TURKIJE STAAT PAL
u;i j. s
■Hroïncic!
T#
Het gestolen vliegtuig
Mevrouw Edel-Visser over het vrouwelijke
bedrijfshoofd in onze maatschappij
Ankara nam uitdaging van het
Kremlin aan
Vragen aan de Minister.
Waar is de
man
Door het verdrag, dat enige tijd geleden tussen Turkije
en Irak werd gesloten, is er een nieuw hoofdstuk in de
geschiedenis van de verdediging van het Midden Oosten
begonne". Het werd door Rusland natuurlijk met een uit
barsting van vijandelijke gevoelens begroet, doch dit is
niets nieuws voor Ankara.
Canberra-bommen werper
verongelukt
TERNEUZEN.
SLUIS.
IJZENDIJKE.
ZAAMSLAG.
Veelomstreden
wetsontwerp in Z.-Afrika
wordt 1 October
van kracht
De Turkse regering bleef onverstoorbaar en zei slechts, dat zij
qcIi niet door de Rossen zou laten imponeren: wij zijn gewend aan
Russische bedreigingen en hebben geleerd hoe wij daar mee moeten
«inspringen.
Toch is er een dosis moed voormet de beschuldiging, dat buiten-
nodig geweest om, ondanks de I landse mogendheden Turkije hiel-
herhaalde Russische eisen, zo pen met het oprichten van bases
tegen de belangen van Rusland!
in te gaan. Turkije heeft hier een
goed voorbeeld gegeven voor alle
landen, die onder Russische druk
staan en zich hiermede een waar
dig lid van de NATO betoond.
Het laad is nu tezamen met Irak
het voornaamste Noordelijke bol
werk in het Midden Oosten ge
worden.
Deze ervaring met Turkije
toont tevens aan hots weinig
Russische dreigementen in de
praktijk betekenen, wanneer
ar kalm doch vastberaden weer
stand aan wordt geboden. Bo
vendien is Turklje's lidmaat
schap van de NATO er het be
wijs van, dat de druk, die de
Sow jet-Unie op verschillende
landen uitoefent, grotendeels
dte oorzaak is van de consolida
tie van de met-communistische
wereld dus precies wat de
diplomatie van het Kremlin
voortdurend heeft trachten te
voorkomen.
DE UITWEG NAAR ZEE.
De vastberaden houding van
Turkije kan het beste met enige
voorvallen uit de recente geschie
denis van de Russisch-Turkse be
trekkingen geïllustreerd worden.
Van 1940 af heeft Rusland zijn
imperialistische politiek weer
voortgezet. Onder het communis
me is, evenals onder het Tsaris
tische regime, het doel van Rus
land geweest om zich toegang te
verschaffen tot de havens van de
Oostelijke Middellandse Zee. En
tegenwoordig is dit doel nog veel
aantrekkelijker met het oog op
het grote strategische belang en
de reusachtige oliebronnen van
het Midden Oosten.
Sfolotow legde tijdens de Nazi-
Sowjet onderhandelingen in No
vember 1940 zijn kaarten op tafel.
Hij eiste toen een basis voor de
Russische land- en zeemacht bin
nen het bereik van de Bosporus
an de Dardanellen. Verder stond
hij erop, dat het gebied ten Zui
den van Batoem en Bakoe, in de
richting van de Perzische Golf,
erkend zou worden als het brand
punt van de aspiraties van de
Sowjet-Unie.
Sn Maart 1945 toonden de Rus
sen nog duidelijker, waar het hen
om te doen was, toen zij het
Turks-Russische verdrag van
1921, waarbij destijds de Oostelij
ke grensgebieden van Kars en
Ardahan (tegen Transkaukasië
aan gelegen) aan Turkije waren
teruggegeven, eenzijdig verbra
ken. De prijs van een nieuw ver
drag moest het opnieuw afstaan
van deze gebieden door Ankara
rijn. j
De bedoeling bleek toen duide-
Tijk Het Russische diplomatieke
offensief, dat gesteund werd door
de onuitgesproken bedreiging van
militair geweld, was er op ge
richt om Turkije aan zich te on
derwerpen door een „gezamen
lijke" controle op de zeestraten
(met een alles beheersende Sow-
jptbasis) en de inlijving van het
intussen zwaar versterkte Kars-
Ardahan-gebied.
