Liefde in de storm
De economische ontwikkeling in Europa
SS™S
Van Cauwelaert spreekt over
het Scheldevraagstuk
Reacties in Indonesië op het
verbod van afbrekende en
uitlokkende berichten
Boelganins brief aan Eisenhower
TWEEDE BLAD
Woensdag 19 September 1956
11e jaargang no. 3873
EEN MILJARD MEER BELASTING EN
TOCH NOG EEN MILJARD TEKORT
KOMEND BELEID EEN SLAG IN DE LUCHT
Gezien de kabinetscrisis en het ontbreken van een
regeringsprogramma voor het komende parlementaire
jaar, is de minister van Financiën zonder meer uitgegaan
van een voortzetting van het tot heden gevoerde beleid.
Hierbij komt hij tot de slotsom dat de begroting in het
komende jaar een tekort zal vertonen van 786 miljoen.
Houden wij rekening met de voorgeziene stijging der
defensie-uitgaven van 100 miljoen en de reeds ingecalcu
leerde schatting der loonsverhoging per 1 januari a.s., dan
lijkt dit niet ongunstig.
Bij nadere beschouwing komt men tot een veel meer
verontrustend beeld. Nederland gaat bij een gunstige
conjunctuur een periode tegemoet van gestegen lasten,
waaraan wij slechts met nieuwe ingrijpende overheids
maatregelen het hoofd kunnen bieden. Hoe die nieuwe
maatregelen er uit zullen zien, is een zaak van het nieuwe
ministerie en daarover moet men op korte termijn in het
duister blijven tasten.
v Hoe dit tekort te
dekken
Grote prijsstijgingen
Nergens leest men in de
begroting dat men bij de ver
wachte loonsverhoging van
75.000 huizen
Een sober beeld
zins is de belastingtarieven
aan te passen. Bij een sterk door een nieuw kabinet slechts
progressief stelsel als het on
ze houdt dit in dat iedereen
na 1 januari bij een loonsver
hoging, die onvermijdelijk is,
procentueel meer belasting
zal betalen dan thans. For
meel mogen dan de tarieven
gelijk blijven, materieel gaat
iedere belastingplichtige dan
ondej een zwaardere last ge
bukt. En desondanks heeft
de minister geen kans gezien
een sluitende begroting op
tafel te leggen.
Middenstand weer de
dupe
In een door de afdeling
onderzoek en planning van
de economische commissie
voor Europa der Verenigde
Naties (E.C.E.) gepubliceerd
bulletin voor Europa over
„de huidige economische
ontwikkeling in Europa"
wordt er op gewezen, dat de
voornaamste factoren, die
aanleiding tot enige twijfel
omtrent de toekomst geven,
nog steeds dezelfde zijn als
die, welke in het vorige bul
letin werden genoemd.
Parlementsleden en hoofdredacteuren verheffen hun stem
tegen militaire verordening
Overeenstemming in ontwapeningsbesprekingen kan
slechts worden bereikt door onderhandelingen tussen
de betrokken mogendheden
Boelganin: West-Duitsland brandpunt van oorlogsgevaar
Gemeld is, dat de Sowjetrussische premier, maarschalk Boelganin,
een nieuwe brief over ontwapeningszaken aan president Eisenhower
heeft gezonden. De inhoud ervan is thans door radio-Moskou gepu
bliceerd. Boelganin merkt in zijn op elf dezer gedateerde brief op,
dat Eisenhower in zijn jongste schrijven niets heeft gezegd over een
bewapeningsvermindering, of over een verbod van kérnwapens.
Vorming van Amerikaanse
reservisteneenheden wil niet
erg vlotten
VRIJE
gaat ZWARE tijd tegemoet!
Het strekt de regering tot eer,
dat zij met kracht blijft streven
naar vermindering van de staats
schuld. Ruim IV2 miljard werd er
in 't afgelopen jaar ingelopen, zo
dat Nederland op 30 juni 1956 nog
ruim 19 miljard schuld te ver
effenen had. Wanneer wij ons
daarbij even herinneren dat wij
op 31 december 1947 nog ruim 28
miljard als een blok aan ons na
tionale been hadden hangen, dan
is deze gang van zaken alleszins
bevredigend. In nog geen 10 jaar
tijds is de totale schuld met een
kwart verminderd.
