Liefde in de storm De economische ontwikkeling in Europa SS™S Van Cauwelaert spreekt over het Scheldevraagstuk Reacties in Indonesië op het verbod van afbrekende en uitlokkende berichten Boelganins brief aan Eisenhower TWEEDE BLAD Woensdag 19 September 1956 11e jaargang no. 3873 EEN MILJARD MEER BELASTING EN TOCH NOG EEN MILJARD TEKORT KOMEND BELEID EEN SLAG IN DE LUCHT Gezien de kabinetscrisis en het ontbreken van een regeringsprogramma voor het komende parlementaire jaar, is de minister van Financiën zonder meer uitgegaan van een voortzetting van het tot heden gevoerde beleid. Hierbij komt hij tot de slotsom dat de begroting in het komende jaar een tekort zal vertonen van 786 miljoen. Houden wij rekening met de voorgeziene stijging der defensie-uitgaven van 100 miljoen en de reeds ingecalcu leerde schatting der loonsverhoging per 1 januari a.s., dan lijkt dit niet ongunstig. Bij nadere beschouwing komt men tot een veel meer verontrustend beeld. Nederland gaat bij een gunstige conjunctuur een periode tegemoet van gestegen lasten, waaraan wij slechts met nieuwe ingrijpende overheids maatregelen het hoofd kunnen bieden. Hoe die nieuwe maatregelen er uit zullen zien, is een zaak van het nieuwe ministerie en daarover moet men op korte termijn in het duister blijven tasten. v Hoe dit tekort te dekken Grote prijsstijgingen Nergens leest men in de begroting dat men bij de ver wachte loonsverhoging van 75.000 huizen Een sober beeld zins is de belastingtarieven aan te passen. Bij een sterk door een nieuw kabinet slechts progressief stelsel als het on ze houdt dit in dat iedereen na 1 januari bij een loonsver hoging, die onvermijdelijk is, procentueel meer belasting zal betalen dan thans. For meel mogen dan de tarieven gelijk blijven, materieel gaat iedere belastingplichtige dan ondej een zwaardere last ge bukt. En desondanks heeft de minister geen kans gezien een sluitende begroting op tafel te leggen. Middenstand weer de dupe In een door de afdeling onderzoek en planning van de economische commissie voor Europa der Verenigde Naties (E.C.E.) gepubliceerd bulletin voor Europa over „de huidige economische ontwikkeling in Europa" wordt er op gewezen, dat de voornaamste factoren, die aanleiding tot enige twijfel omtrent de toekomst geven, nog steeds dezelfde zijn als die, welke in het vorige bul letin werden genoemd. Parlementsleden en hoofdredacteuren verheffen hun stem tegen militaire verordening Overeenstemming in ontwapeningsbesprekingen kan slechts worden bereikt door onderhandelingen tussen de betrokken mogendheden Boelganin: West-Duitsland brandpunt van oorlogsgevaar Gemeld is, dat de Sowjetrussische premier, maarschalk Boelganin, een nieuwe brief over ontwapeningszaken aan president Eisenhower heeft gezonden. De inhoud ervan is thans door radio-Moskou gepu bliceerd. Boelganin merkt in zijn op elf dezer gedateerde brief op, dat Eisenhower in zijn jongste schrijven niets heeft gezegd over een bewapeningsvermindering, of over een verbod van kérnwapens. Vorming van Amerikaanse reservisteneenheden wil niet erg vlotten VRIJE gaat ZWARE tijd tegemoet! Het strekt de regering tot eer, dat zij met kracht blijft streven naar vermindering van de staats schuld. Ruim IV2 miljard werd er in 't afgelopen jaar ingelopen, zo dat Nederland op 30 juni 1956 nog ruim 19 miljard schuld te ver effenen had. Wanneer wij ons daarbij even herinneren dat wij op 31 december 1947 nog ruim 28 miljard als een blok aan ons na tionale been hadden hangen, dan is deze gang van zaken alleszins bevredigend. In nog geen 10 jaar