GEEN HAARBREED.
„met agressieve bedoelingen".
Het antwoord van Turkije hier
op luidde, dat de Russische eisen
de bedoeling hadden haar veilig
heid en territoriale integriteit in
gevaar te brengen. Daarom ont
kende zij alle verantwoordelijk
heid voor het slechter worden
van de Turks-Russische betrek
kingen.
EEN MET HET WESTEN.
Tezelfder tijd gaven de Turken
de wens te kennen om lid van de
NATO te worden. Zij redeneerden
aldus, dat elk land, dat geen ga
rantie-verdrag met Amerika had,
kon verwachten om op zekere dag
net als Zuid-Korea te worden aan
gevallen.
Als bewaker van de zeestra
ten was Turkije van vitaal be
lang voor het Oostelijke Mid
dellandse Zeegebied en voor het
gehele Midden-Oosten welke
geen van beiden losgemaakt
konden worden van de collec
tieve verdediging van West-
Europa.
Weer kwam Rusland tussen
beiden. In Januari 1952 zond het
een prot'estnota tegen Turkije's
intrede in de NATO. Ondanks dat
werd Turkije de volgende maand
lid van de NATO.
Het resultaat was kentekenend
voor de Russische houding. Men
zou een toenemende druk, een
ultimatum of troepenverplaat
singen naar de grens verwacht
hebben. Niets van dit allesv In
Mei 1953 zag Rusland in een offi
ciële nota -af van zijn eis op Kars
en Ardahan! Er zat echter een
addertje onder het gras. „Zou
Turkije willen toestemmen in
aparte onderhandelingen over de
kwestie van de zeestraten?"
Ankara besloot hier niet op in
te gaan. Het herinnerde Moskou
weer net als bij vorige gelegenhe
den eraan, dat het internationaal
beheer over de Straten was vast
gelegd in de Conventie van Mon-
treux in 1936.
VASTBERADEN...
Begin 1954 werd het duidelijk
dat er zich binnen de NATO een
nieuw patroon voor de verdedi
ging van het Midden Oosten ont
wikkelde. Moskou protesteerde
opnieuw en 'beschuldigde Ameri
ka, Engeland en Turkije van po
gingen om zich onder valse voor
wendsels van de aanwezigheid
van buitenlandse gewapende
strijdkrachten in de landen van
het nabije en Midden Oosten te
verzekeren.
Een antwoord van Turkije,
waarbij dit land verklaarde van
geen enkele schikking te willen
weten, leidde tot plechtige ver
zekeringen van de Russische
vriendschap tegenover Turkije,
dooh deze maakten na het sluiten
van het Turks-Iraakse verdrag
in December 1954 plaats voor een
hernieuwde vijandelijke stem
ming.
En zo staan op het ogenblik de
zaken. Door een vastberaden
standpunt in te nemen, zowel
tegenover de Russische dreige
menten als de betuigingen van
vriendschap, heeft Turkije de uit
daging van de diplomatie van het
Kremlin aangenomen en de we
reld getoond wat deze waard is.
Laten wij hopen, dat door dit
voorbeeld ook andere landen op
deze manier onder de Russische
druk zullen uitkomen.
PRIMEUR VOOR DEN HAAG:
RIJDENDE SPAARBANK.
De niet-comimerciële Haagse
nutsspaarbank heelt, in verband
met het tekort aan mogelijkheden
om bijkantoren te stichten, een
.rijdende spaarbank" laten bou
wen. Deze spaarbank zal van 17
October af wekelijks twee maal
in zeven nieuwere wijken stand
plaats innemen om dusdoende dat
gedeelte van 231.000 Haagse nuts-
spaarders met een gezamenlijk
tegoed van 168 millioen gulden
dicht bij huis van dienst te kun
nen zijn.
Men heeft op ruim chassis een
wachtkamer laten bouwen. Ach
ter de cabine, die als loket voor
twee personen is ingericht, be
vindt zich een ruimte, die van
deze wachtkamer is afgesloten.