Ook de ontwikkeling van de
schuld aan het buitenland ver
toont een gunstig beeld. Van 1950
tot 1956 losten we daarvan ander
half miljard af, zodat we in het
zelfde tempo voortgaande over
tien jaar vrij' van buitenlandse
schulden kunnen zijn, want de
vreemde schuldeisers moeten nu
nog 1973 miljoen van ons hebben.
In het afgelopen jaar kregen de
laatsten 77 miljoen terug. Gaarne
zouden wij zien dat het accent van
de aflossing nog meer naar de
buitenlandse schuld werd ver
plaatst, maar eenmaal aangegane
verplichtingen en de deviezenposi-
tie leggen ons hier beperkingen
op.
Een tekort van 786 miljoen op
cïe begroting is niet verontrus
tend in depressiejaren. Bij gun
stige conjunctuur zou de stijging
van uitgaven zonder meer moe
ten kunnen gedekt uit de geste
gen belastingopbrengst. Die op
brengst stijgt het komende jaar
aanzienlijk, maar mem heeft deze
nodig om andere gestegen lasten
te dekken en dit achten wij fu
nest.
Hoe het begrotingstekort zal
moeten worden weggewerkt geeft
de miljoenennota nergens aan.
Dit kan slechts op twee wijzen:
öf door uitgifte van schatkistpa
pier dus door inflatoire financie
ring, öf door een belastingverho
ging op welk terrein ook. Heft eer
ste middel doet ons nog verder
in de modder wegzinken, zodat
slechts het tweede overblijft.
Waar bovendien1 in het gepro
jecteerde begrotingsbeeld wordt
gewezen op de dreigende tekorten
op de betalingsbalans en de be
sparingen zullen moeten toene
men zal het kabinet met sane
ringsplannen moeten komen.
Elke uitbreiding van de natio
nale welvaart is in de afgelopen
jaren gezocht in de consumptieve
sfeer. Deze ontwikkeling zal en
kort en goed moeten worden ge
stopt, terwijl men eveneens een
stopmiddel zal moeten produce
ren voor de consumptievergro
ting, die uit de definitieve ouder
domsvoorziening voortvloeit.
De eerste tekenen aan de
wand der stijgende fiscale lasten
zijn reeds zichtbaar. Per 1 januari
1957 zal de omzetbelasting voor
suiker en textiel terugkeren, die
men tijdelijk buiten werking heeft
gesteld. Men verwacht voor het
komende begrotingsjaar een stij
ging van de omzetbelasting van
275 miljoen.
Er is niet veel fantasie voor no
dig om te concluderen dat de ge
noemde herinvoering van omzet
belasting gepaard aan een huur
verhoging en een daaruit voort
vloeiende loonsverhoging, een
prijsstijging zal veroorzaken, die
Nederlands naam als goedkoop-
slechts 80 miljoen beneden het
miljard.
rekening" worden gepresen
teerd.
Wij willen het defensiebeleid
niet verder behandelen dan er al
leen op te wijzen, dat de uitge
trokken middelen hiervoor wel
verhoogd kunnen1 worden (wan
neer minister Staf zijn zin krijgt)
doch nimmer verlaagd. Ook dat
budget is dus wel aan de lage
kant en zeker niet te ruim geno
men. Over verplichtingen ten op
zichte van Nieuw Guinea willen
wij niet eens spreken. De regering
doet dat evenmin en voelt blij
kens de stukken alleen nog maar
plichten met betrekking tot Su
riname en de Antillen, die ook al
niet met goede gaven worden
overstroomd
Het ministerie van Volkshuis
vesting moet onze aannemers
75.000 huizen laten produceren.
Waren ze er maar vast. Onze ge
hele begroting had in het teken
van de volkshuisvesting moeten
staan. Van dit front wordt alléén
hoop gemeld. Geen nationale
daad met en daaraan verbonden
Schenken we nu onze aandacht
aan de voorziene uitgaven voor
de verschillende departementen.
