Liefde in de storm
Mevr. Bouman weerlegt verklaringen
van Mooyman
Wat brengt de Radio?
Spoedige samenwerking op
het gebied van de kernenergie
bepleit
RECHTSZAKEN
Limburgse kamers van koophandel
willen vereenvoudiging van
grensformaliteiten
TWEEDE BLAD
Woensdag 24 oktober 1956
j3
mevr.
aan
Open brief van
M. S. Bouman-van den Berg
de heer Willem Mooyman
Oud-S.S. offic ieren en het
nieuwe Duitse leger
DE ARBEIDSPRODUKTI-
VITEIT IN DE
SOWJET-UNIE
Een opkomende
E VRIJE ZE
Beste Willem,
Met enige teleurstelling las ik
je wel wat slordig gestelde stuk
je in de „Nieuwsgier", waarin je
zegt, dat ik door het uitspreken
van mijn overtuiging, dat rechter,
procureur-generaal en president
van de hoge raad in Indonesië, al
lang geweten hebben van de on
schuld van Jungschlager en
Schmidt, de indruk heb gegeven
van een „fantasie om niet te zeg
gen leugenachtig" te zijn.
Ik kan uiteraard niet boos zijn
over deze slip, omdat je ook eens
een tijdje geleden mijn leven hebt
gered.
Dit laatste is ook de reden,
waarom ik op het geval inga en
zal trachten je duidelijk te maken
waarom ik, na rijp beraad en
overleg, besloot deze voor mij on
omstotelijk vaststaande feiten
wereldkundig te maken. Er kun
nen uit deze aangelegenheid
enige waardevolle conclusies wor
den getrokken.
Maar eerst de beschuldiging,
die ik geuit heb, en die ik nog wat
zal uitbreiden. Niet alleen de pro
cureur-generaal en de president
van de hoge raad, ook andere
vooraanstaande gezagsdragers,
zoals het hoofd van de staatspoli
tie Sukamto, vice-premier Roem
en vice-president Hatta en enige
hoge officieren zijn ervan op de
hoogte, dat de zaken tegen de
gearresteerde Nederlanders een
frame-up zijn.
Ten aanzien van de procureur-
generaal en de president van de
hoge raad, die respectievelijk be
last zijn met het toezicht op het
openbaar ministerie en de rechts
bedeling in Indonesië en uit dien
hoofde kennis dragen van alle
processtukken (en zelfs veel
meer) spreekt dat vanzelf. De
waanzinnige verhalen, waar het
procesdossier uit is samengesteld
zijn zo absurd, en bovendien zo
verward en vol tegenspraken, dat
niemand met enig verstand er aan
kan geloven. Na lezing van het
soortgelijke dossier in de zaak
Jun^fechlager besloot de met de
behandeling van deze zaak belas
te rechter, mr. Liem, dan ook
Jungschlager onmiddellijk op
vrije voeten te stellen. De uitvoe
ring van dit besluit is door de
Indonesische gezagsdragers on
mogelijk gemaakt. Het was zover
dat mevrouw Jungschlager thuis
alles klaar had voor de feestelijke
ontvangst van haar man. Maar
hij kwam niet en is nooit geko
men. Daarna begon de intimida
tie van mr. Liem. Hij werd ziek
en trok zich terug.
Maar de heren Suprapto en
Wirjono beschikken over heel wat
meer dan de zoëven genoemde
stukken. Zij kénnen nu ook de
overduidelijke en betrouwbare
verklaringen a décharge, waar
van juristen als zij zich toch wel
niet zullen proberen af te maken
met de motivering („Ik geloof die
verklaringen niet, omdat ik ze
niet geloof", zoals de djaksa
tinggi Sunario deed. Zij kennen
de herroepingen van de getuigen
k charge, en aangezien zij de
voorgeschiedenis kennen, kunnen
zij ook niet menen, zoals djaksa
tinggi Sunario voorgaf te doen,
dat deze slechts door omkoping
tot stand kunnen zijn gekomen.
Zij hebben de schandelijke verto
ning kunnen volgen, die soms
door de zittingen werd opgele
verd. En zij zijn op de hoogte van
de afschuwelijke mishandelingen-
Maar dat is nog niet alles. Zij
en ook de andere nu genoemde
autoriteiten zijn door de verdedi
ging in het beginstadium haarfijn
op de hoogte gebracht van de fei
ten. En wat heeft het geholpen?