Men kan daar rustig zijn zaken
afdoen.
De Haagse bank, die naast het
hoofdkantoor in Den Haag, Was
senaar, Rijswijk, Voorburg en
Loosduinen 20 bijkantoren telt,
(Scheveningen heeft een eigen
bank) werd in 1818 gesticht in 'n
kamer van het stadhuis. Daar
konden „boden en ambachtslie
den" hun spaargeld brengen.
Halen was minder eenvoudig, om
dat de spaanders dan moesten
vertellen, „wat ze met hun geld
gingen doen." Dat is nu wel an
ders.
De geweldige uitbreiding van
Den Haag maakt het vestigen van
meer hijkantonen nodig. De moei
lijkheid om deze kantoren gun
stig te situeren en daarbij de ob
stakels, die men bij het bouwen
ondervindt, hebben geleid tot het
inrichten van een mobiele spaar
bank, die, naar men verwacht,
een reeks van jaren dienst zal
moeten doen, voordat het nuts
bedrijf voldoende bijkantoren zal
hebben.
Een bommenwerper van het
type „Canberra" is Maandag in
de lucht boven Stowmarket in
Suffolk uit elkaar gesprongen.
Van de vier inzittenden is er één
om het leven gekomen doordat
zijn valscherm niet functionneer-
de. De anderen kwamen behou
den op de grond terecht. Het
toestel maakte een oefenvlucht.
Een afscheid.
Vrijdagmiddag namen de
hoofdkantonniers en kanton-
niers van de Provinciale Water
staat in Zeeuws-Vlaanderen op
de vergaderzaal van de Waterlei
ding Maatschappij in tegenwoor
digheid van het bureaupersoneel
en technische ambtenaren alhier
afscheid van hun hoofdingenieur
J. A. Hofwegen, die met ingang
van 1 October a.s. de dienst van
de Provinciale Waterstaat ver
laat.
Namens de kantonniers in W.
Zeeuws-Vlaanderen werd het
woord gevoerd door de heer J.
Vermeulen, hoofdkantonnier te
Groede, die onder aanbieding van
een omlijste pracht foto van de
haven van Terneuzen, de heer
Hofwegen dank betuigde voor
de buitengewoon prettige wijze
waarop deze leiding wist te ge
ven aan allen bij het vervullen
van hun taak.
De heer P. C. den Beer, kanton
nier te Zaamslag, onderstreepte
de woorden van de vorige spre
ker en zwaaide namens het per
soneel in O. Zeeuws-Vlaanderen
de heer Hofwegen alle lof toe
voor zijn medeleven met het on
der zijn toezicht staand perso
neel. Allen zien dan ook hun
hoofdingenieur node vertrekken.
Uiting gevende van de gevoelens
van hoogachting, wenste spreker
namens alle kantonniers de heer
Hofwegen in zijn nieuwe werk
kring het allerbeste toe.
De heer Hofwegen dankte hier
op de sprekers, en met hen, alle
kantonniers van zijn dienstkring,
over wier plichtsvervulling hij
steeds met waardering zal terug
denken.
Des avonds werd in de lunch
room Koene het bureauperso
neel, technische ambtenaren en
opzichters gelegenheid geboden
afscheid te nemen van de heer
en mevrouw Hofwegen.
Hier werd het woord gevoerd,
door de heer D. S. Frelier, tech
nisch opzichter te Terneuzen, die,
nadat hij mevrouw Hofwegen
een bloemenmand had aangebo
den, in welgekozen woorden de
heer Hofwegen dank bracht voor
de allerprettigste sfeer, die de
scheidende hoofdingenieur wist
te scheppen tussen hem en het
technisch, personeel.
De bureelambtenaar, de heer
J. J. de Klerk, getuigde hoe ook
het kantoorpersoneel met spijt
kennis had genomen van het be
sluit van hun hoofdingenieur om
de dienst van de Provinciale Wa
terstaat te verlaten en in het
particuliere bedrijf een leidende
functie te aanvaarden.
