeds migratie is uit
Zeeuws-Vlaanderen, voornamelijk
naar de Randstad Holland, om
tenslotte te gewagen van het feit
dat de Uitgebreid Techn. School
in Zeeuws-Vlaanderen zal komen
en hopelijk op 1 september haar
poorten zal openen.
Al deze vraagstukken tezamen
konden mij niet de overtuiging ge
ven dat er het afgelopen jaar veel
bereikt is. En toch meen ik dat
1956 in twee opzichten een. belang-
ltjk jaar zal blijken te. zijn ge
weest, al lag deze belangrijkheid
dan niet in het directe materiële
vlak, doch in het feit, dat ons in
zicht is verrijkt.
In de eerste plaats moeten wjj
constateren dat ons vertrouwen in
de onbeperkte belastingverlaging,
na een loonsverhoging van 6 'n
extra van 3 een vacantietoe-
slag van 4 en betere secundaire
arbeidsvoorwaarden, waardoor
miljoenen aan bestedingskracht in
ons volk zijn gepompt, moeten we
horen dat de bestedingen omlaag,
investeringen dus onze toe
komst omlaag en de belastingen
omhoog moeten. Welk een <pnt-
goocheling na de zeer optimisti
sche geluiden, die we vóór de ver
kiezing van de Tweede Kamer der
Staten-Generaal hebben gehoord.
We kunnen hieruit slechts één
conclusie trekken, en die is, dat
ondanks planbureaus en ondanks
alle verantwoorde conjunctuurbe-
heersing, men niet in staat is de
conjunctuur werkelijk te beheer
sen. Laat dit een waarschuwing
zijn voor allen die menen, dat de
hausse maar onbeperkt kan voort
duren, dat de sociale zekerheden
maar onbeperkt kunnen worden
uitgebreid, dat de regering maar
voort kan gaan met haar bestedin
gen op te voeren en van het be
drijfsleven te vragen deze te beper
ken.
Het zegt toch wel iets, dat in de
zelfde periode het overheidsver
bruik ten opzichte van het natio
nale inkomen met 50 steeg en
het particuliere verbruik met 11
daalde.
Ons land is in een impasse ge
raakt en het zal zeer veel moeite
kosten om het schip weer vlot te
krijgen, zeker wanneer de overheid
hieraan niet wil meewerken door
ook in haar sector drastisch te be
zuinigen.
Hoe moet men nu uit de impas
se komen? Men zal m.i. eerst al
gemeen moeten inzien dat de loon-
factor in 1956 veel sterker is ver
hoogd dan de productiviteit. Dat is
m.i. de allesbeheersende oorzaak
van de verslechtering van Neder
lands economische toestand. Dit
was zeker niet de Suez-crisis. Deze
accentueerde alleen de dalende
lijn. Voegen we hierbij het feit,
dat de a.s. huurverhoging ook wel
weer een looncompensatie zal
meebrengen, dan zien we dat dit
in geen verhouding staat tot de en
kele procenten der productiviteits
verhoging.
De Minister van Financiën heeft
slechts een kleine tip opgelicht van
de maatregelen die hij wil nemen.
In de eerste plaats een afschaffing
van de investeringsaftrek, doch
niet om budgetaire redenen, maar
omdat men hieraan de prikkel toe
schrijft om de investeringsbeste
dingen op te voeren. Maar als er
geen budgetaire reden is, vragen
wij ons af. waarom er dan thans
niet kan worden overgegaan tot
het vormen van vervangingsreser
ves, nu er nog steeds geen afschrij
ving op de vervangingswaarde van
bedrijfsmiddelen is toegestaan.
Hiertegen kunnen geen reële be
zwaren meer bestaan, wanneer de
invoering van deze vervangings
reserves geen grotere budgetaire
offers meebrengt dan de opheffing
van de investeringsaftrek aan fis
cale baten oplevert.
Men mag zelfs verwachten, dat
deze vervangingsreserves eerst be
steed zullen worden wanneer zij
een zekere hoogte hebben bereikt,
zodat deze maatregel een positieve
bijdrage zou zijn tot de tijdelijk
ncodzakelijke afremming der in
vesteringen.
