Liefde in de storm Mevr. Bouman weerlegt verklaringen van Mooyman Wat brengt de Radio? Spoedige samenwerking op het gebied van de kernenergie bepleit RECHTSZAKEN Limburgse kamers van koophandel willen vereenvoudiging van grensformaliteiten TWEEDE BLAD Woensdag 24 oktober 1956 j3 mevr. aan Open brief van M. S. Bouman-van den Berg de heer Willem Mooyman Oud-S.S. offic ieren en het nieuwe Duitse leger DE ARBEIDSPRODUKTI- VITEIT IN DE SOWJET-UNIE Een opkomende E VRIJE ZE Beste Willem, Met enige teleurstelling las ik je wel wat slordig gestelde stuk je in de „Nieuwsgier", waarin je zegt, dat ik door het uitspreken van mijn overtuiging, dat rechter, procureur-generaal en president van de hoge raad in Indonesië, al lang geweten hebben van de on schuld van Jungschlager en Schmidt, de indruk heb gegeven van een „fantasie om niet te zeg gen leugenachtig" te zijn. Ik kan uiteraard niet boos zijn over deze slip, omdat je ook eens een tijdje geleden mijn leven hebt gered. Dit laatste is ook de reden, waarom ik op het geval inga en zal trachten je duidelijk te maken waarom ik, na rijp beraad en overleg, besloot deze voor mij on omstotelijk vaststaande feiten wereldkundig te maken. Er kun nen uit deze aangelegenheid enige waardevolle conclusies wor den getrokken. Maar eerst de beschuldiging, die ik geuit heb, en die ik nog wat zal uitbreiden. Niet alleen de pro cureur-generaal en de president van de hoge raad, ook andere vooraanstaande gezagsdragers, zoals het hoofd van de staatspoli tie Sukamto, vice-premier Roem en vice-president Hatta en enige hoge officieren zijn ervan op de hoogte, dat de zaken tegen de gearresteerde Nederlanders een frame-up zijn. Ten aanzien van de procureur- generaal en de president van de hoge raad, die respectievelijk be last zijn met het toezicht op het openbaar ministerie en de rechts bedeling in Indonesië en uit dien hoofde kennis dragen van alle processtukken (en zelfs veel meer) spreekt dat vanzelf. De waanzinnige verhalen, waar het procesdossier uit is samengesteld zijn zo absurd, en bovendien zo verward en vol tegenspraken, dat niemand met enig verstand er aan kan geloven. Na lezing van het soortgelijke dossier in de zaak Jun^fechlager besloot de met de behandeling van deze zaak belas te rechter, mr. Liem, dan ook Jungschlager onmiddellijk op vrije voeten te stellen. De uitvoe ring van dit besluit is door de Indonesische gezagsdragers on mogelijk gemaakt. Het was zover dat mevrouw Jungschlager thuis alles klaar had voor de feestelijke ontvangst van haar man. Maar hij kwam niet en is nooit geko men. Daarna begon de intimida tie van mr. Liem. Hij werd ziek en trok zich terug. Maar de heren Suprapto en Wirjono beschikken over heel wat meer dan de zoëven genoemde stukken. Zij kénnen nu ook de overduidelijke en betrouwbare verklaringen a décharge, waar van juristen als zij zich toch wel niet zullen proberen af te maken met de motivering („Ik geloof die verklaringen niet, omdat ik ze niet geloof", zoals de djaksa tinggi Sunario deed. Zij kennen de herroepingen van de getuigen k charge, en aangezien zij de voorgeschiedenis kennen, kunnen zij ook niet menen, zoals djaksa tinggi Sunario voorgaf te doen, dat deze slechts door omkoping tot stand kunnen zijn gekomen. Zij hebben de schandelijke verto ning kunnen volgen, die soms door de zittingen werd opgele verd. En zij zijn op de hoogte van de afschuwelijke mishandelingen- Maar dat is nog niet alles. Zij en ook de andere nu genoemde autoriteiten zijn door de verdedi ging in het beginstadium