Spreker bood als een herinne
ring aan de tijd in Zeeuws-Vlaan
deren doorgebracht de heer Hof
wegen namens het personeel een
viertal boekwerken aan.
Tenslotte was het de heer Q.
A. van de Linde, technisch amb
tenaar te Oostburg, die de heer
Hofwegen dank bracht voor zijn
medeleven met alien die met hem
ambtelijk in aanraking kwamen.
De heer Hofwegen betuigde,
mede namens zijn echtgenote, al
len dank voor de aangeboden hern
inneringen aan zijn diensttijd in
Zeeuws-Vlaanderen, en bovenal
voor de zo talrijke blijken van
vriendschap, die zij steeds moch
ten ontvangen. Het spreekt van
zelf, aldus de scheidende hoofd
ingenieur, dat zij deze prettige
tijd in Zeeuws-Vlaanderen door
gebracht, nimmer zullen verge
ten.
De heer Hofwegen besloot zijn
afscheidswoord met allen het al
lerbeste toe te wensen.
Ondanks de druk, die Rusland
uitoefende, weigerde Turkije ook
maar een haarbreed toe te gtven.
Volgens haar waren deze eisen
onverenigbaar met de Turkse na
tionale souvereiniteit.
In 1947 kwam de eerste belo
ning voor deze standvastige hou
ding. Het was de verklaring van
president Truman, dat de Ver.
Staten Turkije en Griekenland
zouden steunen bij hun voorbe
reidingen voor het tegengaan van
agressie.
Moskou bleef zijn propaganda-
actie tegen Turkije volhouden en
in 1951 kwam er een Sowjetnota
HET VERLEENDE VERLOF AAN
DE SECRETARIS-GENERAAL
VAN LANDBOUW.
Het lid van de Eerste Kamer
de heer Rip heeft aan de minis
ter van Landbouw, Visserij en
Voedselvoorziening de volgende
vragen schriftelijk gesteld:
1. Is het waar, dat aan mr J. Th.
Bonnerman op zijn verzoek bui
tengewoon verlof is verleend als
secretaris-generaal van het mi
nisterie van Landbouw, Visserij
en Voedselvoorziening?
2. Indien vraag 1 bevestigend
wordt beantwoord, is de minister
dan bereid mede te delen, om
welke redenen mr J. Th. Bonner -
man buitengewoon verlof heeft
gevraagd en om welke redenen
de minister dit verlof heeft ver
leend?
Op de laatste dag van het in
ternationaal congres van vrou
welijke bedrijfshoofden, georga
niseerd ter gelegenheid van het
eerste lustrum van de Nederland
se bedrijfshoofden, heeft de pre
sidente van deze unie, mevrouw
J. M. P. EdelVisser, in de aan
wezigheid van minister Zijlstra
en staatssecretaris Veldkamp, ge
sproken over „Het vrouwelijke
bedrijfshoofd in het verleden,
thans, en in de toekomst".
Dat vrouwen de verantwoorde
lijkheid van de leiding van een
onderneming op zich nemen, is
niet iets van recente datum. De
geschiedenis geeft daarvan vele
voorbeelden. Meestal was het on
der de drang van de omstandig
heden, dat de vrouw er toe werd
gedreven zich aan het hoofd van
een bedrijf te stellen, als het er
om ging een bedrijf voort te zet
ten, na de dood van een vader of
echtgenoot.
Vooral na de twee wereldoor
logen deed zich de noodzakelijk
heid nog meer voelen. Maar het
is niet alleen de noodzaak die een
vrouw in de richting van de han
del stuurt. Daar zijn andere fac
toren bijgekomen. Het baart geen
verwondering meer, dat een jon
ge vrouw een weg zoekt en die
vindt in het industriële leven en
zich door haar werk 'n onafhan
kelijke plaats in het economische
leven verzekert. Zulks wordt op
het ogenblik door de gehele
maatschappij aanvaard.