Zeker, er is voor gezorgd, dat
de krankzinnig gemartelde Kolk
bij zijn familie terugkwam. Moge
lijk door de invloed van vice-presi
dent Hatta, aan wie mijn man een
lange en uitvoerig gedocumen
teerde brief heeft geschreven.
Maar denk je, dat Hatta niet be
grepen heeft, dat het in de andere
gevallen navenant is toegegaan?
Suprapto heeft, eindelijk, mr. Mi
chael, die door meer dan 40 ge
tuigen als de bendeleider Bosch
was „herkend", losgelaten. Niet
echter dan nadat op allerlei wij
zen geprobeerd was met deze los
latingen stilzwijgen onzerzijds
over diverse schandelijkheden te
kopen. Denk je, dat Suprapto niet
weet, dat ook Schmidt als bende
leider „herkend" is door daartoe
gepreste, bedreigde en omgekoch
te getuigen? Het zijn gedeeltelijk
dezelfde personen geweest.
Mr. Roem heeft als advocaat
cliënten van raad gediend, die
door de politie waren geprest om
meinedigf verklaringen af te leg
gen. Denk je, dat hij niet weet,
dat ook andere getuigenverklarin
gen k charge op soortgelijke wijze
zijn verkregen? En zo kan ik
doorgaan.
Geen van hen echter en zij
behoren tot het beste, dat Indo
nesië biedt heeft ooit de zaak
daarvoor motieven. Suprapto
meende, dat het hem zijn baan
zou kosten als hij er iets aan
deed. Niet, dat hij daar op zich
zelf zo bang voor was. Maar wie
zou hem opvolgenAls op zijn
stoel een ander zat zou misschien
zelfs een Michael niet meer vrij
komen Om van andere zaken,
waar het om het lot van Indone
siërs gaat, maar niet te spreken.
Mr. Roem dacht en denkt en
misschien niet ten onrechte
dat hij de positie van de Masjoemi
in gevaar zou brengen door iets
te doen, dat door politieke tegen
standers ogenblikkelijk luidkeels
als pro Nederlands zou worden
aangemerkt. En zo had en heeft
ieder het zijne, maar accepteer jij
die motieven? Doet het je niet
levendig denken aan de houding
van feldenkende Duitsers onder
het Hitler-regiem?
Heb je dat geaccepteerd, hoe
wel het ook begrijpelijk was?
Neen, je hebt zelfs niet willen ho
ren ,,wir haben es nicht gewusst",
ook al was dat wellicht soms
waar. Waarom leg je dan hier
andere normen aan?
Ik denk, dat ik je wel overtuigd
heb, dat deze gezagsdragers dus
weten wat er gaande is. Net zo
goed Willem, en dat is ernstig
als jij weet, dat deze mensen
onschuldig zijn, en dat ook wist
toen je je artikel in de „Nieuws
gier" zette. Jij hebt, nadat je de
zittingen had bijgewoond, en na
dat je het witboek had gelezen er
nooit aan getwijfeld, dat de offi
ciële, na een diepgaana onderzoek
door de Nederlandse regering af
gelegde verklaring, dat het hier
schijnprocessen betrof, juist was.
Dit schokt je misschien, en mo
gelijk zul je denken, dat ik je er
nu van ga beschuldigen, dat je
opzettelijk hebt getracht mijn
goede naam te besmeuren. Dat
doe ik echter niet. Ik zal je hier
onder, bij de beantwoording van
de vraag of het belang van de
arrestanten kan worden geschaad
vertellen waarom je, naar mijn
mening natuurlijk, deze nare za
ken hebt geschreven.
Maar eerst nog dit. Je hebt ge
zien, dat het niet nodig is geweest
om onthullingen te doen uit per
soonlijke gesprekken, die de be
trokken autoriteiten met mij of
anderen hebben gehad. Ik had
andere gronden genoeg om te zeg
gen wat ik zei. Maar ik verzeker
je, dat als ik dat in het belang
van de arrestanten acht, ik dat
wel ga doen. En dat zal wel ko
men ook. Je zult ervan opkijken.
Ik moet dat wel doen, want het
gaat hier om mensenlevens.
En nu de tweede vraag. De
vreemdste zin in je stuk was voor
mij de passage: „Denkt mevrouw
Bouman het belang van Schmidt
te dienen. Natuurlijk niet". Het is
een flauw j ij-mopje om nu te
gaan zeggen: Mooyman is een
fantast en een leugenaar, want
ik heb hem nooit verteld, dat ik
eigenlijk een ander belang dien
de. Hel kan wel zijn, dat een of
andere handeling van mij je die
overtuiging heeft bijgebracht.
