Woedende menigte belegerde Mevr. Bouwman
De buisleiding naar het
Ruhrgebied
Nasser over het nieuwe
westelijke plan
De rassendiscrimatie indeV.S.
HET WEER
WEERBERICHT
HOOGWATER
ZON- €D MAANSTANDEN
De kabinetsformatie
DINSDAG 18 SEPTEMBER 1956.
11e Jaargang Nr 3872
DE ZAAK-SCHMIDT VOOR 'T LANDGERECHT
Zij ontsnapte langs de achterkant van het gebouw.
Nederlands journalist gewond
15 oktober vonnis
Het relaas van mevr.
Bouman
Pleidooi van beklaagde
Woedende menigte
wachtte op mevr.
Bouman
Mevrouw Bouman
ontsnapt aan de
achterkant van het
gebouw
NOG GEEN BESLISSING GENOMEN TUSSEN
ROTTERDAM EN WILHELMSHAVEN
Getuigen
Prinses Beatrix
Grootkruis Nederlandse
Leeuw
Grieks koningspaar bezoekt
West-Duitsland
K. N. M. I. registreerde
aardbeving
Negerkinderen niet toegelaten op school
voor blanken
DE BELOODSING VAN
HET SUEZKANAAL.
DE SPANNING AAN DE
GRENZEN VAN ISRAEL
Frstokering bij abonnement: Terneuzen
Redactie-adres:
Telefoon 2073 en 2510
Na 5 uur uitsluitend 2073
Directeur-Hoofdredacteur I- van de Sande
Noordstraat 55—57 Terneuzen
Gironummer 38150
Abonnementsprijs: 5,35 per kwartaal; per
maand 1,80; per week 43 cent. Losse nrs 8 ct.
Ver*;hljnt dagelijks Uitgeefster N.V. v/b Firma P. J. van de Sande, Terneuzen.
Advertentieprijs per mm 15 ct; minimum per
advertentie 2,25.
Rubriek Kleine Advertenties: 5 regels L
edere egel meer 20 cent.
Vermelding: Brieven onder nummer, of: Adres
Bureau van dit Blad 20 cent meer.
Inzending advertenties tot 's namiddags 2 uur.
Voor het Maandagnummer: Zaterdags 10 uur.
RECHTER ROCHJANI ZAL 15 OKTOBER HET
VONNIS UITSPREKEN
Op de zitting van het landgerecht te Djakarta heeft de
53-jarige Nederlander H. Schmidt maandag verklaard
onschuldig te zijn. De zitting verliep in een gespannen at
mosfeer. De zaal was zeer vol, toen rechter Rochjani de
zitting om 10.30 uur, anderhalf uur later dan de bedoeling
was, opende.
Honderden jongeren wachtten buiten. Zij waren vroeg
in de ochtend naar het gerechtsgebouw gekomen en be
dekten de hekken en muren met plakkaten, waarin de
doodstraf voor Schmidt werd gevraagd. Bewapende po
litie bewaakte de rechtszaal en het erf voor het gebouw.
De politie was versterkt na de vijandige uitbarstingen
tijdens de zitting van de vorige week, toen naar beklaagde
gespuwd werd en met stenen werd gegooid.
Gisteren kon de menigte luisteren naar de persoonlijke
verdediging van de heer Schmidt, daar de radio Republik
Indonesia op verschillende punten luidsprekers had ge
plaatst.
Eén van de plakkaten op het
erf van het gerechtsgebouw luid
de: „De dood aan terrorist
Schmidt". Op anderen stond te
lezen: „Er is geen plaats voor
Schmidt in Indonesië", „Wij wil
len het bloed van Schmidt";
„Schmidt is de moordenaar van
de wereld". Dergelijke leuzen
waren met krijt op de trottoirs
geschreven, zelfs in Kebajoran,
de satellietstad van Djakarta,
waar de Europese gemeenschap
leeft. Vlugschriften in het Ne
derlands, Engels, Indonesisch en
Sundanees waren overal door de
stad op gebouwen geplakt. Het
communistische blad „Harian
Rakjat" beweerde zelfs, dat zij
op de schepen in de haven van
Tandjung Priok en op de auto's
en huizen van Nederlanders in
Djakarta-stad waren geplakt.