haarfijn op de hoogte gebracht van de fei ten. En wat heeft het geholpen? Zeker, er is voor gezorgd, dat de krankzinnig gemartelde Kolk bij zijn familie terugkwam. Moge lijk door de invloed van vice-presi dent Hatta, aan wie mijn man een lange en uitvoerig gedocumen teerde brief heeft geschreven. Maar denk je, dat Hatta niet be grepen heeft, dat het in de andere gevallen navenant is toegegaan? Suprapto heeft, eindelijk, mr. Mi chael, die door meer dan 40 ge tuigen als de bendeleider Bosch was „herkend", losgelaten. Niet echter dan nadat op allerlei wij zen geprobeerd was met deze los latingen stilzwijgen onzerzijds over diverse schandelijkheden te kopen. Denk je, dat Suprapto niet weet, dat ook Schmidt als bende leider „herkend" is door daartoe gepreste, bedreigde en omgekoch te getuigen? Het zijn gedeeltelijk dezelfde personen geweest. Mr. Roem heeft als advocaat cliënten van raad gediend, die door de politie waren geprest om meinedigf verklaringen af te leg gen. Denk je, dat hij niet weet, dat ook andere getuigenverklarin gen k charge op soortgelijke wijze zijn verkregen? En zo kan ik doorgaan. Geen van hen echter en zij behoren tot het beste, dat Indo nesië biedt heeft ooit de zaak daarvoor motieven. Suprapto meende, dat het hem zijn baan zou kosten als hij er iets aan deed. Niet, dat hij daar op zich zelf zo bang voor was. Maar wie zou hem opvolgenAls op zijn stoel een ander zat zou misschien zelfs een Michael niet meer vrij komen Om van andere zaken, waar het om het lot van Indone siërs gaat, maar niet te spreken. Mr. Roem dacht en denkt en misschien niet ten onrechte dat hij de positie van de Masjoemi in gevaar zou brengen door iets te doen, dat door politieke tegen standers ogenblikkelijk luidkeels als pro Nederlands zou worden aangemerkt. En zo had en heeft ieder het zijne, maar accepteer jij die motieven? Doet het je niet levendig denken aan de houding van feldenkende Duitsers onder het Hitler-regiem? Heb je dat geaccepteerd, hoe wel het ook begrijpelijk was? Neen, je hebt zelfs niet willen ho ren ,,wir haben es nicht gewusst", ook al was dat wellicht soms waar. Waarom leg je dan hier andere normen aan? Ik denk, dat ik je wel overtuigd heb, dat deze gezagsdragers dus weten wat er gaande is. Net zo goed Willem, en dat is ernstig als jij weet, dat deze mensen onschuldig zijn, en dat ook wist toen je je artikel in de „Nieuws gier" zette. Jij hebt, nadat je de zittingen had bijgewoond, en na dat je het witboek had gelezen er nooit aan getwijfeld, dat de offi ciële, na een diepgaana onderzoek door de Nederlandse regering af gelegde verklaring, dat het hier schijnprocessen betrof, juist was. Dit schokt je misschien, en mo gelijk zul je denken, dat ik je er nu van ga beschuldigen, dat je opzettelijk hebt getracht mijn goede naam te besmeuren. Dat doe ik echter niet. Ik zal je hier onder, bij de beantwoording van de vraag of het belang van de arrestanten kan worden geschaad vertellen waarom je, naar mijn mening natuurlijk, deze nare za ken hebt geschreven. Maar eerst nog dit. Je hebt ge zien, dat het niet nodig is geweest om onthullingen te doen uit per soonlijke gesprekken, die de be trokken autoriteiten met mij of anderen hebben gehad. Ik had andere gronden genoeg om te zeg gen wat ik zei. Maar ik verzeker je, dat als ik dat in het belang van de arrestanten acht, ik dat wel ga doen. En dat zal wel ko men ook. Je zult ervan opkijken. Ik moet dat wel doen, want het gaat hier om mensenlevens. En nu de tweede vraag. De vreemdste zin in je stuk