Maar ik zou dan graag willen we
ten, welke dat was. En ook wélk
ander belang ik dan zou dienen.
Eerst echter waar het eigenlijk
om gaat.
Wordt, als ik spreek, het belang
van de arrestanten geschaad? Ik
ben overtuigd van niet.
Bijna drie jaar lang hebben v&-
len getracht om éen oplossing in
stilte van deze vreselijke zaak te
bewerkstellingen. Mijn man heeft
in het beginstadium de Indonesi
sche regering aangeboden om er
voor te zorgen, dat geen of prak
tisch geen geschrijf en rumoer
zou ontstaan, wanneer deze aan-)
gelegenheid in stilte kon worden
geliquideerd. Je Kunt zijn brief
van mij ter inzage krijgen. Het
heeft niet gebaat. Hij heeft er
zelfs geen antwoord op gekregen.
En in het licht van wat later is
gebeurd was dit ook te verwach
ten. Men wenste geen geruisloze
De nieuwe Westduitse minister
van Landsverdediging, Franz
Strauss, heeft bepaald dat voor
malige S.S.-officieren, die de rang
van kolonel of hoger hebben be
kleed, niet in aanmerking komen
voor inlijving in het nieuwe West
duitse leger.
Van voormalige S.S.'ers bene
den de kolonelsrang, die zich
voor dienstneming aanmelden, zal
nauwkeurig worden nagegaan on
der welke omstandigheden zij
destijds bij de S.S.-formatie inge
lijfd en of hun verwerping van
de handelwijzen der nationaal-
socialisten oprecht is.
Minister Strauss verklaarde in
dit verband dat Indertijd, vooral
aan het einde van de oorlog, tal
oplossing, maar veroordelingen
en rumoer, dat voor eigen propa
gandistische doeleinden kon wor
den aangewend. En als dit een
maal vaststaat, wat verwacht
men dan nog van voorzichtige en
geheime manoeuvres? Dacht je,
dat Van der Lubbe zou zijn vrijge
sproken na een beleefde brief van
de Nederlandse regering? Na al
les, wat er van die zijde is ge
schied, en dat is meer dan het
grote publiek weet, kan men de
hoop op het succes van stille dé
marches wel opgeven. En hierin
ligt het antwoord op de vraag op
gesloten. Er is geen gevaar
(meer) te duchten van openbaar
heid. Het kan niet erger dan het
is. Als men Schmidt heeft durven
veroordelen, zal men ook de an
deren veroordelen, daarmee vol
houdende, dat er een komplot is,
waaraan Nederlandse regering
en Nederlands bedrijfsleven mede
schuldig zijn. En dat blijven ge-
Jn bepaalde takken van industrie
is de arbeidsproductiviteit in de
Sowjet-Unie zeer aanzienlijk ge
ringer dan in de Verenigde Sta
ten, waardoor er naar verhou
ding meer arbeidskrachten nodig
zijn, om een zelfde produktieom-
vang te bereiken, zo schrijft
Arakelin, een doctor in de econo
mische wetenschappen, in de
„Prawda". In de periode van 1913
tot 1955 is de arbeidsproductivi
teit in de Sowjet-Unie echter 8
maal zo groot geworden, tegen
twee maal zo groot in de Verenig
de Staten, 1,4 maal zo groot in
Groot-Brittannië en 1% maal
zo groot in Frankrijk.
Dit maakte het de Sowjet-Unie
mogelijk de industrieel meer ont
wikkelde landen in West-Europa
voorbij te streven.
Het blad wijst echter op de
grote kloof tussen het zeer hoge
technische niveau en de zeer laag
bruiken voor het doel, waar de staande arbeids- en produktie-or-
hele zaak oorspronkelijk voorganisatie in de Sowjet-Unie. In
i f j I '4- ovorooTi iron contra 1 a nrvmito
werd beraamd.