Mevr. Bouman verzocht de
rechter haar cliënt toe te staan
zijn pleidooi in het Nederlands
voor te lezen, daar hij slechts
passieve kennis van de Indone
sische taal had. De rechter be
sliste, dat mevr. Bouman het
pleidooi van Schmidt in het In
donesisch kon voorlezen en dat
Schmidt het daarna in het Neder
lands kon voorlezen.
Schmidt toonde geen emotie.
Hij had zichzelf geheel in be
dwang, zoals dit altijd geduren
de zijn hele proces is geweest.
Het publiek in de rechtszaal was
stil. toen mevrouw Bouman be
gon met het voorlezen van het 40
pagina's tellende pleidooi.
De ziting werd o.m. bijge
woond door het hoofd van de
politieke afdeling van de Neder
landse vertegenwoordiging in
Nederland, de heer H. Menke en
door de kroongetuige a charge,
Manoppo, die naast de heer
Menke zat.
Een Nederlandse journalist ver
dedigde maandag mevrouw Bou
man tegen 'n woedende menigte,
die zich met geweld toegang
rrachtte te verschaffen tot de
rechtszaal, de journalist, Willem
Mooyman, correspondent van
„Het Vrije Volk", die er niet in
was geslaagd de demonstranten
tot bedaren te brengen door een
beroep op hen te doen zich kalm
te houden, hield ze met een bank
van het gerechtsgebouw, tegen,
terwijl mevrouw Bouman een toe
vlucht zocht in een kamer aan de
achterkant van het gebouw. Het
deling van de Nederlandse ver
tegenwoordiging in Djakarta,
H. Menke en mr. E. Bonn, even
eens van de Nederlandse ver
tegenwoordiging, ontsnapten
langs dezelfde weg.
De Nederlandse journalist
Mooyman verliet het gebouw aan
de voorkant, waar hij in een auto
stapte; hij werd niet lastig ge
vallen.
Een uur na haar ontsnapping
aan de menigte heeft mevr. Bou
man in het huis van mr. E. Bonn
(van de Nederlandse diplomatieke
vertegenwoordiging) aan de cor
respondent van het A.N.P. het vol
gende relaas van de gebeurtenis
sen gegeven:
„Na het sluiten van de 6ste zit
ting in de zaak van mjjn cliënt H.
Schmidt, verliet ik de rechtszaal
en klom ik op een bank om
Schmidt te zien instappen in de
politiewagen, waarmee hjj naar
Ooggetuigen verklaarden, dat de
jouwende, schreeuwehde en woe
dende menigte bij hen de herinne
ring had doen opkomen van de
eerste dagen der Indonesische re
volutie in Soerabaja in 1945.
De Nederlandse vertegenwoor
diger in Indonesië heeft verzocht
om een onmiddellijk ingaande
speciale politiebewaking voor de
woning van mevr. Bouman. De
auto, die de demonstranten ver
nielden, nadat Manoppo er de eer
ste steen tegenaan had gegooid,
Dleek niet de auto van mevr. Bou
man, doch eigendom van de Ne
derlandse vertegenwoordiging in
Indonesië.
De heer Schmidt heeft gisteren
in de tegen hem aanhangig ge
maakte zaak een persoonlijk plei-,
dooi gehouden, dat oorspronkelijk
verleaen week maandag door hem
zou worden uitgesproken, doch
waarvan door de rechter een ver
taling in het Indonesisch werd ge-
eist.
De heer Schmidt zeide, na lang
de gevangenis zou worden terug- nadenken tot de conclusie te zjjn
gebracht. Ik zag, dat de politie gekomen, dat de zaken, die hem
zeer krachtig een vrjje doorgang ten laste zijn gelegd, moeten zijn
voor de wagen maakte door de opgezet door enkele personen, oor
menigte van honderden mensen spronkeltjk met het doel
incident geschiedde op het einde
van de zitting van maandag, na
dat mevrouw Bouman in het In
donesisch en Schmidt in het Ne
derlands het pleidooi van Schmidt
hadden voorgelezen.
De openbare aanklager, Suwon-
do, gaf geen repliek. Hij persis-
teerdé in zijn eis van 15 jaar ge
vangenisstraf.
Rechter Rochjani zal 15 okto
ber het vonnis uitspreken.
De politie moest op het erf van
't gerechtsgebouw plaats maken
voor de politieauto, waarmee
Schmidt naar de gevangenis werd
vervoerd. Een van de demonstran
ten, die het erf geheel vulden,
werd gewond door de kolf van het
geweer van een der agenten, het
geen de verontwaardiging van de
menigte opwekte.