tijds is de totale schuld met een kwart verminderd. Ook de ontwikkeling van de schuld aan het buitenland ver toont een gunstig beeld. Van 1950 tot 1956 losten we daarvan ander half miljard af, zodat we in het zelfde tempo voortgaande over tien jaar vrij' van buitenlandse schulden kunnen zijn, want de vreemde schuldeisers moeten nu nog 1973 miljoen van ons hebben. In het afgelopen jaar kregen de laatsten 77 miljoen terug. Gaarne zouden wij zien dat het accent van de aflossing nog meer naar de buitenlandse schuld werd ver plaatst, maar eenmaal aangegane verplichtingen en de deviezenposi- tie leggen ons hier beperkingen op. Een tekort van 786 miljoen op cïe begroting is niet verontrus tend in depressiejaren. Bij gun stige conjunctuur zou de stijging van uitgaven zonder meer moe ten kunnen gedekt uit de geste gen belastingopbrengst. Die op brengst stijgt het komende jaar aanzienlijk, maar mem heeft deze nodig om andere gestegen lasten te dekken en dit achten wij fu nest. Hoe het begrotingstekort zal moeten worden weggewerkt geeft de miljoenennota nergens aan. Dit kan slechts op twee wijzen: öf door uitgifte van schatkistpa pier dus door inflatoire financie ring, öf door een belastingverho ging op welk terrein ook. Heft eer ste middel doet ons nog verder in de modder wegzinken, zodat slechts het tweede overblijft. Waar bovendien1 in het gepro jecteerde begrotingsbeeld wordt gewezen op de dreigende tekorten op de betalingsbalans en de be sparingen zullen moeten toene men zal het kabinet met sane ringsplannen moeten komen. Elke uitbreiding van de natio nale welvaart is in de afgelopen jaren gezocht in de consumptieve sfeer. Deze ontwikkeling zal en kort en goed moeten worden ge stopt, terwijl men eveneens een stopmiddel zal moeten produce ren voor de consumptievergro ting, die uit de definitieve ouder domsvoorziening voortvloeit. De eerste tekenen aan de wand der stijgende fiscale lasten zijn reeds zichtbaar. Per 1 januari 1957 zal de omzetbelasting voor suiker en textiel terugkeren, die men tijdelijk buiten werking heeft gesteld. Men verwacht voor het komende begrotingsjaar een stij ging van de omzetbelasting van 275 miljoen. Er is niet veel fantasie voor no dig om te concluderen dat de ge noemde herinvoering van omzet belasting gepaard aan een huur verhoging en een daaruit voort vloeiende loonsverhoging, een prijsstijging zal veroorzaken, die Nederlands naam als goedkoop- slechts 80 miljoen beneden het miljard. rekening" worden gepresen teerd. Wij willen het defensiebeleid niet verder behandelen dan er al leen op te wijzen, dat de uitge trokken middelen hiervoor wel verhoogd kunnen1 worden (wan neer minister Staf zijn zin krijgt) doch nimmer verlaagd. Ook dat budget is dus wel aan de lage kant en zeker niet te ruim geno men. Over verplichtingen ten op zichte van Nieuw Guinea willen wij niet eens spreken. De regering doet dat evenmin en voelt blij kens de stukken alleen nog maar plichten met betrekking tot Su riname en de Antillen, die ook al niet met goede gaven worden overstroomd Het ministerie van Volkshuis vesting moet onze aannemers 75.000 huizen laten produceren. Waren ze er maar vast. Onze ge hele begroting had in het teken van de volkshuisvesting moeten staan. Van dit front wordt alléén hoop gemeld. Geen nationale daad met en daaraan verbonden Schenken we nu onze aandacht aan de voorziene uitgaven voor de verschillende departementen. Voor onderwijs, kunsten en we tenschappen is 110 miljoen meer uitgetrokken. Daarbij is alleen re kening gehouden met de stijging van salarissen voor