Voor onderwijs, kunsten en we
tenschappen is 110 miljoen meer
uitgetrokken. Daarbij is alleen re
kening gehouden met de stijging
van salarissen voor docenten en
een gestegen bijdrage voor so
ciaal pedagogische inrichtingen
in verband met de onderwijsver
nieuwing. Het is wel zeer sober,
wanneer wij denken aan de van
alle kanten komende protesten te
gen het volkomen verouderde on
derwijs. De nieuwe regering zal
hier iets aan moeten doen, waar
bij direct het begrotingstekort
stijgt.
Wanneer het juist is, dat het
landbouwbeleid in de laatste
jaren te krenterig is geweest,
zoals blijkt uit de commenta
ren op de mislukte oogst en
het gebrek aan reserves bij de
boeren, dan zal die vrijwel on
gewijzigde landbouwbegroting
van thans ook volkomen aan
flarden gaan. De schade van
1956 is hierin niet verwerkt en
voor steun en vernieuwing zal
een aanzienlijke „nagekomen
hogere financiële eisen kunnen
worden gesteld.
Verkeer en Waterstaat krijgt
alleen die fondsen welke nodig
zijn om de economische struc
tuurverandering bij te houden.
Gezien de gunstige conjunctuur
is dit juist. Op het gebied van we
gen en waterwerken komen we
niet achter en we moeten niet ver
der springen dan de lengte van
onze financiële polsstok.
De begroting en de cijfers lij
ken niet ongunstig. Zij geven al
leen geen reëel beeld, omdat elke
nieuwe regering gedwongen zal
zijn deze omver te werpen. De
grote zekerheid die de begroting
verkondigt bestaat alleen hierin
dat de doorsnee-burger in Neder
land in het komende jaar opnieuw
meer belasting moet betalen, dat
hij rekening moet houden met in
krimping van consumptie en dat
hij zeker per 1 januari een loons
verhoging zal ontvangen van ten
minste 10 want men heeft er
bij het rijk nu al 200 miljoen voor
uitgetrokken.
Jammer genoeg staat er niet
bij dat ook middenstanders en in
dustriëlen hetzelfde percentage
toeslag op hun inkomen mogen
verwachten.
De regering twijfelt daar ver
moedelijk aan, want elke midden
stander en industrieel zal met ho
gere omzetbelasting (suiker en
textiel) en met hogere lonen en
huren weldra zien dat zijn ver
koop onder een zware druk staat.
Middenstanders en andere niet-
loontrekkenden worden verwacht
vanzelf aan hun trekken te ko
men. Moge een wilskrachtige en
van wijsheid vervulde nieuwe re
gering deze voorlopige cijfers nog
omvormen tot een geheel, dat ons
volk meer toekomst biedt dan stij
gende lasten en zorgen en een
met oogkleppen gebonden voort-
rennen op volkomen platgetreden
begrotingswegen met stijgende te
korten en misstappen op het ter
rein van volkshuisvesting en on
derwijs.
Drs. A. G. HILBRINK.
(Nadruk verboden).
De heer Van Cauwelaert, mi
nister van Staat, gewezen voor
zitter van de Kamer en lid van
de Nederlands-Belgische commis
sie voor de waterwegen, heeft
maandagavond in de Vlaamse
cjub te Brussel gesproken over
het Scheldevraagstuk.
Spreker begon zijn lezing met
een zeer uitgebreid historisch
overzicht van het Scheldevraag
stuk, hierbij zelfs teruggaand tot
1621, toen voor het eerst gewerkt
werd aan plannen voor een
ScheldeRijnverbinding.
Gedurende-eeuwen is Antwer
pen het slachtdffer geweest van
een naijver, die veel meer een
economische dan een godsdien
stige of politieke inslag had. De
hereniging van 1815—1830 was
van te korte duur om de zaken
goed te maken. Na de eerste we
reldoorlog heeft België door een
ondiplomatiek optreden en door
zijn actie in Zeeuws-Vlaanderen
en Limburg, die niet van lust tot
naasting was vrij te pleiten, een
zeer mooie kans laten voorbij
gaan, toen Nederland grote in
schikkelijkheid aan de dag legde
en niet enkel het tractaat tot aan
leg van het Moerdijkkanaal zou
hebben getekend maar zelfs gro
tendeels zou hebben gefinancierd.