Een woedende menigte bele
gerde maandagmiddag het ge
bouw van het landgerecht te
Djakarta en wachtte tot mevr.
Bouman uit het gebouw zou
komen. De openbare aanklager,
Suwondo, trachtte de menigte te
kalmeren door hem vanaf de
motorkap van een jeep, die op
het erf van het gebouw gepar
keerd stond, toe te spreken.
Maar de menigte wilde niet uit
een gaan.
Om 15.30 uur plaatselijke tijd
waren mevr. Bouman, twee ver
tegenwoordigers van de Neder
landse vertegenwoordiging in In
donesië en de Nederlandse jour
nalist, die getracht had mevr.
Bouman te beschermen tegen de
demonstranten, en waarbij hij
door een steen aan het hoofd
werd gewond, nog steeds in de
politiekamer van het gebouw, in
afwachting van „de opheffing
van het beleg" van de demon
stranten.
Mevr. Bouman slaagde erin
aan de booze menigte jongeren
buiten te ontsnappen door het
gebouw aan de achterzijde te
verlaten, waarbij zij over een
anderhalve meter hoge muur
moest gaan.
Het hoofd van de politieke af-
Er is noig steeds geen beslissing genomen inzake de Noordzee
haven, waar de geprojecteerde oliebuisleiding naar het 'Ruhrgebied
zal beginnen. Men onderzoekt thans de verschillende kostenbereke
ningen. Op 2 oktober zullen de betrokken maatschappijen te Ham
burg een bespreking hebben, waarop wellicht de keuze tussen Rot
terdam en WilheLmshaven zal worden bepaald.
In internationale havenkringen
wordt er de aandacht op geves
tigd, dat de uitbreiding van de
Rotterdamse havens, die in de na
bije toekomst zal geschieden vol
komen onafhankelijk van 't buis-
leidingsplan staat. Wanneer deze
uitbreiding voltooid is, zal Rotter
dam in staat zijn de grootste tank
schepen, die thans in gebruik zijn
zonder nadelen voor de rest van
de scheepvaart te ontvangen. Het
Nederlandse ministerie van Ver
keer heeft onlangs de bouw van
een vierde grote petroleumhaven
goedgekeurd.
Men is er volgens DPA in Ne
derland van overtuigd, dat men
zich bij het kiezen van de uit
gangshaven voor de buisleiding
van de Noordzee naar het Ruhr
gebied door een zuiver econo
misch motief zal laten leiden. In
dit verband wordt er de aandacht
op gevestigd, dat volgens de hui
dige kostenberekeningen een buis
leiding van Rotterdam uit goed
koper zou zijn, daar de afstand
tussen Rotterdam en het Ruhr
gebied korter is dan die tussen
Wilhelmshaven en het Ruhrge
bied.
op het voorerf van het gerechts
gebouw. Maar toen de wagen op
een afstand van niet meer dan 100
meter was, zag ik ook, dat de
speciale politie," die het gebouw
hadden bewaakt, achter de politie
wagen met Schmidt liep en dat
deze politie het gebouw, dat om
singeld was door opgewonden jon
geren, door slechts vijf of zes man
gewone politie bewaakt liet.
Plotseling was er een opschud
ding op het voorerf en zag ik, dat
de kroongetuige a charge Manop
po temidden van een menigte jon
geren er bij, deze op aandrong,
het gebouw binnen te gaan. On
der aanvoering van Manoppo gin
gen zij een paar seconden later
het gebouw binnen; zij droegen de
demonstrant, die blijkbaar ge
wond was, toen de politie ruimte
voor de wagen van Schmidt maak
te. Ze legden hem op een bank
vlak bij de plaats waar ik stond.
Toen zag Manoppo mij en
schreeuwde: „Daar is ze, grijp
haar, grijp haar". Ik rende weg
om mijn leven te redden. Ik
vluchtte de rechtszaal in en pro
beerde door een andere deur te
ontsnappen. Maar jouwende jon
geren hadden tegen de tijd, dat ik
daar was, die andere deur bereikt.