Je vraagt verder, waarom ik
op de zittingen dan niet duidelij
ker heb gesproken. Herinner je
je niet, wat er met mijn man is
gebeurd, die dat wel deed? Vanaf
het moment, dat zij hem naar het
leven gingen staan, zoals later
mij, was duidelijk, dat ik, als ik
de beklaagden wilde blijven bij
staan, een ander systeem moest
volgen. En dat heb ik gedaan. Ik
heb onder andere getracht om
door het aan de kaak stellen van
de leugenachtigheid der getuigen,
meer dan men zelf blijkbaar durf
de doen, de mogelijkheid voor
een rechtvaardig vonnis te ver
groten. En ik heb mij strikt bin
nen de perken van wat een verde
diger geoorloofd is gehouden.
Maar nu bestaat daarvoor geen
reden meer. En ik zal spreken.
Niet alleen hier, maar ook elders.
Want mijn stellige overtuiging is,
dat alleen nog maar andere mid
delen, heel misschien, zullen ba
ten.
Op je beschuldiging, dat ik een
vertrouwen zou hebben geschon
den, heb ik al geantwoord. Maar
van vertrouwen gesproken, is
niet van Indonesische zijde het
vertrouwen gewekt, dat er, als
men hen maar met rust liet, recht
zou worden gedaan? En is dat
vertrouwen niet geschonden? Ik
kom hiermee aan wat naar ik
meen het motief is, waarom je je
stuk schreef. Je hebt gedacht, dat
mijn uitlatingen de mogelijkheid
tot een oplossing verknoeien, en
je hebt de fout, die ik naar je me
ning maakte willen herstellen,
neutraliseren. Omdat je. denkt,
dat dit in het belang der arrestan
ten is. Blijkbaar heb jij nog dat
vertrouwen, dat bij mij, ik geloof
wel duidelijk gemaakt te hebben,
waarom, verdwenen is. Ik ben er
van overtuigd, dat jij je vergist.
Ik zou je willen vragen: Bal
nog eens je vuisten. Deze keer in
het belang van de onschuldige
gevangenen.
Ik hoop, dat je deze brief in je
krant zult willen opnemen. Ik heb
daar, na wat je gezegd hebt, ge
loof ik wel recht op. Er zullen
dan ongetwijfeld wel weer een
aantal ontkenningen komen. Dat
vind ik niet erg. Alleen hoop ik,
dat jij niet zult gaan ontkennen.
Het lijkt mij prettig noch eervol
voor je om in de rij achter een
Sunario te gaan staan.
Maar liever dat dan niets.
Als altijd, je
(w.g.)
(MIEKE BOUMAN.)
1 't orgaan van het centrale comité
van de communistische partij in
de Sowjet-Unie wordt medege
deeld, dat in de constructie-in
dustrie in 1955 700.000 arbeiders
van de 3% miljoen vrijwel niet
konden werken, en dat een vierde
deel van het personeel in bepaal
de ondernemingen urenlang niet
kon werken door slechte verde
ling van het werk.
Het hooggerechtshof van Co
lorado heeft maandag te Denver
het doodvonnis van de Ameri
kaan John Gilbert Graham be
krachtigd omdat hij indertijd het
vliegtuig had laten verongeluk
ken, waarin ook zijn moeder reis
de. Graham zal in de week voor
afgaande aan de 12de januari
worden terechtgesteld.
De Oostenrijkse minister van
Buitenlandse Zaken, dr. Leopold
Figl, heeft in de Europese verga
dering in Straatsburg gewezen op
de noodzaak een Europese samen
werking op het gebied van de
kernenergie te verwezenlijken
„voordat de weg daartoe door het
ontstaan van groepsbelangen en
nationaal protectionisme zou af
gesneden worden".
De samenwerking zal volgens
dr. Figl snel tot stand moeten
komen, omdat thans het gebied
der kernenergie in Europa nog
grotendeels maagdelijk is. zodat
minder gevestigde belangen inde
weg staan dan wellicht in een
verdere toekomst het geval zal
kunnen zijn. Dr. Figl sprak na
mens het comité van ministers
van de organisatie voor Europese
economische samenwerking. Ook
al zouden in de eerste vijftien of
twintig jaren de klassieke ener
giebronnen de belangrijkste blij
ven, toch moest men er volgens
dr. Figl op rekenen, dat de ener-
ministersconferentie zijn geble
ken, bestond voor deze uiteenzet
ting in Straatsburg grote belang
stelling.
Inmiddels heeft de economische
commissie van de Europese as
semblee reeds een uitvoerig rap
port over haar studie over het
probleem uitgebracht. Het is op
gesteld door de Zweed De Geer
en stelt, dat met dit plan niets
meer of minder op het spel staat
dan de internationale standing
van de Europese landen. Het rap
port zegt, dat de gezamenlijke
Europese bemoeiingen op dit ge
bied vooreerst op onderzoek en
AMBONNEES BELEDIGDE
AMBTENAAR IN FUNCTIE.
