Pré doet méér Voor Uw Wasgoed
De onrust in Jordanië
RADIO?
Spaanse salto in Marokko
rachtrj Wit ©li Smettel
i
^wwwwvwwwvv*/"
Het geheim van de zeven
schoorstenen
Onze woningvoorziening
niet in overeenstemming met
stijgende welvaart
4
TWEEDE BLAD
donderdag 19 januari 1' '6
11e jaargang no. 366"'
VOORDELEN?
Wat brengt de
tana;
^JORDANIË
Voor het eerst sinds tien jaren:
Madrid en Parijs dikke vrienden
Pinay epent mogelijkheid
van conservatieve steun
voor republikeins front
Dom van Keulen dit jaar
weer geheel in gebruik
H
Pré bevat 12 actieve waskrachten. Hier
door wast Pré niet alleen heerlijk snel
en weergaloos wit, maar.... bovendien
zó donzig zacht, dat iedere wasbeurt
een weldaad is.
Koop nu Pré. Spoor de boven-
kiepjes van de pakjes! Straks
komt Pré opnieuw met een pret
tige verrassing.
WEES COED VOOR UW WASGOED-GEBRUIK POLYVALENT
Literair wonderkind
in Rome
bt VRIJE ZEEUW
De pogingen om door een de
fensief verbond de veiligheid in
het Midden-Oosten te verzekeren,
worden ernstig belemmerd dooi
de ongeregeldheden in Jordanië.
De landen, die zich bij dit ver
bond van Bagdad aangesloten
hebben, richtten enige tijd gele
den tot Jordanië het verzoek om
tot dit verbond toe te treden.
Jordanië scheen met het oog op
zijn nationale belangen, strate
gische positie en betrekkingen
met Irak, zeer veel te voelen voor
de principes, die tot de oprichting
van dit verbond leidden.
Vandaar tiat de Britse generaal
Templer zich in opdracht van de
landen van het verdrag van Bag
dad naar Jordanië begaf om een
uiteenzetting te geven over de
details van de gemeenschappe
lijke defensieve politiek. Helaas
was dit bezoek het sein voor een
nieuwe poging van die landen,
die belang hebben bij een hand
having van de huidige verdeeld
heid in dit gebied, om het Bag-
dad-Pact te doen mislukken.
Generaal Templer bracht te
vens aan Jordanië het antwoord
op de vraag van dit land wat voor
voordelen het zou kunnen ver
wachten, wanneer het zich bij het
verbond aansloot.
Deze kwamen hier op neer,
dat Engeland bereid was om het
Brits-Jordaanse verdrag te her
zien volgens de door Jordanië ge
stelde richtlijnen en belangrijke
militaire steun zou verlenen.
Voorts wees Engeland op de eco
nomische voordelen, die de geza
menlijke economische en techni
sche krachtsinspanning van al de
ledenstaten met zich zou mee
brengen.
Gedurende de besprekingen
braken er relletjes uit te Amman.
Het volk had waarschijnlijk niet
het minste idee waarover door de
staatslieden geconfereerd werd,
doch Israël was het toverwoord,
waarvan de vijanden van het
Bagdad-Pact de communisten,
Saoedie Arabië en Egypte zich
bedienen om het volk op te ruien.
Zij verspreidden het gerucht,
dat Jordanië gevraagd zou wor
den om zijn eisen tegenover
Israël te matigen. Daar een groot
gedeelte van de Jordaanse bevol
king uit vluchtelingen uit Pales
tina Bestaat, was dit genoeg om
ernstige onlusten te veroorzaken.
Israël is de doodsvijand van de
Jordaniër en alles wat maar te
VRIJDAG 20 JANUARI.