Dat nieuwe gezichtspunt heeft
overal voor de jonge meisjes de
mogelijkheden geschapen een
vorming te ontvangen, om in haar
behoeften te voorzien, welke haar
omstandigheden in de toekomst
ook zouden zijn. Uit die stand
van zaken maakt de vrouw, zeer
dikwijls zonder zich daarvan re
kenschap te geven, de logische
gevolgtrekking in geval van nood
zaak haar werkkracht ter be
schikking van de maatschappij
te stellen, zodanig, dat noch zij,
noch haar mogelijke familie weer
ten laste van de gemeenschap
zouden komen, zoals dat vroeger
het geval was. Maar nu dragen
de regels voor de leiding van het
openbare leven, vóór alles het
stempel van de suprematie van
de man. Een weinig sympathieke
uitdrukking, aldus de presidente,
maar zij durfde die in dit gezel
schap te gebruiken, omdat zij
goed weet, dat het niet in de be
doeling ligt van de aanwezige
heren, de vrouwen te beheersen.
Met een kleine anecdote wilde
zij aantonen, dat men het eigen
lijk de vrouwen niet kwalijk zou
kunnen nemen, indien zij wraak
zouden nemen. In 1938 vertelde
mejuffrouw Johanna Naber, de
bekende schrijfster en Neder
landse feministe, die toen 80 jaar
was, haar een voorval uit 1880.
Zij moest in haar kwaliteit van
lid van een of ander comité als
afgevaardigde deelnemen aan een
bijeenkomst, die ver van haar
woonplaats werd gehouden. Een
weinig voorkomende gebeurtenis
in die tijd! De onkosten werden
vergoed, d.w.z. dat de mannen
een declaratie voor een warme
maaltijd konden indienen, terwijl
mej. Naber zich met een broodje
kaas tevreden moest stellen!
WENSEN.
Nu hebben de mannen in Ne
derland de supprematie van de
vrouw niet te vrezen, zo merkte
zij verder op. Wel hebben de
vrouwen enige wensen, die, naar
zij hopen in de toekomst zullen
worden vervuld. Vooreerst noem
de zij de kwestie van de onbe
kwaamheid van de gehuwde
vrouw in de burgermaatschappij.
In de tweede plaats noemde
zij de belasting-wetgeving en in
het bijzonder de onevenredig
sterke progressie van de belas
tingheffing voor een werkend
echtpaar.
In dit verband herinnerde zij
aan het werk van haar Belgische
collega, mevrouw Vandenschrik.
Het heeft er alle schijn van, dat
de inspanningen, die daar op dit
terrein worden gedaan binnen
kort met succes zullen worden
bekroond. Zo heeft de minister
van Economische Zaken van Bel
gië, de heer Rey, gesproken oyer
de moeilijkheden, die de kleine
ondernemingen ondervinden. Hij
kwam tot de conclusie, dat zij het
best zouden kunnen worden ge
holpen door afschaffing van de
cumulatie van de inkomsten der
echtgenoten. Is dit een gedachte
om door de Nederlandse minister
van Economische Zaken te wor
den overgenomen? zo vroeg zij.
Een derde vraagstuk noemde
zij dat van gelijk loon voor gelij
ke arbeid. Met betrekking tot
deze materie heeft Frankrijk een
voorbeeld gegeven. Onze rege
ring heeft beloofd volgens een
bepaalde methode te komen tot
de afschaffing van de verschillen
in salarissen en lonen. Bij ons
zijn de benoemingen van func
tionarissen reeds gelijk, zowel
voor de mannen als voor de
vrouwen, terwijl sedert enkele
weken de gelijkheid van lonen
en salarissen zich heeft uitge
strekt tot het personeel van de
Nederlandse radio.
Ondanks die wensen, die nog
lang piet op het punt staan te
worden vervuld, blijft het doel,
dat de vrouwelijke bedrijfshoof
den zich stellen, te werken voor
het openbaar goed, tezamen met
de mannelijke collega's. Daarom
ook zijn de vrouwelijke bedrijfs
hoofden verheugd, dat de jaar
beurs te Utrecht voor het eerst
twee vrouwen in het bestuur
heeft opgenomen.
Spreekster heeft het vertrou
wen, gebaseerd op dit laatste feit
dat de openbare organisaties er
geleidelijk toe zullen over gaan
de vrouwen met meer waarde
ring en collegialiteit te ontvan
gen.
