De vacante zetel in
de veiligheidsraad
De algemene ouderdomsvoorziening
Zelfbestuur voor Singapore
Zal de gouverneur de toestand
baas blijven
MacMillan beschuldigt
de Sowjet-Unie
Nog geen oplossing
MAANDAG 19 DECEMBER 1955.
11e Jaargang No 3641
DE ECONOMISCHE GEVOL
GEN VAN DE INVOERING
VAN DE OUDERDOMSVER
ZEKERING.
salons ff bert"
DE EMIGRATIE NAAR
CANADA
De Nederlands-
Indonesische besprekingen
Vierkleurenpotloden
N. V. Fa P. J. van de Sande
Keuze uit meer dan 500
VULPENNEN
N. V. Fa P. J. van de Sande
WEERBERICHT
HOOGWATER
Groot-Brittannië en de
verklaring van Nasser
ZON- EN
MAANSTANDEN
Fïankering bij abonnement Terneuzen
Dirqcteur-Hoofdredacteur I. van de Sande
Noordstraat 55-57 - Terneuzen
Redactie-adres:
telefoon 2073 en 2510
Na 5 uur uitsluitend 2073
Gironummer 38150
Abonnementsprijs: 5,35 per kwartaal; per
mfllhd 1,80; per week 43 cent. Losse nrs 8 ct.
Verschijnt dagelijksUitgeefster N.V. v/h Firma P. J. van de Sande, Terneuzen.
Advertentieprijs per mm 15 ct; minimum per
advertentie 2,25.
Rubriek Kleine Advertenties: 5 regels 1
iedere regel meer 20 cent.
Vermelding: Brieven onder nummer, of: Aires
Bureau van dit Blad 20 cent meer.
Inzending advertenties tot 's namiddags 2 uur.
Voor het Maandagnummer: Zaterdags 10 uur.
De Tweede Kamer heeft een zeer uitvoerig voorlopig verslag
uitgebracht over het wetsontwerp algemene ouderdomsvoorzie
ning. Wij ontlenen aan dit verslag.
zelide verzekering ontbreekt.
Enige leden drongen er op aan
in de wet zelf de definitieve da
tum van inwerkingtreding op te
nemen, met het oog op de toe
stand, waarin de ouden van dagen
verkeren.
DE KRING DER
VERZEKERDEN.
INLEIDING.
Vrijwel algemeen werd de in
diening van het onderhavige,
lang verbiede ontwerp van wet,
waarmede men zich in grcrte trek
ken kon verenigen, met hartelij
ke instemming begroet.
Vele leden hoopten, dat met de
verdere afwerking en doorvoe
ring spoed zal worden betracht.
Zij hoopten voorts, dat de vervan
ging van een andere noodwet
krachtig zal worden bevorderd
en dat binnen zeer afzienbare tijd
ook de
KINDERBIJSLAGVERZE
KERING VOOR ZELF
STANDIGEN
in de Kamer zal kunnen worden
behandeld, zodat de mogelijk zal
ontstaan, de wet ter zake op het
zelfde tijdstip als de wet op de al
gemene ouderdomsverzekering in
werking te doen treden.
Zij vroegen vervolgens naar
aanleiding van de indiening van
het onderhavige ontwerp de bij
zondere aandacht van de regering
voor een derde hunnerzijds reeds
bij vele gelegenheden gesigna
leerde noodtoestand in ons volk,
te weten de nood der weduwen
en wezen. Ook over de oplossing
van deze nood bestaat in de Twee
de Kamer vrijwel algemene over
eenstemming. Een verzekerings
regeling voor weduwen en wezen,
soortgelijk aan de thans tenlbe-
hoeve van de ouden van dagen
voorgestelde, kan, zo meenden
deze leden, op zeer grote instem
ming van de Kamer rekenen.
Tenslotte herinnerden deze le
den ook thans weer aan een vier
de onvolkomenheid op het gebied
der sociale verzekering, te weten
de ondoelmatige regeling onzer
invaliditeitsverzekering en de in
efficiënte structuur der betrok
ken wet. De snelle ontwikkeling
van de sociale denkbeelden en
van de welvaart van ons volk, als
mede de bestaande nood, vorde
ren ook hier een voortvarende
werkzaamheid. De bestudering
der oplossing van deze zaak is
reeds ter hand genomen. Zij hoop
ten op een spoedig resultaat.