Het is verder verwonderlijk, dat
er geen aanwijzingen schijnen te
komen om het sparen te bevorde
ren Dit liikt ons in ieder geval
meer aan te bevelen dan een be
lastingverhoging. Bevorderen van
het sparen ligt trouwens in het
zelfde vlak als het toestaan van de
vorming van vervangingsreserves
En dat is de winst, die 1956 ons
heeft gebracht. Beter begrip in de
provincie Zeeland voor deze kwes
tie, Dat de Minister van Verkeer
en Waterstaat een hard „neen"
overigens zonder argumenten
heeft laten horen, moeten we niet
zo zwaar nemen. Er is weinig tij-
delijker dan 'n ministerieel woord.
Ik wijs U in dit verband op het mi
nisteriële optimisme vóór de ver
kiezingen en de malaise-stemming
erna. En om bij het Mnisterie van
Verkeer en Waterstaat te blijven,
op de toezegging voor vrije veren,
door de Minister-President be
krachtigd.
Een vaste verbinding is niet al
leen nu, maar nog veel meer in de
toekomst nodig, en ik heb het vol
ste vertrouwen dat het „neen" van
vandaag spoedig zal zijn verklon
ken.
Waar het om gaat is, dat wij
elkaar gaan begrijpen. Hoe moei
lijk dit is wanneer het Ministerie
van Verkeer en Waterstaat niet
antwoordt, zal ieder duidelijk zijn.
Zo hebben wij nog steeds geen
antwoord ontvangen op het adres
der Samenwerkende Zeeuwse Ka
mers over de veerdiensten op de
Westerschelde, welk adres in
augustus 1956 werd verzonden.
Ook is het U genoegzaam bekend
dat ir Maris op een herhaald ver
zoek om een onderhoud met hem
te mogen hebben over het rapport
Haccoü, nog steeds niet heeft ge
antwoord.
Het zal toch een ieder duidelijk
zijn dat een vaste verbinding naar
Zeeuws-Vlaanderen nooit rendabel
zal kunnen zijn voor 90.000 inwo
ners, waarvan dan nog een gedeel
te direct georiënteerd is op Wal
cheren.
Maar ook nu geldt weer dat wij
verder moeten zien, over de gren
zen heen. Hoe vaak wordt niet be
toogd dat Europa geen toekomst
kan hebben, indien hefr zich niet
verenigt. Moeten wij dan ook niet
verder zien en erop wijzen dat de
rechte verbinding van Rotterdam
naar het Franse industriegebied
even lang is als van Rotterdam
naar het Roergebied. En Rotter
dam is de grootste Europese ha
ven. En niet alleen het gebied van
Lille en Valenciennes, maar ook
Kortrjjk en Gent zullen belang
hebben bij een korte goede verbin
ding met deze haven. En datzelfde
geldt voor Rotterdam. En deze
kortste weg loopt over Gent en
Kortrijk en over Walsoorden. Ter
neuzen, Hulst en Bergen op Zoom
liggen er minder dan 10 km van
daan. Middelburg 35 km.
Zeeuws-Vlaanderen ligt op deze
route en wij menen dat ons gebied
veel gunstiger ligt dan vele an
dere, die thans met overheidssteun
tot ontwikkeling worden gebracht.
Ik meen dat de aandacht van de
regering op ons gebied moet wor
den gevestigd, omdat hier moge
lijkheden liggen, die in Den Haag
onbekend zijn. Het zou zeer nuttig
zijn indien door middel van de pers
meer bekendheid aan onze streek
werd gegeven, want er heerst een
wanbegrip of geen begrip.
Maar ook in Zeeland zelf ont
breekt er begrip voor de mogelijk
heden van nu niet direct de on
middellijke omgeving.
Men ziet alleen het kleine be
lang binnen een straal van enkele
km. Ieder praat hier voor zijn
eigen straatje. Men denkt in de
eerste plaats aan de eigen gemeen
te en daarna aan het eiland. Een
werkelijk Zeeuws besef ontbreekt.
Wilt U enkele voorbeelden? De
burgemeester van Middelburg
spreekt over een verbinding naar
Frankrijk en zelfs naar Engeland.
Maar een verbinding heeft twee
uiteinden en nu wil ik graag over
nemen dat dat ene einde Frankrijk
en Engeland moet zijn, maar ik
kan mij moeilijk indenken dat het
andere uiteinde Middelburg is.