was voor mij de passage: „Denkt mevrouw Bouman het belang van Schmidt te dienen. Natuurlijk niet". Het is een flauw j ij-mopje om nu te gaan zeggen: Mooyman is een fantast en een leugenaar, want ik heb hem nooit verteld, dat ik eigenlijk een ander belang dien de. Hel kan wel zijn, dat een of andere handeling van mij je die overtuiging heeft bijgebracht. Maar ik zou dan graag willen we ten, welke dat was. En ook wélk ander belang ik dan zou dienen. Eerst echter waar het eigenlijk om gaat. Wordt, als ik spreek, het belang van de arrestanten geschaad? Ik ben overtuigd van niet. Bijna drie jaar lang hebben v&- len getracht om éen oplossing in stilte van deze vreselijke zaak te bewerkstellingen. Mijn man heeft in het beginstadium de Indonesi sche regering aangeboden om er voor te zorgen, dat geen of prak tisch geen geschrijf en rumoer zou ontstaan, wanneer deze aan-) gelegenheid in stilte kon worden geliquideerd. Je Kunt zijn brief van mij ter inzage krijgen. Het heeft niet gebaat. Hij heeft er zelfs geen antwoord op gekregen. En in het licht van wat later is gebeurd was dit ook te verwach ten. Men wenste geen geruisloze De nieuwe Westduitse minister van Landsverdediging, Franz Strauss, heeft bepaald dat voor malige S.S.-officieren, die de rang van kolonel of hoger hebben be kleed, niet in aanmerking komen voor inlijving in het nieuwe West duitse leger. Van voormalige S.S.'ers bene den de kolonelsrang, die zich voor dienstneming aanmelden, zal nauwkeurig worden nagegaan on der welke omstandigheden zij destijds bij de S.S.-formatie inge lijfd en of hun verwerping van de handelwijzen der nationaal- socialisten oprecht is. Minister Strauss verklaarde in dit verband dat Indertijd, vooral aan het einde van de oorlog, tal oplossing, maar veroordelingen en rumoer, dat voor eigen propa gandistische doeleinden kon wor den aangewend. En als dit een maal vaststaat, wat verwacht men dan nog van voorzichtige en geheime manoeuvres? Dacht je, dat Van der Lubbe zou zijn vrijge sproken na een beleefde brief van de Nederlandse regering? Na al les, wat er van die zijde is ge schied, en dat is meer dan het grote publiek weet, kan men de hoop op het succes van stille dé marches wel opgeven. En hierin ligt het antwoord op de vraag op gesloten. Er is geen gevaar (meer) te duchten van openbaar heid. Het kan niet erger dan het is. Als men Schmidt heeft durven veroordelen, zal men ook de an deren veroordelen, daarmee vol houdende, dat er een komplot is, waaraan Nederlandse regering en Nederlands bedrijfsleven mede schuldig zijn. En dat blijven ge- Jn bepaalde takken van industrie is de arbeidsproductiviteit in de Sowjet-Unie zeer aanzienlijk ge ringer dan in de Verenigde Sta ten, waardoor er naar verhou ding meer arbeidskrachten nodig zijn, om een zelfde produktieom- vang te bereiken, zo schrijft Arakelin, een doctor in de econo mische wetenschappen, in de „Prawda". In de periode van 1913 tot 1955 is de arbeidsproductivi teit in de Sowjet-Unie echter 8 maal zo groot geworden, tegen twee maal zo groot in de Verenig de Staten, 1,4 maal zo groot in Groot-Brittannië en 1% maal zo groot in Frankrijk. Dit maakte het de Sowjet-Unie mogelijk de industrieel meer ont wikkelde landen in West-Europa voorbij te streven. Het blad wijst echter op de grote kloof tussen het zeer hoge technische niveau en de zeer laag bruiken voor het doel, waar de staande arbeids- en produktie-or- hele zaak oorspronkelijk voorganisatie in de Sowjet-Unie. In i f j I '4- ovorooTi iron contra 1 a nrvmito werd