De Alkmaarse politierechter mr.
J. N. Alblas heeft de jeugdige
Ambonnees F. L., die in het af
zonderingskamp „Oude Zeug" in
de Wieringermeer verblijft, we
gens belediging van een ambte
naar in functie veroordeeld tot
een onvoorwaardelijke gevange
nisstraf van een week. L. had op
21 augustus tegen een dienst
doend wachtmeester der rijkspo
litie de woorden „bami" en „sapi"
gebezigd. De wachtmeester, die
de Maleise taal machtig was, be
greep, dat hij uitgemaakt werd
voor een varken en een karbouw.
De officier van justitie had twee
maanden gevangenisstraf geëist.
INBRAKEN GEPLEEGD VIA
HET IJS.
Het Amsterdams gerechtshof
het winnen van ervaring moeten heeft maandagochtend uitspraak
worden gericht. Tegelijk zal, vol- da£m in een zaak t vier
gens de commissie, alles in het erdacht die betrokken zijn
werk moeten worden gesteld om
het meest rationele gebruik van
de conventionele bronnen van
energie te verzekeren, met name
van de waterkracht. De commis
sie ziet als eerste taak van een
Europese atoomorganisatie de re
geringsactiviteiten te coördineren
gievoorziening in Europa op lan- om dubbel werk en werk op te
gere termijn gezien, in toenemen
de mate van de kernenergie af
hankelijk zou worden.
De Europese assemblee is dins
dag haar bespreking over Eura-
toom, de voorgestelde Europese
organisatie voor de kernenergie
begonnen.
De Belgische minister Jean Rey
heeft de vergadering ingelicht
over de stand van de intergou
vernementele onderhandelingen,
die bij de jongste ministerconfe
rentie zijn gebleken. Vooral na de
moeilijkheden, die bij de jongste
De samenwerkende Kamers van
Koophandel en Fabrieken voor
Maastricht en omstreken, voor de
mijnstreek, voor midden-Lim
burg en voor Noord-Limburg
hebben aan de minister van Bui
tenlandse Zaken een adres ge
richt met verzoek tot vereenvou
diging van de formaliteiten in het
personenverkeer met Duitsland.
In dit adres wordt gezegd, dat
het een groot bezwaar is dat het
reizigersverkeer nog steeds ge
bonden is aan formaliteiten met
onnodige kosten en tijdverlies,
zowel voor de zakenman als voor
de toerist. Vooral voor degenen
die slechts nu en dan voor een
kortstondig bezoek in Duitsland
de grens willen passeren, zijn de
kosten van een paspoort nog
steeds te hoog.
Aan de bezwaren zou tegemoet
kunnen worden gekomen door in
het verkeer met Duitsland het
bezit van een geldig paspoort
niet langer verplicht te stellen.
Duitse reizigers, die Nederland
wensen te bezoeken, zouden zich
bij het passeren van de grens
kunnen legimiteren door overleg
ging van hun „kernkarte", een
document dat elke ingezetene van
IXiitsland in zijn bezit heeft als
een aanduiding van zijn nationa
liteit. Voor Nederlanders die naar
Duitsland reizen zou, evenals bij
het verkeer binnen de Benelux-
landen, kunnen worden volstaan
met een geldig bewijs van Ne
derlanderschap of een paspoort,
waarvan de geldigheidsduur niet
langer verlopen is dan vijf jaar.
door
ELEANOR ELLIOT CARROLL
rijke Duitse officieren gedwongen
durven aanpakken. En zij hadden werden tot de S.S. toe te treden.
Vertaling:
HERMAN ANTONSEN
45).
Een gevaarlijke tocht.
(Nadruk verboden.)
Gwynne was haar verdrietige
huilbui wat te boven gekomen en
stond buiten de hut, toen ze Ro
bin tegen de helling zag opren
nen. Alleen haar rode ogen en nu
en dan hijgende borst verrieden
iets van de toestand, waarin ze
verkeerd had. In haar zeemans
pakje zag ze er als een slanke
jongen van een jaar of zestien
uit. Ze had met haar beperkte
middelen zo goed mogelijk toilet
gemaakt en haar roodgouden ha
ren glansden in het zonlicht en
vormden een aureool om haar
smalle, verfijnde gelaat.