Volgens vele leden, legt deze
memorie getuigenis af van zeer
omvangrijke kennis der betrok
ken materie en van goed begrip
van de problematiek. Doch één
der voornaamste verdiensten van
dit staatsstuk is, dat daarin dui
delijk tot uiting komt, dat, wat
Algemeen bleek men van gevoe
len, dat de grond van de in de me
morie van toelichting in den bre
de uiteengezette overwegingen,
in de voorgestelde ouderdomsver
zekering in beginsel allen, onge
acht hun inkomen of vermogen,
verplicht zullen dienen te worden
opgenomen.
Vele leden gaven nog in het
bijzonder blijk van instemming
met de gedachte, dat ook de amb
tenaren in de algemene regeling
dienen te worden betrokken. Het
was deze leden niet ontgaan, dat
sommigen in den lande hiervan
een nadeel voor bedoelde catego
rie vrezen, er van uitgaande dat,
wat ook zij van de toestand, waar
in zich het algemeen burgerlijk
pensioenfonds bevindt of zal be
vinden, het rijk de nominale pen
sioentoezeggingen steeds zal ge
stand doen en bovendien b.v
eventuele muntontwaardingen
nog door verhoging van pensioe
nen zal compenseren.
HET OUDERDOMSPENSIOEN
Vrijwel algemeen kon men
zich verenigen met de algemene
regel, dat het pensioen op 65-ja-
rige leeftijd ingaat.
Sommige leden tekenden hier
bij evenwel aan, dat, gezien de
wijzigingen, welke zich voltrek
ken in de levensduur van de be
volking van ons land en gelet op
het feit, dat in het algemeen 65-
jarigen tegenwoordig in een bete
re conditie verkeren dan vroe
ger het geval was, overwogen zal
moeten worden, of een aanpas
sing van de leeftijdsgrens aan ge
wijzigde omstandigheden niet
vlotter zal moeten kunnen ge
schieden dan door wetswijziging.
Deze leden herinnerden eraan, dat
nog niet zo lang geleden bij ver
schillende instellingen de neiging
bestond, de pensionering te doen
samenvallen met 't bereiken van
de 60-jarige leeftijd. Men is
daarvan in het algemeen terug
gekomen, omdat enerzijds de 60-
jarigen nog zeer wel bruikbaar
zijn in het arbeidsproces en an-
de van vrijstelling van premie
plicht wordt verleend. Het gevolg
daarvan diende ook huns inziens
te worden aanvaard, zodat onthef
fing van premiebetaling niet wor
den verstrekt aan hen, die in de
vermogensbelasting zijn aange
slagen.
Sommige leden brachten als be
zwaar tegen de opzet van het ont
werp naar voren, dat de loontrek-
kenden weinig zullen merken van
het financiële offer, dat van hen
wordt gevraagd, de niet-loontrek-
kers daarentegen wél.
Zeer vele leden achtten het
voornemen van de regering, voor
de loontrekl^nden ter zake van
de door hun verschuldigde pre
mie een looncompensatie toe te
staan, volkomen juist.
Inu tegenstelling tot enige le
den, die vroegen of de regering
bereid zou zijn in de wet een ver
plichte compensatie te regelen
voor wat betreft het deel, dat de
loontrekkers moeten bijdragen,
gaven zij voorts hun instemming
te kennen met de opvatting, dat
vooralsnog in het midden dient te
worden gelaten of die compensa
tie al dan niet volledig zal zijn.
Verschillende leden trokken de
optimistische opvatting der rege
ring, als zouden het aandeel der
overheid in de kosten van dit
wetsontwerp slechts dertig mil-
lioen gulden bedragen, ongeacht
de rentederving op de aan het
ouderdomsfonds te verlenen voor
schotten, in twijfel.