beraamd. Je vraagt verder, waarom ik op de zittingen dan niet duidelij ker heb gesproken. Herinner je je niet, wat er met mijn man is gebeurd, die dat wel deed? Vanaf het moment, dat zij hem naar het leven gingen staan, zoals later mij, was duidelijk, dat ik, als ik de beklaagden wilde blijven bij staan, een ander systeem moest volgen. En dat heb ik gedaan. Ik heb onder andere getracht om door het aan de kaak stellen van de leugenachtigheid der getuigen, meer dan men zelf blijkbaar durf de doen, de mogelijkheid voor een rechtvaardig vonnis te ver groten. En ik heb mij strikt bin nen de perken van wat een verde diger geoorloofd is gehouden. Maar nu bestaat daarvoor geen reden meer. En ik zal spreken. Niet alleen hier, maar ook elders. Want mijn stellige overtuiging is, dat alleen nog maar andere mid delen, heel misschien, zullen ba ten. Op je beschuldiging, dat ik een vertrouwen zou hebben geschon den, heb ik al geantwoord. Maar van vertrouwen gesproken, is niet van Indonesische zijde het vertrouwen gewekt, dat er, als men hen maar met rust liet, recht zou worden gedaan? En is dat vertrouwen niet geschonden? Ik kom hiermee aan wat naar ik meen het motief is, waarom je je stuk schreef. Je hebt gedacht, dat mijn uitlatingen de mogelijkheid tot een oplossing verknoeien, en je hebt de fout, die ik naar je me ning maakte willen herstellen, neutraliseren. Omdat je. denkt, dat dit in het belang der arrestan ten is. Blijkbaar heb jij nog dat vertrouwen, dat bij mij, ik geloof wel duidelijk gemaakt te hebben, waarom, verdwenen is. Ik ben er van overtuigd, dat jij je vergist. Ik zou je willen vragen: Bal nog eens je vuisten. Deze keer in het belang van de onschuldige gevangenen. Ik hoop, dat je deze brief in je krant zult willen opnemen. Ik heb daar, na wat je gezegd hebt, ge loof ik wel recht op. Er zullen dan ongetwijfeld wel weer een aantal ontkenningen komen. Dat vind ik niet erg. Alleen hoop ik, dat jij niet zult gaan ontkennen. Het lijkt mij prettig noch eervol voor je om in de rij achter een Sunario te gaan staan. Maar liever dat dan niets. Als altijd, je (w.g.) (MIEKE BOUMAN.) 1 't orgaan van het centrale comité van de communistische partij in de Sowjet-Unie wordt medege deeld, dat in de constructie-in dustrie in 1955 700.000 arbeiders van de 3% miljoen vrijwel niet konden werken, en dat een vierde deel van het personeel in bepaal de ondernemingen urenlang niet kon werken door slechte verde ling van het werk. Het hooggerechtshof van Co lorado heeft maandag te Denver het doodvonnis van de Ameri kaan John Gilbert Graham be krachtigd omdat hij indertijd het vliegtuig had laten verongeluk ken, waarin ook zijn moeder reis de. Graham zal in de week voor afgaande aan de 12de januari worden terechtgesteld. De Oostenrijkse minister van Buitenlandse Zaken, dr. Leopold Figl, heeft in de Europese verga dering in Straatsburg gewezen op de noodzaak een Europese samen werking op het gebied van de kernenergie te verwezenlijken „voordat de weg daartoe door het ontstaan van groepsbelangen en nationaal protectionisme zou af gesneden worden". De samenwerking zal volgens dr. Figl snel tot stand moeten komen, omdat thans het gebied der kernenergie in Europa nog grotendeels maagdelijk is. zodat minder gevestigde belangen inde weg staan dan wellicht in een verdere toekomst het geval zal kunnen zijn. Dr. Figl sprak na mens het comité van ministers van de organisatie voor Europese economische samenwerking. Ook al zouden in de eerste vijftien of twintig jaren de klassieke ener