Neen. dat is Rotterdam. En dan
ligt Middelburg 35 km van de rech
te lijn tussen Rotterdam en Kort
rijk af. En ik kan mij werkelijk
niet indenken dat deze weg naar
het westen zal worden uitgebogen,
zigzaggend over de dammen en het
Deltagebied.
Een andere burgemeester, die
van Oostburg. vond het nodig om
bij het bezoek van de Minister van
Sociale Zaken over de vaste ver
binding te gaan praten. Afgezien
van het feit, dat dit voorlopig nog
heet weinig met Sociale Zaken te
maken heeft, verkondigde hij dat
eerst het Deltaplan moet uitge
voerd zijn alvorens men een vaste
verbinding met Zeeuws-Vlaande
ren kan maken. Men bouwt im
mers eerst het huis en dan de
straat erheen? Ieder, die wel eens
met bouwen te maken heeft ge
had, zal kunnen zeggen dat eerst
de straat dient te worden gemaakt,
en als dat in Oostburg anderom
gebeurt, voorspel ik daar weinig
enthousiasme bij de aannemers om
er te bouwen.
Maar ik citeerde deze voorbeel
den alleen om aan te tonen, hoe er
over een vaste verbinding wordt
gesproken en ont U aan te tonen,
dat het hoog tijd werd dat door
het werk van prof. Haccoü
than in cijfers en gedocumenteerd
kan worden gesproken. Maar
tevens om duidelijk te maken hoe
sterk het in Zeeland ontbreekt aan
een gezamenlijk oordeel. WÜ heb
ben in onze provincie, nog meer
dan elders, een krachtige centrale
leiding nodig, die durft te coördi
neren en over de streekbelangen
heen een politiek voert, die verder
reikt dan de provinciale grenzen,
ook wanneer dit zou ingaan tegen
het enge belang van een bepaalde
gemeente of streek. Wij dienen te
komen tot één Zeeuwse stem, die
buiten onze provincie wordt ge
hoord.
Het is daarom verheugend dat
Gedeputeerde Staten na de hearing
in oktober de vaste verbinding het
etiket van „eerste prioriteit" ga
ven.
En hiermede is een Zeeuwse
stem geformuleerd. Evenwel ruziet
men thans nog over de vraag
„waar?"
Ook deze vraag zal door het
hoogste provinciaal gezag beant
woord moeten worden, zodat op
het ogenblik, dat de regering haar
huidige standpunt verandert, in
overeenstemming met de techni
sche mogelijkheden, geantwoord
kan worden „daar komt de vaste
verbinding".
Het Provinciaal Bestuur dient
hier een krachtige leiding te ge
ven, boven de eiland- en streekbe
langen uit. Zij kan het alleen doen
en' zij draagt de verantwoordelijk
heid.
Wij hopen spoedig iets te merken
van deze zo noodzakelijke stimu
lerende en coördinerende taak van
Gedeputeerde Staten.
Wanneer dan het jaar 1957 ons
moge brengen een beter begrip
voor de mogelijkheden van onze
streek, zowel buiten als in onze
provincie, dan geloof ik, dat vele
vraagstukken nader tot een op
lossing zullen zijn gebracht.
Mijne heren, nu wil ik U een
overzicht geven van de toestand
van het bedrijfsleven in ons gebied
over het jaar 1956 aan de hand
van de bij ons binnengekomen be
richten".
(Slot volgt)
UITSPRAAK BOTERSMOKKEL-
AFFAIRE TE HONTENISSE
Het gerechtshof te 's-Graven-
hage heeft donderdagmorgen 'n
coöperatieve vereniging tot het
bereiden van zuivelprodukten te
Hontenisse veroordeeld tot
ƒ10.000 boete.
Aan deze coöperatie, waarvan
de directeur A. G. H. O. uit
Kloosterzande reeds drie maan
den gevangenisstraf had gekre
gen wegens botersmokkel, was
ten laste gelegd, dat zij haar
chauffeurs boter zonder vervoer-
bewijzen had laten vervoeren, be
stemd voor smokkel, dat zij
smokkel had uitgelokt en er ge
legenheid toe had gegeven. Toen
de leden der coöperatie op de
hoogte van deze manipulaties
waren gekomen, hadden zij het
bestuur, onder welks leiding dit
alles was geschied „weggestemd"
en een nieuw bestuur gekozen.