HILVERSUM I: 7.00 Nieuws;
7.10 Gym.; 7.20 Gram.; 8.00 Nws;
8.18 Gram.; 8.45 Voor de huisvr.;
9.00 Gym. voor de vrouw; 9.10
Gram.; 9.35 Waterstanden; 9.40
Schoolradio; 10.00 Caus.; 10.05
Morgenwijding; 10.20 Voor de
kleuters; 10.40 Gram.; 11.15 „Het
hangt aan de muur en het tikt";
1L40 Vierhandig pianospel; 12.00
Orgel en piano; 12.30 Land- en
tuinbouwmeded.; 12.35 Sport en
prognose; 12.50 Gram.; 13.C0 Nws;
13.15 Meded. en gr.; 13.25 Dans-
muz.; 13.55 Beuisber.; 14.00 Pia
norecital; 14.35 Voordracht; 15.00
Gevar. progr.; 16.00 Muzikale
caus.; 16.30 Voor de jeugd; 17.00
Muzikale caus.; 17.40 Orgelspel;
18.00 Nws; 18.15 Act.; 18.20 Lich
te muz.; 18.45 Caus.; 19.00 Voor
de kinderen; 19.10 Kinderkoor;
19.30 Caus.; 19.50 Nieuws van de
V.P.R.O.; 19.55 Streeknws; 20.00
Nws; 20.05 Boekbespr.; 20.15 Ka
merkoor; 20.30 Caus.; 20.40 ld.;
21.00 Lichte muz.; 21.40 Klank
beeld; 22.05 Buitenl. weekoverz.;
22.20 Lichte muziek; 22.40 Caus.;
22.45 Avondwijding; 23.00 Nws;
23.15 Gram.
HILVERSUM II: 7.00 Nieuws;
7.10 Gewijde muz.; 7.30 Gram.;
7.45 Een woord voor de dag; 8.00
Nws; 8.15 Gram.; 9.00 Voor de
zieken; 9.25 Voor de vrouw; 9.35
Zigeunerkwintet; 10.05 Gram.;
10.30 Morgendienst; 11.00 Sopr.
en piano; 11.30 Gr.; 12.00 Lichte
muz.; 12.30 Land- en tuinbouw
meded.; 12.33 Negro-spirituals;
12.53 Gram. of act.; 13.00 Nws;
13.15 Prot. interkerkelijk thuis
front; 13.20 Militaire kapel; 13.50
Gram.; 14.05 Schoolradio; 14.25
Gram.; 15.15 Voordracht; 15.35
Vocaal ens.; 16.00 Tuinbouw-
praatje; 16.15 Gram.; 16.25 Viool
en piano; 16.55 Voordracht; 17.15
Amus. muz.; 17.40 Beursberich
ten; 17.45 Kamerork.; 18.00 Stem
men van overzee; 18.15 Harmo-
nie-ork.; 18.35 Caus.; 19.00 Nws;
19.10 Regeringsuitz.; 19.30 Gram.;
20.00 Radiokrant; 20.20 Gram.;
20.30 Hoorspel; 21.00 Promenade
orkest; 21.30 Caus.; 21.50 Mis;
22.45 Avondoverdenking; 23.00
Nws; 23.15 Kunstrubriek; 23.35
Gram.
BRUSSEL (VI.): 11.45 Orkest;
12.30 Weerbericht;. 12.34 Gram.;
13.00 Nieuws; 13.15 Gram.; 14.00
Schoolradio; 16.00 Koersen; 16.02
Operamuz.; 16.00 Koersen; 16.02
Operamuz.; 17.00 Nieuws; 17.10
Lichte muz.; 18.00 Kamermuziek;
18.30 Voor de soldaten; 19.00
Nws; 19.40 Gram.; 20.00 Orkest-
conc.; 22.00 Nws; 22.15 Caus. en
muz.; 22.55 Nieuws.
maken heeft met het opgeven
van hun eisen op Israël werkt als
een rode lap op een stier. Het
was heel listig bedacht en hoewel
het gerucht van elke grond ont
bloot is, daar tijdens de oprich
ting van het Bagdad-Pact de toe
getreden Arabische landen het
duidelijk gemaakt hadden, dat zij
al hun rechten betreffende de
kwestie Israël voorbehielden,
heeft het zijn uitwerking niet ge
mist.
WEL OF NIET?
Het is nu de vraag of Jordanië
zich na deze gebeurtenissen bij
het verbond zal aansluiten. De
regering van het land weet, dat
de positie van Jordanië hierdoor
juist militair sterker zou worden
en het zou machtige en betrouw
bare bondgenoten krijgen.