Van Cauwelaert wijdde daarna
uit over de onderhandelingen die
in opdracht van de Belgische re
gering voerde met de vroegere
minister-president Colijn, die nor
maal zouden geleid hebben tot de
ondertekening van een ontwerp
verdrag op Paaszaterdag van
1932, toen Nederland op het laat
ste ogenblik, n.l. op de ochtend
van die dag, „om totdusver on
bekende redenen rechtsomkeert
maakte". Zo kwam spreker dan
tot de „goodwill-werkzaamheden''
van de commissie Steenberghe
Van Cauwelaert. Van Cauwelaert
zeide niet te begrijpen waarom
van de Belgische regering drie
jaar na de indiening van de ad-
viesbesluiten van deze commissie
nog vrijwel niets anders dan een
enkele nota naar Den Haag was
gegaan. Met betrekking tot de
vermeende koppeling van Belgi
sche zijde van de Schelde-Rijnver-
binding aan het Deltaplan, zei
spreker, dat Nederland niet mag
menen, dat België, wanneer het
eventjes over het muurtje komt
kijken, ongeoorloofde verlangens
koestert.
„De Schelde betekent voor de
lage landen band of breuk" aldus
Van Cauwelaert, die ten slotte tot
versteviging van de eenheidsge
dachte aanspoorde.
De ontwikkeling van de bedrij
vigheid in de V.S., die nog steeds
enigzins onzeker schijnt, de lage
inkomsten uit export van vele
primaire produktielanden en de
invloeden van hun invoerbeper
kingen en deflationistische poli
tiek zijn de voornaamste facto
ren, welke mogelijk de groei van
de Westeuropese export zouden
kunnen vertragen.
De op het ogenblik betrekke
lijke stabiliteit van de handelsba
lans en de voortdurende langza
me toeneming van de goud- en
dollar reserves van de Westeuro
pese landen in hun geheel verber
gen duidelijke veranderingen van
de positie der afzonderlijke lan
den in de eerste helft van dit jaar.
Voor Nederland weerspiegelt
de recente verandering van een
voordelig in een nadelig saldo bij
de E.B.U. en een vermindering
van de goud- en deviezenreserves
een iets snellere groei van de in
voer dan van de export en moge
lijk ook enkele ongunstige kapi
taalbewegingen gedurende de
laatste maanden.
De snelle toeneming van de in
voer van* afgewerkte produkten
is bijzonder opvallend en doet
veronderstellen, dat mogelijk het
punt bereikt werd, dat de binnen
landse capaciteit in die sectoren
waar de vraag het grootst is ten
volle wordt gebruikt, zodat de toe
komstige toenemingen van de to
tale binnenlandse vraag naar goe
deren een groter dan gemiddeld
invoergehalte zullen hebben.
Hoewel het algemene prijsni.
veau der in West-Europa inge
voerde grondstoffen en brandstof
fen gedurende ruim een jaar vrij
wel stabiel was en de prijzen van
ingevoerd voedsel daalden, houdt
de gestadige opwaartse beweging
van de indexcijfers der kosten
van levensonderhoud in de mees
te Westeuropese landen aan. In
Finland, Frankrijk, Italië, Neder,
land, Noorwegen en Zwitserland
nam het tempo van de stijging
in de eerste helft van dit jaar toe.
Er is voor een groot aantal goe
deren toezicht op de prijzen' inge
voerd in Noorwegen en het ziet
er naar uit, dat een terugkeer tot
de subsidiepolitiek eveneens no
dig zal zijn, wanneer de toezeg
ging van de minister voor Lonen
en Prijzen, dat het indexcijfer
voor de kosten van levensonder
houd gehandhaafd zal worden op
ongeveer 150 procent van het ni
veau van 1949 verwezenlijkt zal
worden. In het Verenigd Konink.
rijk schijnt eenzelfde politiek te
blijken uit de besluiten, welke on
langs zijn bekend gemaakt door
de genationaliseerde industrieën,
dat de prijzen gedurende uiteen
lopende perioden gestabiliseerd
zullen worden, ook al zal dit in
sommige gevallen neerkomen op
het verlenen van een subsidie aan
de verbruikers alsmede uit de
aanmoediging, welke aan de par
ticuliere industrie wordt gegeven
dit voorbeeld te volgen.