docenten en een gestegen bijdrage voor so ciaal pedagogische inrichtingen in verband met de onderwijsver nieuwing. Het is wel zeer sober, wanneer wij denken aan de van alle kanten komende protesten te gen het volkomen verouderde on derwijs. De nieuwe regering zal hier iets aan moeten doen, waar bij direct het begrotingstekort stijgt. Wanneer het juist is, dat het landbouwbeleid in de laatste jaren te krenterig is geweest, zoals blijkt uit de commenta ren op de mislukte oogst en het gebrek aan reserves bij de boeren, dan zal die vrijwel on gewijzigde landbouwbegroting van thans ook volkomen aan flarden gaan. De schade van 1956 is hierin niet verwerkt en voor steun en vernieuwing zal een aanzienlijke „nagekomen hogere financiële eisen kunnen worden gesteld. Verkeer en Waterstaat krijgt alleen die fondsen welke nodig zijn om de economische struc tuurverandering bij te houden. Gezien de gunstige conjunctuur is dit juist. Op het gebied van we gen en waterwerken komen we niet achter en we moeten niet ver der springen dan de lengte van onze financiële polsstok. De begroting en de cijfers lij ken niet ongunstig. Zij geven al leen geen reëel beeld, omdat elke nieuwe regering gedwongen zal zijn deze omver te werpen. De grote zekerheid die de begroting verkondigt bestaat alleen hierin dat de doorsnee-burger in Neder land in het komende jaar opnieuw meer belasting moet betalen, dat hij rekening moet houden met in krimping van consumptie en dat hij zeker per 1 januari een loons verhoging zal ontvangen van ten minste 10 want men heeft er bij het rijk nu al 200 miljoen voor uitgetrokken. Jammer genoeg staat er niet bij dat ook middenstanders en in dustriëlen hetzelfde percentage toeslag op hun inkomen mogen verwachten. De regering twijfelt daar ver moedelijk aan, want elke midden stander en industrieel zal met ho gere omzetbelasting (suiker en textiel) en met hogere lonen en huren weldra zien dat zijn ver koop onder een zware druk staat. Middenstanders en andere niet- loontrekkenden worden verwacht vanzelf aan hun trekken te ko men. Moge een wilskrachtige en van wijsheid vervulde nieuwe re gering deze voorlopige cijfers nog omvormen tot een geheel, dat ons volk meer toekomst biedt dan stij gende lasten en zorgen en een met oogkleppen gebonden voort- rennen op volkomen platgetreden begrotingswegen met stijgende te korten en misstappen op het ter rein van volkshuisvesting en on derwijs. Drs. A. G. HILBRINK. (Nadruk verboden). De heer Van Cauwelaert, mi nister van Staat, gewezen voor zitter van de Kamer en lid van de Nederlands-Belgische commis sie voor de waterwegen, heeft maandagavond in de Vlaamse cjub te Brussel gesproken over het Scheldevraagstuk. Spreker begon zijn lezing met een zeer uitgebreid historisch overzicht van het Scheldevraag stuk, hierbij zelfs teruggaand tot 1621, toen voor het eerst gewerkt werd aan plannen voor een ScheldeRijnverbinding. Gedurende-eeuwen is Antwer pen het slachtdffer geweest van een naijver, die veel meer een economische dan een godsdien stige of politieke inslag had. De hereniging van 1815—1830 was van te korte duur om de zaken goed te maken. Na de eerste we reldoorlog heeft België door een ondiplomatiek optreden en door zijn actie in Zeeuws-Vlaanderen en Limburg, die niet van lust tot naasting was vrij te pleiten, een zeer mooie kans laten voorbij gaan, toen Nederland grote in schikkelijkheid aan de dag legde en niet enkel het tractaat tot aan leg van het Moerdijkkanaal zou hebben getekend maar zelfs gro tendeels zou hebben gefinancierd. Van Cauwelaert wijdde daarna