giebronnen de belangrijkste blij ven, toch moest men er volgens dr. Figl op rekenen, dat de ener- ministersconferentie zijn geble ken, bestond voor deze uiteenzet ting in Straatsburg grote belang stelling. Inmiddels heeft de economische commissie van de Europese as semblee reeds een uitvoerig rap port over haar studie over het probleem uitgebracht. Het is op gesteld door de Zweed De Geer en stelt, dat met dit plan niets meer of minder op het spel staat dan de internationale standing van de Europese landen. Het rap port zegt, dat de gezamenlijke Europese bemoeiingen op dit ge bied vooreerst op onderzoek en AMBONNEES BELEDIGDE AMBTENAAR IN FUNCTIE. De Alkmaarse politierechter mr. J. N. Alblas heeft de jeugdige Ambonnees F. L., die in het af zonderingskamp „Oude Zeug" in de Wieringermeer verblijft, we gens belediging van een ambte naar in functie veroordeeld tot een onvoorwaardelijke gevange nisstraf van een week. L. had op 21 augustus tegen een dienst doend wachtmeester der rijkspo litie de woorden „bami" en „sapi" gebezigd. De wachtmeester, die de Maleise taal machtig was, be greep, dat hij uitgemaakt werd voor een varken en een karbouw. De officier van justitie had twee maanden gevangenisstraf geëist. INBRAKEN GEPLEEGD VIA HET IJS. Het Amsterdams gerechtshof het winnen van ervaring moeten heeft maandagochtend uitspraak worden gericht. Tegelijk zal, vol- da£m in een zaak t vier gens de commissie, alles in het erdacht die betrokken zijn werk moeten worden gesteld om het meest rationele gebruik van de conventionele bronnen van energie te verzekeren, met name van de waterkracht. De commis sie ziet als eerste taak van een Europese atoomorganisatie de re geringsactiviteiten te coördineren gievoorziening in Europa op lan- om dubbel werk en werk op te gere termijn gezien, in toenemen de mate van de kernenergie af hankelijk zou worden. De Europese assemblee is dins dag haar bespreking over Eura- toom, de voorgestelde Europese organisatie voor de kernenergie begonnen. De Belgische minister Jean Rey heeft de vergadering ingelicht over de stand van de intergou vernementele onderhandelingen, die bij de jongste ministerconfe rentie zijn gebleken. Vooral na de moeilijkheden, die bij de jongste De samenwerkende Kamers van Koophandel en Fabrieken voor Maastricht en omstreken, voor de mijnstreek, voor midden-Lim burg en voor Noord-Limburg hebben aan de minister van Bui tenlandse Zaken een adres ge richt met verzoek tot vereenvou diging van de formaliteiten in het personenverkeer met Duitsland. In dit adres wordt gezegd, dat het een groot bezwaar is dat het reizigersverkeer nog steeds ge bonden is aan formaliteiten met onnodige kosten en tijdverlies, zowel voor de zakenman als voor de toerist. Vooral voor degenen die slechts nu en dan voor een kortstondig bezoek in Duitsland de grens willen passeren, zijn de kosten van een paspoort nog steeds te hoog. Aan de bezwaren zou tegemoet kunnen worden gekomen door in het verkeer met Duitsland het bezit van een geldig paspoort niet langer verplicht te stellen. Duitse reizigers, die Nederland wensen te bezoeken, zouden zich bij het passeren van de grens kunnen legimiteren door overleg ging van hun „kernkarte", een document dat elke ingezetene van IXiitsland in zijn bezit heeft als een aanduiding van zijn nationa liteit. Voor Nederlanders die naar Duitsland reizen zou, evenals bij het verkeer binnen de Benelux- landen, kunnen worden volstaan met een geldig bewijs van Ne derlanderschap of een paspoort, waarvan de geldigheidsduur