De oude directeur had men ech
ter gehandhaafd.
De politierechter te Middel
burg had de coöperatie veroor
deeld tot een geldboete van
10.000 en een verplichte stor
ting van 10.000 voor de tijd van
tijd van drie jaar.
De procureur-generaal had be
vestiging van dit vonnis ge
vraagd.
In de tweede plaats heeft het
jaar 1956 ons ook een heel stuk
verder gebracht ten aanzien van
de vaste verbinding. Het rapport
van prof. Haccoü heeft verhelde
rend gewerkt en heeft het vraag
stuk waarover veel werd gespro
ken en waarover ieder zo zyn
eigen mening had, in cijfers uitge
drukt. Hoewel al deze berekenin
gen zeer voorzichtig waren opge
zet heeft de ontwikkeling in 1956
ons de vaste overtuiging geschon
ken, dat deze berekeningen té
voorzichtig zijn gehouden. Immers,
Gedeputeerde Staten van Zeeland
delen mede dat het vervoer over
de Westerschelde met 9 is toe
genomen in één jaar.
Prof. Haccoü maakte voor 197U
volgens zes methodes een progno
se en kwam tot cijfers, die varië
ren van 524.000 tot 840.000 auto's
voor het veer PerkpolderKrui-
ningen.
Nemen we even aan dat de jaar
lijkse toename lineair is, en ook
dat is weer zeer voorzichtig dan
komen we uit op een cijfer van
730.000 voor 1970. De conclusies
Afscheid dr A. YV. Broos.
Dr A. W. Brons, die wegens het
bereiken van de pensioengerech
tigde leeftijd ontslag had geno
men als vleeskeuringsarts, werd
woensdagavond door de slagers
uit Terneuzen, Sluiskil en Hoek
in hotel „Des Pays-Bas" in een
afscheidsavond in tegenwoordig
heid van enige genodigden, ge
huldigd. Hierbij kwam overdui
delijk tot uiting welk een vriend
schapsband was ontstaan tussen
dr Brons en de slagers.
Nadat de voorzitter der sla
gersvereniging, de heer P. van
Es, de familie Brons, genodigden
en vakgenoten had verwelkomd,
werd 't eerst het woord gevoerd
door de burgemeester van Ter
neuzen mr P. H. W. F. Tellegen.
Deze wees op de prettige en vlot
te samenwerking tussen het ge
meentebestuur en dr Brons. De
wijze waarop dr Brons zijn taak
vervulde, maakte hem tot een
zeer gewaardeerde keuringsarts.
Het college van B. en W. is hier
voor zeer erkentelijk. Hierop
bood de burgemeester de heer
Brons een toto van öud-Terneu-
zen aan.
Ook burgemeester A. F. Hans-
sens van Hoek getuigde van de
algemene achting die de heer
Brons bij de veehouders en sla
gers had verworven. Wijzende op
de slechte wegen, die de heer
Brons vaak bij nacht en ontij had
moeten berijden, zeide spreker,
dat het wel sneu was dat, nu de
dierenarts zijn praktijk heeft
neergelegd, de wegen in prima
staat zijn of worden gebracht.
Als erkentelijkheid voor de be
wezen diensten bood spreker na
mens het gemeentebestuur van
Hoek de heer Brons een sigaren
aansteker aan en mevr. Brons
een bloemenmand.
De voorzitter der slagersver
eniging, de heer P. van Es, bracht
grote hulde en dank aan dr
Brons, die door zijn tactvol en
punctueel optreden in grote ma
te had bijgedragen, dat tijdens
zijn ambtsvervulling de slagerijen
werden verbeterd en de hygiëne
bij de behandeling van het vlees
werd opgevoerd. Mochten de sla
gers het soms wel eens overdre
ven hebben gevonden, de wijze
waarop de wenken werden gege
ven, vergoedden veel en ten slot
te moesten de slagers de heer
Brons volkomen gelijk geven.
Spreker wees nog op de bezet
tingstijd met zijn vleesdistributie,
waarin zo duidelijk naar voren
kwam, hoe dr Brons met de be
volking meeleefde en er voor ge
zorgd heeft dat het vlees niet bij
de Duitse militairen terecht
kwam doch de bevolking een ex
tra toewijzing kon worden ver
strekt.