uit over de onderhandelingen die in opdracht van de Belgische re gering voerde met de vroegere minister-president Colijn, die nor maal zouden geleid hebben tot de ondertekening van een ontwerp verdrag op Paaszaterdag van 1932, toen Nederland op het laat ste ogenblik, n.l. op de ochtend van die dag, „om totdusver on bekende redenen rechtsomkeert maakte". Zo kwam spreker dan tot de „goodwill-werkzaamheden'' van de commissie Steenberghe Van Cauwelaert. Van Cauwelaert zeide niet te begrijpen waarom van de Belgische regering drie jaar na de indiening van de ad- viesbesluiten van deze commissie nog vrijwel niets anders dan een enkele nota naar Den Haag was gegaan. Met betrekking tot de vermeende koppeling van Belgi sche zijde van de Schelde-Rijnver- binding aan het Deltaplan, zei spreker, dat Nederland niet mag menen, dat België, wanneer het eventjes over het muurtje komt kijken, ongeoorloofde verlangens koestert. „De Schelde betekent voor de lage landen band of breuk" aldus Van Cauwelaert, die ten slotte tot versteviging van de eenheidsge dachte aanspoorde. De ontwikkeling van de bedrij vigheid in de V.S., die nog steeds enigzins onzeker schijnt, de lage inkomsten uit export van vele primaire produktielanden en de invloeden van hun invoerbeper kingen en deflationistische poli tiek zijn de voornaamste facto ren, welke mogelijk de groei van de Westeuropese export zouden kunnen vertragen. De op het ogenblik betrekke lijke stabiliteit van de handelsba lans en de voortdurende langza me toeneming van de goud- en dollar reserves van de Westeuro pese landen in hun geheel verber gen duidelijke veranderingen van de positie der afzonderlijke lan den in de eerste helft van dit jaar. Voor Nederland weerspiegelt de recente verandering van een voordelig in een nadelig saldo bij de E.B.U. en een vermindering van de goud- en deviezenreserves een iets snellere groei van de in voer dan van de export en moge lijk ook enkele ongunstige kapi taalbewegingen gedurende de laatste maanden. De snelle toeneming van de in voer van* afgewerkte produkten is bijzonder opvallend en doet veronderstellen, dat mogelijk het punt bereikt werd, dat de binnen landse capaciteit in die sectoren waar de vraag het grootst is ten volle wordt gebruikt, zodat de toe komstige toenemingen van de to tale binnenlandse vraag naar goe deren een groter dan gemiddeld invoergehalte zullen hebben. Hoewel het algemene prijsni. veau der in West-Europa inge voerde grondstoffen en brandstof fen gedurende ruim een jaar vrij wel stabiel was en de prijzen van ingevoerd voedsel daalden, houdt de gestadige opwaartse beweging van de indexcijfers der kosten van levensonderhoud in de mees te Westeuropese landen aan. In Finland, Frankrijk, Italië, Neder, land, Noorwegen en Zwitserland nam het tempo van de stijging in de eerste helft van dit jaar toe. Er is voor een groot aantal goe deren toezicht op de prijzen' inge voerd in Noorwegen en het ziet er naar uit, dat een terugkeer tot de subsidiepolitiek eveneens no dig zal zijn, wanneer de toezeg ging van de minister voor Lonen en Prijzen, dat het indexcijfer voor de kosten van levensonder houd gehandhaafd zal worden op ongeveer 150 procent van het ni veau van 1949 verwezenlijkt zal worden. In het Verenigd Konink. rijk schijnt eenzelfde politiek te blijken uit de besluiten, welke on langs zijn bekend gemaakt door de genationaliseerde industrieën, dat de prijzen gedurende uiteen lopende perioden gestabiliseerd zullen worden, ook al zal dit in sommige gevallen neerkomen op het verlenen van een subsidie aan de