Enkele leden vreesden, dat het
onderhavige ontwerp, eenmaal tot
wet verheven, een te zware last
op de belastingbetaler in het al
gemeen en op het bedrijfsleven in
het bijzonder zal leggen. De klach
ten over de te hoge belastingdruk
zijn door de recente verlagingen
allerminst verstomd, en deze wet,
zo meenden zij, zal juist weer tot
verhoging van die druk leiden.
r>*« volk in het verleden al ver- 111 "el "«uu&pi vees, en en-
„Sla mocht houden, daartoe niet "Sm niêï te
het te dezer zake te bereiken doel l e jeugdige leeiujct met
kan worden gerekend. Het toont
vöerts, dat zowel de ontwikke
ling van de ideologie omtrent so
ciale verzekering en staatspen
sioen als de concrete vormgeving
aan die ontwikkeling een ware
volksprestatie mag worden gehe
ten.
Een algemene volksverzekering
wélke er naar streeft een bodem
pensioen voor ieders oude dag te
verzekeren, vindt haar grondslag
in een zeer nauwe solidariteit,
welke op haar beurt is af te lei
den uit het algemeen welzijn,
waarin het welzijn van iedere
deelgenoot op zijn oude dag als
een deelgoed a.h.w. verankerd
ligt. Dit gemeenschapsbesef van
allen moge voor ieder individu 'n
lossere zijn dan die van zijn
groep, zij moge derhalve van
geen enkele groep, tenzij bijzon
dere redenen daartoe nopen, spe
ciale offers vragen. Tot het vra
gen van een algemeen offer biedt
zij een hechte grondslag. Indien
derhalve, teneinde een iegelijk
tot de voorgestelde regeling toe
te latenf solidariteitsbijdragen
onontbeerlijk zijn, achtten de le
den, hier aan het woord, de recht
vaardigheid daarvan buiten twij
fel, mits zodanige bijdragen:
a. Algemeen zijn.
b. Niet verder reiken dan het
doel eist.
c. In verhouding staan tot
ieders aandeel in de betrok
ken solidariteit.
d. De individuele draagkracht
niet te boven gaan.
Be voorgestelde regeling, aldus
de hier aan het woord zijnde le
den, kan de toets van deze vier
criteria doorstaan.
Voor de verwezenlijking van
die gedachte had reeds vele jaren
géleden menig staatsman uit hun
pélitieke gelederen gestreden. Zij
meenden als zodanig de reeds in
de memorie van toelichting ver
melde namen van Kuyper en Tai-
ma met ere te mogen noemen.
Een ander lid meende in de
voorgestelde regeling een ele
ment te hespeuren van afwente
ling op diegenen, die het foeter
künnen betalen. Een zeker ele
ment van armenzorg. Het begin
sel van het ontwerp moge dan
als verzekering worden aange
diend, het eigenlijke kenmerk van
een verzekering betaling door
elke verzekerde van een premie,
adequaat aan de verzekerde som,
oJ, anders uitgedrukt, een ieder
bPIale een gelijke premie voor de-
dragen lasten met zich brengt.
Van andere zijde werd de aan
dacht gevestigd op degenen, die
voor het bereiken van de 65-ja-
rige leeftijd gepensioneerd wor
den. Zij, die bv. met 55 jaren
krachtens een bedrijfstaks- of
ondernemingsgewijze voorzie'
ning pensioen gemeten, moeten
dan nog gedurende 10 jaren pre
mie betalen voor een bodempen
sioen, dat vervolgens veelal van
hun eigen pensioen zal worden
afgetrokken.
Vele leden herinnerden eraan,
reeds eerder in dit verslag te ken
nen gegeven te hebben, zich er
niet tegen te zullen verzetten,
dat het weduwenpensioen eerst
bij het 65ste levensjaar zal in
gaan, aangezien zij meenden de
totstandkoming van een nood
voorziening voor weduwen als
voorloopster van een algemene
weduwen- en wezenverzekering
spoedig tegemoet te mogen
zien.
Enige leden konden zich bij de
voorgestelde hoogte van de uit
kering echter niet neerleggen.