Zo zag Robin haar toen hij snel
naar boven geklauterd kwam. En
bij dat gezicht kreeg hij weer een
brok in zijn keel en werd het
mistig voor zijn ogen. Hij zwaai
de met een lap die hij in de hand
droeg en keek plotseling verwon
derd. Het was haar witte japon!
Hij had totaal vergeten, die als
vlag uit te hangen.
Gwynne zag het onmiddellijk
en snelde hem tegemoet. „Kon je
niet in die boom komen?" vroeg
ze hijgend naar adem.
Hij schudde het hoofd en grin
nikte spottend ondeugend als een
kwajongen die een geheimpje wil
stil houden. „We hebben toeval
lig geen vlag meer nodig. Ik heb
groot nieuws kameraad. Ik heb
ontdekt, dat we ons op de uiter
ste noordelijke punt van 't eiland
bevinden, en dat de zuidelijke
punt niet veel meer dan een mijl
hier vandaan ligt, maar dat we
om daar te komen door een dich
te en vermoedelijk ondoordring
bare wildernis zouden moeten
gaan. Zoals je weet is ons strand
je slechts heel kort en
„Ja, ja," viel ze hem ongedul
dig in de rede. „Dat weten we
nu allebei al. Maar was is je gro
te nieuws? Toe, vooruit vertel het
gauw!"
„Nu goed dan. Het is dit. Ik ben
in de hoogste palm geklommen
en heb de hele omtrek kunnen
zien met behulp van de kijker.
Enhet zuidelijk deel is be
woond! Wacht even", vervolgde
hij, toen zij een kreet van vreug
de uitstiet. „Er komt nog meer.
Ik heb een man op het strand zien
AMSTERDAMSE VROUW
SPOORLOOS VERDWENEN
De Amsterdamse recherche
staat voor een raadsel sinds vori
ge week woensdag is de 56-jarige
caféhoudster E. L. S. spoorloos
verdwenen. In de nacht van dins
dag 16 op woensdag 17 oktober
heeft zij als gewoonlijk om half
één haar café in de St. Jacobs-
straat gesloten.
Zij placht iedere avond op de
Dam de tram te nemen, op het
Remfcrandtsplein uit te stappen
en te voet zich naar haar woning
in de Halvemanssteeg te begeven.
In de (bewuste nacht is zij echter
niet thuis gekomen. De politie
acht misdrijf niet uitgesloten,
hoewel men geen verdere aanwij
zing heeft dan de wetenschap
dat de vrouw in de nacht van
haar verdwijning ongeveer 150
gulden op zak had. De laatste
persoon die haar heeft gezien is
haar buffetjuffrouw, met wie zij
na het sluiten van het café nog
enkele ogenblikken heeft staan
praten.
lopen. Ik kon hem heel duidelijk
zien. Wat zeg je daar nu wel
van?"
„Robin! Het is toch niet waar?
Ben je er wel heel zeker van?"
vroeg ze cpgetogen.
„Volkomen zeker. Het was een
menselijk wezen, zonder de min
ste twijfel. Netjes in de kleren
en naar ik hoop, goed bij zijn ver
stand. Ik kon zelfs onderscheiden
dat hij een zwarte broek en een
wit hemd droeg, waaruit op te
maken is, dat hij tot de beschaaf
de wereld behoort. Hoewel, voor
ons zou het niets kunnen geven
al was hij een Indiaan, wel? We
moeten in ieder geval in aanra
king met hem zien te komen.
Maar hoe? Dat is de grote vraag!"
„Nou, daar zal toch wel een
weg op zijn?"
„Zo?" vroeg hij lachend. „Wijs
jij me die weg dan maar eens!
Heel aantrekkelijk lijkt me die
weg niet, want hij moet door een
moeras en een rivier heen gaan.
Ik zou er natuurlijk wel alleen
heen kunnen trekken, maar ik
voel er toch erg weinig voor, jou
alleen hier aan je lot over te la
ten, terwijl ik op weg ben."
„Nee, ik ook niet," zei ze be
slist. „Daarom ga ik met je mee.
Wat betekent een mijl lopen voor
me, die in mijn leven wandelin
gen van tien, twintig mijl per dag
gemaakt heb? Zo'n klein eindje
kan iedereen immers lopen?"
„Ja, maar niet op avondschoen
tjes met hoge hakken", zei hij
met een blik op haar totaal ver
sleten schoeisel, dat eens, even
als haar japon, keurig wit was
geweest.