Ook bracht spr. dank aan mevr.
Brons. Als aandenken bood de
heer Van Es namens de slagers
dr Brons een kunstfoto en een
boekwerk aan, en aan mevr.
Brons een bloemenschaar
Verder werd nog het woord
gevoerd door de heer R. de Maes-
schalk namens de Sluiskilse sla
gers, de gemeente-ontvanged de
heer Olijslager, die mevr. Brons
een bloemenmand aanbood, de
keurmeester de heer C. de Blaaij,
die zijn woorden vergezeld deed
gaan van het aanbieden van een
vulpotlood, de heer E. Verlare,
directeur van de melkfabriek, na
mens de veehouders, de heer D.
de Putter uit Axel als collega,
en door de opvolger van dr. Brons
de heer T. van Roon.
De heer Brons bracht tenslotte,
KAAS is voedzaam en gezond
Pvbl. Ned. 7iiiv«lbuft«u
H«»g
mede namens zijn echtgenote, de
sprekers dank voor de hartelijke
woorden tot hem gericht en de
daarbij ontvangen geschenken,
de hij als een symbool van
vriendschap, ten hoogste waar
deerde.
Hij bracht dank aan de gemeen
tebesturen, het personeel der se
cretarieën, de gemeente-ontvan
gers, de korpschef der gemeente
politie, de slagers en de veehou
der^ voor de steun, die hij steeds
bij de uitoefening van zijn ambt
mocht ontvangen.
Ook zijn echtgenote mevr. Brons
werd in die dank betrokken, voor
de wijze waarop zij zijn taak wist
te verlichten.
Hij hoopte, dat hij en zijn echt
genote nog vele jaren zullen mo
gen genieten van een prettige en
in gezondheid doorgebrachte le
vensavond.
Verkeersongevallen.
Nadat gistermiddag te kwart
over twaalf de heer P. T. uit
Hontenisse zijn auto in de Vloos-
wijkstraat tot stilstand had ge
bracht, opende hij, zonder zich te
vergewissen van het verkeer, het
linkerportier om uit te stappen.
Op dat moment was de heer
S. .T. M. op zijn rijwiel de auto ge
naderd en kwam tegen de open
staande deur terecht. De heer M.
kwam hierdoor te vallen en be
zeerde zijn rechterdijbeen.
Been gebroken.
Gistermiddag te half 3 kwam
de heer A. F. uit Biervliet nabij
de Westsluis vanuit de richting
Noordhoek de grote verkeersweg
oprijden. Nadat de bestuurder
gewacht had voor het verkeer op
deze weg, schakelde hij zijn auto
weer in. Bij het oversteken van
het rijwielpad kwam de auto in
botsing met een scooter, bestuurd
door mej. L. W. v. d. P., wonen
de te Terneuzen. Het gevolg was
dat mej. v. d. P. een beenbreuk
opliep.
Nadat dokter Van de Griek ge
neeskundige hulp had verleend,
werd mej. v. d. P. per ambulan
ce-auto naar het Julianazieken-
huis vervoerd.
Installatie jonge welpen Neder
landse padvinders.
Woensdagavond werden in het
troephuis van de Doormangroep
aan het westelijk bolwerk dooi
de welpenleidster akela Gerre-
man een zevental jonge welpen
geïnstalleerd. Er was aan deze
installatie een feestelijk tintje
gegeven door de aanwezigheid
van vele ouders en padvinders
leiders o.w. de assistent-districts-
commissaresse voor welpen mej.
C. de Vries, groeps- en verken-
nèrsleider hopman Gerreman en
voortrekkersleider oubaas Van
der Goes.
Akela Gerreman heette alle
aanwezigen hartelijk welkom en
speciaal de ouders der nieuwe
lingen. Zij hoopte dat deze eerste
kennismaking zal uitgroeien tot
het gewenste regelmatige con
tact.
Voorgebracht door hun toe
komstige gidsen en na het plech
tige vlaghijsen werden daarna
door haar geïnstalleerd Bert
Gielink, Frits Staal, Ernest Vis
ser, Ad Hamelink, Jan Maat,
Kees Witte en Kees de Smidt.