Naar hun inzicht zou men van 'n
definitieve ouderdomsvoorziening
mogen verwachten, dat ook defi
nitief zou worden afgerekend met
de nooddruftige omstandigheden,
waarin vele ouden van dagen ver
keren.
DE MIDDELEN TOT DEK
KING VAN DE KOSTEN.
Zeer vele leden verklaarden, in
het algemeen accoord te gaan
met het in het ontwerp vervatte
systeem van premieheffing.
Vele leden merkten op, dat de
premieheffing, zoals deze in het
wetsontwerp is voorzien, inder
daad een deugdelijk verband legt
tussen het individueel arbeidsin
komen en de collectieve verzeke
ringsvoorzorg. Zij achtten de ge
varieerde premie mede alleszins
aanvaardbaar, omdat deze over
het geheel genomen niet zulke
grote variaties vertoont als men
wellicht zou vermoeden.
Deze leden stemden ermede in,
dat over ten hoogste 6000 inko
men premie verschuldigd zal zijn.
Zeer vele leden konden in het
algemeen instemmen met de
door de regering noodzakelijk ge
achte tegemoetkomingen aan
kleine zelfstandigen en andere
niet-loontrekkenden met een klein
inkomen.
Velen hunner achtten het in be
ginsel juist, dat ontheffing in ste-
OV'ERGANGSREGELING EN
AANPASSING.
Vele leden huldigden de opvat
ting, dat, ook bij een sociale ver
zekering met betrekking tot de
oudedagsvoorziening, alleen die
genen in beginsel zonder meer
rechten kunnen doen gelden, die
zich van hun premieplicht hebben
gekweten. Andere maatschappe
lijke overwegingen dan het uit de
verzekeringspositie dezer „beta
lers" voortvloeiende recht, bv. het
algemeen welzijn, kunnen even
wel ten aanzien van bepaalde
groepen „niet-betalers" tot de
conclusie leiden, hun ibij de wet
alsnog een recht op uikering te
verlenen.
Vele leden merkten op, dat de
in artikel 60 vervatte mogelijk
heid. bestaande pensioenrechten
d.w.z. reeds toegekende pen
sioenen alsmede 'reeds verworven
toekomstige pensioen aanspra
ken aan te tasten, bereids tot
een levendige discussie, zowel in
de dagbladpers als in de vaklite
ratuur, heeft geleid, totdat zij
waarschijnlijk het door commen
tatoren meest omstreden punt
van het onderhavige wetsontwerp
is gaan uitmaken.
Zij verklaarden zich in begin
sel voor de mogelijkheid van aan
passing ontvankelijk, de uitwer
king van deze gedachte, gelijk in
artikel 60 neergelegd, vermocht
hun instemming voorshands niet
weg te dragen.
In de eerste plaats waren zij
nog niet overtuigd van de nood
zaak. c.q. wenselijkheid, reeds in
gegane pensioenen in de aanpas
sing te betrekken. Veelal zal dit
onmogelijk zijn, omdat de polis
aan betrokkene is meegegeven.
Eenzelfde betoog leverden deze
leden met betrekking tot uitge
stelde pensioenen.
Ten aanzien van de thans reeds
in uitzicht gestelde pensioenen
bepleitten de hier aan het woord
zijnde leden, dat een deel van het
bodempensioen (bv. 20%) nim
mer foij de aanpassing in aanmer
king genomen zou mogen wor
den.
In dit verband betreurden zij,
dat het aangekondigde wetsont
werp met betrekking tot de aan
passing van de overheidspensioe-
nen nog niet is ingediend. Zou dit
wel het geval zijn, dan zou kun
nen blijken wat de regering voor
haar eigen werknemers als een
redelijke aanpassing beschouwt,
waarin misschien een richtsnoer
zou kunnen worden gevonden
voor het verkrijgen van grotere
garanties voor de aanpassing van
particuliere pensioenen.
Enige leden hadden in het bij
zonder bezwaar tegen het eerste
lid van artikel 60, waarin de
werkgever eenzijdig het recht
wordt gegeven pensioenen te ver
lagen. Dit ging hen, daarbij door
vele andere leden bijgevallen, veel
te ver.