Irak, dat door Israël als één
van zijn grootste vijanden be
schouwd wordt, was één van de
oprichters van het verbond. Dit
land zou zeer zeker niet toestaan,
dat -het verbond gebruikt werd
voor doeleinden waar Jordanië
het niet mee eens kon zijn. De
regering zal echter weinig kun
nen uitrichten, zolang de bevol
king door valse voorlichting zo
tegen het verdrag gekant is.
Het ïou ook erg jammer zijn
voor die landen, die in het bijzon
der geïnteresseerd zijn bij de eco
nomische voordelen, die 't pact
biedt. Het pact is nl. evenzeer
een economisch als een politiek
en militair verbond. Het doel is
om in het Midden-Oosten een
economische krachtsinspanning
te ondernemen, die te vergelijken
valt met die van het Colombo-
plan in Zuid-Azië, met dit ver
schil echter, dat het Midden-Oos
ten niet zoals Zuid-Azië met ge
brek aan kapitaal te kampen
heeft.
nationale belangen en onafhan
kelijkheid volledig beschermd
worden.
Het is te hopen, dat de gebeur
tenissen in Jordanië slechts een
fase zijn en dat
reusachtige oppervlakte en een
vrij geringe bevolking. Econo- voorbijgaande
misch is het nog weini| ontwik- I het lanu na verlopp van tijd toch
keld. Het heeft experts nodig en £ot t verbond z^l toetreden, n
geschoolde arbeidskrachten. Het
verbond van Bagdad zou deze
kunnen leveren onder een sys
teem, waardoor tegelijkertijd zijn
het belang van Jordanië zelf, het
gehele Midden-Oosten en de we
reldvrede.
(Nadruk verboden.)
ONRUST IN JORDANIË
S/R/E
ES SALT
JERUZALEM
AZRAQ/
ELQUA7RANI
SAOUD
HE JAZ
AR ABIE
300 km
(561Q7|V PE
Antoine Pinay, conservatief
leider en minister van Buiten
landse Zaken, heeft op een ver
gadering de mogelijkheid van
conservatieve steun voor een
socialistisch-radicale minderheids
regering opengelaten door te ver
ken, op voorwaarde, dat geen van
beide partijen weigert te onder
handelen, aldus wordt vernomen
in kringen, die in nauw contact
staan met Pinay.
Tot dusverre hebben de socialis
ten en radicalen verklaard, dat
zij niet over de vorming van de
volgende Franse regering zullen
onderhandelen, maar hun eigen
program bij de Nationale Verga-
klaren, dat zijn groep bereid is dering zullen indienen, waarbij
met het republikeinse front (van het aan de afgevaardigden zou
socialisten en radicalen onder worden overgelaten volgens hun
EEN GOUDEN TOEKOMST? i Mendès-Fr^nce) samen te wër-geweten te stemmen.
Voor het Midden-Oosten zou er
een prachtige toekomst open
staan, wanneer het mocht geluk
ken zijn reusachtige natuurlijke
hulpbronnen te koppelen aan de
meest moderne techniek.
Jordanië zou zelfs meer dan de
andere landen van het gebied
van cieze economische actie kun
nen profiteren. Het heeft een
De dom van Keulen, het groot
ste en een van de bekendste
gotische monumenten van Duits
land, zal dit jaar weer volledig
voor het publiek worden openge
steld.
De kathedraal, die uit de der
tiende eeuw stamt, werd tijdens
de tweede wereldoorlog zwaar be
schadigd door geallieerde bom
men en granaten. Op het ogen
blik wordt slechts een deel van
het gebouw voor diensten ge
bruikt.
De heropening van het gehele
gebouw zal in augustus plaats
vinden, op „Katholiekendag", de
jaarlijkse bijeenkomst van Duit
se Rooms-Katholieken die dit
jaar te Keulen wordt gehouden.
Voor de bewoners van de stad zal
het een belangrijke mijlpaal bij
de wederopbouw zijn. Velen van
hen hebben geholpen de vijf mil
joen mark bijeen te brengen, die
de herstelwerkzaamheden tot dus
ver hebben gekost. Men verwacht
evenwel minstens nog eens een
zelfde bedrag nodig te hebben om
de overige schade te repareren.