Zij maakte tenslotte het woord
van de Koningin, toen nog Prin
ses Juliana, in 1948 gesproken bij
gelegenheid van de tentoonstel
ling van het werk van de vrouw,
tot het hare. De toenmalige Prin
ses zei toen onder meer, dat de
vraag, te weten wie de invloed
rijke persoonlijkheid is, het ge
nie, wie het talent bezit, uitein
delijk onafhankelijk is van het
geslacht waartoe men behoort.
De B.B. - Bescherming Bevol
king - is thans een organisatie,
welke voor haar taak is be
rekend. Overal in ons land is
ruimschoots uitstekend materiaal aanwezig.
Meer dan 160.000 B.B.-ers willen nu geregeld in een
stukje van hun vrije tijd oefenen om de handen uit de
mouwen te kunnen steken als hun hulp nodig mocht
zijn. Toch vertoont de organisatie nog open plaatsen.
Op elke twee noodwachters is nog een derde nodig.
Weest U die derde!
Vraagt U eens bij het Hoofd Bescherming Bevolking
in Uw woonplaats, aan Uw wijk- ol blokhoofd, wat de
B.B. voor U zal doen en wat U in de B.B. kunt doen.
Zowel des middags als des
avonds bleef het gezelschap nog
enige tijd bijeen om onder het ge
not van aangeboden verversin
gen en het daarbij passend roker
tje menige herinnering uit de
diensttijd te releveren, waarbij
steeds tot uiting kwam de goede
verstandhouding tussen hoofd
ingenieur, bureau- en technische
ambtenaren en kantonniers.
Oprichting auto- en motorclub.
Alhier werd in hotel „Cen
traal" een auto- en motorclub op
gericht, welke met 24 leden start
te. Het initiatief daartoe werd
genomen door de plaatselijke
V.V.V., die hiermee haar taak tot
het organiseren aan auto- en mo
torritten aan de nieuwe vereni
ging overdroeg. Drie keer per
jaar zal een evenement georga
niseerd worden, nl. twee keer
voor eigen leden in samenwer
king met de Ralleyclub in Brug
ge en in September een grote in
ternationale ralley. Contact tot
samenwerking zal opgenomen
worden met naburige bestaande
organisaties.
Het bestuur werd als volgt sa
mengesteld: G. J. van Oorschot,
voorzitter; A. de Bruijn, secreta
ris; R. Gevaert, penningmeester;
R. Grahame en K. v. d. Vijver,
leden.
De eerste rit vindt plaats op
Zaterdag 3 December nl. een St.
Nicolaas surpriserit.
Gemeenteraad komt bijeen.
Maandag 3 October komt de gei
meenteraad van Sluis in open
bare zitting bijeen. Naast de ge
bruikelijke punten, vermeldt de
agenda een bespreking over het
al of niet noodzakelijk zijn van
een verhoging der huren van wo
ningwetwoningen en noodwonin
gen.
Benoemd.
Tot onderwijzeres aan de R. K.
meisjesschool is met ingang van
1 October benoemd mej. M. Raes
te alhier.
Opbrengst collecte.
De collecte, gehouden door de
afd. Zaamslag van het Chr. Na-,
tionaal Vakverbond „Draagt El
kanders Lasten", heeft 173,59
opgebracht.
COOP VRUCHTENVEILING
„ZEEUWSCH-VLAANDEREN"
TERNEUZEN.
Veiling van 26 September.
GROENTEN.
Per 100 stuks: Sla 11,3015.40.
Per stuk: Bloemkool A 3046
ct, B 834 ct, C 16 ct; Witte kom
kommers A 16 ct, B 1218 ct, C
1116 ct; Meloennen 4160 ct.
Per kg: Andijvie 1020 ct; Prin-
cessebonen 7075 ct; Wagenaars
afwijkend 21 ct; Saxa 1519 ct;
Pronkbonen II 36 ct; Kroten 6 ct;
Rode kool 3%—13 ct; Savoye kool
1519 ct; Witte kool 58 ct;
Breekpeen C II 48 ct; Prei 21
29 ct, id. afw. 10 ct; Spinazie 36
ct; Tomaten A 4156 ct, C 33
37 ct, CC 25—27 ct; Uien II 7—11
ct.