Voor verscheidene leden was
het meest onbehaaglijke in de oe-
paling van artikel 60, dat gekort
zal worden op het pensioen, dat
verworven is, c.q. wordt, op grond
van jarenlang enerzijds door de
gepensioneerde c.q. te pensione
ren werknemer reeds betaalde bij
dragen, anderzijds door de werk
gever betaalde bijdragen, welke
grotendeels als uitgesteld loon
zijn te 'beschouwen. Zij gaven er
verre de voorkeur aan, indien 'n
zodanige aantasting van verkre
gen rechten niet met de sancctie
van de wetgever zou geschieden,
doch aan het georganiseerd over
leg zou worden overgelaten.
Ook deze leden hadden voorts
met name tegen de regeling van
het eerste lid van artikel 60 ern
stig bezwaar wegens het daarbij
eenzijdig aan de werkgever toege
kende recht, pensioenen te verla
gen. Zoals bedoelde bepaling
thans is voorgesteld, achtten zij
de werknemer volkomen rechte
loos. Zij drongen dan ook op in
voeging van een beroepsrecht
aan.
Vele leden, die met betrekking
tot het onderhavige onderwerp
tot dusver nog niet aan het woord
waren geweest, verklaarden zich
te kunnen voorstellen, dat rede
lijkheid ontzegd Wordt aan pen
sioenen, welke 70 of 8OV2 van het
op het tijdstip van inwerkingtre
ding der wet voor gelijksoortige
arbeid geldende loon te iboven
gaan. Dit huns inziens gezonde
uitgangspunt werd, zo meenden
zij, in het verleden bij vrijwel al
le pensioenvoorzieningen ten on
zent aangenomen.
Indien men de redelijkheid van
een totaal pensioeninkomen tot
zodanige 70 of 80% erkent, is het
dan, mede uit een oogpunt van
gelijke rechtsbedeling, juist, een
korting toe te passen in gevallen,
waarin bedoelde grens niet wordt
foereikt?
Nog afgezien van hetgeen hun
betoog tot dusver aan bedenkin
gen tegen het regeringsvoorstel
op «dit stuk bevatte, hadden vele
leden ook overigens op de rege
ling van artikel 60 ernstige cri-
tiek.
Indien dan al het totale pen
sioen zou dienen te worden ge
fixeerd op tenminste 70 of 80%
van het tijdstip van inwerkingtre
ding der wet voor gelijksoortige
arbeid geldende loon, dan zou
daarbij toch in ieder geval aan
twee zaken aandacht dienen te
worden besteed. Ten eerste zou
een minimum dienen te worden
bepaald, waar beneden geen be
perking zou worden opgelegd. Zij
dachten hierbij aan een bedrag
van ongeveer 3000.
Enige leden meenden, dat de re
gering er goed aan zou doen, de
onrust, welke haar voorstel inza
ke de aanpassing van de bijzon
dere pensioenen onder de gepen
sioneerden heeft teweeggebracht,
door intrekking van artikel 60
weg te nemen.
Algemeen drong men er dan
ook op aan, het thans in artikel
60 voorgestelde te splitsen in
twee regelingen: één voor op
grond van toekomstige dienstja
ren nog te scheppen toekomstige
pensioenaanspraken enerzijds en
anderzijds een voor reeds verwor
ven toekomstige pensioenrechten.
Bij de afzonderlijke artikelen
van dit wetsontwerp werd nog 'n
groot aantal vragen, in hoofd
zaak van technische aard, gesteld.
Als gevolg van de steeds toe
nemende drang naar zelfbeschik
king in het Verre-Oosten hebben
ook in Singapore nu en dan orde
verstoringen plaats.
Er zijn dezer dagen in Londen
besprekingen gehouden over de
toekomstige status van Singapo
re. Het is de bedoeling, dat deze
stad binnen afzienbare tijd vol
ledig zelfbestuur zal krijgen. Een
stap in deze richting was reeds,
dat in April van dit jaar het ko
loniale bestuur werd afgeschaft
en daarvoor in de plaats een „ge
kozen" regering kwam, waarin
voor het grootste deel inheem
sen zitting hebben.