Na de gezamenlijke horderoep,
een speciaal dankwoord mede
namens de D.C. door A.D.C. mej.
De Vries tot akela Gerreman ge
richt voor al hetgeen deze samen
met haar echtgenoot hopman
Gerreman voor het N.P.V., doch
speciaal voor de Terneuzense
padvinders heeft gedaan en nog
zal doen, werd de aanwezigen
koffie gepresenteerd.
Hierna vertelde mej. De Vries
de jonge teerpoten het beroemde
jungleverhaal waarnaar oud en
jong aandachtig luisterden.
Na het vlagstrijken en het
krachtig gezongen „Hoort zegt
het voort" ging A.D.C. mej. De
Vries voor in dankgebed, waar
na allen voldaan huiswaarts
keerden.
Uitvoering; Z. V. U.
De Z. V. U. te Axel had een
prachtige avond belegd in de be
waarschool bij de Ds. Jan
Scharpstraat. Het duo Altons en
Hella Ellegiers resp. viool en eel
lo werkten met virtuositeit een
prachtig programma af.
Hoewel het bezoek wel beter
had kunnen zijn, was het t«cti
niet onbevredigend. Voor dit
soort kunst heeft de brede mas
sa, jammer genoeg, niet die ge
wenste belangstelling. Daarom is
het zeker toe te juichen dat de
Z. V. U. dergelijke kunstavonden
belegd, anders zou men deze in
een plaats als Axel hoogstwaar
schijnlijk niet kunnen beluiste
ren.
Afbraak woningen.
Gistermorgen werd door perso
neel van de aannemersfirma Den
Oude uit Biervliet, aan wie de
aanleg van de nieuwe verbin
dingsweg HoekTerneuzen werd
opgedragen, aangevangen met de
sloping van de woningen resp.
bewoond geweest door Th. de
Mette en mej. J. Herrebout,
staande in de Langestraat.
Deze woningen stonden in de
as van de middenweg door de
Braakman, zodat nu de woningen
gisteravond reeds vrijwel geheel
waren gesloopt, liet voor een
ieder duidelijk wordt hoe deze-
nieuwe verbindingsweg naar Ter
neuzen verder is geprojecteerd.
Reeds een paar weken geleden
was het personeel van de firma
Den Oude in de Oud-Westenrijk
polder met draglinen aangevan
gen met het in profiel brengen
van de nieuwe moderne verkeers
weg.
Wanneer deze weg gereed zal
zijn, zal dit een grote verbetering
betekenen voor het verkeer tus
tussen Oost en West Zeeuws
Vlaanderen. Ondertussen vorde
ren de werkzaamheden met de
weg HoofdplaatNr. Een, lang
zaam maar zeker. Wanneer deze
beide wegen voor het verkeer
zullen worden opengesteld, zal er
een prachtige verbinding ver
kregen zijn tussen Breskens, via
Biervliet, naar Terneuzen.
Jaarvergadering „Ons Ge
noegen".
In de jaarvergadering van de
muziekvereniging „Ons Genoe
gen" werd het aftredende be
stuurslid J. de Hullu-Risseeuw
tot ere-lid benoemd.
De heer A. de Visser bracht een
uitgebreid jaarverslag uit.
Voorzitter C. J. Almekinders
wees er op, dat het gezelschap
in 1956 ernstige verliezen heeft
geleden door het bedanken van
enkele leden. Aan het concours
kon niet worden deelgenomen.
Financieel gaat het de vereni
ging beter, dank zij de verhoogde
subsidie der gemeente. Het aan
tal donateurs bleef constant.
De jaarvergadering werd be
sloten met een interessant toneel-
programma, hetwelk ingestu
deerd was door Ds. en mevr. Van
Bork.
Nieuwe drumband.
De eerste oefenavond werd ge
houden van de nieuwe drumband
van de muziekvereniging „Apol
lo". De jeugdige trommelaars
werden door de heer F. v. d. Bus-
sche getest. Zo mogelijk rukt de
nieuwe drumband voor het eerst
uit op 27 april a.s. als de ten
toonstelling S.P. I geopend wordt.
door
MABEL BARNES GRUNDY
Vertaald door: E. GRIESE
KETS DE VRIES
66)
(Nadruk verboden.)