Dit zal mogelijk nog vijftien of
twintig jaar nemen.
Tijdens een van de laatste zit
tingen van cie „Wetgevende Ver
gadering" in Tanger ging het
heet toe. Het waren weinig op
windende, zeer on-politieke za
ken, die werden behandeld: de
aanleg van een weg en de elek
triciteitsvoorziening. Maar de al
gemene onzekerheid in Marokko
had de anders zo rustige verte
genwoordigers der acht controle
rende mogendheden Frankrijk,
Spanje, Engeland, Amerika, Por
tugal, Italië, België en Nederland
- alsook de gedelegeerden van
Marokko (Mohammedanen en Jo
den) ietwat van streek gebracht.
Zij verweten elkaar allerlei on
vriendelijke dingen en veroor
zaakten een hoogst onfatsoenlijk
lawaai in de anders zo stille raad
zaal.
Plotseling, toen het rumoer
zijn hoogtepunt had bereikt, ver
hieven zich twee heren van hun
zetel, lachten elkaar vriendelijk
toe en verlieten arm in arm de
heftig ruziemakende vergade
ring. De overige aanwezigen ge
loofden hun ogen niet, toen het
tot hun doordrong, wie, uit pro
test tegen de gebeurtenissen in
de raad, de zaal hadden verlaten
de vertegenwoordigers van
Frankrijk en Spanje.
Een dergelijk bewijs van Frans-
Spaanse eendracht had men sinds
tien jaren, dus sinds het ogen
blik, dat Spanje de stad Tanger,
die het in 1940 natuurlijk „ter
bescherming" van de internatio
nale stadmilitair had bezet,
moest verlaten, niet aanschouwd.
Binnen enkele minuten begroe
ven de achtergebleven gedele-
|j#%. i
W*5
geerden de strijdbijl en sloten de
vergadering. Want zij hadden nu
iets belangrijkers te doen, dan
over wegen en stroomprijzen te
twisten: zij moesten over de be
tekenis van deze stille Frans-
Spaanse protest-actie nadenken.
Van vrijheidsstrijd tot mis
daad.
Hoe onbelangrijk het voorval
ook scheen, men zag er onmiddel
lijk en met recht naar intus
sen is gebleken het begin in
van een Frans-Spaanse overeen
stemming over het Marokkaanse
vraagstuk en daarmede, voor wat
Madrid betreft,- een volkomen
verandering in de houding der
beide proteetoraatsmogendheden
tegenover elkaar.
Men herinnert zich, dat Spanje
na de afzetting van sultan Mo
hammed Ben Joessef in augustus
1953 onmiddellijk partij trok voor
de verdreven vorst. Radio-Tetoe-
an werd ter beschikking van de
nationalisten gesteld en daar
over verspreidde men anti-Fran
se propaganda, die in niets onder
deed voor die van de communis
tische „Noordafrikaanse Vrij
heidszender" van Boedapest en
de „Stem der Arabieren" in Cai
ro. De streng gecontroleerde
Spaanse pers lanceerde scherpe
aanvallen tegen Parijs en Rabat,
verheerlijkte de Marokkaanse pa
triotten (die vóór de Franse re
bellen waren) en stak de lof
trompet van de ter zijde gescho
ven sultan.
Dat ging zo langer dan een jaar
dooi, tot plotseling, omstreeks
midden 1955, de taal van de
Spaanse pers zich zonder enige
motivering geheel veranderde. Zij
nam nu een neutrale houding aan
en ging er tenslotte zelfs toe over
het eens fel aangevallen Franse
standpunt met vuur te verdedi
gen. Opeens waren de opstande
lingen geen vrijheidsstrijders
m s
15)
(Nadruk verboden).
De telefoon naast zijn bed be
gon te rinkelen. Anthpny liep
dwars de kamer door en nam de
hoorn op.
„Hallo!"
„Mr. James McGrath?" vroeg
de stem van de portier.
„Ja," zei Anthony.
„Een heer om u te spreken."