Zij sloegen mij op mijn schouder
en op mijn achterhoofd, ik yiel bij
na van de trappen, toen ik pro
beerde aangrenzende kamers te
bereiken. Maar ik bewaarde mijn
evenwicht en het gelukte mij. Ik
vluchtte in één van de kleine ver
trekken van het kantoor en zag
door het raam, dat Willem Mooy
man buiten poogde de menigte te
weerhouden mijn kamer binnen te
gaan. De menigte volgde hem,
toen hij tenslotte wegliep.
Na enkele ogenblikken ontdekte
ik een deur naar een kleine aan
grenzende bureauruimte, waarin
ik mij achter een kast heb verbor
gen. Ik hoorde buiten mensen
hard lopen en luidkeels schreeu
wen. Ik hoorde de vraag „waar
is zij?" Ik hoorde tevens dat er
meubilair werd vernield en dat er
met stenen gegooid werd, nie
mand kwam echter in de kamer
waarin ik mij bevond.
Iemand opende de deur van de
kamer die ik had gesloten, doch
doorzocht de kamer niet. Ik be
ken dat ik stond te beven, terwijl
ik stond te wachten dat degene
die in de kamer was binnenge
komen, weer zou verdwijnen. Ten
slotte werd het stil. Ik waagde
het buiten de kamer te kijken en
zag dr. Bonn die over de halve
deuren van de ertegenover gelegen
rechtszaal keek. Ik begaf mij
daarheen en na enkele minuten
zag ik politiemensen die bezig wa
ren de deuren van de rechtszaal
te sluiten.
In deze tussentijd ging de jou
wende en tierende menigte haar
gang. De heer Menke voegde zich
even later in de rechtszaal bij ons.
De commandant van de Dolitie, die
intussen op het toneel was ver
schenen, zeide ons, dat wij konden
ontsnappen aan de achterzijde van
het gerechtsgebouw.
Wij moesten daartoe over een
muur springen van anderhalve
meter hoogte, maar ik kan u de
verzekering geven dat ik in staat
zou zijn geweest over een nog
hogere muur te springen als dit
nodig zou zijn geweest om te ont
snappen.
Mevrouw Bouman glimlachte bij
deze laatste opmerking.
De heer Menke, hoofd der poli
tieke afdeling van de Nederland
se vertegenwoordiging, werd door
de volksmenigte ingesloten. On
middellijk nadat de menigte het
gebouw was binnengedrongen. Een
beambte nam de heer Menke on
der zijn hoede en bracht hem in
zijn kantoorkamer in veiligheid.
De heer Menke had nog gelegen
heid te zien, dat de Nederlandse
journalist Willem Mooyman zich
naar mevr. Bouman spoedde. De
heer Bonn zei: zonder de moed
van Mooyman had mevr. Bouman
nu gedood kunnen zijn. Door zijn
moedige houding leidde hij de aan
dacht van de menigte af van haar
voornamste doel, de woedende de
monstranten volgden hem toen hij
wegliep uit de richting van de
kamer, waar mevrouw Bouman
zich had verborgen.
De heer Bonn werd met stenen
bekogeld, toen hij, enkele ogen
blikken nadat de menigte het ge
rechtsgebouw had overstroomd,
voor de kamer stond, waarin mevr.
Bouman verbleef, hij had schram
men op zijn linkerarm. „Mooy
man heeft gevochten als een
leeuw", aldus de heer Bonn.
hieruit
goede munt te slaan voor zich
zelf. Het is deze personen al
dus de heer Schmidt gelukt, de
wind mee te krijgen, hetzij door
hun meerderen een rad voor ogen
te draaien, hetzij door de steun re
verwerven van de een of andere
groep, die hierin politiek voordeel
zag, de kans n.l. deze zaken te ge
bruiken als wapen tegen de alge
meen erkende buitenlandse tegen
stander, Nederland, zowel als in
tern tegen binnenlandse tegen
standers, die hiermede verdacht
konden worden gemaakt.
In zijn uitvoerige persoonlijke
verdediging verklaarde de heer
Schmidt, dat hij zichzelf rekent tot
de groep in Indonesië, die men
„blijvers uit inclinatie" kan noe
men; na enig zoeken had hij een
werkkring gevonden, die hem be
viel, zodat hij „in dit land van
eeuwige zonneschijn" zonder
zich met de politiek te bemoeien
gehoopt had een rustig leven te
kunnen slijten, totdat hij op 18
december 1953 was gearresteerd.