Een ander punt dat in het
leader van Benelux opgelost zou
men bever één oTmeerïïren wacht zei een hooggeplaatst Zeeuws po-
txmeiux zijn. vaste verbinding over de Schelde
Tic Tnu thans kunnen volstaan nis een noodzakelijkheid wordt be-
JfuZe m^de te delen dat onze sehouwd. Het College van Gedepu-
nSties met andere instanties teerde Staten gaf dit vraagstuk de
evenals vorige jaren, goed zijn ge- hoogste prioriteit.
Hij scharrelde in een paar pa
pieren en veegde de punt van
mijn pen zorgvuldig aan 'n inkt
lap af. „Ik ik zou er niets op
tegen hebben. Natuurlijk hangen
dergelijke dingen van de man af.
Als hij bezadigd was en een oude
kerel als iken met een ge
dwongen lachje brak hij af.
„En nu ter zake." Zijn stem
nam een scherpe toon aan, en
klonk beslist; hij was weer eens
mijn werkgever, ik zijn onderge
schikte, die te doen had wat mij
werd gezegd, niet uitsluitend een
meisje om geplaagd te worden en
jegens wie men zich vrijheden
kon veroorloven; en dit beviel
mij veel beter. Als hij altijd za
kelijk zou zijn, zou er geen reden
zijn voor mijn hart om op zo'n
onaangename wijze te kloppen.
Was ik belachelijk zenuwachtig
en gevoelig? Ik vroeg het mijzelf
af. Had moeder mij onnodig bang
gemaakt? Hij was nu zo kalm, zo
praetisch, zo grijs, zo erg bejaard,
dat ik beslist een zottin was ge
weest.
„Ziet u", vertelde hij me, „dit
briefje werd niet met de post be
zorgd. De schrijfster er van, me
vrouw Lindsey, van Cavendish
Square, heeft heel veel pijn, en
ik had graag, dat u het antwoord
dat ik u nu ga dicteren, met deze
fles chloroformspoeling direct bij
haar brengt."
En ik ging maar al te graag. De
frisse lucht koelde mijn verhitte
wangen af, de frisse lucht blies
de aanraking van dr. Peignton's
kleine, harige hand uit mijn ge
voel. De menigte goedgeklede,
vrolijke, pratende mensen in
Bond Street kwikte mij op en
bracht mij weer in een goede
stemming.
De vrouwen waren zo goed ver
zorgd en goed gekapt en hadden
zo'n frisse, mooie tint; en de
mannen waren zo lang en breed
geschouderd en gebronsd door
autorijden en golf-spelen en ver
schillende takken van sport. De
voorliefde voor sporten maakte
beslist een flinker, gezonder, ge
lukkiger ras, vertelde ik mezelf
met diepe wijsheid, toen ik Vere
Street insloeg en vergat, dat Jua-
nita bij een vroegere gelegenheid
eenzelfde mening had verkon
digd. Als dr. Peignton maar zou
golfen, of vissen, of autorijden,
of zich onledig houden met de
een of andere bezigheid, die ge
schikt was voor een heer op leef
tijd, dacht ik, dan zou hij er niet
naar verlangen, meisjes te
kloppen en complimentjes te ma
ken.
Ik gaf het briefje en het pakje
aan de butler van mevrouw Lind-
seij af, en in plaats van mijn
schreden in de richting van Gros-
venor Square te richten, stond ik
er over te denken, hoe prettig
't zou zijn, als ik dr. Owen West-
cott kon spreken, daar ik zo dicht
bij Wimpole Street was.
Ik maakte er tegenover mijzelf
geen geheim van, dat ik een gro
te genegenheid voor dr. Westcott
had opgevat, niet omdat hij bij
zonder knap was, of lang, of ver
standig, of goed,-of aardig, maar
omdat hij zich altijd dingen her
innerde, lieve, persoonlijke din
gen. Hij had zich herinnerd, dat
moeder mij Martha wenstte te
noemen; hij had mij herinnerd
aan de karbonade; hij had ont
houden, dat lady Waterson mij
gevraagd had, haar te komen be
zoeken. Hij had mijn ijdelheid
gestreeld zei Juanita later met
haar ontwapende, trage glimlach,
toen ik het haar vertelde en een
vrouw zou altijd de voorkeur ge
ven aan de man, die onthield
welke jurken zij droeg, boven de
man, die dat niet deed.