verbruikers alsmede uit de aanmoediging, welke aan de par ticuliere industrie wordt gegeven dit voorbeeld te volgen. Maatregelen van deze aard zul len vermoedelijk de meeste hoop geven op een tot staan brengen, althans matigen van de opwaart, se ontwikkeling van kosten en prijzen zonder dat men zijn toe vlucht behoeft te nemen tot een deflationistische politiek, welke voldoende drastisch is om de werkgevers er van te weerhout den toe te geven aan looneisen en de vakverenigingen van het stellen ervan. Leden van het parlement en bijna alle Djakartaanse hoofdredac teuren hebben maandag hun stem verheven tegen de militaire ver ordening van generaal-majoor Nasution, waa^ij „afbrekende en uitlokkende berichtgeving" wordt verboden. Deze verordening, die zaterdag is uitgevaardigd, werd onmiddellijk door het nationale comité van het internationale persinstituut als „een schending van de vrijheid van de pers en de democratische (beginselen" gebrand merkt. De verordening verbiedt de pu- blikatie van geschriften, die cri- tiek, insinuaties of beledigingen tegen de president of in functie zijnde regeringsambtenaren be vatten. Het onafhankelijke blad „In donesië Raya" schreef maandag in een hoofdartikel, dat minis ter-president Ali Sastroamid- jojo „een mislukking" is. Het socialistische blad „Pedo- man" zegt, dat de verordening een schending van de Indonesi sche constitutie is. De voorzitter van de christe lijke partij, Tambunan, zeide, dat het besluit de indruk wekt, dat er in het land een noodtoestand heerst, maar dat hij zich niet be wust was van het bestaan van zulk een toestand. De minister van Voorlichting, Hij voert aan dat, nu de in het kadier der Verenigde Naties gevoer de ontwapeningsbesprekingen niet tot een resultaat hebben geleid, overeensemming slechts kan worden bereikt door onderhandelingen tussen de betrokken mogendheden. door ELEANOR ELLIOT CARROLL Vertaling: HERMAN ANTONSEN 16) Nadruk verboden. „Er een eind aan maken?" riep ze vinnig uit; „we zullen dat zaakje vast en zeker de kop in drukken! Maar hoe? Een schip is een plaats, waar twee mensen, die elkaar graag willen ontmoe ten daarvoor ieder ogenblik gele genheid kunnen vinden. We kun nen toch niet van minuut tot mi nuut op de loer liggen, Inez? Kunnen we dat meisje niet eens hier laten komen en tegen haar zeggen, dat ze hem niet meer al- der fabelen zal verwijzen. Wil de regering, die nog geboren moet worden, aan de toenemende de fensie-eisen tegemoet komen, dan heeft het bedrijfsleven alle reden om zijn hart vast te houden. Aan inkomsten- en loonbelas ting denkt de overheid in het ko mende jaar resp. 350 en 275 mil joen meer te ontvangen. Telt men hier de verwachte verhoging der omzetbelasting bij en een toege nomen opbrengst van vermogens belasting k 30 miljoen, dan blijft de gestegen belastingopbrengst toch niets geven. Als je iets der gelijks tegenwerkt, breng je hen nog dichter bij elkaar „In ken een plan," zei Inez ademloos, „een heel gewaagd plan, dat geef ik toe, maar ik kan mijn rol erin spelen, met uw hulp en die van Rachel. Zij doet alles, wat ik zeg, voor me en ik zal haar er goed voor belonen. Bovendien kan ze zwijgen als het graf. We kunnen haar vertrou wen. Luistert u nu eens goed, dan zal ik het u uitleggen." Het werd een lang gesprek, dat fluisterend gevoerd werd. Einde lijk stond Margaret Maitland met een ingehouden lachje op om heen te gaan. „Het kan niet beter, Inez. Het is gewoonweg volmaakt. Wacht er niet langer dan vanavond mee. Ik zal wel zorgen, dat het kind de hele dag de handen vol heeft. Laat dat maar aan