,Naar de eigenlijke aanleiding tot tegen de staat gerichte activitei
n- „inrörtlnu- „Dr7ptcrtroiinicntn
3. getuigen, die bewust liegen.
.L/e uveigrote meeraeineiu oe-
hooide rot ae uerae groep, zo zei
iiy. „un war aeze ter zitung zei
den uieeic, aat zy, zowel voor nun
verscnijmng en ook naaat zij nun
voor ue pioiue aigeiegae verKia-
ringen nei roepen nadden, hernaai-
aenjK en mtensiei aoor ue Djaksa
ririggi Sunaio zen, meestal du
hem tnuis wedden vernoorü, waar-
du nen aan nadrukkelijk werd ou-
georaent, wat diens visie op ue
v/aarneia was.
„met eerste komt niet in aan-
merKing, ik ken van mun Descnul-
digers memand, benalve Bamzan.
over de tweede reden, mishan
deling ot Dedreiging, is veel te
doen geweest, ik moet zeggen per-
soonlijK daarvan niets te neDDen
ineegemaaKt. ik vraag mij af, hoe
het komt, dat juist van nen, die
zien hierover Deklagen er niet
minder dan drie krankzinnig zijn
geworden: Kolk, Wiersma en Be-
nenati. Ook Ulmer maakte op de
laatste zitting, waar hij gehoord
werd, geen normale indruk meer".
Van groot belang achtte Schmidt
het, uat op 12 mei 1954 bekend
gemaakt werd, dat de behandeling
van zijn zaak binnenkort zou be
ginnen. Men had toen de beschik
king over de verklaringen van alle
getuigen a charge, behalve de
leden van de „Darul Islam" uit ds
dessa's. Plotseling bleek de zaak
uitgesteld te zijn tot september.
Schmidt vroeg zich af, of men er
in mei achter gekomen was, dat
een aantal van de reeds aanwezige
getuigen onbruikbaar zou blijken
en daarom vlug vervangen werden
door anderen, die men Deter in de
hand dacht te hebben.
In elk geval wist de Djaksa
Tinggi Sunario wat later, dat de
getuigen van Nederlandse afkomst
hun verklaringen wilden intrek
ken.
Wat betreft de derde reden n.l.
beloften om valse beschuldigingen
te uiten, zei Schmidt: „in de ge
vangenis deden allerlei geruchten
de ronde over vermindering van
straf of kwijtschelding als men als
getuige tegen mij of wijlen Jung-
schlager optrad".
„Ik heb steeds de rnjj verhoren
de politie-ambtenaren uitgedaagd
om in plaats van met een stelletje
op zijn zachtst gezegd hoogst zon
derlinge individuen van de zelf
kant van de samenleving, nu eens
te komen met één van mijn dui
zenden vroegere ondergeschikten,
die een fatsoenlijk leven leiden, en
deze verklaringen te laten afleg
gen over mijn zogenaamde anti-
Indonesische gezindheid, en m\jn
mijn arrestatie kan ik eigenlijk
alleen maar raden", zei de heer
Schmidt. „Ik was volkomen ver
bijsterd en verwilderd, toen ik op
mijn bromfiets gezeten op Djalan
Wastukentjana staande werd ge
houden door inspecteur Enduh, die
mvj een pistool op de borst richtte
met de woorden, dat hij mij arres
teerde als zijnde de beruchte ben
deleider kapitein Smith. Voor mij
leek het een misverstand van de
hoogste orde. Had de politie mij
dan niet eerst, voor tot deze stap
over te gaan, geobserveerd? Had
zij dan geen inlichtingen ingewon
nen? Het laatste bleek wel ge
beurd te zijn, want twee dagen
later vertelde commissaris Junus,
die my overbracht van Bandung
naar Djakarta, dat hij aan 't twij
felen was gebracht toen uit alle
inlichtingen van hem bleek, dat ik
als een zeer goed mens bekend
stond. Echter naar zijn mening
zou ik potentieel in staat kun
nen zijn, verzet te leiden.
Maar ik zat en bleef zitten, hoe
wel overtuigd, dat er geen spoor
van bewijs of aanwijzing tegen mij
kon worden geproduceerd".
PERSOONSVERWISSELING.