AARDAPPELEN.
Per 100 kg: Bintjes I 9,60
ƒ10.
FRUIT.
Per 100 kg. Appelen: Cox Oran
ge Pippin F ƒ26; James Grieve A
50—60, B 48—40, C' 40,10,
H grof ƒ40,80, H I ƒ34,40, H II
ƒ21,80, K ƒ29,40, F 19; Trans
parant de Croncels A 35, B/C
32, H grof 3133, H I 28—
30, H II 2223, K 27—31,
F ƒ16ƒ19; Zoete appelen ƒ22;
overige soorten 319.
Peren: Beurré Hardy ƒ34; Bon
ne Louise ƒ31—ƒ33; Conférence
ƒ34,50ƒ35; Triomphe de Viën-
ne F ƒ30—ƒ33; overige soorten
17—22.
UOOT
PERCY KING.
73)
(Nadruk verboden).
„Ik pleegde ze, ja", bekende hij
met neergeslagen ogen. „Ik deed
het om Gerard uit de put te hel
pen. De hemel is mijn getuige,
dat ik het geld opzij heb gelegd
om het Fenture te sturen, zodra
het misdrijf was verjaard. In
plaats van zich er rekenschap
van te geven, dat ik alléén om
hèm de oneerlijke daad beging,
heeft Gerard voortdurend mis
bruik van mijn zwakheid ge
maakt. Nu weet je, hoe hij mij
onder de duim kreeg".
Algernon dacht het zijne over
die goede voornemens. Hij had
Philip Heywood van het eerste
moment af een onsympathiek,
onbetrouwbaar individu gevon
den, maar nu walgde hij van
hem. De manier, waarop de kerel
zich dacht schoon te wassen,
maakte Algernon haast onpasse
lijk.
„We zullen de koe bij de ho
rens vatten, waarde Philip. Ik
zal, terwille van je vrouw en kin
deren een streep halen door wat
hier is gebeurd. Vera en ik zijn
er heelhuids afgekomen. Boven
dien, hoe beroerd het voor me
mag wezen ik heb in je nu
eenmaal een stuk aangetrouwde
familie te zien. Maar dan zul je,
misschien voor de eerste keer in
je leven, niet met draaierij moe
ten omgaan geef je toe, de
fraude te hebben gepleegd en ben
je bereid voor het volle bedrag
over de brug te komen?"
„Ik garandeer," antwoordde
mrs. Heywood voor haar echtge
noot, „dat u het binnen vier en
twintig uur heeft en de naam
van uw vader zal in ere worden
hersteld.''
Fenture voltooide de zin niet.
Een auto hield voor het huis stil.
Even later stapte Grace haastig
binnen, gevolgd door een briga
dier en twee agenten.
„Brigadier Symes," stelde de
leider zich voor. „Deze jonge da
me kwam op het bureau met een
zeer ernstige aanklacht. Ze ver
telde niet meer of minder, dan
dat haar broer vermoord zou zijn
en beschuldigde haar oom er van.
Wie is dat?"
„Ik." Gerard Heywood deed
een stap naar voren. „De beschul
diging is absurd. Iedereen zal het
toegeven."
„Mijn dochter vergiste zich,"
kwam mrs. Heywood' tussenbei
de. „Martyn, mijn zoon, had
woorden met zijn oom. Het liep
nogal hoog; de twee kunnen niet
goed met elkaar overweg. Mar
tyn wond zich zó op, dat hij een
toeval kreeg en tegen de grond
sloeg, waarbij hij zijn hoofd be
zeerde.' Op het ogenblik slaapt
hij rustig; u kunt u overtuigen.
Grace dacht, dat iets heel erg
was gebeurd. Ze sprong op de
motor van haar broer en reed
naar het dorp, zonder naar rede
te luisteren. Ze is altijd een vaat
je buskruit als het tegen haar
oom gaat. Op het onbillijke af."