Maatregelen van deze aard zul
len vermoedelijk de meeste hoop
geven op een tot staan brengen,
althans matigen van de opwaart,
se ontwikkeling van kosten en
prijzen zonder dat men zijn toe
vlucht behoeft te nemen tot een
deflationistische politiek, welke
voldoende drastisch is om de
werkgevers er van te weerhout
den toe te geven aan looneisen
en de vakverenigingen van het
stellen ervan.
Leden van het parlement en bijna alle Djakartaanse hoofdredac
teuren hebben maandag hun stem verheven tegen de militaire ver
ordening van generaal-majoor Nasution, waa^ij „afbrekende en
uitlokkende berichtgeving" wordt verboden. Deze verordening, die
zaterdag is uitgevaardigd, werd onmiddellijk door het nationale
comité van het internationale persinstituut als „een schending van
de vrijheid van de pers en de democratische (beginselen" gebrand
merkt.
De verordening verbiedt de pu-
blikatie van geschriften, die cri-
tiek, insinuaties of beledigingen
tegen de president of in functie
zijnde regeringsambtenaren be
vatten.
Het onafhankelijke blad „In
donesië Raya" schreef maandag
in een hoofdartikel, dat minis
ter-president Ali Sastroamid-
jojo „een mislukking" is.
Het socialistische blad „Pedo-
man" zegt, dat de verordening
een schending van de Indonesi
sche constitutie is.
De voorzitter van de christe
lijke partij, Tambunan, zeide, dat
het besluit de indruk wekt, dat er
in het land een noodtoestand
heerst, maar dat hij zich niet be
wust was van het bestaan van
zulk een toestand.
De minister van Voorlichting,
Hij voert aan dat, nu de in het kadier der Verenigde Naties gevoer
de ontwapeningsbesprekingen niet tot een resultaat hebben geleid,
overeensemming slechts kan worden bereikt door onderhandelingen
tussen de betrokken mogendheden.
door
ELEANOR ELLIOT CARROLL
Vertaling:
HERMAN ANTONSEN
16)
Nadruk verboden.
„Er een eind aan maken?" riep
ze vinnig uit; „we zullen dat
zaakje vast en zeker de kop in
drukken! Maar hoe? Een schip is
een plaats, waar twee mensen,
die elkaar graag willen ontmoe
ten daarvoor ieder ogenblik gele
genheid kunnen vinden. We kun
nen toch niet van minuut tot mi
nuut op de loer liggen, Inez?
Kunnen we dat meisje niet eens
hier laten komen en tegen haar
zeggen, dat ze hem niet meer al-
der fabelen zal verwijzen. Wil de
regering, die nog geboren moet
worden, aan de toenemende de
fensie-eisen tegemoet komen, dan
heeft het bedrijfsleven alle reden
om zijn hart vast te houden.
Aan inkomsten- en loonbelas
ting denkt de overheid in het ko
mende jaar resp. 350 en 275 mil
joen meer te ontvangen. Telt men
hier de verwachte verhoging der
omzetbelasting bij en een toege
nomen opbrengst van vermogens
belasting k 30 miljoen, dan blijft
de gestegen belastingopbrengst
toch niets geven. Als je iets der
gelijks tegenwerkt, breng je hen
nog dichter bij elkaar
„In ken een plan," zei Inez
ademloos, „een heel gewaagd
plan, dat geef ik toe, maar ik kan
mijn rol erin spelen, met uw
hulp en die van Rachel. Zij doet
alles, wat ik zeg, voor me en ik
zal haar er goed voor belonen.
Bovendien kan ze zwijgen als het
graf. We kunnen haar vertrou
wen. Luistert u nu eens goed, dan
zal ik het u uitleggen."
Het werd een lang gesprek, dat
fluisterend gevoerd werd. Einde
lijk stond Margaret Maitland met
een ingehouden lachje op om
heen te gaan.
„Het kan niet beter, Inez. Het
is gewoonweg volmaakt. Wacht
er niet langer dan vanavond mee.
Ik zal wel zorgen, dat het kind de
hele dag de handen vol heeft.
Laat dat maar aan mij over."
Gwynne zat de hele morgen
aan het schrijfbureautje in de hut
van Inez Maitand prentbrief
kaarten te schrijven aan allerlei
mensen in de Verenigde Staten.