niet langer verlopen is dan vijf jaar. door ELEANOR ELLIOT CARROLL rijke Duitse officieren gedwongen durven aanpakken. En zij hadden werden tot de S.S. toe te treden. Vertaling: HERMAN ANTONSEN 45). Een gevaarlijke tocht. (Nadruk verboden.) Gwynne was haar verdrietige huilbui wat te boven gekomen en stond buiten de hut, toen ze Ro bin tegen de helling zag opren nen. Alleen haar rode ogen en nu en dan hijgende borst verrieden iets van de toestand, waarin ze verkeerd had. In haar zeemans pakje zag ze er als een slanke jongen van een jaar of zestien uit. Ze had met haar beperkte middelen zo goed mogelijk toilet gemaakt en haar roodgouden ha ren glansden in het zonlicht en vormden een aureool om haar smalle, verfijnde gelaat. Zo zag Robin haar toen hij snel naar boven geklauterd kwam. En bij dat gezicht kreeg hij weer een brok in zijn keel en werd het mistig voor zijn ogen. Hij zwaai de met een lap die hij in de hand droeg en keek plotseling verwon derd. Het was haar witte japon! Hij had totaal vergeten, die als vlag uit te hangen. Gwynne zag het onmiddellijk en snelde hem tegemoet. „Kon je niet in die boom komen?" vroeg ze hijgend naar adem. Hij schudde het hoofd en grin nikte spottend ondeugend als een kwajongen die een geheimpje wil stil houden. „We hebben toeval lig geen vlag meer nodig. Ik heb groot nieuws kameraad. Ik heb ontdekt, dat we ons op de uiter ste noordelijke punt van 't eiland bevinden, en dat de zuidelijke punt niet veel meer dan een mijl hier vandaan ligt, maar dat we om daar te komen door een dich te en vermoedelijk ondoordring bare wildernis zouden moeten gaan. Zoals je weet is ons strand je slechts heel kort en „Ja, ja," viel ze hem ongedul dig in de rede. „Dat weten we nu allebei al. Maar was is je gro te nieuws? Toe, vooruit vertel het gauw!" „Nu goed dan. Het is dit. Ik ben in de hoogste palm geklommen en heb de hele omtrek kunnen zien met behulp van de kijker. Enhet zuidelijk deel is be woond! Wacht even", vervolgde hij, toen zij een kreet van vreug de uitstiet. „Er komt nog meer. Ik heb een man op het strand zien AMSTERDAMSE VROUW SPOORLOOS VERDWENEN De Amsterdamse recherche staat voor een raadsel sinds vori ge week woensdag is de 56-jarige caféhoudster E. L. S. spoorloos verdwenen. In de nacht van dins dag 16 op woensdag 17 oktober heeft zij als gewoonlijk om half één haar café in de St. Jacobs- straat gesloten. Zij placht iedere avond op de Dam de tram te nemen, op het Remfcrandtsplein uit te stappen en te voet zich naar haar woning in de Halvemanssteeg te begeven. In de (bewuste nacht is zij echter niet thuis gekomen. De politie acht misdrijf niet uitgesloten, hoewel men geen verdere aanwij zing heeft dan de wetenschap dat de vrouw in de nacht van haar verdwijning ongeveer 150 gulden op zak had. De laatste persoon die haar heeft gezien is haar buffetjuffrouw, met wie zij na het sluiten van het café nog enkele ogenblikken heeft staan praten. lopen. Ik kon hem heel duidelijk zien. Wat zeg je daar nu wel van?" „Robin! Het is toch niet waar? Ben je er wel heel zeker van?" vroeg ze cpgetogen. „Volkomen zeker. Het was een menselijk wezen, zonder de min ste twijfel. Netjes in de kleren en naar ik hoop, goed bij zijn ver stand. Ik kon zelfs onderscheiden dat hij een zwarte broek en een wit hemd droeg, waaruit op te maken is, dat hij tot de beschaaf de wereld behoort. Hoewel, voor ons zou het niets kunnen geven al was hij een Indiaan, wel? We moeten in ieder geval in aanra king met hem zien te komen. Maar hoe? Dat is de grote