Er is nog steeds een koloniale
gouverneur, doch de inheemse
eerste minister, David Marshall,
die als verwoed ijveraar voor on
afhankelijkheid zeer gezien is bij
de bevolking, onderhoudt de
meest vriendschappelijke betrek
kingen met hem. Hij riskeert
hierbij zelfs bij het minder ont
wikkelde deel van de bevolking,
die de gouverneur als aartsvijand
van hun politieke aspiraties zien,
zijn populariteit mede.
In deze overgangsperiode is 'n
goede verstandhouding echter de
enige manier om Singapore rijp
te maken voor volledig bestuur.
De Britse ministers, die in het
voormalige bestuur de verant
woording hadden voor de finan
ciën, verdediging en rechtspraak
zijn in de nieuwe regering aan
gebleven, doch zij hebben zich
d»kapp»p»et
Waporttcoduf
markt 16 krwmrijstraat 9
fintóuzwi
coor verzorgd kapwerk en ook
voor betere toiletartikelen.
aparte salon voor huidverzorging,
depositair „lam?ome"-dr. payot"
•„yardley".
De Canadese regering heeft be
sloten met onmiddellijke ingang
op grotere schaal dan tot nu toe
voorschotten te geven voor de
overtochtkosten van immigran
ten uit Europa, die anders bij ge
brek aan middelen de overtocht
niet kunnen bekostigen. Voor
ruim honderd gulden kan een
immigrant nu passage naar Cana
da krijgen. Wat de reis meer kost,
kan hij in twee jaar terugbetalen.
voortreffelijk bij de nieuwe stand
van zaken aangepast, wat zeker
voor een groot deel te danken is
aan het taktvolle beleid van Mar
shall.
Wanneer de tijd rijp is.
Reeds in Juli van dit jaar dron
gen de gouverneur en zijn colle
ga's bij de Britse minister van
Koloniën, die toen 'n bezoek aan
Singapore en Malakka bracht,
aan op een onmiddellijke uit
spraak inzake de datum en de
manier, waarop zelfbestuur ver
kregen zou worden. De Britse
minister gaf Marshall de verze
kering, dat Engeland het recht
van Singapore voor zelfbestuur
erkende, doch hij gaf als zijn me
ning te kennen, dat hier beter
over beslist kon worden, wan
neer de nieuwe regering tenmin
ste één jaar in werking was ge
weest.
De besprekingen, die nu in
Londen tussen Marshall en de
Britse minister van Koloniën
hebben plaatsgevonden, waren
hoofdzakelijk informatief en als
voorbereiding bedoeld voor de
officiële conferentie, die in April-
Mei van het volgende jaar over
de toekomst van Singapore zal
beslissen. Met Marshall kwamen
twee collega's mee, de minister
van Arbeid, een Chinees en de
minister van Huisvesting en Lo
kaal Bestuur, een Maleier.
In de acht maanden, dat de
nieuwe regering in werking is,
blijkt deze goed te voldoen en het
oude koloniale systeem is hier
mede wel volkomen afgeschaft.
Het rode gevaar.
De grote meerderheid van de be
volking van Singapore stelt ab
soluut vertrouwen in Marshall
en de zijnen, zodat men mag ver
wachten, dat deze regering, wan
neer zij volgend jaar volkomen
van Engeland onafhankelijk zal
zijn geworden de toestand aan
zal kunnen.
Het grote gevaar op Malakka
komt van de zijde van het com
munisme. Marshall is een gezwo
ren vijand hiervan volgens
Europese begrippen zou men
hem een gematigd socialist kun
nen noemen en toen de com
munisten zich in Mei en Juni van
dit jaar tegen zijn bestuur pro
beerden te verzetten door relle
tjes en stakingen bij de vakver
enigingen van de transport- en
fabrieksarbeiders, toonde hij
over veel takt te beschikken
door zelfs zonder enige conces
sies te doen, deze akties te onder
drukken.