Lunch en ontbijt werden haar
daar gebracht en zodra ze klaar
was vroeg mevrouw Maitland het
vermoeide meisje of ze haar een
zelfde dienst zou willen bewijzen.
„Je schrijft zo'n mooie hand,
lieve," zei de dame, „ik krabbel
gewoonweg onleesbaar. Boven
dien heb ik een beetje neuritis in
mijn vingers. Zou een poosje
masseren daar goed voor zijn?
Misschien wil je dan wel, als je
klaar bent met schrijven, mij die
dienst bewijzen. Die handen van
jou zijn werkelijk als met tover
kracht bezield," voegde ze er
vleiend aan toe.
En zo had ze de hele dag druk
werk, met eerst Inez en daarna
mevrouw Maitland van dienst te
zijn. De arme Gwynne was dood
op, toen ?e eindelijk klaar was en
was blij, naar haar eigen hut te
kunnen gaan. Het jacht lag nog
in de haven en zou de eerste uren
niet vertrekken.
Ze kleedde zich na een koud
stortbad, dat haar nieuwe krach
ten gaf, voor het diner en begaf
zich daarna naar de eetzaal. Ein
delijk zou ze Robin dan toch
terugzien. Ze had voor hem haar
mooiste japon aangetrokken. Met
blosjes van gespannen verwach
ting op de wangen zag ze hun
wederzien tegemoet. Ze voelde
een ontzettend groot verlangen
naar zijn bijzijn en toch weer
hield een zekere schuchterheid
haar de salon binnen te gaan. Ze
was bang om naar binnen te gaan
en in tegenwoordigheid van het
gehele gezelschap Robin te ont
moeten. Ze was er van overtuigd,
dat ze haar innerlijke gevoelens
te veel verraden zou.
Maar ze kon toch ook niet al
door buiten blijven staan. Ze ver
zamelde al haar moed en opende
de schuifdeur. Verbluft bleef ze
op de drempel staan kijken naar
de lange tafel, waaraan slechts
voor één persoon gedekt was. Er
was niemand in de eetzaal met
uitzondering van de beleefde be
diende, die een stoel voor haar
onder tafel wegtrok.
„Ik hoop, dat u weer geheel
hersteld bent, juffrouw Came
ron", zei de man bezorgd. „Wel
jammer, dat u zo'n hoofdpijn
had, dat u vanmiddag niet aan
wal hebt kunnen gaan."
„Hoofdpijn?" vroeg Gwynne
verbaasd, „maar ik heb helemaal
geen hoofdpijn gehad, Oscar.
Waar zijn al de anderen?"
„In de stad gaan dineren, juf
frouw. Mijnheer Maitlad heeft
wel naar u gevraagd, maar me
vrouw zeide, dat u een poosje te
bed waart gaan liggen en niet ge
stoord mocht worden. Wilt u de
consimmé koud of warm heb
ben?"
Gwynne antwoordde, dat het
haar precies hetzelfde bleef. Ze
kon toch niet eten met die brok
in haar keel, al slikte ze enkele
lepels soep met veel moeite door.
Ze bemerkte dat Oscar haar aan
dachtig opnam. Ze weigerde de
overige gangen van het diner,
nam slechts een kop zwarte kof
fie en begaf zich-aan dek. Ze had
zich in haar hele leven nog nooit
zo teneergeslagen gevoeld en zo
afgesloten van de rest der we
reld. Die vreemde toestand was
haar volkomen onverklaarbaar.
Waarom had mevrouw Maitland
tegen neef Ambrose verteld, dat
zij, Gwynne, ziek was op een tijd
dat ze zich aan het kleden was
voor het diner? En waarom had
Robin, na wat er tussen hen bei
de de vorige avond voorgevallen
was, het schip verlaten, zonder
zelfs een boodschap voor haar
achter te laten?
(Wordt vervolgd.)
De Sowjetrussische premier
vervolgt: „De Sowjet-Unie heeft
met ongerustheid kennis geno
men van uw voorstel, om lucht-
verkenningen boven Sowjetrus-
sisch gebied te doen uitvoeren.