mij over." Gwynne zat de hele morgen aan het schrijfbureautje in de hut van Inez Maitand prentbrief kaarten te schrijven aan allerlei mensen in de Verenigde Staten. Lunch en ontbijt werden haar daar gebracht en zodra ze klaar was vroeg mevrouw Maitland het vermoeide meisje of ze haar een zelfde dienst zou willen bewijzen. „Je schrijft zo'n mooie hand, lieve," zei de dame, „ik krabbel gewoonweg onleesbaar. Boven dien heb ik een beetje neuritis in mijn vingers. Zou een poosje masseren daar goed voor zijn? Misschien wil je dan wel, als je klaar bent met schrijven, mij die dienst bewijzen. Die handen van jou zijn werkelijk als met tover kracht bezield," voegde ze er vleiend aan toe. En zo had ze de hele dag druk werk, met eerst Inez en daarna mevrouw Maitland van dienst te zijn. De arme Gwynne was dood op, toen ?e eindelijk klaar was en was blij, naar haar eigen hut te kunnen gaan. Het jacht lag nog in de haven en zou de eerste uren niet vertrekken. Ze kleedde zich na een koud stortbad, dat haar nieuwe krach ten gaf, voor het diner en begaf zich daarna naar de eetzaal. Ein delijk zou ze Robin dan toch terugzien. Ze had voor hem haar mooiste japon aangetrokken. Met blosjes van gespannen verwach ting op de wangen zag ze hun wederzien tegemoet. Ze voelde een ontzettend groot verlangen naar zijn bijzijn en toch weer hield een zekere schuchterheid haar de salon binnen te gaan. Ze was bang om naar binnen te gaan en in tegenwoordigheid van het gehele gezelschap Robin te ont moeten. Ze was er van overtuigd, dat ze haar innerlijke gevoelens te veel verraden zou. Maar ze kon toch ook niet al door buiten blijven staan. Ze ver zamelde al haar moed en opende de schuifdeur. Verbluft bleef ze op de drempel staan kijken naar de lange tafel, waaraan slechts voor één persoon gedekt was. Er was niemand in de eetzaal met uitzondering van de beleefde be diende, die een stoel voor haar onder tafel wegtrok. „Ik hoop, dat u weer geheel hersteld bent, juffrouw Came ron", zei de man bezorgd. „Wel jammer, dat u zo'n hoofdpijn had, dat u vanmiddag niet aan wal hebt kunnen gaan." „Hoofdpijn?" vroeg Gwynne verbaasd, „maar ik heb helemaal geen hoofdpijn gehad, Oscar. Waar zijn al de anderen?" „In de stad gaan dineren, juf frouw. Mijnheer Maitlad heeft wel naar u gevraagd, maar me vrouw zeide, dat u een poosje te bed waart gaan liggen en niet ge stoord mocht worden. Wilt u de consimmé koud of warm heb ben?" Gwynne antwoordde, dat het haar precies hetzelfde bleef. Ze kon toch niet eten met die brok in haar keel, al slikte ze enkele lepels soep met veel moeite door. Ze bemerkte dat Oscar haar aan dachtig opnam. Ze weigerde de overige gangen van het diner, nam slechts een kop zwarte kof fie en begaf zich-aan dek. Ze had zich in haar hele leven nog nooit zo teneergeslagen gevoeld en zo afgesloten van de rest der we reld. Die vreemde toestand was haar volkomen onverklaarbaar. Waarom had mevrouw Maitland tegen neef Ambrose verteld, dat zij, Gwynne, ziek was op een tijd dat ze zich aan het kleden was voor het diner? En waarom had Robin, na wat er tussen hen bei de de vorige avond voorgevallen was, het schip verlaten, zonder zelfs een boodschap voor haar achter te laten? (Wordt vervolgd.) De Sowjetrussische premier vervolgt: „De Sowjet-Unie heeft met ongerustheid kennis geno men van uw voorstel, om lucht- verkenningen boven Sowjetrus- sisch gebied te doen uitvoeren. Uitvoering hiervan zou niet lei den tot vermindering der span ning, integendeel, er zou een oor logspsychose door kunnen ont staan". Volgens Boelganin is het niet