De besprekingen te Londen
zijn natuurlijk een doorn in het
oog van de extremisten, die lie
ver een revolutionnaire toestand
zouden zien, waarbij eisen en ul
timatums gesteld werden. Zij zul
len ongetwijfeld trachten er
munt uit te slaan, nu de delega
tie terugkomt zonder onmiddel
lijke resultaten te kunnen laten
zien. Doch Marshall is een te
goed staatsman, dan dat hij een
goede verstandhouding met de
Britten zowel in Londen als in
Singapore, die een solide waar
borg voor de toekomst van het
gebied is, zou riskeren om in de
gunst te komen van een Chinese
minderheid, al zetten deze ook
nog zo'n grote mond op.
(Nadruk verboden.)
De ministerleden van de Ne
derlandse delegatie naar de Ne
derlands-Indonesische conferen
tie, mr Luns, de heer v. d. Kieft.
prof. Zijlstra en mr Donker, zijn
Zondagmiddag met de Dakota
van de Kon. luchtmacht, waar
mee zij Vrijdag naar Genève wa
ren gekomen, van het vliegveld
Coitrin naar Nederland terugge
keerd.
Uit Djakarta zijn de Indonesi
sche ministers Leimena en Kasi-
mo per vliegtuig in Genève aan
gekomen voor de Nederlands-In
donesische conferentie.
Minister Luns zei voor zijn ver
trek: „Wij zijn voldaan over de
eerste contacten, die in 'n vriend
schappelijke sfeer plaatsvonden.
Voor de resultaten in de toe
komst moeten wij eerst de tech
nische besprekingen, die volgen
de week worden voortgezet, af
wachten. De Nederlandse minis
ters moeten helaas terugkeren
voor parlementaire zaken, maar
wij hopen, dat wanneer prof. Zijl
stra Dinsdag terugkomt in Genè
ve, er verdere besprekingen op
ministerieel niveau gehouden zul
len worden"
De Britse minister van Buiten
landse Zaken, MacMillan, heeft
Zaterdag in 'n radiorede de Sow
jet-Unie ervan beschuldigd, dat
zij in het Midden-Oosten de koude
oorlog opnieuw wil laten begin
nen.
De Sowjets hebben een nieuw
front geopend in het Midden-Oos
ten, waarvan zij de grote (olie)
belangen van Engeland en zijn
bondgenoten kunnen treffen, al
dus de minister.
Volgens hem trachten de Rus
sen invloed in het Midden-Oosten
te krijgen, die zij dan zouden wil
len gebruiken om ontevredenheid
en misschien revolutie onder de
volkeren daar te verwekken,
waardoor een ernstige slag zou
worden toegebracht aan de eco
nomie en de levensstandaard van
het Westen.
Ook beschuldigde MacMillan
de Sowjet-Unie ervan, dat zij
tracht het Palestijnse vraagstuk
„onoplosbaar" te maken. Volgens
de Britse minister moest het ech
ter mogelijk zijn om door middel
van „geduldige en geheime on
derhandelingen tussen beide
partijen tot een oplossing van de
kwestie te komen. „Vrede in Pa
lestina zou de communisten een
krachtig wapen ontnemen en ge
luk en voorspoed voor het gehele
Midden-Oosten betekenen".
MacMillan zei, dat de Russen
zich in Europa voordoen als
Europeanen, om progressieve
elementen tot het communisme
te verleiden, en dat zij zich in
Azië voordoen als anti-kolonialis
tische en anti-imperialistische
Aziaten. „Niettemin behoren zij
door hun veroveringen en anne
xaties tot de grote koloniale mo
gendheden". De Russen manen
een „pardie van alles wat Enge
land en andere Europese landen
(in Azië) hebben gedaan. Zij
zwijgen over onbaatzuchtig werk,
de erfenis van vrijheid en eerbied
voor de wet, en de vorderingen
De algemene vergadering der
V.N. heeft Vrijdagavond een for
mule om de niet-permanente zetel
in de Veiligheidsraad die door
het verstrijken van de ambtster
mijn van Turkije was vrijgeko
men, tussen de candidaten Zuid-
Slavië en de Philippijnen te ver
delen, verworpen.