Van verwondering gingen An
thony's wenkbrauwen meer dan
een centimeter de hoogte in.
„Om mij te spreken?"
„Ja, meneer.een buitenlan
der.... geen Engelsman, me
neer.''
„Hoe heet-ie?"
Een paar ogenblikken bleef het
stil, dan zei de portier:
„Ik zal zijn kaartje even door
de piccolo boven laten brengen."
Anthony legde de hoorn neer
en zette zich tot wachten. Na eén
paar minuten werd er op de deur
geklopt en op zijn „ja" kwam een
kleine jongen in livrei met een
blad, waarop een kaartje lag, de
kamer binnen.
Anthony nam het kaartje van
hem aan. Op de gladde, witte
oppervlakte stond de volgende
naam gedrukt:
Baron Lolopretjzyl.
door
AGATHA CHRISTIE
Nu begreep hij, waarom de
portier zo veelbetekenend geaar
zeld had.
Een poos lang bleef hij het
kaartje staan bestuderen: dan
nam hij een besluit.
„Laat meneer boven komen."
„Ja, meneer."
Een paar minuten later liet de
piccolo baron Lolopretjzyl de ka
mer binnen. Baron Lolopretjzyl
was een grote man met een ge
weldig grote, zwarte waaier-
baard en een opvallend hoog
voorhoofd.
Midden in het vertrek bleef hij
staan, bracht zijn hakken met
een klap tegen elkaar en boog.
„Mr. McGrath," zei hij, bij wij
ze van groet.
Anthony imiteerde zijn manier
van doen zo getrouw mogelijk.
„Baron!" zei hij. Hij zette een
steel voor zijn bezoeker neer.
„Wilt u niet gaan zitten? Ik heb
tot dusver nog niet het genoegen
gehad, is 't wel?"
„Neen, dat is zo," stemde ba
ron Lolopretjzyl toe, terwijl hij
ging zitten. „Jammer genoeg,"
voegde hij er beleefd aan toe.
Anthony boog.
„Laten wij meteen komen ter
zake," begon de bezoeker. „Ik
vertegenwoordig in Londen de
koningsgezinde partij van Herzo-
Slowakije."
„Tot genoegen en tevredenheid
der partij," mompelde Anthony,
geïnfecteerd als hij was door de
hoffelijkheid van de bezoeker.
Earon Lolopretjzyl stond op,
boog en ging weer zitten.
„U bent wel vriendelijk," zei
hij stijfjes. „Mr. McGrath, ki wil
leggen mijn kaarten op tafel. Het
ogenblik gekomen is voor de res
tauratie van het koningschap,
het koningschap, dat is in af
wachting sind de marteldood van
Zijne doorluchtige Majesteit ko
ning Nikolaas II, gezegend zij
zijn naam."
„Amen," mompelde Anthony.
„Ik bedoel: Hoor! Hoor!"
De troon zal bestijgen Zijne
Koninklijke hoogheid prins Mi
chael, die gesteund door de Brit
se regering wordt."
„Schitterend," zei Anthony.
„Buitengewoon vriendelijk van u
om me dat allemaal te komen
vertellen.'
„Alles in orde is.... nu komt
u om moeilijkheden te maak."
Baron Lolopretjzyl keek An
thony bestraffend aan.
„Maar mijn waarde heer!" pro
testeerde Cade.
„Ja, ja, ik weet waar ik over
heb. U heeft op u de mémoires
van wijlen graaf Stylptitoh."
De bestraffende blik werd streng
en beschuldigend.
„En als dat zo is? Wat hebben
de mémoires van graaf Stylptitch
met prins Michael te maken?"
„Zij zullen veroorzaken schan
daal!"
„Dat doen mémoires gewoon
lijk," troostte Anthony hem.
„Hij veel geheimen geweten
heeft. Als hij publiceert één vier
de, Europa zich ten oorlog
gordt."
„Kom, kom!" zei Anthony. „Zo
erg zal het wel niet zijn."
„De Obolovitch 'n slechte naam
zal krijgen. Uw volk democra
tisch is."