Uitvoering hiervan zou niet lei
den tot vermindering der span
ning, integendeel, er zou een oor
logspsychose door kunnen ont
staan".
Volgens Boelganin is het niet
nodig, dat voor een staken der
proefnemingen met kernwapens
internationale overeenkomsten
worden gesloten. „Bij de huidige
stand van wetenschap en tech
niek is het altijd mogelijk vast te
stellen, dat een kernwapen tot
ontploffing is gebracht, daarom
een staken der proefnemingen
met deze wapens los worden ge
zien van het algemene ontwape-
ningsvraagstuk".
De Sowjetrussische premier
meent dat, indien de betrokken
mogendheden zouden besluiten
de proefnemingen met kernwa
pens tot massale vernietiging.
Boelganin schrijft ook over
West-Duitsland. Volgens hem
steekt het militairisme in dit
land weer de kop op, en wel
speciaal na de Westduitse toe
treding tot de NAVO. „De West
duitse dienstplichtwet maakt
het mogelijk, dat- de bondsrepu
bliek het grootste geregelde le
ger in Europa op de been
brengt" schrijft Boelganin.
Volgens Boelganin is Duitse
hereniging afhankelijk van een
wijziging der Westduitse poli
tiek, „die van West-Duitsland
een brandpunt van oorlogsge
vaar heeft gemaakt".
Sudibjo, verklaarde daarentegen,
dat hij het eens was met het be
sluit. Hij zeide, dat hij de demo
cratie niet misbruikt wenste te
zien en dat de verordening be
doeld was het volk te leiden om
te handelen volgens werkelijke
democratische grondbeginselen.
Inmiddels kon men in verschil
lende kranten maandag weer ont
hullingen van corruptie door re
geringsambtenaren aantreffen,
zoals dit steeds het geval is sinds
de poging van het leger om de
minister van Buitenlandse Zaken,
Roeslan Abdulgani, op 13 augus
tus te arresteren.
„Pedoman" schrijft, dat het vol
gens de Indonesische constitutie
toegestaan is te schrijven: „Sudib
jo is de meest belachelijke minis
ter van Voorlichting, die wij heb
ben gehad",. „Dit om maar een
voorbeeld te geven", aldus „Pe
doman",
De procureur generaal, Suprap-
to, weigerde commentaar te ge
ven op de militaire verordening.
De derde vice-voorzitter van het
parlement, Zainul Abidin Achmed
kondigde aan, dat het parlement
de regering vragen zou stellen
over het besluit. „Wat voor bete
kenis zou de democratie hebben,
als critiek niet geoorloofd is", zo
vroeg hij zich af.
STELSEL VER BENEDEN DE
VERWACHTINGEN
Een congrescommissie, die het
toezicht heeft op het tot stand
komen van Amerikaanse eenhe
den reservisten, wier leden vrij
willig toetreden, heeft in een rap
port over het eerste jaar ver
klaard dat dit stelsel ver beoe
den de verwachtingen is geble-
vén.
Per jaar zijn honderdduizend
man nodig, die dan een militaire
opleiding van een half jaar krij
gen, waarna zij bij de reservisten
worden ingedeeld. Hun militaire
kennis wordt door herhalings
oefeningen op peil gehouden.
In het eerste jaar hadden zich
slechts 40.000 man opgegeven.
Minder dan 20.000 man zijn ech
ter daadwerkelijk onder de wa
penen gekomen, daar de overigen
uitstel kregen voor het voltooien
van universitaire of andere stu
dies.
De commissie' zegt in haar rap
port thans, dat het congres de
mogelijkheid onder de ogen moet
zien deelneming aan de half-
jaarscurssussen voor militaire op
leiding tot reservist van de Ame
rikaanse weermacht verplicht te
stellen.
9 Nabij Cuellar, ongeveer 130
km ten N. van Madrid, is een
autobus in een ravijn gereden.
Hierbij zijn vier inzittenden om
het leven gekomen en ongeveer
vijftig gewond. De toestand van
elf gewonden is ernstig.
9 De Franse zanger Charles
Trenet heeft zondagavond lichte
verwondingen in het gezicht op
gelopen,' doordat zijn auto, waar
schijnlijk tengevolge van een te
hoge snelheid, nabij Nice uit een
bocht vloog.