Mrs. Heywood bloosde onder
haar welbewuste leugens.
De brigadier wendde zich stug
tot Grace. „U lijkt me anders
oud en wijs genoeg om te kun
nen weten, dat u de politie niet
met fabeltjes aan boord komen
moet."
„Het abuis is verklaarbaar,
brigadier," lichtte Fenture hem
in. „In haar overspannenheid
haspelde miss Grace twee dingen
door elkaar. Zij hoorde mij
iemand van moord beschuldigen
en bracht dit in verband met het
onbetekenend ongelukje van haar
broer Martyn."
„Wat zegt u? Beschuldigde u
iemand van moord?''
„Van moord, poging tot moord,
zware mishandeling en diefstal."
„Toe maar!" Het was duidelijk
dat brigadier Symes er aan twij
felde of Fenture ze .wel allemaal
bij elkaar had. „Wie bent u? U
ziet zelf er uit, alsof u stevig
hebt geplukhaard!"
„Niet de moeite waard, briga
dier," glimlachte Algernon. Hij
reageerde niet op de zwakke
kreet van mrs. Heywood. „U en
uw mannen hebben niet kunnen
dromen, dat ze in Mountbrook
ooit zo'n goede vangst zouden
doen." Op Wisburn wijzend:
„Daar zit de schurk!"
„De vent is dronken of stapel!"
protesteerde de Mop furieus. „Je
vroeg hem naar zijn naam en hij
antwoordde niet, brigadier! Hij
heet Kerr en is een berucht in
breker!"
Vera Bannerman stapte op Fen
ture af en stak een arm door de
zijne. „Deze heer heet Algernon
Fenture en is mijn echtgenoot.
Als één dat weten kan, dan ik,
zou ik zo zeggen!"
Brigadier Symes draaide ver
woed zijn snorren op. „Is het hier
een gekkenhuis of is 't er géén?"
explodeerde hij. Er viel op poli
tioneel gebied in Mountbrook
niets te beleven, hoogstens een
geval van stroperij of het tappen
van whisky in verboden tijd.
Moord was bij mensenheugenis
niet voorgekomen En de nachte
lijke uren beschouwde brigadier
Symes als bestemd voor de slaap,
niet om op visitie te gaan bij een
stelletje onnozelen, dat elkaar om
beurt van de lelijkste dingen be
schuldigde. „Als er hier één is,
die van zichzelf durft te zeggen
dat hij niet met molentjes loopt,
laat hij dan vertellen, hoe de
vork in de steel zit, en laat hij
het een beetje vlug doen!"
(Wordt vervolgd).
In de Regeringsgazet is Vrij
dag bekendgemaakt, dat het veel
omstreden wetsontwerp, op basis
waarvan het quorum van het
Zuid-Afrikaanse hof van beroep
wordt uitgebreid van 5 tot 11
rechters wanneer constitutionele
kwesties worden behandeldop 1
October van kracht zal worden.
Het wetsontwerp wend in Mei
in het parlement ingediend en
werd onmiddellijk voorafgegaan
door de benoeming van 6 nieuwe
rechters van het hof van beroep.
OVERSTROMING
IN NOORD-MEXICO.
Bij een plotselinge overstroming
van de Rio San Maroc in Noord-
Mexico zijn in de hoofdstad van
de staat Tamaulipas, Iudad Vic
toria, in totaal 27 personen om
het leven gekomen.
De overstroming werd veroor
zaakt door zware regenval. In
de laaggelegen gedeelten van Iu
dad Victoria zijn door het water
ongeveer 200 huizen vernield.
DE KWESTIE-MAROKKO.
Te Fez werd Maandag een aan
slag gepleegd op de chalifa, de
plaatsvervanger van de pasja
van -Fez. Zijn broer, Si Mehdi,
die met hem in een auto zat, toen
een onbekend gebleven Marok
kaan enige schoten loste, werd
gedood, en een lid van de lijf
wacht werd zwaar gewond. De
chalifa, Si Taieb Baghdadi, bleef
evenwel ongedeerd. Vorig jaar
was hij bij een aanslag door twee
kogels in de schouder getroffen.