„Ik wil aannemen," zei Antho
ny, „dat de leden van de familie
Obolovitch wel eens wat auto
cratisch en zo gehandeld zullen
hebben. Dat zit hun in het bloed.
Maar de mensen hier verwach
ten niet anders Van Balkanvor-
slen. Waarom, ja, dat weet ik
met, maar een feit is het."
„Ik begrijp niet," zei ie bezoe
ker met de waaierbaard „Ik be
grijp niet absoluut. En mijn lip
pen gesloten zijn." Hij zuchtte
diep.
„Waar bent u nu eigenlijk bang
voor? Precies omschrijven als het
kan," vroeg Anthony.
„Tot ik gelezen heb de mémoi
res, ik niet weet," biechtte baron
Lolopretjzyl eerlijk op. „Maar
vast staat daar is iets. Grote di
plomaten altijd indiscreet zijn.
Het eten gaat in het roet, zoals
het spreekwoord luidt."
„Luister eens," zei Anthony
vriendelijk. „U ziet, volgens mij,
de zaak te donker in. Ik ken uit
gevers ze zitten op een ma
nuscript als een kip op een ei,
dat zij uit moeten broeden. Het
duurt minstens een jaar voordat
die mémoires gepubliceerd wor
den."
(Wordt vervolgd).
meer, maar misdadigers en
Frankrijk onderdrukte niet lan
ger weerlozen, maar was de be-
noeder van de orde.
In 't z®lfde schuitje.
De oorzaak van deze Spaanse
omzwaai zijn nu beslist niet oe
Franse protesten geweest, die
men een jaar lang eenvoudig
naast zich neerlegde. Veeleer
schijnt men in Madrid tot de
overtuiging te zijn gekomen, dat
het lot van Spanje als bescher
mende mogendheid onverbreek
baar met ciat van Frankrijk in
dezelfde hoedanigheid is verbon
den. Het steunen door Spanje
van de nationalisten in Marokko,
waar de Spanjaarden zelf veel
belangen te verdeciigen hebben,
geleek al te veel op de houding
van de man, die tijdens een on
weer zijn brandpolis verscheurde,
omdat de bilksem het eerst bij
zijn buurman insloeg.
Doorslaggevend voor de Spaan
se koerswijziging was waar
schijnlijk ook de neutrale hou
ding van Amerika in de Marok
kaanse kwestie. Oorspronkelijk
speculeerde men in Madrid op
het „anti-kolonialisme" van de
Amerikanen en hoopte men, door
Frankrijk aan te vallen, bij Was
hington in het gevlij te komen.
Niemand is door de Spaanse
salto-mortale in Marokko minder
verrast dan de Arabische politi
ci, die Madrids vriendschapsbe
tuigingen nooit ernstig hebben
genomen.
Reeds in 1951 schreef de leider
van de Tunesische Neo-Destour
aan zijn zoon Je me méfie de la
sympathie de Franco" (Ik wan
trouw de sympathie van Fran
co.). Desondanks Is het onwaar
schijnlijk, dat de koersverande
ring van Madrid tot onmiadellij
ke onaangenaamheden in het
Spaanse protectoraatsdeel van
Marokko zal leiden, daar de Ara
bische Liga en de nationalisten
het zich moeilijk kunnen veroor
loven beide beschermende mo
gendheden tegelijk tot vijand te
hebben.
(Nadruk verboden)
„Als wij zó doergaan komen wij er nooit meer toe aan iedere
Nederlander een passende woning te geven", zei dinsdagavond
prof. c!r. ir. H. G. van Beusekom, raadadviseur van het ministe
rie van Wederopbouw en Volkshuisvesting, in een inleiding voor
het departement 's-Giavenhage van de Nederlandse maatschappij
voor nijverheid en handel.
De inleiding had tot onderwerp:
„Is onze woningvoorziening in
overeenstemming met het stij
gende welvaartspeil?" De inlei
der is van mening dat dit geens
zins het geval is. Economen me
nen dat de welvaart in ons land
stijgende is, dat wij in de rich
ting van een nieuwe gouden
eeuw gaan. In de laatste jaren
is gebleken dat de praktijk tot nu
toe de theorie overtreft, zei
spreker. De produktiviteit is aan
zienlijk verhoogd en daardoor de
welvaart, maar de woningvoor
ziening is daarmee helemaal niet
in overeenstemming. Zowel wat
de kwaliteit als de kwantiteit be
treft is het z.i. niet in orde.