nodig, dat voor een staken der proefnemingen met kernwapens internationale overeenkomsten worden gesloten. „Bij de huidige stand van wetenschap en tech niek is het altijd mogelijk vast te stellen, dat een kernwapen tot ontploffing is gebracht, daarom een staken der proefnemingen met deze wapens los worden ge zien van het algemene ontwape- ningsvraagstuk". De Sowjetrussische premier meent dat, indien de betrokken mogendheden zouden besluiten de proefnemingen met kernwa pens tot massale vernietiging. Boelganin schrijft ook over West-Duitsland. Volgens hem steekt het militairisme in dit land weer de kop op, en wel speciaal na de Westduitse toe treding tot de NAVO. „De West duitse dienstplichtwet maakt het mogelijk, dat- de bondsrepu bliek het grootste geregelde le ger in Europa op de been brengt" schrijft Boelganin. Volgens Boelganin is Duitse hereniging afhankelijk van een wijziging der Westduitse poli tiek, „die van West-Duitsland een brandpunt van oorlogsge vaar heeft gemaakt". Sudibjo, verklaarde daarentegen, dat hij het eens was met het be sluit. Hij zeide, dat hij de demo cratie niet misbruikt wenste te zien en dat de verordening be doeld was het volk te leiden om te handelen volgens werkelijke democratische grondbeginselen. Inmiddels kon men in verschil lende kranten maandag weer ont hullingen van corruptie door re geringsambtenaren aantreffen, zoals dit steeds het geval is sinds de poging van het leger om de minister van Buitenlandse Zaken, Roeslan Abdulgani, op 13 augus tus te arresteren. „Pedoman" schrijft, dat het vol gens de Indonesische constitutie toegestaan is te schrijven: „Sudib jo is de meest belachelijke minis ter van Voorlichting, die wij heb ben gehad",. „Dit om maar een voorbeeld te geven", aldus „Pe doman", De procureur generaal, Suprap- to, weigerde commentaar te ge ven op de militaire verordening. De derde vice-voorzitter van het parlement, Zainul Abidin Achmed kondigde aan, dat het parlement de regering vragen zou stellen over het besluit. „Wat voor bete kenis zou de democratie hebben, als critiek niet geoorloofd is", zo vroeg hij zich af. STELSEL VER BENEDEN DE VERWACHTINGEN Een congrescommissie, die het toezicht heeft op het tot stand komen van Amerikaanse eenhe den reservisten, wier leden vrij willig toetreden, heeft in een rap port over het eerste jaar ver klaard dat dit stelsel ver beoe den de verwachtingen is geble- vén. Per jaar zijn honderdduizend man nodig, die dan een militaire opleiding van een half jaar krij gen, waarna zij bij de reservisten worden ingedeeld. Hun militaire kennis wordt door herhalings oefeningen op peil gehouden. In het eerste jaar hadden zich slechts 40.000 man opgegeven. Minder dan 20.000 man zijn ech ter daadwerkelijk onder de wa penen gekomen, daar de overigen uitstel kregen voor het voltooien van universitaire of andere stu dies. De commissie' zegt in haar rap port thans, dat het congres de mogelijkheid onder de ogen moet zien deelneming aan de half- jaarscurssussen voor militaire op leiding tot reservist van de Ame rikaanse weermacht verplicht te stellen. 9 Nabij Cuellar, ongeveer 130 km ten N. van Madrid, is een autobus in een ravijn gereden. Hierbij zijn vier inzittenden om het leven gekomen en ongeveer vijftig gewond. De toestand van elf gewonden is ernstig. 9 De Franse zanger Charles Trenet heeft zondagavond lichte verwondingen in het gezicht op gelopen,' doordat zijn auto, waar schijnlijk tengevolge van een te hoge snelheid, nabij Nice uit een bocht vloog.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1956 | | pagina 5