De heer Schmidt betoogde voorts,
dat het politieke aspect van zijn
arrestatie al spoedig bleek, waar
bij hij verwees naar de door de
politie gelanceerde berichten, dat
hp, gekleed in uniform, zou zijn
aangehouden in een auto van het
Nederlandse commissariaat. Uit
voerig ging hij in op de kwestie
van de persoonsverwisseling met
de bendeleider Smit. „In de Glo-
dok gevangenis had ik al gehoord,
dat ik al de derde persoon was, al
daar opgesloten geweest met de
naam Smit of Schmitt, die ervan
verdacht werd de beruchte bende
leider te zijn". Op 11 februari
1954 zei hij voorts, werd ik gecon
fronteerd met een reeks getuigen,
van wie ik mij herinner Manoch,
Zwartjes, Reynst en Haris, die
met strakke gezichten de grootst
mogelijke onzin uitbraakten.
In zijn verdediging zei Schmidt
de getuigen in zijn zaak in drie
groepen te verdelen:
1. getuigen, die de waarheid
spreken
2. getuigen, die te goeder trouw
een valse getuigenis afleggen en
ten. Als ik zo'n verzetsorganisator
was, zou ik hen toch wel in de
eerste plaats hebben meegesleept.
Ik ben er trots op en dankbaar
voor, dat dit blijkbaar nimmer is
gelukt".
Wat betreft het behalen van per
soonlijk voordeel, zei de heer
Schmidt, dat men ondanks een
nauwkeurig onderzoek gedurende
twee volle dagen op geen enkele
plaats de vinger had kunnen leg
gen op ook maar één cent, die niet
eerlijk verdiend is.
Tenslotte zei Schmidt, dat, in
dien hij alle genoemde „misdaden
had willen plegen, al dan niet in
opdracht van een ander land, het
voor hem toch veel eenvoudiger
nooit uit te trekken, maar een
voudig in plaats van pensioenering
over te gaan bij de Nederlandse
militaire missie. „Ik stond dan
niet onder de jurisdictie van Indo
nesië, doch bleef dan onder die
van Nederland en had al deze din
gen dan vrij overdacht en zeker
risico-vrij kunnen plegen en zeker
niet, zoals thans bijna drie kost
bare jaren van mijn leven achter
de tralies behoeven te zitten op
valse beschuldiging. Ik zeg drie,
en niet vijftien of vele, want ik heb
vertrouwen, dat tenslotte het
recht zal zegevieren, mocht dat
niet zo zijn en eist Indonesië mijn
hoofd en denkt het daardoor ge
lukkiger te worden, welaan het
kan het krijgen. Ik ben oud en
heb niets meer te winnen en wei
nig te verliezen. En de overtui
ging van mijn volslagen onschuld
kan geen mens mij ontnemen."
Mijnheer de voorzitter, aldus de
heer Schmidt, dikwijls heb ik u
tot getuigen de waarschuwing ho
ren richten, dat men u als aardse
rechter misschien kan misleiden,
maar dat de rechter hierboven niet
te misleiden is. Ik vertrouw en
hoop, dat deze rechter daarboven
u de wijsheid en de moed zal geven
om uit dit warnet van aantijgin
gen tot een rechtvaardige uit
spraak te komen en daarom wil ik
eindigen met het aanhalen van een
vers, dat door deze hoogste Rech
ter is neergelegd in de heilige
Koran hoofdstuk 42; en dat op een
gebeuren als het onderhavige
schijnt te wijzen:
„Het verwijt is slechts tegen
hen, die de mens onrecht aandoen
en ten onrechte zodoende in het
land opstand veroorzaken".
„Wij zullen de door het Westen
voorgestelde vereniging van ka-
naalgebruikerg niet toestaan in
het Suezkanaal werkzaam te
zijn", aldus een uitlating van
president Nasser van Egypte in
een interview dat hij zondag
avond te Cairo aan de correspon
dent van een dagbladconcern in
India heeft toegestaan.
De president voegde eraan toe:
„Wij Egyptenaren zullen het ka
naal goed en efficiënt laten func
tioneren. Als niettemin de vereni
ging van kanaalgebruikers zich
een weg door het Suezkanaal for
ceert zou dat agressie betekenen
en zou het als zodanig worden
behandeld".