Volgens de verwachtingen zal,
als er geen veranderingen ko
men, eerst dertig jaren na de
oorlog de toestand, wat de wo
ningvoorziening betreft, van vóór
1940 hersteld zijn. Dat wil zeg
gen dat een heel geslacht op
groeit dat alleen het „behelpen"
kent, dat jonge mensen jaren
voorbij moeten laten gaan en
geen huwelijk kunnen aangaan.
Deze situatie brengt ernstige ge
varen mee voor het gezinsleven
en de moraliteit. Deze situatie
past niet bij het steeds stijgende
welvaartspeil. „Wij konden de
schade van de watersnoodramp
snel herstellen, wij gaan een
groots plan, het deltaplan, uit
voeren. Het allerbelangrijkste
vraagstuk, dat van de woning
voorziening kunnen wij niet aan.
Daar dreigt grote ellende", aldus
spreker.
DE KWALITEIT
WONINGBOUW.
VAN DE
„Het is van het grootste be
lang dat wij thans bij het bou
wen rekening houedn met tech-
sche en sociale ontwikkeling. Het
bouwen is een zaak van hygiëni
sche, sociale en culturele beteke
nis. De woningen moeten toe
komstwaarde hebben, anders zit
ten wij later met een enorme
voorraad verouderde woningen.
waardering. Daarom moet de oor
zaak van veel ellende bij onszelf
worden gezocht. Het getuigt van
geestelijke armoede als de kas
ten voor een woning een rest-
post worden. De Nederlander
moet eraan wennen de werke
lijke prijs te betalbn. Wij moeten
komen tot de bouw van verant
woorde woningen van hogere
kwaliteit.
Sprekende over het langzame
tempo van de woningbouw zei
prof. Van Beusekom dat de wo
ningbouw nog steeds te ambach
telijk wordt gezien. Zelfs de
landbouw is hierin veel verder.
De bouwtijd voor een woning
complex is nu veel langer dan
vóór 1940. De arbeidsproduktivi-
teit moet sterk verhoogd worden.
In het feit dat de overheid de
woningbouw moet subsidiëren
weerspiegelen zich het geringe
offer van de Nederlander voor
zijn woning en de geringe ar-
beidsproduktiviteit in deze sec
tor. De woningbouw is wel ren
dabel, zei spreker.
Er is te weinig belangstelling
voor het bouwvak, aldus de in
leider. De arbeidsvoorwaarden
moeten verbeterd worden. In de
fabriek kunnen toch delen van
woningen worden gemaakt. Spr.
bedoelde hiermee niet „pre-fabri-
cated" woningen. Hij weqs op de
mogelijkheden van industriële
toepassing van betonconstructies,
metaalvei werking en moderne
kunststoffen.
Een literair wonderkind van
vier en een half jaar doet de
Romeinen thans versteld staats.
In tegenstelling tot Minou
Drouet, het meisje, dat met de
haar toegeschreven gedichten de
Franse letterkundige wereld in
beroering bracht, schrijft Luigi
Solano, zoon van een Romeinse
arts, niet, maar hij kent volgens
zijn ouders „de voornaamste
De bouw van woningen moet ge- meesterwerken van de wereld-
baseerd zijn op de. wensen van j literatuur en hij kan verscheide-
het heden en er moet rekening, ne honderden gedichten, 500 lie-
worden gehouden met de volgen- deren en 20 lyrische werken uit
de generaties, die tengevolge van
de voortdurende ontwikkeling,
hogere eisen zullen stellen, al-
zijn hoofd opzeggen.
Luigi is door de burgemeester
van Rome ontvangen, die aan zijn
dus spreker. De Nederlander is bewondering uiting gaf door te
echter niet bereid voldoende te beloven „binnenkort" het burg»,
betalen voor zijn woongenot. meestersambt aan hem over te
Daarvoor heeft hij een te geringe dragen.