Wimpole Street was niet opval
lend mooi, maar 't was er schoon
en de huizen hadden keurig ge
poetste knoppen en bellen en
naamplaten, en er even door te
wandeden zou op deze heldere
voorjaarsmiddag wel prettig zijn.
Maar ik had nog geen honderd
meter in de richting er van afge
legd, toen mijn geweten mij een
onverwachte en onaangename
prik gaf. Ik verspilde de tijd van
mijn werkgever. Hij betaalde mij
be- geen dertig shilling per week,
plus aardappelen, melkpudding
en thee in de namiddag, om wan
delingetjes te maken in Wimpole
Street.
Ik keerde om en botste bijna
tegen een dikke, oude dame op,
die mij nijdig vertelde, dat ik
moest kijken, waar ik liep. Auto's
waren al erg genoeg ik wacht
te niet, om te horen, wat zij ver
der nog zei, nadat ik behoorlijk
mijn excuus gemaakt had, maar
vervolgde mijn weg met flinke
pas.
Hoe vaak wordt de deugd be
loond? „Nooit", hoor ik de pessi
misten brommen. Maar die bij
zondere middag gebeurde het, en
wel in mijn eigen geval. Ik kwam
juist Vera Street uit, toen ik mijn
naam hoorde uitspreken. „Juf
frouw Forrest!"
Slechts één persoon in Londen
noemde mij zo en natuurlijk was
het dr. Westcott. Zijn hoofd stak
halverwege uit '11 auto, die knar
send stopte aan de kant van het
trottoir en hij stapte uit.
„Wat een gelukkig toeval" zei
hij, terwijl wij elkaar een hand
gaven. „Waar gaat u heen?"
Ik vertelde hem, dat ik terug
ging naar dr. Peignton.
„Ik zal u lijden", zei hij na
denkend; „maar neen, lopen is
prettiger en duurt langer."
Hij stuurde de auto weg en liep
met mij mee, alsof het de ge
woonste zaak van de wereld was.
„Ik ben erg verlangend om al
les omtrent uw werk te horen. Ik
voel me gedeeltelijk verantwoor
delijk, weet u; en ik hoop zo, dat
u het naar uw zin hebt en ge
lukkig bent."
(Wordt vervolgd.)
De arrestaties in Hongarije du
ren voort. Radio-Boedapest be
richtte dinsdagavond, dat in de
hoofdstad een groep van vijf „enn-
tra-revolutionairen" is aangehou
den, die tijdens de opstand op
het Szenaplein meegevochten
hebben. In de woningen van de
gearresteerden zijn wapens en
munitie aangetroffen.
De Hongaarse minister van
Onderwijs, Konya, heeft dinsdag
in een verklaring qr zijn bezorgd
heid over uitgesproken, dat op
23 januari in de scholen het be
gin van de opstand op 23 oktober
herdacht is „met luidruchtige
contra-revolutionaire manifesta
ties".
Die demonstraties tegen het
communisme en voor het reli
gieuze onderwijs zijn volgens
hem „een waarschuwing voor de
regering om ook op dat gebied
krachtige maatregelen tegen de
activiteit der contra-revolutio
nairen te nemen".
VRIJDAG 1 FEBRUARI.
TERNEUZEN: Hotel Centraal,
7.45 uur: Ledenvergadering
Vereniging van Vogelliefheb
bers.
Luxor-Theater, 8 uur: „The
Eddy Duchin Story".
SAS VAN GENT: Olympia-
Theater, 8 uur: „The High and
the Mighty".
ZATERDAG 2 FEBRUARI.
TERNEUZEN: Luxor-Theater,
8 u.: „The Eddy Duchin Story"
Concertgebouw, 8 uur:
„Knock-out in kruitdamp".
Terrein West Bolwerk: 3.30
uur: Tem. Boys—Nieuwdorp.
HOEK: Gem. Gehoorzaal, 7 n.:
Ontspanningsavond der L.J.G.
en Z.P.M.
AXEL: Het Centrum, 6.30 en 9
uur: „Mijn kleine Hongaarse
Peroschka".
SAS VAN GENT: Olympia-
Theater, 8 uur: „The High and
the Mighty".