vraag!" „Nou, daar zal toch wel een weg op zijn?" „Zo?" vroeg hij lachend. „Wijs jij me die weg dan maar eens! Heel aantrekkelijk lijkt me die weg niet, want hij moet door een moeras en een rivier heen gaan. Ik zou er natuurlijk wel alleen heen kunnen trekken, maar ik voel er toch erg weinig voor, jou alleen hier aan je lot over te la ten, terwijl ik op weg ben." „Nee, ik ook niet," zei ze be slist. „Daarom ga ik met je mee. Wat betekent een mijl lopen voor me, die in mijn leven wandelin gen van tien, twintig mijl per dag gemaakt heb? Zo'n klein eindje kan iedereen immers lopen?" „Ja, maar niet op avondschoen tjes met hoge hakken", zei hij met een blik op haar totaal ver sleten schoeisel, dat eens, even als haar japon, keurig wit was geweest. „De jouwe zijn geen snars be- geringe schaal te voorkomen. Voorts zullen volgens haar re gelen moeten worden gesteld voor een gezamenlijke controle op de veiligheid. Om de indus triële geheimen te beschermen denkt men aan een verplichte licentieregeling. De zeer ongelijke mate, waarin de Europese landen tot dusver met hun onderzoekingen op dit gebied gevorderd zijn, zouden volgens de commissie kunnen pleiten voor een systeem van vrij willige samenwerking. Zij voegt er evenwel aan toe: „Doch dit systeem moet het voor kleinere groepen landen, die er reden voor hebben, mogelijk maken, hun kernenergie nauwer aan elkaar te verbinden dan voor de andere aannemelijk zou zijn". Het blijft volgens het rapport nog een open kwestie of de Euro pese landen zich ook op de in richting van kostbare installaties voor de produktie van verrijkt uranium zullen moeten gaan toe leggen. De beslissing daarover zou moeten afhangen van de vraag, of de Ver. Staten voldoen de van dit materiaal ter beschik king van de vrije landen zullen stellen. geweest bij inbraken in winkels aan de Weteringschans. De da ders wisten zich toegang te ver schaffen door over het ijs van de dichtgevroren Lijnbaansgracht de achterzijde dezer percelen te be reiken. Voor deze in februari gepleeg de inbraken zijn thans vier ver dachten veroordeeld, die twee aan twee over en weer elkaar van de inbraak beschuldigden en zelf zeiden, alleen schuldig te zijn aan heling. Het hof heeft thans we gens heling de 33-jarige verte genwoordiger I. A. S. IV2 jaar ge vangenisstraf met aftrek en de 29-jarige G. M. één jaar met af trek opgelegd, tot welke straffen zij ook door de rechtbank waren veroordeeld. Wegens diefstal wer den de 38-jarige A. M. en diens a.s. zwager, de 36-jarige H. W. M„ een kellner, ieder tot 1% jaar met aftrek veroordeeld. De laat ste twee was in eerste aanleg door de rechtbank twee jaar met aftrek opgelegd. if Uit een diepe slaap gewekt door een treinconducteur, stond Julian Ducreux op, opende de coupédeur en stapte uit, denken de dat hij op de plaats van zijn bestemming was aangekomen. Maar de trein RoanneSt. Étiën- ne raasde met een snelheid van 100 km per uur door Midden- Frankrijk. Julian had echter ge luk, en kwam er met enkele lich te verwondingen af. HILVERSUM I: 7.00 Nieuws; 7.10 Gemengd koor; 7.15 Gram.. 7.45 Morgengebed en liturg, kal.; 8.00 Nws; 8.15 Gram.; 8.50 Voor de vrouw; 9.35 Waterstanden; 9.40 Schoolradio; 10.00 Gr.; 10.30 Morgendienst; 11.00 Voor de zie ken; 11.45 Gram.; 12.00 Angelus; 12.03 Instr. octet; 12.20 Gram.; KOU? U voelt U weer "stralend na een AKKERTJE ter", antwoordde Gwynne op zijn bemodderde en kapotte avond schoenen wijzend.» „Als jij daarop voortkunt, dan kan ik het ook. Laten we maar meteen op weg gaan. We verteu ten