Geen van beide landen verkreeg
de vereiste twee derde meerder
heid. Na een scherp debat werd
een geheime stemming gehou
den, welke het volgende resultaat
had: Zuid-Slavië 34 stemmen, de
Philippijnen 19, Spanje twee,
Bulgarije één, Italië één. Zweden
één en Jemen één.
Afgevaardigden van vele lan
den hadden krachtig geprotes
teerd tegen een plan, ontworpen
door de voorzitter van de alge
mene vergadering, dr Jose Maza,
om de impasse te verbreken door
die wij er gebracht hebben. Zij
preken een leer van haat en vij- jlej- i0^ laten beslissen. Zuid-
andschap tussen volken van ver- siavië en de Philippijnen trokken
schillend ras en geloof". Het em- loten en Zuid-Slavië won. Dit be-
ge antwoord daarop is volgens
MacMillan, dat het Westen voort
gaat, in samenwerking met de
Aziatische landen als vrije en ge
lijke deelgenoten, met het werk,
dat in Azië nog verricht kan wor
den en ook verricht wordt.
Over atoomproeven verklaarde
MacMillan. dat Engeland gelooft,
dat de proeven geregeld en be
perkt moeten worden. Doch hij
geloofde niet, dat welke Britse
regering dan ook zou kunnen
overwegen grote sommen uit te
geven voor een wapen dat zij van
essentieel belang voor de Britse
verdediging acht en dat zij dan
ermee zal instemmen, dat zij er
nooit geheel zeker van kan zijn
of het wapen ook werkt. „Proe
ven kunnen geregeld en beperkt
worden", aldus MacMillan, „en
ongetwijfeld zal ook door de drie
regeringen hierover gesproken
worden".
tekende, dat 't in 't eerste jaar zit
ting zou hebben en daarna zou
uittreden ten behoeve van de
Philippijnen, die het tweede (en
laatste) jaar in de Veiligheids
raad vertegenwoordigd zoude .1
zijn.
Een groot aantal leden, waar
onder de Sowjet-Unie, Australië,
procedure niet tot de methoden
van de algemene vergadering be
hoorde.
Engeland, Frankrijk en de V.S.
steunden het voorstel van Maza!
Dit was de 35ste stemming.
Tenslotte besloot de algemene
vergadering na een debat over
de proccedure tot Maandag uiteen
te gaan en haar zitting tot Dins
dag middernacht te verlengen.
Het besluit hiertoe werd genomen
met 49 tegen 12 stemmen bij vier
onthoudingen. De algemene ver
gadering zou eerst Vrijdag te
middernacht haar zitting hebben
beëindigd. Zij zal de behandeling
van omstreden kwestie tijdens
de verlening voortzetten.
medegedeeld door het K.N.M.I. te
De Bilt, geldig van Maandagoch
tend tot Maandagavond.
Om het vriespunt.
Wisselend bewolkt met enkele
Nieuw-Zeeland. Mexico en Tur- J^S&n-, sneeuw- of hagelbuien,
kije verklaarde, dat de gevolgde Overwegend matige wind in
hoofdzaak tussen west en noord.
Temperaturen om het vriespunt.
DINSDAG 20 DECEMBER
Een woordvoerder van het
Britse ministerie van Buitenland- j
se Zaken heeft verklaard, dat j Breskens
Engeland tegenstander is van Terneuzen
het gebruik van geweldsmidde- Hansweert
len bij de oplossing van het Pa-Walsoorden
lestijnse vraagstuk. De woord
voerder zei dit naar aanleiding
van de verklaring van premier
Nasser van Egypte, die Donder
dag heeft gezegd dat Egypte in
samenwerking met Syrië zijn
gehele gewapende macht in het
geweer zal brengen als Israël
nog eens een daad van agressie
tegen Syrië of Egypte zou ple
gen.
v.m.
5.07
5.42
6.22
6.32
n.m.
5.32
6.07
6.47
6.57
20
8.47
16.32
11.35
23.16
21
8.48
16.32
11.52
22
8.48
16.32
12.11
0^27
23
8.49
16.33
12.31
1.40
24
8.49
16.34
12.55
2.57
25
8.49
16.34
13.25
4.16