„De jouwe zijn geen snars be-
geringe schaal te voorkomen.
Voorts zullen volgens haar re
gelen moeten worden gesteld
voor een gezamenlijke controle
op de veiligheid. Om de indus
triële geheimen te beschermen
denkt men aan een verplichte
licentieregeling.
De zeer ongelijke mate, waarin
de Europese landen tot dusver
met hun onderzoekingen op dit
gebied gevorderd zijn, zouden
volgens de commissie kunnen
pleiten voor een systeem van vrij
willige samenwerking. Zij voegt
er evenwel aan toe: „Doch dit
systeem moet het voor kleinere
groepen landen, die er reden voor
hebben, mogelijk maken, hun
kernenergie nauwer aan elkaar
te verbinden dan voor de andere
aannemelijk zou zijn".
Het blijft volgens het rapport
nog een open kwestie of de Euro
pese landen zich ook op de in
richting van kostbare installaties
voor de produktie van verrijkt
uranium zullen moeten gaan toe
leggen. De beslissing daarover
zou moeten afhangen van de
vraag, of de Ver. Staten voldoen
de van dit materiaal ter beschik
king van de vrije landen zullen
stellen.
geweest bij inbraken in winkels
aan de Weteringschans. De da
ders wisten zich toegang te ver
schaffen door over het ijs van de
dichtgevroren Lijnbaansgracht de
achterzijde dezer percelen te be
reiken.
Voor deze in februari gepleeg
de inbraken zijn thans vier ver
dachten veroordeeld, die twee aan
twee over en weer elkaar van de
inbraak beschuldigden en zelf
zeiden, alleen schuldig te zijn aan
heling. Het hof heeft thans we
gens heling de 33-jarige verte
genwoordiger I. A. S. IV2 jaar ge
vangenisstraf met aftrek en de
29-jarige G. M. één jaar met af
trek opgelegd, tot welke straffen
zij ook door de rechtbank waren
veroordeeld. Wegens diefstal wer
den de 38-jarige A. M. en diens
a.s. zwager, de 36-jarige H. W.
M„ een kellner, ieder tot 1% jaar
met aftrek veroordeeld. De laat
ste twee was in eerste aanleg
door de rechtbank twee jaar met
aftrek opgelegd.
if Uit een diepe slaap gewekt
door een treinconducteur, stond
Julian Ducreux op, opende de
coupédeur en stapte uit, denken
de dat hij op de plaats van zijn
bestemming was aangekomen.
Maar de trein RoanneSt. Étiën-
ne raasde met een snelheid van
100 km per uur door Midden-
Frankrijk. Julian had echter ge
luk, en kwam er met enkele lich
te verwondingen af.
HILVERSUM I: 7.00 Nieuws;
7.10 Gemengd koor; 7.15 Gram..
7.45 Morgengebed en liturg, kal.;
8.00 Nws; 8.15 Gram.; 8.50 Voor
de vrouw; 9.35 Waterstanden;
9.40 Schoolradio; 10.00 Gr.; 10.30
Morgendienst; 11.00 Voor de zie
ken; 11.45 Gram.; 12.00 Angelus;
12.03 Instr. octet; 12.20 Gram.;
KOU?
U voelt U weer "stralend
na een AKKERTJE
ter", antwoordde Gwynne op zijn
bemodderde en kapotte avond
schoenen wijzend.»
„Als jij daarop voortkunt, dan
kan ik het ook. Laten we maar
meteen op weg gaan. We verteu
ten onze kostbare tijd."
Ze wendde zich om naar de hut
en wenkte hem met aandrang
mee te komen.
„Niet zo haastig gebakerd, ouwe
jongen", bromde Robin. „Ik heb
dat moeras al onderzocht. Jij nog
niet. We zouden verplicht zijn,
dat riviertje of wat het voor wa
ter is, over te steken, of we zou
den ons net als apen van boom
tak tot boomtak moeten slinge
ren. Misschien blijkt het wel to
taal onmogelijk er doorheen te
komen. In dat geval blijft er nog
slechts een mogelijkheid. En dat
is, het eiland rondzwemmen."
„Nou, dat doe ik dan ook mee.
Maar laten we het eerst over land
proberen. Er moet wel een pad,
of iets van die aard zijn! Stel je
voor, dat we weer met andere
mensen in aanraking komen!