onze kostbare tijd." Ze wendde zich om naar de hut en wenkte hem met aandrang mee te komen. „Niet zo haastig gebakerd, ouwe jongen", bromde Robin. „Ik heb dat moeras al onderzocht. Jij nog niet. We zouden verplicht zijn, dat riviertje of wat het voor wa ter is, over te steken, of we zou den ons net als apen van boom tak tot boomtak moeten slinge ren. Misschien blijkt het wel to taal onmogelijk er doorheen te komen. In dat geval blijft er nog slechts een mogelijkheid. En dat is, het eiland rondzwemmen." „Nou, dat doe ik dan ook mee. Maar laten we het eerst over land proberen. Er moet wel een pad, of iets van die aard zijn! Stel je voor, dat we weer met andere mensen in aanraking komen! Vind je dat niet verrukkelijk?" Hij staarde haar peinzend aan en zijn blauwe ogen werden dof. Weer met andere mensen in aan raking! Dat betekende voor hem verlies van haar gezelschap, waarop hij zoveel prijs stelde! Het volgend ogenblik sloeg zijn stemming echter om. Hij schaam de zich over zijn zelfzuchtigheid. Ze konden toch niet altijd in der gelijke ongerieflijke, primitieve omstandigheden blijven? Vroeg of laat zouden ze het niet langer kunnen uithouden en eraan ten gronde gaan. (Wordt vervolgd.) DONDERDAG 25 OKTOBER. 12.25 Wij van 't land; 12.35 Land en tuinbouwmeded.; 12.38 Ritm. muz.; 12.55 Zonnewijzer; 13.00 Nws en Kath. nws; 13.20 Viool en piano; 13.45 Gram.; 14.00 Lich te muz.; 14.25 Gram.; 14.45 Voor de vrouw; 15.15 Lichte muziek; 15.40 Gram.; 16.00 Bijbellezing; 16.30 Gram.; 17.00 Voor de jeugd; 17.30 Gram.; 17.40 Koersen; 17.45 Kamermuz.; 18.25 Gram.; 18.45 Leger des Heilskwartier; 19.00 Nws; 19.10 Gram.; 19.20 Caus.; 19.30 Gram.; 20.00 Radiokrant; 2020 Gevar. progr.; 21.45 Gram.; 22.00 Tijdschriftenkroniek; 22.10 Orgelconcert; 22.35 Gram.; 22.45 Avondoverdenking; 23.00 Nieuws; 23.15 Sportuitsl.; 23.20 Gram. HILVERSUM II: 7.00 Nieuws; 7.10 Gym.; 7.20 Gram.; 7.50 Dag opening; 8.00 Nws; 8.15 Gr.; 9.00 Gym.; 9.10 Voor de vrouw; 9.15 Gram.; 9.40 Morgenwijding; 10.00 Gram.; 10.50 Voor de kleuters; 11.00 Kookpraatje; 11.15 Orgel spel; 11.45 Tuinbouwpraatje; 12.00 Zang en piano; 12.25 In 't spion netje; 12.30 Land- en tuinbouw meded.; 12.33 Gram.; 12.50 Caus.; 13.00 Nws; 13.15 Meded. of gram.; 13.20 Dansmuz.; 13.55 Beursber.; 14.00 Gram.; 14.05 Hoorspel; 14.45 Sopraan en piano; 15.15 Voor de zieken; 16.00 Hammondorgelspel; 16.15 Voordr.; 16.30 Lichte' muz.; 17.00 Voor de jeugd; 17.45 Rege- ringsuitz.; 18.00 Nws; 18.15 Sport- problemen; 18.25 Lichte muziek; 18.55 Gesproken brief uit Londen; 19.00 Voor de kinderen; 19.05 Ca baret; 19.25 Lichte muz.; 19.45 Voor de jeugd; 20.00 Nws; 20.05 20.05 Tien jaar Belgisch-Neder lands cultureel accoord, uitwisse lingsconcert met het N.I.R. (20.35 20.55 Reportage over het klok kenspel in België en Nederland); 21.35 Journaal; 21.45 Amus. muz.; 22.15 Caus.; 22.30 Fanfare orkest; 22.50 Sportact.; 23.00 Nws; 23.15 Koersen van New York en onze buitenl. correspondenten melden. BRUSSEL: 12.00 Amus. orkest; 12.30 Weerber.; 12.34 Gram.; 13.00 Nws; 13.11 Gram.; 14.00 Engelse les; 14.15 Gram.; 14.30 Franse les; 14.45 Gram.; 15.00 Omroepkoor; 16.00 Koersen; 16.02 Gram.; 17.00 Nws; 17.10 Gram.; 17.15 Voor de kinderen; 18.15 Meisjeskoor; 18.30 Voor de soldaten; 19.00 Nieuws; 19.40 Gram.; 19.50 Caus.; 20.00 Gr.; 20.15 Kamerorkest en Sym fonie orkest (20.3520.55 Klank beeld-; 21.30 Verzoekprogr.; 22.00 Nws; 2215 Internat, radio-univer siteit; 22.30 Gram.; 22.55 Nieuws.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1956 | | pagina 5