Gevraagd of hij gelooft dat de
huidige Suezkanaalcrisis op een
oorlog zal uitlopen, zei president
Nasser: „Dat weet fk niet. Als
verantwoordelijk man moet ik pa
raat zijn. Ik kan de agressieve
westelijke verklaringen niet lou
ter als bluf beschouwen". Nasser
verklaarde voorts, dat Egypte op
het ogenblik geheel gereed en in
staat is elke agressie het hoofd
te bieden. Egypte heeft, aldus de
president, geen agressieve bedoe
lingen, maar bezit voldoende
kracht om in geval van een aan
val van zich af te slaan. „Het
Westen denkt dat het in de Ara
bische wereld niet meer meetelt
als het de strijd om het Suezka
naal verliest. „En dat idee hin
dert hen het ergst. Ik geloof dat
de Suez-kanaalcrisis de Arabische
wereld meer dan ooit heeft ver
eend, aldus Nasser.
De Egyptische premier zei, dat
de westelijke blokkering van de
Egyptische sterling-tegoeden de
Afrikaans-Aziatische landen de
ogen moest openen. Hij is van me
ning dat deze landen hun econo
mische afhankelijkheid van het
Westen zouden moeten afschud
den en een Afrikaans-Aziatische
betalingsunie moeten vormen.
Over het Pact van Bagdad zei
Nasser: „Ik geloof dat het een
doodgeboren kindje is. De weste
lijke pogingen om de Arabische
landen in het Pact van Bagdad
te verstrikken zijn grandioos mis
lukt."
In het vraaggesprek maakte
Nasser ook bekend, dat hij maan
dag tweemaal een bespreking
zou hebben met Krisjna Menon,
de Indiase minister zonder porte
feuille, die per vliegtuig van
Bombay naar Cairo reist.
Zondagavond is in Cairo be
kend gemaakt dat brigadecom
mandant Mohamed Hafez Ismail
van het Egyptische landleger aan
gesteld is als chef-staf van het
gecombineerde Egyptische-Cyri
sche opperbevel.
middels de eerste schepen van het
konvooi naar het Noorden in Port
Said aangekomen; ongeveer drie
uur op het normale schema ten
achter. Een functionaris van de
kanaaiorganisatie zei, dat het
konvooi in het grote Bittermeer
was opgehouden om het tege
moetkomende konvooi-naar-het-
zuiden te kunnen laten passeren.
De president van de Egyptische
kanaalmaatschappij, dr. Helmy
Behgat Badawy, noemde zondag
nacht het laten functioneren van
het Suezkanaal door Egyptische
loodsen „uiterst succesvol". Een
andere Egyptische functionaris
zei: „Sommige kanaal-employés
doen het werk van drie mensen
tegelijk".
Het Kabinet der Koningin deelt
mede:
H. M. de Koningin heeft maan
dagochtend op het Huis ten
Bosch ontvangen de vice-presi
dent van de Raad van State dr.
A. A. L. Rutgers.
De Koningin heeft gisteren
voorts achtereenvolgens ontvan
gen prof. dr. L. J. M. Beel. prof.
dr. A. M. Donner, prof. mr. R.
Kranenburg en prof. mr. P. J.
Oud voor het inwinnen van
staatsrechtelijke adviezen.
Bij Kon. Besluit van 13 sept.
1956 nr. 7 is H. K. H. Beatrix
Wilhelmina Armgard, Prinses
der Nederlanden, Prinses van
Oranje-Nassau, Prinses van Lip-
pe:Biesterfeld, benoemd tot
grootkruis in de orde van de Ne
derlandse Leeuw.
Koning Paul en koningin Fre-
derika van Griekenland zijn gis
terochtend voor een officieel be
zoek aan West-Duitsland te Bonn
aangekomen.
De seismografen van het K. N.
M. I. .hebben zondagochtend om
14 minuten voor 10 uur een
sterke aardbeving opgetekend
waarvan de haard vermoedelijk
is gelegen op een afstand van
5600 km, in het midden van de
Atlantische Oceaan.
Vier negerkinderen hebben zich maandag in Clay, een plaats in
de Amerikaanse staat Kentucky, neergelegd bij de afwijzing van
hun verzoek om tot een school voor blanken toegelaten te worden.
De hoofdonderwijzer kwam naar de ingang van de school en las
de kinderen een bevel ran het schoolbestuur Voor, dat hun de toe
gang tot de school verbood.