Vind je dat niet verrukkelijk?"
Hij staarde haar peinzend aan
en zijn blauwe ogen werden dof.
Weer met andere mensen in aan
raking! Dat betekende voor hem
verlies van haar gezelschap,
waarop hij zoveel prijs stelde!
Het volgend ogenblik sloeg zijn
stemming echter om. Hij schaam
de zich over zijn zelfzuchtigheid.
Ze konden toch niet altijd in der
gelijke ongerieflijke, primitieve
omstandigheden blijven? Vroeg
of laat zouden ze het niet langer
kunnen uithouden en eraan ten
gronde gaan.
(Wordt vervolgd.)
DONDERDAG 25 OKTOBER.
12.25 Wij van 't land; 12.35 Land
en tuinbouwmeded.; 12.38 Ritm.
muz.; 12.55 Zonnewijzer; 13.00
Nws en Kath. nws; 13.20 Viool
en piano; 13.45 Gram.; 14.00 Lich
te muz.; 14.25 Gram.; 14.45 Voor
de vrouw; 15.15 Lichte muziek;
15.40 Gram.; 16.00 Bijbellezing;
16.30 Gram.; 17.00 Voor de jeugd;
17.30 Gram.; 17.40 Koersen; 17.45
Kamermuz.; 18.25 Gram.; 18.45
Leger des Heilskwartier; 19.00
Nws; 19.10 Gram.; 19.20 Caus.;
19.30 Gram.; 20.00 Radiokrant;
2020 Gevar. progr.; 21.45 Gram.;
22.00 Tijdschriftenkroniek; 22.10
Orgelconcert; 22.35 Gram.; 22.45
Avondoverdenking; 23.00 Nieuws;
23.15 Sportuitsl.; 23.20 Gram.
HILVERSUM II: 7.00 Nieuws;
7.10 Gym.; 7.20 Gram.; 7.50 Dag
opening; 8.00 Nws; 8.15 Gr.; 9.00
Gym.; 9.10 Voor de vrouw; 9.15
Gram.; 9.40 Morgenwijding; 10.00
Gram.; 10.50 Voor de kleuters;
11.00 Kookpraatje; 11.15 Orgel
spel; 11.45 Tuinbouwpraatje; 12.00
Zang en piano; 12.25 In 't spion
netje; 12.30 Land- en tuinbouw
meded.; 12.33 Gram.; 12.50 Caus.;
13.00 Nws; 13.15 Meded. of gram.;
13.20 Dansmuz.; 13.55 Beursber.;
14.00 Gram.; 14.05 Hoorspel; 14.45
Sopraan en piano; 15.15 Voor de
zieken; 16.00 Hammondorgelspel;
16.15 Voordr.; 16.30 Lichte' muz.;
17.00 Voor de jeugd; 17.45 Rege-
ringsuitz.; 18.00 Nws; 18.15 Sport-
problemen; 18.25 Lichte muziek;
18.55 Gesproken brief uit Londen;
19.00 Voor de kinderen; 19.05 Ca
baret; 19.25 Lichte muz.; 19.45
Voor de jeugd; 20.00 Nws; 20.05
20.05 Tien jaar Belgisch-Neder
lands cultureel accoord, uitwisse
lingsconcert met het N.I.R. (20.35
20.55 Reportage over het klok
kenspel in België en Nederland);
21.35 Journaal; 21.45 Amus. muz.;
22.15 Caus.; 22.30 Fanfare orkest;
22.50 Sportact.; 23.00 Nws; 23.15
Koersen van New York en onze
buitenl. correspondenten melden.
BRUSSEL: 12.00 Amus. orkest;
12.30 Weerber.; 12.34 Gram.; 13.00
Nws; 13.11 Gram.; 14.00 Engelse
les; 14.15 Gram.; 14.30 Franse les;
14.45 Gram.; 15.00 Omroepkoor;
16.00 Koersen; 16.02 Gram.; 17.00
Nws; 17.10 Gram.; 17.15 Voor de
kinderen; 18.15 Meisjeskoor; 18.30
Voor de soldaten; 19.00 Nieuws;
19.40 Gram.; 19.50 Caus.; 20.00
Gr.; 20.15 Kamerorkest en Sym
fonie orkest (20.3520.55 Klank
beeld-; 21.30 Verzoekprogr.; 22.00
Nws; 2215 Internat, radio-univer
siteit; 22.30 Gram.; 22.55 Nieuws.