Vierre Dumas, een Franse loods
die van 1934 af in het Suezkanaal
heeft gediend, heeft zondagavond
bij zijn terugkomst op het vlieg
veld Orly bij Parijs gezegd, dat de
Egyptenaren niet in staat zijn het
verkeer door het kanaal gaande
te houden zonder de buitenlandse
loodsen, die nu hun ontslag heb
ben genomen. „De Egyptenaren
hebben wei gezegd, dat die lood
sen voor het verkeer in het ka
naal niet onmisbaar zijn, maar er
zullen stellig stagnaties ontstaan,
die in een verstopping zullen ein
digen. De Egyptische regering
heeft dat begrepen. Daarom leid
de ze 43 Egyptische marine-offi
cieren op, maar die zullen de
situatie niet aan kunnen uit ge
brek aan ervaring. Ze zullen het
met kleine schepen wel klaar
spelen, maar voor tankers van
30.000 tot 40.000 ton of passa
giersschepen met hoge windvan-
gende bovenbouw heeft men er
varen mensen nodig", aldus de
Franse loods.
Een Londense loods getuigde
bij zijn terugkeer uit Egypte dat
het tenminste zes jaren zou ver
gen voor de Egyptenaren het ka
naal met hun eigen loodsen effi
ciënt zouden kunnen laten func
tioneren. „Binnen een maand zal
enige wanorde ontstaan door
mist, in welke situatie deze men
sen niet ervaren genoeg zijn."
Kort voor middernacht zijn in-
Het schoolbestuur nam deze
beslissing op vrijdag, nadat de
procureur-generaal van Kentucky
bepaald had dat de kinderen op
onwettige wijze waren ingeschre
ven, omdat de school niet beslo
ten had om dit trimester al het
rassenonderscheid te laten vallen.
Nadat de vier negerkinderen
zich hadden teruggetrokken,
keerden de blanke kinderen, die
geweigerd hadden met hen in een
klas te zitten, naar de school te
rug. De bevelhebber van de natio
nale garde van Kentucky die de
negerkinderen naar school had
begeleid, verklaarde, dat soldaten
van de garde voorlopig nog in
Clay zullen blijven.
De stafchef van het Israëlische
leger generaal-majoor Mosje Da-
jan, heeft maandag verklaard,
dat de enige manier om de levens
van de Israëliërs aan de grenzen
té beschermen is „het zetten van
een hoge prijs op hun bloed". Hij
zei dit in een toespraak tot ka-
detten te Tel Avlv.
Over een beroep van de Ver.
Naties tot terugtrekking van de
Israëlische strijdkrachten uit de
onmiddellijke omgeving van de
grens ter vermijding van grens
incidenten, zei generaal Dajan,
dat „indien wij van de grens weg
blijven, zij onze grens niet langer
zal zijn".
AFNEMENDE BEWOLKING.
Noordwestelijke winden bleven
maandag wolkenvelden van de
Noordzee aanvoeren. De zón
slaagde er praktisch niet in om
door de wolken heen te breken.
De temperaturen bleven daar
bij lager dan zondag het geval
was. De maximumtemperaturen
waren maandag omstreeks 14
graden. Hier en daar viel een
spajte regen of motregen, welke
overigens van weinig betekenis
was.
In Zuid-Zweden en Denemar
ken was intussen drogere lucht
aangekomen. Daar kwamen
flinke opklaringen voor.
De grens van wolkenvelden
liep maandagavond door Noord-
west-Duitsland. Luchtdrukstij
gingen boven Scandinavië zullen
de wind dinsdag in ons land naar
N. tot N.O. brengen, zodat clan
ook bij ons de opklaringen veld
zullen winnen.
In de temperaturen komt niet
veel verandering.
medegedeeld door het K.N.M.I.
te De Bilt, geldig van dinsdag
ochtend tot dinsdagavond.
AFNEMENDE BEWOLKING
Droog weer met afnemende
bewolking en perioden met zon
neschijn. Zwakke tot matige
wind uit noordelijke richtingen.
Weinig verandering in tempera
tuur.
WOENSDAG 19 SEPTEMBER.
v.m.
n.m
Breskens
1.24
1.31
Terneuzen
1.59
2.0';
Hansweert
2.39
2.4'
Walsoorden
2.49
2.5',
ZON
MAAN
op
onder
cp
onde'
Sept.
19
6.23
18.48
18.06
5.42
20
6.25
18.45
18.25
6.51
21
6.26
18.43
18.47
8.01
22
6.28
18.41
19.12
9.12
